Existence : ผู้นำ & ธาม
-----------------
ตอนที่ 17.1
“เด็กโง่”
“จะให้พี่ปล่อยคนที่พี่รักถูกรังแกอยู่ที่นี่ได้ยังไง ทั้งตัว ทั้งความรู้สึก พี่นำอยากดูแลเอง”
“ขออนุญาตได้มั้ยครับ”
เออ คุณพี่ค่ะ จำได้ว่าตอนอยู่เมืองไทย น้องก็หนีเอาตัวรอดมาเอง ไม่ใช่เหรอค่ะ
สิ่งที่คุณพี่ทำก็แค่ เดินกระวนกระวาย อยู่หน้าประตูรั้ว รอน้องหนีออกมาเอง
สงสัยคุณพี่นำ จะไม่เคยฟังเพลง 1 วินาทีก็ช้าไป
ช้าไปแค่วิ บางที่พี่แซนอาจจะข่มขืนน้องไปแล้ว หรือ ช้าไปแค่วิ น้องอาจกลายเป็นฆาตกร แทงพี่แซนตาย
เป็นพ่อเป็นแม่ ใครจะกล้าไปฝากชีวิตลูกไว้กับคุณพี่
รู้ว่า การวู่ว่ามเป็นสิ่งไม่ดี รู้ว่าคุณพี่นำ เป็นคนใจเย็น มีเหตุผล ไม่ชอบการทะเลาวิวาท แต่แบบนี้มันเย็นเกินไปไหมค่ะ
รอได้จนข้ามคืน (ไม่รอธรรมดา มีการกินกาแฟรออีกต่างหาก สบายใจเกิ้นนนน)
กรณีพี่นำที่แสดงออก นี่ไม่ใช่การใจเย็น มีเหตุผลแล้วค่ะ มันเหมือนการนิ่งนอนใจ ไม่ทำอะไรสั่งอย่าง รู้ว่าน้องอาจอยู่ข้างใน เห็นรถที่ต้องสงสัยอยู่ กลับไปนั่งร้านกาแฟ จนรถที่เป็นความหวังในการตามหา ยังขับออกไปได้ ถ้าตอนนั้นเค้าเอาศพน้องยัดใส่รถไปทิ้ง พี่นำก็ยังคงไม่รู้เรื่องด้วยซ้ำ
การฆ่าคนมันใช้เวลาแค่ไม่กี่นาทีหนะค่ะ แค่เสียบหรือยิงปังเดียว ไม่เกินนาทีก็ตายแล้ว
ขอโทษด้วยหนะ ใส่อารมณ์มากไปหน่อย แต่ขัดใจคุณพี่นำเหลือเกิน
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
