หลายวันต่อมา
ขณะที่ มิวกำลังเดินเข้าไปทำความสะอาดบ้านเช่นเคย สองวันก่อนมิวแทบไม่ขึ้นมาบนเรือนใหญ่ เพราะ ไม่อยากเผชิญหน้ากับป้าอ่อนที่หมายหัวตนไว้อยู่ เลยเลี่ยงไปทำงานในไร่แทนเพื่อให้อีกฝ่ายอารมณ์เย็นเสียก่อนแล้วจึงกลับมาทำงานปกติ
หิน เห็นมิวเดินผ่านหน้าห้องตนจึงรีบคว้ามือบางเข้าไปในห้อง มิวสังเกตดูว่าหินใกล้หายเป็นปกติเพราะมียาดี หรือคนดูแลดีกันแน่
“ ขอบใจมากนะที่ นายช่วยชีวิตชั้น ” มิวได้ยินถึงกับอึ้งพูดไม่ออก
“ ………….. ”
“ ได้ยินมั้ยว่าชั้น ขอบใจ ที่เข้าใจผิด ตั้งแต่ เรื่องยายชั้นและก็เรื่องของชั้นอีก ” หินไม่รู้จะพูดอย่างไงจึงพูดออกแบบนั้น
“ ไม่เป็นไรหรอก ผมรู้ว่าสิ่งที่ผมทำลงไป ใครบางคนก็ไม่ได้มองผมดูดีขึ้นหรอก...และผมก็ไม่ได้หวังสิ่งตอบแทนด้วย ” มิวพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย ทำให้หินเริ่มรู้สึกแปลกๆ บางอย่างกับมิว เขาคิดในใจว่าเด็กคนนี้ น่าอยู่ใกล้ๆนักเป็นคน ใจเย็น ดูโลกสดใสมองโลกในแง่ดีตลอดเวลา แต่ถ้าให้ร้าย ก็พร้อมจะทำลายทุกคนได้เสมอ เหมือนที่ทำกับน้องเขาไง ....มันต้องเป็นภาพลวงตาที่หมอนี้สร้างขึ้น....อย่าไปคิดๆ ...หินนึกในใจ
“ ทำไมจะมองไม่ดีขึ้นละ ชั้นว่านายนิสัยดีขึ้นกว่าแต่ก่อนอีกนะ แล้วอีกอย่างนายน่าจะบอกชั้นตั้งแต่วันแรกทั้นฟื้น ชั้นจะได้ไม่มองนายแบบผิดๆๆอีก ” หินลุกนั่งที่เตียงมองนายมิวด้วยสายตาอ่อนลงกว่าเดิม
“ หึ......แล้วคุนเคยถามผมมั้งไหม ตื่นมาก็แหกปากด่าทอ ทำร้ายผมสารพัดจะให้เอาเวลาไหนไปบอกเดี่ยวก็หาว่า พูดความจริงเดี่ยวก็หาว่าเอาความดีเข้าตัวอีก..ผมบอกไว้เลยนะถ้าผมทนไม่ไหวจริงๆผมจะไปจากที่นี้...คอยดูก็แล้วกัน ” มิวพูดด้วยสายตาว่างป่าว ทำเอาหินรู้สึกได้ถึงความเย็นชา
“ นายคงอยากไปจากที่นี้มากสินะ ” หินพูดด้วยหัวใจที่เจ็บปวดซึ่งเขาก็ไม่รู้ว่าทำไมต้องเจ็บ
“ รู้แล้ว ยังจะถามผมอีกทำไม ”
“ ถ้าชั้นขอร้องให้นายอยู่ที่นี้กับชั้นอีกละ จะได้มั้ย....อย่างน้อยก้เพื่อ..ด.. ”
“ อยู่ในฐานะอะไรไม่ทราบ อยู่แบบนักโทษต่ำๆคนนึง ที่ถูกคุนพิพากษาลงโทษ โดยไม่มีคำโต้แย้ง...ยอมให้คุนโขกสับ ข่มเหงรังแก ดูถูกความเป็นคนน่ะหรอ ” หินสะอึกกับคำพูดของมิว เขาก็ไม่รู้ว่าจะพูดยังไ ในเมื่อตอนนี้เขาก็ผูกพันกับมิวมากขึ้น หินเองก็คิดไม่ออกว่าถ้าไม่มีมิวอยู่ในไร่ ตนจะทำอย่างไร..ทั้งๆที่อยู่ แบบเกลียดๆกันนี้แหละ
“ มันไม่ใช่อย่างนั้นนะ...........อย่างน้อย ยายชั้นก็รักนาย นายก็เข้ากับคนอื่นได้นี่...ส่วนเรื่องดิน ตอนนี้เขาก็ใกล้หายแล้ว...ไว้ถ้าไอ้ดินจำได้ทุกอย่างแล้วชั้นนี้แหละจะพานายไปกรายเท้าขอโทษเอง แล้วเรื่องทุกอย่างมันก็จะจบ...เข้าใจปะ ” มิวสุดทนจึงตะคอกหินด้วยคำพูดที่รุนแรง
“ คุนมันเห็นแก่ตัวที่สุด......ไม่ว่าจะยังไงคุนก็จะ เชื่อในสิ่งที่ตัวเองเห็นโดยไม่ผ่านกระบวนการกรองของซีรีบลัมเลยใช่ไหม...... ”
“ ใช่ชั้นมันเห็นแก่ตัว ..เพราะนายเป็นของๆชั้นแล้ว....รู้ปะว่านายกำลังยั่วโมโห ”
“ฮึก..ไม่มีทาง...ตัวของผมไม่ได้มีไว้ให้ใคร.....เอาสิ้...เอาเลย อยากเตะอยากถีบ จัดมาเส่!!! ”
“ ………… ”หินไม่ตอบเพราะไม่อยากทำให้มิวเสียใจไปมากกว่านี้
“ ผมจะบอกคุนให้นะ...ว่าผมไม่เคยรักคุนเลย....เกิดชาติน่าชาติไหน ขออย่าได้เจอกันอีกเลย ” หินเจ็บปวดกับคำพูดของมิวอย่างมากมาย
“ แต่นายเป็นเมียชั้นแล้วนะ นายเป็นของชั้นแล้ว ” หินพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ
เพี้ยยยย!!! มิวตบน่าหิน
“ คุณจำ คำพูดที่คุนพูดไว้ตอน งานหมั้นกับคุณมาได้ไหม..หึ ...ผมเจ็บปวดมากจนไม่นึกเลยว่าจะมีคนแบบนี้ บนโลกด้วย....ผมไม่ใช่ของคุร คุรไม่มีสิทธิ์มาหึงหวงผม ..จำไว้ด้วย”
“ คิดว่าคนอย่างชั้นไม่รู้หรอ ว่าชั้นได้นายเป็นคนแรก ” หินไม่ใสใจกับคำพูดมิว ก่อนจะพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงหนักแน่น
“ ไอ้ชั่ว!!!!!!!! ”
“ นายจะด่าจะว่าอะไรชั้นไม่สน..........ต่อจากนี้ไป เลิกยุ่งกับไอ้พูอีก ไม่อย่างงั้น .. ” หินใช่แผนการขั้นเด็ดขาดเพื่อทำให้มิวมาเป็นของตนให้ได้
“ นี่คุนจะ บ้าอะไร....คุนจะมาหึงผมทำไม ถ้าคุนมารู้จะเสียใจมากแค่ไหน...อยากเป็นทำแบบนี้ เพราะคุนเองนั้นแหละที่จะเจ็บเอง บ้า ประสาท..”
“ งั้น.....ก็เลิกยุ่งกับมันซะ.....สิ้....ชั้นจะได้ไม่ต้องหึงนาย.. ”
“หึง.....??....ฮึก จะทำไรก็เชิญ ชีวิตผม มันไม่มีค่าอะไรเหลืออีกแล้ว คุนจะทำไรก็เชิญ...ฮึก ” มิวยิ้มเยียดมองหน้าหิน ด้วยสีน่าที่วิตกกังวล ผิดกับหินที่น่าซีดเผือกตกใจกับคำพูดคำ นั้น ก่อนจะนึกแผนการบางอย่างออก
“ มิวในเมื่อนายอวดดี ไม่ยอมเป็นของชั้นดีๆๆ ชั้นก็จะทำให้นายกับไอ้พูเลิกยุ่งเกี่ยวกันให้ได้ คอยดูเหอะ ”
“ ค......คุนจะทำอะไร... ”มิวพูดแค่นั้นแล้วเดินถอยหลัง ทีละก้าวก่อนจะรีบวิ่งออกไป แต่หินไวกว่า ขว้าข้อมือมิวแล้วจูบที่ปากของมิวอย่างโมโห หึง หวง สับสนปนกันไปแต่ในใจเขาตอนนี้คือต้องการ กินตับมิว มากๆ
“ อู้ๆ..........อี้ๆๆๆ......อู้อี้ๆๆ....... ” มิวขัดขืนหิน แต่ก็ทำอะไรไม่ได้มากเพราะหิน ล๊อกตัวมิวไว้หมดแล้ว ทำให้ทั้2 จูบกันอย่างนั้นอยู่เนิ่นนาน โดยไม่ได้สังเกตเลยว่า มีใครบางคน เดินผ่านมาเห็นเหตุการณ์นั้นเข้า
ตะลึง
มิวได้สติเห็นใบหน้าซีดเผือกของใครอีกคน ที่ยืนมองเหตุการณ์อย่างตกตะลึง
“ ค...คุณมา... ”หิน สะดุ้งรีบพลีกตัวมิวออก
“หิน.....มิว...นี้เธอทั้งสองคนเป็น...... ”มาลิณีเดินเข้ามาเจอะเหตุการณ์ คำพูดของทั้งสองคนหมดทุกอย่าง ยอมรับว่า หล่อนตกใจมิใช่น้อย
“ เอ่อ...ป่าวนะครับมา..ผมอธิบายได้ ”
“ ฮึก....นี่คำว่ามาโง่หรอ... ”มาลินี ส่ายหัวเบาๆ
เพี้ย....มาลินีเดินเข้าไปตบหน้าหินด้วความโกรธ
“มา...........เอ่อ..ผมอธิบายได้นะ. ”
“เสียแรงที่มาไว้ใจ คุน....คุนหลอกมา...คุนคบกะมาแล้วยังมีอะไรกับมิวอีกใช่ไหม...ตอบมา ”
“ เอ่อ...มันไม่ใช้อย่างทีคุนมาคิดนะครับ....พอดี.....พอดี แมงเข้าตาผมเลยปัดให้คุนหินนะครับ ”
“ปัดยังไง...ดูปากกันด้วยนะหรอ...มิวชั้นไม่นึกเลยนะว่าเทอจะทรยศชั้น...ชั้นผิดหวังในตัวเธอมากก ฮึกๆ ”มาลินี ทนเห็นสองคนข้างหน้าไม่ได้จึงรีบเดินออกไป
“ เดี่ยวก่อนสิ้ มา ”
“ ปล่อย....... ”มาลินี สะบัดมือหินอย่างแรง
“ ไม่ผมไม่ปล่อย...เราต้องคุนกันให้รู้เรื่อง... ”
“ ชั้นไม่มีไรจะคุยกะคุน...ปล่อย...เสียแรงนะคะ..พอชั้นทราบข่าวจากยายคุน ชั้นก็รีบบึ่งรถมาหาคุนที่นี้ทันที...แต่พอมาเจอ ก็เห็นคุนยืนจูบปากกับกันคนใช้ในบ้านนี้มันหมายความว่าไง....คุนรักมิวหรอ...ถ้ารักมิวแล้วมาขอมาแต่งงานทำไม...หื้อ.. คนใจร้ายย ......”
“ มา....ใจเย็นๆๆ นะ...มันไม่ใช่อย่างนั้น”
“แล้วมันอย่างไหนละ....ไหนคุนบอกว่าจับมิวมาเพื่อต้องกรแก้แค้น ที่เป็นทำให้ให้น้องชายคุนฆ่าตัวตายแล้วคุนก็ไม่ได้คิดอะไรกับเด็กนั้น..แล้วสิ่งที่มาเห็นวันนี้มันคืออะไรกัน.......”มาลินี เสียใจกับทุกสิ่งที่เพิ่งได้ยินมาอย่างมากมาย
ตุบ ตุบ...อุก
มาลินี ทุบตี หินรุนแรง พร้อมกับร้องไห้ออกมา อย่างเสียใจ
ในมุมนึง
........ “ ห๊ะ!!....
....ลักพาตัว..เป็นคนที่ทำให้คุนหนูดินของชั้นเป็นแบบนี้ หรออ.หื้มม........ชั้นพอจะหาวิธีกำจัดมันให้แกได้แล้วสินะ ไอ้มิว หึๆๆ ..........ป้าอ่อนหัวเราะอย่างเยือกเย็น ก่อนจะนึกแผนการอะไรบางอย่างออกได้
หน้าบ้าน......มาลินี วิ่งออกมาถึงหน้าบ้าน
“คุนมาครับ ใจเย็นๆนะครับ...มันเป็นอุบัติเหตุ ”มิวพยายามแก้ตัวให้เนียนที่สุด
เพี้ย.........
“ นี่...สำหรับความทรยศที่นายมอบให้...ชั้น...เสียแรงที่ชั้นรัก เอ็นดูนายนะ ฮึก...มิว ..ชั้นรับไม่ได้... ”มิวเสถลาด้วยแรงตบของมาลินี
“ ฮึก...คุนมา.....ผมขอโทษ...ฮึๆ ” มาลินี รีบวิ่งขึ้นรถก่อนจะสตาร์ทออกไปอย่างรวดเร็ว
“เก็บ คำขอโทษ ไว้เถอะ ชั้นไม่ต้องการ!!”มาลินีสะบัดมือมิว ก่อนจะพลักอย่างแรงแล้วก้าวขึ้นรถขับออกไป อย่างรวดเร็ว
“คุนหินจะไปไหน ” หินไวกว่ารีบวิ่งไปขว้ามอไซต์บิ๊กไบท์ คันใหญ่รีบตามมาลินี เพื่อไปปรับความเข้าใจกันเสียก่อน
“หิน คุน อย่านะ...คุนยังไม่หาย ถ้าออกไปอาจเกิดอันตรายได้แน่...ขอร้อง..นะครับ..ฝนจะตกแล้ว เดี่ยวจะ... ”
“ ปล่อยยยยยยยยยยย...........”หินมองหน้ามิวอย่างโกรธแค้น ก่อนจะสะบัดมืออย่างรุนแรง
“ คุนหิน....ไว้ให้คุนมาอารมณ์เย็นก่อนเราค่อยคุยกันไหมนะ ”
“ เพราะมึงงงงงงง.....ไอ้ตัวซวย....ถ้าไม่มีมึง กุกับมาคงแต่งงานกันไปแล้ว เพราะมรึงงงง...... ”หิน กล่าวกับมิวอย่างโกรธแค้น ก่อนจะถีบที่ยอดออกแล้ว ก้าวขึ้นรถสตาร์ท บิดคันเร่งออกไป
อุก............
“ โอ้ยยยยย.......ฮึกๆ ”มิวร้องไห้ออกมาอย่างสุดกลั้น
“ หึ... ว่าแล้ววว ไม่มีผิด.......” ป้าอ่อน ปอบยืนดูเหตุการณ์ทั้หมด ก่อนจะก้าวออกมาจากที่ซ้อนอย่างผู้มีชัย
“ อะ........อะไร คับ ”
“ สารเลว......คอยดูนะถ้าคุนมากะคุนหินเลิกกัน ชั้นจะฆ่าแก จำไว้...เพราะแก.. ”ป้าอ่อนกล่าวขึ้นอย่างอาฆาต
“เค้าจะเลิกหรือไม่เลิกเกี่ยวไรกะขี้ข้าอย่างป้าด้วย...ผมจะบอกไว้เลยนะ เพราะคุนหินของป้าเองละที่ทำให้ เรื่องมันเป็นแบบนี้ .......ถ้าคุนหินของป้าไม่ยุงกะผม เรื่องแบบนี้มันก็ไม่เกิดขึ้นหรอก ...รู้ไว้ซะด้วย ” มิวพยุงร่างบอบช้ำ ลุกขึ้นก่อนจะเดิน ออกไป
“ อร๊ายยย....นี่แกกล้าว่าชั้น หรอ ห๊า ” ป้าอ่อน ยก มือจะตบมิว.....
“ เอาสิ้.......ผมบอไว้ก่อนนะ ว่า ผมไม่เกรงใจ ใครหน้าไหนอีกแล้ว...ทั้งหัวหงอกหัวดำ ทั้งนั้น...เอาสิ้ ”มิว ยกกำปั้นน้อย น้อยขึ้นอย่างสู้คน
“ หา.........อะ.........อร๊ายยย....ฝากไว้ก่อนเหอะ....คอยดูนะเรื่อนี้ ต้องถึงหูคุนท่านแน่.. ” ป้าอ่อนกลัวอาการเอาจริงของมิว จึง ได้ถอย ไปตั้งตัวก่อน
ติดตามตอนต่อไปคร๊าบบบบบบ
เอาสปอย์ไปกินก่อน แก้ เครียดรอตอนหน้า อิอิ
ส่วนอัพเรื่อง มาถึงจุดนี้สต๊อกหมดแล้วอะครับ ที่พิมพ์ไว้ แต่ต้องมานั่งคิดๆๆ เรื่องต่อ อีก คงยาว อิอิ
แต่จะพยายามมาอัพนะครับ แต่ อาจไม่เยอะ นะ ส่งท้าย เลยอัพย๊าวยาว
ปล. เรื่องนี้ โทนเรื่องเน้นดราม่า ร้อนแรงนะครับ ไม่ใช่แนวกุ๊กิ๊ก บอกไว้ก่อน เดี่ยวจะกาว่าคนแต่งไม่มีบทนี้เลย กะว่าใส่ดราม่า ซาดิสม์ เยอะๆๆ เพื่อให้คน อ่าน เกิดอารมณ์ร่วม จนเกิดความแค้นในใจ ตามชื่อเรื่อง อิอิ(หรือคิดลึกไม่แน่อาจเป็นโรคประสาท คิคิ)
ปล สอง คำผิดจะพยายามมมมมมมมมมมมมมมมมมมม มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆคร๊าบบบบบบบบบ
สปอยล์
รพ
“ เอ่อ ..หมอเสียใจกับหลานชายคุณยายด้วยนะครับ.. ”
“ หมายความว่าไง คะ... ” มิวเห็นน้ำตาของคุนท่านค่อยๆ ไหลลงอาบข้างแก้มนวลอย่างเจ็บปวด
“ หมอพยายาม อย่างสุดความ สามารถแล้ว...เอาเป็นว่า ถ้าหากได้รับการผ่าตัดอีกรอบนึงก็อาจจะหายเป็นปกติได้ครับ...ช่วงนี้ต้อง ทำกายภาพบำบัดไปก่อน ฟื้นฟูกล้ามเนื้อและเส้นเอ็นต่างๆก่อนครับ ”
“ คุณหมอต้องช่วยหลานดิชั้นนะคะ ...ดิชั้นไม่เหลืออะไรอักแล้ว เรื่องเงินไม่ต้องห่วงนะคะขอแค่ หลาน ดิชั้นกับมาเดินได้ก็พอ.. ”
“ เอ่อ..คุณท่านใจเย็นๆๆครับ..” มิวประครองร่างบางของคุนท่านไว้ตลอดเวลา
“ เอ่อ..ครับ หมอจะพยายาม” นายแพทย์สูงวัยที่เดินออกจาก ห้องฉุกเฉินเพื่อมาบอกข่าวแก่คุนท่าน โดยมีมิวประครองร่างคุนท่านไม่ห่าง
“ ฮึก........เวรกรรมอะไรของชั้น ....หลานคนเล็กก็ รถคว้ำ ความจำเสื่อม คนโต ก็ ขับรถตกเขาอีก...ทำไมๆ....ทำไมถึงไม่รักชีวิตของตัวเองเลย ปล่อยให้คนแก่ๆ อย่างชั้นต้องเจ็บไปถึงเมื่อไหร่ ....ฮือๆ ”มิวเห็นภาพนั้นอย่างสงสาร
...................
“ มา มาที่นี้เพื่อจะมาถอนหมั่นกับคุณ.....”
“ ผมไม่ถอน...ไม่เลิก...”
“ เพื่อ........ช่างเหอะ ก็แล้วแต่คุน แต่มาจะคืนของหมั้นกับคุนทั้งหมด ลาก่อนนะคะหิน ”
“ ทำไม...พอ คุนเห็นผมเป็นไอ้ง่อย พิการเดินไม่ได้ แล้วจะเลิกกะผมหรอ ห๊า...ทำไมคุณถึงใจร้ายกับผมนัก ”
“ คุณก็รู้ ว่ามันไม่ใช่เหตุผล นั้น ”
“ แล้วทำไม......ๆๆ....ผมไม่ได้รักมันซะหน่อย มันก็แค่แผนการนึงไว้แก้ แค้น มาๆ ผมของร้องผมไม่เหลือใครอีกแล้วอย่าทิ้ง ผมไปนะ ” หิน พยายามอ้อนวอนมาลินี ให้เห็นใจตน
“ หึ...มาจะบอกไว้เลยนะว่า...มา ทำใจไม่ได้ ที่ จะต้องมีสามี เบี่ยงเบนททางเพศหรอกค่ะ ...เราจบกับแค่นี้ ลาก่อน ”มาลินีเดินออกไป อย่างเสียใจ หล่อนยอมรับว่าหล่อนรักหินมาก แต่หล่อนก็ทำใจไม่ได้ ที่รู้ว่าหิน มีอะไรกันกับ ผู้ชาย ซึ่งหล่อนไมได้ รัเกียจหรอก แต่ก็ดี หากไม่เกิดขึ้นกันชีวิตมาเองจะดีที่สุด
“ มา มา มาอย่าทิ้งผม ๆๆๆ อ๊ากกกกกกกกกกกกกก.............ทำไม ถึงต้องเป็นแบบ นี้โว๊ยยยยยยย ”หินอาละวาดอย่างบ้า คลั่ง จนไม่มีใครสามารถเข้าหน้า ติดได้ เลยยยยย 
หัวข้อ: // แ ค้ น เ ส น่ ห า // Drama [03/12/2555] P.59 จากนี้จนนิรันตร์...จบแล้วนะ :) (อ่าน 511093 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก