หัวข้อ: ซีรีย์ [บังเอิญ]...สวนทาง (จบในตัว)

[♠DekDoy♠]

น้องแม็คทำใจได้เหรอปล่อยพี่กั๊กไปควงพี่แอ๊บ ไม่ใช่ฝ่ายนั้นป๊ะพี่กั๊กแล้วเปลี่ยนใจนะ 555

[BaoBao]

......

.....

....

...

..

.

โอเคร๊ แล้วรู้อะไรมั้ยครับ?

สิ่งที่มันจะเทรนด์ให้ผมคืออะไร?

......

.....

....

...

..

.

“เวลาพี่เจอไอ้นั่นอ่ะนะ ให้มองหน้ามันเหมือนเห็นหน้าผม เป็นตัวของพี่เลยนั่นแหละ จบ”

“มึงบ้าเปล่า คนไม่รู้จัก ให้กูไปสถุลกับเค้าได้ยังไงวะ”

“หือ...นี่พี่รู้ตัวด้วยเหรอ.....” ไอ้แม๊คทำตาโตเท่าไข่ห่าน

“เดี๋ยวกูเหนี่ยว.....”

“ฮ่าฮ่าฮ่า.....” มันหัวเราะชอบใจ กลิ้งตัวไปมาบนเตียง

ผมปล่อยมันหัวเราะไปก่อน....นาทีเดียวพอ ไม่ชอบรอนาน “กูไม่เข้าใจ มึงเอาให้ดีๆ สิ โอเคเอากูไปควงเต๊ะท่าว่าเป็นแฟน อันนี้ก็น่าจะพอนะ กูเป็นสุภาพชนเป็นนะมึง ทำไมต้องเอาธาตุแท้ของกูไปโชว์คนไม่รู้จักด้วยวะ?” ผมยื่นมือไปจับหัวมันให้หยุดอยู่กับที่

“..... คนแบบนั้นอ่ะนะพี่กั๊ก หน้าตาดี พ่อแม่รวย เลยมั่นใจตัวเองว่าจะจีบสาวได้....แต่นั่นแหละที่น่ารำคาญ...คนพวกเนี๊ยะ ถึงไม่อันตรายเท่าพวกโรคจิตหรือสโต๊กเกอร์..... แต่ผมให้คำนิยายว่า-ปลิง-”

ผมที่นั่งขัดสมาธิอยู่เหนือหัวให้แม๊คกำลังคิดตามคำพูดของมัน......... “กัดไม่ปล่อยอ่ะเหรอ?”

“ครับ” ไอ้แม๊ครับคำสั้นๆ

เริ่มจำเข้าใจละ คนที่มีความมั่นใจ จะตอดไม่ปล่อยนี่เอง ซึ่งก็หมายความว่าใช้มาตราการแบบธรรมดาไม่ได้ ...... “แล้วทำแบบที่กูเป็นอยู่เนี่ย มันพอเหรอวะ?”

“พอสิ.....ก็ตอนพี่อยู่กับผม พี่กวนตีนจะตาย！ โคตรอยากเดินหนีห่างๆ เลย”

“งั้นแผนมึงก็ไม่น่าเชื่อถือ”

“ทำไมอ่ะ?” ไอ้แม๊คขมวดคิ้ว

“ก็มึงจะไล่ไอ้นั่นไปให้พ้นๆ ไม่ใช่เหรอ เนี๊ยะ! กูไม่ยักกะเห็นมึงไปๆ จากชีวิตกูสักที....กูว่าแม่งไม่ได้ผลหร๊อก......ฮ่าฮ่าฮ่า”    ผมนั่งกอดอกหัวเราะร่วมอยู่เหนือหัวไอ้แม๊ค

สะใจมากที่ได้ตุ้ยมันสักดอก ยิ่งเห็นมันหน้ามุ่ยแล้วผมยิ่งสะใจ --------  เคี๊ยก เคี๊ยก เคี๊ยก

......

.....

....

...

..

.

“แล้วเวลาคุยกับน้องแอ๊บ กูต้องทำยังไงวะ?” เพิ่งนึกขึ้นได้ เลยหันไปถามไอ้แม๊คที่เดินปั๊ดๆ ไปนั่งทำงานของมันที่โต๊ะหนังสือ

“...................”

มันเงียบ ไม่ฮือไม่อือ คิดว่ามันคงมีสมาธิกับงานของมันอยู่ เลยลองเรียกมันอีกครั้ง “แม๊ค”

“......................”

ผมเสียงดังแล้ว และปกติเรียกแบบนี้ ระดับเสียงเท่านี้มันจะหันละ......แม่ง ไม่ปกติละ....... “ไอ้นี่เรียกแล้วไม่หัน เดี๋ยวเอาตีนสะกิดซะหรอก”

“.........................”

น่ารำคาญ! เล่นด้วยหน่อยไม่ได้เลยนะมึง หน้ามึน งอน โกรธ------- “ไอ้แม๊ค!” ผมเรียกชื่อมันด้วยเสียงที่เข้มกว่าเดิม ให้มันรู้ว่า กูไม่เล่นด้วยนะ ถามก็ตอบสิ!

“................ก็ทำแบบปกติแหละ คะค่ะอะไรก็พูดไปสิ”

“พอเหรอวะ?” ผมถามมันต่อ คิดว่าไม่น่าจะพอน๊า แบบในหนังช่องหลายสีอ่ะ มันต้องแสดงนั่นนี่ให้อีกฝ่ายตายใจด้วย...ไม่ใช่เหรอ?

“พอครับ เพราะเท่านี้ก็ตอแหลจะตายอยู่แล้ว อย่าเพิ่มอะไรมากกว่านี้เลยครับ”

“...................”  ไอ้เชี่ยแม๊ค!

......

.....

....

...

..

.

ด่ามันในใจ...พอ....ไม่อยากสุมไฟให้ลุกมากกว่าเดิม

......

.....

....

...

..

.

งี้วันนี้ก็น่าเบื่อสิ ไอ้แม๊คไม่เล่นด้วยแหละ......ทำไรดีว๊า...ยังไม่ง่วงเลย 

......

.....

....

...

..

.

[Rafael]

พี่กั๊กทำน้องแม็คงอนละนะ

อ่านไปอ่านมา นั่งอ่านคอมเม้นของแต่ละคนแล้วก็ฮาาา
ฮ่าๆ ลุ้นกันตัวโก่ง
หวยงวดนี้จะออกอะไรน้าาาาา ฮิฮิ

[RoseBullet]

ถึงพี่กั๊กแกจะพูดเล่น ไม่คิดไร กัดกันขำๆ
แต่น้องแม็คที่คิดมากเรื่องนี้อยู่แล้ว คงแบบ จึ้กๆๆ 

[andear]

แทงใจน้องแม็คหรอจ๊ะ

[♥lvl♀‘O’Deal2♥]

นอนให้ท่าแม็ค 1 ชุดเดี๋ยวก็ง่วงเอง

[malula]

 ยังไม่ง่วงก็แต่งต่อไปเรื่อย ๆ เดี๋ยวไปอบป๊อบคอร์นมารอ  เคี๊ยก เคี๊ยก เคี๊ยก

[koraorni]

เจอโหมดแม๊คงอลเข้าไป แทนที่จะง้อนะพี่กั๊ก ไม่มีซะละ

[yeyong]

ท่าทางพี่กั๊กจะยกฐานะแม็คไว้เป็นคู่ลับฝีปาก(หมา)

[11235]

อย่าบอกว่าพี่กั๊กจะได้น้องชายเพิ่มอีกคนให้แม็คงอนเล่นนะ

[BaoBao]

......

.....

....

...

..

.

ว่างๆ ไม่มีไรทำ แต่วันมะรืนจะไปกับน้องแอ๊บ พรุ่งนี้จำได้ว่ามีประชุมคงกลับดึกกว่าปกติ

“ไอ้แม๊ค จะให้กูใส่เสื้อตัวไหน?”

“......ตามใจพี่ดิ ไปค้นเอา อยู่ในตู้นั่นแหละ”

“เออ.......” ขออนุญาติเจ้าของเค้าแล้วก็เดินไปคุ้ย..... เสี่ยวมาก แต่ละตัวของมัน....ไม่ชอบเลยครับ

ผมเบ้ปากให้เสื้อของไอ้แม๊คที่จับมาได้ตัวแล้วตัวเล่า ....... ผมคุ้ยไปมาได้ไม่นานหรอก เพราะมันก็ไม่เยอะอะไร แต่มันไม่ใช่เทรนที่ผมนิยม เลยเลือกนาน.....

ผมหยิบไม้แขวนเสื้อ 3 ตัวที่เล็งว่ามันใส่แล้วจะเข้ากับกางเกงแสล๊คของผมไปหาไอ้แม๊ค

“มึงๆ ว่าตัวไหนเหมาะกะกูวะ?”

ผมยืนหิ้วแขวนเสื้อ 3 ตัวให้มันดูแบบ

ไอ้แม๊คมองหน้าผมนิ่ง แล้วก็ชี้นิ้วไปที่นอกประตู “พี่ต้องไปถามเจ้เอาเอง ผมมันแค่คนให้ยืม...”

ไอ้แม๊คพูดจบแม่งก็หันไปจ้องหน้าจอของมันต่อ

ผมมองตามตามันไปที่หน้าจอโน้ตบุ๊ค เห็นไฟล์งานแปลหราด้วยสีรุ้ง

วันก่อนเห็นมันพิมพ์แปลอยู่นี่นา ไหงมันกลายสภาพเป็นสีรุ้งแล้ววะ......สงสัยได้วาระแก้งานของมันอีกแล้ว------โอเคร๊ กูยกโทษให้ ถือว่ามึงเครียดกับงานอยู่อ่ะนะ ชิ!...... น่าเบื่อ!

“ฮึ!” ผมแค่นเสียงขึ้นจมูกเสร็จแล้วก็เดินออกไปจากห้องของไอ้แม๊คพร้อมเสื้อ 3 ตัวที่ตัวเองเลือกมาได้ไปที่ห้องของน้องแอ๊บ

เคาะประตูสามที แป๊บนึงน้องแอ๊บก็มาเปิดให้

ผมชูเสื้อสามตัวให้น้องแอ๊บเลือก น้องเค้าก็ย้อนถามว่าทำไมไม่ให้แม๊คเลือกให้คะ

เลยเบ้ปากบอกน้องแอ๊บว่า หน้ามันเป็นหมามุ่ยไปแหละ ไม่รู้งอนอะไรของมัน

น้องแอ๊บก็หัวเราะร่วนเลย ..... แล้วก็บอกว่าขอโทษแทนน้องชายด้วย

ผมก็ยักไหล่บอกว่าไม่ได้ถือสาหรอก ปล่อยมัน อยากเก๊กหน้าให้เหนื่อยก็ช่างหัวมัน

น้องแอ๊บก็ขำอีก

......

.....

....

...

..

.

น้องแอ๊บทาบเสื้อกับตัวผมจนครบทั้งสามตัว แล้วก็ทาบสลับไปมา ก่อนจะเลือกเสื้อสีเขียวมาตัวนึง.....มันเป็นคอโปโล น้องแอ๊บบอกว่า ใส่แล้วภาพลักษณ์จะดูมั่นดี แถมดูแรงด้วย เพราะผมสีผิวเข้ม หน้าก็ติดดุ ใส่สีบ้างจะดูมีสไตล์

ผมก็อื้อๆ ...... ไม่ใช่หรอก ชอบสีเขียวเฉยๆ ไม่เคยสนใจหรอกว่าใส่แล้วจะเป็นไง เลือกตัวนี้มาเป็นตัวแรกเลยเพราะมันสีเขียวนี่ละ

“แล้วรองเท้าละคะ?”

“ให้น้องเลือกให้นะคะ ผู้ชายด้วยกัน น่าจะเลือกได้ดีกว่าแอ๊บ”

“อ๊าว-----”

“คิกคิกคิก.......ไปเถอะค่ะ เอาเสื้อไปให้น้องดู เดี๋ยวน้องก็เลือกรองเท้ามาให้พี่กั๊กเองแหละค่ะ”

“ก็มันไม่พูดด้วย........งั้นพี่ใส่ของพี่ดีกว่า”

“ว๊าย....ไม่ได้นะคะ ไม่ได๊” น้องแอ๊บร้องเสียงหลง

“ทำไมคะ รองเท้าพี่มันไม่ดีตรงไหนคะ”

“........เอ่อ...มันดูลุยไปหน่อยน่ะค่ะ ไม่มีอะไร แหะ แหะ แหะ...” น้องแอ๊บกระอึกกระอัก

“.......” ผมหรี่ตามองหน้าน้องแอ๊บ “ทุเรศก็บอกมาเหอะค่ะ พี่รับได๊!”

“ใช่เลยค่ะพี่กั๊ก ตามนั้นนะคะ งั้นแอ๊บขอตัวก่อนนะคะ พอดีคุยกับเพื่อนค้างไว้ อย่าโกรธนะค๊า....”

น้องแอ๊บส่งยิ้มและทำมือบะบายอยู่หลังบานประตูห้องของตัวเอง


น่ารักนะคะ แต่วินาทีนี้พี่กั๊กไม่รักแหละ...........ทำไมคะ ทำไมต้องมีปัญหากับรองเท้าสไตล์พี่กั๊กคะน้องแอ๊บ...... 





































































































......

.....

....

...

..

.

แกร๊ก-------

ผมเปิดประตูแล้วเดินเอาเสื้อสีเขียวไปวางทิ้งลงบนโน้ตบุ๊คของไอ้แม๊ค จากนั้นก็เดินเอาตัวที่เหลือไปเก็บเข้าตู้ของมันตามเดิม

“อะไรน่ะพี่กั๊ก เอามาทำยับทำไม เก็บเข้าตู้ดีๆ สิพี่”

“เลือกตัวนั้นอ่ะ มึงเอารองเท้ามาให้กูด้วย”

“............เป็นไรอ่ะ”

ผมเดินไปทิ้งตัวลงบนเตียง ............................. “รองเท้าที่กูใส่ไปทำงานทุกวันเนี่ย มันไม่ดีตรงไหนวะแม๊ค หนังกลับเลยนะมึง สีน้ำตาลด้วย มีสีดำกูก็มี”

“.............เอาคำตอบแบบไหนล่ะ?” ไอ้แม๊คหมุนเก้าอี้กลับมาทางผม

“ตรงๆ”

“มันทุเรศ เขรอะ มันดูไม่ดี”

“อ๊าว ของมีสตอรี่ไงมึง รองเท้ามันใส่อยู่กับเท้า มันก็ต้องมีเปรอะบ้างสิวะ แต่กูก็เช็ดมันนะเว้ย น้ำยาเฉพาะสำหรับเช็ดหนังกลับกูก็เอามาใช้ แต่ของใช้ทุกวัน มันมีรอยบ้าง จะเป็นไรไปวะ ต้องให้กริบ ให้เนี๊ยบไปทำไม กูแม่ง ไม่เข้าใจผู้หญิงเล๊ย ให้ตายสิ！”

“หึหึหึ........ถ้าพี่ไปเที่ยวเล่นเฉยๆ ผมว่าพี่จะใส่อะไร เจ้เค้าคงไม่กำกับพี่หรอกครับ แต่เพราะงานนี้มันเป็นหน้าเป็นตาของงานเจ้เค้า เค้าเลยขอเยอะหน่อย............โมโห? รำคาญ? เซ็ง? ....?”

“เปล่า แค่ไม่ค่อยเข้าใจ”

“......หมายความว่าเข้าใจแล้ว แต่ยังไม่อยากยอมรับ”

พูดจบไอ้แม๊คก็หมุนเก้าอี้กลับไปทำงานของมันต่อ

ผมมองหลังมัน................  ขัดใจเว้ย!!!

ผมผุดลุกขึ้นจากเตียง แล้วเดินไปหยิบเสื้อคอโบโลสีเขียวที่ไอ้แม๊คเอาไปแขวนอยู่กับชั้นหนังสือติดมือออกไปจากห้อง






























































































































......

.....

....

...

..

.

เมื่อไหร่ผมถึงจะหาผู้หญิงที่เค้ายอมรับในสไตล์กับนิสัยของตัวผมได้สักที

......

.....

....

...

..

.

แกร๊ก-------

ปึง------

“อ้าว กลับมาทำไมวะ?” ไอ้เป้หันหน้ามาถาม

“กูก็มานอนสิ” ผมบอกแล้วก็เดินพลุบเข้าไปในห้องน้ำ ..... แปรงฟันเสร็จก็เดินปลิวเข้าไปในห้องนอนเลย

......

.....

....

...

..

.

[เกริด้า(๐-*-๐)v]

กร๊ากกกกกกกกกก+  อ่านคอมเมนท์ของแต่ละคนแล้วขำอ่ะ 

น้องแม๊กหนอ~ ให้พี่กั๊กไปแสดงความจริงใจให้ผู้ชายคนอื่นเห็น ...เดี๋ยวเขาก็"ติดใจ"พี่กั๊กอีกคนหร๊อก~! คริๆๆ 

.
.
.

หวาาาาา~ พี่กั๊กแอบงอน แอบน้อยใจ ..เฮ้อ~! คนเราก็งี้แหละนะกั๊ก รูปลักษณ์ภายนอกต้องมาก่อน... 

[Rafael]

มันทุเรศ!!
ฮ่าๆ โดนและตรงมากกกก

[♠DekDoy♠]

ขอให้มีปู้จายคนอื่นมาเล็งพี่ น้องจะได้เลิกเก็กและจีบให้เต็มสูบสักที อยากรู้ว่าใครจะกดใคร 555

[w[o]w]

หาผู้หญิงที่เค้ายอมรับในสไตล์กับนิสัยของตัวเองไม่ได้หรอพี่กั๊ก เปลี่ยนเป็นผู้ชายดีมั้ยคนนั้นรับได้แน่นอน

[moredee]

แบบว่า ผลัดกันงอนใช่ไหม 
เห็นป่ะล่ะงูเผือก พี่สิงห์โตเขาเลยไม่นอนด้วยเลยคืนนี้

[andear]

ผู้หญิงหาไม่ได้ ลองดูผู้ชายซิคะพี่กั๊ก คริคริ

[RoseBullet]

ผู้หญิงไม่มี ขอเป็นผู้ชายได้ไหมพี่กั๊ก
ถ้าได้ เดี๋ยวจับพี่กั๊กมัดแล้วถวายพานให้เด็กแถวนั้นเลย ฮี่ๆ

[Rafael]

รอ
ปูเสื่อรอ

[moredee]

"อีกครั้ง" ที่มาจอบหล๋อยเบา เบา

[londoneye]

อะไรเนี่ย

งอนกันไปงอนกันมา

แต่เข้าใจน้องแม๊คนะที่งอนกับคำพูดไอ้พี่กั๊กอะ

แล้วเมื่อไหร่พี่กั๊กจะเริ่มรู้สึกกับน้องแม๊คนะ

[BaoBao]

......

.....

....

...

..

.

ผมล่ะเกลียดสถานที่ที่มีคนมามุงรวมกันเยอะๆ

ไอ้สถานที่ที่ต้องเอาตัวเองมาอวดมาโชว์แบบที่ที่ผมยืนอยู่เนี๊ยะ---------------- ยิ่งเกลียดเข้าไส้

ผมพยายามเก็บสีหน้าแล้วนะ.....และผมก็พยายามมาได้ดีตลอด จนกระทั่งผมเจอไอ้ผู้ชายเป๊ะเช๊ะคนนึง

แม่งเนี๊ยบไปทั้งตัว สิ่งที่อยู่บนตัวมัน มีชื่อยี่ห้อว่าอะไรมั่ง ผมรู้จักหม๊ด เง้อ...... ผมทำงานที่สีลมนะครับ แบรนด์ห่าเหวอะไรเนี่ย ผ่านตาผ่านมือมาหม๊ด คนรอบตัวผม คนในตึกที่ทำงานเดียวกัน ขนเอามาใส่อวดจนผมตามทันทุกซีซั่น

แต่นั่นแหละที่ผมเห็นแล้วเบื่อ.....ผมเบื่อแทนพวกเค้า ที่คอยวิ่งตามกระแสที่ไหลไป......ตามที่กลุ่มขยิบมือเดียวกำหนดมาให้!

ไอ้นั่น! มันวางท่าเหมือนรู้จักกับน้องแอ๊บเป็นอย่างดี

แต่ผมว่ามันแปร่งๆ........ แต่ละคำที่ออกจากปากมัน สุภาพและสวยหรูก็จริง แต่แหม๊.......ยั่วตีนผมให้กระตุกได้บ่อยเหลื๊อเกิ๊น....คนบ้าอะไรวะ อวดฉิบหายวายป่วง มันคุยฟุ้งจนผมหายใจไม่ออก.....อึดอัด!!! 

“อะไรนะ! คุณกั๊ก.....หึหึหึ คุณกั๊ก....นี่คุณกั๊กเป็นแฟนน้องแอ๊บเหรอครับ....หึหึหึ”

“ครับ” ไม่อยากเสวนาด้วย ผมเกลียดขี้หน้าคนประเภทนี้ และกูยืนหัวโด่มาเกือบครึ่งชั่วโมงแล้ว แม่งเพิ่งมีมารยาทมาทักกู.....เฮอะ!

“หึหึหึ.......ไม่น่าเชื่อเลยนะครับ....หึหึหึ......ว่าแต่วันนี้ว่างรึครับ? ทุกทีจะเห็นน้องแอ๊บมาคนเดียว.....”

“ครับ”

“หึหึหึ ..... นี่คุณกั๊กรู้จักกับน้องแอ๊บได้ยังไงครับ?”

“......ผมรู้จักกับน้องชายของน้องแอ๊บครับ แล้วค่อยมารู้จักกับน้องแอ๊บทีหลัง” ผมตอบด้วยน้ำเสียงอย่างเสียมิได้

“หึหึหึ......น้องแม๊ครึครับ.....นี่รึว่าคุณกั๊กทำงานไปด้วยเรียนป.โทไปด้วย?”

“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับเรียนป.โทครับ?”

“หึหึหึ....ก็คุณกั๊กบอกว่ารู้จักกับน้องแม๊คไงครับ....ผมจำได้ว่าน้องแอ๊บบอกว่า น้องชายเรียนป.โทอยู่ เลยคิดว่าคุณเจอกันเพราะเรียนที่เดียวกัน....หึหึหึ ก็ไม่มีอะไรหริกครับ”

“อื้อ....” ผมเอียนเสียง..หึหึหึ...ของมันมาก-------หน้ากูมีไรให้มึงขำวะ!!! 

“พี่กั๊กเค้าใจดีนะคะ เค้าช่วยเก็บมือถือที่น้องชายแอ๊บทำตกไว้ แถมเอามาคืนให้ด้วย ตอนน้องแอ๊บรถล้ม พี่เค้าก็ช่วยหลายอย่าง....ตอนนั้นบ้านเราไม่มีใครอยู่เลย ถ้าไม่ได้พี่กั๊กล่ะแย่เลยค่ะ.... เพราะพี่กั๊กดีออกแบบนี้ไง เนอะ” น้องแอ๊บเงยหน้าขึ้นมาส่งยิ้มหวานให้ผม

“ค่ะ”

“ค่ะ......ฮ่าฮ่าฮ่า......นี่.....หึหึหึ....นี่คุณพูดแบบนี้ประจำเลยเหรอ?....หึหึหึ....หน้าไม่ให้เลย....”

เส้นความอดทนที่เหลือเพียงหนึ่งเดียวของผมขาดผึงด้วยเสียงหัวเราะแบบไม่เกรงใจใครของมัน

“ผมขอถามอะไรอย่างสิครับ?” ผมจ้องหน้าไอ้เวรนั่น

“ครับ หึหึหึ เชิญครับ ....”

“ไม่ทราบว่าคุณขำหาพ่อคุณเหรอครับ! คุณรู้ตัวมั้ย? การพูดไปขำไปเนี่ย มันทำให้ผมคันตีนมาก! มันฟังดูน่ารำคาญครับ แถมยังดูไร้มารยาทมากด้วย แล้ว.....คุณบอกว่าจบจากไหนมานะ?.....เออ ช่างมันเหอะ！เท่าที่ผมเห็นสถาบันไหนคงไม่สำคัญอีกต่อไป คุณรู้มั้ยมารยาทขั้นพื้นฐานในการคุยกับมนุษย์น่ะ เค้าสอนกันตั้งแต่อยู่ประถมนะครับ นี่คุณแก่จนลืมสิ่งที่ครูบาอาจารย์ท่านกรุณาสอนสั่งคุณมาแล้วงั้นเหรอ?”

ฮึ้ม-----โล่งว่ะ แม่งเงียบปากสักที 

ผมหันหน้ากลับไปหาน้องแอ๊บ

“น้องแอ๊บคะ พี่ไม่เห็นด้วยกับการที่น้องจะคบหาเป็นเพื่อนกับคนที่มีนิสัยดูถูกคนอื่นแบบนี้นะคะ พี่ขอได้มั้ยคะ? ประชากรมนุษย์มีล้นโลกเลยนะคะ น้องแอ๊บหาเพื่อนคนใหม่นะคะ คนนี้พี่ไม่เอาค่ะ......”

ผมส่ายหน้านิดๆ ให้น้องแอ๊บ “พี่ไม่ไหวนะคะ เห็นแล้วอยากเอาตีนยัดปากให้เงียบๆ ไปซะ!”

......

.....

....

...

..

.

หนุ่มหึหึหึจ้องหน้าผม

ผมก็จ้องมันตอบ

......

.....

....

...

..

.

“ขอตัวนะครับ น้องแอ๊บ” ไอ้หึหึหึ นั่นหันหน้าตึงๆ ของมันไปบอกกับน้องแอ๊บ แล้วมันก็เดินหายเข้าไปในกลุ่มคน...ที่มาร่วมงาน

“พี่กั๊กคะ....” น้องแอ๊บเอามือขึ้นมาลูบที่ต้นแขนผม

ผมหันหน้าไปหาน้อง “พี่ไม่ไหวนะคะ พี่ขอโทษ แต่พี่เกลียดเสียงหัวเราะของมัน!”

ผิดคาด น้องแอ๊บขำนิดๆ แล้วก็ยังยิ้มด้วย “ไม่ต้องขอโทษหรอกค่ะ เค้าเป็นแบบนั้นมานานแล้วค่ะ แอ๊บก็ไม่ไหวเหมือนกัน อยากเลิกคุยด้วย แต่เวลามางาน.........มันก็พูดยากน่ะค่ะ”

“..........บ้าเอ๊ย! แล้วพี่ทำน้องเสียงานมั้ยคะ? มันเป็นบุคคลสำคัญรึเปล่าคะ?  โธ่.......ปากพี่เสียจังเล๊ย!” ผมยกมือขึ้นตีปากตัวเอง ทันทีที่นึกได้ว่า....ไอ้อีกฝ่ายนั่น อาจเป็นคนใหญ่คนโต เพราะดูจากเครื่องที่มันทรงมางาน.....แพงหูฉี่เลยล่ะ

“คิกคิกคิก.....ช่างเค้าเถอะค่ะ ...... ว่าแต่พี่กั๊กเถอะ เบื่อรึยัง? เสร็จงานพี่กั๊กแล้วนะคะ พี่ไปนั่งพักได้นะ หรือจะไปเดินเล่นในห้างรอแอ๊บก็ได้ สักครึ่งชั่วโมง แอ๊บก็คงกลับได้ล่ะค่ะ”

“อ้าว แต่พี่ยังไม่เจอไอ้คนที่ตามตื้อน้องแอ๊บเลยนะคะ พี่ไม่อยู่ด้วยจะดีเหรอคะ?”

“ว่าแล้ว!” น้องแอ๊บตบมือตัวเองฉาดหนึ่ง

“อะไรคะ?” ผมเคียงคอมองน้องแอ๊บ

“ก็คนเมื่อกี้ไงคะ นั่นแหละ!” น้องแอ๊บบอกเสียงใส

“.................................หื๊อ! ไอ้หึหึหึนั่นอ่ะนะ！”

“ฮ่าฮ่าฮ่า...........พี่กั๊กเรียกน่ารักจังเลย....ชอบค่ะ! ชอบ!” น้องแอ๊บหัวเราะชอบใจ

......

.....

....

...

..

.

เออ....ชอบก็ชอบ.....ง่ายๆ ซะงั้น.....สมกับที่ไอ้แม๊คบอกเลย 

......

.....

....

...

..

.

กลับมาจากงานพร้อมน้องแอ๊บ

แต่พอมาถึงบ้านไอ้แม๊คมันดันไม่อยู่......เลยโทรไปถามว่ามันจะกลับมากินข้าวเย็นรึเปล่า?

มันบอกว่าอาจกลับถึงดึก

ผมเลยสั่งข้าวที่ร้านใต้คอนโดขึ้นมากินกับน้องแอ๊บ

......

.....

....

...

..

.

หลังจากได้ควงกันไปงานแล้วผมเหมือน......คุยกับน้องแอ๊บง่ายขึ้น

บางส่วนของน้องแอ๊บ เหมือนกับน้องชาย

และตัวน้องแอ๊บเองก็สำทับตัวเธอเองว่า เธอน่ะนิสัยไม่ต่างจากน้องชายตัวเองสักเท่าไหร่หรอก..... แค่ไม่ค่อยแสดงออกมาตรงๆ แบบน้องชายก็เท่านั้น

ผมก็คิดว่างั้น...เพราะเดิมยังนึกอยู่ว่า น้องแอ๊บต้องพอควรทีเดียว ถึงเอาไอ้แม๊คได้อยู่

เรื่องไหนบอกพ่อแม่ไม่ได้ แต่ไอ้แม๊คต้องบอกเธอ......

......

.....

....

...

..

.

ผมนั่งกินข้าวไปคุยไปกับน้องแอ๊บ

“ไอ้แม๊คมันเคยตามไปเป็นบอดี้การ์ดมั้ยคะ?”

“เคยไปสิคะพี่กั๊ก”

“เคย?”

น้องแอ๊บพูดเหมือนเป็นรูปอดีต

“ค่ะ แต่พอโดนบีบกลายๆ ให้ไปถ่ายแบบครั้งเดียว ก็เลิกไปเด็ดขาดเลยค่ะ..... เฮ้อ....ไปงานแบบนั้นคนเดียว ลำบากนะคะ พี่กั๊ก แต่ให้ตายยังไง แม๊คก็ไม่ยอมไปอีก แอ๊ยเลยต้องดูแลตัวเอง แล้วก็หาตัวช่วยอื่นบ้าง”

ผมตาโตลุกวาว “ถ่ายแบบอะไรคะ?”

“อยากเห็นมั้ยคะ?”

“อยากค่ะ！”

น้องแอ๊บยิ้ม แล้วก็ลุกจากโต๊ะกินข้าว หายเข้าไปในห้องของเธอ ..... สักพักใหญ่ เธอก็กลับมาพร้อมแฟ้มสีขาวหนาเตอะ

น้องแอ๊บเดินเอามาวางลงบนโต๊ะกินข้าว แล้วยืนพลิกหาหน้าที่ต้องการสักพัก

“นี่ไง! น้องแอ๊บหล่อนะคะพี่กั๊ก ดูสิ....”

น้องแอ๊บเลื่อนแฟ้มมาทางผม พร้อมชมน้องชายเธอด้วยสีหน้าภาคภูมิใจมาก

ผมวางช้อนและส้อมลงบนจานข้าว จากนั้นก็หยิบแฟ้มสีขาวนั้นมาดูใกล้ๆ

......

.....

....

...

..

.

“โอ้โห แฮะ!”

“หล่อใช่มั้ยล่ะคะ”

“เปล่า ตลกอ่ะ ฮ่าฮ่าฮ่า............ไม่เหมือนไอ้แม๊คเลย เหมือนใครก็ไม่รู้ที่พี่ไม่รู้จัก ฮ่าฮ่าฮ่า”

“พี่กั๊กอ่า!”

......

.....

....

...

..

.




















































































แกร๊ก-----

ผมหันคอไปทางประตูห้อง

ไอ้แม๊คเดินเช้ามา

“ซับแมน!”

“หึหึหึ.... ไงครับ ไปปล่อยหมามาหน่อย อารมณ์ดีเลยนะครับ”

“ก็นิดนึง แต่ยังเหลืออีกเยอะ.....สำหรับมึง.....ไม่ต้องห่วงว่ามันจะหมดนะ” ผมหันหน้ากลับมาอ่านหนังสือในมือตัวเองอีกครั้ง

“ขอบคุณนะครับ แต่วันหลังไม่ต้องเหลือมานะ ไม่ไหวจะเลี้ยง” ไอ้แม๊คพูดพลางวางเป้ของมันลงบนโต๊ะหนังสือ

"รองเท้ามึงน่ะ กูทำความสะอาดให้แล้ว แต่ผึ่งลมอยู่นอกระเบียงนะ......บอกให้ทราบ"

"ครับ"

“อ้อ.....น้องแอ๊บเอารูปมึงตอนถ่ายแบบมาให้กูดูด้วย คิกคิกคิก” 

“อื้อ...”

ไร้ปฏิกริยา ผิดจากที่ผมคาดไว้......

น้องแอ๊บบอกว่าไอ้แม๊คไม่ชอบภาพที่มันถ่ายแบบวันนั้น ไอ้ผมก็นึกว่ามันจะอาย หรือโวยวาย ......... ที่ไหนได้ ไม่สนใจเลย! ----- หมดสนุกเลยกู... 

“ไมวะ? ไม่ชอบ?”

“อื้อ...”

“ก็ดูดีออก”

“ถ่ายแล้วแต่งด้วยคอม พี่กั๊กไปถ่ายก็ดูดีได้ครับ”

“................”

......

.....

....

...

..

.

เหมือนไอ้แม๊คไม่พอใจ

......

.....

....

...

..

.

หรือนี่จะเป็นปมของคนหน้าตาดี

ผมนึกถึงแฟนไอ้เป้ที่จัดว่าเป็นคนสวย แต่กลับเจอแต่ผู้ชายนิสัยไม่ดี..... ความสวยงาม ทำให้สัมผัสไม่ได้ถึงความจริง.....แตะไม่ถึงเนื้อแท้

กว่าจะมาเจอไอ้เป้ เธอบอกผมว่าเธอเกือบหมดศรัทธากับคำว่า “ความรัก” ไปแล้ว

ที่ผ่านๆ มาผมเองก็ไม่เคยสนใจส่วนเด่นอะไรของไอ้แม๊คนี่เลย......ผู้ชาย ถึงหล่อหน้าตาดีแล้วไงอ่ะ .... ทำไมต้องชม ให้ไอ้แม๊คมันเป็นนักเตะแข้งทอง รึนักมวยเหรียญโอลิมปิคก่อนเหอะ ผมถึงจะ “กรี๊ด” มัน

-------พอจะมาแตะเรื่องนี้เข้าหน่อย แม่ง......หน้าตึงเลย สงสัยจะมีความหลัง.....ว่าแล้ว ผมก็เลิกคิดที่จะแหย่มันเรื่องนี้ แล้วเปลี่ยนเรื่องใหม่ขึ้นมาคุยกับมันแทน

“ไอ้แม๊ค กูจะกลับบ้านแหละนะ” 

“หือ?.....” ไอ้แม๊คหันหน้าควับ

“กูโทรถามยามหน้าหมู่บ้านกูแล้ว น้ำบนถนนในหมู่บ้านยังไม่ลดก็จริง แต่ในตัวบ้านมันลงแล้วว่ะมึง มีคนเข้าไปขัดบ้านกันบ้างแหละ กูเลยว่าเดี๋ยวพรุ่งนี้จะขัดซะหน่อย แล้วกูก็ว่าจะนอนที่บ้านเลย”

“มันจะไปอยู่ได้ยังไงพี่กั๊ก ชื้นก็ชื้น ราก็เยอะ!”  มันขมวดคิ้วยุ่งเลย

“อยู่ได้ อยู่ชั้นสองสิ! ใครๆ เค้าก็อยู่กัน กูถามยามเค้าแล้ว！” ผมยืนยันข้อมูลกับมัน

“พี่บอกพี่เป้แล้วรึไง?” ผมนั่งจ้องหน้าผมอยู่บนเก้าอี้หมุน

“บอกแล้ว! ก็มันสัญญากับกูว่าถ้าน้ำลดลงเหลือแค่ถนนในหมู่บ้าน มันจะให้กูกลับไปขัดบ้าน! นี่ไงลดแล้ววววววว......กูจะได้กลับไปนอนบ้านกูแล้วววววว------------โอย!! คิดถึงบ้านกูว่ะ!  เตียงกู!  ต้นไม้กู! ผ้าห่มกู!...........”

ปึ๊ก-----------ไอ้แม๊คเดินหายเข้าไปห้องน้ำ

“ไอ้น้องเวร! ไม่ร่วมดีใจกับกูเลยนะมึง ชิ!” 

แล้วแคร์มั้ย?

ฮ่าฮ่าฮ่า ผมไม่แคร์ 

ว่าแล้วผมก็โดดเล่นบนเตียงของไอ้แม๊คต่อ....ระบายความดีใจ.....

......

.....

....

...

..

.

บ้านจ๋า บ้าน!

บ้านของพี่กั๊ก!

คิดถึงจังเลยที่รัก!

รอพี่น๊า!

พรุ่งนี้แล้ว! ! !

......

.....

....

...

..

.















































































































  ที่รักทุกๆ ท่าน / เบาเบา

[beautifuldead]

ถึงจะงอนกันไปงอนกันมา
แต่รู้สึกถึงบรรยากาศละมุนๆ บางอย่าง เหมือนสนิทใจกันมากกว่าเดิม><



ชอบตอนพี่กั๊กเป็นตัวพี่กั๊ก 5555 ตาหึหึหึเงิบเลย

[Rafael]

น้องแม็คงอนตลอดศก ฮ่าๆ
อีพี่กั๊กนี่ก็ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย
ฉลาดแต่เรื่องอะไรก็ไม่รู้
ขัดใจ ขัดใจ ฮ่าๆ

[monoo]

 

[aiwjun]

เฮ้อ ... สงสารน้องงูเผือก  ต้องทนช้ำใจไปอีกเท่าไหร่เนี่ย กั๊กนี้ก็ความรู้สึกช้าเกิน  น้องงูเผือกงอนแล้ว

[ice_spok]

น้องแม็คไปนอนด้วย ช่ายมะเอ่ย คิคิ

[RoseBullet]

พี่กั๊กนี่น้า ไม่รู้อะไรกับเค้าบ้างเล้ย อ่านบรรยากาศไม่เก่ง แถมยังบื้อๆอีก
ปากหมา กวนตีน แต่ไม่รู้ทำไมรู้สึกว่าถึงจะเป็นแบบนั้นพี่แกก็น่ารักเนอะ
ขำมากตอนไปด่าไอ้หึหึหึ ได้ใจ๊ได้ใจ และต่อมาก็ได้เงิบไปหนึ่งรอบครึ่งตอนพี่กั๊กถามหาคนที่ตามตื้อน้องแอ๊บ
อ้าว! นึกว่าตอนด่าเขาเนี่ยรู้แล้วซะอีกว่าอีกฝ่ายเป็นใคร โถๆ พี่กั๊กหนอพี่กั๊ก
เนี่ยไปพูดคิดถึงบ้านเสียจนน้องแม็คงอนสะบัดตูดไปอีกรอบละ พี่แกคงยังไม่รู้ เหอๆ
คิดถึงแต่บ้านของพี่กั๊ก แล้วน้องแม็คของพี่กั๊กล่ะคะ
 

[w[o]w]

ยังไม่นอน คืนนี้13จะมามั้ยครับ

[andear]

จะรีบกลับไปไหนเล่าพี่กั๊ก อยู่ต่ออีกหน่อยจิ ง้อแม็คก่อน