หัวข้อ: หนุ่มหน้าใสกุมหัวใจนายจอมโหด Ms.Shizuru Lesson 77 End 19/01/2014 P.66

[doraemonjk]

คิมมมมมมมมม อย่าเป็นอะไรนะะะะะะะะ

[Satanza321]

ช้าไปไหมพี่โชว์ตอนสุดท้ายนั่น

มาต่อด่วนครับ 

[@yumyimmt]

ขอเข้าข้างโชว์นะ..รับไปเถอะนะคิม..คิมทิ้งโชว์เอง..3ปีนี่ทิ้งไปได้งัย   

ถ้าแค่สามเดือนจะไม่ว่ารัยเลย   เสียทั้งความรักและการเรียน

แต่ก็ดีกันไวไวนะ

[หมอตัวเปียก]

ขอเข้าข้างโชว์นะ..รับไปเถอะนะคิม..คิมทิ้งโชว์เอง..3ปีนี่ทิ้งไปได้งัย   

ถ้าแค่สามเดือนจะไม่ว่ารัยเลย   เสียทั้งความรักและการเรียน

เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งครับ

แต่ก็ดีกันไวไวนะ

[nemesis]

SAD

[maru]

คิมจะเป็นอะไรหรือเปล่า โชว์ก็จริง ๆ เลยเอาแต่ใช้อารมณ์ ทำแบบนี้แล้วอะไรจะดีขึ้น ทำร้ายคิม โชว์สบายใจหรือไงกัน

[mickeynut]

เอิ่ม....

[railay]

 

[fay 13]

 

[Satang_P]

โชว์ 

[ToeY_@_KP]

  สั้น จุ๊ดๆๆๆ

[why yyy]

ทำเกินไปแล้วนะไอ้โชว์

[makone]

  ไมพี่โชว์ชอบใช้แต่กำลัง+อารมณ์อย่างงี้อ่ะ
ทำไมพี่ไม่ฟังคิมบ้าง 

[maykiz]

ค้างเติ่งแบบแซ้ดๆ

[HanATarO]

มัน

มัน

มัน

สั้นไปอ่ะ

[Mookkun]

มาต่อแล้ววววว

แอร๊ยยยย >.<

[ชัดเจนกาบ]

เฮ้อ เนี้ยหรอที่เรียกว่ารัก รัก รักแบบไหนกัน อยากถามว่ามีสุขหรอกที่ทำกับคนที่ตัวเองรักเจ็บปวด แต่รักแบบนี้เขาเรียกว่ารักตัวเองมากกว่า ถ้ามีความสุข ก็ทำไปเถอะโชว์ ผมว่าหัวใจคุณรู้ดีว่ามันทรมารมากกว่าคุณโดนทิ้งถ้าไม่ติดว่าคุณกำลังหลอกใจตัวเอง ก็เข้าใจที่คิมทิ้งนายมากนายเจ็บแค่ไหน แต่คิมเจ็บกว่านายอีกเพราะคิมเหลือตัวคนเดียว อยู่อย่างโดดเดี่ยวที่เสียแม่ที่เหลือเพียงคนเดียวไปแล้ว และกำลังจะเสียคนที่รักเพียงคนเดียวที่รักมากกว่าชีวิตและความสุขของตนไป นั้นก็คืนนายนั้นแหละโชว์ ที่ไปก็เพื่อนายถึงนายไม่ต้องความหวังดีนั้นก็ตาม

[LadySaiKim]

ค้างจ่ะค้าง แง่มมมๆๆๆ ~ ~ 

คิมอย่าเป็นไรน้า 

[timtam]

อ่านไปเจ็บไปความรักที่มีแต่คำว่าอารมณ์ มักจะทำให้คนเราตาบอด คืนดีกันเร็วๆน่ะ  คนแต่งสู้ๆๆ

[ammlovey]

คิมอย่าเป็นไรน้าาาา 
โชว์ใจร้าย  คนแต่งก้ใจร้ายหายไปนานแต่มาสั้นๆ
.
.
เค้าล้อเล่นนนนนนนนนน   

[viper7123]

 

จะรอติดตามนะคัฟ

เป็นกำลังใจให้...........

[MIIN_PD]

อ๊ากก ค้างงงงงงงงง

[C_na]

อ่านจบ  น้ำตาไหลเลยอ่าาาาาาาาาาาาาา

[day9day]

1.สั้น
2.ค้าง
3.เม้นไม่ออก

ปล.เป็นกำลังใจให้คนแต่งนะครับ

[shizuruviola]

Lesson 53

( Show Part )

“คิมครับ...แปะๆ” ผมพยายามเรียกร่างเล็กตรงหน้าพร้อมกับตบหน้าไปด้วยเบาๆเพื่อให้อีกฝ่ายรู้สึกตัวแต่ดูเหมือนว่าจะไม่ได้ผล ผมถอนแก่นกายของตัวเองออกจากตัวของคิม สิ่งที่ทำให้ผมแทบหยุดหายใจคือ รอยเลือดจำนวนมากที่ไหนออกมาจากช่องทางหลังของคิม

“ฮัลโหล ลุงหมอครับช่วยมาหาผมที่....” ผมโทรตามลุงหมอประจำตระกูลมาที่คฤหาสน์ส่วนตัวทางภาคเหนือ คุณหมอก็รับปากผมแล้วกำลังรีบเดินทางมาให้เร็วที่สุด

“คิม พี่ขอโทษ พี่ขอโทษ!!!!” ผมกำลังคลั่งจนแทบเป็นบ้า ผมปล่อยให้ความโกรธมันครอบงำจิตใจจนทำให้ผมเกือบจะเสียสิ่งที่มีค่าที่สุดไป

ระหว่างรอลุงหมอผมก็ปฐมพยาบาลขั้นต้นรอไปก่อน ถึงแม้ว่ามันจะขัดๆไปบ้างเพราะผมไม่เคยทำอะไรแบบนี้มาก่อน เริ่มจากการห้ามเลือดที่ช่องทางด้านหลังข้างคิมสะก่อนเพราะตอนนี้เลือดยังไหลไม่หยุดเลย ผมก็จนปัญญาเลยเอาผ้าซับๆไว้ แล้วจากนนั้นก็เปลี่ยนผ้าปูที่นอนเก็บเศษเม็ดข้าวที่กระจายตามพื้นจนเสร็จลุงหมอก็มาถึงพอดี

“ลุงหมอครับ ช่วยด้วยนะครับ คิมกำลังแย่แล้ว”

“เอาล่ะ ใจเย็นๆนะ พาลุงไปหาคนป่วยหน่อยสิโชว์” ไม่ต้องบอกให้พูดซ้ำสองครับผมนำทางลุงหมอไปที่ห้องด้านบนอย่างรวดเร็ว

“ตอนนี้ยังไม่รู้สึกตัวเลยครับ...ลุงหมอช่วยให้ได้นะครับ ได้โปรดเถอะนะครับลุงหมอ” ผมพูดเสียงรวนตีกันไปหมดจนแทบจะฟังไม่รู้เรื่อง

“โชว์ โชว์ใจเย็นๆ ดูจากอาการคงแค่หมดสติ เดี๋ยวลุงขอตรวจคนไข้ก่อน ลุงว่าโชว์ออกไปรอข้างนอกก่อนดีไหม”

“ไม่ครับผมจะอยู่ด้วย”

ด้วยความดื้อรั้นของผมลุงหมอก็เลยต้องยอมครับ ตอนแรกคุณหมอก็จับชีพจรจากนั้นก็วัดความดันแล้วก็สำรวจบาดแผลที่มีเลือดไหลออกมาไม่ขาดสาย ลุงหมอตีสีหน้าเครียดก่อนจะหันหน้ามาถามอะไรบางอย่างกับผม

“โชว์...”

“ครับ ลุงหมอ”

“ทำไมเด็กคนนี้ถึงมีสภาพเป็นแบบนี้”

“…” อาหมอถามผมแบบนี้ผมถึงกับตอบไม่ถูกเลยทีเดียว

“เค้าเป็นคนรู้จักของโชว์หรอ...หรือว่าไปเจอที่ไหนมา” ลุงหมอยังถามผมต่อ ตอนนี้ลุงหมอจ้องหน้าผมไม่กระพริบผมก็หลบสายตาลุงหมอโดยอัตโนมัติ

“ก็...เอ่อ”

“รู้ไหมจากอาการที่ตรวจดูโดยละเอียด มีอาการไข้สูง รอยฟกช้ำนิดหน่อยตามร่างกาย และที่ร้ายแรงที่สุดคือทวารหนักฉีกขาดเพราะได้รับการถูกร่วมเพศอย่างรุนแรง สภาพของเด็กคนนี้ตอนนี้ไม่ต่างอะไรกับพึ่งโดนข่มขืนมาเลยนะ” ลุงหมอพูดจบผมก็ยืนแทบไม่อยู่ ต้องรีบก้าวเท้าไปที่โซฟาอย่างรวดเร็ว

“หือ ถึงกับลมจับเลยหรอ” ลุงหมอพูดพร้อมกับเอายาดมยื่นมาให้ผม

“ลุงขอถามอีกครั้งนะว่าเด็กคนนี้...”

“ฝีมือผมเองครับ” ผมพูดแทรกลุงหมอขึ้นโดยที่ลุงหมอยังพูดไม่จบเลยครับ

“เฮ้อ โชว์เอ้ย ทำไมถึงทำเค้าขนาดนั้นล่ะลูก” ลูกพูดพร้อมกับลูบหัวผมไปด้วย

“ผม...” เวร พูดไม่ออกบอกไม่ถูก เพราะผมโกรธ ผมแค้นที่คิมทิ้งผมไปน่ะหรอ เหตุผลแค่นี้มันคงไม่เพียงพอขนาดที่จะทำให้ผู้ชายคนนึงลุกขึ้นมาทำร้ายคนอื่นขนาดนี้เลยเชียวหรือ

“ไม่เป็นไร ถ้ายังไม่พร้อมที่จะพูด”

“ผมรักเค้า...แล้วเค้าก็เคยเป็นแฟนผมด้วย แต่ว่า...” จากนั้นผมก็เล่าเหตุการณ์ต่างๆนานาที่คิมหนีผมไปถึงสามปีจนกระทั่งผมตามจนเจอและก็ทำร้ายคิมจนสภาพกลายเป็นแบบที่ลุงหมอเห็น

“รักเค้าแต่ก็ทำเค้าขนาดนี้เนี่ยนะ”

“รักมากก็แค้นมากมั้งหมอ...แต่ผมกลับใจแล้วนะครับลุงหมอ ผมจะไม่มีวันทำร้ายคิมอีกแล้ว”

“ลุงขอให้มันเป็นอย่างนั้นจริงๆละกันนะ...ถ้าไม่มีอะไรแล้วลุงก็ขอตัวกลับก่อนละกันนะ” ลุงหมอเอ่ยขอตัวกลับ

“ลุงหมอไม่ค้างทางเหนือสักหน่อยละครับ อากาศกำลังดีเลย”

“คงไม่ดีกว่า พรุ่งนี้ลุงมีตรวจแต่เช้า....อ่อ ยาลืมให้ไอ้ตัวเล็กกินยาให้ครบตรงเวลาด้วยล่ะ” ลุงหมอเตือนเรื่องการกินยาของคิมแล้วก็กลับไปที่กรุงเทพคืนนั้นเลย ส่วนผมหลังจากที่ลุงหมอกลับไปแล้วก็มาคอยดูแลคิมอย่างใกล้ชิดคอยแต่ว่า เมื่อไหร่คิมจะฟื้นขึ้นมาสีกทีจนเผลอหลับไป

( Kim Part )

ผมตื่นขึ้นในตอนเช้าของวันต่อมา อาการเจ็บปวดตามร่างกายเริ่มๆคลายลงไปบ้างแล้วแต่ไอ้อาการเจ็บข้างหลังเหมือนว่ามันจะหนักกว่าเดิมน่ะสิ...คิดถึงเหตุการณ์เมื่อวานที่ผมถูกกระทำราวกับสิ่งของที่ใช้ระบายความใคร่น้ำตาก็พาลไหลเอาดื้อๆ

“ร้องไห้ทำไมครับ” มีเสียงพูดขึ้นข้างๆผมพร้อมกับมือหนามาเกลี่ยเช็ดน้ำตาผม

“พะ....พี่” ก่อนที่ผมจะพูดอะไรออกไปพี่โชว์ก็เอานิ้วมากดปากผมไว้

“อย่าพึ่งพูดอะไรเลยนะ”

“…” เราสองคนต่างคนต่างเงียบกันอยู่นานมาก และอยู่ๆพี่โชว์ลุกขึ้นมาคร่อมตัวผมไว้แล้วก็จู่โจมผมด้วยริมฝีปาก ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก เร็วจนผมไม่ทันตั้งตัว

“อื้อออ” ผมประท้วงขึ้นเพราะเริ่มหายใจไม่ทัน พี่โชว์จึงยอมผละออกจากตัวผมไป

“…”

“แฮ่กๆ พี่อย่าทำกับผมแบบนั้นอีกเลยนะ ผมเจ็บนะพี่ ฮึก...ฮึก” พอนึกถึงความเจ็บปวดวันนั้นผมก็รู้สึกกลัวสุดขีดแล้ว

“…”

“ฮือ...ฮึก...ฮือ...ฮึก...ฮึก”

“พี่ขอโทษ” หือ อะไรนะผมหูฝาดแน่ๆ

“ฮึก..”

“ไม่เอาหยุดร้องไห้ก่อนนะ โอ๋ๆ” พี่โชว์ดึงผมไปซบไว้กับอกของตัวเอง

“ผมกลัว ผมกลัวจริงๆนะพี่” ผมพูดทั้งๆที่น้ำเสียงยังสะอื้นไม่หาย สมเพชตัวเองจริงๆเลย

“ไม่ต้องกลัวนะ พี่อยู่ตรงนี้แล้ว” พี่นั้นแหละน่ากลัวที่สุดในโลกเลยรู้ตัวไว้ด้วย

“พี่ขอโทษที่พี่ทำร้ายคิม ว่าคิมเสียๆหายๆ แต่ที่พี่พูดไปพี่ไม่ได้คิดแบบนั้นจริงๆนะ”

“อื้อ” ตอบแค่นี้แหละ ขอเล่นตัวบ้าง ณ โมเมนต์นี้ผมถือไพ่เหนือกว่านิ

“พี่สัญญา พี่จะไม่ใช้อารมณ์แก้ปัญหาอีก”

“อื้อ” ผมเอาหน้าซุกอกพี่โชว์แน่นกว่าเดิม

“ตอบแต่อื้ออ่ะ” พี่โชว์บ่นผม ขอกวนต่ออีกหน่อยเถอะนะ

“อื้อ”

“ระวังไว้เถอะ หายเมื่อไหร่นะ...เสร็จแน่!!!!” ทะลึ่งจริงๆแฟนใครเนี่ย พูดมาได้ว่าหายแล้วผมเสร็จแน่ แล้วทุกวันนี้ผมยังไม่เสร็จเค้าหรือไงกัน???

[saradino1]

มาแล้ววว  กลับมาหวานกันเหมือนเดิมนะๆ

[took-ta_naka]

     ไปยอมเค้าง่ายๆได้ไงเนี่ย  เล่นตัวอีกหน่อยก็ไม่ได้   


+1  จ้า

[doraemonjk]

เล่นตัวอีกหน่อยเถอะคิมมมมมมมมม

[maxky88]

อื้อ
อิอิ ช่วงนี้คิมได้เปรียบและ

[uaeb]

เริ่มคลีคลาย )