@@@โดยLuk {My..Love} ความรักของเพื่อนแท้ ที่ยั่งยืนถาวรตลอดกาล
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

โพลล์

รบกวนโหวต..ให้คะแนนตัวละครที่คุณชื่นชอบสักนิดนะคะ

บูตัส
278 (61%)
บอลลูน
41 (9%)
โจ๊ก
66 (14.5%)
กนก
6 (1.3%)
แบม
65 (14.3%)

จำนวนผู้โหวตทั้งหมด: 394

ผู้เขียน หัวข้อ: @@@โดยLuk {My..Love} ความรักของเพื่อนแท้ ที่ยั่งยืนถาวรตลอดกาล  (อ่าน 1274268 ครั้ง)

ออฟไลน์ Aleleni

  • 世界中の誰よりきっと
  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 114
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +11/-0
ก่อน อื่น Merry X'mas ค่ะคุณลักษณ์ มาบอกหลังคริสมาสต์จะเป็นอะไรไหมน๊า 555

ตอนล่าสุดน่ารักมากกกกกกกกกกกกก บรีสกับบ๊อบน่าร๊ากกกกก
กระต่ายที่เลี้ยงไว้ที่บ้านพันธุ์เดียวกับบรีสเลยค่ะ
หน้าตานี่ใช่เลย 555
ตอนนี้บอลน่ารักมาก เป็นเด็กดี แถมยังใส่หมวกหูกระต่ายคู่กันอีก ! นี่มันแฟนกันชัดๆ 555

ขอบคุณมากๆนะคะคุณลักษณ์ เดี่ยวไปทำให้ท้องว่างก่อนนะคะ รอกินมาม่าชามต่อไป


ปล. หน้า 99 แล้วววว จะครบ 100 แล้ว มีตอนพิเสษมาฉลองครบ 100 หน้าไหมคะ อิอิ  :impress2:

ออฟไลน์ Hummer

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 232
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +36/-12
เหอๆๆ..มันน่ารักจริงๆ

จากที่เคยหมั่นไส้ อดใจเอ็นดูไม่ได้เหะ

คนเขียนสุดยอด ทำให้เปลี่ยนความรู้สึกได้

ยังนึกไม่ออกด้วยซ้ำ ว่าจะรู้สึกยอมรับบอลลูนได้แค่ไหน

ตอนนี้ไม่มีติดค้างในใจเลย 5555 o13

Merry christmas

ออฟไลน์ eern

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 615
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +191/-5
ดีใจจังจะครบ100หน้าแล้วเร็วมากอะเอ้าทุกคนช่วยกันเม้นเยอะๆ :really2:

ออฟไลน์ PetitDragon

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4126
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +343/-5
เจ้าของจะหื่นเหมือนกระต่ายมั๊ยเนี่ย  :laugh:

gngane

  • บุคคลทั่วไป


จะมาม่าถ้วยใหญ่เเล้ว

พี่ลักษ์ :call:อยากอ่านวันนี้ซะเเล้วค่ะ

Narcissus

  • บุคคลทั่วไป
จะครบ100หน้าแล้ว  :mc3:
ยินดีล่วงหน้านะคะ  :L2:

เตรียมพร้อมรับมาม่า จะรอเลยค่ะ
แต่ผงชูรสไม่ต้องใส่มาเยอะน้า เดี๋ยวคนอ่านผมร่วง  :laugh:

 :L1:

ออฟไลน์ luxilove

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1042
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2415/-118
ฉลอง 99 หน้า

เอาไป 70% ก่อน

พรุ่งนี้ก่อนเที่ยง อีก 30% ที่เหลือ :monkeysad: :m15:




My  love 
Part 36






   “บู..หัดขับรถเหรอ”     น้องถามหลังมาเจอครูสอนขับรถ โจ๊กนัดให้
พี่เขาดูหนุ่มอยู่เลย เป็นพนักงานบริษัทฯ สอนขับรถหารายได้เสริม รอยยิ้มอบอุ่นดูเป็นกันเอง

   “พร้อมไหมครับ พี่แนะนำอุปกรณ์ให้เข้าใจก่อน” 

   “ครับ..แต่น้องผมต้องนั่งไปด้วยนะครับ” ตกลงกันก่อน ไม่อยากฝากบอลลูนไว้กับลูกน้องพ่อโจ๊ก
ซึ่งไปรับพวกผมมาที่นี่ แกชื่อพี่ชาติ

   “ให้น้องชายนั่งเบาะหลังเลยครับ” เรียกบอลลูนขึ้นรถ ก่อนหันไปบอกพี่ชาติเสียหน่อย

   “พี่ชาติครับ ฝากกระเป๋าผมกับน้องไว้ในรถนะครับ”

   “ดีแล้วครับ..พี่ต้องไปส่งพวกคุณที่บ้าน ไว้ในรถสะดวกดี ไม่ต้องย้ายไปมา” พี่เขาพูดกลับมา

   “ขอบคุณมากครับพี่” ซึ้งใจโจ๊กจัง กำชับให้พี่เขาดูแลอย่างดี

   “เสียบกุญแจ สตาร์ทรถด้วยการบิดกุญแจตรงนี้ ก่อนสตาร์ทดูให้แน่ใจเป็นเกียร์ว่าง
ส่วนนี่คันเร่ง ข้างๆคือเบรก ไฟเลี้ยวอยู่ตรงนี้ แตรอยู่ที่พวงมาลัย บลาๆๆ”
ระหว่างพี่เขาบรรยาย บอลลูนชะโงกหน้ามาดูด้วย

   “มีไม่เข้าใจตรงไหนไหมครับ” เข้าใจนะ อุปกรณ์เหล่านี้ผมคุ้นเคยมาก่อนแล้ว
ไม่ลำบากทำความเข้าใจเท่าไหร่

   “ไม่มีครับ” บอกไปตามจริง

   “พี่ขับให้ดูก่อน แล้วบูตัสค่อยลองขับ สำคัญควรฝึกเป็นนิสัย เข็มขัดต้องไม่ลืมคาด
สังเกตคนนั่งข้างด้วย ถ้าเขาลืมเราต้องเตือน นี่บูตัสยังไม่ได้คาดเลย ขอโทษนะครับ”
พูดจบพี่แกเอี้ยวตัวดึงสายเข็มขัด บริการคาดให้ผมเสร็จสรรพ

   “อ๊ะ!..” ตกใจสิ จมูกเฉียดแก้มจนรู้สึกได้

   “บู..” บอลลูนหน้าคว่ำทันที พยายามมุดตัวมาขวางลำตรงกลาง 
ทำอย่างกับตัวเล็กเสียอย่างนั้น..ยุ่งสิคราวนี้

   “บอลกลับไปนั่งดีๆสิ เรียนแป๊บเดียวนะ” รีบปราม ท่าทางไม่ได้ผลเสียแล้ว เด็กโข่งออกอาการเอาแต่ใจ

   “ไม่เอาไม่นั่ง..พี่คนนี้มานั่งเลย” น้องหันมองพี่เขาตาขวาง น้อยครั้งที่น้องเสียมารยาทไม่ฟังเหตุผล

   “บอล..อย่าเสียมารยาทสิครับ” พอโดนตำหนิ ลูกตาไหวระริกออกอาการจะเบ้ให้ได้
ยุ่งแน่เกิดน้องน้ำตาทะลักเป็นเรื่อง มองพี่เขาอย่างลำบากใจ พี่แกคิ้วขมวดมุ่น

   “พี่ไปนั่งบอกข้างหลัง บูตัสคอยทำตามที่พี่สอน พอไหวไหมครับ” ให้ผมขับเลย
โดยยอมย้ายไปกำกับอยู่เบาะหลัง ผมถูกฝากจากลูกนายพล แถมทหารรับใช้ตามดูแลต่างหาก ใครจะกล้ามีปัญหาล่ะ

   “งั้นบอลย้ายมานั่งกับพี่” พยักหน้าเรียกน้อง

   “บอลทำให้ดูเอง” บอกจบผลุนผลันเปิดประตูฝั่งคนขับเฉย

   “บอลทำอะไร” งงสิ? ใช่แต่ผมที่งง พี่เขาก็งง ลงรถปุ๊บบอลลูนมุดเข้าไปนั่งตำแหน่งคนขับเฉย

   “บอลขับได้ เดี๋ยวทำให้ดู” ผมจะห้าม นึกอีกทีน้องคงจำได้ บางทีความเคยชินในการขับรถ
ทำให้รู้ต้องทำยังไง เพียงแต่พฤติกรรมเป็นเด็กเท่านั้น ที่เป็นปัญหาอยู่ตอนนี้

   “แน่ใจนะ” ผมย้ำหนักแน่น

   “อื้อ..ขับได้จริงๆ” หันมองตาแป๋ว แววตามุ่งมั่นมาก

   “บูตัสพี่ว่ามันอันตราย ให้น้องขับไม่ได้” พี่เขารีบปราม บอลลูนหันควับ เม้มปากใส่เหมือนเด็กโดนขัดใจ

           “ไม่เป็นไรครับ ลองให้น้องขับดูก่อน” โทษพี่เขาไม่ได้ ไม่เคยรู้เรื่องเกี่ยวกับบอลลูน
พอเห็นกิริยาเด็กไม่ยอมโต ย่อมกังวลเป็นธรรมดา

           “แต่มันอันตรายมากนะครับ” พี่แกตั้งท่าจะลงรถ

           “น้องผมขับรถเป็นครับ” รีบบอกให้สบายใจ สีหน้าไม่ไว้ใจเท่าไหร่

           “เราแน่ใจนะ”

           “ครับ..” พอผมยืนยันแกก็นิ่ง บอลลูนยิ้มใหญ่ 

            น้องบิดกุญแจสตาร์ทรถ หันมายิ้มกว้างให้ผมอีกรอบ แนะนำโชว์
อีกนัยหนึ่งอยากเป็นครูสอนผมเองมากกว่า ดูจากสีหน้ามุ่งมั่นระบายยิ้มกว้างตลอดเวลา ปากพูดแจ้วๆไปด้วย

           “บิดกุญแจแบบนี้ รถติดได้ยินไหม” ฟังบอลลูนสอน เข้าใจง่าย น้องเล่นบอกทุกอย่าง

           “ครับ..แล้วยังไงต่อ” เผลอยิ้มตามไปด้วย

           “เราก็จับตรงนี้โยกไปข้างหน้าแบบนี้ ค่อยเหยียบเท้าตรงนี้ รถจะค่อยเคลื่อนไป
บูอย่าเหยียบแรงนะ ไว้รอบูเก่งค่อยทำ เหยียบเบาๆ บลาๆ” น้องพูดไม่หยุด ผมฟังเพลินได้สมาธิไปอีกแบบ

            บอลลูนพารถออกตัวอย่างนุ่มนวลไม่มีกระชากสักนิด พี่เขาถึงกับอึ้งไปเลย หลังเจอขโมยซีนอย่างจนปัญญา

           พอผมลองขับที่เคยกังวลหายไปหมด คงไม่ต้องถึงอาทิตย์ขับคล่องแน่ 
น้องคอยกำกับอยู่ด้านข้างแทน บางจังหวะพี่เขาสอนผมขึ้นมา  น้องเหลียวไปมองตาขวางประมาณไม่ให้ยุ่ง

            จนปัญญาปราม ดูรู้พี่เขาหงุดหงิดไม่น้อย ไม่สามารถทำอะไรได้ บทบอลลูนเอาแต่ใจล่ะก็ ผมเองยังมึนตึ๊บ!

           “ฮ่ะฮ่าๆๆ..บูเก่งแล้ว แปะๆๆ!!” ปรบมือชมใหญ่ หลังผมพาวนไปทั่วค่าย เลี้ยวซ้ายเลี้ยวขวาเดินหน้าถอยหลัง
หัดเปิดไฟเลี้ยวมองกระจกข้างกระจกส่องหลัง ยอมรับตื่นเต้นแรกๆ พอจับทางได้ไม่หนักใจสักนิด

               “พี่ครับผมฝึกพรุ่งนี้อีกวัน พี่นัดพาไปสอบใบขับขี่เลยได้ไหมครับ”
มั่นใจไม่จำเป็นต้องฝึกถึงอาทิตย์หรอก ตอนนี้เริ่มคุ้นแล้ว

                “เอาอย่างนั้นเลยเหรอ” พี่แกอิดออดนิดหน่อย

               “ที่เหลือผมฝึกขับแถวบ้านเอาครับ พี่สะดวกพาไปสอบวันไหน รบกวนนัดล่วงหน้าสองสามวันนะ”

               “ถ้างั้นวันศุกร์ดีกว่า ต้องไปแต่เช้าไม่งั้นคิวยาว แนวข้อสอบพี่เอาติดมาด้วย เราเอาไปอ่านกฎหมายจราจร
จำให้ขึ้นใจ ทฤษฎีผ่านปฏิบัติไม่เท่าไหร่หรอก มีโอกาสขับแก้ตัวสองครั้ง” รับเอกสารเอาไว้ แยกย้ายกลับ

                 ดูท่าพี่เขาคงหมั่นไส้บอลลูนไม่น้อย ตอนไปไม่มองน้องสักแอ๊ะ  ผมบอกให้น้องยกมือไหว้ขอบคุณ
ยังแค่พยักหน้ารับเฉยๆ แต่น้องผมนี่สิ..

                “แบร่!!!” ดันแลบลิ้นตามหลังเขาอีก

                “บอล..ทำไมทำนิสัยแบบนั้น” ถึงขั้นนี้ต้องมีดุไว้บ้าง

                “เขาหอมแก้มบู” หน้างอ เถียงผมแหละ

                “หอมที่ไหน เขาคาดเข็มขัดให้” แม้ไม่ค่อยแน่ใจ แอบสงสัยไม่เห็นต้องคาดให้ผมด้วยซ้ำ บอกมาทำเองได้

               “เขาหอม..บอลเห็น” หน้าคว่ำปากยื่นแล้ว

              “ไม่ต้องทำปากยื่น ขึ้นรถสิพี่ชาติรอเราแล้ว” น้องยอมเดินตามต้อยๆ พากันไปขึ้นรถ

               “เอาอะไรไหม เลยเซเว่นไม่มีที่ซื้อแล้วนะ” พี่ชาติขับถึงกลางซอยทางเข้าบ้าน เซเว่นอยู่ข้างหน้านี่เอง

              “ซื้อกูลิโกะรสช็อกโกแลต กับเบงๆ” ขนมโปรดเขาเลย

             “พี่ช่วยจอดเซเว่นทีครับ พี่กลับได้เลยไม่ต้องรอ จากตรงนี้ไปบ้านผมอีกไม่ไกลเท่าไหร่ พวกผมเดินกลับได้ครับ”

               “เอาอย่างนั้นเหรอ”

               “ครับ..”

              “งั้นจอดนะ” พอเห็นผมพยักหน้ารับ พี่แกตีไฟจอดหน้าเซเว่น ให้น้องไหว้ขอบคุณ
บอลลูนไม่มีอิดออด ยิ้มประจบอีกต่างหาก จากนั้นพี่เขาก็เคลื่อนรถวนกลับออกไป

               “บู..บรีสกับบ็อบหิวไหม” ระหว่างยืนเลือกขนม หันมาถามถึงลูกชายตัวโปรดของเขา
ตอนนี้ปาเข้าไปสองทุ่มคงห่วงกระต่าย

               “ไม่หรอก ก่อนไปเรียนเราใส่อาหารเติมน้ำไว้เต็มนี่ ถ้าบอลห่วงก็รีบเลือกสิ จะได้กลับไปดูเร็วๆ”
เร่งน้องหลังจดๆจ้องๆ ทำท่าหยิบหลายชิ้น มุมนี้ไม่เคยคิด ได้มีโอกาสพาน้องมาซื้อขนมอีก..อิอิ

                  จ่ายตังค์เสร็จ เราเดินเลาะถนนแยกเข้าซอยเล็กทางไปบ้าน
น้องแกะกูลิโกะเคี้ยวกรุ๊บๆ มาตลอดทาง มีน้ำใจป้อนผมด้วย

                  “อ่ะ..อ้าปาก” อยากขยี้หัว แต่น้องสูงกว่าได้แต่บิดแก้มแทน หมั่นเขี้ยวชะมัดเลย

                  “นี่แหนะ!!” อ้าปากงับขนม บิดแก้มไปเบาๆ

                  “อูย..ไม่เอาไม่บิด บูหอมสิ” พูดจบล็อกคอผม กดจมูกแนบแก้มสูดหายใจเสียงดัง

                  “ฟ๊อดด!!!...อ้าห์” มีท่าทางประกอบอีก

                   “บ้า..เดี๋ยวคนเห็นไม่อายเหรอ” หน้าร้อนเลยวุ้ย! ดีที่ละแวกนี้เป็นบ้านเดี่ยวไม่พลุกพล่าน
สองทุ่มเศษดูเงียบๆ ไม่งั้นคงต้องมุดดิน อายมาก!

                  “ต้องอายด้วยเหรอ” เออ..คำถามช็อคโลกจริงๆ

                 “เราทำในบ้านได้ ห้ามทำข้างนอกเข้าใจไหมครับ” ใจเย็นอธิบาย

                  “อื้อ..” ขานรับไม่รู้เข้าใจหรือเปล่า หันไปสนใจหยิบกูลิโกะใส่ปากเคี้ยวตุ้ยๆ
เฮ้อ!..เด็กหนอ ใครเห็นจะเชื่อไหม น้องนิสัยเด็กขนาดนี้ สูงจนหัวผมแค่ปลายคาง เดินแกว่งแขนไปมา
อ้าวเฮ้ย!..แกว่งแขนกระเป๋าเป้ล่ะ  ตายห่า..ลืมไว้บนรถพี่ชาติ


ต่อด้านล่าง
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 27-12-2012 11:58:28 โดย luxilove »

ออฟไลน์ luxilove

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1042
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2415/-118
= 2 =







                 “โจ๊กเหรอ”

                 [ว่าไงมึง ถึงบ้านยัง] โทรหามัน ไม่มีเบอร์พี่ชาติ

                 “โจ๊ก กูลืมเป้ไว้บนรถพี่ชาติ ของกูของน้องเลยว่ะ”

                [เหรอ!..พี่เขาออกมานานหรือยัง]

               “สิบห้านาทีได้”

              [เดี๋ยวกูโทรให้เอาไปส่ง คงมาได้ไม่ไกลเท่าไหร่”

              “อืม..พี่เขาจะรำคาญป่าววะ” สร้างภาระแบบนี้ลำบากใจจริงวุ้ย!

              [คิดมาก..แค่นี้นะจะรีบโทร กูให้เบอร์มึงกับพี่ชาติ ไปถึงจะได้โทรเรียกให้มาเปิดประตูตกลงไหม]
มันขออนุญาตผมแบบนี้ นึกขอบใจจริงๆ  เป็นการไม่ล้ำเส้นแม้แต่น้อย

             “อืมให้ได้ พรุ่งนี้พี่เขามารับกูไปฝึกขับรถอยู่ดี”

              [เออๆ..แค่นี้นะ] พูดจบวางสาย เดินถึงหน้าบ้านพอดี มัวแต่คุยกับโจ๊กเพลินไปหน่อย

              “บอล..เข้าบ้านเร็ว บรีสกับบ็อบรอกินข้าวอยู่” เร่งน้อง ได้ผลเกินคาดกระโจนพรวดมายืนข้างผม
รีบล้วงกุญแจในกระเป๋ากางเกงไขประตูรั้ว โทรศัพท์ กระเป๋าตังค์ กุญแจบ้านพกติดตัวตลอด ถึงไม่เอะใจเรื่องเป้ล่ะ

             “กริ๊ก!..ห้ามขยับอยู่นิ่งๆ”  สัมผัสวัตถุสีดำมะเมื่อมจ่อขมับ พร้อมเสียงขึ้นนกดังข้างหู
เหล็กเย็นชืดหนาวจับใจ ชำเลืองแปลกใจปนสงสัย

              “พวกเธอต้องการอะไร” กะเทยแน่ๆ มีนมผมยาว ดูรู้ว่ากะเทยถึงแต่งหญิงก็เถอะ มากันห้าคน

              “บู..พวกนี่มาทำอะไร..ห๊ะ!” บอลลูนตวาดแว๊ด

              “หุบปาก ถ้าไม่อยากให้พี่แกหัวระเบิด” น้องหน้าซีด หลังผมส่ายหน้าช้าๆ ห้ามไม่ให้พูด

              “มัดมัน” สิ้นเสียงสั่ง อีกสองคนตรงเข้าล็อกแขนผมไขว้หลัง เอาเทปกาวพันข้อมือล็อกจนแน่น

             “รูปหล่อนั่นล่ะ” เสียงกะเทยห้าวถามหัวโจก ลดปืนออกจากขมับผมแล้ว ถึงมีโอกาสมองสำรวจพวกมันเต็มตา

              “มัดไว้ด้วย” พวกมันจับน้องมือไขว้หลังพันเทปกาวแบบเดียวกัน

            “สาบานได้ เราไม่เคยรู้จักมีเรื่องกันมาก่อน พวกเธอต้องการอะไร  กระเป๋าเราพอมีตังค์
เอาไปเลยขอร้องปล่อยพวกเรา” พวกนี้อายุน่าจะยี่สิบ อัพกันทุกคน ท่าทางไม่น่าไว้ใจที่สุด

            “อิอิ..ตังค์เหรอ ไม่บอกกูเอาอยู่แล้ว มีที่น่าสนใจกว่าตังค์รอกูอยู่ หายอยากก่อน ค่อยปล่อยพวกมึงทีหลัง”
พูดจบมันเอาเทปกาวปิดปากผมไม่ให้พูด ตอนนี้ทั้งปากทั้งมือถูกล็อกแน่นตึ๊บ

            “บู..บู..” น้องเรียกผมได้สองคำ ก็ถูกปิดปากสภาพเดียวกันทันที หน้าน้องดูตกใจมากๆ
จังหวะผมไม่ระวังตัว ไม่ทันสังเกตรอบข้าง ไม่คาดว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้หน้าบ้าน ไม่มีเหตุน่าสงสัยมาก่อน

            “เปิดบ้านมัน รีบจัดการให้เรียบร้อยเร็ว” กะเทยหัวโจกท่าทางน่ากลัวออกคำสั่ง
พวกนั้นถือวิสาสะผลักประตูรั้ว ดันหลังผมเข้าไปอย่างไม่มีทางเลี่ยง หัวโจกถือปืนขู่
ที่เหลือถือมีดพกคนละเล่ม ทำให้ไม่กล้าวู่วาม ไม่รู้จุดประสงค์พวกมันต้องการอะไร

              ผมกลัวบอลลูนเป็นอันตราย ถ้าพวกมันเป็นกะเทยนักปล้น ซุ่มรอจังหวะยกเค้าบ้านผมล่ะก็
พอมันได้ของคงไป มากันถึงห้าคนแบบนี้ ไม่น่ามีอะไรที่ทำให้พวกมันลงมือนอกจากหวังทรัพย์

                “นั่งลง” มันกดไหล่ผมนั่งโซฟา อีกคนปรี่เข้ามาใช้เทปกาวพันข้อเท้าไขว้ขาติดกัน
ตั้งท่าจะยันหงาย เหมือนมันรู้ว่าผมต้องถีบแน่ๆ

               “อ่ะๆ อย่าแม้แต่จะคิด ไม่อย่างนั้นมึงได้ไส้ไหล” มันหมุนมีดในมือทำให้ต้องชะงัก
บอลลูนจ้องผม แววตาน้องหวาดวิตกฉายชัดดิ้นขลุกขลักๆ โดนพวกมันกดให้นั่งตรงพื้น
ห่างไปสามก้าว น้องพูดเสียงอู้อี้ในคอ

               “อือ..อือ..อือ” ผมพยายามส่งสายตาขอร้องพวกมัน สงสารน้องมากตอนนี้

               “ไม่ต้องทำสายตาวิงวอน มึงไม่รู้ตัวสิท่า ไปเหยียบหางใครไว้ล่ะ เลยต้องเจออย่างนี้”
ส่ายหน้าให้รู้ว่าไม่เข้าใจที่มันพูด

              “งั้นกูบอกให้เอาบุญ มีคนหมั่นไส้พวกมึง ขอร้องพวกกูจัดการให้  มึงเป็นตุ๊ดพวกกูไม่นิยมบริโภค
แต่จะเอาทรัพย์สินที่มึงอนุญาตเมื่อกี้แทน  ส่วนน้องมึงเป็นอะไรที่พวกกูโปรดปราน ขอกินเด็กหล่อๆ
เป็นยาอายุวัฒนะหน่อยเถอะ..ฮ่ะฮ่าๆ”  ใจหายวูบ ถ้าความหมายที่มันพูด..? ดิ้นพราดเลย
ไม่คิดจุดประสงค์พวกมันมีเป้าหมาย วางแผนมาก่อนแล้ว

              เรื่องนั้นไว้ทีหลัง ปัญหาใหญ่คือน้อง มันจะทำบอลลูน เป็นเรื่องที่ยอมไม่ได้เด็ดขาด
น้องฝังใจกับตุ๊ดเลวแต่เด็ก ถ้าหากโดนลวนลามเข้าอีก  จิตใจต้องยับเยินแน่ๆ

              “อือ..อือ..” พยายามบิดข้อมือดิ้นยังไงก็ไร้ผล เทปกาวแน่นมาก ไม่สามารถขยับได้สักนิด
ลุกยืนยังไม่ได้เลย มันจับข้อเท้าไขว้เป็นเลขแปด พันเทปตั้งแต่เข่าจนถึงเท้า ทำให้ทรงตัวลำบาก

               ได้แต่ตะแคงตัวโซฟายาว ตามองบอลลูนน้องหน้าซีดเผือดไร้สีเลือดไปแล้ว
สิ่งที่น้องรังเกียจขยะแขยงกำลังจะเกิดขึ้นอีกแล้ว หลังพวกมันสี่คนกรุ้มรุมน้องทันที

               “แคว๊ก!!..อิอิ..หล่อมาก..กูอยากเลยอีห่า คงหวานไปทั้งตัวมึง” คำพูดหยาบโลน
พร้อมกระชากเสื้อนักเรียนน้องขาด กระดุมหลุดกระจายต่อหน้าต่อตาผม เป็นภาพที่หดหู่จนกลั้นน้ำตาไม่อยู่แล้ว
ใจหวาดกลัวไปหมดแล้วตอนนี้ รู้อย่างนี้ผมสู้ยอมตายไปข้าง ดีกว่าปล่อยให้โดนมัด

                บอลลูนชะงักตัวแข็ง ตาน้องเบิกตะลึงลาน ก่อนน้ำตาไหลทะลัก ใจผมแทบขาดเจ็บปวดจวนสลาย
เห็นน้องตกอยู่ในสภาพนี้ น้องกำลังช็อค

               “อือ..อือ!!!” พยายามดิ้นรนสุดๆ รู้สึกแสบข้อมือไปหมด แต่กลับไม่เป็นผล
สองในสี่กำลังเลื้อยมือไปตามตัวน้องอย่างเมามัน

              “อ๊าสุดยอด..เนียนแน่น..โอวว..แผล่บ!” เป็นการกระทำสุดกักขฬะ น่ารังเกียจที่สุด
มันแลบลิ้นเลียหน้าท้องน้อง บอลลูนพยายามกระเถิบหนี แต่ไม่สามารถทำได้ ไหล่ถูกกดติดกับพื้น
จากแรงควายกะเทยสองคน

                 อีกสองนั่งทับขาน้องไว้ พากันเลื้อยมือป้วนเปี้ยนไปตามตัว อีหัวโจกนั่งคุมเกมส์ตรงโซฟามองอย่างสนุกสนาน
รอยยิ้มชั่วร้ายจ้องบอลลูนเหมือนเห็นเหยื่อโอชะ น้องคงกลัวจับใจ ดูจากน้ำตาที่ทะลักทะลายก็รู้

                  “ชะลัลลาๆๆๆRrrr” ริงโทนโทรศัพท์ดังในกางเกงผม หัวโจกหันมา 
คิ้วขมวดก่อนลุกมาล้วงเอาออกไปอย่างถือวิสาสะ

                 “ชิส!..” จัดการปิดไฟจอดับทันที ภาวนาขอให้เป็นพี่ชาติ ได้โปรดมาช่วยพวกผมที...

                “ว้าว..ใหญ่ใช่เล่นมึง”

               “อีโง่..ลูกครึ่งนะอีสัด ไม่ใหญ่สิประหลาดน่ากินมากขอกูโม๊คก่อน” เข็มขัดน้องถูกปลด
บอลลูนยกเอวหนี กลายเป็นเรื่องสนุกสนานสะใจพวกเดรัจฉานเสียอย่างนั้น

               “ว้าว!เอวดี..แรงได้ใจ ไว้ขยับกระแทกตูดนะค๊าหนุ่มน้อยรูปหล่อ อย่าเพิ่งออกแรงตอนนี้
เดี๋ยวหมดเสียก่อน บริการไม่ทั่วถึงไม่ได้นะจ๊ะ..อิอิ” น้ำตาผมไหลพราก มองภาพการดิ้นเอาตัวรอดของน้อง
แทบอยากฆ่าพวกมันให้ตายต่อหน้าต่อตา








เคยเชื่อเรื่อง 'ผลกรรม' กันบ้างไหม :m15: :monkeysad: :sad11:

บอลลูนเคยข่มขืนบูตัส  บัดนี้ผลกรรมได้ตามทันเหมือนติดจรวด

กรรม..มีจริง คิดชั่วทำชั่ว ควรใช้สติไตร่ตรอง ถึงเวลามันตามเอาคืน

น่ากลัววววววว!!!!.....กว่ามากกกกก!!!! :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:

Luk. :กอด1:

PS. อัพ 100% ที่หน้า 100 แล้วค๊า
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 27-12-2012 11:59:45 โดย luxilove »

ออฟไลน์ nunnan

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2275
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +124/-6
ไม่น่ะ ใครก็ได้มาช่วยบอลกับบูเร็วววว
เศร้าาาา :sad4: :o12:

ออฟไลน์ PetitDragon

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4126
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +343/-5

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ ordkrub

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4157
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +341/-12
โอ้ววววว ไม่อาววววววว

tomotoma

  • บุคคลทั่วไป
บอล

เตะไข่อิกระเทยควายเลยยยย

อยากให้มันแตะต้องนะ

ช่วยน้องที  สงสารรรรร :o12: :sad4:

ออฟไลน์ aorpp

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1274
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +250/-3
ง่ะ อีกสองสามตอนเค้าค่อยกลับมาอ่านต่อน้า ขอโทษ มันไม่ไหวอ่ะ
อย่าให้บอลรับกรรมขนาดนั้นเลย
+1  :กอด1:

ออฟไลน์ PK37

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 207
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +62/-0
มาแล้วมาม่ารสจัด(หนัก) ถ้าบอกว่ามาม่ารส...กรรม คาดว่าพี่ชาติจะมาช่วยไม่ทัน หรืออาจจะทัน แต่ความรู้สึกมันก็แย่ไปมากแล้วอะไรแบบนั้นแน่เลยอ่ะ

เฮ้อ...จะฝังใจขนาดไหนเนี่ย น้องบอลฝังใจคนเดียวไม่พอ  :sad4:

แต่บูตัสที่ต้องมานั่งมองไปด้วยเนี่ย โคตรจะเจ็บไปด้วย และคิดว่าคงจะอยากเจ็บปวดแทนน้องบอลมากกว่า  :o12:

รออีกสามสิบเปอร์เซ็นต์วันพรุ่งนี้ เป็นกำลังใจให้นะคะ  :pig4:

ออฟไลน์ nongrak

  • ยังไงก็รักคาเมะจังที่สุด
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +912/-14
รับไม่ได้บอลจะโดนข่มขืน ทำไมบูไม่สู้ล่ะ โอ้ย..ทนไม่ไหวเดี๋ยวจะไประเบิดขมองอีกกระเทยพวกนี้
มันบอกว่ามีคนสั่ง ใครมันสั่งว่ะ ให้พี่ชาติมาช่วยบอลให้ทันด้วยเถิด พี่รับไม่ได้  :m15:

ออฟไลน์ Hummer

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 232
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +36/-12
โอวววว!!!....อย่าเป็นเช่นนั้นเลยยยยย!!! :a5: o22

ไม่ไหว สงสารน้อง คุณลักกกกกกษ์  ขอร้อง อย่าให้รับกรรมแบบนี้ :call: :call: :call:

ถึงบอลลูนจะทำกับบูตัส แต่ขอเถอะ นี่มันอาชญากรรมชัดๆ สงสารน้องมากกกกกก!!!! :z3: :z3:

โอยยยยย!!! ใจขาดจริงๆ รสมาม่า...กรรม!! สุดๆ จัดเข้มข้นเกินไปแล้ว :fire: :fire: :fire:

ไม่คาดว่ามันจะออกมาแบบนี้ เดาไปสารพัดแต่ไม่มีเรื่องนี้ในหัวเลย พระเจ้า!!!! :angry2: :serius2:

ขอเลยนะ  นะๆๆๆๆๆ.... :monkeysad: :m15:


ออฟไลน์ MiSS-U

  • {^o^} {^3^}
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2800/-11
โอ้วววว

เคยคิดแวบหนึ่งว่าสักวันบอลลูนต้องเจอผลกรรมที่ทำกับบูตัสแน่ๆ

แถมพี่ยังเคยบอกใบ้ไว้ด้วย  เรื่องผลของกรรม   :เฮ้อ:

แต่หวังว่าพี่ชาติจะมาช่วยได้ทันอ่ะนะ

แต่คิดแง่บวกบอลไม่ได้เสียอะไร  แต่จิตใจนี่สิคงพังยับ

ปล.มาก่อนที่นัดอีกนะคะ   o13 

:กอด1: และ  :pig4: พี่ลักษณ์มากๆค่ะ

บวกเป็ด

ออฟไลน์ Aleleni

  • 世界中の誰よりきっと
  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 114
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +11/-0
 :sad4: พี่ชาติ~~~~~~~ พี่มาเร็วๆนะคะ มาด่วนๆ อย่าให้บอลโดนเลย
สงสารบู ไม่งั้น บูต้องเจ็บปวดอีกแน่ๆ เพราะน้องจะฝังใจไปอีก

พอจำได้ว่าเขมเห็นสายไหมคุยกับกระเทย เดาเลยว่าฝีมือสายไหมแน่ๆ

รอคุณลักษณ์มาต่ออีก 30% นะคะ จุ๊บๆ

nuper

  • บุคคลทั่วไป
เอิ่ม จบมาม่าเมื่อไหร่ ค่อยกลับมาอ่านได้ไหมคะ แหะๆ ยังไม่อยากจิตตกก่อน ปีใหม่ง่า แง้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ออฟไลน์ เก้าแต้ม

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1290
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +88/-3
บอลลูนน่าสงสารอ่ะ เคยมีแผลในใจเรื่องนี้ด้วยย ขออย่าไปย้ำแผลในใจอย่างท่ีเคยเจอเลยขอให้มีคนมาช่วยทันด้วยเถอะ :m15:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ U_Ton

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 753
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +57/-0
 :o12: บอลลูนทรมานกับสิ่งที่เกิด เพราะผลกรรมมันหลอกหลอน เอาคืน สนองเเบบน่ากลัวมว๊ากกกกกกกกกก...

แต่บูตัสก็ทรมานที่ต้องเป็นคนเห็นเเต่ช่วยอะไรไม่ได้... ทรมานใจกับสิ่งที่เห็น และเกิดกับคนที่รักมาก...  :เฮ้อ:

 o22 กระเทยพวกนั้น ทั้งที่ไม่ได้มีอะไรต่อกัน แค่ถูกขอร้องให้มาทำเรื่องโสมม สารเลว... กลับทำได้ไม่มีสำนึก

สงสารสองพี่น้องจริงๆ... บอลลูนยังต้องเจอเรื่องที่เเสนเกลียด ขยะเเขยง ทั้งที่รับกระเทยบางประเภทได้เเล้วเชียว

สภาพจิตใจตอนนี้เป็นเด็กอยู่เเล้วด้วย ยิ่งรับไม่ได้ไปเต็มๆ บูตัสก็ต้องมาทนเห็นความเจ็บปวดของน้องชาย อีกทั้ง

เป็นผู้ชายที่รัก... โหดร้ายมาก กระเทยทั้งหลาย น่ารังเกียจ ถ้าคนจะรังเกียจก็เป็นที่การกระทำแบบนี้มากกว่า... :fire:

 :m31: คนบกการต้องเป็นชะนีสายฮะมอยแน่เลย เลวมากจริงๆ... :angry2:

พี่ชาติรีบมานะ เอะใจซักนิดนึง เข้ามาช่วยเถอะ ขอร้อง... อย่าให้บอลเจออะไรที่เลวร้ายต่อจิตใจขนาดนั้นเลย...

ถ้าต้องถูกข่มขืนทั้งร่างกายทั้งจิตใจอย่างนั้น... มันโหดร้ายเกินไป ในสภาพเด็กน้อยบอลลูนแบบนี้ ผลมันจะกระทบบูตัสด้วยนี่สิ

ออฟไลน์ ammlovey

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 564
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +100/-6
    • http://www.facebook.com/ammlovemblaq?ref=tn_tnmn
กรรมแท้ๆ    :z3: :z3:
ไม่แน่นิยายเรื่องนี้อาจจะทำให้คนที่ชอบกระเทย(อย่างเรา)กลายเป็นไม่ชอบเลยก็ได้ เหอๆๆ
 :กอด1:

Narcissus

  • บุคคลทั่วไป
แงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง โฮๆๆๆ  :sad4:

พวกนี้ต้องเป็นพวกของสายไหมแน่เลย
คุณลักซ์อย่าลืมให้พวกสายไหมรับกรรมด้วยนะคะ
จับเข้าตาราง โดนทัณฑ์บน โดนไล่ออกเลยค่ะ 

ออฟไลน์ bigbeeboom

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 381
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +26/-0
เอ่อ เราขอช็อคสิบวิ...........

นี่มันอะไร๊...สงสารน้องบอล ปวดใจแทนทั้งคู่เลย ขอให้มีคนมาช่วยเร็วๆ มาตื๊บไอ้พวกผู้รายให้หมดเลย

ออฟไลน์ gupalz

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4911
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +604/-20
สายไหมป่าวเนี่ย ที่เป็นคนจ้าง
แต่แบบก็สงสารนะ ถ้าบอลโดนจริงๆ

nuper

  • บุคคลทั่วไป
คุณลักษณ์ มาต่อมาม่าให้จบเลยได้ไหมคะ แงงงง ยังไม่กล้าอ่านอ่ะ อยากอ่านมากกกก T^T

ออฟไลน์ sogato

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 340
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +37/-0
ขอโทษนะคะถ้าจะบอกว่าผลกรรมแบบนี้ คนอ่านรับไม่ได้จริงๆค่ะถ้าหากบอลต้องโดนข่มขืน   :fire:
เรื่องนี้พื้นฐานมาจากความรัก การที่บอลกระทำต่อบูก็เพราะรักและผูกพันธ์ ผลกรรมน่าจะชดใช้แล้วจากการที่บอลเจออุบัติเหตุทางสมอง และ นิสัยเปลี่ยนไปเป็นเด็กที่น่ารัก และยอมรับผิดกับบูไปแล้ว มีกันแค่สองคนก็เหมือนรับกรรมเยอะแล้ว
ได้โปรดอย่าให้กลายเป็นดราม่าแบบนี้เลย คนแต่งอย่าใจร้ายกับบอลเลยนะคะ  :call:

shockoBB

  • บุคคลทั่วไป
ง่าาา สงสารบอลลูน  เหมือนตอกย้ำแผลในใจอะ
ใครก็ได้มาช่วยยที  :o12:

faratellll

  • บุคคลทั่วไป
มาม่าชามนี้________ปวด ❤  :sad4:
นู๋บอลลูนของเจ๊  ไม่นร้าาาา 

P.S. เวรกรรมหรือไร แต่ปางไหนนั่น /// เป็นโจนไม่พอ ยังริอาจมาเป็นกระเทยนะค่ะ!!!

ออฟไลน์ Still_14OC

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2041
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +180/-7
โอ้ยๆๆๆๆ พี่ชาติ ขา ความหวังของหนูฝากไว้ที่พี่นะคะ เอาเป้มาให้น้องทันเวลาทีเถอะ

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด