[กระดาษ] จบในตัว
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: [กระดาษ] จบในตัว  (อ่าน 61982 ครั้ง)

ออฟไลน์ BaoBao

  • Moderator
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1509
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +485/-2
[กระดาษ] จบในตัว
« เมื่อ07-04-2012 12:17:00 »

**************************************************************************
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.อย่าพูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วย เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย

เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรงข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

**********************************************************************

รวมงานเขียนของ BaoBao จ้า


อ่านก่อน ชั่งใจ
เรื่องที่เป็นอักษรตัวสีชมพู คือ แนวน่ารักไม่ปวดใจ
เรื่องที่เป็นอักษรตัวสีม่วง คือ แนวเจ็บปวดหน่วงหัวใจ
เรื่องที่เป็นอักษรตัวสีเขียวฟ้า คือ แนวที่จัดอารมณ์ไม่ได้

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

เรื่องสั้น

[หึง & ง้อ]
[ข้างๆ]
[บังเอิญ]… ณ โรงพยาบาล
[อย่าเงียบสิวะ!]
[แค่นี้ได้มั้ย?]
[บังเอิญ]… คำบางคำกับช่อดอกไม้
ซีรีย์สั้นกุด [บังเอิญ]...คน (ไม่) รู้จัก
ซีรีย์สั้นกุด คำ บ า ง คำ [Silence speaks...]

เรื่องกึ่งสั้น-กึ่งยาว
[แอบ]
[สองก้าว]
[เวลา]
[รู้แล้ว]


เรื่องยาว
[กระดาษ]
[กระซิบ]
[บอก]
[บังเอิญ]… สวนทาง


--------------------------------------------------------------------------------------------------------------




Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 29-01-2021 14:37:06 โดย BaoBao »

ออฟไลน์ BaoBao

  • Moderator
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1509
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +485/-2
Re: เรื่องสั้น..... [กระดาษ]
«ตอบ #1 เมื่อ07-04-2012 14:04:38 »


กระดาษ




เข้าไม่ได้แล้ว...แม่คุณก็ยังเบียดเข้ามาอีก...ถือว่าตัวบางร่างน้อยอ่ะนะ แต่!....คนข้างในเค้าจะเป็นปลาหมึกแผ่นแล้วนะครับ----ขอเถอะ ไอ้คนที่อยู่ตรงแผงปุ่มน่ะ มึงอย่ากดเปิดอีกเชียว!!

แผ่นหลังของเขาแนบติดกับพื้นผิวของลิฟท์จนสัมผัสได้ถึงไอเย็นจากมัน...ด้านหน้านั้นแนบกับด้านหลังของคนข้างหน้า... ส่วนเว้าส่วนนูนเขามีเท่าไหร่ คนข้างหน้านั้นเขาน่าจะสัมผัสและกะขนาดมันได้หมด!

ติ๊ง! .... ลิฟท์เลื่อนมาถึงอีกชั้น ประตูเปิดออก คนที่อยู่ข้างหลังร้องบอกขอทางและค่อยดันตัวเองออกมาจากด้านใน

เขาแอบระบายลมหายใจ....

ผู้ชายที่ยืนอยู่ข้างหน้า หมุนตัวมาทางเขา.... เขาเงยหน้าขึ้นมอง...ตาสบตาเข้าโดยบังเอิญ คนที่อยู่ด้านหน้าเขายกยิ้มที่มุมปาก...นิ๊ดเดียว

ผู้ชายคนนั้นกำลังจะก้าวขาไปข้างๆ แต่แล้ว...ความโล่งของลิฟท์ก็ถูกแทนที่ด้วย----แม่บ้านและรถเข็นทำความสะอาด

ชายที่อยู่ข้างหน้าของเขาถูกคนที่อยู่ถัดไปทางด้านหน้าประตูลิฟท์ ถอยหลังเบียด....

เขาใจหายวาบ----- แนบหลังเขามันไม่เห็นหน้า เขาไม่รู้สึกกระอักกระอ่วนอะไร.... แต่แนบด้านหน้ากันนี่สิ!!!

เขายืนตัวเกร็งอยู่กับที่....หางตามองเห็นแขนที่หุ้มด้วยเสื้อเชิ้ตสีฟ้าอ่อนยื่นเอาฝ่ามือมายันกับผนังของลิฟท์... ความแนบชิดสนิทระหว่างกันถูกเว้นระยะห่างจากกัน แต่.....ก็ยังใกล้จนได้ยินเสียงหายใจเข้า-ออก...ของกัน

กลิ่น C-K ขวดดำที่เขาชอบ....แต่มันไม่ค่อยเข้ากับตัวเองเท่าไหร่.... ที่เขาใช้อยู่ประจำคือ C-K ขวดขาว

“ขอโทษครับ” เสียงกระซิบเบาๆ จากคนที่เอามือยันผนัง

“ไม่เป็นไรครับ” เขากระซิบตอบ

เขาทำงานชั้น 22 ตอนนี้ลิฟท์พึ่งขึ้นมาถึงชั้น 6..... ปกติคนจะอัดกันน้อยลงตั้งแต่ชั้นที่ 20 เป็นต้นไป---- คนที่ยันผนัง...คงต้องเอามามือยันจนแข็งกว่าจะถึงจุดที่คนจะน้อยลง

......

.....

....

...

..

.


ติ๊ง! ....ลิฟท์ขึ้นมาถึงชั้นที่ 20 แล้ว...คนภายในลิฟท์ค่อยๆ ทยอยกันออกไป

คนที่ยันผนังยกมือออกจากผนัง.... เขาได้ยินเสียงโอยเบาๆ ลอดออกมาจากปากของอีกฝ่าย---- แขนคงเกร็งจนเหน็บกิน*0*

เขามองเห็น คนที่ย้ายไปยืนข้างๆ เขากำมือและคลายมืออยู่ตลอดเวลา....คิดว่าเขาคงคลายเส้นที่ยึด

....

...

..

.

ติ๊ง! ....ลิฟท์เลื่อนมาถึงชั้นที่ 22

เขาเดินออกไปจากลิฟท์ และเดินตรงไปยังแผนกของตัวเอง.... เขาตอกบัตรเสร็จก็เดินไปที่โต๊ะและเริ่มงานของตัวเอง

เช้าวันนี้ไม่มีงานมากนัก ช่วงกลางเดือน...ทุกอย่างจึงเหมือนกำลังล่องลอย ไว้ปลายเดือนก่อนเถอะ!

....

...

..

.

พักกลางวัน เขาไม่ชอบการเบียดเสียด เขาไม่ชอบการไปยืนรอโต๊ะว่าง เขาจึงปล่อยเวลาให้เลยช่วงเที่ยงมาสัก 30 นาทีแล้วถึงค่อยลงจากตึกไปหาข้าวกิน

แผนกของเขา ให้พักได้ 50 นาที จัดสรรเวลากันเองระหว่างเที่ยงถึงบ่ายสองโมง....

เขาหยิบเงินออกมาจากกระเป๋าสตางค์ และลุกไปจากโต๊ะ เดินไปยังที่ตั้งของลิฟท์ เขารอสักครู่ลิฟท์ก็เปิดออก มีคนอยู่ข้างในห้าหกคน...เขาเดินเข้าไปด้านในสุด ยืนพิงมุมหนึ่งของลิฟท์พลางคิดว่าวันนี้จะกินอะไรดี

....

...

..

.

ติ๊ง! ....ลิฟท์เลื่อนมาเรื่อยๆ จนถึงชั้นที่ 12

ผู้ชายสามคนเดินเข้ามาในลิฟท์... พนักงานผู้หญิงที่จับกลุ่มคุยกันหหยุดพูดคุยกัน เขาเงยหน้าขึ้นมองกลุ่มผู้ชายสามคนที่ขึ้นมาใหม่ด้วยความสงสัย---- อาฮะ เข้าใจล่ะ!

ก็คนในลิฟท์อยู่กันตั้งเยอะ ปะปนทั้งชายหญิงมาตั้งแต่เขาเดินเข้าลิฟท์มา แต่ทำไมกลุ่มพนักงานหญิงที่เคยคุยกันมาตลอดถึงได้มาหยุดคุยกันที่ชั้น 12!

เขาอมยิ้ม แล้วก้มหน้าลงมองรองเท้าของตัวเองอีกครั้ง....

ความเงียบกริบปกคลุมลิฟท์นั้นไปจวบจนมันเลื่อนลงมาถึงชั้นที่ 1.... เขาเงยหน้าขึ้น....ด้านหลังของหนึ่งในผู้ชายสามคนที่ขึ้นมาใหม่ดูคุ้นตาเขามาก----เสื้อเชิ้ตสีฟ้า

เขาไม่คิดอะไรต่อ ด้วยเหตุว่าในตึกนี้มีพนักงานเป็นร้อยเป็นพัน.....เสื้อเชิ้ตสีฟ้า ใครก็ใส่กันได้

เขาเดินออกจากลิฟท์เป็นคนสุดท้าย

เขาเดินเรื่อยๆ ออกมาจากตัวตึก และเดินสวนกับเพื่อนในแผนกที่กำลังกลับเข้ามาในตึกหลังจากทานข้าวกลางวันเสร็จ เพื่อนร่วมงานบอกเขาว่า ทางนั้นร้านเปิดไม่กี่ร้าน หากไม่ชอบรอ ให้ไปกินทางอื่นแทนจะดีกว่า

เขาจึงเลือกไปอีกทาง เดินไกลกว่าแต่นั่งกินสบายๆ ....

เขาเป็นคนทานจุ---- ไม่สิ ร้านแถวนี้ให้ข้าวน้อยต่างหากเขาถึงต้องเบิ้ลสองทุกวัน....

เขามีนิสัยว่าหากจานแรกไม่หมดจะนึกไม่ออกว่าจานที่สองจะกินอะไร ดังนั้นร้านที่คนไม่มารอออกันมากจึงเป็นจุดหมายของเขา



......

.....

....

...

..

.





เขาเดินเลี้ยวเข้าไปในซอยแคบๆ ...... เดินจนสุดปลายซอยนั้นเขาก็มาทะลุถนนอีกเส้นหนึ่ง

เขาเดินข้ามถนนไปอีกฝั่ง และเดินลึกเข้าไปในซอยที่อยู่ตรงหน้า.... เขาเดินเข้าไปในร้านก๋วยเตี๋ยวสีเขียวร้านหนึ่ง

เขาเลือกที่นั่งตรงกลางร้าน เขาร้องสั่งเส้นเล็กต้มยำหนึ่งชาม และนั่งเหม่อมองไปนอกร้าน

ผู้ชายหน้าตาดีจนสาวๆ ต้องหยุดเม้าท์เดินเข้ามาในร้านที่เขานั่งอยู่---- เออแหะ มีคนที่ชอบนั่งสบายๆ ถึงแม้ต้องเดินไกลแบบเขาด้วย-----เพิ่งรู้นะเนี่ย!

เขารับแก้วน้ำและขวดโค้กมาตั้งตรงหน้าตัวเอง เขารินโค้กใส่แก้วใบใสทรงสูง เลื่อนขวดไปไว้ข้างๆ...และดูดน้ำเย็นๆ ให้ชื่นใจ

ผู้ชายสามคนที่เจอกันในลิฟท์เดินเข้ามา พวกเขาแวะสั่งอาหารกันก่อนที่จะเดินมานั่งที่โต๊ะ....ด้านหลังเขา

เขากระเถิบเก้าอี้เข้ามาชิดที่โต๊ะตัวเองอีกหน่อย เพื่อไม่ให้นั่งแล้วหลังชนหลัง.... ขยับตัวทีต้องไปขอโทษกันที...เหนื่อยเกิ๊น*0*

อาหารของเขามาแล้ว.....

เขาลงมือทานมันจนหมดไปภายใน 15 นาที... เขาไถชามออกไป และนั่งนึกว่าเอาอะไรต่อดีน๊า---- ข้าวหมูกรอบจะอิ่มไปมั้ย? แต่ข้าวหมูแดงก็อยากกินนะ..... หรือจะเอาบะหมี่หมูแดงดี -----อ๊ากกกกก!! เลือกไม่ถูกเลย*0*

“ข้าวสองหน้าจานนึงครับ!” เสียงดังขึ้นมาจากข้างหลัง

!!! ก็อปปี้----- “ข้าวสองหน้าจานนึงด้วยครับ” เขาร้องบอก

......

.....

....

...

..

.

กินเสร็จพุ่งยื่น... เขาลุกขึ้นจากโต๊ะเดินไปที่หน้าร้าน ยื่นธนบัตรร้อยบาทให้ และยืนรอเงินทอน

ผู้ชายสามคนนั้นยังนั่งคุยกันอยู่โดยไม่มีทีท่าว่าจะลุกแต่อย่างใด.....

เขารับเงินทอนมา และเดินออกไปจากร้าน กลับทางเดิม แต่ก่อนที่จะเดินเข้าไปในบริษัทเขาแวะไปซื้อกาแฟ 3 in 1 ยี่ห้อหนึ่งก่อน

ขณะที่เดินขึ้นตึก เขาก้มลงมองนาฬิกา....เวลายังพอเหลือให้นั่งดื่มกาแฟ แบบสบายๆ----- ทันใดนั้น!!!! ตัวของเขาก็ลอยหวืออยู่กลางอากาศ........เขากำลังหงายหลังและล้มลงไปด้านล่าง

ขณะที่เขาแกว่งมือกวักลมตามสัญชาติญาณ มือของคนคนหนึ่งก็คว้าข้อมือเขาไว้ได้ทัน!------พระพุทธช่วยลูกแล้ว!

มืออีกข้างของเขาถูกคนคนเดิมมาคว้าไว้และฉุดตัวเขาดึงเข้าไปหาคนคนนั้น

เขายืนหน้าเหวออยู่ตรงบันไดขั้นเดิมที่เมื่อกี้ตัวเองเกือบตกลงไป...

เขาหันไปมองด้านหลัง-----สูงไม่ใช่เล่นนา อาจแขนเดาะได้ถ้าลงผิดท่า*0*

“คุณเป็นอะไรรึเปล่า?” เสียงคนคนหนึ่งดังขึ้นที่ข้างหูเขา

เขาหันหน้าไปมองคนที่ช่วยคว้าแขนเขาไว้ได้ด้วยใบหน้าแสนดีใจ... “ขอบคุณมากครับ ขอบคุณมากๆ ตกใจหมดเลย เฮ้อออ....”

“ไม่หรอกครับ ผมเดินไม่ดู เดินมาขวางทางคุณ จนคุณเกือบ...เป็นอะไรไป.....” สีหน้าของคนที่ว่าตัวเองผิด....ดูเป็นกังวลมาก

“ไม่ๆ ผมก็มัวแต่ก้มดูอย่างอื่น....อุ้ย!.....”  เขาพูดยังไม่ทันจบดีก็เอามือตัวเองผลักหน้าอกเขา และเบี่ยงตัวออกมายืนอยู่ถัดๆ กัน

เมื่อกี้หางตาของเขาหันไปเห็นพนักงานออฟฟิชสาวกลุ่มหนึ่งชี้ชวนเพื่อนสาวในกลุ่มให้มองมาที่เขา...พอเขามองดูตัวเองถึงได้รู้ว่า-----ท่าของเขากับคนที่คว้าแขนเขาไว้ได้ทันท่วงทีนั้น.....แลดูล่อแหลมและชวนให้คิด “เยอะ” !!!

“คุณโอเคมั้ยครับ?” ชายที่สวมเสื้อเชิ้ตสีฟ้าถามเขา

“ไม่เป็นไรครับ.... ผมโอเคดี ต้องขอบคุณมากๆ นะครับ.... งั้นผมขอตัวขึ้นไปทำงานก่อนนะครับ ขอบคุณครับ” เขาก้มหัวแสดงความขอบคุณให้อีกฝ่ายและเดินสวนทางกับเขาเข้าไปในตึก

เขาเดินมาเรื่อยจนเกือบถึงทางเดินเข้าไปยังช่วงลิฟท์ เสียกร้องเรียกหนึ่งดังขึ้นมาจากด้านหลังของเขา.... ผู้ที่กำลังเดินเข้าและออกจากตรงนั้น ต่างมองคนต้นเสียงเป็นตาเดียว

คนที่ร้องตะโกนว่า “คุณ! คุณครับ!” วิ่งตรงมาหาเขา

“มีอะไรเหรอครับ?” เขาถามทันทีที่คนคนนั้นวิ่งมาถึงหน้าเขา

ชายที่สวมเสื้อเชิ้ตสีฟ้าก้มหน้าหอบสักครู่จึงเงยหน้าขึ้นมามองเขา เขายกถุงพลาสติกถุงหนึ่งขึ้นมาตรงด้านหน้าของเขา

เขากำมือทั้งสองข้างของตัวเอง แล้วก้มลงมองที่มือของตัวเอง----ว่างเปล่า!!

“ชะอุ้ย! ของผมเหรอครับ?” เขาถามอีกฝ่าย

“ครับ” ชายที่สวมเสื้อเชิ้ตสีฟ้ายืนถุงนั้นให้เขา

เขารับถุงของตัวเองมาถือและกล่าวขอบคุณอีกครั้ง อีกฝ่ายบอกเขาว่าไม่เป็นไร และหันหลังเดินกลับไป

กลิ่นจางๆ หนึ่งยังลอยอวลอยู่ตรงที่เขายืนอยู่... C-K ขวดสีดำ

......

.....

....

...

..

.



[/size]
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 24-02-2021 16:02:44 โดย BaoBao »

ออฟไลน์ MiSS-U

  • {^o^} {^3^}
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2800/-11
Re: เรื่องสั้น..... [กระดาษ]
«ตอบ #2 เมื่อ07-04-2012 14:24:11 »

 :mc4:

เจิ้มๆ  เรื่องใหม่

เจ้าของ CK ขวดดำท่าทางน่าสนใจเป็นพระเอกป่ะ

แอบชอบเจ้าของ CK ขวดขาวล่ะสิ

ปล.มันจะหน่วงแบบเรื่องที่ผ่านๆมามั้ยคะ

 :z2:

ka~O

  • บุคคลทั่วไป
Re: เรื่องสั้น..... [กระดาษ]
«ตอบ #3 เมื่อ07-04-2012 14:36:49 »

ยังไม่จบใช่มั้ยคะ ?

Miw_Miw@In Love

  • บุคคลทั่วไป
Re: เรื่องสั้น..... [กระดาษ]
«ตอบ #4 เมื่อ07-04-2012 15:14:30 »

คงมาต่อใช่ไหมอ่ะ

ออฟไลน์ roseen

  • เก็บความทรงจำที่ดีๆของวันวาน เพราะมันคือกำลังใจของวันนี้
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8646
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +947/-16
Re: เรื่องสั้น..... [กระดาษ]
«ตอบ #5 เมื่อ07-04-2012 15:25:28 »

ง่ะ!...........หายไปไหน



ออฟไลน์ Ja-Jah Suwanun

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 217
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +34/-0
Re: เรื่องสั้น..... [กระดาษ]
«ตอบ #6 เมื่อ07-04-2012 16:24:48 »

รีบๆ มาต่อน้าาาาาา

 :z2: :z2: :z2:

Tiamo_jamsai

  • บุคคลทั่วไป
Re: เรื่องสั้น..... [กระดาษ]
«ตอบ #7 เมื่อ07-04-2012 16:35:18 »

 :z13: :z13: :z13: ทะลุรีบนนนนนนนนนน



 :z2: :z2: :z2:  จิ้มคนแต่งข้างร่างด้วยค่ะ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 09-04-2012 18:06:47 โดย Tiamo_jamsai »

ออฟไลน์ BaoBao

  • Moderator
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1509
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +485/-2
Re: เรื่องสั้น..... [กระดาษ]
«ตอบ #8 เมื่อ07-04-2012 20:34:55 »

 :กอด1:
เรียนท่านผู้มีอุปการะคุณทุกท่าน

เรื่องสั้นนี้ยังไม่จบนะจ๊ะ

หากจบ ผู้เขียนจะลงท้ายชื่อเรื่องว่า จบในตัว
หากไม่มีคำว่า จบในตัว พ่วงท้ายชื่อคือจะมาต่อทีหลังจ้า

หน่วงเสมอ ทุกเรื่อง... การันตีด้วยผลงานที่ผ่านมาจ้า

เพลานี้ง่วงมากมาย แหะแหะ พอดีคิดว่าวันนี้เป็นวันศุกร์
ลงเรื่องไปตอนนึง มีคนมาบอกว่าวันเสาร์ เลยรีบวิ่งออกจากบ้านไปทำธุระอ่ะจ้า
มะช่ายทำการตลาดแต่อย่างใด :monkeysad:

ปล. ไปนอนกันก่อนก็ได้นะจ๊ะ ไม่แน่ใจว่าวันนี้จะลงต่อมั้ยเหมือนกัน

 :pig4:

aoommy

  • บุคคลทั่วไป
Re: เรื่องสั้น..... [กระดาษ]
«ตอบ #9 เมื่อ07-04-2012 20:39:56 »

 :mc4:ดีใจค่ะ ได้อ่านเรื่องใหม่อีกแล้ว เป็นกำลังใจให้นะ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: เรื่องสั้น..... [กระดาษ]
« ตอบ #9 เมื่อ: 07-04-2012 20:39:56 »
ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ MiSS-U

  • {^o^} {^3^}
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2800/-11
Re: เรื่องสั้น..... [กระดาษ]
«ตอบ #10 เมื่อ07-04-2012 21:02:23 »

ถ้าหน่วงแต่แฮปปี้ตอนจบก็โอเค

รอติดตาม

ออฟไลน์ BaoBao

  • Moderator
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1509
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +485/-2
Re: เรื่องสั้น..... [กระดาษ] ววรคสอง
«ตอบ #11 เมื่อ08-04-2012 01:08:57 »


วรรคสอง




เขาเดินลงจากตึกอย่างรวดเร็ว... วันนี้ต้องหาที่กินให้ง่ายและเร็วที่สุด!

ศุกร์สิ้นเดือนเป็นอะไรที่วุ่นวายที่สุด.... ไอ้นั่นก็จะปิด ไอ้นี่ก็จะเอา ประชุมก็เรียกจั๊ง งานก็จะให้กูทำ ของเดือนนี้ยังลูกผีลูกคน !!! นั่น... มันคิดงานใหม่เผื่อสามเดือนไว้แหละ...สมองแม่งว่าง!

งาน งาน งาน งาน.... ทำไมชีวิตตูถึงมีแต่งาน

ทำไมชีวิตคนอื่นเค้าถึงมี....งานและเวลาส่วนตัว!

พวกคุณไปมีได้ไง ไอ้เวลาส่วนตัวเนี่ย.... กระผมอยากมีมั่งง่า*0*

.....

....

...

..

.

ที่ร้านอาหาร พนักงานออฟฟิชนั่งกันหน้าสลอน.... เดินมาห้าร้านแล้ว ให้เดินต่อคงทำเวลาไม่ได้ เขาจึงสอดส่ายสายตาไปทั่วร้าน ที่โต๊ะตัวหนึ่ง มีเก้าอี้ว่างอยู่สองตัว...ไม่แปลกหรอกหากเขาจะไปขอเข้านั่งด้วย เพราะทุกคนต่างรู้ว่าพื้นที่บริเวณนี้เป็นเงินเป็นทองทั้งนั้น

“โทษนะครับ ไม่ทราบว่าจะขอนั่งด้วยคนได้ไหมครับ?” เขาถามผู้ที่นั่งอยู่ก่อน

“อ๊ะ เชิญครับ” ผู้ชายหน้าหล่อสวมเสื้อเชิ้ตสีขาว ขยับเก้าอี้ออกมาให้เขา

“ขอบคุณครับ!” เขาบอก และหันหน้าไปสั่งอาหารกับพนักงานที่กำลังเดินมาส่งอาหารที่โต๊ะข้างๆ

ไม่นานนักข้าวราดแกงแพนงและไข่ดาวก็มาอยู่ตรงหน้าเขา เขามองหาถ้วยพริกน้ำปลา... “โทษครับ ช่วยส่งถ้วยพริกน้ำปลาให้หน่อยสิครับ”

คนที่มาก่อนหันขวับมามองเขา....กันทุกคน

เขาส่งยิ้มพร้อมคำขอบคุณเมื่อยื่นมือไปรับถ้วยพริกน้ำปลามาจากคนที่สวมเสื้อเชิ้ตสีชมพู....และกินข้าวราดแกงต่อไปโดยมีบางอย่างตะหงิดอยู่ในใจ...

พอข้าวราดแกงจานแรกหมด เขายกแก้วน้ำขึ้นมาดูด...พลางนึกว่าจะกินเมนูอะไรต่อดี

“น้องข้าวหมูทอดจานครับ” เขาบอกเด็กในร้านที่กำลังจะเดินไปหน้าร้านพร้อมจานที่เพิ่งล้างมาหมาดๆ... น้องผู้ชายเดินไปบอกแม่ค้าที่เป็นคนตักและยืนรอเอาข้าวของเขามาให้

เขาหยิบช้อนจากจานเดิมมากินจานที่สองต่อ...เคี้ยวคำแรกยังไม่ทันได้กลืน

“โทษทีครับ ขอทางหน่อยนะครับ” สามคนที่นั่งอยู่ก่อนลุกขึ้น คนที่ใส่เสื้อสีขาวบอกเขา

พื้นที่ในร้านอาหารแถบนี้ แคบมากถึงมากที่สุด.... เขาซึ่งมาทีหลังและขอร่วมโต๊ะจึงต้องนั่งปิดทางเข้าออกของผู้ที่มาก่อนอย่างช่วยไม่ได้

เขาพยักหน้า และลุกขึ้นหลีกทางให้.... คนที่สวมชุดขาวเดินตามหลังเพื่อนไปหลังจากที่หันมาบอกเขาว่า “ขอบคุณครับ กินเก่งจังนะครับ” พร้อมรอยยิ้ม---พิมพ์ใจ

เขามองตามหลังของคนเสื้อขาวไปจนแผ่นหลังนั้นลับหายไปจากสายตา เขาจึงนั่งลงกินข้าวของตัวเองต่อ

.....

....

...

..

.

เขาแวะซื้อผลไม้ขึ้นไปด้วย----ทำงานหนัก ใช้หัวแบบไม่กลัวมันฝ่อ ต้องมีเสบียงตุนเวลาบ่ายกันบ้าง... เขาเดินหิ้วถุงผลไม้เดินเข้าไปในตึก ความเย็นจากเครื่องปรับอากาศทำให้ความชื้นจากเหงื่อบนตัวเขาลดลง แต่ก็ยังไม่หมดดี เขาจึงยังไม่ขึ้นไปที่ที่ทำงาน

เขายืนพิงบันไดทางขึ้นลงชั้นใต้ดินพลางหยิบฝรั่งมาเคี้ยวเล่น----อ๊ะ! สามหล่อกลุ่มนั้นนี่หว่า*0* .....เขามองตามผู้ชายสามคนนั้นไปจนพวกเขาหายเข้าไปในลิฟท์

คนหน้าตาดี ไม่ว่าผู้ชายหรือผู้หญิงก็น่ามองเหมือนกันทั้งนั้น...อย่าคิดเป็นอื่น

“เฮ้ย! อู้งานเหรอวะ” เสียงทักทายจากเพื่อนร่วมงานของเขา

“เปล่า ตัวกูเปียกเหงื่อเลยมายืนให้มันแห้งก่อน เกรงใจชาวบ้านเค้า” เขาบอก

เพื่อนร่วมงานเดินเข้ามาคุยเล่นกับเขาและรอขึ้นไปข้างบนพร้อมกับเขา... ไปช่วงนี้ก็ไปเบียดเสียดกับสาวๆ เค้าเปล่าๆ.... หลังพักกลางวัน สาวๆ เค้ามีธุระต้องทำมากมายกว่าจะเริ่มงานได้ สำหรับพวกชายหนุ่มแบบพวกเขา...แค่เดินไปเข้าห้องน้ำ ป้วนปาก หากร้อนก็ล้างหน้าและเช็ด---เท่านี้พวกเขาก็เริ่มงานในช่วงบ่ายได้แล้ว

.....

....

...

..

.

“อ๊ะ” เขากดปุ่มประตู ‘เปิด’ ค้างไว้เมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าวิ่งหนัก

ครู่เดียว ผู้ชายคนหนึ่งที่เหงื่อซกก็เดินเข้ามาในลิฟท์ เขาพูดขอบคุณด้วยเสียงที่หอบแฮก... อีกสักเดี๋ยวพนักงานหญิงอีกสามคนก็เดินเข้ามาในลิฟท์ด้วย

คนที่หอบแฮกก้าวขาออกห่างจากกลุ่มสาวๆ ที่เพิ่งเข้ามาใหม่... โดยถอยมายืนอยู่ข้างๆ เขา... กลิ่น C-K ขวดดำที่เขาชอบโชยขึ้นในแบบที่แตกต่างไป...เหงื่อผสมกับกลิ่นนี้แล้ว ให้กลิ่นหอมไปอีกแบบ

เขากดปิดประตูลิฟท์

ลิฟท์ถูกดึงขึ้นไปด้านบนอย่างไม่ช้าไม่เร็ว.... วันนี้น่าแปลกที่พอถึงชั้น 6 คนก็เริ่มโล่ง... คนที่เคยอยู่หน้าลิฟท์ ต่างเดินเข้าไปด้านใน

เพื่อนร่วมงานของเขาลงที่ชั้น 12 เพื่อไปหาแฟนก่อนเข้าทำงาน---- มีเวลาส่วนตัวนี่น่าอิจฉาจริงๆ :  เขาคิดในใจ

เพื่อนของเขาเดินสวนกับผู้ชายสองหนึ่ง...หนึ่งในนั้น เขาจำได้! คนที่ใส่เสื้อสีขาวในกลุ่มที่เขาไปขอร่วมโต๊ะด้วย... ชายเสื้อขาวเดินเข้าไปด้านใน

เขากดปุ่มปิดประตู

ลิฟท์ถูกดึงขึ้นไปอีกครั้ง... ชายสูงวัยที่เดินเข้ามาใหม่ ทักทายและพูดคุยกับชายสูงวัยอีกคนที่อยู่ในลิฟท์มาแต่เดิม พวกเขาพูดคุยกันเรื่อยเปื่อยทั้งเรื่องงานและเรื่องทางบ้าน---- น่าจะเป็นเพื่อนกันมานาน รู้เรื่องกันดีพอดู : เขาคิดอยู่ในใจ

ลิฟท์เลื่อนขึ้นไปถึงชั้น 22 ...ประตูเปิดออก เขาเดินออกไปจากลิฟท์ วกเข้าไปในห้องน้ำ จัดการธุระส่วนตัว 5 นาทีและเดินกลับเข้าไปในแผนกของตัวเอง ทันทีที่เขานั่งลงที่เก้าอี้ เสียงอุ้ย อ๊าย เฮ้ย ค่อยๆ ดังลอยขึ้นมา

เขาหันไปมองทางต้นเสียง ทุกคนในที่นั้นต่างจับจ้องมาที่เขาเป็นตาเดียว?!

เขาหันกลับมามองยังด้านหน้าของตัวเอง... ไม่มีอะไรผิดปกติ แล้วพวกเขาทำหน้าตกใจกันทำไม?

“มึงไปไหนมาวะ?” เพื่อนร่วมงานที่สนิทกันคนหนึ่งเดินเข้ามาโอบไหล่และถามแบบกระซิบกันสองคน

“ก็ไปกินข้าวมาน่ะสิ มึงจะให้กูไปไหนมาล่ะ?” เขาบอกเพื่อน

“กินข้าวแล้วก็ขึ้นมาเนี่ยเลยอ่ะนะ” เพื่อนทำหน้าเหมือนไม่เชื่อ

“ก็เออสิวะ” เขาเน้นเสียงแข็ง

เพื่อนมองหน้าเขาสักพักก็เอื้อมมือไปจับหลังของเขา

แกร๊บ .... กระดาษใบใหญ่แผ่นหนึ่งถูกชูไว้ด้านหน้าของเขา

คนนี้จีบได้มั้ย?

“เฮ้ย!!!!!!” เขาร้องเสียงหลง

.....

....

...

..

.









 :a12:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 10-04-2012 12:26:37 โดย BaoBao »

ออฟไลน์ ไอ้หัวแห้ว

  • ยิ่งมืดเท่าไหร่ ยิ่งเห็นดวงดาวชัดเจน...
  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4479
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +568/-5
Re: เรื่องสั้น..... [กระดาษ] ววรคสอง
«ตอบ #12 เมื่อ08-04-2012 01:37:00 »


อยากถามเลียนแบบกระดาษใบนั้น

คืนนี้ต่ออีกไหมครับ?



ฮ่าๆ

ผมกำลังลำดับ...

ผู้ชายที่เข้ามาในชีวิตตัวเองของเราตอนนี้มีกี่คน อิอิ

ออฟไลน์ roseen

  • เก็บความทรงจำที่ดีๆของวันวาน เพราะมันคือกำลังใจของวันนี้
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8646
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +947/-16
Re: เรื่องสั้น..... [กระดาษ] ววรคสอง
«ตอบ #13 เมื่อ08-04-2012 08:06:23 »

โอ้โห......ร้ายน่าดู


 :z2:

ออฟไลน์ ♠DekDoy♠

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4512
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +421/-8
Re: เรื่องสั้น..... [กระดาษ] ววรคสอง
«ตอบ #14 เมื่อ08-04-2012 08:25:50 »

ใครแกล้งอ่ะ

ออฟไลน์ MiSS-U

  • {^o^} {^3^}
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2800/-11
Re: เรื่องสั้น..... [กระดาษ] ววรคสอง
«ตอบ #15 เมื่อ08-04-2012 08:37:12 »

ตกลงเจ้าของกระดาษเนี่ยเป็นเจ้าของกลิ่น CK ขวดดำที่วิ่งตามเข้าลิฟท์ใช่ป่ะ

และเจ้าของเชิ้ตขาวนี่ไปไงมาไงถึงมีมาอีกหนึ่ง  น่าสนใจเข้าของกระดาษจริงๆ

นิสัยเด็กมีจินตนาการ   :laugh:

บวกเป็ด

ออฟไลน์ BaoBao

  • Moderator
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1509
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +485/-2
Re: เรื่องสั้น..... [กระดาษ] วรรคสาม
«ตอบ #16 เมื่อ08-04-2012 11:39:17 »

วรรคสาม




เวลาเลิกงาน ผู้คนเดินไปมาสวนกันเป็นเกลียวคลื่น แสงแดดเริ่มลับหายไปจากท้องฟ้า บรรยากาศที่นี่ยังคงอบอ้าวด้วยควันของรถยนต์ที่จอดนิ่งและค่อยๆ เคลื่อนตัวไปบนท้องถนน ณ ใจกลางเศรษฐกิจของประเทศ ตึกสูงมากมายนับไม่หวาดไม่ไหวต่างแข่งกันเปิดเครื่องปรับอากาศให้เกลียวน๊อตทุกตัวทำงานด้วยความสุขสบายสุดๆ..... เวลานี้เกลียดน๊อตแห่งฟันเฟืองกำลังพากันเดินทางกลับบ้าน

เขาก็เป็นน๊อตอีกตัวที่กำลังคิดว่า------กินข้าวก่อนกลับดีมั้ยน๊า วันนี้วันก่อนวันหยุดด้วยสิ รถติดจะตายชัก

เขาเปลี่ยนใจและเดินออกมาจากป้ายรถเมล เขาเดินตรงไปทางห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง เขาเดินเลยแหล่งช็อปปิ้งแสนสุขของคนเมืองหลวงไป เขาเลี้ยวเข้าไปในซอยหนึ่งซึ่งอยู่ไม่ห่างจากที่ตรงนั้น ในซอยนี้มีร้านอาหารสำหรับเวลาค่ำคืนเป็นแนวยาวตลอดทาง กลับบ้านในเวลาแบบนี้เขาก็เสียเวลาอยู่บนรถ และซึ่งอาจถึงที่พักในเวลาไล่เลี่ยกับการที่มานั่งกินข้าวให้เสร็จแล้วถึงค่อยเข้าห้องด้วยซ้ำ!

เขาเลือกร้านที่นึกเปรี้ยวปาก...เขาเดินเข้าไป นั่งลงที่โต๊ะตรงกลางร้าน และสั่งอาหาร.... เขาหยิบหนังสือพิมพ์มาอ่านรอ...

“เหี้ย! สั่งให้มันดีๆ หน่อย ไอ้อะไรก็ได้ของมึงน่ะ แม่งไม่มีขายหรอก! แดกอะไรว่ามาเร็วๆ” คนที่พูดโทรศัพท์อย่างเมามันเดินเข้ามาในร้าน

คนที่เพิ่งพูดโทรศัพท์หยิบเมนูมาจากพนักงาน และเดินเข้ามาในร้าน...... “นั่งด้วยได้มั้ยครับ?”

เขาเงยหน้าขึ้น งงเล็กน้อยแต่ก็เชิญเขา...ให้นั่ง---- ร้านก็ว่าง มีตูนั่งหัวโด่อยู่คนเดียว?!

“โทษทีครับ! ไม่ทราบว่ามากินร้านนี้บ่อยมั้ยครับ?” เขาถามเขา

“ก็ไม่ค่อยบ่อยครับ ทำไมหรือครับ?” เขาถามอีกฝ่ายบ้าง

“ไม่ทราบว่าอะไรอร่อยน่ะครับ ผมต้องซื้อขึ้นไปฝากคนอื่น ไม่เคยมากินร้านนี้ แต่มีคนบอกว่าร้านนี้เค้าทำอร่อย” เขาบอกเขา

“อ๋อ ชอบทานเผ็ดมั้ยล่ะครับ?” เขาถามอีกฝ่าย

“ทานได้ครับ อยากได้เป็นราดข้าวน่ะครับ เอาหลายๆ อย่างไปให้เค้าเลือก” เขาบอกเขา

“นี่ครับ” เขาชี้นิ้วที่เมนู และไล่นิ้วไปที่อื่น “นี่ก็ดีแต่ต้องเป็นปลาหมึกนะครับ นี่ด้วยอันนี้ต้องหมูกรอบเท่านั้น นี่อีกครับแซ่บสุดๆ หากไม่ชอบรสจัดจ้านอย่าไปสั่งว่าเอาแซบๆ นะครับ นี่อีกนี่นี่...” เขาชี้อีกสามอย่าง

ผู้ชายคนนั้นมองตามนิ้วเขาและกวักมือเรียกพนักงาน รายการตามที่เขาชี้ถูกสั่งลงไปในใบสั่งและปิดท้ายด้วยข้าวเปล่าสามถุง

พอพนักงานมารับรายการอาหารไปแล้ว ข้าวที่เขาสั่งก็ถูกวางลงมาบนโต๊ะ คนที่เพิ่งสั่งหันมาส่งยิ้มให้เขาและบอกให้เขากินตามสบาย เขาก็บอกอีกฝ่ายว่าไม่เป็นไร นั่งได้ตามสบาย หากไม่ถือก็เป็นเพื่อนคุยกันได้

แล้วพวกเขาก็นั่งคุยกันไปพลางกินข้าวและรออาหารที่สั่งกันไปพลาง

ชายที่รออาหารชุดใหญ่ทำงานอยู่ตึกเดียวกับเขา วันนี้มีงานกะดึกต้องทำให้เสร็จก่อนวันหยุดที่จะมาถึงนี้ เขาจึงต้องลงมาซื้อเสบียงขึ้นไปให้คนอื่นๆ หากมาตอนค่ำ ร้านนี้จะคนแน่นและเสียเวลารอนานมากกก

คนนี้เขาคุยเฮฮาดี แต่ยังพูดสุภาพกับเขาอยู่ ไม่ได้มึงมาพาโวยแบบที่พูดในโทรศัพท์...

วันนี้เขาทานจานเดียวพอเพราะยังต้องนั่งรถไปอีก หากกินอิ่มเกินจะกระอักกระอ่วนได้... ตอนที่เขากินเสร็จอีกฝ่ายก็พูดอย่างสุภาพว่าไม่ต้องรอเขาก็ได้ แต่เขาไม่ได้รอใครเลย แค่รอเวลาเฉยๆ เขาอยากให้ถนนโล่งกว่านี้ถึงค่อยไป เขากะกว่าสักทุ่มครึ่งจะเดินออกจากร้าน.... และเมื่อเวลานั้นมาถึงอาหารที่อีกฝ่ายสั่งก็เสร็จพอดี พวกเขาจึงเดินออกจากมาพร้อมกัน

ชายที่สวมเสื้อเชิ้ตสีขาวหิวถุงใบใหญ่ขึ้นตึกไป โดยยังไม่ลืมหันหน้ามาส่งยิ้มร่ำลาเขา เขายิ้มตอบอีกฝ่าย และเดินไปรอรถเมลที่ป้ายรถเมลหน้าตึกที่ตัวเองทำงาน

ระหว่างที่มองดูเบอร์รถเมล เขาก็ครุ่นคิด....

กระดาษใบนั้น---- คนนี้จีบได้มั้ย?

ทีแรกเขานึกว่าไอ้เพื่อนคนที่ลงไปหาแฟนก่อนขึ้นมาทำงานเป็นคนแกล้งเขา พอมันขึ้นมา เขาก็เดินไปแฉ่งมันให้ลั่นแผนก คนอื่นๆ ฮาลั่นงอหาย แต่ไม่นานนักทุกคนก็เงียบกริบ

“ไอ้บ้า กูไม่ได้ทำจริงๆ กูจะทำทำไมวะ? แล้วหากกูทำ คนในลิฟท์ทำไมเขาไม่เอะใจหรือขำมึงล่ะ กระดาษก็ใบควายขนาดนี้!” ผู้ที่กำลังแก้ต่างให้ตัวเองชูกระดาษของกลางขึ้นมา

“งั้นก็ต้องหลังจากที่แกออกไปแล้วน่ะสิ.... อืมตอนนั้นมีใครอยู่บ้างวะ?” เพื่อนที่เป็นคนพบกระดาษเดินเข้ามาถามเขา

“อืม พอมึงออกไป ก็มีผู้ชายสวนเข้ามาสองคน ก่อนนั้นก็เหลือผู้ชายคนนึงกับผู้หญิงอีกคน” เขาลองนึกภายในหัว

“นั่นไง ผู้หญิงคนนั้นไง” เพื่อนชี้เป้าหมาย

“มึงบ้าป่าว นั่นเลขาคุณเค้าเว้ย”.... เลขาคุณเค้าหมายถึง หัวหน้าเลขาของผู้บริหารบริษัทที่พวกเขาทำงานอยู่นั่นเอง----คุณป้าเค้าอายุอานามไม่ใช่น้อยๆ จะมาเล่นแบบนี้ทำไม

“อ๊ะ! งั้นก็เหลือแต่ผู้ชายน่ะสิ” เสียงพนักงานสาวร่วมแผนกอุทานขึ้นมา!

“อ๊ะ เข้าล็อคมึงเลย เหลืออีกกี่คนวะในนั้น?” เพื่อนเริ่มสนุกและพากันมามุง.... เขาเป็นเกย์ และเพื่อนๆ ในแผนกก็รับทราบดี แฟนคนล่าสุดขึ้นมาตบหน้าและขอเลิกกับเขาถึงหน้าประตูแผนก----เมื่อห้าปีก่อน ใครไม่รู้ถือว่าเชยมาก------ฮา

และก็เป็นคนสุดท้าย เพราะตั้งแต่นั้นเขาก็เลิกที่จะคบหาแฟนไปเรื่อยๆ อีก....เมื่อทำงานนานวันเข้า จากแฟน เขาก็เริ่มอยากได้คนคนหนึ่งที่จะเข้ามาอยู่ด้วยใน----ตลอดชีวิต

“เหลือสี่คน” เขาบอกเพื่อนๆ

“โอ้! เยอะว่ะ ตัดคนที่ไม่ต้องสงสัยออกไปบ้างเหอะ” เพื่อนเริ่มช่วยออกความเห็นสางคดี

“งั้นลุงสองคนนั่นก็ตัดไปเลยว่ะ เหลืออีกสอง” เขาแจกแจง.... ฟังจากที่พวกเขาคุยกันในลิฟท์ พวกท่านมีลูกจนลูกจะเข้ามหาลัยกันแล้ว ท่านคงไม่เปลี่ยนกับมาเดินทางสายนี้แน่----ฮา

“เอออ นั่นไงมึง สองหนุ่มนั่นล่ะเป็นไง มึงจำหน้าเขาได้รึเปล่า?” เพื่อนๆ เริ่มลุ้น

“คนนึงไม่รู้ทำงานที่ไหนว่ะ แต่กูลงลิฟท์มาก่อน ส่วนอีกคนรู้สึกว่าอยู่ชั้น 12... คนนี้จำหน้าได้ว่ะ หน้าตาดีมากกกก” เขาลากเสียงยาวเน้นปริมาณความหล่อ

“โหยยยยยยยยย! พวกกูพอแหละ นอกนั้นมึงก็ไปอ่อยเหยื่อเอาเองนะ ฮ่าฮ่าฮ่า” เพื่อนสรวลเสเฮฮากันยกใหญ่

“เดี๋ยวดิว่ะ! เค้าอาจจะแกล้งกูก็ได้ ใครจะไปรู้” เขามีความเห็นแย้ง

พนักงานสาวคนหนึ่งเอ่ยปากแทรกขึ้นมา “ถึงแกล้งนะคะ แต่มันก็อาจมีเปอร์เซ็นต์ของความจริง มันไม่ผิดนะคะที่เราจะไปยืนให้เขาจีบ...แบบนิ่งๆ ชิวๆ เชิดๆ เริ่ดๆ ....อ่ะน๊า คิกคิก” เธอทำท่าเชิดเริ่ดให้ดู

......

.....

....

...

..

.

ใครก็ไม่รู้ จะให้เริ่มก่อนได้ยังไง....หนำซ้ำเมื่อกี้ก็เจอหนึ่งในสองแล้ว เขาก็นั่งให้จีบแบบนิ่งๆ ชิวๆ ก็แล้ว... ไม่เห็นตัดสินได้เลยว่านั่นน่ะ “ขอจีบ” แบบที่เขียนในกระดาษแผ่นนั้น--- เหมือนเดินเข้ามาคุยเล่นซะมากกว่า

รถเมลเบอร์ที่เขารอมาถึง เขาเบียดผู้คนขึ้นไปในตัวรถ.... เขายืดแขนขึ้นไป คว้าห่วงเหนือหัวมาจับไว้แน่น คราวนี้ไม่ต้องทรงตัวมากเพราะทุกคนในรถอิงแอบกันและกัน พยุงกันและกัน...ไปตลอดทาง

เขาถอนหายใจกับสภาพที่ ‘เหว่ว้า’ ของตัวเอง....กลับห้องไปก็กินข้าวอีกที อาบน้ำ นั่งเล่นไปเรื่อยๆ จนง่วง แล้วก็ตื่นมาทำงาน...ช่างเป็นชีวิตที่น่าเบื่อเหลือเกิน

อีกแล้ว! เขานึกถึงตัวอักษรในกระดาษแผ่นนั้นมาอีกแล้ว

......

.....

....

...

..

.

 
“คนนี้จีบได้มั้ย”

......

.....

....

...

..

.

อยากบอกเหลือเกินว่า จีบได้ มาเหอะ โสดคร๊าบ กำลังมองหาคนเดียวและคนสุดท้ายของชีวิตอยู่ อย่ามาแปะป้ายถามแบบนี้ เดินเข้ามาเลย....รออยู่นะครับ

......

.....

....

...

..

.



« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 10-04-2012 12:30:22 โดย BaoBao »

ออฟไลน์ CarToonMiZa

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6338
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +820/-41
Re: เรื่องสั้น..... [กระดาษ] วรรคสาม
«ตอบ #17 เมื่อ08-04-2012 12:08:18 »

 :กอด1: :L1:

บวกเป็ด

ออฟไลน์ Cynthia_Moonlight

  • เมื่อไหร่จะพ้นขีดอันตราย =_=+
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 180
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +54/-1
Re: เรื่องสั้น..... [กระดาษ] วรรคสาม
«ตอบ #18 เมื่อ08-04-2012 12:23:06 »

ท่าทางจะว๊อนท์มากเลยนะเนี่ย 555+

รอดูว่าหนุ่มคนไหนกันแน่ หุหุ

ออฟไลน์ roseen

  • เก็บความทรงจำที่ดีๆของวันวาน เพราะมันคือกำลังใจของวันนี้
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8646
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +947/-16
Re: เรื่องสั้น..... [กระดาษ] วรรคสาม
«ตอบ #19 เมื่อ08-04-2012 14:12:06 »

ตกลงฝีมือใคร?



CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: เรื่องสั้น..... [กระดาษ] วรรคสาม
« ตอบ #19 เมื่อ: 08-04-2012 14:12:06 »





ออฟไลน์ BaoBao

  • Moderator
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1509
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +485/-2
Re: เรื่องสั้น..... [กระดาษ] วรรคสี่
«ตอบ #20 เมื่อ08-04-2012 16:37:05 »

วรรคสี่





วันจันทร์อีกครั้ง

เริ่มเดือนใหม่อีกครั้ง

แต่เขายังเป็นเขาคนเดิม ที่นั่งรถเมลสายเดิมมาทำงานที่เดิม ในตึกเดิม ชั้นเดิม..... งานเดิมๆ....เช่นเคย

......

.....

....

...

..

.

สิ่งที่เพิ่มมาใหม่คือเพื่อนใหม่....ชั้น 12

ผู้ชายหน้าตาดีหนึ่งในสามคน...

ผู้ชายที่ถามเขาด้วยประโยคแรกว่า ‘โทษทีครับ! ไม่ทราบว่ามากินร้านนี้บ่อยมั้ยครับ?’

ตอนนี้คนที่พูดประโยคนั้นกลายเป็นเพื่อนใหม่ของเขาไปแล้ว....แต่ก็ไม่ได้สนิทอะไรกันมากไปกว่า จำหน้ากันได้ ส่งยิ้มเล็กๆ ให้กันบ้าง....เจอกันที่ร้านข้าวบ้าง

เวลาที่ฝ่ายนั้นอยู่กับเพื่อน เขาจะไม่เข้าไปทักทาย แค่สบตาและส่งยิ้มให้...อีกฝ่ายก็เช่นกัน

......

.....

....

...

..

.


กระดาษใบนั้น.... ไม่มีความคืบหน้าใดจากมือล่องหนอีกเลย!


......

.....

....

...

..

.

สองเดือนมาแล้ว เขาตัดใจแล้ว

ผู้ต้องหาที่มีสองคน หนึ่งเขารู้จักแล้ว และคนนั้นก็นิสัยดี แต่....เขาไม่ได้รุกคืบอะไรในความหมายของคำว่า “จีบ”

ส่วนอีกหนึ่งนั้นหายไปเลย....รึเปล่า?!

อันที่จริงเขาก็จำหน้าคนนั้นไม่ค่อยได้เท่าไหร่ มองหน้าคนนั้นแค่สองครั้ง...แบบไม่ใส่ใจ จำได้ก็แค่กลิ่น C-K ขวดดำนั่นเท่านั้น---- มายั่วให้อยากแล้วจากไปทำม๊ายฟ๊ะ*0*

......

.....

....

...

..

.

“เฮ้ กินข้าวไหนน่ะ?” เพื่อนใหม่ที่อยู่ชั้น 12 ทักเขาทันทีที่ตัวเองเดินเข้ามาในลิฟท์

“ดูก่อนครับ อ้าว! วันนี้มาคนเดียวเหรอครับ” เขาถามด้วยรอยยิ้มแห้งๆ .... วันนี้งานที่ทำเมื่อเช้าน่าหน่ายมาก...ถึงมากที่สุด และมันน่าจะยังคาราคาซังไปอย่างต่อเนื่องอีกทั้งอาทิตย์!

“ไปด้วยสิ กินคนเดียวน่าเบื่ออ่ะ” เขาหันมาบอกตอนที่เดินเข้ามายืนอยู่ข้างๆ เขา

เขาตอบรับคำชวน และคุยเรื่องจิปาถะกันต่อ

ลิฟท์เลื่อนลงมาถึงชั้นสุดท้าย ผู้คนเริ่มทยอยออกมาจากด้านใน.... มุมนี้มีลิฟท์ทั้งหมด 6 ตัว หนึ่งในหกนั้นไม่มีใครใช้และห้ามใช้ยกเว้นเสียแต่ผู้บริหารและแขกสำคัญ... ที่ลิฟท์ตัวนั้นจะมีพนักงานรักษาความปลอดภัยยืนเฝ้าอยู่ตลอดเวลาทำการ

ลิฟท์ทั้งห้านานๆ ครั้งถึงจะเปิดออกพร้อมๆ กันในชั้นเดียวกัน---โดยบังเอิญ

เขาค่อยๆ เดินไหลไปตามคลื่นของฝูงชนกินเงินเดือน....เขาเดินก้าวไปข้างหน้าอย่างช้าๆ และทันใดนั้นเอง เท้าก็เกิดลื่นไถล!!!!!

“โอ๊ย!” ------ “เฮ้ย!” ........... เสียงร้องอุทานดังขึ้นมาพร้อมๆ กัน ผู้คนที่เดินอยู่พากันหยุดและหันมาทางที่เกิดเหตุ

เขาลืมตาขึ้นมา....เขาเห็นเพื่อนใหม่ที่หน้าตาตื่นมาช่วยดึงแขนเขาให้ลุกขึ้น

เขาลุกขึ้นมาและทันใดนั้น....!!!

“โอ๊ย!”

เขาหันขวับไปข้างหลังทันควัน รองเท้าของเขาเหยียบที่มือของคนคนหนึ่งซึ่งนอนพะงาบๆ อยู่บนพื้น

“เฮ้ย! โทษทีครับ ผมไม่ได้ตั้งใจ เป็นไรมากมั้ยครับ” พอเขาทรงตัวได้ เขาก็รีบหันไปช่วยพยุงคนคนนั้นขึ้นมาจากพื้นทันที

เขาจับแขนของคนคนนั้นอย่างระมัดระวัง พอคนคนนั้นลุกขึ้นมายืนได้ เขาก็จับฝ่ามือข้างที่เขาเหยียบลงไปเต็มแรงขึ้นมาดู....มีรอยแดงเฮ่อขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด เขาเงยหน้าไปถามอีกฝ่าย “เจ็บมากมั้ยครับ ไปหาหมอกันดีกว่านะครับ เผื่อเป็นอะไรมาก”

กลิ่นหอมอ่อนลอยขึ้นมาเตะจมูก....ใบหน้ายู่ยี่ด้วยความเจ็บนั้นดูคลับคล้ายเหมือนเคยเห็น

“ซี๊ด! ไม่เป็นไรครับ... ว่าแต่คุณเป็นอะไรรึเปล่าครับ?” คนคนนั้นถามเขา

“ผมจะเป็นอะไรได้ล่ะครับ ล้มทับคุณไปเต็มๆ เลยอ่ะ คุณไปหาหมอหน่อยเถอะนะครับ ผมแน่ใจว่าผมเหยียบมือคุณเต็มที่เลยนะครับ” เขาบอกอีกครั้งด้วยหน้าตารู้สึกผิด

“ไม่เป็นไรจริงๆ ครับ เจ็บนิดเดียว... นี่ไง” คนที่เขากุมมือเอาไว้บอกกับเขา พร้อมกำมือของเขาให้เขาดูว่า มือตัวเองยังเคลื่อนไหวได้อยู่นะ

เขาก้มลงมองมือที่ใหญ่กว่าและมีสีแทนซึ่งตัดกับสีผิวของเขาเล็กน้อย เขาเงยหน้าไปมองอีกฝ่ายอีกครั้งเมื่อเขาบอกว่า “อืม...ผมมีนัดกับลูกค้า ต้องขอตัวก่อนนะครับ ขอบคุณครับ”

“ถ้าคุณว่าเป็นไรก็แล้วแต่ครับ หากมีอะไรคุณโทรมาหาผมนะครับ” เขายื่นนามบัตรให้อีกฝ่าย เขายังเป็นกังวลไม่หาย

“ขอตัวก่อนนะครับ” อีกฝ่ายบอกหลังจากที่ยื่นมือข้างที่ไม่เจ็บมารับนามบัตรของเขาไป และคลายมือที่กำมือของเขาไว้ออก และส่งยิ้มให้ก่อนที่จะเดินจากไป....ยังทางออกของตึก

......

.....

....

...

..

.


เขามองตามจนอีกฝ่ายเดินลับหายไปจากสายตา เพื่อนใหม่ชั้น 12 สะกิดเขาและชวนให้ไปหาร้านกินข้าวกลางวันกัน เขาพยักหน้าและเริ่มเดินเคียงเขาออกไปจากตึก


......

.....

....

...

..

.

สองเดือนที่ผ่านมา ได้คุยกันอีกก็หลายครั้ง...ในลักษณะแบบนี้ เพื่อนใหม่ชั้น 12 มีเสน่ห์มากสำหรับเขา โอเคถึงหน้าตาไม่หล่อเท่าเพื่อนอีกสองคน แต่คนนี้เวลาพูด เวลาเดิน ท่าทาง และทุกๆ อย่าง ดูน่ามอง น่าหลง....

เท่! บาดใจ! ----- นั่นละคำสรุปสำหรับเพื่อนใหม่ชั้น 12 ของเขา

เขายอมรับตัวเองคนเดียวว่า เขาเริ่มหลงชอบคนคนนี้บ้างแล้ว.... คนคนนี้จะเป็นเจ้าของกระดาษหรือเปล่า? คนคนนี้อยากได้เพื่อนเฉยๆ หรืออยากได้ ‘ใครสักคน’ แบบเขา

เขาคิดหลายอย่าง ทว่า...ไม่คาดหวังใดๆ กับอีกฝ่าย

......

.....

....

...

..

.

บางครั้งการเริ่มต้นมันอาจง่าย.... แต่สำหรับเขา เขาเริ่มมาหลายต่อหลายครั้งแล้ว.... และหลายต่อหลายครั้งนั้นก็ล่ม----ทุกครั้ง

......

.....

....

...

..

.

น่าเบื่อ!

......

.....

....

...

..

.

แต่ก็เหงา

......

.....

....

...

..

.

แต่ก็ยังมีความสุขดี

......

.....

....

...

..

.

งั้นก็ปล่อยมันไป

......

.....

....

...

..

.

ขี้เกียจเริ่มต้น!.... ตอนนี้เขาอยากเป็น “ฝ่ายถูกจีบ” มากกว่าเป็นฝ่ายไปจีบ------- หล่อเลือกได้ว่างั้น :laugh:


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 10-04-2012 12:41:24 โดย BaoBao »

ออฟไลน์ roseen

  • เก็บความทรงจำที่ดีๆของวันวาน เพราะมันคือกำลังใจของวันนี้
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8646
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +947/-16
Re: เรื่องสั้น..... [กระดาษ] วรรคสี่
«ตอบ #21 เมื่อ08-04-2012 17:01:07 »

 :กอด1:

Tiamo_jamsai

  • บุคคลทั่วไป
Re: เรื่องสั้น..... [กระดาษ] วรรคสี่
«ตอบ #22 เมื่อ08-04-2012 17:04:12 »

 :L2:

ออฟไลน์ BaoBao

  • Moderator
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1509
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +485/-2
Re: เรื่องสั้น..... [กระดาษ] วรรคห้า
«ตอบ #23 เมื่อ08-04-2012 17:15:58 »

วรรคห้า





เขาเดินกลับมาพร้อมเพื่อนใหม่ชั้น 12

เขาแวะซื้อผลไม้ระหว่างทาง.... เพื่อนใหม่แวะซื้อกาแฟสองแก้ว... เสร็จแล้วพวกเขาก็พากันเดินมาที่ตึกสูงตะหง่านซึ่งเป็นที่ทำงานของพวกเขา

ตอนที่เขากำลังเลี้ยวไปทางขึ้นลิฟท์ เขาเห็นคนตรงหน้าซอยเท้ารีบเร่ง.... พวกเขาสองคนก็วิ่งเยาะๆ ตามเขาไปด้วย ถ้าพอขึ้นได้ก็อยากขึ้นไปเลย วันนี้ต่างก็งานยุ่ง

พวกเขาเข้าลิฟท์ทันพอดี ทว่าพวกที่ขึ้นมาทีหลังต้องหันหลังให้ประตู และขยับตัวไม่ได้อีกจนกว่าประตูลิฟท์จะเปิดใหม่อีกครั้ง!

......

.....

....

...

..

.

เขาเหม่อสายตาไปอ่านประกาศและใบโฆษณาที่ปิดอยู่ตามลิฟท์.... ขณะที่เขากวาดสายตาไปหาป้ายอีกอัน ใบหน้ายิ้มกริ่มหนึ่งก็ผ่านเข้ามาในสายตาของเขา

......

.....

....

...

..

.

 เขายิ้มตอบอีกฝ่ายทันที อันที่จริงอยากถามอีกฝ่ายว่ามือเป็นยังไงบ้าง ทว่า เวลานี้ไม่ใช่เวลาที่เหมาะสม

......

.....

....

...

..

.

สามนาทีจากนั้น ประตูลิฟท์ก็เปิด

เขากับเพื่อนใหม่ชั้น 12 และคนอื่นๆ ถอยหลังออกไปจากลิฟท์เพื่อให้คนที่ต้องการออกเดินออกมาได้สะดวก

......

.....

....

...

..

.


 พวกเขาที่เหลือ เดินกลับเข้ามาในลิฟท์อีกครั้ง... คนยังแน่นอยู่บ้าง แต่ยืนสะดวกกว่าเมื่อครู่


......

.....

....

...

..

.

 
ลิฟท์เปิดอีกครั้ง

เขาเดินออกไป เขาเงยหน้ามองตัวเลขเหนือหัว-----ชั้น 6


......

.....

....

...

..

.

เขาเดินเข้าไปในลิฟท์อีกครั้ง และครั้งนี้เขาเดินลึกเข้าไปข้างใน.... ตรงเข้าไปหาคนที่ส่งยิ้มให้เขาเมื่อครู่

“ยังเจ็บมืออยู่มั้ยครับ?” เขาถามอีกฝ่าย

อีกฝ่ายส่ายหน้า “ไม่แล้วครับ” และยังคงยิ้มบางๆ

“ถ้ารู้สึกไม่ดี บอกเลยนะครับ ผมรับผิดชอบเต็มที่” เขาบอกอีกฝ่ายด้วยน้ำเสียงหนักแน่น

“หึหึ...ครับ” เขาตอบรับคำของเขาด้วยเสียงกลั้วหัวเราะ

ติ๊ง! เสียงลิฟท์เลื่อนขึ้นมาที่ชั้น 8

คนที่อยู่แถวประตูเดินออกไปกันหมด เขาจึงเดินไปกดปุ่มปิดประตู

เพื่อนใหม่ชั้น 12 เดินมาหาเขาพร้อมกับคนที่เขาเหยียบมือเค้าไปเต็มๆ

“เป็นไงคุณ เจ็บยอกบ้างมั้ยครับ?” เพื่อนของเขาถามแล้วยกแก้วกาแฟจากมือหนึ่งขึ้นมาดูด

“ไม่แล้วล่ะครับ ขอบคุณที่ถาม” อีกฝ่ายตอบ

“อ๊ะ! ช่วยเอานี่ไปทานด้วยนะครับ” เขายัดผลไม้ในมือใส่ในมือของอีกฝ่าย

“คุณ!... ไม่ต้องครับ ผมไม่เป็นอะไรจริงๆ” คนมือเจ็บยัดถุงผลไม้กลับมาให้เขา และเขาก็ยัดมันใส่มือของอีกฝ่ายทันที เขากำมือของอีกฝ่ายไว้ไม่ปล่อย ให้มือของอีกฝ่ายหิ้วถุงนั้นต่อไป... ทันใดนั้น ประตูลิฟท์ก็เปิด...

“ไปนะ” เพื่อนใหม่ชั้น 12 บอกเขา

“ครับ” เขาตอบเพื่อนใหม่

“เอ่อ... งั้นก็ขอบคุณครับ ผมไปก่อนนะครับ” คนที่มือเจ็บก็บอกลาเขาและเดินออกไปจากลิฟท์เช่นกัน

“ครับ หายไวๆ นะครับ!” เขาบอกอีกฝ่าย

เขากดประตูให้ปิด.....ลิฟท์เปิดและปิดเพื่อรับและส่งคนตามรายทางอีกหลายคนจนมาถึงชั้นที่ 22

......

.....

....

...

..

.

เขากวักน้ำมาล้างหน้าให้หายแสบร้อนจากอายของแดด

เขาส่งมือไปคลำหาผ้าเช็ดหน้าที่กระเป๋ากางเกงทางด้านหลัง.... เขาหยิบผ้าเช็ดหน้าออกมาเช็ด

“น้อง ของตกแน่ะ” คนที่ยืนอยู่ข้างๆ บอกเขา

เขาเลื่อนผ้าเช็ดหน้าลงมา .... และมองไปที่กระจกบานใหญ่... เขาเห็นผู้ชายที่สวมชุดพนักงานนำส่งของจากบริษัทชื่อดังหนึ่ง.... ผู้ชายคนนั้นชี้นิ้วลงที่พื้น ใกล้ๆ ตัวเขา

เขาก้มหน้าลงมามอง....ด้วยความงุนงง

......

.....

....

...

..

.

กระดาษอะไร?!

......

.....

....

...

..

.

“ของผมเหรอครับ?” เขาถามเพื่อความแน่ใจ

ผู้ชายคนนั้นล้างมืออยู่ เขาพยักหน้าก่อนบอกเขาว่า “อื้ม ตกมาตอนน้องหยิบผ้าเช็ดหน้าน่ะ”

“อ้อ ขอบคุณครับพี่” เขาบอกคนใจดี และก้มตัวลงไปหยิบมันขึ้นมา

ผู้ชายคนนั้นเดินออกไปจากห้องน้ำแล้ว.... เขามองกระดาษในมือสักครู่ ก่อนที่จะคลี่มันมาดู

......

.....

....

...

..

.


คนนี้... มีแฟนหรือยังครับ?

ถ้ายังไม่มี...ขอจีบได้มั้ยครับ?




......

.....

....

...

..

.


ไม่มีชื่อ


......

.....

....

...

..

.


 ไม่มีที่ติดต่อ


......

.....

....

...

..

.


แล้วคุณเป็นใครไม่ทราบฟ๊ะ!!!!!! :m31:



......

.....

....

...

..

.


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 10-04-2012 12:45:25 โดย BaoBao »

ออฟไลน์ BaoBao

  • Moderator
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1509
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +485/-2
Re: เรื่องสั้น..... [กระดาษ] วรรคหก
«ตอบ #24 เมื่อ08-04-2012 18:02:38 »

วรรคหก




“กรี๊ดดดดดด แกเอ้ย! จะได้ผัวก็คราวนี้ล่ะมึง” เพื่อนสาวในที่ทำงานบอกเขาทันทีที่อ่านข้อความในกระดาษแผ่นนั้นเสร็จ

“กูรุก! ไม่ใช่รับ!” เขาแง่มใส่สตรี

“แล้วคนไหนวะ?” เพื่อนผู้ชายที่นั่งอยู่โต๊ะทำงานข้างๆ เขาถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น

“ไม่รู้ว่ะ ใส่ในกระเป๋าหลังกู คนในลิฟท์มันก็เยอะ ไม่แน่ใจว่ะ” เขาตอบเพื่อนๆ

“ไม่สิจ๊ะ อันนี้มันภาคต่อนะจ๊ะ ต้องเป้าหมายเดิมสิคะเพื่อน หนึ่งในสองหนุ่มนั่นไง” เพื่อนสาวจิ้มผู้ต้องสงสัย

“อ๊ะ!.... อืม... ถ้าว่าสองคนนั้น วันนี้อยู่กันครบนะ.... แต่พวกแกไม่คิดว่าเป็นพี่ DHL คนนั้นบ้างเหรอ?” เขายวนเพื่อนๆ

“โหยยยยยยย! หล่อเลือกได้เนอะ!” เสียงปรามาสดังขึ้นมารอบโต๊ะ

เสียงเฮฮาดังต่อเนื่องอีกสักพักทุกคนก็กลับไปทำงาน

......

.....

....

...

..

.

ตัวเขาเองก็เช่นกัน.....

ถึงเป็นเรื่องชวนให้รู้สึกโรแมนติก แต่การมายึกยักแบบนี้.... จะให้คนที่ถูกจีบทำไงได้ดีกว่ารอเล่า?!

ใครจีบเขาอยู่เขาก็ไม่แน่ใจ

จะให้เดินไปถามว่านี่ของคุณเหรอ? มันก็คงดูใส่ใจเกินไป

หากมันเป็นเรื่องล้อเล่น! เขาได้หน้าแตกไม่มีชิ้นดีแน่!

......

.....

....

...

..

.


สิ้นเดือนวนมาอีกรอบ.... สภาพของเขาในเดือนนี้ โทรมไม่เหลือดี

สภาพจิตใจก็ห่อเหี่ยว...

จดหมายมาถึงเขา แต่ทุกครั้งหลังจากนั้นมันก็จะขาดช่วงไป.... คราวนี้ผู้ต้องสงสัยสองคนก็หายไปพร้อมกันด้วย!

......

.....

....

...

..

.

เขาเดินไปที่ป้ายรถเมล และหันไปคอยมองเบอร์รถที่ต้องการ... หนึ่งทุ่มแล้ว ผู้คนตรงป้ายรอรถดูบางตาลง แต่รถบนท้องถนนและคนที่เดินตามทางเท้ายังคงมีอย่างต่อเนื่อง

ปั๊บ! ปั๊บ!--- มีคนตบไหล่ของเขาแบบแรงๆ สองที

เขาหันหน้าไป....และส่งยิ้มให้อีกฝ่ายทันทีที่เห็นหน้า “อ้าว! ไงครับ ไม่เจอกันนานเลยนะครับ”

“อื้อ ไปเที่ยวมา อ่ะ ของฝาก....” พูดพลางยื่นถุงใบหนึ่งมาให้เขา

เขารับมันไปและกล่าวขอบคุณ คุยกันอีกสักพัก อีกฝ่ายก็ขอตัว และเดินกลับขึ้นไปบนตึกนั้น... เขามองตามร่างของคนนั้นไปจนเขาหายลับไปในตัวตึกสูงใหญ่

เขาหันหน้าที่ยังคงคลี่ยิ้มด้วยความดีใจกลับมายังท้องถนน และคอยมองเบอร์รถที่ต้องการต่อ...

......

.....

....

...

..

.

อาบน้ำเสร็จ.... เขาเดินขยี้หัวที่เปียกโชกด้วยผ้าขนหนูออกมาจากห้องน้ำ

เขาเดินไปนั่งหน้าทีวี... รายการสรุปข่าวกำลังเดินไปอย่างเข้มข้น เขาคอยมองมันอย่างไม่วางตา มือของเขาคลำไปหาถุงของฝาก เขาล้วงเข้าไปเอาของทั้งหมดออกมาเรียงไว้บนโต๊ะ เสร็จแล้วก็คว่ำถุง....เขย่ามัน.... ของที่เหลืออยู่ในนั้นตกลงมาบนห่อขนมอันหนึ่ง

......

.....

....

...

..

.

กระดาษขนาดยาวเท่าท่อนแขนใบหนึ่ง

......

.....

....

...

..

.

เขาก้มลง....อ่านมัน

......

.....

....

...

..

.


คำหวานเลี่ยน ถูกขีดเขียนลงเหนือเส้นสีฟ้าเข้ม... อ่านแล้วใครไม่หน้าแดงก็ให้มันรู้กันไป


......

.....

....

...

..

.

จะจำไว้ว่าเราได้ยืนใกล้กัน

ผมยังรู้สึกดี เวลาคิดถึงคุณ

สักมุมบนโลกใบนี้ สักที่ที่ลมพัดไป

แม้คุณจะยืนอยู่ตรงที่ใด ก็พื้นดินเดียวกันกับผม

ทุกวันบนโลกนี้ ให้รู้ว่ายังมีผม ที่มีแต่ความหวังดี

อยากให้รู้ไว้ว่า มุมหนึ่งบนโลกใบนี้ ตรงนั้นยังมีอีกคนที่รักคุณ



......

.....

....

...

..

.



« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 10-04-2012 12:48:09 โดย BaoBao »

OTAKKIEZ

  • บุคคลทั่วไป
Re: เรื่องสั้น..... [กระดาษ] วรรคห้า
«ตอบ #25 เมื่อ08-04-2012 18:10:32 »

ว่างงงงงงง โส๊ดโสดแต่จะแจ้งให้ทราบยังไงดี !!?
คุณน้องคงกำลังคิดแบบสินะคะเนี่ย ฮ่าฮ่า

โอ๊ะแก้ไขนิดนึงนะคะ .  ตอนใหม่มาพอดีเลย ^^

สรุปว่าเป็นพ่อหนุ่มโดนเหยียบมือคนนั้นใช่ไหมคะเนี่ย
 แต่ว่าพ่อหนุ่มโดนเหยียบกับพ่อหนุ่ม CK ใช่คนเดียวกันหรือเปล่าคะ ?

ออฟไลน์ warin

  • รถไฟขบวนนั้น ได้แล่นผ่านไปแล้ว
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1937
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +60/-1
    • -
Re: เรื่องสั้น..... [กระดาษ] วรรคห้า
«ตอบ #26 เมื่อ08-04-2012 18:40:12 »

เรื่องนี้น่ารักดีนะ 
ตัวเอกมองโลกในแง่บวกดี 

ชอบจ้า  น่ารักดี 

ออฟไลน์ roseen

  • เก็บความทรงจำที่ดีๆของวันวาน เพราะมันคือกำลังใจของวันนี้
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8646
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +947/-16
Re: เรื่องสั้น..... [กระดาษ] วรรคหก
«ตอบ #27 เมื่อ08-04-2012 18:51:44 »

 :3123:

ออฟไลน์ BaoBao

  • Moderator
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1509
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +485/-2
Re: เรื่องสั้น..... [กระดาษ] วรรคหก
«ตอบ #28 เมื่อ08-04-2012 19:32:41 »

นักเรียนคะ

จงแก้สมการต่อไปนี้

หนุ่มเสื้อเชื้ตสีฟ้า = หนุ่มเสื้อเชื้ตสีขาว = เพื่อนใหม่ชั้น 12 = A

หนุ่ม C-K ขวดดำ = หนุ่มที่ช่วยดึงมือไว้ได้ทัน = หนุ่มที่โดนเหยียบมือ  = B

หนุ่ม DHL = C

เขาเข้าคู่กับอักษรใด :-[







********* อิ่มข้าวเย็นแหละ เดี๋ยวมาต่อนะจ๊ะ  :n1:

ออฟไลน์ MiSS-U

  • {^o^} {^3^}
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2800/-11
Re: เรื่องสั้น..... [กระดาษ] วรรคหก
«ตอบ #29 เมื่อ08-04-2012 19:42:15 »

อ่านแล้วลุ้นจนหยุดไม่ได้เหมือนสามเรื่องที่ผ่านมา

ขอเดาว่ากระดาษ2แผ่นแรกมาจาก B

กระดาษใบล่าสุดไม่ต้องเดามาจาก A

เพราะฉะนั้นเรื่องนี้เป็นรักสามเส้า  มั้ง

บวกเป็ด

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด