ตอนที่ 8 เรื่องคืนนั้น...ฉันจะคิดว่าฉันฝันไป
คู่ที่ 1
เวลาประมาณตีสี่ของวันเสาร์ ทุกคนในหอคงจะยังหลับสนิทกันอยู่
ยกเว้นผมที่แอบเดินจากตึกไมเคิลที่อยู่ข้างกับตึกของผม
ผมพยายามรีบเดินแล้วจะรีบเข้าห้องของตัวเอง โดยไม่อยากให้ใครเห็น
โดยเฉพาะเพื่อนตัวดีของผมสองคนนั้น
เมื่อถึงหน้าห้อง ผมพักเหนื่อยกับการกึ่งวิ่งกึ่งเดินมาเกือบกิโล
พอหายเหนื่อยก็ค่อยๆเปิดประตูให้เบาที่สุด เพราะกลัวเชียร์ กับ ปอ จะตื่น
ผมแปลกใจที่พอมองไปที่เตียงของปอ ว่างเปล่า
และพอหันกับมามองเตียงของตัวเอง ก็ต้องตกใจเมื่อเห็นเชียร์ที่นั่งอยู่บอเตียงมันข้างเตียงผม
“เฮ้ยยยยย ทำไมมึงตื่นเร็วจัง” ผมอุทานออกมา พร้อมทำหน้าตกใจสุดขีด
เชียร์จ้องหน้ามองมาที่ผม “ไหนบอกว่าจะกลับ เล่นกลับมาซะเกือบเช้า มันต้องมีอะไรแน่ๆ มึงต้องเล่ามาให้หมดน่ะ ไอ้โจ้”
เชียร์พูดเสร็จก็วิ่งมาที่ผมพร้อมลากผมไปนั่งที่เตียง
“ไหนไหน เล่ามาดิว่าเป้งไง ของพี่ซุ่ยใหญ่ไหม มึงทำอาไรให้เขาบ้าง ครั้งแรกของมึงใช่ไหม เจ็บไหมว่ะ......” เชียร์ถามผมออกมาเป็นชุด ผมไม่รู้จะตอบยังไง ผมเลยเอามือไปปิดปากของเชียร์ไว้
“มึงฟังกูพูดก่อน กูไม่ได้มีอะไรกับพี่ซุ่ยเลย เข้าใจไหม”ผมพูดอย่างนี้ ทำให้เชียร์หยุดพูดทันที แต่แล้วก็เริ่มพูดอีก
“มีโอกาสขนาดนี้มึงยังไม่ทำอะไรอีกเหรอว่ะ เป็นกูน่ะ กูจะทำให้ถึงเช้าเลย” เชียร์ทำหน้าผิดหวัง
“ไอ้บ้ากูไม่ได้อยากมีอะไรกับพี่ซุ่ยซะหน่อย กูแค่จะไปติวเลข กูมีอะไรกับคนที่กูไม่ได้รัก ไม่ได้หรอกว่ะ” ผมพูดกับเชียร์เพื่อเป็นการยืนยันในความบริสุทธิ์ของตัวเองอีกครั้ง
“เออๆ กูก็ไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อย แต่พวกมึงอย่าปล่อยกูให้อยู่คนเดียวอีกน่ะ กูกลัว” เชียร์เขยิบเข้ามาจับที่แขนผม พร้อมทำหน้าว่ามันกลัวจริงๆ
“อย่าบอกน่ะว่ามึงกลัวจนไม่ได้นอน” ผมถาม เชียร์ส่ายหน้าทันที
“บ้า กูก็ไม่ได้กลัวขนาดนั้น แต่ที่ตื่นขึ้นมาเนี้ย เพราะกูฝัน แบบ ฝันแปลกๆอ่ะ” เชียร์ทำท่าเขินๆกับเรื่องความฝันของมัน
“ฝันอะไรของมึงว่ะ”
“คือ...กูฝันว่า...” เชียร์กำลังจะอ้าปากพูด
ประตูห้องก็เปิดขึ้น พร้อมปอที่เดินเข้ามาในห้อง
ปอท่าทางตกใจมาก ที่เห็นผมกับเชียร์
“อะ อะ อ้าว พวกมึงตื่นกันแล้วเหรอ” ปอพูดตะกุกตะกักเหมือนตกใจ
“เออ แล้วมึงหล่ะไปไหนมาทั้งคืน”เชียร์ทำเสียงดุ
“เออ คือ กู กู”ปอเริ่มหน้าซีด ผมกับเชียร์เริ่มสงสัยท่าทางพิรุธของปอ
“กูไปช่วยมาสเตอร์เบิร์ดตัวรายงานมาไง รายงานที่เพิ่งส่งไปจำได้ป่าว” ปอพูดออกมาในที่สุด
ผมไม่ได้สงสัยอะไร เพราะมาสเตอร์เบิร์ดขอบเรียกนักเรียนไปช่วยตรวจงานอยู่แล้ว
“มึงก็ไปตรวจทั้งคืนเลยว่างั้น” เชียร์ทำเสียงเหมือนไม่เชื่อ
“เออดิแม่งเยอะขนาดนั้น กูขอไปอาบน้ำก่อนน่ะ ง่วงนอนด้วย” ปอทำท่าห้าวพร้อมถอดเสื้อ คว้าผ้าเช็ดตัวมานุ่ง พร้อมถอดกางเกง แล้วเดินเข้าห้องน้ำไป
ผมกับเชียร์มองตามหลังไอ้ปอที่เดินเข้าห้องน้ำไป
เชียร์เป็นคนแรกที่พูดขึ้น พร้อมหันหน้ามาหาผม “มึงเชื่อที่มันพูดไหม”
เชียร์ถาม ผมขมวดคิ้ว แปลกใจที่เชียร์ไม่เชื่อคำพูดของปอ “กูไม่ได้คิดอะไรว่ะ ถึงมันจะไม่ได้ทำอย่างที่มันพูดก็เรื่องของมัน”
เชียร์เริ่มตะโกนใส่ผม “อ้าวมึงหาว่ากูเสือกเหรอ”
ผมแอบขำที่หลอกด่ามันได้ แต่เชียร์เริ่มทำหน้าเครียด ผมเลยหยุดขำ
“ที่กูไม่เชื่อ ไม่ใช้ไว้ไม่ไว้ใจมันหรอกน่ะ แต่เมื่อกี้กูเห็น...” เชียร์หนยุดคำพูดไว้
“เห็นอะไร”ผมทำตาโต
“เมื่อกี้ตอนไอ้ปอถอดเสื้อ กูเห็นรอยจ้ำตรงคอ กับตรงหน้าอกใกล้ๆหัวนมมันว่ะ”
************************************************************************************************
คู่ที่ 2
ผมบอกกับโจ้ ในสิ่งที่ผมเห็น
“แล้วมึงจะให้กูเชื่อในสิ่งที่มันพูดเหรอว่ะ”
“มันอาจจะเป็นรอยมดกัดหรือแมลงกัดก็ได้ม้าง” โจ้พยายามหาเหตุผลอื่นขึ้นมา
“ไอ้บ้า รอยมดกัดแมลงกัด มันต่างกับรอยจูดรอยดูดน่ะเว้ย กูรู้ดี เพราะกูก็เคยมีรอยแบบนั้นตอนมีอะไรกับพี่แจ๊ค”
ผมพูดอย่างนี้ ทำให้โจ้นิ่งเงียบ
“แล้วยิ่งไปห้องมาสเตอร์เบิร์ดอีก ยิ่งมีพิรุธ” ผมนั่งกอดอกพยายามรวบรวมความคิด
“แล้วทำไมอ่ะ” โจ้ยังไม่เข้าใจใตนสิ่งที่เกิดขึ้น
“เวรกรรมจริงๆมึงนี้ไม่รู้อะไรเลย ก็ไอ้ปอมันไปค้างที่ห้องมาสเตอร์เบิร์ดมา แล้วมีรอยจ้ำเหมือนคนโดนดูดนั่นก็แปลว่า” ผมค้างไว้เหมือนเป็นคำพูดที่รู้กันว่าไอ้ปอมีอะไรกับมาสเตอร์เบิร์ด
“เฮ้ยยยยยย” โจ้ทำท่าตกใจสุดขีด
“ไม่เห็นต้องตกใจขนาดนั้นเลย ไม่ใช่เรื่องแปลกสักกะหน่อย การมีอะไรกันในโรงเรียนชายล้วน กูเองยังฝันว่าจะต้องมีเลย” ผมอธิบายให้โจ้ฟัง
“ไอ้บ้า นี้มันครูกับนักเรียนน่ะเว้ย ไม่น่าเกลียดเหรอว่ะ” โจ้เริ่มโวยวาย
“โอ้ย มาสเตอร์เบิร์ดเองก็อายุแค่ยี่สิบต้นๆ ก็ถือว่ายังอยู่ในช่วงวัยรุ่น มันก็มีบ้างน่าอารมณ์แบบเนี้ย กูว่าอย่าสนใจมาสเตอร์เบิร์ดเลย เรามาสนใจเพื่อนของเราดีกว่า ว่ามันไปเสียตัวมายังไง” ผมเปลี่ยนจากเรื่องเครียดกลายมาเป็นเรื่องตลก
“เออๆ รอให้มันออกมาจากห้องน้ำก่อน แล้วค่อยว่ากัน เมื่อกี้มึงพูดถึงเรื่องฝันมึงเหรอว่ะ มึงฝันถึงเรื่องอะไรเหรอ” โจ้วกกลับมาเรื่องของผม
“คือ คือ กูฝันว่า กูเป็นแฟนกับคนชื่อเต๋าว่ะ” ผมพูดอย่างอายๆกับโจ้ โจ้ได้ยินอย่างนั้นก็หัวเราะ
“มึงรู้หรือเปล่าว่าความฝันมันคือจิตใต้สำนึกของความคิด เห็นชอบด่าเขาตลอด ระวังน่ะมึงยิ่งเกลียดก็ยิ่งจะชอบ” โจ้พูดซะผมหน้าซีดเลย
“ไอ้บ้า กูมีแฟนแล้วน่ะเว้ย จะไปเป็นแฟนกับคนอื่นได้ไง เออเลิกพูดเรื่องนี้เถอะ” ผมต้องจบเรื่องความฝันของผม เพราะรู้สึกแปลกๆกับความฝันนั้น ที่จริงผมไม่ได้แค่ฝันว่าเป็นแฟนกับไอ้พี่เต๋าหรอก แต่ผมดันฝันว่าผมไปมีอะไรกับพี่เต๋าน่ะสิ แล้วในความฝันผมดูมีความสุขซะด้วย อะไรกันเนี้ย ผมพยามส่ายหัวพยายามจะลบเลือนความมทรงจำนั้น
“เฮ้ยๆไอ้ปอต้นกระบองเพชรของใครอ่ะ น่ารักดี” โจ้หยิบต้นกระบองเพชรขึ้นมาดู
“พี่เต๋าให้มา” ผมตอบ
โจ้ก็เริ่มหัวเราะ “ความฝันมึงอาจจะเป็นจริงก็ได้น่ะ ไอ้เชียร์ 55555”
************************************************************************************************
คู่ที่ 3
ผมเข้ามาในห้องน้ำ น้ำจากฝักบัวกระทบร่างของผม
ผมลูบคล้ำร่างกายของตัวเอง พร้อมกับความสับสนที่เกิดขึ้นในจิตใจ
ผมรู้สึกชอบบิ๊ก แต่ผมไปมีอะไรกับมาสเตอร์เบิร์ดซึ่งเป็นคนรักของบิ๊ก
ผมทำผิดอย่างมหันต์ แล้วผมยังรู้สึกดีกับการมีอะไรกับมาสเตอร์เบิร์ด
มันหมายความว่าอะไรกันแน่
ผมพยามคิดว่าที่ผมมีความสุขกับการมีอะไรกับมาสเตอร์เบิร์ดคงเป็นแค่ความรู้สึกทางร่างกายหรือไม่ก็เป็นความต้องการทางอารมณ์มากกว่า
แต่ความรู้สึกจริงๆของผม ผมยังคงชอบบิ๊กเหมือนเดิม
ผมชำระร่างกายเสร็จ ก็ออกมาจากห้อง เห็นเชียร์ กับ โจ้นั่งมองผม
“มองอะไรกัน” ผมถาม
“กูมองรอยจ้ำตรงคอ กับตรงหัวนมมึงอ่ะ” เชียร์ตอบ ผมสะดุ้งตกใจรีบกลับไปมองตรงคอและหน้าอกของผม
รอยจ้ำคงเกิดขึ้นจากมาสเตอร์เบิร์ด
“มึงมีอะไรกับมาสเตอร์เบิร์ดใช่มั้ย” เชียร์ถามผมตรงๆ
ผมคงโกหกอะไรพวกมันไม่ได้อีกแล้ว ผมเลยพยักหน้า
“พวกมึงนี้โชคดีจริงๆมีอะไรกับใครเข้าไปแล้ว กูซิยังหาใครไม่ได้เลย” เชียร์ทำหน้าเซ็ง
“เฮ้ย กูเองก็ยังเว้ย” โจ้เริ่มโวยวาย แล้วก็หันมามองที่ผม
“คือไอ้ปอทำไมแกถึง... เออ...”โจ้คงอยากคุยกับผมเรื่องนี้ แต่ดูเขินอายยังไงไม่รู้
“มึงโดนมาสเตอร์ขมขื่นหรือเปล่าว่ะ” เชียร์ถามแทน
ผมส่ายหน้า เชียร์ตาโต “เห็นมึงเงียบๆอย่างนี้ก็ร้ายไม่เบาน่ะเนี้ย”
“กูขอไม่พูดเรื่องนี้น่ะ กูง่วงนอนแล้ว” ผมพยายามจบเรื่องนี้ แล้วล้มตัวลงนอน
“เฮ้ยๆ กูยังอยากรู้อีกอ่ะ มึงอย่าเพิ่งนอนดิว่ะ” เชียร์ตะโกนตามหลัง
“ไม่ต้องเลยไอ้เชียร์ปอมันพูดแล้วไม่ใช่เหรอ” โจ้คอยเตือนเชียร์ พอทำให้มันสงบมาบ้าง
ผมพยามหลับตานอน แต่ก็ดันเห็นภาพเหตุการณ์ตอนผมมีอะไรกับมาสเตอร์เบิร์ด
ผมอยากให้เรื่องที่เกิดขึ้น มันเป็นแค่เพียงความฝัน
เช้าวันรุ่งขึ้น ผมตื่นขึ้นมาพอจะลืมเรื่องราวที่เกิดขึ้นไปบ้าง
แม้ไอ้เชียร์จะคอยถามผมตลอด แต่โจ้ก็คอยด่าคอยว่าห้ามไอ้เชียร์ตลอด
และเป็นโชคดีอีกอย่างที่ผมไม่เห็นมาสเตอร์เบิร์ดกับบิ๊ก ทำให้ผมไม่ได้คิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้น
จนกระทั่ง ตอนเย็น ตอนที่เรากำลังจะไปเล่นกีฬากันพวกผมตกลงจะไปเล่นกีฬาวอลเล่ย์บอลชายหาด
ซึ่งเป็นกีฬาที่คนขอบเล่นเหมือนกัน โรงเรียนผมไม่ได้มีชายหาดหรอก
แต่สนามวอลเล่ย์บอลชายหาดนั่นเป็นสนามที่โรงเรียนสร้างขึ้น แล้วเอาทรายมาถ่ม ให้เหมือนกับเล่นที่ชายหาดจริงๆ
สนามวอลเล่ย์บอลชายหาดมีอยู่สองสนาม
สนามแรกพวกพี่เบ็นซ์เล่นกันอยู่
ผมเลยมาเล่นกันอีกสนามหนึ่ง
“พวกเรามีสามคนจะเล่นกันยังไงว่ะ” เชียร์ถาม
“ก็ชวนคนมาเล่นไง กูเห็นคนหนึ่ง เดี๋ยวกูไปชวนมาน่ะ” โจ้พูดขึ้นพร้อมวิ่งไปที่สนามบอลข้างๆ
แล้วมันก็จูงผู้ชายคนหนึ่งมา เชียร์ตะโกนเมื่อเห็นชายคนนั้น “เฮ้ยยยยย”
ผมเลยหันไปมองด้วย คนคนนั้นคือคนที่ชื่อเต๋าที่เป็นพี่เลี้ยงของบิ๊ก
“กูเห็นพี่เค้านั่งที่ข้างสนามฟุตบอลเลยชวนมาเล่นด้วย” โจ้พูด
เชียร์เริ่มทำหน้าโกรธแล้วหันไปทางไอ้โจ้ โจ้ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้
“พี่รอเล่นฟุตบอลอยู่อ่ะ เห็นน้องโจ้บอกว่าเชียร์ให้ชวนพี่มาเล่น เลยรีบมาน่ะเนี้ย” พี่เต๋าทำตาหวานมาทางเชียร์
เชียร์ทำตาดุแล้วเขวี้ยงลูกวอลเล่ย์บอลไปทางโจ้ แต่โจ้รับได้
“เขินเหรอครับน้องเชียร์” พี่เต๋าไม่หยุดแซว
“จะเล่นก็ไม่ต้องพูดเลย” เชียร์ตะโกนกลับไป พี่เต๋าหัวเราะใหญ่
“เล่นแค่สี่คนเหรอ”พี่เต๋าถาม
“อ้าวก็วอลเล่ย์บอลชายหาดเค้าเล่นกันข้างละสองคนไม่ใช่เหรอ” เชียร์ตะวาดใส่พี่เต๋า
“แหม เรามันก็ไม่ได้มืออาชีพเล่นกันข้างละหลายๆคนก็ได้ สนุกดีออกนะ” พี่เต๋าพูด
“ดีครับ เล่นหลายคนสนุกดี” โจ้เห็นด้วย
“พี่ชวนคนมาเล่นอีกดีกว่า” พี่เต๋าพูดเสร็จก็วิ่งไปที่ข้างๆสนามฟุตบอลที่ตัวเองนั่งอยู่เมื่อกี้แล้วกลาก็ลากคนมาอีกคน
ผมแทบตกใจเมื่อเห็นว่าคนๆนั้นคือบิ๊ก
บิ๊กเองเห็นผมก็ตกใจเหมือนกัน
“บิ๊กเล่นวอลเล่ยบอลกันเถอะ” พี่เต๋าชวนบิ๊ก
“ไม่ครับ ผมไม่เล่น” บิ๊กพูดเสร็จพร้อมแกะมือของพี่เต๋าที่จับแขนตัวเองออก
“อ้าว บิ๊กชอบเล่นวอลเล่ย์ไม่ใช่เหรอ”
“ครับ แต่ผมไม่อยากเล่น”บิ๊กพูดเสียงแข็งพร้อมมองหน้ามาที่ผม
-----จบตอนที่8-----
ตอนหน้ามาดูแข่งวอลเล่ย์บอลชายหาดนะครับ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
