= 2 = “เธอไปไหนมา..หืม” โผล่เข้าห้อง พี่หนวดหน้าตาขมึงทึง
“ออกไปดูน้องเปิดวงครับ” บอกแกตรงๆ
“ไปอบอุ่นร่างกายเร็ว ส่วนเธอนายนัทดนัย ลงน้ำมันนวดเดี๋ยวนี้ พี่เลี้ยงห่าไรพานักมวยออกไปจากห้องเก็บตัว” โจ๊กแอบแลบลิ้นตามหลัง พอแกบ่นเสร็จตรงเข้าไปดูรุ่นน้องที่จะขึ้นชกคนแรก ปล่อยผมกับโจ๊กจัดการนวดน้ำมันไปพรางๆ
“ขอโทษที่ทำให้มึงโดนด่า” ผมกระซิบบอกมัน
“คิดอะไร โคตรสนุกคุ้มจะตาย” มันยิ้มทะเล้น ผมเลยหัวเราะไปกับท่าทางมันด้วย โจ๊กมันทำให้ฮาได้ทุกสถานการณ์จริงๆ
“อาจารย์ครับ” จู่ๆนักเรียนรุ่นผมโผล่พรวดไม่มีปี่มีขลุ่ยหน้าตาตื่น
“มีอะไรสุเชษฐ์” แกถาม
“สต๊าฟสองคนที่ดูน้ำข้างเวทีปวดท้องตัวงอ อาจารย์สุนีย์กำลังพาส่งโรงบาลอยู่ครับ” ผมกับโจ๊กฟังปุ๊บลุกพุ่งพรวดเข้าไปหาแบบไม่สนใจเรื่องมารยาทแล้วตอนนี้
“อย่าบอกว่าเป็นแบมกับกนกนะ” โจ๊กปากไวชิงถามไปก่อน
“เพื่อนมึงสองคนแหละ ไม่รู้ทำไมปวดท้องสั่งกูมาบอกพวกมึงอย่าให้ใครกินน้ำในกระติก” สุเชษฐ์หันมาพูดกับผม เราอยู่ปีเดียวกัน
“มันบอกอะไรอีกหรือเปล่า” ผมเขย่าแขนถาม เป็นห่วงสองมัน อาการหนักหรือเปล่าไม่รู้ด้วยสิ
“เทน้ำทิ้งให้หมด เธอไปบอกนายภาณุพงษ์พวกที่เล่นดนตรีให้รับหน้าที่ดูแลน้ำกับเครื่องดื่มให้ครูด่วน ห้ามใครผ่านมืออีกเด็ดขาด” พี่หนวดไม่รอช้าแกสั่งการทันที สุเชษฐ์พยักหน้ารับคำสั่งเผ่นหายออกไปอย่างเร็ว ผมหันมองหน้าพี่หนวด
“ใจเย็นเพื่อนเธอไม่เป็นไรหรอกวางยาถ่ายท้องมากกว่า ที่ปวดเพราะยาแรง ถึงมือหมอคงไม่มีอะไรแล้ว เรื่องนี้ค่อยจัดการทีหลัง ตอนนี้เธอทำหน้าที่ให้ดีที่สุดก็พอ” แกบีบไหล่ผม โจ๊กพยักหน้าเห็นด้วยที่แกพูด ผมเลยกลับมานอนนวดน้ำมันต่อ แต่ในหัวคิดวุ่นวายจนแทบไม่มีสมาธิ
“มึงว่าใครทำ” อดถามโจ๊กไม่ได้
“ต้องรอถามไอ้หนกกับแบมมัน”
“เด็กอาชีวะหรือเปล่ามึง” ผมเกริ่น
“ไม่น่าใช่ พวกมันไม่มาวุ่นวายกับสต๊าฟคู่ชกหรอก อีแบมไม่ใช่โง่ ตัวแม่อย่างมันฉลาดเป็นกรด นอกจากพลาดเพราะโดนคนที่คิดไม่ถึงทำ” โจ๊กวิเคราะห์ได้น่าคิด แบมมันไม่ใช่คนที่ทำอะไรพลาดง่ายๆ เรื่องนี้ไว้รอถามมันสองคนดีที่สุด
“มึงไม่ต้องคิดมาก อาจารย์สุนีย์พาส่งโรงบาลไม่เป็นไรหรอกน่า เสียดายแค่พวกมันไม่ได้ดูมึงชกมากกว่า” โจ๊กบอกให้ผมหายกังวล
“มึงใช้มือถือถ่ายคลิปได้หรือเปล่า”
“ได้มันได้ แล้วกูจะเอาเวลาไหนไปถ่าย ต้องทำหน้าที่พี่เลี้ยงให้มึงนะอีนี่” ลืมไป..มันต้องคอยให้น้ำผมตอนพักยก
“พี่หนวดให้พวกบอลลูนดูแลน้ำดื่ม เพื่อนน้องกูมีตั้งสี่คน มึงให้หนุ่ยถ่ายสิ บอกกูขอช่วยถ่ายให้หน่อย” โจ๊กพยักหน้า รุ่นน้องออกไปชกคู่แรก ใช้เวลาไม่ถึงชั่วโมงห่ามกลับเพราะแพ้น็อกอย่างหมดสภาพ เจอเสยปลายคางไปเต็มๆ
“เสร็จไปหนึ่ง” พี่เลี้ยงนวดเฟ้นให้มันหายมึนดูวุ่นวายพิลึก ไม่น่าเชื่อไอ้รุ่นน้องคนนี้ผมเห็นมันตั้งใจซ้อมมาก ฝีมือใช่ได้แต่มุทะลุไปหน่อย ตอนลงนวมกับผมก็อาศัยล่อให้มันเดินเข้าใส่แล้วดักสอย แต่มันยิ่งโดนยิ่งบ้าเข้าชน คงเพราะสาเหตุนี้เลยถูกน็อก
“โชคดี..สู้ๆ” ผมให้กำลังใจรุ่นน้องอีกคน ก่อนจะเดินตามพี่หนวดกับพี่เลี้ยงไปขึ้นเวที คู่ชกของมันคือไอ้สรรด้วยสิ
“มึงศึกษาทางมวยไอ้เอ็กซ์หมดแล้วใช่ไหม” โจ๊กถาม หลังวันชั่งน้ำหนักครั้งแรก ผมก็ได้เทปการชกของเอ็กซ์มาดูทางมวยฝึกแก้ไปด้วย
เอ็กซ์เป็นมวยฉลาด อาวุธร้ายกาจคือลูกเตะกับหมัดฮุก ใช่ว่าเข่ากับศอกจะไม่ร้ายนะ แต่ผมศึกษาจากเทปในหลายแมท ดูแล้วเอ็กซ์ถนัดชกระยะห่างไม่ชอบประชิด เพราะช่วงแขนขาได้เปรียบคู่ต่อสู้ตัวมันยาวกว่า จึงดึงมาใช้ให้เกิดประโยชน์
การแก้ทางมวยคงต้องเข้าประชิดเน้นเข่ากับศอก จะให้โดนเจาะยางไม่ได้เป็นอันขาด เท่าที่ดูเอ็กซ์ถนัดเตะพับในตัดกำลังขาคู่ชกหมดแรง แต่ถ้าติดลูกพัวพันเข่าของเอ็กซ์พิษสงไม่รุนแรงเท่าหมัดกับลูกเตะ
“เสร็จแล้ว มึงฟุตเวิร์คล่อเป้าเถอะอีบู” โจ๊กมันนวดผมทั้งตัว จนผิววาววับไปด้วยน้ำมันมวยกลิ่นหึ่งไปหมด
“บูตัส” ผมลุกยืนจังหวะกำลังเหยาะเท้าวอร์มฟุตเวิร์คปล่อยหมัดเหยียดแขนฮุกหมัดชุดหนึ่งสองสาม จู่ๆมันก็เรียกจนต้องหยุดมอง
“มีอะไร”
“มึงรู้ตัวไหม..โคตรเอ็กส์” มันมองผมตั้งแต่หัวจรดเท้า ผมจ้องหน้ามันนิ่ง ถามมันผ่านสายตา ดันพยักหน้ายืนยันคำพูดอีก
“กูดูกระจกแป๊ป” ว่าแล้วตรงรี่เข้าไปยืนหน้ากระจกเต็มบานที่ติดผนังห้องมองเห็นทั่วทั้งร่าง ภาพเด็กหนุ่มหน้าตาธรรมดาผิวขาวจัด ตาเรียวจมูกแหลมปากแดงเหงื่อโทรม หน้าอกแขนขาเงาวับเพราะน้ำมันมวยที่โจ๊กนวดคลายกล้ามเนื้อให้ ที่สำคัญจุดสีชมพูน่ารักตรงอกซ้ายขวาเด่นชัดทีเดียว เออ..ดูตัวเองตอนนี้เหมือนอาบน้ำไม่ได้เช็ดตัว ที่แน่ๆผิวสว่างเหมือนมีประกายอยู่รอบๆ แถมที่ขาวจัดดันขึ้นสีเรื่ออมชมพูเลือดลมวิ่งอีก
“กูรู้สึกแปลกๆ” ผมบอก หันไปมองรุ่นน้องนักมวยที่เพิ่งถูกน็อกกับพี่เลี้ยงอีกสองคน ต่างจ้องผมไม่วางตา พอผมเลิกคิ้วถามพากันหลุบตาหลบปฐมพยาบาลต่อหน้าตาเฉย ไอ้คนมึนหมัดจนแพ้น็อกเสือกจ้องผมนิ่ง เพิ่งรู้ว่าพวกมันมองตลอดก็ตอนนี้แหละ
“โจ๊ก..ขอเสื้อคลุมหน่อย” มันรีบมาสวมให้ทันที โจ๊กสวมเบาะล่อเป้าให้ผมออกหมัด สลับแทงเข่าใส่ดังปัง..ปัง!!
“กรี๊ดด!!!” เสียงกรี๊ดสนั่นด้านนอก ดังทะลุเข้ามาในห้องให้ได้ยิน สิบกว่านาทีรุ่นน้องที่ขึ้นไปชกก็ถูกหิ้วปีกประคองเข้ามาทุลักทุเล สภาพดีกว่าคนแรกที่ถึงกับห่ามมากันเลย
“น็อก..” พี่เลี้ยงหันมาบอกสั้นๆ พี่หนวดเดินหน้าเครียดตามหลัง
“ปฐมพยาบาลช่วยหน่อย” พวกเขาช่วยกันดูรุ่นน้องมึนหมัด
“ต่อไปเป็นคู่เอกของรายการ ระหว่างแชมป์เยาวชนรุ่นอายุ 18 ปี เอ็กซ์เมนศิษย์เอเลี่ยน” เสียงปรบมือดังกระหึ่ม เสียงเชียร์เสียงกรี๊ดดังทะลุเข้ามาถึงในห้องพักนักมวย
“พบกับคู่ชกหน้าใสขวัญใจหนุ่ม รับประกันขาวเด่นมาแต่ไกล บูตัสลูกสวยประหาร” พิธีกรยกจุดเด่นเหี้ยไรมาพูด จำได้ว่าเป็นหนึ่งในคณะกรรมการวันที่ผมขึ้นชั่งน้ำหนัก
“ถึงคิวเธอแล้วภาณุวัฒน์” พี่หนวดจับไหล่ผมบีบแรงๆสองที
“ครับ” ผมขานรับ สะบัดแขนสะบัดขาสำรวจผ้าก็อซพันมือ โจ๊กเช็ดเหงื่อปิดท้าย พี่หนวดค่อยเดินนำออกประตู ผมเดินกลางโจ๊กตามหลังตรงไปยังเวที แสงเฟลซกระแทกหน้าจนต้องหรี่ตา ทั้งที่สวมฮู้ดปิดหัวแล้วยังแยงตาได้อีก
“บูตัสๆๆๆ..สู้ๆๆๆ” เสียงปรบมือเรียกชื่อจากกองเชียร์ดังลั่นฮอลล์จนหูอื้อ ยังดูคึกคักกันดีทั้งที่ฝ่ายเราแพ้น็อกไปสองคู่ ให้มันได้ยังงี้สิ..?
ผมไปหยุดมุมน้ำเงินพวกบอลลูนยืนอยู่ ชำเลืองโต๊ะของขวัญขนมตุ๊กตาดอกไม้กองเต็มไปหมด สงสัยของแฟนคลับมอบให้นักดนตรีเปิดวง ผมไม่ได้อยู่ช่วงท้ายเลยไม่เห็นเหตุการณ์
“สู้ครับ..บูตัส” น้องหนุ่ยเดินเข้ามากอด ดึงผมไปซบไหล่กระชับเสียแน่น เรียกเสียงกรี๊ดสนั่น
“ว๊ายย!!!...อร๊ากก!!!” ผมยิ้มให้แทนการรับปาก สู้ไม่สู้ต้องสู้แล้ว
“อืม..” ถูกดึงไปสวมกอดทำให้อึ้งมึนไปพักใหญ่ ไม่คิดว่าจะได้รับ การกอดจากบอลลูน หัวผมมุดใต้คางน้องแขนตกแนบลำตัว
“อร๊าย!อิจฉาอ่ะ..กรี๊ดๆ..น้องบอลกอดด้วย..ว้าว!!!” เสียงตะโกนแซวที่เห็นบอลลูนคว้าผมไปกอดเต็มรัก ผมชะงักนิ่งยืนให้น้องกอด เพิ่งรู้น้องสูงมากก็ตอนนี้
“ระวังด้วย..อย่าประมาท” เสียงกระซิบดังอยู่ท้ายทอย
“อืม” ขานรับเบาๆ น้องห่วงผมอ่ะ..ปากมันหุบไม่ลง
“เชิญนักมวยขึ้นเวทีครับ” พิธีกรประกาศเรียก น้องเอกน้องวิทย์ กระโดดขึ้นไปกดเชือกรอ ผมเหวี่ยงขาข้ามเชือกเปิดฮู้ดออกจากหัวหมุนตัวไหว้คนดูรอบทิศคิดว่าเท่อ่ะนะ
“กรี๊ดด!!!..น่ารัก..บูตัสสู้ๆๆ” เสียงเชียร์ดังขึ้นอีก หางตาเห็นเอ็กซ์ยืนรอตรงมุมแดง สวมเสื้อคลุมเปิดฮู้ดส่งยิ้มให้ผมทั้งปากทั้งตา ผมยักคิ้วแทนการทักทาย กรรมการห้ามบนเวทีเรียกเราไปยืนตรงกลาง ให้พิธีกรข้างสนามประกาศ ได้รับเสียงเชียร์ของ
แฟนๆทั้งสองโรงเรียนดังสนั่นไม่แพ้กัน
“คู่เอกในรายการพบกันระหว่าง เอ็กซ์เมนศิษย์เอเลี่ยนแชมป์มวยไทยรุ่นเยาวชนอายุ 18 ปีสามสมัย พบกับนักชกหน้าใสขวัญใจหนุ่มๆ บูตัสลูกสวยประหาร แชมป์ทะเลาะวิวาทสามสมัยจากฝ่ายปกครอง ดีกรีไม่มีใครกินใครลงครับงานนี้” อีตาพิธีกรมันเอาโพยที่ไหนมาประกาศว่ะ?
“ฮะฮ่าๆๆ...เอิ้กกก...กร๊ากก!!!” เสียงหัวเราะฮากระจาย ชำเลืองดูหน้าพี่หนวดแกยิ้มตาหยี่ หน้าโหดดูอ่อนโยนไปเลย ให้ตาย..นี่แกให้ข้อมูลบ้าบออะไรไป แม้แต่โจ๊กกับพวกบอลลูน กระทั่งน้องหนุ่ยเองยังหัวเราะงอหาย ผมมาชกมวยนะไม่ได้มาโชว์ฮา
“เชิญนักมวยกลับเข้ามุม เริ่มไหว้ครู” สิ้นเสียงพิธีกร กรรมการก็ให้ผมสองคนทักทายคู่ชก เอ็กซ์ไม่รอช้าสวมกอดกระซิบข้างหู
“น่ากลัวมาก เอ็กซ์ยังทำไม่ได้เลยแชมป์ห้องปกครองเนี่ยะ..หึหึ” เสียงหัวเราะในคอ ทำผมหน้าบูดขบริมฝีปากแน่น ต่างแยกกลับเข้ามุม โจ๊กรี่มาถอดเสื้อคลุมให้ผม เท่านั่นแหละเสียงกรี๊ดแก้วหูแทบทะลุตามมาติดๆ จนเผลอเอานวมอุดหูอย่างไม่มีทางเลี่ยง
“อร๊าก!!ขาวๆขาวเว่อร์..วี๊ดด!!..ขาวมากค๊า! น่ารักไปไหมบูตัส!!!” พาอายจนแทบอยากเอาเสื้อคลุมสวมคืนเหมือนเดิม น้องหนุ่ยหน้าแดงก่ำยื่นน้ำให้ผมจิบ ไม่กล้ามองผมด้วยซ้ำ
“จิบน้ำก่อน” ผมเปิดปากให้น้องป้อน มือสวมนวมจับขวดไม่ได้ น้องยกขวดให้กระดก..ดื่มไปสองอึก น้ำหกย้อยไปตามคางไหลลงหน้าอก น้องหนุ่ยลูกกระเดือกขยับเคลื่อน หน้าแดงหูแดงจ้องผมตาค้าง
“เช็ดตัวหน่อย” จู่ๆบอลลูนเอาผ้าเย็นมาปิดหน้าปิดตาผมหมด แถมเช็ดแขนเช็ดขาให้ต่างหาก แล้วโจ๊กมันทำห่าไรอยู่เล่าโว้ย ไหนมันเป็นพี่เลี้ยงไม่ใช่หรือไง เหลียวดูดันหอบเสื้อคลุมถือโทรศัพท์ถ่ายคลิปเฉยเลย ตกลงมันรับหน้าที่นี้เองสินะ
เสียงปี่มวยนำจังหวะให้เอ็กซ์เยาะย่างไหว้ครูมวยอย่างสง่างามสะกดคนดูทั้งสนามกับลีลาเยี่ยงย่างข่มขวัญศัตรูดูเข้มแข็ง จนต้องยอมรับ
“ตื่นเต้นไหม” หนุ่ยกระซิบถาม บอลลูนยังไม่หยุดเช็ดให้ผมอีก
“ไม่หรอก” พูดจริง อารมณ์โดนหัวเราะพาอายกว่าตื่นเต้น ตอนนี้ผมยังไม่คุยกับพี่หนวดแกสักคำ
“โกรธครูเหรอ” เหมือนรู้ตัวโผล่หน้ามายิ้มให้ ชักจะยิ้มบ่อยไปแล้วฉายาพี่หนวดจอมโหดหายไปไหนเนี่ยะ
“ไม่หรอกครับ ทำไมอาจารย์ให้ประวัติผมแบบนั้น” ปากบอกไม่ ความจริงแอบงอน คนดูยังจ้องผมอมยิ้มขำกันไม่หาย
“เอาน่าอย่าเครียด สู้ให้เต็มที่” แกตบหัวแปะๆก่อนจะลูบเบาๆเหมือนเอ็นดูนักหนา จังหวะสบตาบอลลูน น้องจ้องผมอึดใจก่อนพูดว่า
“สู้เขาบู” เสียงแตกหนุ่มทุ้มๆ ส่งมาพร้อมสายตากังวลฉายชัด ทำให้ผมอดเอามือที่ยังสวมนวมกระชากคอน้องซึ่งนั่งยองๆตรงหน้า เข้ามาซบไหล่ตามอารมณ์อยากกอดที่พุ่งกะทันหัน ทำตามความต้องการล้วนๆ น้องเองก็ยอมให้ผมกอดนิ่งๆ รับรู้ลมหายใจอุ่นที่เป่ารดซอกคอชัดเจน ไม่มีกำแพงไร้สภาพกั้นเราไว้ จนโจ๊กสะกิดผมถึงได้ยอมคลายอ้อมแขนออก
“ตามึงไหว้ครูแล้ว” หันไปดูเอ็กซ์มันไหว้ครูเสร็จกลับเข้ามุมไปแล้ว ผมค่อยเดินไปนั่งคุกเข่ากลางเวที ทันเห็นบอลลูนหน้าแดงก่ำพอกับหนุ่ย คงหายใจลำบากตอนผมดึงมาซบไหล่ กลิ่นเหงื่อมีแต่น้ำมันมวยไม่ทันคิดว่าน้องอาจทนดมไม่ไหว ถึงได้หน้าแดงแปร๋ดขนาดนั้น
ผมไหว้ครูอย่างอ่อนช้อย เยาะย่างเยี่ยงยกตามจังหวะดนตรีไทยที่ปี่เด่นนำมาก่อน ลีลาการไหว้ของผมคิดว่าไม่ด้อยกว่าใคร ชกแพ้ไม่ว่าขอไหว้ครูมวยสวยๆ ให้เป็นที่ประจักษ์สายตามวลชนสักครั้งก็ยังดี
ถ้าไม่คิดไปเองผมตรึงคนดูด้วยลีลาไว้ครูได้จริง กระทั่งเอ็กซ์และพี่เลี้ยงมุมตรงข้ามยังมองตาค้าง สายตาแต่ละคนจับอยู่กับท่าร่างของผม อดยิ้มโชว์ฟันครบสามสิบสองซี่อย่างมีความสุข ผมชอบเสียงปี่ไหว้ครู ได้ยินที่ไรปลุกให้รู้สึกอย่างรำงามๆ อย่างกับโดนผีนาฏศิลป์เข้าสิง ตอนนี้เลยใส่ไปเต็มๆกับการรำมวยครู
การไหว้ของผมสิ้นสุด จบด้วยหมอบกราบจรดหน้าผากกลางเวที เรียกเสียงปรบมือดังสนั่น ก่อนจะกลับมาให้พี่หนวดเป่าคาถาถอดมงคลที่สวมรอบศีรษะออก บอลลูนเอาฟันยางยัดใส่ปากให้ หน้าน้องยังไม่หายแดงหนุ่ยก็ด้วย แม้แต่เอกกับวิทย์ก็เป็นไปกับเขา สงสัยจะร้อนมาก ยิ่งในนี้คนเยอะเสียด้วยสิ ผมเองยังเหงื่อไหลไม่หยุด
กรรมการเรียกไปยืนกลางเวที ย้ำกติกามารยาทให้ฟัง ห้ามเหนี่ยวหัวคู่ชกลงกด ห้ามชกต่ำกว่าเข็มขัด เราสองคนต่างพยักหน้ารับทราบ แกก็ให้สัญญาณฟันมือพร้อมกับเสียงระฆังดังรับ
“ชกเกร้ง! อี้แอ้ๆๆ!..เฮๆๆใส่เลยเตะ..ชกเลย บลาๆๆ” ดนตรีไทย เสียงเชียร์เสียงสอนมวยดังระงม ผมฟังไม่ได้ศัพท์จดจ่อสมาธิอยู่กับเอ็กซ์ที่เดินเล็งจังหวะจ้องผมไม่วางตา ท่าทางขมึงทึงของเอ็กซ์เห็นแล้วพาขำหลุดยิ้มออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ ผมตลกหน้าเขาอ่ะ
“อึก..คิคิคิ!!” หัวเราะในคอเพราะอ้าปากไม่ได้ ฟันยางต้องกัดไว้เอ็กซ์มองผมงงๆ ก่อนจะยิ้มให้ผมอย่างตลก ลืมระวังตัว ผมรีบปล่อยหมัดตรงแหวกการ์ดที่เขายกกัน เข้าไปกระแทกเต็มหน้าเรียกเสียงเฮดังลั่น
“เฮๆๆๆ..บูตัส!!!” เอ็กซ์ไหวตัว ไม่ยอมให้ผมซ้ำได้ เบี่ยงถอยฉากออกข้างได้อย่างฉิวเฉียด ทำให้หมัดตามของผมหวืดไถลไปเฉย เขารีบสะบัดหัวให้หายมึน งานนี้คงไม่เผลอเปิดช่องโหว่ให้ผมอีก พอได้โอกาสยกเท้ายันเข้าที่ท้องผมทีหนึ่งเต็มๆ
“ปึ๊ก!..อึก” ถึงกับเซถอยหนักได้ใจทีเดียว ดีที่ซิกอัพวันละห้าร้อย ไม่งั้นคงจุกจนตัวงอ นี่ขนาดโดนยันผมยังสะเทือน ขืนอยู่ห่างเข้าทางมวยผมแย่แน่ ตัดสินใจเดินเข้าชนเสียเลย ดูแล้วเอ็กซ์ไม่เดินเข้าหาก่อนแน่ นอกจากอาศัยชกวงนอกหาช่องว่างรอจังหวะอัดผมมากกว่า ผมนำด้วยหมัดแย่บ ซึ่งเขายกการ์ดขึ้นรับ ผมตามด้วยหมัดฮุกรัวชุดหนึ่งสองสามจนเขาถอยหลบ ค่อยตามเข้าประชิดล็อกคอเข่าทันที
“พลั่ก!..บบ!..อึก” เขาไม่ปล่อยให้ผมได้ซ้ำ รวบกอดล็อกแขนเอาหน้าอกดันตัวผมจนกายเราเสียดสีแทบสิงรวมร่าง ที่แย่คือเขาจูบผมที่ก้านคอหน้าตาเฉย จนต้องรีบผลักออกอย่างแรง
“เฮ้ย!” ไม่มีใครสังเกตแน่ จังหวะนั้นหัวเราต่างมุดดันกันด้วย แขนก็ล็อกหมัดอีกฝ่ายกันไม่ให้หลุด มันนัวเนียพัวพันกันยุ่งไปหมด เอ็กซ์ยิ้มยั่ว ท่าทางกวนบาทามาก ระฆังหมดยกก่อน เราต่างแยกกลับเข้ามุม
“เข้ายึดวงในถูกแล้ว เธอเข้าทางมวยแบบนี้แหละ” เสียงพี่หนวด สอนมวย มาพร้อมกับน้ำจากน้องหนุ่ยราดไปทั่วตัวผม ก่อนป้อนให้บ้วนปากล้วงฟันยางให้อีก บอลลูนเอาผ้าซับไปทั่วร่าง ผมฟังรู้เรื่องบ้างไม่รู้บ้าง เหนื่อยจนหายใจแทบไม่ทัน ต้องใช้ปากช่วย แถมหงุดหงิดอีกด้วย
“ต่อยปากแม่งเลย อย่าให้มันจูบอีกรู้ไหม” เสียงกระซิบข้างหูตอนน้องเช็ดหัวให้ผม บอลลูนเห็น..??? ผมอึ้งไม่รู้จะพูดอะไร น้องสั่งให้อ้าปากจ้องตาผมนิ่ง ผมอ้าปล่อยน้องยัดฟันยางที่หนุ่ยล้างกัดไว้แน่น กรรมการเรียกไปกลางเวที ยกสองเริ่มขึ้นแล้ว คราวนี้ผมไม่รอเสียเวลา เดินเข้าไปแลกหมัดกับเอ็กซ์มันเลย
“พลั่ก!..ผลั๊ว!..ตุ๊บ..ปึ๊ก!..อึก..อุ” ผมกับเอ็กซ์นัวแลกหมัดไม่สนฟ้า ได้จังหวะผมล็อกคอเข่าเอาเป็นเอาตาย เอ็กซ์แข็งแกร่งมากไม่ยอมให้ออกอาวุธถนัด ยกแข้งขึ้นกันแถมเข้ารวบกอดซุกไซร้ผมหน้าตาย ภาพจากคนดูคงเห็นนักมวยสองฝ่ายนัวกอดรัดไม่ให้อีกฝ่ายสามารถออกอาวุธ แต่ความจริงผมกำลังถูกจมูกปากไซร้ไปทั่วคอแก้มไหล่จนรู้สึกโมโห ผลักออกก็ไม่หลุดเอ็กซ์มันรัดแน่นมาก ต้องอาศัยกรรมการมาจับแยกตอนผมชูกำปั้นให้สัญญาณ แต่นั้นผมโดนเอ็กซ์มุดหัวจูบมั่วไปหมด
“นี่นาย” ผมสบถขบกราม เอ็กซ์กับยิ้มพอใจเหมือนเขาล้อผมเอามันส์มากกว่าจะทำจริงจัง ทำให้รู้สึกหงุดหงิดอยากน็อกให้รู้แล้วรู้รอดไป
การชกของเราเป็นแบบนี้จนระฆังหมดยกสอง แรงผมหายไปกับการโดนกอดรัดเสียมากกว่าการชกด้วยซ้ำ ให้ตาย..ไอ้เอ็กซ์มันบ้า
“ภาณุวัฒน์..เธอชกวงในได้เปรียบหาจังหวะฟันศอกแตกสักแผล แล้วค่อยเก็บตามรู้ไหม เน้นเข่าไม่ได้คู่ชกหน้าท้องแกร่งมากเธอจะหมดแรงเสียเองนะ” พี่หนวดสอนผมใหญ่ พวกพี่เลี้ยงก็เข้ามารุมทำหน้าที่ บอลลูนหน้าขมึงทึงอย่างกับโดนใครขบหัวมา
“ไม่ต้องเสียเวลากับมันแล้ว มันไม่ทำก็อาศัยจังหวะสับศอกใส่คิ้วเสยอัปเปอร์คัทปลายคางเอาให้หลับ เล็งดีๆต่อเนื่องได้มีน็อกแน่รู้ไหม..บู” น้องตบแก้มผมแปะๆเรียกสติให้ฟังเขาคนเดียว แม้แต่พี่หนวดยังเงียบฟัง ผิดวิสัยที่พี่เลี้ยงจะหักหน้าครูมวยสอนเสียเอง แต่ชั่วโมงนี้เสียงเชียร์เสียงคนดูอึกทึกครึกโครมจนไม่มีใครสนใจ ผมเองก็ฟังไม่รู้เรื่อง ได้ยินแค่ใกล้ๆ
หลังน้องสวมฟันยางให้เสร็จ กรรมการก็เรียกออกไปยืนกลางเวทีให้สัญญาณยกสาม ผมเดินไล่เอ็กซ์ที่เต้นหลอกล่อ มียันมีถีบให้ผมเสียหลักเปิดโอกาสให้เขาเข้าคลุกวงในกอดรัดฟัดเหวี่ยงล่วงเกินผมอีกจนได้ งานนี้ผมพยายามดิ้นหนีสลัดให้หลุด แต่เหมือนปลอกเหล็กรัดจนเกือบแย่ ดีที่น้ำซึ่งหนุ่ยราดตัวทำให้ลื่น พอแขนหลุดผมกระโดดสับศอกเข้าหน้าทันที
“โอ๊ะ!..โอย!!” เสียงเขาสบถ หลังศอกแหลมๆของผมปะทะหางคิ้วได้เลือดตามมาจนเขาต้องหลับตาลง ไม่ปล่อยนาทีทองให้เสียเปล่า รีบเสยหมัดยัดเข้าปลายคางตามไปอีกเต็มๆ
“พลั่ก! พรวดด!!” ฟันยางเอ็กซ์กระเด็นหลุดเจ้าของหน้าสะบัดหมุนคว้างเซแถดๆ ก่อนลมตึงกลางเวที กรรมการรีบเข้ามากันผมออกห่างไล่ให้เข้ามุมรอ ก่อนจะคุกเข่าลงไปนับ เอ็กซ์นอนแผ่หราหายใจหอบหนัก
“1..2..3…4…?” เสียงคนดูร้องเชียร์ผมลั่นสนาม เสียงแฟนคลับฝั่งเอ็กซ์ลุ้นให้ลุกดังกระหึ่ม ผมถอยมายืนพิงราวเชือกหอบหายใจอย่างเหนื่อยอ่อน ลุ้นว่าเอ็กซ์จะลุกไหว..ไม่ไหว...???
“ลุก..ลุก..น็อก..น็อก” กรรมการนับถึงเจ็ด ร่างที่นอนเหยียดยาวก็ขยับลุกนั่งสะบัดหัวขับไล่ความมึนงง ก่อนจะค้ำยันตัวขึ้นยืน ท่ามกลางเสียงกระโดดของกองเชียร์จากอาชีวะ
กรรมการเข้าไปเช็คสภาพ ถามประมาณว่าไหวไหมสู้ต่อหรือเปล่า เจ้าตัวพยักหน้ายืนยัน อึดมากอ่ะ..ผมหอบจนขาชักสั่น กรรมการเรียกเข้าไปเพื่อให้สัญญาณชกต่อ
“ชก..เกร้งๆๆ!!!” ระฆังช่วยชีวิตดังหมดยกเสียก่อน เหลืออีกสองยกผมน็อกได้หรือเปล่ายังไม่รู้ การได้น้ำทำให้เอ็กซ์คืนสติมาอีกครั้ง คราวนี้เขาจะเล่นเอาเถิดกับผมหรือ หลังโดนผมศอกคิ้วแตกจนต้องให้พี่เลี้ยงล้างน้ำพ่นสเปรย์ปิดพลาสเตอร์ สายตาที่ใช้มองผมเหมือนจะบอกเป็นนัยว่าเขาเอาจริงแล้วนะ
“บู..เอามันลงให้ได้ เกือบจะไปอยู่แล้วเชียว โดนอีกทีมีหลับไม่ฟื้น” บอลลูนเช็ดนวดไปตามร่างกายดึงสติผมให้จ้องฟังน้อง ซึ่งกำลังมองผมด้วยสายตาเป็นห่วงไม่ปิดบัง ผมยกยิ้มอย่างมีความสุข น้องหนุ่ยที่ล้วงฟันยางไปล้างให้ ยกน้ำขวดให้ผมกระดกบ้วนปากทิ้ง
“บูตัสบ้วนน้ำหายใจลึกๆ” ช่วยให้มีกำลังหายเหนื่อยเร็วขึ้น หนุ่ยดูแลเอาใจใส่ห่วงใยผมมาก ผมไม่มีเวลาสนใจอะไรนัก เห็นพี่หนวดยิ้มยิงฟันขาวแถมยกนิ้วโป้งให้อีก เผลอยิ้มตอบพี่แกไป เหมือนแกบอกชนะแน่
“กอดหน่อย” ไม่รู้เกิดบ้าอะไร สองแขนรวบคอหนุ่ยกับบอลลูนเข้ามาซุกกอดหน้าตาเฉย คือตอนนี้มันเหนื่อยมากๆ อยากได้พลังเสริมให้ฮึดสู้ผมก็ไม่เข้าใจทำไมต้องทำอย่างนี้ พวกน้องต่างก็รวบกอดตัวลื่นๆที่เปียกน้ำของผมซะแน่น แถมรู้สึกว่าถูกริมฝีปากนุ่มของทั้งคู่นาบลงคอคนละข้างอย่างไม่ต้องสงสัย กรรมการเรียกให้เข้าไปเตรียมลุยยกสี่ หน้าตาของเอ็กซ์วาวโรจน์อย่างดุ ตอนกรรมการจับให้เราชนนวมกลางเวที เสียงสบถดังให้ได้ยินสองคน
“ไปกอดพวกมันทำไม..เอ็กซ์โกรธแล้วนะ” กรรม..นั่นมันน้องกับแฟนกูนิ..แล้วมึงจะมาโกรธห่าไร ทีมึงทั้งจูบทั้งไซร้กูล่ะไอ้บ้า อยากด่ามันไปแบบนั้นแต่ทำไม่ได้ จ้องหน้ามันแทน...?
“ชก..เกร้ง!” สัญญาณกรรมการสั่งชกยกสี่ เริ่มขึ้นแล้ว?
ไม่ได้ค้างนะค่ะ มันยาวมากแล้ว ไว้ตอนหน้าเด้อ อีกสองวันจร้า
ขอบคุณนักอ่านนักโพสฯหน้าใหม่ ที่ให้กำลังใจคนเขียน การตามอ่านตามโพสฯ
อยากบอกว่ามันทำให้ไฟในการปั่นนิยายเผาผลาญอย่างแรง..อิอิ
Luk.
โพลล์
หัวข้อ: @@@โดยLuk {My..Love} ความรักของเพื่อนแท้ ที่ยั่งยืนถาวรตลอดกาล (อ่าน 1271878 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก