หัวข้อ: Unbelievable Love [END]

[wews]

น่ารักมาก

[mellowshroom]

คิดถึงมากอ่ะ เรื่องนี้ อ่านอีกทีก็ไม่ผิดหวังเลย พุน่ารัก พี่เล่ย์ก็เท่ อ่านไปยิ้มไป มีความสุขอ่ะ ..

[mellowshroom]

ยอมแต่โดยดีละกัน 5555555555 น่ารักอ่ะพุ 

[Zliezen]

บริการดีอย่างนี้น่ารักจริงเลย

[Ball]

อ่านทันแล้ววววววววววววว
อยากจะบอกว่าชอบเรื่องนี้มากกกกก
รักม้ากมากกกกกกกกกกกกกกก
โดยเฉพาะพระเอกของเรื่อง เล่ย์แม่งโคตรพ่อโคตรแม่หล่อ
หล่อทั้งภายในภายนอก ยิ่งความคิดนะ เอบวกเลยพี่
กดบวกปี้บๆให้แทบไม่ทัน ฮ่าๆ
พุนี่ก้ซึนดีจริงๆแต่นางน่ารักมากนะ ชอบๆ
ชอบพันกับเกียร์ด้วย ถึงออกไม่บ่อย
แต่ด้วยลักษณะนิสัยนี่ปลื้มมาก
แต่ฮัลเล่ย์เท่ห์สุดหล่อสุดละ ยิ่งอ่านก้ยิ่งรัก
ยิ่งพล่ามก้ยิ่งรู้สึกว่ายิ่งเพ้อ? 555555555555555
ผู้ชายหล่อความคิดการกระทำดีมันคงมีแต่ในฟิควายแหง
ถ้ามีจริงนะ ได้เกิดเป็นพุสักชั่วโมงนึงเราคงฟินไปสิบชาติ 555

ขอบคุณสำหรับเนื้อเรื่องดีๆนะคะ
จะรอติดตามไปเรื่อยๆเน้อ >.<
เกือบลืมๆ บวกๆให้จ้ะ

[yeyong]

ยอมๆๆๆๆๆ อาบด้วยคน

[NOoTuNE]

 

[malula]

เค้าก็อยากให้พี่เล่ย์อาบน้ำให้มั่ง ฮี่ฮี่

[didi]

คู่นี้หวานจัง
 

[A-J.seiya*]

พี่เล่ย์เท่ และหื่นมากกกกกกก
อั้ยย่ะ เหนื่อยและเขินแทนพุเลยอ้ะ
คิดถึงจังเลย ,,
ขอแบบทีเดียวต่อทุกเรื่องได้ไหม????
> // <

[gonna.be]

อยากได้ตอนต่อไปเป็นของขวัญปีใหม่ กิกิ

[vevi]

เพิ่งเห็นว่าน้องพุกับพี่เล่ย์กลับมาแล้ว
คิดถึงน้องพุมากมายจ้า 

[indy❣zaka]

หวานกันเว่ออ่ะ คู่นี้ 

[from_mars]

แล้วยังไงๆๆๆๆ ปิดไฟแล้วอะไรต่อ?
555. คนอ่่านแอบอยากอ่านต่อ มาตาอด้วยนะจ๊ะ คิดถึง กร้ากกก

[monoo]

 

[TiwAmp_90]

น่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก !
 

[gcc]

 
 

[acidic_crazy]

น้องพุน่ารักเหมือนเดิม ขอบคุณค่ะ ที่มาลงต่อ ชอบมากกก

[kaokorn]

สวัสดีปีใหม่นะฮะ
ขอให้มีความสุข สุขภาพแข็งแรง
เปลี่ยนปีพอศอใหม่แล้ว มาอัพเรื่องบ่อยๆหน่อยนะฮะ
คิดถึงเล่ย์ (ชายที่แสนดี) อิอิ

[rainbow67]

UNBELIEVABLE LOVE

Chapter Seventeen

 

 

“RRRRRRR...RRRRRRR... RRRRRRR... R”

เสียงริงโทนโหดมากขนาดผมไม่ใช่คนหูไวยังต้องตื่น... ไม่รู้ว่ามันคือเพลงอะไร เพราะไม่มีคนร้อง มีแต่เสียงโซโลกีตาร์

“พุ?” เสียงกระซิบดังมาจากคนที่ซ้อนอยู่ข้างหลัง

ผมพลิกตัว แล้วเอาหน้าไปซุกไว้ใต้คางคนเรียก... ยังไม่อยากตื่นอ่า “ง่วงงงง”

“ต้องโทษใครดี?”

ผมไม่ตอบ งึมงำต่อรอง “อีกห้านาที”

“เที่ยงคืนแล้ว เดี๋ยวอ่านไม่ทัน”

“งั้นสาม” ขออีกนิดก็ยังดี

“อย่างอแง” พี่เล่ย์ว่า แต่ดันกระชับกอดซะงั้น แล้วผมควรจะลุกมั้ยเนี่ย “นับหนึ่ง...”

“......”

“นับสอง...”

“......”

“พุ...” เสียงอย่างดุ 

ลืมตาพรึบเลยผม “อื้อออ ตื่นแล้วๆ”

“ตื่นแล้วก็ลุก” พูดแล้วคุณพี่ก็ลุกขึ้นนั่ง พร้อมกับรั้งผมขึ้นไปด้วย “ไปอาบน้ำ จะได้สดชื่น”

ไถลตัวลงจากเตียงแบบเบลอๆ เพราะวิญญาณยังไม่เข้าร่างดี... แล้วก็เดินโซซัดโซเซเข้าห้องน้ำไป

“ห้ามไปหลับในห้องน้ำนะ” ชิ รู้ทันอีก

ความง่วงหายไปชั่วขณะ หันไปย่นจมูกให้กับคนที่กำลังนวดแขนข้างที่ผมหนุนนอนไปมา คงจะเป็นตะคริว... สมน้ำหน้า คึคึ 

สงสัยใช่มั้ยครับ ว่าอีกฝ่ายปลุกผมให้ลุกมาทำไมตอนเที่ยงคืน... จะไปไหนกัน?

เปล่าครับ ไม่ได้ไปไหน... แต่ที่ต้องลุกมาตอนเที่ยงคืนก็เพราะ พรุ่งนี้ผมมีเทสต์ย่อยของวิชาบัญชี 

แล้วก็สงสัยอีกอะดิ ว่าพี่เล่ย์เกี่ยวไรด้วย... ตอนแรกก็จะไม่เกี่ยวอยู่แล้วครับ ถ้าพี่ท่านจะไม่เผอิญไปเห็นไอ้เอ้อ่านหนังสือเรียนอย่างคร่ำเคร่งสองวันติดๆ กัน พอถามก็ได้ความว่า มันมีเทสต์ย่อยวันจันทร์ซึ่งก็คือพรุ่งนี้ เอ้ย ไม่ใช่ดิ ต้องเป็นวันนี้ เพราะตอนนี้มันเลยเที่ยงคืนมาแล้วซึ่งทำให้พี่ท่านเกิดปุจฉาว่าผมก็เรียนกับไอ้เอ้ แล้วไม่ต้องเทสต์ด้วยหรือยังไง เพราะไม่เห็นทำไรนอกจากอ่านนิยาย... ฟงอวิ๋นครับ เพิ่งได้ภาคใหม่มาสามเล่มอ่านแบบไม่ยอมหลับยอมนอนกันเลยทีเดียว

แล้วพอรู้ว่าผมก็ต้องเทสต์เหมือนกัน แต่ยังไม่ได้อ่านหนังสือซักตัว... เท่านั้นแหละ

ฟงอวิ๋นของผม... โดนยึด!!!

ฮึ่ย! ไอ้เอ้นะไอ้เอ้... ทำไมไม่อ่านในห้องตัวเองวะจะลงมาอ่านข้างล่างทามม้าย

แล้วพอผมต่อรองขออ่านตอนเที่ยงคืนไปถึงเช้า และสัญญาว่าอ่านทันแน่ๆ พี่เล่ย์ถึงโอเค... ไม่ใช่ข้ออ้างนะ เป็นมาแต่เด็กแล้วครับ ต้องอ่านช่วงนี้สมองกำลังโล่งเลยยัดอะไรก็เข้าอ่านตอนพระอาทิตย์ขึ้นไม่ได้ เดี๋ยวเสื่อมคึคึ

แต่ยังไงพี่แกก็ยังไม่ยอมคืนฟงอวิ๋นของผมอยู่ดี บอกสอบเสร็จค่อยอ่านและบังคับให้ผมนอนเร็วด้วย เพื่อที่จะได้ตื่นมาอ่านหนังสือตอนเที่ยงคืนตามสัญญา... นอนตั้งแต่หกโมงอะ พระอาทิตย์ยังไม่ตกดินเลย เซ็ง

ส่วนเสียงริงโทนโหดๆ นั่นก็ไม่ใช่ของใครที่ไหนครับ เป็นของพี่เขาล่ะ... 

เพราะกลัวผมไม่ตื่น จึงเป็นคนตั้งนาฬิกาปลุกเอง

 

เดินออกมาจากห้องน้ำ เห็นเจ้าของเสียงริงโทนโหดนอนเล่นอยู่บนเตียง ผมจึงบอก “ปิดไฟกลางห้องก็ได้ครับ เดี๋ยวพุเปิดโคมไฟอ่าน”

“เสียสายตา” พี่เล่ย์ว่า แล้วก็เดินสวนเข้าไปในห้องน้ำบ้าง 

สักครู่เสียงน้ำจากฝักบัวก็ดังขึ้น...

อย่าบอกนะว่า... จะอยู่คุมผมอ่านหนังสือสอบ!

 

“ทำไมไม่นอนต่อ” ผมถามคนที่เพิ่งจะเดินออกมาจากห้องน้ำ

“ไม่ง่วง นอนตั้งหกชั่วโมงแล้ว”

ใช้คำว่า ‘ตั้ง’ เลยเหรอ... แต่สำหรับผมมัน ‘แค่’ เองนะ

ใส่เสื้อผ้าเรียบร้อยแล้ว พี่แกก็ขึ้นไปนั่งเอนๆ บนเตียง เปิดทีวี แต่ไม่เปิดเสียง ก่อนจะหันมาบอก “มองอะไร อ่านสิ”

ชิ ดุจริง!

หยิบสมุดขึ้นมากาง แล้วผมก็เริ่มลงมือทำ... นี่คือวิธีการอ่านหนังสือวิชาบัญชีของผมครับ อ่านแล้วมันไม่เคยจะเข้าหัว ต้องลงมือทำ ทำเยอะๆ เดี๋ยวมันก็ชิน แล้วก็จำได้เอง... 

 

ประมาณเกือบตีสี่... มั่นใจว่าทำได้แล้ว ผมจึงเก็บหนังสือกับสมุดเข้ากระเป๋า

“อ่านจบแล้ว?”

สะดุ้งเลยครับ นึกว่าหลับไปแล้วซะอีก เห็นนอนนิ่ง “จบแล้ว”

“แน่ใจ... แล้วไมไอ้เอ้มันอ่านตั้งนาน เรียนด้วยกันป๊ะเนี่ย”

“ก็พุเก่งอะ ทำไม” ผมว่าแล้วยักคิ้วกวนๆ 

พี่เล่ย์หัวเราะหึๆ แล้วบอก “ให้มันจริงเถอะ”

ชิ ดูถูก “ไม่เชื่อก็อย่าเชื่อ เดี๋ยวเอาคะแนนมาให้ดู”

“อย่าลืมละกัน” พี่เล่ย์ว่า ไม่ได้นึกเลยใช่มั้ยว่ามันคือการประชด

สรุปกูมีแฟนหรือพ่อวะเนี่ย...

 

 

 

เสียงจ๊อกแจกจอแจภายในห้องไม่ได้ทำให้ผมสนใจสักเท่าไหร่ เพราะกำลังขะมักเขม้นกับการบ้านวิชาบัญชีตรงหน้า... เทสต์เสร็จแล้วยังจะมีการบ้านอีก อาจารย์จะโหดไปมั้ย

และเพราะความไม่สนใจนี่แหละ เมื่อเพื่อนผู้หญิงคนหนึ่งที่นั่งอยู่โต๊ะด้านหน้าหันมาถาม ผมจึงตอบไปโดยไม่ทันคิด...

“พุ?”

“ว่า?”

“ปกติ แฟนแกนอนฝั่งไหน ด้านในหรือติดกับประตู”

“ติดประตู...”

ปากกาที่กำลังจรดลงไปบนกระดาษชะงักค้าง ผมเงยหน้าขึ้นมองพวกเธอเหวอๆ เมื่อรู้ตัวว่าหลงกลพวกสาวๆ ซะแล้ว...

“เห็นมั้ย ชั้นบอกแล้วว่าแฟนมัน” หนึ่งในนั้นพูดพร้อมกับหัวเราะคิกคัก

“อะไร?” ผมพยายามทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ ตีเนียนเข้าไว้

แต่คงจะเนียนไม่พอ เมื่อเธอคนนั้นบอก “จะอะไรซะอีก ก็คนที่มารับมาส่งแกอะ แฟนใช่มั้ย? ยอมรับมาซะดีๆ”

“แฟนใคร?” เสียงดังมาจากเพื่อนผู้ชายคนหนึ่ง ซึ่งผมคุ้นหน้าดี แต่จำชื่อไม่ได้… พอดีเป็นคนมีโลกส่วนตัวสูงครับ ไม่เคยอยู่สังสรรค์กับใครทั้งนั้น เลิกเรียนปุ๊บ กลับบ้านปั๊บ

“แฟนไอ้พุไง”

“คนไหน?”

“ก็เด็กเกษตรที่มารับมันบ่อยๆ ไง” เธอว่าอย่างรู้ลึกรู้จริง ก่อนจะหันมาถาม “ชื่อไรวะพุ?”

“อยากรู้ก็สืบเอาเองดิ” พูดพร้อมกับทำท่าไม่ใส่ใจ ก้มหน้าทำการบ้านต่อ แต่หูมันกระดิกรอฟังว่าเพื่อนจะพูดยังไงต่อ 

ไม่ได้กลัวว่าเพื่อนจะรังเกียจที่เป็นเกย์... เพราะนอกจากไอ้เอ้แล้ว คนในห้องก็ไม่ค่อยมีจะอิทธิพลต่อการใช้ชีวิตของผมสักเท่าไหร่

แต่ถึงไม่กลัว... ผมก็ยังอยากรู้อยู่ดีว่าอีกฝ่ายคิดยังไง

“ชื่อเล่ย์” ไม่ใช่เสียงผมครับ

“เฮ้ย ไอ้เอ้ เดี๋ยวเถอะ”

“ไรเล่า มึงไม่ได้บอกซะหน่อยว่าห้ามพูด”

“กวนตีน” ผมว่าเน้นๆ แล้วก็บ่นงึมงำ “เดี๋ยวกลับไปจะให้พี่เล่ย์จัดการ”

“นั่นแน่ ยอมรับแล้วดิ ว่าเป็นแฟน” หูมดจมูกหนูจริงๆ สาวๆ พวกนี้

“ก็ไม่เคยปฏิเสธซะหน่อย” พยายามพูดให้มั่นใจเหมือนตอนพี่เล่ย์พูดกับเพื่อนๆ แต่มันไม่ได้ เสียงอ่อยเหลือเกิน

 

ง่วงนอนมาก คิดถึงที่นอนจะแย่ เลิกคลาสแล้วผมก็รีบโทรหาพี่เล่ย์ทันที

[รอแป๊บนะ จะเสร็จละ] ประโยคแรกจากคนปลายสายครับ ไม่ต้องมีคำทักทายกันละ

“เดี๋ยวพุเดินไปหาก็ได้” ขี้เกียจรอครับ ไปเดินเล่นที่เรือนเพาะชำดีกว่า

[ไกลนะ เดินไหวเหรอ]

“ไหวดิ” โรงเรียนมัธยมของผมที่ต่างจังหวัดกว้างกว่านี้อีก เวลาย้ายห้องที อาจารย์วิชาถัดไปต้องรอนักเรียนเกือบสิบนาที เพราะแต่ละตึกอยู่ห่างกันมาก “พี่เล่ย์อยู่ไหนอะ เรือนเพาะชำป๊ะ?”

[ใช่]

“โอเค”

“มาหาใครครับ?” คนนี้เป็นเพื่อนพี่เล่ย์ครับ ชอบมาแกล้งยืนขวางแล้วทักยังงี้ประจำ 

ผมชี้มือไปด้านหลังของเขา แล้วบอก “มาหาคนนั้น”

พอดีกับที่ ‘คนนั้น’ เอื้อมมือมาผลักศีรษะคนที่ยืนขวางทางอยู่จนตัวเอียง “เกะกะ” ก่อนจะดึงผมให้เดินตามไป 

“เหี้ย ผลักแบบนี้มึงถีบกูไปเลยดีกว่ามั้ย” เสียงคนโดนผลักดังตามมาแว่วๆ

พี่เล่ย์เหลียวไปมองคนพูด “อ้าว แล้วก็ไม่บอก งั้นก็เดินมาใกล้ๆ ตีนกูหน่อยมา จะได้ถีบให้ถนัดๆ”

“สัด” เพื่อนพี่เล่ย์ด่า พร้อมชูนิ้วกลางให้ ก่อนจะเดินเลี่ยงไปที่แปลงของตัวเอง

“หึ หึ”

 

“อ้าว พุ มาหาไอ้เล่ย์เหรอ” เสียงทักดังมาจากแปลงข้างๆ ครับ 

ผมหันไปมอง แล้วยิ้มให้กับคนถาม แต่ยังไม่ทันจะตอบ เพื่อนอีกคนที่ยืนอยู่ใกล้ๆ ก็พูดแทรกขึ้นมา “ถามโง่ๆ เน๊าะ ไม่มาหาไอ้เล่ย์ แล้วจะให้มาหามึงเหรอ” ก่อนจะส่ายหน้าเหมือนเอือม “มาทีไรก็แม่งมีแต่คำถามเดิมๆ มึงถามอย่างอื่นไม่เป็นใช่มั้ย”

คนที่ทักผมหันไปมองหน้าเพื่อนงงๆ “แล้วมึงเป็นเหี้ยไร แค่กูถามคำถามเดิมถึงกับต้องด่าเลยเหรอ... กูผิดมากใช่มั้ย”

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า” เสียงเพื่อนคนอื่นๆ หัวเราะครับ กระทั่งพี่เล่ย์ยังขำ... น้ำเสียงช่างตัดพ้อต่อว่ามากๆ

“เออ... ผิดมาก เพราะกูรำคาญ คราวหลังก็ช่วยถามอะไรที่มันสร้างสรรค์กว่านี้หน่อยนะ”

“เช่น?”

“เช่น... พุ เมื่อไหร่จะเลิกกับไอ้เล่ย์ แล้วมาเป็นแฟนเราซะท- เฮ้ย!!” คำสุดท้ายที่ตะโกนออกมา เพราะมีดินลึกลับลอยไปปะทะใบหน้าครับ

แล้วเจ้าของดินก็ลุกขึ้นยืน เอ่ยเหมือนสำนึกผิด “โทษทีว่ะ ขุดแรงไปหน่อย” แต่ปากนี่ฉีกยิ้มกว้าง แถมยังยักคิ้วกวนๆ ด้วย

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า” เสียงคนอื่นๆ หัวเราะสะใจครับ รวมถึงตัวคนทำด้วย

“ไอ้เหี้ยยยย” คนโดนสาดดินใส่ลากเสียงด่าคนทำ ก่อนจะบ่นพึมพำ “แม่ง ไม่มีการแยกแยะ อันไหนเล่น อันไหนจริง”

พี่เล่ย์ยักคิ้วอีกรอบ พร้อมกับหัวเราะหึๆ ก่อนจะนั่งลงพรวนดินในกระถางต่อ

อ้อ ลืมบอก... คนที่โดนดินสาดใส่หน้าเป็นถึงเดือนคณะเลยนะครับ หล่อใช้ได้แต่พี่เล่ย์หล่อกว่า คึคึ... หน้าตาท่าทางเหมือนพวกคุณชาย แต่ไหงมาเรียนเกษตรได้ก็ไม่รู้

 

อยู่ดูพี่เล่ย์ทำงานไม่ถึงชั่วโมงก็เสร็จ...

“เฮ้ย เสร็จแล้วเหรอ” เสียงของแบล็ค เดือนคณะเอ่ยทักเมื่อเห็นพี่เล่ย์เดินไปล้างมือ

พี่เล่ย์พยักหน้า “เออ เสร็จแล้ว ของมึงล่ะ”

“เสร็จกูก็กลับแล้วสิ” เพราะคำตอบเป็นแบบนี้ไง เลยได้นิ้วกลางไปเชยชม

ผมโบกมือบ๊ายบายเพื่อนๆ ของพี่เล่ย์ ตอนที่อีกฝ่ายดึงมือให้ออกเดิน “ไปละ”

“โอเค แล้วมาใหม่นะ”

 

+++++unbelievablelove+++++

ขอบคุณที่ติดตามอ่าน แล้วเจอกันตอนต่อไป ^^

[yeyong]

ยังดีน๊าที่เอาไม้ปัก ไม่ได้เอาตัวพลุปักลงดิน -_-"

[ipookza]

   คิดถึงมากๆๆ มาอัพบอยๆนะะะะะะะ

สวัดดีปีใหม่ 2556 ค่า    

[♠DekDoy♠]

สวัสดีปีใหม่น้องพุและผองเพื่อนจ้า

[malula]

สวัสดีปีใหม่ค่ะ
หนุ่ม ๆ ฉลองปีใหม่ด้วยกันน่าสนุก
ส่วนคนอ่านหูแทบแตกเพราะบ้านอยู่ใกล้ที่จัดงานปีใหม่ของเทศบาล

[~ณิมมานรฎี~]

อั้ยย่ะ   คิดถึงอ่ะตัวเทออออออออออออออออออออออออออออออออออ 

มาต่อบ่อยๆสิ 

[namtarn11]

สวัสดีปีใหม่ค่ะคนเขียนและหนุ่มๆ อยากรู้จังว่าเด็กที่ปักพุ ก่อนปักมันเป็นไง สงสัยคงเมาหนัก 555

[NOoTuNE]

สวัสดีปีใหม่จ้า คนเขียน น้องพุ  น้องเล่ย์ และเดอะ แก๊งซ์ ด้วยน้า

[takara]

สวัสดีปีใหม่จ้า คิดถึงพุจ้า

[tuckky]

HNY 2013 เช่นกันจ้ะ 
คิดถึงพุ กะพี่เล่ย์มาก มาแล้ว เย้ๆๆ 

[A-J.seiya*]

สวัสดีปีใหม่น้องพุ เหมือนกัน
มีความสุขมากๆน้าาาา
ทุกตัวละครเลย ,,
อยากไปสวัสดีปีใหม่ ทุกเรื่องเลยยยยยย
๕๕๕๕ ^^