เรื่องสั้น:คุณนั่นแหละครับ...เมียลับผม! [พิเศษ..รัยอะหนูโย]จบแล้วค่ะย้ายเลย
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: เรื่องสั้น:คุณนั่นแหละครับ...เมียลับผม! [พิเศษ..รัยอะหนูโย]จบแล้วค่ะย้ายเลย  (อ่าน 104823 ครั้ง)

ออฟไลน์ roseonrock

  • อยากเขย่าโลกใบนี้...เผื่อจะมีใครสักคน หล่นลงมา
  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 140
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +68/-1
คุณนั่นแหละครับ...เมียลับผม!!
--------------------------------
ตอนพิเศษ ครึ่งแรกจ้ะ






อากาศเย็นลงแล้ว

ลมหน้าแล้งตีประตูบ้านเช่าที่เปิดอ้าอยู่ เสียงดังกึกๆ
แม้จะผ่านมาเกือบปีแล้ว 
ที่หนูโยเข้าเรียนมหาวิทยาลัย...
 

เขาเข้าเรียนภาคอินเตอร์ในเมืองไทย
ผมก็ยังคงอยู่บ้านเช่าหลังเดิม....
แต่บางอย่างไม่เหมือนเดิม....




บ้านถูกปรับปรุงหลายจุด 
บางส่วนต่อออกไปทำเป็นออฟฟิศเล็กๆ
ทำธุรกิจรับซื้อขายอะไหล่รถยนต์ญี่ปุ่น
เจ้าของบ้านที่ผมต้องจ่ายค่าเช่าให้ทุกเดือน 
ก็คือคุณหนูโยชิ...




ท่านประธานเข้ามาจัดการซื้อบ้านหลังนี้
ให้เป็นของขวัญหนูโย
เพราะผมไม่ยอมย้ายไปอยู่ที่บ้านท่าน...
ก็ถ้าผมไม่อยากไป...
ใครจะมาบังคับผมได้



แต่ปรับปรุงบ้านได้ไม่ทันถึงปี
ก็ต้องย้ายออฟฟิศออกไปเปิดข้างนอก
เพราะหนูโยบอกในนี้คับแคบเกินไป  เข้าออกก็ลำบาก
เราตัดสินใจซื้อที่ริมถนนแล้วทำเป็นโชว์รูม 
เพื่อความสะดวกและความมั่นใจของลูกค้า


 
แต่ผมว่าจริงๆหนูโยเขาหวงบ้านใหม่
ไม่ค่อยชอบให้บ้านเขาเลอะเทอะ เหม็นกลิ่นน้ำมันเครื่อง
ทั้งๆที่เขา  ก็ยังไม่ได้มาอยู่กับผม





*****




ผมก้มลงมองดูตัวเลขในสมุดบัญชี
ธุรกิจสั่งซื้ออะไหล่เครื่องยนต์
พร้อมบริการติดตั้งและซ่อมบำรุงของผม
เริ่มเป็นรูปเป็นร่าง  เงินเข้าออกแทบทุกวัน
แต่กำไรของเราก็ยังไม่มาก  เรียกว่าพอหมุนเวียนเท่านั้น 
ท่านประธานช่วยเป็นที่ปรึกษาและร่วมหุ้นด้วย
แต่ท่านไม่ได้เข้ามายุ่งอะไร...ส่วนมากผมตัดสินใจเอง



น้องสาวของพี่วรรณเลขาท่านประธาน 
ก็มาทำงานอยู่กับผม  ช่วยจัดการเรื่องเอกสารการสั่งซื้อ 
ติดต่อลูกค้า ดูเรื่องบัญชี
ว่างๆหนูโยก็แวบเข้ามาช่วยดูงาน  แต่เขาก็เรียนหนักเหมือนกัน
ท่านประธานอยากได้ เกียรตินิยม
แต่....ผมอยากได้ เมียผมคืน



พ่อแม่เขายึดลูกชายคืนไป ตั้งแต่ที่หนูโยเขาป่วยคราวนั้น
จะว่าเขายึดคืนไปก็ไม่ถูกนัก...
ก็เขายังไม่เคยเป็นของผมจริงๆสักที

เสาร์อาทิตย์ถึงจะได้เจอกัน  แต่เราก็โทรคุยกันทุกวัน
พักหลังๆงานผมยุ่งมากๆบางทีติดตั้งอะไหล่ให้ลูกค้าอยู่
เขาโทรมาไม่ได้รับ บางทีหนูโยเขาก็งอน





พักนี้งอนคูณสองเลย 
อาจจะเป็นเพราะช่วงปีใหม่
ผมยังไม่ได้พาเขาไปเที่ยวไหน ทำแต่งาน
แล้วก็ยังเรื่องที่วันนั้นอีก....


วันที่ ท่านประธานกับครอบครัวจะไปญี่ปุ่น 
หนูโยอยากให้ผมไปด้วย  แต่ไปญี่ปุ่นใช้เงินเยอะมาก
เราสองคนก็เป็นแสนแล้ว  ผมให้เขาไปคนเดียวเลยโมโหพาลไม่ไป
นี่ผมก็พยายามง้ออยู่

 



แล้วยังเรื่องก่อนหน้านี้ที่ผมลาออก
ไม่ยอมเป็นผู้จัดการฝ่ายบริษัทพ่อเขา



“หนูไม่เข้าใจอ่ะ...” กอดอกทำปากยื่นโวยทันที
จริงๆเขาเข้าใจแต่ไม่อยากยอมผมง่ายๆ
“ตอนนี้ยังไม่มีใครเขาว่าอะไร  แต่ต่อไปเขาก็ว่า
แล้วพนักงานก็จะนินทาหนูโยด้วย  พี่ไม่ชอบ”


ผมพยามอธิบายให้เขาฟัง
ถ้าผมทำงานที่นี่ต่อไปใครๆก็ต้องว่าใช้เส้นสาย
ความรู้ความชำนาญก็ไม่มี  ตัวผมเองไม่แคร์เลยนะที่ใครจะพูดอะไร
แต่ถ้าเขาว่าหนูโยกับท่านประธานล่ะ



เขานิ่งฟัง สักพักก็พูดเบาๆ
“หนูแค่อยากอยู่ใกล้ๆพี่ฟืน...” ทำปากยื่นๆหันหน้าหนีอีก   
พูดจาน่ารักอย่างงี้  ผมเลยก้มลงจุ๊บซะเลย


“อืยยย...มาจูบโย...ไมอ่า...” เขาอายจนโกรธ 
ก็ตรงนี้มันแถวๆบันไดหนีไฟ
“อ้าว....พี่ไม่รู้  เห็นทำปากยื่นให้   นึกว่าหนูอยากให้จูบ...” 
“บ้า...บ้า   พี่ฟืนบ้า.....” แล้วเขาก็หน้าแดง
วิ่งหนีเข้าห้องท่านประธานไปเลย



กว่าเขาจะออกมาอีกที  ผมนั่งรอจนค่ำ
เรื่องง้อแฟนเนี่ย...พลังจิตไม่ช่วยอะไรเลยนะ




*****
   



วันนี้เป็นวันที่เราจัดงานให้พนักงานกินเลี้ยง 
แจกโบนัสนิดหน่อยเป็นกำลังใจ
แล้วผมก็ปล่อยให้เขากลับบ้านกัน  พวกช่างส่วนมากเป็นคนต่างจังหวัด
เขาจะรีบออกเดินทาง   กลัวรถจะติด
ผมเป็นคนบ้านนอก อยากกลับบ้านเหมือนกัน
แต่ไม่รู้จะกลับไปหาใคร...



ผมเดินตรวจดูความเรียบร้อย  มองไปรอบๆ
ธุรกิจเล็กๆแต่ผมก็ภูมิใจ
คิดถึงหนูโย  อยากให้เขามายืนข้างๆ...




ผมปิดออฟฟิศเสร็จขับมอเตอร์ไซค์กลับบ้านของเรา
จากที่ทำงานมาประมาณสิบห้านาที
แต่จากสุขุมวิทบ้านหนูโย  ใช้เวลาเป็นชั่วโมงทีเดียว


ผมจอดรถแวะทักเจ้าหนูข้างบ้าน
เดี๋ยวนี้เขาแข็งแรงมากทีเดียว
สงสัยถูกหนูโยสะกดจิต...
สร้างความเชื่ออะไรพวกนั้น



“พี่โยล่ะ...มายัง   พี่ฟืน...” หนูน้อยถาม
“วันนี้ไม่มาหรอก.....”
วันนี้ตอนที่โทรไปหา 
เขายังโกรธผมเรื่องไปญี่ปุ่นอยู่เลย







ผมเดินเข้าบ้าน...
นั่งอยู่ในออฟฟิศที่ต่อเติมใหม่ 
มองบัญชีธนาคารอยู่คนเดียว...
ใจก็คิดถึงเขา 




พ่อแม่เขาก็ไปญี่ปุ่นแล้ว  ป่านนี้หนูโยคงเหงาอยู่คนเดียว
ไม่ชอบทะเลาะกันแบบนี้เลย


ผมพาหนูโย...ไปญี่ปุ่นดีกว่า   เขาคงอยากให้ผมไปบ้านเขา
แล้วจะหาตั๋วได้ไหม  ป่านนี้แล้ว...





หยิบโทรศัพท์ขึ้นมากด...
โทรหาเอเย่นต์ที่เคยติดต่อให้พี่วรรณ
ใช้เส้นท่านประธาน...รอเรียกสาย...
ไม่ว่าง....เอาใหม่....


เงาวูบวาบเคลื่อนไหวเบาๆแถวหางตา
ฝ่าเท้าย่องเบาๆอยู่ด้านหลัง....
กลิ่นโลชั่นแบบนี้   มีคนเดียว  หนูโย....






ผมกลั้นหายใจ...วางโทรศัพท์




.




.





จ๊ะเอ๋!!!~~~อ๋อยยยยย พี่ฟืนนนนน





เสียงเขาร้องโวยวายตกใจ   เพราะผมเอี้ยวคว้าตัวบางๆ 
ที่กำลังจะเอามือมาแปะ จ๊ะเอ๋ กับแผ่นหลังผม
จนเขาเสียหลัก เหวี่ยงตัวมานั่งลงบนตัก
แบบที่ผมคิดเอาไว้ เป๊ะเลย!! 




“กำลังจะไปปีนรั้ว แอบเข้าบ้านหนูเลย....ไหนว่าโกรธพี่ไง” ผมถาม
จุ๊บแก้มคนที่กำลังดิ้นขลุกขลัก
“ก็...โย...ไม่อยากอยู่คนเดียวอ่ะ  พี่ฟืนนนน  ปล่อยหนูก่อนนนน ค้าบบบ”

เขาโวยวาย เรื่องอะไรผมจะปล่อย เราไม่ค่อยได้อยู่กันตามลำพังเลย 
พ่อแม่เขารู้เรื่องเราก็จริง  แต่ไม่ยอมให้เขาย้ายมาอยู่กับผม
ตั้งเงื่อนไขว่ารอให้ผมเรียนจบก่อน 



ตลกจัง...
ผมกู้เงินแบงค์หลายล้านท่านค้ำประกันให้
บ้านนี้ก็เป็นชื่อของเขา
แต่ไม่ยอมให้หนูโยมาอยู่กับผม...
ผู้ใหญ่นี่ไม่ค่อยมีเหตุผลเอาซะเลย
แล้วผมจะเอาเวลาที่ไหนไปนั่งเรียน





คืนนี้แหละ...ผมจะยึดหนูโยเป็นของผม
จะได้เลิกเป็นเมียลับ...มาเป็นเมียจริงๆซะที
















Tbc.
---------------------

หึหึ พี่ฟืนโจรป่า....
คิดจะรวบหัวรวบหางน้อง
คอยดูกัน...ว่าจะมีน้ำยาปล่าว... o18


เล่าเรื่องนี้เพิ่มอีกนิดหน่อยจะได้
ต่อกันกับเรื่องถัดไปจ้า


สวัสดีปีใหม่ ขอบคุณที่ติดตามค่า.... :L2:





« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 09-01-2013 19:10:06 โดย roseonrock »

ออฟไลน์ Rafael

  • เพราะคนเราเกิดมาเพื่อแตกต่าง
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4377
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +685/-7
โฮะๆ
หนูโยน่ารักจัง
รอมาต่อที่เหลือน้า

ออฟไลน์ maru

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3553
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +162/-7
ฟืนก็ไปทำให้โยไม่พอใจทำไมกันนั่น แต่โยหายงอนแล้วนี่นา

ออฟไลน์ koikoi

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3861
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +311/-13

ออฟไลน์ ~ณิมมานรฎี~

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1070
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +139/-2
อั้ยย่ะ  น่ารักอีกแล้วววว

นึกว่าไม่มาต่อซะล่ะ  หุหุหุ

ออฟไลน์ Dezzerr

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 547
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +37/-1

ออฟไลน์ mro

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 293
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +16/-2

ออฟไลน์ ชัดเจนกาบ

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1695
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +114/-23

ออฟไลน์ takara

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4145
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +379/-13
เย้เย้ เอาใจช่วยพี่ฟืนอะ จะสำเร็จป่าวน๊า

ออฟไลน์ muiko

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1089
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +98/-3

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ nunnan

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2275
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +124/-6

ออฟไลน์ roseonrock

  • อยากเขย่าโลกใบนี้...เผื่อจะมีใครสักคน หล่นลงมา
  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 140
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +68/-1
 :m32:

มีแต่คนลุ้นพี่ฟืนอะ...หึหึ
ไม่เห็นใจหนูโย มั้งเยยย...คืนนี้อาจได้มาต่อจ้ะ



 :m7:




ออฟไลน์ roseonrock

  • อยากเขย่าโลกใบนี้...เผื่อจะมีใครสักคน หล่นลงมา
  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 140
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +68/-1
คุณนั่นแหละครับ...เมียลับผม!!!
----------------------------
ตอนพิเศษ...ต่อจ้ะ






เสียงจานชามกระทบกันเบาๆดังออกมาจากห้องครัว
พร้อมกลิ่นหอมๆ...หนูโยหอบอะไรก็ไม่รู้มาเยอะแยะ
บอกว่า  หนูเอามาฝากพี่ฟืน....




ผมเปิดตู้หยิบเสื้อยืดกับกางเกงหลวมๆมาใส่
เช็ดผมที่เพิ่งสระ เดินลงมาข้างล่าง
ตอนแรกว่าจะชวนเขาออกไปหาอะไรกินข้างนอก
แต่แฟนอุตส่าห์ทำมาให้... ใครจะกล้าไปกินอย่างอื่น



ผมโทรเชคเรื่องตั๋วเครื่องบินอีกที
ข่าวร้าย....ช่วงนี้เต็มทุกเที่ยวบิน
แล้วจะเอาอะไรให้เป็นของขวัญปีใหม่เขาดี

เอาตัวเองนี่แหละ...ให้เขา




ผมเหลือบไปเห็นกระเป๋าเป้ 
กับกุญแจรถหนูโยวางอยู่
โอ๊ะ...มีเสื้อผ้ามาด้วย  ใจตรงกันใช่มั้ยเนี่ย...
คนเป็นแฟนกัน  ไม่ต้องมีพลังพิเศษ
ก็ย่อมรู้ใจกันเป็นเรื่องธรรมดา....


แต่เพื่อความไม่ประมาทผมยึดกุญแจรถไว้ก่อน 
กันหนูโยหนีกลับบ้าน...




**** 




เสียงฮัมเพลงงุงิๆดังมาจากระเบียง
คลอกับเสียงกระดิ่งลม  ที่หนูโยขยันซื้อมาแขวนไว้ชายคาบ้าน
ของแต่งบ้านส่วนใหญ่เขาเลือกเอง  เขาเป็นคนช่างเลือก
แม่บ้านที่มาทำงานให้ผม...เขาก็เลือกเอง
น้องสาวพี่วรรณที่มาช่วยงาน  เขาก็เลือกเอง....




หนูโยตั้งโต๊ะที่ระเบียงหลังครัว...
ตรงนั้นจะมีนอกชานยื่นออกไปใต้ต้นไม้
มีบ่อน้ำเล็กๆ...แล้วก็สวนญี่ปุ่นประดับตะเกียงหิน





ผมเลื่อนประตูครัวเปิดออกไปนอกชาน
โต๊ะอาหารจัดเรียบร้อย...มีฝาครอบไว้ 
หนูโยนั่งที่พื้นระเบียง  กำลังให้อาหารปลา
พอเห็นผมก็ยิ้มแก้มบุ๋ม...น่ารักจริง
ไปหอมเขาดีกว่า





 “หยุดดดดด!!!!.....”



เสียงเขาดังขึ้น พร้อมยกมือห้าม
ผมเบรกกึก!!  อะไรอะ  หอมก็ไม่ได้เหรอ 
หนูโย คว้านหาโทรศัพท์มือถือ
 


“โหยยยย...มุมนี้...ใช่เลย ของหายาก”
“ทำไร  หืมมม...”


“ถ่ายรูป อิอิ...พี่ฟืนยิ้ม  หล่อฉิบหาย...ดูดิครับ...”
เฮ้ย!...ใครสอนให้พูดแบบนี้อะ...


“....” หนูโยทำหน้าอินโนเซนต์ 
เขาโดนเพื่อนๆแกล้งสอนภาษาไทยแบบผิดๆ เป็นประจำ
“หนูพูดไรผิดเหรอ...ก็พี่ฟืนยิ้มแล้วหล่อฉิบ...อะ อืมม..”





ปากนุ่มๆโดนผมจูบทำโทษอย่างหนัก จนหนูโยดิ้นหนี
“พี่ฟืนนนน  พอแล้วววว...อะ....” โวยวายแก้มแดง
แล้วหนีไปยืนซะไกล

“พูดไม่เพราะเดี๋ยวจะโดนอีก   ไหนพี่ดูรูป ซิ.....”
ผมขอโทรศัพท์เขา ไล่ดูรูป




ภาพผู้ชายคนหนึ่งกำลังยิ้มเบิกบาน 
ตาเป็นประกายด้วยความรัก และความหวัง

นี่ผมไม่ได้ยิ้มกว้างแบบนี้มานานแค่ไหนแล้ว...
ผมวางโทรศัพท์ลง...หันไปมองเขา





หนูโยเขายืนอยู่ตรงนั้น...
ริมระเบียงบ้านสีขาวของเรา
แดดอ่อนๆส่องลงมา  ผมเขาดูเป็นสีน้ำตาลอ่อน
พลิ้วไปกับสายลม...



“พี่ฟืน...ยิ้มบ่อยๆนะครับ...ยิ้มให้โย....นะ”



พอผมอ้าแขนออก  เขาก็ถลาเข้ามากอดเอวผม
ง่ายๆแบบนั้นแหละ  แบบของหนูโย.....
 



****




ตะเกียงหินในสวนสว่างขึ้น
เราทานอาหารกันเสร็จแล้วฟ้าก็มืดพอดี 
ช่วงนี้มืดเร็วอากาศก็เย็น
“หนูไปอาบน้ำไป...เดี๋ยวพี่เก็บล้างเอง”
ผมไล่เขาไปอาบน้ำ...ลงมือเก็บของ...



ตอนที่เขาเดินลงมา ผมล้างจานเก็บกวาดเสร็จพอดี
เขายืนอึกอัก  ดูขัดๆเขินๆ ชอบกล
“เป็นไร...ครับ” ผมถามยกมือขยี้หัวเปียกๆ
“ปล่าวอ่า....” ยิ้มอายๆ 



ตอบแบบนี้ไม่ได้การละ...
ผมจับมือเขาไว้ทั้งสองข้าง พยามมองตาเขา
แต่เขากลับก้มลงจ้องพื้นกระเบื้องครัว...ราวกับจะทำวิจัย

“มีอะไรบอกพี่ซิ....”
“หนู  เอ่อ...มีอะไร...จะให้พี่ฟืน....”
“....” ไม่เห็นมีกล่องผูกโบว์อะไรเลย



“คือ...ต้อง  ขึ้นไปบนห้องอะ...ครับ แบบว่า...”
“งั้นไปกันเลย...” เขายังพูดไม่จบ ผมจูงมือหนูโยขึ้นบ้าน
รุนหลังเข้าห้องนอน  ขึ้นไปนั่งรอบนเตียงพร้อมสุดๆ...

“ไหนล่ะครับ...ของขวัญพี่...”
ทำไมเขาต้องให้นั่งรอละเนี่ย...



หนูโย ยิ้มเขินๆ กระมิดกระเมี้ยน 
ดึงเชือกผูกเอวกางเกงขายาวออก ค่อยๆเลื่อนขอบกางเกงลง 
เอวขาวๆละเอียดโผล่แวบๆ  แล้วปล่อยให้หล่นลงไปกองที่พื้น....



เหลือแต่บ๊อกเซอร์ตัวบาง  หันหลังมาให้ผม 
จะให้พี่ถอดเหรอ...ได้ซิ   บอกแล้ว...ใจตรงกัน
ผมเอื้อมมือมา...กำลังจะเกี่ยวออกไป...





หมับ! มือเรียวๆมาจับมือผมไว้
“พี่ฟืน...ดูอย่างเดียว ดิ...”




ถะดา~~~








ฟรึบ...ทันทีที่กางเกง  พ้นสะโพก






เฮ้ย!!! มันอะไรว่ะนั่น...













tbc.
-------------------------
เหอๆ อยู่ดีๆก็ยาว
ตอนนี้ตัดออกไปสองหน้าแล้วนะเนี่ย
รอบหน้าจบแน่จ้ะ...ขออนุญาติลาป่วยก่อนเน้อ
ขอบคุณที่ติดตามค่ะ  :กอด1:






« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 21-01-2013 21:35:22 โดย roseonrock »

ออฟไลน์ nunnan

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2275
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +124/-6

ออฟไลน์ takara

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4145
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +379/-13

ออฟไลน์ maru

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3553
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +162/-7
แล้วอะไรหรือฟืน สงสัยนะเนี่ย

ออฟไลน์ ~ณิมมานรฎี~

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1070
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +139/-2
รอยสักแหงม กร๊ากกกก

สักกว่า พี่ฟืนจอง   :m20:

ออฟไลน์ udongjay

  • ความรัก...ไม่เคยจำกัดเพศ แต่เพศต่างหากที่จำกัด...ความรัก
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 416
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +235/-2
อ่านเรื่องตอนแรกรู้สึกหน่วงๆ หลังๆมาเริ่มเอะใจแล้วก็...
แอบตกใจตอนพี่ฟืนตบหน้าน้อง เฮ้อออออ ดีที่น้องตื่นขึ้น
แต่ก็ดันความจำเสื่อม แต่สุดท้ายเมือ่จำได้แล้วก็ >< น่ารักอ่ะ
ตอนล่าสุด พี่ฟืนเห็นอะไร

ออฟไลน์ mro

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 293
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +16/-2

ออฟไลน์ gupalz

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4911
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +604/-20

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ =นีรนาคา=

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2546
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +296/-6

ออฟไลน์ forbidden

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 313
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +24/-5
อะไร มันคืออะไร  :serius2:
ตัดไปแบบนี้แบบ   :sad5:
รอต่อจ้ะ(จงมาต่อ  :oni3: )

ออฟไลน์ mellowshroom

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 976
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +37/-1

ออฟไลน์ Dezzerr

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 547
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +37/-1

ออฟไลน์ Rafael

  • เพราะคนเราเกิดมาเพื่อแตกต่าง
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4377
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +685/-7
อะไรอะ อะไร๊
มันมีอะไร
ตัดแบบนี้ค้างมากกกเลยจ้าา ฮ่าๆ

ออฟไลน์ chancha

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 364
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +32/-0

ออฟไลน์ roseonrock

  • อยากเขย่าโลกใบนี้...เผื่อจะมีใครสักคน หล่นลงมา
  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 140
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +68/-1
แง่มๆๆ...วิ่งไล่กัดนักอ่าน
ไม่มีใคร ทายว่า หนูโย...ไปเฉาะเลยหรอ  กร๊ากกกกก!!!
หรือคุณหนูโยชิ  แขวนท่านปลัด อิอิ  บ้าบอละ คนเขียน

***

ตอบเมนท์กันเหอะ...


อะไรอ่ะ ตรูดดดดดหรอออ :a5: :a5: :pigha2: :pigha2: :laugh:
เปิดตรูด  เห็นตรูด  ก็ถูกนะ nunnan :laugh:

อย่าบอกนะว่าหนูโยไปสักมาอะ
อิอิ...ดักคอเขาเลยหรอ  o18


แล้วอะไรหรือฟืน สงสัยนะเนี่ย
หุหุ  พี่ฟืนถึงกะสะดุ้งอะ

รอยสักแหงม กร๊ากกกก

สักกว่า พี่ฟืนจอง   :m20:
ฮ่าฮ่า...ถูกใจคนเขียน  มาๆจุ๊บที :จุ๊บๆ:



อ่านเรื่องตอนแรกรู้สึกหน่วงๆ หลังๆมาเริ่มเอะใจแล้วก็...
แอบตกใจตอนพี่ฟืนตบหน้าน้อง เฮ้อออออ ดีที่น้องตื่นขึ้น
แต่ก็ดันความจำเสื่อม แต่สุดท้ายเมือ่จำได้แล้วก็ >< น่ารักอ่ะ
ตอนล่าสุด พี่ฟืนเห็นอะไร
นั่นดิ...พี่ฟืนเห็นไรเอ่ย  :-[

โอ้ยยยยยตัดได้แบบ...อ้ากกก :z3:
แหะๆๆ ไม่ได้ตั้งใจนะ  มันง่วงมากเขียนไม่จบ คึคึ

อะไร มันคืออะไร  :serius2:
ตัดไปแบบนี้แบบ   :sad5:
รอต่อจ้ะ(จงมาต่อ  :oni3: )
จงอ่านทุกเรื่อง....จงอ่านทุกเรื่อง...เอิงเงยยยย :oni3:






..ชอบ คุณหนูโยชิ  :-[
หนูโยขอบคุณค้าบ.... :o8:

หนูโยให้ดูไรหว่า  :z1:
ดูตรูดดดดดดดค้าบบบบ :laugh3:

อะไรอะ อะไร๊
มันมีอะไร
ตัดแบบนี้ค้างมากกกเลยจ้าา ฮ่าๆ
ฮ่าๆๆๆ  จะจบแล้ว เอาซะหน่อยเนอะ Rafael :m12:

อะไรล่ะ อยากรู้ๆ
เหมือนกันเลย....อยากรู้ๆๆๆ  อิอิ  :z1:



ขอบคุณนักอ่านทุกคน  ทุกบวกเป็ด ทุกบวก+1 ทุกคอมเม้นท์จ้า~~~
+1 ทุกเม้นท์นะคะ   ขอบคุณจริงๆอ่านกันจนจบ ไม่ทิ้งกัน ซึ้ง :กอด1:


ฝากผลงานอื่นๆ  ด้วยจ้ะ นักเขียนน้องใหม่หัวใจใสซื่อ :m13:  อ้อน อ้อน....










ออฟไลน์ roseonrock

  • อยากเขย่าโลกใบนี้...เผื่อจะมีใครสักคน หล่นลงมา
  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 140
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +68/-1
คุณนั่นแหละครับ...เมียลับผม!!!
--------------------------------
ตอนพิเศษ  รัยอะหนูโย  (จบละ) 





เฮ้ย!!!มันอะไรว่ะนั่น




ทันทีที่หนูโยดึงกางเกงลง 
ผิวขาวๆเนียนเรียบปรากฏแก่สายตา
ผมไล่สายตาเลื่อนลงมามอง  ที่แก้มก้นข้างซ้าย ใกล้ๆบั้นเอว
สิ่งหนึ่งดูโดดเด่นเป็นสง่า...ท้าทาย



รอยสัก.....

 
มีรอยสักเป็นรูปกองไฟเล็กๆ...มีฟืนสามสี่ท่อนโผล่ออกมา....


ใครให้ไปทำอะไร แบบนี้เนี่ย!!!
เที่ยวไปเปิดกางเกงให้ใครๆดู  ให้ใครเขาจิ้มก้นเนี่ยนะ




พอหนูโย...เห็นสีหน้าผมแล้วหน้าเสีย  รีบดึงกางเกงขึ้น
จากที่ยิ้มๆเขินๆเมื่อกี้  หน้าตาเขาเจื่อนไปเลย 
เขาดูเสียใจมาก...จน...จน ผมตกใจ


“พี่ฟืนไม่ชอบ...โย..โย   ไปเอาออกเนอะ....” เขาพยามฝืนยิ้มทำตลก 
ทำเป็นไม่เสียใจ ทั้งๆที่น้ำตาใกล้จะร่วง 
“โย...เพิ่งนึกได้ว่า  มีการบ้าน โย... กลับบ้านดีกว่า...”
เขาหันรีหันขวาง...แล้วมองหากุญแจรถ


“จะไปไหนบ้านหนูอยู่นี่...”   
ผมรีบดึงเขามานั่งตัก ลอคตัวเอาไว้   
“พี่ไม่ใช่ไม่ชอบ...คือ..พี่...แค่....” จะบอกว่าไงดี
 
หนูโยพยามดันตัวผมออก 
“หนูรู้...พี่ฟืนไม่ชอบ  พี่ฟืนโกรธหนู...ฮึก..หนูจะกลับบ้าน...
เงอ...กุญแจหาย...ฮึก...พี่ฟืน...ขโมยเอาไปซ่อนอีกแล้ว...ฮือ..”

เอาแล้วไง...หนูโย อยู่ดีๆก็ร้องให้ 
แบบนี้ต้องเคลียร์ไม่อยากให้คาใจ  หอมนำไปก่อน

“หนูอุตส่าห์ทำให้...ทำไมพี่จะไม่ชอบ....หือ...
พี่แค่ไม่ชอบให้หนูไปถอดกางเกง ให้ใครดู...
แล้วนี่ไปกับใคร  ไปที่ไหน  ไว้ใจได้หรือเปล่า....”

“หนูก็..ไปกับเพื่อนๆ สามสี่คน  พี่ฟืนก็รู้จัก
แล้ว...ช่วยกันเลือกตั้งนาน....ฮือ...หาชื่อพี่ฟืน
แล้ว....แล้ว  พี่ฟืนก็ไม่ชอบ....ฮึก...”

สามสี่คน...เห็นก้น  หนูโยหมด!!!!




โอ๊ยย...อยากตาย  ผมทั้งง้อเขาทั้งโมโห 

“ชอบจ้ะชอบ...พี่ชอบครับ ไหนดูสิ  อืมมม...น่ารักจะตาย....”
เขาไม่ยอมให้ผมดูอีก   เกร็งข้อมือกำขอบกางเกงไว้แน่น
เราสองคนเลยต้องยื้อกางเกงชั้นในตัวบางของหนูโย

เขาพยายามดึงขึ้นไม่ให้ดู...ผมดึงลงจะดู....


เขาดึงขึ้นอีก....ไม่ให้พี่ฟืนดู อะ.. 
ผมดึงลงอีก...นี่มันของๆพี่...พี่จะดู..


....

....


ไม่ยอมใช่ไหม ดื้อก็ดื้อ ปากก็ยื่น..
งั้นต้องเจอเทคนิคพิเศษในการดึง...


แควกกกกกกกกก......
กางเกงขาดทุกอย่างชัดเจนอยู่ในสายตา...



อ่า~อย่างน่ารัก!!

ไม่ต้องสนใจเสียงโวยวาย.....จับหนูโยพาดตัก...


ตอนเข้ามาหนูโยเขาดิมไฟในห้องนอนไว้สลัวๆคงจะอาย 
ผมเลยเปิดไฟหัวเตียงส่องก้นขาวๆ
จริงๆมันก็...น่ารักน่าเอ็นดูแหละ 
ผิวขาวๆบั้นท้ายตึงๆมีกองไฟเล็กๆมีไม้ฟืน
แต่มันอดหวงเขาไม่ได้  แค่นั้นเอง...


“อ๊าคคค  พี่ฟืนจะทำไรอ่า...
เอาสปอตไลท์มาส่องก้น...โย ทำม้ายยย..”
“ขอดูชัดๆหน่อย ว่ามีฟืนกี่ท่อน...ไหนๆนับก่อน...”


ผมคลึงไปทั่วอย่างเพลินมือ แกล้งหนูโย
เขาก็ดิ้นขลุกขลักเปลือยเปล่าอยู่บนตัก   
เท่านั้นเองความร้อนในตัวก็ลุกพรึบ
แล้ว...ฟืนก็ติดไฟ



หนูโยเขาก็รู้ตัวแล้วล่ะ...ดิ้นหนีสุดชีวิต
แต่เขาตัวเล็กกว่าเยอะ ยังไงก็สู้แรงผมไม่ได้
นอนคว่ำหน้าหอบๆอยู่กับที่นอน

ผมกดตัวเองนอนแนบประกบไปกับแผ่นหลังเขา
มือยังลูบไล้ไปมาที่บั้นท้าย
ตามจูบแก้มที่ซุกแนบหมอน  จูบหัวไหล่
ไล่มาที่แผ่นหลังที่ซ่อนอยู่ในเสื้อยืดสีชมพูตัวบาง


“พี่สักชื่อหนูไว้ที่หัวใจเพราะพี่ให้หนู....
งั้น....ตรงนี้หนูให้พี่ใช่ไหมเอ่ย....ขอบคุณครับ”
ผมกระซิบแล้วแทะหูเขาเล่น

“ใครบอกเล่า...หนูสักเล่นๆ....เท่ๆอะ...”
เขาตอบแล้วมุดหนี แทบจมลงไปในฟูก
 
“เหรอ...ใครน่า ปากแข็ง
กางเกงก็ไม่ใส่ พี่ถอดเป็นเพื่อนดีไหมหนอ...”
“บ้า...พี่ฟืนบ้า...” เขาโวยตอบ

ไม่สนใจคำตอบผมถอดกางเกงออกแล้วถีบจนพ้นตัว
ท่อนล่างเปลือยเปล่าขึ้นทาบทับ 
เบียดคลึงกับสะโพกแน่นๆของหนูโย



“พี่...พี่ฟืนสัญญาแล้วนะ...” เสียงอ่อยๆอู้อี้อยู่กับที่นอน
“พูดอะไรงุงหงิๆ...ไม่ได้ยิน  ฟังไม่รู้เรื่อง...” ผมทำเป็นไม่ได้ยิน
บดร่างกายที่ตื่นตัวเต็มที่เข้ากับบั้นท้ายเขา
มือข้างหนึ่งสอดลึกเข้ามาในเสื้อยืดลูบไล้แล้วบีบยอดอก 
“ฮือ...พี่ฟืนอ่า...ยะ...อย่า....ค้าบบ” เสียงหวานๆสั่นๆ ดังขึ้นประท้วง



หนูโย พยายามดันผมออก แล้วพลิกตัว 
ผมโหย่งตัวขึ้นให้เขานอนหงาย 
ปัดผมที่ปิดหน้าออกจากหน้าเขา  คลึงใบหน้าตัวเองกับหน้าหนูโย
ลมหายใจเริ่มติดขัด  ผมมองตาใสแจ๋วของเขา 
ก่อนก้มลงแนบปากประกบปาก สอดลิ้นเข้าหา
สัดส่วนด้านหน้าของเราขยับถูไถกัน 

“อือ~~อย่า ครับ สัญญา...อ่า...ละ... แล้วไง”
“อย่าให้พี่หยุดเลย....นะครับ....คนดี” ผมกระซิบอ้อนอยู่ที่ซอกคอเขา 
มือเลื่อนลงมากอบกุมสัดส่วนอุ่นๆของเขาไว้  ขยับมือเบาๆ



หนูโยแหงนหน้า..ตาปรือ...
เสียงครางเบาๆของเขามันเหมือนเป็นรางวัลให้ผม
หน้าตาอินโนเซนต์ของเขา เวลามีอารมณ์
มันดูน่ารักปนลามก เซ็กซี่อย่างแปลกประหลาด



หมับ! มือเล็กคว้ามือผมไว้~~อะไรอะ




อีกแล้วเหรอ!!! ไม่ใช่ตอนนี้นะ หนูโย
หนูจะเอาอะไรพี่ให้ได้หมด แต่ไม่ใช่ตอนนี้






หนูโย...เขาขี้งอนแต่จิตแข็งเหลือเชื่อ
ทั้งๆที่เขาเองก็มีอารมณ์มีความรู้สึก...คงเป็นเพราะจิตที่ฝึกมาดี 
เขาเอื้อมมือสองข้างมาแปะที่แก้มผม...แล้วจ้องตา




“พี่ฟืนสัญญาแล้ว...ว่าต้องเรียบจบก่อน...
ไม่ผิดสัญญากับโยนะครับ”



ผมต้องหยุด...กดหน้าผากลงกับหน้าผากเขา...
สูดลมหายใจหอมๆของเขาหน้าเราแนบอยู่อย่างนั้น
ความปรารถนาอัดแน่น  จนปวดร้าว


ผมกระซิบแนบริมฝีปาก บอกเขา...
“การที่พี่เรียนจบหรือไม่จบ...มันไม่ได้ทำให้พี่รักหนูมากขึ้นหรือน้อยลงเลย...”
“หนูโยรู้....แต่หนู  อยากให้พี่ฟืนเป็นคน รักษาสัญญา”

เขาพูดจบก็จุ๊บปากผมเบาๆ 
สัญญาที่เราตกลงกันไว้  ว่าถ้าผมเรียนจบเมื่อไหร่
หนูโยต้องย้ายมาอยู่กับผมทันที ไม่นึกเลยว่าจะเป็นปัญหาขนาดนี้



“แล้วหนูล่ะ...รักษาสัญญาไหม  เมื่อไหร่เมื่อนั้นนะ...ต้องย้ายมาอยู่กับพี่ทันที”
“หนูโยสัญญาครับ...เมื่อไหร่ก็เมื่อนั้น...” เขาพยักหน้า หอมแก้มผมอย่างเอาใจ
ผมปล่อยตัวเขา  ยืดตัวขึ้นแล้วชี้หน้า
เป็นเชิงว่า...ฝากไว้ก่อน

หนูโย..หัวเราะ คิก..คิก...จะโผเข้ามากอด
ผมยกมือห้าม...ไปไกลๆเลย กางเกงก็ไม่ใส่  เสร็จก็ไม่เสร็จ!!!
บ่นเบาๆอย่างอารมณ์เสีย....



คริ  คริ  ฮ่า...ฮ่า...หนูโย  หัวเราะตัวงอไปกับที่นอน
“ตลกพี่ฟืนอ่า...ฮ่า  ฮ่า...”
หัวเราะไปก่อนเดี๋ยวจะโดน...มิใช่น้อย!!!





ผมเอื้อมไปที่ลิ้นชักหัวเตียง...เปิดออก
หยิบกระดาษแผ่นหนึ่งออกมา....โบกที่หน้า เอ๋อๆของเขา



ทรานสคริปส์...



จากมหาลัยเปิดที่ผมเรียนทิ้งๆขว้างๆไว้หลายปีแล้ว...
ผมเพิ่งไปขอกับแผนกทะเบียนเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว
ปีกว่าที่ผ่านมา  มีเวลาถมไปที่จะตามเก็บรายวิชา...


ผมไม่มีเวลาไปนั่งเรียน ในมหาวิทยาลัยเอกชนราคาแพง
แบบที่ท่านประธานให้ไปเรียนก็จริง 
แต่ไม่ได้แปลว่า  ผมไม่มีเวลาไปสอบนี่...

 
“เมื่อไหร่เมื่อนั้นใช่มั้ยหนูโย....”
หนูโย...ถึงกับผงะ หน้าซีดบ้างแดงบ้างสลับกันไป




ผมนอนลง...ยิ้มให้เขา
แล้วตบเตียงข้างๆพยักหน้าเรียกให้มานอนด้วยกัน

“โกงอะ.....” หนูโยบ่นงึมงำ
“โครกันแน่...กำลังจะโกง  กอดกันนะ....” อ้อน  อ้อน
“ไม่รุ....” เขาตอบแล้วก็มุดเข้าโปงทันที  เอาผ้าห่มมาม้วนจนเป็นดักแด้




อา...ฉากนี้คุ้นๆนะ 
สงครามและความรัก...ไม่เคยจำกัดยุทธวิธี
การรบแบบกองโจร บางที...ก็ได้ผลเหมือนกัน

ผมตามเข้าไปก่อกวนทันที พร้อมโจมตี 
พยายามโกงเขาทุกรูปแบบ.....

เราสู้รบกันอย่างดุเดือด   หนูโยตัวเล็ก  แต่ก็สู้ไม่ถอย
และแล้วในที่สุดก็....






ก็.........











ก็..........











สำเร็จ...เสร็จโจร











----------------------------------

ฮือ..ฮือ...หนูโย   เสร็จพี่ฟืนแล้วค้าบบบบ  :m15:
หนูโย พูดเสร็จก็ทุบคนตัวใหญ่ที่นอนหัวเราะหึหึ...อยู่ข้างๆ















ออฟไลน์ Rafael

  • เพราะคนเราเกิดมาเพื่อแตกต่าง
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4377
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +685/-7
แอร๊ยยย
หนูโยเสร็จพี่ฟืนแล้วววว
กร๊ากก

ออฟไลน์ koikoi

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3861
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +311/-13

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด