ข้างบ้านนะตัวแสบ- โดยป้าจุใจ
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ข้างบ้านนะตัวแสบ- โดยป้าจุใจ  (อ่าน 663093 ครั้ง)

kuza..bapunk

  • บุคคลทั่วไป
งั้นขอลงตอนที่ 6 ต่อเลยน๊าก๊าบ... :m1:

ตอนที่ 6

วงเหล้าคืนนี้ไอ้บูมยังคงรับหน้าที่บรรเลงกีตาร์เหมือนเคย แต่วันนี้มันไม่แหกปากเอาเสียงร้องน้องๆโคกระบือมาบ่อนทำลายเยื่อแก้วหูของเพื่อนๆ  เปลี่ยนให้ไอ้ปิ่นสวมวิญญาณอคาเดมีฯโชว์เสียงสวยปานน้ำผึ้งเดือนห้าเดือนหกให้พวกผมได้เคลิ้มกันเป็นทิวแถว    กินข้าวไข่เจียวอิ่มแล้วผมก็ไปร่วมวงโจ้น้ำเมากับไอ้เพื่อนๆ  แต่มองไปมองมาฝั่งบ้านผมมันหายหัวไปไม่เหลือสักคน   กุหายไปกินข้าวไข่เจียวแป๊บเดียว แมร่งไอ้พวกนี้หนีกุกลับกันหมด  ผมเริ่มเคืองแล้วครับ  กินอิ่ม  มีแรง  แล้วก็เริ่มซ่า

“ไอ้พวกนั้นล่ะ” ผมถามไอ้ตะวันเสียงหาเรื่อง

“ไอ้แม็คไปคุยโทรศัพท์  ไอ้โก้ไปรับแฟนมันมา  ส่วนไอ้คินไปรับไอ้เป้”

 ไอ้ตะวันสาธยาย มือก็ง่วนชงเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ ก่อนจะส่งแก้วให้อย่างรู้งาน

“เดี๋ยวพวกมันก็กลับมาน่า แกนั่งลงเลยอย่ามายืนค้ำหัวฉัน” 

ไอ้ปิ่นหันมาว้ากผมอย่างกับว่าตัวเองเป็นพวกมีคาถาอาคมห้ามใครยืนค้ำหัวเดี๋ยวจะไม่ขลัง  แล้วหันไปครวญเพลงต่อ   ผมได้แต่ทำปากพะงาบๆไม่กล้าด้าไอ้ปิ่นมันครับ  เดี๋ยวเจ๊แกของขึ้น องค์ลงประทับแล้วผมจะซวยต้องหาดอกไม้ธูปเทียนมาขอขมาท่านปิ่นเธอ    แมร่งกุ   แพ้ทางไอ้นางงามกินเด็กนี่ทุกทีเลย  แต่ไอ้ปิ่นมันก็ช่างถือโอกาสจริงๆครับ  ร้องเพลงไปสบตากับไอ้บูมไป  ไม่รู้มันเปลี่ยนเป้าหมายจากไอ้เชนเป็นไอ้บูมตั้งแต่เมื่อไหร่    รึจะเกิดคู่รักใหม่ในวงการวิดวะของเราอีกคู่   

“ไอ้คุณนิคขรั่บ ชนแก้วกับปิงปองหน่อยขรั่บ”

ไอ้ปิงปองนี่ก็ท่าทางชาติก่อนจะเกิดเป็นลูกคุณหลวงหรือท่านขุนอะไรเทือกนั้น  พอมันเมาได้ที่ขึ้นมาเมื่อไหร่ก็มีอันเปลี่ยนอารมณ์กลายเป็นผู้ดีพูดเพราะขึ้นมาทันตา  ตอนแรกที่ผมได้ยินล่ะแทบโดดหนีเพราะคิดว่าไอ้ปิงปองถูกผีท่านเจ้าคุณเข้าสิง   ก็เล่นสำบัดสำนวนสมัยรัตนโกสินทร์ตอนกลางซะขนาดนั้น
 
“อย่าให้หนักนะมรึง พรุ่งนี้ยังมีเรียนไม่ใช่เหรอวะ”

ปากผมก็ว่าไปอย่างนั้น  แต่มือกลับยกแก้วขึ้นซดเครื่องดื่มบั่นทอนสติสตังเข้าไปโฮกใหญ่  แถมไอ้คนชงมันยังผสมแบบสูตรคนเพิ่งหัดกินเหล้าให้ผมอีก   ก็แบบง่ายๆบ้านๆครับ  มีน้ำแข็ง โค้ก  กับเหล้า ในอัตราส่วนที่พอเหมาะ  คนให้เข้ากัน  แล้วก็ซัดลงกระเพาะได้เลย   ภาคเหนือทางบ้านผมเขาเรียก  กินง่าย  แต่เมาง่าวครับ  เมาแบบชิบหายวายป่วง  ถ้าใครไม่ค่อยเข้าใจคำเมืองภาษาเหนือก็เอาเป็นว่ามันหมายถึง เมาสุดๆก็แล้วกันครับ ไอ้ผมก็อธิบายไม่ค่อยจะถูกเสียด้วย

ชั่วโมงนั้นพี่แคลร์ถูกลืมไปจากสารบบเลยครับ  มานึกออกอีกทีว่าตัวเองนัดแฟนไว้   ก็ตอนห้าทุ่มกว่าๆแล้ว  พอผมโทรไปหาด้วยน้ำเสียงเมามายได้ที่  แล้วแม่เจ้าประคุณรุนช่องรับสายแค่นั้นล่ะ   ผมก็โดนเธอด่าจนหูชา  ต้องรีบเอาหูออกห่างจากโทรศัพท์ก่อนจะโสตประสาทจะเสื่อมก่อนวัยอันสมควร  จากนั้นพี่แคลร์ก็ปิดท้ายด้วยการประกาศตัดสัมพันธ์เสียงกร้าวกับผม  แต่ไม่เป็นไรครับ   ผู้หญิงนั้นร้อยทั้งร้อยขี้ใจอ่อน  เจอลูกอ้อนผมเข้าหน่อย      ขี้คร้านจะครางหงิงๆเข้ามาซบอกอ้อนให้ผมเกาคางให้    ฮ่าๆๆๆ  แมงโม้บินว่อนเต็มหัวไอ้นิคเลยครับ

ผมก๊งกับไอ้ปิงปองไปเรื่อยๆจนเห็นไอ้คินกับไอ้เป้เดินเข้ามา  มันสองตัวทำหน้าอย่างกับเตรียมจะไปฆ่าล้างโค-ต-ร โจทก์เก่า   แถมยังทำฮึดฮัดใส่กันเล็กๆแล้วเดินไปหลังบ้าน  บอกจะไปเข้าห้องน้ำกันทั้งสองคนทำให้ผมผิดสังเกต   ทั้งที่ปกติผมจะไม่ค่อยเจือกเรื่องชาวบ้านเท่าไหร่  แต่พอเมาแล้วดีกรีความซ่าในตัวมันพลุ่งพล่าน  อยากรู้อยากเห็นไปเสียหมด   เรียกว่าระดับความเจือกในตัวเพิ่มขึ้นแบบทะลุเป้ากระจุยกระจาย  กระเหี้ยนกระหือรือลุกขึ้นทำเนียนจะไปเข้าห้องน้ำกับเขาบ้าง

แล้วก็เจือกจนได้เรื่องครับท่านผู้อ่าน  ผมย่องไปหลังบ้าน ผ่านห้องครัวไป  ก็เห็นไอ้เด็กสถาปัตยฯ
ตัวสูงผมทรงเดรดร็อคกำลังปล้ำจูบไอ้ผู้ชายที่หน้าตาเหมือนไอ้คินอยู่    โอว้.. ม่ายจ้ายยย   นั่น!    นั่นมันไอ้คินเลยต่างหาก   ไอ้เป้ประกบจูบไอ้คินแบบไม่ให้หายใจหายคอแบบหนังพิศาล ส่วนไอ้คินก็ได้แต่ดิ้นอึกอักทำอะไรไม่ได้เพราะถูกรวบมือไว้แน่น   

ผมยืนนิ่งตัวแข็งหลบมุมอยู่ข้างบันได  ตายห่ะ  เพื่อนกุมีซัมทิ่งรองกันก็ไม่บอก  คิดไปคิดมา  แล้วมันจะบอกกุทำเชี้ยไรวะ  ไอ้โง่นิคสติแตกไปในบัดดลครับ  ผมสูดหายใจเข้าเต็มปอดท่อง พุทโธ ธัมโม สังโฆ   ค่อยๆยกขาตัวเองก้าวออกจากมุมมืดเป็นการด่วน  แต่ขาเจ้ากรรมมันคงจะช็อค กับช็อตเด็ดมากไปหน่อย มันเลยวาดเท้าไปโดนตู้อะไรสักอย่างแถวนั้นจนของบนตู้หล่นลงพื้นเสียงดังโครมคราม  เอาล่ะสิไอ้คุณนิค    ผมหน้าซีด  เหงื่อตก   เอาวะกุ  มุกนี้แหละดูหนังมาเยอะ  ร้อยทั้งร้อยเชื่อทั้งนั้น

“เมี้ยววววว  ม้าววววว”

ผมบีบเสียงให้เหมือนที่สุดแล้วรีบแจ้นออกจากตรงนั้นทันที   แต่หูก็ยังไม่วายได้ยินเสียงไอ้คินเรียกไอ้นิคๆตามหลังมาแว่วๆอีก   เอาไงล่ะตรู จะทำไงดีล่ะ  ทีนี้

พอเห็นวงเหล้า  คุณชายนิคก็กระโดดเข้าประจำที่ พร้อมตีหน้าซื่ออย่างไม่คิดชีวิต  ตอนนี้สมาชิกในวง(เหล้า) ก็อยู่กันครบพร้อมหน้าแล้ว  ไอ้โก้มันพาวิกกี้มาอย่างที่คุยไว้จริงๆ  ส่วนไอ้แม็คก็ทำหน้าตูมอยู่ข้างๆไอ้แซ็ค  แถมยังทะเลาะกันโช้งเช้งเรื่องแข่งกันจีบสาวมนุษยฯ คณะที่ขึ้นชื่อว่าเป็นแหล่งรวมของบรรดาสาวงามมากที่สุดในมหาวิทยาลัยของเรา

“เฮ้ย นิค” 

ไอ้คินมันเดินหน้าเครียดเข้ามาตามหลังด้วยไอ้เป้ที่มีรอยแดงๆบนแก้มเหมือนถูกตบมา   ถ้าลองไอ้คินได้เรียกผมแบบละทิ้งบรรดาศักดิ์คุณชายไปอย่างนี้แล้ว  ก็แสดงว่ามันกำลังจะคุยเรื่องสำคัญแต่ผมไม่สน  อารมณ์ตอนนั้นไม่รู้จะอธิบายว่ามันเป็นยังไง  รู้แต่ว่ายังไม่อยากมองหน้ามันสองตัวรีบหันหน้าหนีไปหาคนข้างๆ อ้อ เป็นไอ้เชนเองครับ  ผมหันไปหาไอ้เชนแล้วชนแก้วกับมันอย่างบ้าคลั่ง   ตอนนี้พักความบาดหมางระหว่างผมกับไอ้หน้าหล่อนี่ไว้ก่อน

อย่าเพิ่งพูดอะไรเลยว่ะไอ้คิน  กุยังไม่พร้อมจะรับฟังอะไรตอนนี้  ผมคิดในใจแล้วชนแก้วบันไซไชโยบ้าบอกับไอ้หน้าหล่อเชนแล้วซดโฮกๆอย่างไม่เกรงใจคนออกเงินค่าเหล้า   คืนนั้นก็เลยเมาเป็นไอ้น้องด่างเลยครับ  จำแทบไม่ได้ว่าตัวเองคลานกลับบ้านขึ้นมานอนบนห้องตัวเองได้ยังไง

ผมสะดุ้งตื่นเพราะรู้สึกคอแห้ง    เอื้อมมือไปกดไฟนาฬิกาดิจิตอลบนหัวเตียงมันบอกเวลาตีสามกว่าๆแล้วครับ  แสงไฟจากถนนลอดเข้ามาพอทำให้เห็นว่าตัวเองยังนอนเน่าอยู่ในชุดนักศึกษาพร้อมกับกลิ่นเหล้าหึ่ง     

แต่พอคลานลงจากเตียงไปหาตู้เย็นขนาดเล็กที่ท่านแม่ส่งมาให้เมื่อตอนเปิดเทอม  ก็ไม่พบอะไรนอกจากความว่างเปล่ากับเบียร์ที่กินเหลือก้นกระป๋องอีกหนึ่ง   เลยต้องลากสังขารลงไปห้องครัว   

เสียงคนคุยกันเบาๆดังมาจากห้องนั่งเล่น  ผมชะงัก  แล้วจรดปลายเท้าเดินเข้าไปเงียบๆ ก็เห็น
ไอ้คิน  ไอ้แม็ค  กับไอ้เป้นั่งหน้าเครียดคุยกันอยู่   เดินเข้าไปใกล้ๆแอบฟังก็ได้ใจความว่า  ช่วงนี้มีผู้หญิงที่แอบชอบไอ้เป้โทรมาราวีไอ้คินไม่ได้หยุดหย่อน  จนมันสองตัวทะเลาะกันยกใหญ่  แล้วเรื่องก็ยิ่งยุ่งเข้าไปอีกเมื่อผมบังเอิญไปเห็นซีนอารมณ์ของพวกมันที่ข้างบ้านเข้า

“เพราะมรึงคนเดียวเลยไอ้เป้  กุบอกแล้วว่าค่อยไปคุยกันที่บ้านมรึงก็ไม่เชื่อ  คอยดูนะ  ถ้าไอ้คุณนิคมันโกรธกุจนเลิกคบกุ  กุกับมรึงได้ขาดกันแน่”   

ไอ้คินเสียงเครือเหมือนคนเพิ่งร้องไห้  ทำเอาผมรู้สึกผิดขึ้นมา  มึงแคร์ความรู้สึกกุขนาดนี้เลยหรือวะ  ไอ้คิน

“ก็ลองดูสิ ลองมรึงเลิกกับกุดูสิ  กุเคยบอกแล้วไงว่ายังไงกุก็ไม่ยอมเลิกกับมรึงแน่  ยังไงมรึงก็ต้องอยู่กับกุ”

ไอ้เป้ขึ้นเสียงใส่จนไอ้แม็คต้องยกมือห้ามทำเสียงอ่อนอกอ่อนใจใส่

“มรึงใจเย็นก่อนได้มั้ยเชี้ยเป้   แมร่ง จะตะโกนให้ไอ้คุณนิคมันตื่นมาดูเลยรึไงวะ”

ไอ้คุณนิคที่ซ่อนอยู่หลังประตูเลยสะดุ้งเล็กน้อยครับ  แหะๆ 

“มรึงไม่เข้าใจหรอกเป้  ว่าไอ้นิคมันสำคัญกับกุแค่ไหน  ตอนกุไม่มีใครก็ได้มันค่อยช่วยเหลือทุกอย่าง  ตอนกุยังไม่รู้จักมรึง  ก็ได้ไอ้นิคเนี่ยแหละคอยเป็นห่วงเป็นใย  หน้าตาท่าทางอย่างกุจะรอดมือไอ้พวกหื่นกามนั่นมั้ย  ถ้าไม่มีไอ้นิคมันคอยช่วย”

ไอ้คินมันสูงเกือบๆร้อยเจ็ดสิบ  ตัวมันก็ผอมๆบางๆ แถมยังผิวขาวอมพู  หน้าออกแนวหวานยั่วใจอีกต่างหาก  มันเคยโดนผู้ชายโรคจิตทั้งคณะเดียวกันทั้งคณะอื่น  ตั้งท่าลวนลามแทะโลมอยู่บ่อยๆแต่ไอ้พวกนั้นมันได้ชิมบาทาผมไปกันหมดแล้วเลยเข็ดไม่กล้ายุ่งกับไอ้คินมันอีก  แต่นึกไม่ถึงว่าจุดไต้ตำตอจะอยู่แถวนี้   ไอ้คินที่ผมอุตส่าห์ทะนุถนอมไม่ให้ริ้นไรมดแมงมาไต่ตอมเสร็จไอ้เป้ไปเสียแล้ว

“เออกุรู้   ขอโทษที่วู่วามจนไอ้คุณนิคมันเห็นเข้า  พรุ่งนี้กุจะคุยกับมันเอง  ถึงมันจะใจร้อน ทำอะไรไม่คิดหน้าคิดหลัง  ปากหมา  บ้าเลือด  กวนตรีน   เอาแต่ใจ  แต่มันเป็นคนรักเพื่อน  ข้อนี้มรึงก็รู้  ยังไงมันก็ต้องเข้าใจ  มรึงอย่าเพิ่งคิดว่ามันจะโกรธจนเลิกคบสิ  อย่างนี้ก็เท่ากับมรึงดูถูกน้ำใจมันนะ”

แมร่ง  สาดดดเป้   ลากข้อเสียกุออกมายาวเป็นบัญชีหางหมา เอ้ย หางว่าว  แต่ข้อดีกุมีอย่างเดียว 
ผมแอบด่ามันในใจ   ผ่อนลมหายใจออกมาบางๆเดินกลับขึ้นไปบนห้องทั้งที่ยังไม่ได้ดื่มน้ำ   แต่ก็พอจะเข้าใจตัวเองแล้วว่า  ที่ผมโกรธพวกมันไม่ใช่เพราะมันสองคนเป็นเกย์  แต่เพราะมันสองคนมีความลับปิดบังผมต่างหาก   แต่ได้รู้ว่าไอ้คินแคร์ผมขนาดไหน  ได้รู้ว่าไอ้เป้มันเข้าใจตัวผมดียังไง  แค่นี้ก็พอแล้วครับ   ผมก็ไม่ใช่พระเจ้าที่จะไปกะเกณฑ์ชีวิตใครได้  ก็เรื่องหัวใจมันห้ามกันได้เสียที่ไหน

แต่เดี๋ยวก่อน   โทษฐานที่พวกมรึงสามตัวปิดกุ  ดังนั้นก็จงปวดหัวกันไปก่อนเถอะเพื่อนๆ  เหอๆ  แล้วไอ้เป้  มรึงลืมใส่คุณสมบัติเลวๆของกุไว้อีกข้อคือ  กุเป็นซาดิสต์ชอบเห็นเพื่อนทรมานว่ะ 555   ผมยิ้มคนเดียว  กลับห้องแล้วมุดเข้าที่นอนขดตัวลงในผ้าห่มที่มีกลิ่นหอมจางๆของแสงแดด  ก็ฝีมือไอ้คินมันช่วยซักให้นั่นแหละครับ   คิดไปคิดมาก็น่าเสียดายไอ้คินอยู่เหมือนกัน  หน้าตาก็น่ารัก  แถมยังมีน้ำใจกับผมขนาดนี้ดันเสร็จไอ้เชี้ยเป้ไปจนได้    นี่ผมไม่ได้คิดลึกกับเพื่อนนะครับ  แค่เสียดายเพื่อนเฉยๆ สาบานได้นะ  จริง จริ้ง


แหะๆ :m23:ต้องขอโทษทุกคนในความผิดพลาดด้วยนะก๊าบ.. :sad2: :m13: :m15:

ja ne

  • บุคคลทั่วไป
ไอ้คุณชายนิค เนี่ย........ o13




สงสารไอ้(ไส้)เดือนคณะจริ๊งๆ  ปราบให้อยู่หมัด เร็วๆ เน้อ จาคอยเชียร์

ออฟไลน์ M@nfaNG

  • ชีวิตคือการตรวจสอบ...
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4453
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +847/-18
มาต่ออีกซะดีๆ  ชอบนิค5555 :m4:

กวนดีจริ๊ง :oni2:

ออฟไลน์ มูมู่น้อย

  • Global Moderator
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2623
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +468/-12
เมื่อไหร่จะเชนปราบไอ้คุณชายนิคให้อยู่หมัดซะที  อยากเห็นตอนนิคเป็นลูกไก่ในกำมือ  :oni1:

รออ่านต่อน้า  ขอบคุณ kuza..bapunk กับ Ja ne ที่เอามาลงให้ค้าบบ  o13

ออฟไลน์ pongsj

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6054
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +213/-9
สนุกถูกใจจิงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  o13

Angle Froze

  • บุคคลทั่วไป
โอ้วว ดีใจจังที่ได้ย้ายมาอยู่บ้านหลังนี้แทน   :mc3: แบบนี้จะได้ไม่ถูกพวกแบ๊นแบนรังควาญซะที  :seng2ped: น่าเบื่อจริงๆ

เป็นกำลังใจให้คนลง+ป้าจุและหนูนิคอยู่เสมอค่ะ >_<

จะรอตอนใหม่น๊า   :m1:

kuza..bapunk

  • บุคคลทั่วไป
ตอนที่ 7

“เฮ้ย  ไอ้คุณนิค  กุมีเรื่องจะคุยกับมรึงว่ะ”

ไอ้เป้มันเป็นเพื่อนซี้ของผมที่รู้ไปจักกันตอนเข้าค่ายอาสาสมัยปีหนึ่ง  ผมกับมันเฮฮาบ้าเลือดเข้ากันได้อย่างเป็นปี่เป็นขลุ่ย  จนขึ้นปีสอง   ห้องที่ไอ้เป้มันเช่าอยู่ก็ถูกโจรงัดตอนกลางวันแสกๆแล้วไอ้เจ้าของหอก็ไม่รับผิดชอบ  มันเลยโมโหขนข้าวขนของออกมาแต่ดันเป็นช่วงเปิดเทอมใหม่ๆพอดี  จะหาหออยู่ใหม่ก็หายาก  ผมเลยชวนมันมาอยู่ด้วยให้สิ้นเรื่องสิ้นราวไป

นึกแล้วก็อยากรู้ว่ามันกับไอ้คินไปรักกันตอนไหน  เพราะไอ้เป้มันไม่ค่อยจะอยู่บ้านเท่าไหร่หรอกครับ  มันก็ขลุกอยู่ที่คณะมัน  พอเสาร์อาทิตย์ก็สำนึกรักบ้านเกิดบ่อยๆ กลับไปหาม่ะม๊ามันตลอด  มันเป็นคนที่นี่ครับ บ้านมันขับรถไปสักชั่วโมงก็ถึง 


“มีไรไว้คุยกันทีหลัง  กุรีบ” 

ผมตอบไอ้เป้สั้นๆ คว้ากระเป๋าขึ้นมาสะพายแล้วเดินดุ่มๆออกไปที่โรงรถ  แต่ไม่เห็นมอเตอร์ไซค์คู่ชีพ  ก็นึกได้ว่าวันนี้ผมให้เชี้ยโก้มันยืมรถไปใช้เพราะที่คณะมันมีกิจกรรมต้องไปตั้งแต่ไก่โห่กว่าจะกลับก็ดึกดื่นค่อนคืนตลอดทั้งสัปดาห์  แล้วปกติผมก็ไม่ค่อยใช้รถตัวเองเท่าไหร่ครับ   ขี้เกียจขับ  ส่วนใหญ่ก็จะติดรถไอ้คินไปเสมอ   

เอาไงดีวะกุ  นึกแล้วก็เกาหัวแกรกๆ เพราะถ้าจะให้ผมติดรถไปเรียนกับไอ้คินเหมือนทุกวันตามปกติ  แผนการทรมานเพื่อนที่วางไว้  ก็ไม่สมจริงอ่ะดิ

“ไอ้คุณนิค ตื่นเช้าได้นะวันนี้” 

ไอ้คินยิ้มง้อผมเต็มที่ครับ   ผมสะบัดหน้าหนีมันแรงๆจนคอแทบหลุด  แอ็คติ้งเต็มร้อยจนไอ้คิน
หน้าเสีย   ผมลอบสังเกตสีหน้าเพื่อนโดยใช้หางตา  สงสารอยู่เหมือนกัน  แต่ความสนุกมีมากกว่า 55   ว่าแต่กุจะไปเรียนยังไงวะ   ให้ติดรถไอ้คินไปล่ะเสียแผนแน่ สายตาครุ่นคิดมองไปเรื่อยอย่างกำลังหาหนทาง   และแล้ว....ฮีโร่ก็ปรากฏตัวอีกครั้งแล้วครับ  ไม่รู้ช่วงนี้เป็นยังไง  ไอ้เชนมันมักจะโผล่มาแบบถูกเวลาถูกจังหวะพอดิบพอดีเลย  นั่นไงครับ  มันกำลังถอยฟอร์จูนเนอร์  หนุ่มในฝันของน้องแพนเค้กสีดำมันปลาบออกมาจากโรงรถบ้านมันแล้ว

ผมไม่พูดอะไรกับไอ้สองตัวคู่รักนั่นสักคำ  เดินแกมวิ่งออกไปดักราชรถของไอ้หน้าหล่อแล้วโบกมือหยอยๆจนไอ้เชนมันสังเกตเห็น     

“ไอ้เชน กุไปด้วยคน” 

ผมไม่สนว่ามันจะตอบยังไง  รีบวิ่งอ้อมรถไปเปิดประตูกระโดดขึ้นไปนั่งคู่กับไอ้เจ้าของรถอย่างอารมณ์ดีที่ได้เห็นไอ้คินทำหน้าสลด   มันน่ารักน่าเอ็นดูครับ  ตาโตๆ มีน้ำตาเคลือบบางๆ จมูกแดงแก้มแดง ชะเง้อมองตามผมจนสุดสายตา

“คิดยังไงถึงไปแกล้งไอ้คินอย่างนั้น”

ไอ้เชนถามขึ้นเมื่อขับออกมาจากหมู่บ้าน  ส่วนผมก็เลิกคิ้วมองหน้ามันอย่างแปลกใจ ไม่แน่ใจว่ามันรู้เรื่องไอ้เป้กับไอ้คินรึเปล่า  แล้วมันรู้ได้ยังไงว่าผมกำลังแกล้งเพื่อนที่รักยิ่งของผมอยู่ 

“กุไม่รู้หรอกว่าพวกมรึงมีเรื่องอะไรกัน  แต่ที่กุรู้ว่ามรึงกำลังแกล้งไอ้คินเพราะเห็นลุกกะตาวับๆของมรึงไง   มรึงมองไอ้คินเหมือนเจ้าของหมากำลังสนุกที่ได้แกล้งเอากระดูกชูสูงๆ แล้วแกล้งให้หมาโดดงับไม่ถึง  แต่พอหมามันเหนื่อยไม่สนกระดูกของมรึง  เดี๋ยวมรึงก็ตามไปลูบหัวลูบหางป้อนกระดูกให้มันถึงปากเองไง” 

มรึงอ่านใจกุได้รึไงวะ  ผมหมั่นไส้เลยกวนตรีนระดับเบสิคมันไปหนึ่งดอก


“นี่ถ้ามรึงไม่มีพรายกระซิบ  กุว่ามรึงต้องเป็นอับดุลแน่  แสนรู้จริงนะมรึง” 


ถึงมันจะเปรียบการแกล้งไอ้คินของผมซะน่ารัก  น่าเตะ  แต่มันทายก็ถูกเป๊ะเลยครับ   ผมมักจะชอบแกล้งแหย่คนที่ตัวเองรักครับ  ถึงบางครั้งจะแหย่แรงไปหน่อยแต่ก็ทำเพราะความรักและเอ็นดูทั้งน้าน   แต่ใครก็ตามถ้าลองได้ถูกผมเกลียดล่ะก้อ...ไอ้คนนั้นมันจะได้รู้ว่านรกมีจริงเลยล่ะครับ  หึ หึ

“ตาใสๆของมรึง  มองแป๊บเดียวกุก็รู้ว่าคิดอะไรอยู่” 

มีแต่คนว่าผมเจ้าเล่ห์  เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย  เดาใจยากไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่  เพิ่งจะมีไอ้หมอนี่คนแรกเลยครับที่ทำแสนรู้ พูดเหมือนเข้าอกเข้าใจผมไปซะทุกอย่าง 

“เออ กุแกล้งไอ้คินเพราะมันน่ารักดี  ไม่ได้จริงจังไรมากมายหรอก  แล้วมรึงก็อย่าไปปากโป้งบอกใครล่ะ เดี๋ยวเสียแผนหมด”

ผมทำหน้าเหี้ยมขู่มันไว้ก่อน   ส่วนไอ้สารถีแทนที่จะกลัว  กลับส่ายหน้ายิ้มๆคล้ายระอากับความ
พิเรนทร์ของผมพลางเตือนด้วยความหวังดีแต่ออกแนวประสงค์ร้ายแช่งชักยังไงชอบกล 

“ระวังเถอะ แกล้งมากๆจะถูกเกลียดเข้าจริงๆ  แล้วถ้าไม่มีใครคบจะมานั่งร้องไห้ขี้มูกโป่งเอาทีหลัง”

ผมเลยชูนิ้วกลางให้มันด้วยสีหน้ากวนบาทาที่สุดเท่าที่จะทำได้  แมร่งไอ้นี่  หล่อแต่ปากอัปมงคล

วันนั้นผมเลยกลายเป็นสิ่งมหัศจรรย์ของโลกอันดับที่แปดเพราะมาเรียนตอนเช้าได้ทั้งที่เมื่อวานเพิ่งเมาหัวราน้ำไปแท้ๆ  แถมยังได้นั่งรถไอ้เชนที่สาวๆต่างก็ใฝ่ฝันอยากจะได้สัมผัสความรู้สึกของการนั่งเคียงข้างไปกับไอ้เดือนคณะในรถราคาเป็นล้านนี่อีกด้วย  ผมก็แอบถามไอ้เจ้าของรถอยู่เหมือนกันว่าคิดยังไงถึงเลือกรถรุ่นนี้   เพราะผมคิดว่าฟอร์จูนเนอร์มันเป็นรถครอบครัวมากกว่าจะเป็นรถที่วัยรุ่นเลือกใช้    ผมเลยหยอดไปว่า  มันอยากเป็นหนุ่มในฝันของแพนเค้กรึไง  แต่ไอ้เชนมันดันทำหน้างงๆ  ผมเลยไม่แน่ใจว่า  มุกนี้มันไม่สร้างสรรค์  หรือบ้านไอ้เชนมันไม่มีทีวีดูกันแน่  แต่เพื่อความชัวร์  ผมเลยเก็บมุกนี้เอาไว้ฮาคนเดียว  ไม่เอาไปเสี่ยวให้ใครได้ยินแล้วตีหน้าไม่เก็ท เกิดกรณีมุกแป้กขึ้นมาอีก  แต่มันก็ไขข้อข้องใจให้ว่า

“กุก็ไม่รู้หรอก พอดีพ่อกุโบนัสออกเลยซื้อให้  รู้อีกทีบริษัทเขาก็เอามาส่งให้กุที่บ้านแล้ว” 

โอ้โห  นี่ท่านพ่อของมันทำมาหากินอะไร  โบนัสออกทีถึงซื้อรถคันละเป็นล้านได้อย่างนี้  แอบฟอกเงินรึเปล่าวะ   แต่ผมก็ไม่ถามต่อนะครับ  เพราะตอนนี้ไม่เมา  เลยไม่ค่อยเจือกเรื่องชาวบ้านเท่าไหร่

ไอ้เชนเลี้ยวรถเข้าไปจอดแล้วผมกับมันก็เดินเข้าไปในคณะ  แต่ยังเหลืออีกตั้งยี่สิบนาทีกว่าจะถึงเวลาเข้าเรียน  ผมกับไอ้คนขับรถกิตติมศักดิ์เลยแวะไปที่ซุ้มเสียหน่อย  ก็เห็นมาแต่ไกลว่าไอ้เพื่อนๆทั้งหลายมันมันก็ยังไม่ย้ายตูดขึ้นไปที่ห้องเรียนเลย

“โอ้โห  กุก็ว่าวันนี้ไอ้เชนมันเอาตุ๊กตาหน้ารถที่ไหนมาด้วย เห็นคุยกันหนุงหนิงในรถ ที่แท้ก็คนสวยข้างบ้านนี่เอง ”

ไอ้แซ็คถลาจากซุ้มสาขาของมันเข้ามาทำปากหมา  กิริยาควาย แต่เช้าเลยครับ 

“ถ้าขืนมรึงยังปากมาก  คนข้างบ้านอย่างกุจะอัญเชิญมรึงไปนอนข้างสัปเหร่อ  ให้เขามัดตราสังข์แล้วส่งมรึงขึ้นเมรุเผาทีเดียวเลยไอ้แซ็ค”

ผมทำตาขวางใส่เตรียมจะเล่นงานมันต่อแต่โดนไอ้ปิ่นสกัดดาวรุ่ง  มันสะกิดไหล่ผมพลางตีหน้าเอือมระอา

“แกก็อย่าเขินให้มันรุนแรงนักเลยน่านิค  แซ็คเขาอุตส่าห์ชม  แกก็น่าจะขอบคุณเขาดีๆ” 

กุเป็นผู้ชายมาชมว่าสวยคงจะดีใจอยู่หรอกนะ  ไอ้ปิ่นนี่มันวอนไม่เลิกจริงๆครับ  คราวนี้มันแทคทีมเอาไอ้เจี้ยบมาด้วย   ไอ้นี่ก็เจ้าแม่เหมือนกันครับ  แต่เป็นเจ้าแม่เงินกู้  ที่บ้านมันมีโรงสี  กับเปิดร้านขายข้าวสาร  แต่สงสัยกิจการจะไม่รุ่ง ข้าวในโกดังถูกขโมยไปขายบ่อยๆรึว่ายังไงก็ไม่รู้  ท่านพ่อมันเลยออกเงินกู้เงินด่วน  แข่งกับควิกแคช  อีซีบายทั้งหลาย  จนตอนนี้จะกลายเป็นมาเฟียมาเงินกู้ไปอยู่รอมร่อ  แว่วว่าไอ้เจี๊ยบกำลังจะขยายกิจการของครอบครัวเข้ามาในคณะเราแล้ว  คงเพราะเห็นลู่ทางจากไอ้พวกผีพนันบอลทั้งหลาย

“ไอ้ปิ่น แกก็อย่าไปแซวไอ้คุณนิคมันดิ  เห็นมั้ยแก  มันเขินจนหน้าแดงแล้ว กิ้วๆ”

กุหน้าแดงเพราะโมโหต่างหากเล่า  ไอ้เจี้ยบเอ้ยยยย  ผมล่ะเซ็งกับไอ้เจ้าแม่ทั้งหลาย ก็บอกแล้วว่าผมแพ้ทางพวกผู้หญิงเขา   ยอมๆมันไปเหอะ  เกิดเป็นสุภาพบุรุษลูกผู้ชายก็อย่างเงี้ยแหละครับ   

ไอ้แซ็คกับไอ้ปิงปองยังคงพูดเรื่องตุ๊กตาหน้ารถไม่เลิก  มิหนำซ้ำมันสองตัวยังใช้มุกเดียวกับผมแต่เจือกมาใช้แซวเรียกผมว่า น้องแพนเค้ก  มรึงจะมาล้อกุทำมาย  กุไม่ใช่เจ้าของรถสักหน่อย  ผมละหน่ายจิต  เล่นกับหมา  หมามันเลยลามปามครับ  คงเห็นว่าช่วงนี้เชื้อวัวบ้าของผมไม่ค่อยกำเริบหนักเท่าไหร่  ไอ้พวกนี้เลยได้ใจ 

ผมตีหน้าเฉย  แสร้งถอนใจเล็กน้อย  แล้วถอดรองเท้าผ้าใบเน่าๆออกมายื่นให้พวกมันคนละข้าง  มันสองตัวก็พาซื่อรับไว้แล้วทำหน้างงๆ

“เหงาปากนักก็คาบไว้  หรือไม่งั้นก็หุบไว้เงียบๆ ไม่อย่างนั้นกุจะเอารองตรีนเน่าๆของกุปรับผิวหน้าพวกมรึงสองตัวให้แบนราบเป็นแพนเค้กสอดไส้ครีมและแจมเลย  ไอ้ห่ะสองตัวนิ กวนตรีนกุแต่เช้านะมรึง”

ไอ้สองตัวเห็นคุณชายข้างบ้านเริ่มทำตาขวาง  และเห่ากรรโชกออกมาเป็นระลอกแรกก็รีบวางรองเท้าเน่าของผมลงบนพื้นแล้วเข้ามานวดไหล่เอาใจใหญ่เลยครับ

“โทษคร้าบ คุณชาย  ต่อไปพวกกระผมจะสำรวมวาจา กายใจ มิให้เป็นที่ขัดเคืองใจแก่คุณชายอีกแล้วคร้าบ”

ไอ้แซ็คนี่สมกับเป็นเพื่อนไอ้ปิงปอง  ท่าจะอินกับหนังจักรๆวงศ์ๆตอนเช้าเสาร์อาทิตย์  ถึงได้ออกอาการอย่างนี้   กลุ่มผมกับไอ้พวกข้างบ้านเฮฮากันใหญ่  จนใกล้เวลาเข้าเรียน จึงเริ่มเคลื่อนย้ายม็อบจากโต๊ะ  แยกกันไปเรียนเสคใครเสคมัน  แต่ก่อนจะแยกย้ายกันไปไอ้หน้าหล่อที่ผมไม่แน่ใจว่าวันนี้มันกินยาลืมเขย่าขวดรึเปล่ายังอุตส่าห์มีน้ำใจหันมาถาม

“แล้วมรึงจะกลับกับกุมั้ย  วันนี้กุเลิกบ่ายสองครึ่ง”

“ไม่ล่ะ  วันนี้กุเลิกเรียนเย็นๆโน่น” 

ผมเก็บของแล้วลุกจากม้านั่งแต่ไอ้เชนยังไม่ยอมเดินตามพวกไอ้ปิงปองไป

“ไม่เป็นไร  เดี๋ยวกุอยู่แถวนี้รอแล้วกัน”   

ผมกำลังจะบอกว่าเย็นนี้ผมจะต้องไปง้อพี่แคลร์อีก  แต่ยังไม่ทันจะอ้าปากก้อ....

“กิ้วๆวิ้วๆ วู้ๆ จุฮุกกรู้ๆ”  และอื่นๆอีกมากมาย 

อะไรของพวกมรึงอีกล่ะเนี่ย   ผมหันไปตวัดสายตาพิฆาตใส่เพื่อนตัวเองและไอ้พวกข้างบ้านที่พร้อมใจกันประสานเสียงส่งภาษาชวนปวดหัวมาให้อีกเป็นขบวน

“โหย ไม่ยักรู้ว่ารีเรชั่นชิปพวกมรึงไปไกลถึงไหนต่อไหนกันแล้ว  นิคครับ เย็นนี้นิคกลับกับเชนนะครับ”

ไอ้ตะวันกระแดะใช้ภาษาต่างชาติทั้งที่เกรด ENG ของมันกับผมได้หมามาเลี้ยงซะจนเต็มทรานสคริปท์   มันคว้ามือไอ้ปิ่นขึ้นมากุมพร้อมกับกะพริบตาถี่ๆปิ๊งๆ  ชวนคลื่นไส้  ไอ้นางงามกินเด็กก็รับมุกกันดีเหลือเกิน  ทำสายตาหวานหยดแล้วแกล้งทำเขินหลบตาอายๆ 

“ไม่เป็นไรหรอกเชน  วันนี้นิคเลิกช้า  นิคไม่อยากให้เชนเหนื่อยถ้าต้องมานั่งรอกันนานๆ”

“ไม่หรอกครับ  เพื่อนิคเชนทำได้ทุกอย่าง  เอาเป็นว่าเชนจะอยู่แถวๆนี้รอนะครับที่รัก” 

ไอ้ตะวันต่อบทชวนอ้วกทันที

เออ  เอาเข้าไปพวกมรึง  สนุกกันจริงจริ้ง   แปลงสารซะจนกุกับไอ้หน้าหล่อนี่เป็นผัวเมียกันอีกแล้ว
ผมยังไม่ทันจะอ้าปากด่าพวกมัน  ไอ้คินกับไอ้แม็คก็เดินทำหน้ากึ่งกล้ากึ่งกลัวเข้ามา  มาง้อกุล่ะซี้
เกือบจะเผลอหลุดยิ้มออกมาแต่ยังเก๊กทันครับ
 
“นึกว่ามรึงขึ้นตึกไปแล้วซะอีก”  ไอ้คินส่งยิ้มหวานๆง้อๆมาให้

“เย็นนี้กุจะทำหมูมะนาวกับปลาเผาของโปรดมรึง  ยังไงก็กลับกับกุนะ มรึงไม่ได้เอารถมานี่”

ไอ้แม็คก็เอาของกินเข้าล่อ  มรึงนึกว่ากุเห็นแก่กินนักรึไง  คิดแล้วก็น้ำลายสอเปรี้ยวปากอยากเมา  ถ้ามีเบียร์เย็นๆด้วยคงเหมาะกันสุดๆ   เฮ้ย  ม่ายช่าย  อย่าไปตกหลุมพรางพวกมันสองตัว 
ผมรีบปัดความตะกละที่บังเกิดขึ้นในใจทิ้งไป  ปั้นหน้านิ่ง  เสียงเฉย

“กุจะกลับกับไอ้เชน  พวกมรึงกลับกับสองคนเถอะ แล้วก็ไม่ต้องทำกับข้าวเผื่อนะ วันนี้กุจะกลับดึก”

ผมว่าแล้วก็เดินหนีเพื่อนเข้าอาคารไป  ไม่ต้องหันไปมองก็รู้ว่าไอ้คินคงทำหน้าเสียอีกแหงๆ ส่วนไอ้แม็ค   รายนั้น  ผมเดาว่ามันต้องนึกด่าแถมสาปแช่งไอ้อาการงอนจนเกินงามของผมแน่ 

วันนั้นทั้งวันผมยังแกล้งเล่นตัวให้ไอ้สองตัวนั่นมาง้ออย่างสนุกสนาน   พอคาบสุดท้ายเลิกเรียนปุ๊บผมก็รีบเก็บของลงไปที่ซุ้มปั๊บ  ไม่ใช่ว่ากลัวไอ้เชนจะรอนานนะครับแต่ทำไปเพราะแกล้งไอ้คินกับไอ้แม็คต่างหาก  เห็นมันสองตัวเหลียวซ้ายเหลียวขวากันเลิ่กลั่กมองหาผมที่วิ่งจู๊ดออกทางหลังห้องแล้วมันขำดีจริงๆ

“ไอ้เชนๆ หวานใจมรึงมาแล้ว” 

ถ้าเป็นปกติผมคงปล่อยสิงสาราสัตว์ทั้งหลายในปากออกมาไล่กัดพวกไอ้แซ็คมันแล้วครับ  แต่ตอนนี้ต้องรีบชิ่งหนีก่อน  นั่นไงๆ ไอ้แม็คมันลากตัวไอ้คินวิ่งลงมานู่นแล้ว

“เฮ้ย เร็วดิไอ้เชน ไอ้พวกนั้นมันมากันแล้ว”

ผมคว้าแขนไอ้เชนให้รีบลุก  ไอ้นี่ก็อ้อยสร้อย  เดี๋ยวปั้ดเหนี่ยวด้วยหน้าแข้ง  ผมเร่งให้มันเก็บของยิกๆ ส่วนไอ้สองตัวนั่นก็วิ่งเข้ามาใกล้จะถึงแล้ว 

“เฮ้ยๆ มรึงดูนั่นดิ  ไอ้คุณนิค  นั่นพี่แคลร์แฟนมรึงไม่ใช่เหรอวะ โอ้โห  คราวนี้เปลี่ยนจากซ้อนมอไซค์มรึง เป็นนั่งตากแอร์ในรถหรูกับหนุ่มคนใหม่แล้วว่ะ”  เสียงไอ้บูมรายงานข่าวด่วน

ผมไม่ได้วิ่งหนีไอ้สองตัวแม็คคินแล้วครับ  แต่ยืนอึ้งมองสาวสวยในรถนั่งคู่กับผู้ชายคนอื่น  ท่าทางเอียงหน้ากระซิบหัวเราะคุยกันอย่างนั้นถ้ามองไม่ออกว่าสองคนนั้นเป็นอะไรกันก็สมควรลาออกไปเคี้ยวเอื้องอยู่กลางทุ่งเลยครับ  แล้วผมก็ต้องอึ้งรอบสองเมื่อรถคันนั้นแล่นเข้ามาชะลอที่หน้าซุ้ม  พร้อมกับที่พี่แคลร์เอื้อมมือขึ้นลูบแก้มไอ้หมอนั่นพร้อมกับหันมามองผม  แล้วยิ้มสะใจใส่

โอ้โห  ขนาดในหนังจีนยังตั้งสามวันจาก  กว่านารีจะเป็นอื่น  แต่นี่ชีวิตจริงของหนุ่มไทยคุณชายนิค แค่ไปกินเหล้าเมื่อวานแล้วผิดนัดกับแฟน   ยังไม่ทันจะครบยี่สิบสี่ชั่วโมง  นารีแคลร์ก็เป็นของคนอื่นไปเสียแล้ว   

ปกติเคยแต่ทิ้งคนอื่น  ตอนนี้มาโดนทิ้ง  คุณชายนิคเลยเซ็งจัด  ไม่ได้เศร้าเสียใจเท่าไหร่นะครับ  อารมณ์นี้รู้สึกเสียหน้ามีมากกว่า  ก็พี่แคลร์เล่นเอาผู้ชายคนใหม่มาเย้ยถึงถิ่นต่อหน้าเพื่อนๆเป็นสิบอย่างนี้  ให้ตายสิ  มันเจ็บกระดองใจจริงๆ    หึๆๆๆ  อย่าเพิ่งคิดว่าผมหัวเราะเพราะเสียใจจนบ้านะครับ  บอกแล้วว่าอย่าให้ไอ้คุณนิคได้เกลียดขึ้นมา   ไอ้หน้าเหียกแฟนใหม่พี่แคลร์มันจะได้รู้ว่านรกมีจริงในอีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้าแน่  ป้ายทะเบียนรถมันผมท่องจนขึ้นใจเลยล่ะ  หึๆๆๆ

“ไอ้สาดนั่นมันอยู่คณะไรวะ” ผมปล่อยมือจากแขนไอ้เชนแล้วหันไปถามผู้เห็นเหตุการณ์ทั้งหมด

“วิดยาปีสี่แล้ว”   

ถามไปงั้นไม่คิดว่าจะมีใครรู้   แต่ไอ้เจี้ยบมันดันตอบให้จริงๆ   เอากะมันสิ   ไอ้นี่ก็รู้จักเขาไปทั่ว

“นี่มรึงอย่าบอกนะว่าจะไปแก้แค้นไอ้แฟนใหม่กับพี่แคลร์เขา” 

ไอ้ตะวันถาม  ไอ้คนที่กลายเป็นแฟนเก่าอย่างผมเลยต้องแถลงข่าวกันเสียหน่อย 

“กุไม่ทำร้ายผู้หญิง  พี่แคลร์เขาไม่รักกุแล้วก็ช่างเขา  แต่กุว่าไอ้หมอนั่นมันต้องร่วมมือกับพี่เขามาเอาคืนกุแน่  พวกมรึงไม่เห็นเหรอว่ามันอุตส่าห์พากันถ่อสังขารมาเย้ยกุถึงนี่  คงรู้ว่ากุอยู่แถวนี้เลยแกล้งขับรถผ่าน  แถมยังมีหน้ามาชะลอรถตรงแถวซุ้มเราอีก  ไม่รู้ซะแล้วว่ากุเป็นใคร”

ผมยิ้มเหี้ยม  วินาทีขอพักโปรเจคแกล้งไอ้เพื่อนสองตัวไว้ชั่วคราวก่อน  ยามนี้ศึกจากศัตรูต่างถิ่นสำคัญกว่าหลายเท่านัก

“ไอ้แม็ค  ไอ้คิน  ไปกับกุหน่อย”


--------------------------------------------------------------------------------------------------ป.ล.ขอลงตอนที่ 7 ไว้แทนวันพร่งนี้น๊าก๊าบ... :m13:
เพราะพรุ่งนี้ไม่อยู่..ไปต่างจังหวัด....... :oni1:
คงจะกลับวันจันทร์อ่ะนะ......แหะๆ :m23:เลยลงไว้ก่อง :m1:


ออฟไลน์ มูมู่น้อย

  • Global Moderator
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2623
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +468/-12
นิคนี่มัน... ให้คำนิยามไม่ถูก  :m23:

สนุกดี  ฮา โหด ซึ้ง (รึเปล่า)

รออ่านต่อๆ  เดินทางปลอดภัยนะน้อง  รอวันจันทร์น้า  :oni2:

ออฟไลน์ →Yakuza★

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1829
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +149/-0
ติดตามมาตั้งกะเด็กดี แล้วมาเจอกันที่บอร์ดอีก

เพอร์เฟค!!!!!! รักไอ้คุณชายนิค กับ สมบัติคณะเชนคร๊าบ อิอิ

มาดัน ดัน ดัน  :a1: :a1: :a1: :a1: :a1: :a1:

jumbu

  • บุคคลทั่วไป
ถึงป้าและแฟนนิยายป้า

เอ่อ แบบว่าเพิ่งคิดเมื่อวานวันนี้โดนเหมือนกันเลย

ไม่เข้าใจนะเนื้อหาไม่เหมาะสมเนี่ยเอ่อ...ก็จะได้เลิกลงที่นั่นไปก็ดีเหมือนกัน

คนเยอะ เรื่องแยะ มาสิงที่นี่โดยถาวรดีกว่า 555+ถูกใจกว่าเยอะ

ยังไงป้าก็มาต่อที่นี่เร็วๆนะจ๊ะ รออ่านอยู่

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: ข้างบ้านนะตัวแสบ- โดยป้าจุใจ
« ตอบ #69 เมื่อ: 18-01-2008 21:49:56 »
ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ Blackbird

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 2
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
ถ้าป้าจุจะกลับไปแก้นะ  ย้ายบ้านดีกว่านะค้า  ถ้าไม่เถื่อนก็ไม่ช่ายหนูนิคอ่าจิ

ออฟไลน์ Poes

  • คนแรกของหัวใจ คนสุดท้ายของชีวิต
  • Administrator
  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 11342
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2405/-22
สนุกมาก ชอบแบบนี้เมื่อไหร่นิคจะโดนเชนกดอะ รออยู่  o17 o17 รออ่านต่อจ้า

Pztor

  • บุคคลทั่วไป
 :a2:
เจ้าแผนการณ์จริงๆเลย

ออฟไลน์ krappom

  • 人は誰でもそれぞれに悩みを抱えて生きる
  • เป็ดนักโพสมือดี
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7395
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1182/-23

รอวันคุณชายนิคโดนกด  :o8:


ออฟไลน์ TONG

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2535
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +191/-4
นิดจะโดนกดหรือเชนจะโดนกันแน่ครับ รอลุ้น

ถึงป้าและแฟนนิยายป้า

เอ่อ แบบว่าเพิ่งคิดเมื่อวานวันนี้โดนเหมือนกันเลย

ไม่เข้าใจนะเนื้อหาไม่เหมาะสมเนี่ยเอ่อ...ก็จะได้เลิกลงที่นั่นไปก็ดีเหมือนกัน

คนเยอะ เรื่องแยะ มาสิงที่นี่โดยถาวรดีกว่า 555+ถูกใจกว่าเยอะ

ยังไงป้าก็มาต่อที่นี่เร็วๆนะจ๊ะ รออ่านอยู่

ย้ายมาเลยครับที่นี้อ่านได้ทุกประเภท

ออฟไลน์ THIP

  • Global Moderator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7674
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +986/-10
หุหุ โหด ๆ แบบนั้นจะโดนกด นึกภาพก็ฮาแล้ว    :m4: :m4: :m4:

[D]a[D]a [T]oo[N]

  • บุคคลทั่วไป
จะไปทำอะไรกันอ่ะ อยากรู้ๆๆๆ

ออฟไลน์ uknowvry

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4438
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +284/-6
 :m4:
โอ้โห เป็นเรื่องที่เจ๋งโคดค้าบ
บอกตามตรง
เจ๋งเป้ง

myLoveIsYOu

  • บุคคลทั่วไป
โอ้ว กว่าจะได้อ่านอีกที วันจันทร์เลยหรือครับ แต่จะรอครับ  :m15:

สนุกมากกกกก    :m4:

ออฟไลน์ pongsj

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6054
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +213/-9
แหมๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ช่างเจ้าแผนการจิงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: ข้างบ้านนะตัวแสบ- โดยป้าจุใจ
« ตอบ #79 เมื่อ: 19-01-2008 01:22:53 »





Yเข้าสายเลือด

  • บุคคลทั่วไป
Re: ข้างบ้านนะตัวŬ
«ตอบ #80 เมื่อ19-01-2008 02:28:26 »

อ่า  ป้า  ตามมาอ่านแล้วนะ

เอ่อ แล้วป้าหาไฟล์ได้ครบหมดมั๊ย  ใจหายแป้วเลยนะเนี่ยที่รู้ว่ามันหายไป

เป็นห่วงอ่ะ  แต่งใหม่มันก็ไม่ได้ความรู้สึกเดิมอ่ะ(แบ่บว่ามันเป็นความประทับใจแรกไปแล้ว)

พอดีเคยเซฟเอามาอ่านเองไว้มั่ง  ถ้าป้าต้องการก็เมล์มาหาได้นะ รึหลังไมค์ก็ได้

คิดว่าตอนล่าสุดที่มีคือ ตอนมือที่ 3,4 ง่ะ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 16-05-2008 16:52:42 โดย Yเข้าสายเลือด »

m-_-n

  • บุคคลทั่วไป
ตามมาอ่านต่อจากเด็กดีค่า
ชอบเรื่องนี้จริงๆ
มาต่อเร็วๆนะคะ :m1:

ja ne

  • บุคคลทั่วไป
มาอีกแล้ว  :m23:
คุณ kuza..bapun ฝากให้มาลงแทน 555+(จัดให้ :m1:)

ต่อกันเลยละกานเน๊อะ

...............................................
ตอนที่ 8 ไม่อยากเป็นพ่อ


“จะไปไหน” 

เชี้ยเชนคว้าแขนผมไว้   ท่ามกลางสีหน้าตื่นๆและเสียงห้ามของเพื่อนๆ   ที่แต่ละคนพากันทำหน้าโหด หวีด หยอง อาจจะเพราะจินตนาการกันไปไกลสุดกู่แล้วว่าผมจะพาไอ้แม็คคินไปวางระเบิดบ้านไอ้แฟนใหม่พี่แคลร์กัน  ไอ้พวกนี้เป็นเอามากแฮะ   ผมมองหน้าแต่ละคนแล้วก็ต้องหัวเราะออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่

“เอ้า แมร่ง  แต่ละคนทำหน้าอย่างกับกุจะไปก่อวินาศกรรม  กุแค่จะไปหาเฮียสิทธิ์ล้วงความลับศัตรูก่อน  จะคิดการใหญ่มันต้องวางแผนดีๆก่อนเว้ย    ว่าแต่ที่พวกมรึงห้ามกุเสียงหลงกันนี่เพราะเป็นห่วง  หรือกลัวจะว่าจะต้องเอาโอเลี้ยงข้าวผัดไปเยี่ยมกุกับจ่ายศอีกวะ”

เล่าแล้วจะหาว่าคุยครับ   ตอนปีหนึ่งผมเคยไปมีเรื่องชกต่อยกับเด็กสถาบันอื่นที่ปั๊มปตท. หลังมอ  จนถูกจับยัดซังเตไปหนึ่งคืนข้อหาทะเลาะวิวาทแล้วไม่มีตังค์จ่ายค่าปรับ  เดือดร้อนเชี้ยโก้ต้องหาซื้อโอเลี้ยงข้าวผัดไปเยี่ยมผมเพราะมันบอกว่าถ้าติดคุกแล้วจะให้ถึงอารมณ์มันก็ต้องมีโอเลี้ยงข้าวผัดด้วย   โห   น้ำใจเชี้ยโก้ครับ  ออกแนวสมน้ำหน้าแบบไม่ปิดบัง   แล้วข้าวผัดมันก็สมชื่อข้าวผัดจริงๆ จะเขี่ยจะคุ้ยหายังไงก็มีแต่ข้าวกับน้ำมันกับก้านคะน้าอีกสองสามก้าน 

นอนมุ้งสายบัวได้คืนเดียว วันต่อมาผมก็ถูกปล่อยตัวเพราะท่านปู่ของผมแกรู้จักกับคนใหญ่คนโตเลยโทรหาจ่ายศให้ปล่อยตัวผมได้  เรื่องดีๆนี่ไม่ค่อยจะทำ แต่ไอ้เรื่องเลวๆนี่ประสบการณ์เต็มเปี่ยมจริงๆเลยชีวิตผม

ตอนจ่ายศแกปล่อยผมกลับบ้าน   แกก็ไม่วายสั่งสอนอีกเป็นกระบุงกระโบย  แถมยังแอบมีกระซิบส่งท้ายเย้ยผมหน่อยๆว่า  ปู่ผมโทรมาคุยกับแกว่าความจริงอยากให้ผมนอนซังเตต่ออีกสักคืนสองคืนก่อนแล้วค่อยปล่อยตัวไป  โทษฐานที่ซ่าเกินพิกัด  แต่มารดาที่รักยิ่งของผมไปร้องห่มร้องไห้เพราะทนไม่ได้ที่รู้ว่าลูกชายหัวแก้วหัวแหวนต้องนอนในมุ้งสายบัว  แถมดินเนอร์ด้วยโอเลี้ยงข้าวผัด  ปู่เลยต้องโทรมาจัดการเรื่องปล่อยตัวผมให้   ปู่บอกว่าผมบ้าเลือดเกินไปที่เข้าไปลุยกับคู่ต่อสู้แบบหนึ่งต่อสี่   เรียกว่าไม่ประมาณกำลัง  ผิดหลักตำราพิชัยยุทธ์ที่ปู่เคยสอน 

ผมคว้ากุญแจรถมาจากไอ้แม็คว่าจะไปหาเฮียสิทธิ์ที่หอพักแถวๆหน้ามอแต่ไอ้เชนยังไม่วายคว้าแขนผมไว้  จนผมต้องหันไปทำสายตาแลควายใส่มัน

“มรึงไม่ต้องมาทำตาขวาง  ไปกับกุ  เดี๋ยวกุไปส่งเอง  บอกตามตรงว่าไม่ไว้ใจว่ะ”   

ไอ้เชนไม่ยอมปล่อยแขนผมแถมยังลากหลุนๆออกไปที่รถมัน  ผมเลยฉลองศรัทธาโดยการให้ไอ้เดือนคณะขับรถอ้อมเมืองเสียจนน้ำมันแทบหมดกว่าจะไปถึงหอเฮียสิทธิ์ที่อยู่แค่หน้ามอนี่เอง
พอไอ้เชนมันรู้ว่าผมหลอกให้มันขับรถผลาญทรัพยากรอันมีค่าราคาแพงไปเล่นๆ มันก็จัดการล๊อค
คอผมซะจนลูกกระเดือกแทบระเบิด  ผมเลยต้องระดมเคาะประตูห้องเฮียสิทธิ์ขอความช่วยเหลือก่อนจะขาดอากาศหายใจตายเสียก่อน   แล้วพอเฮียแกออกมาเปิดประตูมาเห็นฉากฆาตกรรมของผมกับไอ้หน้าหล่อ  เท่านั้นแหละครับ  แกก็สาวแตกแหกปากเสียดังลั่นตึก

“ต๊าย  อีตานิค  นี่แกเปลี่ยนแนวมาควงหนุ่มตั้งแต่เมื่อไหร่ยะเนี่ย” 

เฮียสิทธิ์แกเป็นรุ่นพี่สมัยม.ปลาย  ที่เอนท์ติดมาอยู่มหาวิทยาลัยที่นี่ก่อนผมสองปี   เฮียแกมีชื่อในวงการว่าเจ๊ซี่   เรียนวิดยาอยู่ปีสี่เหมือนกับไอ้แฟนใหม่พี่แคลร์  ผมเลยต้องมาสืบข่าวเสียหน่อย

“แล้วนี่มากอดรัดฟัดเหวี่ยงอะไรหน้าห้องฉัน  ต้าย  บัดสีบัดเถลิง”

ปากก็ว่าผมอย่างนั้น  แต่ดูเฮียสิทธิ์แกทำท่าวี้ดว้ายกระตู้วู้กับความหล่อบาดใจของไอ้เชนอย่างออกนอกหน้า  ผมเลยอำแกไปเล็กน้อย  ก็กะเอาคืนไอ้เชนที่มันกล้าเฮดล็อคผมด้วยแหละครับ ไอ้นิคเลยเดินนำไอ้เชนเข้าไปในห้องเฮียสิทธิ์ก่อนแล้วแจ้งจึงความประสงค์ 

“ใช่ที่ไหน  ผมเอามันมาเซ่นเฮียต่างหาก พอดีมีเรื่องจะขอให้ช่วยหน่อยน่ะ”

พอผมพูดจบ  เฮียสิทธิ์ก็ไม่พูดพล่ามทำเพลง  ถลาเข้ากอดไอ้หน้าหล่อแบบสุดตัวสุดแรงเกิด  แต่แกช้าไปแค่เสี้ยววินาที  ไอ้เชนมันเลยกระโจนเข้ามาหลบหลังผมได้ทันแบบเฉียดฉิว  เฮียสิทธิ์เลยไถลไปจูบตู้เย็นเข้าเต็มรักแทน

“ล้อเล่นน่าเฮีย  นี่ไอ้เชนเพื่อนผมเอง  คืองี้นะเฮีย....” 

ผมหัวเราะจนน้ำตาเล็ด ท้องแข็งอยู่นานกว่าจะตั้งสติได้  แล้วเล่าเรื่องแฟนใหม่พี่แคลร์แบบย่อๆให้เฮียแกฟัง  พอฟังจบเฮียสิทธิ์ก็เอามือทาบอก ทำตาโต ปากเผยอเล็กๆพอเซ็กซี่  ไม่มองหน้าผมซึ่งคุยอยู่กับแก แต่หันไปชม้ายสายตาให้ไอ้เชนที่ยังคงเกาะแขนผมแจเป็นลูกค่างบ่างชะนีด้วยความหวาดหวั่นในตัวเฮียสิทธิ์

“อินั่นมันชื่อเจ  อยู่วิดยาฟิสิกส์   แต่ฉันว่าแกอย่าไปยุ่งกับมันเลย  ได้ไม่คุ้มเสีย”

“ทำไมอ่ะเฮีย  พ่อมันเป็นอบต.ทรงอิทธิพลเหรอ”

จะมีก็แต่ผมนี่แหละครับที่เฮียแกหยวนๆยอมให้เรียกชื่อจริงได้  พอดีบ้านเฮียอยู่ใกล้บ้านผมเราเลยรู้จักกันมาแต่เด็กเหมือนกัน  แกคงจะกลัวว่าถ้าให้ผมเรียกว่าเจ๊ซี่แล้วผมจะเผลอหลุดปากเรียกตอนที่ไปบ้านเฮียแล้วความลับอาจเปิดเผยได้  สมัยก่อนแกเคยแฝงกายไปสมัครค่ายมวยของปู่ผม  แต่แกมาเหล่นักมวยนะครับไม่ได้มาซ้อมมวยแต่อย่างใด

“อินี่ก็กวนได้ตลอดศก   ฉันกำลังจะบอกว่าอิเจมันมีชื่อเต็มๆว่าเจนี่   แกโดนนังชะนีแฟนเก่าสมคบเกย์  มาหลอกปั่นหัวแล้วล่ะย่ะ   แล้วแกก็มีสโลแกนสุภาพบุรุษลูกผู้ชายไม่ทำร้ายสตรีเพศห่ะเหวอะไรนั่นไม่ใช่เหรอยะ   แล้วอิเจนี่มันแรงจะตาย เห็นมันแต๊บดีไม่มีหลุดอย่างนั้น  แต่ระวังมันจะเอาผัวเด็กช่างมายำแก”

ผมเลยเอ๋อแด๊ก  เพราะเรื่องมันพลิกล็อคแบบหน้ามือเป็นหลังเท้า  อุตส่าห์เตรียมลุยมาเต็มที่

“โห เฮียพูดซะผมหมดอารมณ์”

“อะไรยะ ยังหนุ่มยังแน่นมาเซ็กเสื่อมหมดสมรรถภาพอะไรแถวนี้”

 เฮียสิทธิ์หรือเจ๊ซี่ค้อนปะหลับปะเหลือกเป็นที่น่าสยดสยองสยึมกึ๋ยส์ใส่
 
“ผมหมายถึงว่าหมดอารมณ์เล่นงานไอ้หน้าเหียกนั่นต่างหาก  อุตส่าห์วางแผนเอาไว้เสียดิบดีว่าคืนนี้จะไปเจาะยาง ขูดสีรถมันเป็นการทักทายซะหน่อย   แล้วแบบนั้นมันใช่สตรีเพศซะที่ไหน  ผมไม่ชอบลงมือกับผู้หญิงหรือสาวๆอย่างเฮียก็จริง    แต่ไอ้พี่เจนี่  มันกรณียกเว้น  เพราะถึงมันจะสาวอย่างเฮียแต่มันกล้ามาทำแมนสมคบพี่แคลร์หลอกผม  อย่างนี้ต่อให้ตัดไอ้นั่นทิ้งไปแล้วก็เอาไว้ไม่ได้”

เฮียสิทธิ์ทำคอย่นกับคำประกาศกร้าวอาฆาตแค้นของผม  แถมยังทำเนียนสะดุ้งผวาเข้าไปซบไหล่ไอ้เชนอีก    ผมเลยเปลี่ยนโหมดโหดเป็นอาการฮาจนน้ำตาเล็ดไปอีกรอบ   เอาเถอะวะไอ้เชน  ถือว่าช่วยกุสักวัน  ปล่อยให้เฮียเขาแทะโลมนิดๆหน่อยๆพอเป็นค่าข่าวแล้วกัน

สรุปแล้ววันนั้นเมกะโปรเจคทั้งสองแผนของผมก็พังไม่เป็นท่า  ทั้งแผนแกล้งไอ้เพื่อนแม็คคินเป้  แผนเล่นงานแฟนใหม่พี่แคลร์ที่ดันแอ๊บแมนอีก  กลับมาถึงบ้านเลยเซ็งจัดจนใครเข้าหน้าไม่ติด
แถมก่อนจะลงจากรถ  ไอ้ขี้เก๊กเชนมันยังมีหน้ามาจับผิดผมอีก

“เมื่อกี้บอกเฮียสิทธิ์ว่าจะไปเจาะยางขูดรถเขาใช่มั้ย” 

“เออ ! กุจะเจาะยางมัน   แล้วนี่ใช่เรื่องมรึงมั้ย”  ยอมรับพร้อมกับหลอกด่ามันไปนิดหน่อย

“แล้วไหนตอนอยู่ที่ซุ้มบอกว่าจะแค่ไปหาเฮียสิทธิ์เฉยๆ”    จับผิดกุอีก

“เออ !   กุจะไปหาเฮียสิทธิ์แล้วจะไปเจาะยางมันต่อ  แล้วมรึงจะถามทำซากทำไรวะ  ถ้ากุติดคุกอีกกุจะโทรหาไอ้โก้เอง  ไม่เดือดร้อนไปถึงบ้านพวกมรึงหรอก”

แล้วก็ประชดไปอีกหนึ่งที  ผมเปิดประตูลงจากรถแล้วปิดแรงๆกะให้รถมันพัง  แต่ไอ้เจ้าของรถมันกลับไม่ว่าอะไร  แค่ส่ายหน้าเล็กๆคล้ายระอา  เลื่อนกระจกรถลงแล้วเรียกผมให้เดินอ้อมรถไปหามัน  อะไรของมันวะ

“ไอ้ความใจร้อนนี่เพลาๆลงบ้างนะนิค  ทำอะไรอย่าให้มันเกินตัว  เพราะที่ผ่านมามรึงอาจจะยังโชคดีที่ไม่เจอของแข็งเข้าจริงๆ”   นี่แช่งกุรึไง

“ไว้กุโดนโจทย์เก่ายิงตายเมื่อไหร่  เดี๋ยวไอ้พวกนั้นก็เชิญมรึงไปฟังสวดอภิธรรมวางหรีดเองนั่นแหละ  ไอ้นี่ก็ทำอย่างกับเป็นพ่อกุ” 

“กุไม่อยากเป็นพ่อมรึงหรอก  มีลูกอย่างมรึงคงปวดหัวตายชัก  แต่ถ้าให้เป็นอย่างอื่นล่ะไม่แน่” 


ยิ้มที่มุมปาก   ไม่ทันให้ตั้งตัว  หน้าหล่อๆจมูกโด่งเป็นสันสวยนั่นก็กดลงมาบนแก้มผมแรงๆกระซิบข้างหูให้ได้สยิวและสยองเล่นๆว่าหลับฝันดีแล้วพรุ่งนี้มันจะมารอรับตอนเก้าโมง   
ก่อนที่ไอ้หน้าหล่อมันจะเร่งเครื่องเลี้ยวรถเข้าบ้านมันไปท่ามกลางเสียงตะโกนโวยวายด่าตามหลังของผม 

แมร่ง  ไอ้นิคเลยเซ็งแด๊กซ้ำซ้อน

นั่งดูทีวี  ออกอาการเซ็งไม่สบอารมณ์คุณชายอยู่นาน  ผมก็เห็นเหยื่อที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่หลงเข้ามาหนึ่งราย  ก็ไอ้ต่อหน้าตี๋ข้างบ้านนี่แหละครับ  ไม่รู้ลมอะไรหอบมันมา  เห็นทำหน้าผ่องเข้ามาแต่ไกล

“ได้ข่าวว่าแฟนมรึงเรียนเศรษฐศาสตร์เหรอวะ  คืองี้  กุไปปิ๊งน้องตาคมปีหนึ่งเศรษฐศาสตร์เหมือนกันว่ะ  น้องเขาชื่อ เกี๊ยวที่ตาคมๆผิวสีน้ำผึ้งง่ะ   มรึงให้แฟนมรึงไปขอเบอร์น้องเขาให้กุหน่อยดิ”

ช่วงนี้ไม่ค่อยเห็นมันอยู่บ้าน  ไอ้แซ็คก็เคยเปรยๆให้ฟังว่าช่วงนี้ไอ้ตี๋ต่องานยุ่ง  แล้วทั้งบ้านก็มีมันเรียนวิศวะไฟฟ้าอยู่คนเดียว  มันเลยต้องระเห็จไปทำงานกลุ่มที่หอกับเพื่อนสาขามันครับ   ก็เข้าใจนะครับว่ามันคงจะพลัดพรากจากบ้านไปนาน  แต่ไม่คิดว่ามันจะตกข่าวถึงขนาดนี้   นี่ผมเลิกกับวิกกี้ แล้ววิกกี้เป็นแฟนไอ้โก้  จนผมเลิกกับพี่แคลร์ไปอีกคนแล้ว  แต่มันยังเข้าใจว่าแฟนผมเรียนเศรษฐศาสตร์อยู่อีก  ไอ้นี่ก็หล่อไปวันๆแต่ไม่รู้จักติดตามข่าวสาร

“จะถามไอ้โก้เดี๋ยวมันจะหาว่ากุไปล่อลวงน้องในคณะมันอีก  นะๆเดี๋ยวกุจีบติดแล้วเลี้ยงมื้อใหญ่”

มาสูตรเดียวกับไอ้แม็คเป๊ะเลยครับ  พวกชอบเอาของกินเข้าล่อ

“อ๋อ น้องเกี๊ยวเหรอ  นี่มรึงมาปรึกษาได้ถูกคนเลยไอ้ต่อ  มาๆ เอามือถือมรึงมาเดี๋ยวกุเมมให้  เบอร์สาวๆน้องไอ้โก้  กุมีหมดแหละ”

ไอ้ต่อดีใจแทบจะโผเข้ามาจูบแก้มถ้าผมไม่ใช้บาทายันอกมันไว้ซะก่อน  กุยังสยองกับจูบไอ้เชนไม่หายมรึงยังจะมาจูบกุอีก   สงสัยไอ้บ้านนั้นมันจะมีเชื้อสายตะวันตกหรือไม่ก็ดูหนังฝรั่งมากไป   เอะอะก็กอดจูบลูกเดียว     แต่เรื่องนี้ช่างเถอะ  เอาไว้ก่อน   ฮี่ๆๆ  ไอ้ต่อเอ้ย คราวซวยของมรึงเองนะ  ที่หลงเข้ามาตอนกุกำลัง รมบ่จอย  มันส่งมือถือให้ผมอย่างง่ายดายโดยไม่เฉลียวใจสักนิด

“โหไอ้ต่อ  นี่มีแต่เบอร์หญิงทั้งนั้นเลยนิหว่า”

“อ๊ะแน่นอน  หล่อระดับกุเสียอย่าง  สาวๆในสังกัดก็ต้องเยอะเป็นธรรมดา”

ภูมิใจครับ  ภูมิใจเข้าไปนะมรึง 55   ผมกดๆเลือกเมนูในที่สุดก็เจอสิ่งที่ต้องการ  รอยยิ้มพญามารปรากฏขึ้นบนใบหน้า    ชั่วขณะ  ไอ้ต่อมันคงรู้สึกตัวว่ารอยยิ้มของผมมีสิ่งเคลือบแฝง  มันโหยหวนเสียงดัง   เอื้อมมือจะคว้ามือถือลูกรักคืน   แต่ไม่ทันการณ์แล้วครับ  ผมแสยะยิ้มพร้อมกับกดปุ่มลบข้อมูลทั้งหมดอย่างไร้ความปราณีเหมือนกดจุดฉนวนระเบิด   555  ไอ้เลวนิค  บุคคลผู้มีสามัญสำนึกและความยั้งคิดเป็นเลขติดลบ   ไม่เคยคิดว่าจะทำให้คนอื่นเดือดร้อนแค่ไหน  ไม่คิดว่าบางทีในข้อมูลที่ผมลบไปทั้งหมดนั้นอาจจะมีเบอร์สำคัญอย่างเบอร์พ่อแม่พี่น้องหรือเบอร์อาจารย์ที่ปรึกษาของมันอยู่ด้วยก็ได้  รู้อย่างเดียวคือ  ไอ้นิคสะจายยยยย

“ม่ายยยยยยยยยยยย” 

เหยื่อของผมส่งเสียงคร่ำครวญโหยหวนเหมือนชีวิตกำลังจะจบสิ้น  ใบหน้าบ่งบอกอารมณ์เสียดาย  เสียใจ และอาลัยอาวรณ์อย่างสุดซึ้ง

“สาดดดดนิค  มรึงทำกับกุด้าย  ฮือๆ ชิบหายหมด  กว่ากุจะไปล่าเบอร์มาได้ขนาดนี้  แมร่ง ไอ้นิค
มรึงแกล้งกุ  เวงตะไล  เชี้ยยยยยยยย”

มันยังโหยหวนไม่เลิกคว้ามือถือของตัวเองกลับไปกดๆดู  แต่เมื่อไม่สามารถเรียกคืนสิ่งที่เสียไปแล้วได้มันก็คร่ำครวญปิ่มจะขาดใจ

“เอาน่าๆหายไปก็หาใหม่ได้  เดี๋ยวกุจะเอาเบอร์น้องเกี๊ยวตาคม  มาประเดิมเป็นเบอร์แรกให้มรึงเอง ” 

ผมอารมณ์ดีขึ้นแล้วครับ ได้ทำชั่วทำเลวกับเพื่อนอย่างนี้แล้วหายเครียดหายเซ็ง

“แมร่ง มรึงไม่ต้องมาตบหัวลูบหลังเลย  มรึงนะมรึงทำกุได้” 

ไอ้นี่ก็โอเว่อร์อย่างกับผมไปผลาญพร่าพรมจรรย์ของมันมา

“งั้นเดี๋ยวกุจะบัญชาให้ไอ้โก้มันช่วยมรึงจีบน้องเกี๊ยวด้วย  มรึงอย่างอนดิ   นี่พูดดีๆไม่ฟัง  ต้องให้กุใช้กำลังใช่มั้ยเชี้ยต่อ”

ง้อดีๆมันไม่ยอมหายโกรธ ผมเลยเสียงเหี้ยมแล้วก็ลงมือจี้เอวไอ้ตี๋ต่อ  จนมันยอมแพ้หัวเราะลั่นกร๊ากดิ้นกระแด่วๆอยู่บนโซฟา  พอไอ้พวกที่แอบดูสถานการณ์อยู่นอกห้องเห็นผมอารมณ์ดีแล้วก็เลยพากันโผล่กบาลเข้ามาทีละคนสองคน  เพื่อนกุก็ช่างเป็นคนดีไม่แพ้กุซะจริง  ปล่อยให้ไอ้ต่อที่ไม่รู้สถานการณ์บ้านเมืองหลงเข้ามาสังเวยความบ้าผมเสียก่อน  พวกมันจึงจะกล้าเข้ามากัน

“นิค  กุมีเรื่องจะคุยกับมรึงจริงๆนะ  แต่ถ้ามรึงไม่แคร์ว่ากุเป็นเพื่อนแล้ว กุก็จะไปให้พ้นหูพ้นตา
มรึงสักที”

ไอ้คินทำตาแดงๆ ผมเลยไล่ไอ้ตี๋ข้างบ้านกลับไปก่อน พร้อมกับย้ำสัญญิงสัญญาเรื่องเบอร์น้องเกี๊ยว ไอ้ต่อมันเลยยอมกลับแต่โดยดี   เมื่อคนนอก ออกจากบ้านไปแล้ว  ไอ้คินก็เริ่มเปิดปากสารภาพความจริงเรื่องที่มันคบอยู่กับไอ้เป้


“ช่วงนั้นมรึงมัวแต่คั่วสาวมนุษยฯ ไม่ค่อยสนใจกุ  วันที่มรึงโดดเรียนพาหญิงไปกินข้าว  กุเลิกเรียนค่ำแล้วโดนไอ้พวกพี่แทนมันเข้ามาหาเรื่อง  พอดีไอ้เป้กับไอ้แม็คมันมาพอดี  ไอ้เป้มันเลยมีเรื่องกับไอ้พวกนั้นเพราะออกหน้าแทนกุ  แล้วจากนั้นพวกกุก็เริ่มสนิทกัน แล้วจากนั้น....”

ไอ้คินเล่าตะกุกตะกักคงจะอายด้วยล่ะครับ  มันย้อนไปถึงสมัยพระเจ้าเหาตอนที่ผมคั่วสาวมนุษยฯแล้วลืมมันไป   ผมนึกย้อนไปก็ถึงบางอ้อที่ช่วงนั้นไอ้เป้มันหน้าแหกกลับมาบ้าน พอถามก็บอกแค่ว่าไปมีเรื่องมา  ผมยังจำได้ว่าตอนนั้นไอ้เพื่อนๆในบ้านมันดูมึนตึงเย็นชากับผมยังไงพิกล  มาเก็ทเห็นทางสว่างก็เอาตอนนี้แหละครับ  ที่แท้ไอ้พวกหื่นกามนั่นมันเคยกินส้นตรีนผมไปแล้วอาฆาตแค้น  อาศัยจังหวะที่ผมไม่อยู่จัดการเล่นงานไอ้คินที่มันหมายตาไว้  แต่โชคดีที่ไอ้เป้ไปขวางทัน  ผมฟังแล้วก็รู้สึกผิดขึ้นมาแต่ยังวางฟอร์ม 

“กุขอโทษที่ไม่ได้บอกมรึงเพราะกลัวมรึงจะรังเกียจ  ถ้ามรึงอยากให้กุย้ายไปอยู่ที่อื่นมรึงก็บอกมาได้เลยนะ ของกุไม่ค่อยมีมากเก็บเดี๋ยวเดียวก็เสร็จแล้ว”

มันเห็นผมทำหน้านิ่งเลยคิดไปกันใหญ่  ไอ้คินเอ้ย  หน้าตาอย่างมรึงนี่ขืนปล่อยไประหกระเหินก็หนีไม่พ้นไอ้พวกหื่นกามนั่นสิว้า   ผมมองหน้ามันแล้วหันไปมองไอ้เป้  ไอ้เชี้ยนี่ก็ทำตาท้าทายกุซะ
แต่ก็นั่นล่ะ  มีแฟนแล้วมันก็ต้องเห็นแฟนดีกว่าเพื่อน  ผมก็คนหนึ่งที่ทำบ่อย  แหะๆ

“เออ กุรังเกียจมรึง” 

ผมด่ามันไป  แค่นั้นไอ้คินมันก็ก๊อกน้ำตาแตก  ไอ้เป้ฮึดฮัดจะเข้ามาแจกหมัดกับผมแต่โดนไอ้แม็คคว้าตัวไว้ทัน

“กุรังเกียจความคิดมรึง  ทำไมกุจะต้องเกลียดมรึง  ถ้ารู้ว่ามรึงคบกับไอ้เป้  ไอ้ห่ะคิน  มรึงเห็นกุเป็นคนยังไง  เรื่องแค่นี้ทำไมกุจะต้องรังเกียจมรึง  กุแค่โกรธที่พวกมรึงรวมหัวกันปิดกุต่างหาก  ว่าแต่ไอ้โก้มันรู้เรื่องนี้มั้ย”

ผมพยายามหาพวกว่าไม่ได้มีแค่กุที่โง่ไม่รู้เรื่องอยู่คนเดียว  แต่เห็นมันพยักหน้าก็เลยออกอาการเซ็ง

“เออ  สรุปว่ามีกุคนเดียวที่โง่ใช่มั้ย  ห่ะเอ้ย  แล้วมรึงจะร้องทำไม  ยังไงกุก็รักมรึงเหมือนเดิมแหละ”

ไอ้คินยิ่งร้องหนักกว่าเดิม  มันกระโจนเข้ากอดผมสุดแรงไม่ให้ตั้งตัวจนผมหงายหลังผลึ่งหัวไปชนโต๊ะที่วางอยู่ข้างโซฟาดังโป๊กใหญ่  แถมจุกแอ้กเพราะโดนไอ้คินนั่งทับทั้งตัวอีก   สงสัยกรรมที่อำเฮียสิทธิ์จนแกจูบตู้เย็นกับเรื่องที่ลบเบอร์สาวๆของไอ้ตี๋ต่อคงตามทันแล้ว   

“ขอบใจว่ะไอ้คุณนิค  กุรู้ว่ามรึงต้องเข้าใจ” 


ไอ้เป้ตบไหล่ผมป๊าบใหญ่  ไอ้นี่ก็ลามนะมรึง  เห็นกุไม่โกรธล่ะได้ใจ  ผมเลยกัดไปหนึ่งแผล 


“แล้วเมื่อกี้หมาตัวไหนมันทำตาขวาง น้ำลายยืดจะเอาเรื่องกุถ้าไอ้แม็คมันไม่จับไว้” 


แผนซาดิสต์แกล้งเพื่อนเลยจบลงทั้งๆที่ยังไม่สะใจไอ้นิคเท่าไหร่   แต่เอาเถอะครับ  คุยกันให้เข้าใจก็ดีกว่าค้างคา   ส่วนเรื่องแกล้ง  ผมยังมีเวลาแกล้งพวกมันอีกเยอะ  ก็จนกว่าจะตายจากกันไปข้างหนึ่งล่ะครับ   พอหายโมโหเพื่อนแล้วกระเพาะก็เริ่มส่งเสียง  ไอ้เชฟแม็คเลยเอาปลาเผา  หมูมะนาวที่มันบอกไว้เมื่อตอนเย็นยกออกมาขึ้นโต๊ะ  ไอ้เชฟนี่พูดจริงทำจริงแฮะ   วันนั้นผมเลยได้กินหมูมะนาวแกล้มเบียร์เย็นเป็นวุ้น   ไอ้คุณนิคท้องอิ่มหลับสบาย   งานนี้เลยต้องยกประโยชน์ให้จำเลยไปครับ   โทษฐานที่รู้ใจกัน  อัดฉีดผมซะขนาดนี้   หายโกรธครับ หายโกรธ
 

........................

 :mc1:                                                             ฉบับรีไรท์ :m13:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 27-01-2008 09:29:03 โดย ja ne »

skysonata

  • บุคคลทั่วไป
สวัสดีค่ะ ป้าจุใจเองจ้า  พอดีแวะเข้ามาดูเลยอยากติดต่อกับคุณ Ja ne ที่ลงเรื่องให้อีกคน

ตอนแรกว่าจะติดต่อหลังไมค์แต่ป้าหาอีเมล์ไม่เจอ เลยขออนุญาตใช้พื้นที่ตรงนี้ฝากบอกกันสักเล็กน้อยนะคะ

คือ  ตอนนี้ป้ารวบรวมตอนทั้งหมดได้ครบแล้ว  และตั้งใจว่าจะรีไรท์ใหม่ตั้งแต่ตอนที่ 16 เป็นต้นไป 

ตอนที่ส่งให้น้องแป้ม (น้องที่ตั้งกระทู้นี้ขึ้นมา) ไปสดๆร้อนเมื่อคืนนี้    เลยเป็นตอนที่ป้าปรับบางส่วนให้มัน

เบาลง  มานั่งอ่านดูแล้วป้าก็คิดว่า  บางบทสนทนามันมีคำสบถเกินความจำเป็น ?

เลยตัดออกบางส่วน เพราะถ้าคำหยาบมากเกินไป  เดี๋ยวจะเกิดปัญหาตามมาอีก 

อีกอย่างก็เป็นการให้เกียรติกับเจ้าของเล้าที่เรื่องของป้ามารบกวนใช้พื้นที่ตรงนี้

ป้าก็เลยระแวงตามประสาป้าแก่จิตอ่อนว่า  เราจะมาสร้างปัญหาให้เขา เหมือนในเด็กดีหรือเปล่า

ดังนั้นในตอนต่อไปที่ปรับแก้ไขแล้วป้าก็ส่งให้น้องแป้มแล้วนะคะ

ขอบคุณทั้งน้องแป้ม  ทั้งคุณ Ja ne มากเลยนะคะ  ที่ช่วยลงเรื่องนี้ให้

ขอบคุณคุณผู้อ่านที่ชอบเรื่องนี้ค่ะ   o7

- ป้าจุใจค่า   :mc2:

coolfreak8

  • บุคคลทั่วไป
 :m1: :m1: :m1:

ตามมาแล้วนะครับป้า บัฟเอง

อยากอ่านตอนต่อไปไวๆ จัง

จะลดคำสบถออกซะละ

บัฟว่าบัฟชอบนะไม่อยากให้เอาออกเลย

ป้าอย่าเพิ่งแก้นะส่งแบบเดิมมาให้บัฟได้ป่าวเนี่ย ชอบบบบ

myLoveIsYOu

  • บุคคลทั่วไป
ยังไม่มีวี่แววว่าจะรักกันได้ไง

เชนจะปราบนิก ได้อย่างไรกันเนี่ย.. o12 :oni2:

Pztor

  • บุคคลทั่วไป
 :m4:
ขอบพระคุณครับ ชอบเรื่องนี้ครับ
ป้าจุใจมาเองเยย อิอิ

acht

  • บุคคลทั่วไป
เรื่องนี้ขำจริงๆแหะ โดยเฉพาะไอ่คุณชายนิค  :m20:
อยากอ่านต่ออีกจังเลย รออยู่นะ :m13:
เป็นกำลังใจให้ทั้งป้าจุใจ และ kuza..bapun กับ Ja ne คนลงเรื่องทั้งสองคนเลย  o13

hula-hoob

  • บุคคลทั่วไป
 :o8:

ออฟไลน์ THIP

  • Global Moderator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7674
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +986/-10
หุหุ ชอบนิค ฮาดี  :m20: :m20: :m20:  :m20:
ขอบคุณป้ามากค่ะที่อนุญาตให้ลงนิยายที่นี่ ไม่งั้นคงไม่ได้อ่าน   :m13:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด