ทั้งตัวอย่างของพ่อ คำสอนของทุกคนในบ้าน และสภาพแวดล้อมที่ดี น่าจะทำให้หมี่รู้จักคิดดี ทำดีได้ แต่ทำไมความรู้สึกของบุ๋มถึงทำให้ยังระแวงว่าหมี่จะเลือกทำผิด ทำให้เรากลัวไปด้วยเลย
น้าตาลนี่เมื่อไหร่จะทำอะไร ๆ ให้มันชัดเจน ทั้งเรื่องของบุ๋มกับเรื่องของฟาง น้าตาลหลงรักฟางมาก ๆ แต่กลับไม่ยอมรับว่ารักฟาง แล้วยังอยากจะแต่งงานกับบุ๋มให้ได้เหมือนเป็นหน้าที่ แต่สายตาก็จะเอาแต่มองหาฟางตลอดเวลา แล้วยังไปกอดน้องอีก น้าตาลนี่แย่จริง ตอนนี้ พี่วันชาติได้ใจไปเต็ม ๆ พูดทุกคำได้ตรงใจมาก ๆ น้าตาลต้องเลือกเอาซักทาง ถ้ารักฟางและจริงใจ ก็ต้องเคลียร์กับบุ๋มให้ชัดเจนกันไป อย่างนี้มันเหมือน อะไร ๆ ก็คาราคาซัง กันไปเรื่อย ๆอย่างหาที่จบไม่ได้ ทำไมถึงรู้สึกว่าเรื่องของคนสามคนนี้ ลางสังหรณ์ของบุ๋มอาจจะเป็นสิ่งที่ทำใ้ห้เกิดการเปลี่ยนแปลงรึเปล่า ชอบพี่วันชาติจังเลย ตรง ๆ ทำอะไรชัดเจน มองออกทุกอย่าง รู้อะไร ๆ แทบทุกเรื่องอยู่ที่ว่าจะพูดออกมารึไม่แค่นั้น
อ่านตอนท้ายกลัวจัง หมี่จะร้ายขึ้นอีกเหรอเนี่ย แต่พอบอกว่าจะมีคนร้ายกว่า ก็คิดถึงพี่วันชาติขึ้นมาเลยนะ ตอนแรกคิดว่าฝุ่นกับหมี่ แต่ท่าทางฝุ่นจะประเภทไม่อยากยุ่งกับหมี่เท่าไหร่ ถ้าจะเป็นคนที่ปราบหมี่ได้คงต้องเป็นแบบพี่วันชาตินี่แหละ แต่เดาที่ไรผิดทู้กทีเลยอ่ะ ขอโทษที่เม้นท์ยาวอีกแล้ว สรุปตอนนี้พี่วันชาติคือที่หนึ่งในใจเราแล้ว
ขอบคุณสำหรับเรื่องดี ๆ อีกครั้งจ้า