หัวข้อ: ก็บอกแล้วว่า...อย่าทัก ภาค 1 -END[P.38-26/6/57]-จบภาค 1 รบกวนย้ายห้องให้ด้วยครับ

[iammoonoi]

 

พี่กำจรน่าสงสาร..หนูหมีมาช่วยหน่อยเร็ว..

อย่าหายไปนานนะคราวนี้..มันลุ้นมากกว่าทุกทีอี๊กกกกกกกกก

[Zelsy]

อย่าพึ่งตายสิครับ!!!

[SenzaAmore]

  เห้ยๆๆๆ ฆ่าตัวตายเลยหรอ!!!!! ไอ้สามแฝดนั่นอยู่ไหนฟระ รีบๆมาช่วยเร็วๆ

โอ้ยยยย ลุ้นระทึก ขอตอนหน้าเร็วๆน้าา ค้างมากกก

[kongxinya]

ค้างงงงงงงงงงงงงง 
ต่ออีกหน่อยเถอะนะคะ 

[narunarutoboyz]

ไม่เคยอ่านเรื่ิองของสามแฝด แต่การที่ทำอะไรเอาแต่ความต้องการของตัวเอง
โดยที่ไม่สนใจกำจรเลยว่าแย่แค่ไหน.แบบนี้ไม่เรียกว่ารักหรอกนะ.หรือถึงจะเรียกก็ไม่ซาบซึ้งด้วยหรอก
แบบนี้มันเกินไป ไม่รู้สึกแปลกใจเลยซักนิดถ้ากำจรจะฆ่าตัวตาย และไม่รู้สึกอยากให้ใครมาเจอนะ
แต่ตามท้องเรื่อง...มันต้องเจอ ต้องรอด ใช่มะ? ถ้างั้นก็อยากให้กำจรได้ความยุติธรรมกลับคืนบ้าง
ขอความถูกต้องใหกำจรด้วย สั่งสอนสามแฝดนั่นให้รู้จักเห็นใจผู้อื่นบ้าง


อ่านแล้วไม่รู้สึกว่ากำจรโชคดีซักนิดเลย นี่ต้องรออีกนานมั๊ย กว่าคนคนนี้จะมีความสุขจริงๆซักที

ติดตามตอนต่อไปอย่างใกล้ชิด พร้อมกำลังใจเต็มปรี่ใหคนเเต่งจ้า
พร้อมนั่งรอวันที่กำจรจะพบความสุขจริงๆและหนูหมีกลับมาเป็นเหมือนเดิมเร็วๆค่าาาา
 

[moodyfairy]

 

[Rafael]

กรี๊ดดดด
เฮ่ยยย ทำแบบนี้เลยเรอะ
โหดไปไหม ฮืออออ
ถึงจะไม่ค่อยชอบพี่กำจรแต่ก็ไม่ได้ถึงอยากให้ตายนะ

[jubujubu]

แฝด  พวกแกแย่มาก

[Fujoshi]

 
มาต่อเดี๋ยวนี้นะ!!!!! มันค้างงงงงง!!!!!!

[nunnan]

กรทำแบบนี้ก็ดีน่ะ พวกนั้นจะได้สำนึกบ้าง แต่ขออย่าให้เป็นอะไรมากเลยยย 

[takara]

กำ จะเป็นไรมั้ยเนี้ย

[yunjae123]

พี่กรน่าสงสารเวอร์อ่ะ!!!!!!
  ไม่อยากให้พี่กรตาย
สามแฝดรีบๆมาเจอเลยนะ
แล้วก็รับผิดชอบพี่กรด้วย!!!! T^T

[mumii009]

รอออออออออออออออออ
 

[hembetaro]

 

สรุปว่าตอนนี้ต้องอ่านเรื่องของเด-เฟียร์คู่กันเนอะ

รอคุณหมีกับนู๋ผึ้งเหมือนเดิม

ค้างตอนพี่กำจรด้วยอ่ะ มาต่อๆ

 

[kny]

 

[Chichi Yuki]

เฮียกำจรอย่าเป็นอะไรนะ
เค้าชอบเฮียมากๆ ถ้าเฮียเป็นอะไรไปเค้าร้องไห้จริงๆ ด้วย!
ถ้าได้รักกับแฝดนรกสามตัวนั่นก็ดี แต่จะให้ดี ต้องได้แก้แค้นก่อน
ไม่อย่างนั้นมันไม่หาย
ที่ไอ้เด็กโคลนนิ่ทสามตัวนั่นทำมันแทบจะไม่ใช่ความรัก มันเหมือนกับการได้ของเล่นชิ้นใหม่ มาแทนที่ของเล่นชิ้นเก่าที่ถูกขโมยไปทั้งๆ ที่ยังไม่ได้เล่นอะไรเลย
พอได้ของเล่นชิ้นใหม่มาก็เล่นให้ถึงที่สุดโดยไม่คำนึงถึงสภาพของมันเลย
ไอ้แฝดนรกกกกกกกกก ต้องเจอดี!!!!

[$VAN$]

อย่าคิดสั้นอย่างนี้

[Maytbb]

  ดันไปอ่านเรื่องของตัวเล็กกับตัวใหญ่แล้วค่อยย้อนมาอ่านเรื่องนี้ บ๊ะ
   ไอ้สามแฝดพวกแกมันหื่นพอๆกับคุณหมีเลยยยย

[iammz]

พี่กำจรอย่าเป็นอะไรไปนะคะ T^T

[yunjae123]

มารอคุณหมีกับเพิ่งพา
อยากอ่านๆๆๆ
มาลงไวไวนะ 

[Zitraphat]

"ก็บอกแล้วว่า...อย่าทัก" [27 – กรรมา .. ]



http://www.youtube.com/watch?v=E7CgCdKYFgg
คงไม่ต่างมหาโจรในกัณฑ์เทศน์พระสวด ที่ตัดอีกนิ้วก็ครบพัน แต่เกิดวิมุชจึงวางดาบและบวช จะแปลกอะไรถ้าใครจะขว้างด้วยหินด้วยกรวด องคุลีมานห่มเหลือง นึกถึงนิพพานที่ผ่านด้วยความเจ็บปวด จัดอยู่ในหมวดที่ฟ้าอภัย จะนับประสาอะไร ความผิดของฉันเธอจึงทิ้งไป เหมือนยักษ์กับพระอภัย ใจก็รู้ว่ามันยาก ฉันทำกับเธอเอาไว้มาก ป่วยการคุกเข่าอ้อนวอน ขอโทษทีครับคงซ้ำซาก แต่โปรดทราบเถอะ ฉันทำเธอเสียใจเหมือนเสียชาติเกิด ให้ฉันกระอักเลือดตาย ขอแค่ได้ตายข้างเธออีกครั้งเถิด นะฟ้าเอ๋ย ถ้ามันเป็นเวรเป็นกรรม ก็วอนเฉลย จะแลกอะไรก็ได้ ขอแค่ให้ฉันได้กลับเป็นเขยของแม่เธออีกครั้ง ฉันยอมผ่านความเจ็บช้ำ ผ่านพายุที่พัดรุนแรงจนพังตึกสูงหลายสิบชั้น ผ่านคนเกลียดชังดูถูกเหยียดหยาม ลำบากในโลกที่สาม ที่โดนประเทศมหาอำนาจประกาศจะทำสงคราม โอ้ข้าแต่ศาล ถ้าผิดที่ข้ากระทำแล้วการลงทัณฑ์ คือเสียเธอ ข้าขอกอดเธออีกครั้งแล้วยอมให้ใครตัดเศียรประหาร...

.
.
.
...รสชาติแปล่มๆ ของผักใบสีเขียว พอมันผสมกับรสหวานๆ ของน้ำตาลทรายแดง และน้ำแข็งก้อนเย็นเฉียบ ...มันก็กลายเป็นรสชุ่มเฝือนฝาดที่ดูจะกินง่ายกว่าทุกครั้ง .. เพิ่งพา ทำสีหน้าแปลกๆ ตอนเห็นไซม่อน ฝรั่งร่างยักษ์ที่ควบตำแหน่งที่ปรึกษาบริษัท และอดีตเพื่อนสนิทของพี่กรกับคุณหมีสามีสุดเลิฟ  ยกน้ำสีเขียวอี๋ในขวดส่วนตัวมาดื่มอักๆ ได้อย่างหน้าชื่นตาบาน เพิ่งพาเคยสงสัยว่าน้ำนั่นมันน้ำคลอโรฟิลล์ หรือเปล่าด้วยความสงสัยเพิ่งพาเลยขอน้ำนั่นมาดมดูแล้วครั้งหนึ่งถึงรู้ว่ามันเป็นน้ำใบบัวบก ไม่ใช่น้ำสงเคราะห์แสง จะว่าไปเพิ่งพาไม่ได้เห็นน้ำใบบัวบกมานานแล้ว เมื่อก่อนแม่พุกเคยทำใส่ติดตู้เย็นไว้ให้ดื่มเล่นๆ แต่พอมาอยู่กรุงเทพฯ ก็ลืมๆ จำรสชาติที่ยากต่อการอธิบายของไอ้น้ำเขียวๆ นี้ไม่ได้เสียแล้ว..

'...คุณไซม่อน ชอบน้ำใบบัวบกหรือครับ?'

เพิ่งพาจำได้ว่าเคยถามคำถามนั้นแล้ว และคำตอบที่ได้รับ ดูท่าจะไม่ค่อยโสภานัก เมื่อไซม่อนเดินเข้ามาใกล้เพิ่งพาและถลกเสื้อเชิ้ตออกเผยให้เห็นกล้ามหน้าท้องเป็นลอนๆ ที่กลางซิกแพ็คนั้นเป็นรอยฟาดแข้งเสียจนแดงขึ้นปื้น.. และมันก็ไม่ได้มีแค่นั้นเมื่อบางอาทิตย์ คุณไซม่อนกลับมาทำงานพร้อมเผือกดามคอ ..

'..ไม่ได้ชอบดื่มหรอกรสชาติมันแปลกๆ แต่ที่ดื่มเพราะมีคนทำให้ดื่ม..ผมชอบคนทำ'

คำพูดลอยๆ แว่วมากระทบหูเพิ่งพาและเงียบไป ดูท่าพ่อฝรั่งจะเจอพิษรักจนช้ำใน ถึงไซม่อนจะแยกแยะการทำงานกับเรื่องส่วนตัวได้แต่บางทีที่ วันจันทร์เวียนเข้ามาทีไร เพิ่งพาก็อดลุ้นไม่ได้ว่า คุณไซม่อนจะกลับมาครบสามสิบสองหรือเปล่าในทุกเช้าของวันจันทร์
.
.
.


...
"คุณไซม่อน ?!"

ทันทีที่รถคันใหญ่มาจอด เพิ่งพาก็อ้าปากตะโกนเรียกเจ้าของรถอย่างไม่อายใคร จันทร์นี้เพิ่งพาแทบจะปิดปากตัวเองเมื่อคราวนี้เห็นเผือกอ่อนที่คอไซม่อนถูกดามไว้อย่างประณีตอีกครั้ง ส่วนตัวใหญ่ๆ นั่นก็เดินแปลกๆ วิ่งเข้าไปประคองถึงได้รุ้ว่ามันพันผ้ารัดไว้ที่แผงอก...กำลังจะอ้าปากถาม แต่ไซม่อนก็ขยิบตาเหมือนไม่ให้เพิ่งพาพูดอะไร สักพักเพิ่งพาถึงได้รู้ตัวว่าในรถคันใหญ่นั่นยังมีใครอีกคนอยู่ในรถด้วยเหมือนกัน ..

ที่ถือขวดสีเขียวคุ้นตา สามสี่ขวดในวงแขนนั่นเป็นผู้หญิง?? เอ๋?? หรือผู้ชาย??!! ไม่รู้เพิ่งพาไม่รู้เพศที่แน่ชัดของใครคนนั้นที่มากับไซม่อนหรอก เพิ่งพารู้แค่ว่า ละสายตาออกจากโครงหน้าหวานนั้นไม่ค่อยจะได้ ..ใครคนนั้นหยิบขวดน้ำใบบัวบกใส่เป้ก่อนจะเดินเข้ามาใกล้แล้วช่วยพยุงไซม่อนขึ้นตึกเดินไปจนถึงที่โต๊ะทำงาน..สวย.. เงียบ.. และดูท่าจะแซวเล่นไม่ได้ง่ายๆ
.
.
.
.

"...ดื่มน้ำเยอะๆ แล้วนี้ยาแก้อักเสบ แก้ยอกก็กินด้วย ถ้าปวดก็นวดน้ำมันนี้ แล้วอันนี้ ใช้ประคบร้อน ..ส่วนกับข้าววันนี้เป็นข้าวต้มปลา ...ถ้ารสชาติไม่ถูกปากก็บอกจะเปลี่ยนเป็นอย่างอื่นให้..เลิกงานแล้วโทรหาจะมารับพร้อมลูก.. "

เพิ่งพาเหลือบมองคุณไซม่อนพยักหน้าค่อยๆ ตลอดการสนทนาที่มีแต่คุณคนสวยพูดและสั่ง ..เสียงทุ้มราบเรียบ และเยือกเย็น เย็นเสียจนคุณไซม่อนไม่กล้าพูดอะไร แล้วใครคนนั้นก็เดินลงจากตึกไปทิ้งไว้แค่น้ำใบบัวบกและกองยาในถุง..

"...แฟนหรือแม่วะไซม่อน?"

คุณหมีตะโกนถามออกมาหลังจาก คนๆนั้นเดินออกไปได้สักพัก เพิ่งพาเห็นคุณไซม่อนสบถออกมาสองสามคำแล้วถึงได้พยุงร่างตัวเองไปยืนมองใครคนนั้นที่หน้าต่างกระจก..

แววตาละห้อย เหม่อมองคนข้างล่างจนร่างนั้นหายเข้าไปในรถแท็กซี่สีส้มสด...
.
.
.


..
'คุณผึ้ง...คุณหมีหิว..'

เสียงอ้อนๆ ที่ออกมาจากโทรศัพท์สายใน ทำให้เพิ่งพาหยุดคิดเรื่อยเปื่อยเรื่องคุณไซม่อน สองขาพาเดินไปที่ห้องหัวหน้าฝ่ายบริหาร กำลังจะปิดประตูห้องก็ต้องสะดุ้งเฮือกเมื่อมือใหญ่ๆ ของเจ้าของห้องโอบรอบรวบตัวเพิ่งพาแล้วดึงเข้าหาโซฟารับแขกตัวใหญ่ที่ตั้งไว้กลางห้อง ..
รสจูบที่ไม่ต้องเสี้ยมสอน กำลังมอมเมาสติ เสื้อเชิ้ตถูกถอดผ่านหัวแล้วโยนพาดไว้บนขอบโซฟา หมีหิวตอนนี้ฟัดใบหน้าคลุกหายอดอกเพิ่งพาที่อารมณ์พาไปให้แอ่นรับสัมผัสหมีหิว ปลายลิ้นร้อนกับริมฝีปากหนาทั้งเลียทั้งดูดเม้ม สติเพิ่งพาเหมือนกำลังลอยขึ้นสูง ขายาวๆ โอบรอบเอวหนาของคุณหมีหิวไว้ ก่อนจะเกี่ยวก่ายให้อะไรๆ มันบดเบียดกันให้แนบแน่นเข้าไปอีก สมองโล่งว่าง ในห้องมีแต่เสียงครางหอบหายใจแข่งกันและเสียง..


"เฮ้! พล ...ไตรมาสนี้ รับเลขาฝ่ายปฎิบัติการเข้ามาอีกคนนะ เราว่าพี่กรนายดูเหนื่อยๆ .."

"??!!!"

ไม่ได้คิดอะไร เพิ่งพาตกใจจนสะดุ้งเฮือก สองขายันร่างหมียักษ์เข้าเต็มแรงจนคุณหมีลงไปนอนกลิ้งกับพื้นพรม..

"....คะ...คุณไซม่อน ??!!! มาอยู่นี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ครับ??!!"

ละล่ำละลักถามพร้อมทั้งน้ำหูน้ำตา เพิ่งพาหน้าแดงกล่ำ คว้าเสื้อเชิ้ตตัวเองมากำแน่น ไม่อยากบอกว่าอายมากแค่ไหน กลัวมากแค่ไหน ตกใจมากแค่ไหน แน่ล่ะมันต้องมากแน่ๆ มากขนาดถีบคุณหมีกลิ้งตกลงไปได้อย่างไม่รู้ตัวเลยล่ะ

"อ้าว...ไม่เป็นไรคุณผึ้ง ผมไม่ถือ..เชิญสานต่อกันเลยครับ ผมแค่มาพิมพ์ตัวเลขอนุมัติตำแหน่งเพิ่มให้ไอ้พลมัน"

คนตอบตอบนิ่งๆ ได้อย่างไม่คิดอะไร ส่วนเพิ่งพาเพิ่งได้สติว่าคุณหมีน่าเป็นห่วงแค่ไหน ก็ตอนคุณไซม่อนยกขวดน้ำสีเขียวขึ้นดื่มแล้วหันไปชูขวดนั่นให้คุณหมีตัวใหญ่ที่นอนกุมท้องตัวเองแล้วงอตัวบิดไปมาเพราะโดนฝ่าเท้าทั้งสองข้างของภรรยายันเข้าให้อย่างไม่ทันตั้งตัว

"ใบบัวบกสักอึกไหม พล?"
.
.
.




...อิจฉา...
.
.
.

เพิ่งพาสังเกตุได้ว่า สายตาของคุณไซม่อนที่มองมาฉายสะท้อนแววคำว่า 'อิจฉา' ตัวใหญ่ๆ ในตอนที่เพิ่งพาปาดเนื้อครีมแก้ปวดของคุณไซม่อน มานวดเบาๆ ให้คุณหมีที่หน้าท้องเขียวช้ำ ...

"โคตรหวานกันเลยวะ นายนี่มีแฟนอย่างนี้ได้ไงวะพล? ได้มาได้ไงวะ? "
 
คำถามของพ่อฝรั่งยิ่งพาให้เพิ่งพาหน้าแดง กดแรงนิ้วนวดหนักขึ้นจนคุณหมีเจ็บต้องรวบนิ้วทั้งหมดนั้นมาจูบเบาๆ สายตาหวานฉ่ำของคนบนตักที่มองขึ้นมาทำเอาเพิ่งพายิ่งหน้าแดงขึ้นอีก

"...ไม่รู้วะ ตอนแรกเห็นแล้วถูกใจ กูเลยจับกดแม่งเลย.."
 
คำตอบตรงๆ พาให้คนที่โดนพาดพิงอย่างเพิ่งพาได้แต่ก้มหน้างุด

.
.
.

"..พูดจริงหรือวะ มันง่ายขนาดนั้นเลยหรือวะพล?"

คุณไซม่อน ถามออกมาเหมือนอยากได้คำตอบ ..

"ไม่รู้...ตอนนั้นกูแค่อยากได้ ไม่อยากเสียไป ตอนนั้นก็ทำได้ทุกอย่างถ้าจะให้ผึ้งเป็นของกู ไม่รู้สิ กูแค่ไม่อยากเสียโอกาส บอกเลยว่าตอนนั้นแค่อยากได้ แต่ตอนนี้กูให้ใจไปกับผึ้งหมดแล้ว..ถ้าย้อนเวลาได้ อีกครั้ง ให้ย้อนกลับไปวันนั้นกูก็จับผึ้งกดอยู่ดี "

"...แล้วถ้ามึงทำแล้วเขาเกิดเกลียดมึงขึ้นมาล่ะ? ถ้าเกิดมึงทำแล้ว แม้แต่หน้ามึงเขายังไม่อยากมอง  เราแค่ถามเล่นๆ นะพล ว่านายเคยคิดบางไหมว่านั่น...มันเรียกว่าข่มขืนได้เลยนะ?"

"...ไม่รู้สิไซม่อน ...ในตอนนั้นกูแค่มีความรู้สึกว่าต้องได้ ..พอคนที่กูสนใจมาอยู่ตรงหน้ากูเลยตะคุบคว้าไว้ก่อน ...แต่จะว่าไปก็โชคดีของกูที่ผึ้งหัวอ่อน ..ไม่อย่างนั้นคงได้ขึ้นโรงขึ้นศาล"

"แล้วมึงคิดว่ามึงทำผิดหรือเปล่าพล?"

"..ไม่รู้ กูเชื่อเรื่องโชคชะตา...ถ้าทำด้วยความรัก..กูเชื่อว่าทุกอย่างมันจะเป็นไปตามทางของมันได้ด้วยดี..กูเชื่ออย่างนั้นไซม่อน.."
.
.
.

"...เราก็เชื่อ..." 

"...พูดอย่างกับว่ามึงเคยจะข่มขื่นใครเขาอย่างนั้น.."

"...ก็ไม่ได้ปฏิเสธอะไร พอไม่มีสติเราก็พยายามมาตลอดล่ะ..."

"ถามจริง?"

"พวกนายก็เห็นสภาพเราเกือบทุกอาทิตย์.."

"มึงมาโซฯ เปล่าวะไซม่อน ?"

"..เปล่า ..ไม่ได้รสนิยมแบบนั้น แต่มันก็เหมือนกับไอ้น้ำใบบัวบกนี่ล่ะ ...ไม่ได้ชอบดื่ม..แต่ชอบคนที่ทำให้ดื่ม.."

"...คนๆ เดียวกันกับคนที่ทำร้ายคุณไซม่อนหรือครับ? คนสวยๆ เมื่อเช้า??"

ได้ยินเพื่อนเขาพูดกัน เพิ่งพาก็อดถามออกมาไม่ได้..

"...ไม่ได้เรียกว่าทำร้ายหรอกครับคุณผึ้ง แบบผมมันเรียกว่า กรรมตามทันเร็วไปหน่อย ..ถึงได้ต้องทนดื่มน้ำใบบัวบกแก้ช้ำในตายอยู่แบบนี้ ...แต่ไอ้พลนี่สิ ดูท่ากรรมยังตามมันไม่ทัน มันเลยได้เสวยสุข บนความทุกข์ของคุณผึ้ง...ระวังเถอะ พล เราแค่เตือนเฉยๆ ..ไอ้สิ่งที่นายคิดว่าถูกไม่รู้สิ ว่าถ้ามันเกิดกับคนอื่นที่ไม่ใช่คุณผึ้ง ไอ้ที่นายเรียกว่าโชคชะตา ..มันจะยังถูกคำว่ารักปิดปากไว้หรือเปล่า? หรือถ้าย้อนเวลาไปได้ ...นายจะยังอยากทำแบบเดิมอยู่หรือเปล่า... "
.
.
.
.




"...ตอนนั้น ผึ้งโกรธผมไหม?"

ไซม่อนออกไปจากห้องนานแล้วเหลือแค่คุณหหมีที่ยังไม่ยอมลุกออกจากตักเพิ่งพา จนเจ้าของตักตอนนี้เริ่มเข้าขั้นเหน็บชารับประทานทีละนิด

"..ถามจริงๆ หรือหมี?"

"..ถามจริงๆ .."

.
.
.
.

"..ตอนนั้นโกรธมาก แต่เกลียดมากกว่า...เจ็บด้วยแต่ปวดที่ใจที่สุด สมเพชตัวเอง แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เจ็บมาก ปวดมาก ..มากจนเสี้ยวหนึ่งผึ้งคิดอยากตายไปให้พ้นๆ เลยล่ะหมี..."

"...ขอโทษนะ.."

"..อืมส์..."

เพิ่งพาได้แต่ยิ้มน้อยๆ แล้วลูบหัวคุณหมี ก้มซบลงบนแผ่นอกแล้วลูบเบาๆ ที่รอยเท้าตัวเอง ก่อนสมองจะพาไปตามความคิด..โดยไม่รู้ตัว..
.
.
.

'ทุกสิ่งที่ทำมันเป็น 'กรรม' ถ้ากรรมมันตามเราทัน แล้วมันเล่นงานเราไม่ได้ ..มันก็จะให้คนใกล้ตัวเราชดใช้แทนนะผึ้ง... '

ประโยคในความคิดนั่น เป็นประโยคที่แม่พุกสอนตอนเพิ่งพาแอบไปขโมยหมาหมีตัวเล็กมาจากบ้านเพื่อน..เพราะรักเพราะชอบเลยแอบเอาใส่กระเป๋ามา ...ตอนนั้นแม่พุกไม่ได้ตีหรือว่าอะไรมากนอกจากสอน ..สอนเพิ่งพาว่าสักวัน กรรม ที่ทำมันจะตามทันจนได้ ..

[nunnan]

ไซม่อน กรรมหนักน่าดู

กรไปไหนแล้วอ่ะะะ 

[Rafael]

อย่านะ
ขอให้อย่ามีเรื่องอะไรที่ไม่ดีเกิดขึ้นอีกเลยย

[iammoonoi]

 

ชอบตอนนี้มากเลยจ้า..

[miracle22936]

ทำไมไม่มาต่อประเด็น กำจร ให้มันจบก่อนอ่ะ เปิดประเด็นใหม่อีกแล้ว กว่าไรท์เตอร์จะมาต่อตอนใหม่ T^T

[SenzaAmore]

คุณหมีกับผึ้ง หวานเว่ออออ

แต่ตอนนี้หนูเป็นห่วงกำจรอยู่น้าาาา ม่ายยยย
มาต่อเร็วๆน้าา

[kongxinya]

อย่านะ
ขอให้อย่ามีเรื่องอะไรที่ไม่ดีเกิดขึ้นอีกเลยย

คิดเหมือนกันเลยค่ะ ขออย่าให้มีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้นกับคุณหมีและคุณผึ้งอีกเลย

ส่วนไซม่อนท่าทางคงจะเคยทำกรรมหนักหนานะนี่
ส่วนกรรมของคุณหมีที่ข่มขืนคุณผึ้งนี่อย่างบอกนะว่าพี่กรกำลังรับแทนนนนน   
ง่ะ สงสารพี่กรอะ ป่านนี้จะเป็นไงมั่ง ค้างค่ะ ต่อพาร์ทพี่กรหน่อยสิค่ะ นะๆ 

[yunjae123]

อันนี้ความเห็นส่วนตัวนะ...
แม่พุกบอกกรรมอาจเกิดกับคนใกล้ตัวแทน
คุณหมีข่มขืนเพิ่งพา
พี่กรเลยโดน 3 แฝดข่มขืน เกี่ยวกันมั้ย??
ไม่รู้นะ ความเห็นส่วนตัว 555555+

[$VAN$]

พิ่งพาแอบไปขโมยหมาหมีตัวเล็กมา
ตอนนี้หมาหมีตัวใหญ่เลยต้องจากไปเหรอ

[Chichi Yuki]

อย่ามีเรื่องอะไรอีกเลยนะ
อยากให้คุณหมีและเพิ่งพารักกันได้สักที
แค่ที่ผ่านมานี้ก็แทบจะร้องไห้แล้วอ่ะ