อา เหมือนคนละเรื่องเดียวกันเลย ในขณะที่ด้านเฮียภพกับน้องครีม น่ารัก หวาน มันส์ ฟัดกันนัวเนีย
แต่ทางด้านพี่สรัญกับพี่รัญชน์ทำไมถึงได้ดาร์คขนาดนี้เนี่ย
อ๋อย ๆ อ่านแล้วอึดอัด อึมครึม สงสารพี่รัญชน์จังทั้งที่เป็นครั้งแรก แต่ขอแค่เป็นพี่สรัญที่เป็นเพื่อนสนิทเฮียภพก็ยังดีเหรอ พี่รัญจะรักเฮียภพมากจนเกินไปรึเปล่า แล้วเหมือนได้เห็นอีกด้านของพี่สรัญที่ปรกติดูเฮฮาร่าเริง ไม่คิดมาก แต่ตอนนี้ดูน่ากลัวยังไงชอบกล มันคือด้านมืดของพี่สรัญสินะ
ชอบเวลาน้องครีมอ้อนเจ้จังเลย น่ารักสุด ๆ แต่ปัญหาเรื่องป๊าน้องครีมก็มาให้กังวลใจเป็นระลอก ๆ อยากมีหลานที่นามสกุลของตัวเอง เฮ้อ
ปัญหาที่น่าปวดหัวจริง ๆ ป๊าของน้องครีมยังเป็นคนแก่หัวเก่าอยู่สินะ จะให้ยอมรับเรื่องพวกนี้คงยากมาก ๆ แถมน่าจะเป็นเผด็จการตามแบบหัวหน้าครอบครัวสมัยเก่า ท่าทางเจ้ใหญ่กลัวป๊ามากเลยนะนั่น แต่รักเจ้ใหญ่จังเลย โดยเฉพาะตอนที่พูดว่า เจ้อยู่ข้างเราเสมอ เหมือนที่เคยเป็นมา โอย ซึ้งจัง
เฮียของน้องครีมน่าสงสารจัง แต่รู้สึกดีที่น้องครีมของเราเข้มแข็ง และกล้าที่จะเสี่ยงเรื่องเฮียภพกับป๊า ยังไงน้องครีมก็มีกำลังใจที่ดีเยี่ยมอย่างเจ้ใหญ่ล่ะนะ
ให้คนเขียนจ้า