- - OMG! หมดกัน..มันเอาผมเป็นเมีย - - ตอนที่40 (END) P.54 >Up.15/04/14<
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: - - OMG! หมดกัน..มันเอาผมเป็นเมีย - - ตอนที่40 (END) P.54 >Up.15/04/14<  (อ่าน 632652 ครั้ง)

ออฟไลน์ snowboxs

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5445
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +124/-7
พี่เขียนหื่นเหมือนเดิมเลยนะ

วิสกี้ก็ยังคงพยศกับพี่ริว

ออฟไลน์ thanza1970

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 533
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-1
สงสัยตอนหน้า เลือดออกหมดตัวแน่ๆๆ

 :jul1: :jul1: :jul1:

ออฟไลน์ ♥ believeinme

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 88
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +19/-0
ว่าจะมาเม้นให้เมื่อคืน T^T แต่ว่าเข้าเว็บไม่ได้เลย
เข้าได้อีกทีก็เมื่อกี๊ อดร่วมสนุกชิงหนังสือด้วยเลย แต่ก็อยากจะเม้นให้คนเขียน :)
เห็นนิยายเรื่องนี้ผ่านตาบ่อยมาก แต่ก็ไม่ได้โอกาสกดมาสักที
เพิ่งเริ่มอ่านเมื่อไม่ถึงอาทิตย์ที่ผ่านมา เสียดายมากๆที่ไม่ได้อ่านแต่แรก
เลยผูกพันกับตัวละครช้าไปนิด ชอบตัวละครทุกตัวของคนเขียนมาก
ไม่ว่าจะเป็นเหนือ เขียน วิสกี้ ริว หรือใครๆ ด้วยการเล่าเรื่องคนเขียนที่ทำให้รู้สึกได้ว่า
นิยายเรื่องนี้ไม่ใช่นิยายธรรมดา แต่เป็นนิยายที่ดูเป็นเรื่องจริง
ทำให้คนอ่านเข้าถึงตัวละครได้ง่าย ภาษาที่ใช้ก็เป็นภาษาที่เข้าใจได้ทันที
เป็นนิยายที่อ่านแล้วมีความสุข อมยิ้มได้ตลอด
ขอบคุณจริงๆที่แต่งนิยายเรื่องนี้มาให้เราอ่าน เขียนเรื่องดีๆสนุกๆอย่างนี้ตลอดไปนะคะ :)

ออฟไลน์ punchnaja

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3354
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +383/-5
หนุกมากกกกกกกกกกกก รอตอนต่อไปจ้า

ออฟไลน์ entirom

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1010
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +85/-2
เรื่องน้องๆๆเคลียละ
แล้วพี่มุธล่ะ  เป็นงัยบ้าง

tuktik_narak

  • บุคคลทั่วไป

ตอนที่32

   “อื้อออ เจ็บ!” ผมร้องลั่นเมื่อมันใส่เข้ามาตอนที่ผมไม่ทันตั้งตัว แถมยังยัดมาจนมิดกะว่าให้ผมช็อคตายเลยใช่ไหม

   “ขะ..ขอโทษ แต่ไม่ไหวแล้ว” มันว่าเสียงกระเส่าแถมยังทำหน้าตาได้หื่นสุดๆ ผมกัดปากไม่อยากร้องเดี๋ยวจะกลายเป็นว่าไปกระตุ้นอารมณ์มันให้หื่นหนักกว่าเก่า

   “อื้อๆๆ อ๊า” ผมครางลั่น เมื่อมันเล่นท่ายาก ตรงไหนจุดอ่อนจุดแข็งจุดเสียวมันรู้หมด มันทำให้ผมจะเป็นบ้าทุกครั้งที่เรามีอะไรกัน

   ครั้งนี้ผมรู้สึกได้ดีเลยครับว่ามันอึดมากกว่าครั้งไหนๆอาจจะเป็นเพราะห่างมือกันไปนาน ปกติสองสามวันนี่ก็นานสุดๆแล้วครับแต่นี่หายไปเกือบเดือนพอได้กลับมาอยู่ในตำแหน่งที่ถูกต้องแบบนี้เลยทำให้มันเดินเครื่องใส่ไม่ยั้ง ไม่ได้ห่วงสภาพเครื่องผมเลยว่ามันรับไหวหรือเปล่า

   “อื้มม วิสกี้...อ๊าๆๆ...วิสกี้!” มันครางเรียกชื่อผม หน้าตาดูหื่นอย่างไร้คำบรรยาย มันกระแทกเน้นๆทั้งเร็วและแรงจนตัวผมสั่นคลอน

   พรึ่บๆๆๆๆ.......โป๊ก!

   “ปั่ก!!.....โอ๊ยย เจ็บ!” ผมทุบหน้ามันไปทีเมื่อมันกระแทกผมแรงเกินจนหัวไปโขกกับหัวเตียง ไอ้ห่าเจ็บทั้งหัวเจ็บทั้งตูด จิ! โมโห

   “ขอโทษๆ มันเสียวไม่ไหวจริงๆ” มันยังพูดต่อหน้าตาย แต่กูเขินจนตัวแดงหมดแล้วไอ้เหี้ย

   ผมอ้าขาให้กว้างขึ้น ยกมือโอบรอบคอมันไหวกันร่างทรุด ทั้งเอวทั้งสะโพกลอยเหนือเตียงนอน เราสอดประสานกันอย่างรู้ดีจังหวะรับจังหวะรุกของผมกับมันสัมพันธ์กันอย่างน่าประหลาดใจ

   “อื้อๆๆๆๆ” ผมครางอีกครั้งเมื่อคราวนี้มันจับตัวขึ้นให้นั่งทับหน้าตักของมัน ท่านี้มันลึกสุดๆ เจ็บมากๆแต่ก็เสียวมากพอๆกัน

   “ขยับหน่อย อ๊า” มันร้องบอกผม ผมไม่อิดออดหรอกครับขยับอย่างที่มันขอ จนเริ่มได้ที่ก็โยกรัว มันก็เด้งรับแรงกดจากผมได้อย่างดี จนตอนนี้เกือบจะสุดปลายทางสวรรค์แล้ว

   “อื้มมมมมมมมมมมมมมมม”

   “อ๊า!!!!!!!!!!!!!!!!”

   ทั้งผมและมันร้องดังลั่นพร้อมๆกัน ก่อนที่มันจะจับให้ผมนอนหงายหลังและตามลงมาทับอย่างหมดแรง

   “แฮ่กๆๆ เหนื่อย” มันจูบหน้าผากและกระซิบผมที่ข้างหูทำเอาสยิว

   “ออกไปได้ละ เจ็บ” ผมบอกพอหายเสียวก็เริ่มเจ็บ ไม่รู้ไปใหญ่โตมาจากไหนทำเอารูกูแหกหมด

   “ยังไม่อิ่ม” มันบอกอย่างเอาแต่ใจ นี่คงเป็นเพียงเรื่องเดียวล่ะมั้งที่มันสามารถบังคับผมให้คล้อยตามได้

   “แต่กูง่วง!” ผมตะโกนใส่หน้าแกล้งหลับตาหันหน้าหนีไปอีกทาง

   “น้องกี้นอนเฉยๆเลย เดี๋ยวพี่ริวทำเอง อ๊า!!” มันกระแทกโดนจุดเสียวผมเบาๆ ผมรู้ว่ามันแกล้งแต่ก็อดครางไม่ได้

   “อ๊า..อื้ออ..ไอ้เหี้ย!” ผมด่าเมื่อเริ่มรู้สึกตื่นตัวอีกรอบเพราะมัน

   “น่านะ” มันพูดเหมือนขออนุญาตแต่ข้างล่างมึงสวนแทงแท่งๆของมึงเข้ามาจนมิด ไอ้เหี้ยเอ๊ยปากมึงนี่จริงๆ

   แล้วหลังจากนั้นก็อย่าไปพูดถึง มันอิ่มยากนี่ผมเห็นพระอาทิตย์ทำท่าจะโผล่ขึ้นฟ้าอีกรอบละมันยังกระแทกผมไม่หยุดเลยครับ

   .

   .

   “เก็บของเสร็จยัง” ผมถามเมื่อเห็นมันเดินออกไปกินแซนวิซในห้องครัว

   “เสร็จแล้ว กี้ไปดูสิว่าพี่ลืมอะไรอีกหรือเปล่า เดี๋ยวมางอแงอีก” มันว่าก่อนจะยกนมขึ้นดื่มอึกๆ แปปเดียวหมดขวดลิตร

   “ชิ!” ผมจิ๊ปากแต่ก็ยอมเดินเข้ามาดู

   เสื้อผ้าของผมกับมันถูกพับอย่างเป็นระเบียบ อุปกรณ์สำหรับชาร์จแบตทั้งกล้องและโทรศัพท์ก็เตรียมพร้อม รองเท้าแตะ ของใช้ส่วนตัวจำพวกสบู่ ครีม ยาสระผมถูกเตรียมไว้หมดจะได้ไม่ต้องไปหาซื้อเอาข้างหน้าพี่ริวมันบอกว่างั้น

ผมยิ้มอย่างพอใจที่เห็นความเอาใจใส่ของมัน

“ไปกันยัง” พี่มันยื่นหน้าเข้ามาถามผมในห้อง ผมพยักหน้าก่อนจะแบกกระเป๋าเดินตามออกไป

“ที่พักจองแล้วใช่ไหม” ผมถามขณะขึ้นนั่งบนรถ

“ครับ แต่อาจไม่สวยอย่างที่ใจคิด เพราะช่วงนี้คนเข้าพักเยอะ” ผมพยักหน้ารับรู้เตรียมตัวจะได้ไปเที่ยวทะเล

เกาะช้าง..

ที่พวกผมตัดสินใจจะไปเที่ยวกัน ตอนแรกจะไปช่วงคริสมาสต์แล้วยาวถึงปีใหม่แต่ว่าเราตัดสินใจกันช้าไปห้องพักถูกจองจนเต็ม นี่ก็ได้ว่ามีคนโทรมาแคนเซิลนะเนี่ย

นี่ถือเป็นครั้งแรกเลยครับที่ผมกับพี่ริวมาเที่ยวกันสองคน โดยมาแบบค้างคืนหลายวันด้วยที่สำคัญ ผมอยากมาพี่มันก็ตามใจพอดีกับไม่ค่อยมีเรียนเลยมาได้ อิอิ

“นอนไปก่อนเลยถึงแล้วพี่จะปลุก” มันบอกผมก็หลับสิครับ แต่ก็หลับไม่ค่อยลงหรอกกลัวพี่มันเหงาเผลอง่วงเดี๋ยวอันตราย ก็หลับๆตื่นๆอยู่แบบนี้แหละ

ขับมากี่ชั่วโมงไม่รู้ครับ รู้สึกอีกทีก็ตอนที่รถมันโคลงเคลง ลืมตาขึ้นก็เห็นพี่ริวกำลังดับเครื่องแล้วควานเอาโทรศัพท์ กระเป๋าเงินไปถือไว้

“ถึงแล้วเหรอ” ผมงัวเงียถาม นี่กูว่าจะไม่หลับนะเนี่ย แต่ก็ทนความง่วงไม่ไหวมันเพลียอ่ะครับ

“อยู่บนเรือข้ามฟากน่ะ อีกสักสี่สิบนาทีก็คงจะถึงล่ะมั้ง” พี่ริวตอบพลางยื่นผ้าเย็นมาให้ผมเช็ดหน้าเช็ดตา

ผมเปิดประตูรถออกมาลมเย็นๆก็ลอยปะทะหน้าผม มองไปรอบๆเห็นรถยนต์เกือบๆร้อยคันจอดเรียงกันเป็นแถว สักพักพี่ริวก็เรียกให้ผมเดินตามพี่มันไป

“ขึ้นชั้นสองกันวิสกี้”

“อื้ม” ผมตอบเดินไปหามัน มันก็จับมือไว้คนอื่นเขาก็มองกันเยอะแยะนะครับบางคนนี่ยืนกรี๊ดๆประหนึ่งว่าพวกผมเป็นดารา

“คนเยอะเนอะ” ผมบอกเมื่อขึ้นมาถึงชั้นสองของเรือ ที่นั่งไม่พออ่ะครับแต่ไม่เป็นไรยืนริมๆเอามองบรรยากาศก็เก๋ดี

คือนึกภาพกันออกไหมครับ เป็นเรือขนรถยนต์ขนาดใหญ่หรือเรียกว่าเรือเฟอร์รี่อ่ะครับ มีสองชั้นคือชั้นล่างไว้จอดรถแล้วคือมันต้องดับเครื่องทุกคันอยู่แล้ว ก็เลยจะมีชั้นสองซึ่งใหญ่มากๆพอกันให้คนขึ้นมานั่งรอก่อนถึงฝั่ง เดี๋ยวพอใกล้ฝั่งปุ๊บคนก็จะแห่กันลงมาเพื่อขับรถกันออกจากเรือไป

แต่จริงๆแล้วชั้นสองเนี่ยนักท่องเที่ยวที่มาแบบแบคแพ็คก็มีนะครับคือไม่ได้เอารถส่วนตัวมา มาเที่ยวแบบไปตายเอาดาบหน้าประมาณนั้นอ่ะครับ

“มากๆ ใกล้เทศกาลก็แบบนี้แหละ”

“แล้วนี่ที่พักเราอยู่ติดทะเลไหม” ผมถามอีกครั้ง ไม่สวยไม่ว่าขอแค่เปิดประตูมาแล้วเห็นชายหาดก็พอ

ก็คือเกาะช้างเนี่ยที่พักเขามีทั้งสองฝั่งเลยครับ คือฝั่งที่ติดกับชายหาด กับฝั่งที่ต้องเดินข้ามถนนไปอีกแล้วราคาก็ไม่เท่ากันด้วยนะ

“อยู่ฝั่งทะเลแต่ไม่ติดทะเลครับ” ผมพยักหน้าเข้าใจ ก็โอเคอ่ะนะอย่างน้อยก็ไม่ต้องเดินไกลๆใช่ป่ะล่ะ

ยืนดูวิวกันสักพัก จู่ๆก็มีน้องๆผู้หญิงกลุ่มนึงเดินมาสะกิดหลังผม

“พี่คะ พี่สองคนเป็นแฟนกันหรือเปล่าคะ” ผมหน้าเหวอ คือแบบคนที่มาถามนี่คือผู้หญิงไงหน้าตาดีกันซะด้วยแต่ทำไมทำหน้าเหมือนว่าชอบซะเต็มประดา

หันไปมองคนข้างๆ พี่ริวมันยิ้มกริ่มเหมือนชอบใจ ไอ้ควาย! ยิ้มแบบนั้นคนก็รู้กันหมดดิว่าเราเป็นไรกัน ผมไม่บอกให้ตัวเองอายหรอก

“ปะ...”

“เปล่าครับ เป็นเพื่อนซี้กันมากๆ” ผมตอบ พี่ริวที่กำลังจะอ้าปากตอบถึงกับหุบฉับ

“ครับเราเป็นเพื่อนกัน เพื่อสนิท” มันตอบเหวี่ยงๆก่อนจะหันหน้าไปทางท้องทะเล ผมนี่เหวอรอบสองอะไรวะทำไมมันต้องโกรธด้วย

“ว้า เสียดายจังค่ะ นึกว่าพวกพี่เป็นแฟนกันจะขอถ่ายรูปไปอวดเพื่อนซะหน่อย” น้องๆกลุ่มนั้นตอบพลางทำหน้าเสียดาย

“ขอโทษทีครับ” ผมยิ้มส่งให้

“ไม่เป็นไรค่ะ งั้นพวกเราขอตัวก่อนนะคะ” น้องเดินกลับเข้ากลุ่มเพื่อนที่ใหญ่มากๆแถมยังโบกมือบ๊ายบายให้ด้วย ไอ้เราก็ยิ้มรับตามมารยาทไปงั้นอ่ะครับ

“เช็ดน้ำลายบ้างก็ดีนะ” ผมหันขวับมองคนพูดมันไม่ได้หันมามองผมนะครับเหมือนว่าพูดลอยๆ แต่ผมรู้ว่ามันพูดถึงใคร

“เป็นเหี้ยอะไร จู่ๆก็มาโกรธกู” ผมเหวี่ยงอะไรวะยังไม่ถึงเกาะเลยจะทะเลาะกันอีกละ

“กูไม่มีสิทธิ์โกรธนี่ กูเป็นแค่เพื่อน” มันหันมาค้อนผมแล้วหันหน้าหนี

“เออ!” ผมกระแทกเสียงและเดินลงไปข้างล่างคนเดียว

ผมเดินมายืนที่รถระงับอารมณ์ตัวเอง ไม่อยากทะเลาะกันด้านบนกลัวเสียงดังแล้วจะอายคนอื่นเขาเปล่าๆ

“มันร้อน” ผมไม่ได้หันไปมองคนพูด เดินหนีมันไปทางหัวเรือไม่อยากจะเสวนาด้วย มันทำผมอารมณ์เสียเองนะ



NEXT 50%


นักเขียนขอเม้าา

ขอโทษค่ะหายไปหลายวันนน

 :katai2-1: :katai2-1: :hao5: :hao6: :hao7: :mew1: :mew2:



@Lucifer_Prince@

  • บุคคลทั่วไป
กร๊ากกกกโกรธกันอีกแหล่ว  มีฉากเรียกเลือดมาด้วยนะนี่  แหะๆพี่แนนรีบมาต่อเน้อ

ออฟไลน์ liza sarin

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2538
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +91/-14

ออฟไลน์ Zelsy

  • เพราะ "รัก" คำเดียวเท่านั้น
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1860
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +191/-2
ยิ่งโกรธยิ่งลูกดกอะคู่นี้ 5555

ออฟไลน์ snowboxs

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5445
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +124/-7
555 สุดท้ายพี่ริวก็ต้องง้อ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ aoihimeko

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3132
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +155/-9
อ่านตอนนี้แล้วก็นะได้หลายอารมณ์ดี ทั้งหื่น

ทั้งดีใจ และสุดท้ายนอยซะ

สงสารพี่ริวนะเข้าใจเลยอารมณ์นี้

น้องกี้เองก็ไม่น่าบอกว่าเพื่อน แต่ก็อย่างว่าคนเรา

มันคิดไม่เหมือนกัน

รอที่เหลือจ้า  :mew1:

ออฟไลน์ hembetaro

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1122
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +112/-1

น้องวิสกี้อ่ะ...ทีตอนพี่ริวบอกว่าเป็นเพื่อน...หนูก็เหวี่ยงนะคะ

ทีตอนนี้พอพี่ริวโกรธหนูมั่ง....หนูก็เหวี่ยงใส่พี่เขาอีกนะคะหนู


หนูจะเอายังไงกับพี่ริวเขาเหรอคะลูก...เอาแต่ใจเกิ๊นนนน

 :เฮ้อ: :เฮ้อ:

a-o-pai

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ KilGharRah

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 856
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +169/-0
กลับมาดีกันแล้วววววววววววววววว  :katai2-1:

พี่เขียนกับพี่ริวนี่มันหื่นพอกันจริงๆเลยนะ  :impress2:

ออฟไลน์ jimmyjimmy

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1962
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +58/-17
อย่าทะเลาะกัน เพิ่งมาเอง  :z2:

หมูกระต่าย

  • บุคคลทั่วไป
มันก็เจ็บจริงๆอ่ะแหละ

ทั้งๆที่เป็นแฟนกันแต่บอกคนอื่นได้แค่ว่า  เพื่อนกัน :ling1: :ling1: :ling1:

ออฟไลน์ thanza1970

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 533
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-1
ขอบคุณครับ ที่ยังไม่ลืมคนอ่าน

ออฟไลน์ yongsulewa

  • 나는 상처를 줬어.
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 241
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +9/-1
วิสกี้อย่าขี้งอนสิ ไม่น่ารักน้าาาา :mew6:

tuktik_narak

  • บุคคลทั่วไป
หมับ!

“วิสกี้!” มันจับแขนผมไม่ให้เดินหนีมัน ผมไม่ขัดขืนแต่ก็ยังไม่ยอมมองหน้าอยู่ดี ดีนะครับที่ข้างล่างนี้ไม่มีคน จึงไม่ต้องอายสายตาใคร

“.....................”

“โกรธอะไร” มันถามเสียงเข้มไม่เหวี่ยงแต่ก็ไม่สดใสเหมือนปกติ

“ใครกันแน่ที่โกรธ” ผมถามกลับเสียงดัง มันถอนหายใจเหมือนเหนื่อยๆ

“พี่โกรธ พี่งอน ใช่ก็เพราะเรา” มันตอบหน้าจริงจัง ผมกัดปาก

“…………….”

“ทำไมต้องบอกคนอื่นว่าเราไม่ใช่แฟน” มันพูดถามผม

“แล้วทำไมต้องประกาศด้วยล่ะ” ผมย้อน

“เฮ้อ ไม่ได้ให้ประกาศแต่อย่างน้อยก็เงียบซะไม่ต้องไปปฎิเสธเขา”

“พอไม่ตอบเดี๋ยวคนอื่นก็บอกว่าหยิ่งอีก” ผมย้อนอย่างไม่ยอมเป็นคนผิด

“แล้วคนอื่นกับพี่ วิสกี้แคร์ใคร” มันถามตาดุเชียว

“..................”

“ตอบมา” มันเร่ง

“…………………”

“วิสกี้!!” มันขึ้นเสียง

“เออ แคร์มึง!” ผมทำตาเหวี่ยง

“แค่นั้น ไม่รู้หรือว่าพี่หวงเรามาก ไม่อยากให้ใครรู้ว่าโสด ไม่อยากให้ใครมอง” มันเข้ามายืนใกล้ๆก่อนจะดึงหัวผมให้ไปซบกับซอกคอมัน

“อืมม ขอโทษ”

“พี่รักวิสกี้นะ รักมากด้วย แล้วก็โคตรๆขี้หึงเลยด้วย” มันบอกต่อ

“เหมือนกันนั่นแหละ” ผมบอกบ้าง มันขำจนตัวสั่น

“จริงอ่ะ” มันทำตากวนส้นตีนมองผม

“อยากลองไหม!”

“โอ๊ยย เจ็บๆๆ” ผมจิกหัวมันเต็มๆสองมือ เอาแบบว่าเส้นผมมันหลุดติดนิ้วผมมาเลยอ่ะ

“กวนตีน” ผมบอก มันทำหน้ายิ้มๆเจ้าเล่ห์ก่อนจะก้มลงมาหอมแก้มผมอย่างรวดเร็ว

ฟอดด

“ชื่นใจ” ผมก็ไม่ได้อายอะไรนะ ก็ชอบนั่นแหละ หึหึ

“ไปไกลๆตีนไป”

“ไล่อีกละเดี๋ยววันนี้จะโดนจัดหนักนะจ๊ะที่รัก” พูดแล้วทำหน้าหื่นใส่

“มีแรงก็เอาดิ” ผมพูดข้างหูมันก่อนจะเดินหนีขึ้นชั้นสองของเรือ คือตรงนี้มันร้อนท่อไอเสียรถอ่ะครับไม่ไหว เริ่มเหม็นๆด้วย อีกอย่างเขินครับหนีมันก่อนจะพูดอะไรให้ผมอายอีก

“จัดไปที่รัก ฮู้ๆ” มันร้องอย่างยินดี ไอ้ห่าได้เอากูนี่เป็นความสุขขนาดนั้นเลยหรือไง

หึหึ

มาถึงห้องพักช่วงบ่ายๆ อากาศดีนะครับไม่ร้อนเกินไปอาจเป็นเพราะว่าช่วงนี้มันเป็นช่วงหน้าหนาวด้วยเลยทำให้ลมที่พัดมาเป็นลมเย็นแทนที่จะเป็นลมร้อนๆของไอแดด

“เดี๋ยวเย็นกว่านี้ค่อยเล่นน้ำนะ” มันสั่งตอนที่ผมเอาเสื้อผ้าเก็บเข้าตู้ให้เรียบร้อย ไม่ชอบการวางไว้ในกระเป๋าครับเพราะมันจะยับและเหม็นอับ

“จิ๊” ผมมองอย่างไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่แต่ก็ไม่อยากเถียงก็รู้ว่ามันเป็นห่วงนั่นแหละแต่บางทีก็ชอบทำเหมือนว่ามันเป็นพ่อผม เชอะ หมั่นไส้

“ทำตาขวางเชียว ไม่พอใจละสิ” มันเอาไหล่มากระแทกๆแหย่ให้ผมอารมณ์เสีย ดูเอาเถอะว่ามันกวนตีนขนาดไหน

“อย่ามายุ่ง ง่วงจะนอน”

“นอนด้วย” มันพูดจบก็ลากผมไปนอนกอดบนเตียงโดยที่ผมไม่ทันตั้งตัว

“อึดอัด!”

“ไม่เห็นอึดอัดเลย” มันซุกๆหัวทำให้ผมจักกะจี้

“โอยยย ง่วงๆๆๆๆๆ” ผมตะโกน

“ก็นอนสิเนี่ยๆ” มันลูบหัวลูบหลังทำเหมือนกำลังกล่อมเด็ก   

“อื้อออ” ผมร้องแต่ก็ยอมหยุดดิ้นแต่โดยดี ได้ยินเสียงมันหัวเราะเบาๆ เหอะ! นี่กูเหนื่อยหรอกนะมึงเลยรอดตัวไป

ผมนอนนิ่งอยู่ในอ้อมกอดของมัน ฝ่ามือใหญ่ประคองท้ายทองของผมอย่างทะนุถนอมผมสัมผัสได้ ผมนอนนิ่งเพราะหอบจากที่ดิ้นตอนแรกด้วยล่ะครับแต่อีกเหตุผลก็คืออ้อมกอดของมันอบอุ่นจนผมเริ่มรู้สึกสบาย

ผมเอื้อมมือข้างหนึ่งไปกอดเอวมันแน่นจนตอนนี้ใบหน้าผมชิดกับหน้าอกตรงตำแหน่งหัวใจของมันพอดิบพอดี เสียงตึกตักๆดังจนผมได้ยินมาถึงข้างนอก ผมอมยิ้มแต่มันไม่เห็นหรอกครับและก็ให้มันเห็นไม่ได้ด้วยเดี๋ยวมันจะได้ใจ

“ตั้งแต่คบกันเราไม่เคยนอนกอดกันนิ่งๆแบบนี้เลยเนอะ” มันพูดหลังจากที่ปล่อยให้ห้องเงียบมาครู่หนึ่ง แถมยังกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้นกว่าเดิม

ผมเห็นด้วยในใจเป็นครั้งแรกจริงๆครับที่นอนกอดกันโดยที่เสื้อผ้ายังอยู่ครบทุกชิ้นแบบนี้ ปกตินี่ตัวล่อนจ้อนเท่านั้น

“อื้ม ก็มึงชอบแหย่ให้กูโมโห” มันหัวเราะหลังจากผมพูดจบ ขำอะไรนักหนาปัญญาอ่อนเอ๊ย

“ก็จริง เวลาวิสกี้โมโหแล้วน่ารักรู้ตัวหรือเปล่า” ผมดันตัวมันออกเล็กน้อยก่อนจะเงยขึ้นมองหน้ามัน ประสาทป่ะวะ

“น่ารัก? มึงบ้าเหรอกูหล่อเหอะ” ผมเถียง

“น่ารักจริงๆ น่ารักกว่าวันแรกที่เจอกันเยอะเลย จุ๊บ...น่ารักทุกวันขนาดโกรธก็ยังน่ารัก” มันพูดแล้วก็แอบฉกริมฝีปากผมไปหนึ่งที หน้าตาบวกแววตามันดูเหมือนคนเมายา เพ้อๆหลอนๆจนผมเริ่มกลัว

“แต่มึงน่าเกลียด” ผมบอก มันขำอีกละ

“ฮ่าๆ น่าเกลียดที่ไหนนี่ใกล้เคียงณเดชน์เลยนะดูดีๆสิ”

“แอวะ ณเดชน์หรือนรก” ผมเบ้ปากให้คนหลงตัวเอง

“หึหึ ยอมแล้วครับ วิสกี้.....” มันเรียกเสียงหวานหลังจากบอกว่ายอม

“หืม” ผมครางรับก่อนจะขมวดคิ้วแปลกใจ

“ตลอดเวลาที่อยู่ที่นี่ ช่วยเรียกพี่ว่าพี่ริวได้ไหม” เสียงมันดูอ้อนๆ จนผมต้องมองหน้ามันอีกรอบ ผมดันตัวเองขึ้นเอาศอกยันพื้นและเอาฝ่ามือรองหัวไว้เพื่อที่ผมจะได้เห็นสายตามันชัดๆว่าจริงใจเหมือนกับคำพูดหรือเปล่า หรือว่าถ้ามันสวนทางกันผมจะได้จัดการถูก

“ไม่สบายเหรอ” ผมถามเหมือนมันเป็นประสาท

“เปล่า แค่อยากได้ยิน” มันทำหน้าน่าสงสารจนผมเริ่มใจอ่อน แต่มันกระดากปากอ่ะครับไม่เคยเรียกพี่ขนาดตอนที่ยังไม่ได้กันก็ยังไม่เรียกพี่แล้วจู่ๆมาขอแบบนี้ผมคิดว่าผมคงทำไม่ได้หรอก

“ตั้งนมตั้งนานก็ไม่เคยอยากจะฟัง แล้วตอนนี้เป็นบ้าอะไรขึ้นมาล่ะ” ผมถาม

“ก็...ไม่รู้สิ รู้แค่ว่าอยากฟังพี่คิดว่าถ้าวิสกี้ยอมเรียกว่าพี่ริว มันคงจะดูเหมือนวิสกี้อ้อนพี่ทุกครั้งที่เรียกแบบนั้น” มันพูดทำเอาผมช็อก

ผมเม้มปากมันก็มองมาอย่างรอคำตอบ จริงๆจะโทษมันไม่ได้หรอกครับที่มาขอผมด้วยเรื่องที่ดูเหมือนไร้สาระแบบนี้ก็เป็นเพราะผมเองที่ทำให้มันต้องการ

ตลอดเวลาที่เราคบกันมาผมไม่เคยเรียกมันด้วยชื่อ หรือเรียกก็น้อยครั้งได้ ผมไม่เคยแทนตัวเองด้วยคำพูดน่ารักๆเหมือนคู่รักคนอื่นๆ ผมทำไม่เป็นหรอกครับ อีกอย่างที่ผมไม่เคยทำคือไม่ไม่เคยง้อใคร ไม่เคยต้องอ้อนใครนอกจากคนในครอบครัว ไม่เคยสนใจใคร ผมไม่แสดงออกด้วยการกระทำหรือคำพูดอยู่แล้วคนเลยชอบมองว่าผมดูหยิ่ง แต่จริงๆแล้วผมแค่ไม่ชอบยิ้มและผมก็ทำพวกที่ว่านี้ไม่เป็น

“กูคงเป็นแฟนที่แย่ใช่ไหม” ผมไม่ตอบรับสิ่งที่มันขอแต่เลือกที่จะถามคำถามที่ผมเริ่มกังวล

นับว่าดีนะครับที่ครั้งนี้เรามานอนคุยกันถึงจะดูผิดที่ผิดทางไปหน่อยแต่มันก็โอเค

“ทำไมคิดแบบนั้น อย่าคิดมากเลยไม่ได้อยากได้อะไรขนาดนั้นหรอกแค่ลองขอดู ถ้าได้ก็ดีถ้าไม่ได้ก็ไม่เป็นไรอย่ากังวลเลย” มันใช้หัวแม่มือมาคลึงๆบริเวณหว่างคิ้วให้ผม นี่แสดงว่าผมเผลอทำหน้าซีเรียสให้มันเห็นเมื่อกี้สินะ

“มึงอาจจะเบื่อกู”

“ฮ่าๆ...ไม่เบื่อหรอกครับ แซ่บขนาดนี้” มันว่าทำตาเยิ้มอีกละกำลังซึ้งๆลากกูไปเรื่องใต้สะดืออีกละ

“สายตามึงนี่ปิดๆมั่งก็ดี” ผมบอก

“ปิดอะไร ใสๆเลยนะเนี่ย หึหึ” มันหยอก ผมแสยะยิ้ม

“อย่าให้มันมากนัก ไอ้แก่วิตถารเอ๊ย” ผมด่าแต่มันกลับยิ้มเหมือนว่าชอบ

“กูอาจจะไม่ดีเหมือนอย่างที่มึงคิด” ผมพูดขึ้นมันเอามือมาปิดปากผมก่อนจะส่ายหน้าเป็นเชิงห้ามไม่ให้พูด

“เอาเถอะ ช่างมันเถอะนอนกันดีกว่าตื่นตอนค่ำๆค่อยไปหาไรกินกัน” มันว่าตัดบทก่อนจะดึงตัวผมเข้าไปกอดแน่น

ผมกอดเอวมันตอบนอนฟังเสียงหัวใจของกันและกัน พร้อมเสียงคลื่นที่ได้ยินมาจากที่ไกลๆ

ห้องพักที่เราได้ไม่ได้อยู่ติดกับทะเลหรอกครับต้องเดินถัดไปอีกหน่อย แต่ที่นี่สวยและถูกมากในช่วงที่คนมาเที่ยวเยอะขนาดนี้ แถมที่นี่ยังมีท่าเรือส่วนตัวซึ่งจะเป็นที่ๆเราไปเที่ยวกันในวันพรุ่งนี้ อาหารเช้าก็มีพร้อมผมว่าอาจจะไม่เพอร์เฟ็คร้อยเปอร์เซ็นแต่ก็จัดอยู่ในระดับพรีเมี่ยมอยู่ครับ

“สมมติว่าถ้ามึงเบื่อกูแล้วเจอคนใหม่ที่ดีกว่า...”

“ไม่มีใครดีกว่าใครหรอก มีแต่พี่รักวิสกี้คนเดียวแค่นี้พอแล้วครับ” มันพูดแทรกทั้งๆที่ผมยังพูดไม่จบ

ผมกอดเอวมันแน่นขึ้นรู้สึกว่าเลือกไม่ผิดที่รักผู้ชายคนนี้ ผมไม่เคยบอกรักมันแต่ผมคิดว่ามันรู้เพราะผมไม่เคยปฏิเสธเวลามันถามว่า

‘วิสกี้รักพี่ริวใช่เปล่าครับ’

โอเคผมอาจจะดูเรื่องมากจนเข้าขั้นว่าเห็นแก่ตัวแต่ผมรู้ดีว่าผมรักมันคนเดียวและผมก็รู้ดีว่ามันรู้ว่าผมรักมันแค่คนเดียว

“กูแค่พูดไว้”

“ไม่ต้องพูดไว้ เพราะเราจะไม่เลิกกัน” มันพูดเสียงหนักแน่นมาก เรากระชับอ้อมกอดให้แนบชิดกันขึ้นไปอีก

“ขอบคุณนะที่รักกูมากขนาดนี้” ผมพูดในสิ่งที่ไม่เคยพูด ผมได้ยินเสียงหัวใจมันเต้นแรงขึ้น ผมว่ามันเสียงแห่งความสุขนะ

“รักได้มากกว่านี้อีกครับ” มันตอบ

ผมยิ้มในอ้อมกอดมัน ฟ้าข้างนอกเริ่มสว่างน้อยลงและกลายเป็นสีส้มแล้ว ผมยิ้มให้ตัวเองอย่างคิดได้

ชีวิตคนเรามันไม่ยาวหรอกครับ ถ้ามีเงินอยากได้อะไรก็ซื้อนี่คือความคิดผม ไม่ใช่ฟุ่มเฟือยนะครับ ผมไม่คิดแบบนั้นถ้าเป็นเงินที่เราหามาเองไม่ได้แบมือขอพ่อแม่ มีหมื่นเก็บหมื่น มีแสนเก็บแสน อยากจะให้มันถึงล้านแล้วจะซื้อนั่นโน่นนี่ แต่อีกไม่กี่วันถัดมาถูกรถชนตาย ผมถามเงินที่คุณเก็บมาคุณจะเอาไปให้ใคร คุณจะซื้อของที่คุณอยากได้ไหมถ้าคุณมัวแต่ใช้คำว่า

รอก่อน...เดี๋ยวให้มันเยอะกว่านี้ก่อน

ก็เหมือนคนรักกันแหละครับ ทำในสิ่งที่อยากทำเถอะไม่มีอะไรยากไปกว่าการที่คนสองคนมาเจอกันแล้วล่ะครับ ผมไม่เคยทำแต่ใช่ว่าจะทำไม่ได้...

“รักมึงนะ......พี่ริว” ผมพูดเสียงแผ่วแต่เชื่อว่ามันได้ยินชัดเจน ก็ดูจากอ้อมกอดของมันที่กระชับมากขึ้นก่อนจะตามมาด้วยรอยจูบที่ประทับอยู่บนหน้าผากของผมและสุดท้ายก็คำพูดของมันที่สั่นเครือ

“ขอบคุณนะที่รัก...รักที่สุดแล้วคนนี้”

มันก็เท่านี้แหละครับชีวิตคนมีความสุขก็ทำไปอย่าเย่อหยิ่งนัก อย่าจองหองอย่าถือดี อย่าอวดเก่ง อย่าอวดฉลาด และก็อย่าปฏิเสธการทำตามใจตัวเอง ถ้าไม่เดือดร้อนใครผมแนะนว่า

ทำเถอะครับ



TBC________________

ออฟไลน์ yongsulewa

  • 나는 상처를 줬어.
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 241
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +9/-1
วิสกี้น่ารักกกก เรียกพี่ริวด้วยย :katai1:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






หมูกระต่าย

  • บุคคลทั่วไป
อ่านแล้วใจเต้นแปลกๆ

ออฟไลน์ Zelsy

  • เพราะ "รัก" คำเดียวเท่านั้น
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1860
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +191/-2
วิสกี้ น่ารัก~

ออฟไลน์ Apple_matinie

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1564
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +21/-2

@Lucifer_Prince@

  • บุคคลทั่วไป
หวานอีกแล้ว  น่ารักทั้งคู่เลย  คิดดีนะเนี่ยคู่นี้^^

ออฟไลน์ liza sarin

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2538
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +91/-14
หวานเว่อร์ วิสกี้ น่ารัก

ออฟไลน์ Nano PL

  • ขอร้อง
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 869
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +40/-7
วิสกี้น่ารักกกก พี่ริวหวานนนนน

ออฟไลน์ thanza1970

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 533
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-1
ตอนนี้ วิสกี้น่ารักมากก
 :katai2-1: :katai2-1:

pppjh

  • บุคคลทั่วไป
พี่ริวขราาาาาา :impress2:

ออฟไลน์ yowyow

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4188
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +139/-7

Ayla

  • บุคคลทั่วไป

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด