ตอนที่ 44
ผมนั่งมองวิดีโอเทปสองม้วน ที่วางอยู่บนโต๊ะ
ม้วนแรก เป็นม้วนที่ผมอัดไว้ตอนมีอะไรกับปอม แม้ผมจะให้ม้วนต้นฉบับให้กับติมไปแล้ว แต่ผมก็แอบก็อปปี้อีกอันหนึ่งไว้
ม้วนที่สอง เป็นม้วนที่ผมแอบอัดตอนที่ผมมีอะไรกับติมไว้
เทปสองม้วนนี้ ถ้าผมส่งให้พี่สิน ผมก็จะได้ตัง และก็ทำยอดเพิ่มเป็นเก้าคน
แต่หลังจากที่ผมเห็นน้ำตาของติมแล้ว ผมก็ไม่อยากส่งเทปม้วนนี้ให้พี่สินเลย
ความเลวของผมที่ปรากฏให้เห็นในเทปสองม้วนนี้ มันคงไม่ดีแน่ ถ้าผมเอาไปประจานให้คนอื่นได้เห็น
ผมเลยเก็บเทปสองม้วนนี้ไว้ข้างๆกับกล้องวิดีโอ แล้วปิดประตูตู้เสื้อผ้า
พอกันทีกับความเลวร้ายในตัวผม
************************************************************************************************
“ไม่มีเสียงตอบรับจากเลขหมายปลายทางที่ทานเรียก” ผมกดวางโทรศัพท์ โมโหที่โทรไปหลายรอบแล้ว แต่โทรไม่ติดสักกะที
ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นกับน้องไอซ์หรือเปล่า
เกือบสามอาทิตย์แล้วที่ผมไม่ได้ติดต่อน้องไอซ์ เพราะมัวแต่คิดหาแผนการจัดการปอม และ ติม
ผมยังตั้งหน้าตั้งตาโทรศัพท์ต่อไป และสุดท้ายก็โทรไม่ติดเหมือนเดิม
ผมลงจากรถไฟฟ้า ลงมาสถานีแห่งหนึ่ง จำได้ว่า เป็นสถานีเดียวที่ไอซ์กับผมเจอปอมกับติมที่นี้
ผมตกใจที่พอออกจากรถไฟฟ้า แล้วเพิ่งรู้ว่าฝนตก เลยต้องยืนรอตรงบันไดทางเดินเพื่อรอให้ฝนหยุดตก
ผมเห็นหนุ่มน้อยคนหนึ่งนั่งอยู่ตรงบันไดทางเดิน ใกล้ๆกับผม
เด็กหนุ่มคนนั้นเอามือปิดหน้า มีเสียงสะอื้นเล็ดลอดออกมา สงสัยคงจะร้องไห้
แม้จะไม่เห็นหน้าแต่ผมรู้สึกคุ้นๆกับเด็กหนุ่มคนนี้เหลือเกิน
ผมเลยลองเดินไปใกล้ๆ ก้มมองดูว่าเป็นใคร แล้วผมก็เริ่มมั่นใจว่าต้องใช้แน่
“ติมใช่ไหม” ผมถาม
เจ้าตัวหยุดร้องไห้ เงยหน้ามองผม ใช่ซะด้วย หน้าใสๆอย่างนี้มีคนเดียว
ติมตกใจเมื่อเห็นผม แล้วก็ลุกพรวดพลาดวิ่งออกไป
ผมวิ่งตามไปทันที พลางนึกว่าที่ร้องไห้เพราะผมเป็นต้นเหตุหรือเปล่า
แต่เรื่องมันก็ผ่านมาหลายอาทิตย์แล้วนะ ติมยังเสียใจเรื่องที่ผมทำไปอีกเหรอ
ผมวิ่งฝ่าฝนตามติมไป ผมวิ่งประชิดตัวได้แล้วก็คว้าตัวติมมากอดทันที แล้วลากเข้ามาในซอกๆหนึ่งเพื่อหลบฝน
“ปล่อยนะ ไม่ต้องมายุ่งกับผม” ติมทั้งดิ้นทั้งผลักผม ต่อว่าต่างๆนาๆ
ผมปล่อยติมทำอย่างนั้นให้พอใจ มันคงพอให้ติมหายโกรธผมได้บ้าง
แต่แล้วหนุ่มน้อยก็ค่อยๆล้มตัวร้องไห้แทบเท้าผม
ทำไมผมถึงทำร้ายคนอ่อนแอได้นะ
ผมก้มตัวลงเช่นกัน พยายามเอามือไปเช็ดหน้าของติม
“ผมขอโทษจริงๆ ต้องให้ผมทำอย่างไร นายถึงจะหายโกรธผม” ผมพยายามพูดปลอบ
แต่ติมกลับผลักผมเต็มแรง จนผมเซไปชนกำแพง
“อย่าสำคัญตัวไปหน่อยเลย ผมไม่ได้ร้องไห้เพราะคุณ”
ผมงง แล้วเรื่องอะไรหละที่ทำให้ติมร้องไห้
“คุณคงไม่รู้หรอกว่าปอมเค้ากลับไปคบกับแฟนเก่าแล้ว ทั้งคุณทั้งปอม มันก็เลวด้วยกันทั้งคู่นั้นแหละ”
ติมตะโกนด่าผมกลับไปสุดแรง แล้ววิ่งออกจากซอกไป
ปล่อยให้ผมอึ้งกับสิ่งที่ได้ยินเมื่อครู่นี้ ไอซ์กับปอมคืนดีกันแล้ว
แล้วผมจะทำอย่างไรต่อไป สมองยังไม่ทันคิดอะไร ก็ได้ยินเสียงรถเบรกดันลั่น
ผมเงยหน้ามองทันที เห็นร่างของหนุ่มน้อยล้มกองกับพื้นหน้ารถเก๋ง
“ติม!” ผมวิ่งไปที่ร่างนั้นทันที
************************************************************************************************
หลังจากหมอบอกผมว่า ติมไม่เป็นอะไรมาก โชคดีแค่รถเฉี่ยวเท่านั้น
ที่สลบไปนั้นเพราะร่างกายที่ไม่ได้ผักผ่อนเพียงพอ
ผมนั่งเฝ้าอาการของติม มองดูร่างของหนุ่มน้อยที่กำลังหลับอยู่
เรื่องราวที่เกิดขึ้นตอนนี้ ทั้งเรื่องที่ผมทำมิดีมิร้ายกับติม และเรื่องที่ปอมและไอซืกับมาคบกัน คงทำให้ติมต้องเจ็บช้ำและบอบช้ำทั้งร่างกายและจิตใจ แม้ผมเองก็รู้สึกเจ็บปวดกับสิ่งที่เกิดขึ้น แต่คงไม่เท่ากับติมที่เป็นอยู่ตอนนี้
ผมนั่งเฝ้าดูอาการของติมถึงเช้า หนุ่มน้อยก็รู้สึกตัวลืมตาขึ้นมา
ติมเห็นผมนั่งอยู่ข้างๆ เหมือนจะพูดอะไรบางอย่าง
แต่แล้วพ่อแม่และพี่น้องของติมก็เข้ามาในห้องพอดี
ผมเลยต้องขอตัวออกจากห้องปล่อยให้ครอบครัวได้อยู่ด้วยกัน
แต่ก่อนออกจากห้องผมหันไปมองติม ติมยิ้มเหมือนขอบคุณที่ผมช่วยพาติมมาที่โรงพยาบาล
ผมยิ้มกลับ พลางนึกว่าสิ่งที่ผมทำคงพอจะไถ่โทษกับสิ่งที่ทำกับติมไว้ได้บ้าง
************************************************************************************************
ผมนั่งมองโทรศัพท์ ตัดสินใจอยู่นานว่าจะโทรไปหาน้องไอซ์ดีมั้ย
แม้ผมจะรู้เรื่องราวที่เกิดขึ้นจากปากของติมแล้ว ผมก็ยังอยากรู้เรื่องราวจากปกาของน้องไอซ์มากกว่า
ผมเลยกดเบอร์ไปหาน้องไอซ์ แต่ไม่มีใครรับสาย
ผมนั่งถอนหายใจ คงไม่ได้คุยกับน้องไอซ์อีกแล้ว
แต่แล้วเสียงโทรศัพท์ของผมก็ดังขึ้น ผมรีบมองว่าเป็นเบอร์ของใคร
เห็นว่าเป็นเบอร์ของน้องไอซ์ ผมเลยรับทันที
“ฮัลโหล” ผมรีบพูด
“หวัดดี ทายซิว่าเสียงใคร” เสียงปลายสายที่พูดกับผมไม่ใช่น้องไอซ์ แต่เป็นเสียงของปอม
-----จบตอนที่44-----
เหตุการณ์ดูกลับตาลปัตร นายบั้มพ์จะเจออะไรหรือเปล่า ติดตามต่อไปครับ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
