[Y]OnLy You รักนี้มีแค่นาย ตอนที่ 39 "จบแล้ว" (หน้า 10) [13/9/2557]
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: [Y]OnLy You รักนี้มีแค่นาย ตอนที่ 39 "จบแล้ว" (หน้า 10) [13/9/2557]  (อ่าน 282598 ครั้ง)

zhai

  • บุคคลทั่วไป
เกือบเป็นนิยายตบจูบซะแล้ว
แรกๆ นะทำไมอีพี่พีช มันช่างกวนTeen :m16:
ช่างแกล้ง ช่างซาดิสต์ อะไรป่านนี้
กว่าจะเข้าใจ นี่จะจีบน้องกันต์เหรอเนี่ย   :o
มันน่าดีใจ  หรือเสียใจกับน้องกันต์ละเนี่ย
เล่นเอาลากน้องเขาซะ เอนเท้าฉีกต้องเข้าเฝือก
โอ๊ยยยยย  พี่แกซาดิสต์ไม่ใช่น้อยน่ะเนี่ย
สุดท้ายก็ลงเอย   
เอ๊า น้องกันต์มีแฟนแบบนี้ รสชาดของชีวิตอีกแบบแหละกัน

heenimz

  • บุคคลทั่วไป
ตอนที่ 14


วันนี้ไอ้พี่พีชมารับผมไปมหาลัยแต่เช้าเลยครับ  ทำให้ไอ้คุณสบายเลย  แต่ถึงยังไงมันก็คงไปรับพี่ปั่นแทนนั่นแหละนะ

“กันต์!!! เร็วสิลูก พี่พีชเขารอนานแล้วนะ!!!”

เสียงแม่ตะโกนเรียกผม โธ่!!แม่นะแม่ขอเวลาทำตัวให้หล่อๆก่อนเจอแฟนตัวเองหน่อยก็ไมได้  ฟะ..แฟน…พูดคำนี้แล้วเขินหวะ! เป็นแฟนกันแล้ว…อ๊ากกกก  ผมยิ้มกับตัวเองหน้ากระจก แล้วสูดหายใจ พยามทำหน้าให้ปกติ เดียวแม่สงสัย


“มาแล้วๆๆๆๆๆๆ”ผมวิ่งลงบันได

“ตายๆๆ อย่าวิ่งแบบนั้นอีกนะ ขายังไม่หายดีเลยนะ รักษาดีดีหน่อยสิ”แม่เดินเข้ามาตีแขนผม แม่อ่ะ ทำแบบนี้ต่อหน้าพี่พีชได้ไง น่าอายจริงๆT-T

“ไม่ต้องห่วงนะครับคุณน้า เดียวพีชจะช่วยดูแลน้องให้ตอนที่อยู่มหาลัย”

ได้พี่พีชบอกแม่ผม จิ๊ ดูแลบ้าอะไร คราวก่อนทำผมขาเดี้ยงแท้ๆ


“จ๊ะ น้าก็ไม่ค่อยได้อยู่กับน้องกันต์ เพราะเอาแต่ทำงาน ฝากน้องหน่อยนะ”


“ไว้ใจได้เลยครับ^^ไม่ต้องห่วง”

ฝากฝังกันอย่างดีเชียวนะ เหมือนแม่ยกผมให้ไอ้พี่พีชยังไงไม่รู้สิ จะว่าไป ลืมนึกไปเลย ถ้าเกิดแม่รู้ว่าผมเป็นแฟนกับไอ้พี่พีชแม่จะทำหน้ายังไงนะ…ยังจะยิ้มแล้วฝากผมไว้ให้กับไอ้พี่พีชอยู่หรือเปล่า….แต่ แม่ครับ กันต์ขอโทษนะ แล้วกันต์จะบอกแม่ตอนที่กันต์พร้อมกว่านี้


“ป่ะ ไปกันเถอะพี่ เดียวกันต์สาย แม่ครับ กันต์ไปก่อนนะ!! รักแม่นะครับบบ ”ผมเดินเข้าไปหอมแก้มแม่ทีนึงแล้วขึ้นรถไปกับไอ้พี่พีช


“วันนี้กันต์เรียนตอนเช้าเสร็จ โทรหาพี่ด้วยนะ”

“ทำไมเหรอพี่?” ผมคาดเข็มคัดในขณะที่รถเคลื่อนออกไป

“ไปกินข้าวด้วยกันไง^^” ไอ้พี่บ้าหันมายิ้มให้ผม  ผมเลยพยักหน้าแล้วยิ้มตอบ
และแล้วผมก็มาถึงมหาลัยแบบเฉียดฉิวครับ 

“ไปก่อนนะพี่ สายแล้ว ครูแม่งเข้าแล้วแน่เลย! แล้วเจอกันครับ!!”

ผมคว้ากระเป๋าแล้วเปิดประตูรถวิ่งขึ้นตึกคณะ เข้าห้องเรียน  เชี่ย….ครูเข้าแล้วจริงๆด้วย…


“ขะ ขออุนญาติครับ…”

ผมเปิดประตูแล้วพูดเสียงเบา  สายตาทุกคู่ในห้องเรียนก็พุ่งมาที่ผมอีกครั้ง มะ มองอะไรวะ ไม่เคยเห็นคนเพิ่งหายป่วยมาเรียนหรือไง  ผมค่อยๆเดินไปหาที่นั่ง หลังจากที่ครูพยักหน้าให้ผมเข้าไปในห้องได้  อย่างผมคงเป็นเด็กหลังห้องไปชั่วชีวิตแน่ๆ ผมเลือกที่นั่งหลังสุดครับ อโลนสุดๆ= =



“ขอโทษครับ!!!!!!!!”  ผมกำลังเลคเชอร์ตามที่อาจารย์สอน จู่ๆก็มีเสียงใครบางคนดังขึ้นทำลายความเงียบในห้อง และเป็นอีกครั้งที่สายตาทุกสายตาจับจ้องไปที่………………ใครว่ะ?


“มาเรียนได้แล้วเหรอ” อาจารย์ถามไอ้คนที่เข้ามาใหม่ครับ


“ครับ!!อาจารย์”


“ไปหาที่นั่งแล้วฟังเงียบๆล่ะ”

อาจารย์บอกไอ้คนที่มาใหม่ มันไหว้อาจารย์แล้วเดินมา…..เดินมา…….เดินมาแล้วครับ=[]=!!! มันเดินมานั่งข้างผม  แล้วหยิบสมุดของผมไปพัดให้ตัวเอง  = =;;


“ขอสมุดคืนหน่อย กูกำลังจดอยู่”ผมพูดเสียงเบา  มันก็หันมามองผมแล้วทำหน้างงๆ


“มีคนนั่งอยู่ตรงนี้ด้วยเหรอว่ะ?”  ไอ้เหี้ย!!!! กูมานั่งก่อนมึงอีก!!


“มี! เอาสมุดมา!”ผมพูดแล้วดึงสมุดออกมาจากมือมัน แล้วก้มหน้าก้มตาเลคเชอร์ต่อไป


“มึงชื่ออะไร??” มันก้มมาถามผม


“กันต์” ผมตอบสั้นๆ วุ้ยย คนจะตั้งใจเรียน กวนกูจริงๆ


“กูชื่อ โช นะมึง  กูป่วยมาตั้งแต่ก่อนเปิดเรียนเพิ่งออกจากโรงบาลเมื่อวาน เลยมาเรียนช้ากว่าคนอื่น มึงมีสมุดให้กูลอกบ้างไหม” อยากบอกมันเหลือเกิน ว่าผมก็ไมได้ต่างจากมันหรอกT^T


“เรียนเสร็จค่อยคุยได้ไหมว่ะ”

ผมหันไปบอกมัน มันทำปากเหมือนจะบ่น แล้วมันก็หันไปตั้งใจฟังอาจารย์   ผมก็กลับมาจดต่อ เพราะผมไม่มีเพื่อนในห้องเรียนนี้เลยทำงานลำบากสุดๆเลยครับT^T


……………หืม?  ไอ้คนที่นั่งข้างผม มันยื่นกระดาษมาให้ผม บนกระดาษ มีตัวหนังสือเขียนอยู่ครับ


 [ทำไมมึงมานั่งคนเดียว ?]   ผมอ่านแล้วเขียนตอบมันไปว่า [เรื่องของกู!!อย่าเสือก! ตั้งใจเรียน!]

พอผมยื่นให้มัน มันก็เอาตีนมาเตะขาผมใต้โต๊ะ   ผมเลยหันไปมองมันแบบไม่พอใจสุดๆ แต่มันดันยิ้มแล้วแลบลิ้นใส่ผม  ไอ้เหี้ยนี้มันเพิ่งออกจากศรีธัญญามาหรือเปล่าว่ะ

  ผมถอนหายใจแล้วลุกขึ้นย้ายไปนั่งห่างจากมันสามโต๊ะ เฮ้อ….ค่อยสบายใจหน่อย ในที่สุดผมก้ได้นั่งเรียนเงียบๆจนครูสอนจบครับ  ผมรีบเก็บกระเป๋า แล้วจะโทรหาไอ้พี่พีช


“นี่ๆ กันต์ พากูไปหาอะไรกินหน่อยสิ” จู่ๆไอ้เวรนี่ก้เดินเข้ามาสะกิดผมครับ


“มึงก็ไปกินเองสิ วุ่นวายอะไรกับกู ไม่มีเพื่อนหรือไง” ผมหันไปทำหน้ารำคาญใส่มัน


“กูบอกว่า กูมาเรียนวันแรก กูไม่มีเพื่อน เป็นเพื่อนกับกูหน่อยนะ!! ,มึงน่าจะดีใจนะ กูหล่อขนาดนี้ยังลดตัวมาขอมึงเป็นเพื่อนเลย” ไอ้เหี้ยยยยยยยยยย


“กูมีเยอะแล้ว!เพื่อนหล่อเหี้ยๆน่ะ ไม่ต้องการเพิ่ม” ผมบอกแล้วสะพายกระเป๋าออกจากห้อง แต่มันก็ยังเดินตามผม


“เดินตามกูมาทำไม!”


“กูหิว พากูไปหาอะไรกินหน่อย นะมึงนะ” มันเดินมาเกาะแขนผมแล้วเขย่า  โอ้ยยยยย รำคาญ โว้ยยย




“ทำอะไรของมึงน่ะกันต์”  ผมหันไปตามเสียง ก็เห็นไอ้พี่พีชกับพวกที่ย้งยืนอยู่ สวรรค์มาโปรดแท้ๆ

“กำลังจะโทรไปหาพี่พอดีน่ะ”ผมบอกแล้วแกะแขนไอ้โชออกจากตัวเอง

“เหรอ แล้ว ไอ้เวรนั่นเป็นใคร? ทำไมมันเกาะแขนมึง” ไอ้พี่พีชพูด ส่วนไอ้พี่ย้งกับพี่ชินก็ลูบไหล่ลูบแขนเหมือนจะให้ใจเย็นๆ  กูว่าอาจจะไม่ใช่สวรรค์  นี่มันนรกชัดๆ…..

“ไม่รู้ว่ะพี่ มันบอกว่ามาเรียนวันแรก ไม่มีเพื่อน มันเดินตามกันต์มา”ผมบอกแล้วหันไปมองไอ้โชที่ยืนอยู่ข้าง

“ใครว่ะกันต์” มันหันมาถามผม

“พวกกูเป็นรุ่นพี่ของมึง ทำไมมึงเพิ่งมาเรียน” ไอ้พี่พีชบอกมันแล้วถามกลับ

“หะ! รุ่นพี่เหรอ สวัสดีครับ ผมชื่อโชครับพี่ ป่วยตั้งแต่ก่อนเปิดเรียน เพิ่งหายครับ ไอ้กันต์รุ่นพี่คณะเราแม่งเจ๋งหวะ เท่ทุกคนเลย”  มันไหว้พวกไอ้พี่พีชแล้วหันมาพูดกับผมแบบตื่นเต้น  = =

“ฮ่ะๆ เฮ้ยพีช กูว่าไม่มีอะไรหรอกอย่าคิดมาก  มึงชื่ออะไรนะ?” ไอ้พี่ชินตบบ่าพี่พีชแล้วหันมาถามไอ้โช  ส่วนผมกำลังถูกไอ้พี่พีชจ้องอยู่ครับ  จ้องเค้าทำไมT^T

“โช ครับพี่”

“เออ กูชื่อชิน ไอ้นี่พีช ย้ง แล้วก็ ไอ้ธัญ” ไอ้พี่ชินแนะนำตัวให้ไอ้โชรู้จัก

“ยินดีทีได้รู้จักมากๆเลยครับพี่ แล้วนี่รู้จักกับไอ้กันต์ด้วยเหรอครับ”

“ยิ่งกว่ารู้จักซะอีก!” ไอ้พี่พีชพูดจบก็ดึงผมเข้าไปโอบครับ  ไอ้เหี้ย ทำอะไรต่อหน้าคนอื่นว่ะเนี่ย

“พี่พีช ทำอะไรว่ะเนี่ย”ผมพยามจะดันตัวเองออกแต่มันโอบซะแน่นเลยครับ ไอ้พวกพี่ย้งแม่งแสยะยิ้มให้ผม นี่อย่าบอกนะว่าไอ้เชี่ยพี่พีชบอกพวกพี่ย้งไปแล้วว่าคบกัน T////T

“เอ่อ…..”ไอ้โชเหมือนจะพูดอะไรบางอย่าง

“ป่ะ ไหนๆน้องกันต์อุตส่าห์มีเพื่อนแบบไม่ได้ตั้งใจกับเขาทั้งที ไปกินข้าวด้วยกันหมดนี่แหละ!!” ไอ้พี่ชินพูดแล้วกอดคอลากไอ้โชไป ส่วนผมก็โดนไอ้พี่พีชยืนโอบอยู่ โอยยย มึงโอบหรือรัดกูว่ะเนี่ย

“เฮ้ย พวกมึงสองตัว จะแดกข้าวไหมหรือว่าจะแดกกันเอง รีบตามมาสิว่ะ”ไอ้พี่ย้งตะโกนบอกมา ไอ้พี่ย้งเหี้ย พูดเสียงดังทำไมว่ะT^T

“กันต์ กูเป็นคนที่ค่อนข้างขี้หวง…มึงรู้ไว้ด้วย”

ไอ้พีพี่ชพูดจบแล้วเลื่อนมือลงมาจับมือผมแล้วเดินนำผมไป แสดงว่าเมื่อกี้ หึงสินะ……….

ตอนแรกกะจะนั่งรถไปครับ แต่ไอ้พี่ชินบอกว่าไอ้โชมาวันแรก เดียวพามันทัวร์รอบคณะสักหน่อย เลยเดินกันแทนครับ เวลาเดินเนี่ย ผมรู้สึกเหมือนมีสายตาจ้องมองผมอยู่ ไม่รู้ว่าคิดไปเองหรือเปล่านะT^T

ผมพยายามจะแกะมือไอ้พี่พีชออกแต่มันก็ไม่ยอมปล่อยสักที เหงื่อเต็มมือหมดแล้วโว้ยยยย  ผมเดินก้มหน้าก้มตาตามหลังไอ้พี่พีชจนมาถึงร้านอาหารในมหาลัย ในร้านมีพวกไอ้คุณนั่งรออยู่แล้ว แม่ง….มันมองมือผมแล้วหันไปหัวเราะกันใหญ่เลยครับ นินทากูอยู่สินะพวกมึงT^T 



“มาแล้วๆ คู่ข้าวใหม่ปลามัน เอ้า ปรบมือ!!!!” ไอ้ทอมพูดเสียงดังแล้วไอ้เชี่ยคุณกับไอ้เต้ก็ตบมือเสียงดัง ไอ้เหี้ย!!กูอายนะ!!

ผมรีบแกะมือไอ้พี่พีชออก แต่มันก็กลับมาจับมือผมเหมือนเดิมจนไปถึงที่โต๊ะ มันถึงปล่อย

“พวกมึงมานานหรือยังเนี่ย”ไอ้พี่ย้งถามพวกไอ้คุณ

“สักพักแล้วพี่ แล้วนี่…พี่พาใครมาด้วยว่ะ” ไอ้คุณมองไปที่ได้โชที่นั่งทำตาปริบๆอยู่ตรงข้าม  เรียงลำดับนะครับ เป็นโต๊ะยาว ฝั่งนึงมี ผม พี่พีช ไอ้เต้ ไอ้คุณ  อีกฝั่ง พี่ย้ง พี่ธัญ พี่ชิน ไอ้โช ส่วนหัวโต๊ะ ไอ้ทอมนั่งครับ

“ไอ้นี่ชื่อโช เพื่อนไอ้กันต์”

“เพื่อนมึง!!!!!!!!!!!!?????”ไอ้คุณพูดแล้วชะโงกหน้ามามองผมที่นั่งดูดน้ำอยู่

“ตกใจเหี้ยอะไร มันบอกว่าอยากเป็นเพื่อนกู ” ผมหันไปตอบมัน

“ไอ้คุณ มึงไม่คิดว่าพื่อนมึงจะมีเพื่อนบ้างหรือไง” ไอ้พี่พีชหันไปถามไอ้คุณ

“ครับ!!!!!!ไม่เคยคิด”  ถามไอ้คุณคนเดียว แต่ ไอ้เต้กับไอ้ทอมก็ตอบด้วยครับ เพื่อนเวร!!!

“กันต์ นี่เพื่อนมึงเหรอ” ไอ้โชหันมาหาผม

“เออ นี่ ไอ้คุณ ไอ้เต้ ไอ้ทอม เพื่อนกูเอง แล้วพวกมึง นั่นไอ้โช เพื่อนกู รู้จักไว้ซะ”

ฮ่า ตอนแรกทำท่ารำคาญมันครับ แต่พอนึกถึงผลประโยชน์ที่จะได้รับระหว่างเรียน ก็น่าจะได้อยู่ เช่น ให้มันขานชื่อให้ หรือไม่ก็ ให้มันทำงานให้ อะไรแบบนี้น่ะครับ

“หวัดดี ฝากเนื้อฝากตัวกับพวกมึงด้วยนะ!!”ไอ้โชยิ้มครับ ยิ้มแล้วไอ้เวรนี่หล่อลากตับเลย= =

“อืม…..กันต์….มึงเป็นจุดด้อยของกลุ่มนะ  เฮ้ยพี่พีช พี่รวย พาเมียพี่ไปศัลยกรรมสักหน่อยดีไหม จะได้ดูเหมือนคนมากกว่านี้”

“ไอ้เหี้ยคุณ!!!!!” ผมยืดมือไปตีไอ้คุณ  ครับทุกคนก็หัวเราะกัน  เออ!!!หัวเราะกันเข้าไป ใช่สิ พวกมึงหล่อ!!!! กูก็หล่อนะถ้าโลกนี้เหลือกูคนเดียว!!!

“คุณ!!!มึงพูดเหี้ยอะไร!!! กูไม่พามันไปหรอก” พีพี่ชพูดแล้วหันมามองผม

“ทำไมว่ะ มึงจะบอกว่า มึงพอใจกับหน้ามันตอนนี้เหรอ”ไอ้พี่ย้ง ถามยิ้มๆ

“เปล่า…..กู สงสารหมอ!!!”  ไอ้เหี้ย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

“ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกก” เงิบ!! พวกมันหัวเราะกันหมดเลยครับT^T แม่ครับ กู้เงินมาให้กันต์ไปทำหน้าหน่อย

“โว้ย!!!! แม่ง เออ!!! ใช่สิว่ะ!! ไม่หล่อแล้วไง! ไม่หล่อก็ไปหาคนใหม่สิ!!”  ผมนั่งหันข้างให้ไอ้เชี่ยพี่พีชแล้วจกขนมบนโต๊ะมากินแก้โมโห

“งอนเป็นตุ๊ดไปได้นะมึง!” หันมาเจอไอ้ทอมที่นั่งอยู่หัวโต๊ะ มันก็พูดทันทีเลยครับ  ผมเลยเตะมันเกือบหงาย

“กูไม่หาคนใหม่หรอก กูชอบคนนี้!” ไอ้พี่พีชพูดแล้วมันหอมแก้มผมครับ  ผมเลยผลักออกแล้วลุกขึ้นไปนั่งข้างไอ้พี่ย้งแทน

“ สรุป…สรุปว่า……นี่มึงได้กันแล้วใช่ม่ะ?”

“ยังเว้ยไอ้เหี้ยคุณ!!!! ”

“กูอยากทำ แต่มันยังจิ้นหวะ” กรี๊ดดดดดดดดด ไอ้เชี่ยพี่พีช!!!!  ผมเขวี้ยงกระเป๋าใส่มันครับแต่มันรับได้

“เดียว!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”

ในขณะที่ผมกับไอ้เชี่ยพี่พีชกำลังตีกันแล้วพวกไอ้เชี่ยคุณและไอ้พี่ย้งกำลังเชียร์กันอยู่ จู่ๆ ไอ้โชก็พูดตะโกนขึ้นมาเสียงดัง

พวกผมทุกคนเลยเงียบกันหมด

“หมายความว่าไงเหรอ?”มันถามขึ้นมาครับ พวกผมทุกคนมองหน้ากัน งงๆ

“อะไร?”ไอ้พี่ชินหันไปถามมันครับ มันมองผมกับไอ้พี่พีชสลับกัน  ทุกคนเลยพอรู้ว่ามันสงสัยความสัมพันธ์ของผมกับพี่พีชสินะ


“ กูกับไอ้กันต์ คบกันอยู่ มึงมีปัญหาอะไรไหม?”วุ้ย!!!!-/////- มึงจะเขินสักนิดได้ไหมไอ้พี่พีช!!

“เปิดตัว ครับ เปิดตัวววววววว” ไอ้พี่ย้งพูดแล้วหัวเราะ

แต่ไอ้โชเงียบไปเลยครับ เอิ่ม….กูว่าบางทีมันอาจจะไม่ควรบอกคนที่เพิ่งรู้จักกันสินะ   แล้วทุกอย่างก็เงียบลงอีกครั้ง เมื่อไอ้พี่ย้งหยุดหัวเราะ

“ไอ้กันต์…ทำไมมึงไม่บอกกูว่ามึงมีแฟนอยู่แล้ว…..กูอุตส่าห์ เล็งมึงไว้ตั้งแต่เดินเข้าห้อง…..”

ไอ้โชหันมาพูดกับผม ตามันจ้องผมจริงจังมากครับ….เหมือนสายตาตอนที่ไอ้พี่พีชบอกว่าชอบผมเลย….

แล้วทุกคนก็หันไปมองมันเป็นตาเดียว รวมทั้งผมด้วย….






“ซะที่ไหนล่ะไอ้ห่า!!!!!! กูชอบผู้หญิง!!!”


=[]=!!!

“ไอ้เหี้ยยยยย!!!!!!!!!!!” 

พวกผมทุกคนตะโกนพร้อมกัน แม่ง กูตกใจหมด กูแอบคิดว่าถึงช่วงเนื้อหอมของกูหรือไงถึงมีแต่ผู้ชายเข้ามาตอม   พี่ชินกับไอ้คุณที่อยู่ใกล้ไอ้โช ตบหัวมันไปคนละทีครับ ส่วนเจ้าของหัวใจผม นั่งทำหน้ายักษ์เหมือนเดิม


“ไอ้โช….ถ้าเมื่อกี้มึงพูดจริง โดนส้นตีนกูแน่!!”

“ไอ้พีช กูว่า มีแต่มึงคนเดียวนี่แหละที่หลงชอบไอ้กันต์น่ะ!”พี่ธัญพูดแล้วผลักหัวพี่พีชของผม-.,-~

“เป็นแบบนั้นก็ดี!! อย่าให้กูรู้นะว่าใครในนี้ แอบชอบแฟนกู!!”

ไอ้พี่พีชพูดเสียงดังแล้วชี้มาที่ผม คนในร้านอาหารก็หันมามองที่โต๊ะ…..ของพวกผม  ไอ้เหี้ย!!!พี่พีช มึงกะจะประกาศให้คนเค้ารู้ไปทั่วเลยใช่ไหม!!! แล้วคนก็เริ่มซุบซิบกันครับ กูอาย!! กูอายยยย


“ไอ้พี่พีช…เหี้ย….” ผมพูดทั้งๆที่รู้สึกว่าตอนนี้หน้าผมมันร้อนเพราะเขิน ส่วนไอ้ตัวดีหันมายิ้มกวนให้ผม…เพราะหล่อหรอกกูถึงให้อภัย!!!


“ทุกคนครับ เลิกเห่อผัวเมียคู่นี้กันสักครู่นะครับ  กระผม มีเรื่องอยากเสนอครับ” ไอ้ทอมที่นั่งหัวโต๊ะ ยกมือขึ้น  ทุกคนเงียบแล้วหันไปมองมัน


“ปิดเทมอนี้ ผมอยากไปทะเลครับ”ไอ้ทอมพูด  แล้วทุกคนก็เงียบ……….


“ก็ไปสิ ใครดึงเจี๊ยวมึงไว้เหรอ”ไอ้เต้พูดทำลายความเงียบ

“ไอ้เชี่ยเต้ กูกำลังจะบอกว่า  อยากให้ทุกคนไปเที่ยวทะเลด้วยกัน!!!!” พอพูดจบ ผมแอบเห็นไอ้คุณหน้าซีดไปนิดนึงครับ

“เออ….ก็ดีนะ ว่าไงพวกมึง ไปกันไหม  หลังสอบเสร็จใช่ไหมไอ้ทอม”ไอ้พี่ย้งมองหน้าเพื่อนแล้วพูดด้วยความตื่นเต้น

“ครับพี่ย้ง หลังสอบ”

“เอ่อ..กูขอผ่านได้ไหม…ปิดเทอมกูว่าจะใช้เวลากับพี่ปั่นน่ะ…” ไอ้คุณยกมือแล้วพูด จนถึงตอนนี้ถ้ามันบอกว่าไม่มีแฟนผมก็เชื่อนะครับเพราะมันเล่นมาคลุกอยู่กับพวกผมตลอดเลย

“ไม่ได้!! ถ้าจะไปก็ต้องไปกันหมด!!”ไอ้พี่ย้งหันไปพูดเสียงดังใส่ไอ้คุณ

“กูว่า….ไอ้คุณ เอาพี่ปั่นไปด้วย แล้วให้พี่ปั่นพาเพื่อนไปด้วยดิว่ะ เอาให้ครบคู่นะ…กูอยากลองทำที่ทะเลมานานแล้ว”

“ลองทำอะไรว่ะไอ้เต้”ไอ้คุณมองไอ้เต้งงๆ

“น่า!! นั่นแหละ!!!! ปั่บๆๆๆๆ”

“โหย!!ไอ้เหี้ย!!!!!!” ทุกคนประสานเสียงขึ้นพร้อมกันหลังจากที่ไอ้เชี่ยเต้ เอามือประกบกันแล้วขยับขึ้นลง  ทะเลสวยๆคงโดนไอ้เหี้ยเต้ทำสกปรกใส่แน่ๆ

“อืม…กูว่าเป็นความคิดที่ดี  …. จะไปเที่ยวแต่ผู้ชายได้ไง ไม่ใช่ทัวร์เกย์สักหน่อย แต่เว้นไอ้สองตัวนี่”

ไอ้พี่ธัญพูดแล้วชี้มาที่ผมกับไอ้พี่พีช  เกย์อะไร กูไม่ใช่เกย์นะ!!!

“กู/ผม ไม่ได้เป็นเกย์เว้ย!!!!!!”

“ดูๆๆ พูดพร้อมกันด้วยหวะ ฮ่าๆๆๆ ”

“ทุกคนครับ อย่านอกประเด็น!! อีกไม่กี่เดือนเองนะครับ!!! ผมขอสรุป  เราจะไปกันทั้งหมด  ให้ไอ้คุณเอาพี่ปั่นและเพื่อนพี่ปั่นไปด้วย  บอกพี่ปั่นเลือกคนที่สวยๆ อวบๆ นมโตๆ ขาวๆ มาด้วยนะไอ้คุณ”

“เดียวก่อน!!!! คือ  ไม่รู้ว่ามีใครรู้บ้างว่า ผมอยู่กับแม่สองคนนะครับ…ผมคงจะทิ้งแม่แล้วไปเที่ยวหลายๆวันไม่ได้”

ผมยกมือแล้วพูดขึ้นบ้าง  จะให้ผมไปเที่ยวแล้วทิ้งแม่ไว้คนเดียว ผมทำไมได้ครับ แม่ผมก็อายุไม่ใช่น้อยๆแล้วด้วย  ถึงจะขี้เหล้า แต่ผมก็รักแม่นะเออ!!

“มึงก็เอาแม่ไปด้วยสิว่ะ ไปพักผ่อนไง!” ไอ้เต้บอกผม  ไอ้เหี้ยมึงใช้อะไรคิดว่ะ

“ให้กูเอาแม่ไปดูพฤติกรรมแย่ๆของมึงเหรอสัดเต้!!!”

“อืม….ถ้าไอ้กันต์ไม่ไป กูก็ไม่ไปนะ..กูอยากอยู่กับมัน” ไอ้พี่พีชพูดแล้วมองหน้าผม แฟนใครว่ะแม่งดีจริงๆ

“ไม่เป็นไรหรอกพี่ไปเที่ยวเถอะ กันต์ไม่อยากทำให้ทุกคนหมดสนุกนะ”

“ไม่เอา ตอนนี้ไปเที่ยวแล้วไม่มีมึงกูไม่สนุกหรอก”

“อ้วกกกกกกกกกกกกกกกกกกก พวกมึงพอแล้วได้ไหมโว้ย!!!!!!!” ไอ้พี่ย้งเอามืมาโบกไปมาหน้าผมกับไอ้พี่พีชที่กำลังมองตากันอยู่ครับ

“กูขนลุกนะต้องมาฟังเสียงห้าวๆของผู้ชายพูดจาหวานๆใส่กัน!!” ไอ้พี่ย้งพูดครับ ส่วนไอ้พวกที่เหลือกำลังแกล้งหลับเอามือปิดหูกันอยู่

“เวอร์ไปแล้วพวกมึง!” ไอ้พี่พีชเอื้อมตบหัวคนที่อยู่ใกล้ที่สุด นั่นก็คือไอ้เต้นั่นเองครับ

“พี่พีช!ตบเล่นๆเป็นไหมว่ะ ตบมาเต็มแรงเลย เจ็บนะเว้ย!”ไอ้เต้เอามือลูบหัวตัวเอง สมน้ำหน้ามึง!!

“สรุปว่าทริปของทอม ล่มใช่ไหมครับ!!!!” ไอ้ทอมพูดแล้วเอามือปิดหน้าแสร้งทำเป็นร้องไห้  เออะ…กูไม่ผิดนะ

แล้วทุกคนก็กลับมาคุยกันอีกครั้ง จึงสรุปได้ว่า…ตอนนี้ยังไม่วางแผนอะไรกัน พอใกล้จะสอบ หรือสอบเสร็จค่อยว่ากันอีกทีครับ  แต่ถึงยังไงผมก็ไปด้วยไม่ได้อยู่ดีนั่นแหละ=3=

พอตกลงกันได้แล้ว พวกผมก็แยกย้ายกันไปเรียนครับ  ผมเดินไปกับไอ้โช โดยทีไอ้พี่พีชตะโกนตามหลังพวกผมสองคนมาว่า ‘ไอ้โช อย่าให้กูรู้นะว่ามึงแอบยุ่งกับไอ้กันต์ตอนที่กูไม่อยู่!!!’    ไอ้โชไอ้ยินมันก็หันหลังหลับตะเบะใส่ไอ้พี่พีชแล้วหัวเราะครับ

“มึงน่าหวงตรงไหนว่ะ กันต์”

“จะรู้เหรอ อย่ามาถามกู รีบเดินด้วยมึง!” ผมพูดแล้วรีบวิ่งทันทีเลยครับ เพราะอีกไม่กี่นาทีก็จะถึงเวลาเรียนแล้วววววว


“กันต์!!!!ที่พูดก่อนหน้านี้ กูไมได้ล้อเล่นนะ!!!!” ไอ้โชตะโกนไล่หลังผมมา  แต่ผมได้ยินไม่ค่อยถนัดเลยครับ ไม่รู้มันพูดเหี้ยอะไร ตอนนี้ผมไม่สนใจแล้ว ต้องรีบวิ่งเข้าห้องแล้วครับบบบบบบ


“เออ!!! พูดเหี้ยอะไรอยู่ วิ่งสิว่ะ!!” ผมหันกลับมาตะโกนบอกมันครับ มันยิ้มให้แล้วก็วิ่งตามผมมา ว่าแต่เมื่อกี้ มันพูดอะไรเหรอครับทุกคน??

------------


โอย..เลิกเรียนสักที…..ผมเก็บกระเป๋า แล้วมองไอ้โชที่นอนหลับอยู่ข้างๆครับ อี๋!!น้ำลายมันไหลเยิ้มจนสมุดเปียกเลยฮ่าๆ


“ไอ้โช…ไอ้โช!! เลิกเรียนแล้ว กูจะกลับแล้วนะ!!”พอผมเขย่าตัวมัน มันก็งัวเงียบลุกขึ้นมา เช็ดน้ำลายออกจากมุมปากตัวเอง แล้วเก็บสมุดเปื้อนน้ำลายใส่กระเป๋า

“กลับดีดีนะมึง กูไปล่ะ!!” ผมบอกไอ้โชแล้วสะพายกระเป๋าโบกมือให้มัน

“หาวววววว อืม พี่พีชจะมารับมึงเหรอ”

“อื้อ!!!^_^ ไปล่ะ เดียวมันรอนาน กูจะโดนฆ่าเอา” ผมยิ้มให้มัน แหม พูดแล้วมันเขินนี่ครับ ไอ้พี่พีชมารอผมที่หน้าตึกตั้งนานแล้ว  พอคบกันแล้วทำตัวดีแบบนี้ค่อยน่ารักหน่อย ฮ่าๆ

“เออๆ เจอกันพรุ่งนี้!”

“บาย!”

ผมพูดแล้ววิ่งไปหาไอ้พี่พีชที่อยู่ด้านล่างครับ เห็นไกลๆ มันยืนใส่แว่นพิงรถคันหรูของมันอยู่ สาวปีหนึ่งเดินผ่านหน้ามันไปมา ทำผ้าเช็ดหน้าตกบ้าง กระจกตกบ้าง ไอโฟนหล่น..เฮ้ย=[]=!!ทำไมมันลงทุนจังเลยว่ะ  แต่ไอ้พี่พีชก็ยืนหล่อไม่ยอมเก็บให้เลยครับ

“พี่พีชชชชชช” ผมวิ่งไปหาพี่พีชครับ แล้วจู่ๆสายตาผู้หญิงก็มองมาที่ผม ตั้งแต่หัวจรดเท้า แถมมีบางคนหันไปซุบซิบกับเพื่อนๆด้วย….เออะ….กู…..กูทำอะไรผิดเหรอ

“นี่เหรอว่ะ…รับไม่ได้หวะ กูเห็นตอนพี่เค้ารับน้องมันบอกว่าเป็นผู้ชาย แต่ทำไมมาคบกับพี่พีชได้ว่ะ…”เสียงผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้นในตอนที่ผมกำลังเดินผ่านครับ เหี้ย…ข่าวไวจริงๆ พวกมึงเป็น CNN กันเหรอครับ!

“อีตุ๊ด….” =[]=!!!!!!! ผมที่วิ่งมาอย่างร่าเริง ตอนนี้ก้มหน้าก้มตาเดินเงียบๆครับ

“สรุปแล้วมันเป็นกระเทยใช่ไหม…”

“เกย์เหรอว่ะ..แม่งทุเรศหวะ…”

พวกมึงช่วยนินทากูเงียบๆ ไม่ต้องให้กูได้ยินได้ไหมว่ะ



“ใครมีปัญหาอะไรกับคนของกู!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ออกมานี่เลย!!!!!!!!!!!” ผมได้ยินเสียงไอ้พี่พีชตะโกนครับ เลยเงยหน้าขึ้นมอง ไอ้พี่พีชถอดแว่นออกแล้วตามันดูโมโหมากๆ ผมเลยรีบเดินไปหามันครับ ไม่ได้ไปหลบหรือหาอะไรมาเป็นโล่หรอก แต่จะพามันกลับบ้าน! อายคนอื่นครับ!


“ป่ะพี่กลับๆๆ”ผมดึงเสื้อไอ้พี่พีช แต่มันสะบัดออกครับ นี่มันกล้าขัดผมเหรออออออ=[]=!!

“เมื่อกี้ใครพูดอะไรอย่านึกว่ากูไม่ได้ยินนะ!!!!!!! พวกมึงรู้เอาไว้ว่า ด่ามัน!!เหมือนด่ากู!!!!!! ใครข้องใจออกมาเจอกับกูเลย จะผู้หญิงผู้ชายตุ๊ด ชะนี กระหรี่ที่อยากได้น้ำกูด้วย!!!!”

เฮ้ยย=[]=!!!!!!!! ไอ้พี่พีชชี้มั่วไปทั่วเลยครับ พวกผู้หญิงที่มองๆอยู่ก็เริ่มถอยออกไปแล้วครับ ไอ้พี่พีชเหี้ยยยยมันจะโวยทำไมโว้ย!!!!

“กลับโว้ย!!!ไอ้พี่เหี้ย จะตะโกนพูดเหี้ยอะไรเนี่ย!!!!”ผมดึงแขนไอ้พี่พีชครับแต่มันไม่ขยับเลย โอ้ยยยย ถึงเวลาที่กูต้องเข้าฟิตเนสแล้วมั้งเนี่ยยยยยยย!!

.”ปล่อยกูสิไอ้กันต์!!!!! พวกมันกำลังนินทามึงอยู่นะ!!!!!”

“ปล่อยเค้าไปเถอะน่า!!!”โมโหนะโมโห แต่ผมไม่อยากมีเรื่องครับ แต่ไอ้พี่พีชแม่งแค่นี้ทำไมสติแตกแบบนี้ว่ะ!! พวกไอ้พี่ย้งอยู่ไหน มาช่วยผมทีสิโว้ยยยย

“มึงนั่นแหละปล่อยกู!!!!!!!”ไอ้เหี้ยนี่มันสะบัดมือผมออกอีกแล้วครับ  คนเริ่มมามุมดูกันแล้วด้วย แต่ทำไมในนั้นถึงไม่มีพวกไอ้เหี้ยพี่ย้งว่ะ!!!

“ไอ้เหี้ยพี่พีช!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!” ผมตะโกนเสียงดังแล้วกระโดดตบหัวไอ้พี่พีชแรงๆไปทีนึง  ไอ้พี่พีชเงียบแล้วหันมาหาผม

“มึงตบหัวกูทำไม!!!”

“ก็มึงจะโวยวายทำไมว่ะ!!!!! ตอนที่กูรู้ว่ากูรักมึง กูก็เตรียมใจไว้แล้วว่ายังไงกูก็ต้องโดนว่า โดนนินทา!!! กูไม่ใช่คนดัง ไม่ใช่คนหน้าตาดีเหมือนมึง!!! กูไม่เหมาะสมกับมึง!!แต่กูก็รักมึง!!!! ใครจะว่าอะไรก็ช่างหัวพวกมันสิว่ะ!!!!”

ผมตะโกนอย่างเหลืออดกับไอ้เวรนี่ โอ้ยยยยกู……ทำไมกูต้องมาทะเลาะกับไอ้เหี้ยนี่ให้คนอื่นได้ยินด้วยว่ะT^T

“แล้วที่ด่ากู!! กูไม่ใช่เกย์!!!! กูไม่ใช่ตุ๊ด!!!!! จะมีผู้ชายหล่อกว่าไอ้เหี้ยนี่เข้ามา กูก็ไม่สน กูสนมันคนเดียว!!! เพราะกูไม่ได้ชอบผู้ชาย แต่กูชอบไอ้เหี้ยนี่!”

ผมหันไปตะโกนใส่ไอ้พวกที่มุงกันอยู่ พวกที่มุงๆก็ยังซุบซิบเหี้ยอะไรกันก็ไม่รู้ น่าโมโหหวะ กูกับมันรักกันแล้วผิดตรงไหนวะ

“ป่ะ พี่พีช กลับ!!!” ผมพูดแล้วเปิดประตูกระแทกตัวนั่งบนเบาะ ………………………..





เหี้ยยยยยยยยยยยยยยยยย ไอ้กันต์ ไอ้เหี้ยยยยยย เมื่อกี้มึงพูดอะไรออกไป!!!! กรี๊ดดดด ไอ้ยินไปถึงคณะไอ้เชี่ยคุณเลยมั้งน่ะ โฮ~~~~~~พรุ่งนี้กูจะมามหาลัยได้ยังไงกันนนน ToT

ผมฟุบหน้าอยู่ตรงคอนโซลรถ…กู กูอยากตายยยยยยยย ไม่นานผมก็ได้ยินเสียงปิดประตูรถของไอ้พี่พีช


“หึ…หึ…..หึ…..”เสียงหัวเราะของไอ้คนขับข้างๆผมครับ แม่ง หัวเราะได้สยองมากT^T

“หัวเราะอะไรว่ะ!!!” ผมหันไปพูดเสียงดังใส่ไอ้คนขับรถ!

“ทำไม กูหัวเราะไม่ได้เหรอ แล้วมึง เมื่อกี้พูดจริงเหรอ ที่บอกว่า ถ้ามีคนหล่อกว่ากูเข้ามามึงก็ไม่สน สนแต่กูน่ะ”

“อ๊ากกกกกก อย่าไปพูดถึงมันนะ!!!! พอเลย หยุดพูด ขับรถไปได้แล้ว!!!”

ผมเอามือปิดหน้าครับ อายโว้ยยยย ไปตะโกนบอกรักไอ้พี่พีชหน้าคณะเลยนะ ฮือออออออออออออออออออออ  พ่อครับแม่ครับ ผมขอโทษษษ ToT

ขับรถมาตามหาไอ้เหี้ยพี่พีชแม่งร้องเพลงอารมณ์ดีสุดๆเลยครับ แล้วที่มันโกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยงเมื่อกี้ล่ะหายไปไหนแล้วว่ะ 



“ถึงแล้วครับ~~”ไอ้พี่พีชพูดเสียงหวานแล้วจอดที่หน้าบ้านผม

“ขอบคุณครับ”ผมบอกแล้วปลดเข็มขัดนิรภัยออก

“ขอค่ารถหน่อยได้ไหมครับวันนี้” จู่ๆไอ้เชี่ยพี่พีชก็พูดขึ้นมา อะไรว่ะ น้ำมันหมดเหรอ ทำไมมาขอเงินกับผม=[]=!

“เอ่อ….ได้พี่ เท่าไหร่..กันต์มีเงินไม่เยอะหรอกนะ” ผมค้นกระเป๋าหาเงินให้ไอ้พี่พีชครับ ผมเองก็ทำตัวไร้มารยาทมาซะนาน ให้พี่เขาไปรับไม่ส่งแต่ไม่ได้ช่วยค่าน้ำมันเลยT_T

“ไอ้โง่!! ไม่เอาเงิน!ใครจะรับเงินจากแฟนตัวเองว่ะ”

“เอ้า ก็เมื่อกี้บอกว่าจะเอาค่ารถไม่ใช่เหรอว่ะ!!”

“ก็ใช่!!! แต่ค่ารถกู….จ่ายแบบนี้!!!!”

………………..ไอ้พี่พีชพูดแล้วยื่นแก้มมาใกล้ผมครับ …..บ้าจริง…มีที่ไหนเขาจ่ายค่ารถแบบนี้ว่ะ!!

“เร็ว!!!เอาค่ารถมึงมาวางไว้ตรงนี้!!”

ไอ้พี่พีชพูดแล้วจิ้มที่แก้มตัวเอง  แม่ง……..ผมมองซ้ายขวาเพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีใครมองดูอยู่……….

“เก็บค่ารถแพงชิบหาย……”ผมบ่นแล้วยืดหน้าเข้าไปหอมแก้มไอ้พี่พีชเบาๆแล้วดันหัวไอ้พี่พีชออก

“เอ้า!!! เอาไปแล้วนะ!! ขอบคุณที่มาส่งครับ” ผมพูดแล้วเปิดประตูรถออก ไอ้บ้าที่อยู่ในรถแม่งทำหน้าฟินไม่เลิก

“เข้าบ้านดีดีนะครับ ” :bye2:

ไอ้พี่พีชเปิดกระจกลงแล้วบอกผม   ผมยิ้มแล้วโบกมือให้ จนไอ้พี่พีชขับรถออกไปจนลับสายตา ผมถึงเดินเข้าไปในบ้าน วันนี้ถึงมีเรื่องให้โมโหแต่พอไอ้พี่พีชทำตัวน่ารักแบบนั้น ผมเลยรู้สึกอารมณ์ดีขึ้นเยอะเลยครับ


“แม่ครับ กันต์กลับมาแล้ว!!!” ผมเปิดประตูบ้านเข้าไป ทำไมวันนี้เงียบจัง….ปกติแม่จะตะโกนออกมาว่า  มาแล้วเหรอกันต์ มาช่วยแม่ทำกับข้าวหน่อยย    ผิดปกติแหะ


“แม่คร๊าบบบบบ”ผมเดินเข้าไปในครัว มองเห็นแม่นั่งหน้าเครียดอยู่ที่โต๊ะอาหาร


“แม่! ทำไมไม่ตอบ………กันต์……=[]=!”


“กลับมาแล้วเหรอ กันต์”




“พ่อ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”


TBC.

------------------------------

 :เฮ้อ:

heenimz

  • บุคคลทั่วไป
ตอนที่ 15








พอผมเข้ามาในครัว ก็เห็น พ่อนั่งอยู่บนเก้าอี้ตรงข้ามแม่  ตอนนี้แม่ทำหน้าเครียดมาก ผมว่าคงมีเรื่องไม่ดีแน่ๆ

ผมมองหน้าพ่อกับแม่สลับกันไปมา อะไรกัน ปรับอารมณ์ไม่ทันนะ ก่อนหน้าเพิ่งโมโห แล้วเมื่อกี้ผมเพิ่งอารมณ์ดี พอตอนนี้เข้าโหมดเครียด

“กันต์ มานั่งนี่สิลูก” พ่อเรียกผมเข้าไปหา  ผมเดินไปวางกระเป๋าแล้วเข้าไปนั่งข้างๆพ่อ  ส่วนแม่ผมเงียบไม่พูดอะไรเลยครับ




“มีอะไรเหรอครับพ่อ แล้วนี่พ่อกลับมาตอนไหน ทำไมกันต์ไม่รู้”




“พ่อเพิ่งมาถึงก่อนหน้ากันต์ไม่กี่ชั่วโมงเอง แล้วที่มหาลัยเป็นไงบ้าง” พ่อลูบหัวผมแล้วถาม อ่า ให้ตายเถอะ ผมไม่คุ้นกับมือพ่อจริงๆ




“ก็ดีครับพ่อ เพื่อนเยอะ รุ่นพี่แยะ”




“นี่คุณ….จะพูดอะไรก็พูดเถอะ”

จู่ๆ แม่ผมก็พูดขึ้นมาครับ ผมเลยหันไปมองหน้าแม่ แม่ผมทำหน้าเครียดอีกแล้วล่ะ…อ๋า….มีเรื่องอะไรกันวะเนี่ยยยยยยย




“กันต์…………ไปอยู่ด้วยกันที่นิวซีแลนด์นะลูก”=[]=!!!!!!! เข้าเป้า ตรงประเด็น ไม่อ้อมค้อม!




“ไม่ไปครับ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!” ผมลุกขึ้นพูดเสียงดัง อะไรวะ กลับมาเพื่อจะมาบอกว่าให้ไปอยู่ด้วยเนี่ยนะ!




“กันต์ นั่งลงดีดี”แม่เอื้อมมาจับมือผมไว้ครับ  ผมเลยค่อยๆนั่งลงเหมือนเดิม




“พ่ออยากให้เราสามคนอยู่พร้อมหน้ากัน  ไปอยู่ที่นู้นก็ไม่เป็นไรหรอก เดียวพ่อจัดการเรื่องเรียนต่อให้ ยังไงกันต์ก็เพิ่งเริ่มเรียนไม่ใช่เหรอลูก”




“อยากให้อยู่พร้อมหน้า พ่อก็กลับมาทำงานที่ไทยสิ!!!! กันต์ไม่ไปไหนทั้งนั้น กันต์จะอยู่ที่นี่!!”




“กันต์...อย่าพูดแบบนั้นสิลูก ถ้าไปอยู่ที่นู้น เราก็จะสบายกว่าตอนนี้นะ”




“กันต์อยู่นี่สบายดีครับแม่ ทำไมล่ะ กันต์บอกไปหลายทีแล้วนี่ ว่าไม่ไปๆๆๆๆ!!”

พ่อเคยบอกให้ผมไปอยู่ที่นู้นตั้งหลายครั้งแล้วครับ  ผมโง่ อังกฤษก็พูดไม่ได้ ไปอยู่นู้นเพื่อนก็คงไม่มีอีกแน่ๆ ToT

แต่แม่ผมท่านก็อยากจะไปครับ ในตอนแรกที่พ่อมาชวนไปอยู่ ผมไม่ยอมไป แม่เลยต้องอยู่กับผม โอเคผมเป็นคนเห็นแก่ตัวที่ทำให้แม่กับพ่อต้องอยู่ไกลกัน แต่แล้วทำไมทั้งสองคนไม่เห็นใจผมบ้างล่ะT^T




“กันต์ ทำไมดื้อแบบนี้ล่ะลูก!!!”พ่อเสียงดังใส่ผม ว๊ากกกกกกกกกก




“ยังไงลูกก็ต้องไป คราวนี้พ่อจะไม่ยอมแล้ว แม่ก็แก่ลงทุกวันๆ ลูกก็ออกไปเรียน ออกไปกินเหล้ากับเพื่อน ทิ้งให้แม่อยู่คนเดียว ถ้าแม่เป็นอะไรขึ้นมาจะทำยังไง!”

………………………ผมไม่เถียงครับ ที่พ่อพูดมามันถูก แต่ผมไม่ได้ทิ้งแม่ไว้หลายวันนะ บางทีก็กลับเช้าบ้าง แต่ผมก็เป็นห่วงแม่นะ! พ่อพูดเหมือนผมไม่ห่วงแม่เลยอ่ะT^T




“กันต์ ยังไงก็มีเวลาอีกเดือนนะลูก ลูกลองคิดดูดีดีนะ” แม่บอกผม โธ่…..T_T ไม่ไป…..




“กันต์คิดมาทั้งชีวิตแล้ว กันต์ไม่ไป โอเค จบ วันนี้ฝันดีครับ!!”

ผมพูดเสร็จก็เดินไปหยิบกระเป๋าแล้ววิ่งขึ้นห้อง โดยที่ไม่สนใจเสียงเรียกของพ่อกับแม่   ตอนนี้ผมเป็นเด็กไม่ดีใช่ไหมที่ทำให้พ่อแม่ต้องหนักใจ ก็คนมันไม่อยากไปนี่ครับ!แล้วพ่อไม่ค่อยได้เลี้ยงดูผม ทำไมถึงจะมาเอาผมไปง่ายๆแบบนี้ล่ะ ยังไงผมก็ไม่ไป ไม่ไปเด็ดขาด!!!!....ว่าแล้ว…โทรปรึกษาไอ้คุณหน่อยดีกว่า





ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด





สายไม่ว่าง…แม่ง พักนี้สายมันไม่ว่างตลอด มึงกับแฟนอยู่คณะเดียวกัน ไม่เคยคุยกันหรือไงวะ!!! ผมกดโทรออกซ้ำๆหลายทีมาก แต่มันแม่งไม่ติดักที แล้วมึงช่วยเปิดสายซ้อนหน่อยได้ไหมโว้ยยยยยยยยยยย

ผมอารมณ์เสีย เลยปาโนเกียเน่าๆทิ้ง!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ลงบนเตียงนุ่มๆ…. ใครจะกล้าทิ้งมันลงพื้นครับ ไม่มีอะไรให้พังแล้วมันเนี่ย

ผมทิ้งตัวนอนบนเตียง  แล้วมือถือผมก็สั่นครับ…มีคนโทรเข้ามา….ผมใช้ตีนคีบมือถือที่อยู่ปลายเตียงขึ้นมา ขี้เกียจลุก….เหนื่อย




“ไอ้เหี้ย!!!!!!!!ทำไมมึงไม่คุยให้สายไหม้ไปเลยล่ะค่อยโทรกลับมาหากู”




‘ขอโทษคร๊าบบบบบ  ก็ กูคิดถึงพี่ปั่น พี่เขาก็คิดถึงกู เลยคุยกันนานไปหน่อย’ เสียงปลายสายแสดงความรู้สึกผิดสุดๆครับ




“กูมีเรื่องจะปรึกษา….”




‘ทำไม มึงท้องเหรอกันต์!!!!’




“ไอ้เหี้ย!! ไม่ใช่ เลิกกวนกูก่อน เรื่องรี้ซีเรียสจริงๆ”พอผมพูดจบ ไอ้คุณก็เงียบไปครับ แสดงว่ามันพร้อมที่จะฟังผมแล้ว




“พ่อกูมา…..แล้วจะพากูไปอยู่นิวซีแลนด์อีกแล้ว”




‘เฮ้ย!!!!!!!!!!! ทำไมอีกวะ แล้วมึงว่าไง’




“กูก็บอกว่าไม่ไปๆๆๆ แต่คราวนี้พ่อกูบอกว่าจะไม่ยอมแล้ว จะพากูไปด้วยให้ได้ ทำไงดีมึง…กู กูไม่อยากไปจริงๆไม่ใช่ว่ากูต่อต้านพ่อนะ”




‘อย่าร้องไห้นะมึง…เชื่อกูสิ มึงไม่ได้ไปหรอก บอกให้แม่ไปอยู่กับพ่อสิ มึงอยู่คนเดียวก็ได้นี่หว่า!!’ ผมเคยบอกแม่ให้ไปอยู่กับพ่อ แต่แม่ก็ห่วงผมครับ ไม่ยอมไปT_T




“แม่กูหวงกู แม่เลยไม่ยอมไป  หรือคราวนี้กูต้องไปวะ กูเห็นแก่ตัวไหมมึงที่ทำให้ผัวเมียเขาไม่ได้อยู่ด้วยกันT_T”




‘ไม่หรอกมึง  มึงก็โตแล้วนะ กันต์ มึงลองถามขอดูอีกทีสิ  เฮ้ยมึง!แค่นี้ก่อนนะ แม่กูเรียก ได้เรื่องยังไงโทรหากูนะ!’




“อืม…โอเค”

พอวางสายไอ้คุณไป ผมก็นั่งเครียดคนเดียวอีกรอบ ทำไงดีวะเนี่ยยยยย  โอย…น้ำตาจะไหล…สงสารแม่ก็สงสาร สงสารตัวเองก็สงสาร  ผมเพิ่งคบกับพี่พีช…ผม ผมยังไม่อยากแยกจากกัน…






“กันต์! ลูก!!!กันต์!! พี่พีชมาหา” หือ!!!!=[]=?? ก็เพิ่งมาส่งผมชั่วโมงกว่าๆเองนี่หว่า แม่งแค่นึกถึงก็มาเลย ตายยากจริงๆ




“ครับ!!!” ผมลุกขึ้นเดินลงไปชั่นล่าง เห็นไอ้พี่พีชยืนยิ้มถือสมุดสเกตของผมอยู่ อ๋า….ลืมสินะตัวกู= =  ผมเดินลงไปหาแล้วไอ้พี่พีชก็ยื่นสมุดให้ผม




“เอ้า!!ลืมไว้แหนะ  มีงานที่ยังวาดไม่เสร็จอยู่ด้วย รีบๆทำแล้วส่งครูด้วยล่ะ”




“จริงๆเล้ย  ลืมของแล้วยังต้องให้พี่เขาเอามาให้อีก แบบนี้ไงแม่ถึงห่วง”แม่มองผมแล้วถอนหายใจ  ก็ผมรีบอ่ะแม่ T^T




“กันต์โตแล้วนะ กันต์อยู่คนเดียวได้ กันต์ไม่อยากไปนิวซีแลนด์จริงๆนะแม่” ผมหันไปบอกแม่ด้วยน้ำเสียงอ่อนสุดๆ เผื่อแม่เห็นใจ




“อะไร? ไปไหน!??”ไอ้พี่พีชจับไหล่ผมให้หันไปหามัน จับกูเบาๆหน่อยได้ไหมวะ แล้วนี่อย่ามาสบตากูแบบนี้ แม่ยืนอยู่ด้วยไม่เห็นเหรอวะ=[]=!




“ดีเลย พีชช่วยกล่อมน้องทีสิ น้าว่าจะพาน้องไปอยู่นิวซีแลนด์ เด็กคนนี้ดื้อ ไม่ยอมไปสักที เฮ้อ….”

พี่พีชหันมามองหน้าผมทันทีที่แม่พูดจบ  ผมก็ส่งสายตาขอความช่วยเหลือจากพี่เขาครับ หวังว่าคงจะเข้าใจผมนะ 

ไอ้พี่พีชเลยขอตัวขึ้นไปคุยกับผมบนห้องครับ  แม่ผมพยักหน้าเหนื่อยๆ  แล้วไอ้พี่พีชก็เรียกผมให้เดินตามขึ้นไปบนห้อง   ไอ้พี่พีชปิดประตูล็อคห้องเองเสร็จสรรพ แล้วขึ้นไปนั่งบนเตียงของผม  ผมเองก็เดินเหนื่อยๆไปนั่งข้างๆพี่พีช




“กันต์ไม่อยากไปอ่ะพี่….”




“อืม…..พี่ก็ไม่ยอมให้กันต์ไปหรอก…แล้วจะเอายังไงดีล่ะ” ไอ้พีชมองหน้าแล้วลูบหัวผมเบาๆ ผมเลย….ซบไหล่มันแม่งเลยครับ เรียกคะแนนสงสาร




“ช่วยทีสิพี่…กันต์ก็ไม่รู้ว่าจะยังไง อยู่นี่คนเดียวแม่ก็บอกว่าเป็นห่วง…”




“…..แล้วทำไมถึงไม่อยากไปล่ะ?”




“…ไม่อยากหาที่เรียนใหม่ ไม่อยากหาเพื่อนใหม่ ไม่อยากเรียนภาษาใหม่……แล้วก็…ไม่อยากแยกกับพี่..”ประโยคสุดท้ายผมพูดแล้วเงยหน้าขึ้นมองพี่พีช….. พี่พีชแม่งยิ้มครับ นี่…..กูซีเรียสนะ!




“ยิ้มอะไร คนเขาเครียดนะเว้ย!”ผมที่เลิกซบไอ้พี่พีชแล้วโวยใส่มัน คนกำลังเครียดมันมายิ้มหล่อใส่ เดียวปั๊ด ตบด้วยปาก!!




“เอ๋า....ก็มึงพูดให้กูดีใจ กูยิ้มไม่ได้เหรอ”




“ไมได้! ซีเรียสอยู่!!”




“ป่ะ…ลงไปคุยกับพ่อแม่ เดียวกูช่วยกล่อมให้มึงอยู่ที่นี่เอง…”ไอ้พี่พีชพูดแล้วจับมือผม ผมก็จับมือไอ้พี่พีชตอบ

ไอ้พีพี่ชพาผมเดินลงไปชั้นล่างที่พ่อแม่กำลังกินข้าวกันอยู่ครับ ไม่เรียกเลยอ่ะ กลัวคนเขามาเป็น กขค หรือไง!

“กันต์ พีช มากินข้าวด้วยกันสิ”

พอแม่เห็นผมกับพี่พีช แม่ก็เรียกให้ไปนั่งกินข้าวด้วย แล้วที่โต๊ะก็มีจานข้าวเปล่าวางรออยู่แล้ว พอไอ้พี่พีชเห็นพ่อผม พี่เขาก็ยกมือไหว้  รีบๆเก็บคะแนนนะพี่ ผมไปนั่งกับพ่อ ส่วนไอ้พี่พีชนั่งตรงข้ามผมข้างๆแม่ๆ




“เป็นไงกล่อมน้องได้ไหมพี่พีช” แม่ผมถามขึ้นมาในขณะที่กำลังกินข้าวกันอยู่เงียบๆ




“เรื่องนั้นค่อยคุยสิแม่ กินข้าวกันอยู่นะ”  ผมหันไปบอกแม่  แม่ผมบ่นอุบอิบนิดหน่อยแล้วตักไข่เจียวให้สามีตัวเอง หวานจริง….  บนโต๊ะอาหารเต็มไปด้วยบรรยากาศมาคุที่พ่อกับแม่ปล่อยใส่ผม  น่าสงสารพี่พีชครับต้องมานั่งกินข้าวท่ามกลางบรรยากาศที่รื่นเริงแบบนี้= = 

เราสี่คนกินข้าวเงียบๆครับ พอกินเสร็จ พี่พีชก็ช่วยผมเก็บถ้วยจานไปล้าง พี่เขาล้างจานเก่งมากครับ นึกว่าจะเป็นพวกแพ้น้ำยาล้างจานแบบพวกไอ้คุณ= = พอล้างจานเสร็จ พ่อกับแม่ก็เรียกผมไปคุยเรื่องที่ชวนปวดหัวอีกครั้ง โว้ยยย จะให้ผมตัดสินใจภายในวันนี้เลยรึยังไง!




“ว่าไงกันต์ คิดได้หรือยังว่าควรจะไปอยู่กับพ่อแม่ที่นู้น” พ่อผมพูดขึ้นทันทีหลังจากที่ผมนั่งลงบนพื้น  ไอ้พี่พีชก็มานั่งข้างๆผมครับ แต่มันนั่งเงียบอย่างเดียวเลยT_T




“ให้ผมอยู่ที่นี่เถอะ ผมโตแล้ว แม่ไปอยู่กับพ่อที่นู้นเถอะครับ อย่างน้อยก็ขอให้กันต์เรียนจบก่อน”




“บอกแล้วไงว่าเรื่องเรียนเดียวพ่อจัดการให้ เรียนที่นู้นก็ได้”แม่ผมพูดขึ้นครับ




“ขอโทษนะครับคุณน้า ถ้าไปอยู่นู้นแล้วบ้านหลังนี้จะทำยังไงเหรอครับ”พี่พีชหันไปถามคุณแม่ของผม




“กะว่าจะให้คนเช่าน่ะจ๊ะน้องพีช คงจะไม่ขาย เผื่อคิดถึงก็จะกลับมาได้”




“แล้วนี่ เราเป็นใครล่ะ”จู่ๆพ่อผมก็หันไปถามไอ้พี่พีช นั่งตั้งนานเพิ่งจะมาถามเนี่ยนะ




“ผมเป็น รุ่นพี่ที่คณะของน้องกันต์น่ะครับ ขอโทษที่แนะนำตัวช้านะครับ”พี่พีชก้มหัวให้พ่อผม




“คุณน้ากับคุณอาครับ ถ้าไม่กล้าให้น้องอยู่คนเดียว เดียวผมมาอยู่เป็นเพื่อนก็ได้ครับ !! หรือไม่ถ้าคุณน้าจะให้คนอื่นเช่า ให้น้องมาพักที่บ้านผมก็ได้ครับ ยังไงผมก็อยู่คนเดียวอยู่แล้ว เดียวผมดูแลน้องให้จนเรียนจบเลยครับ”
=[]=!!!   ไอ้พี่พีชพูดจบ พ่อแม่ผมมองหน้ากันเลยครับ  แม่ง..พูดบ้าอะไรเนนี่ย มีทีไหนเขาจะให้ลูกไปอยู่กับคนที่เพิ่งรู้จักกันล่ะวะT_T




“กันต์ดื้อมากนะน้องพีช น้าไม่รบกวนหรอก  เฮ้อ ทำไมถึงไม่มีญาติอยู่แถวนี้บ้างเลยนะเรา”




“ไม่เป็นไรครับ ไม่รบกวนเลย ผมยินดีครับ อีกอย่างน้องเขาก็ยังเรียนอยู่ ตอนนี้ก็มีเพื่อนเยอะ ในมหาลัยก็ทำกิจกรรมดีครับ ผมบอกตามตรงว่าไม่อยากให้น้องเขาออกไปเรียนที่อื่นเลย ยังไงลองพิจารณาเรื่องที่ผมพูดไปได้ไหมครับ ”

มีเพื่อน….ต่างคณะ 3 คน  เพื่อนร่วมคณะ 1 คน  ทำกิจกรรม???? กิจกรรมอะไรวะทำไมผมจำไม่ได้เลยว่าเคยทำ ฮ่า




“ใช่ครับ!! พ่อแม่ลองคิดดูนะครับ ผมอยู่กับพี่เขาก็ได้ถ้าเป็นห่วง นะนะนะ!” ผมเขย่าแขนแม่ อ้อนครับอ้อนT_T




“แล้วแม่จะลองคุยกับพ่อดูอีกที  คุณคะยังไงลองเก็บไว้คิดนะคะ”




“เฮ้อ…..เข้าใจแล้ว…”

พ่อถอนหายใจครับ ผมก็ค่อนข้างโล่ง แสดงว่ายังพอมีโอกาสอยู่สินะ  ผมหันไปมองไอ้พี่พีชมันถอนหายใจเฮือกใหญ่เลยครับ…ให้ตายสิ…ขอบคุณจริงๆนะT_T  แต่ทำไมพ่อแม่ดูเหมือนจะยอมง่ายจัง หน้าไอ้พี่พีชดูน่าเชื่อถือขนาดนั้นเลยเหรอวะ= =

พอคุยเสร็จ พี่พีชก็ขอตัวกลับบ้านครับ  ผมก็เดินออกไปส่งพี่เขาหน้าบ้าน  พี่พีชบอกว่า  เหี้ย กูตื่นเต้นชิบหายเหมือนขอมึงแต่งงานเลย  ฮ่าๆ ผมเองก็ว่างั้นแหละ  แล้วพี่เขาก็ขึ้นรถกลับบ้านไป   




“สนิทกันดีนะกับพี่คนนั้นน่ะ” พอผมเข้าไปในบ้านพ่อก็พูดขึ้นมา  อะ อะไรวะ….จับผิดลูกตัวเองอยู่รึเปล่าวะเนี่ย




“ครับ  พี่เขาช่วยหลายๆอย่างที่มหาลัยน่ะ” ผมบอกพ่อแล้วเดินหลบพ่อขึ้นไปบนห้อง รีบหนีก่อนที่จะโดนซักไซ้ครับ




“ไม่ต้องห่วงหรอกคุณ น้องพีชเป็นคนดี”ผมได้ยินเสียงแม่พูด ถึงจะไม่ได้ดังมาก แต่ผมก็ได้ยิน
แบบนี้!!!โอกาศก็น่าจะมีสัก 70% ล่ะนะ !!!

 

 

----------------- 





แล้วตั้งแต่วันที่พี่พีชบอกว่าจะดูแลผมให้ถ้าให้ผมอยู่ที่เชียงใหม่ต่อไป   พี่เขาก็มาที่บ้านผมทุกวันเลยครับ

  มาทำเป็นสอนผมวาดรูป สอนทฤษฏี  สอนในเรื่องการเรียนทุกอย่างเลย  แล้วพวกไอ้คุณเองก็มาบ้างเหมือนกันครับ เพื่อให้พ่อแม่รู้ว่าถ้าผมอยู่นี่ ผมไม่เหงาแน่นอน  พ่อผมชอบพวกไอ้คุณมากครับ พวกนี้มันดื่มเก่ง  แต่ผมก็ดื่มเก่งเหมือนกันนะ แต่คนแถวนี้ไม่ยอมให้ดื่มน่ะสิครับ   


พี่พีชมาจนพ่อผมเรียกว่า ลูกพีช แล้วล่ะครับ  พี่เขาช่วยงานคุณพ่อด้วย  ปลูกต้นไม้ ตัดหญ้า แถมยังเล่นหมากฮอส หมากรุก ด้วยกันด้วยนะครับ  แล้วก็ยังช่วยคุณแม่ด้วยครับ ช่วยทำกับข้าว ช่วยงานในครัว

พ่อผมที่เฉยๆกับพี่พีช ก็เริ่มชอบพี่เขาแล้วครับ บางวันพี่พีชมาส่งผมแล้วต้องรีบกลับไปเอาของที่บ้าน พ่อผมก็ถามว่า ทำไมลูกพีชไม่เข้ามาพร้อมกันต์ล่ะ   ทีลูกตัวเองไม่ห็นถามหาเลยให้ตายเถอะ  แล้วมีวันนึง  นั่งกินข้าวทีไอ้พี่พีชทำอยู่ดีดี

แม่ผมก็พูดขึ้นมาว่า  ใครได้น้องพีชไปเป็นเขย คงสบายน่าดูทำได้ทุกอย่างเลย     แม่ครับ!แม่อยากได้ไหม  เดียวผมบอกให้พี่เขามาสู่ขอผมนะ คิคิ    แล้วพอแม่ผมพูดจบ  พี่พีชหันมาหาผมแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์ให้ผมด้วยล่ะ  พ่อแม่อยู่ด้วยมันยังบังอาจมาส่งสายตาให้ผม  พ่อแม่ผมชอบอย่าคิดได้ใจนะ แค่เพราะตอนนี้พ่อแม่ไม่รู้ว่าเราคบกันหรอก! แล้วถ้ารู้มันจะเป็นยังไงนะ……

เฮ้อ….ผมไม่อยากจะคิดเลยล่ะ ไม่ใช่แค่พ่อแม่ผมหรอกนะ  พ่อแม่พี่พีชด้วย ผมยังไม่เคยเจอท่าน  แต่ดูจากท่าทาง รถ และกระเป๋าในเงินของไอ้พี่พีช  พ่อแม่พี่เขาก็น่าจะ..มีหน้ามีตาในสังคมพอควรเลยล่ะครับ


“ผมมาทุกวัน รบกวนไหมครับ  ผมอยากให้เห็นว่า ผมดูแลน้องได้น่ะ” ไอ้พี่พีชถามขณะนั่งเล่นหมากรุกกับพ่อผม โดยที่มีผมนั่งโง่อยู่ตรงกลางเพราะเล่นไม่เป็นครับ ฮ่าๆ




“โอ้ยย ไม่รำคาญหรอกลูกพีช  อาเชื่อแล้วล่ะว่าดูแลน้องได้ แล้วหมากรุกเนี่ย น้องกันต์ไม่เคยเล่นด้วยเลยสักที มีลูกชายที่นานๆทีเจอกันก็อยากจะเล่นด้วย กลับมาทีไรน้องกันต์ก็ยังเล่นไม่เป็นสักที”




“โธ่!! พ่อ ก็กันต์เล่นไม่เป็น แต่ถ้าหมากฮอสก็พอได้อยู่”

พอไอ้พี่พีชมาทุกวัน เหมือนมาสานสัมพันธ์ผมกับพ่อครับ เวลาพ่อคุยกับไอ้พี่พีชก็ดูสนุก คงเพราะคุยกันรู้เรื่อง เรื่องฟุตบอล เรื่องกีฬา อะไรไม่รู้ ผมไม่ได้สนใจ  พอผมบอกว่าผมไม่ชอบดูกีฬา ไม่ชอบเล่นด้วย  ทั้งสองคนก็หันมาหาผมแล้วบอกว่า เพราะแบบนี้กันต์ถึงไม่สูงไงล่ะ
พร้อมใจกันสุดๆ!!



“ไม่ต้องห่วงครับคุณอา กลับมาเจอน้องกันต์คราวหน้า น้องคงเล่นชนะคุณอาแน่ เดียวผมจะสอนเอง เคี่ยวให้หนักเลยครับ” พี่พีชหันไปบอกพ่อผม  วุ้ยย แค่เรื่องเรียนก็จะแย่แล้ว จะเอาอะไรมาให้รกสมองผมอีกเนี่ย!!




“เอาให้หนักๆเลยนะ ฝึกให้น้องมีกล้ามเหมือนเราด้วยล่ะ ผู้ชายอะไรตัวเล็กแถมไม่มีกล้ามอีก” พ่อเอื้อมไปตบไหล่พี่พีชสองสามที พี่พีชก็ยิ้มแล้วบอกว่า ได้เลยครับ!!      รุมกันนี่หว่า=[]=!!!!!!!




“โว๊ะ!!! แล้วนี่พ่อกับแม่จะไปเมื่อไหร่อ่ะ เห็นแม่แพคของไว้นานแล้ว”




“ถามบ่อยเกินไปแล้วนะกันต์ อยากให้พ่อกับแม่ไปไวๆเหรอ  อย่าให้รู้นะว่าไปแล้วแอบร้องไห้คิดถึงน่ะ”
แม่เดินถือทัพพีมาเคาะหัวผม ก็คนมันอยากรู้ เห็นแม่ตื่นเต้นนี่ครับ เลยอยากรู้ว่าจะไปตอนไหน




“โธ่ ไม่ใช่แบบนั้นนะแม่  แล้วกันต์โตแล้ว ไม่ร้องไห้หรอก” ผมหันไปบอกแม่  ส่วนแม่ก็ส่ายหัวยิ้มๆให้ผม  พอผมหันกลับมาเห็นไอ้พี่พีชมันขยับปากเป็นคำว่า  ‘เหรอ!!!’   ผมเลยทำขยับปากกลับไปว่า ‘เออ!!!!!’

ที่ร้องไห้ ก็มีแต่มันนั่นแหละที่ทำ -3-


“หนุ่มๆ มากินข้าวได้แล้ว!!!!!! ” พอแม่ตะโกนเรียกให้ไปกินข้าว พ่อกับไอ้พี่พีชก็ลุกทันทีครับ ทิ้งตารางหมากรุกไว้  คนที่เก็บ..ก็คงจะเป็นผมนี่แหละ= = 

เห็นครอบครัวเล็กๆที่ไม่ค่อยสมบูรณ์อย่างผม ครึกครื้นแบบนี้ผมก็มีความสุขจังเลยแหะ ถึงจะเป็นเวลาสั้นๆ ไม่นานพ่อกับแม่ก็จะไปอยู่ต่างประเทศแล้ว   พ่อครับ  พ่อกลับมาคราวนี้
ผมจะเพิ่มเปอร์เซ็นในการดูแลให้เป็น 50 เปอร์เซ็น จากร้อยนะครับ อีก 50 ก็ของแม่  ส่วนเปอร์เซ็นในการดูแลหัวใจ ผมไห้ไอ้พี่พีช 100 เลยแล้วกัน!!!!!!


จะว่าไป….ไอ้พี่พีชมากินข้าวที่บ้านผมทุกวัน พ่อแม่พี่เขาไม่ห่วงบ้างเลยหรือไง แล้วก่อนหน้านี้พี่พีชบอกว่าอยู่บ้านคนเดียวด้วยนี่…อืม….ค่อยถามดีกว่า หรือไม่ก็ รอให้พี่เขาพูดถึงเองดีกว่า^^


“อร่อยอีกแล้วครับคุณน้า คิดไม่ผิดจริงๆที่มารอกินข้าวที่นี่ทุกวัน ”ไอ้พี่พีชตักข้าวใส่ปากแล้วชมแม่ผม  แม่งมันชมทุกวันแหละครับ เรียกคะแนนๆ




“น้าก็เห็นน้องพีชบอกว่าอร่อยทุกทีนั่นแหละ อย่าชมให้น้าดีใจเล่นนะ”




“ผมพูดจริงๆครับ อิจฉาน้องกันต์ที่ได้กินข้าวอร่อยๆตั้งแต่เด็กเลย”




“อย่าชมมากนะลูกพีช เดียวเมียอาไม่ยอมไปอยู่ด้วย คงจะอยู่ที่ไทยทำอาหารให้คนชมทุกวันๆ”




“พูดมากนะคุณ เดียวก็ไม่ไปจริงๆซะเลย”




“ดูสิลูกพีช มีขู่ด้วย ฮ่ะๆ”




……………………….ครอบครัวสุขสันต์ แล้วตัวฉันเป็นใครทำไมถึงได้แต่นั่งมองพ่อแม่ลูกเขาคุยกัน=[]=!!



“แฮ่ม!!! ทุกคน ตรงนี้ก็ลูกนะครับ!” ผมกระแอมไอ ไอ้พี่พีชที่นั่งข้างผมเลยขยี้หัวผมแรงๆจนผมเสียทรงหมด  วุ้ย!!!ไอ้พี่บ้า  พ่อกับแม่ผมหัวเราะตอนที่เห็นผมยื่นมือไปขยี้หัวไอ้พี่พีชคืน หัวมันที่ยุ่งๆอยู่แล้ว ยิ่งยุ่งเข้าไปอีก




“เป็นพี่น้องที่รักกันดีเนอะคุณ แบบนี้เราก็ไปได้สบายใจแล้วล่ะ”

ฉึก!!!!! ผมกับไอ้พี่พีชมองหน้ากันครับ  พี่น้องเหรอ  ไม่ใช่นะแม่จ๋า เราเป็นแควนกัน….แต่กันต์ยังบอกตอนนี้ไม่ได้นะแม่…..ขอเวลากันต์อีกนิดนะT_T

เหมือนรู้ว่าผมไม่สบายใจ  ไอ้พี่พีชเอื้อมมือมันมาตบขาผมใต้โต๊ะเบาๆเป็นการปลอบแบบลับๆของเราสองคน




------------------------------------- 






ตอนนี้  ผม กับพี่พีชและเพื่อนทุกตัว อยู่กันที่สนามบินครับ….วันนี้ต้องมาส่งพ่อกับแม่แล้วT_T พ่อกับแม่จะไปจู๋จี๋กันตลอดชีวิตที่นิวซีแลนด์แล้วครับ

วันก่อนปากดีบอกจะไม่ร้องไห้   พอเห็นพ่อกับแม่ถือกระเป๋าใบใหญ่แล้วผมรู้ว่ากลับมาบ้านคงไม่เจอแม่ คงไม่มีใครทำกับข้าวรอผมแล้ว ก็อดร้องไห้ไม่ได้…ยิ่งพอพ่อกับแม่เดินเข้ามากอดผม น้ำตาผมทะลักออกมาเลยครับ

แต่มันไหลลงมาสองเท่าเมื่อพ่อจูบที่หน้าผากผม แล้วบอกว่า พ่อรักผม..อยู่ที่นี่คนเดียวขอให้ผมแข็งแรง ให้ผมดูแลตัวเอง  แล้วพ่อจะกลับมาเยี่ยมพร้อมแม่… ผมเลยเข้าไปกอดพ่อแน่นๆอีกทีนึงครับ  ที่ผ่านมา เวลาที่พ่อจะกลับนิวซีแลนด์ ผมไม่เคยมาส่งเลยครับ เพราะก่อนจะกลับเราทะเลาะกันทุกที มีแต่ครั้งนี้แหละที่ทำให้ผมมาส่งพ่อได้  แล้วนี่ก็เป็นกอดแรกกับจูบแรกที่ผมได้จากพ่อทั้งแต่ยังจำความได้…


ผมหันไปหาแม่ แม่ผมปิดปากร้องไห้ใหญ่เลยครับ  ผมเลยเดินไปกอดแม่ แล้วบอกว่า ผมรักแม่นะ…ไม่ต้องห่วงผม ผมอยู่ที่นี่จะไม่ทำให้เป็นห่วงเหมือนกัน  ผมพูดจบ แม่ยิ่งร้องไห้หนักเข้าไปอีกจนพ่อต้องเข้าไปปลอบครับ
ลากันได้ไม่นานพ่อกับแม่ผมก็ต้องไปแล้วครับ  ผมยืนโบกมือให้พ่อกับแม่จนพวกท่านเข้าไปด้านใน


  พอผมจะร้องไห้อีก ไอ้พี่พีชก็เข้ามากอดแล้วลูบหัวผม  จนทำให้เสียงหมาที่มาด้วยมันเห่าหอนแซวผมสองคน  อิจฉากูล่ะสิพวกมึง


ฮึก…. พ่อครับแม่ครับ…กันต์รักพ่อกับแม่นะครับ…….






TBC.


-------------------------------------- 
 


พ่อน้องกันต์  มาไว ไปไว ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ


ออฟไลน์ chancha

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 364
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +32/-0
ต่อไปนี้ก็อยู่ด้วยกันสองคนแล้ว
พี่พีชต้องดูแลน้องดีๆนะ

ออฟไลน์ insomniac

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1483
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +111/-3
สนุกมากครับ
เรื่องนี้หล่อทุกคน ยกเว้นน้องกันต์

ออฟไลน์ Ju

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 556
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +40/-2
 o3 ได้อยู่กันตามลำพังแล้วสินะ

ออฟไลน์ TONG

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2535
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +191/-4
แต่งออกไปอยู่กับฝ่ายชายสินะเนี่ย

heenimz

  • บุคคลทั่วไป
ตอนที่ 16



วันนี้เป็นวันอาทิตย์ครับ…แทนที่ผมจะได้ตื่นสักเที่ยง กลับต้องตื่นเพราะเสียงดังตึงตังด้านล่าง  ผมนอนเอาหมอนปิดหูตัวเองก็แล้ว เอาสำลีมาอุดก็แล้ว แต่ก็ยังหลับไม่ลงสักที  โว้ยยยยยยยยยยย


ผมลุกขึ้นในสภาพบ็อกเซอร์ตัวเดียวลงไปดูด้านล่าง  พบว่ามีของมากมายกองอยู่หน้าบ้านผมครับ โซฟา ทีวี กล่องอะไรไม่รู้เยอะแยะไปหมด=[]=!! แล้วก็เห็น ไอ้ตัวดีที่เมื่อคืนนอนข้างผม มันกำลังแกะดูกล่องแต่ละกล่องอยู่

เฮือก!!!มันหันมาเห็นผมครับ แล้วก็มีผู้ชายขนกล่องอะไรสักอย่างเข้ามาในบ้าน พอเขาสังเกตเห็นผม เขาก็ยิ้มให้ ผมเลยยิ้มตอบครับตามมารยาท แล้วจู่ๆ ไอ้พี่พีชก็เขวี้ยงผ้าเช็ดตัวมาใส่ผม แม่นมาก เต็มหน้าผมเลย


“เข้าไปข้างใน!!!!!!!!!!!”


มันตะโกนสั่งผม อะไรวะ! ก็ไม่อยากออกมาหรอกแต่หนวกหูโว้ยยย  ผมเอาผ้าเช็ดตัวพาดบ่าแล้วเดินขึ้นไปด้านบนครับ  ไหนๆก็ตื่นแล้ว อาบน้ำเลยดีกว่า 

ที่เห็นของเยอะๆของไอ้พี่พีชครับ มันบอกว่า มันจะมาอยู่บ้านผม ส่วนบ้านที่มันซื้อไว้มันบอกว่า ปล่อยไว้นั่นแหละ ถ้ากลับไปแล้วรกค่อยจ้างแม่บ้านไปทำความสะอาด แม่ง ขนมาทั้งบ้านเลยไหมน่ะ บ้านผมหลังเล็กตี๊ดเดียว มันเอาอะไรมาเยอะแยะ= =


ผมอาบน้ำไปสักพัก เสียงก็เงียบลงครับ สงสัยขนลงมาหมดแล้ว เหลือแต่จัดของสินะ ไม่อยากทำ วันอาทิตย์เป็นวันขี้เกียจนะไม่รู้หรือไงT_T

“อาบน้ำนานเกินไปแล้ว ให้เข้าไปช่วยไหมห๊ะ!!!!!!”

เสียงไม่พึงประสงค์ดังเล็ดลอดเข้ามาพร้อมเสียงลูกบิด แต่ดีครับที่ผมล็อคเอาไว้  วุ้ย!! อย่าหวังว่าจะได้เห็นไอ้กันต์น้อยเลยพี่พีช!!

“เสร็จแล้วๆ เร่งจริงๆ ”

ผมเอาผ้าเช็ดตัวห่อท่อนล่าง แล้วเอาผ้าอีกผืนห่อท่อนบน ป้องกันสายตาหื่นกามครับ ยิ่งมาอยู่ด้วยยิ่งอันตราย แถมยังนอนเตียงเดียวกันอีก  เตียงผมมันแคบ มันยังเบียดมานอนข้างผม  ผมเดินเช็ดหัวเข้าไปแต่งตัวในห้อง แต่ก็ไม่ลืมที่จะมองหาว่าไอ้พี่พีชอยู่ไหน เมื่อเห็นว่าไม่อยู่ในห้องผมก็รีบใส่เสื้อผ้าแต่งหล่อ

“มึงจะแต่งไปเดินแบบเหรอ!!ลงมาช่วยกูจัดของสิวะ!!!!!”

เสียงซาตานตะโกนขึ้นมาในขณะที่ผมกำลังจัดทรงผมของตัวเอง แต่ที่จริงแค่อยากยืดเวลาออกไปเพื่อให้มันจัดไปก่อนผม ผมจะได้ทำน้อยๆ แต่….โอเค๊..กูลงไปช่วยมึงก็ไอ้พี่พีช….


“มาแล้วครับ!!!”

ผมวิ่งลงไปด้านล่าง เห็นไอ้พี่พีชกำลังจะยกทีวีขนาดมหึมา=[]=!!  แล้วมึงจะวางตรงไหนของบ้านกู  ผมหันไปมองทีวีเครื่องเดิมที่ทำตัวหดอยู่….เอ่อ…น่าสงสารจริงๆ


“กันต์ มึงไปเอาทีวีนั่นออก เดียวเราจะเอามันไปไว้ในห้องนอนมึง”

ผมเดินไปยกทีวีเครื่องเล็กๆออกไปวางไว้อีกที่ แล้วก็เดินไปช่วยไอ้พี่พีชยกทีวียักษ์ไปวางแทน
อึ้บ!!!!!! หนักชิบหาย  กว่าจะพาทีวีไปวางได้ ผมหอบเลยครับ  ไอ้พี่พีชยืนมองผมแล้วส่ายหัวขำๆ  =3= ก็มันหนักนี่หว่า


"โทรเรียกพวกไอ้ย้งแล้วกัน“

ไอ้พี่พีชพูดจบก็ควักไอโฟนของมันขึ้นมาจิ้มๆๆ แล้วเอาแนบหู  = = อิจฉาคนมีไอโฟนครับ ตัวผมยังใช้โนเกียอยู่เลย T_T

“เอ้อ  ไอ้ย้ง!! มึงอยู่กับใครบ้าง   ดี!พวกมึงมาบ้านเมียกูหน่อย   ค_ย รีบมาภายใน 20 นาทีนะพวกมึง!!”
ผมนั่งมองไอ้พี่พีชคุยโทรศัพย์ โทรเรียกพวกไอ้คุณมาด้วยดีไหมนะ…แต่ไม่ดีกว่า วุ่นวายเปล่าๆ แล้ววันนี้มันมีนัดกับพี่ปั่นด้วย พวกไอ้เต้ไอ้ทอมก็คงออกไปหาหญิงมาฟันแก้เซ็ง

ผมเพิ่งรู้ว่างานอดิเรกที่ทำให้พวกมันสนิทกันคือ สวิงกิ้ง= =บางทีผมน่าจะไปเรียนหมอเผื่อพวกมันสองตัวเป็นเอสด์

“นี่ลิง!! เดียวจะพาเพื่อนอีกคนมาให้รู้จักนะ  เดียวมันมาพร้อมพวกไอ้ย้ง”

“พี่มีเพื่อนเยอะเนอะ”

“ก็สนิทกันมาตั้งแต่เด็กๆ ไอ้ที่จะพามามันเรียนหมอ อยู่ที่ม.XXX ไอ้ย้งไปลากตัวมันออกมาจากกองหนังสือได้เมื่อกี้น่ะ”

“ครับพี่”

ผมบอกแล้วเดินไปเอาน้ำในตู้เย็นมาบริการชายหนุ่มผู้ที่กำลังขนหนังสือออกจากลัง  =[]=!!! โหหหหหหหห ผมนึกว่ากล่องอะไร หนังสือครับ!!!!!!!!!!!!!!!มีแต่หนังสือ….การ์ตูน เต็มไปหมดเลย ฮี่ๆ เสร็จผมล่ะคราวนี้  ผมซื้อมาทีไรอ่านได้รอบนึงแม่ไปเจอเก็บทิ้งตลอด T_T คราวนี้จะได้อานิสงจากสุดที่รักสินะ คึคึ
ผมกับไอ้พี่พีชช่วยกันเรียงหนังสือใส่ชั้นวางหนังสือที่ไอ้พี่พีชเอามา สวรรค์ของไอ้กันต์แท้ๆ

“มึงไม่ต้องมองเลยกันต์ กูไม่ให้อ่าน มึงต้องอ่านหนังสือเรียนนู้น!!”ไอ้พี่พีชพูดแล้วบุ้ยปากไปที่กองหนังสือที่เต็มไปด้วยสาระและความรู้  ม่ายยยย ไม่เอาไม่อ่านToT

“ไม่ให้อ่านแล้วเอามายั่วทำไม”

“เห็นมึงอยากแล้วไม่ได้ กูสะใจ!! ”

“เออ!! สะใจซะให้พอ เดียวไม่ให้นอนด้วยเลย!”

“มึงไม่กล้าหรอก”

“ทำไมจะไม่กล้าวะ!!!!!”

“เพราะน้องกันต์รักพี่พีชไงครับบบบ” พอพูดจบมันก็จุ๊บปากผมทีนึงครับ  คนฉวยโอกาศ!!!! ผมผลักมันแล้วเดินออกไปแกะกล่องอื่นๆรอระหว่างที่พวกพี่ย้งยังไม่มา


“มาแล้ว!!  เฮ้ย!!กูเตะลังอะไรวะ!!” เสียงได้พี่ย้งดังมาจากหน้าบ้านที่มีของวางเกะกะเต็มไปหมด

“พี่ย้ง สวัสดีครับพี่  พี่ชินกับพี่ธัญไม่มาเหรอครับ”

ผมเดินออกไปไหว้พี่ย้งที่มาพร้อมกับ….ผู้ชายอีกคน ซึ่ง…น่าจะเป็นเพื่อนของไอ้พี่พีช  พวกมึงเปิดออดิชั่นเลือกเพื่อนหรือเปล่าวะ ทำไมแม่งหล่ออย่างเหี้ยกันทุกคนเลย :sad4:

“มาสิ เดียวพวกมันกำลังขนเครื่องดื่มชูกำลังอยู่ แล้วนี้ เพื่อนพวกพี่เอง ชื่อ ปี้!!!!” ไอ้พี่ย้งกอดคอเพื่อนตัวเอง แล้วเมื่อกี้ชื่ออะไรนะ ได้ยินไม่ถนัด  ชื่อบี้หรือเปล่า?

“หะ…?”

“คุณย้ง ผมบอกหลายทีแล้ว ผมชื่อ แฮปปี้ ไม่ใช่ ปี้ สวัสดีครับ น้องคงจะเป็นแฟนของคุณพีชสินะครับ”
ผมยืนสตั้นกับวาจาของพี่เขาอยู่ครับ  ถ้าเห็นพี่เขาตามห้าง หรืองานวัด ผู้หญิงคงคิดว่า ไอ้นี่แม่งฟันแล้วทิ้งแน่นอน  แต่เหตุใดท่านจึงพูดจาสุภาพเช่นนี้….

“มาแล้วเหรอ แฮป!!!” พี่พีชโผล่หน้าออกมาจากห้องนั่งเล่น

“มาแล้วครับ คุณย้งไปเรียกผมออกมาน่ะ กำลังอ่านหนังสือเตรียมสอบอยู่แท้ๆเลยครับ”

“ก็มึงอ่านมากไปจนเพี้ยนแบบนี้ไงแอบปี้!!!!” ไอ้พี่ชินกับพี่ธัญเดือนถือถุงเซเว่นกับถุงน้ำแข็งเข้ามา  ผมเห็นเลยยกมือไหว้พี่ทั้งสองคน  แต่เมื่อกี้เต็มสองหูเลยครับ  แอบปี้ !!

“โธ่ คุณธัญวา คุณชินวุฒน์  ผมไม่ได้เพี้ยนนะ” เอิ่ม……กูว่า….ไม่เพี้ยนหรอก แต่ท่าจะบ้าเลยล่ะ

“เอ้ากันต์ มึงอย่าใส่ใจ ไหนจะให้พี่ช่วยอะไร”ไอ้พี่ย้งตบหลังผมแล้วมองกล่องที่วางเรียงรายอยู่เต็มไปหมด     แล้วพวกผมก็ช่วยกันจัดบ้านหลังใหม่ที่จะอยู่กันสองคนกับพี่พีช^^



ผ่านไปหลายชั่วโมง บ้านเก่าของผมก็กลายเป็นบ้านใหม่แล้วครับ!! พวกพี่เขาจัดบ้านกันเก่งมากๆเลย  บ้านผมตอนนี้น่าอยู่สุดๆเลยครับ โต๊ะอาหาร พวกพี่ธัญก็ทำให้ใหม่ เป็นโต๊ะกลมสีขาว เก้าอี้สีขาว   ผมบอกไปว่าผมชอบสีขาวน่ะ พี่พีชเลยไปสั่งพวกพี่ธัญให้ทำสีขาว

  ส่วนพี่ย้งจัดการภายในครับ  ห้องผมก็มีเตียงใหม่ด้วย พี่พีชขนจากบ้านพี่แกมาครับ ส่วนเตียงไม้เน่าๆของผม พี่ย้งกับพี่แฮปเอาไปทำเป็นที่วางต้นไม้ข้างบ้านครับ ทาสีขาวด้วย สวยมาก! ต้นไม้พี่ย้งก็โทรสั่งมา แหม มีบ้านใหม่แบบไม่เสียเงินสักแดง สุขใจจริงๆ

ระหว่างที่พวกพี่พีชจัดบ้าน พี่เขาสั่งให้ผมไม่ต้องเข้ามายุ่ง ให้ผมไปทำอะไรไว้ให้กินก็ หรือไม่ก็เอาน้ำมาให้ก็พอ ทำอะไรไม่เป็นเกะกะเปล่าๆ ใช้คำพูดใจร้ายชิบหาย=3=  ผมเลยเข้าครัวทำหน้าที่พ่อศรีเรือน เตรียมอาหารไว้ไห้พี่ๆทั้งหลายที่อุทิศตนแด่รังรักของผม>////<

“เฮ้อ….น้องกันต์ทำอะไรอยู่เหรอครับเหนื่อยไหม” พี่แฮปเดินมาดูผมที่กำลังเทข้าวเกรียบใส่จานไว้ให้พวกพี่เขาแกล้มเหล้า

“ผมไม่เหนื่อยหรอกครับพี่  มีแต่พี่ๆที่ทำทั้งนั้นเลยนี่นา” ผมหันไปยิ้มให้

“ไม่เป็นไรหรอกครับน้องกันต์ แค่นี้เอง”

ไม่รู้ว่ามีใครสงสัยบ้างหรือเปล่าว่า ทำไมคนดีดีแบบนี้ถึงมาคบกับ..เอ่อ….พวกพี่พีชได้  พูดจาแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงเลยครับ  จนตัวผมเองก็อดเกรงใจไม่ได้  พี่แฮปหยิบข้าวเกรียบใส่ปากแล้วเดินไปทำงานต่อ 

ไม่นานผมก็ได้ยินเสียงโวยวายของพี่ชินที่ตะโกนประมาณว่า ไอ้แอบปี้มึงกินแรงพวกกู!!  แต่พี่แฮปไม่ค่อยสงสัยเลยนะว่าทำไมพี่พีชถึงมาคบกับผู้ชาย แถมไม่ถามอะไรผมเลยด้วย ตอนที่รู้ว่าผมเป็นแฟนพี่พีชพี่เขาก็ไม่มีท่าทีตกใจเลย   

แล้วตอนนี้รังรักของผม เสร็จเรียบร้อยแล้วครับ  พวกพี่พีชนอนแผ่ตากแอร์กันอยู่   ผมเลยทำหน้าที่น้องที่ดี เดินไปหยิบเบียร์ที่พวกพี่เขาซื้อมาพร้อมน้ำแข็งมาเสริฟให้คล้ายร้อนกันสักหน่อย

“พี่ครับ ลุกมากินน้ำกันก่อนมาๆ”

“มึง….บอกผัวมึงเอาค่าแรงมาให้พวกกูเลยนะ เรียกมาใช้งานเยี่ยงทาส” พี่ธัญที่นอนอยู่หันหน้ามาคุยกับผมที่นั่งตักน้ำแข็งอยู่  ไม่ใช่ผัวโว้ยยย พวกผมยังไม่ได้กันนนน

“พวกคุณธัญวาใจแคบจังเลยนะ นี่เรามาทำเพื่อเพื่อนกันนะครับ  ค่ารงค่าแรงอะไร ผมน่ะไม่เอาหรอก”

“เออ มึงใจกว้างไอ้ปี้!! ก็มึงเล่นกินแรงพวกกูนี่หว่า”

“ไม่ต้องพูดเลยไอ้ธัญ มึงหัดทำตัวเป็นคนดีแบบไอ้แฮปบ้าง เป็นเพื่อนกันมาตั้ง 19 ปี มึงไม่ได้ซึมซับความดีของไอ้แฮปเลยเหรอ”  ไอ้พี่พีชเอาตีนไปเขี่ยพี่ธัญครับ

“ยังกับมึงซึมซับไอ้ห่า!”

ผมนั่งดูพวกพี่เขาคุยกันไป กินเบียร์กันไป แต่ไอ้พี่พีชไม่กินครับ มันกินนมพร่องมันเนย= =

“พีช! มึงเลิกกินนม พ่อง!!! มันเนย แล้วลองมากินไอ้นี่กับกูดีกว่า” พี่ชินยื่นแก้มเหล้าไปให้พี่พีชครับ

“มึงแดกไปเหอะ เสียสุขภาพ กูแดกนมพ่องมึง!!!เนยแบบนี้แหละดีแล้ว”

“แล้วทำไมพี่ถึงไม่กินเหล้าวะ” ผมอีกคนที่ต้องนั่งดูดนมพร่องมันเนยเป็นเพื่อนมัน เพราะมันไม่ยอมให้ผมกินเหล้าT^T

“กูไม่ชอบ เหม็น ไม่อร่อย ไม่รู้พวกห่านี้แดกลงไปได้ยังไง  มึงด้วยอีกคน อย่าให้เห็นนะว่ามึงกินเหล้า”ไอ้พี่พีชชี้หน้าผม

“กันต์  เวลามึงไปแดกเหล้าอย่าให้มันเห็นนะ!!”ไอ้พี่ย้งหันมาบอกผม

“ไอ้ย้ง!!! มึงอย่ามาบอกแนวทางแฟนกู กูจะดัดนิสัยมัน” กูว่ามึงดัดนิสัยตัวเองก่อนดีกว่าพี่พีช  ผมแลบลิ้นใส่พี่พีชแล้วนั่งดูดนมคู่มันในวงเหล้า

ไอ้พี่ชินเริ่มเคาะขวด ไอ้พี่ย้งแหกปากร้องเพลง  ไอ้พี่ธัญหยิบไม้กวาดมาดีดเป็นกีต้าร์  ส่วน พี่แฮป นั่งปรบมือให้จังหวะ=[]=

ลืมบอกไปว่าพี่แฮปกินน้ำเปล่าครับ  ไอ้พีพี่ชก็ดูดนมหมดไปสองขวดแล้ว ผมยังกัดหลอดไปดูดไปอยู่เลย  แล้วจู่ๆพี่แฮปที่กำลังปรบมือหัวเราะพวกพี่ย้ง ก็เอื้อมมือไปหยิบแก้วน้ำขึ้นมากินครับ แต่ เอ่อ….น้ำสีเหลืองอ่อนๆนั่น….

“เชี่ยปี้!!!มึงอย่าแดกนะ เหล้ากู!!!!!!!” ไอ้พี่ย้งพูดเสียงดังแล้วปัดแก้วจากมือพี่แฮปตกแตกเลยครับ…แล้ว สีหน้าของพี่พีช พี่ย้ง พี่ชิน พี่ธัญก็เปลี่ยนไป พี่เขาดูหวาดๆครับ ผมทำหน้างงๆ แล้วมองพวกพี่เขา

 o22

“ชิบหายแล้วมึง ไอ้เหี้ยย้ง ทำไมมึงเอาแก้วเหล้าไปวางใกล้ไอ้ปี้วะ!!!!” ไอ้พี่ธัญตบหัวพี่ย้งครับ ส่วนพี่พีชพยายามรินน้ำเปล่าใส่แก้วให้พี่แฮปที่ตอนนี่นั่งก้มหน้านิ่งอยู่  เอ่อ ผมว่าถึงจะกินไปนิดเดียวคนเราก็คงไม่เมาง่ายขนาดนั้นหรอก




“ปี้…….ปี้………ไอ้หัวค_ยตัวไหนมันเรียกกูว่าปี้…….” หืม?? อาโน…..ผมหันไปตามเสียงพูดเย็นๆ มันเล็ดลอดออกมมจากปากพี่แฮป…. กูคงหูฝาด

“มึงเหรอไอ้เหี้ยธัญวา…..เรียกกูปี้ อยากโดนกูปี้เหรอมึง! เดียวกูเอาค_ยของกูยัดปากมึงแทนอาหารสามมื้อหรือก่อนมึงจะตายด้วยส้นตีนกูเอาไหม!!!!”

=[]=! จู่ๆพี่แฮปก็ลุกขึ้นมากระชากคอเสื้อไอ้พี่พัญที่เกาะอยู่ด้านหลังพี่ย้ง  ส่วนไอ้พี่ชินหนีไปแล้วครับ  เหลือผมกับไอ้พี่พีชพี่ธัญพี่ย้ง

“มะ ไม่เอาครับแฮปปี้….”ไอ้พี่ธัญพยายามจะแกะมือพี่แฮปออก แต่ดูเหมือนยิ่งพยายามจะหนีพี่แฮปก็ยิ่งรุนแรงขึ้น   ละ  แล้ว…..แล้วพี่แฮปผู้ที่แสนดีและสุภาพหายไปไหน

“มึงก็เหมือนกันไอ้ย้ง!!! กูอ่านหนังสืออยู่ดีๆลากกูมาทำเหี้ยอะไร! ถ้าพวกมึงว่างขนาดนี้ ทำไมไม่เอาเวลาไปบริหารสมองเน่าๆของพวกมึงวะ!!!!!!! ไอ้สัด!!”

“กูอยากให้มึงพัก”

“พักพ่อง!!!!!!!!!!!!!! แล้วนี่ใคร….อ้อ…..แฟนไอ้พีช! ขาวน่ารักนะมึง กูยอมให้มึงอมของกูเอาม่ะ!!”

“เหี้ยแฮป!! เมาแล้วอย่ามาทะลึ่งกับแฟนกู!!!!”

“ค_ยพีช!! มึงหวงเหรอ!!! มึงไม่เคยได้ยินเหรอวะ!!! แฟนเพื่อนก็เหมือนเมียเรา!!!!”

“คนนี้เป็นของกูคนเดียวเว้ย!!!!”ไอ้พี่พีชไม่พูดเปล่า มันกระชากผมเข้าไปกอดไว้ครับ ไอ้พี่บ้า!!!

“สวีท….มึงคิดว่ากูไม่มีเมียเลยทำแบบนี้ใส่กูใช่ไหมไอ้ห่า!!! มึงดู กูก็ทำได้!!! ไอ้เหี้ยธัญ!!มา!!!!!!”

พี่แฮปดึงแขนพี่ธัญให้ลุกครับ ส่วนพี่ย้งพยามดึงไอ้พี่ธัญไว้ แล้วร้องโวยวายว่า อย่า!!! อย่าทำอะไรมันเลยยยย!!!!  ส่วนไอ้พี่ธัญแม่งพยามสบัดๆแขนออกจากมือพี่แฮปแต่ไม่เป็นผล

“หุบปากไปไอ้ย้ง!!! หรือมึงอยากโดน!!!!”  สิ้นเสียงไอ้พี่แฮป พี่ย้งมันปล่อยมือทันทีครับ

“ย้งงงงง อย่ายกกูให้มันนนนนน” ไอ้พี่ธัญโวยวาย แล้ววไอ้พี่แฮปก็ดันพี่ธัญติดพนัง จากนั้นก็จับหน้าพี่ธัญที่ร้องโวยวายเอาไว้ ก่อนจะ…เหี้ย……ดีฟคิส=[]=!!!!!!!!!!!! ผมเห็นลิ้นพี่แฮปดันเข้าไปในปากพี่ธัญแล้วไอ้พี่ธัญก็ดิ้นๆพยามเอาลิ้นดันลิ้นพี่แฮปออกจากปากครับ….

ไอ้พี่ย้งปิดปากแล้ววิ่งเข้าไปในห้องน้ำ  ผมที่มองได้ไม่ทันไร พี่พีชก็เอามือมาปิดตาผมไว้  แล้วบอกว่า  เด็กไม่ควรดู แต่คืนนี้กูอยากลองจูบแบบนั้น เตรียมลิ้นมึงไว้ดีดีนะ
ม่ายยย กูไม่ทำแบบไอ้พี่ธัญกับพี่แฮปเด็ดขาด!!!


“อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก” พอไอ้พี่แฮปถอนจูบ พี่ธัญก็วิ่งเข้าห้องน้ำไปอีกรายครับ :o12:

“เหี้ยธัญวาแม่งอ่อนหวะ!!!!!!!!!!!” ไอ้พี่แฮปตะโกนไล่หลังไปครับ….ตะ…แต่เข้าใจแล้วล่ะ ทำไมทุกคนถึงไม่อยากให้พี่แฮปกินเหล้า

“มึงนั่นแหละแฮป  ไอ้ธัญแม่งคงหลอนมึงไปเจ็ดวันเจ็ดคืน”

“มันจะหลอนหรือคิดถึงรสจูบของกูวะพีช ฮ่ะๆๆๆๆๆๆๆ”ผมว่า พวกมันคงไปเห็นกันตอนเมาแล้วล่ะ ถึงคบกันได้…. 

แล้วไม่นาน พวกพี่ย้งก็ขอตัวกลับกันครับ ผมแอบเห็นตาพี่ธัญแดงๆ สงสัยแม่งช็อคจนร้องไห้  ส่วนพี่ชินผมเห็นแม่งปิดปากหัวเราะเงียบๆ สงสัยกลัวเพื่อนสะเทือนใจ  พี่ย้งเองก็มึนๆคงเพราะอ้วกออกจนหมดลำใส้ล่ะมั้ง

ส่วนไอ้พี่แฮป….สร่างเมา แล้วไม่รู้เลยครับว่าเกิดอะไรขึ้น พอพี่แฮปไปถามพี่ธัญว่าทำไมเหมือนตาคุณธัญวาแดงๆร้องไห้เรื่องอะไร    แล้วพอไอ้พี่พีชจะบอกว่าเกิดอะไรขึ้น  ไอ้พี่ย้งก็บอกว่า อย่าซ้ำเติมมันเลยมึง กูกลัวมันช็อคกว่าเดิม= =  แล้วพี่แฮปก็ทำหน้าซื่อๆงงๆ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นกลับบ้านไปครับ


--------------


“กัน..บอกตามตรง…..กูเห็นไอ้แฮปกับไอ้ธัญจูบกันแล้วกูมีอารมณ์….”

ไอ้พี่พีชที่นอนกอดผมอยู่บนเตียงจู่ๆมันก็พูดขึ้นมาครับ  ผมเลยผลักไอ้พี่พีชออกทันที ผมบอกไปตั้งหลายทีแล้วนะ ว่าผมไม่พร้อมที่จะมีอะไรกันToT คนมันไม่เคย ไม่มีประสบการณ์ อีกอย่าง ครั้งแรกของกูต้องทำกับผู้ชายร่างควายแบบมันด้วยเนี่ย ทำใจไม่ได้ครับ T_T

“ไม่เอา ไม่ทำอะไรทั้งนั้น แค่จูบก็มากพอแล้ว” ผมบอก

“กันต์….กูก็ไม่ใช่พระอิฐพระปูน  กูไม่ค่อยมีความอดทน  กูอาจจะมอมเหล้ามึงแล้ว…ข่มขืนมึงก็ได้” มันดึงผมเข้าไปกอดอีก  ช่วงเวลานี้แหละเสี่ยงต่อการเสียตัวสุดๆT_T

“ไม่เอา….พี่พีช! ถ้ารักกันต์ ก็อย่าทำ เข้าใจไหม?” ผมบอกมันที่กำลังซุกคอผม โคตรจั๊กจี้เลย หนวดมันทิ่มคอผมด้วยล่ะ

“โว้ย!!!!! กูอุตส่าห์พูดอ้อนมึงเพราะๆ!! ยอมกูสักครั้งหน่อย มึงจะให้กูชักว่าวแล้วนึกถึงหน้ามึงไปถึงเมื่อไหร่!!!!”

=[]=!!!! ไอ้เหี้ยพี่พีช!!! นี่มันคิดอกุศลกับผมงั้นเหรอ  มิน่า บางวันแม่งเข้าห้องน้ำนานมากผิดสังเกต นึกว่ามันท้องผูก ที่แท้มันก็แอบ….ฮืออออออToT

“คิดอกุศลไปนอนนอกห้องเลยไป!!!!!!”

ผมถีบไอ้พี่พีชกลิ้งไปอีกทาง   มันอ้อนขอผมหลายทีมากครับ มันบอกว่า คนรักกัน เป็นแฟนกัน มันก็อยากทำด้วยเป็นเรื่องธรรมดา  แต่ก่อนเวลามันมีอารมณ์มันบอกว่าแค่กวักมือเรียกผู้หญิงก็ยอมมันแล้ว   แล้วตอนนี้ต่อให้มันมีอารมณ์ยังไง มันก็ไม่มีทางนอกใจผม ไม่ยอมทรยศหัวใจของผมที่มีให้มันเด็ดขาด   

“กันต์…..คบกันมาจะสามเดือนแล้วนะ!!!! ของมึงกูก็ยังไม่เคยเห็นเลย”

“ไม่ให้ดูโว้ย!! แล้วนี่พี่หื่นหื่นแบบนี้ตั้งแต่ตอนไหววะ!! เดียวนี้เอะอะก็จะขอกดตลอด!!”

“กูเป็นผู้ชายนะกันต์!!!! กูก็เป็นของกูแบบนี้ แต่มึงไม่เคยสังเกตุเองต่างหาก! มึงไม่สนใจกู มึงไม่รักกู!”

“ไอ้พี่พีช!!!! อย่ามางอนกันต์นะ! แล้วเลิกทะเลาะกับเพราะเรื่องพรรคนี้ได้ไหมวะพี่”

“กันต์….กูทรมาณจริงๆนะ ยิ่งเวลามึงอาบน้ำเสร็จใหม่ๆ เวลามึงนอน เวลามึงทำอาหาร เวลาที่มึงเรียกกูว่า พี่พีชเสียงหวานๆ  มึงจงใจแกล้งยั่วให้กูมีอารมณ์ใช่ไหม!!!”
โว้ยยยย ไอ้เหี้ยนี่มันเห็นห่าอะไรของมันวะเนี่ยยยย

“รำคาญ! มึงนอนเงียบๆไปเลยไอ้พี่พีช!!”

ผมพูดแล้วเอาหมอนกดหน้าพี่พีช แล้วมือมันก็ฟาดลงที่หัวแดงๆของผม โอ้ยยย มันจะมามีอารมณ์อะไรตอนนี้วะ มันทำงานหนักมาทั้งวันไม่เพลียบ้างรึไง!!!

ผมได้แต่บ่นครับ  ไอ้เชี่ยพี่พีชขึ้นมาคร่อมผมทั้งตัวแล้วตอนนี้…..มือมันสอดเข้ามาในเสื้อของผมแล้ว!!=[]=!! กูขนลุก!! ผมใช้เข่ากระทุ้งท้องมัน แต่มันไม่สะเทือนเลยครับ   งั้นเจอไม้ตายของกูหน่อยเป็นไง!!!!!!!!!!

“อืม……กันต์……..”


“…………………”


“กันต์..กันต์ครับ………”





“……………….”







“เฮ้ย…ไอ้กันต์!”











“……………คร่อก…..”





“ไอ้เหี้ยยย!!!! อย่าหลับสิวะ!!!!!!!!”


TBC.

------------------------


...... พักนี้ติดซีรีส์ ไม่ค่อยได้เขียนเลยครับT_T  พบกันใหม่ตอนหน้า

 พี่หมอแฮปปี้   >//////<   เมาแล้วแบดบอย  มันเป็นจิตใต้สำนึก ลึกๆ ของพี่เขาน่ะ= =

















« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 17-07-2012 19:11:57 โดย heenimz »

ออฟไลน์ Ju

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 556
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +40/-2
ไม้ตายกันต์น่าเอาไปใช้ ฮ่าๆๆๆ  :laugh3:

ออฟไลน์ ♠DekDoy♠

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4514
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +421/-8
ระวังพี่พีชจะลักหลับนะ 555

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






LiTTlE [A]

  • บุคคลทั่วไป
+1ให้เป็นกำลังใจ
อย่าติดซีรี่ย์จนเพลินนะ
เนื้อเรื้องกำลังสนุกเลย  :impress3:
มาต่อไวไวนะ
 :กอด1: :pig4:

ออฟไลน์ TONG

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2535
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +191/-4
หลับหนีไปเลยซะงั้น 555

ออฟไลน์ LM1412

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 79
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0

ออฟไลน์ Cupcake

  • @--##-หนูน้ำตาล-##--@
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1183
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +86/-0
หมอแฮปกลายเป็นอะไรเนี๊ย~

เพิ่งเข้ามาอ่าน จะเป็นกำลังใจให้นะคะ

heenimz

  • บุคคลทั่วไป
ตอนที่  17



ตอนนี้ผมอยู่ที่โรงอาหารของคณะครับ ท่ามกลางบรรรยากาศที่….ไม่พึ่งประสงค์ของคนตรงหน้า


ไอ้พี่พีชมันไม่มองหน้าผมเลยครับ  ส่วนพวกไอ้พี่ย้งก็ งงๆ ปกติพี่พีชจะร่าเริงกว่านี้ถ้าอยู่กับผม ไม่รู้จะเคืองอะไรนักหนา ให้มันรู้ไปเลยสิว่าโกรธเพราะผมไม่ยอมให้เสียบ  แล้วนี่ เป็นแบบนี้มา 3 วันแล้วครับ


ที่บ้านมันก็งอนลงไปนอนที่โซฟาในห้องนั่งเล่น  ผมไม่แคร์ครับ ผมไม่ผิด  อยากปวดหลังก็ปล่อยมัน-3-     แล้วพักนี้ พวกไอ้คุณก็ไปอ่านหนังสือเตรียมสอบจนพักเที่ยงไม่มีเวลามากินข้าวด้วยกันเลย  ล่าสุดโทรมาหาผมมันบอกว่า ปวดหัวเรื่องเรียน ปวดใจเรื่องพี่ปั่นที่ตั้งใจอ่านหนังสือจนไม่มีเวลามาเจอมันเหมือนกันครับ


แล้วตอนคุยได้ยินเสียงพวกไอ้เต้พูดแทรกขึ้นมาว่า กูจะตายแล้วววว กูไม่อ่านแล้ววว กูยอมติด F    อาการค่อนข้างหนักครับ แต่อีกสองอาทิตย์ก็จะสอบแล้ว  แล้วอีกอย่าง ทริปเที่ยวทะเลของไอ้ทอมก็กลับมามีชีวิตอีกครั้งครับ  สรุปคือ ผมก็ได้ไป!!! วู้วววว!!!!


แต่ไอ้โชบอกว่ามันไม่มั่นใจครับ มันต้องไปขอพ่อแม่อีกทีก่อน  แล้ววันนี้มันก็ไม่มาเรียนครับ เห็นบอกว่าไปตรวจสุขภาพ  มันป่วยอะไรของมันก็ไม่รู้ ถามมันก็บอกว่า เป็นไข้หวัดใหญ่ทุกทีเลย


“กันต์ พี่ว่า  ง้อๆมันหน่อยก็ดีนะ”พี่ย้งหันมากระซิบบอกผม  ผมก็หันไปมองไอ้พี่พีชที่แม่งงอนแล้วทำตัวเป็นเด็ก


“ไม่ง้อ!!! อย่ามาเอาแต่ใจนะพี่พีช!” พอคบกับมัน บางเวลาก็รู้สึกเหมือนผมเป็นผู้ใหญ่กว่ามัน ในบางเรื่องเท่านั้นนะครับ= =  แล้วพออยู่ด้วยกันมากขึ้น ยิ่งรู้ว่าไอ้พี่พีชแม่งมีส่วนที่เป็นเด็กเยอะน่าดูเหมือนกัน


มีครั้งนึง ผมเจอเต้าฮวยนมสดในตู้สองอัน คิดว่ามันซื้อมาให้ผมอันนึงเพราะมันรู้ว่าผมชอบ ผมเลยเอามากิน พอพี่พีชกลับมาเปิดตู้แล้วเห็นว่าหายไปอันนึง มันโวยวายใหญ่เลยครับ บอกว่ามันซื้อมากินคนเดียว! เหี้ยมาก แฟนตัวเองแท้ๆไม่แบ่งมั่ง 


“กูไม่ได้เอาแต่ใจ แต่กูไม่พอใจมึง มึงแกล้งหลับให้กูอารมณ์ค้าง”


“โอ๊ะ!…เรื่องบนเตียงของสองผัวเมีย  อย่าพึ่งเล่าต่อนะ กูหาอะไรมาอุดหูก่อน” ไอ้พี่ชินเงยหน้าจากการเล่นเกมแล้วหาสำลีมาอุดหู= =

“ไอ้กันต์แม่ง….โหดร้ายว่ะ…มึงรู้หรือเปล่า การกระทำของมึงทำร้ายจิตใจเพื่อนกู!” ไอ้พี่ธัญหันมาว่าผมครับ อยากบอกว่า เพื่อนพี่แม่งก็ทำร้ายผมเหมือนกันแหละ!!


“มึงก็ไปเล่นว่าวในห้องน้ำสิวะพีช น้องเขาไม่พร้อมไอ้ห่า ครั้งแรกนะมึง ครั้งแรก…”ไอ้พี่ย้งพูด อีตรงครั้งแรกแม่งหันมาพูดแล้วหัวเราะใส่หน้าผม  ใครมันจะไปช่ำชองเหมือนพวกพี่ล่ะโว้ยยยยยย

“เป็นกูนะพีช หลักหลับแม่ง กูอยากรู้ มันจะหลับไปได้นานแค่ไหน มึงลองดู ทำๆไปเดียวน้องกันต์ก็ลุกขึ้นมาครางเองนั่นแหละ”

แหม พวกมึงช่างรักกันเหลือเกินนะ= = อยู่ไหนที่ไอ้กันต์ก็โดนรุมครับ!!!


“กูอยากให้มันยอม ไม่งั้นกูคงมีความสุขอยู่คนเดียว ถ้ามันทุกข์กูก็ไม่ทำหรอก”พี่พีชหันหน้ามามองแล้วพูด

“คิดแบบนั้นแล้วงอนทำไมวะ!!!”ผมสวนมันกลับ

“ก็งอน เผื่อมึงยอมพลีกายง้อกูไง!!!!”แม่ง มีแต่แผนชั่วๆT_T


“หึ…….ชักว่าวไปชั่วชีวิตเถอะพี่พีช!!!!”

ผมพูดแล้วผลักหัวมันครับ  พวกพี่ย้งขำกันใหญ่  แถมพี่ชินบอกไอ้เหี้ยพี่พีชว่า  ตูดกูยังว่างพร้อมเสียบเสมอ  อ้วกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

 ทั้งโต๊ะประสานเสียงพร้อมกันแล้วลุกหนีหมดเลยครับ แน่นอนผมคือหนึ่งในนั้น= =






----------------------------------


“พี่พีช !! ไปอาบน้ำได้แล้ว กันต์จะนอนแล้วนะพี่” ผมลงมาบอกพี่พีชที่อ่านการ์ตูน ดูทีวี เปิดคอมฟังเพลง  เล่นไอโฟน  ในเวลาเดียวกัน  เปลืองไฟนะโว้ยยยยย


“นอนก็นอนไปเลยมาบอกกูทำไม” มันไม่หันมามองผมครับ แม่ง งอนเหี้ยอะไรนักหนา


“เออ!!! งอนไปตลอดเลยนะ!!!! กูไม่ง้อมึงแล้วไอ้ฟู ไอ้ผู้ชายเต็มไปด้วยตัณหา ไอ้ลามก ไอ้หื่น ไอ้โรคจิต ไอ้วิปริต!! ”

ผมพูดเสียงดังใส่มัน  มันหันมามองผมตาขวางแล้วสบัดหัวฟูๆของมันกลับไปสนใจหนังสือต่อ  หมั่นใส้ว่ะ!!!!  ผมเลยเดินตึงตังขึ้นไปด้านบนเลยครับ ช่างหัวมันงอนเหี้ยอะไรสามวันรวด กะอีแค่หลับตอนที่มันกำลังมีอารมณ์แล้วกำลังซุกไซ้ผมอยู่


  คนเรามันก็ต้องป้องกันตัวเองสิครับ!!! ถึงจะเป็นแฟนกันแต่ไม่ได้ใจง่ายนะโว้ย!!!! เพราะมีอะไรกันก่อนเวลาที่เหมาะสมแบบนี้ไง เด็กไทยถึงท้องกันเยอะนัก  แต่ผมไม่มีมดลูกนี่หว่า= =   
ผมเดินไปปิดไฟแล้วเดินขึ้นเตียงห่มผ้าให้ตัวเองครับ แม่งนอนเตียงใหญ่ๆคนเดียวมาสามวันแล้วนะ ดี กูจะได้นอนดิ้นให้สะใจ ไม่ต้องมีแขนใหญ่ๆมากอดให้รำคาญ  ฝันดีครับ..






แกร๊ก….




“หลับหรือยัง….”  ผมกำลังจะเคลิ้มหลับ แต่ไอ้พี่พีชดันเข้ามาทำให้ผมตื่น


“…ยัง  มีอะไร?”

“กู….ขอโทษ ที่เร่งรัดมึง…..เวลามีอารมณ์แล้วกูคุมตัวเองไม่ค่อยได้…แต่กูรักมึงจริงๆนะถึงอยากมีอะไรกับมึง..”

ไอ้พี่พีชเดินมานั่งข้างเตียง จับมือผมแล้วพูด  เรื่องมีอารมณ์แล้วอยากปลดปล่อยผมเข้าใจนะ  แต่ที่ผมไม่พอใจก็เพราะมันเหมือนตั้งท่าจะมีอะไรกับผมท่าเดียว เหมือนมีอารมณ์ก็อยากเสียบผมอย่างเดียว ถึงมันจะไม่เคยทำได้สำเร็จสักทีก็เถอะ

“กันต์ก็…..รัก…พี่พีช กันต์ก็อยากมีอะไรกับพี่พีช….แต่กันต์ยังไม่พร้อม….ขอโทษที่ทำให้พี่ต้องทน แต่เข้าใจกันต์ด้วยนะพี่…..กันต์ไม่เคย…..กับใครกันต์ก็ไม่เคย…..ยังไงครั้งแรกของกันต์..กันต์จะยกให้พี่พีช…แต่พี่..ช่วยรอหน่อยนะ…”

ผมจับมือตอบพี่พีช  พี่พีชยิ้มน้อยๆแล้วพยักหน้าให้ผม นี่มันเข้าใจจริงๆหรือเปล่า ไม่ใช่ว่ามาพูดให้ผมตายใจนะ= =

“ขอบคุณครับพี่” ผมบอก แล้วไอ้พี่พีชก็ยื่นมือมาลูบหัวผม

“กระเถิบไปหน่อย จะนอนด้วย” 

“อ่ะ..มาสิครับพี่พีช..…..” ผมกระเถิบให้ไอ้พี่พีชแล้วตบเตียงเรียกให้มันขึ้นมานอนด้วยกัน


“ทำท่าแบบนั้นมึงยั่วกูอีกแล้วเหรอ?”  ไอ้เหี้ย....มึงเพิ่งชวนกูซึ้งเมื่อกี้นะไอ้พี่พีช!!!!


“โว้ยยยยย!!!!!!!!!!! นี่มึงมีอารมณ์กับกูทุกท่วงท่าเลยรึไง!!!” ผมลุกขึ้นตะโกนใส่หน้ามัน  แล้วดวงตาของมันที่มองผมอย่างอ่อนโยนก็หายไป


“ไอ้กันต์!!กูเพิ่งบอกว่ากูรักมึง กูก็มีอารมณ์เป็นธรรมดาสิวะ!!! แล้วมึงตบเตียงเรียกให้กูไปนอนด้วยมันยั่วน้องชายกูนะไอ้ห่า!!!!มันเหมือนท่าที่ผู้หญิงในหนังโป๊ทำ!”

“ถ้ามึงจะมีอารมณ์กับเรื่องแบบนี้ ไม่มีอารมณ์ตอนกูขี้ด้วยเลยล่ะ!!!!!”

“กูอุตส่าห์ ขึ้นมาพูดกับมึงดีดีนะ!!!”

“ดีได้แค่นี้ก็ลงไปนอนที่โซฟาเลยไป!!!!!!!!!!!!!!”

“ไม่บอกกูก็ไปโว้ย!!!!!!”




ปัง!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!




แล้วมันก็เดินออกไป ปิดประตูเสียงดังใส่ผมอีกต่างหาก ทะเลาะกันเพราะเรื่องบนเตียงทีไร ไม่เคยคุยกันดีดีได้เกิน 5 นาทีเลยครับ ยิ่งกับคนความอดทนต่ำแบบมัน!!!  แล้วคืนนี้ก็เป็นอีกคืนที่ต้องนอนคนเดียวครับ


แถมพอมันลงไปก็มีเสียงเพลงเปิดดังสุดๆ แล้วก็เสียงโวยวายเหมือนมันจงใจด่าผม มันตะโกนเสียงดังครับว่า ไอ้ป๊อด!! ไอ้เตี้ย!!! ไอ้หน้าลิง!!! ไอ้อ่อน!!!!  แล้วก็มีเสียงของตกแตก   ปล่อยมันไปครับ…เดียวตอนเช้ามันก็เก็บกวาดเอง  เพราะงั้นคืนนี้ ฝันดีครับ….   






เมื่อไหร่จะเข้าใจ   เมื่อไหร่จะรักกัน  หากเราทั้งสองไม่ยอมเปิดใจ…







อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก กูจะนอนแล้วโว้ยยย  ผมดีดตัวขึ้นมาคว้ามือถือขึ้นมาดูชื่อคนที่โทรมารบกวนการนอนของผม      พอเห็นเบอร์คนโทรเข้า ผมก็ถอนหายใจแล้วก็กดรับอย่างจำใจครับ= =



“มีอะไรไอ้โช กูจะนอนแล้ว!!!”




‘นี่มึงจะรีบนอนไปไหน  เพิ่ง สี่ทุ่มกว่าเอง ’ ไอ้โชเสียงมันแม่งสดใสสุดๆเลยครับ อยากบอกว่า กูง่วงนี่หว่า กูรบกับผัวจนเพลีย





“กูนอนเร็วปกติ มึงมีอะไร”




‘ไม่มีอะไร  กูไม่ได้ไปมหาลัยเลยคิดถึงมึง แล้วก็เรื่องไปทะเลกันน่ะ!! มีเรื่องจะขอร้อง’ ทำเป็นบอกว่าคิดถึงเพื่อนแต่แม่งมีเรื่องมาให้ทำ= =




“เออ เข้าประเด็นมาเลยดีกว่า”




‘มาขอพ่อกับแม่กูให้หน่อยสิ ’




“หา=[]=?”




‘นะมึงนะ กูขอร้อง’




“แล้ว มึงให้คนอย่างกูไปขอแล้วพ่อแม่จะอนุญาติ?”




‘เออ กูเล่าเรื่องมึงให้พ่อแม่กูฟังทุกวัน บอกว่ามึงน่ะเป็นคนดี มีมารยาท มีน้ำใจ พูดจาเพราะ ขยันเรียน กิจกรรมดีเด่น    พูดแค่นี้แหละ แม่กูก็บอกว่าอยากเจอมึง’

เหี้ย….ที่มึงพูดมาน่ะ ตรงข้ามกับกูทุกอย่างเลยไม่ใช่เหรอ= =




“ไอ้เหี้ยโช!! กูไม่เคยเจอหน้าพ่อแม่มึงนะ กูเป็นคนแปลกหน้านะเว้ย!!”




‘เพื่อนกู ไม่แปลกหน้าหรอก นะๆ มาขอพ่อกับแม่กูให้หน่อย กูอยากไปด้วย!’




“กูพาพี่ไปด้วยแล้วกัน จะได้น่าเชื่อถือ”




‘หึ….พี่หรือผัว!!!’




“ไอ้เหี้ย! กะ  ก็ไปกันหมดนั่นแหละ พี่ย้งพี่ธัญพี่ชิน”




‘แล้วก็ ผัวมึง???’




“เออ!!!!  พูดมากนะมึงเดียวกูไม่ไปขอให้แม่ง”




‘ฮ่าๆ กูไม่พูดแล้วๆ ขอบใจนะกันต์  แค่นี้แหละ!’




“เออ รีบวางเลยกูง่วง”




‘กันต์…..ฝันดีนะมึง…’

ไอ้โชพูดเสียงเบา  ตัวผมก็ตอบกลับไปว่า อือออ  มันก็หัวเราะหึๆ แล้วตัดสายไป  แปลกคนจริงไอ้โช  มันส่งข้อความมาบอกฝันดีผมทุกคืนตั้งแต่มันได้เบอร์ผมจากไอ้คุณครับ ผมถามว่าทำไมไม่มาขอเอากับผมไปขอกับไอ้คุณทำไม  มันบอกว่า กลัวผมไม่ยอมให้มัน  ทำไมผมจะไม่ให้วะ  = =
คราวนี้คงจะได้นอนสักทีสินะ…….ฝันดีครับ……











ปัง!!!!!!!!!!!!!!







“เมื่อกี้มึงคุยกับใคร!!!!!!!!!!!!!!!!!”




โว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยกูจะนอนแล้วไอ้เหี้ยพี่พีชชชชชชชชToT!!




----------------------------------------- 

 





อารมณ์ดีครับ…..อารมณ์ดี…..  ผมหมายถึงไอ้พี่พีชน่ะที่อารมณ์ดี  เมื่อคืนมันแอบฟังผมคุยโทรศัพท์ครับ พอคุยเสร็จมันก็บุกเข้ามาถามผมว่าผมคุยกับใคร พอบอกว่าคุยกับไอ้โช มันก็ไม่พอใจ เอามือถือผมไปดูด้วยว่าจริงหรือเปล่า


พอมันเห็นว่าจริง มันก็โมโหบอกว่า ผมนอกใจมัน ผมไม่รักมัน =[]= แล้วมันก็โทรไปโวยวายกับไอ้โช หาว่าไอ้โชมายุ่งกับแฟนคนอื่น  เป็นเหี้ยอะไรของมันวะไอ้พี่พีช  ผมรำคาญครับ  เลยดึงมันลงมาหอมแก้มทีนึงตอนมันกำลังคุยกับไอ้โชนั่นแหละ

มันก็เงียบไป กดตัดสายไอ้โช แล้วก็ขึ้นเตียงมานอนกอดผมแบบเงียบๆนั่นแหละ  ตื่นเช้ามาก็แม่งอารมณ์ชื่นบาน ทำอาหารไว้รอผมด้วย   หึ….งอนทีไรเปลืองปากกูทุกที!!!




“กันต์ มากินข้าวสิ เดียวไปมหาลัยกันนะครับ”




“ขนลุก!!” ผมสะพายกระเป๋าลงมาก็เห็นพี่พีชแต่งตัวเรียบร้อย ใส่ผ้ากันเปื้อนกำลังยกข้าวห่อไข่มาวางบนโต๊ะ  แถมมันใช้ซอสมะเขือเทศวาดเป็นรูปหัวใจให้ด้วยครับ หวานครับหวานวันนี้ ฮ่าๆ




“กูเอาใจแฟนกู ผิดตรงไหน!”




“ไม่ผิดครับพี่พีช ขอบคุณครับ!” ผมเดินเข้าไปนั่งกินข้าวห่อไข่ที่พี่พีชทำให้  รสชาติระดับเทพจริงๆครับ ทำอร่อยตลอด! อร่อยกว่าผมอีกT_T




“เป็นไง อร่อยไหม?” พี่พีชนั่งมองผมกิน




“มากครับพี่ แล้วนี่มองอะไร กินสิ!!!” ผมมองจานข้าวห่อไข่ของพี่พีช มันเอาซอสเขียนบนไข่ว่า P-G  มันก็คงมาจาก PEACH GUN  นั่นแหละครับ   แหม อารมณ์ดีสุดๆเลยนะ!!



 
“เห็นมึงกิน กูก็อิ่มแล้ว” บ๊ะ!!! อิ่มทิพย์หรือไงวะ




“พอเลย! กินๆไปได้แล้ว เดียวสายนะ” ผมบอกไอ้พี่พีชที่กำลังนั่งมองผมแล้วยิ้ม   พอมันอารมณ์ดีมันแม่งยิ้มเหมือนคนบ้าทั้งวันเลยครับ แต่ไอ้คนที่โดนมันยิ้มใส่อย่างผมนี่สิT/////T




“แล้ววันนี้ เลิกเรียนแล้วจะไปบ้านไอ้โชใช่ไหม”




“ครับพี่  พวกพี่ก็ต้องไปด้วยนะ”




“มึงไม่ให้กูไปกูก็จะไป ใครมันจะยอมให้แฟนตัวเองไปบ้านผู้ชายคนเดียววะ” พูดเหมือนกูเป็นผู้หญิง= =;;;




“ผู้ชายนะครับพี่พีช!!กลัวอะไร”




“กูกลัวมึงเผลอทำหน้าตาน่ารักใส่มัน   เดียวมันหลงมึงเหมือนกู”





“แค๊ก!!!!!!!!!”


ข้าวพุ่งออกจมูกเลยครับ แม่ง พูดบ้าอะไรของมันวะ แล้วนี่ผมไปทำหน้าตาน่ารักตั้งแต่เมื่อไหร่!!! หล่อโว้ยยหล่อ!!   พอเห็นข้าวไหลออกจมูกผม มันก็ถือจานข้าวไปกินที่อื่นทันที  มึงจะช่วยเอามือมาเช็ดออกหน่อยไม่ได้หรือไงวะห๊า!!





--------------------------------------------------- 

 





…………………………ตอนนี้ผมยืนอยู่หน้าบ้าน??? ไม่สิ…..วังต่างหาก=[]=!!! วังแบบล้านนาแต้ๆเจ้า  บ้านไอ้โช…ใหญ่โคตรเลยครับ เป็นบ้านไม้ล้านนา สวยมาก รอบบ้านมันเป็นสวนหย่อม มีบ่อปลา ศาลากลางน้ำ



เข้าไปได้กลิ่นอายธรรมชาติเหมือนอยู่ในป่าดงดิบ  ไม่รู้ว่ารู้สึกไปเองหรือเปล่า เหมือนมีแต่ผมที่ทำท่าทางตื่นเต้น ลุกลี้ลุกลนอยู่คนเดียว  ไม่ใช่ว่าไม่เคยเห็นบ้านหลังใหญ่ๆนะ บ้านไอ้คุณก็ใหญ่เพราะมันรวย แต่มันคนละสไตล์กันครับ  ผมชอบแบบบ้านของไอ้โชมากกว่าบ้านไอ้คุณ บ้านไอ้คุณมันโมเดินเกินไป ผมชอบอะไรที่มัน สวยๆงามๆแบบไทยๆ




“มึงชอบบ้านกูไหมกันต์” ไอ้โชหันมาถามผมระหว่างที่มันเดินนำพวกผมเข้าไปในบ้านครับ




“ยิ่งกว่าชอบอีก! อยากได้บ้านแบบนี้หวะ ถ้ากูรวยนะ กูจะสร้างให้ได้แบบนี้เลย”




“เดียวกูสร้างให้มึงพรุ่งนี้เลยถ้ามึงอยากได้” ไอ้พี่พีชที่เดินคู่ผมพูดแล้วเอามือโอบไหล่ผมไว้ครับ




“ไม่ต้องลำบากหรอกพี่ ให้ไอ้กันต์มาอยู่บ้านผมก็ได้” ไอ้โชหันมาพูด อ๊ากก กูอยากมา กูมาค้างสักวันก็ยังดี




“เดียวเถอะมึงไอ้โช ได้แดกตีนกูก่อนเจอพ่อแม่มึงแน่”




“ฮ่าๆ ไอ้พีช เขตบ้านไอ้โชนะมึง ทำอะไรก็ใจเย็นๆ” พี่ชินเดินมาจับไหล่พี่พีชด้านซ้าย




“มึงเลิกหวงเถอะ ไอ้กันต์ของมึง ไม่มีใครเขาเอาหรอก กูบอกรอบที่ล้านแล้ว” ไอ้พี่ธัญเดินมาจับไหล่ผมด้านขวา




“ไอ้ธัญ!! เอามือมึงออกไปจากแฟนกู!!” แล้วนี่มึงพูดเสียงดังไม่กลัวหม่อมแม่กับเสด็จพ่อไอ้โชได้ยินหรือไงวะหะ!!




“พวกมึงมีมารยาทหน่อยสิวะ บ้านคนอื่นนะ”พอไอ้พี่ย้งพูด พวกผมทุกคนก็อยู่ในอาการสงบเสงี่ยมทันทีครับ   ไอ้โชเดินพาพวกผมเข้าไปในห้องนั่งเล่น รอพ่อกับแม่ไอ้โชที่กำลังกลับมาจากไปดูงานที่โรงงาน  บ้านทำขนมไทยส่งออกนอกครับ  แล้วตอนนี้ผมกำลังชิมอยู่  อร่อยโฮกกกก


พอผมบอกว่าอร่อยมาก มันบอกว่า เดียวก่อนกลับมันจะไปเอามาให้ผมกลับไปกินที่บ้านด้วย  แล้วไอ้พี่พีชก็บอกผมว่า ‘อยากกินเดียวกูทำให้กินเอง!’    พวกไอ้พี่ย้งก็แซวผมใหญ่เลยครับว่าไปง้อกันอีท่าไหนมันถึงหวงผมมากแบบนี้


  ไอ้พี่พีชก็หันไปบอกว่า ง้อกันทุกท่า  ผมรีบแก้ตัวเลยครับว่า ไม่ได้มีอะไรกันนะ!!แค่หอมแก้มเฉยๆ!! ไปกันใหญ่เลยครับ  พวกไอ้พี่ย้งแม่ง ทำตัวเป็นสาวน้อย กรี๊ดกร๊าดกัน  ไอ้โชก็อีกคน  แม่งT///T





“อ๊ะ!! มาแล้ว   พ่อครับ แม่ครับ!!”

ไอ้โชได้ยินเสียงรถพ่อกับแม่ มันเลยวิ่งออกไปหน้าบ้านเพื่อไปรับท่าน แล้วบอกให้พวกผมนั่งรอที่นี่  ไม่นานไอ้โชก็เดินนำพ่อกับแม่ของมันเข้ามาครับ  ดูน่าเกรงขามมาก  พอพวกผมเห็นก็ลุกขึ้นยกมือไหว้งามๆกันทุกคน  พ่อกับแม่ของไอ้โชก็ยิ้มให้ พวกท่านดูใจดีมากๆด้วยล่ะ




“พ่อครับแม่ครับ นี่ กันต์ เพื่อนที่คณะ แล้วก็ นี่พี่ย้ง พี่ธัญ พี่ชิน พี่พีช รุ่นพี่ที่คณะครับ” ไอ้โชแนะนำพวกผมให้พ่อกับแม่ของมันรู้จัก  ผมนี่นั่งเกร็งเลยครับ มันบอกพ่อกับแม่ไว้ว่าผมเป็นคนดี ผมต้องเรียบร้อยๆ




“ขอบคุณทุกคนที่ดูแลโชให้นะจ๊ะ โชน่ะ ไม่ค่อยแข็งแรง ฝากด้วยนะ” แม่ของไอ้โชมองหน้าพวกผมแล้วพูด อย่ามองผมนะ  ผมเกร็ง




“พวกผมจะดูแลให้อย่างดี คุณแม่ไว้ใจได้เลยครับ” ไอ้พี่ย้งตอบ  พวกมึงนั่นแหละที่ไม่น่าไว้ใจ!!!! อยากบอกออกไปมากๆแต่เดียวแม่มันไม่สบายใจ




“แล้วนี่เหรอ กันต์ เพื่อนที่ลูกเล่าให้ฟังบ่อยๆ” พ่อของมันมองผม  ผมเลยยิ้มให้ท่าน




“ครับพ่อ  นี่แหละ เพื่อนคนแรกตั้งแต่เข้ามหาลัยเลย”ไอ้โชที่นั่งข้างๆพ่อแม่มันหันมายิ้มให้ผม




“น้องกันต์ แม่ฝากดูแลให้หน่อยนะ โชไปเรียนช้ากว่าคนอื่นเขา ช่วยๆกันนะลูก”




“ไม่มีปัญหาครับ สบายมาก^^” ผมยิ้มแล้วตอบท่าน  แต่ในใจ…ของผมเต็มไปด้วยคำขอโทษ  แม่ของโชครับ ผมกับมันไม่ได้ต่างกัน ถึงผมจะเรียนก่อนมันแต่สมองของผมไม่มีอะไรเลยสักนิดเดียวToT พาลูกของคุณแม่ลำบากแน่นอนครับ




“ที่จริงแล้ว วันนี้พวกผมมากัน กะว่าจะมาขอให้น้องไปเที่ยวกับพวกเราน่ะครับ เหมือนไปค่ายน่ะครับคุณแม่ จะไปกัน 10 คนครับรวมน้องโช แล้วก็จะไปที่หัวหินครับ ค้าง สี่วันสามคืน”

ไอ้พี่ย้งพูดแล้วบอกรายละเอียดให้กับพ่อแม่ของไอ้โชฟัง  ผมเหลือบไปมองพี่ชินกับพี่ธัญแม่งนั่งเกร็งกันใหญ่เลยครับ มาไม่ได้ช่วยอะไรเลยุว้ย ก่อนหน้ายังแซวผมอยู่แท้ๆ





“ใช่ครับ เห็นว่าน้องโชเพิ่งมาเรียน  ไปเที่ยวครั้งนี้พวกผมสี่คนก็กะจะช่วยสอนส่วนที่น้องไม่ได้มาเรียนด้วยน่ะครับ เพราะงั้นไม่ใช่การไปเที่ยวเล่นแบบไร้สาระแน่นอนครับ^^” ไอ้พี่พีชพูดเสริม  น่าเชื่อถือมากๆครับ-__-;;

พ่อกับแม่ของไอ้โชมองหน้ากัน ส่วนไอ้โชจับมือแม่แล้วอ้อนว่า  นะแม่ครับ ให้โชไปเถอะนะ   = = ไอ้นี่มันเป็นเด็กติดแม่แน่นอนเลยครับ




“แต่โช…ลูกไม่ค่อยสบายนะ ไปนานๆแบบนั้นแม่ห่วง”




“ไม่ต้องห่วงครับแม่ โชจะดูแลตัวเองดีดี โชจะเอายาไปด้วย นะแม่นะ! ให้โชไปเถอะ พ่อด้วย นะครับ โชสัญญา”




“แต่…ลูกเพิ่งออกจากโรงบาลนะ…”พ่อของไอ้โชพูด  ทำไมแลดูเป็นห่วงมันกันแบบสุดๆแบบนี้วะ เลี้ยงแบบไข่ในหินสินะ= =




“โธ่….พ่อ  โชหายดีแล้ว แข็งแรงดี ตอนอยู่มหาลัยยังแกล้งกันต์ได้ทั้งวันเลยนะ  ใช่ไหมกันต์”ไอ้โชหันมาหาผม แล้วพ่อกับแม่มันก็มองหน้าผม





“ใช่แล้วครับ โชแกล้งผมตลอดเลย แข็งแรงมากผมยังสู้ไม่ได้เลย แหะๆ”

ผมบอกแล้วหัวเราะแหะๆ แล้วมือหนาๆของไอ้พี่พีชก็เอื้อมมาบิดเนื้อขาอ่อนของผม สะดุ้งเลยครับ อยากอุทานว่าเหี้ย แล้วตีมัน แต่ทำไม่ได้ครับต้องเก็บกดT_T พอผมหันไปทำหน้าไม่พอใจใส่มัน มันก็จ้องผมกลับด้วยแววตาที่สยดสยองจนผมต้องหันกลับไป ข่มขู่กับนี่หว่าT^T





“นะ สี่วันเอง แปปเดียว เดียวโชก็กลับมาแล้ว แล้วจะโทรรายงานตลอดว่าถึงไหน ทำอะไรอยู่ นะครับพ่อ….แม่”




“เฮ้อ….คุณ..เอาไงดีล่ะ”แม่ของโชถอนหายใจแล้วหันไปหาพ่อของโชครับ




“เอาสิ…ไปก็ไป  แต่ที่พูดไว้ต้องทำด้วย โทรมาหาพ่อกับแม่บ่อยๆ”




“ขอบคุณครับ!!!!!!!!!!รักพ่อแม่ที่สุดเลย!”ไอ้โชเข้าไปกอดพ่อแม่ของมันครับ  ไอ้พี่ธัญกับพี่ชินพี่ย้งถอนหายใจเฮือกใหญ่เลยครับ ผมเองก็โคตรโล่งสุดๆเหมือนกัน




“ฝากน้องโชด้วยนะทุกคน”

พ่อของไอ้โชบอกพวกผม  และโดยไม่ได้นัดหมาย พวกผมพูดพร้อมเพรียงกันว่า  ครับผม!!  หึหึ ไอ้โชกูว่ามึงต้องเสียใจที่ไปเที่ยวกับพวกไอ้พี่พีช=.,=





หลังจากที่คุยกันเสร็จ พวกผมก็ขอตัวกลับบ้าน แล้วก็….ได้ขนมติดไม้ติดมือกันทุกคนเลยครับ อร่อยสุดยอด  พอขึ้นรถผมก็แกะกินเลย อร่อยมากกก


แต่พอผมพูดว่าอร่อยไอ้คนขับรถของผมก็บอกว่า แค่นี้กูก็ทำได้!!เดียวทำให้มึงกินเอง!!!  มันจะอร่อยนักหนา ตอนอยู่ในบ้านไอ้โชกับพ่อแม่มันนะ พอกินไปคำนึงก็ชมว่า อร่อยมากเลยครับ อร่อยมากๆ


  พออยู่บนรถบอกให้ผมป้อน พอกินแล้วมันดันบอกว่า งั้นๆแหละ  น่าตบจริงๆ = =  แต่ที่จริงแล้วอร่อยครับ แม่มันปากแข็ง มันคงอิจฉาที่ผมชมพ่อแม่ของไอ้โชนั่นแหละ หึหึ




ตั้งแต่รู้จักมัน ยังไม่เคยเห็นมันพูดถึงพ่อแม่เลยครับ ผมก็ไม่กล้าถาม  รู้แค่ว่ารถที่จอดอยู่ที่บ้านผมตอนนี้มีสองคัน คือของมันกับของพ่อมัน  แต่ของพ่อมันจะค่อนข้างหวงเป็นพิเศษครับ


อารมณ์แบบว่า ถ้าไม่รีบจริงๆ ผมต้องทำให้รองเท้าของผมไม่มีดิน โคลนขึ้นไปเหยียบรถพ่อมัน แถมพอถึงบ้านบางวันมันก็หาผ้ามาขัดมาเช็ดมาถูทันที





“เออ…นี่พี่พีช” ข้องใจครับ ข้องใจ…อยากจะถามมัน




“ว่าไง?”มันตั้งใจขับรถไม่มองหน้าผมครับ




“……………….. รถพ่อพี่อ่ะ เอาของท่านมาขี่ ท่านไม่ว่าเหรอ” ผมพยายามนึกคำถามที่มันดูอ้อมๆหน่อยน่ะครับ




“ไม่อ่ะ ไม่ว่า พ่อกูไม่ได้ใช้แล้ว ที่บ้านกูมีอีก สามคัน เบื่อคันนี้กูก็ไปเอามาขี่ได้ไม่มีใครว่า” จะบอกว่ามึงรวยสินะ= =หึ……




“เหรอ…..เยอะดีนะ แล้ว…..แม่พี่อ่ะไม่ว่าเหรอ ใช้หลายคัน”




“ไม่ว่า  แล้วนี่มึงเป็นอะไร อยากเจอพ่อแม่กู?”

พี่พีชหันมาถามผมครับ แหม..ผมก็ไม่ได้อยากเจอหรอก แต่แค่สงสัย แล้วอีกอย่างพี่พีชเจอพ่อแม่ผมแล้ว แต่ผมยังไม่เคยเจอพ่อแม่พี่เขาเลยนี่-3-




“ปะ เปล่า…ถามดูเฉยๆ”





“หึ….ไม่เนียนเลยนะมึง”พี่พีชผลักหัวผมครับ ว๊ากก ขนมเกือบหล่นแหนะ  ดีนะ รับไว้ทัน




“ไม่เนียนอะไรวะ=3=”ผมพูดแล้วเอาขนมใส่ปาก ส่วนไอ้พี่พีชก็ขับรถไปเงียบๆ






……………………………………..








……………………..








“ป่ะ…เดียวกูพาไปไหว้พ่อกับแม่  ยายกูด้วย พรุ่งนี้วันเสาร์ใช่ไหม  กูจะพามึงไปคืนนี้เลย” เฮ้ย ขนมแทบพุ่งออกจากปาก





 “ ดะ  ดะ เดียวก่อนสิ รีบทำไมวะ พรุ่งนี้ก็ได้=[]=!! กันต์ไม่พร้อม!!” 





“พ่อแม่กูยายกูอยู่ขอนแก่น! ต้องไปกันคืนนี้ เดียวกลับมาไม่ทันเรียนวันจันทร์”





“เดี๊ยวววววววววววววว  แสดงว่าเราจะต้องไปขอนแก่น?”





“เออสิวะ ครอบครัวกูอยู่ขอนแก่น”




“อ้าว ไม่ได้อยู่เชียงไหม?”





“กูเพิ่งบอกอยู่ขอนแก่น มึงจะมาถามทำเหี้ยอะไรซ้ำซาก!!!”





“ ถามแค่นี้ทำเป็นหงุดหงิดใส่ แม่ง…..ด่ากูแบบนี้อย่ามาขอให้กูหอมแก้มอีกแล้วกัน!!!”

ข้อความสุดท้ายด้านบน ผมคิดในใจเสียงดังๆครับ มันไม่ได้ยินหรอก T_T




แล้วพอมาถึงบ้าน มันก็จัดการเอาเสื้อผ้าใส่กระเป๋า รวมทั้งของผมด้วย มันยัดใส่ใบเดียวครับ เพราะไปค้างวันเสาร์ วันอาทิตย์ก็ขับกลับ วันจันทร์ไปเรียน  เพลียแน่กู……..พอจัดของเสร็จ ไอ้พี่พีชก็พาผมออกเดินทางทันที พ่อครับ แม่ครับ  ลูกกันต์กำลังจะไปเจอพ่อกับแม่ของว่าที่สามีนะครับ....










TBC.



------------------------------------- 




สั้น......กระชับ.......ฉับไว...........T_T    ซีรีย์ กับ เกมส์ ทำพิษ

ยังไงก็.....พบกันใหม่ตอนหน้าครับ :bye2:  *3*








ออฟไลน์ nokkaling

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 941
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +80/-4
สนุกมากๆๆๆๆเลย น้องกันต์นี่กวนดีจิง 
           ขอบคุณฮับ
         :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ ♠DekDoy♠

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4514
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +421/-8
ทำไมไม่มีใครเอะใจเรื่องอาการป่วยของโช ??

heenimz

  • บุคคลทั่วไป
ตอนที่ 18






ตอนนี้ผมอยู่บนรถครับ ไอ้พี่พีชขับมาเรื่อยๆ ผมออกจากเชียงใหม่กันตอน ห้าทุ่ม ตอนนี้ ตีสองแล้วครับ ถ้าถามว่าถึงไหนแล้ว บอกได้คำเดียวว่า….ผมไม่รู้!!!! ผมหลับมาตลอดทาง แต่ตอนที่ผมหลับจำได้ว่า ไม่ได้เอาเสื้อแจ็คเกตมาห่มให้ตัวเองนะ   งั้นคงเป็นไอ้คนที่กำลังขับรถอยู่เอามาห่มให้ล่ะมั้ง



“ปวดฉี่ไหมกันต์  กูจะจอดปั้ม” ไอ้พี่พีชถามผมที่นอนขดตัวอยู่บนเบาะข้างๆมัน




“อื๋อ…..อ….ตอนแรกไม่ปวด พอพี่ถามแล้วปวดเลยล่ะ” ผมงัวเงียลุกขึ้นมาขยี้ตาแล้วบิดขี้เกียจ  พอรถจอดในปั้ม ผมก็ลงไปเข้าห้องน้ำพร้อมไอ้พี่พีช


อ๋า……… โล่งสุดๆ  ผมเดินออกมาจากห้องน้ำก็ไม่เจอไอ้พี่พีช ไปที่รถไอ้พี่พีชก็ไม่อยู่  สงสัยมันไปเซเว่น  ผมเลยเดินตามไป เดียวจะซื้อขนมมาตุนไว้ครับ


กะว่าจะนั่งเป็นเพื่อนไอ้พี่พีชจนถึงขอนแก่น สงสารมันนะ อยากขับช่วยแต่ผมขับรถไม่เป็น    ผมมองเข้าไปในเซเว่น เห็นพนักงานผู้หญิงยืนกรี๊ดกันใหญ่ ส่วนมันก็เดินเลือกของอยู่  ผมเลยเดินเข้าไปหามัน




“พี่พีช ซื้ออะไรมั่ง?” ผมมองดูตะกร้าของมัน  เอิ่ม   M150 กระทิงแดง  เรดี้บู้ท  โออิชิ เบอร์ดี้ ผ้าเย็น  ครบครัน




“ไม่รู้ว่ามึงอยากกินอะไรน่ะ ไปเลือกมาใส่ตะกร้าสิ” ไอ้พี่พีชบอกผม  เสร็จกูล่ะ-.,-  ผมเดินหยิบขนมมันส์มือ ตะกร้าเดียวไม่พอ ไอ้พี่พีชต้องไปเอามาอีกตะกร้าครับ




“มึงจะซื้อไปกินชาติหน้าด้วยหรือไง! พอแล้ว!!” พี่พีชบอกผมตอนที่กำลังจะหยิบมาชิตะ  ผมเลยหันหน้าไปทำหน้าอ้อนๆมัน




“เฮ้อ….หยิบไอ้นั่นแล้วมึงพอเลยนะ!!”

ฮ่า!!ได้ผล ผมหยิบมาชิตะมาสองห่อ แล้วไอ้พี่พีชก็เดินไปที่หน้าแคชเชียร์  พนักงานแม่งแย่งกันทำหน้าที่มากเลยครับ ไม่รวมลูกค้าที่เข้ามาใหม่

บางคนเข้ามาเจอมัน ก็ออกไปเรียกพวกที่อยู่ข้างนอกมาดู  ไอ้หล่อนี่ก็คนนะครับเรียกกันมาดูเหมือนมันเป็นหลินปิงไปได้= =
ผมเดินเข้าไปยืนข้างๆไอ้พี่พีชแล้วดูยอดรวมของผลงานผมในค่ำคืนนี้  ผมแอบส่งยิ้มให้พนักงานสาวด้วยครับ แต่เขาไม่มองผม  มองแต่แม่งไอ้หล่อข้างผมนี่แหละ!!




“1645บาทคะ…รับมาสองพันนะคะ” ไอ้พี่พีชจกแบ้งค์พันสองใบยื่นให้ครับ แล้วผมก็ได้ยินเสียงพนักงานสองคนด้านหลังกระซิบกระซ่าบกัน




“น้องชายน่ารักดีนะคะ จะไปไหนกันเหรอคะซื้อขนมเยอะแยะเชียว” =_= น้อง!!!??? มีพนักงานโผล่ออกมาจากข้างหลัง แล้วมาถามไอ้พี่พีช  ผมนี่หันไปมองหน้าเลยครับ อยากบอกว่า กูไม่ใช่น้องมัน!!! กูโตแล้ว=[]=!!!




“ไปขอนแก่นครับ แล้วก็มันเป็นแฟนน่ะครับ ไม่ใช่น้อง^^”ไอ้พี่พีชพูดแล้วยิ้มให้  พนักงานที่กำลังยื่นถุงให้มันก็ทำถุงตกของกระจายหมดเลย  ไอ้พี่พีชเหี้ยยย มึงจะโกหกว่ากูเป็นน้องก็ได้นะ!!




“เอากุญแจมา จะไปรอบนรถ…”ผมพูดแล้วคว้ากุญแจจากมือมันวิ่งออกไปนอกเซเว่นเข้าไปนั่งอยู่ในรถเลยครับT_T ปล่อยให้มันเก็บของอยู่ในเซเว่น  ขึ้นมาพ่อจะสวดให้ยับเลย!!!!!




“หนีเหรอหะมึงน่ะ ไม่ช่วยผัวถือของ” มันเปิดประตูรถขึ้นมาแล้วบ่นให้ผม




“อยากช่วยอยู่หรอกถ้าพี่ไม่พูดอะไรเหี้ยๆในเซเว่น!”




“เหี้ยตรงไหน  กูพูดความจริง เอ้า เอาไปขนมของมึง แดกให้หมดนะ” มันโยนถุงขนมมาใส่ผม  ผมก็เก็บๆไปกองไว้หลังรถ




“โอยยยย ตาจะปิดแล้วเนี่ย  มึงน่ะหัดขับรถบ้างนะ” มันเข้ามานั่งในรถคาดเข็มขัดไปบ่นไป




“เอ้า เบอร์ดี้ เอ็ม150 ”ผมค้นของในถุงแล้วยื่นให้  ไอ้พี่พีชยิ้มแล้วรับจากมือผมไป




“กูว่ามึงมีอะไรที่ทำให้กูหายง่วง แล้วรู้สึกกระปรี้กระเปร่าขึ้นมาในทันที  เอามาสิ” อะไรของไอ้เวรนี่อีกล่ะ= =




“ไม่มีเว้ย!! รีบขับออกไปได้แล้ว เมื่อไหร่มันจะถึงหะ!!”




“ไม่  กูง่วง ทำให้กูตาสว่างหน่อย”มันยื่นหน้าเข้ามาใกล้ผมครับ ไอ้เหี้ย อยู่ปั้มนะ คนเยอะแยะ=[]=!!




“ไม่เอา คนเยอะ!!”




“รถกูติดฟิล์มดำ ไม่มีคนเห็นหรอก น่านะ….”มันอ้อนครับ ทำไมกูต้องมาทำอะไรแบบนี้ด้วยวะT_T ผมเอาจมูกไปชนแก้มมันเบาๆ




“เอ้า!!! พอใจหรือยัง”




“ยังง่วงอยู่เลยอ่ะกันต์….ตรงนี้สิ…..” ไอ้พี่พีชชี้ที่ปากแล้วหลับตาครับ เชี่ย….ไอ้บ้าT////T
ที่ผมยอมทำเป็นเพราะกลัวจะไม่ถึงขอนแก่นหรอกนะ!!!!!!




“เร็วๆสิ   กูหลับตาแบบนี้เดียวกูก็หลับจริงๆหรอก”




“อย่ามาเร่งนะ! แค่ทำก็พอใช่ไหม….”

ว่าแล้วผมก็ขยับเข้าไป เอาปากแตะที่ปากมันเบาๆ แต่ไอ้เชี่ยพี่พีชแม่ง กดท้ายท้อยผมเข้าไปครับ มันบดขยี้ปากผมเต็มๆ  ผมดันอกมันออก มันก็ไม่สะเทือน  ปล่อยกู กูหายใจไม่ออกกกก




“อืม…….” เหี้ยพีช มึงจะครางทำซากอะไร จูบกูแล้วของขึ้นเหรอ  ผมนั่งด่ามันในใจแล้วปล่อยให้มันจูบอยู่แบบนั้น…..




“ขอบใจนะ…กูตาสว่างจนถึงวันอาทิตย์เลยล่ะ”  ไอ้เชี่ยพีชมันถอนจูบออก ผมนี่แทบล้มลงไปกองตรงที่วางเท้า จูบเก่งสัด ระทวยไปหมดแล้วกู




“ดี…วันเสาร์ก็ไม่ต้องจูบสินะถ้ามึงตาสว่าง”




“พูดแบบนี้ เดียวกูง่วงทุกๆห้านาทีเลยไอ้กันต์!!”

 กะจะจูบจนกูปากเจ่อเลยใช่ไหม!!!!!!!!    ผมหันหน้าหนีสายตาหื่นกามของมันแล้วแกะขนมมากิน ไอ้พี่พีชก็ขับรถออกจากปั้มไปครับ  การเดินทางแสนยาวไกลจริงๆ คงไม่ถูกปล้ำระหว่างทางหรอกนะตัวกู-_-;;

 





-------------------------------------------------------- 




“กันต์!!!! เฮ้ย!!! ไอ้กันต์  ตื่นๆๆๆ”




“หะ…..หืม…..ถึงไหนแล้วครับพี่”  เพราะพลังเสียงการปลุกของไอ้พี่พีช ผมในสภาพที่นอนกอดขวดอิชิตันก็ลุกขึ้นมานั่งขยี้ตา




“แล้วบอกจะอยู่เป็นเพื่อนกู  ถึงบ้านกูแล้วลุกๆ”

พี่พีชเอื้อมมาปลดเข็มขัดให้ผม แล้วจัดทรงผมที่กระเซิงของผมให้เข้าที่  โอยยย เหมื่อยตัวไปหมดเลยครับ  ผมลุกขึ้นมาสูดอากาศที่ขอนแก่น  คิดว่าจะอยู่ตามทุ่งนาซะอีก  แต่มันอยู่ในเมืองครับ




“ไอ้กันต์!!!!มาช่วยถือกระเป๋าเร็ว” ไอ้พี่พีชเรียกผมที่ยังมึนๆ  ผมเลยเดินไปถือกระเป๋าที่พี่พีชวางไว้บนพื้น  ที่นี่น่าจะเป็นหมู่บ้านจัดสรรครับ  แต่บ้านที่พวกผมจอดอยู่ มันใหญ่กว่าทุกหลัง=[]=!




“นี่บ้านพ่อแม่พี่เหรอ”




“เออ  พ่อแม่กูอยู่นี่ กับ ยายแล้วก็คุณตา ท่านสองคนแข็งแรงมาก เป็นคนแก่อารมณ์ดี ใจดีน่ะ ทำตัวตามสบายนะมึงไม่ต้องเกร็ง”

พี่พีชบอกผมแล้วมาแย่งกระเป๋าไปจากมือผม แล้วเมื่อกี้เรียกให้กูมาถือทำไมวะ  ผมเดินตามพี่พีชเข้าไปในบ้าน สายตาผมก็มองสำรวจนั่น สำรวจนี่ไปเรื่อย  บ้านนี่ใหญ่กว่าบ้านผมครับ แต่ก็เล็กกว่าวังไอ้โชอยู่ดี




“ตา ยาย !! พีชมาแล้วครับ!!!” พี่พีชพูดเสียงดัง   ไม่นานก็มีคนแก่สองคนเดินออกมา พวกท่านสองคนผิวขาวใสมากๆครับ ดูท่าทางแข็งแรงแล้วก็ใจดีเหมือนที่พี่พีชบอกไว้เลยล่ะ




“โอ้ยยย  บักหล่า!! ฟ้าวมาคักแท้ เหมื่อยบ่?” หะ!!!  คุณยายเดินเข้ามาหอมแก้มพี่พีชครับ  แล้วคุณตาก็เดินตามออกมา




“เป็นจั่งได๋แหน่พีช  คึมาไวแท้ ” คุณตาเดินมาจับมือพี่พีชครับ  ผมนี่ยืน มึนๆ งงๆอยู่ ผมยังปรับตัวกับภาษาไม่ได้ครับ




“ผมกะว่าสิพาแฟนมาไหว้ตา ยาย พ่อ แม่ น่ะครับ”

ผมหันควับไปตามสำเนียงอีสานของไอ้พี่พีชครับ  เป๊ะมาก เหมือนที่คุณตาคุณยายเว้าเมื่อกี้เลย!!  ไอ้พี่พีชพูดแล้วมองมาที่ผม ที่ยืนอยู่  พอคุณตาคุณยายหันมาผมเลยรีบยกมือไหว้ท่านสองคนทันทีครับ  แล้วนี่ มาบอกว่ากูเป็นแฟนเลยเรอะ เดียวคงถูกไล่ออกจากบ้านแน่ไอ้กันต์T^T




“เอ๋า…..แม่หญิงหรือพ่อซายหนิฮึ?” คุณยายเดินเข้ามามองหน้าผมใกล้ๆ  เออะ…. ผมพยายามทำหน้าให้สาวที่สุดครับ




“พ่อซายครับยาย” ไอ้พี่พีชพูด เมื่อกี้คงจะบอกว่า ผู้ชายครับสินะ แต่ เฮ้ยย ไอ้บ้าพีช!!!! เดียวตายายได้ช็อคกันพอดี=[]=!!!!




“พ่อซายอีหลีเบาะโตน่ะ” คราวนี้คุณตาเดินเข้ามามองหน้าผมใกล้ๆบ้างครับ ฮืออออ  T_T




“คะ…ครับ…พะ..พ่อ…ซาย….” ผมบอกท่านทั้งสอง  ท่านสองคนทำท่าตกใจพอได้ยินเสียงที่แสนห้าวของผม แล้วคุณตาคุณยายก็เดินไปตีไอ้พี่พีชครับ แต่ไม่ได้ตีแรงนะครับ  ตีเบาๆ




“พีช!!บักหล้าไปอยู่จั่งได๋คึกลายเป็นกระเทย!!!!” พรู้ดดดดดดดดดดดดดด




“บ่แม่นครับ บ่แม่น!!! ผมเป็นซาย หมอนั่นกะเป็นพ่อซาย  เฮาฮักกัน! เข้าใจบ่ยาย บ่ได้เป็นกระเทย!!” คิก….กูอยากเอามือถือมาอัดตอนมันพูดอีสานไว้ครับ  น่ารักสัดๆ >/////<   




“อีหลีเบาะ??” คุณตาหันมาถามผม  ผมเลยรีบหันไปหาไอ้พี่พีช




“ตาถามว่า จริงเหรอ ที่เป็นแฟนกันน่ะ”




“คะครับ  อีหลีครับ!”  ผมตอบคุณตา  คุณตาท่านก็ยิ้มให้ แล้วลูบหัวผมครับ




“สิเป็นจั่งได๋ สิฮักพ่อซาย หรือ ฮักแม่หญิง กะขอแค่ให้เฮาเป็นคนดีเด้อหล้า…” อืม….พอจับใจความได้ครับ ผมเลยไหว้ขอบคุณคุณตา




“เห็นไหม ตากับยายใจดีใช่ไหมกันต์” ไอ้พี่พีชหันมาบอกแล้วยิ้มใหญ่เลยครับ  ผมเอง…ก็..ไม่คิดว่า….มันจะง่ายแบบนี้= =;;;;;;




“ป่ะ เดียวพาไปไหว้พ่อกับแม่   ตา ยาย พ่อกับแม่ล่ะ?” ไอ้พี่พีชเดินมาจับมือผม แล้วหันไปถามคุณยาย




“ข้างบนห้องยาย”

ยายชี้ไปที่ชั้นสอง  ไอ้พี่พีชก็พยักหน้า แล้วจับมือผมเดินขึ้นไปครับ  ตายายบอกว่า เสร็จแล้วให้ลงมากินข้าวด้วยกันนะ  ผมเลยตอบท่านไปว่า  ครับคุณยาย^^    ไอ้พี่พีชจับมือผมแน่น แล้วค่อยๆเดินขึ้นบันไดครับ


ผมว่า คุณพ่อคุณแม่อาจจะไม่ง่ายเหมือนกับคุณตาคุณยาย  แต่ทำไมพี่พีชถึงอยากจะพาผมมาแล้วแนะนำในฐานะแฟนเลยนะ ทั้งๆที่ผมเองก็ยังไม่กล้าบอกพ่อกับแม่ด้วยซ้ำว่าคบกันอยู่
ไอ้พี่พีชพาผมมาหยุดอยู่หน้าห้อง ผมว่าน่าจะเป็นห้องของยายครับ  แล้วมันก็เปิดประตูเข้าไป  ผมก็เดินตาม  แต่ไม่เห็นจะมีใครเลย…..










“เอ้า นี่ไง…พ่อกับ..แม่ของพี่….”


พี่พีช พูดแล้วหันไปที่พนัง ผมเลยหันตามไป  เป็นรูปผู้ชายกับผู้หญิง แขวนคู่กันอยู่บนพนัง…. ท่านทั้งสองก็ดูท่าทางใจดีเหมือนคุณตาคุณยาย แต่รูปสองรูปที่แขวนอยู่ ดูเก่ามากจนผมตกใจ  แล้วจู่ๆพี่พีชก็นั่งลง  ผมเลยนั่งตามครับ  อ๋า……ผมคงไม่ต้องอธิบายสินะ….




“พ่อครับแม่ครับ…..ผมพาแฟนมาแนะนำให้พ่อแม่รู้จักครับ”พี่พีช พนมมือขึ้นแล้วพูดกับรูปภาพ  ผมเองก็พนมมือเหมือนกันครับ




“สะ….สวัสดีครับ”  ผมพูดเสียงเบา




“พ่อครับ…แม่ครับ….นี่กันต์ แฟนผม พวกเราคบกันมา สี่เดือนกว่าๆแล้วครับ ขอโทษที่พามาแนะนำให้พ่อแม่รู้จักช้านะครับ”

ผมนั่งเงียบแล้วมองรูปท่านทั้งสอง  รูปท่านสองคน ไม่ได้ยิ้มกว้างครับ เป็นรอยยิ้มเล็กๆแต่เต็มไปด้วยความอบอุ่นที่ผมรู้สึกได้….




“ผมไม่รู้ว่า ถ้าเกิดพ่อกับแม่ยังอยู่ข้างผม แล้วผมพามันมาหาแบบนี้ ผมจะโดนดุ โดนด่า อะไรบ้าง ที่ตัวผมไปคบกับผู้ชายด้วยกัน….แต่ผมคิดว่า ถึงพ่อแม่จะดุจะด่าผม สุดท้ายแล้ว พ่อแม่ก็คงยอมให้ผมคบกัน เพราะพ่อกับแม่ใจดี และเข้าใจพีช….ตอนนี้ที่พีชพากันต์มาหาพ่อกับแม่ ผมไม่รู้ว่าพ่อกับแม่เห็นกันต์ไหม แต่ผมก็อยากจะพากันต์มาหาพ่อกับแม่ อยากให้พ่อกับแม่ได้รู้จัก  กันต์เป็นเด็กดีมากครับแม่….ผมเจอกันต์ที่โรงเรียนXXXสมัยนั้นกันต์หัวเกรียนครับฮ่ะๆ แล้วพอพีชได้อยู่กับกันต์บ่อยๆ พีชก็ไม่รู้ว่าตัวพีชไปรักกันต์ตั้งแต่ตอนไหน…พีชพยายามมากเลยนะแม่  แม่กับพ่ออาจจะอยู่ไม่ทันดูตอนที่พีชโตเป็นหนุ่ม มีสาวๆมาห้อมล้อมพีชเยอะมาก  คงเหมือนกับพ่อตอนหนุ่มๆล่ะมั้ง ฮ่ะๆ  แล้วตอนนี้เราสองคนก็คบกันแล้วครับ  ที่จริงผมอยากจะให้พ่อแม่ได้เห็นกันต์นะ เคยคิดว่าถ้าหากพ่อแม่มีชีวิตอยู่ ผมจะให้พาไปขอมันแต่งงานด้วย แต่ไม่เป็นไรครับ พีชแค่อยากจะให้กันต์ได้รู้จักพ่อกับแม่ อยากให้พ่อกับแม่ได้เห็นกันต์ พีชรักพ่อกับแม่นะครับ”


ผมนั่งมองรูปพ่อกับแม่พี่พีช สลับกับมองไอ้พี่พีชบางครั้ง ตอนที่พี่พีชพูด บางครั้งเสียงพี่เขาก็ดูสั่นๆ ผมก็ได้แต่ยื่นมือไปลูบที่หลังพี่เขาเบาๆ





“กันต์……นี่พ่อกับแม่พี่เองนะ ตอนนี้ท่านสองคนคงอวยพรให้เรารักกันนานๆ” พี่พีชหันมายิ้มให้ผม  ผมก็พยักหน้าแล้วยิ้มเล็กๆตอบกลับไป




“รู้ไหม…ไม่มีอะไรที่แน่นอนบนโลกใบนี้….ตัวพี่เอง ก็ไม่กล้าบอกว่าพี่จะอยู่กับกันต์ตลอดไป…แต่ว่า….”


ไอ้พี่พีชเว้นช่วงแล้วยื่นมือมาจับมือผมทั้งสองข้าง




“เราจะอยู่ด้วยกันให้ได้นานที่สุดนะกันต์…….” พี่พีชจับมือสองข้างของผมแน่น  ผมเลยจับตอบแน่นกว่าเดิม




“ครับ….เราจะอยู่ด้วยกันให้ได้นานที่สุด…”

ผมบอกแล้วยิ้มให้พี่พีช   มันยิ้มให้ผม เป็นรอยยิ้มที่อบอุ่นที่สุดเท่าที่ผมเคยเห็นมาเลยครับ  แล้วมันก็ค่อยๆขยับหน้าเข้ามาใกล้ผม….เฮ้ยๆ!!!  ผมรีบเอามือดันหน้ามันออก




“พ่อกับแม่พี่ดูอยู่นะครับ…”ผมบอกพี่พีช  พี่พีชก็รีบหันไปไหว้ขอโทษคุณพ่อคุณแม่ใหญ่เลยครับ   แล้วเราสองคนก็ลงมาด้านล่างกัน  คุณตาคุณยายก็ปู่เสื่อ แถมมีอาหารมากมายเรียงรายรออยู่แล้วครับ




“แล้ว แล้วเบาะ? มาๆ นั่งกินนำกัน” คุณตาที่นั่งอยู่กวักมือเรียกผมกับพี่พีช  ผมก็เข้าไปนั่งข้างๆคุณตา ส่วนพี่พีชนั่งข้างคุณยายครับ




“แล้วพวกบักย้ง คึบ่ได้มานำ” คุณยายกันไปถามพี่พีช คงถามหาพวกพี่ย้งมั้ง




“มันติดสาว” พี่พีชตอบแล้วจกส้มตำที่คุณยายทำเองขึ้นมาใส่ปาก





“กันต์ กินได้บ่ อาหารอีสานน่ะ” คุณตาถามผม




“กินได้ครับตา  กันต์ชอบอาหารอีสาน ^^”

ผมตอบแล้วจกส้มตำบ้าง  อร่อยมากครับ  อาหารอีสานแท้ๆก็ต้องกินที่อีสานแบบนี้แหละ แซ่บหลายยย  ผมกินไป คุยกับคุณตาคุนยายไปครับ ได้เรียนภาษาอีสานตั้งหลายคำแหนะ ฮ่าๆ  แต่พอผมจะแอบกดอัดเสียงตอนไอ้พี่พีชพูดภาษาอีสานทีไร มันจับได้ทุกที แล้วมันก็ยึดมือถือของผมไปครับ T_T

แค่อยากเก็บโมเม้นน่ารักๆของแฟนตัวเองไว้แค่นี้ทำเป็นหวง  ทีมันนะ  รูปตอนผมนอน ผมหาว ผมกิน ผมเหม่อ  ผมหัวเราะ ผมทำหน้าเอ๋อ มันแม่งถ่ายเก็บไว้หมด แค่ผมขออัดเสียงมันพูดอีสานไว้แค่นี้แม่ง ไอ้งก!!!


พอกินเสร็จ ผมก็เก็บจานไปล้างครับ แต่ไอ้พีชบอกว่า เดียวมันทำเอง ผมทำช้า เพราะเดียวมันจะพาผมไปเที่ยวขอนแก่นครับ เย่!!!    ผมรีบไปเชคตัวเองในห้องน้ำ หล่อมากไอ้กันต์!!!>////<  จะหลีสาวขอนแก่นครับ ฮ่าๆ เขาบอกว่า ผู้หญิง มข งามแต้ๆ


  ผมนั่งคุยกับคุณตาคุณยายระหว่างที่ไอ้พี่พีชล้างจานครับ  ไม่นานมันก็ออกมา
มันใส่แค่เสื้อยืด กางเกงยีนส์  ยังดูดีกว่าผมที่แม่งแต่งเต็มยศ T_T โลกไม่ยุติธรรมสำหรับกูเลย!!!!




“ตา ยาย เดียว พีชพากันต์ออกไปเที่ยวก่อนนะครับ” อีพี่พีชมันกลับมาพูดภาษากลางครับ  =3= พูดภาษาอีสานน่ารักกว่าร้อยเท่าล้านเท่า!!!!




“พากันไปดีดีเด้อ!!!” ยายพูดแล้วโบกมือให้  ผมเลยโบกมือกลับแล้วไหว้คุณตาคุณยายก่อนขึ้นรถ




“พี่จะพากันต์ไปเที่ยวไหนอ่ะ!!” ผมถามอย่างตื่นเต้นครับ เพิ่งจะเคยมาขอนแก่นนี่นา




“ไม่รู้หวะ……ไปไหนดี….มข?” ไอ้พี่พีชหันมาถามผม




“ที่ มข มีอะไรบ้างพี่”




“ไม่รู้ว่ะ  หรือมึงจะเดินห้าง? มีเซ็นทรัลอยู่ แต่เดียวตอนเย็นไปถนนคนเดินกัน”




“อืม…..งั้น พาผมขับรถดู มข หน่อยนะ!” 

ผมพูดจบไอ้พี่พีชก็พาผมขับไปที่ มข  ทันทีครับ  พอถึงประตูทางเข้ามันก็พาผมไปไหว้เจ้าพ่ออะไรสักอย่าง เขาบอกว่า นักศึกษามักจะมาขอพรกันที่นี่


พี่พีชเลยพาผมมาขอพรครับ  ผมกับไอ้พี่พีชนั่งลงจุดธูปพนมมือ ไม่นานก็มีผู้หญิงหลายคนมาไหว้  และทุกคนแม่งเลือกนั่งข้างพี่พีชหมดเลย
ส่วนคนที่นั่งข้างผมก็ยืดคอมองพี่พีช เฮ้ยๆ….เกรงใจกูบ้าง= =;; ไอ้พี่พีชลุกขึ้นแล้วยื่นมือมาที่ผม




“เอาธูปมา เดียวเอาไปปักให้” มันบอก  ผมก็ยื่นธุปให้มัน  ผู้หญิงแม่งมองตาม  มันลุกผู้หญิงก็ลุกครับ เดินตามไปปักธูปข้างมัน  ผมก็นั่งหล่อรอมันปักธูป




“ป่ะ……”พอมันเดินกลับมา มันก็ยื่นมือมาอีก  ผมเลยยื่นมือไปจับมือมันครับ  แล้วมันก็ดึงผมให้ลุกขึ้น  แต่ขาผมเหน็บกิน เลยเซ  มันเลยประคองไว้ ไม่ต่างอะไรกับการกอดเลย  ผู้หญิงแม่งกรี๊ดกันใหญ่  กูอายครับT_T




“หึ….มึงตั้งใจหรือเปล่าเนี่ย” ไอ้พี่พีชพูดแล้วหัวเราะผมครับ




“ตั้งใจเหี้ยอะไรล่ะ! ปล่อยเลย” ผมดันมันออกแล้วรีบเดินไปที่รถ  ถึงอย่างนั้นก็ได้ยินเสียงหัวเราะ หึหึ ของมันตามมาติดๆ   พอขึ้นรถ ผมก็ถามมันว่าจะพาไปไหนอีก  มันก็บอกว่า เดียวพาขับดูรอบๆ แล้วเดียวจะพาไปอีกที่


มันก็พาผมขับไปเรื่อยครับ….ผมเองก็แอบมองสาวขอนแก่นอยู่…ขาวน่ารักไม่แพ้สาวเชียงใหม่เลย>////< โอ้ยย คนนั้นแม่งใส่เสื้อกระดุมแทบปริออกอยู่แล้วววว  พอมันเห็นผมมองเยอะเข้า มันก็ยื่นมือมาตบหัวผมแล้วพูดเสียงดังใส่ว่า  มึงจะมองเหี้ยอะไรนักหนา!! ผัวนั่งอยู่ข้างๆเกรงใจบ้าง!!   กูก็ผู้ชายนะ มองผู้หญิงมันเรื่องธรรมดาไม่ใช่หรือไง=3=!!




“ถ้ารู้ว่า สาวที่นี่สวยขนาดนี้ กันต์มาเรียนที่นี่ดีกว่า!” ผมเกาะกระจกมองผู้หญิงที่เดินไปเดินมา  อยากได้ๆๆๆๆ




“เดียวมึงโดนตีนกูไอ้กันต์!!”




“ทำไม  หึงหรือไง?” ผมทำหน้ากวนหันไปถามมัน




“เออ!!!! รู้แล้วอย่าทำให้กูหึง หึงมากๆกูเอามึงไปฆ่าหั่นศพไม่รู้ด้วยนะ”




“=[]=!! ไอ้โรคจิต!!!” แม่ง พูดจาทำให้กูรู้สึกว่าคบกับมันแล้วไม่ปลอดภัยจริงๆ T_T   



แล้วตอนนี้มันพาผมขับมาที่สะพานสีขาวในมหาลัย  มันบอกผมว่า ถ้ากลั้นหายใจจนผ่านสะพานนี่ไปได้ คำอธิฐานจะเป็นจริงครับ   พอถึงสะพาน ผมก็บอกมันว่าเหยียบให้มิดเลยนะ!! แล้วผมก็กลั้นหายใจ


แต่ไอ้เชี่ยนี่มันขับแค่ 20 ครับ!!!  ผมเกือบตาย=[]=!!!   พอพ้นสะพาน ไอ้พี่พีชก็จอดรถหัวเราะผมใหญ่เลยครับ




“ฮ่ะๆๆๆๆๆๆๆๆ หน้ามึงตอนกลั้นหายใจเหมือนกบเลยวะ ฮ่ะๆๆๆ” มันเขย่าหัวผมแล้วหยิกแก้มผม  ผมเลยปัดมือมันออก




“เออ!!เหมือนกบแล้วไงวะ ทำไมไม่ขับเร็วๆ กลัวแฟนไม่ตายเหรอครับ!!”




“เอ้าไอ้นี่ ถ้ากูขับเร็วมันจะได้ผลเหรอ!!! แล้วนี่มึงขออะไร บอกกูหน่อย”




“ไม่บอก!!!!”




“บอกมา!!!!!!!!!” มันเอามือมาบีบแก้มผม ตอนนี้ปากผมคงทุเรศน่าดู




“ความลับ!!!!!!!”




“บอกกูมา!!!”




“ม่ายยยยยยบอกกกก”




“ไม่บอกกูจูบ!!!!”




“ผมขอให้เราได้อยู่ด้วยกันนานๆครับ!!!!” โดยไม่ลังเล= = ผมรีบบอกมันทันทีครับ




“ขอเหมือนกู  มึงลอกกูเหรอกันต์!!”




“ลอกเหี้ยอะไรล่ะ!!”




“ถ้าไม่ได้ลอกแสดงว่าเราใจตรงกัน-.,- มา จูบทีนึง จู่ๆกูก็อยากจูบมึง” มันหลับตายื่นหน้าเข้ามาใกล้ผม




“มึงก็อยากตลอดนั่นแหละ!!! ไม่ให้จูบเว้ย! ขับรถพาไปเที่ยวต่อเลย!!” ผมดันหน้ามันออก แต่มันก็พยามจะจูบผมอยู่นั่นแหละ  ฮว๊ากกกกกกกกกกกกกกก ใครก็ได้มาเอามันไปที!!




“ออกไป ไม่เอา ไม่จูบบบบบ”




“นิดนึงนะ~~~ จุ๊บเฉยๆก็ได้” ดูไอ้เวรนี่มันอ้อนครับ  ใครอยากจูบมันบ้าง เดินเรียงคิวมาเลยครับ T_T




“โว้ยยยย ทำไมกูต้องยอมมึงทุกทีเนี่ย!!!” ผมพูดแล้วหลับตารอให้มันทำการข่มขื่นผมด้วยปาก……







เมื่อไหร่จะเข้าใจ~ เมื่อไหร่จะรักกัน  หาเราทั้งสองไม่ยอมเปิดใจ





เสียงสวรรค์ดังขึ้น!!!! ปากมันยังไม่โดนปากผมเลยครับ ผมรีบควักมือถือขึ้นมา  ไอ้โชโทรมาล่ะ  กูขอบคุณมึงจริงๆโช !!  แต่ไอ้เหี้ยพี่พีชมันหันกลับไปทุบพวงมาลัยใหญ่เลยครับ




“เหี้ยเอ้ยยย ใครโทรมา!!!!!” แล้วมันก็หันมาถามผม





“ไอ้โชครับพี่………ว่าไงมึง!!!” ผมบอกแล้วกดรับสาย




“เปิดโฟน!ให้กูได้ยินด้วยว่าพวกมึงคุยอะไรกัน” ไอ้พี่พีชบอกผม  ผมเลยต้องเปิดครับ




‘ฮัลโหลๆ  กูโทรมารบกวนตอน ฟีจเจอริ่งกันหรือเปล่าครับ?’  เสียงกวนๆของไอ้โชดังมาตามสาย




“เออ!!! โทรมาได้ถูกเวลามาก กูกลับไปเมื่อไหร่ มึงเตรียมตัวได้เลยไอ้โช!!!” ไอ้พี่พีชพูดเสียงดังใส่ไอ้โชครับ ผมแอบสมน้ำหน้าพี่พีชได้ไหม -.,- สะใจเล็กๆน่ะ ฮ่าๆ




‘กันต์!! แฟนมึงจะรังแกคนอ่อนแอแบบกู มึงต้องปกป้องกูนะ’ ไอ้โชพูดเสียงอ้อนผมมาตามสาย เสียงแม่งน่าถีบมากกกก




“มึงอย่ามาอ้อนแฟนกู!! มึงโทรมาหามันมีอะไร!!!!”  พอผมจะอ้าปากพูด ไอ้เหี้ยพี่พีชก็พูดแทรกขึ้นมาตลอดครับ     โว้ย!! ขอกูมีบทพูดบ้างเถอะ




‘ไม่มีอะไรพี่  คิดถึงมัน เลยโทรหา ฮ่ะๆๆๆ’




“วอนตีนกูแล้วมึง!! เดียวกูโทรบอกไอ้ย้งไปกระทืบมึงตอนนี้เลย!!”




‘กลัวแล้วคร๊าบบบบ  แล้วนี่พวกพี่ไปไหนกัน? ผมกับพวกไอ้คุณไปหาที่บ้าน ไม่มีใครอยู่เลย’




“คือ กู มาเที่ยวขอนแก่น พรุ่งนี้กลับ” ผมปิดปากไอ้พี่พีชแล้วพูดบ้างครับ




‘ไปกันสองคนเหรอ  ไม่ชวนกูเลยนะ’




“ใครจะชวนให้มึงมาเป็น กขค ระหว่างกูกับมันวะ!!” ไอ้พี่พีชแกะมือผมออกแล้วโวยวาย




‘พี่พีช ใจแคบจังเลย ระวังไอ้กันต์หนีมาซบอกผมนะครับ’




“มึงลองหนีดูสิ กูจะฆ่าแม่งทั้งสองคน!!!” มันทำตาขวางใส่ผม  ไอ้เหี้ยโช มึงไปยั่วโมโหมันทำไมเนี่ย=[]=!!




“มึงเลิกพูดจายั่วพี่พีชได้แล้ว  เดียวกูได้ตายห่าก่อนกลับเชียงใหม่ ”




‘ยั่วอะไร กูไม่ได้ยั่ว ผัวมึงคิดไปเองทั้งน๊านนนนน’




“ก็นั่นแหละ!! แค่นี้ก่อนนะมึง มันจะแดกหัวกูแล้ว”

ผมบอกแล้วหันไปมองไอ้พี่พีชแม่งนั่งทำหน้าหมาป่วย แถมมันก็จะพยายามแย่งมือถือไปจากมือผมด้วย  กูก็เปิดโฟนให้ฟังแล้วยังจะวุ่นวายอีก บุ้ย!!




‘เออ  แค่นี้นะ  รักมึงนะ จุ๊บ!!!จุ๊บ!!!!!’ ไอ้เหี้ยโชแม่งจุ๊บเสียงดังมาก ไอ้พี่พีชหันควับมามอง




“จุ๊บพ่อง!!!!!!!!!!!”  มันพูดเสียงดังแล้วแย่งมือถือผมไปกดตัดสาย  มันทำท่าจะปามือถือผมทิ้งด้วยครับ  ไอ้เหี้ยยยยย=[]=!! โนเกียในตำนานของกู!!!!





“อย่านะโว้ยย ไม่มีเงินซื้อใหม่!!!!”   ผมจับมือมันไว้ทันก่อนที่มันจะโยนทิ้งครับ  แม่ง สงสัยต้องพามันไปวัดให้จิตใจมันร่มๆกว่านี้หน่อย




“เดียวกูซื้อให้พร้อมเบอร์ใหม่!!!”




“ไม่เอา!!! เอาของกันต์มา!!!!!” ผมแย่งมือถือเน่าๆของผมคืนมาได้สำเร็จ  มันทำหน้าหมาเป็นเรื้อนใส่ผมครับ  งอนเข้าไป เดียวผมตบด้วยปากแล้วหายแน่นอน!!




“ถ้าไอ้โชโทรมา มึงต้องให้กูรับ”




“เพื่อนกันต์นะพี่!!”




“แต่กูว่ามันไม่ได้คิดกับมึงแค่นั้นนี่หว่า!!! ”




“คิดมากอีกแล้ว! ไร้สาระ ถ้ามันไม่ได้คิดแค่นั้นแล้วไง!!??”




“กูกลัวมึงชอบมัน”




“เดียวพ่อเอาโนเกียฟาดหัว!!!!  เชื่อใจกันบ้างสิวะ จะกลัวอะไรเล่า! บอกแล้วไง ตอนนี้…หัวใจของผมน่ะ..มันอยู่ที่พี่นะ….”

อ้วกกกกกกกกกกกก พูดเองอ้วกเอง   บรึ๋ยยย กูพูดอะไรที่มันชวนคันคะเยอออกไปได้ยังไงกัน  ทำไงได้ครับ  ไอ้เหี้ยพี่พีชแม่ง พูดอ้อมๆมันไม่เข้าใจ  ต้องกลั้นใจพูดออกไปตรงๆ




“………..ดี!! หัวใจมึง กูไม่คืนให้นะ! แล้วหัวใจกู…มึงต้องดูแลดีดีด้วย!!” มันพูดแล้วต่อยมาที่หน้าอกผมเบาๆ




“แน่นอนอยู่แล้ว!!!”ผมเองก็ต่อยหน้าอกมันคืนไปเบาๆเหมือนกันครับ  ผมกับมันจ้องกันสักพัก พอมันยิ้ม ผมก็รีบหลบสายตามันทันที  จ้องมันนานๆ ทำให้หัวใจผมเต้นผิดจังหวะทุกทีเลย …..




 (ต่อด้านล่าง)

heenimz

  • บุคคลทั่วไป



-------------------------------------------------------   






Check in @central KK  with  Gun M79! 



ระหว่างที่ผมนั่งรอไอ้พี่พีชไปตักอาหาร ผมก็เอามือถือมันมาเชคอินครับ  พอดีมือถือผมทำไม่ได้T_T  ชื่อเฟชผมเท่ไหม ฮ่าๆ   พอผมเชคอินปุ๊บ  พวกไอ้พี่ย้งมากดไลค์มันหมดเลยครับ


Yong Yong :: ไปเที่ยวกับเมียไม่บอกพวกกูเหรอหะมึง!!


นาย ธัญวา *3* :: สงสัยไปไหว้พ่อแม่สามี!


ChiN Chan :: ไอ้สัดธัญ มันไปเซ็นมึงไม่เห็นมันเชคอินเหรอ!!!


นาย ธัญวา *3* ::  กูเห็น  แล้วมึงไม่เห็นเหรอ เซ็นทรัลขอนแก่น!!!!


Khunnie moe :: ถ้าไอ้เหี้ยกันต์อยู่ข้างพี่ ฝากตบมันด้วย ไปแม่งไม่บอกเพื่อน!!!


 เชี่ยคุณ  กูนั่งอยู่หน้าจอ!!!!!   


เต้ หล่อเกรียน :: กูอยากไป!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!


SouTa….ค่อน? :: ผมจะโทรไปขัดขวางการฟีตเจอริ่งอีกนะครับ!!


แม่ง  ถ้าไอ้พี่พีชมาเห็นตายแน่มึงไอ้โช ฮ่าๆๆๆ


PeAch Gun ::  @ ไอ้คุณ  อะไร ใครจะตบกู  กูเป็นคนเชคอินเองแหละ!!!
                        @ ไอ้โช  มึงระวังให้ดีนะโช เดียวหัวจะหลุดไม่รู้ตัว!!



หนุกหนาน เริงร่า  ฮ่าๆ ไอโฟนแม่งเจ๋งอ่ะ  ขอแลกกับโนเกียได้ไหมว่ะ T_T    ผมนั่งจิ้มๆอยู่  ก็มีอะไรเย็นๆมาโดนแก้ม  มันคือแก้วน้ำที่ไอ้พี่พีชเอามาใส่แก้มผม




“เชคมือถือกูเหรอ?”




“เปล่า  เล่นเฟช! เชคอิน  พี่ดูดิ พวกพี่ย้งมาไลค์เร็วโคตร” ผมยื่นไอโฟนให้ไอ้พี่พีชดู  พี่พีชมันก็ยิ้ม แล้วเอาไปจิ้มๆๆ สงสัยตอบพวกพี่ย้งครับ   




พอผมวางมือถือ มือหนึ่งผมก็จับตะเกียบ  อีกมือ หยิบของกินจากสายพานที่ไหลมา จงมา จงมา  เนื้อจานนั้นที่ผมเล็งไว้กำลังไหลมาแล้วครับ


  เป็นอะไรที่ลุ้นสัดๆ ผมเคยไปกิน  ที่เล็งๆไว้คนอื่นแม่งแย่งแดกหมด= =   ส่วนไอ้พี่พีชมันก็กินซูชิของมันไปครับ มันบอกว่า อยากกินอะไรก็เอาใส่ กินไม่หมดเดียวมันช่วย  ผมก็หยิบแล้วเทใส่ๆ
พอเห็นว่าผมไม่หยุดสักที มันก็ตีมือผม  บุฟเฟ่ต์ มันก็ต้องกินเยอะๆจะได้คุ้ม  ไอ้พี่พีชแม่งไม่รู้อะไรเลย=3=




 แชะ!!!!




=[]=!!




“ถ่ายอะไร!! เอามาดูเลยนะเว้ย! ถ่ายกันต์ท่าอุบาทว์ๆอีกแล้วใช่ไหม!”  ผมกำลังอ้าปาก กำลังจะกินเนื้อ  จู่ๆไอ้เชี่ยพี่พีชแม่งยกไอโฟนมันขึ้นมาถ่ายเฉยเลย




“ฮ่าๆ แม่ง อ้าปากไม่พอ เสือกทำตาปรือๆอีก  ไม่ต้องห่วง เดียวกูแต่งให้สวยๆ”




“สวยพ่อง!! เอามาลบเลย!!!!”  ผมยื้อไปแย่งมือถือจากมัน  แต่มันแม่งชูขึ้นสุดแขนเลย ไอ้เหี้ยยยยพีชชช!!




“เอามา!! อยากได้รูปก็บอกดีดีดิวะ จะให้ถ่าย!! ไม่ต้องมาทำตัวเป็นโรคจิตแอบถ่ายแบบนี้!!!”




“ไม่เอา  มันไม่เป็นธรรมชาติ!!!! กูรักธรรมชาติ!! ธรรมช๊าติ ธรรมชาติเหมือนหน้ามึงน่ะ” สาบานได้ครับ ว่ามันกับผมคบกันอยู่ และเรารักกันมากๆ?   ไม่ใช่แล้วโว้ยยยย=[]=!!!




“เออ แม่ง !! ทีจะอัดเสียงตัวเองไว้ฟัง ไม่ให้ทำ  เหี้ยที่สุด=3=” ผมพูดแล้วเลิกสนใจมัน เดียวพอมันลืมมือถือวางไว้ผมก็จะแอบไปลบออกเอง




“ที่มึงด่าว่าเหี้ย  เป็นแฟนมึงนะครับ”




เคร้ง!!!!!


พนักงาน เดินมาเก็บจานมาได้จังหวะมาก  พนักงานสาวคนนั้นทำจานตกครับ แล้วทุกคน ไวต่อเสียงมาก หันมามองกันหมดเลย  พนักงานทั้งร้านเลยพูดพร้อมกันว่า  ขอโทษคะ/ครับ  พอพูดจบ ทุกคนก็หันกลับไปกินต่อเหมือนเดิม




“หึ….ทำไมว่ะ  กูเป็นแฟนมึงนี่น่าตกใจขนาดนั้นเลยเหรอ” มันไม่ได้น่าตกใจอะไรหรอก ถ้ากูเป็นผู้หญิง  = =  มึงลืมไปหรือเปล่าไอ้พี่พีชว่าแฟนมึงเป็นผู้ชาย!!!!!




“เออ! เลิกพูด กินๆไปได้แล้ว”




“ป้อนกูหน่อย”




“ไม่ได้เป็นง่อย แดกเองสิวะ”




“เฮ้ย!!!! ทำไม จู่ๆ มือกูก็ขยับไม่ได้ กูเป็นง่อย กันต์ๆ พี่เป็นง่อย” มันทำมือหงิก ปากเบี้ยว  ง่อยเหี้ยอะไร มาอ้อนกูทำไมในที่แบบนี้  โอ้ยยย ให้มันกลับไปโวยวายดีกว่าให้มันมาอ้อนแบบนี้อีกครับT_T




“ตอแหล!!  โอ้ย!! ตบหัวกันต์ทำไมวะ!!” มันเอามือมาตบหัวผม หน้าเกือบทิ่มลงหม้อชาบู




“กูอุตส่าห์ทำตัวดีดีเพื่อมึง  ยังมีหน้ามาด่ากูตอแหลอีก  หรือมึงชอบแบบรุนแรง!?” นี่คือ….ดีแล้ว? ใช่ไหม= =




“เอ้า!!! อ้าปาก เร็วด้วย”  ผมคีบกุ้งแล้วยื่นให้มันที่นั่งมองผมด้วยสายตาไม่เป็นมิตร  มึงนี่กูพูดอะไรออกไป ปุ่มงอนแม่งทำงานตลอด




“ร้อน เป่าให้กูด้วย”




“ปากมึงไม่มีออกซิเจนหรือไง!”




“มี! แต่กูอยากได้ออกซิเจนของมึง”




“เรื่องมาก!!!”

ได้แค่พูดครับ สุดท้ายก็ต้องเป่าแล้วยัดใส่ปากให้มัน   มองเข้าไป คนในร้าน มองกันเข้าไป ไม่เคยเห็นแฟนพลอดรักกันเหรอวะ!!! T/////T  แล้วไอ้เหี้ยนี่ แม่งเคยอายบ้างไหมเนี่ยยยย มึงช่วยแคร์สื่อหน่อยได้ไหม




“มึงป้อนแล้วอร่อยเป็นล้านเท่าเลย”


มันเคี้ยวแล้วยิ้ม  ผมนี่ดึงฮู้ดขึ้นมาใส่ ก้มหน้าก้มตากินไม่อยากสบตาใครเลย    แล้วมันยังมีหน้ามาบอกว่า  เอาให้เต็มที่เลย เดียวพรุ่งนี้ก็กลับ ไม่มีใครจำหน้าเหี้ยกๆของมึงได้หรอก
ใช่เซ่!!! กูมันเหี้ยกก ไอ้หล่อ!!!! ToT





TBC.
------------------------------------------------------------ 
 

ทริปขอนแก่นของสองคนนี้ยังไม่หมด  เดียวมาต่อตอนหน้านะครับ *3*



ออฟไลน์ Ju

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 556
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +40/-2
ฮ่าๆๆๆๆ ตอนนี้น่ารักเบาๆ

+เป็ดให้ด้วย

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






heenimz

  • บุคคลทั่วไป
ตอนที่ 18.5






บรรยากาศ ถนนคนเดินที่ขอนแก่น ครึกครื้นมากครับ  แถมยังไม่แออัดเหมือนที่เชียงใหม่  เดินสบายๆ  พอขับรถมาถึง พี่พีชมันก็ถ่ายรูปผมแบบไม่ทันตั้งตัว คงได้รูปทุเรศๆไปอีกนั่นแหละแม่งT_T


พอถ่ายแล้วมันก็อัพเฟช เชคอิน  มันบรรยายใต้ภาพว่า  พาลิงมาเดินถนนคนเดินขอนแก่น  ว่องไวอีกเช่นเคยครับ  เพื่อนเหี้ยๆของผมและไอ้พี่พีชแม่งกดไลค์กันใหญ่  ฮืออ กูอยากลบออกกก



“พี่พีชๆ อยากกินกล้วยปั่น!” ผมที่เดินๆอยู่ รีบดึงเสื้อไอ้พี่พีชไว้ เพราะมันแม่งเดินไวมาก คนขาสั้นๆอย่างผมเดินตามไม่ทันT_T




“ไม่อยากกินกล้วยกูบ้างเหรอ”

มันหันหน้ามาพูดแล้วยื่นแบงค์ร้อยให้ผม  จะอ้วกครับ  ผมยังไม่เคยเห็นของไอ้พี่พีชหรอกนะ แล้วก็ไม่อยากจะนึกด้วย  ผมเตะมันเบาๆไปทีหนึ่ง  แม่ง ทะลึ่งไม่เลือกสถานที่




“ อร่อย! กินไหมพี่พีช” ผมยื่นแก้วให้มัน มันก็ก้มลงมาดูด  เฮ้ย!!มึงดูดหรือสูบ  ล่อไปครึ่งแก้ว  ไม่จี๊ดขึ้นสมองเหรอว่ะ=[]=!!




“อร่อยๆ ไปซื้อมาอีกแก้วของกูนะ มึงห้ามกินด้วย” มันบอกแล้วไล่ผมไปซื้อ  โว้ยยย แดกของกูไปครึ่งแก้ว แล้วยังใช้ให้กูไปซื้ออีก !  ผมต้องจำใจเดินกลับไปซื้อมาให้มันครับ  ไกลนะไอ้เหี้ยพี่พีช!!! 



  ผมรีบใช้ขาสั้นๆของตัวเองเดินกลับไปซื้อให้มันครับ  พอกลับมาที่เดิม  มันก็หายไปไหนไม่รู้  =[]=!!! เฮ้ย!!! ไอ้พี่พีชหาย!!


ผมลองเดินตามหามันแถวๆนั้น ก็ไม่เจอมันเลย  โว้ยยย ทำไมไม่รอวะ ผมโคตรเกลียดเลยครับ เวลากลับมาแล้วไม่เจอใครเนี่ย!! มันทำให้ผมรู้สึกแบบว่า เหมือนหลงทางน่ะT_T


เคว้งมากครับ ไอ้บ้านั่นมันหายไปไหน  ผมยืน หมุนไปมามองหามัน   แม่ง  มันหล่อขนาดนั้น น่าจะมีออร่าออกมาให้ผมมองเห็นบ้างนะ!!!!




“กันต์!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”  ผมหันไปมองตามเสียง  เห็นมือสองมือกำลังโบกไปมาอยู่ครับ  ผมจำได้ แขนขาวๆนั่น แขนไอ้เหี้ยพี่พีช! ผมรีบเดินไปหามัน  เพราะมันแม่งตะโกนเรียกชื่อผมไม่หยุดเลย

ไอ้เหี้ย ถ้ามึงเห็นกูก็เดินมาหาสิวะ ทำไมมันชอบทำให้ผมรู้สึกอับอายแบบนี้ครับT_T




“ตะโกนทำไม!!! แล้วทำไมไม่รอ ไปอยู่ไหนมา!!” ผมโวยใส่มัน  มันก็มองผม




“กูอยู่ที่เดิม  มึงนั่นแหละ เดินไปผิดด้านไอ้โง่บัดซบ!! แล้วที่กูต้องยกมือตะโกน เพราะ กูมองตามมึงแล้วจู่ๆมึงก็หายไป ทำแบบนี้คิดว่ามึงคงเห็น!”

มันผลักหัวผมแรงๆ แม่ง……กะ….กะ…ก็กูไม่เคยมาขอนแก่นนี่หว่าT^T




“แม่ง…มือถือมีทำไมไม่โทรหา!!!”




“….ทำไมกูมีแฟนเป็นควาย โง่ดักดาน สมองปลาทอง แบบนี้วะ เอ้า!!!”

 มันกุมขมับแล้วส่ายหัว ก่อนจะล้วงอะไรบางอย่างออกมาจากกระเป๋ากางเกง…มันคือ….โนเกียเน่าๆของผมเองครับ 




“เฮ้ย!!! เอาไปตอนไหนวะ!!” ผมรีบคลำกระเป๋ากางเกงตัวเองดู  ทำไมผมไม่รู้ตัวเลยวะ!!




“ไอ้กันต์!!!! มึงลืมวางไว้ที่ชาบู กูก็เก็บมาให้ นี่มึงจำอะไรได้บ้างไหมเนี่ย!!!!”

ไอ้พี่พีชมันเอานิ้วจิ้มหน้าผากผมไม่หยุดเลยครับ คนที่เดินผ่านไปมา มองบ้าง ขำบ้าง แอบถ่ายรูปบ้าง= = หรือมันถ่ายคลิปวะ?




“โอ้ย เจ็บนะ!! ไอ้แรงควาย!” ผมปัดมือมันนออก  มันหัวเราะหึ ในลำคอ




“เดียวแม่งก็ลืมผัวตัวเอง  มา!อย่าหลงอีกล่ะมึง!”

มันดึงแก้วน้ำในมือผมไปดูด  ส่วนมืออีกข้างของมันจับมือผมเอาไว้ครับ  =3= ปากบอกกลัวกูหลง แต่ที่จริง ก็แค่อยากจะจับมือกูล่ะว้า!!!!!!!!!!!! แต่ผมก็นะ ยอมให้มันจับโดยไม่ขัดขืน -/////-   


ผมกับมันเดินจูงมือกันดูนั่นดูนี่ไปเรื่อย แต่ส่วนใหญ่พวกผมสองคนเล็งแต่ของกินกันมากกว่าครับ-.,- เพิ่งกินชาบูมา ยังยัดลงได้อีก ฮ่าๆ  ไอ้พี่พีชแวะซื้อทาโกะอีกแล้ว  เห็นทาโกะแล้วนึกถึงวันที่ถูกมันหอมแก้มครั้งแรก  แต่พักหลังๆนี่ชักมีแต่ผมที่หอมแก้มมันนะ= =




“เหนื่อยหรือยังกันต์?” ไอ้พี่พีชหยุดเดินแล้วหันมาถามผมที่เดินตามมันทุกฝีก้าว




“เริ่ม ล้าๆแล้วล่ะพี่  ปวดเท้าด้วยอ่ะ”  รองเท้านรกมันก็เริ่มจะกัดส้นของผมแล้วด้วยครับ




“ป่ะ  งั้นกลับบ้านกัน”   ไอ้พี่พีชพูดแล้วกระชับมือที่จับมือผม




“ครับ..”


ไอ้พี่พีชพาผมเดินออกได้สะดวกมากๆครับ เพราะถ้ามีคนขวางอยู่ มันก็สะกิดๆแล้วบอกว่าขอทางหน่อยๆ  ไหล่ผมแทบไม่ได้ชนใครเลย แถมมันไม่ยอมปล่อยมือผมเลยด้วย


ผมชอบนะ..เวลาที่พี่เขาจับมือผม..ผมว่า  การจับมือ…มันดูอบอุ่น…เวลาจับมือ ใจผมเต้นแรงกว่าตอนที่มัน กอด หอมแก้ม หรือว่า จูบ ซะอีก






     โอย……กว่าจะเดินมาถึงรถ ตีนระบมไปหมดแล้วววว  ตอนนี้ สามทุ่ม แล้วครับ เดินนานมาก เดินวนไปวนมา เล่นเอารองเท้าเน่าๆของผมรับศึกไม่ไหว




“เป็นไง ขอนแก่น น่าอยู่ไหม?” พอขึ้นรถมา ไอ้พี่พีชก็ถามผม




“น่าอยู่ๆ ผมชอบ  โดยเฉพาะสาวๆ..แจ่มสุดๆอ่ะ”




“พูดแบบนี้อีกที กูจะตบปากมึง”




“เฮ้ย!! อะไรเล่า! ใจร้ายว่ะแม่ง..”




“มึงนั่นแหละใจร้าย พูดจาทำร้ายหัวใจกู  ทำไมมึงชอบพูดถึงผู้หญิงทั้งๆที่มีกูอยู่แล้ว”




“ก็พี่เป็นผู้ชายนี่หว่า”




“มึงอยากได้ผู้หญิง?”





“เปล่า  ผมอยากได้พี่….คนเดียว”




“ตลอดอ่ะมึง!! รู้ดีนักนะ!! วิธีพูดให้กูหายโกรธ หายงอนเนี่ย”  มันผลักหัวผมจนชนกับกระจก  มึงผลลักเบาๆแบบแฟนเขาหยอกกันเป็นไหมไอ้พี่พีช!!!!




“ถ้าไม่รู้ คงรับมือกับคนแบบพี่ไม่ไหวหรอก!!!”

ผมลูบหัวตัวเอง  หัวกูโนไหมเนี่ย    ไอ้พี่พีชหันมายิ้มให้ผมแล้วขับรถกลับบ้านคุณตาคุณยาย    ขับแปปเดียวก้ถึงแล้วครับ   ผมก็ถอดรองเท้าเดินเท้าเปล่าเข้าบ้าน


ใส่แล้วมันเจ็บ  ผมแอบเห็นมีตุ่มน้ำใสๆด้วยแหละ  คืนนี้จะเจาะมัน เวลาเจาะแล้วน้ำมันไหลออกมา ฟินสุดๆ=w=

ที่บ้านตอนนี้ปิดไฟหมดแล้วครับ สงสัยตายายคงเข้านอนหมดแล้ว ผมกับไอ้พี่พีชเดินเข้าบ้านเงียบๆ




“ไปอาบน้ำก่อนเลยนะพี่ กันต์จัดการกับเท้าตัวเองก่อน” ผมบอกไอ้พี่พีชพี่กำลังค้นกระเป๋า




“อาบด้วยกันไหม จะได้เสร็จๆ เสียงน้ำจะได้ไม่รบกวนตายายบ่อยๆ” ไอ้ที่เสร็จนี่อะไรวะ= =? 




“ทะลึ่งแล้ว ไปอาบเลย”




“มึงจะอายอะไร กะอีแค่อาบน้ำด้วยกัน” กูอายเพราะเป็นมึงนี่แหละ!!!




“ไม่เอา รีบๆอาบ กันต์จะอาบต่อ”




“กูไม่ทำอะไรมึงหรอก ป่ะ อาบน้ำกัน!”มันเดินมาดึงผมที่นั่งอยู่บนโซฟา ม่ายยยย กูไม่อาบกับมันเด็ดขาดดดด




“บอกว่าไม่เอาไง” ผมพยามเกาะโซฟาเอาไว้ กลัวมันลากไปในห้องน้ำครับT_T




“กันต์! ใส่แค่กางเกงตัวเดียวอาบก็ได้ ป่ะ! คบกันมาตั้งนาน ทำอะไรให้สมเป็นแฟนกันหน่อย”

ไอ้พี่พีชไม่โวยวายเหมือนอย่างเคย คงเพราะตากับยายนอนอยู่ด้านบนน่ะครับ  แต่แม่ง มันจะมามีอารมณ์อาบกับผมทำไมตอนนี้




“….ไม่ถอดกางเกง?”




“ใช่  ถ้ามึงกลัวว่ากูจะเห็นหนอนมึง ก็ไม่ต้องถอด”




“หนอนพ่อง! ก็ได้ แต่พี่ก็ห้ามถอด โอเคไหม?”




“เออ! แม่ง แล้วกูจะถูไข่ยังไง= =”




“ล้วงเข้าไปสิวะ”

ผมพูดแล้วเดินไปหยิงผ้าเช็ดตัวแล้วเดินตามมันเข้าไปในห้องน้ำ  สถานที่เสี่ยงต่อการเสียตัวสุดๆ แต่เชื่อใจมันครับ มันคงไม่กล้าทำในบ้านที่มีผู้ใหญ่อยู่หรอก


พอเข้าไปในห้องน้ำ ไอ้พี่พีชก็ถอดเสื้อแล้ว ท่อนล่างมันใส่บ็อกเซอร์  แม่ง…หุ่นมันเห็นทีไรก็เจ็บปวดหัวใจทุกที  อยากได้หุ่นแบบนี้ มีขายที่ไหนโว้ยยยยT_T




“เอาผ้าเช็ดตัวมานี้ เดียวแขวนให้ มันสูง กลัวมึงเอาไปแขวนไม่ถึง”

ไอ้สัดพี่พีช! กูแขวนถึงเว้ย!!= =  ผมเดินชนไหล่มันแล้วเอาผ้าเช็ดตัวไปแขวนด้วยตัวเอง  ส่วนมัน ก็หันมามองผมที่ยังไม่ได้ถอดอะไรเลย




“ถอดสิ” มันบอกผมสั้นๆ




“เออ! รู้แล้ว หันหลังไป!”




“หันทำไม? เร็วรีบถอด รีบอาบ จะได้นอน” กูว่า ถ้ามึงอาบไปคนเดียว แล้วกูอาบต่อ คงได้นอนไปนานแล้วล่ะ




“ไม่ชอบให้มอง หันหลังไป”


ผมบอกมันแล้วเดินไปจับตัวมันให้หันหลังให้ผม  มันบ่นๆแต่ก็หันหลังให้แต่โดยดี
ผมรีบถอดเสื้อ ถอดกางเกงยีนส์เน่าๆออกเหลือแต่บ็อกเซอร์เหมือนกับมัน  พอผมบอกว่า เสร็จแล้ว มันก็หันมาทันที  ผมรีบเอามือปิดนมตัวเองไว้ครับ มันชอบแซวเรื่องหัวนมผม T^T




“ถอดแล้วก็อาบน้ำกัน” มันบอกแล้วเปิดฟักบัว ฉีดมาใส่ผม  ไอ้เหี้ย  ร้อนๆ!!   ผมรีบกระโดดหลบ



 
“ฮ่า หลบอะไรของมึง เป็นโรคพิษสุนัขบ้าเหรอ เอ้าๆ สบู่ รีบอาบ กูง่วงแล้ว  โอ้ยเหี้ย! น้ำร้อน!!”

มันเอาฟักบัวไปใส่ตัวเอง  สมน้ำหน้ามัน ทีนี้มึงรู้หรือยัง เมื่อกี้กูหลบอะไร

ผมเดินไปถูสบู่ให้น้องชายที่มุมห้องน้ำ  ส่วนมันแม่งล้วงไม่เกรงใจสายตาผมเลย  ตอนผมหันหลังถูสบู่ มันก็แอบฉีดฟักบัวมาใส่ผม  กูยังถูไม่ทั่วเลย!!!




“กันต์มานี่ๆ เดียวพี่ถูหลังให้” มันเรียกผม  ในมือมันถือฟองน้ำอยู่ครับ  แม่ง  หุ่นเปียกน้ำของมันโคตรเซ็กซี่เลยให้ตายT///T




“ไม่ต้อง เอาแค่ฟองน้ำมาก็พอ มีปัญญาถูเอง!”




“อะไรของมึงอีกหะ  กูจะถูให้ อย่าพูดกวนตีน เดียวกูจับปล้ำในห้องน้ำเลยสัด”

มันเดินเข้ามาหาผมที่แอบอยู่มุมห้องน้ำ  แล้วจับผมหันหลัง  อ๊ากกกกก  หันหลังให้มันทีไรแม่งเสียวทุกที เป็นท่าอันตรายต่อการเสียเวอร์จิ้นมากๆ   ผมพยายามจะหันหน้าไปหามันครับ แต่มันจับไว้แน่น ไม่มีทางหนีเลย




“อยู่นิ่งๆ ถ้ากูบอกว่า ไม่ทำอะไรก็คือไม่ทำ โอเคไหม?”

มันบอกผม  หึ แม่งจะน่าเชื่อถือแค่ไหนวะ  ถ้าผมยั่วขึ้นมามันจะทนได้เร้อ!!  แต่ก็ไม่คิดจะยั่วมันหรอกครับ T_T กลัวเสียตัว    ไอ้พี่พีชมันถูหลังให้ผมจริงๆครับ ไม่รู้ว่ามันใช้อะไรแต่หอมมากๆ  เป็นกลิ่นหอมอ่อนๆ โคตรสบายตัวเลย




“เป็นไง หายเหนื่อยบ้างไหม?”มันถูให้ผมไม่นานมันก็เอาฟักบัวมาราดสบู่ออกให้




“ครับพี่  มา พี่หันหลังมา เดียวกันต์ถูให้มั่ง”

ทำหน้าที่แฟนที่ดีครับ หึหึ-.,-  ไอ้พี่พีชว่าง่ายมาก ผมบอกให้หัน มันก็หันให้ทันทีครับ  แผ่นหลังมันกว้างมากๆ ถ้าเทียบกับของผมแล้วเนี่ย  ดูแมนสุดๆ  อ๊ากก ดูกล้ามมันสิ เป็นมัดๆเลยให้ตาย  ผมอยากมีแบบนี้บ้าง  แต่เอาจริงๆ ผมก็นึกไม่ออกว่าถ้าผมมีกล้ามมันจะเป็นยังไง  คงพิลึกน่าดู




“ให้ได้แบบนี้สิ ว่าที่เมีย” ไอ้พี่พีชย่อตัวลงนิดนึงครับ เพื่อที่จะให้ผมถูได้ทั่วๆ  ขอบใจนะที่รู้ตัวว่ากูถูไม่ถึง= =




“ครับผม คุณวาที่สามี!!” หมั่นใส้มัน อยากเอาฟองน้ำ ถูหัวยุ่งๆของมันจริงๆเลยครับ  พอผมถูเสร็จ ผมก็เปิดฟักบัวล้างตัวให้มัน




“ขอบคุณครับ” ไอ้พี่พีชหันหลังกลับมา จูบหน้าผากผมเบาๆ แล้วมันก็ยื่นผ้าเช็ดตัวมาให้ผม  ผมรีบรับมาปกปิดร่างกายของตัวเองไว้  ก่อนที่มันจะมองไปมากกว่านี้





“รีบปิดเลยนะมึง ยังไงกูเห็นหมดแล้ว เพราะบ็อกเซอร์มึงแนบเนื้อมากๆ กูจิตนาการออกเลยว่าข้างในมันเป็นยังไง”

ไอ้พี่พีชพูดแล้วเอาผ้าเช็ดตัวห่อท่อนล่างแล้วถอดกางเกงออก  ไอ้เหี้ย! แม่ง คิดอะไรที่มันโรคจิตตลอด




“โรคจิตว่ะ คราวหน้าไม่อาบด้วยแล้วแม่ง….”

ผมเปิดประตูเดินออกจากห้องน้ำครับ ไปถอดข้างนอกดีกว่า ไม่อยากให้มันเห็น ไอ้เหี้ยนี่แม่งความต้องการมันสูงจริงอะไรจริง= =   
 
ผมแต่งตัวเสร็จ  ไอ้พี่พีชมันก็ใส่เสื้อผ้าออกมาจากห้องน้ำเรียบร้อยครับ   แล้วมันแม่งเดินมากอดผมจากด้านหลังอีก




“หอมจังเลยครับ” มันเอาจมูกมาซุกคอผม แล้วพูดเสียงเบา




“ก็กลิ่นเดียวกัน ปล่อยได้แล้ว มาทำอะไรในบ้านคุณยายแบบนี้วะพี่!” ผมพยายามดันไอ้เวรนี่ออก แต่มือแม่งติดเป็นจิ้งจกเกาะเพดานเลย  โว้ยยยยยย=[]=!!!




“นี่กันต์…ห้องน้ำบ้านเรา ซื้ออ่างใหญ่ๆมาไว้ดีไหม  ไว้ลงอ่างด้วยกัน น่าจะสนุกกว่าอาบฟักบัว” แม่ง มึงช่างสรรหาอะไรที่มันเสี่ยงต่อเวอร์จิ้นของกูจริงๆ




“นี่…ถ้าคิดว่าการอาบน้ำด้วยกันจะทำให้อารมณ์พาไป แล้วนำไปสู่การผสมพันธุ์น่ะ  ฝันไปเถอะ!!” ผมพูดแล้วสบัดมันออก




“โหยยย ไอ้หน้าลิง!! รู้ความคิดของกูดีจริงๆเลยนะ แล้วมึงไม่เกิดอารมณ์บ้างเหรอ”




“ไม่เลยสักนิด! ไม่คุยด้วยแล้วพี่พีชแม่งทุเรศ  ไปนอนล่ะ  แล้วพี่แม่งก็นอนให้ยุ่งแดกข้างนอกไปเลยนะ!!”





ผมบอกแล้วเดินขึ้นไปที่ห้องที่คุณตาคุณยายเตรียมไว้ให้ครับ  ผมบอกมันไปแบบนั้น แต่มันก็ยังเดินตามขึ้นมาอยู่ดี  โอเค….สุดท้ายผมสองคนก็นอนด้วยกันครับ = =;;






------------------------------------------





ตอนนี้เป็นเวลา ตี 2.30 นาที ครับ  ผมกับไอ้พี่พีชกำลังขนกระเป๋าขึ้นรถเตรียมกับเชียงใหม่แล้วครับ



“ตา ยาย  พีชกลับก่อนเด้อ  เดียวสิมาหาใหม่”

พรู้ดดด  มันพูดทีไรอดขำไม่ได้จริงๆ แต่ก็ต้องกลั้นเอาไว้ครับ เดียวมันต่อย= =   ไอ้พี่พีชมันกำลังยืนลาคุณตากับคุณยายอยู่ครับ  ผมเองก็เพิ่งแบกกระเป๋าไปเก็บบนรถ มาได้ยินมันพูดอีสานพอดีเลย เพราะก่อนหน้าตอนที่ผมอยู่ด้วยมันพูดภาษาไทยปกติ





“กลับดีดีเด้อพีช  ว่างๆกะแวะมาเด้อ” คุณยายเดินไปลูบหัวไอ้พี่พีช  ผมเลยเดินเข้าไปไหว้ท่านทั้งสอง  ท่านสองคนยิ้มให้ผมแล้วเดินมาลูบหัวผมด้วยครับ




“แล้วนี่ สูสองคน สิมีลูกอยู่เบาะ?” =[]=!!!!!!!!!!!!!!!!!! ย๊ายยยยยยยยยยยยยยยย ผู้ชายไม่มีมดลูกนะคร๊าบ!!!!!!




“อันนี้ไม่มั่นใจนะยาย เดียวพีชขอศึกษาดูก่อนว่ามันจะท้องได้ไหม”พี่พีชพูดแล้วมองมาที่ผม  โคตรอยากด่ามันเลยครับ แต่ทำไมได้T_T คุณยาคุณยายยืนยิ้มอยู่ตรงหน้า




“ฮะๆ เว้าเล่นซื่อๆ อย่าเอาไปคิดมากเด้อ!” คุณยายหัวเราะแล้วตบหลังผม  ยายครับ ยายพูดเมื่อกี้ผมสะดุ้งจริงๆนะ




“แหะๆ ครับยาย”




“พีช ขับรถกะขับดีดี เข้าใจบ่? อย่าประมาท ฮอดเชียงใหม่แล้วโทรหาแหน่เด้อ” คุณตาบอกพี่พีช  คุณตาไม่ต้องห่วง เดียวกันต์คุมมันตอนขับรถให้เอง! กันต์จะพยายามไม่หลับนะ= =




“ครับตา  งั้นพีชกับกันต์ลาเลยนะครับ แล้วจะมาเยี่ยมใหม่นะครับ”

พี่พีชพูดแล้วเดินเข้าไปกอดตากับยาย  ผมก็ยืนไหว้ท่านสองคนแล้วเดินขึ้นรถตามหลังไอ้พี่พีชไป  ตากับยายก็ยืนโบกมือให้ผมสองคน  ผมลดกระจกลงแล้วโบกมือยิ้มให้ท่านสองคน




"แล้วผมจะมาใหม่นะครับบบบบ ขอบคุณมากครับบบบบบบ“ ผมตะโกนบอกตากับยายเพราะไอ้พี่พีชมันขับรถออกไปแล้ว  บ๊ายบายขอนแก่น แล้วกันต์จะมาใหม่แน่นอน!!!!!!





“พี่พีช….หิวว่ะพี่  หาอะไรกินด้วยนะ!!!!!!!!!!”

ผมตื่นมา ตะโกนแข่งเสียงเพลงของพี่พีชที่เปิดดังไปถึงเชียงใหม่  มันบอกว่ามันง่วงครับ มันเลยต้องเปิดเพลงดังๆแล้วแหกปากร้องเพลงไปด้วย  แล้วตอนนี้ผมถึงไหนแล้วอ่ะ…ไม่ไหวๆ พี่พีชขับรถนิ่ม เลยหลับสบายไปหน่อย




“ตื่นขึ้นมาก็หิวเลยเหรอมึงน่ะ” พี่พีชมันลดเสียงเพลงลงแล้วพูดกับผม  ผมหันไปดูนาฬิกา  ตอนนี้ หกโมงเช้าแล้วครับ  ถึงเวลาอาหารของผมแล้ว




“ก็คนมันหิว! พี่ไม่หิวเหรอ  หาร้านอาหารสิ”

ผมลุกขึ้นมานั่งขัดสมาธิบนเบาะแล้วมองหาร้านอาหาร แต่เจอแต่ภูเขา  วันนี้ผมอยากกินอาหารไทย หรือไม่ก็พวกแกงปักษ์ใต้  ข้าวสวยร้อนๆ  อ๊ากกก  แค่คิดพยาธิในลำใส้มันก็ทำงานแล้วววว




“เออๆ เอาขนมมากินรองท้องก่อน”

พี่พีชบอกผมแล้วชี้ไปที่เบาะหลัง  ผมเลยเอื้อมไปหยิบเลย์มาห่อนึง แกะใส่ปากตัวเอง  แล้วยื่นใส่ปากไอ้พี่พีชด้วย  หึ  หิวเหมือนกันสินะ-.,-




“พี่พีช เอาข้าวราดแกงนะ!”




“คร๊าบ อยากแดกอะไรกูจะพาไปแดกเอง แลกกับการให้กูแดกมึงโอเคไหม”




“งั้นมึงจะแดกอะไรก็ตามใจเถอะครับ แต่อย่ามายุ่งกับร่างกายกู”

 พูดแล้วกอดอกหันหลังให้มันทันทีครับ  แม่ง หนีไม่พ้นเรรื่องอย่างว่าตลอด   พอมันเห็นท่าทางผมมันก็หัวเราะ หึหึ แล้วเปิดเพลงเสียงดังต่อครับ  ผมก็นั่งเกาะกระจกมองดูวิวไปเรื่อย




“เฮ้ย!!!!!!!!!!!! ผมกู=[]=!!!!”

ผมกำลังเกาะกระจกอยู่ดีดี  กระจกมันก็เลื่อนลงเองครับ  ผมที่เซ็ตมาอย่างดีแม่งปลิวไปตามลม  ผมรีบออกห่างจากกระจกแล้วปิดกระจกไว้เหมือนเดิม  ส่วนไอ้เหี้ยพี่พีชแม่ง นั่งขับรถไป อมยิ้มไป  ฝีมือมันแน่ๆ!!




“ทำอะไรวะ! อันตรายนะเว้ย!!” ผมตีไหล่มันแรงๆไปทีนึง




“เอ้า  กูเห็นมึงมองวิว  กูกลัวมองไม่ชัด  เลยเปิดกระจกให้ไง ไม่ดีเหรอ แล้วนี่มึง เปลี่ยนทรงผมตั้งแต่เมื่อไหร่วะ ฮ่ะๆๆ”

โว้ยยยยย   ผมรีบจัดทรงผมให้เข้าที่เข้าทาง  แม่ง เมื่อคืนไม่ได้สระด้วย เหนียวเลยT_T




“จำไว้เลยนะไอ้ฟู!” ผมพูดแล้วไปขยี้หัวยุ่งๆของมัน ให้ไม่ต่างจากของผม




“มึงจะทำอะไรหัวกูก็ทำไปเถอะ กูทำทรงไหนก็หล่อ กระเซิงแค่ไหนก็หล่อ  แล้วถ้ามึงจะเอาเวลามาทำให้หัวกูยุ่ง เอาเวลาไปจัดทรงผมให้ตัวเองดีกว่าไหม เดียวกูจะจอดกินข้าวแล้วเนี่ย”

ฉึก!! ใช่ซี่!! กูหล่อบางทรง  กูหล่อบางมุม T_T แต่บางที  จะทรงไหน มุมไหน กูก็ไม่หล่อเลย ToT!!!




“แม่ง…..”

ผมไม่อยากเถียงมันต่อ  เลยรีบๆจัดให้มันอยู่ทรงเดิม  แล้วไอ้พี่พีชก็พาผมจอดกินข้าวราดแกงข้างทาง
พอรถจอด ผมก็วิ่งลงไปสั่งนู้นสั่งนี่ สั่งแทบทุกอย่าง ไม่เป็นไร ถ้าผมกินไม่หมด พี่พีชน่ะ กระเพาะหลุมดำ ยังไงพี่แกก็กินลงไปหมดอยู่ดี




“เห็นกูเป็นถงขยะเหรอมึงน่ะ” ไอ้พี่พีชเดินเข้ามาขยี้หัวผมแล้วนั่งลงฝั่งตรงข้าม




“ก็เห็นกินจุ  เลยสั่งมาเผื่อให้ไง ไม่ดีเหรอ?”




“ขอบคุณครับที่รัก มา มาให้กูหอมแก้มขอบคุณหน่อยดีกว่า” มันลุกขึ้นแล้วขยับหน้ามาใกล้ผม   ผมรีบผลักมันกลับไปนั่งที่เดิม  ในร้านตอนเช้าๆไม่มีคนครับ  แต่มีคุณป้า กับลูกสาวอยู่  ไอ้เหี้ยนี่มันไม่เลือกสถานที่จริงๆ




“กินๆไป!! ” ผมเสียงดังใส่มัน  มันทำมาขมุมขมิบแล้วตักข้าวใส่ปาก




“ทำอย่างกับตัวเองหล่อเลือกได้ หยิ่งสัดๆ ได้ผัวหล่อขนาดนี้แทนที่จะอยากอวดชาวบ้าน เสือกทำลับๆล่อๆกลัวคนอื่นรู้ เดียวกูโมโหแม่งจับปล้ำข้างฟุตบาทซะเลย…”

มันก้มหน้าก้มตากินข้าวไป บ่นไปคนเดียวเสียงเบามาก แต่ผมได้ยินครับ   ขอโทษนะที่กูหยิ่ง  กูไม่อยากอวดว่ามีผัวหล่อ เดียวแม่งมีคนแย่งไปแดก  กว่าจะได้คบกันกูก็เกือบตาย อย่าให้กูตกเป็นศตรูของผู้หญิงเลย= =  ไม่อยากจะนึกจริงๆ




“พูดมาก เดียวกูจูบปิดปากเลยพี่พีช”




“เดียวกูพูดไม่หยุด ปากมึงเจ่อแน่ไอ้กันต์” มันเอาช้อนมาจิ้มปากผม  ไอ้เหี้ย น้ำมัน=[]=! ปากกู ไม่ต้องใช้ลิปมันแล้ว




“พูดเล่นหรอก!” ผมหยิบทิชชู่มาเช็ดปากตัวเอง

ผมสองคนนั่งกินไป เถียงกันเบาๆในร้าน  อาหารที่สั่งมากินหมดเกลี้ยง  แถมไอ้พี่พีชสั่งมาเพิ่มอีกครับ ผมนี่ น็อคตั้งแต่จานแรก ไอ้พี่พีชล่อไปสามจาน  อิ่มแบบนี้ ขึ้นรถปุ๊บ ผมหลับแน่นอนครับ




“อึก!  อิ่มว่ะ  ไปรอบนรถไป เดียวกูจ่าย” ไอ้พี่พีชยื่นกุญแจรถให้ผม  พูดยังกับผมจะจ่าย  ไม่มีทางอยู่แล้วโว้ยยย

ผมรับกุญแจจากมือมันแล้วเดินไปที่รถเปิดแอร์รอ  พอขึ้นรถมา ผมก็มองมันที่นั่งเช็ดปาก  กินน้ำ  แล้วก็เห็นมันยกมือเรียกคนมาคิดเงิน  เป็นลูกสาวเจ้าของร้านเดินมาครับ  ไอ้พี่พีชก็ยื่นแบงค์ 500 จ่ายไป  ผู้หญิงคนนั้นก็เดินไปเอาเงินทอนมาให้

พอไอ้พี่พีชลุกขึ้น ผู้หญิงคนนั้นก็เดินมาหา แถมถือ มือถือมาด้วยครับ  ผู้หญิงคนนั้น ชชี้ไปที่มือถือ  ถ้าให้เดา น่าจะขอถ่ายรูป  =[]=!!!  เฮ้ย!!!  ไอ้เหี้ยพี่พีชแม่งยิ้มแล้วพยักหน้า  แล้วเธอคนนั้นก็เดินไปยืนข้างๆ  ยืนมือถือออกไปสุดแขน เพื่อถ่ายตัวเองกับไอ้พี่พีช  ระหว่างที่ผู้หญิงคนนั้นกำลังหามุมถ่ายให้ตัวเองดูดี  ผมก็…..








ปี๊น!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ปี๊นๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!!!!!




บีบแตรเสียงดัง รัวๆๆๆๆๆ  เจ้าของร้าน ลูกสาว ไอ้พี่พีช  หันมามองหมดเลยครับ   ผมเลยลดกระจกลง




“เร็ว!!!! ปวดฉี่!!!!!!!!!!!” ผมพูดเสียงดัง  ไอ้พี่พีชมันยิ้มครับ  ส่วนลูกสาวเจ้าของร้านมองผม งงๆ




“อะไร!!! หึงเหรอมึง!!!!!!!” ไอ้เหี้ยยยยยยยยยย  =[]=!!! มันตะโกนกลับมาหาผมครับ  ลูกสาวเจ้าของร้านทำมือถือตกพื้น แบตกับซิมส์กระจายไปคนละทาง  ผู้หญิงคนนั้น ก้มเก็บแทบไม่ทัน




“หะ…หึงเหี้ยอะไร มาได้แล้ว!!!!”

 พูดจบผมก็ปิดกระจก แล้วมองมัน  มันยิ้มให้ผู้หญิงคนนั้นแล้วชี้ๆมาที่ผม ก่อนที่มันจะก้มหัว แล้วเดินกลับมาที่รถครับ  พอขึ้นรถมา มันก็ดึงผมไปหอมแก้มแรงๆ แล้วขยี้หัวผมจนกระเซิงอีกรอบ





“หึงน่ารักเชียวนะมึง กูหลงตายเลย” พูดจบมันก็หอมแก้มผมอีก ผมเลยผลักมันออกไปไกลๆ




“ทำเป็นพูดดี เจอชะนีแล้ววิ่งใส่”





“เมื่อกี้กูวิ่งใส่เหรอ  เขาวิ่งมาหากูเองนะกันต์ โอ๋ๆ อย่างอนนะคนดี” ไอ้พี่พีชมันพูดแล้วยิ้มม เอาหัวมาถูไถไหล่ของผม  โว้ยยย  น่ารำคาญ! ผมดันหัวมันออก  แต่มันก็ยังยิ้มไม่หยุด




“เลิกยิ้มได้รึยัง ทุเรศ ขยะแขยง=3=”




“ด่ากูเถอะ มึงหึงน่ารัก กูชอบ! เดียวกูทำให้หึงบ่อยๆ”




“บอกแล้วไงว่าไม่ได้หึง!! ขับรถออกไปได้แล้ว!!!!”




“ทำเป็นเสียงดัง…ที่พวกไอ้คุณเคยบอกว่า ถ้ามึงเขินจะเสียงดังสงสัยแม่งเป็นเรี่องจริง”




“บะ  บ้าหรือไง!!! ไอ้เหี้ยคุณแม่งมั่ว!!!” แม่ง  ควบคุมระดับเสียงไม่ได้เลยกู




“กูว่ามันพูดจริง!!”

ไอ้พี่พีชพูดแล้วผลักหัวผมเบาๆ  ก่อนที่มันจะเข้าเกียร์แล้วเดินทางต่อไป
คราวนี้ผมไม่หลับครับ  นั่งแหกปากร้องเพลงแข่งกับไอ้พี่พีช ผมร้องเสียงดัง มันก็ยิ่งร้องเสียงดังกว่าเดิม




“โว้ยยยยยยย มึงหยุดร้องไปเลยกันต์! เสียงเหมือนควายปวดขี้ เดียวกูร้องให้ฟังเอง”




“ไม่  ฟังกันต์ร้องบ้างสิ  เดียวไปประกวด AF”




“หึ….กูให้มึงตกรอบตั้งแต่เดินเข้ามายื่นใบสมัคร”




“เอ้อ!!!!!!!!แม่ง ถ้าไม่ติดว่าขับรถอยู่ กันต์จะถีบหน้าหงายเลย!!!”




“ถ้ามึงถีบ กูจูบ!!”




“งั้นกูไม่ถีบ!!!!!!!”



ตลอดเส้นทาง ผมสองคนคุยกัน  จู๋จี๋กัน กัดกัน ทะเลาะกัน  มาตลอดเส้นทางครับ  ทำให้ผมตาสว่าง นั่งเป็นเพื่อนไอ้พี่พีชได้  มันจะได้ไม่เหงาด้วย  แวะปั้ม แวะเซเว่น  จอดถ่ายรูปบ้าง  นี่เป็นสิ่งที่ผมชอบทำเวลาเดินทางไกล  และ ไอ้พี่พีชก็ชอบเหมือนกันครับ


เพราะเราชอบอะไรคล้ายๆกันมั้ง เลยเข้ากันได้  ไม่เหมือนกันก็แต่  พี่พีชค่อนข้างสะอาด  ผมค่อนข้างซกมก  พี่เขาเป็นระเบียบ  ผมไร้ซึ่งคำว่าระเบียบ  พักนี้ผมเอาการ์ตูนไปอ่านในห้องน้ำทีไรโดนด่าทุกทีครับ ผมไม่ยอมเอาออกมาน่ะ  บางงทีก็ ตกลงบนพื้น เปียกน้ำ  โดนไอ้พี่พีชด่ายับเลยอ่ะ  มันงอนด้วย  ผมต้องแอบโทรหาไอ้คุณให้มารับไปตามหาการ์ตูนที่ทำของมันเปียกมาง้อคืนดีครับ


  สิ่งที่ใช้ง้อไอ้พี่พีชแล้วหายทุกที  มีสองอย่าง  หนึ่ง!! หาของที่ทำของมันพังมาคืน  สอง!!!หอมแก้ม หรือ จูบ  บางทีมันงอนหนักๆ ก็ต้องทำทั้งสองอย่าง  หายแน่นอนร้อยเปอร์เซ็น

(ต่อเม้นล่าง)

heenimz

  • บุคคลทั่วไป




“จอดถ่ายรูปที่นี่หน่อยแล้วกัน  กูว่าจะพาจอดตั้งแต่วันที่มา แต่ขามามันดึกแล้ว”

ไอ้พี่พีชว่าแล้วก็ขับพาผมเข้าไปจอดที่ที่นึง  ที่นี่ตกแต่งสไตล์คาวบอย  ดูเหมือนจะมีกาแฟขายด้วย  อืม…สวยมากครับ  ผมชอบสไตล์การตกแต่งของที่นี่มาก ดูย้อนยุคดี  ถ้าถามว่าอยู่ที่ไหน  ไอ้พีพีชบอกว่าอยู่ที่เขาค้อครับ  มีป้ายด้วยนะ  ขึ้นต้นด้วยตัว R ลงท้ายด้วยเลข 2   ใครเคยไปมามั่ง!!!!!!!?????  แต่ผมเพิ่งมาครั้งแรกกับไอ้พี่พีชนี่แหละครับ




“พี่พีช ซื้อลาเต้ให้กันต์แก้วนึงนะ เอาไม่หวาน”  ผมบอกไอ้พี่พีชที่กำลังใส่แว่นตา  ถือกล้อง   ผมเลยเดินไปแย่งกล้องมาไว้ที่ตัวเองแล้วใช้พี่พีชไปซื้อครับ-.,-




“เออๆ อย่าทำกล้องตกนะ”

ไอ้พี่พีชบอกแล้วชี้มาที่กล้อง  ก่อนที่มันจะเดินเข้าไปซื้อกาแฟ  ที่นี่มี่คนแวะถ่ายรูปเยอะมากครับ  ระหว่างรอไอ้พี่พีช ผมก็เดิน ถ่ายนู้น ถ่ายนี่ไปเรื่อย  เดินแวะดูของที่ระลึกด้วย  ผมชอบอะไรที่มันเป็นสไตล์นี้จริงๆนะ   ผมกำลังถ่ายรูปเพลินๆ  จู่ๆก็มีคนดึงฮู้ดของผมออก  พอหันไปก็ ไอ้พี่พีชนั่นแหละครับ  มันยื่นแก้วกาแฟมาให้ผม  ผมเลยยื่นกล้องคืนมันแล้วเอากาแฟมาดูด




“ไปยืนตรงนั้นสิ เดียวกูถ่ายรูปให้”

ไอ้พี่พีชบอกให้ผมไปยืนคู่กับรถรับส่งนักเรียนสีเหลืองที่จอดให้เป็น ฉากในการถ่ายรูป   ผมก็เดินๆไปยืนพิงรถ  หยิบแว่นดำขึ้นมาใส่ แล้วดูดน้ำ  หล่อแบบคิดไปเอง ฮ่าๆๆๆ  ไอ้พี่พีชยิ้มส่ายหัวแล้วถ่ายให้ผม




“หล่อไหมพี่  อีกรูปๆ” ผมบอกมัน  แล้วก็เปลี่ยนท่าโพส คราวนี้ชูสองนิ้วปกติธรรมดา สามัญชน




“โอเค  น่ารักมาก!!!! ป่ะ ไปถ่ายด้านหลัง มีวิวสวยๆเยอะแยะ”

ไอ้พี่พีชเดินมาแย่งลาเต้ของผมไปดูด แล้วกอดคอลากผมเดินไปด้านหลังที่มีวิวของภูเขา  โฮกกกก  อเมซิ่งไทยแลนด์  ถ้าไอ้พี่พีชไม่พาผมมา ผมก็ไม่รู้ว่ามีอะไรสวยๆแบบนี้อยู่บนประเทศไทยนะเนี่ย  พี่พีชไล่ผมไปนั่งบนม้านั่ง  ด้านหลังเป็นป้ายชื่อร้านกาแฟริมทางแห่งนี้




“พี่พีช! มาถ่ายด้วยกันสิ” ผมที่เดินๆไป เพิ่งนึกได้ มาถึงนี่ยังไม่ได้ถ่ายคู่กับมันเลย  ก็มากันสองคนนี่ครับ  แถมพี่พีชไม่ได้เอาขาตั้งกล้องมาด้วย




“หะ  อยากถ่ายคู่เหรอ?” ไอ้พี่พีชละสายตาออกจากเลนส์แล้วมองหน้าผม  ผมพยักหน้าตอบ  ไอ้พี่พีชยิ้มกว้างเลยครับ  แล้วตอนนั้นก็มี กลุ่มผู้หญิงเดินผ่านมาพอดี




“ขอโทษครับ  ช่วยถ่ายรูปผมกับแฟนให้หน่อยได้ไหมครับ”

ไอ้เหี้ยพี่พีชเดินถือกล้องเข้าไปหาแล้วชี้มาที่ผม  มึงบอกเขาแค่ว่า ช่วยถ่ายรูปให้หน่อยได้ไหม ไม่ได้หรือไง!!!!



“อะ…เอ่อ…คะ…ค่ะ ได้คะ”

กลุ่มผู้หญิงที่ไอ้เหี้ยพี่พีชเข้าไปทัก มองผมสลับกันไปมา บางคนกรี๊ดครับ บอกว่า จะใช้ไอโฟนถ่ายเก็บไว้ในเครื่องตัวเองด้วย  พอตกลงได้  ไอ้พี่พีชก็เดินเข้ามาหาผมที่นั่งรออยู่ที่ม้านั่ง  มันเข้ามานั่งข้างๆ แล้วกอดคอผม  หน้าผมแนบกับหน้ามันเลยครับ  ไอ้เหี้ยย แค่มึงมานั่งข้างๆกูแล้วชูสองนิ้วก็พอ=[]=!!


 ผมเห็นผู้หญิงในกลุ่มนั้นคนนึง กรี๊ด แล้วกรัทืบเท้า กดชัตเตอร์รัวๆๆ ด้วยครับ   ผมจะดิ้นออกจากอ้อมแขนไอ้เหี้ยนี่ก็ดิ้นไม่หลุดสักทีT_T




“1……2…….3…..แชะ!”  ผู้หญิงคนนั้นนับแล้วกดชัตเตอร์ให้ครับ  พอถ่ายเสร็จไอ้พี่พีชก็ลุกไปก้มหัวขอบคุณแล้วรับกล้องคืนมา  ผมก็ลุกเดินตามไปขอบคุณพวกเธอเหมือนกันครับ




“คบกันมานานแล้วเหรอคะ” ผู้หญิงที่กดชัตเตอร์รัวๆ เดินเข้ามาถามผมครับ




“อะ…เอ่อ….ก็  หลายเดือนแล้วครับ” ผมตอบแล้วเกาหัวแก้เขิน  ส่วนไอ้พี่พีชมันกำลังดูรูปอยู่ครับ




“นายเป็นเคะใช่ไหม ดูก็รู้แล้ว” =[]=!!!!!หา  อะไรคือเคะ  ผมทำหน้า งงๆให้เธอครับ  เธอบอกผมว่า เคะ คือ ฝ่ายรับ




“มันยังเคยรับเลยครับน้อง เราสองคนยังไมได้กัน” ไอ้พี่พีชเดินมาโอบเอวผมแล้วพูดเสียงดังฟังชัดมาก แล้วนี่มึงไปบอกเขาทำไมวะ!!




“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด  รีบๆได้กันไวๆนะคะ  สู้ๆ!!  สู้ๆนะนาย!”

 อ๊ากกกกกกกกก อวยพรเหี้ยอะไรให้กู!!!  เธอคนนั้นกรี๊ดทันทีทีไอ้พีพี่ชพูด  แล้วเธอก็ตบบ่าเหมือนให้กำลังใจผมแล้ววิ่งตามกลุ่มเพื่อนของเธอไปครับ




“มีคนเขาอยากให้เราได้กันอยู่นะ….โอ้ย!!!ไอ้เหี้ย!!!!” ไอ้พี่พีชก้มลงมากระซิบข้างหูผม ผมเลยเหยียบตีนมันแรงๆแล้ววิ่งหนีมัน  สมน้ำหน้า!!!!!


พอหันหลังไปดู มันกำลังวิ่งไล่ผมมาครับ อ๊ากกก ตายแน่กู!!!!!!  ผมวิ่งสุดชีวิตเลยครับ  แต่สุดท้ายมันก็จับผมได้  พอจับได้มันแม่งกอดแน่นแล้วทำท่าจะขบหูผม  คนมองโว้ยไอ้เหี้ย!!!!!!


พอสบัดหลุด  ผมก็เข้าไปนั่งรอมันในรถ แทนที่ทันจะตามเข้ามา  มันกลับเข้าไปในร้านกาแฟอีกรอบ รอบนี้นานครับ  พอออกมา มันก็ชูโปสการ์ดหลายใบให้ผมดู แล้วก็ชี้ไปที่ตู้ไปรษณีย์  จากนั้นมันก็เดินไปหย่อนลงตู้  คงส่งไปอวดพวกพี่ย้งสิท่า หึหึ  ผมนั่งสังเกตุการณ์อยู่บนรถ เห็นมันเดินไปอีกทาง  คราวนี้มันกลับมาพร้อมถ้วยอะไรสักอย่าง




“เอ้า  ดับร้อน” มันเปิดประตูรถแล้วยื่นถ้วยไอติมให้ผม




“ขอบคุณ!!”  ผมรับมาจากมือมัน แล้วตักกิน ชื่นใจจริงๆ  ไอ้พี่พีชยืนดูผมกินพักนึง  ผมเลยไล่ให้ขึ้นมาบนรถแล้วเดินทางต่อ  พรุ่งนี้มีเรียนนะคร๊าบบบบบ 




ไอ้พี่พีชขับรถไปเรื่อยๆ ผมเองก็ต้องแอบมองดูบ่อยๆว่ามันขับเท่าไหร่  ถ้าเกิน 100 ผมก็ต้องดุให้มันขับเบาๆครับ  ถึงจะเซฟโดยการคาดเข็มขัด แต่ก็รู้สึกไม่ปลอดภัยอยู่ดี เพราะงั้นต้องค่อยๆขับไปเรื่อยๆ  ถึงช้าก็ไม่เป็นไร ดีกว่าไปไม่ถึง ^^


แล้วตัวผม…หลังจากกินของหวานไป ตอนแรกก็คึกอยู่หรอกครับ  แต่เริ่มเคลิ้มๆแล้วล่ะ  ยิ่งเสียงเพลงที่มันเปิดคลอเบาๆ บวกกับรถแพงๆที่แม่งขับนิ่มสุดๆ  อ๋า…..เข้าเฝ้าพระอินทร์ก่อนนะครับ  คร่อก…..




……………………………………………….




………………………………….




……………………….




………………..





“กันต์ๆ….”




“หืม?”  ผมลืมตาขึ้นมาเพราไอ้พี่พีชกำลังเขย่าผม




“พี่จะไปห้องน้ำ  กันต์ไปด้วยไหม?” จบคำถามไอ้พี่พีช ผมหลับตาแล้วส่ายหัวเบาๆ  นอนต่อครับ




“งั้นพี่ปิดรถแล้วเปิดกระจกให้นะ เดียวมา”

ไอ้พี่พีชพูดจบ เสียงเครื่องยนต์ก็ดับไป


สักพัก ก็มีเสียงเปิดประตูรถ  แล้วเสียงเครื่องบนต์ก็ดังขึ้นมาอีก แต่รถไม่เคลื่อนออกไปสักทีครับ….แล้วจู่ๆ  มือของผมก็ถูกใครบางคนดึงไป  พอผมลืมตาขึ้นมามอง ก็เห็นไอ้พี่พีชปรับเบาะนอนหลับอยู่  แล้วมือของผมก็ถูกเอาไปวางพาดอยู่บนหน้าอกมัน โดยที่มือมันกุมเอาไว้ครับ  เหนื่อยสินะ…ขอโทษจริงๆที่ขับรถไม่เป็น T_T



 ผมมองซ้ายขวาแล้วขยับหน้าเข้าไปใกล้ๆมัน………..จุ๊บ…….

ผมแตะริมฝีปากที่แก้มของมันเบาๆ






“…..หึ….ลักหลับกูเหรอ”

ผมที่นอนมองหน้ามันอยู่สะดุ้งเลยครับ ไอ้เหี้ยพี่พีชแม่งลืมตาแล้วยิ้มให้ผม  ไอ้เหี้ย ถ้ามึงไม่ได้หลับสนิทก็ส่งสัญญาณบอกกูหน่อยสิวะ!!!!  ผมรีบถอยออกมาแล้วชักมือตัวเองกลับทันทีครับ ไอ้เหี้ยยยยย นี่กูทำอะไรลงไปวะเนี่ยยยยยT/////T




“ยะ ยังไม่หลับ ทำไมไม่บอกวะ!!”




“ก็เคลิ้มๆแล้วล่ะ  แต่มึงทำกูตื่นซะก่อน” ไอ้พี่พีชลุกขึ้นบิดขี้เกียจ แล้วร้อง วู้ว!!!!!  ไอ้สัด แดกยาบ้ามารึไง แม่งคึกชิบหาย




“กูหายง่วงล่ะ! ขอบใจมึงมากนะ” ไอ้พี่พีชยิ้มแล้วลูบหัวผม  ผมเลยปัดมือมันออก ไม่พูดไม่จาอะไรทักสิ้น  อายครับ




“เขินเหรอจ๊ะคนดี”

มันหยิกแก้มผม  ผมก็ปัดออกอีก  คราวนี้ผมแม่งนอนหันหลังให้มันเลยครับ เชี่ย…โดนมันบังคับยังพอโวยวายได้ แต่นี่แม่ง ปากเสือกทำของมันเอง  เลยจะโวยอะไรใส่มันไม่ได้T_T

ไม่รู้ว่าตอนนี้ไอ้พี่พีชทำหน้ายังไงอยู่  แต่รู้สึกว่า รถเคลื่อนออกไปแล้วล่ะ…..อ๊ากกก  ไม่กล้ามองหน้าไอ้เหี้ยพี่พีชT[]T!!!






TBC.
-----------------




สถานที่ที่พี่พีชกับน้องกันต์แวะไปถ่ายรูปมาครับ


ROUTE 12  @ เขาค้อ  มีใครเคยแวะไปมั่ง




พี่พีชกับน้องกันต์ นั่งถ่ายรูปคู่กันตรงนี้ครับ



ออฟไลน์ Deeli

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 34
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
ดูไม่ได้อ่าาาา เสียดายย  :sad4:

ออฟไลน์ nongrak

  • ยังไงก็รักคาเมะจังที่สุด
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +912/-14
คู่นี้เขารักกันแบบกัดๆ นะ แต่น่ารักมากเลย

+1 +เป็ดให้นะ

heenimz

  • บุคคลทั่วไป
ตอนที่  19




“เรียนเสร็จ โทรหาด้วยนะ เดียวมารับไปกินข้าว” ไอ้พี่พีชจอดส่งผมหน้าตึกเรียน  ผมพยักหน้าให้มันเหนื่อยๆ เพราะผมมาถึงเชียงใหม่ตอน ตีสาม  ได้นอนนิดเดียว ก็ต้องลุกขึ้นมาแต่งตัวมาเรียนอีก  หาวววววว

“อือออ ไปนะ ขอบคุณครับ”


ผมพูดแล้วเปิดประตูรถลงไป โบกมือให้มันที่ส่ายหัวให้กับท่าทางเหมือนคนใกล้ตายเต็มที่  ก่อนไปมันบ่นทิ้งท้ายไว้ด้วยครับ ‘กูขับรถ มึงนอน  กูต่างหากที่ควรทำหน้าป่วย’  พูดจบมันก็ขับรถอออกไปเลยครับ  ไม่เข้าใจอะไรเลยมันเนี่ย ผมเป็นเด็กวัยกำลังโตต้องการการพักผ่อนที่เพียงพอนะ




“กันต์!!!!!!!!!!!!!!!!!”




“โอ้ยย ไอ้เหี้ย!!”จู่ๆไอ้โชมาจากไหนไม่รู้ มันกระโดดเกาะหลังผม  ตัวอย่างควายมาเกาะกูทำไม!!!!




“เป็นไง ทิ้งกูไปเที่ยวเหรอ สนุกเลยสิมึง” มันลงจากหลังผมแล้วมากอดคอแทน  ผมเลยหันหน้าไปหาวใส่มันทีนึง




“สนุกเหี้ยไร มึงดูหน้ากู  กูง่วง โดดเรียนได้ไหมเนี่ย”




“ไม่ได้  เดียวจะสอบแล้ว มึงต้องตั้งใจเรียน”




“บอกตัวเองเถอะ กูเห็นอาจารย์เข้าสอนทีไร มึงแม่งหลับทุกที”




“หะ  นั่นอาจารย์สอนเหรอ  กูนึกว่าสะกดจิตกูให้หลับ  แต่ถึงกูหลับก็ไม่เป็นไร มึงจดไว้นี่ กูก็เอามาลอกได้ไง”



เยี่ยม  ไอ้เหี้ยนี่แม่งลอกความคิดผมแน่ๆ  ตอนแรกผมตั้งใจจะนอนให้มันจดผมลอก  แต่พอผมจะนอน มันชิ่งหลับก่อน แล้วถ้าผมไม่จดก็ไม่รู้จะไปขอดูกับใคร เพราะไม่มีคนคบด้วย  เลยต้องจำใจจดครับT_T

การบงการบ้าน บางทีก็อ้อนให้พี่พีชทำให้ พี่พีชใจดีมากครับ  ตบหัวผมแล้วไล่ให้ผมไปทำเอง




“คราวนี้มึงจดบ้างนะ วันนี้กูขอ” ผมบอกมันระหว่างที่เราสองคนกำลังเดินขึ้นบันได




“แลกกับอะไรครับ” โหยยย ดูไอ้เหี้ยนี่สิ= = ตอนผมจดแล้วมันยืมไปอ่านยืมไปลอก ผมไม่เคยขออะไรจากมันเลยนะ




“นี่กูเป็นเพื่อนมึงนะ”




“แล้วไงครับ?”




“เหี้ยโช!!!!”




“ฮ่าๆ รู้แล้วๆ กูจดเอง โอเคไหม  แต่กูอยากให้มึงหอมแก้มกูเป็นการตอบแทน ได้ม่ะ?”




“ไอ้ส้นตีน!!!”




“ขอแค่นี้ก็ไม่ให้ งกว่ะมึง”




“กูให้ร้อยนึงเลยไอ้เหี้ย”




“ม่ายยยเอา!”




“ยุ่งยากจริงมึง กูไม่นอนแม่งแล้ว กูจดเองก็ได้สัด!!”

ผมพูดแล้วปัดมือมันที่กอดคอผมอยู่ออก  แล้วผมก็เดินไปนั่งที่หลังห้องอย่างเคย  ไอ้โชมันก็เดินตามมานั่งข้างๆเหมือนเดิมครับ  ผมก็ไม่สนใจมัน ไอ้โชแม่งเข้าใจยากมาก ไม่รู้เป็นห่าอะไร บางทีก็แอบรำคาญมันครับ= =

ดูดิ ตอนนี้ผมนั่งอยู่ดีดี มันก็เอาตีนมาสะกิดตีนผม  ผมเลยเหยียบตีนมันไปเต็มแรง  มันร้อง เหี้ย! แล้วตบหัวผม




“อย่ากวนได้ป่ะ ถ้ามึงไม่คิดจะช่วยกูบ้าง” ผมหันไปบอกมัน  แต่มันก็ยิ้มกลับมาครับ




“รู้แล้วน่า กูจะจดให้เอง มึงก็นอนไปสิ”




“ไม่ต้องล่ะ กูไม่ง่วงแล้ว!” มันแม่งกวนผมจนลืมง่วงเลยครับ




“นอนเถอะน่า ซบไหล่กูก็ได้!”

มันพูดแล้วก็จับหัวผมไปซบที่ไหล่มัน  ผมก็รีบดีดตัวออกอย่างว่องไว  บอกตามตรง ขนลุกสัดๆ!!!!!!!




“เหี้ย กูขนลุก ทำอะไรของมึง”




“ไม่ได้ทำอะไรนี่ ก็แค่จะให้มึงทิ้งตัวมาที่กูไง”

อืม….บางทีมันก็ชอบพูดอะไรเทือกนี้ครับ  เหมือนบางทีมันก็อยากให้ผมขอให้มันช่วย หรือไม่ก็ อยากทำอะไรแทนผม ถึงมันจะกวนในตอนแรก แต่สุดท้ายมันก็ทำให้ผมอยู่ดี ไม่เหมือนไอ้เหี้ยพี่พีช แม่งไม่ทำให้แล้วยังมาด่าผมอีก T_T




“งั้น วันนี้มึงก็จดซะ กูจะนอน”


ผมพูดแล้วยื่นสมุดของผมให้มัน แล้วฟุบลงที่โต๊ะทันทีครับ 
ระหว่างหลับก็รู้สึกเหมือนมีอะไรมาเขี่ยๆที่มือ แต่ขี้เกียจลืมตาดูคงเป็นไอ้เหี้ยโชที่เอาปากกามาเขียนมือผมนั่นแหละ 




--------------------------------------------




“ไอ้กันต์ๆ อาจารย์ปล่อยแล้ว!” เสียงไอ้โชดังอยู่ในโสตประสาทผม




“อื้ออออออออออออออ”  ผมลุกขึ้นมาบิดขี้เกียจแล้วหยิบสมุดที่ไอ้โชจดใส่ประเป๋าตัวเอง




“ป่ะมึง กินข้าวกัน”

ไอ้โชพูดแล้ว เอากระเป๋าผมไปถือ  ผมก็ลุกขึ้นเดินตามมันไป แต่ก็ไม่ลืมที่จะล้วงโนเกียออกมาโทรหาไอ้พี่พีชครับ




“เลิกเรียนแล้ว….” ผมพูดทันทีที่พี่พีชรับสาย  ปลายสายตอบมาว่า โอเค พี่รออยู่หน้าตึกนะ  แสดงว่ามันมารอผมแล้วสินะ




“เอ้า  ผัวมึงมารับไปกินข้าวเหรอ”




“เออสิ  ป่ะ ไปพร้อมกูนี่แหละ”

ผมพูดแล้ว แย่งกระเป๋ามาจากมือไอ้โชแล้วเดินเข้าไปหาไอ้พี่พีชที่ยืมหลบอยู่ใต้ต้นไม้ และมันกำลังเล่นไอโฟนอยู่




“มาแล้วพี่!”




“มาแล้วเหรอ……..แล้วมึงมาด้วยทำไม?”



พอไอ้พี่พีชเงยหน้ามันกำลังจะยิ้มครับ พอเห็นไอ้โชมันก็หุบยิ้มไปดื้อๆ  สงสัยยังแค้นที่ไอ้โชโทรมาขัดอยู่ ฮ่าๆ




“ผมเรียนห้องเดียวกับแฟนพี่นะ! เรานั่งข้างๆกันด้วย! แล้วทำไมผมจะลงมาพร้อมแฟนพี่ไม่ได้ล่ะ”

จบคำพูดไอ้โช ฝ่าตีนพี่พีชก็เตรียมตัวจะลอยไปกระแทกอวัยวะไอ้โช  แต่ผมห้ามไว้ทัน  ไอ้โชนี่ก็ชอบกวนตีนมันจริงๆ




“ป่ะๆ หิวแล้ว ขึ้นรถๆ มาเร็วไอ้โช”

ผมพูดแล้วลากแขนไอ้พี่พีชที่ยืนชี้หน้าไอ้โชอยู่  ส่วนไอ้โชก็ยักไหล่แล้วเดินตามมา  ฟู้วว สองคนนี้แม่ง ปล่อยให้อยู่สองต่อสองท่าจะลำบาก


ระหว่างทีไอ้พี่พีชพาขับรถไปที่โรงอาหาร ไอ้สองตัวนี่แม่งก็หาเรื่องกันตลอด  ผมที่เป็นคนกลางสุดแสนจะปวดหัว  พอผมดุพี่พีชที่ทำท่าจะชก ก็หาว่าผมเข้าข้างไอ้โช  โว้ยยย พวกมึงสองตัวหยุดทีได้ไหม!!!





“กว่าจะมากันได้!! กูแดกข้าวหมดไปสามจานแล้ว!!!” พี่ชินตะโกนหลังจากที่เห็นพวกผมสามคนเดินมา  พวกไอ้คุณก็นั่งอยู่ด้วยครับ



“กันต์!!! เป็นไงบ้างมึง ตกลงไปไหว้พ่อแม่ปู่ย่าตายายสามีมาเหรอมึง”  ทันทีที่ผมนั่งลงไอ้คุณก็จิ้มแก้มผมแล้วถามด้วยใบหน้ากวนส้นตีน




“เสือก!” ผมดันปัดมือไอ้คุณออกแล้วหยิบแก้วน้ำมันขึ้นมาดูด




“กูพาเพื่อนมึงไปรู้จักกับครอบครัวกูมา ไม่ต้องห่วงมันนะคุณ กูจะดูแลเพื่อนมึงอย่างดีเลย”

ไอ้พี่พีชนั่งลงตรงข้ามผมแล้วหันหน้าไปบอกไอ้คุณ  แม่ง ทำไมไอ้พี่พีชพูดแบบไม่มีเขินเลยว่ะ   แล้วพอมันพูดจบ เพื่อนทั้งหลายก็พร้อมใจกันหอนแซวผมสองคน  ผมเริ่มชินแล้วนะที่โดนพวกมันหอนใส่เนี่ย!!!




"เพื่อนกู..จะออกเรือนแล้วT^T" ไอ้เต้เอาแขนเสื้อขึ้นมาเช็ดน้ำตาปลอมของมัน แล้วไอ้ทอมก็ทำท่าลูบหลังปลอบบอกมันว่า ไม่เป็นไรนะ…




“พวกมึงจะเศร้าทำไม มันจะเป็นฝั่งเป็นฝาแล้ว ต้องดีใจสิ!!” ไอ้พี่ธัญตบหลังไอ้เต้แล้วพูด




“ผมดีใจกับมันนะพี่  แต่สงสารพี่พีชที่ต้องมีเมียหน้าอย่างเหี้ย ฮ่ะๆๆๆๆ”

ไอ้เชี่ยเต้พูดเสียงดัง พร้อมแทคมือกับไอ้ทอม ไอ้คุณ  พวกมึง รอให้กูรวยก่อนเถอะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!




“พ่อง!!ไอ้เชี่ยเต้!!” ผมลุกขึ้นทุบไอ้เต้กับไอ้ทอมไปคนละทีครับ  ไอ้พี่ย้งทำท่าห้ามพวกผม




“ไอ้พีช!! มึงคิดจะพูดอะไรปกป้องมันหน่อยไหม” ไอ้พี่ธัญหันไปถามพี่พีชที่นั่งมองแล้วขำพวกผมอยู่  เออแม่ง ทำไมมันไม่พูดอะไรวะ แฟนถูกด่าว่าหน้าเหี้ยอยู่นะ!!




“กะ…กู..กูไม่รู้จะเถียงยังไงดีว่ะไอ้ธัญ ฮ่ะๆๆๆ”




“โว้ย!!! นี่ก็อีกตัว! จำไว้เลยนะมึงไอ้พี่พีช!”ผมยืดมือไปตีไหล่มัน




“ผมว่ามันเป็นเหี้ยที่น่ารักดีนะ” ทุกคนกำลังวุ่นวาย แต่ไอ้เชี่ยโชจู่ๆมันก็พูดขึ้นมา  ทำให้ทุกคนหันไปมองมันหมดเลย  รู้สึกเหมือนเป็น เดจาวู เลยแหะ= =




“เงียบกันทำไม แล้วมองอะไร เอ้า เฮฮาสิเฮฮา!” ไอ้โช มึงคิดว่าเฮออกเหรอ มึงรู้ไหมน่ะว่ามึงนั่งอยู่ข้างไอ้พี่พีชนะ มึงดูตามันที่จ้องมึงอยู่ซะก่อน




“เอ้!!! พูดแบบนี้หรือไอ้เหี้ยโชแม่งชอบของแปลกวะ ฮ่าๆๆๆ” ไอ้ทอมพูดแล้วหัวเราะ  ทุกคนก็พยายามหัวเราะครับ ยกเว้นไอ้พี่พีชที่แม่งนั่งเหมือนจะแดกหัวไอ้โช  ไอ้โชก็แม่งไม่ได้รู้สึกอะไรเลย




“ใช่  กูชอบ” ไอ้เหี้ยโชพูดแล้วหันมามองผม  แล้วทุกคนก็เงียบอีกครั้ง  ไอ้พี่ย้งที่นั่งอยู่ข้างพี่พีชอีกด้าน กำลังพยายามล็อคแขนไอ้พี่พีชไว้




"ไอ้โช  กูจะบอกอะไรให้นะ  มึงจะมองไอ้กันต์ เป็นเหี้ย เป็นควาย เป็นลิง เป็นห่าอะไรก็ได้ แต่มึงห้ามมองว่ามันน่ารัก“

ไอ้พี่พีชมองไอ้โชแล้วพูดอย่างใจเย็น  แล้วพวกที่เหลือก็เกาหัวแกรกๆ ทำตัวไม่ถูกกันทุกคนเลยครับ




“ทำไมล่ะพี่พีช ก็มันน่ารักจริงๆนี่”




“เฮ้ย โช  กูว่าเลิกพูดยั่วพี่พีชเถอะ แล้วอีกอย่างกูหล่อเว้ยไอ้เหี้ย!!”




“เหรอ!!!”


พอผมพูดจบ ทุกคนก็หันมาพูดใส่หน้าผมอย่างพร้อมเพรียง…โอเค….กูไม่หล่อก็ได้ T_T




“กูไม่ได้ยั่วนะ กูพูดจริงๆ มึงอ่ะน่ารัก!”

พอไอ้โชพูดจบ ไอ้พี่พีชก็กระชากคอเสื้อมันขึ้น  เหี้ยแล้ว=[]=!!!!  ผมเลยรีบลุกขึ้นเดินไปแกะมือมันออกแต่ก็ไม่เป็นผลครับ  ไอ้เหี้ยโชก็แม่งทำหน้าไม่รู้สึกรู้สาอะไรเลยด้วย  พวกไอ้คุณนี่กลืนน้ำลายเอื้อก ทุกคนเลยครับ  พวกพี่ย้งเองก็พยายมจะช่วย แต่ดูท่าจะไม่ไหวเหมือนกัน  มึงเอากาวร้อนทามือเหรอว่ะเนี่ย!!!




“คนที่มองว่ามันน่ารักได้ มีกูคนเดียว คนอื่นไม่มีสิทธิ์”




“ทำไมอ่ะพี่ ตาก็ตาผม ก็ไม่ได้อยากมองว่ามันน่ารักหรอก แต่สมองมันสั่งมาแบบนี้นี่”

ไอ้เหี้ย!ถ้ามึงจะตอบว่า ครับ แค่คำเดียว กูว่าทุกอย่างก็จบแล้วว




“มันเป็นของกู”




“ก็แล้วไง ผมยังไม่ได้พูดสักคำ ว่าจะแย่งมันมา” ไอ้โชพูดด้วยสีหน้าปกติของมัน นี่มึงกล้าสบตามันตอนพูดด้วยเหรอโช=[]=!!




“โช กูว่ามึงพอเถอะ พี่พีชไม่ได้นอนมาตั้งแต่เมื่อคืน กูไม่อยากให้พี่เขาปวดหัวไปมากกว่านี้”

ผมเดินเข้าไปจับมือไอ้พี่พีชไว้แล้วมองหนน้าไอ้โช  คนก็เริ่มมองกันแล้วด้วย ถึงพี่พีชจะไม่ได้ตะโกน แต่ท่าทางพวกมันทำให้คนอื่นสนใจT_T




“ได้ พอแล้วครับพี่”

ไอ้โชยกมือขึ้นสองข้างเป็นสัญญาณว่า ยอมแพ้  ไอ้พี่พีชเลยปล่อยคอเสื้อมันครับ  แล้วทุกคนก็ถอนหายใจแบบไม่ได้นัดหมาย  ร่วมทั้งผมด้วย  ผมเลยไล่ไอ้โชไปนั่งข้างไอ้คุณ  แล้วผมก็ย้ายมานั่งข้างพี่พีชแทน เพื่อความปลอดภัย




“พี่พีช พี่ไม่ต้องห่วง ผมอาจจะชอบมันก็จริง แต่ผมไม่แย่งมันมาหรอก^^”

ย้ายที่นั่งแล้วมึงยังไม่วายพูดจากวนส้นมันอีก ไอ้เหี้ยโช!!!




“ล้อเล่นสนุกไหมเนี่ยหะมึง” 




“กันต์  กูพูดจริง…”




“โว้ยยยยยยยยยยยยย ผู้ชายบนโลกใบนี้เป็นเหี้ยอะไรกันไปหมด!!! ทำไมพวกมึงแดกกันเองงง เพราะแบบนี้ไง พวกกูถึงต้องใช้ผู้หญิง สองสามคน ต่อคืน เพื่อที่จะบริการให้ทั่วถึง พอๆๆๆ จบๆๆๆ เรื่องนี้พอที กูจะบ้า!”


ไอ้พี่ธัญลุกขึ้นมาตะโกนโวยวาย โบกมือปัดไปมา ใช้มือทำเป็นรูป ตัว X  แล้วพี่แกก็กระแทกตัวนั่งลงที่เดิม  ไอ้พี่ชินเลยลูบหลังปลอบใจ  บางทีพี่ธัญอาจจะยังหัวเสียกับเรื่องพี่แฮปอยู่ล่ะมั้ง=[]=!  ทุกคนเลยหยุดพูดเรื่องนี้กัน



แล้วไอ้ทอมก็ดึงพวกผมเข้าสู่สถานการปกติได้ครับ โดยการพูดเรื่องวางแผนจะไปเที่ยว ว่าจะไปยังไง เอารถอะไรไป  พี่ปั่นหาสาวได้ครบหรือยัง   สรุปคร่าวๆได้ว่า  สาวที่ไอ้คุณบอกให้พี่ปั่นไปหานั้น ได้ครบครับ แถมเผลอๆจะเกินด้วยเพราะพี่ปั่นบอกว่าไปกับพวกพี่พีชด้วย

หนุ่มๆมาตรฐานสูงครับ สาวๆสมัครไปกันเพียบ แต่รับจำกัดเลยต้องคัดคนแจ่มๆหน่อย    เรื่องรถ  แน่นอนว่า ไอ้เหี้ยคุณเอามินินั่งไปกับพี่ปั่นสองต่อสอง  ไอ้เต้ไอ้ทอมไอ้โชพี่ชิน ไปรถพี่ธัญ

ผมพี่พีชพี่ย้งพี่หมอแฮป ไปรถพี่พีชครับ   พี่ธัญออกตัวเลยว่า ไอ้เหี้ยแฮปนั่งคันไหน กูไม่นั่ง กูขอนั่งแยกกับมัน กูกลัวมัน   ส่วนพวกไอ้คุณ ก็ถามว่า พี่แฮปนี่ใคร  พวกพี่พีชเลยบอกว่า เดียวมึงก็รู้ รอดูมันเอาเองเถอะ


หึหึ  มีเซอร์ไพรส์แน่งานนี้ถ้าพี่แฮปเมา ฮ่าๆๆ  ส่วนสาวๆที่จะร่วมเดินทาง  ไอ้พี่ธัญเอารถตู้ของที่บ้านพร้อมพลขับ บริการครับ





-------------------------------------------------------------- 




ก่อนถึงวันสอบสองสามวัน  ผม กับ ไอ้โช  ก็ถูกพวกพี่พีชติวให้อย่างหนักหน่วงสุดๆ  แทบไม่ได้นอน  เพราะผมไม่ยอมอ่านหนังสือ เลยต้องมาหักโหมในช่วงท้าย 


เราติวกันหลังเลิกเรียนครับ  ก็ ไอ้โชกลับมาที่บ้านพร้อมกับพวกผม  พวกพี่ย้งก็ขับรถตัวเองมา  คนที่ตั้งใจติวให้ก็มีแต่ พี่พีช กับพี่ย้ง  ส่วนพวกพี่ธัญแม่งนั่งเล่นPS3 อยู่อีกห้อง  เสียงดังมาก จนพี่พีชเข้าไปด่า พวกพี่เขาเลยลดเสียงลง  ถ้าถามว่า ไอ้โชมาบ้านไอ้เชี่ยพี่พีชไม่ฆ่ามันตายเหรอ


 พี่พีชมันแยกออกครับ ส่วนเวลานี้ไอ้โชก็ไม่กวนผมด้วย  แล้วทำไมพี่พีชต้องหัวเสียกับที่มันล้อเล่นเรื่องที่ชอบผมด้วยวะ  เอาเถอะ มันคงจะหึงจริงๆ    สภาพผมตอนนี้   ใส่แว่นหนาๆ  ติดกิ๊บเปิดเถิก  นั่งตั้งใจฟังไอ้พี่พีชกับพี่ย้งสอนอยู่ครับ  ปฏิบัติไม่เท่าไหร่ แต่ทฤษฏีนี่ ผมขอลาตาย   หะ? ผมสายตาสั้นเหรอ??  เปล่าหรอก  ใส่ให้มันดูฉลาดขึ้นมาน่ะ = =  แต่ก็ไม่เห็นจะมีผลอะไรเลย T_T




“โอ้ยย ไม่ไหวแล้ววววว พักได้ไหม” ผมปิดสมุด ถอดแว่น วางดินสอลง ไม่ไหวแล้ววว ยัดอะไรเข้ามาตอนนี้ก็ไม่เข้าหัวเลย




“กูเพิ่งรู้นะว่าไอ้โชเรียนเก่งกว่ามึง  กูสอนอะไรไปมันทำได้หมด” ไอ้พี่พีชหันมาพูดกับผม  เออ กูโง่แล้วไง




“โง่แล้วไงวะพี่พีช ไม่เอาแล้ว  กันต์ขอแค่ผ่านก็พอ”




“มึงฝันอยู่เหรอกันต์ รีบๆอ่านเถอะ”

ไอ้โชเงยหน้าหล่อๆขึ้นมาบอกผม  โว้ยยยยยยยย กูมั่นใจว่ากูคงจะผ่านแบบเฉียดฉิวเว้ยยย




“เฮ้อ….กูไม่มีอะไรจะสอนน้องโชแล้วพีช  มันจำได้หมด  จบครอสแล้ว” ไอ้พี่ย้งปิดหนังสือ  ส่วนไอ้โชก็ไหว้ขอบคุณพี่ย้งครับ  แล้วกูล่ะ




“มึงยังไปไม่ถึงไหนเลยกันต์”

ไอ้พี่พีชเอาปากกามาเคาะหัวผม  ก็คนมัน IQ ต่ำนี่T^T
ระหว่างที่ผมติวกันอยู่ พ่อแม่ของไอ้โชก็โทรมาหามันเป็นพักๆ  ไม่ใช่แค่ตอนติวหรอกครับ  ที่มหาลัยเองก็ด้วย  ผมเพิ่งจะมาสังเกตช่วงหลังๆนี่แหละ

ผมเองก็นะ เพิ่งสนิทกับมันได้ไม่นาน บอกตามตรงผมไม่ได้ใส่ใจอะไรกับคนที่เพิ่งจะรู้จักกันมากนัก  แต่พักนี้แหละที่ผมเริ่มใส่ใจกับเพื่อนใหม่ของผม


“พ่อแม่มึงจะห่วงมึงเวอร์ไปไหนวะไอ้โช” ไอ้พี่พีชหันไปถามตอนที่ไอ้โชวางสายแม่มัน




“ไม่รู้ดิพี่  ผมป่วยง่ายอ่ะ เป็นมาตั้งแต่เด็กล่ะ  อากาศเปลี่ยนก็ไข้  พ่อแม่เลยห่วงน่ะ”

ไอ้โชที่นั่งดูผมกำลังอ่านหนังสืออยู่พูด แต่มันไมได้หันไปมองหน้าไอ้พี่พีช




"บอบบางอย่างเหี้ย"

ผมเงยหน้าพูดใส่หน้ามัน  แต่ปกติเวลาอยู่มหาลัยมันก็แข็งแรงดีนะ  กวนส้นตีนผมตลอด ไม่เห็นจะเหมือนคนป่วยง่ายเลยสักนิด  นั่นเป็นเหตุผลที่ผมไม่ได้ใส่ใจเรื่องร่างกายมัน




“ใครจะไปหนาอย่างควายอย่างมึงล่ะไอ้กันต์”

มันพูดแล้วผลักหัวผม  พอมันแตะตัวผมเท่านั้นแหละ ไอ้พี่พีชแม่งหันไปมองมันตางี้แทบถลนออกมา  ไอ้โชเลยรีบยกมือขึ้นสองข้างแล้วยิ้มให้ไอ้พี่พีช  พอไอ้พี่ย้งเห็นก็ส่ายหัวแล้วผลักหัวไอ้พี่พีชเบาๆทีนึง




“โธ่  เพื่อนกู  แม่ง ยิ่งกว่าหมาห่วงกระดูก” ไอ้พี่ย้งพูดแล้วขำน้อยๆ




“มึงไม่เห็นไอ้โชมันแต๊ะอั๋งแฟนกูเหรอ” ไอ้เชี่ยพี่พีชฟ้องพี่ย้งแล้วชี้มาที่ไอ้โชที่นั่งกินขนมอยู่




“กูไม่เรียกแต๊ะอั๋งเว้ยไอ้เหี้ย  มันก็เพื่อนกัน  กูแตะตัวมึงไอ้กันต์ยังไม่โวยวายเลย”




“ก็กูกับมึงเป็นเพื่อนกัน”




“มันก็เป็นเพื่อนกัน  มึงเลิกคิดมากได้แล้ว  ใช่ไหมไอ้โช” ไอ้พี่ย้งหันหน้ามาถามไอ้โช




“ใช่แล้วคร๊าบ  เพื่อน! กันครับพี่พีช ^w^” ส่วนไอ้โชหันหน้าไปหาอี้พี่ชแล้วยิ้มกวนให้ทีนึง  มึงนี่ไม่เข็ดจริงๆไอ้โช




“ไม่รู้ทำไม มึงพูดแล้วกูอยากต่อยปาก”

ไอ้พี่พีชหักนิ้วตัวเองดังกร๊อบๆ  ไอ้โชเลยลุกขึ้นแล้ววิ่งหนีไปหาพวกพี่ธัญ  ไอ้พี่พีชที่จะลุกตามถูกไอ้พี่ย้งดึงเสื้อไว้  มันเลยกลับมานั่งที่เดิม




“มึงก็เหมือนกัน!! หัดหวงเนื้อหวงตัวบ้าง!!! ”

มันหันมาพูดเสียงดังใส่ผมแล้วตบหัวผมที่กำลังตั้งใจอ่านหนังสืออยู่  ไอ้เหี้ย กูกำลังจะบรรลุอยู่แล้วแท้ๆ  ความรู้กูหล่นหายไปไหนบ้างแล้วว่ะ




“อะไรเล่า! หึงเวอร์เหี้ยๆ เกินไปแล้วนะมึงพี่พีช!!”




“พวกมึงนี่ คุยกันดีดีบ้างนะ  กูขอตัวไปเล่นเกมส์กับพวกไอ้ชินก่อน”

ไอ้พี่ย้งลุกขึ้นตบหลังไอ้พี่พีชสองสามทีแล้วเดินออกไป  ทิ้งให้ผมกับมันนั่งอยู่ด้วยกันสองต่อสอง


“เฮ้อ…..ไม่เข้าใจอะไรก็ถามกูละกัน  กูจะนั่งดูเงียบๆ”




“คร๊าบ……”





…………………………………………………..







…………………………………………






…………………………………






……………………………







……………….






มันนั่งเงียบจริงๆครับ= = สงัดสุดๆ  มีแต่เสียงเปิดหนังสือเรียนของผม  ส่วนมันก็ นั่งมองผมอ่านอยู่เงียบๆ  กูเริ่มอึดอัดแล้วนะ  ถึงจะบอกว่าเงียบ แต่ไอ้พวกที่เล่นเกมมันก็มีเสียงดังมาเป็นพักๆครับ    ผมเลยปิดหนังสือเพราะเริ่มอ่านไม่รู้เรื่อง ปวดตาด้วย




“พักหน่อยนะพี่พีช…”ผมหันไปบอกมันที่นั่งอยู่เงียบๆ  กูเบื๊ออเบื่อ  สงครามเงียบ= =




“อืม พักสิ”

  มันพูดแล้วลุกขึ้นเหมือนจะเดินไปที่อื่น  แต่ก็ไม่รู้ทำไม  มือผมถึงได้ไปดึงเสื้อมันไว้




“มีอะไรเหรอ?”

มันหันมาพูดกับผม  ผมเลยส่ายหัว  แล้วกระตุกเสื้อมันเป็นสัญญาณบอกมันว่า นั่งลง
ไอ้พี่พีชก็นั่งลงเงียบๆครับ  มันเงียบ  ผมก็เงียบ  ตอนนี้เราสองคนนั่งข้างกัน แต่ไม่มีใครพูดอะไรออกมาเลย




“อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก กูแพ้ไอ้โชอีกแล้ว!!!”




“ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อ่อนว่ะพี่  คนต่อไปมาเลยครับ!!!!!!”

 เสียงโวยวายจาก  พี่ธัญกับไอ้โช   ถ้าปกติ ไอ้พี่พีชคงตะโกนกลับไปว่า หนวกหู!!!!  แต่นี่มันแค่หันไปมองแล้วก็นั่งเงียบเหมือนเดิมครับ  แล้วนี่พวกผมสองคนเป็นอะไรกันวะ




“พี่โกรธอะไรเหรอ…..” ผมตัดสินใจเป็นฝ่ายพูดขึ้นมาทำลายสงครามเงียบของเราสองคน




“เปล่านี่ ไม่มีอะไรหรอก แค่เหนื่อยๆ” มันถอนหายแล้ว แล้วพูดแต่มันไม่มองหน้าผม




“นวดให้ไหม  ขอโทษนะที่ทำให้พี่พีชลำบากตลอดเลย” ผมพยามสุดๆในการทำตัวให้ดูแบ๊ว ดูน่ารัก ให้เหมือนกำลังอ้อนมันอยู่




“ไม่ต้อง  ไม่ลำบากหรอก” มันยกมือห้ามผมที่กำลังจะลุกขึ้นนวดให้มัน




“อย่าเป็นแบบนี้สิ” ผมนั่งลงที่เดิม




“แบบไหน”




“ก็แบบนี้แหละ ไม่สมกับเป็นพี่เลย”




“กูก็เป็นแบบนี้แหละ  โทษทีนะ”




“พี่พีชของผมไม่ได้เป็นแบบนี้สักหน่อย” ผมเอื่อมมือไปจับมือมัน  แต่มันไม่จับมือตอบผม




“แบบไหน สนใจกูด้วยเหรอมึงน่ะ?”




“…..สนสิ….เห็นไหม พี่กำลังโกรธกันต์อยู่” ผมมองหน้ามัน แล้วจับมือมันแน่นกว่าเดิม




“เฮ้อ…..อ….!!!” มันถอนหายใจเสียงดังแล้วดึงผมเข้าไปกอด  ไอ้เหี้ย กอดกูเบาๆหน่อย…




“เป็นอะไรครับ” ผมพูดแล้วกอดตอบมัน




“กูรักมึง….”




“ผมก็รักพี่….”




“กูหวงมึง….”




“อื้ม ผมก็หวงพี่….”




“กูไม่ชอบให้คนอื่นแตะต้องตัวมึง”





“อื้ม  ถ้าไม่ใช่พวกพี่ย้ง ผมก็ไม่อยากให้ใครมาแตะตัวพี่เหมือนกัน….”




“กันต์…สัญญาสิว่าจะไม่ทิ้งกู”




“สัญญาครับ…พี่ก็ห้ามทิ้งกันต์นะ…”




“อื้ม…กูรักมึงจนจะบ้าตายอยู่แล้วนะกันต์ อย่าทำให้กูบ้าไปมากกว่านี้เลย,,,”




“ ไม่ได้หรอก พี่ต้องรักกันต์ให้มากกว่านี้  เพราะพี่ก็ทำให้กันต์เป็นบ้าเหมือนกันนี่….. ”




“กันต์……”




“ครับ…?”


ไอ้พี่พีชคลายกอด  แล้วมองหน้าผม  หน้ามันค่อยๆเคลื่อนเข้ามาใกล้  ตาของผมก็ค่อยๆปิดลงช้าๆเหมือนกัน…







“ถ้าจะเอากัน เชิญบนห้องครับ!!!!!!!!!!!!!!”









ยังไม่ทันที่ปากผมสองคนจะแตะกัน  พอหันไปตามเสียง  พวกไอ้เชี่ยพี่ธัญแม่งยืนถือไอโฟนพร้อมเพรียงเรียงหน้ากระดานครับ ยกเว้นไอ้โชที่เป็นคนตะโกนขึ้นมา  ไอ้เหี้ยโช!!!!  รีบหนีไปเลยนะมึง!!!




“ไอ้เหี้ย!!!!!!! พวกมึงตาย!!!!!!!!”




และตามคาด ไอ้พี่พีชลุกขึ้นไล่เตะทุกคนครับ เว้นแต่ผมที่นั่งหัวเราะดูพวกนี้โดนไล่เตะก้น  แต่เมื่อกี้ แอบเสียดายนิดๆแหะ บรรยากาศกำลังดีแท้ๆ T_T  ไอ้โช ไอ้เหี้ย…..







--------------------------------------   








………………………………..




หึหึหึหึหึหึ…… ตอนนี้ผม  ไอ้คุณ  ไอ้ทอม  ไอ้เต้   กำลังนั่งเขี่ยน้ำแข็งในแก้วน้ำ ด้วยใบหน้าซีดเซียวหลังออกจากห้องสอบ   ไอ้เต้ กับไอ้ทอม ทำท่าเหมือนจะอ้วกเป็นพักๆ  มันบอกว่ามันเมาข้อสอบครับ ส่วนไอ้โชมันทำท่าสบายๆ เพรามันบอกว่า กูอาจจะได้คะแนนเต็ม  ส่วนพวกผมสี่คน ดูจากสภาพแล้ว ถ้าจะผ่านคงแบบเฉียดๆ  ถ้าไม่ผ่านก็คง…..ได้คะแนนต่ำเตี้ยเรี่ยดิน….



“เอาน่าพวกมึง  สดชื่นหน่อย สอบเสร็จแล้ว ไม่มีภาระอะไรแล้ว” พี่ย้งตบหลังไอ้คุณเบาๆ




“หึ……..ถ้ากูต้องลงเรียนใหม่ แม่กูได้ฆ่ากูแน่…..” ไอ้เต้มันบ่นพึมพำแล้วยกแก้วน้ำขึ้นมาดูด




“กูนี่แม่ง โดนตัดออกจากกองมรดกแน่…..” ไอ้คุณพูดแล้วเอามือขยี้หัวตัวเอง




“อุ๊ก!!!!!....” ส่วนไอ้เชี่ยทอมทำหน้าพะอืดพะอม




“กูไม่มีอะไรให้เสียแล้ว……โอ้ย!! ตบหัวทำไม!” ผมที่พูดจาเหม่อจาเหม่อลอย โดนฝ่ามือของไอ้เชี่ยพี่พีชตบเข้าที่กะบาล




“แย่จังเลยนะทุกคน  กูเรียนจบก่อนเหงาแย่เลย” ไอ้โชมองพวกผมด้วยแววตาเยาะเย้ยเต็มที่ครับ  โว้ยยยยย=[]=!!!



“พวกมึงซึมแค่วันนี้เท่านั้นแหละ  อีกสามวัน เราก็จะไปเที่ยวกันแล้วนะโว้ย!!!”

ไอ้พี่ธัญตบโต๊ะพูดเสียงดัง  แล้วพวกไอ้เต้ไอ้ทอมก็คืนชีพเมื่อพวกมันพร่ำเพ้อถึงสาวๆนมใหญ่ๆใส่บิกินี่ตัวเล็กๆ  โอยยยย กูเองก็เริ่มคึกขึ้นมาแล้วเหมือนกัน!!!!!




“กันต์  กูห้ามมึงถอดเสื้อ เข้าใจ๋?”ไอ้พี่พีชหันมาบอกผม




“มันห้ามมึงถอดเสื้อ งั้นมึงถอดกางเกงแทน  โอ้ย!! ไอ้เหี้ยพีช!!! กูพูดผิดตรงไหน” ไอ้พี่ชินยื่นหน้ามาบอกผม พูดไม่ทันจบ พี่พีชก็ตบหัวไอ้พี่ชินไปสุดแรง




“อย่ามาทะลึ่งกับแฟนกูไอ้เหี้ยชิน  เดียวกูบอกไอ้แฮปดูดปากมึงอีกคน”




“เอาเลยมึง!!! ให้มันโดนซะบ้างมันจะได้เข้าใจความรู้สึกกู!!” ไอ้พี่ธัญหาเพื่อนร่วมชะตากรรม  ส่วนไอ้พี่ชินยกมือไหว้ไอ้พี่พีชแล้วนั่งเงียบเลยครับ




“แล้วนัดเจอกันกี่โมงอ่ะพี่” ไอ้โชถาม




“เที่ยงคืนม่ะ? จะได้ไปเช้าที่นู้น” ไอ้ทอมเสนอ




“งั้นกูคงไม่ได้นอน= =” ไอ้คุณหันไปบอกไอ้ทอม ส่วนไอ้ทอมก็ทำหน้า งงๆ




“มันนั่งไปกับพี่ปั่นสองคน  รถคันอื่นมีผู้ชายเวลาง่วงก็เปลี่ยนกันขับได้ แต่มันเปลี่ยนไม่ได้ไงมึง” ผมบอกมัน  มันก็ร้อง อ๋ออออ  แล้วก็นั่งเครียดกันอีกครับ




“ไม่เป็นไร เดียวกูนอนเอาแรงตั้งแต่เช้าก่อนเดินทาง ” ไอ้คุณพูดขึ้นมา  แล้วพวกผมก็พยักหน้าตกลงตามนั้นครับ

อีก สาม วัน  พวกผมจะไปเที่ยวกันแล้ว!!  โคตรตื่นเต้น>_<  เดินทางกับเพื่อนๆครั้งแรก  ต้องใช้คำว่าเพื่อนๆครับ  สมัยเรียนมัธยม มีแค่ไอ้คุณ  ตอนนี้ผมมีเพื่อนเยอะแยะ  มันต้องสนุกมากแน่ๆ ฮี่ๆ  ทะเลจ๋า!!!!!!!ฉันกำลังจะไปหานาย!!!!






TBC.
-------------------

heenimz

  • บุคคลทั่วไป
ตอนที่ 20  (ก่อนเดินทาง วันเบาๆ ของน้องคุณ)






“กันต์! กูเก็บของหมดแล้วนะ แต่กะว่าจะไปซื้อขนม มึงไปด้วยกันไหม?”

ตอนนี้ 9.00  ผมโทรไปปลุกมัน เพราะคืนนี้เราจะเดินทางกันแล้วไง!! ตื่นเต้นสุดๆ เมื่อวานพี่ปั่นโทรมาถามผมว่า ผมชอบสีอะไร  ผมบอกไปว่า สีฟ้าอ่อน  พี่เขาก็บอกว่า งั้นพี่จะซื้อชุดว่ายน้ำสีฟ้าอ่อนนะ 

โฮกกกกกกกกกกกกก  แฟนผมแม่งน่ารักสัดๆอ่ะ  แต่พักนี้เราไม่ค่อยได้คุยกันครับ  เพราะพี่เขาบอกว่ายุ่งๆ ผมเองก็อ่านหนังสือ  แต่เราก็โทรหากันบ้างนิดหน่อย


‘ม่าย….กูยังไม่อยากลุก…..เที่ยงๆมึงค่อยออกมารับกูสิ’

ไอ้บ้านี่ ผมต้องนอนเอาแรงนะเว้ย  กะว่าพอกลับมาจากซื้อของ แล้วผมจะนอนเลยครับ




“งั้นมึงไม่ต้องไปล่ะ  ตื่นแล้วอยากได้อะไรโทรมาบอกกูนะ  กูจะไปกับพวกไอ้ทอมแทนแล้วกัน”

ผมบอกมันแล้ววางสายไป  ผมกับไอ้กันต์สนิทกันมานานแล้วครับ แต่พักนี้ผมห่างๆกันเพราเรียนคนล่ะคณะ แต่ตอนเที่ยงถ้าพวกผมว่างก็จะไปหามัน  ผมรู้ว่ามันเหงา


แต่ตอนนี้มันก็มีเพื่อนใหม่แล้ว  ไอ้โช ไงล่ะ  บางทีแอบน้อยใจที่มันทำท่าสนิทกับไอ้โชมากกว่าผม  ก็ผมเป็นเพื่อนซี้ของมันนี่ครับ  แต่ผมก็เข้าใจมัน  เวลานี้ถ้าไม่มีไอ้โชในชั้นเรียน มันก็คงไม่มีใคร  ผมจะยอมพยายามไม่น้อยใจมันแล้วกัน



ผมกำลังกดหาเบอร์ไอ้ทอม   นี่ไง…..



‘ว่าไงไอ้คุณ!!!!!!!!’ ยังไม่ทันที่ผมจะอ้าปากพูด ไอ้ทอมก็แหกปากพูดขึ้นมาซะก่อน




“เหี้ย กูจะไปซื้อของที่โลตัส มึงไปด้วยไหม  ชวนไอ้เต้ด้วย  ไอ้กันต์ยังไม่ลุกจากเตียงปล่อยมันไป”




‘ไปๆๆๆ มารับกูสิ  แต่เดียว ไม่ดีกว่า ไปเจอกันที่นั่น เดียวกูขอยัดของใส่กระเป๋าก่อน  มึงจะไปตอนไหน’




“อีกแปปนี่แหละ เพราะกูจะรีบซื้อแล้วกลับมานอนเอาแรง”




‘เออๆๆ เสร็จแล้วๆ มึงออกไปก่อนได้นะ เดียวกูโทรหาไอ้เต้เอง’




“โอเค ถ้าพวกมึงไปถึงแล้วโทรหากูแล้วกัน”

ผมพูดจบกำลังจะวางสาย ก็ได้ยินเสียงไอ้ทอม สบถว่า เหี้ยกูลืมเอากางเกงในใส่กระเป๋า    ลืมอะไรได้ทุเรศจริงๆไอ้นี่


ก่อนออกจากบ้าน ผมนั่งเชคของในกระเป๋า แล้วจดสิ่งที่จะไปซื้อ  ผมเคยมักง่ายไม่จดไป พอไปถึงที่ก็ลืมว่าจะซื้ออะไรทุกที  เลยต้องจดเอาไว้ครับ  โอเค…ขนม  สบู่  แปรงสีฟัน ยาสระผม ยาสีฟัน  …..ห่วงยางด้วยแล้วกัน…ชูชีพ…..เรียบร้อย!

ผมเดินไปแล้วทวนของที่จะซื้อ  ก่อนจะคว้ากุญแจรถ แล้วมุ่งหน้าสู่โลตัส~~





----------------------------




มาถึงแล้วครับ  อากาศร้อนใช้ได้…ยังไงผมก็คงจะไม่ยืนรอพวกไอ้ทอมตรงนี้แน่  ขอเข้าไปตากแอร์ก่อนแล้วกัน


หวา…..ผู้หญิงหันมามองผมเยอะเลยครับ ไม่เว้นแม้แต่พนักงาน  โอ้ยยยยตัวกู ไม่รู้จะหล่อไปไหน   ผมแอบมองเงาสะท้อนของตัวเองในกระจก  เป๊ะมากท่านคุณ หึหึ  อยากบอกสาวๆทุกคนว่า อย่ามองครับ ผมมีแฟนแล้ว -..-


แต่เดียวพวกไอ้ทอมมา คงจะแย่งสายตาที่กำลังจ้องมองผมไปได้อยู่  ผมไม่ค่อยชอบให้มองเท่าไหร่ครับ รู้สึกประหม่า  บางทีเขาอาจจะมองเพราะผมหล่อ แต่บางทีมองเพราะผมลืมรูดซิป  หรือว่าแต่งตัวประหลาด  เลยต้องพยายามเชคตัวเอง 

ผมเดินไปดึงรถเข็นออกมาแล้วเข็นรอพวกไอ้ทอม  ไม่นานมันก็โทรมาครับ


“กูอยู่ข้างใน พวกมึงตามเข้ามาเลย  ตรงแผนก CD ”

ผมพูดจบ มันก็บอกว่า เออๆ แล้วตัดสายไป

ผมเดินหยิบ CD แผ่นนู้นแผ่นนี้ขึ้นมาดูรอ   แล้วพวกมันก็เดินหล่อ(น้อยกว่าผม)เข้ามาครับ


“พวกมึงเป็นเซเลบเหรอครับ ใส่แว่นดำมาเดินห้าง” ไอ้ทอมกับไอ้เต้แม่ง ดูโอ้มาเลย แว่นแบรนเนมที่ซื้อมาจากถนนคนเดิน




“อ้าว กูลืมถอด” ไอ้ทอมบอกแล้วมันก็ถอดแว่น  แต่ไอ้เหี้ยเต้มันยังใส่อยู่ มันบอกว่า เห็นไอ้ทอมไม่ถอด มันก็กลัวว่าไอ้ทอมจะเด่นกว่า เลยใส่คู่มาเลย




“ป่ะๆ พวกมึงซื้ออะไรมั่ง  ไอ้กันต์บอกให้ซื้อขนมไปเผื่อมันเยอะๆ”

ผมเข็นรถ ที่ตอนนี้ไอ้เชี่ยเต้ลงไปนั่งเรียบร้อย  คนมองเพียบ เพราะว่าผู้ชายตัวควายอย่างมันลงไปนั่งในตระกร้าทำไม




“ของกูครบล่ะ ถ้าจะซื้อคงเป็นขนม เหล้า เบียร์ ไวน์ ” ไอ้เต้หันหน้ามาบอกผม




“กูจะมาซื้อแปรงสีฟัน กับ กางเกงใน”




“โห  ซื้อใหม่เลยเหรอไอ้เหี้ย นี่มึงกะทำทุกวันเลย?”




“กูซื้อด้วยๆ แม่งกูก็ลืมว่าเวลาถอดมันต้องเห็นกางเกงในก่อน  กูเอาไปมีแต่ที่มันย้วยๆลืมนึกไปว่ามีสาวไปด้วย” แล้วไอ้เชี่ยเต้ก็นึกออกว่ามันจะซื้ออะไร




“กูก็อยากได้ตัวใหม่ไปใส่ให้สาวๆประทับใจ ฮ่าๆ” ไอ้ทอมบอกแล้วเบียดผมออกจากตระกร้า  มันเข็นไอ้เต้ไปที่แผนกชุดชั้นในเรียบร้อย  ผมก็เดินตามไปครับ




“ฮ่ะๆๆๆๆๆๆๆ เฮ้ย!! มึง เอาตัวนั้นให้ไอ้เต้เลย” ผมเดินไปหาไอ้ทอมที่หยิบกางเกงในลายเสือดาว แล้วกำลังเทียบใส่กับหน้าไอ้เต้




“เฮ้ย  ใส่แล้วแม่งดุแน่ไอ้เต้  คึกถึงเช้าแน่มึง” ไอ้ทอมบอกแล้วปากางเกงในใส่หน้าไอ้เต้




“พวกมึงอย่าทำอะไรให้มันเกินเลยนักล่ะ”

ผมบอก  แลดูเป็นคนดีเนอะ ฮ่าๆ  เพราะผมมีแฟนแล้วน่ะสิ ถ้าเป็นแต่ก่อน ผมคงร่วมวงกับพวกมันไปแล้ว  แต่เพราผมมรักพี่ปั่น ก็ไม่อยากให้เสียใจครับ ผู้หญิงดีดีสมัยนี้หายาก! แต่ผมคงโชคดีจริงๆที่เจอพี่เขา




“กูไม่อยากคุยกับพวกที่มีแฟนแล้วแม่งลืมสันดารตัวเอง” ไอ้เต้ปา  กางเกงในลายเสื้อดาวมาใส่หน้าผม




“กูไมได้ลืม!! แต่กูเปลี่ยนสันดารตัวเองแล้วไอ้ห่า  มึงหัดเป็นคนดีแบบกูบ้างนะ!!” ผมหยิบขึ้นมาแล้วปาลงตระกร้า




“ตราบใดที่กูยังโสด กูก็จะเป็นแบบนี้ต่อไป!!!”

ไอ้เต้พูดแล้วยกมือขึ้น ไอ้เหี้ยทอมก็เอาด้วยครับ= = พวกมึงนี่เข้ากันได้ดีจริงๆ  ผมกับพวกมันซื้อของจนครบ   แต่ก็ไม่ลืมที่จะเชคของในตระกร้าว่าขาดอะไรบ้างหรือเปล่า


ไอ้สองตัวนี้ซื้อ กกนไปคนล่ะ สี่ตัว  มันบอกว่า ตอนเช้ามันจะใส่ตัวขาดๆย้วยๆ  ส่วนตอนXXX มันจะใส่กกนเผด็จศึก  ส่วนผม คัดเลือกตัวที่ดีที่สุดไปแล้วครับ!! ผมเองก็จะ เผด็จศึกพี่ปั่นที่ทะลเหมือนกัน รู้แล้วเงียบไว้นะ

  ผมรู้ว่าผู้หญิงคงไม่ชอบให้มาป่าวประกาศแบบนี้  แต่มันอดไม่ได้ ฮ่า ธรรมดาผู้ชายครับ  พอซื้อของเสร็จ  พวกผมก็มาแบ่งกัน แล้วก็แยกย้ายกันกลับไปเตรียมตัวสำหรับการเดินทางในค่ำคืนนี้








พอกลับมาถึงบ้าน  ผมก็จัดการล้างมินิของผมที่จะใช้เดินทางให้เอี่ยมเหมือนเพิ่งถอยมาเมื่อวาน  พอล้างเสร็จ ผมก็อาบน้ำแล้วเตรียมตัวที่จะนอนเอาแรงขับรถในคืนนี้

  ตอนนี้ถ้าไห้เดา ไอ้กันต์มันคงวุ่นกับการเตรียมของอยู่แน่ๆ   ถ้ามันไม่ได้วุ่นแสดงว่าพี่พีชคงทำให้มันหมด  รักกันดีจริงๆให้ตาย


  ตอนแรกผมก็ไม่คิดว่าไอ้กันต์มันจะไปชอบพี่พีชหรอกครับ ปกติผมเห็นมันเหล่หญิงตลอด ใครจะไปคิดว่าจู่ๆมันจะมีผัวแทนที่จะมีเมีย  แต่ถ้ามันมีความสุขผมก็ดีใจกับมันจริงๆครับ  เพราะรู้สึกผิดที่ช่วงแรกผมหนีไปมีความสุขคนเดียว





กี่โมงแล้วเนี่ย……บ่ายโมง…? งั้น นอนเลยแล้วกัน




ผมถอดเสื้อ แล้วขึ้นเตียง ฝันดีนะครับ….ZzZzZzZz







……………………………………….







……………………………







………………………………….







………………………








………………………..








“อื๋อ…….อ”  ผมงัวเงียลุกขึ้นมา แล้วคว้าไอโฟนมาดูเวลา….อ๋า….19.30 นอนไปเยอะเหมือนกันแหะ  พอตื่นแล้วผมก็หลับยากซะด้วยสิ  แต่ก็ไม่อยากลุกจากที่นอนเลย…


ผมยังนอนหลับตาอยู่บนเตียง แต่ไม่ได้หลับ  มือกำไอโฟน  ตอนนี้ผ้าห่มของผมลงไปกองที่พื้นแล้วสินะ





วือออออ  วืออออออออออออ  วือออออออ






ผมสะดุ้งลืมตาขึ้นมา เพราะไอโฟนของผมสั่น  พอเห็นเบอร์คนที่โทรเข้า ก็ทำให้ผมยิ้มไม่หุบ  พี่ปั่น  โทรมาครับ

ผมนั่งเทสเสียงตัวเองให้ดูเหมือนคนตื่นอยู่ตลอดเวลา  แล้วกดรับสาย


“ครับพี่ปั่น!!”




‘ฮ่ะๆๆๆๆ  จริงเหรอยะ! ร้ายนะหล่อน’




“ฮัลโหลๆ พี่ปั่น????”




‘ร้ายมานานแล้ว มึงเพิ่งรู้เหรอ!!’




“ฮัลโหลววววววววว” ดูเหมือนจะโทรออกมาหาผมเองสินะ ปลายสายมีแต่เสียงผู้หญิงคุยกันเสียงดังเต็มไปหมดเลย  แต่ผมก็แยกออกว่า เสียงแฟนผมน่ะเสียงไหน-.,-




‘แล้วนี่มึงกับน้องคุณได้กันหรือยัง’




‘อีห่า  กูอ่อยจนไม่เหลืออะไรแล้ว แม่งไม่ทำอะไรกูสักที’




‘น้องเค้าแม่งเป็นเกย์ตามเพื่อนป่ะวะ กูได้ข่าวว่าผัวมึงมีเพื่อนเป็นเกย์คบกับ ไอ้พีชถาปัตย์’




‘เห….ไม่หรอกม๊าง  แต่ไอ้พีชนี่เป็นเกย์เหรอวะ  โหย ไปเที่ยวคราวนี้กูอุตส่าห์เล็งมันไว้’




‘เหรอ  ไปเที่ยวคราวนี้กูเล็งเพื่อนไอ้พีชไว้ว่ะ  ไอ้ย้งน่ะ แม่งโคตรเท่ ’

หะ……? เสียงพี่ปั่นของผมพูดแบบร่าเริงสุดๆ




‘ผัวเด็กของมึงล่ะอีปั่น!!! ผัวมึงก็ไปด้วยนะ’




‘ช่างหัวมันสิ  วันๆอยู่แต่กับเพื่อน เปิดช่องว่างให้กูหาผู้ชายไว้แก้เหงาเอง  มึงดูๆ ’




‘กรี๊ดดดดดดดดด  อิปั่น อีเลว  มึง มึงไปเที่ยวกับพี่โอมห์คณะเรามาเหรอ อีห่า เหลือไว้ให้พวกกูบ้าง’




‘ซอรี่นะจ๊ะสาวๆ ผู้ชายตามกูมาเอง  ไอ้คุณก็เหมือนกัน เจอนมใหญ่ๆของกูตอนเจอกันครั้งแรกมันก็วิ่งมาใส่แล้ว ฮ่าๆ  แต่กูยังไม่เลิกหรอก  เก็บไว้ ควงโชว์ชาวบ้าน  มึงคิดดู  หล่อโคตรพ่อ  รวยโคตรแม่ เป็นมึงจะทิ้งมันไหม’




“……………….”




‘เออ เบื่อเมื่อไหร่เขี่ยมาให้กูแล้วกัน  กูนมเล็กกว่ามึงนิดเดียวเอง’




‘เดียวกูเบื่อโยนให้พวกมึงแทะเลย ฮ่าๆๆ’




ติ๊ด!!................................







รู้อะไรไหม……..ถ้าเสียงที่ผมได้ยินเมื่อกี้ เป็นแค่ความฝันดีหรอก  บางทีตอนนี้ผมอาจจะยังไม่ตื่นก็ได้….ใช่…ผมฝันอยู่……….


.แต่….ที่ผมไม่ทำอะไรก็เพราะผมเห็นว่าพี่เขาสำคัญนะ…ก็พี่เขาน่ารักขนาดนั้น…สวยขนาดนั้น…ผมไม่กล้าที่จะแตะต้องพี่เขาด้วยซ้ำ…..บางทีผมก็ไม่รู้ว่าในสายตาพี่เขาผมเป็นยังไง  ตอนนี้ก็พอรู้แล้วว่าผมก็คงเป็นไอ้โง่คนนึง




แล้วนี่กูเพิ่งชมพี่เขาไปไม่นาน…………………………..นึกอะไรไม่ออกเลยแหะ…..





“เฮ้อ………ออกไปข้างนอกหน่อยแล้วกัน” ผมถอนหายใจ แล้วลุกจากเตียงคว้าเสื้อกับกระเป๋าเงิน กุญแจรถ




“ไปบ้านกันต์แปปนึงนะแม่!” ผมวิ่งลงบันไดแล้วตะโกนบอกแม่ที่นั่งดูละครน้ำเน่าอยู่  แล้วขับรถออกจากบ้าน


ผมขับรถไปเรื่อยเปื่อย….จำเส้นทางไม่ค่อยได้เลย…..ปากบอกว่าจะไปบ้านไอ้กันต์  แต่ที่จริงผมก็ไม่รู้ว่าจะไปทีไหนเหมือนกัน  คืนนี้จะเดินทางแล้วผมไม่อยากจะเล่าเรื่องน่าปวดหัวให้มันฟัง  ยิ่งพวกไอ้ทอมไอ้เต้ยิ่งแล้วใหญ่..


มือของผมบังคับมินิเป๋ไปเป๋มา….รถข้างหลังก็บีบแตรไหล  บางคนแซงขึ้นมาแล้วตะโกนด่าผม…ไอ้เหี้ยถ้ากูมีปืนกูจะยิงพวกมึงใส้แตกตายกระจายเต็มพื้นถนนเลยสัด…..


ไม่รู้อะไรมันตีกันในตัวผม  ทั้งโกรธ ทั้งเสียใจ  ทั้งผิดหวัง…..อยากฆ่าใครสักคน คนคนนั้นคงจะเป็นตัวเองล่ะมั้ง….  รถผมตอนนี้มาจอดที่ร้านเหล้า ร้านหนึ่ง ที่ผมเคยมากับพวกไอ้กันต์….


ผมเปิดประตูรถแล้วเดินลงไปหาที่นั่ง  ผมเลือกมุมที่มืดที่สุดเพื่อที่จะได้ไม่มีใครมองเห็นผม  ดนตรีวันนี้เป็นเสียงกีต้าร์คลาสสิก เล่นคลอเบาๆพร้อมกับเสียงร้องเพลง….





สอนให้รู้หน่อย ให้ตาสว่าง
สอนให้คิดบ้าง ให้ฉันโกรธแค้นเธอ
สอนให้รู้สึก ว่าทุกข์ที่เจอ
เพราะว่ารักเธอ ก็เลยเจ็บแบบนี้

ถึงจะรู้ แต่ก็ทำไม่เป็น
ทั้งที่เห็น ว่าเธอทำขนาดไหน

ฉันก็เกลียดเธอไม่ลง ถึงจะอยากเกลียดเธอแทบตาย
ได้แต่เก็บมันข้างใน แล้วก็เจ็บใจตัวฉันเอง
ที่มันโกรธเธอไม่ได้ ถึงจะอย่างไรก็รักเธอ
ได้แต่ถามกับตัวเองอยู่เสมอ
จะให้ฉันเลิกรักเธอได้อย่างไร

ทั้งที่น่าโกรธ โกรธแค้นชิงชัง
ทั้งที่หลายอย่าง ถูกเธอทำช้ำใจ
ทั้งที่รู้อยู่ ที่รักเธอไป
ฉันต้องเสียใจ ที่เธอไม่เหลียวแล

ถึงจะรู้ แต่ก็ทำไม่เป็น
ทั้งที่เห็น ว่าเธอทำขนาดไหน

ฉันก็เกลียดเธอไม่ลง ถึงจะอยากเกลียดเธอแทบตาย
ได้แต่เก็บมันข้างใน แล้วก็เจ็บใจตัวฉันเอง
ที่มันโกรธเธอไม่ได้ ถึงจะอย่างไรก็รักเธอ
ได้แต่ถามกับตัวเองอยู่เสมอ
จะให้ฉันเลิกรักเธอได้อย่างไร

ฉันก็เกลียดเธอไม่ลง ถึงจะอยากเกลียดเธอแทบตาย
ได้แต่เก็บมันข้างใน แล้วก็เจ็บใจตัวฉันเอง
ที่มันโกรธเธอไม่ได้ ถึงจะอย่างไรก็รักเธอ
ได้แต่ถามกับตัวเองอยู่เสมอ
จะให้ฉันเลิกรักเธอได้อย่างไร




……………..กูไม่เข้าใจ….มึงรู้เหรอว่ากูอยู่ในอาการซึมเพราะความรัก เพลงแม่งตอกย้ำกูจริง
ผมยกแก้วเบียร์ขึ้นมาซดรวดเดียวหมด  แล้วเงยหน้ามองเจ้าของเสียงที่แม่งเศร้าสัดๆ เศร้าจนทิ่มแทงเข้าไปในหัวใจของผม  ….บนเวที  มีผู้ชายคนนึงถือกีต้าร์นั่งอยู่บนเก้าอี้  ตรงหน้ามีไมค์





….พี่ย้ง….?




ไอ้เหี้ยที่ร้องเพลงทิ่มหัวใจผมมันคือพี่ย้ง!!! วันนี้จะเดินทางมันมาร้องเพลงทำไมตอนนี้วะเนี่ย  ตอนที่ผมเงยหน้ามองพี่ย้ง  เราสองคนสบตากันพอดีครับ  ผมเลือกนั่งในมุมมืดสุดๆแล้วนะ  ผมยกมือไหว้พี่ย้งพร้อมแก้วเบียร์ พี่เขาก็ ยกมือทักทายผม


แล้วผมก็หันกลับมาสนใจกับขวดช้างที่ผมสั่งมา ห้าขวด…..ผมเทใส่แก้ว แล้วกระดก  เทแล้วกระดก…..อึก…!!  เพลงเหี้ยๆเศร้าๆแม่งก็เล่นไม่หยุด….มือกับปากผมก็ไม่หยุดเหมือนกัน….ไม่ปงไม่ไปแม่งแล้วทะเลเหี้ยๆ!!!! ผู้หญิงเหี้…….ผู้หญิงแย่ๆ!!!!!!!!!!!






“เฮ้ย ไอ้คุณ มาทำอะไร พอๆๆ” จู่ๆไอ้พี่ย้งมันก็หยุดเล่นแล้วเข้ามาแย่งแก้วออกไปจากมือผม




“อาว มา!!! อาวของคุณมา!!!!”

ผมยืดแขนออกไปคว้าแก้วจากมือพี่ย้ง แต่มันไม่ให้ผม  แล้วไอ้พี่ย้งก็นั่งลงตรงข้ามผม  เออ ไม่ให้แก้วกู ยกขวดก็ได้!  ว่าแล้วผมก็กระดกดื่มจากขวด  พี่ย้งก็แย่งขวดผมออกไปอีก




“คืนนี้ต้องเดินทาง แล้วมึงมาเมาแบบนี้ใครจะขับรถมึงหะ?”




“เดินทาง!! เดินทางปายหนาย….ม่ายปายยย อึก!!!”




“เมาเกินไปแล้ว  มึงเป็นอะไรมา  แล้วทำไมมึงมาคนเดียว?”




“เป็น….เปนโคนนนน ฮ่าๆๆๆ”




“พี่ถามมึงดีดีนะคุณ อย่าตอบกวนตีน  แม่ง…เอาไงดีวะ…เดียวกูโทรหาไอ้พีชให้มันพาไอ้กันต์มา”




“อย่า!!!!!!” ผมปัดไอโฟนพี่ย้งตก เพราะมันกำลังกดโทรหาพี่พีชกับไอ้กันต์ ผมไม่อยากให้มันรู้  เรื่องแบบนี้..มันทั้งน่าอายแล้วมันคงเป็นกังวล…..




“เหี้ยคุณไอโฟนกู!!”




“อย่าบอก….อย่าบอกคนอื่นเรื่องนี้นะ…..”




“เรื่องอะไรล่ะ พี่มานั่งถามคุณ คุณยังไม่ได้บอกอะไรพี่เลย”

ไอ้พี่ย้งเก็บขวดช้างของผมลงไปใต้โต๊ะ แล้วนั่งมองผมที่เริ่มรู้สึกว่าโลกมันหมุนๆ หน้าพี่เขาก็เบลอๆ




“……พี่…พี่เคยรู้สึกว่าตัวเอง…เป็นคนโง่….บ้างไหม?” ผมถามพี่เขาเสียงเบา




“ก็มีบางที แล้วนี่ไปโดนใครว่าอะไรมา ทำไมมึงเมาเป็นหมาแบบนี้ บอกพีได้  พี่ไม่ใช่คนที่จะเอาความลับของคนอื่นไปป่าวประกาศหรอก…”

ไม่รู้ทำไมผมรู้สึกไว้ใจพี่ย้ง….ผมกวักมือให้พี่เขาก้มเข้ามาใกล้ๆผม เพราะผมไม่อยากพูดเสียงดัง  ผมเลยเล่าเรื่องที่ผมเพิ่งเจอมาให้พี่เขาฟัง


ทั้งเล่า ทั้งระบาย  น้ำตาที่ผมกลั้นไว้ตั้งนานมันก็ไหลลงมาไม่หยุด  แต่ไอ้พี่ย้งก็นั่งฟังผมเงียบๆ ไม่ปลอบ  ไม่พูดอะไรทั้งสิ้น  พอผมเล่าจบ  พี่เขาก็เงียบ แล้วบอกว่าจะไปส่งผมที่บ้าน   ผมก็พยักหน้า  แล้วพี่เขาก็พยุงผมออกจากร้านไปขึ้นรถของผม




“แล้วรถพี่….?”




“พี่นั่งรถแดงมา  อย่าหลับนะพี่ไม่รู้ว่าบ้านมึงอยู่ทีไหน” พี่ย้งพูดแล้วขับมินิของผมอออกไปช้าๆ




“ขอบคุณนะพี่….ผมโคตรโล่งเลย…แต่ยังมึนๆอยู่ ฝากขอโทษพวกไอ้กันต์ด้วยที่ไปเที่ยวไม่ได้”




“พูดอะไร มึงน่ะไปได้ เดียวรถมึงพี่ขับให้เอง มึงนั่งหล่อเฉยๆก็พอ เที่ยวกับเพื่อนทั้งที ทำตัวให้สนุกหน่อย ถ้ามีอะไรก็ ขอให้พี่ช่วยได้นะ”




“………ขอบคุณครับ”




ผมนั่งมึนๆในรถที่พี่ย้งครับ  บอกเส้นทางกลับบ้านตัวเอง ถูกบ้างผิดบ้างตอนนี้ก็เสียเวลาพอควรเลยครับ  กว่าจะมาถึงพี่ย้งก็บ่นเหมือนกันว่าผมแม่งเมายิ่งกว่าหมา เสียเวลาเตรียมตัวพี่เขา


  พอถึงบ้านผม  พี่เขาก็พยุงผมที่เมาไม่รู้เรื่องเข้าบ้านครับ   แม่ผมตกใจใหญ่เลย เพราะผมบอกว่าจะไปบ้านไอ้กันต์แต่เมาเป็นหมากลับมา


“ขอโทษที่รบกวนนะจ๊ะ  น้องคุณไม่ไหวเลย!!ตัวเองจะเดินทางไม่ใช่หรือไง!!” แม่ดุผมต่อหน้าพี่ย้งครับ แต่ผมไม่สนใจแล้ว คลุมโปงนอนเลย




“ไม่เป็นไรครับ ผมจะขับแทน ผมก็ไปด้วยน่ะครับ”

พี่ย้งบอกแม่ผม  แม่ผมพูดขอบคุณแล้วเงียบไป  สงสัยลงไปข้างล่างแล้ว  แล้วไอ้พี่ย้งกลับยังไงล่ะ!? ผมเปิดผ้าห่มออกมา เห็นไอ้พี่ย้งกำลังก้มลงมา  พอเห็นผม พี่เขาก็ทำตาโตตกใจครับ




“ตกใจหมด พี่นึกว่ามึงหลับไปแล้ว มีเวลานอนอีกสองชั่วโมง นอนๆซะ เดียวพี่ขนกระเป๋าไปไว้ที่รถให้ ส่วนรถมึง พี่ขับกลับเลยนะ เดียวพอถึงเวลาจะมารับ  ไปนะ!”


พี่ย้งพูดแบบรวดเดียวจบแล้วเดินออกจากห้องผมไป  แต่พี่เขาเดินกลับเข้ามาหยิบกระเป๋าผมแล้วปิดไฟให้  คราวนี้พี่ย้งไปจริงๆแล้วครับ เพราะผมได้ยินเสียงเครื่องยนต์ขับออกไปแล้ว……เฮ้อ…..วันนี้มันเป็นวันอะไรของผมกันนะ  …..



แค่สี่วัน…ทำตัวให้สนุกก็พอแล้วล่ะมั้ง…
ถ้าเจอหน้าพี่ปั่น…ผมจะทำหน้ายังไงดีวะเนี่ย….



TBC.
---------------------------------------------------


อัพแล้ว!!!....อัพแบบมึนๆ  พักน้องกันต์ มาหาน้องคุณบ้าง *3*


ฝนตก คนอ่านรักษาสุขภาพกันด้วยนะครับ  หมั่นทำบุญเยอะๆด้วยนะ ^^


ออฟไลน์ bulldog17

  • ❤GOT7
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3689
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +265/-12
อุ๊ย!คุณย้งหรือย้งคุณเนี่ย :-[

ปล่อยชะนีมีนอไปกับทะเลเลยน้อง :beat:

ออฟไลน์ jaymaza

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 265
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +26/-1
อ๊ายยยยยย  :-[

เปิดตัวย้งคุณแล้ว ???

รอจ้าาาาา

 :กอด1:

ออฟไลน์ Ju

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 556
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +40/-2
" เปลี่ยนไอโฟนเป็นโทรศัพท์เถอะ "

บางทีอ่านแล้วเจอบ่อยๆมันเบื่อนะ รู้สึกเหมือนโลกนี้มีแค่ไอโฟนที่เป็นโทรศัพท์

ปล.+เป็ด แล้วก็อัพบ่อยไปคนอ่านก็ไม่อยากอ่านนะ มันยาวจนน่าเบื่อ

ปล2.เรื่องสนุกดีนะครับ แต่ลดคำไม่สุภาพหน่อยก็ดี

heenimz

  • บุคคลทั่วไป
" เปลี่ยนไอโฟนเป็นโทรศัพท์เถอะ "

บางทีอ่านแล้วเจอบ่อยๆมันเบื่อนะ รู้สึกเหมือนโลกนี้มีแค่ไอโฟนที่เป็นโทรศัพท์

ปล.+เป็ด แล้วก็อัพบ่อยไปคนอ่านก็ไม่อยากอ่านนะ มันยาวจนน่าเบื่อ

ปล2.เรื่องสนุกดีนะครับ แต่ลดคำไม่สุภาพหน่อยก็ดี



รับทราบและจะนำไปปรับปรุงครับผม TwT ขอบคุณสำหรับคำแนะนำครับ :pig4:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด