Warning: ไม่เหมาะกับคน Sensitive มากๆนะครับ
Lesson 55
( Kim Part )
ผมถูกแรงบางอย่างดึงตัวลงมาหลังจากที่ผมพยายาม...จากโลกที่แสนอับเฉาไปด้วยการแขวนคอตัวเอง หึ ใครหลายคนคงบอกว่าผมโงจังทำร้ายตัวเองเพราะผู้ชายเลวๆคนเดียวทำไม แต่ผมอยากย้อนถามพวกคุณบ้าง ถ้าตกอยู่ในสภาพที่โดนคนที่ตัวเองรักทำร้าย ดูถูกเหยียดหยาม มากมายขนาดนี้ ผมหมดแรงที่จะมีชีวิตอยู่ต่อแล้ว จะอยู่ไปเพื่ออะไร อยู่ไปเพื่อใครกัน
“ค่อก ค่อก...แฮ่ก แฮ่ก”
“มึงจะทำอะไรห๊ะ!!!! มึงคิดจะทำอะไร!!!....เพี๊ยะ!!!!” ผมหน้าหันไปตามแรงตบจากคนที่ช่วยผมไว้
“ฮึก...ฮือ...มาช่วยทำไม”
“มึงอยากตายหรอห๊ะ!!!!” พี่โชว์ตะคอกใส่ผมดังลั่นกัดกรามแน่นจนเส้นเลือดตรงขมับปูดออกมา
“ใช่....แล้วจะทำไม” ผมตอบเสียงอ่อน
“หึ มึงฝันไปเถอะ กูยังไม่ให้มึงตาย มึงก็ไม่มีสิทธิ์ตาย!!!! จำไว้ด้วย” หึ ไม่มีสิทธิ์ตายงั้นหรอ ถ้าไม่ต้องการกันแล้ว...ทำอย่างนี้ทำไม
“คิดว่าตัวเองเป็นใคร....ถึงจะบังคับผมได้”
“…”
“ยิ่งใหญ่มาจากไหน...มีอำนาจขนาดนั้นเลยหรือไง” ผมถามกลับด้วยความรู้สึกหลากหลาย ซึ่งผมบอกไม่ได้ว่ามันคืออะไร
“กูเป็นเจ้าชีวิตมึง....แล้วอย่างน้อยกูก็เคยเป็นผัวมึง กูมีสิทธิ์สั่งมึงได้ทุกอย่าง”
“…” ถ้าคิดว่าง่ายขนาดนั้นก็แล้วแต่พี่จะคิดแล้วกัน
“…” พี่โชว์เลื่อนมือมาจับคอผมลูบอย่างแผ่วเบา ก่อนที่จะซุกหน้าลงมาไซร้คอผมอย่างบ้าคลั่ง
“ปล่อย...ฮึก...ปล่อย อย่าทำกับผมแบบนี้”
“…” พี่โชว์ไม่ฟังผมกลับกัดคอผมอย่างแรงผมรู้สึกเจ็บมากๆเลยดิ้นพล่านอย่างกับหนูโดนเหล็กแหลมเสียบ
“อื้ออออ เจ็บ” ผมกรีดร้องขึ้นเพราะรู้สึกถึงของเหลวไหลมาจากคอผม
“หึหึ” พี่โชว์หัวเราะเบาๆในลำคอแล้วก็ใช้ลิ้นเลียคอผม
“เลือดยังหวานขนาดนี้...ชักอยากลองอย่างอื่นแล้วสิ” พูดจบพี่โชว์ก็เปลี่ยนจากคอมาเป็นปากผม รุกล้ำเข้ามาอย่างบ้าคลั่งจนผมหายใจแทบไม่ทัน
“อื้อ...แฮ่กๆ...พี่มันคนเห็นแก่ตัว”
“หึ ปากรสก็หวานดีนะ แต่อย่าพ่นพิษหยาบคายออกมาสิ”
“โอ้ยยยยยย” พี่โชว์บีบปากผมอย่างแรง
“เพราะปากหวานๆแบบเนี่ย เก็บไว้ครางเวลามีความสุขกันดีกว่า”
“อื้อออออออออ” อยู่ๆก็มีของบางกระแทกเข้ามาช่องทางหลังของผมอย่างแรงจนผมจุกไปทั่วท้อง หมดแรงจะดิ้นต่ออยู่ๆขาแขนก็ไม่มีแรงขึ้นมาซะอย่างนั้น
“เจ็บหรอ” พี่โชว์ถามผมด้วยหน้าตาสงสาร...คงเห็นใจผมบ้างแล้วสินะ
“…” ผมก็พยักหน้าแทนคำตอบ
“นี่ยังไม่ถึงครึ่งที่กูเจ็บเลย” หมายความว่าไง
“!!!” ไม่ทันจะคิดอะไรพี่โชว์ก็เริ่มขยับกายเคลื่อนไหวเป็นจังหวะ จากช้าๆกลายเป็นเร็วๆและหนักหน่วงขึ้นเรื่อยๆ
“พอ...อึก....เถอะ....อ๊ะ...พอ...สักที...อื้อ” การขอร้องของผมไม่มีความหมาย พี่โชว์แทบจะไม่ฟังผมเลยด้วยซ้ำกลับเร่งจังหวะเร็วขึ้นและเพิ่มแรงกระแทกจนผมแทบจะทนไม่ไหว
“อ๊า~” หลังจากที่พี่โชว์ปล่อยเสียงออกมาผมก็รู้สึกถึงน้ำอุ่นๆไหลเข้ามาในตัวผมร้อนจนถึงบริเวณท้อง
“เฮือก...แฮ่กๆ” ผมหอบจนต้องฟุบตัวลงกับที่นอนอย่างเหนื่อยอ่อน
“ชอบไหม หืม” พี่โชว์มากระซิบข้างหูผม
“เฮือก...เฮือก” ผมก็ขยับตัวหนี
“เล่นตัวแบบนี้ สงสัยอยากต่ออีกรอบ” เมื่อพี่โชว์พูดจบผมก็ตะกายตัวหนีทันที
“มะ...ไม่”
“หมับ.....จะไปไหนเล่า ลองเปลี่ยนท่าใหม่กันดีกว่า” ผมถูกพี่โชว์จับขึงไว้กับเตียงแล้วก็ทำอย่างว่ากับผมด้วยท่าทางที่ต่างออกไป ท่านั้นท่านี้จนผมเริ่มเคลิบเคลิ้มไปด้วย
“กึก...ยะ..หยุดทำไม” ผมร้องถามเมื่ออยู่ดีๆพี่โชว์ก็หยุดกิจกรรมที่กำลังทำร่วมกับผม
“ขอร้องสิ”
“…” ไม่เด็ดขาด เรื่องน่าอายแบบนั้นผมไม่มีทางพูดเด็ดขาด!!!
“พูดออกมาสิ!!!!” พี่โชว์พูดเสียงดังพร้อมกับดันแก่นกายเข้ามาใหม่แล้วก็ดึงออกไป
“อึก...ขะ...ขอร้อง....ทะ...ทำต่อสักที” พี่โชว์แสยะยิ้ม
“หึหึ สันดานเดิมเริ่มออกแล้วสินะ”
“อื้ออออออออออ” พี่โชว์เริ่มทำกิจกามต่อทันทีและจากนั้นเวลาผ่านร่วงเลยไปนานเท่าไหร่ไม่รู้ ผมก็หลับไปโดยไม่รู้ตัว
ผมมารู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่ได้ยินเสียงคนคุยโทรศัพท์ดังอยู่ในห้อง แต่พอตื่นขึ้นมาพิษจากกิจกามก็ทำพิษกับผมทันที ปวดร้าวไปแทบทั้งตัว เมื่อไหร่ผมจะหมดเวรหมดกรรมสักทีนะ
“ครับ...คิดถึงสิครับแยม น้องแยมน่ารักที่สุดเลยรู้ไหม” จึก...เหมือนมีอะไรมาแทงตรงกลางใจผม แต่มันก็ถูกต้องแล้วแหละนี่คือสิ่งที่ผมต้องการจะให้เป็น
“ครับ....รักมากๆนะครับ...สวัสดีครับ...........อ้าว ตื่นแล้วหรอ กินอะไรก่อนสิ” ผมไม่มองหน้าพี่โชว์เลยด้วยซ้ำ ถึงจะบอกว่าต้องการให้เป็นแบบนี้แต่ในใจลึกๆ...ผมรับไม่ไหวจริงๆกับการเปลี่ยนแปลงที่กระทันหันแบบนี้
“…” พี่โชว์หยิบจานสเต็กมาให้ผม
“เดี๋ยวกินเสร็จแล้วกินนี้นะ” แล้วพี่โชว์ก็ยื่นแก้วใส่ยาจำนวนหลายเม็ดให้ผมพร้อมกับน้ำอีกหนึ่งแก้ว ผมก็ลงมือกินสเต็กจนหมดและในขณะที่ผมกำลังกินน้ำกินยาผมก็เหลือบไปเห็นบางสิ่งบางอย่างทำให้ความคิดชั่วร้ายของผมผุดขึ้นมา
“จะไปไหน” พี่โชว์ถามขึ้น
“ผมจะ...อาบน้ำ”
“คงเหนียวตัวสินะ ไปอาบเถอะ...เอ หรือว่าจะให้พี่อาบให้” พี่โชว์พูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน หึ ไม่ต้องมาทำดีกับผมหรอก...ผมจะเป็นฝ่ายไปจากพี่เอง
ผมเปิดให้น้ำไหลลงสู่อ่างจากุ๊ซซี่แล้วรอให้น้ำเต็มอ่าง ในขณะที่ใจของผมกับกำลังคิดถึงและรวบรวมความทรงจำที่ดีเกี่ยวกับพี่โชว์ไว้ให้มากที่สุด ก่อนที่ผมจะลาคนที่ผมรักมากที่สุดไปเสียงล้นของน้ำเป็นเหมือนดาบที่ตัดเส้นชีวิตผม...ได้เวลาแล้วสินะ ผมค่อยๆปิดน้ำที่ไหลมาจากก๊อกน้ำแล้วลงไปนอนแช่อยู่ในนั้นพร้อมกับดึงมีดออกมาจากผ้าคลุม แล้วค่อยๆกรีดลงไปบนฝ่ามือตัวเอง ทำไมไม่รู้สึกถึงความเจ็บปวดเลยนะ น้ำใสๆเอ่อคลอมาที่ดวงตาผม ผมคงรองมือรองเท้าพี่ได้แค่นี้ ถ้าเกิดชาติหน้ามีจริงๆผมขอเกิดเป็นผู้หญิงจะได้รักกับพี่ได้อย่างไร้ข้อครหา ผมมองเลือดในอ่างที่เริ่มกลายเป็นสีแดงๆก็ค่อยๆหลับตาลงแล้วปล่อยใจให้ว่างเปล่า....ลาก่อนนะครับพี่โชว์