หัวข้อ: ///รอย...รัก...ร้าว ตอนพิเศษ 5 เมารัก! (27-8-2012) P.38

[namtarn11]

ชอบจังตอนนี้ พี่เสือหื่น อิอิ

[ormn]

:z1:พี่เสือน้ำตาลไปหน่อยไหมอะ


รออ่านจ้า

[cheyp]

คราวนี้พี่เสือคงมาเป็นเจ้าของเต็มตัวแร้วววววว ฮุฮุ

[♫~Eristneth~♪]

อ่านแล้วเหมือนจะเกิดไรขึ้นกับพี่เสือเลย 
ไม่นะ    ตื่นเต้นไว้ก่อน 

[HISY]

หวานเชียวน้าาา

[nunnan]

ดีกันแล้วววววว

[fay 13]

หวานได้จัยมาก 

[PetitDragon]

 

รีบกลับมานะพี่เสือ


แอบรู้สึกว่าเหมือนจะมีลางอะไรบางอย่าง 

[KajaLamode]

รออยู่นะครับบบ

[4559]

หวานมว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

[jimmyFG]

หวานแล้ว

เย้ๆ

[tuek]

หวานกันแล้ว...เขินแทนภัท

[Vesi]

ภัทคงตกใจน่าดูถ้ารู้ว่าลุงเสือจะมาปักหลักด้วยตลอดไป

[Pupay]

หวานแล้ว 

  นะคะ

[roseen]

 

[fastation]

ภัทเป็นของพี่เสือแล้ว -.,-
รออ่านต่อจ้า

[bloodั]

   อยากอ่านต่อเร็วๆๆจังงะ 

[Onlymin]

หวานกันแล้วน่ารักมากเลย

อย่ามีเรื่องอะไรเข้ามาอีกเลยนะ

[greenboy2012]

ตอนที่ 39 น้องชิน

   ขณะที่ผมกับสุทัตกำลังเดินออกจากห้องน้ำ ก็ต้องแปลกใจที่เห็นไอ้ชินมายืนดักรออยู่ก่อนแล้ว
   “พี่ภัทครับ” มันร้องทักผมเสียงอ่อน
   “มึงยังมีหน้ามาอีกเหรอ ไอ้ชิน” ไอ้สุทัตพูดขึ้น คงยังโมโหไม่หายหลังจากที่ผมเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อสองคืนก่อนให้ฟัง ไอ้สุทัตลากแขนผมให้รีบเดินออกมาจากตรงนั้น
   “เดี๋ยวซิครับ พี่ภัท ฟังผมก่อนได้ไหม” ไอ้ชินพูดอ้อนวอนน่าสงสาร
   “สุทัต เดี๋ยวก่อนดิ่ ฟังน้องมันก่อน” ผมเห็นหน้ามันแล้วอดสงสารมันไม่ได้ หน้าตามันยังมีรอยฟกช้ำอยุ่สองสามแห่ง ตรงแก้มยังบวมอยู่นิดๆ
   “มึงก็เป็นซะอย่างนี้นะไอ้ภัท” ไอ้สุทัตมันต่อว่าผม คงหาว่าผมใจอ่อนอีกตามเคย
   “พี่ภัท ครับ เรื่องคืนนั้น ผมขอโทษนะครับ ที่หลอกให้พี่มา ผมไม่ได้ตั้งใจ” ไอ้ชินสารภาพบาปหน้าเศร้า
   “ชิน ทำอย่างนี้ทำไมวะ พี่อุตส่าห์เชื่อใจมึงนะ” ผมพูดด้วยสีหน้าผิดหวัง
   “ผมขอโทษครับ ผม...ผมแค่อยากให้พี่หันมามองผมบ้าง”
   “ด้วยการทำให้คนรักกันเค้าแตกแยกงั้นเหรอวะ ไอ้ชิน มึงนี่มันเลวจริงๆ นี่มึงคิดจะทำอะไรกับไอ้ภัทด้วยรึเปล่า ถ้าคืนนั้นกรูไม่ไปด้วยมึงคงทำอะไรเลวๆ กับไอ้ภัทมันด้วยใช่ไหม” ไอ้สุทัตด่ามันด้วยความโมโห
   “ปะ...เปล่าเลยนะพี่ ผมไม่เคยคิดจะทำอะไรพี่ภัทเลยนะ จริงๆ นะพี่ เชื่อผมเถอะนะ ผมไหว้ล่ะ” ไอ้ชินยกมือไหว้หน้าละห้อย
   “ชิน พี่ผิดหวังในตัวมึงจริงๆ” ผมพูด
   “พี่ภัท ผมขอโทษ ที่ทำอะไรงี่เง่าลงไป แต่ผม...ชอบพี่จริงๆ นะครับ พี่อย่าโกรธ อย่าเกลียดผมเลยนะ จะด่าจะว่าอะไรผมก็ได้ แต่อย่าเมิน อย่าทำเฉยเมยกับผมแบบนี้เลยนะครับ” ไอ้ชินเริ่มตาแดงๆ มันคงจะเสียใจจริง
   “ชิน มึงทำไม่ถูก มึงไปยั่วโมโห ไปกวนประสาทพี่เสือเค้าทำไม มึงก็รู้ว่าพี่กับพี่เสือ...”
   “ผมรู้ ว่าพี่กับพี่เสือเป็นอะไรกันมากกว่าพี่น้อง แต่ผมคิดว่าพี่กับพี่เค้าคงไม่ได้อะไรกันเท่าไหร่ ผมเห็นนานๆ พี่เค้าจะมาที เดือนนึงมาครั้งสองครั้งเองมั้ง ผมอยู่กับพวกพี่ตลอด ก็ไม่เห็นจะเคยโทรหาพี่เลย แถมเวลามาก็เอาแต่ออกไปข้างนอก ไม่เห็นค่อยได้อยู่ด้วยกันเลย ผมก็เลยคิดว่าพวกพี่คงไม่ได้คบกันจริงจังอะไรหรอก ผมคิดว่าผมน่าจะมีโอกาส ผมอยู่กับพี่มากกว่า ได้ใกล้ชิดมากกว่า พี่เองก็ไม่ได้รังเกียจผม พี่คงจะให้โอกาสผมบ้าง” มันพูดความในใจออกมายืดยาว พร้อมกับสีหน้าเจ็บปวด
   “ชิน พี่คิดกับมึงแบบน้อง ทำไมมึงคิดอย่างนี้วะ” ผมพูดแล้วก็รู้สึกสงสารมันเหมือนกัน ก็สิ่งที่มันพูดจริงทุกอย่าง คงไม่ผิดหรอกทีมันจะคิดหวังอะไรไปเอง
   “เออ มึงคิดอะไรบ้าๆ เข้าข้างตัวเอง แล้วไง มึงคิดว่าเค้าไม่ได้รักกัน ก็เลยคิดว่าหาเรื่องให้เค้าทะเลาะกันนิดหน่อยแล้วเค้าจะเลิกกัน แล้วไอ้ภัทมันจะหันมาหามึงรึไง มึงนี่มันคิดอะไรโง่ๆ ทำอะไรโง่ๆ มึงนี่มันเด็กไร้เดียงสาซะจริงๆ” ไอ้สุทัตด่ามัน
   “ใช่...ผมมันเด็ก ผมมันโง่ แต่ผมก็รักพี่นะครับ พี่ภัท ผมอาจจะรักพี่มากกว่าที่เค้ารักพี่ก็ได้” ไอ้ชินเริ่มเสียงสั่น ดวงตามันเริ่มมีน้ำตาคลอ มันก้มหน้าลงคงไม่อยากให้ผมเห็นน้ำตามัน
   “ชิน” ผมเอามือลูบหลังมันเบาๆ สงสารมันจับใจ มันเงยหน้าขึ้นมามอง มันพยายามกลั้นน้ำตาไว้ไม่ให้ไหล
   “พี่ภัท...พี่ภัท อย่าโกรธ อย่าเกลียดผมเลยนะครับ” ไอ้ชินยังพูดอ้อนวอน
   “อืม พี่ไม่โกรธมึงหรอก เลิกทำหน้าเศร้าได้แล้ว” ผมพูดปลอบพร้อมกับยิ้มให้มัน มันมองผม สีหน้ามันดูดีขึ้นกว่าเมื่อครู่นี้
   “มึงน่ะ ไม่รู้อะไรหรอกไอ้ชิน พี่ภัทของมึงน่ะ เค้าไม่มีทางมองคนอื่นหรอก ขนาดมีคนมาจีบ มาชอบมันเยอะแยะ ดีๆ กว่ามึงอีก มันยังไม่สนใจเลย เพราะอะไรรู้ไหม เพราะไอ้ภัทมันรักพี่เสือคนเดียว แอบรักแอบชอบเค้ามาตั้งแต่มอสี่มอห้าแล้ว มึงไม่มีทางแย่งไอ้ภัทมาจากพี่เสือเค้าได้หรอก” ไอ้สุทัตพูดอย่างมีอารมณ์ ส่วนไอ้ชินก็มองหน้าผมอย่างไม่อยากจะเชื่อ
   “ไอ้สุทัต มึงก็พอเถอะ” มันพูดอย่างนี้ผมก็อายเหมือนกันนะ ไม่ต้องเล่าละเอียดขนาดนั้นก็ได้มั้ง
   “กรูต้องพูด ไอ้ภัท มันจะได้รู้อะไรเป็นอะไรซะที จะได้เลิกคิดเลิกหวังอะไรลมๆ แล้งๆ”
   “แค่นี้ชินมันก็เสียใจพอแล้วน่า” ผมปราม
   “ยังไงก็ต้องพูด จะได้เข้าใจ ต่อไปคบกันจะได้สนิทใจ ไม่ติดใจอะไรกันอีก พูดกันให้เข้าใจซะวันนี้ทีเดียวเลย คราวหน้าจะได้ไม่ต้องพูดกันอีก” ไอ้สุทัตพูดเป็นการเป็นงาน
   “อืม ตามใจมึง” ผมเพิ่งเคยเห็นไอ้สุทัตมันทำหน้าจริงจังก็คราวนี้เอง
   “แล้วที่ว่าเห็นเค้าเหมือนไม่รัก ไม่สนใจไอ้ภัทน่ะ มึงมันคิดเข้าข้างตัวเอง การที่เค้าไม่ได้มาหา ไม่ได้โทรมา ก็ไม่ได้แปลว่าเค้าไม่รักกัน มึงน่ะไม่รู้อะไรหรอก พี่เสือกับไอ้ภัทน่ะ เค้าผ่านอะไรมาด้วยกันเยอะแยะ ตั้งแต่พี่สาวไอ้ภัทตายตอนมอหก เค้าก็ดูแล ส่งเสียให้ไอ้ภัทเรียนมาโดยตลอด ไม่สบายเค้าก็มาเฝ้า เวลามาหาก็เอาของมาฝาก มารับมาส่ง มันไปฝึกงานไกลๆ เค้าก็เป็นห่วง โทรมาถาม พี่เค้าหวงไอ้ภัทมาก มึงไปทำอย่างคืนนั้น เค้าไม่เอาลูกน้องเพื่อนเค้ากระทืบมึงกับเพื่อนมึงให้ตายคาตีน ก็ถือว่าเป็นบุญของมึงแล้ว ถึงเค้าจะไม่ได้พูด ไม่ได้แสดงออก แต่เค้าก็รักกันมากกว่าที่มึงคิด รักกันมาก่อนที่มึงจะมาเจอไอ้ภัทซะอีก” ไอ้สุทัตสาธยายยาวเหยียด ผมรู้สึกแปลกใจหมือนกัน รู้สึกว่ามันจะรู้เรื่องของทุกคนไปซะหมด ทั้งเรื่องของผม ของไอ้ชิน และของเขา ขนาดผมเองยังเคยน้อยใจเขา แต่ไอ้นี่ดันพูดเข้าข้างเขาเหมือนเข้าอกเข้าใจเป็นอย่างดี อย่างกับมันเข้าไปนั่งอยู่ในใจ ‘พี่เสือ’ เค้าเอง คิดแล้วก็ขำดีเหมือนกัน
   “มึงเข้าใจแล้วใช่ไหมไอ้ชิน จากนี้ไปมึงก็คิดซะใหม่ คิดว่าพวกเราเป็นรุ่นพี่รุ่นน้องกัน ทุกคนจะได้สบายใจ คิดว่าทำได้ไหม” ไอ้สุทัตถามสรุป
   “ครับ...ทำได้ครับ จะพยายาม” ไอ้ชินพูดเสียงอ่อยๆ
   “อืม ถ้างั้น ก็เลิกทำหน้าเศร้าได้แล้วนะ กลับมาเป็นไอ้ชินหน้าทะเล้นคนเดิมซะทีนะ” ผมพูดพร้อมกับยิ้มให้มัน อยากให้มันกลับมาเป็นน้องที่น่ารักเหมือนเดิม
   “ครับ งั้นเที่ยงนี้ผมขอไปนั่งกินข้าวกับพี่ด้วยคนนะ” ไอ้ชินพูด
   “อืมได้ซิ ทำไมจะไม่ได้ล่ะ” ผมยิ้มรับแล้วก็ตบแขนมันเบาๆ ในที่สุดมันก็ยิ้มออกมาได้ มันหันไปยิ้มให้ไอ้สุทัตด้วย แต่ไอ้สุทัตกลับเก็กหน้าดุใส่มัน ไอ้ชินเลยได้แต่ยิ้มเจื่อนๆ ให้ แต่ผมรู้ดีว่าไอ้สุทัตคงหายโกรธมันแล้วแหละ ยังไงไอ้ชินมันก็เป็นน้องที่น่ารักสำหรับผมอยู่ดี ยังคิดถึงวันแรกที่มันเอาช้อกโกแลตฝากมาให้และเขียนข้อความชมผมว่าน่ารักใส่เศษกระดาษมาได้อยู่เลย นึกถึงแล้วก็อดอมยิ้มไม่ได้!
      ---------------------------------------------------------------------------
[พูดคุย]
            ตอนนี้ไม่มีอะไรมากค่ะ แค่อยากเขียนเรื่องของชินให้เคลียร์ แบบว่าคนเขียนชอบตัวละครตัวนี้เป็นการส่วนตัว 
            แล้วก็รู้สึกว่าอยากให้มีการเอ่ยถึงความรักของพี่เสือกับน้องภัทดูบ้าง รู้สึกว่าจริงๆ แล้วมันน่ารักและน่าประทับใจดี ฮิฮิ 
            พี่เสือเพิ่งกลับไปถึงใต้เอง รอกันก่อนนะคะ 
            ขอบคุณทุกคนมากค่ะ ที่อยู่เป็นกำลังใจให้มาจนถึงตอนนี้ 
             

[หมอตัวเปียก]

จะแต่งงานแล้วย้ายมาอยู่ด้วยกันแระ 

[fastation]

รออ่านต่อจ้า

[naiin]

               ดีนะอย่างน้อยผ่านเหตุการณ์นี้น้องมันสำนึกผิด อย่างน้อยได้น้องหน้าตาดีเพิ่มมาอีกคน

[Vesi]

จับคู่ ทัตกับชิน เลยดีไหมครับ ปลอบใจน้องชินด้วยการให้ทัตเป็นสามี

[nut_ml]

รู้สึกไปเองว่าหลังจากเรื่องชินแล้วอาจมีเรื่องอะไรอีกอ่ะป่าว หวั่นใจแปลกๆ หรือไม่มีแล้ว ฮ่าๆ

[GAZESL]

อยากให้พี่เสือมาอยู่กับน้องภัทเร็วๆๆ
น้องชินสำนึกผิดได้ก็ดี แต่ไม่ค่อยไว้ใจ อย่าให้มีเรื่องอีกละกัน

[roseen]

 

[bulldog17]

แบบว่าพี่เสือเค้ารักนะ

แต่ไม่ค่อยแสดงออก

[ruby]

แหม พี่เสือพอได้น้องแล้วหวานขึ้นเยอะ
รีบกลับมาหวานต่อเร็วๆนะจ๊ะ คิดถึง
ส่วนน้องชินก็น่าสงสารหาคู่ให้ดีมั้ยเนี่ย

[่patsaporn]

ชินจะสำนึกได้จริงใช่ป่ะ แอบไม่ไว้ใจ...หวังว่าจะเป็นคนดีนะ
ตอนนี้ยกให้สุทัตเป็นพระเอกค่า แหม่ รู้ใจพี่เสือซะจริง แถมบอกให้เด็กชินฟังเสร็จสรรพ
ว่าเค้ารักกันมากขนาดไหน นี่ถ้าปล่อยให้ภัทพูดเองก็ไม่ตัดขาดกันหรอก ภัทเป็นคนใจดี
กดไลค์สุทัต เพื่อนดีเด่นฮับ 

ขอบคุณค่ะ

[t2007]

น้องชินเป็นวัยรุ่นที่ตกหลุมรักเร็วนะซิ รักง่ายหน่ายเร็ว
ไม่มีใครเหมือนน้องภัทเลย รักเดียวใจเดียว น่ารักจริงๆ