เย็นนี้คงลงไม่ทันแล้วง่า
ติดภารกิจแล้วค่ะ ไว้ต่อให้พรุ่งนี้นะคะคนอ่านขา
แต่ไม่ต้องเสียใจ ไปอ่านกระสวยร้อยหัวใจกันต่อเลย
มาลงตอน 9 ให้เรียบร้อย นัดวันเสาร์นี้ตอนจบ กรสวยแล้วค่ะ
ไปช่วยกันรุมด่าอีนังแก้ว สารเลวกันหน่อยเร็ววววว!!!My love
Part 55
[Special Butus][บูตัส..ตื่นยังมึง] สวยตัวแม่โทรเข้าเบอร์ห้อง“อาร่าย..โทรไมแต่เช้า” เสียงผมยังงัวเงียอยู่เลย
[เช้าบ้านมึงสิ..สิบโมงแล้ว อย่าบอกเมื่อคืน..เจอหนัก]
“ง่ะ! บร้าาา!!” เสียงสูงไปเปล่าวะ หายง่วงปลิดทิ้ง ห่าแบมเลี้ยงลูกกรอกเหรอไง
ถึงรู้เมื่อคืนกูร้อนแรง..อร๊ายย!! บอลลูนโดนสูบพลังชีวิตยังหลับปุ๋ยกอดเอวผมอยู่เลย
[เหอะ!บ้าจร้า!..อึนเอร้ย!..แค่เสียงบ่งบอกแล้วบูตัส รีบลุกอาบน้ำรวมพลห้องโจ๊กมันด่วน]
“เฮ้ย!..ทำไมรวมพลห้องโจ๊ก หรือมันกับไอ้หนกแทงกันตายแล้ว" ชักใจไม่ดี
แบมที่เคยนิ่ง..น้ำเสียงมันติดตื่นเต้นจนจับสังเกตได้
[ทีงี้ไวนะมึง มันแทงกันแล้วแต่ยังไม่ตาย แค่คางเหลือง]
“เฮ้ย!..จริงดิ ตายห่าทำไมไอ้หนกใจร้อนขนาดนี้วะ แล้วโจ๊กเป็นไงได้เลือดเยอะไหมมึง
ต้องเรียกหมอพาส่งโรงบาลเปล่า” เรื่องใหญ่เชียวนะ คู่รักวิปโยคดุเดือดเลือดร้อนเลยวุ้ย!
[เลือดสาด แต่ไม่หนักถึงกับต้องเรียกหมอ คนโดนแทงคือไอ้หนก ห่าโจ๊กสบายใจเฉิบ
ให้กูเอายาแก้ไขไปให้ด้วยเนี่ยะ] เงอะ! โจ๊กมันไม่ใช่คนรุนแรงกับกนกนี่นา
กล้าแทงคนที่มันรักจนได้เลือดเลยเหรอ ดูแลตั้งหกปี กว่าจะได้สมรัก แบมมันเข้าใจอะไรผิดป่ะ!
“แบม..มึงฟังผิดหรือเปล่า..อย่างโจ๊กมันจะแทงไอ้หนกเลือดออก
มันรักของมันตายชัก ไม่ใช่ไอ้หนกเหรอที่ทำอ่ะ” ไม่ได้เข้าข้างโจ๊กหรอกนะ
แต่ยังไงผมมั่นใจโจ๊กไม่น่าลงมือลงไม้กับทอมแสบได้
[หึ!..อึนเรียกแม่จริงมึง คุยตั้งนานไม่เกทอีก ห่าหนกมันเอาอะไรไปแทง
หรือมึงเข้าใจมันพกดิลโด้ติดกระเป๋า กดสุดหล่อตัวควายเป็นเมีย
บูตัส..กูพูดมาทั้งหมดนี่มึงยังไม่เข้าใจอีกเหรอ..หึ]
“อ้าว!..มึงกำลังจะบอกอะไรกูเล่า..ไม่ใช่คุยเรื่องพวกมันทะเลาะจนแทงกันหรอกเหรอ” กูผิดตรงไหนวะ..อีนี่
“มึงนี่นะ..ตรงเลยใช่ไหมมันซั่มกันแล้ว ห่าทอมมันซมเพราะโดนเปิดซิง
ไม่สามารถลงไปแดกข้าวข้างล่างได้ เข้าใจม่ะ ตอนมึงโดนครั้งแรกเป็นไงล่ะ
กูกับพี่ต้นเลยตัดสินใจเรียกรวมห้องมันเสียเลย ได้เป็นสักขีพยานว่าเพื่อนรักเพื่อนตาย
ร่วมหอปักเสาก่อนงานแต่ง เกิดอะไรขึ้นได้รับมือทัน” อร๊ายย!!..ไม่จริ๊งง!!
ทอมแสบยอมเหรอ แล้วแบมได้ข้อมูลยังไง คาดเดาเอาเองหรือเปล่า
“มึงแน่ใจแบม..อย่าบอกโจ๊กมันสารภาพ”
[หึ..มันไม่เชิงสารภาพหรอก กูโทรไปเรียกมันมาทั้งคู่
เตรียมรับสถานการณ์ที่มึงไปชกหน้าอีห่าเหล็กร่านนั่น
มันไม่รู้กูแหลสดกับพี่วิชญ์ว่ายังไงกันพลาดตอนเจอหน้าพี่เขา
มันดันบอกหนกมาไม่ไหว ไม่สบายพานถามกูมียาติดมาหรือเปล่า
ถ้ามีมันได้ไม่ขอทางโรงแรม กูตะล่อมตามวิธีของกู..
เอาน่าแค่นี้มึงไม่เชื่อเหรอ ว่ากูรู้แล้วมันซั่มกันเรียบร้อย กูเคยโกหกมึงเหรอบูตัส]
ใจอยากเถียงชะมัด มึงไม่เคยโกหกกู แต่กับศัตรูมากมายนับไม่ถ้วนมึงโคตรโกหกเลยล่ะ...อิอิ
“ตกลง..ขอเวลาไม่เกิน 15 นาที เดี๋ยวกูตามไป ว่าแต่มึงโทรตามพวกไอ้เขมแล้วดิ”
[อืม..มันโทรหากูแหละ ไอ้ห่านั้นขอแก้อักเสบ จิ๊!..แม่งแต่ละคน
เห็นกูเป็นเภสัชกรเดลิเวอรี่หรือไง..ระยำจริง! ซั่มกันมีความสุขปิดท้ายให้กูจัดยา
คนที่พวกมันควรนึกถึงน่าจะเป็นมึง เลือกคณะแพทย์ไม่ใช่
กูเลือกนิเทศใช้คนไม่ตรงความสามารถเหอะ เรียกกูไปถ่ายคลิปจะไม่บ่นสักคำชิ!]
เอร้ย!..สวยตัวแม่บ่นบรรลัย ดีที่กูไม่ร่วมแจมขอยามึงอีกคน
หรือมันไม่ได้ซั่มกับพี่ต้น..อรึ้ยยย!..เลือดลมเลยมาไม่ปกติ
“แบม..มึงไม่โดนเหรอเมื่อคืน ดูมึงหงุดหงิดอ่ะ” ถามดีกว่า
[โดนเหี้ยไร..พูดมาตรงๆ] ว่ากูอึน มึงก็ซึนได้โล่อีห่านิ
“โดนผัวมึงไง ไม่โดนพี่ต้นแทงเหรอ” อร๊าก!!..ถามแล้วก็อายปาก
[จะเหลือเหรออีนี่..พวกกูตั้งใจมาฮันนีมูน ดินเนอร์สวีทคืนแรก
ไม่โดนสิต้องสำรวจตัวเอง] เงอะ!..ตายๆ กลายเป็นกูหน้าร้อนเสียเอง
“อ้าว!..แล้วมึงหงุดหงิดอะไร” สงสัยแหละ
[เป็นมึงไม่หงุดหงิดสักนิดงั้นสิ กูโดนไม่เห็นต้องโล่โทรปลุกขอยาใครนิ
อ๋อ!..ยกเว้นมึงไม่ขอยากูแหละ แต่อีห่าสองคู่นั่นแม่งไม่เตรียมพร้อม
สำคัญมันเล่นท่าเหี้ยไร ถึงได้ระบมต้องแดกแก้อักเสบ อย่างไอ้หนก
กูไม่แปลกใจครั้งแรกพรหมจรรย์ แต่อีห่าเขมกับน้องหนุ่ยนี่สิ ใช่เหรอมึง]
“สงสัยมันนึกถึงสากกับครกยักษ์ ที่ไปแซวแม่ค้าไว้จำได้ป่ะ
ตอนทำเข้าใจว่าตำสากตำนานอยู่มั้ง หรือมันตำนานวะ น้องหนุ่ยถึงอักเสบ..อิอิ
แต่กูจำได้มันบอกวัยรุ่นชอบตำเร็วๆ กูไม่รู้แล้ว..เดามั่วแหละ..ฮะฮ่าๆๆ”
[บูตัส..หัดทะลึ่งนะเดี๋ยวนี้ ตั้งแต่มีผัวเป็นตัวเป็นตนเริ่มเข้าใจตรรกะเรื่องซั่มสิ
พูดเต็มปากเต็มคำเนอะ กูไม่คิดเหมือนมึง ไอ้ห่าเขมมันคงแอบจิตซาดิสนิดๆ
ว่าแต่มึงไม่เป็นอะไรเหรอ ฟังเสียงลัลลาเป็นพิเศษ] อาร่ายกาน!!..พูดแล้วจะหาว่าคุย
“กูเลื้อยเองหรอกฮะฮ่าๆๆ..น้องกูทำตัวน่ารัก เลยจัดให้เสียเลย
กูควบคุมลีลาและจังหวะกับมือ ผ่านฉลุย..อิอิ” ภาคภูมิใจ
ถึงยังไม่เข้าขั้นแต่บอลลูนก็ครางกระหน่ำวุ้ย..เขิลลล!!
[จริงดิ..พัฒนานะเรา..อึน อย่างนี้เขาเรียกว่าโดนแล้วเริ่มซึมซับ
อีกหน่อยคงไม่อึนแล้วมั้ง กลายเป็นหื่นแทนแหละ ฟังเสียงหื่นใช่ย่อยนิ
อย่างว่าเนอะน้องมึงมันหล่อลากไส้ อยู่ใกล้คงอดใจลำบากสิท่า]
“อุ้ย!ไม่เกี่ยวสักหน่อย ที่ทำไม่ใช่เรื่องหล่อไม่หล่อ แต่กูรักหรอก”
[หึหึ!..สรุปกูได้ข้อมูลเพียบ รู้หรือยังหนึ่งในความสามารถของกู
ตะล่อมให้เพื่อนคายความลับ มึงคือหนึ่งในนั้น เลิกสงสัยแล้วใช่ไหม
กูมั่นใจจากอะไรเรื่องไอ้หนกกับโจ๊ก ไสหัวลุกอาบน้ำรีบมาให้ไว
มีเรื่องต้องประชุมลับ] เอร้ย!..อีสวยตัวแม่ มึงมันร้าย หลอกถามกูหมดเปลือกห่าแบม
“เดี๋ยวสิ!..แล้วมึงกับพี่ต้นล่ะ ใครเริ่ม” ขอกูเอาคืนมั่งดิ
[คึคึ!..คิดจะหลอกถามกูเหรอ รออีกสิบชาตินะน้อง ชั่วโมงบินมันคนละชั้น
ไปแหละเดี๋ยวเจอกัน..ฮะฮ่าๆๆ] อร๊าก!..เสร็จมัน เธอแน่มาก มึงมันนังมารร้ายตัวแม่ชัดๆ..แบม
จัดการอาบน้ำแต่งตัวก่อนน้อง ค่อยปลุกบอลลูน ให้รายละเอียดคร่าวๆ
ทานอาหารเช้าที่ห้องโจ๊ก พี่ต้นจัดการสั่งจากโรงแรมจัดให้เรียบร้อย
สรุปพวกเรามารวมกันอย่างไม่เป็นทางการ แอบกึ่งทางการเพื่อฟังแผนของสวยตัวแม่ อีน่ากลัว...?
“หนก..มึงโอเคป่ะ” หลังทุกคนเข้ามาเยี่ยมไข้ แล้วปลีกตัวออกไปหมดแล้ว
ผมยังเนียนอยู่กับมันตามลำพัง โจ๊กเป็นเจ้าบ้านต้อนรับเพื่อนๆ อยู่ตรงโต๊ะอาหาร
บัดนี้เตรียมตัวโซ้ยมื้อเช้าควบมื้อเที่ยงไปด้วย
“อืม..กูไม่เป็นไรมากหรอก ห่าโจ๊กตื่นตูมทำเหมือนกูกำลังจะตาย
ไม่ยอมให้ลุกเน้นให้นอนพักผ่อน กูไม่ง่อยเสียหน่อย นอนต่ออีกสักพัก
ไปเตร็ดเตร่กับพวกมึงตามโปรแกรมแหละ” หน้าตามันดูสดใสไม่เหมือนป่วย
“แล้ว..มึงเออ..คือ?” อยากรู้นะ แต่ไม่กล้าถามกลัวมันว่าเสือก
“อะไร..จะถามใช่ป่ะ ว่าโดนไปยัง” กลายเป็นอีห่านิ ด้านกว่ากูอีก
หน้ามึนสุดๆ เอาวะ..มึงไม่อายเรื่องไรกูจะอาย
“นั่นแหละ นึกยังไงมึงถึง..จึ๊กๆ!..กัน”
“กูเริ่มเองแหละ มันสุภาพบุรุษตายชักกล้าล่วงเกินกูที่ไหน
ลองไม่เริ่มก่อนคงไม่มีทางพิสูจน์ ว่ามันตุ๊ดหรือแมน”
เงอะ!..นี่เพื่อนกูใจเด็ดถึงกับเริ่มก่อนเลยเหรอ
“อย่าบอกว่ามึงปล้ำมันเป็นผัว”
“จะว่างั้นก็ใช่ หรือมึงให้กูเป็นผัวมัน ถึงกูเคยเป็นทอมล่อดี้มาก่อน
กับผู้ชายกูคงไม่มีปัญญาไปเป็นผัวมันหรอกบูตัส โดยเฉพาะผู้ชายถึกอย่างโจ๊กมัน
คงไม่คิดว่ากูเอาดิลโด้ยัดตูดมันหรอกมั้ง..ห่าบู” อุ้ย! กูเปล่าคิดน๊า!
“เปล่าๆ..กูอึ้งการตัดสินใจของมึงอ่ะ โจ๊กกูรู้มันรักมึงมานานแล้ว
เรื่องอยากมีอะไรกับมึงเป็นปกติคนรักกัน แต่กลับมึงกูตะหงิดๆ
ปากมึงพูดอยู่ตลอดไม่แน่ใจ แล้วอะไรทำให้บ้าบิ่นยอมเสร็จที่ภูเก็ต
ไม่รอไปเสร็จที่เสม็ดเล่าวะ” ขอยืมมุกติดตลกหน่อย ได้ไม่ดูเครียดไป
“หึ!..บรรยากาศมั้ง ลึกๆกูอยากพิสูจน์ด้วย อย่างกูมันมีอารมณ์
ทำเรื่องอย่างว่าจริงเหรอ นั่งแดกดินเนอร์ไปจ้องกูอมยิ้มไม่หือไม่อือ
กูเลยสั่งไวน์มาเปิดซะ ชวนล่อไวน์กรึ่มๆค่อยท้ามันทีหลัง
มันไม่ยอมปฏิเสธสั่นหัวพรืดท่าเดียว อ้างไม่พร้อมหลายอย่าง
ทั้งถุงยางอะไรสารพัด กูชักเขวแล้วนะมึง เกือบมั่นใจว่ามันไม่แมนทำทุกอย่างบังหน้า
ลึกๆมันเป็นเกย์หรือไม่ก็ตุ๊ด พอกูบอกเมนส์เพิ่งหมดเท่านั้นแหละ
มันลุยเลยเหี้ย!..ไหนได้ล่อซะกูเลือดสาด” อ้าว! ตกลงพวกมันไม่มีเครื่องป้องกันเหรอ
“หนก..อย่าบอกมึงสด” ดันอยากเสือกอีกต่างหาก
“อืม..เมนส์เพิ่งหมดไปเมื่อวานไม่ท้องหรอกเชื่อดิ เลือดที่ออกนะ
คิดว่าบางส่วนเป็นเมนส์ก่อนหายด้วย มันเลยดูเยอะทำให้ห่าโจ๊กมันกังวล
คิดว่าล่อกูซะพรหมจรรย์ขาดเลือดสาด” ฟังห่าทอมมันพูดผมอึ้งตาค้าง..
เล่นพูดแบบไม่มีเคอะเขินแต่หน้าแดงก่ำ คงทำปากกล้าทั้งที่เขินไม่น้อย
นี่แหละกนกตัวจริงเสียงจริง ไม่พึ่งสแตนอิน..
“กูกังวลไม่อยากให้ประมาท พลาดมากำลังเรียนนะมึง
เป็นไปได้อยากให้พวกเราติดที่เดียวกันหมด จบพร้อมกันเหมือนตอนม.6
คราวหน้ามึงอย่าเสี่ยงแบบนี้อีกนะ” เตือนด้วยความหวังดี
“ไม่แล้วครั้งแรกกูรู้สึกว่าระหว่างเรา ไม่อยากให้มีอะไรมาขวางกั้น
ความจริงมันอ่อนโยนกับกูมาก เป็นกูเองพอเป็นฝ่ายโดนกระทำดันกลัวดื้อๆ..
ก็นะมันน่ากลัวนิอีห่า” พูดพร้อมกับหน้าแดงเถือกแล้ว เงอะ!..น่ากลัวเหรอ อนาคอนด้าสิงั้น เอร้ย!!!
“อ้าว!..ลุกมาทำไมกำลังเอาข้าวต้มทะเลไปป้อนอยู่” ผัวหน้าเข้มสดๆซิงๆของทอมแสบ
รีบผวามาประคอง เหมือนมันเป็นสิ่งเปราะบางแตกหักได้ง่าย เล่นเอาทั้งโต๊ะมองตากันไปมา โจ๊กออกอาการเว่อร์มาก
“โจ๊ก! กูไม่ได้เป็นง่อย มึงอย่าตื่นตูมได้ป่ะ กูจะกินที่โต๊ะกับเพื่อน”
เสียงกนกแข็งแล้ว มีขมึงตาให้มันสำเหนียก ทั้งที่หน้าแดงหูแดงก่ำ
“จ๊ะๆ..หนกว่าไงโจ๊กว่างั้น นั่งนี่มะเดี๋ยวโจ๊กจัดการให้” มันกุลีกุจอลากเก้าอี้ให้ทอมนั่ง
หยิบชามข้าวต้มทะเลวางแหมะบริการอย่างเร็วว่อง ตักป้อนได้มันคงทำไปแล้ว
ถ้าไม่ติดสายตากนกที่ส่งกระแสจิตให้มันนิ่ง ถึงได้ยอมสงบหย่อนตูดนั่งข้าง
ภรรเมียข้าวใหม่ปลามันอย่างสงบเสงี่ยม ‘โจ๊กมึงกลัวเมียชัดๆ’
เพื่อนกูเข้าสมาคม ‘เกียมัว’ ไปแล้วเรียบร้อย
“กูบอกพี่วิชญ์เรื่องบูตัสต่อยอีเหล็กร่านว่า บลาๆๆ” แบมมันเปิดประเด็น
ระหว่างพวกเราทานไปด้วย โจ๊กกับกนกเพิ่งรู้ผมต่อยอเล็กซ์จนกำเดาทะลักก็ตอนนี้
ทอมแสบชูนิ้วโป้งให้ เลยยิ้มกว้างโคลงหัวกลับไป มันขอบใจที่ผมแก้แค้นให้
ความจริงจากปากโจ๊กเล่าเหตุการณ์ตอนผมกับกนกเปิดเข้าไปเจอ
“กูนวดเสร็จกำลังรออบตัว เทอราปิสออกไปเตรียมห้องอบให้อยู่
อเลกซ์ก็เดินเข้ามา บอกระบมเจ็บเนื้อตัวหมด ไม่ชินการโดนนวดแบบนี้
อยากให้กูช่วยดูสะบักให้หน่อย มีรอยนิ้วคนนวดหรือเปล่า เช้าก่อนพระอาทิตย์ขึ้น
ต้องเปลือยช่วงบนถ่ายแบบด้วย กูไม่ทันคิดเลยดูให้
มันรวบคอรั้งไปจูบ ปากแตะกูขืนตัวหนีมือแม่งอย่างกับปลาหมึก
ทำให้กูพะวงต้องจับล็อกเอาไว้ แต่ปากดันเสือกพยายามปล้นจูบไซ้กูอีก
กำลังชุลมุนหนกกับบูตัสก็เปิดประตูเข้ามาได้จังหวะพอดิบพอดี
เป็นเรื่องตามที่พวกมึงรู้จากปากบูตัสนั่นแหละ” ความจริงถูกเปิดเผยหมดเปลือก
“งานนี้อีเหล็กร่านคงไม่รามือแน่ ยิ่งมีการ์ดมาด้วยลองเปิดศึกกับไอ้หนกและบูตัสแล้ว
คนตอแหลแบบมันคงมีวิธีสกปรกมาเล่นปิดท้ายแน่ๆ สำคัญมึงนั่นแหละโจ๊ก
ที่ต้องรู้ตัวกำลังเป็นเหยื่อที่มันจ้องจะงาบ” สวยตัวแม่สรุป พวกเราต่างพยักหน้าเห็นด้วย
“แล้วกูต้องทำยังไง ในเมื่อเหลือถ่ายเซทหมู่อีกตั้งสองวัน” โจ๊กมันเปรยเพื่อขอคำแนะนำ
“เราเป็นฝ่ายรอให้มันรุกไม่ได้ งานนี้ต้องเป็นฝ่ายรุกก่อน ฟังแผนกูแล้วพวกเราต้องร่วมมือกัน
อาศัยทักษะละครที่เคยแสดงเล่นตามบทที่กูเพิ่งเขียนขึ้นมาสดๆร้อนๆ แจกจ่ายไปตามหน้าที่
สำคัญมึงหนก..ต้องไม่หึงจนออกนอกหน้า ทำเป็นมึนตึงกับโจ๊กมันไปเลย อย่าเผยไต๋ว่าพวกมึง
คืนดีจนสิงร่างไปแล้วเป็นอันขาด ถ้ากูเดาไม่ผิดสายตาไอ้มาตินที่มองบูตัส คงมาอีหรอบเดียวกัน
เพราะฉะนั้นช่วยให้พวกมันสมอยาก คืนวันบาร์บีคิวริมหาด เป็นวันที่พวกมันจดจำไปตลอด
ไม่ควรแหยมแก๊งค์สวยประหาร จะได้จำไปจนวันตาย คนไทยใช่ยิ้มสยามเป็นอย่างเดียว..หึหึ!”
เสียงหัวเราะปิดท้ายของสวยตัวแม่ฟังแล้วขนหัวลุก ห่าแบมหรี่ตาเรียวหัวเราะแบบนี้ทีไร
คู่กรณีเละไม่เหลือซากทุกราย งานนี่ถือเป็นกรรมของอเลกซ์ แบมเปลี่ยนชื่อเป็นเหล็กร่านไปเรียบร้อย
ส่วนมาตินถ้าแบมมันเดาถูก ถือว่าคู่กรรมล่ะ
มาลงก่อน 50% นะคะ ส่วนที่เหลือต่อพรุ่งนี้ก่อนเที่ยงนะคะ
ขอบคุณมากๆสำหรับคนอ่านที่เม้นท์ต่อเนื่อง ทำให้คนเขียนไม่กล้าอู้แม้แต่น้อย
ส่วน NC คู่กนก&โจ๊ก ต้องขออภัยล่วงหน้านะคะ มันไปอยู่ในเล่มตอนกนกเล่าค่ะ
เป็นตอนพิเศษชื่อ 'เสียจิ้น..ทอมแสบ' สองตอนติดนะคะ คนอ่านเข้าใจกันนะคะ
รักนะทุกคน...จุ๊บ!...
Luk.