>29 G.Become 21 Boy.ถ้ากล้ารักจะจัดให้!#แก้คิดถึง 27/6/57
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: >29 G.Become 21 Boy.ถ้ากล้ารักจะจัดให้!#แก้คิดถึง 27/6/57  (อ่าน 138887 ครั้ง)

ออฟไลน์ $VAN$

  • Moderator
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1738
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +307/-6
วี้ดว้ายกระตู้วู้!!! อะตรอมมา!!!
ยังมีชีวิตอยู่ในเรื่องด้วยล่ะ :impress3: โฮ~ คิดถึงนะ
บวกๆให้คนแต่ง ใจดีให้อะตรอมได้เจอภินทร์(ซะที)
แถมยังได้จูจุ๊บหวานๆอีกด้วย :-[

ออฟไลน์ RainyMooD

  • กลิ่นของต้นหญ้าในฤดูร้อน สายลมในหมู่เมฆสีขาว ไม่ว่าจะผ่านไปอีกสักกี่ปี ก็เหลือเราอยู่เพียงลำพัง...
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 367
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +208/-3
โอยยยย  อีรุงตุงนังกันใหญ่แล้ว  ตรินทร์ก็พึ่งตื่น เรื่องไอ้คุณบัพยังไม่ทันถึงไหนเลย เจ๊ภัทรพลำโดนพักยกไปซะแล้ว
เดี๋ยวสงสัยเสือน้อยได้เต้นเป็นเจ้าเข้า
สงสารอะตรอมก็สงสาร  ไม่รู้จะเชียร์ใครเลย  ใจจริงอยากให้มีคู่กันทุกคนนะ แต่ก็ไม่รู้เรื่องมันจะเป็นยังไงต่อไป
จะไปจับร่างตรินทร์ฉีกเป็นสองส่วน แล้วแบ่งกันไปให้เสือน้อยกับยักษ์ใหญ่คนละซีกก็ไม่ได้อีก
เฮ้ออออ  ปวดจิต


 หมื่นความทรงจำ....[1]
ชายหนุ่มปากสีสดที่โน้มคอเจ้าของห้องมาเก็กจูบ>>>เก๊ก
จะมาพร่ามอะไรอีก!>>>พล่าม
ประโยคยาวๆแปล่งๆของฝรั่ง>>>แปร่ง
ใครที่ใช่ร่างนี้อีก>>>ใช้
เสียงทุ้มต่ำที่กังวาล>>>กังวาน





 หมื่นความทรงจำ....[2]
ได้แต่ยี่ตา>>>แปลว่าไรอะ
ไม่มีคนช่วยเสิรฟ์มะม่วงอย่างเหนื่อย>>>เสิร์ฟ
เพิ่งสังเกตุชัดๆหน้าอะตรอมโคตรเถื่อนเลย>>>สังเกต

ออฟไลน์ tamako

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1198
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +65/-6
ง่ะ :laugh:  เหมือนมันขาดหายไปหน่อยนะคุณคนเขียน
อืม ร่างเดียวกันใช้หลายคนแบบนี้มันก็ลำบากเหมือนกันนะ

ออฟไลน์ PandP

  • Déjame vivir esa fantasía.
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1170
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +137/-0
    • http://www.facebook.com/iAMpingPINGping
เพิ่งตามมาอ่านเรื่องนี้ค่ะ อ่านมาราธอนสุดๆ แต่อ่านทันแล้ว ดีใจ 5555
รออ่านตอนต่อไปนะคะ

ออฟไลน์ Zitraphat

  • ความแน่นอนตั้งอยู่บนฐานแห่งความไม่แน่นอน
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1447
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1025/-43
    • https://www.facebook.com/zitraphat.chonlavade
เพิ่งตามมาอ่านเรื่องนี้ค่ะ อ่านมาราธอนสุดๆ แต่อ่านทันแล้ว ดีใจ 5555 รออ่านตอนต่อไปนะคะ
V
มาต่อให้ แบบทันใจเน้อ.....

ออฟไลน์ Zitraphat

  • ความแน่นอนตั้งอยู่บนฐานแห่งความไม่แน่นอน
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1447
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1025/-43
    • https://www.facebook.com/zitraphat.chonlavade
บทที่ 73  หมื่นความทรงจำ......สูญคำลา...[1]


"........"

".....สอนหน่อยสิ ภินทร์....สอนเราหน่อยสิ.....มากกว่าจูบก็ได้ ...."


........
....
..
.
.





"ทะลึ่ง...."

ด่ามันแล้วผมก็เขกหัวผมกับหน้าผากมันเบาๆ ..... เรื่องของผมกับอะตรอมไม่จำเป็นต้องมีเรื่องเซ็กส์มาเกี่ยว...มันเท่านั้น ที่แค่กอดผมก็มีความสุข ... แค่ได้ซุกหน้าอกแล้วดมกลิ่นเสื้อผมก็สบายใจ  ผมเคยอ่านเจอนะเขาว่ากันว่า บนโลกนี้มีใครบางคนที่สร้างมาเพื่อเรา....ถ้าเป็นอย่างนั้นจริง อะตรอมก็ถูกสร้างมาเพื่อผม  ......ล่ะมั้ง?
....
.
"ทำไมอะตรอม ...มือใหญ่จัง?"

ผมจับมือซ้ายมันแล้วทาบกับมือขวาของผมเอง...ได้แค่ครึ่งเองอะ...ทั้งๆที่ผมก็ไซส์มาตรฐานชายไทยนะ .....

"ต้องใหญ่ดิ....มือเรามีไว้จับนายไม่ให้หนีไง..."

มันกำมือแล้วสอดนิ้วเข้ามาล็อกมือผมไว้....เอ่อ....หน้า....เข้ามาใกล้เกินไปล่ะ..........
....

"ตาเรา มีไว้มอง ภินทร์ ....จ้องมองไม่ให้นายหายไปไหนอีก......"

มันก้มลงมาหอมเบาๆที่เปลือกตาผม...

"......."

"ปากเราก็เหมือนกัน ......มันมีไว้เรียกแค่ชื่อนาย......"
....
...
.
.
.
"......เสี่ยวว่ะ........อะตรอม."

ผมแทบกลั้นหัวเราะไม่อยู่ อะตรอมมันก็เหมือนกัน .....ไม่ต้องถามก็รู้ว่ามันเขินแค่ไหน ไม่ใช่คนพูดอย่างมันที่เขินนะ คนฟังอย่างผมก็เขิน.....
.......แล้วเราก็นอนกอดกันอยู่แบบนั้น..........
กอดไปคุยกันไป...มีหลายเรื่องที่เราคุยกัน  เรื่องเรียนของมันก็ด้วย ผมขู่มันไว้นะ ถ้ามันเรียนไม่จบ ใครจะหาเลี้ยงผม......คุยกล่อมจนมันบอกว่าจะไปซิ่ว รอผม ........'เรียนรอไปเลยไป จบมาได้หาเลี้ยงผมได้ ...'  แล้วก็คุยอะไรอีกไม่รู้มากมาย....เรื่อยเปื่อย...... คุยจนผม...ง่วง....
.....
..

"เรียนรอเรานะ.....จบก่อนก็ทำงานรอหาเลี้ยงเราด้วย...."

ผมจำได้ว่าผมเคลิ้มๆบอกมันอย่างนั้น ....

"เราจะรอ...."

เสียงมันตอบผมเบาๆ .... ผมได้แต่ยิ้มรับแล้วค่อยๆหลับตาลง .....

...
...............................ผมจูบมันเบาๆ แล้วกอดมันไว้แน่นๆ  บอกว่ารักมันทุก 5 นาที ทำทุกอย่างให้มันครางเรียกชื่อผม ยอมทุกอย่างถ้ามันอยากได้อะไร ................
............
...
..
.
ผมคงทำอย่างนั้น .....ถ้ารู้ว่า....
....
..............
..
..
.
.
.
.................................ผมจะไม่มีวันตื่นขึ้นมาอีก................................





 


.................
.....................................
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ...มีมังกร สามหัวตัวหนึ่ง เกิดมีความรักขึ้นมา  หัวที่หนึ่งหลงรักมังกรไฟ มังกรเหมือนกัน  หัวที่สองหลงรักคุณยักษ์ หัวที่สามหลงรักคุณเสือ.....  แล้ววันหนึ่ง ก็เกิดคำถามขึ้นมา .....ร่างกายมีแค่ร่างกายเดียว มังกรจะให้ร่างกายนี้แก่ใคร คุณมังกร คุณยักษ์ หรือคุณเสือ ......
......
...
..
คุณยักษ์.....บอกมังกรว่า รักคุณยักษ์สิ คุณยักษ์คุ้มครองมังกรสามหัวได้
คุณเสือ.....บอกมังกรว่า รักคุณเสือสิ เพราะคุณเสือก็ทั้งรักทั้งหวง มังกรสามหัว...เหมือนกัน
คุณมังกรไฟ..บอกว่า รักคุณมังกรไฟสิ เพราะเราเหมาะสมกัน....
..................
...
.
.............แล้ววันหนึ่ง ......หัวที่รักของคุณยักษ์.......ก็หายไป................
ทิ้งให้อีกสองหัวที่เหลือ ...................กลัวเหมือนๆกัน.................................กลัวจะหายไปอย่างไม่ทันตั้งตัว...........


ดั่งนิทราจน...นิรันดร์....กอดสุดท้าย
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 08-08-2012 07:47:17 โดย Zitraphat »

ออฟไลน์ takara

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4145
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +379/-13
เฮ้อ จะเป็นใครกันที่จะยังอยู่

sunshadow

  • บุคคลทั่วไป



    อะอ้าว. . . เห้ย ภินทร์จะหายไปเลยจริงๆเรอะ
    สรุปว่าโผล่กลับมากันยักษ์อาละวาดเฉยๆว่างั้น
    งี้อะตรอมก็น่าสงสารแย่สิ คราวที่แล้วก็รอโดยไม่รู้ว่าคนที่กำลังรอตายแล้วหรือยังอยู่ จะกลับมารึเปล่าจนเลิกรอ
    คราวนี้ก็ได้รออีกแล้ว แถมไม่รู้ว่าจะได้เจอกันอีกรึเปล่าอีก T T




ออฟไลน์ entirom

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1010
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +85/-2
 :really2: :really2: :really2: :really2: :really2:

เชียร์เสือน้อย

แต่ภินทร์จบไปแล้วหรอ
ไม่ตื่นอีก
หรือรอเกิดใหม่กะตรินตร์ร่างหญิงกะโฆ

ตื่นมาเป็นภัทรสิน่ะ


โอ๊ยยยย
หายใจ หายคอรำบาก

ออฟไลน์ Zitraphat

  • ความแน่นอนตั้งอยู่บนฐานแห่งความไม่แน่นอน
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1447
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1025/-43
    • https://www.facebook.com/zitraphat.chonlavade
บทที่ 73  หมื่นความทรงจำ......สูญคำลา...[2]


...................แล้วเปลวไฟสีครามก็ดับลง...................
..........................
................
...........................ทุกอย่างในห้องเงียบสนิท............เสียงแรกมันเริ่มมาจากเสียงกระดิ่งลมที่ค่อยๆดังขึ้น ก่อนเสียงจะดังระงมถี่ออกมาจากตัวบ้าน .............พระแพง มองผ่านไปยังเล่มเทียนที่ฉลุลายนาค .....มันไม่มีเปลวไฟสีครามเหมือนทุกครั้ง .....


".............มันต้องไม่จบเยี่ยงนี้ !! มันต้องไม่เป็นเฉกนี้ !! เหตุใด! เหตุใดองค์ทอดทิ้งข้า!! เหตุใด!!..........."


....เด็กสาวได้แค่กรีดร้อง ซ้ำไปซ้ำมา  ..............................กรีดร้องจนไม่มีเสียงอะไรดังออกมาจากลำคอ...........
.........................
ทุกสิ่งที่แลกเปลี่ยนมา...มันสูญเปล่า ...............ไม่มี ภินทร์ อีกแล้ว.... ไม่มีอีกแล้ว.......ไม่มีอีกแล้ว !!!!
..................................
........

.
..
..
.


'หากครานี้ข้าทรมานเพราะรัก ข้าจักมิคงรัก...

หากครานี้ข้าทรมานเพราะนาง ข้าจักลืมนาง...

หากครานี้ข้าทรมานเพราะภักดี กาลหน้าข้าสาบาน จักมิมีภักดีในผู้ใด...

หากครานี้ ข้าต้องตกตายเพราะสายเลือด กาลหน้าข้าจักมิใช่ชาติพันธุ์ใด...

หากครานี้ ข้าเป็นชายเพียงเคียงคู่นาง...

................
......กาลหน้าข้าขอคำพร.....รักที่ข้ามีจักมิเลือกแม้เพศใด..................
.................


.
.
.

คำพรทั้งปวงส่งผล.......เพียงเพราะคิดว่าจะรัก ......... ทำให้ ......ทุกสิ่งสูญสลาย ..... รอเพียงการเริ่มใหม่...จากประโยคแค่ประโยคเดียว...






'เราจะรอ....'


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 08-08-2012 01:19:42 โดย Zitraphat »

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ entirom

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1010
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +85/-2
มันหมายความว่า


ภินทร์

รอการเกิดใหม่ช่ายป่ะ

ออฟไลน์ RainyMooD

  • กลิ่นของต้นหญ้าในฤดูร้อน สายลมในหมู่เมฆสีขาว ไม่ว่าจะผ่านไปอีกสักกี่ปี ก็เหลือเราอยู่เพียงลำพัง...
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 367
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +208/-3
หากครานี้ ข้ามิได้อยู่ร่วมผู้เป็นที่รัก กาลหน้าขอพานพบประสบ ครองรัก ชั่วฟ้าดินมลาย...



หมื่นความทรงจำ......สูญคำลา...[1]

ผมก็ไซน์มาตรฐานชายไทยนะ>>>ไซส์
กาลละครั้งหนึ่งนานมาแล้ว>>>กาลครั้งหนึ่ง

sunshadow

  • บุคคลทั่วไป



    !!! อ๊ะ!? หมายความว่ายังไงอะ
   
    ปล. ช่วงนี้คุณคนแต่งฟิตจัง




ออฟไลน์ $VAN$

  • Moderator
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1738
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +307/-6
งื้ด~ เศร้า...
ตอนแรกเห็นหนูน้อยหมวกแดงกับหมาป่ายักษ์กุ๊กกิ๊กกันน่ารัก
ยังนึกอยู่ คนแต่งงวดนี้ใจดีกับตัวละครไม่น้อย
ที่ไหนได้... :o12:

ออฟไลน์ tamako

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1198
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +65/-6
อือ :sad4:  แบบนี้คุณยักษ์อะตอมก็อกหักแน่นอนแล้วสิ
ตอนนี้ก็เหลือแค่คุณมังกรไฟกับหมอเสือใช่ไหม
กลิ่นมาม่ามันเริ่มลอยมาแล้วอ่ะ

ออฟไลน์ Zitraphat

  • ความแน่นอนตั้งอยู่บนฐานแห่งความไม่แน่นอน
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1447
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1025/-43
    • https://www.facebook.com/zitraphat.chonlavade
บทที่ 73 หมื่นความทรงจำ......สูญคำลา...[3]


[คนบางคน...เกิดมาเพื่อให้เรารัก...เราทำได้....ก็แค่ ‘รัก’]

......ฉันลืมตาขึ้นมาเพื่อพบว่า...เสียงหัวใจอีกดวง.....หายไปแล้ว....
........
...
..
.ทุกครั้งที่ได้ลืมตาตื่นขึ้นมา ฉันได้แต่สงสัย..ทำไมมีแค่ฉันที่เก็บความทรงจำไว้คนเดียว...ทั้งของภัทร ที่เปลี่ยนไปเป็นภินทร์ ....ทั้งของตรินทร์ที่เปลี่ยนไปเป็นภัทร ....รวมไปทั้งความทรงจำอันทุกข์ทนขององค์ภังคียะ... นี้เป็นความสามารถของ ปรสิต ที่เรียกว่า ‘ตะบองพลำ  หรืออาจเป็นเพราะฉันไม่มีตัวตนตั้งแต่แรก ...หรือทั้งหมด.........เป็นแค่ส่วนหนึ่งของความทรงจำ...ที่ฝังอยู่ในเนื้อหนัง....
...
.....
..
.
.
แต่...ไม่ว่ามันจะเกิดขึ้นเพราะอะไร ทั้งหมดก็เพื่อเหตุผลเดียว ....เพื่อให้ฉันได้เป็นพยาน....รับรู้....

อะตรอมยังคงนอนนิ่ง..ลมหายใจ...เสียงหัวใจ....ความอบอุ่นของมือใหญ่ที่กุมมือฉันไว้....
ถ้ามันตื่นขึ้นมา...ฉันจะบอกมันยังไง..ว่าคนที่หลับลงไปพร้อมมัน.....ไม่มีวันตื่นขึ้นมาอีกแล้ว.....จะบอกให้มันรู้....เพื่อให้มันมีเวลาเสียใจ ...หรือจะปล่อยให้ทุกอย่างหายไปอย่างที่มันเคยเป็น ...ปล่อยให้มันรอคอยอย่างมีความหวัง......ทั้งๆที่หวังของมันไม่มีทางเป็นจริง.....

.....คิ้วเข้มขมวดเข้าหากัน ก่อนมันจะสูดลมหายใจยาว แล้วลืมตา....สิ่งที่ฉันทำได้ แค่แตะที่แก้มมัน.....แล้วบอกมันว่า

‘ภินทร์ ....ไปแล้ว...’

ไม่มีคำถามหรือสีหน้าสงสัย ไม่มีแม้สายตาที่มองจ้องมา .....ฉันปล่อยมือมัน ....ลุกขึ้นจากเตียงแล้วเดินออกมาจากห้องนั้น.....ยังไงก็รู้สึกดีที่ได้บอกมัน.......จากนี้ก็แล้วแต่มัน....ว่ามันจะทำยังไงกับชีวิตของมันต่อไป ......
....
.
..ชีวิตที่ไม่มี ภินทร์ ......

...
...
ทั้งๆที่ฉันเคยภาวนาให้อีกเสียงของหัวใจ อย่าเพิ่งเต้นตอนนี้ .....แต่พอมันหายไป..ทำไมถึงไม่ได้รู้สึกดีเหมือนที่คิด....น้ำตามันไม่ไหลออกมา แต่มันตกอยู่ข้างใน .....
.....
...........
..มันไม่มีสัญญาณอะไรที่จะบอกว่าวันไหน.....ฉันจะหายไปแบบ.....ภินทร์........ 

 
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 08-08-2012 21:16:52 โดย Zitraphat »

ออฟไลน์ RainyMooD

  • กลิ่นของต้นหญ้าในฤดูร้อน สายลมในหมู่เมฆสีขาว ไม่ว่าจะผ่านไปอีกสักกี่ปี ก็เหลือเราอยู่เพียงลำพัง...
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 367
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +208/-3
พบเพื่อลา มาเพื่อจาก
รักเพื่อพราก จากเพื่อ...จำ



ไม่มีแล้ว แววตาคู่นั้นที่คอยห่วงใย
แม้เสียงที่เคยปลอบใจเมื่ออ่อนล้า
ไม่มีมือที่คอยสัมผัส ให้กำลังใจคืนมา
และชีวิตที่ยังเหลืออยู่ คงมีแต่ความว่างเปล่าเท่านั้น



เพื่อให้ฉันได้รับรู้เป็นเป็นพยาน
แต่พอมันหายไป..ทำไมถึงไม่ดีรู้สึกดี

sunshadow

  • บุคคลทั่วไป



   เจ๊พลำงับ  แค่แตะแก้มแล้วบอกในใจตอนเค้าหลับ มนุษย์ปกติเค้าไม่ได้เรียกว่าบอกนะ T T
   เอาเถอะ เพื่อความสบายใจของเจ๊ ถือว่าเจ๊ส่งกระแสจิตไปบอกแล้วก็ละกัน
   เป็นพลำที่จำอะไรได้ทั้งหมดนี่มันก็น่าเศร้าเหมือนกันนะ อย่างกับเป็นคำสาปของเผ่าพันธุ์
   เรื่องเศร้าๆของตัวเองก็ไม่ใช่. . . อ๊ะหรือใช่ จะหนีก็ไม่ได้เพราะจิตดวงอื่นลากไปรับรู้
   ว่าแต่ช่วงนี้อย่างกะจับฉลากเสี่ยงโชค ว่าใครจะได้ยึดครองร่างนี้เป็นคนสุดท้าย




ออฟไลน์ hewlett

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 560
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +57/-3
กลับมาเพื่อขอสัญญาใช่ไหมนี่  :monkeysad:
อย่าหายไปเลย ไม่อยากให้ใครหายไปสักคน
ถ้าจะหายนะ ขอให้เป็นพระแพงก็แล้วกัน   :fire:
คนที่เขารักกันจะได้อยู่ด้วยกันสักที

ออฟไลน์ kosmos

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 237
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-0
สงสารอะตรอม
"รอ" นะ สักวันคงได้พบกัน
ถ้าเป็นไปได้ 'ภัทร' คงไม่อยากแย่งร่างใครมา

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






kimmy-g

  • บุคคลทั่วไป
แอบอู้งานมาอ่าน จะร้องไห้อะ ขอให้กลับมาเป็นของกันและกันแบบไม่ต้องไปแบ่งร่างกะใครละนะ แงๆ กลับมาไวๆน้า

ออฟไลน์ Zitraphat

  • ความแน่นอนตั้งอยู่บนฐานแห่งความไม่แน่นอน
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1447
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1025/-43
    • https://www.facebook.com/zitraphat.chonlavade
แลกกับการได้รักเธอ


บางคราคำตอบที่ตามค้นหา ก็ว่างเปล่า
สัมผัสกับความรักได้เพียงเงา ชั่วครั้งชั่วคราว
แล้วเลยผ่าน กับวันเวลาที่พัดไป

แต่บางคน ไม่เกี่ยวกับเหตุและผลสักเท่าไหร่
กลับคงยังฝังแน่นในใจ ยิ่งลึกลงไป
แม้ความจริง ไม่มีวันได้รักกัน

ตลอดเวลาฉันรู้ ว่าเธอรักใคร
ตลอดเวลารู้ไหม ว่าฉันรักเธอ

คนที่โชคชะตา ช่วยนำทางมาเจอ
แต่ไม่ให้เธอเป็นของฉัน หวังบนความผิดหวัง
ยิ้มทั้งน้ำตา กอบเก็บวันเวลาที่มันเลยผ่าน
เก็บความในหัวใจ ให้อยู่แค่ในฝัน
แลกกับการได้รักเธอ

บางทีบางอย่างในชีวิตนี้ก็วุ่นวาย
สิ่งที่เราได้รับมันมาและเสียมันไป
ให้หัวใจบอกเราเองว่าคุ้มกัน

ตลอดเวลาฉันรู้ ว่าเธอรักใคร
ตลอดเวลารู้ไหม ว่าฉันรักเธอ

คนที่โชคชะตา ช่วยนำทางมาเจอ
แต่ไม่ให้เธอเป็นของฉัน หวังบนความผิดหวัง
ยิ้มทั้งน้ำตา กอบเก็บวันเวลาที่มันเลยผ่าน
เก็บความในหัวใจ ให้อยู่แค่ในฝัน
แลกกับการได้รักเธอ

ตราบมีลมหายใจ ให้ช่วยจำว่าฉัน
ไม่มีวันไม่รักเธอ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 09-08-2012 16:56:59 โดย Zitraphat »

ออฟไลน์ Zitraphat

  • ความแน่นอนตั้งอยู่บนฐานแห่งความไม่แน่นอน
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1447
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1025/-43
    • https://www.facebook.com/zitraphat.chonlavade
บทที่ 74  จะร้องไห้ทำไม?...ไม่ชอบเรื่องเศร้า



.....คิ้วเข้มขมวดเข้าหากัน ก่อนมันจะสูดลมหายใจยาว แล้วลืมตา....
....................
...
.
.
.
.
"มองหน้าทำไมเจ้?"
....................
....
..........
..
..
..
.

"............."

....
..
..
.
.
"....มองแล้วไม่พูด....ผมจับจูบนะ...."

ยังไม่ทันทำอะไร ไอ้มือใหญ่ๆมันก็โน้มคอ ร่างตรงหน้าลงไปจูบ เรียกว่าโน้มลงไปจูบคงไม่ได้มั้งเพราะไอ้ที่มันทำอยู่ตอนนี้ น่าจะเรียกได้ว่าจับกดมากกว่า.....

"......อื้ออออออออ !?!......"

"ภัทร...อย่าดิ้นดิ...."

เสียงทุ้มกระซิบข้างหูแล้วลิ้นร้อนก็เลียเบาๆ...  ทำเอาคนข้างล่างได้แต่เกร็งตัวนิ่งไม่กล้าขยับ ริมฝีปากที่ทาบลงมาแบบเกินคาดทำเอาปิดปากแน่น ขนลุกซู่กันเลยทีเดียว หัวใจเหมือนมันจะหลุดออกมา แต่ไม่ได้เฉลียวใจที่มันไม่ได้ยินเสียงหัวใจเต้น ไม่รู้สึกด้วยซ้ำว่ามันเต้น .....จนตั้งสติได้นั้นล่ะถึงได้ทั้งถีบทั้งผลัก ไอ้คนตัวใหญ่ข้างบนเต็มแรง แต่ไอ้แขนที่ผลักไอ้ยักษ์ตัวใหญ่นี้อะดิ ทำไมมันถึงได้เล็กกว่าที่เคยเห็น....เรี่ยวแรง...ไหงมันน้อยนักอ่ะ?  ปล่อยให้ไอ้ยักษ์ใหญ่ข้างบนจับล็อกมือแล้วจับจูบจนพอใจ.... เสียงหอบถี่ดังคลออยู่ข้างแก้ม ตอนไอ้หมาเถื่อนมันถอนริมฝีปากออกไปแล้วมาป้วนเปี้ยนจูบซ้ำๆอยู่แถวข้างแก้ม.....แขนใหญ่กอดร่างข้างใต้ไว้แน่น ซุกจมูกกับแก้มเนียน แล้วหอมซ้ำๆ อยู่อย่างนั้น .....ย้ำพรมจูบ ที่หน้าผากแล้วหอมย้ำซ้ำๆซ้ำๆ....แปลกเกินไปล่ะ!! เกินนิสัยมันที่รู้จักเยอะ!!!

"ทำไม? ทำไมเราอยู่ที่นี้? "

"ผมเป็นคนเรียก มา...."

"...........เราไม่เข้าใจ??....ภัทร?....เรา??...ภินทร์???....."

"...ไม่ว่าจะเป็น เจ้ภัทร หรือ ภินทร์ ....ทั้งหมด....ก็เป็นของผม ......"

แววตาสีดำสนิทของอะตรอมจ้องตอบกลับมา เงาสะท้อนในแววตา เป็นภาพของใครคนหนึ่งที่เหมือนส่วนผสมของ ภัทร และ ตรินทร์  เป็นคนใหม่แต่ไม่ใช่ทั้งสองคน ......

"ผมสร้าง ร่างให้เจ้ใหม่ .....ความสามารถของยักษ์ปลายแถวอย่างผมมั้ง....ผมไม่รู้ว่านี้เป็นเจ้ จริงๆ หรือเป็น ผมที่คิดไปเองว่าเจ้กลับมา.....แต่ไม่ว่ายังไง .....ตอนนี้ผมก็ได้อยู่กับเจ้.....ได้อยู่ด้วยกัน ได้ตื่นมาแล้วเห็นหน้าเจ้.....ผมไม่เอาอะไรอีกแล้ว.....ผมขอแค่นี้ล่ะเจ้......"

"เดี๋ยวอะตรอม เรางง ?..ทำไม....เจ้????."

"....ภินทร์......จำเรื่องที่ ภินทร์เคยเล่าให้เราฟังได้ไหม? ว่าภินทร์ใช้ร่างตรินทร์ ....."

"อื้อ....แล้ว??"

"ก่อนหน้านี้ ภินทร์บอกเราว่า พอจำได้ว่าเมื่อก่อน ภินทร์ ชื่อ ภัทร ....ภินทร์ รู้ไหมชื่อจริงของ ภัทร คือ อะไร?...."

"ไม่รู้ จำไม่ได้ ......"

" ‘ภัทร’ ‘ณภัทรตรา’ ...ชื่อของคนที่เราเคยรัก....และยังรัก....ชื่อเก่าของ ภินทร์....ชื่อของคนที่เรารัก....เจ้ภัทรของเรา....  "

"รู้ได้ไง? ผิดคนหรือเปล่า อะตรอม ...ขนาดเราเองยังจำตัวเองไม่ได้ "

"ไม่ผิดหรอก......ผมจะจำคนที่ผมรักผิดได้ยังไง?.....เจ้ภัทร เป็นของๆผม...สักวัน ของๆผมก็ต้องกลับมาเป็นของผม... "

แววตาดุกับสายตาอบอุ่นมันสวนทางกันโคตรๆ ท่าทางกับการกระทำก็ด้วย ..... แววตาที่จ้องมามันสะกดสติไม่ใช่น้อย....น้ำเสียงอ้อนๆนั่นอีก.......ริมฝีปากร้อนแนบลงมาอีกครั้ง ก่อนจะถอยไปอย่างอ้อยอิ่ง....

"เจ้.....สอนผมหน่อยสิ ....ไอ้ที่มัน.....มากกว่าจูบ ...."
.................
...
......
..
..
.
.
.
"....มือผมมีไว้จับเจ้ไม่ให้หนี..."

"....ตาผมมีไว้มอง....จ้องมองเจ้ไม่ให้หายไปไหนอีก......"

".....ปากผมก็เหมือนกัน ......มันมีไว้เรียกแค่ชื่อนี้....."

"ไม่ว่าจะเป็น เจ้ภัทร หรือ ภินทร์ ....ทั้งหมดก็เป็นของผม.......ทั้งหมด.....ของผมแค่คนเดียว......"

เสียงของอะตรอม กระซิบข้างหู .....วงแขนใหญ่กอดฉันไว้แน่นกว่าเดิม ....นับจากนี้...เราจะหลับและตื่นไปด้วยกัน ....จะอีกนานแค่ไหนก็ไม่รู้สิ....อาจไม่ใช่ชั่วนิรันดร์เหมือนในนิทาน แต่ในวันนี้ฉันก็ยังอยู่กับมันล่ะน่า.....ตื่นมาพรุ่งนี้ค่อยว่ากัน............
..
.
...
..
.
......

"ไง? หลับสบายไหม?"

แทนคำตอบ....ไอ้ยักษ์มันโผมากอดฉัน แล้วหอมซ้ายขวา .....ความรู้สึกเหมือนเลี้ยงหมาตัวใหญ่เลยกู .....
.....
..
.
.
.
ปัญหาของ 'เรา' ในตอนนี้ไม่มีอะไรมาก.....เพราะปัญหามีแค่ 3 ประเด็นด้วยกัน
ประเด็นแรก....ปัญหาของฉัน...ฉันไม่มีเงาในกระจก แต่มันก็ไม่ได้อะไรมากมาย เพราะไอ้ที่เห็นฉันได้มีแค่อะตรอมคนเดียว ...ทั้งเห็นทั้งสัมผัสได้นี้ล่ะที่เรียกว่าเรื่องร้ายแรง......

ประเด็นที่สอง....ปัญหาของอะตรอม.....เพราะเป็นคนเดียวที่เห็นฉันและสัมผัสฉันได้ ....เรื่องโก๊ะๆของพวกเราเลยมากมาย.....ในสายตาคนอื่น...แต่มันก็ดีตอนสอบนะ....เพราะฉันกับมันโกงข้อสอบกันเห็นๆ แต่ถ้าไม่จำเป็นมากจริงๆ ก็ไม่ค่อยได้ทำ....จะโกงทำเตี่ยอะไร ก็ฉันอะ เป็นคนติวมันสอบเองกับมือ...ถ้าให้แม่แอบดูคนอื่นแล้วมาบอกแม่จะซัดให้...

แล้วก็ประเด็นสุดท้าย ประเด็นที่สาม.....ปัญหาของเราสองคน ................
..............
...
.
.
.
....
เรื่องบนเตียงเรายังไม่ไปถึงไหน......ความอายมันมากอยู่ ...ขอแบบค่อยเป็นค่อยไปแล้วกัน ............ไว้ใครอยากรู้จะมาเล่าอีกที.....
..............
.
....เกือบลืม....ร่างกายที่ฉันใช้เป็นร่างกายของผู้ชาย......ถามอะตรอมมันว่ามันรสนิยมนี้หรอ?
..
.
.มันบอกว่า 'ไม่รู้' ตอนมันคิดสร้างร่างให้ฉัน มันคิดรูปร่างผู้หญิงไม่ออก มันเห็นแต่ภาพของภินทร์ .....
......
...แต่ช่างมันเถอะ....
.นั่นไม่ค่อยเป็นปัญหาเท่าไหร่...............
..
.
.
.ส่วน......
..
....
....
..
.
ไอ้เรื่องชุดของฉันที่บางทีเป็นชุดนิสิต  บางทีก็เปลี่ยนเป็นชุดเสื้อยืดกางเกงสามส่วนธรรมดา ตามอารมณ์อะตรอมมันอันนี้ก็พอเข้าใจ ...............
...
.....
..แต่
.
.
...........ไอ้ที่เวลานอน..................
...........
.
.
.

...มันเปลี่ยนเป็นชุดเมด ลายลูกไม้นี่ .................
... ....
...
..
.
.

ฉันไม่เข้าใจเฟ้ย!!!! ไอ้หมายักษ์!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!








« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 11-08-2012 08:52:57 โดย Zitraphat »

ออฟไลน์ entirom

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1010
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +85/-2
 :m20: :m20: :m20: :m20: :m20: :m20: :m20: :m20:


แรกๆๆ ก้องง
คือ ไอ้ยักษ์สร้างร่างใหม่ช่ายป่ะ

แล้วทำมั๊ย แตะต้องสัมผัส มองเห็นได้คนเดียวอ่ะ

แล้วเจ้ตะบองพลำยังยุดีสิน่ะ

แล้ว




แล้วผู้ชายกะชุดเมดนี่มันอารายยยยยยยยยย
 :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:

ออฟไลน์ ryokijung

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 70
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-1
ชุดเมดลูกไม้ เข้าใจถึงรสนิยมเลย555++

sunshadow

  • บุคคลทั่วไป


    ห๊ะ!!? อะตรอมทำอะไรประหลาดๆอย่างสร้างร่างใหม่ได้ด้วยเหรอ
    แต่สภาพภินทร์ตอนนี้เหมือนวิญญาณอะไรสักอย่างที่เกาะอะตรอมอยู่เลยรึเปล่า
    คนอื่นไม่รู้ไม่เห็น มีอะตรอมรู้ได้ สัมผัสได้อยู่คนเดียว
    สงสัยตอนยังเอ๊าะๆเห็นวิญญาณพวกนั้นเกาะแกะภัทรเยอะเลยอิจฉา อยากมีบ้าง อิอิ
    อยู่ในสภาพนี้ภินทร์เสียเปรียบเห็นๆเลยนะ ให้คนอื่นช่วยก็ไม่ได้ แล้วยังเหมือนจะโดนรังแกฝ่ายเดียวด้วย
    อะตรอมไปเก็ยกดมาจากไหนก็ไม่รู้ รังแกกันตลอด แต่อย่างน้อยทั้งคู่ก็ดูมีความสุขดีนะ
    แล้วชุดเมดลายลูกไม้นั่น. . . ไปหามาได้ยังไงอ่า ซื้อตามปกติแล้วมาจุดธูปเซ่น หรือแค่จินตนาการเอา
    สี่วิญญาณในร่างเดียว แยกออกมาเป็นสามร่างแล้ว งั้นแล้วเจ๊ภัทรล่ะ ตอนนี้ไปไหนแล้ว




« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 10-08-2012 07:33:02 โดย sunshadow »

ออฟไลน์ takara

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4145
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +379/-13

ออฟไลน์ $VAN$

  • Moderator
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1738
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +307/-6
อะตรอมสร้างร่างใหม่ให้ภินทร์ได้เลย อิทธิฤทธิ์สุดยอด เริ่ดมั่ก :a9:
แล้วจะอยู่อย่างไม่มีตัวตน(ให้คนอื่นรับรู้) ครองรักกันอย่างนี้ตลอดไปเลยป่าว
ชุดเมด ลายลูกไม้... :o8:
...ชุดนักศึกษา ปลดกระดุมสักสองสามเม็ดก็ดีนะ :z1:

เอ..น้องพลำในร่างตรินทร์นี่ พระแพงจะอยากได้อยู่ไหมอ่ะ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 10-08-2012 13:46:51 โดย $VAN$ »

ออฟไลน์ tamako

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1198
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +65/-6
โอ๊ะ  :a5: กำลังกินเส้นมาม่าอยู่ดีๆเป็นอันชะงัก
อะตอมมีความสามารถนี้ด้วยเหรอ  มิน่าตอนเจอเจ๊ตะบองพลำ(รึเปล่า)บอกถึงได้ไม่ทำหน้าตกใจ
เตรียมร่างเอาไว้แบบนี้มันก็ดีสินะ  แต่คนอื่นมองไม่เห็นจับต้องไม่ได้แบบนี้มันเหมือนวิญญาณเลยนะ
แต่ข้อดีคือไม่มีใครเป็นเจ้าของได้นอกจากอะตรอม ติดใจอย่างเดียว
ไอ้ชุดเมทลูกไม้นี้มันเข้ากับผู้ชายตรงไหนอ่ะ :z3:
หักมุมได้แบบนี้นับถือพี่ภัทรจริงๆ o13  ถ้ามีรายละเลียดตอนสร้างก็ดีนะ

ออฟไลน์ Zitraphat

  • ความแน่นอนตั้งอยู่บนฐานแห่งความไม่แน่นอน
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1447
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1025/-43
    • https://www.facebook.com/zitraphat.chonlavade
  แรกๆๆ ก้องง  คือ ไอ้ยักษ์สร้างร่างใหม่ใช่ป่ะ   แล้วทำมั๊ย แตะต้องสัมผัส มองเห็นได้คนเดียวอ่ะ  แล้วเจ้ตะบองพลำยังอยู่ดีสิน่ะ  แล้ว   แล้วผู้ชายกะชุดเมดนี่มันอารายยยยยยยยยย   :laugh:
V
[ ผมสร้าง ร่างให้เจ้ใหม่ .....ความสามารถของยักษ์ปลายแถวอย่างผมมั้ง....ผมไม่รู้ว่านี้เป็นเจ้ จริงๆ หรือเป็น ผมที่คิดไปเองว่าเจ้กลับมา.....แต่ไม่ว่ายังไง .....ตอนนี้ผมก็ได้อยู่กับเจ้.....ได้อยู่ด้วยกัน ได้ตื่นมาแล้วเห็นหน้าเจ้.....ผมไม่เอาอะไรอีกแล้ว.....ผมขอแค่นี้ล่ะเจ้.....]  ไม่รู้สิว่าไอ้ยักษ์มันสร้างร่างใหม่ให้ ภินทร์[ภัทร]จริงหรือเปล่า เพราะมันเห็นและรับรู้ของมันแค่คนเดียว รอเฉลย บทอื่นแล้วกัน ตอนนี้เจ้ของมันเหมือนเป็นวิญญาณ หรือเป็นจริงๆอ่ะ? ทิ้งให้สงสัยกัน หรือบางที มันอาจเป็นแค่ อะตรอมที่คิดไปเองคนเดียวก็ได้ .....ใครจะรู้?   ส่วนชุดเมด มันมีที่มาเน้อ  บทที่ 28 How to pay. อย่าถามว่า เท่าไหร่ จ่ายมาเลยดีกว่า  >>> RE: 38
ชุดเมดลูกไม้ เข้าใจถึงรสนิยมเลย555++ 
V
บทที่ 28 How to pay. อย่าถามว่า เท่าไหร่ จ่ายมาเลยดีกว่า  >>> RE: 38  มันฝังใจ หุหุหุ

ห๊ะ!!? อะตรอมทำอะไรประหลาดๆอย่างสร้างร่างใหม่ได้ด้วยเหรอ   แต่สภาพภินทร์ตอนนี้เหมือนวิญญาณอะไรสักอย่างที่เกาะอะตรอมอยู่เลยรึเปล่า  คนอื่นไม่รู้ไม่เห็น มีอะตรอมรู้ได้ สัมผัสได้อยู่คนเดียว   สงสัยตอนยังเอ๊าะๆเห็นวิญญาณพวกนั้นเกาะแกะภัทรเยอะเลยอิจฉา อยากมีบ้าง อิอิ    อยู่ในสภาพนี้ภินทร์เสียเปรียบเห็นๆเลยนะ ให้คนอื่นช่วยก็ไม่ได้ แล้วยังเหมือนจะโดนรังแกฝ่ายเดียวด้วย   อะตรอมไปเก็บกดมาจากไหนก็ไม่รู้ รังแกกันตลอด แต่อย่างน้อยทั้งคู่ก็ดูมีความสุขดีนะ      แล้วชุดเมดลายลูกไม้นั่น. . . ไปหามาได้ยังไงอ่า ซื้อตามปกติแล้วมาจุดธูปเซ่น หรือแค่จินตนาการเอา   สี่วิญญาณในร่างเดียว แยกออกมาเป็นสามร่างแล้ว งั้นแล้วเจ๊ภัทรล่ะ ตอนนี้ไปไหนแล้ว 
V
เป็นวิญญาณไปแล้ว ซันชา ทิ้งให้เป็น X –File นิดนึงว่า อะตรอมมันทำได้จริงๆ หรือมันคิดไปเองว่ามันทำได้  ตอนนี้ไอ้หมายักษ์มันเก็บทุกเม็ดจริงๆ อ่ะน่ะ มันผ่านมาเยอะนี่น่า เล่นครั้งก่อนหายไปเลยไม่บอกมันสักคำ  แต่ตอนนี้ก็มีความสุขดีนะ .... ส่วนชุดเมด ของอย่างนี้มันฝังใจ จำไม่ได้จริงๆหรอซันชา  บทที่ 28 How to pay. อย่าถามว่า เท่าไหร่ จ่ายมาเลยดีกว่า  >>> RE: 38  เรื่องของมังกรสามหัวตอนนี้เหลือแค่ ตรินทร์[ในร่างภัทร] ภัทร[พลำ ในร่างตรินทร์] และภินทร์ ที่ยุบรวมกับเจ้ภัทรเป็น วิญญาณลอยวบเวียนไปแล้ว 
อย่างฮา ชุดเมด
V
บทที่ 28 How to pay. อย่าถามว่า เท่าไหร่ จ่ายมาเลยดีกว่า  >>> RE: 38 หุหุหุ
อะตรอมสร้างร่างใหม่ให้ภินทร์ได้เลย อิทธิฤทธิ์สุดยอด เริ่ดมั่ก :a9:  แล้วจะอยู่อย่างไม่มีตัวตน(ให้คนอื่นรับรู้) ครองรักกันอย่างนี้  ตลอดไปเลยป่าว  ชุดเมด ลายลูกไม้... :o8:  ...ชุดนักศึกษา ปลดกระดุมสักสองสามเม็ดก็ดีนะ :z1:   เอ..น้องพลำในร่างตรินทร์นี่ พระแพงจะอยากได้อยู่ไหมอ่ะ 
V
มันคงไม่เป็นอย่างนี้ไปตลอด แต่ว่าตอนนี้ก็มีความสุขอยู่แล้วไม่ใช่หรอ?  ชุดที่เสนอมา ไว้จะจัดหนักให้  ส่วนพลำในร่างตรินทร์ ที่คุณแฟนถามนั้นล่ะประเด็น ‘ถ้า พระแพงไม่ได้รัก .....ไม่ว่าใครก็อย่าได้!!’  ผู้หญิงคนนี้ ทำให้อะตรอมกับ โฆเกลียดได้แบบเข้าไส้ เธอไม่ธรรมดาแน่
โอ๊ะ  :a5: กำลังกินเส้นมาม่าอยู่ดีๆเป็นอันชะงัก  อะตอมมีความสามารถนี้ด้วยเหรอ  มิน่าตอนเจอเจ๊ตะบองพลำ(รึเปล่า)บอกถึงได้ไม่ทำหน้าตกใจ  เตรียมร่างเอาไว้แบบนี้มันก็ดีสินะ  แต่คนอื่นมองไม่เห็นจับต้องไม่ได้แบบนี้มันเหมือนวิญญาณเลยนะ  แต่ข้อดีคือไม่มีใครเป็นเจ้าของได้นอกจากอะตรอม ติดใจอย่างเดียว  ไอ้ชุดเมทลูกไม้นี้มันเข้ากับผู้ชายตรงไหนอ่ะ :z3:  หักมุมได้แบบนี้นับถือพี่ภัทรจริงๆ o13  ถ้ามีรายละเลียดตอนสร้างก็ดีนะ

V
เป็นวิญญาณไปเลยล่ะตอนนี้  แต่ก็ดีนะไม่ต้องไปเจ้าชู้กับใคร อยู่ใกล้อะตรอมตลอดเวลา สถานการณ์ เหมือนหนูน้อยหมวกแดงที่โดนหมาป่ากินเข้าไปแล้วเลยอะ  บทที่ 28 How to pay. อย่าถามว่า เท่าไหร่ จ่ายมาเลยดีกว่า  >>> RE: 38 หุหุหุ  ชุดเมดลายลูกไม้....
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 10-08-2012 16:59:40 โดย Zitraphat »

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด