รักเด็กพูดไม่รู้ฟังมันเป็นแบบนี้นี่เองผู้นำเองก็ไม่ได้อยากงี่เง่า และเขาก็รู้เท่าทันตัวเองดีว่าเขากำลังอยากงี่เง่าเต็มแก่
เขาปล่อยธามลงที่หน้าโรงแรมย่านลุมพินี คิดแล้วก็หงุดหงิดตัวเองจนต้องมานั่งดื่มไวน์อยู่ในเลาจน์โรงแรม รอเวลารับธามกลับบ้านด้วยกัน ซึ่งเขาไม่แน่ใจด้วยซ้ำว่าธามจะกลับบ้านกับเขารึเปล่า เพราะตอนที่ลงจากรถเขาไปแล้ววิ่งไปหาอาหลูที่พุ่งออกมาหาที่หน้าโรงแรมพอดี ท่าทางช่างระรื่นเสียจนเขาหึงขึ้นมาจนได้
“ฮัลโหลโปร ว่างมั้ย ออกมาดื่มกัน”
“ผมหรอ มารอธาม”
“โน่นนนน เจอคนไต้หวันก็ลืมผมแล้วมั้ง” อดฟ้องเพื่อนไม่ได้แฮะ มือโปรหัวเราะมาทางโทรศัพท์ นี่ถ้ามันอยู่ใกล้มือก็คงมีต่อยซัก 2-3 ที แต่นี่อยู่แกร่วอยู่คนเดียว ชกลมก็กลัวพนักงานหาว่าบ้า
“สรุปออกมาได้มั้ย ธามคงยาวเลย เผลอๆ ก็ไม่กลับบ้าน”
“มาดื่มเป็นเพื่อนหน่อย”
“ไม่อยากกวนที่หนึ่ง มันเหนื่อย”
“มึงก็เหนื่อยแหล่ะผมรู้ แต่ผมก็กวนคุณไง ออกมา เร็วๆ!” ผู้นำวางสาย เขาถอนหายใจและขอไวน์เพิ่ม นั่งจิบอยู่คนเดียวร่วมครึ่งชั่วโมง มือโปรก็โผล่หน้ามาด้วยสภาพ....
“คุณ...โอเครึเปล่าวะโปร?”
“ไม่โอเค กูโดนหลอกกกก แหกตากูร่วมปี ไอ้เหี้ย!” สัตว์ใหญ่สายพันธ์เลื้อยคลานเอนตัวตรงหน้าเขาพอดี ผู้นำขำในลำคอ นึกสงสัยเหมือนกันว่าหน้าไหนกล้ามาหลอกมือโปรได้ แล้วนี่ไม่โดนเตะตายตาตีนไปแล้วหรอ เพื่อนเขาคนนี้ขึ้นชื่อเรื่องความโหดมาก แต่ช่างหัวปัญหาของมือโปรก่อน ตอนนี้เพื่อนต้องมาฟังเขาปรับทุกข์
“เอาไร สั่งดิ”
“คุณจ่ายนะ วันนี้ผมเซ็งกว่า”
“แหมๆ ไอ้หมอ หัวหมอเกินไปนะมึง มึงกลุ้มเองแดกเหล้าแดกไวน์เองก็จ่ายเองสิครับ” มันว่าเขาแต่ก็สั่งเครื่องดื่มให้ตัวเองตามที่เขาบอก ผู้นำรอให้เพื่อนได้ลิ้มแอลกอฮอลล์รสที่ชอบก่อนค่อยเกริ่น
“อาหลูมาไทย ธามก็เลยไม่สนใจผม”
“น้อยใจว่ะ หึงด้วย งี่เง่าเกินไปมั้ยวะ”
“มากว่ะ!”
“แต่ผมก็มีสิทธิ์งี่เง่ากับธามใช่มั้ย”
“ไม่ควรนะมึง”
“น้องมันเด็ก โคตรเด็ก แล้วนั่นก็ญาติเทียมไม่ใช่หรอ ที่มึงเคยบอกอ่ะว่าเขารักกันเหมือนพี่ชายน้องชาย”
“แต่ผมก็พี่ชาย ผมได้ธามแล้วด้วย ไอ้นั่นมันจะเป็นพี่ชายแบบที่ผมเป็นมั้ยวะ”
“พูดงี้มึงวอนไอ้ธามถีบปากมากไอ้หมอ”
“มึงต้องสนว่าธามรักใคร ไม่ใช่ใครรักธาม”
“และธามรักมึงไม่ใช่หรอ ควายยยยยยยยย”
“ก็ผมหึงนี่นา”
“ดื่มๆ” เขาไม่บ่นอะไรต่อ ใจคิดว่าผู้นำลำเอียงเข้าข้างธามเพราะธามทำงานได้ ใช้คล่องปาก พูดคุยเรื่องอื่นอยู่นานพอควรกว่าธามจะโทรหาเขา เพื่อบอกว่า “ธามค้างกับอาหลูนะ มีเรื่องคุยกันเยอะเลย”
บอกแล้วไงว่ารักเด็กพูดไม่รู้ฟังมันเจ็บปวด
กลายเป็นว่าธามติดอาหลูหนึบหนับ ถึงขั้นค้างอยู่กับอาหลูเป็นอาทิตย์ ไต้หวันพันธ์แท้นั่นก็เหลือเกิน เขาเคยส่งสัญญาณแล้วว่าเขาไม่โอเค โคตรของโคตรไม่โอเคที่ธามไปค้างกับมันเป็นอาทิตย์ แต่ก็ไม่เสือกกลับไต้หวันไปเสียที หรือไอ้นั่นมันจะมาอยู่ไทยถาวร ถ้าเป็นแบบนั้นเขาจะพาธามไปอยู่ขั้วโลกเหนือ เอาให้มันงมหาไม่เจอเลย!
ผู้นำหงุดหงิดเหมือนทุกๆ เช้าที่ผ่านมารอบอาทิตย์ ป้าจูเข้าหน้าเขาไม่ติด ซึ่งป้าคงประหลาดใจไม่น้อย เพราะตั้งแต่จำความได้ เขาไม่เคยอารมณ์เสียแล้วฟาดงวงฟาดงากับใครเลย เขาถูกสอนให้รู้เท่าทันอารมณ์และกลไกป้องกันทางจิตของตัวเองมาตั้งแต่เด็ก เพราะฉะนั้นเขาจะไม่ใช้อารมณ์นำสติตัวเอง กับเคสธามนี่เขาคุมตัวเองไม่อยู่จริงๆ
“คุณนำจะไม่ทานมื้อเช้าจริงๆ หรอคะ ป้าทำของโปรดคุณด้วยนะคะ”
“ไม่ครับ”
“แล้ววันนี้คุณธามกลับมานอนบ้านมั้ยคะ”
“นำไม่รู้หรอก ช่างเขาเถอะ เด็กเอาแต่ใจ ไม่คิดถึงใจคนอื่น”
“โถ อย่าว่าน้องสิคะ ก็คุณนำว่าอยู่กับเพื่อนจากไต้หวัน เธอคงคิดถึงของเธอแหล่ะค่ะ”
“ป้าจูครับ ขลุกกันอยู่เป็นอาทิตย์มันเกินคิดถึงแล้วมั้ย?”
“อย่าพูดเรื่องนี้กับนำอีก ถ้าป้าอยากรู้ว่าเด็กโปรดของป้าจะกลับบ้านเมื่อไหร่ก็ถามกันเองเถอะครับ”
“นำไม่ยุ่ง” เขาทำแก้มป่องๆ ด้วย โอยยย สติเขาหายไปไหนหมด อีคิวที่เคยมีมันถูกใครทำลายไปนะ
สุดท้ายก็ทนหงุดหงิดตัวเองไม่ไหว ผู้นำตัดสินใจโทรหาธามเพื่อถามคำตอบเรื่องกลับบ้าน และถามเรื่องอาหลูว่าเมื่อไหร่จะกลับไต้หวันไปเสียที
คำตอบที่ได้มันน่าหงุดหงิดจนเขาอยากตบหน้าตัวเองที่เสร่อโทรหาถาม น้องตอบเขาว่า
“นำ ธามว่าธามจะกลับไต้หวันพร้อมอาหลู”
“นำคิดดีใช่มั้ย”
“มีเรื่องเรียนคุยกับนำด้วย ธามอยากเรียนต่อ ธามอย...”ไม่ฟังแล้ว ไม่สนแล้ว ผู้นำรู้สึกเหมือนเห็นควันพุ่งออกจากจมูกตัวเอง เขาเดือดดาลจริงๆ
เขาหึงมากๆ อยากทำอะไรสักอย่างเพื่อแสดงความเป็นเจ้าของลูกนกไต้หวันตัวนี้มากๆ แต่เขาทำอะไรไม่ได้ ความเป็นพี่ชายที่ดีมันค้ำคอ
เขาอยากให้ธามใช้ชีวิต กล้าคิด กล้าตัดสินใจ น้องก็ทำแล้ว กล้ามากด้วยที่คิดจะไปอยู่ไกลตาเขาแบบนี้
เรื่องนี้ธามไม่ผิดเลยสักนิด เขาผิดเองที่หึง ผิดเองที่ไม่อยากห่าง ผิดเองที่อยากครอบครองธามไว้แต่เพียงผู้เดียวในโลก
นี่เขากำลังจะกลายเป็นนายสุพิสุทธิ์ช่างบังคับอย่างนั้นหรือ?
โอยยยยย เขาควรทำยังไงกับความคิดฟุ้งซ่านของตัวเองดี!!! Tbc...ตอนหน้า ความน่ารักของหมอนำกับน้องธามก็จบ(?) แล้วค่ะ
สัญญาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
