♂ คู่หมั้นครับผม........♥♥♥ ::ตอนที่ 9:: ✽ จูบแรก...✽ (07/01/56) [P.8]
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ♂ คู่หมั้นครับผม........♥♥♥ ::ตอนที่ 9:: ✽ จูบแรก...✽ (07/01/56) [P.8]  (อ่าน 61656 ครั้ง)

ออฟไลน์ bobie

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2182
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +269/-7
อ่าว มีปมซะงั้นอ่ะ
งี้อาร์ก็ไม่ได้รักพี่เมษแต่แรกอ่าสิ
หรือรักแล้วไปเจอคนใหม่ที่เหมือนพี่เมษก็เลยรักอีก
หรืออะไรยังไงเนี่ย
มาเฉลยๆเร็วๆน้า

ออฟไลน์ koikoi

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3861
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +311/-13
อ้าวอเลนคือใครอ่ะ

จะให้พี่เมศเป็นตัวแทนอเลนเหรอหนูอาร์

ถ้าพี่เมศรู้พี่เมศเสียใจแย่เลย

ออฟไลน์ actionmarks

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 305
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +29/-44
กำลังเข้มข้น น่าติดตาม

ออฟไลน์ seaz

  • รักอยู่ไหน...ใจเรียกหา
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5383
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +381/-9

ออฟไลน์ cavalli

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5358
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +195/-19

ออฟไลน์ КίmY

  • BJYX♥
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1714
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +35/-3
หื้ออออ  อเลนนี่ใครอ่ะ? แฟนเก่า? แล้วตกลงน้องชอบพี่เมศจิงรึป่าวเนี่ยยยย   :serius2:
รอตอนต่อไปนะฮะ  :')

ออฟไลน์ fay 13

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5635
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +286/-44

ออฟไลน์ Der Adler

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 258
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +126/-0

ออฟไลน์ Loste

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 430
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +14/-1
 :sad11: :sad11: :sad11:


อาร์เห้นพี่เมศเป้นตัวแทนใครหรือเปล่า อย่างนี้ก้อสงสารพี่เมศเหมือนกันนะ

ออฟไลน์ bangkeaw

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 566
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +32/-4
ขอมอบรางวัลออสการ์ให้น้องอาร์ไปเลย เก่งขนาดนี้

น้องอา์ร์เห็นพี่เมศเป็นตัวแทนคนรักเก่าหรือเนี่ย (ยัง)ไม่ได้รักพี่เมศจริงๆ
(วี่แววจะดราม่า)

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ inspirer_bear

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2003
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +206/-5
เงิ่มมม เหมือนอาร์ยังลืมคนรักเก่าไม่ได้

คิดว่า เมศคืออเลนที่เหมือนกันและต้องรักอาร์

ดูหลอนๆเนอะ ฮาาาา

ออฟไลน์ maru

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3553
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +162/-7
อเลนไปไหนนะ เมศเหมือนจะเริ่ม ๆ ชอบอาร์ยังไงก็ไม่รู้

ออฟไลน์ sittikorn

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 125
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-0

ออฟไลน์ kun

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3592
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +122/-10
ชักยังไงแระ
จะรักกันจริงหรือเปล่า

ออฟไลน์ Neya

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 37
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-0
ตอนที่ 5 :: เริ่มสงคราม!! ::

“วันนี้แปลกแฮะ มีแต่คนโค้งให้ผมเต็มเลยพี่เมศ”นันทกรบอกอย่างแปลกใจ กวาดตามองพนักงานบริษัททั้งหลายที่เดินผ่านมาทั้งก้มทั้งโค้งและแหวกทางให้ แถมไม่สบตาสักคนผิดกับเมื่อวานจนอดถามคนข้างๆไม่ได้

“มันก็อะนะ.........”ปรเมศไม่รู้จะตอบอย่างไร รู้ตั้งแต่เมื่อวานแล้วว่าข่าวลือจะต้องขจรขจายไปไกลแล้วแน่ เมื่อเสียงทะเลาะของเค้าและมัทรีดังออกไปข้างนอกขนาดนั้น เมื่อวานเค้าคุยกับนภดลแล้วรับรู้ถึงข่าวลือมากมาย ทั้งเรื่องที่เค้ามีคู่หมั้นแล้วแถมคู่หมั้นยังเป็นเด็กหนุ่มฝรั่งหน้าตาดี ทั้งเรื่องเค้าสลัดมัทรีเพื่อปกป้องอาร์ เรื่องที่เค้ามักตาขวางเมื่อใครมาจ้องน้องฝรั่ง จนตอนนี้ใครก็ตามในบริษัทก็ต่างเกรงใจ เกรงกลัวนันทกรทั้งนั้น

“ช่างเถอะครับ นี่พี่เมศมีงานอะไรให้ผมช่วยบ้างไหม มานั่งเล่นเฉยๆดูเปลืองเวลาไงก็ไม่รู้”คนตัวเล็กกว่าถามเมื่อเดินมาถึงแผนก เมื่อเห็นคนมองกันอย่างกล้าๆกลัวๆก็ส่งยิ้มให้ก่อนโบกมือน้อยๆ ทำเอาคนในแผนกถึงกับสะดุ้งแล้วยิ้มรับแหยๆกันเป็นแถว

“ก็บอกให้อยู่บ้านก็ไม่เชื่อ”

“อยู่บ้านยิ่งน่าเบื่อใหญ่ กว่ามหาลัยจะเปิดตั้งอีกสองอาทิตย์ มาช่วยพี่เมศทำงานดีกว่า”

“งั้นเอางี้ ลองไปถามคุณนภดลข้างนอกว่ามีงานอะไรพอช่วยไหม บอกว่าพี่อนุญาตให้ทำงานได้”นันทกรยิ้มอย่างดีใจ ก่อนถลาออกไปด้านนอกแล้วหายเงียบไป ปรเมศจึงกลับมาจดจ่อกับงานตรงหน้าอีกครั้ง

………………………………


…………………..


……….


..

ปรเมศที่เพิ่งเงยหน้าจากเอกสาร บิดขี้เกียจไล่ความเมื่อยขบจากเนื้อตัวหันไปมองนาฬิกาข้อมือเรือนหรูของตน พอเห็นเวลาเที่ยงแล้วก็ต้องตกใจ นี่เค้าทำงานจนลืมเวลาอีกแล้ว ป่านนี้เจ้าตัวยุ่งไม่หิวท้องกิ่วแล้วหรือไง??

“อ้าว พี่เมศ ว่าจะไปตามพอดีเลยครับ มานี่เร็ว”เมื่อเปิดประตูห้องก็ชนกับคนที่กำลังจะเดินเข้าไปเรียกพอดี ปรเมศโดนคว้าข้อมือแกร่งแล้วเดินตามที่นันทกรจูงอย่างงงๆก่อนจะถึงบริเวณที่จัดให้พนักงานได้นั่งพักผ่อน พนักงานชายหญิงเมื่อเห็นรองประธานหนุ่มต่างก็รีบลุกต้อนรับจนเค้าต้องยกมือเชิงไม่เป็นไรนั้นแหละถึงจะกลับมานั่งล้อมโต๊ะใหญ่ตรงกลางที่เรียงรายไปด้วยอาหารมากมาย

“วันนี้เรากินกับพวกพี่ๆเค้านะ พี่เมศ ดูสิ น่ากินทั้งนั้นเลย”ปรเมศมองอาหารบนโต๊ะแล้วหันไปมองนันทกรอีกครั้ง เด็กหนุ่มก็รีบพูดต่อทันที

“ก็กินสองคนมันไม่สนุก พอดีอาร์เห็นพวกพี่ๆเค้าจะออกไปกินข้างนอกเลยบอกให้มากินด้วยกันเลย จะได้กินหลายๆแบบไง อันนี้ของพี่นิด อันนี้ของพี่จูน อันนี้ของพี่พุด อันนี้ของพี่ดล...”แม้แต่เลขานภดลก็เอาด้วย ปรเมศเลยพยักหน้าเข้าใจก่อนนั่งลง

“แล้วเราซื้ออะไรละ??”นันทกรยิ้มก่อนชี้ไปที่พิซซ่าถาดใหญ่สี่ห้าถาดตรงหน้าเค้า

“ผมให้เค้าจ่ายบัญชีพี่เมศนะ”ว่าแล้วก็ยิ้มอ้อนคนที่ออกเงินโดยไม่รู้ตัว ปรเมศยิ้มไม่ได้ว่าอะไรก่อนจะหันไปทางนภดล

“คุณนภดลช่วยสั่งเค้กไอติมให้เค้ามาส่งหน่อยนะครับ แล้วลงบัญชีผมไปเลย วันนี้ถือโอกาสเลี้ยงต้อนรับอาร์ ใครอยากกินอะไรเพิ่มก็บอกคุณนภดลนะครับแล้วให้ลงบัญชีผมไปเลย”เสียงโฮ่ร้องขอบคุณดังขึ้นรอบทิศ ก่อนเค้าจะหันมามองเจ้าเด็กหนุ่มข้างตัว

“โอเคไหม??”

“อือ!!!ขอบคุณครับพี่เมศ”ว่าแล้วนันทกรก็หยิบไก่ทอดน่องใหญ่วางลงบนจานปรเมศ ภาพน่ารักๆนั้นทำให้รอบข้างมองด้วยความเอ็นดู

“น้องอาร์คู่หมั้นคุณเมศนี้น่ารักนะเธอ นิสัยก็ดี เป็นกันเองมากๆเลย”นิดาหรือนิด พนักงานสาวคนหนึ่งเอ่ยกับเพื่อนสาวข้างๆ

“นั้นสิ เมื่อกี้ยังช่วยฉันถือของเลย แบบนี้สิถึงจะคู่ควรกับคุณเมศ......ไม่เหมือนกับ.....”ประภาหรือจูนเอ่ยตอบ พลางเหลือบมองหญิงสาวอีกคนที่ยืนมองพวกตนจากที่ไกลๆด้วยสายตาเกลียดชัง

“ดูสายตาสิเธอ สายตานางอิจฉาช่องเจ็ดมากอะ”นิดาจิกกัด เธอไม่ชอบมัทรีมานานแล้ว เพราะถือว่าตัวเองสวย ทำงานเก่งและเป็นที่ชื่นชอบของปรเมศจึงมักทำเป็นเหยียดพวกตนทั้งที่อยู่กองเลขาเหมือนกัน

“ก็ลองมาทำอะไรน้องอาร์ดูสิ เจ้าแม่จูนเนี่ยแหละจะออกโรงปกป้องเอง”ประภาตบหน้าอกคัพDของตัวเองอย่างแรง ทำให้เพื่อนสาวคนอื่นที่นั่งฟังอยู่หัวเราะคิก

“จะกล้าทำได้ไงละเธอ ขืนทำอะไรอีกคราวนี้โดนไล่ออกแน่”พุดตาล หญิงในร่างชายหนุ่มหุ่นบึ่กเพียงหนึ่งเดียวในกองเลขาว่าพลางหัวเราะเสียงดัง

ทางฝั่งมัทรีในตอนนี้ได้จับจ้องภาพตรงหน้าอย่างโกรธแค้น เธอไม่เคยโดนลดระดับขั้นความสำคัญลงมาขนาดนี้ ต้องถูกคนหัวเราะเยาะเย้ย โดนคนมองเหยียดยาม ทุกคนหาว่าเธอแกล้งไอ้เด็กนั้น.......ไอ้เด็กอาร์ด้วยความอิจฉา ทั้งๆที่งานนี้เธอเป็นผู้เสียหายแท้ๆ ไอ้เด็กนั้นหลอกให้ทุกคนเชื่อได้สนิทใจ ทำเป็นเด็กดีทั้งที่ร้ายยิ่งกว่าเธอมาก แม้อยากแก้แค้นให้สาสมกับความเจ็บใจแค่ไหนก็ไม่อยากเอาอนาคตหน้าที่การงานมาเสี่ยง แค่ที่เมื่อวานเธออกฤทธิ์ออกเดชกับปรเมศไปก็โดนลดขั้นไปเยอะแล้ว เธอได้แต่เฝ้าวนเวียนคิดว่าจะทำอย่างไรเพื่อจะสามารถแก้แค้นได้โดยเธอไม่ต้องเข้าไปเกี่ยว

เล็บสีแดงสดที่ถูกเคลือบไว้ถูกขบอย่างแรงเมื่อเจ้าของกำลังใช้ความคิด มัทรีนั่งพิงเก้าอี้ กวาดตามองไปรอบๆโต๊ะของเธอและสายตาก็หยุดอยู่ที่สมุดเล่มหนึ่ง เธอยิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ หยิบสมุดเล่มนั้นขึ้นก่อนพลิกหาบางสิ่งบางอย่างที่เธอต้องการ

“เจอแล้ว หึหึ ผู้หญิงของคุณเมศไม่ได้มีฉันคนเดียวหรอกนะ คุณน้องอาร์”


Trrrr……Tr……Trrrrrr……

เสียงโทรศัพท์มือถือที่ดังขึ้นทำให้หญิงสาวในชุดว่ายน้ำบิกินี่สีขาวที่นอนอวดรูปร่างเต่งตึงอวบอัดของเธออยู่ริมสระน้ำ ถอดแว่นกันแดดราคาแพงระยับออก เอื้อมมือไปหยิบ คิ้วสวยขมวดเมื่อเห็นเบอร์ที่ไม่คุ้นเคยก่อนจะกดรับ

“แพรวาพูด นั้นใครโทรมานะ”

“สวัสดีคะคุณแพรวา ดิฉันเป็นเลขาของคุณปรเมศคะ”แพรวาดันตัวลุกจากเก้าอี้นอนอาบแดดแล้วถามทวน

“เลขาเมศ??มีธุระอะไร...”

“คือว่า.......ไม่ทราบว่าทางคุณแพรวาทราบหรือยัง ตอนนี้มีคนมาแอบอ้างเป็นคู่หมั้นคุณเมศที่บริษัทคะ”

“อะไรนะ!!”แพรวาถามเสียงแหลม แล้วความทรงจำก็ย้อนกลับไปนึกถึงเรื่องเมื่อคืนนั้นที่เอกำลังจะชวนปรเมศออกไปเที่ยวด้วยกัน

“หรือว่าเจ้าเด็กนั่น..........แล้วไงต่อ”

“คะ คือเด็กคนนั้นร้ายมากเลยคะเที่ยวบอกคนโน้นคนนี้ว่าเป็นคู่หมั้นแถมยังเกาะติดคุณเมศแจ ดิฉันเห็นแล้วก็คิดว่าคนที่เป็นตัวจริงอย่างคุณแพรวาน่าจะลงไปจัดการเด็กคนนี้ไม่ให้มาวอแวคุณเมศนะคะ”มัทรีรีบยกยอทางคนทางปลายสายพร้อมเสนอตัวแนะนำเสร็จสรรพ

“เข้าใจแล้ว........แต่ฉันไม่เห็นต้องลงไปทำอะไรเลยนี่ ถ้าเมศเค้าไม่เล่นด้วย เดี๋ยวมันก็เลิกไปเอง”แพรวากอดอกพูดเสียงเรียบ........เรื่องอะไรเธอต้องเอาตัวเองเข้าไปเสี่ยงให้ปรเมศรำคาญด้วย

“แต่ท่าทางคุณเมศจะเล่นด้วยนะสิคะ วันก่อนยังดึงไปกอดไปจูบในห้องทำงานเลย”แม้จะการหอมกอดกันเล่นๆแบบพี่น้อง แต่สำหรับคนที่ไม่ได้เห็นแบบแพรวาก็จินตนาการไปไกลแล้ว

“อะไรนะ!!เมศทำขนาดนั้นเลยหรือ........หึหึ ขอบใจละกันที่เอามาบอก แต่ฉันจะทำอะไรหรือไม่ทำมันก็สิทธิ์ของฉัน อย่าคิดว่าจะมาใช้ประโยชน์จากฉันได้ง่ายๆนะยะ”พูดจบก็วางสายทันที ทางมัทรีถึงแม้ไม่พอใจที่แพรวาพอจะจับแผนการของตนได้ แต่เธอรู้ดีว่าคุณหนูไฮโซแบบแพรวาไม่มีทางยอมให้ใครแย่งสิ่งที่เป็นของเธอแน่!!!

หลังจากมัทรีได้โทรไปรายงานแพรวาเรื่องของนันทกรก็ผ่านไปสามวันแล้วแต่ก็ไม่มีวี่แววว่าแพรวาจะเริ่มทำอะไร แถมปรเมศก็ยังตัวติดกับนันทกรเหมือนเดิม ทำเอามัทรีอดร้อนใจไม่ได้ คาดว่าแผนที่วางไว้คงไม่ได้เรื่องเสียแล้ว

“อ๊ะ!!พี่แอน ไม่เจอกันนานนะครับ”มัทรีสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงที่เธอเข็ดขยาดเป็นที่สุด ดวงหน้าขาวซีดหันมามองคนที่ทักแล้วเอ่ยเสียงเบา

“น้องอาร์...”ร่างโปร่งที่ถือถ้วยกาแฟเข้ามาในห้องพักเครื่องดื่มยิ้มให้ ด้านหลังเด็กหนุ่มยังมีสองสาวนิดาและประภาคอยยืนคุมเชิงเหมือนเธอจะเข้าไปทำร้ายเด็กหนุ่มอย่างนั้นแหละ

“ครับ??..........แหมสงสัยพี่แอนจะไม่สบาย หน้าซีดเชียว พักผ่อนบ้างนะครับผมเป็นห่วง ยังไงพี่แอนก็เป็นพนักงานคนสำคัญของบริษัทเรา...”นันทกรพูดพลางเดินผ่านเธอไปหยิบโหลกาแฟที่อยู่ด้านหลังของมัทรี

‘บริษัทเรา!!พูดได้เต็มปากนะไอ้เด็กเวร’มัทรีกัดฟันกรอดเมื่อคำพูดของเด็กหนุ่มเหมือนจะสื่อถึงความเหนือกว่า

“พี่ไม่ได้เป็นอะไรหรอกคะ ขอตัวก่อนนะคะ”มัทรีพูดเสียงแข็งแล้วเดินเชิดออกไป สองสาวมองตามอย่างหมั่นไส้

“ยังทำหยิ่งได้อีก เหลือเกินจริงๆผู้หญิงคนนี้”นิดาท้าวเอวบ่น

“พี่นิด ต่างคนต่างอยู่เถอะครับ”นัททกรว่าแล้วกดน้ำร้อนลงถ้วย คนกาแฟในถ้วยเสร็จก็ใส่ถาด

“แต่ยัยนั้นเค้าแกล้งน้องอาร์ก่อนนะคะ ไม่คิดเอาคืนบ้างหรือไง??”ประภาพูดอย่างหัวเสีย

“ก็ผมบอกแล้วว่ามันเป็นอุบัติเหตุ พี่แอนเค้าไม่ได้ตั้งใจ พวกพี่ก็อย่าไปเอาเรื่องอะไรเลย อ๊ะ!!!เสร็จแล้ว ผมเอาขนมกับกาแฟไปให้พี่เมศดีกว่า ส่วนของพี่ๆผมวางไว้ตรงนี้นะครับ”นันทกรยกถาดใส่กาแฟและขนมที่ตนกับสองสาวไปซื้อมาก่อนยิ้มให้แล้วบุ้ยใบ้ไปที่อีกสองจานที่เหลืออยู่

“แหม น้องอาร์เนี่ยน่ารักจริง ช่างเอาอกเอาใจบอส อย่างเนี่ยบอสจะหนีไปไหนพ้น”นิดาแซว นันทกรส่ายหัว

“ไม่ใช่นะครับ อาร์กับพี่เมศเป็นแค่พี่น้องกัน พวกพี่อะชอบแซว เดี๋ยวชื่อเสียงพี่เมศก็เสียหายหมด”เด็กหนุ่มหน้าแดงบ่นแบบไม่จริงจัง

“ตอนนี้ยัง แต่อนาคตไม่แน่นะคะ แถมสมัยนี้เรื่องรักเพศเดียวกันมันเป็นเรื่องธรรมดาแล้วคะน้องอาร์”ประภารีบพูดเอาใจ

“เฮ้อ!!ไม่พูดกับพวกพี่แหละ ผมไปดีกว่า”นันทกรทำหน้าเขินๆก่อนเดินออกมา ทำให้สองสาวต่างแอบอมยิ้มถูกใจโดยไม่รู้เลยว่าเมื่อผ่านจากตรงนั้น หน้าตาเขินอายได้กลายกลับเป็นเรียบนิ่ง ดวงตาสีน้ำตาลดูเยียบเย็นมองไปทางโต๊ะของมัทรีที่ตีสีหน้ายิ้มอย่างน่าแปลกใจขึ้น ลางสังหรณ์ของเค้าบอกว่ามัทรีต้องทำอะไรลงไปแล้วแน่ๆ

“ยัยนั้นต้องกะจะทำอะไรแน่........ฮึ!!คิดว่าสู้ได้ก็สู้ไป ดีซะอีกคราวนี้จะได้หาเรื่องให้พี่เมศโดนเราจับอยู่หมัดไปเลย”

เมื่อเดินไปถึงหน้าห้องของปรเมศก็เห็นนภดลยืนหันรีหันขวางอยู่ เมื่อเห็นตนเดินมาก็ยิ่งหน้าซีดเข้าไปอีก

“พี่ดลเป็นอะไรหรือเปล่าครับ น่าซีดเชียว”นันทกรถามอย่างห่วงใย

“ปะ เปล่าครับ........เอ่อ แบบว่าน้องอาร์อย่าเพิ่งเข้าไปในห้องบอสเลยดีกว่านะครับ”นภดลละล่ำละลักบอก

“ทำไมละครับ?? มีแขกหรือครับ”

“ปะ เปล่าไม่ใช่แขกครับ”เลขาหนุ่มยังไม่พูด นันทกรชักเริ่มหงุดหงิดแต่ยังคงตีหน้าเฉยๆอยู่

“งั้นผมเข้าไปนะครับ ถือนานแล้วเริ่มหนัก”นันทกรไม่สนใจนภดลที่พยายามห้ามอีก เปิดประตูเดินเข้าห้องไป

“พี่เมศครับ ผมเอ.......”นันทกรที่เดินเข้ามาในห้องต้องชะงักกึกเมื่อเห็นภาพตรงหน้า ภาพที่ปรเมศกำลังถูกหญิงสาวผมยาวท่าทางเปรี้ยวจี๊ดดึงโน้มตัวเข้าจูบอย่างดูดดื่ม......

//////////////////////////


“ไฮ!!!เมศคะ”เสียงทักที่ดังมาจากประตูห้องทำงาน ทำให้ปรเมศที่กำลังนั่งเซ็นต์เอกสารอยู่นั้นต้องรีบเงยหน้า

“แพร!!คุณมาได้ยังไง”ชายหนุ่มถามด้วยความแปลกใจ เหลือบมองไปที่ด้านหลังของหญิงสาวก็เห็นเลขาหนุ่มทำหน้าหนักใจอยู่

“เมศก็ถามแปลกๆ แพรก็ขับรถมาซิคะ”แพรวาหัวเราะอย่างจริต พลางเดินเข้าไปหาเจ้าของห้อง ปรเมศได้แต่ถอนหายใจแล้วโบกมือให้เลขาหนุ่มประมาณว่าไม่เป็นไร

“ไมใช่อย่างนั้น เห็นปกติแพรจะนัดผมตอนกลางคืนมากกว่า นานๆทีถึงจะมาหาตอนกลางวันแบบนี้เลยแปลกใจนิดหน่อย”

“แหม ก็เมศไม่โทรหาแพรเลยนี่คะ แพรเลยกะจะมาเซอร์ไพรส์คุณแล้วก็ชวนไปกินข้าวกลางวันด้วยกัน”ว่าแล้วหญิงสาวก็โอบคอของปรเมศเข้ามาใกล้พลางหอมแก้มอย่างสนิทสนม

“ตะ แต่ว่า”ปรเมศกำลังจะค้านเมื่อเค้านึกได้ว่านันทกรจะต้องกินข้าวกลางวันกับเค้าทุกวัน นิ้วที่เคลือบเล็บสีสวยปิดปากได้รูปนั้นไว้แผ่วเบา

“ห้ามปฏิเสธคะ แพรรู้ว่าเมศก็คิดถึงเรื่องระหว่างเราอยู่ใช่ไหมละคะ”แพรวาแทนที่นิ้วของเอด้วยริมฝีปากแสนยั่วยวนของเธอ การจูบอันดูดดื่มจึงเริ่มขึ้น ปรเมศเคลิ้มไปกับสัมผัสนั้นตามประสาคนหนุ่ม ยิ่งตั้งแต่นันทกรมาอยู่ที่บ้านเค้าไม่เคยได้ออกไปเที่ยวไหนเลยก็ยิ่งประสาทสัมผัสทางกามรมย์มันตื่นตัวเร็วขึ้นแต่ยังไม่ทันที่ปรเมศจะได้จัดการอะไรมากไปกว่านั้นประตูห้องก็ถูกเปิดขึ้นอีกครั้ง

“พี่เมศครับ ผมเอ...”เสียงสดใสของเด็กหนุ่มดังขึ้นและเงียบลง ดวงตาสีน้ำตาลเบิกขึ้นเล็กน้อยในตอนแรกก่อนจะเย็นเยียบในเวลาต่อมาและกลับเป็นดูแตกตื่นในชั่วพริบตา

“อ๊ะ!!อะ ขอโทษครับ!!! บะ แบบว่า อะ เอ่อ”นันทกรหน้าแดงก่อนจะมือไม้อยู่ไม่สุข ทำให้ขนมและกาแฟในถาดหกกระเซ็นเล็กน้อย ปรเมศได้สติรีบมาคว้าถาดถือไว้แทนทันที แพรวามองท่าทางนั้นอย่างขัดใจ แต่ก็ส่งรอยยิ้มเหนือกว่าไปให้เด็กหนุ่มที่เธอเห็นว่าหน้าซีดไปแล้วเมื่อเห็นเธอกับปรเมศจูบกัน

“พี่เมศ เอ่อ ผม เอ่อ..ขอตัว..”

“ไม่ต้องหรอกอาร์ ใจเย็นๆ.......อืม นี่คุณแพรวา ถ้าอาร์จำได้อาร์เคยพบเค้าที่หน้าบ้านเมื่อวันที่กลับมา จำได้ไหม??”นันทกรพยักหน้าก่อนยกมือไหว้

“สวัสดีครับ..”

“สวัสดีคะ ถ้าจำไม่ผิดชื่อน้องอาร์ใช่ไหม เรียกพี่แพรก็ได้นะคะ”แพรวาเดินเข้ามาหาพร้อมยิ้มแย้มให้ราวกับเธอไม่เคยมีเรื่องโกรธเคืองอะไรกับเด็กหนุ่มตรงหน้า แล้วดึงแขนปรเมศมากอดแน่นแสดงความเป็นเจ้าของ

“ครับ...”นันทกรมองมือที่คล้องแขนอีกคนแล้วมองหน้ากระอักกระอ่วนของปรเมศแล้วตอบเสียงเบา

“จะว่าไป เจอกันครั้งที่แล้วเห็นน้องอาร์ว่าน้องอาร์เป็นคู่หมั้น พี่แพรนี้ตกใจเลยคะ แต่พอมาคิดดูดีๆแล้วน้องอาร์คงแหย่พี่เล่นมากกว่าเนอะ เพราะเด็กผู้ชายอย่างน้องอาร์จะมาหมั้นกับเมศที่เป็นผู้ชายเหมือนกันได้ยังไง วิปริตสิ้นดี ฮิฮิ”แพรวาหัวเราะราวกับเป็นเรื่องโจ๊กระดับชาติ ปรเมศแม้จะเห็นว่าจริง แต่ท่าทางที่แสดงออกมาของแพรวาทำให้ชายหนุ่มรู้สึกแย่พิกล

“ก็ประมาณนั้นแหละครับ........เพราะผมกับพี่เมศเรายังไม่ได้หมั้นกันจริงๆ จะว่าไปตั้งแต่คืนนั้นผมก็ยังไม่ได้ถามพี่เมศเลยเหมือนกัน เห็นพี่แพรว่าเป็นแฟนพี่เมศ เห็นอย่างนี้คงจะเป็นเรื่องจริงนะสิครับ”หน้าของแพรวาตึงขึ้นมาทันทีเพราะเธอเองก็ไม่ได้จะอยู่ในสถานะแฟนของชายหนุ่ม เพราะรู้ว่าถึงแม้ปรเมศจะมีใครมากแค่ไหน คนที่จะได้เป็นแฟนของปรเมศนั้นกลับน้อยยิ่ง เพราะสำหรับปรเมศแฟนคือคนที่รัก........และเธอยังไม่ใช่!!!

“เรื่องนั้นช่างมันเถอะจ๊ะ.......แหม!!ขนมน่ากินจัง น้องอาร์เอามาให้พี่กับพี่เมศใช่ไหมคะ ขอบคุณมากนะคะ”ถาดขนมในมือนันทกรถูกแพรวาดึงไปก่อนที่เธอจะลากให้ปรเมศเดินตามไปนั่งที่โซฟาและลงมือป้อนขนมเข้าปากปรเมศทันที

“เอ้าเมศคะ ทานซิคะ อ้าม”ปรเมศทำหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออกกับการกระทำที่แปลกๆไปของแพรวา ปรกติเธอจะไม่เคยแสดงความเป็นเจ้าของเค้าขนาดนี้

“ผมกินเองได้ครับ แพร...........อาร์มานั่งนี้มา”ปรเมศเรียกนันทกรที่ยืนซึมอย่างน่าสงสารมานั่งข้างตัวเองอีกฝั่งแล้วดันขนมอีกชิ้นให้

“อาร์กินเถอะ”นันทกรมองขนมทีปรเมศทีก่อนเอ่ยปาก

“พี่เมศอะ??”

“ไม่เป็นไร”นันทกรมองขนมก่อนตัดชิ้นพอดีคำส่งส้อมให้ปรเมศถือ

“งั้นกินด้วยกันนะ พี่เมศเป็นพี่ อาร์ให้พี่เมศกินก่อน”ปรเมศยิ้มเอ็นดู ทำให้แพรวาแทบกรี๊ด เด็กนี่มันจะเก่งเรื่องจับจุดคนไปแล้ว เมื่อกี้เธอเผลอแสดงความเป็นเจ้าของมากเกินไป ซึ่งผู้ชายคาสโนว่าแบบปรเมศย่อมไม่ชอบการผูกมัดแบบนั้น เด็กนี่เลยเลือกใช้วิธียื่นให้ปรเมศหยิบกินเองซึ่งได้ผลดีกว่า

“เมศคะนี่ก็เกือบเที่ยงแล้วแพรว่าเราออกไปหาอะไรอร่อยๆทานกันเถอะนะคะ”หญิงสาวส่งสายตาอ้อนรีบเปลี่ยนเรื่อง ปรเมศหันไปมองนันทกร

“ก็ได้ครับ อาร์ไปทานด้วยกันนะ”นันทกรยิ้มได้อย่างไม่เต็มที่แต่ก็พยักหน้า ทางแพรวาก็ได้ไม่ได้พูดอะไรเพราะกะไว้แล้วว่าต้องเป็นเช่นนี้ และนั้นแหละที่เธอต้องการ เจ้าเด็กฝรั่งนี้จะได้รู้สักที่ว่าใครสมควรยืนข้างปรเมศ!!

“ยินดีต้อนรับคะ 3ท่านนะคะ”บริกรหญิงในชุดไทยเสื้อแขนกระบอกสีทองและผ้าซิ่นลายไทยยกมือไหว้อย่างงดงามก่อนจะผายมือให้ผู้มาใหม่ทั้งสามคนเดินเข้าร้าน

ร้านที่แพรวาพามานั้นเป็นร้านอาหารไทยสุดหรู บริเวณร้านเป็นเรือนไม้สักหลังใหญ่ที่ตกแต่งให้ดูผสมกันระหว่างตะวันออกและตะวันตก บนเพดานเป็นรูปบรรดาเทวาชั้นฟ้าทั้งหลายแบบไทยๆถูกส่องด้วยไฟสีส้มนวลตา บริเวณรอบๆร่มรื่นด้วยดอกไม้นานาพันธุ์ส่งกลิ่นหอมอ่อนๆ ฝั่งหนึ่งของตัวร้านประดับด้วยภูเขาธารน้ำเล็กที่ไหลเอื่อยเป็นแนวกั้นแต่ละโต๊ะให้เป็นสัดส่วน การบรรเลงดนตรีไทยสดก็เป็นอีกเสน่ห์หนึ่งของร้านแห่งนี้

ปรเมศมองรอบๆอย่างพอใจ ร้านสวยถูกใจเค้ามากและเค้าคิดว่าเด็กหนุ่มที่มาจากต่างแดนก็คงชอบบรรยากาศแบบนี้เช่นกันแต่เมื่อหันไปกลับเห็นนันทกรเดินหน้าหมองๆ ดวงตายังคงจับจ้องแขนของเค้าที่ถูกคล้องจากแพรวาเท่านั้น

“ไม่ชอบเหรออาร์??”นันทกรเงยหน้าขึ้นก่อนฝืนยิ้มให้พลางส่ายหัว

“เปล่าครับ...”แม้ภายนอกจะกล่าวอย่างนั้นแต่ในใจนันทกรกำลังคิดถึงเรื่องของแพรวา หล่อนกำลังคิดว่าเหนือเค้าอยู่และพยายามทำทุกอย่างให้เค้าเห็นว่าหล่อนเหนือกว่าดั่งที่คิดไว้

แค่ตลอดทางที่เดินจากห้องทำงานมา แพรวาก็มักเกาะแขนปรเมศมาตลอด ให้ใครต่อใครเห็นว่าเธอสวีทกับปรเมศแค่ไหน ปล่อยให้นันทกรเดินตามหลังไปเรื่อยๆ น่าโมโหตรงที่ปรเมศก็ไม่ได้แกะแขนหล่อนออกซะด้วย พอมาถึงรถเธอก็รีบนั่งหน้าคู่คนขับทันทีและผูกขาดการสนทนากับปรเมศตลอด แม้ปรเมศจะหันกลับมาชวนนันทกรคุยบ้างแต่ก็โดนแพรวาดึงกลับไปคุยด้วยอีก พอมาถึงที่นี้ยังจับปรเมศนั่งข้างตัวและส่งสายตาให้เค้านั่งอีกฝั่งอีกต่างหาก แน่นอนว่าเค้าก็ต้องทำอย่างนั้น ไม่งั้นคงแปลกพิลึกที่คนสามคนจะนั่งอยู่ข้างเดียวกันหมด...

“เมศคะ นี่คะปลาทอดราดน้ำสมุนไพรของที่นี้เค้าอร่อยมากนะคะ”เนื้อปลาชิ้นขาวๆถูกตักให้ปรเมศก่อนแพรวาจะตักอีกส่วนให้นันทกร

“ส่วนนี้ของน้องอาร์จ๊ะ”

“ขอบคุณครับ”นันทกรกล่าวเสียงเรียบ เหลือบตามองปลาที่ถูกตักให้ มันมีแต่ก้างปนเต็มไปหมด.....

“อุ๊ก!!แค่กๆๆ เจ็บ....”

“อาร์เป็นอะไร!!”ปรเมศร้องขึ้นอย่างตกใจเมื่อนันทกรกินปลาเข้าไปแล้วสำลัก น้ำตาเล็ด

“ปลาที่พี่แพรตักให้คงก้างเยอะไปหน่อยนะครับ มันแทงเหงือก”นันทกรเอามือกุมปาก นั่งน้ำตาซึม

“ไหนดูสิ”ปรเมศรีบเดินข้ามโต๊ะมานั่งฝั่งเดียวกับนันทกรแล้วจับเด็กหนุ่มอ้าปาก หยิบกระดาษทิชชู่มาซับเลือดในปากให้ แพรวามองภาพนั้นอย่างเจ็บใจ เธอจงใจแกล้งมันแต่เด็กนี้ดันเหนือกว่า กล้าทำตัวเองเจ็บเพื่อเรียกร้องความสนใจจากปรเมศ

“เรียบร้อย วันหลังกินระวังๆหน่อยนะอาร์”ปรเมศว่า

“ครับ พอดีผมเขี่ยก้างออกไม่ค่อยเป็น แต่พี่แพรอุตส่าห์ตักให้ก็เลย....”สายตาเด็กหนุ่มช้อนตรงมาที่แพรวา ปรเมศจึงหันไปด้วยเช่นกัน

“แหม!!!พี่ต้องขอโทษด้วยนะคะ ก็ไม่คิดว่าน้องอาร์จะเขี่ยก้างแค่นี้ไม่เป็นนี่คะ”แพรวาพูดเสียงแข็งเล็กน้อย

“เอาเถอะครับ........อาร์งั้นเดี๋ยวพี่เขี่ยก้างให้ละกัน”ปรเมศเลื่อนจานตัวเองมาด้านเดียวกับนันทกรก่อนจะหยิบปลาที่แพรวาตักให้เมื่อครู่มาเขี่ยๆเล็กน้อยก่อนตักใส่จานนันทกร

“ขอบคุณครับพี่เมศ งั้นเดี๋ยวอาร์ไปล้างคาวเลือดในปากก่อนนะครับแล้วจะกลับมากิน”นันทกรลุกขึ้น ดวงตาสีน้ำตาลเหลือบมองไปคนที่นั่งกัดฟันอยู่ตรงข้ามก่อนยกยิ้มเยาะเย้ยส่งให้ แพรวาเห็นดังนั้นก็ลุกขึ้นเช่นกัน

“งั้นแพรขอไปห้องน้ำแปปนึงนะคะ เมศนั่งกินคนเดียวไปก่อนละกัน”แน่นอนเธอไม่ได้ไปทำอะไรในห้องน้ำหรอกแต่เธอต้องการเคลียร์กับเจ้าเด็กอวดดีนี้ต่างหาก

/////////////////////


“คิดว่าตัวเองชนะแล้วหรือไง ถึงมาส่งยิ้มเยาะเย้ยฉันอย่างนั้น”เมื่อนัทกรเดินออกจากห้องน้ำ แพรวาก็รีบขวางหน้าทันทีพร้อมถามเสียงกร้าว

“พี่แพรพูดอะไรผมไม่รู้เรื่อง.....”นันทกรเอามือล้วงกระเป๋าด้วยท่าทางกวนๆ แต่ดวงตากลับพราวระยับเหมือนขบขันในสิ่งที่หญิงสาวทำเหลือเกิน

“เมศเป็นของฉัน อย่าคิดว่ายัยคุณหญิงแม่นั้นคอยถือหางอยู่แล้วฉันจะกลัวนะยะ อย่างนั้นก็อยู่อีกแค่ไม่กี่ปี พอถึงวันนั้นเมื่อไหร่ฉันกับเมศแต่งงานกันแน่ เพราะงั้นแกอย่ามานึกหวังเลยว่าเมศเค้าจะมาพิศวาสผู้ชายอย่างแกนะ ออกไปซะตอนนี้ดีกว่าฉันยังไม่อยากจะทำอะไรรุนแรง”

“เรื่องนั้นมันก็ต้องดูต่อไปครับ.......หวังว่าวันนั้นที่พี่แพรหวังคงจะมาถึงเร็วๆนะครับ”นันทกรโต้กลับสีหน้ายังคงยิ้มเหมือนเดิม ทำให้แพรวายิ่งโมโหหนักขึ้นไปอีกแต่เธอก็ฉลาดพอที่จะไม่ลงมือลงไม้กับเด็กหนุ่มเพราะรู้ว่านันทกรต้องใช้จุดนั้นเล่นงานเธอแน่

“ฮึ!!ฝากไว้ก่อนเถอะ แล้วเราจะได้รู้กัน”แพรวาเดินปึงปังกลับไปที่โต๊ะ ปล่อยให้อีกฝ่ายยังยืนนิ่งอยู่ที่เดิม

“คิกๆ โง่ชะมัด ฮิฮิ....ดันมาประกาศตัวโต้งๆอย่างนี้..........ทำตัวเหมือนนางอิจฉาไปได้ ขนาดละคร soap ที่อังกฤษยังไม่มีตัวคาแรคเตอร์อย่างนี้เลยนะเนี่ย ฮะๆๆๆหยุดหัวเราะไม่ได้เลย”นันทกรหัวเราะจนเกร็งไปทั้งตัว น้ำตาใสเล็ดออกมาจากหางตาเล็กน้อย ก่อนจะดึงมือออกจากกระเป๋ากางเกง และในมือนั้นก็ถือเครื่องบันทึกเสียงเครื่องหนึ่งไว้

“อย่างยัยนี้คงช่วยให้คุณป้าจับเรากับพี่เมศหมั้นกันจริงๆได้แน่ หึหึ งั้นเก็บยัยนี้ไว้ก่อนดีกว่า จะใช้ยัยนี้ยังไงดีน่า”นันทกรเคาะที่เครื่องบันทึกเสียงกับคางตัวเองเบาๆ ยืนยิ้มคิดหาทางใช้ประโยชน์จากแพรวา ถึงเวลาทำสงครามอีกครั้งแล้ว.......



ติดตามตอนต่อไป


-----------------------------

Neya : สวัสดีวันอาทิตย์คะ ขอโทษที่หายไปนานกว่าเดิมนิดนึง แบบว่างานท่วมหัวคนเขียนเอาตัวไม่รอดอยู่คะ ตอนที่ผ่านมาทำเอาแม่ยกน้องอาร์สงสัยกันเป็นแถวๆว่าน้องอาร์ไม่ได้รักพี่เมศหรือ ถ้าตอบตามจริงคือใช่คะ เพราะตอนอาร์ไปอยู่นู้นยังเด็กมากไม่ได้คิดอะไรกับเมศแม้แต่น้อย แล้วอยู่ๆห่างกันไปเป็นสิบปีจะมารักกันง่ายๆคนเขียนคิดว่าคงไม่ได้แน่ๆ แล้วรักกันง่ายๆก็ไม่มีฉากชะกับเหล่านางร้ายมันๆให้อ่านซิเนอะ ตอนนี้แพรวาโผล่แล้ว ใครเกลียดหล่อนเชิญตอบกระทู้ว่าร้ายหล่อนได้เต็มที่คะ :laugh: เพราะจะถือเป็นแรงเชียร์ในฐานะนางร้ายอย่างดี วันนี้คุยแค่นี้ก่อนเนอะ จะออกไปข้างนอกคะ พบกันตอนหน้า สวัสดีคะ :bye2:

ออฟไลน์ maru

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3553
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +162/-7
ผู้หญิงคนนั้นคิดจะแข่งกับอาร์ไม่ได้รู้อะไรเลยว่าแพ้ตั้งแต่ยังไม่เริ่ม ในเมื่อเมศก็ไม่ได้คิดอะไรกับตัวเองสักหน่อย ไม่ได้สังเกตหรือไงว่าเมศดูจะใส่ใจและห่วงใยอาร์มากมายขนาดไหน แต่อาร์ร้ายน่าดูนะเนี่ย

ออฟไลน์ Pigstar

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 394
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +20/-0
ร้ายไม่เบามีบันทึกเสียงซะด้วย
ชอบๆ เก่งมาครับ
 o13 o13

ออฟไลน์ yeyong

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5857
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +917/-26
แววว่าน้องอาร์จะถูกแฟนนิยายด่าในอนาคตเริ่มเห็นลางๆ แล้ว

ออฟไลน์ Rafael

  • เพราะคนเราเกิดมาเพื่อแตกต่าง
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4377
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +685/-7
น้องอาร์ร้ายนะคะ อิอิ
ชะนีแพรชิดซ้ายๆไปเลยยยย

ออฟไลน์ Naenprin

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1172
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +203/-1
เนื้อเรื่องมันส์มาก อาร์นายแรงได้ใจ สู้ต่อไปนะอาร์ ชอบมากเรื่องนี้ รอตอนต่อไปนะคะ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ udongjay

  • ความรัก...ไม่เคยจำกัดเพศ แต่เพศต่างหากที่จำกัด...ความรัก
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 416
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +235/-2
นางร้ายในคราบนางเอกจริงๆ ฮ่าๆๆ ชอบน้องอาร์อ่ะ

ออฟไลน์ zombi

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1385
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +63/-5
พี่เมศ ถ้ายังไม่รู้ตัวอยู่แบบนี้
ระวังจะโดนเด็ดปีกเด็ดหาง นะคะ

darkhook01

  • บุคคลทั่วไป
นายเอกในดวงใจเลยยยยย  o13

ออฟไลน์ YounIn

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1524
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +28/-8
ร้ายได้อีก อ่ะ นายเอกของเรา


5555

สนุกทุกตอนๆ

ต่อๆ

ออฟไลน์ koikoi

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3861
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +311/-13
จะรอดูว่าระหว่างแพรวากับอาร์ใครจะร้ายกว่ากัน

Coolsipie

  • บุคคลทั่วไป
ต้องแบบนี้สิถึงจะมัน  :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:

ออฟไลน์ =นีรนาคา=

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2546
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +296/-6
น้องอาร์สุดยอด o13

คิดว่ายังมีผู้หญิงของเมศอีกเยอะมาให้น้องอาร์แก้เหงา

ออฟไลน์ Satang_P

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 856
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +58/-2
ร้ายกาจจจจจจจจจจจจจจจจ  :m8:

ออฟไลน์ krit24

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 772
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +67/-3
นายเอกเราสุดยอดอ่ะ ได้ใจจริงๆด้วย

ออฟไลน์ everlastingly

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 476
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +19/-1
 :pig4: อาร์ร้ายกาจมาก  :m31:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด