บอลดีใจในตัวบูมี DNA ของบอลแล้ว
โอ่ย เขินมั่กน้องจ๋า

v
v
v
“บู..คิดยังไง” อดมองหน้าไม่ได้ จมูกโด่งเป็นสันสวย อยู่ห่างแก้มผมไม่ถึง
เซ็นฯ...เซ็นต์
“บ้าเหรอ..เขาไม่อะไรซักหน่อย ขืนพูด
น่าแตกสิ เกิดเขาว่าบูหลงตัวเองทำไงล่ะ” บอลลูนชักเพี้ยน หรือว่าน้องเมา
...หน้า
อ้าปากกว้างสุดๆค่อยกลืนลงไปช้าๆ ดูดไม่ให้ฟันโดนไม่มีอารมณ์เสียวร่วมหรอก
มีแต่ความตั้งอกตั้งใจ ประหนึ่งเดินบนขอบเหวระวังไม่ให้พลัดตกลงไป ความระมัดระวัง
ถนุถนอมจึงเต็มเปี่ยม
...ทะนุถนอม
ใช้เวลาไม่นาน หลังบอลลูนกระเด้งเอวสวนเร็วขึ้น ผมต้องรีบยันหน้าขาไว้ ขืนให้เข้ามาจนหมดมีหวังคอหอยทะลุ
ยาวน้อยเสียเมื่อไหร่นั่น สุดท้ายน้องกดหัวผมนิ่ง
พรอมอาการกระตุกเกร็ง
...พร้อม
“แอ่ก..แค่กๆๆ!!” สำลักครับ กลืนไม่ทันสำลักจนน้ำตาเล็ด น้องรู้สึกตัวยอมให้ผมคายอนาคอนด้า
ไซร้ยักษ์
รีบวิ่งพรวดเข้าห้องน้ำ ไม่ได้รังเกียจแต่มันไอไม่หยุด
...ไซส์