หัวข้อ: Don't call Me BaBy!! ** You're My BaBy!!

[armmyrine]

ชอบแหมะ

[pahpai]

หนูอุ่นน่ารักเสมออ่ะ ชอบจังเด็กแบบนี้ ^^

[omyim_jjj]

น่ารักตลอดคู่นี้

[i-love-you]

น่ารักที่สุด  อย่าเกิดเรื่องไม่ดีขึ้นเลยน๊า

[kenghan]

เพื่อนเป็นใจ งานนี้อุ่นจะเสร็จบักเดี๋ยวจอมหื่น
นอกสถานที่ไหม ฮ่าาาาาาาาาาาาาาา

[~มือวางอันดับ1~]

+1 อิจฉา เน่าอ่ะ  อุ่น น่ารัก หลายโพด อิอิ

[Supermimt]

บักเดี๋ยว เจ้าเล่ห์แท้
จะมีต่อยัน มหาลัยไหมเนี่ย...

[Homepage]

มีคำไหนที่มันมีความหมายมากกว่ารักไหมล่ะ จะได้พูด
ผมชอบประโยคนี้จังเลยครับ อิอิ , มาต่อไว ๆ นะครับพี่อิ๊ก

[CanonDNattari]

หน้าตีเข่าต้องมีไก่อบฟ่างนำเด้ น้คิดมาน้ำลายไหล
เป็นตาม่วนแท้ ๆ

[t152_rakjai]

  น่ารักอะ ทั้งการใช้ภาษาของคนเขียนที่มีเสน่ห์อ่านง่าย
 
   ตัวละครก็ดูอบอุ่นได้บรรยากาศของทุ่งนามาก  มาต่อเร็วๆๆน่ะจ๊ะ

[uknowvry]

อยากกินทุกเมนูที่คุณอิ๊กกี้เขียน .... อ่านแล้วมีความสุข!!!

[kanda53]

อารมณ์ลั้นลาตามนู๋อุ่นไปด้วย....เรียนรู้ไปพร้อม ๆ กับนู๋อุ่นนี่แหละจ๊ะ..
เมนูของน้องอิ๊ก..ชวนน้ำลายไหลตลอด..นึกเห็นภาพอยากกินชะมัด..

  น้องอิ๊ก   

[k00_eng^^]

สองคนนี้หวานกันจริงๆ
อิจฉานะเนี่ย

[theWinDy]

คุณปลัดเป็นคุณพ่อที่ดีจริงๆเข้าใจลูกที่สุด
เพราะงี้อุ่นถึงรักพ่อมากๆ 

ขอบคุณค่ะ

[bytoey]

สนุกมากเลยคร้าพี่อิ๊ค เดี่ยวน่ารักกกอะ

[eiky]

Don’t call Me BaBy!!

ผมตื่นเต้นครับในตอนนี้นะ รู้สึกว่าอะไรๆมันน่าสนใจไปเสียหมด ซุ้มที่เราจะนอนก็อย่างที่ไอ้เน่ามันบอกนะครับ ทำด้วยตอฟาง ข้าวมามัดรวมกัน ผมไปช่วยเล็กกับไม้มีน้องเต้อีกคน พอมุงเสร็จก็เอาฟางมาปูอีกรอบหนึ่งครับ
   “เคนกับน้องโจ้ไปไหนอ่ะเล็ก” ผมถามเล็กครับ
   “มันว่าสิไปเฮ็ดบ่าวมาแล่น ไปเฮือนพ่อใหย่โสบ่บู้ เดี๋ยวกะมาล่ะอุ่น”
   “บ่าว?” ผมไม่เข้าใจครับ บ่าวนี่คือคำเรียกชายหนุ่มนะถ้าจำไม่ผิด
   “ว่าวนั่นล่ะ บ่าวหยังล่ะสู มีธนูนำบ่” ไอ้เน่ามันตอบแทนครับ อ้อ ว่าว อ่า มีว่าวด้วยครับท่าน
   “แม่นสิมีอยู่บ่ ไปๆ แล้วๆกะไปตีเข่า” เล็กมันชวนครับ พวกเราเลยเดินไปที่ลาน ลานทำเป็นตารางสี่เหลี่ยมก็ใหญ่พอสมควรล่ะครับ มีกองข้าวที่เรียงซ้อนกันอยู่ด้านหนึ่ง เล็กมันบอกว่า “ลอมข้าว” แล้วตรงกลางลานก็เห็นมีกองข้าวที่ตีเอาเม็ดมันกองอยู่ครับ บนนั้นมีไม้สำหรับตีข้าววางอยู่คู่กัน
   “เขาเรียกไรอ่ะเน่า” ผมไปสะกิดถามมันครับ สายตาก็มองหาความรู้ใหม่อยู่
   “ม้าตีข้าว อันนี้เรียกค้อนข้าว” มันยื่นไม้เป็นแท่งสองอันมีเชือกผูกติดตรงปลายให้ผมดูล่ะครับ ผมพยักหน้า
   “เอ๊ะ แล้วนี่เขาเอาไรทาอ่ะเน่า” ผมมองดูที่พื้นลานครับ มันหัวเราะ
   “ขี้ควาย” “เอ้ย จริงดิ” ผมร้องออกมาล่ะครับ มันอำผมหรือเปล่าไม่รู้ เพราะพื้นลานมันดูเป็นแผ่นเดียวกัน ไม่ใช่ดินแน่นอนครับ คือมันดูเรียบไม่มีรอยแยกของดิน เหมือนมีอะไรมาเคลือบ
   “เขาเอาขี้ควายมาทาให้มันเรียบ เม็ดข้าวจะได้ไม่ตกลงไปในดินไง” มันอธิบายครับ อืมนะ ภูมิปัญญาจริงๆ
   “จักคราวกูสิพาไปเอาปลาไหล เดิกๆก่อน” เล็กมันบอกล่ะครับ อึ๋ยย กินปลาไหลด้วยอ่ะ น่ากลัว พอไม่นานก็เริ่มตีข้าวกันล่ะครับ ผมมองดูอยู่ วิธีทำก็เอาไม้ตีข้าว หรือค้อนข้าวหนีบไปที่มัดข้าวล่ะครับ ทำให้แน่นๆแล้วตีลงกับม้าตีข้าว ตีจนเม็ดมันออกหมดแล้วก็สะบัดไปอีกทาง ส่วนแม่ของเล็กตอนนี้ก็เหมือนไปนั่งอยู่ทางนั้นกับจอย ช่วยกันแกะมัดตอกที่ตีเสร็จแล้วออก เพื่อที่จะให้เม็ดข้าวมันเกลี้ยงจากฟางจริงๆครับ เห็นแล้วว่าชาวนาเขาลำบาก อีกทั้งข้าวแต่ละเม็ดก็ไม่ยอมให้มันตกหล่นไปง่ายๆ
   “เราลองทำได้ป่าวอ่ะเน่า” พอผมเห็นมันขึ้นไปเปลี่ยนน้องเต้ผมก็อยากลองทำบ้างล่ะครับ
   “มือสิโพงเด้อ อ้ายอุ่น” น้องเต้บอกครับ อะไรวะ
   “ลองดิ มีแรงเหรอมึง ฮ่าๆ” อ้าวนะ ไอ้เน่ามันหัวเราะผมครับ
   “ทำได้น่า เอามาๆ” ผมขึ้นไปยืนข้างๆมัน ไอ้เน่ามันดูทะมัดทะแมงอีกแล้วครับ มันทำเก่งกว่าน้องเต้อีกนะ ตีไม่กี่ทีข้าวก็หลุดออกหมดจากมัดข้าว คงเพราะมันตีแรงและสูงด้วยล่ะครับ
   “กำแน่นๆนะ ไม่งั้นมือพอง” มันบอกผมครับ ผมก็พยักหน้า อ้อ มือโพงก็คงมือพองนี่เองล่ะครับ พอผมจับไม้ตีข้าวแน่นแล้ว ผมก็เอาเชือกไปหนีบกับมัดข้าว ยกขึ้น
   “อ่า หนักเหมือนกันนะ” “ฮ่าๆ บู้ย สิคือบ่ล่ะเพิ่น” จอยกับน้องเต้รวมถึงเล็กหัวเราะครับ แม่เองก็หัวเราะ อ้าวๆ ดูถูกๆ เดี๋ยวจะโชว์ให้ดู ผมไม่สนใจครับตีมัดข้าวลงไปกับม้ารอง
   “เหนื่อยดีเหมือนกันเนอะ” ผมหัวเราะออกมาแหยๆล่ะครับ ตีไปไม่รู้กี่ทีแต่เม็ดข้าวมันก็ยังไม่หมดเลยอ่ะ
   “จะเสร็จไหมวันนี้น่ะ นี่มัดเดียวนะมึง ฮ่าๆ บอกว่าไม่ต้องทำไม่ต้องทำ ไปโน่นไป” มันบอกผมครับ ก็มันเหนื่อยนี่หว่า ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยนะ เห็นเขาทำง่ายๆกัน มาทำจริงๆเจ็บมือด้วยเถอะ
   “ลองก่อนดิ” ผมยังไม่ยอมครับ ออกแรงเพิ่มขึ้น เหงื่อเริ่มไหลล่ะ ไอ้มัดข้าวมัดนี้นี่มันอะไรกันวะ ทำไมเม็ดข้าวเกาะแน่นจัง ลองพลิกดูก็ยังอยู่เต็มเลยอ่ะ
   “เอามาๆ” ไอ้เน่ามันแย่งของผมไปล่ะครับ
   “ตีเบาแค่นี้มันไม่ออกหรอกนะ ไหนมือ” มันจับมือผมไปดูครับ
   “นี่ไง พองแล้ว ไปๆ พอมึงน่ะ” คือว่าตรงอุ้งมือมันเริ่มจะแดงๆ เจ็บครับแต่ผมทนเอา อิอิ ไอ้เน่ามันเอาไปตีอยู่ไม่กี่ทีก็เสร็จ โยนไปให้ทางแม่กับจอย
   “มาเฮ็ดเฟืองนำเฮานี่มาอุ่น โตเฮ็ดบ่ไหวดอก มันเมื่อย” จอยบอกครับ
   “อ้าว แล้วจอยจะไปไหนอ่ะ” ผมเห็นจอยลุกขึ้นล่ะครับ
   “เฮาสิไปเฮ็ดให้เบิ่งเด้เนาะ” อ่านะ จอยมันเดินขึ้นไปข้างๆไอ้เน่าล่ะครับ โอ้ ท่าทางจอยมันไม่ต่างจากเพื่อนๆคนอื่นเลยนะครับ ออกแรงตี ตั้บๆ ไม่นานก็สะบัดมาทางผม อ่า อายอ่ะ
   “ลูกซาวนากะเฮ็ดเป็นเหมิดนั่นล่ะหล่า โตบ่เคยเฮ็ด บ่เป็นหยังดอก มีใจมาซ่อยแม่กะดีใจแล้ว” แม่บอกครับ ผมเลยหันมาทางแม่ดีกว่า ไม่มองแล้วบาดตาเหลือเกิน รู้สึกว่าผมนะที่ทำได้ไม่เหมือนเพื่อนเลย แม้แต่จอยเองเถอะ มันยังตีเอาๆ
   “แม่มัดฟางแล้วเอาไปทำไรครับ” ผมถามล่ะครับ เพราะเห็นแม่มัดพวกที่เลือกเอาเม็ดข้าวออกแล้วทำเป็นก้อนใหญ่ๆมัดรวมกัน ตอนนี้ฟางเริ่มเยอะแล้วครับ เพราะบ้าพลังกัน เล็กไปเอาม้ามาอีกตัวเห็นบอกไปยืมข้างบ้านมา ตอนนี้ก็มีไอ้เน่า จอย เล็ก ตีข้าวอยู่ ส่วนน้องเต้ก็คอยรินเหล้า? เอ่อ มันจะเริ่มกันตั้งแต่ตอนนี้เลยเหรอเนี่ย
   “เอาไว้ถ่ามีคนมาซื้อดอกหล่า พอได้เป็นค่าเทอมบักเล็กนั่นล่ะ” อ้อ ผมพยักหน้าครับ ผมก็ช่วยแม่ทำ
   “มาแล้วสูๆ” เสียงรถเครื่องมาจอดที่ลานบ้านล่ะครับ น้องโจ้มันวิ่งมาพร้อมกับร้องเสียงดัง ผมเลยหันไปมอง อ่า มีว่าวมาจริงๆด้วยล่ะ ผมลุกขึ้นทันทีครับ
   “ดังดีขนาดธนู” น้องโจ้พูดครับ
   “มันจะมีเสียงเหรอโจ้” ผมถาม
   “มีตั้วอ้าย เดี๋ยวผมสิเอาขึ้น ถ่าฟังเด้อ”
   “เป็นจั่งได๋ ฝีมือบ่อุ่น” นายเคนครับ ยิ้มมาแต่ไกลยักคิ้วให้ผม อ่านะ
   “สวยๆ เคนทำเองเหรอ” ผมสนใจมากครับ ว่าวหัวแหลมๆ
   “เฮ็ดเองแล่วเนาะ ขึ้นดีตาหน่ายเด้นี่” ยังคุยอยู่ครับ แหมๆ ให้มันขึ้นก่อนเถอะ
   “เขาเรียกว่าวไรอ่ะ” “บ่าวจุฬา มันซ้าย้อนไปหากระสอบปูนนี่ล่ะ” นายเคนยังโม้ไปเรื่อยครับ นานอย่างนั้น พิถีพิถันอย่างนี้ ผมก็ยืนมองดูอยู่ คือกระดาษที่ทำรู้สึกจะเป็นกระสอบใส่ปูนอย่างที่นายเคนว่าจริงๆนั่นล่ะครับ อืมเนอะ เข้าใจทำ
   “ขึ้นแล้วๆ” พอน้องโจ้ถือว่าวออกไปกลางทุ่งนา นายเคนเป็นคนชักเชือกอยู่กับผมล่ะครับ น้องโจ้ปล่อยว่าวขึ้นแล้ว ลมที่แรงพาว่าวขึ้นฟ้าทันที ผมมองดูอยู่ด้วยความตื่นเต้นดีใจ ให้ตายเถอะมันคุ้มค่าจริงๆนะกับการได้มาทำอะไรแบบนี้
   “ตื้อดื่อๆๆๆ” “อ่า มีเสียงด้วย” ผมร้องออกมาอย่างแปลกใจครับ
   “ธนู ดังเหมิดคืนล่ะ” นายเคนบอกครับ ผมแหงนมองดูว่าวอยู่ จนน้องโกลับมาพวกเราก็เลยกลับไปที่ลาน ผมก็ยังคงแหงนมองอยู่เรื่อยๆครับ พอขึ้นไปบนฟ้ามันเหมือนจะนิ่งๆเลยนะ เสียงที่สม่ำเสมอเพลินดีครับ
   “พากันไปเอาปลาอยู่ส่างติ๊ล่ะลูก เอามาเฮ็ดกินแลง” แม่ร้องบอกเล็กล่ะครับ เล็กก็หันไปชวนเพื่อนๆ ผมลุกขึ้นรอเลยครับ อิอิ อยากไปดูนี่นา
   “ป่ะเบบี๋ ไปดูเขาแทงปลาไหลกัน” ไอ้เน่ามันเดินมาหาผมล่ะครับ หน้ามันแดงก่ำเลยนะท่าทางคงจะกึ่มเหล้า คนที่ไปมี ไอ้เน่า น้องเต้ นายไม้แล้วก็ผม ที่เหลือตีข้าวรอครับ หลังจากที่รออุปกรณ์จากเล็กที่ไปเอามาจากบ้านมาให้ พวกเราก็เดินตามกันไปที่ทุ่งนาล่ะครับ เออ ตอนนี้มืดแล้วนะครับ เสียงลมที่พัดกระหน่ำไม่เกรงใจใครก็ยังคงดังอยู่ หนาวแล้วเถอะครับแต่มันก็ไม่ได้เลวร้ายอะไร พอเราเดินไปถึงบ่อขุดปลายนา น้องเต้ก็แก้ผ้าลงทันทีเหลือแต่กางเกงบอล ผมมองไปที่ตัวมันขนตั้งทั้งตัวเลยท่าจะหนาว
   “อ้าว มึงบ่ลงบ่บักห่านี่” ไอ้เน่ามันหันไปว่านายไม้ครับ
   “หนาวกะด้อ ฮ่วย เออๆ” ตอนแรกทำท่าจะไม่ลงครับ แต่ก็ต้องลงเพราะไอ้เน่ามันก็ลงไปแล้ว อุปกรณ์ในการแทงปลาไหลนี่ก็เป็นเหล็กแหลมๆครับ แล้วก็มีเหมือนตะข้องแต่ใหญ่กว่า เวลาแทงก็เหมือนไปไล่ปลาไหลให้มันออกมา ผมเองก็ดูไม่ทันเพราะมัวดูนายไม้จับปลาอยู่ ส่วนไอ้เน่ากับน้องเต้แทงปลาไหลกันครับ
   “ป้าด ปลาค่อโตนี่แหมะ ใหย่คั่ก” นายไม้มันกวักมือให้ผมเอาตะข้องไปให้ โอ้โหปลาช่อนตัวเขื่องๆติดอยู่ในแหครับ
   “หนาวป่าวเน่า” ผมเดินอ้อมไปหาไอ้เน่าครับ
   “ไม่แล้ว มันชิน” มันบอกครับ ผมก็พยักหน้า มันเปิดตะข้องใหญ่ให้ดูได้หลายตัวแล้วครับ น่ากลัวนะมันเหมือนงูเลยอ่ะ ผมเลยวิ่งกลับไปหานายไม้ครับ นั่งมองเขาจับปลากันก็สนุกดีนะครับ อย่าสงสัยว่าทำไมผมไม่ลงไปจับบ้าง ไอ้เน่าสิครับ ถามมันเองเถอะ มันไม่ยอมให้ผมลงล่ะ มันบอกเดี๋ยวไม่สบายเพราะลมมันแรง ทีตัวเองอ่ะนะ
   “แต่ที่จริงมีไก่นะไม้ แล้วไก่เอาทำไรกินอ่ะ” ผมเดินไปหานายไม้ล่ะครับ
   “บ่แม่นซุมนั้นซิกแล้วพอแฮงแล้วบ่ มาซ่อยเฮาเก็บปลาแน่ะ” นายไม้มันดึงแหขึ้นมาอีกรอบล่ะครับ ได้ปลาหมอนาตัวเบ้อเร่อกับปลาดุก
   “ลัดๆ ฮ่วยบักห่านี่แหม่ะ จับแนวนั้นมึงสิได้แดกมันติ๊” เสียงไอ้เน่ามันโวยวายอยู่ครับ บงการน้องเต้อยู่ น้องเต้ก็ทำหน้าแบบเสียไม่ได้
   “ลัดทางนั้น จกๆ” อ่านะ มันยังบงการอยู่ครับ เริ่มหมั่นไส้ขึ้นมาล่ะ ผมเลยนั่งลงข้างๆริมบ่อ ล้วงเอาขี้โคลนมา
   “โอ้ย ฮ่วย” นี่แน่ ผมปาใส่มันครับ
   “อยากตายไงเบบี๋ ปามาไม” มันหันมาหน้ายักษ์ใส่ผมครับ
   “โวยวายนะเน่า” ผมยักคิ้วให้มันบ้างครับ
   “ตายมึงตาย” เอ่อ มันเหมือนจะกำลังขึ้นมาจากน้ำล่ะครับ
   “ฮ่าๆ สม” เสียงนายไม้ครับ
   “ตายคั่กๆมึง” อ่า มันมาแล้ว วิ่งก่อนนะครับ ท่าทางมันคงจะโมโหอยู่ล่ะ ผมได้ตะข้องวิ่งเลย
   “จะหนีไปไหนพ้น กล้าเหรอมึง หยุดนะเว้ย หยุด” มันวิ่งกวดไล่ผมมาครับ
   “ไรอ่ะ ไม่หยุด อย่าตามมานะเน่า” ผมวิ่งไปตามลมไม่กลัวเลยนะครับ กลัวไอ้คนที่วิ่งไล่มาต่างหาก เสียงนายไม้กับน้องเต้ก็หัวเราะวิ่งตามมา ผมถึงบ้านแล้วไอ้เน่ามันก็ถึงไล่เลี่ยกัน มือมันคว้าแขนผมไว้ล่ะครับ
   “ฮ่วยๆ อย่าสิตีกันสู มื้อแลงค่อยตีกัน” เสียงนายเคนแซวดังมาล่ะครับ
   “ปาโคลนใส่กูเหรอมึง อยากตายไง” มันตวาดครับ
   “ไรอ่ะ ก็โวยวายเองอ่ะ” “เดี๊ยะๆ อาบน้ำให้กูเลยมึง” อ่านะ ไม่อายเพื่อนๆเลยนะมัน เสียงโห่ดังขึ้นทันที
   “บ้าเหรอ คนเยอะแยะ ไม่ใช่บ้านเรานะเน่า”
   “ไม่รู้ล่ะ มึงต้องรับผิดชอบ เร็วเลยๆ” มันไม่สนใจใครครับลากผมจะเข้าห้องน้ำ
   “มึงสิอาบน้ำแล้วติ๊บักเดี๋ยว บ่ไปอาบอยู่ห้วยบ่ น้ำใสๆ เปลืองน้ำอีแม่เด้นี่” นายไม้บอกครับ
   “งั้นไปล้างให้กูก่อน” อ่านะ ตกลงเลยลากผมไปที่โอ่งล้างโคลนออกจากตัวมันล่ะครับ ล้างไปผมก็อมยิ้มไป อิอิ สมน้ำหน้ามันจอมบงการดีนัก
   “คืนนี้มึงโดนแน่ๆ” มันขู่ครับ
   “ไรอ่ะ โดนไร” ผมทำเป็นไม่รู้เรื่องครับ
   “โดนเอาข้างกองฟาง ฮ่าๆ ให้ฟางปักก้นมึงเลยนี่ กูจะเอาแรงๆ”
   “อ่านะ ฟางปักก้น ก้นก็ไม่สวย อยากให้เป็นงั้นก็ตามใจดิ” อ่า ไม่น่าเชื่อว่าผมจะพูดแบบนี้ เขินอ่ะ
   “สัด งั้นเอาในซุ้มก็ได้วะ” มันยักคิ้วให้ผม พอเถอะ วนเวียนอยู่แต่เรื่องนี้ อะไรเนี่ยอุรดิศ พอล้างตัวให้มันเสร็จไอ้เน่ามันก็ไปเปลี่ยนเป็นผ้าขาวม้าล่ะครับ น้องเต้นายไม้ก็เปลี่ยนเหมือนกัน แล้วก็แยกกันไปช่วยทำกับข้าว ไอ้เน่ากับน้องเต้จัดการปลาไหล ส่วนนายไม้กับจอย ทำปลา ส่วนนายเคนกับน้องโจ้ทำไก่ เยอะไปไหมเนี่ย ส่วนผมกับแม่ช่วยกันเตรียมเครื่องเทศล่ะครับ งานเบาสุด อิอิ
   “เฮาสิซิกไก่สูตรพ่อครัวใหย่ให้กิน รับรองเลียเล็บ” นายเคนคุยครับ แต่ผมก็งงนะอะไรวะซิกไก่ เห็นมันทำโป้กเป๊กอยู่กับน้องโจ้ โผล่ไปดูวิธีทำก็เหมือนกับทำไก่นึ่งทั่วๆไป เพียงแต่ใส่ลงในหม้อล่ะครับ เหมือนจะทำแกงอ่อมแต่ไม่ใช่ มันใส่เครื่องเทศเยอะมากครับ พอได้สักพักมันก็ยกหม้อแล้วทำเหมือนพ่อครัวเขย่าหม้อพลิกไก่ด้านที่ไม่โดนความร้อนให้โดน อ้อ แบบนี้เองเหรอที่เขาเรียกซิกไก่ ส่วนนายไม้กับจอยทำต้มปลาครับ แล้วก็เผาปลาทำไม่เยอะหรอกครับเพียงแต่หลายอย่างเท่านั้นเอง ผมเดินไปดูไอ้เน่าที่กำลังทำผัดเผ็ดปลาไหลอยู่ หอมจังแต่ผมไม่กล้ากินครับ ไม่รู้สิมันแปลกไปเถอะ
   “บู้ย คั่กอีหลีวะซิกไก่มึงนี่แหม่ะบักเคน” นายไม้ชมขึ้นตอนที่เรานั่งล้อมวงอยู่ล่ะครับ อาหารพร้อมแล้ว ข้าวเหนียวก็พร้อม โต๊ะกินข้าวคือที่นาที่เหยียบฟางข้าวให้แบนลงกับพื้น ไม่ได้ปูอะไรเลยครับ นั่งลงทั้งอย่างนั้น แต่ที่รองกับข้าวเอาใบตองมารอง ผมสังเกตสีหน้าของแม่ แม่เองยิ้มแย้มตลอดเวลา คอยตักนั่นตักนี่ให้พวกเราครับ ผมนั่งติดกับจอยแล้วก็ไอ้เน่า ถัดไปเป็นแม่กับน้องเต้
   “เป็นจั่งได๋อ้าย ผมเป็นคนปรุงเองเด้นี่” น้องโจ้ครับ
   “ฮ่วย บักอันนี่ หวืยบัดยามสิเอาหน้านี่แล่นออกก่อนแท้น้อ” นายเคนเหมือนไม่ยอมครับ พวกเราเลยหัวเราะกันขึ้น
   “ผัดเผ็ดปลาไหลนี่กูว่าเด็ดกั่วหมู่ แซ่บคั่ก” นายเคนครับ ไอ้เน่ามันไม่ตอบแต่ยักคิ้วหน่อยๆ
   “เป็นได๋อ้าย อ้ายเดี๋ยวเพิ่นปรุงเด้ คองตาฮู้ว่าเพิ่นเฮ็ดแนวกินแซ่บอีหลี” น้องเต้ครับ
   “เฮ็ดบัดยามออกงานท่อนล่ะ บ่เฮ็ดดู๋” อ่านะ มันคุยครับ ผมรู้สึกว่ามันอร่อยมากๆครับ กินข้าวน้อยๆ อิอิ เพราะกับข้าวเยอะ ซิกไก่นี่รสชาติมันเหมือนไก่ผัดเผ็ด แต่ไม่ใช่อ่ะ ไม่รู้จะอธิบายยังไง มันไม่มีน้ำมันเหมือนไก่นึ่งแต่ไม่เปื่อยเท่า กลิ่นเครื่องเทศมันหอมเตะจมูก คือแค่กลิ่นก็น่ากินแล้วอ่ะครับ ส่วนต้มปลาช่อนใส่ใบมะขามอ่อน รสออกเปรี้ยวนำแต่ซดร้อนๆ เด็ดทีเดียวครับ เนื้อปลาก็หวานไม่เหนียว ส่วนปลาเผาก็ไม่ต้องอธิบาย แม่ทำน้ำจิ้มแจ่วให้ด้วยครับ เนื้อปลาสีขาวๆมีไอตอนแกะ มันหวานจริงๆนะครับ
   “ไม่ลองหน่อยเหรอวะ” ไอ้เน่ามันหันมาถามผมล่ะครับ คือผมน่ะกินทุกอย่างเว้นแต่ผัดเผ็ดปลาไหล
   “ไม่เอาอ่ะ กลัว” “กลัวเชี่ยไร ไม่รู้จักของอร่อยแล้วนะมึง” อ่านะ จะด่ากูเพื่อ
   “เอานี่” มันตักชิ้นปลาไหลที่หั่นเป็นแว่นๆมาให้ผมล่ะครับ มันเขี่ยหนังมันออกแล้วก็กระดูก เหลือแต่เนื้อ เออ ลองก็ได้วะ ผมเลยลองเอาเข้าปากครับ อืม อร่ยดีนะ เนื้อมันไม่เหมือนปลานะจะเหมือนไก่ก็ไม่เชิง อ้อ รู้แล้วเนื้อมันเหมือนเนื้อกบ อร่อยดีครับ น้ำปรุงมันถึงรสมากหอมเชียว เอาไปเอามาผมฟาดไปหลายชิ้นทีเดียว อิอิ
   “ไปๆบักเคน มึงน่ะไปฟาดให้มันแล้ว” เสียงนายไม้บอกขึ้นตอนกินข้าวเสร็จล่ะครับ กับข้าวเหลือนะแต่เพื่อนๆบอกจะกินอีกรอบดึก คือพอกินเสร็จก็ลงมือตีข้าวอีกนะครับ ไมได้พักนะ ตอนนี้น่าจะสองทุ่มได้ครับ
   “สุมไฟฝีงบ่สู หนาวคั่กวะ” เล็กมันชวนครับ
   “มันสิบ่ปลิวไปไหม้หยังเขาบ่” ไอ้เน่ามันติงไว้ครับ
   “สุมอยู่เดิ่นเฮือนบ่เป็นหยังดอก เบิ่งไว้แล้วเนาะ” เอาไปเอามาก็ต้องก่อไฟครับ คือมันอันตรายมากนะผมว่า เพราะลมมันแรงมากแล้วอากาศก็แห้ง แต่เล็กมันเอาน้ำมาราดรอบๆเป็นวงกว้างก่อนล่ะครับ แม่เองก็ช่วยทำ ผมเดินไปหาคนนั้นคนนี้ มองอยู่อย่างเป็นสุขใจ เสียงว่าวจุฬาที่ติดธนูยังคงดังต่อเนื่อง ผมแหงนมองขึ้นไปก็ตาค้างเพราะดาวมันเยอะมากๆครับ เยอะจริงๆและเหมือนว่ามันจะอยู่ต่ำจนเราสามารถคว้ามันมาได้
   “ไปอาบน้ำกันเบบี๋” ไอ้เน่ามันมาชวนล่ะครับ
   “ไม่ตีข้าวต่อเหรอเน่า”
   “เดี๋ยวค่อยมาตี ดึกๆก่อน” “อ้าว แล้วไม่ต้องไปอาบอีกเหรอ”
   “อาบอีกก็อาบดิ แต่กูคันว่ะตอนนี้ บักเต้มึงสิไปอาบน้ำบ่” มันไม่สนใจครับ มันหันไปร้องเรียกน้องเต้ทันที
   “ไปๆ ผมว่าสิงีบผลัดแรกจั่กหน่อย สิมาต่อผลัดสอง” อ้อ ผมพอจะเข้าใจแล้วครับ ผมเลยเดินไปที่ซุ้มที่เราเอาของไปเก็บ เอาอุปกรณ์ใส่ตระกร้าเดินตามไอ้เน่าไปกับน้องเต้ เพื่อนๆที่เหลือยังคงช่วยกันตีข้าวอยู่ นายเคนเปิดเหล้าอีกแล้วครับ คราวนี้หวานปากมากกว่าเดิมเพราะมันมีกับแกล้ม
   “อาบไงอ่ะเน่า” พอไปถึงห้วยผมก็ถามมันล่ะครับ เพราะน้ำในห้วยนี่จะให้ลงไปอาบแบบนั้นเหรอ แล้วจะถูสบู่ยังไง
   “ก็ลงเลยดิวะ ใส่ผ้าขาวม้าลง” มันบอกผมครับแล้วทำให้ดูเป็นตัวอย่าง น้องเต้ล่วงหน้าลงไปแล้วครับ ผมเองก็มองวิธีใส่ผ้าขาวม้าอยู่
   “มานี่” มันคงรำคาญตาล่ะ มันเลยเดินอ้อมหลังผมมา เอาผ้าขาวม้าพันเอวผมไว้ เอ่อ มันกอดผมหายใจแรง จนผมเองรู้สึกเลือดมันร้อนขึ้น ใจเต้นแรงตามมันเลยครับ
   “หนาวอ่ะเน่า” ผมถอดเสื้อออกล่ะครับ แล้วทำท่าอิดออดหน่อย มันหนาวจริงๆเถอะ ลมก็แรง น้ำก็เย็น
   “อยู่ในน้ำสักพักมันก็ชิน ถ้าไม่อาบจะหนาวกว่านี้นะ” มันบอกครับ เสียงที่มันพูดเบาเหมือนมันต้องการให้ผมได้ยินเพียงคนเดียว ผมยังยืนอยู่ข้างหน้ามันล่ะครับ ส่วนมันยังโอบผมอยู่
   “บู้ย ขาวคั่กแถะอ้ายอุ่น มืดปานได๋กะแห่งขาว ว่าแม่นดาว” น้องเต้ครับ มันแซว
   “บักห่านี่ หันหนีเด้อ ถืกตีนกูเด้” ไอ้เน่ามันร้องตวาดไปล่ะครับ น้องเต้หัวเราะร่วนแล้วว่ายน้ำออกไปกลางห้วย ไอ้เน่ามันดันหลังผมให้เดินลงน้ำ สัมผัสแรกไม่เข้าท่าเลยเถอะ มันเย็นแบบว่าผมต้องชักเท้าขึ้นทันที
   “เร็วดิ จะได้รีบไปผิงไฟ” มันบอกครับ
   “หนาวอ่ะ เย็นมาก” “มึงนี่ยังไง” “เอ้ย เน่า” อ่า ไอ้นี่มันบ้าครับ มันอุ้มผมทันที แล้วทำยังไงรู้ไหม มันโยนผมลงน้ำเลยสิครับ อ่า ตกใจเลยลืมหนาว ส่วนมันก็กระโดดตามลงมา ตอนแรกน่ะหนาวมากๆ แต่ประมาณนาทีกว่าได้ครับมันก็เหมือนจะเริ่มชิน
   “ถูให้ผมนำแน่อ้าย โอ้ยเนาะ จักมานำเพิ่นเฮ็ดหยังน้อกู อิจฉาเด้” พอผมสระผม ถูสบู่ให้ไอ้เน่ากลางน้ำน้องเต้มันก็ร้องขึ้นล่ะครับ คราวนี้ไอ้เน่าไม่ตอบแต่หัวเราะแทน ผมเองก็ไม่เขินมากเพราะมันมืด อิอิ หนาวด้วยล่ะ แม้ไม่มากแต่พอเอาตัวโผล่พ้นจากน้ำมันเย็นมากๆเถอะ พอขึ้นจากน้ำก็รีบเอาผ้าคลุมตัวไว้ทันทีครับ กึ่งวิ่งกึ่งเดินกลับมาที่บ้าน กว่าจะถึงฟันกระทบกันดังกึกๆเถอะ

เขียนโดย อิ๊กกี้

ปล. เอากลิ่นอายและบรรยากาศยามนวดข้าวมาให้อ่านนะคร้าบ ผมชอบหน้านี้ที่สุดเพราะคิดว่ามันอบอุ่นดี ถึงแม้จะเป็นหน้าหนาวก็เถอะ แดดยามเช้า ดอกหญ้าตามทุ่งนา ฟ้าครามๆที่มองดูสูงสุดตา กลิ่นของต้นข้าว คึดฮอดๆๆๆ

[หมวยลำเค็ญ]

ถึงจะไม่เข้าใจภาษาทั้งหมด แต่ก็ชอบมากๆ อ่านกี่ทีก็สนุก
เราเป็นคนเมือง เคยไปเที่ยวอย่างนั้นก็ไม่มีโอกาศได้ทำกลัวเค้าว่ากระเดะ จับนั่นนี่ไม่เป็น

[pjny_tem]

คิดฮอดสมัยเกี่ยวข้าวแต่ก่อนแด๊  น่าฮักแฮงทั้งอุ่นและเดี๋ยว

[gupalz]

ไม่ค่อยเข้าใจ แต่โดยรวมอุ่นน่ารักอ่ะ

[PetitDragon]

เห็นภาพเลยอ่ะ


นึกถึงว่าวตัวเองสมัยเด็กๆที่ปู่ทำให้ จะมีคล้ายๆ ธนูติดกับว่าว พอว่าวมันติดลมแล้ว จะมีเสียงดังเหมือนกัน


 

[beery25]

 

[CarToonMiZa]

นู๋อุ่นน่ารักตลอดศก 

[CanonDNattari]

ต้องมีการทำข้าวหลาม ปลาช่อนหลาม ข้าวจี่ อีก หน้ามะขาวสุกด้วยนิถ้าจำไม่ผิด
คิดถึงหน้าเกี่ยวเข่าเหมือนกัน

[malula]

อิฉันเป็นเด็กบ้านนอกคนหนึ่งที่ไม่เคยมีประสบการณ์เหล่านี้เลย
อ่านแล้วก็สุขใจ นึกภาพตาม
อุ่นปรับตัวได้เก่งมาก กล้ากินปลาไหลด้วย นับถือ ๆ
เดี๋ยวเก่งทุกอย่าง เหมาะกับการเป็นหัวหน้าครอบครัว อิอิ

[DexTunG]

     +1

[ToffeE_PrincE]

 

 

[uknowvry]

อยากกิน!!! ทุกอย่างเลยค้าบ บรรยากาศสุดยอดมาก อยากมุดเข้าไปเห็นกับตา ....

[kanda53]

อ่านแล้วหิววว...อยากทานหมดเลย..ยกเว้นปลาไหลนะ..
ได้บรรยากาศดีจัง...รู้สึกหนาวตามนู๋อุ่นไปด้วย...
ข้าวทุกเม็ด...ได้มาด้วยความเหนื่อยยากจริง ๆ... 

  น้องอิ๊ก 

[Homepage]

อ่านแล้วรู้สึกอบอุ่นตามเลยครับ >< อยากมีโอกาสแบบนี้กับเขาบ้าง
ทุ่งนา ดอกหญ้า หน้าหนาว ตอนกลางคืนก็ผิงไฟกัน คุยนั่นนี่กัน คงมีความสุขน่าดู , ชอบบรรยากาศแบบนี้มาก
มาต่อไว ๆ นะครับพี่อิ๊ก ^ ^

[kenghan]

อ่านแล้ว อยากลองไปทำบ้างจัง