หัวข้อ: Beautiful hangover เมารัก [ตอนพิเศษ ช้าง : พิกเล็ต] หน้า ๕๐

[Palmpalm]

ค้างอย่างแรงนิ

ตอนนี้โจนลักพาตัว

ตอนหน้าโจนปล้นสวาท

รอตอนต่อไปน่าาา

[~l3aml3ery~]

มารอ 

[hongzaa]

นั้งบี้ยุงรอคุงหมอออออออออออ

[Biwty...]

โถ่ หมอมะรุม 

[hongzaa]

นี้นั้งย้อนอ่านตั้งแต่ตอนแรกใหม่ รอคุณหมอเลยนะ
อยากอ่านนนนน อยากอ่านนนนนนนนนนน
คิดถึงคุณหมอแล้วววววว

[spsygk]

  พี่เสือจะทำไรน้องอะ   

[Roman chibi]

 

[libra82]

ตอนที่ ๑๐…ทวงบุญคุณ



   วรทย์บอกกับตัวเองว่าจะไม่ยอมคล้อยตามไปกับจูบที่มาจากการฝืนบังคับเป็นอันขาด เขาพยายามกระดกลิ้นให้ติดเพดานว่าอีกลิ้นที่เข้ามาในโพรงปากมันไม่ยอมแพ้ เกี่ยวตวัดดึงดูดจนเขาต้องยอมผ่อนตาม ทั้งร่างถูกรัดรึงด้วยอ้อมแขนแสนแข็งแรง จูบที่ทั้งกระดากและป่าเถื่อนค่อยๆ เปลี่ยนไปทีละน้อย รสหวานซาบซ่านกรุ่นกระจายไปทั่วปาก ริมฝีปากถูกบดคลึงอย่างละมุนมากขึ้น ความเจ็บทุเลาเบาบางและได้ความวาบหวามเข้ามาแทรกแทนที่ หมอหนุ่มหลับตาลงไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่ากำลังตอบโต้ลิ้นใหญ่เชี่ยวชาญนั้นไป มือที่หกเกร็งผ่อนวางลงบนอกแกร่ง หัวคิ้วเลิกขมวดปลดปล่อยร่างกายให้เคลื่อนไหวไปตามธรรมชาติ

   มือหนาสอดหายเข้าในเสื้อเชิ้ตตัวบางลายตารางหมากรุก แผ่นหลังเนียนเรียบภายใต้ฝ่ามือสากมันนุ่มลื่นไม่ต่างจากผ้าแพรชั้นดี พศินไล้มือขึ้นสูงไปถึงท้ายทอยแล้ววกกลับลงมาถึงเนินสะโพก ไอ้หมอคนนี้ไม่ใช่แค่ขาวจัดแต่ผิวยังดีกว่าผู้หญิงอีกด้วย

   “อื้อ”

   หมอหนุ่มดิ้นรนเบาๆ เมื่อบั้นท้ายรู้สึกถึงความสากหนาของฝ่ามือ ร่างน้อยขยับต่อต้านบนกายแกร่งโดยหารู้ไม่ว่ายิ่งเคลื่อนไหวส่วนหน้าของทั้งคู่ยิ่งเสียดสี อารมณ์ที่ลุกโชติของพศินโหมกระพือมากกว่าเดิมชายหนุ่มเกาะกุมบั้นท้ายกลมกลึงไว้เต็มทั้งสองฝ่ามือ ออกแรงกดกระชับให้ร่างกายท่อนล่างแนบชิดจนแม้แต่อากาศก็ลอดผ่านไปไม่ได้ หนุ่มใต้หน้าคมปล่อยริมฝีปากอิ่มสีสดที่บวมเจ่อเพราะแรงขยี้เป็นอิสระ แล้วพลิกร่างที่กว่าเป็นเท่าตัวกลับลงไปด้านล่างตามเดิม

   “จะ..จะทำอะไรน่ะ” คุณหมอตัวขาวถามเสียงสั่น ไฟจากตะเกียงดวงน้อยสาดส่องใบหน้าคมให้ดูดุดันยิ่งกว่าเดิม วทรย์กลืนน้ำลายเหนียวหนืดลงคอ พยายามไม่จินตนาการถึงสิ่งที่อาจจะเกิดขึ้นกับตัวเอง

   “ทวงบุญคุณ” อีกฝ่ายยังตอบเช่นเดิม

    สองแขนแกร่งกางคร่อมร่างน้อยตาคมจับจ้องอยู่ที่ใบหน้าขาวซีด ดวงตาที่มองสบกันไหวระริกคลอเคล้าด้วยหยาดน้ำตา พศินมองไล่ไปตามแนวคิ้วที่ไม่ได้เรียวสวยเหมือนผู้หญิงแต่ก็ไม่ได้ดกหนาเท่าของเขา จมูกโด่งรั้นน้อยๆ แสดงถึงนิสัยดื้อเพ่งของเจ้าตัว และริมฝีปากสีสวยชุ่มฉ่ำจากรสจูบของเขา แสงสีส้มยิ่งทำให้ใบหน้านั้นดูเย้ายวนได้อย่างไม่น่าเชื่อ ความคิดเรื่องผิดเพศเลือนหายเหมือนโดนลมพัด วรทย์ในยามนี้ทั้งน่ารักและน่าหลงใหลจนทำให้ลืมเงื่อนไขที่ตั้งไว้ นิ้วแกร่งจับปลาบคางเรียวผิวใต้นิ้วมือนุ่มเนียนเหมือนผิวเด็ก หัวใจเขาเต้นแรงสติถูกครอบงำด้วยตัณหา

   ใบหน้าคมคร้ามซุกลงที่ซอกคอหมอหนุ่มตัวแข็งพยายามเกร็งลำคอไม่ให้โดนรุกรานได้ง่ายๆ แต่ไม่ว่าจะหลบเลี่ยงไปทางใดผิวเนื้อที่ลำคอก็โดนลิ้นร้อนไล้เลีย มือเรียวยกขึ้นดันไหล่หนาให้ออกห่าง ขนในกายพากันลุกชันเมื่อสำเหนียกได้ว่าตัวเองกำลังโดนผู้ชายแตะต้องเนื้อตัว

   “หยุดนะ! นายจะบ้าไปแล้วหรือไง ฉันเป็นผู้ชาย เป็นตุ๊ด เป็นเกย์ ที่นายไม่ชอบอย่างไรล่ะ จำไม่ได้แล้วหรือไง”

   “หยุดพูด”

   พศินหยุดคำพูดของเขาด้วยการใช้ริมฝีปากกดประทับลงมา มันไม่ได้รุนแรงเหมือนครั้งแรกแต่ก็หนักหน่วงพอที่จะทำให้เขาหยุดพูดได้ คำค้านดังอยู่แค่ในลำคอ หมอหนุ่มดิ้นรนเท่าที่พละกำลังจะอำนวยแต่เพราะตัวที่เล็กและการที่ไม่ชอบออกกำลังกายทำให้ไม่อาจต้านทานคนที่แข็งแกร่งกว่าหลายเท่าตัวได้ เขาถูกมอมเมาด้วยรสจูบที่ทั้งหวาน ทั้งซาบซ่านเร้าในอีกครั้ง ขณะที่สองมือถูกตรึงไว้ข้างกายเพื่อป้องกันการขัดขืน พอหนำใจกับโพรงปากหวานฉ่ำแล้วริมฝีปากหนาสีเข้มก็ลดต่ำลงมาที่ซอกคอนุ่มอีกครั้ง เลือดในกายเขาร้อนผ่าวไปหมดความต้องการพุ่งพล่านเหมือนน้ำเดือด

   “อื้อ ปล่อยนะโว๊ย!”

   แทนที่จะฟังกันพศินกลับใช้ปากขบเม้มผิวเนื้อนุ่มด้วยความหมั่นเขี้ยว เขาไม่สนใจหรอกว่ามันจะสร้างรอยอะไรไว้หรือไม่ รู้แต่ว่าอยากจะกัดกินร่างนี้ไปทั้งหมด เขาคลุกใบหน้าสลับซ้ายขวาลิ้มรสเนื้อหวานอย่างต้องการรู้ว่ามันจะหวานเท่ากันหรือไม่ แต่ไม่ว่าจะส่วนไหนผิวกายของคนๆ นี้ก็หวานเหมือนน้ำอ้อยแต่หอมเหมือนคุกกี้ ทว่าอีกคนไม่ยอมง่ายๆ ยังคงดิ้นรนต่อต้านเต็มกำลังเท่าที่จะยังพอมีเหลืออยู่บ้าง เขาเริ่มหงุดหงิดกับลำตัวที่บิดไปมาและหน้าขาที่ยกขึ้นลงคล้ายจะยกยัน พศินทำเสียงจิ๊จ๊ะในคอก่อนจะรวบแขนเรียวทั้งสองขึ้นไว้เหนือศีรษะแล้วใช้มือเพียงข้างเดียวกดทับมันไว้

    ใบหน้าคมเข้มคร้ามแดดเงยจากซอกหอมน่ากินเหมือนขนม ตาคมพราวไปด้วยความต้องการที่สูงขึ้นทุกนาที ปลายนิ้วแกร่งสะกิดกระดุมเสื้อเม็ดแรกหลุดออกไป แต่ดูเหมือนมันจะไม่ได้ดั่งใจเขากระตุกมันพรวดเดียวกระดุมเม็ดที่เหลือก็หลุดทั้งแถบ แผ่นอกเปลือยเปล่าปรากฏสู่สายตา

    มันไม่มีทรวงอกอิ่มตั้งเป็นเต้าเหมือนของผู้หญิง หรือสัดส่วนเว้าโค้งเย้ายวนใจ มีเพียงแค่หน้าอกแบนๆ แต่ขาวจัดไม่ต่างจากน้ำนมสด และเม็ดทับทิมสีสด ลมหายใจเขาติดขัดมากขึ้นเรื่อยๆ ตาคมจับจ้องอยู่ที่เม็ดน้อยๆ ทั้งสองที่กำลังค่อยขดตัวเข้าหากันจนตั้งชัน ชายหนุ่มใช้ปลายนิ้วเขี่ยเล่นเบาๆ

   “อื้อ”

   ไม่แน่ใจว่าเสียงที่อีกฝ่ายเปล่งออกมาเป็นเสียงต่อต้านหรือเสียวซ่านกันแน่ เขาเหลือบมองใบหน้าขาวเนียนอีกครั้งซึ่งตอนนี้มันไม่ได้ซีดเผือดเหมือนกระดาษอีกแล้วแต่กลับซับสีเลือดได้อย่างน่ามอง พศินได้ใจใช้หัวแม่มือบีบเคล้นยอดอกนิ่มอีกครั้ง

    “อ๊ะ ไม่เอา หยุดนะ”

    วรทย์เกลียดเสียงและความรู้สึกที่ตีกันยุ่งเหยิงของตัวเองเหลือเกิน เขายังสติมากพอจะบอกตัวเองให้รู้ว่าสิ่งที่พศินทำกับตัวเองมันน่ารังเกียจและหยามศักดิ์ศรีลูกผู้ชายมากแค่ไหน แต่ร่างกายมันกลับทำให้เขาสั่นสะท้านนิ้วแข็งๆ ที่ป้วนเปี้ยนที่หน้าอกมันสร้างความกระสันให้ไม่น้อย แม้ว่าเขาจะพยายามบิดตัวหนีแต่มันไปได้ไม่ไกลเลยในเมื่อลำตัวที่ทั้งแกร่งและใหญ่หนาทาบทับเอาไว้เช่นนี้ ที่ข้อเท้าปวดหนึบเพราะขยับมากเกินไปเขาอยากจะร้องไห้กับสถานการณ์ตอนนี้เหลือเกิน

    สัมผัสเย็นชื้นแต่อุ่นซ่านแตะลงบนยอดอก ร่างน้อยสะดุ้งสุดตัวเขาเหลือบตามองก็เห็นศีรษะทุยปกคลุมด้วยเส้นผมสีดำคลุกเคล้าอยู่ที่หน้าอกตัวเอง หมอหนุ่มดิ้นเต็มกำลังยกขาขึ้นหมายจะถีบให้อีกฝ่ายรู้ตัวว่ากำลังเรื่องทุเรศอยู่แต่ท่อนขาที่ก่ายทับแข็งแรงและหนักมากเกินไปจึงเป็นการออกแรงที่เสียเปล่าซ้ำยังทำให้ขาอีกข้างที่บาดเจ็บได้รับการกระทบกระเทือนไปด้วย

   “โอ๊ย!”

    พศินเงยหน้าขึ้นเม็ดทับทิมแสนหวาน แต่ปลายลิ้นยังลิ้มรสอยู่ตาคมมองใบหน้าที่บิดเบี้ยวของหมอหนุ่ม เขาไม่ได้รู้สึกสะใจเหมือนที่ควรจะเป็นแต่ใบหน้านั่นมันกลับไปกระตุ้นให้ตัณหาลุกลามยิ่งกว่าเดิม เขาละสายตากลับมาที่ส่วนหอมหวานตรงหน้า ย้ายอีกข้างไปอีกข้างทิ้งไว้แค่ความเปียกชื้นและความไหววูบให้อีกคนได้สั่นสะท้าน ชายหนุ่มเงยหน้าจากแผ่นอกบางเมื่อได้รสหวานจากอกจนสมใจ เพิ่งรู้เมื่อครู่เองว่าหน้าอกผู้ชายมันก็น่าพิสมัยไม่ต่างจากของผู้หญิงเท่าไรนัก

(มีต่อ)

[libra82]

“นมมึงหวานดีว่ะ” เขายิ้มที่มุมปาก ก่อนจะยื่นจมูกไปกดที่แก้มนุ่มเป็นการหยอกเย้าให้ไอ้หมอหน้าตุ๊ดมันอายเล่น แล้วมันก็เช่นนั้นหน้าของมันแดงยิ่งกว่าเดิม แถมแดงลงมาถึงลำคออีกด้วย

    มือแกร่งหยาบแตะเบาๆ ที่หน้าท้องเนียนแบน นึกสงสัยเหมือนกันว่าไอ้หมอนี่มันเคยออกำลังบ้างหรือเปล่าเนื้อตัวมันถึงได้นุ่มนิ่มไปหมด แต่ก็ไม่ได้ผอมแกร็นน่าเกลียดเพียงแต่ไม่ค่อยมีกล้ามเนื้อเหมือนผู้ชายเขามีกัน พ่อแม่มันคงไม่ปล่อยไปไหนตัวมันถึงได้ขาวเหมือนหยวกกล้วย เขารับรองเลยว่าถ้าไอ้ดินเห็นมันต้องลืมน้องจอยร้านคาราโอเกะไปแน่นอน ไม่ใช่แค่ขาวแต่ยังเนียนนุ่มมือลูบเพลินลืมไปเลยว่านี่เป็นผิวของผู้ชาย ขอบกางเกงยางยืดคาดทับสะโพกเล็กหัวใจเขาเต้นเร็วพลางจินตนาการถึงสิ่งที่ซ่อนอยู่ภายในแม้จะรู้อยู่ว่ารูปร่างหน้าตาคงไม่ต่างกันสักเท่าไรก็ตาม นิ้วแกร่งเกลี่ยเบาๆ ที่หลุมสะดือ เจ้าตัวยกขาขึ้นขดเพื่อป้องการปราการของตัวเองแต่เพราะขาอีกข้างยังบาดเจ็บอยู่มันเลยไม่ได้ช่วยอะไรเท่าไรนัก

    “ขยับมาเดี๋ยวขามึงก็ไม่หายหรอก”   

   ริมฝีปากอิ่มเม้มจนเป็นเส้นตรง ที่ไอ้บ้านี่พูดมันคือความจริงเขากำลังเจ็บที่ข้อเท้าเพิ่มมากขึ้นทุกขณะแต่ก็ไม่อาจทนนอนเฉยๆ ให้ผู้ชายลวนลามได้เช่นกัน

   “ปล่อยนะโว๊ย! เลิกทำบ้าๆ นี่ซะที ฉันไม่ได้เกย์นะ”

   พศินเงยหน้าจากหน้าท้องเนียนขาวจัด ปากได้รูปสีเข้มยิ้มเหยียด “กูก็ไม่ได้เป็น”

   “ไม่ได้เป็นแล้วทำทำไม!” ศรีษะเล็กผงกขึ้นจากแคร่ไม้ไผ่

   “กูอยากลองของแปลก”

   “ไอ้บ้าเอ๊ย!”

    วรทย์สบถเสียงดัง สองมือที่ถูกรวบไว้เหนือศีรษะบิดเร่าเขาสาบานว่าถ้าหลุดไปได้เขาจะต่อยปากมันให้ยับไปเลย เขาไม่ใช่ของแปลกสำหรับใคร ถึงเขาจะตัวเล็กผิวขาวและมีใบหน้ากระเดียดไปทางผู้หญิงแต่เขาไม่เคยทำตัวเป็นเพศที่สามอย่างที่โดนกล่าวหาสักนิด แต่ถึงจะเป็นมันก็ไม่เดือดร้อนใครเขาไม่ได้ไปจี้ปล้นหรือฆ่าใครตายเสียหน่อย ไอ้คนที่กำลังจะทำมิดีมิร้ายนี่อยู่ต่างหากที่อันตรายปากบอกว่ารังเกียจแต่การกระทำกลับตรงกันข้าม

   คำด่าทอไม่ได้สร้างความสะดุ้งสะเทือนให้กับคนที่เริ่มจะติดใจของแปลกนัก มือกร้านที่ว่างเพียงข้างเดียวกระตุกดึงเอากางเกงนอนเนื้อนิ่มหลุดจากสะโพกเนียนลงไปถึงต้นขา ชั้นสีขาวห่อหุ้มสัดส่วนอ่อนไหวที่ยังไม่ได้ตื่นตัวซึ่งต่างจากของเขาลิบลับ ทั้งที่เขาเป็นฝ่ายปรนเปรอแต่กลับมีอารมณ์มากกว่ามันเสียอีก พศินใช้มือลูบที่ส่วนนูนเบาๆ แต่มันก็มากพอที่จะทำให้เจ้าตัวสะท้านได้ เขามองสะโพกขาวที่บิดหนีด้วยความตื่นเต้นตั้งแต่เกิดมาไม่เคยเห็นผู้ชายคนไหนยั่วได้เท่าไอ้หมอนี่มาก่อน แต่ถ้าเปลี่ยนเป็นไอ้ดินเขาต้องอ้วกแตกแน่นอน

   “อย่านะ พอได้แล้ว!”

   คำปรามกลายเป็นหมัน ชั้นในสีขาวถูกรูดลงไปอยู่ที่ต้นขาตามกางเกงไป ลำกายเล็กยังไม่ตื่นตัวเต็มที่ แสงไฟวูบวาบจากตะเกียงพอจะมองเห็นว่าสีสันของมันสวยสดไม่น้อย เพราะไอ้คุณหมอตัวขาวน้องชายเลยสีสวยไปด้วย เขากำมือไปรอบแก่นกายกระตุกเบาๆ สองสามครั้งก่อนจะรูดรั้งแรงขึ้น สะโพกมนยกสูงคล้ายจะบิดหนีแต่มันกลายเป็นขยับให้เข้าที่เสียมากกว่า

    “มีอารมณ์แล้วซิ มึงต้องภูมิใจนะกูไม่เคยจับของใครนอกจากตัวเองมาก่อนเลย”

   “อื้อ ไม่เอา หยุดนะ”

   แม้ว่าสมองจะร้องบอกว่าสิ่งที่เขากำลังถูกกระทำมันน่าเกียจมากแค่ไหน แต่ร่างกายมันสวนทางอารมณ์ของเขากำลังพุ่งสูงขึ้นอย่างน่ากลัว เขาหลับตาแน่นพยายามต่อต้านเกลียวคลื่นแห่งความต้องการที่ถาโถมเข้าใส่ แต่มันยากเหลือเกิน ส่วนอ่อนไหวถูกกระตุ้นอย่างนั้นไม่มีผู้ชายคนไหนทนได้หรอก

    คนที่ถือไพ่เหนือว่าเร่งมือเร็วขึ้น ส่วนปลายเริ่มมีหยาดน้ำ มันขยายขนาดพองตัวในมือของเขาแต่ถึงกระนั้นมันก็ยังเล็กมากอยู่ดีถ้าเทียบกับของเขา ทั้งความคิดและความรู้สึกมันไม่มีคำว่ารังเกียจหรือขยะแขยงสักนิดเขากำลังปฏิบัติกับมันราวกับทำให้ผู้หญิง เขาชอบที่ฟังเสียงครางของมัน

   “อื้อ ยะ..อย่า อ๊ะ จะไม่ไหว”

   “ไม่ไหวก็ไม่ต้องทน เดี๋ยวกูส่งมึงก่อนแล้วค่อยตากู”

    มือเร่งเร้าด้วยจังหวะที่เร็วและหนักหน่วงกว่าเดิม สติและความคิดพร่าเลือนเลือดในกายร้อนขึ้นหลายองศา สะโพกเล็กบิดเร่า เสียงครางเผลอหลุดให้อีกคนได้ฟังเป็นระยะๆ วรทย์เกลือกหัว เสียดสีแผ่นหลังกับแคร่จนเจ็บแต่ความเสียวซ่านที่ก่อตัวขึ้นอย่างรวดเร็วมันมีมากกว่า เขาลืมไปแล้วตัวเองกำลังตกอยู่ในสถานการณ์คับขัน ไม่กี่อึดใจท้องน้อยก็เสียดวาบ มันเกร็งแน่นก่อนจะปล่อยเอาสายธารขุ่นพวยพุ่งเป็นสาย แล้วตกลงที่หน้าท้องเนียนของตัวเอง

    พศินมองดูหยาดน้ำข้นที่เปื้อนเต็มฝ่ามือของตัวเอง กลิ่นคาวแต่ไม่จัดชวนให้ลิ้มลอง เขาใช้ลิ้นแตะลิ้มรสของมันรสชาติไม่ได้เลวร้ายแต่ก็ไม่อาจกินกับข้าวได้

    “ขมๆ หวานๆ ลองชิมหน่อยไหมล่ะ”

    “อื้อ ไม่เอา” คนสิ้นแรงเบนหน้าหนีปลายนิ้วสีเข้มติดน้ำสีขุ่นที่ยื่นมาจ่อที่ริมฝีปาก กลิ่นของมันคลุ้งไปทั่วเขานึกขยะแขยงตัวเองนัก

    ร่างสูงใหญ่หัวเราะเบาๆ ในคอ เขาอาศัยจังหวะตอนที่มันกำลังเหนื่อยอ่อนดึงกางเกงและชั้นในสีขาวรวดเดียวไปติดที่ข้อเท้า กระตุกมันให้หลุดจากขาข้างที่ปกติก่อนจะแทรกกายเข้าไประหว่างท่อนขาเรียวขาว ตาเขาพราวระยับขาของมันสวยเหมือนขาผู้หญิงไม่มีผิด แทบจะไม่มีขนหน้าแข้งให้เคืองตา ตาคมเลื่อนมาที่ส่วนกลางลำตัวอีกครั้ง มะรุมน้อยสงบลงไปบ้างแต่ไม่ได้อ่อนย้วยหมายความว่าเจ้าตัวยังคงมีอารมณ์หลงเหลือค้างอยู่ในกาย เขาเรียนรู้วิธีการสมสู่กับเพศเดียวกันด้วยสัญชาตญาณ ของอย่างนี้ไม่จำเป็นต้องเปิดตำราศึกษาทฤษฎีถึงเวลามันจะปฏิบัติได้เอง พศินยื่นหน้าไปจูบที่กลีบปากสีสวยอีกครั้ง เขาปล่อยมือเล็กให้เป็นอิสระนานแล้วแต่เจ้าตัวคงไร้เรี่ยวแรงจะยกขึ้นมาปัดป้อง จะว่าไปการทำให้ผู้ชายเคลิ้มมันง่ายกว่าปลุกอารมณ์ผู้หญิงเสียอีก

    ลิ้นเล็กตอบสนองเขาอย่างรู้หน้าที่มันง่ายดายกว่าคราวแรก ชายหนุ่มดูดดุนหยอกล้อและชวนให้เคลิ้มตามขณะที่มือลูบไล้ไปทั่วหน้าอกแบนราย ปลายสิ้นสะกิดเม็ดทับทิมสีหวานไปด้วย เขาได้ยินเสียงครางฮือในคอจากอีกคน พศินได้ใจละมือจากแผ่นอกบางไปที่หน้าท้องเนียนกอบกุมกายเล็กกระตุกเบาๆ สองสามทีแล้วละเลยไปถึงส่วนของด้านหลัง จีบรอบช่องทางปิดสนิทเขาใช้หยาดหยดที่วรทย์ทิ้งไว้ป้ายไปรอบๆ กดย้ำเบาๆ เพื่อให้กล้ามเนื้อผ่อนตัวลง เพียงไม่นานมันก็นุ่มขึ้นเขาปาดน้ำสีขุ่นที่หน้าท้องเนียนมาเพิ่มเพื่อให้ทุกอย่างง่ายขึ้น

    ร่างเล็กสะดุ้งสุดตัวความเจ็บปวดแล่นปราดตั้งแต่ตัวจรดท้าย ภายในรับรู้ถึงนิ้วแข็งร้อนมันดุนดันเข้ามาอย่างเอาแต่ใจ เขาเสือกกายหนีแต่กลับโดนมือที่แข็งกว่าคีมเหล็กยืดเอาไว้ ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไรที่ขาข้างที่เจ็บยกพาดอยู่บนไหล่ของคนตัวโต

    “ยะ..อย่านะ พอได้แล้ว อื้อ ไม่เอา”

   เขาปฏิเสธเป็นรอบที่ร้อยหวังเหลือเกินว่ามันจะฟังเสียงคัดค้านของเขาบ้าง แต่นิ้วนั่นกลับเสือกไถลเข้ามาล้ำลึกมากกว่าเดิม ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงความตั้งใจที่อยากจะลองของแปลกใจคนป่าเถื่อนคนนี้ได้

(มีต่อ)

[libra82]

“ข้างในมึงโคตรร้อนเลยว่ะ ตอดดีด้วย”

   เขารู้สึกตื่นเต้นเหมือนโดนขึ้นครูครั้งแรกไม่มีผิด ช่องทางที่แสนคับแคบนั่นมันเร้าใจยิ่งกว่าของผู้หญิงเสียอีก ร้อนและรัดแน่นไปหมดแค่นิ้วยังขยับลำบากแล้วถ้าเป็นไอ้เสือน้อยของเขามันจะเข้าไปได้หรือเปล่า ความอยากรู้อยากลองก่อตัวสูงขึ้นเรื่อยๆ นิ้วแรกเข้าไปจนพอขยับได้เขาเพิ่มจำนวนนิ้วโดยไม่ต้องขออนุญาตเจ้าของร่าง ขาเรียวขาวถูกจับแยกให้กว้างกว่าเดิมเพื่อรองรับอีกนิ้ว

   “พะ..พอแล้ว อย่าทำอะไรฉันเลยนะ นายเสือ ฉะ..ฉันกลัว”

   พศินส่ายหน้าจุ๊ปากเบาๆ เป็นเชิงปราม “ไม่มีอะไรน่ากลัวหรอก กูจะตั้งใจทำให้สุดฝีมือเลย”

    นิ้วสีเข้มทั้งสองหมุนวนภายในทางรักอบอุ่นชั่วจังหวะนึงที่นิ้วใหญ่กวาดกวักในโพรงร้อนมันไปโดนจุดที่ทำให้เจ้าของร่างสะดุ้งโหยง แนวไขสันหลังเขาเสียววาบเรียวขาสั่นระริกหลุดครางฮือด้วยความรัญจวนใจ

   “อ๊ะ ตรงนั้น อื้อ”

   คิ้วหนายกสูง เขารับรู้ถึงปฏิกิริยาที่เปลี่ยนไปผนังร้อนบีบตัวเข้าหากันแน่นกว่าเดิม แม้ว่าบริเวณอื่นจะตอดรัดแต่ไม่ก็หนักหน่วงเท่าจุดนี้ พศินลองขยับนิ้วไปที่เดิมอีกครั้งคุณหมอตัวน้อยตัวสั่นสะโพกยกสูงครางกระเส่าชายหนุ่มกดนิ้วย้ำๆ เนื้อนุ่มบีบตัวรุนแรง เขาเหลือบมองใบหน้าหวานเหยเกมันแสดงออกทั้งความเจ็บปวดและสุขสันต์ไปพร้อมกัน ไล่ต่ำมาตามแผ่นอกบางขาวเนียนยอดอกชูชันคัดเคร่งน่ามอง หน้าท้องเรียบไร้ไขมันและกายเล็กที่กำลังพองตัวอีกครา

    ส่วนกลางลำตัวของเขาปวดหนึบมากขึ้นทุกทีจนเกรงกว่าถ้าหากเขาไม่ทำอะไรสักอย่างมันต้องระเบิดแน่นอน เขาถอดนิ้วจากช่องทางแสนคับแคบนั่น แล้วรูดซิปกางเกงยีนส์เนื้อหนาของตัวเองออก เสื้อน้อยดีดตัวออกมามันตื่นตัวเต็มที่โดยไม่ต้องปลุกเร้าแต่อย่างใด อกแกร่งสะท้อนขึ้นลงลมหายใจกระชั้นถี่ เขาตื่นเต้นยิ่งกว่าตอนที่ได้รู้จักคำว่าเซ็กส์เสียอีก มือใหญ่สีเข้มประคองลำกายพองร้อนยิ่งกว่าเหล็กนาบไฟของตัวเองจดจ่อที่ปากทาง ไม่แน่ใจเหมือนกว่าขนาดที่ไม่ธรรมดาของตัวเองจะสามารถเข้าไปในนั้นได้

    ศีรษะเล็กผงกขึ้นจากแคร่แข็งอีกครั้ง ความเสียวที่เพิ่งได้รับเมื่อครู่หายไปแทบจะทันที ตากลมเบิกกว้างมองไปที่สดส่วนใหญ่โตที่ครั้งนึงเขาเคยต้องรองรับมันด้วยปากของตัวเองมาแล้ว วรทย์เสือกกายหนีเท่าที่สังขารจะอำนวยแต่เพราะขาข้างที่เจ็บยกพาดอยู่บนบ่ากว้างเลยทำได้แค่ขยับแล้วก็ถูกจับกลับมาที่เดิม ใบหน้าหวานซีดเผือดสั่นไปมาปฏิเสธสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น

   “ไม่เอานะนายเสือ อย่าทำบ้าๆ ฉันเป็นผู้ชาย นายก็เป็นผู้ชาย”

    “แต่กูอยากเป็นยอดชาย มึงเคยได้ยินไหม ชายได้ชายคือยอดชายน่ะ”

    “ไอ้บ้า! นายมันบ้าไปแล้ว ไม่นะ ปล่อยนะโว๊ย!” ร่างเล็กดิ้นพลาดสองมือปัดป่ายไปทั่วแม้ว่าจะไม่โดนอะไรเลยนอกจากอากาศก็ตาม

    คนที่โดนตัณหาเข้าครอบงำหน้ามืดตามัวด้วยความต้องการ เขาไม่สนใจหรอกว่าคนที่อยู่ใต้ร่างตัวเองจะเป็นเพศอะไรขอให้ได้ระบายความกำหนัดออกมาบ้างก็พอ ปลายยอดเบ่งบานใหญ่จ่อชิดกับจีบรอบโพรงร้อนที่ปิดสนิทเขาพยายามดันกายเข้าไปแต่มันเล็กและคับแคบเสียจนต้องถอยออกมา ใช้นิ้วมือทำหน้าที่เบิกทางอีกครั้งน้ำหล่อลื่นน้อยลงจึงจำเป็นต้องใช้น้ำลายเข้าช่วยเมื่อสองนิ้วนำหน้าได้สำเร็จเขาก็หมายจะนำตัวเองเข้าไปบ้าง ทว่าทุกอย่างมันไม่ได้ง่ายดายอย่างที่คิด

   “พี่เสือ!”

 

nc ประหลาดๆ มาแล้วจ้า ยังแต่งไม่เสร็จแต่รู้ว่ารอเลยเอาเสิร์ฟก่อน

[iforgive]

ขอที่เหลือด่วน แอร้ยยยยย

[Palmpalm]

เสือหน้ามืด...เลือกพุ่งหื่นไปหนาย

ใครมาเรียกเสือหว่าช่ายออยรึเปล่า?

รอส่วนที่เหลือจร้า^_^

[FlOriN]

เง้อออออ ค้างมาก<<~
ฟินเว่ออออออ รีบมาต่อนะค้าาา
ใครกันนะมาขัดจังหวะ

[wiwari]

ขอกรีดร้องดังๆ ไอ้นายเสือหมอมะรุมเค้าไม่ใช่ของเล่นให้แกมาลองนะโว้ย

[mwsign3639]

  ใครเรียกกก? ? อย่ามาขัดจังหวะพี่เสือนะ
ค้างมากค่ะ

[krit24]

สงสารหมอมะรุมอ่า นายเสือถนอมเค้าหน่อย

[My_yunho]

มันค้างๆๆๆอ่ะ

รอๆๆๆๆ

[Sirada_T]

ช็อคคคค#มันค้างมาก

[Nus@nT@R@]

ออยมาช่วยหรือเปล่า

[hongzaa]

กร๊าซซซซซซซซซซซซซซซซซ *พ่นไฟ
โอ้ยยยยย ใครๆๆๆๆ ใครมาขัดดดดดดด
โอ้ยยยยยย ใจจะขาดดด คือลุ้นนนน 55555
จิกหมอนจะขาด แต่อีกแง่ก็ดีใจที่หมอมะรุมมีคนมาช่วยนะ
แหม่ แต่ก็อยากให้อิพี่เสือได้หมอมะรุมเหมือนกัน
ดูสิว่าจะหลงได้ขนาดไหน โถ่ววววว ไอทีาบอกว่าเกลียดนะ
อยากสมน้ำหน้าตอนกลืนน้ำลายตัวเองสุดดดด
#อยากเห็นโมเม้นครอบครัวสุขขีสุดดดด #พ่อเสือะมะรุมน้องพิกเรต #แค่คิดก็เขินนน

[mukmaoY]

ลุ้นจนบ้าแล้ว

[ekonut]

ลุ้นๆ 

[andear]

  ค้างง่ะ เอาที่เหลือมาด่วนๆ

[Crossley]

เสือบอกว่าชายได้ชายคือยอดชาย
แต่เคยมีคนบอกหรือเปล่าว่าถ้าได้หลังแล้วจะลืมหน้า
เสร็จแน่แกไอ้เสือ 

[whipcream]

ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง 555

[RELAXED]

อ๊ากกกกกกกกกกก
เอามีดมาแทงกันเลยเหอะถ้าค้างแบบนี้อ่าาาา

[greenapple]

หมอมะรุมช่วยชีวิตนายเสือไว้ตั้งหลายครั้ง หมอทวงบุญคุณกลับสิ

[kyplay]

   อ้าววววววววววววว ......คัยมาอีกล่ะ

[cavalli]

 


ทำกันได้ลงคอ คนแต่งใจร้ายที่สด นี่พุดเลย !!

[moodyfairy]

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
คร้ายยยยยยยยยย มาขัดทำม้ายยยยยยยยยย