Lesson 56
( Show Part )
หลังจากที่คิมเข้าไปอาบน้ำผมก็นั่งเปิดอีเมล์เพื่อดูงานที่ลูกค้าส่งมา...วันนี้ผมตัดสินใจแล้ว ว่าผมจะเลิกทิฐิทุกอย่างแล้วกลับไปเหมือนเดิมเมื่อสามปีที่แล้ว หลังจากที่คุยโทรศัพท์กับแยม ซึ่งเป็นลูกพี่ลูกน้องกับผมเอง แต่ตอนนี้เธออยู่เมืองนอก ผมเล่าเรื่องของผมกับคิมให้แยมฟัง แยมก็แนะนำผมในหลายๆเรื่องจนผมคุยเสร็จก็เห็นคิมตื่นพอดีผมก็เอาสเต็กให้คิมกิน จากนั้นคิมก็ขอเข้าห้องน้ำ วันนี้แหละผมจะพาคิมกลับบ้านของเรา บ้านที่มีผมกับคิมทั้งสองคน
“ก๊อกๆ คิมครับ” อาบน้ำนานไปหรือเปล่าเนี่ย
“…” ไร้เสียงตอบรับ
“คิมอาบเร็วๆหน่อยนะครับ พี่มีเรื่องจะบอก”
“…” ก็ยังเงียบเหมือนเดิม คิมโกรธผมแน่ๆเลย....แต่ไม่เป็นไรหรอกให้ออกมาก่อนแล้วค่อยง้อทีเดียวเลย
“~อย่าทำแบบนี้.....ฮัลโหลว่าไงมึง” ไอ้วินโทรมาครับ
“เฮ้ย มึงอยู่ไหนวะเนี่ยบ้านช่องไม่กลับ ติดหญิงที่ไหนวะ”
“อ้าว ไอ้ปากหมากูมีรักเดียวโว้ย...กูมีเรื่องจะบอกมึงด้วย” ได้เวลาบอกความจริงแล้วครับ จริงๆแล้วปกติผมไม่เคยปิดมันสักเรื่อง มีแต่เรื่องนี้ที่ผมปิด
“มีอะไรก็พูดมา”
“กูเจอตัวคิมแล้วนะ” พูดไม่ทันจะจบดี แม่งก็แหกปากเลยครับ
“ห๊ะ!!!!!!!!! เจอแล้ว เจอที่ไหนวะมึง”
“ไอ้เหี้ยนี่ หูจะแตก เจอที่เชียงใหม่นี่แหละ”
“แล้วเจอตอนไหน พึ่งเจอหรอวะมึง...แล้วรอดจากนักสืบพวกเราไปได้ไงวะ” ไอ้วินพูดแบบสงสัย ก็ไม่แปลกแม่งเล่นเปลี่ยนชื่อเปลี่ยนนามสกุลขนาดนี้
“เจอนานแล้วแหละ แค่กูไม่ได้บอกมึง”
“เออ ใช่สิวะ เดี๋ยวนี้มีอะไรปิดกู” แหม ทำเสียงงอนไม่ได้เข้ากับหนังหน้ามึงเลยไอ้ห่านิ
“กวนตีนละมึง...” ระหว่างที่ผมกำลังคุยๆอยู่นั้นตาผมก็ไปสะดุดกับจานสเต็กที่คิมกินไว้ทำไมเหมือนมันมีอะไรหายไปพิกลๆ
“เฮ้ย ไอ้วินแค่นี่ก่อน...ติ๊ด” ผมวางสายทันทีแล้วก็เดินเข้าไปดูจานใกล้ๆ
“!!!!” มีดหายไป ผมหันหน้าไปทางประตูห้องน้ำทันที
“ปัง ปัง ปัง!!!! คิมเปิดประตูให้พี่เดี๋ยวนี้นะ” ผมพูดแทบจะคำราม แต่ข้างในก็ยังเงียบสนิทไม่มีทีท่าของสิ่งมีชีวิตเคลื่อนไหวเลย
“ปัง ปัง ปัง!!!!” กุญแจ กุญแจห้องน้ำ!!!! ผมรีบวิ่งไปเปิดลิ้นชักหาจุญแจห้องน้ำมาเปิดทันที
“คิมรอพี่แปปนึงนะ” ผมไขประตูอย่างรวดเร็วๆ และภาพในห้องน้ำทำเอาผมแทบทรุดไปกองกับพื้น อ่างจากุซซี่สีขาวบัดนี่ภายในอ่างเต็มไปด้วยสีแดงฉานของเลือด คิมนอนหลับตาสนิทปากเริ่มซีดมือก็ยังกำมีดไว้แน่น
“คิม!!!! คิมอย่าเป็นอะไรนะ ทำใจดีๆไว้” ผมวิ่งเข้าไปอุ้มร่างคิมเอาผ้าคลุม คุมตัวไว้แล้วก็หยิบของจำเป็นอย่างรวดเร็วแล้วพาคิมไปโรงพยาบาลทันที เมื่อมาถึงโรงพยาบาล คิมก็ถูกพาเข้าห้องฉุกเฉินอย่างรวดเร็ว
“ขอโทษนะคะ ญาติผู้ป่วยเข้าไปไม่ได้นะคะ”
“คุณครับ ช่วยด้วยนะครับ ช่วยแฟนผมด้วย” ผมพูดเสียงสั่นไปหมด
“ทางเราจะพยายามอย่างเต็มที่นะคะ ขอปิดประตูด้วยค่ะ” พูดจบนางพยาบาลก็ปิดประตูไป ส่วนผมก็เริ่มร้อนรนอยู่ไม่สุขอีกแล้ว โทรหาใครดี....ไอ้วินแล้วกัน คิดได้ผมก็รีบกดโทรออกหามันทันที
“ฮัลโหล ว่าไงมึง” เสียงมันยังกวนตีนไม่เปลี่ยนแปลง
“มึง...มึง...”
“ไอ้เหี้ย ติดอ่างหาป้ามึงหรอ....หายใจเข้าลึกๆ ค่อยเรียงคำพูดแล้วก็บอกกูมา ไอ้สัด!!!” แม่งทำไมต้องด่ากูปิดท้ายด้วยวะ
“คิมจะฆ่าตัวตายมึง คิมจะฆ่าตัวตาย!!!”
“เฮ้ย!!!! ตอนนี้มึงอยู่ไหน” ไอ้วินเสียงเปลี่ยนเลยครับ
“อยู่โรงบาลที่เชียงใหม่”
“คุณเลขาครับ จองตั๋วเครื่องบินเที่ยวที่เร็วที่สุดไปเชียงใหม่ 2 ที...เดี๋ยวกูไปมึงทำใจดีๆไว้ ใจเย็นๆคิมอยู่ในมือหมอแล้วมึง”
“อือ...มึงอย่าพึ่งบอกแม่กูนะ” ผมยังไม่อยากให้แม่รู้ครับ ตอนนี้แม่ผมกำลังมีวคามสุขผมไม่อยากให้แม่ต้องเก็บเรื่องที่ผมก่อไปรบกวนความสุขของแม่
“เออ...กูรู้หรอก” พูดจบมันก็วางสายไป ส่วนผมก็นั่งเฝ้าอยู่หน้าห้องฉุกเฉินอยู่นานจนกระทั่งประตูห้องเปิดออก
“เอ่อ ญาติคนไข้ใช่หรือเปล่าครับ”
“ใช่ครับ ผมเป็นแฟนคนไข้ครับ”
“แฟนของคุณเสียเลือดไปมากถ้าเกิดมาช้ากว่านี้อีกนิดเดียว แฟนคุณอาจเสียชีวิตเลยนะครับ” คุณหมอบอกผมแล้วจ้องหน้าผมเขม็ง
“ผมพยายามมาเร็วที่สุดแล้วครับ....แล้วแฟนผมจะกลับไปเป็นปกติไหมครับ”
“ขึ้นอยู่กับกำลังใจผู้ป่วยอะนะครับ อาจจะฟื้นหรือไม่ฟื้น หรือถ้าฟื้นขึ้นมาก็อาจจะปกติหรือไม่ปกติก็ได้ครับ....หมออยากให้เผื่อใจไว้บ้างครับ”
“ครับ” จากนั้นคุณหมอก็เดินไปจัดการธุระต่อ ส่วนผมก็บอกให้พยาบาลย้ายคิมไปห้องพิเศษที่แพงที่สุด เพื่อที่คิมจะได้รับการดูแลที่ดี ถึงแม้ว่าผมจะดูแลอย่างใกล้ชิดก็ตาม
“คิม ฟื้นขึ้นมาคุยกับพี่หน่อยนะครับ” ผมจับมือคิมที่นอนนิ่งไม่ไหวติงอยู่บนเตียง เฮ้อ เพราะผมคนเดียว ถ้าผมไม่รุนแรงไม่ถากถางน้อง น้องคงไม่คิดสั้นขนาดจะฆ่าตัวตาย ผมนี่มันโง่ โง่ โง่ จริงๆเลย!!!!!!
“เฮ้ยเป็นไงบ้างมึง” ไอ้วินเดินเข้ามาตบบ่าผม พร้อมกับเฟียร์ที่เดินตามมาติดๆ
“ก็ปลอดภัยแล้ว แต่อาการยังต้องดูต่อไปว่ะ”
“แล้วทำไมคิมถึงอยากจะฆ่าตัวตายล่ะ พี่โชว์” เฟียร์ถามผมเสียงนิ่ง
“เออ นั่นดิมึงทำอะไรน้องวะ”
“…” ผมมองหน้ามันสองคนแล้วก็ตัดสินใจเล่าเรื่องทุกอย่างให้พวกมันฟังตั้งแต่คิมเปลี่ยนชื่อเป็นชื่อรันยาวจนมาถึงตอนที่คิมหายไปในห้องน้ำพร้อมกับมีดหั่นสเต็ก
“สัดเอ้ย!!! สารเลว” ไอ้วินด่าผมเลยครับ แต่ก็สมควรที่มันด่าแล้วแหละ
“ไม่แปลกเลย ที่คิมอยากจะฆ่าตัวตาย” เฟียร์มองหน้าผมอย่างเอาเป็นเอาตาย เหมือนจะฆ่าผมทางสายตายังไงไม่รู้....พวกมึงอย่ารุมกูได้ไหม แค่นี้กูก็รู้สึกย่มากแล้ว
“แค่กๆ แฮ่กๆ” เสียงดังมาจากเตียง ผมรีบหันกลับไปดูเลยครับ
“น้ำๆ ขอน้ำหน่อย” ผมรีบรินน้ำใส่แก้วแล้วส่งไปให้ คิมก็ดื่มจนหมดแก้ว
“ดีขึ้นไหมครับ” ผมถามเมื่อคิมส่งแก้วกลับมาให้ผมแล้วก็จ้องหน้าพวกผมไม่วางตา
“พวกคุณเป็นใคร”