อ่านรวดเดียวจนจบ
เป็นแนวที่ชอบ ชอบเนื้อเรื่องที่เป็นแนวผู้ใหญ่ละมุนๆ แบบนี้มากเลยค่ะ เรื่องนี้เลยกลายเป็นนิยายอีกเรื่องในดวงใจ
พระเอกแบบพี่หนึ่งหล่อมากกกกกก ไนซ์มากก สุขุม และฉลาดเนี้ยบมาก
ชอบค่ะ อยากได้ผู้ชายแบบนี้ต้องหาซื้อที่ไหนคะ 5555
เป็นเรื่องที่แต่งออกมาแล้วทำเราเพ้อตามพระเอกไปเลยนะ ส่วนมากจะเป็นแนวแม่ยกนายเอก แต่พอมาเจอเรื่องนี้พี่หนึ่งของน้องเจมขโมยใจเราไปเต็มๆ อะ
ส่วนตัวเจ้าเจมเองก็เป็นอะไรที่น่ารักน่าหยิก เป็นนายเอกที่มีความงี่เง่าน้อยที่สุดแล้วที่เคยอ่านมา
ภาษาสวยยยจนเดาว่าผู้เขียนเป็นคนในวงการสื่อหรือเปล่าคะ ข้อมูลแน้นแน่นอ่านแล้วเพลินเลยค่ะ
เรื่องนี้ความชอบที่ทำเรากรี๊ดคือ มันเป็นนิยายปกติที่มีความดราม่าเล็กๆ เรียบๆ แต่รู้ไหมที่โดนใจเราคือ พระนายเรื่องนี้เป็นผู้ใหญ่สุดๆ เป็นอะไรที่หาได้ยากในนิยายเรื่องอื่น
ไอ้ความง้องแง้ง งอแงนี่แทบไม่มี อาจด้วยวุฒิภาวะของทั้งสองตัวละครค่อนข้างสูงและเป็นผู้ใหญ่มาก แค่อธิบาย แค่คุย ทั้งคู่ก็พร้อมจะยอมลงให้กัน
มันทำให้เราเกิดมุมมองใหม่ๆในความรักเลยนะ แบบว่ารักจะรอดจะรุ่งก็อยู่ที่ความเข้าใจนี่แหละ
มีเรื่องผิดใจก็คุยก็อธิบาย ไม่ถือทิฐิต่อกัน มีงอนแต่พองาม ซึ่งมันก็เป็นธรรมชาติของคนรักกันอะนะ ถ้าไม่หึง ไม่งอน ไม่งี่เง่าจะรักกันทำไม เป็นเพื่อนกันสบายใจกว่าเยอะ แต่คู่นี้มีหมดแต่ก็ยอมลงให้กันหมด ปัญหาที่เกิดขึ้นก็เลยไม่คาราคาซัง
ขนาดเกิดปัญหาใหญ่(ที่น้องเจมโดนทำร้ายร่างกายและจิตใจ) พี่หนึ่งยังมั่นคง มีสติ แล้วพร้อมจะช่วยน้องเจมก้าวผ่านมันไปด้วยกัน เจมเองก็เชื่อใจพี่หนึ่งจนยอมปล่อยวาง ประทับใจมากเลยค่ะ
คู่นี้เลยเป็นคู่ที่เราชอบมาก แม้ว่าตัวพระรอง เอ๊ะ หรือตัวร้ายดี จะเป็นอะไรที่น่ารังเกียจมากในสายตาเรา
คือเราสงสารคนที่เป็นตัวรองนะ แต่กับเรื่องนี้เราไม่ชอบตัวรองประเภทที่ยัดเยียดความรักความรู้สึกของตัวเองให้กับอีกฝ่ายจนล้ำเส้น เห็นแก่ตัว ไม่เห็นจะเหมือนกับลมปากที่ป่าวประกาศปาวๆ ว่ารักเขาอย่างโน้นอย่างนี้เลย
สุดท้ายที่ทำไปทั้งหมดก็เพราะความต้องการของตัวเอง ตัวรองประเภทนี้จะเป็นอะไรที่เราขยะแขยงมาก ต่อให้เป็นพระเอกแล้วทำแบบนี้ก็เหอะ เราก็ขอเชียร์ห่างๆ เราไม่ชอบการล้ำเส้นและการยัดเยียด ไอ้การขืนใจอะไรพอรับได้(แต่ไม่สนับสนุน) แต่มันต้องตามน้ำกับอีกฝ่ายด้วยว่าเขาเล่นด้วยไหม ไม่งั้นมันจะกลายเป็นอาชญากรรมขึ้นมาทันที ซึ่งเราไม่ชอบเลย เสียความรู้สึกนะ สงสารเจมมากในตอนนั้น
จนกระทั่งจบเรื่องเรายังไม่เคยรู้สึกสงสารตัวรองคนนี้เลยอะ เข้าใจว่าเขารัก เขาเสียใจที่เขาไม่ได้เป็นคนคนนั้นของเจม แต่เรื่องความรัก มันต้องเป็นฝ่ายสมหวังเสมอไปหรือไง ทำไมไม่มองต่างมุมบ้าง อกหักก็กินเหล้าจนเสียการเสียงาน เป็นอะไรที่บ่งบอกวุฒิภาวะอย่างชัดเจนว่าต่ำมาก เรียนจบมาสูง มีงานดีๆ ทำจนได้ทุนได้การรับการสนับสนุน แต่ทำไมเรื่องแบบนี้คิดไม่ได้
คือคนเราอกหักก็ไม่ตายปะ แล้วก็ไม่ใช่แอมคนแรกที่อกหักเป็น และก็ไม่จำเป็นต้องเลวเลย แบบไงล่ะ ถ้ามีคนแบบแอมนี่ เราว่าโลกนี้คงน่ากลัวพิลึก เพราะทุกคนคงเอาความรู้สึกตัวเองมากอ้างเพื่อทำร้ายใครคนนึงก็ได้โดยที่ไม่รู้สึกอะไรนอกจากความรู้สึกที่ว่า ก็กูรักของกูนี่หว่า ไม่มาเป็นกูมึงคงไม่เข้าใจ คือแอมอาจจะรู้สึกผิด แต่เราเชื่อว่าที่เขารู้สึกผิดคือเขาทำให้เจมผิดหวังในตัวเขาไง แต่ไม่ได้รู้สึกผิดที่ตัวเองได้ทำเรื่องแบบนั้นลงไป เหตุผลเพราะว่า...ก็เขารัก เฮ้ออ
จนกระทั่งทำไปแล้วแอมยังคิดว่าจะผ่านเรื่องนี้ไปให้ได้เพื่อที่ตัวเองจะได้เดินหน้าต่อไป ทั้งๆ ที่คนที่เสียเปรียบคือเจม ผู้ชายถูกข่มขืน แม้จะไม่ท้อง แต่มันก็เป็นตราบาปนะคะ แต่แอมคงไม่คิด อืมมม เราก็ไม่รู้ว่าแอมโตมาขนาดนี้ได้ไง เหอๆๆ คิดไรได้มักง่ายมาก
แต่ก็นะ พอมาเจอพี่สาวนางพูดแบบนั้นเราเลยรู้ทันทีว่า ครอบครัวนี้เลี้ยงดูกันมาแบบไหน
ข่มขืนเพราะรัก
กักขังเพราะรัก
ครอบครองเพราะรัก
ฆ่าเพราะรัก
เลวเพราะรัก???
แค่คิดก็น่ากลัวไปนะถ้ามีคนแบบนี้เยอะๆ
เอาเป็นว่า แม้จะอินจนเกลียดแอมไปมากแค่ไหน แต่ พี่หนึ่ง น้องเจม และครอบครัวของน้องเจม รวมทั้งลูกหมา ทำให้เรายิ้มและมีความสุขไปกับทุกตัวอักษรที่เราอ่านมากเลย
ยังไงขอบคุณมากนะคะที่แต่งเรื่องราวสนุกๆ มีสาระแบบนี้มาให้อ่านกัน เป็นกำลังใจให้ แล้วก็หวังว่าจะมีเรื่องราวใหม่ๆ มาให้อ่านกันอีกนะคะ
ฝากตัวเป็นแฟนคลับด้วยอีกคน
หัวข้อ: Hear, Me (ตอนพิเศษ 290414 : Forget? Me? Not!! (อ่าน 420088 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก