หัวข้อ: ตกลงเราเป็นอะไรกัน (เต-ชีน) เตมาเอง 13/11/55 จบแล้ววว รบกวนย้ายให้หน่อยครับ

[due]

"เต...มึงเอาหัวออกไปจากหลังกูก่อนได้มั๊ย เห็นมั๊ยเนี่ยว่ากูกำลังอ่านหนังสือสอบอยู่ มึงไม่ต้องอ่านก็อย่ามากวนกูดิ"
"มึงก็อ่านไปดิ มาชวนกูคุยด้วยทำไมละ กูแค่แปะหัวกับหลังมึงเฉยๆหรอก"
"ไม่เอา มันอ่านไม่ถนัด อยากนอนไปนอนบนเตียงโน่น มาซบหลังกูทำไม " ตั้งแต่กลับจากฝึกงานเรียกได้ว่าเตติดผมแจเลยครับ ไม่ว่าผมจะไปไหน ทำอะไรต้องมีมันเป็นเงาตลอด อาจเป็นเพราะมันว่างด้วยมั้งเลยมีเวลามาก่อกวนผมได้ และอย่างตอนนี้ผมนั่งอ่านหนังสืออยู่ที่โต๊ะในห้องนอน แล้วก็มีลูกควาย (เกรงว่าถ้าเรียกลูกลิงจะดูน่ารักไป)มานั่งซ้อนอยู่ข้างหลังแปะหัวแหมะมาตรงหลังผมเป๊ะ ตอนแรกผมก็งงๆนะว่ามันจะลากเก้าอี้ที่โต๊ะกินข้าวมาทำไม แต่อนนี้กระจ่างละ
"กูจะซบ จบมั๊ย" 

มันกลับมาากฝึกงานได้อาทิตย์หนึ่งแล้ว ส่วนผมก็ยุ่งหัวหมุนกับการสอบ ไหนจะต้องอ่านหนังสือ ไหนจะต้องไปติวกับรุ่นพี่รุ่นเพื่อน แต่เตนี่สบายปรื๋อ สะดือโบ๋เลยเพราะมันไม่มีสอบแล้วสรุปงานก็ส่งไปแล้วด้วย ง่ายๆคือมันมีเวลาว่างโคตรเยอะที่จะก่อกวนให้ผมปวดหัวได้ มันบอกถึงสาเหตุที่มันติดผมด้วย มันบอกว่ามันไม่อยากอยู่ห่างผมแม้แต่วินาทีเดียว  แต่ผมรู้มันอยากกวนประสาทผมมากว่าและมันก็ทำได้เกินความคาดหมายด้วย

"เต มึงหายใจเบาๆหน่อยได้มั๊ย?"
"นี่มึงยุ่งกระทั่งจังหวะหายใจกูเลยเหรอ"
"กูจะไม่ยุ่งเลยถ้ามึงไม่หายใจรดหลังกูอยู่เนี่ย"
"แล้วทำไม?"
"กูเสียวเว่ย"
"หึหึหึ"
ลมอุ่นๆพอร้อนรดรินหลังอยู่ ใครจะไม่เสียวบ้างละ ยิ่งผมไม่ใส่เสื้ออยู่ด้วย ขลุกซู่ทั้งตัวแล้วเนี่ย ถ้าเกิดผมทำไรมันขึ้นมา บทนี้ผมก็อานไม่จบพาลจะเสียเวลาไปกับวิชาอื่นอีก กูจะบ้าตาย






"เต...ไปนอนบนเตียงได้แล้ว" ผมมืออ้อมหลังไปขยี้ผมันเบาๆเพื่อปลุกให้ตื่น
"หื้มมมม....มึงอ่านจบแล้วเหรอ?" เสียงงัวเงียมาเชียว
"มีอีกนิดหนึ่ง แต่มึงไปนอนบนเตียงได้แล้ว นอนท่านั่งนานๆอย่างนี้เดี๋ยวก็เมื่อยทั้งตัวหรอก....อะไรเหนียวๆที่หลังกู อย่าบอกนะว่าน้ำลายมึง หยี๋ๆๆๆๆๆ ซกมกวะเต" ผมผลักหัวมันจนเซไปข้างหนึ่ง แต่ดูเหมือนการทรงตัวของมันจะแย่มากถึงมากที่สุด เพราะงั้นผมจึงยื่นมือไปรับหัวมันก่อนที่จะเซจนล้มจากเก้าอี้ แน่ะ ยังมีหน้ามายิ้มแฮะๆใส่กูอีก
 "น้ำลายแค่นี้ทำเป็นรังเกียจ ทีดูดปากกูเอา ดูดปากกูเอา มึงก็กินน้ำลายกูไปเหมือนกันแหละ"
"เปรียบเทียบกันได้นะมึง"
"หรือไม่จริง" ขี้เกียจเถียงกับมันละ แต่จะว่าาเตนี่เก่งเนอะ ปากก็เถียงฉอดๆ แต่ตานี่หลับพริ้มเชียว สามารถมากแฟนกู ไม่มีแรงจะลืมตา แต่กลับมีแรงมาแหกปากเถียงผมอยู่เนี่ย
"เออๆ ไปนอนไป " ผมผลักๆมันไป แต่มันไม่ยอม ยื้อแขนผมไว้ซะงั้น
"กี่โมงแล้วอ่ะ?"
"ตี 2"
"เหรอ ดึกเนาะ" จะสว่างแล้วต่างหาก แต่ไม่เป้นไรครับเพราะพรุ่งนี้ผมสอบบ่าย
"เต มึงไม่ไหวแล้วเหอะ ไปนอนไป จะลืมตายังไม่มีแรงเลย ไป"
"อย่าผลักดิ กูไม่มีแรงจะทรงตัว...ฮ้าววววว....เดี๋ยวกูไปทำไรให้กินนะ"
"ไม่เป็นไร กูไม่หิว"
"ไม่เป็นไร กูรู้มึงเกรงใจ กันเองอย่าได้เกรงใจ" ผมไม่ได้เกรงใจเลย แต่เกรงว่าสภาพมันตอนนี้จะทำครัวแตกมากกว่า หยิบจับไรจะมีแรงรึเปล่าก็ไม่รู้
"ถ้าอยากช่วย มึงช่วยไปนอนบนเตียงไป"
"สัญญาเดี๋ยวนอนเลย แต่ขอกูหาไรให้มึงกินก่อนนะ มึงอ่านหนังตั้งนาน ดื่มไรอุ่นๆดีกว่า เดี๋ยวกูไปเวฟนมอุ่นให้"
"ตามใจ" ขัดไปก็เท่านั้น แล้วจะขัดไปเพื่อ......มันก็เดินเอียงซ้าย 3 เอียงขวา 2 ก้าวหน้า 1 หลัง 2 นี่ตกลงมันง่วงหรือมันเมากันแน่วะ





"เพล้ง!!!!!!!!!!!!!!" เป็นไงละ เกิดเรื่องจนได้
ผมผละจากหนังสือเดินออกไปหามันที่โซนครัว

ก็เห็นมันยืนสะบัดหัวไปมา ไล่ง่วงมั้ง
พอมันเห็นหน้าผมเท่านั้นแหละ หน้าแหยเลยทีเดียว ผมทำไรไม่ได้นอกจากส่ายหัวอย่างเดียว จะดุก็ไม่กล้ากลัวมันเสียใจอีกเพราะมันตั้งใจทำให้ผม
"เป็นไรมากมั๊ย?"
"แก้วแตก" เสียงมันอ่อยๆ คงกลังผมดุชัวร์
"หมายถึงมือมึงอ่ะ เจ็บมั๊ย โดนลวกรึเปล่า?" พอผมจะจับมือมันมาดูเท่านั้นแหละ ผลุบซ่อนไว้ข้างหลังทันที
"ไม่ ไม่ ไม่เจ็บเลย...สบายมาก"
"ส่งมือมาให้กูดีเลยเต เดี๋ยวนี้"
"ก็บอกไม่เป็นไรไง มึงไปอ่านหนังสือเหอะ" เหมือนพ่อกำลังดุลูกเลยเว่ย  แต่นี่ไม่ใช่ มันเข้มข้นกว่านั้น
"เดี๋ยวนี้....ยังอีก" เห้นมันยึกๆยือๆ เลยต้องส่งเสียงเข้มอีกระลอก
"บ้าอำนาจ" ปากบ่น แต่ก็ยอมเอามือมาให้ผมดู
"นี่นะ ไม่ได้เป็นไร แดงซะขนาดนี้"
"ก็ไม่เจ็บนิ"
"เดี๋ยวมันจะพอง..."
"ไม่พอง"
"ทำไมต้องเถียง"  มันหุบปากฉับทันที "มานี่"
"ไปไหน?"
"เอ็มเคมั้ง"
"กูหิวพอดีเลย" หึหึหึ หลุดขำเลย
ผมพามันไปล้างมือให้น้ำไหลผ่านมือจะได้ไม่แสบไม่พอง สงสัยคงโดนไม่เต็ม ถ้าเต็มนะ ป่านนี้มันกรี๊ดห้องแตกแล้ว

"ไปรอหน้าทีวีก่อนไป" ผมก้มเงยๆหาของในตู้เย็น
"แล้วมึงอ่ะ?"
"หาของอยู่" ยิกๆที่หลังผมละ
"ไปพร้อมกันได้ไหม" ดูดิ มันติดผมขนาดไหน
"เข้ามาอยู่ในท้องกูเลยมั๊ยเต"
"อิ๊กๆๆๆๆ" มันหัวเราะอิ๊กๆอ๊ากๆเล็กน้อยในคอ  ปวดหัว หนังสือก็ยังอ่านไม่จบ



"เย็นอ่ะชีน" ผมเอาเจลใสที่แช่ในตู้เย็นมาทามือให้มัน
"นั่งนิ่งๆได้ไหมเต กูทาไม่ถนัด"
"ก็มันเย็นๆ ลื่นๆ"
"หรือจะรอให้มือพองก่อน แล้วมันจะค่อยๆบวม เป็นแผลลุกลาม รักษาไม่หาย ต้องตัดอย่างเดียว มึงจะเอาอย่างนั้นเหรอ"
"อย่ามาหลอก กูโตแล้ว" แต่ก็เห็นมึงนั่งนิ่งเลยนะ หึ


สรุปผมได้นอนตอนตี 5 บ่ายโมงไปสอบ เจริญละกู

"เต...มึงแต่งตัวจะออกไปไหน?" ก็ปกติถ้ามันอยู่ห้องมันใส่แก่เกงขาสั้นแล้วก็เสื้อกล้าม แต่นี่มาทั้งยีนส์ เสื้อแขนยา รองเท้าซะเต็มยศพร้อมรบ
"ไปมหาลัยไง" ยืนเถียงกันหน้าประตูนี่แหละ
"ไปทำไม ทำไมไม่อยู่ห้อง" ไม่ใช่ไรหรอกครับ ข้างนอกอากาศร้อนจะตาย ทำไมไม่นอนตากแอร์ให้ฉ่ำอยู่ในห้อง
"ไปให้กำลังใจมึงไง...ไป" มันพยักหน้าหงึกหงักๆชวนผม เห้นผมไม่ทันใจมันมั้ง ลากแขนเลยทีนี้ เอากับมันสิ






"โหว เฮียมาคุมชีนมันเหรอ...ใช่เลยเฮีย ช่วงนี้น้องปีหนึ่งนะตามกร๊ดไอ้ชีนจมเลย"
"จริงเหรอ?!!!!!" เอาเข้าไป ไปบ้าจี้ตามไอ้พีทมันอีก
"ไม่ต้องมามองกูด้วยสายอย่างนั้นเลยมึง...มึงก็เหมือนกันไอ้พีทยิ่งรู็ว่ามันบ้าจี้อยู่ยังไปแกล้งมันอยู่ได้ "
"ก็จริงอ่ะ...วันก่อนนะเฮีย ผมเห็นน้องหมิวหน้าตาน่ารักมากเอากล่องขนมหรืออะไรซักอย่างนี่แหละส่งให้สามีเฮีย...โอ๊ย!!!!" เตโบกเหม่งมันไปหนึ่งที สงสัยตั้งรับไม่ทันกับคำว่าสามี ฮาดี นั่นไง งานเลยย้ายมาที่ผม
"จริงมั๊ยชีน?"
"ก็...ก็"
"กูถามว่าจริงมั๊ย?" ไอ้พีทหัวเราะคิกคักถูกใจใหญ่เลย อย่าให้ถึงตากูมั่งนะมึง
"จริง " ก็ผมไม่อยากโกหกนิ
"ก็แค่นั้น"
"อ้าว" ผมนี่ลุ้นซะตัวเกร็ง แต่มันกลับตอบสบายๆว่า ก็แค่นั้น
"เอ๊ย" แต่ไอ้พีทคงงงปนผิดหวังที่เตไม่โกรธผม ขำหน้ามันอ่ะ
"แค่มึงไม่โกหก กูก็พอใจแล้ว....ดีมากพีทน้องรักมีไรก็บอกเฮียนะ ทำดีเฮียมีรางวัลให้" มันเดินไปโอบไหล่ไอ้พีทและตบบ่ามันเบาๆเหมือนพอใจในผลงสนของไอ้เลวเพื่อนผม
"แฮ่มๆๆๆๆๆ" ผมกระแอมสองสามที
"เป็นไรชีน ตีนติดคอเหรอ" ไอ้พีทถาม แต่เตนี่ยกมืออกจากบ่ามันไปเรียบร้อยแล้ว รู้งานดีมากครับคุณแฟน
ผมไม่ได้ขี้หึงนะ แต่หวงมากกว่า


สอบเสร็จลงมาใต้ตึกเห็นไอ้ตัวดีนอนฟุบอยู่บนโต๊ะแล้ว
ผมใช้เวลาในการสอบนานเหมือนกัน 3 ชั่วโมงเต็มกันเลยทีเดียว ตอนนี้เลยปาเข้าไป 5 โมงแล้ว
"เต ตื่น"
"หืม....สอบ ฮ้าว.....เป็นไงบ้าง" หน้ายับเชียว
"พอได้ กลับห้องกัน"
"กูหิวอ่ะ"
"แล้วจะกินไร"
"เอ็มเค"
"อืม ลุกขึ้น"


แล้วมื้อนั้นเราก็ไปมีความสุขกันที่เอ็มเค

[Rafael]

ฮ่าๆ
เตติดชีนมากเลยนะ
แต่ชอบอะ น่ารักดี หุหุ

[Bejae]

ต้องเข้าใจเตนะ ห่างจากชีนไปตั้งหลายเดือน
ต้องก็คิดถึงมากเป็นธรรมดาแหละ แหงมๆๆๆๆ
พีทนี่เป็นสีสันของเรื่องนี้เหมือนกันนะ อิอิ

[Mura_saki]

รักซีน น่ารักอ่ะ

[p_a_n]

น่ารักเว่อร์ๆ  แหม  ก็คนมันคิดถึงนี่เนอะ

[shoi_toei]

น่ารักไปแล้วววว

[mystery Y]

สุขอยู่ที่ใด?=เอ็มเคสุกี้~ ใช่ไหมเต-ชีน 5555+

[why yyy]

เตติดขนาดนั้นเลย?

[Bejae]

แวะมาบอกว่าคิดถึงเตชีนมากมาย ย

[JA(e)jung]

นี่ถ้าเตเข้าห้องสอบได้  เตคงไปนั่งหลับเอาหัวแปะหลังชีนตอนสอบอ่ะ ฮ่าๆๆๆ 

[Rafael]

คิดถึงทั้งสองคนจังงงง
อิอิ
คุณดิวด้วยน้าา

[JA(e)jung]

เข้ามาดัน ฮึบๆ 

[BBlabong]

หายไปไหนแล้ววว คิดถึง ๆ

[Bejae]

รอเตชีน รอคุณดิว ฮึบๆ

[due]

ปีใหม่พวกผมตกลงกันว่าจะไม่กลับบ้าน จะอยู่ฉลองด้วยกัน ก็เป็นปีสุดท้ายของพวกผมแล้วนิ
พวกเราเริ่มเตรียมสะเบียงเมากันตั้งแต่วั้นที่ 30  ก็วันนี้แหละครับ
เรียนกันเสร็จก็นัดมาเจอกันที่ดอกบัว ฮ่าๆๆๆๆๆ
คิดสภาพตามนะครับ ผู้ชายตัวควายๆ 6 คน มาเดินเข็นรถเข็นกันอยู่ เป็นภาพที่น่าสังเวชอนาถใจมาก แล้วเรื่องเสียงดังนี่หายห่วง เพราะไอ้พีทกับดิมนี่มันแข่งกันแหกปากเหลือเกิน ไอ้ต่อก็ไม่ไหวจะปราม ถึงห้ามไปดิมมันก็ไม่ฟัง ส่วนไอ้พีทมันบอกว่าฉลองโสด เพราะฝนแฟนมันต้องกลับบ้าน

"พวกมึงสองตัวจะแหกปากเถียงกันทำไมนักหนา กลัวเค้าไม่รู้รึไงว่าพวกมึงมีลูกกระเดือก แม่ง แหกปากเสียงดังอยู่ได้" สงสัยจืดมันคงทนไม่ไหว ไอ้นี่แรมด้านความอดดทนต่ำเตี้ยเรี่ยดินมาก แต่ผมก็ขอขอบคุณมันมาก เพราะไอ้สองตัวนี่หุบปากฉับเลย
"หัวเราะไรพี่ต่อ"
"กูเตือนดีดีแล้วไม่ฟังเอง" ดิมมันหงอยปากอยู่นิดเดียวก็หันไปกัดกับไอ้ต่ออีกและ พลังเยอะเหลือเกิน
"กูว่า ขืนพวกเราไปกันกลุ่มใหญ่แบบนี้กว่าจะซื้อของเสร็จมันเสียเวลา หูก็จะบอดด้วย  เอางี้ดีกว่า แบ่งกันไปเป็นคู่ๆ กลุ่มหนึ่งซื้อเครื่องดื่ม กลุ่มหนึ่งซื้อพวกอาหารของแกล้ม ส่วนอีกกลุ่มก็พวกขนม ตกลงมั๊ย" จืดมันเสนอความคิด พวกเราทุกคนนก็เห็นด้วย แต่ปัญหามันเกิดก็ตอนที่ว่าใครจะไปกับใครนี่แหละ
"ผมจะไปกับเฮีย" อันนี้เสียงไอ้พีท
"เอ๊ย ได้ไงกูจะไปชีน" ผมเถียง แต่หมาชีนยืนซะเฉย
"ไม่เอาๆ ผมจะไปกับเฮีย เฮียกับมันห่างกันนิดเดียวไม่ตายหรอกน่า"
"แล้วมันอะไรของมึงนักหนาห๊าไอ้พีท มึงไปกับคนอื่นก็ไม่ตายเหมือนกันแหละ ไม่รู้แหละกูจะไปกับชีน" ช่วงนี้ผมยิ่งติดๆมันอยู่ ถ้าสิงร่างมันได้นะ ผมทำไปแล้ว
"เต มึงไปกับไอ้พีทก็ได้ เดี๋ยวกูไปพี่จอมเอง" ดูไอ้ตัวดีของผมดิ  ผมนี่สู้เพื่อเราแทบตาย แต่มันกลับถีบหัวผมส่งแบบสบายๆ  แต่ไอ้พีทนี่พยักหน้าหงึกๆใหญ่เลย
"พี่ต่องั้นเราไปกัน"
"แล้วใครบอกูจะไปกับมึงดิม"
"อ้าว...."
"ชีน เดี๋ยวมึงไปกับดิมนะ กูไปกับจืดเอง เรื่องเครื่องดื่มกูกับจืดถนัดมากๆ....ไปจืด" แล้วไอ้ต่อก็ดึงมือจืดไปเฉ้ย โดยหาได้สนใจสายตาของพวกผมไม่ พวกผมนะไม่เท่าไร แต่ดิมนี่สิท่าจะไม่ค่อยดีเพราะมันยิ้มมากกว่าปกติ
"เต งั้นมึงไปซื้ออาหารกับแกล้มนะ เดี๋ยวกูกับดิมไปหาซื้อหนมเอง"
"กูไม่อยากห่างมึงเลยชีน" ทำเสียงอ่อยๆเผื่อมันใจอ่อน
"อย่าเวอร์เต  ไอ้พีทดูแลเตดีดีด้วย" แอบยิ้มครับ ก็มันห่วงผมนิ
"มึงไม่เวอร์เลยนะไอ้เพื่อนชีน แหม เฮียกับกูไปซื้อของกินไม่ได้ไปกู้กับระเบิดซะหน่อย ทำไมมึงกลัวหนวดปลาหมึกจะมาพันคอเฮียรึไง กลัวหนวดกุ้งทิ่มลูกกะตาเฮียรึไง กลัว..."
"พอๆไอ้พีท พูดมากอยู่ได้ จะไปด้วยกันก็ตามมา" ต้องช่วยสุดที่รักครับ เพราะมันคงสู้ฝีปากของเพื่อนมันไม่ได้แน่ ได้แต่ยืนอ้าปากพะงาบๆ

"เฮียนี่เลือกซื้อของสดเก่งเนอะ เตรียมตัวเป็นแม่บ้านแม่เรือนเต็มที่เลยเนาะ" ชะงักมือกึกที่กำลังเลือกปลาอยู่ทันที
"พูดบ้าไรของมึงไอ้พีท" ปากด่ามันแต่รู้สึกว่าแก้มตัวเองกำลังร้อนได้ที่แล้ว
"ก็เห็นบอกว่าเลือกปลาต้องเลือกที่ตาใส เลือกกุ้งต้องดูที่สีสด ไม่มีกลิ่น เลือกหมึกต้องดูที่นั่นที่นี่ถึงจะได้ของดี"
"ก็แม่กูบอกมา" อย่างที่บอกผมใช้ชีวิตติดอยู่กับแม่เยอะกว่าพี่ๆ ผมเลยได้วิชาพวกนี้ติดตัวมา ไม่ได้เตรียมมาเป็นแม่บ้านให้ใครซะหน่อย ไม่เคยคิดไม่เคยฝันว่าจะต้องไปเป็นแม่ศรีเรือนให้ใครด้วย
"แล้วตอนที่เฮียเลือกชีนเพื่อนผมนะ  แม่เฮียบอกว่าไงบ้างละ  แม่แนะวิธีเลือกป่ะ?  " ไอ้เลวนี่พอรู้ว่าผมเขิน แม่งใส่ใหญ่เลย  ผมไม่ตอบแต่เข็นรถเข็นหนีมัน แต่มันหัวเราะคิกๆไล่ตามหลังผมมาอีก
"นะเฮีย บอกหน่อยดิ แม่แนะวิธีเลือกคู่ชีวิตเฮียยังไงบ้างถึงได้มาตรงกับเพื่อนผม หรือว่าเฮียเลือกของเฮียเอง แม่ไม่ได้สอน" กูเขินว้อย
"แล้วมึงจะถามกูหาพระแสงไรว้า"
"ก็ผมอยากรู้นี่ นะเฮียนะบอกหน่อยดิ เผื่อผมจะได้ลองเอาไปใช้บ้าง" เอ๊ะ ไอ้นี่ชักยังไงๆ
"แม่ได้บอกไว้ กูเลือกของกูเอง" ผมก็บ้าจี้ตอบมันไปซะงั้น
"ผมว่าแล้วเชียว"
"ว่าอะไรของมึง?"
"แม่ที่ไหนจะสอนลูกชายให้หาเขยเข้าบ้าน"
"เชี่ยพีท...!!!!!" ผมนี่แทบจะเอาหมูสดยัดปากมันจริงๆ แม่งพูดซะอย่างมันกับผมอยู่กันแค่สองคน
"เฮียยยยย เอาหมูออกห่างหน้าผมเลย จะอ้วก"
"กูไม่เอายัดปากมึงก็บุญเท่าไรแล้ว  แม่ง แหกปากซะไม่คิดว่ากูจะเขินบ้างรึไง" ผมเขินนะครับ ไม่ได้อาย อายทำไม สุดที่รักแฟนผมออกจะหล่อ
"โอเคๆ ไม่แกล้งแล้วเฮีย แล้วแม่เฮียไม่เคยสอนวิธีเลือกคู่ชีวิตบ้างเลยเหรอ หรือสอนแค่วิธีเลือกซื้อของสดทำอาหาร" ดูถูกแม่กู
"ก็มีบ้าง"
"ส อนว่าไงเฮีย" แล้วมึงจะตื่นเต้นทำไม
"เลือกคนที่เค้ารักเรา เรารักเค้า เรารักกัน" แม่ผมสอนมาแค่นี้แหละ
"แม่เฮียโคตรเทพเลยวะ" ผมก็ว่างั้น
ได้ของกันครบแล้วก็ไปยืนแกล่วแถวๆแคชเชียร์เพื่อรอคนอื่นๆจ่ายตังค์



ต่อ-จืด
"ทำไมอยากมากะกู เกิดตัดใจจากกูไม่ได้รึไง" มือผมชะงัก ตาแข็งไปสองวิ เพราะคำถามกวนตีนจากไอ้คนที่ยืนมือกอดอกอยู่ข้างหลังผม
"ก่อนถามนี่คิดแล้วใช่มั๊ยจืด? อ่ะ เอาไป" ผมส่งเครื่องดื่มที่ทำให้ตับแข็งอย่างเร่งด่วนให้มันสองขวด ก่อนจะหันไปเลือกอย่างอื่นต่อ พวกผมชอบไม่เหมือนกัน บางคนชอบเหล้า บางคนชอบเบียร์ บางคนชอบแบบต้องมีอย่างอื่นผสม แต่พอตั้งวงกันไปซักพัก อะไรอยู่ตรงหน้าแดกได้หมด ยังสงสัยอยู่เลยแล้วจะเลือกไปทำไมให้มันวุ่นวาย
"นี่เดี๋ยวนี้มึงมือกล้าตีนแข็ง กล้าเถียงกูแล้วเหรอ?"
"ก็กูไม่รักมึงแล้วนิ หึหึหึ" มันเล่นมา ผมก็เล่นไป อย่าคิดว่าผมจะยอมให้นะ มันนี่ถึงกับชี้หน้าด่าผม แต่คงด่าไม่ออก ได้แต่ทำปากพะงาบๆเหมือนปลาดุกหายใจเลย
"ใช่ซี่ กูมันเก่าแล้วนิ"ผมหลุดขำออกมากับคำพูดประชดๆน่ารักของมัน แต่ก็ไม่ได้สนใจ ยังคงตั้งหน้าตั้งตาเลือกขวดหลากสไตล์ตรงหน้าต่อ
ผมคงพูดได้ไม่เต็มปากว่าผมตัดมันออกจากใจหมดแล้ว ผมรักมันมาเกือบ 4 ปี แล้วจะใช้เวลาลืมเพียงแค่ไม่กี่เดือน มันคงเป็นไปไม่ได้สำหรับผมนะ แต่สำหรับคนอื่นผมไม่รู้
แต่มันก็ไม่ได้ทรมานเหมือนที่ผ่านๆมา แต่ก็คงไม่ปฏิเสธว่าผมกำลังเพิ่มใครอีกคนเข้ามาในใจอย่างช้าๆ และดูเหมือนว่าพื้นที่มั่นในใจผมประมาณครึ่งหนึ่งกำลังถูกรุกรานจากไอ้เด็กกวนตีนที่ผมเพิ่งสลัดทิ้งไปเมื่อกี้
"เอ้า นี่ของโปรดของปรานมึง" ผมยื่นขวดสวยแต่น้ำข้างในนี่ปาดคอกันเลยทีเดียวให้มัน มันมองหน้าผม
"มึงจำได้?"
"ก็ไม่เคยลืมนิ" ผมก็จัดการเลือกต่อจนได้ของชอบของทุกคน แต่พอตั้งในวงนะ แม่งก็ชอบกันทุกคนทุกขวดนั่นแหละ แล้วจะเลือกให้เหนื่อยเพื่อ?
"จืด เดี๋ยวกูขอแวบไปแถวตู้แช่นมหน่อย"
"มึงไม่ชอบแดกนมนิ"
"ซื้อไปเผื่อเด็กมันหน่อย" เด็กมันกำลังโต
ผมแวบออกไปแป็บเดียว ก็กลับมา มาถึงเห็นมันยืนยิ้มแบบทำให้ตีนผมกระตุกได้รออยู่แล้ว มันมองนมขวดใหญ่ที่ผมถืออยู่แล้วก็ยิ้ม กวนตีนวะ
"ไปยืนรอพวกนั่นแถวๆที่จ่ายตังค์ดีกว่าไป" ผมชวนจืดออกเดินต่อ
"ดูมึงจะไปได้ดีกับดิมนะ หลังกลับจากฝึกงานกูเห็นพวกมึงสนิทกันมากขึ้น"
"เหรอ กูเห็นมันเอาแต่เถียงกู ชวนกูทะเลาะตลอด เลยไม่รู้ว่าสนิทกันมั๊ย"
"เชี่ยต่อ พูดถึงน้องมันเฉยๆก็ได้ ไม่ต้องทำตาหวานเยิ้ม เสียงหวาน กูเลี่ยน"
"ฮ่าๆๆๆ กูทำแบบนั้นเหรอ ไม่เห็นรู้เลย" ไม่รู้จริงๆนะครับ ไม่ได้โม้
"กูดีใจนะที่มึงมีความสุข"
"มึงก็เป็นส่วนหนึ่งความสุขของกูนะจืด" ผมขยี้ผมมันจนกระจายเลย
"กูมีค่าขนาดนั้นเชียว?"
"มึงไม่ได้มีค่าขนาดนั้นหรอก แต่มึงมีค่าแค่เท่าเดิม"
"ขอบใจเพื่อน"
"โหๆ ตาแดง อย่าร้องนะเบบี๋จืด "
"เชี่ย ลมแอร์เข้าตากูหรอก" โอเค กูจะโง่ "แล้วมึงเลือกมากับกูแบบนี้ ดิมมันจะไม่เข้าใจผิดเหรอ เดี๋ยวมึงก็ต้องไปง้อมันอีก"
"ไม่เคยเหอะ"
"เหรอออออออ?"
"เออ!!! ตามใจเยอะเดี๋ยวแม่งก็เอาแต่ใจอีก แค่นี้กูก็จะเอามันไม่อยู่แล้ว เด็กบ้าไรวะ อะเลิทเกินเหตุ ไฮเปอร์สุดขอบพูดจนหมาหลับ มึงคิดดูละกัน ปล่อยให้นอยด์แดกซะบ้าง"
"กูพูดถึงมันนิดเดียว แต่มึงร่ายซะยาวเลยเนาะ มึงไม่ได้หลงน้องมันเลยว่างั้น"
"ก็เด็กมันยั่ว "
"เชี่ยต่อ!!!! มึงเหมือนตาแก่หื่นกามลามกเลยวะ" มันกระแดะมากครับ ถอยกรูดซะห่างผมเป็นวาเลย
"จืด มานี่ดิ กูมีไรจะบอก" ผมกวักมือให้มันกลับมายืนใกล้ๆ แต่ดูเหมือนมันจะยังลังเล
"บอกมาเลยก็ได้ กูรังเกียจมึง" เชี่ย
"เรื่องนี้พูดดังไม่ได้ ส่วนตัวมากๆ"
"มึงอย่ามาลามกกับกูไอ้ต่อ กูถีบติดฝาแน่"
"มาดิ เร็ว" มันก็ยอมกระเถิบมา แต่ยังห่างอยู่ ผมเลยเข็นรถไปหามันเองซะเลย
"มีไรว่ามา?"
"มึงไม่เคยเก่าสำหรับกูนะ..."
"อืม" มันยิ้มนิดหนึ่ง
"เพราะกูยังไม่เคยได้ใช้มึงเลย" ผมไม่รอจนมันมีปฏิกิริยาตอบกลับ ก็เผ่นแนบแล้ว เลยได้ยินแต่เสียง
"ไอ้หมาต่อ มึงตาย!!!!!!!!" ฮ่าๆๆๆๆๆ



ชีน-ดิม
"เชี่ย คนพวกนี้จะมองไรกูกับมึงนักหนาวะ หน้ากูไปเหมือนบรรพบุรุษพวกมันรึไง" ไอ้นี่พูดเสียงไม่เบาเลยครับ ผมก็เข้าใจคนที่มองนะ ผู้ชายตัวพี่ๆควายมายืนเลือกขนมกินเล่น แบบเด็กๆ ก็ไอ้พีทมันชอบเยลลี่แบบนิ่มๆ เลยมาซื้อให้มันหน่อย เลือกเสร็จผมก็ชวนมันไปแถวขนมที่เด็กกินได้ ผู้ใหญ่กินดี ยิ่งถ้าได้แกล้มเหล้ายิ่งอร่อย
"เป็นไรมึง หน้าบูดเป็นแห้วเลย" ผมหยิบหนมใส่รถเข็นเรื่อยๆ มันก็เข็นเรื่อยๆ เรื่อยจนล้อมันชนเข้ากับเท้าผม
"เชี่ย ใจมึงลอยไปไหนกันวะ ชนกูเจ็บแล้วเนี่ย" ยัง มันยังไม่สำนึกอีก
"ลอยไปหาพี่ต่อแล้ว" กูประชด...ผมก้มดูหน้าแข้งตัวเอง แดงเลย กูจะฟ้องเต คอยดู
ผมก้มหน้าก้มตาเลือกขนมต่อจนเกือบจะเต็มรถเข็นแล้ว ไอ้บ้าที่มากับผมนี่ไม่ได้ช่วยไรเลย ยืนจับรถเข็นเฉยๆ
ผมว่ามันคงนอยด์แดกที่พี่ต่อเลือกไปกับพี่จอมแทนที่จะมากับมัน ผมเองไม่เห็นเป็นไรเลยที่ไม่ได้ไปกับเต
เมื่อเห็นว่าได้ขนมมากพอ ผมก็ชวนมันไปรอแถวจ่ายตังค์
แต่เห็นมันรื้อๆในรถเข็นจนหนมกระจาย บางห่อก็หล่นพื้น เฮี้ยนไรนักหนาวะ
"ชีน มึงไม่ได้หยิบโก๋แก๋รสกะทิมาเหรอ?" มันเงยหน้าจากรถเข็น ผมว่าถ้ามันลงไปในรถเข็นได้ มันคงไม่รอช้าแม้แต่วิเดียว
"ไม่ได้หยิบ เตไม่ชอบ กูก็ไม่ชอบ เลยไม่ได้หยิบมา"
"มึงหยิบแต่ของที่มึงกับแฟนมึงชอบมาว่างั้น"
"เออ ทำไมมึงชอบกินโก๋แก๋รสกะทิเหรอ"
"เปล่า" มันพูดพลาง สอดส่ายสายตาไปตามชั้นวางพลาง
"อ้าว แล้วถามทำไม?"
"พี่ต่อชอบ"
"อืม" แฟนมึงชอบ แล้วกูจะไปรู้แจ้งมั๊ยละ
พอเจอมันหยิบมาใสตะกร้า 5 ห่อใหญ่เลย
"เอ๊ย เยอะไปเปล่ามึง?"
"กูจะหัดชอบกินด้วย" เป็นเอามาก

" เต มึงว่าพี่ต่อชอบกูบ้างรึยังวะ"มือผมชะงักตอนที่กำลังเลือกขนมใหม่อีกรอบ เมื่อกี้ลืมไปครับเลือกแต่ของชอบตัวเองกับเต เลยต้องเอาของที่เป็นกลางเผื่อทุกคนด้วย
"หืม?"
"พี่ต่อไม่เห็นไรกับกูเลยวะ บ่นกูก็เท่านั้น ดุกูก็เท่านั้น ห้ามโน่น ห้ามนี่ ไม่เห็นเคยแสดงอะไรเลนที่สื่อว่ารักว่าชอบอะ่"
"เหรอ?"
"อืม"
"มึงรอมาได้ตั้งนาน รออีกหน่อยจะเป็นไรไปละ" ผมว่าถ้าพี่ต่อไม่ได้คิดไรกับดิมจริงๆ พี่ต่อคงไม่ยอมให้มันมาป้วนเปี้ยนวุ่นวายอยู่รอบๆตัวพี่แกหรอก คงไม่บ่นโน่น ห้ามนี่ ดุนั่นให้เหนื่อยตัวเองเปล่าๆ คนเราถ้าไม่สนใจซะอย่าง เฉยดีที่สุด แต่นี่พี่ต่อไม่ยอมอยู่เฉย
"มึงคิดว่างั้นเหรอ?"
"อืม กูกับเตก็คล้ายคู่มึงนี่แหละ กูเหมือนเฉยๆที่เตพยายามเข้าหา แต่จริงๆแล้วกูไม่ได้เฉยเลย"
"แล้วมึงทำไรบ้าง"
"ทำเหมือนที่พี่ต่อกำลังทำ"
"จริงดิ?" หน้าตามันตื่นเต้น ยิ้มจนผมกลัวว่าปากมันจะฉีก
"อืม....เอ๊ยๆๆๆๆมึงจะทำไรดิม"
"กูจะขนโก๋แก๋ทั้งห้างนี่แหละไปเอาใจพี่ต่อ" มันไม่ได้แค่พูดนะ มันกวาดทั้งแถบลงรถเข็น
"ไอ้บ้า" ผมว่าพี่ต่อคงไม่เป็นหงอกในชาตินี้แน่ถ้ากินโก๋แก๋ที่ดิมมันขนไปให้จนหมด




มาถึงแถวจ่ายตังค์ผมยังไม่เห็นใครมาเลย แสดงว่าคู่ผมเร็วสุด

"เฮีย โน่นพี่ต่อกับพี่จอมมาแล้ว"
"ตากูไม่ได้บอด เห็น" ที่จริงเห็นตอนที่มันบอกนั่นแหละ
พวกมันเข็นรถมาถึง ไอ้ต่อก็ถามเลย
"ชีนกับดิมยังไม่มาอีกเหรอ" ผมว่าที่จริงมันจะถามถึงเด็กมันนั่นแหละ แต่ไอ้นี่ฟอร์มจัด
"ผมว่าพวกมันคงหนีไปได้เสียกันเองแล้วแหละครับเฮีย พี่ต่อ....โอ๊ย" ผมกับไอ้ต่อโบกมันงามๆคนละที
"ห่วงกันจริงนะมึง หวงขนาดนี้ไม่จับน้องมันขังกรงไว้เลยละ ตอนเย็นมึงก็ค่อยเอาข้าวไปให้ทีเดียว" กูเห็นด้วยจืด
"พวกมึงก็จ้องจะกัดกูอยู่นั่นแหละ  นี่ไงกูถึงทำไรไม่ได้มาก ล้อกูจั้ง"
"อ้อ นี่ถ้าพวกกกูไม่ล้อ มึงก็ล่อน้องมันแล้วซิ"
"เชี่ยจืด ปากหมาวะมึง!!!!" ส่วนผมกับไอ้พีทนี่ฮากรามค้างไปแล้ว เป็นไงละ โดนหมัดตรงของจืดเข้าไป

"หัวเราะไรกันอ่ะพี่ๆ" สองคนสุดท้ายมาแล้ว
"หัวเราะคนปากแข็ง แต่ใจนี่อ่อนอย่างกะดินเหลว" ไอ้พีทมึงกล้าล้อไอ้ต่อเนาะ ระวังไม่ตายดี

หึหึหึ ชีนมันขยับมายืนข้างๆผมเนียนๆเลย
"กูซื้อหนมที่มึงชอบมาให้เพียบเลย"
"กูก็เหมือนกัน" เขินวะ แปลกนะครับเรื่องเล็กน้อยแค่นี้เอง แต่ผมกลับยิ้มได้กว้างขนาดนี้
"พี่ต่อ นมสตรบอรี่ขวดใหญ่นั่นของใครเหรอ?"
"ถ้าไม่มีคนกิน จะเอาไปเก็บแล้ว"
"อย่านะ ผมชอบ "
ไร้สาระกันจริงคู่นี้ สู้คู่ผมก็ไม่ได้
"แล้วนั่นพวกมึงขนขนมมาหมดห้างแล้วเหรอ เยอะไปไหนวะ" ผมเห็นด้วยกับไอ้พีท กินกันทั้งตำบลยังไม่รู้เลยว่าจะหมดรึเปล่า
"ก็กูไม่รู้นี่หว่าว่าใครชอบกินไรกันบ้าง เลยซื้อมาเผื่อๆ"
"แล้วทำไมโก่แก๋มันเยอะล้ำหน้าเพื่อนขนาดนั้นวะ"
"อันนี้ต้องถามดิมเอาเองละกัน " แล้วสายตาของพวกผมก็ย้ายไปที่ไอ้หนูดิมแทน ผมว่าถ้ามันยังไม่ตอบ มันคงพรุนไปทั้งตัวกับสายตาของพวกเราแน่ๆเลย
"ก็พี่ต่อชอบ เลยซื้อมาเผื่อทุกคนด้วย เผื่อจะได้ชอบกันหลายๆคน" แกล้งคนให้เขินนีี่สนุกจริงไรจริง ว่าทำไมไอ้พีทชอบแกล้งผมจัง

ผมเคยบอกกับทุกคนมั๊ยครับว่ากลุ่มผมมีรถยนต์กันสองคัน คือของผมกับของไอ้ต่อ ส่วนมอไซต์มีกันสามคัน คือ ผม ต่อ แล้วก็จืด แต่ส่วนมากก็ใช้กันแค่สองคัน คือของผมใช้กับชีน ส่วนจืดมันก็ชอบซ้อนท้ายไอ้ต่อ ส่วนของมันจอดให้เน่าตายอยู่ใต้หอ นานๆจะได้มายลโลกอันสวยงามแต่แสนวุ่นวายใบนี้สักที อ้อ เมื่อก่อนจืดมันก็มีรถยนต์นะ แต่มันเพิ่งเอากลับไปบ้านตอนปี 3 เพราะไม่ได้ใช้เลย ส่วนมากก็ใช้แต่มอไซต์หรือไม่ก็รถยนต์ของผมกับไอ้ต่อ

วันนี้พวกเราเอารถยนต์กันมาครับ
คันของผมก็มี ผมขับ ชีนนั่งข้าง ส่วนไอ้พีทนั่งเห่าอยู่เบาะหลัง
อีกคันของไอ้ต่อ มีจืดเป็นตุ๊กตาหน้ารถ ส่วนดิมผมไม่รู้ว่านั่งข้างหลังยังไง

เอาของแบ่งใส่รถกันเสร็จก็พากันกลับห้อง ห้องใครละครับถ้าไม่ใช่ห้องของไอ้เต ไม่รู้พวกมันคิดว่าห้องผมเป็นแหล่งมั่วสุมรึไง เวลาดื่มที่ไรไม่เคยพ้นห้องผมซักที

แบ่งของบางส่วนซึ่งเป็นส่วนมากเก็บไว้ฉลองพรุ่งนี้ อีกส่วนอันนิดหน่อยก็เอามาตั้งวงกันเล่นๆ
"พีท เดี๋ยวมึงเอามอไซต์เฮียขับกลับไปดิ จะได้ไม่ต้องเดินไป"
"เฮียใจดีกับผมขนาดนี้ เกิดผมหวั่นไหวกับเฮียขึ้นมาทำไงละ ได้โปรดอย่าดีกับผมนักเลยครับ ผมไม่อยากแทงข้างหลังเพื่อนตัวเอง โอ๊ย!!!!ชีน มึงถีบหลังกูไมเนี่ย เจ็บนะวุ้ย หลังกูหักแน่เลย เฮียดูแฟนเฮีย ทำพีทเจ็บ" ยังอีก มึงยังไม่สำนึกนะไอ้พีท มีหน้ามาค้อนกับกูอีก
"พอใจส่วนตัว หรือมึงมีปัญหา" สุดที่รักผมตอบได้นิ่งมาก
"ใครจะกล้าไปมีปัญหากับมึง มือหนักตีนหนักอย่างกับยักษ์ ผมละสงสารเฮียจริง สงสัยคงช้ำในตายซักวัน"
"ฮึก.....พรวด" ผมสำลักเบียร์ที่เพิ่งส่งเข้าปากเล่นเอาวงแตก เพราะน้ำกระจาย
"เต ซกมกวะมึง"
"เชี่ยเต หยาบคายมากอ่ะมึง  "
"ฮ่าๆๆๆ เฮียหน้าแดงเลย"
"พี่เต น้ำพี่เตเต็มเสื้อผมเลย" ชักแหม่งๆนะประโยคนี้ แต่วินาทีนี้ผมไม่รู้ว่าใครพูดไรกันบ้าง แต่ที่รู้คือ กูเกลียดไอ้พีท มึงต้องตายสถานเดียวเท่านั้นจึงจะสมควรกับปากแมวๆของมัน

"เอ๊ย เต อย่า!!!!" อย่ามาห้าม ผมถีบไอ้พีทจนล้มหน้าคว่ำไปกับพื้นแล้วจับมือมันมาไพล่หลัง ไม่รอช้าผมรีบขึ้นไปนั่งทับบนหลังมันที แล้วจัดการเฮดล๊อคเป็นลำดับต่อมา มึงตายแน่ไอ้พีท
"ช...ช่ว...ช่วย.....ด้ว" มึงอย่ามาร้อง
เพราะทุกคนตรงนี่อยากเห็นมึงตายทั้งนั้น ตอนแรกปสกพวกมันก็ห้ามผมนะ ห้ามแค่ปาก แต่ทุกคนยั่งนั่งเฉย
"ชี....ชีน...เพื่อ....น ....ร...รัก......" มันส่งมือไปให้ชีนที่นั่งสบายใจอยู่บนโซฟา แต่สิ่งท่ชีนทำคือ ส่งยิ้มหล่อให้มันแล้วเมินสายตาไปหยิบหนมส่งเข้าปากต่อ
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ตายซะเถอะมึง ปล้ำกันไปมาจนไอ้พีทหน้าดำหน้าแดง แถมน้ำตาที่หยดระหางตาทั้งสอง สงสัยไหลตอนที่ผมรัดคอมันมั้ง

"หึ๊....วันนี้กูปรานีหรอก" ผมลุกขึ้นจากหลังแล้วตบมือสะบัดมือไปอย่างเป็นต่อ
"แค่กๆๆๆๆ  .....เฮีย แม่งโหด  แค่กๆๆๆๆ ไม่ใครช่วยผมเลย ใจร้าย"
"ปัญญาอ่อน" คุณคิดว่าเป็นใครถ้าไม่ใช่สุดที่รักของผมกับจืดที่พูดออกมาพร้อมกัน
ผมไล่ให้ไอ้พีทไปล้างตัวล้างหน้าที่ห้องนอน ปล้ำกันจนเหงื่อหยด หึหึหึ

"พี่ต่อ คืนนี้ผมนอนห้องพี่ด้วยนะ" มาแล้วครับเด็กน้อยของไอ้ต่อ
"ทำไมชอบนอนห้องกูนักวะ ห้องมึงที่บ้านก็สบายนี่หว่า"
"ว้าวววววววววววววว" พวกผมว้าวพร้อมกัน
"ว้าวเวิ้วอะไรของพวกมึง?" มันยังไม่รู้ตัว เพราะงั้นผมคนดีของชาติต้องพร้อมแถลงซะแล้ว
"มึงเคยไปห้องนอนดิมที่บ้านมันแล้วเหรอ?"
"ก็เออ...ทำไม?" คืบหน้าเยอะนะเนี่ย
"นี่มึงรุดหน้าขนาดบุกบ้านบุกห้องนอนดิมแล้วเหรอวะไอ้ต่อ แม่ง ซุ่มเงียบนะมึง "
"ซุ่มเงียบยังไง ก็วันนั้นกูขับรถไปส่งมันที่บ้าน"
"มีไปส่งที่บ้านกันด้วย..." ฮ่าๆๆๆๆ มึงตายๆ
"ก็ดิมมันบังคับให้ไปส่ง"
"มึงเลยเชื่องว่างั้น"
"เชี่ย กูก็ว่างๆพอดี เดินผ่านมันหน้าตึก แล้ววั้นนั้นมันไม่ได้เอารถมา เลยรอพี่ดามมารับมั้ง ใช่มั๊ยวะ" มีหันไปถามกันด้วย
"ครับ"
"เออ กูก็เลยบอกว่าจะไปส่ง แล้วระหว่างทางมันก็ทำนมหกใส่หลังกูเต็มเลย กูเหนียวตัวเลยขึ้นไปเช็ดตัว มันก็เท่านั้น คิดไปถึงไหนกันวะพวกมึง" แล้วมึงจะรีบร้อนอธิบายทำไมวะ ร้อยตัวนี่หว่า ว่าแต่ดิมมันมีนมให้หกด้วยเหรอวะ  ชีนไม่เห็นมีเลย
"ดิม?"
"ครับพี่จอม"
"บ้านมึงมีห้องน้ำห้องมึงห้องเดียวเหรอ"
"เปล่า มีตั้งหลายห้อง ชั้นล่างก็มี ทำไมอ่ะพี่ งง"
"แล้วทำไมมึงต้องถ่อไปเข้าห้องน้ำห้องดิมวะ เข้าชั้นล่างก็ได้นิ" เออ นั่นดิ
"ก็ตอนนั้นดิมมันบอกว่าไปเข้าห้องมันก็ได้"
 "เออ รอดไปเหอะมึง จับไม่ได่ไล่ไม่ทันก็แล้วไป"
"แล้วพวกมึงจะไล่บี้กูทำไมเนี่ย "
"ไม่ได้ไล่บี้ แค่หมั่นไส้ปนรำคาญคนปากแข็ง "
"ใคร ? จืดด่ามึงอ่ะเต" เอ้า กูอยู่ของกูดีดี
"พี่ต่อ ตกลงให้ผมนอนห้องพี่นะ ผมขี้เกียจกลับบ้านแล้ว เดี๋ยวโทรบอกพี่ดามเลย นะพี่"
"ตามใจ ห้ามไปมึงเคยฟังมั๊ยละ?"
ดิมมันจะงัดโทรศัพท์จากเป๋าเกงเพื่อโทรบอกพี่มัน แต่สุดที่รักของผมดึงมันไปกระซิบกระซาบไรกันไม่รู้
"พี่ต่อ ถ้าพี่ไม่สะดวก ผมกลับบ้านก็ได้นะ เดี๋ยวให้ชีนไปส่งหรือให้พี่ดามมารับก็ได้" แฟนกูเกี่ยวไรด้วยวะ
"หืม?" ฮ่าๆๆๆ ไอ้ต่อมีสะตั๊ดไป 3 วิ
"ก็ถ้าพี่ต่อไม่สะดวก ผมก็แบบไม่ยากรบกวนไง"
"แล้วเกิดจะมีมารยาทงามอะไรขึ้นมาตอนนี้  เมื่อก่อนไม่เห็นมี"
"ก็ผมไม่อยากให้พี่ลำบากใจ รำคาญที่ผมมาป่วนอยู่ข้างๆ" หึหึหึ
"ก็...ก็...ก็ไม่ถึงกับรำคาญหรอก พี่ดามต้องทำงานไม่ใช่เหรอ แล้วจะให้ชีนไปส่งเกรงใจเตด้วย"
"ได้เลยดิม ไม่ต้องเกรงใจพี่ เดี๋ยวพี่ให้ชีนไปส่งเอง"
"พี่ต่อไม่ต้องห่วงครับ เพื่อนผม เดี๋ยวผมไปส่งเอง ไม่กวนหรอก นิดหน่อยช่วยกัน" เวลาแฟนผมกวนตีนนี่น่าถวายตีนงามๆให้จริงๆ
"งั้นก็ตามใจมึงละกัน  กูไม่ชอบบังคับใคร" เกลียดจริงคนปากแข็ง
"ก็พี่ไม่อยากให้ผมนอนด้วยนิ "
"แล้วกูพูดเมื่อไรว่าไม่อยากให้มึงนอน" ได้ยินประโยคนี้เข้าไป ดิมถึงกับตาเป็นประกาย เหมือนกับการ์ตูนพอดีใจแล้วตาจะโต แบ๊วๆ มีประกายส่ิองแวบๆ มือประสานกันที่ใต้คาง ฮ่าๆๆๆ ส่วนพวกผมนี่ได้แค่ส่ายหน้ายิ้มๆเท่านั้น ล้อเยอะไม่ได้เดี๋ยวไอ้ต่อของขึ้น ซวยกันทั้งบางพอดี
"งั้นก็หมาวความว่าพี่อยากให้ผมนอนด้วย ใช่มั๊ย?"
"ถามมากจริงเว่ย กูง่วงแล้ว จะนอนก็ตามมา" แล้วมันก็เดินหุนหันๆออกจากห้องผมเลย
ดิมมันกระซิบไรกัยชีนอีกครั้งไม่รู้ ก่อนจะหันมาพยักหน้าลาผมกับจืดแล้วยังมีฝากบอกลากับไอ้พีทด้วย ว่าแต่มันเข้าไปล้างตัวนานแล้วนะ


"เหนื่อยกันมาทั้งวันแล้ว กูกลับห้องดีกว่า มึงกับชีนจะได้หวีทกันซะที"
"หวีทเหวิทไรวะ " กูเขิน
"ชีน ยังไงก็ถนอมเพื่อนพี่หน่อยนะ" ชีนไม่ตอบไรได้แต่ยิ้มตอบ
"เชี่ย!!!"
 
พอทุกคนออกไปกันหมด ห้องที่คึกคักเมื่อกี้เงียบสนิทเลย
ผมค่อยๆคลานขึ้นไปนอนบนโซฟาข้างชีน ชันมันก็รู้งานดีเบียดตัวเองให้ชิดในแล้วยื่นแขนออกมาให้ผมหนุน
ผมนอนหงาย แต่ชีนนอนตะแคงมาทางผม
"ยิ้มไร?"
"กูมีความสุขวะชีน กูว่าเป็นคนที่โชคดีมากที่สุดคนหนึ่งในโลกนี้นะ มีครอบครัวที่น่ารัก อบอุ่น มีแฟนที่น่ารักอย่างมึง มีเพื่อนที่ดีดีอย่างต่อกับจืด อ้อ มีพีทคอยกวนประสาทด้วย" ลืมไม่ได้ครับ เพราะพีทก็เป็นส่วนหนึ่งงของความสุขผม เป้นคนที่อยู่ข้างๆแล้วทำให้ผมยิ้มได้...ผมเอามือมันข้างที่หนุนอยู่มาหอมซ้ำๆย้ำๆ
"หึหึหึ พอแล้ว จั๊กจี้"
"ชีวิตกูไม่ได้ต้องการอะไรแล้วจริงๆนะ แค่ที่กูวันนี้ ตอนนี้ มันก็พอดีแล้ว ถ้ามากกว่านี้กูกลัวสำลักตายวะ" ชีนมันเริ่มเลื้อยแล้วครับ ปากมันพรมไปทั่วหน้าผม คอผม อกผม มือก็สอดเข้าใต้เสื้อผมตอนไหนก็ไม่รู้
"อื้ม..ชีน...ชีน...ไม่เอา ไอ้พีทอยู่" เกิดมันทะเล่อทะล่าออกมา ผมได้ย้ายห้องหนีแน่
"ช่างมันดิ กูจะเอามึง ไม่ได้จะเอามันซะหน่อย"
"อื้มมมมมมมมม ปล่อยก่อน" ผมดันหน้ามันออกซอกคอผม มันทำเสียงจิ๊กขัดใจนิดหน่อย
"งั้นเดี๋ยวกูไปไล่มันเอง" เวลาไอ้นี่หื่นขึ้นหน้า แม่งไม่สนใครเลย จะเอาอย่างเดียว
มันลุกข้ามตัวผมไปยังห้องนอน
ผมลุกขึ้นจัดเผ้าจัดผมตัวเอง
ก้มตัวดูเสื้อ กระดุมกูถูกปลดไปตอนไหนวะ



"ไอ้พีท!!!!!!!!!!!!!!!!" เสียงฟ้าผ่าดังมาจาห้องนอน ผมรีบวิ่งตามไปดู
เข้าห้องได้ก็เห็นภาพที่น่ำขำปนอุจาดตามาก
ชีนกำลังพยายามดึงไอ้พีทให้ลุกออกจากเตียงนอน
แต่ไอ้พีทคงง่วงเต็มทีถึงได้เหนี่ยวกอดคอชีนไว้ซะงั้น
จากตอนแรกชีนพยามยามดึงมัน แต่ตอนนี้ชีนกลับจะพยายามดันไอ้พีทออก ฮ่าๆๆๆๆๆๆ

"เชี่ย ปล่อยกูเลยนะไอ้พีท กูหยะแหยงมึง" ฮ่าๆๆๆ มาหมดครับทั้งหน้าทั้งเสียง
"กุนอนด้วยนะ เฮียพีทนอนด้วยนะ ง่วง ไม่อยากกลับแล้ว"
"ไม่/ได้"
"กูไม่ยอมนะเต มึงไปห้องมึงเลยไอ้เพื่อนเลว" ไอ้พีทมันลงไปนอนอ้าซ่าเต็มเตียงผมแล้ว
"เอาน่าชีน ดึกแล้ว ให้มันนอนนี่แหละ"
มันทำเสียงขัดใจแล้วหยิบผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำไปเลย
"มันคงโกรธผมที่ไปทำวิมานมันล่ม..."
"มึงก็หุบไปเลยไอ้พีท เดี๋ยวกูไล่กลับเลยนิ"
"ครับ ขอบคุณนะเฮีย พีทง่วงมาก นอนนะ ฝันดีนะเฮีย นอกใจชีนมาฝันถึงผมก็ได้ ไม่ว่ากัน....โอ๊ย" ผมปาหมอนใส่หน้ามัน


กว่าผมกับชีนจะอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จ ไอ้พีทหลับไปถึงสวรรค์ชั้นฟ้าไหนแล้วไม่รู้
ผมกับมันพร้อมใจกันหันตรงที่เตียงนอน คือไอ้พีทมันนอนใจกลางของเตียงแล้วมันนอนแบบอ้าซ่ามาก ขาแขนกางเต็มที่
"กูไม่นอนข้างมันนะ"
"อืม งั้นเดี๋ยวกูนอนกลางเอง"
"ไม่ได้!!!"
"แล้วจะนอนกันยังไงละครับคุณชีน กูง่วง"
"เดี๋ยวกูถีบมันให้ตกเตียงเอง"
"เอ๊ยไม่ได้"
"ห่วงมันทำไม?" มีเหวี่ยงๆ
"โวะ...มานี่" ผมจับหน้ามันมาดูดปากซะหนึ่งยก
มันยิ้มออกแล้ว...
"ไปๆๆ นอนได้แล้ว"
"อืม"

สรุปค่อคือชีนใช้ตันเขี่ยๆเพื่อนมันจนไปนอนอีกด้านของเตียง
มันนอนกลาง ส่วนผมนอนอีกฝั่ง
ผมแอบเห็นว่าชีนมันเตะขาไอ้พีทตลอดเลย ฮ่าๆๆๆๆ

[Rafael]

โอ๊ย น่ารักอะ
หายไปนานมาแบบจัดเต็มเลยนะคะคุณดิว อิอิ
พีทนะพีท มาขัดจังหวะคนอื่นเขา กร๊ากก

[marshmallow_mallow]

เสียดายแทนพี่จืดแหะ 

[shoi_toei]

ว๊ากกกก ดิมน่ารัก

[mystery Y]

ดิมมมมม~ ชอบอ่ะ!

[why yyy]

มีชีนอยู่พี่ต่อเสร็จน้องดิมแน่ น่ารักซะขนาดนั้นอะ

[Bejae]

จะสงสารชีนดีมั้ยเนี้ย วิมามล่ม
เรื่องนี้จะขาดพีทไปไม่ได้ สีสันของเรื่องเลยนะเนี้ย
ดูเหมือนว่าบรรยากาศระหว่างต่อ-จืด กำลังจะกลับมาดีเหมือนเดิมแล้วเนอะ
ต่อกำลังเปิดใจให้ดิมอยู่ ยังไงก็รอหน่อยนะดิม สู้ต่อไปน้องดิมสุดหล่อ

คิดถึงคุณดิว 

[Mura_saki]

น่ารัก

รักซีนมากเลย

[route rover]

น่ารักทุกคน 

หาคู่ให้จอมด้วยสิ ..

[lazat.mchub]

เริ่มชอบคู่ต่อดิมแล้วสิ คู่นี้จะมีภาคต่อไหมหนอ 

[Rafael]

รอคุณดิวมาต่ออออ

[due]

ปีใหม่ที่ผ่านมาพวกผมได้แปลงร่างกันสุดยอดกันทุกคน

ไอ้พีทนี่สุดยอดสุดมันแปลงร่างจากครึ่งคนครึ่ง(ปาก) แมวไปเป็นไก่ แม่งพอเมาแล้วมันจิกเก่งเหลือเกินแถมมันทำท่าปลาโลมากระโดดงับเหยื่อได้น่าถีบมาก

ดิมนี่เมาแล้วน่ารักมากครับนั่งยั่วนั่งอ้อนไอ้ต่อตลอด แต่ไอ้ต่อกลับบอกว่ามันอ้อนตีนมากกว่า ปากแข็ง พวกผมมองกันออกทุกคนว่ามันนะนั่งยิ้มปากแหกตลอด

จืดนี่ เดี๋ยวขอคิดก่อน.........อ้อ ไอ้นี่เมาแล้วมันชอบแหกปากร้องเพลงแถมยังชวนคนโน้นคนนี้ร้องเพลงตลอด แต่มันดันร้องถอยหลัง ถ้าไม่เมามันทำไม่ได้นะ พวกผมนี่ร้องไม่ออกกันหรอก มัวแต่ขำมันมากกว่า

ไอ้ต่อนี่ผมไม่แน่ใจว่ามันเมาเหล้าหรือเมาดิมกันแน่ เห็นนั่งมองหน้าดิมแล้วตาเยิ้มจนผมกลัวว่ามันจะย้อยหล่นเรี่ยราดห้องผม
แต่พอมันหันมาจ๊ะเอ๋กับตาผมเท่านั้นแหละ มันยักคิ้วกวนตีนให้เลย แต่ผมว่ามันเมาดิมชัวร์ เพราะยั่วซะขนาดนั้น น้องมันก็ไม่ได้ยั่วน่าเกลียดหรอกนะ น่ารักมากกว่า แต่เวลาปกติเราเห็นแต่ดิมในมาดกวนตีนไง แต่พอเมาแล้วโคตรพ่อโคตรแม่อ้อนเลย มิน่าสาวในร้านพี่ชายมันติดมันจัง ผมยังแซวไอ้ต่อเลยว่า มึงยังจะกล้าให้ดิมไปทำงานที่ร้านอีกเปล่า...มันไม่ตอบไรนะ แต่ผมว่ามันต้องทำไรซักอย่างแน่ ไอ้นี่ขี้หวงจะตาย เรื่องห้ามเลยนี่คงไม่ใช่เพราะนั่นคืองานของดิม ผมว่าไอ้ต่อมันคงไปเป็นหมาหวงก้างมากกว่า ไปนั่งเฝ้าไรแบบนี้

ส่วนสุดที่รักผมนี่เมาแล้วเลื้อยครับ ส่วนผมนะเหรอ ทำไรได้ละครับ ก็ยอมนั่งเป็นไม้ให้มันเลื้อยไง.....ฮ่าๆๆๆๆๆ
นั่นมันเหตุการณ์ต้นปีใช่มั๊ยครับ   

แต่เหตุการณ์ตรงหน้าตอนนี้คือหัวของพวกผมกำลังจะมุดเข้าในหน้าหนังสืออยู่แล้ว
ถูกต้องนะครับ ฤดูกาลแห่งการสอบไง สอบไฟนอลซะด้วยและเป็นการสอบครั้งสุดท้ายของการเรียนระดับปริญญาตรีของผม จะต่อโทรรึเปล่าไว้เป็นเรื่องของอนาคตดีกว่า ตอนนี้เอาเป็นว่าให้ผมมีชีวิตรอดจากการสอบครั้งนี้ก่อนละกัน เพราะอะไรนั่นเหรอ  คิดถึงสุดที่รักนะสิครับ ชีนมันไม่ยอมให้ผมไปอยู่ที่ห้องมันตลอดการสอบ มันหาว่าผมไปรบกวนการอ่านหนังสือของมัน ผมก็บอกว่าอะไรจะจริงจังขนาดนั้น มันก็บอกกลับมาว่า 'อนาคตของกู' ผมได้ยินถึงกับทำหน้าไม่ถูกเลย แต่พอประโยคต่อมา ผมกลับยิ้มไม่หุบ "อนาคตของเรา"


"คิดถึงชีนโว้ย คิดถึงจะบ้าแล้วเว่ย"เมื่อความรักมันจุกอก มันเลยต้องระบายออกมา แฮ่ะๆๆ แต่ลืมไปว่าไม่ได้อยู่คนเดียว ไอ้ต่อกับจืดก็อยู่ด้วย
"เชี่ยเตตะโกนหาลุงมึงเหรอ กูตกใจหมด สมาธิกูแตกกระเจิงดแล้วเห็นมั๊ย มึงรู้มั๊ยกว่ากูจะรวบรวมสมาธิมันยากแค่ไหน เลว มึงทำพังหมดเลย" จืดมันด่าผมใหญ่เลย ด่าเสร็จยังมีหน้าไปหยิบนมในตู้เย็นมากรอกปากเฉย เลว ไม่เอาเผื่อกูด้วย
 แต่ไอ้ต่อกลับนั่งขำเฉยๆ ถ้าเป็นเมื่อก่อนนะ มันจะต้องช่วยจืดด่าผมชัวร์ แต่ตอนนี้มันเองก็คงไม่ต่างจากผมซักเท่าไร เพราะดิมก็ต้องอ่มนหนังสือเตรียมสอบเหมือนกัน
"กูตะโกนหาชีนเว่ย ไม่ได้ตะโกนหาลุงอย่างที่มึงว่าซะหน่อย"
"ยังมีหน้ามาย้อนกูอีกนะมึง" ดุจริงเว่ย
"กูขอโทษ ก็กูคิดถึงชีนนี่หว่า ไม่ได้เห็นหน้ามันเกิน 18 ชั่วโมงแล้ว เหมือนใจจะขาดเลยว่ะ มึงไม่เป็นกูมึงไม่มทางรู้หรอกจืด จริงมั๊ยไอ้ต่อ" ตอนนี้ีต้องหาคนหัวอกเดียวกันมาเป็นพวก
"เรื่องของมึงดิ กูไม่เกี่ยว"
"ขอบคุณมากครับเพื่อนต่อ คุณช่วยกูได้มากเลย       คิดถึงๆๆๆคิดถึงโว้ย!!!"
"มึงคิดถึงก็ไปหาซิวะ มาตะโกนบ้าแหกปากอยู่อย่างนี้ ชีนคงจะรู้กับมึงหรอกนะ"
"ก็มันห้ามกูไว้นี่หว่า มันว่าถ้ากูอยู่ด้วยมันอ่านหนังสือไม่รู้เรื่อง" ผมก็ไม่ใช่เด็ก 3 ขวบซะหน่อย จะไปกวนใจไรมันนักหนาก็ไม่รู้
"กูเพิ่งรู้ว่ามึงเชื่อง"
"ไม่ช่วยแล้วยังด่ากูอีกนะจืด มึงมันเลว มึงมันชั่ว ไอ้ฆาตกร ไอ้โจรใจทราม ไอ้ไม่มีศีลธรรม" สรุปคือ ผมบ้าไปแล้ว
"คิดถึงก็โทรไปสิวะ อย่างมากชีนก็แค่ด่ามึง แต่อย่างน้อยมึงก็ได้ยินเสียงมัน คุ้มนะมึง  โทรศัพท์ก็มี ดันเสือกใช้โทรจิต โง่วะเพื่อนกู"

ตอนแรกผมกะว่าจะขอบคุณไอ้ต่อมันหน่อยที่ให้คำแนะนำและกำลังใจ
ดีๆซะหน่อย แต่ตอนนี้เปลี่ยนใจแล้วเพราะมันด่าว่าผมโง่
"งั้นกูไปโทรหาชีนนะ ก่อนที่กูจะแดกหัวพวกมึงที่ขยันด่ากูจั้ง" จากการเรียนมา 4 ปีของผม ผมคำนวณแล้วว่าคุ้ม ไม่ขาดทุนแต่อย่างใด อย่างมากกำไร อย่างน้อยเสมอตัว แล้วกูจะรอะไรละคร้าบบบบบบบบบบ


"ว่าไง?" มันรับสายซะเสียงแข็งโป๊ก  ไปไม่ถูกเลยกู ไอที่ตั้งใจจะพูดเมื่อกี้มันหล่นหายไปตอนไหนหมดวะ
"........." เสียงรอบตัวมันดังมาก แสดงว่ามันต้องติวกันที่มหาลัยแน่เลย
"ถ้าไม่คุยกูวางนะ ติวกันอยู่ เกรงใจคนอื่น"
".........." นอยด์แดกครับ มันไม่อะไรกับผมเลย
"เต....งั้นกูวางนะ"
"คิดถึง...."  เสียงเบาไปไหน............. ก็คนมันสะเทือนใจนี่หว่า
"หึหึหึ...ก็แค่นั้น" ยังมีหน้ามาหัวเราะกูอีก เลว แต่ก็รัก "พี่ครับ ผมขอไปอ่านหนังสือที่ห้องนะครับ พอดีมีธุระนิดหน่อย ไอ้พีทกูกลับก่อนนะ" เสียงมันหันไปคุยกับคนฝั่งโน้น ได้ยินเสียงไอ้พีทแว่วๆด้วย แต่ได้ยินไม่ชัด
"ไปหาได้มั๊ย...คิดถึงจะตายอยู่แล้ว" พอมันรมณ์ดีก็อยากอ้อนขึ้นมาซะงั้น
"ใครห้าม" มึงนั่นแหละ
""
"จริงดิ!!!!!!!!"  ใจพองคับอกแล้วครับ เสียงจืดด่าผมอีกแล้วเพราะเมื่อกี้ผมเผลอตะโกนซะลั่นห้องเลย คนมันดีใจนี่หว่า
"มารับหน่อยดิ กูยืนรออยู่หน้าตึกแล้วเนี่ย"
"ครับ...แล้วจะกินไรมั๊ย จะได้ซื้อไปเลย"
"ไม่ดีกว่า เดี๋ยวไปกินด้วยกัน"
"ครับ รอแป๊บนะ" ผมวางสายจากมันก็รีบเปลี่ยนกางเกงจากบอกเซอร์เป็นขาสั้นธรรมดา แต่ยังเสื้อกล้ามเหมือนเดิม

"กูออกไปข้องนอกนะ" ผมหยิบกุญแจรถพร้อมหนังสือติดมือเรียบร้อยแล้ว
"มึงจะสื่อว่าออกไปหาผัวใช่มั๊ย?" ทำไมเดี๋ยวนี้จืดมันปากจัดขนาดนี้ละวะ
"เออ มึงจะทำไม กูมีผัวเป็นตัวเป็นตนแล้วนี่ แล้วมึงละเมื่อไรจะมีผัวกับเค้าบ้าง" ใส่มันเสร็จ มันอ้าปากพะงาบๆ สงสัยคงอึ้ง ไม่คิดว่าผมจะย้อนแบบนี้ อาศัยจังหวะนั่นเผ่นแนบออกมา....ขอโทษนะต่อเพื่อนรัก กรรมตกที่มึงแล้วแหละ



มาถึงหน้าตึกมันยืนหน้ายุ่งอยู่แล้ว โกรธใครมาวะ
"ทำไมทำหน้ายุ่งอ่ะ กูมาช้าเหรอ?" ผมไม่ได้ลงจากมอไซต์นะ ยื่นหมวกให้มัน แต่มันไม่รับ มองหน้าผมหัวจดเท้า เท้าจดหัว
"ใครสั่งใครสอนให้แต่งตัวอย่างนี้ออกจากห้อง" ผมผิด?
"ก็แต่งอย่างนี้มาตลอด" งง?
"นั่งซ้อนไป กูขับเอง" อะไรของมันนี่?
"อืมๆๆๆ" ผมก็ถอยกรูดมานั่งหลังให้มันขับแทน


ผ่านหน้ามอ ผ่านร้านข้าว
"ชีน ไหนมึงบอกจะไปกินกันไม่ใช่เหรอ? ผ่านร้านมาหลายร้านแล้วนะ"
"ไม่กินแล้ว จะกลับห้อง"
"?????????????????????........." what??????????????????



ถึงห้องมันก็เข้าห้องน้ำ อาบน้ำ
ผมก็จัดการแกะข้าวกล่องที่ซื้อหน้าหอเมื่อกี้ไว้ให้มัน

"กินดิ กูใส่จานให้แล้ว" มันมองหน้าผม แล้วนั่งลงโดยไม่พูดอะไร
"ชีน โกรธไรกูดิ...กูยังไม่ได้ทำไรเลย"
"กินข้าวสิ เดี๋ยวก็ต้องอ่านหนังสืออีกนะ" ดุอีก


ผมนอนอ่านหนังสือบนพื้น ส่วนมันนอนบนโซฟา เสมอภาคมาก
"มองหน้ากูบ่อยๆทำไม?"  ตามันดูหนังสือนะ แต่ปากถามผม
"ก็มึงโกรธ"
"ไม่ได้โกรธ"
"อ้าว" ผมวางหนังสือข้างตัว แล้วลุกขึ้นนั่งจ้องหน้ามันเลย
"อ่านหนังสือไป เดี๋ยวไล่กลับห้องเลย"
"ไม่โกรธ แล้วไมไม่คุยด้วย"
"ยังไม่รู้ตัว"
"ไม่รู้"
"......" มันมองผมขึ้นๆลงๆ......อ้อ......มันไม่ชอบที่ผมแต่งตัวแบบนี้ออกข้างนอกแน่เลย
"ขี้หวงวะ" ผมเอาหัวไปแปะที่หน้าอกมัน ส่งตาล้อๆให้มันด้วย ฮ่าๆๆๆๆ มันหน้าแดงเลย
"สงสารคนเห็นหุ่นขี้ก้างมึงหรอก ไม่มีดีแล้วยังจะโชว์อีก"
"เหรอคร้าบบบบบบบบ"
"ไปอ่านหนังสือเลยไป ไปสิ นั่งมองหน้าอยู่ได้"
"ก็แฟนหล่อนี่หว่า อยากมอง มองไม่ได้รึไง"
"เต ไป อ่าน หนัง สือ"
"ชีนหล่อจังค้าบ...รักชีนจัง" ฮ่าๆๆๆ พูดเอง ผมยังอายปากตัวเอง ทำไปได้ไงวะกู โคตรกระแดะเหอะ ยัง ยังไม่พอ ความกระแดะผมยังไม่หมด ผมยังเอาหัวถูๆไถๆหน้าอกมันไปมาด้วย ฮ่าๆๆๆๆ ชีนหน้าแดงใหญ่เลย มีกัดปากด้วย เซ็กซี่อ่ะ เดี๋ยวจับกดเลยนี่....ได้ข่าวว่ามึงเคยพยายามหลายครั้งแล้ว แต่ไม่เคยสำเร็จเลย
"อยากเสียตัวเหรอครับมึง...." แป่ว นึกว่าช่วงสอบความหื่นมึงจะลดซะอีก เปล่าเลย
"อ่านหนังสือก็ได้ ชิส์"
"ฮ่าๆๆๆๆๆ" แม่ง แพ้อีกตามเคย


ทุกท่านครับผมจบแล้ว
ผมเป็นบัณฑิตจบใหม่แล้ว
ผมทำให้แม่ภูมิใจได้แล้ว
ผมทำให้พี่ต้องไม่ผิดหวังกับน้องชายคนนี้
ผมทำให้เฮียยิ้มได้กับความสำเร็จของผมในครั้งนี้
ผมสอบวิชาสุดท้านเสร็จ ออกจากห้องสอบสิ่งแรกที่ผมทำคือ
โทรศัพท์หาคนที่ผมรักที่สุดในชีวิต
"สวัสดีครับแม่"
"ว่าไงค่ะสุดหล่อของแม่" ผมรักผู้หญิงคนนี้จัง
"ผมเรียนจบแล้วครับแม่ ผมผ่านหมดทุกตัวแล้ว ผมรักแม่ครับ" จู่ๆ น้ำตาผมก็ซึมเฉยเลย
"แม่รู้ว่าลูกชายของแม่ต้องมีวันนี้...ขอบใจนะเต ขอบใจที่ลูกเกิดมา เกิดมาเป็นลูกของแม่"
"ขอบคุณครับแม่ ขอบคุณทุกอย่าง ทุกอย่างจริงๆ"
"โตจนมีคนรักแล้ว ยังมาขี้แยอีก หึ๊"
"ผมเปล่าซะหน่อย แล้วนี่พี่ตามกับเฮียไม่อยู่เหรอครับ?"
"อ้อ เข้าบ้านพอดีเลย...สองหนุ่มเตโทรมาบอกว่าเรียนจบแล้ว"
"จริงเหรอครับ ควายเรียนจบด้วยแฮะ...อย่างนี้ต้องฉลอง" เสียงเฮียลอดสายเข้ามา ด่าผมอีก
"ไปว่าน้องมัน...แล้วเตจะกลับบ้านเมื่อไรละลูก"
"ซักพักนะครับแม่ อยากอยู่เฮกับเพื่อนอีกหน่อย เดี๋ยวก็ต้องแยกย้ายกันแล้ว"
"เต..งั้นเฮียไปฉลองกับแกที่นั่นนะ"
"อย่าเลยเฮีย เดี๋ยวผมก็กลับบ้านแล้ว เฮียหาทางหนีเที่ยวละสิ ผมรูทันนะ"
"เออสิ พี่ต้องคุมเฮียอย่างกะนักโทษเลย...รีบกลับมาช่วยงานเลย"
"ครับเฮีย...งั้นแค่นี้นะเฮีย บอกทุกคนที่บ้านด้วยว่ารักมาก..."
ผมวางสายจากที่บ้าน


คิดแล้วก็ใจหายนะครับ ผมจะไม่ได้อยู่ในที่เดิมๆอีกแล้ว
ตลอดสี่ปีที่ผมเรียนที่นี่ ผมได้อะไรเยอะมาก
เพื่อน ความรู้ ประสบการณ์ มิตรภาพ ความรัก ผมได้จากที่นี่หมด
แล้วต่อกับจืดมันก็เข้ากอดคอคนละฝั่ง ผมองหน้าต่อที จืดที แล้วเราก็หัวเราะออกมาพร้อมกัน
พวกผมพร้อมแล้วครับสำหรับการโตเป็นผู้ใหญ่อย่างเต็มตัว
ถึงแม้พวกเราสามคนจะไม่ได้อยู่ด้วยกันแล้ว แต่ผมเชื่อว่ามิตรภาพตลอดสี่ปีที่เราร่วมสร้างกันมาจะยังคงอยู่ตลอดไป เราจะรักษามันไว้อย่างดี....


ผมใช้เวลาหนึ่งเดือนหลังจากนั้นกับต่อแล้วก็จืดทั้งหมด แทบไม่ได้อยู่เจอหน้าชีนเลย
แต่ชีนมันก็เข้าใจผมนะ ไม่ว่าผมซักคำ
เราไปเที่ยวกันทั่วเมืองไทยเมืองเลย
อาทิตย์หนึ่งอยู่เหนือ อีกอาทิตย์หนึ่งก็อยู่อีสาน อาทิตย์ต่อมาก็อยู่กลาง ส่วนใต้นี่ล่องกันมาหมดแล้ว

"ไอ้ต่อ...แล้วมึงกับดิมนี่จะยังไงต่อวะ"
"ไม่รู้วะ"
"ยังไม่ได้คุยกันอีกเหรอวะ?"
"ไม่รู้สิ...พวกกูต้องอยู่ไกลกัน มันเรียน ส่วนกูต้องทำงาน แล้วมันจะไปรอดเหรอวะ ต่างคนก็ต้องเจอสิ่งใหม่ๆตลอดเวลา กูไม่อยากผูกมัดมันแล้วก็ตัวกูเองด้วย...." ผมเคยบอกมั๊ยครับว่าไอ้ต่อมันเด็กมาจากทางภาคกลาง ไม่ใช่เด็กใต้อย่างผม ส่วนดิมนี่เด็กที่นี่เลย...จะว่าไปผมก็เข้าใจมันนะ
"ไอ้ต่อ มึงอย่าไปคิดแทนน้องมันสิวะ....อยากรู้ไรก็ถามมันไป" จืดพูดถูก
"ไม่ใช่กูไม่รักมันนะ....แต่กูก็ไม่มั่นใจว่าอะไรจะเกิดขึ้นบ้างระหว่างที่เราห่างกัน"
"ไม่ต้องมาบอกกูกับเต ไปบอกกับดิมโน่น พวกกูไม่ได้อยากรู้ คนที่อยากรู้คือดิม...."
"งั้นกูไปหาดิมนะ"

"จืด...มึงว่ามันจะเอาไง"
"เอาไงละ แม่งติดน้องมันอย่างกับยางมะตอย คงปล่อยไปได้หรอก"
"แล้วเรื่องงานการมันละ?"
"ทำไม จังหวัดนี้ไม่มีงานให้ไอ้ต่อทำเลยรึไง"
"เออ จริงด้วยวะ"
"มึงเชื่อดิ ว่าไอ้ต่ออยู่นี่ต่อชัวร์ มันหวงดิมจะตาย มันไม่ยอมปล่อยให้ห่างตัวหรอก"
"กูก็ว่างั้น แล้วมึงละ จะเอาไง"
"กูไม่มีแฟนอยู่นี่นี่หว่า กูคงกลับบ้านไปทำงาน" จืดก็ไม่ใช่เด็กใต้ครับ
"อืม...ไม่มีก็หาสิวะ จะได้อยู่นี่กับไอ้ต่อต่อ"
"ไม่ละวะ....กูห่วงที่บ้าน"
"อืม...."
พวกผมใช้เวลากันอย่างคุ้มค่ามาก จนจืดกลับบ้านไปแล้ว ส่วนไอ้ต่อตามคาดมันหางานที่นี่ทำ ติดเด็กก็งี้แแหละ
วันไปส่งจืดขึ้นเครื่องกลับบ้าน พวกมันมีดราม่าน้ำตาแตกกันด้วย
"พวกมึง กูไปแล้วก็ดูแลตัวเองกันด้วย อย่าแดกเหล้าจนลืมแดกข้าวละ โทรหากูด้วย ไม่โทรนะ กูจะมาเผาบ้านพวกมึงให้วอดเลย"
"เออหน่า กูโทรหา" ผมพูดได้แค่นั้น ก็รู้สึกใจหายจนพูดไม่ออกอีก
"ไอ้ต่อ มึงจะไม่พูดไรกับกูเลยเหรอ"
"กูรักมึงนะ" แล้วต่อมันก็ดึงจืดเข้ามากอดเต็มกอดเลยครับ
"กูเคยบอกมึงมั๊ย?"
"บอกว่าอะไร?" ผมอยากรู้ด้วย
"กูก็รักมึงนะ"
"ขอบใจ..." ผมเดินเข้าไปกอดพวกมันสองคนอีกทีหนึ่ง

จืดขึ้นเครื่องไปแล้ว
ระหว่างทางผมขับรถกลับ ไอ้ต่อนี่เงียบเลย
"เงียบไมมึง?"
"คิดถึงจืด" หืม?
"มันไปยังไม่ถึงชั่วโมงเลยนะ"
"กูดีใจวะ"
"ดีใจอะไร?"
"จืดบอกว่ารักกู"
ผมรู้ว่ามันรอฟังคำนี้จากปากจืดมาาตลอด
เมื่อมันรู้แล้ว ก็เหมือนสิ่งที่ผูกมันไว้กับจืดก็หายไปแล้ว


ผมกลับบ้านพร้อมกับชีน แต่คราวนี้ชีนมันไปอยู่บ้านมันเอง เพราะมีนกลับมาอยู่บ้านแล้ว
ผมเองก็ไปมาๆระหว่างบ้านมันกับบ้านผม
มันก็มาค้างบ้านผมบ้าง แต่ไม่บ่อย มันบอกว่าพี่ตามชอบแกล้งมัน
ผมไม่ค่อยได้สนใจมันเท่าไรหรอกเพราะต้องเรียนรู้งานจากพี่ต้องแล้วก็เฮีย ตอนแรกผมก็จะดื้อไม่ยอมทำงานกับที่บ้าน อยากหางานอื่นทำก่อน แต่พี่ต้องบอกว่ายังไงผมก็ต้องมาทำงานกับที่บ้านอยู่ดี แล้วทำไมต้องรอเวลาด้วย ยิ่งเริ่มเร็วเท่าไร ผมก็จะเป้นงานเร็วเท่านั้น ผมก็เห็นด้วยเพราะผมตั้งใจไว้แล้วว่ายังไงก็จะกลับมาช่วยงานที่บ้านอยู่ดี  เฮียก็เหมือนกัน วิ่งคุมงานจนตัวดำหมดแล้ว ผมนี่สบายหน่อย ส่วนมากอยู่ติดสำนักงาน ฮ่าๆๆๆๆ สะใจ
กับไอ้ต่อแล้วก็จืดก็มีโทรกันบ้าง เพราะต่างคนต่างก็ต้องทำงาน

วันนี้ผมขอหยุดงานและขอลาต่ออีก 1 อาทิตย์เพราะต้องไปส่งชีนที่มหาลัย
ปีนี้มันอยู่ปี 3 แล้ว ผมกับมันก็คบกันมานานแล้วเหมือนกันนะ

ผมออกเช้า ขับมาเรื่อยๆ ก็มาถึงมหาลัยก่อนเที่ยงนิดหน่อย

"ว่าไงไอ้พีท....กูอยู่หน้ากอ....กับเต.......เออมันส่งกูแล้วจะอยู่ต่ออีกอาทิตย์หนึ่ง แล้วมึงอยู่ไหน......เออ มาดิ อย่าช้านะ กูหิว เออๆ"
"ไอ้พีทเหรอ?"
"อืม...มันบอกเดี๋ยวจะมากินข้าวด้วย"
"เอาของไปเก็บดีกว่า หิวแล้ว"
"ไปดิ" แล้วมันก็เดินตัวปลิวขึ้นไปเลย ของๆมันแท้ๆ แต่ผมกลับต้องถือให้


ไอ้พีทซื้อของกินมาเต็มเลย มันบอกข้างนอกร้อน เลยซื้อมากินในห้องดีกว่า
"เฮียมาส่งชีนเองเลยเหรอ เจ๋งวะ"
"อืม ก็อยากมาเที่ยวด้วย ทำงานตลอด"
"ผมว่าเฮียโคตรดูดีเลยนะตอนนี้ มาดอย่างกะนักธุรกิจหมื่นล้าน" ชีนมันหันมาแบะปากใส่ผมทีหนึ่งแล้วหันไปกินต่อ
"ไม่ขนาดนั้น บ้านกูแค่พันล้าน ฮ่าๆๆๆๆๆ"


"ชีน มึงจะเปลี่ยนช่องทำไมนักหนา กูตาลาย เอามานี้" ไอ้พีทมันพยายามแย่งรีโมทจากชีน แต่ไม่สำเร็จ
"ห้องกู กูจะดูช่องไหนก็เรื่องของกู ว่าแต่มึงเหอะ กินเสร็จแล้วก็กลับไปดิ "
 "โห มึง แรงวะ เฮียดูแฟนเฮียดิ"
"ดูแล้ว ก็หล่อดี กูรักด้วย" ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ ชีนมันยิ้มปากแหกเลย แต่ไอ้พีทนี่ทำหน้าเบื่อโลกขึ้นมาทันที
"คอยดูนะไอ้บ้าชีน ถ้ามึงเจ้าชู้ ไปหม้อใครนะ กูจะฟ้องเฮีย ให้หมดเลย ไม่ช่วยปิดให้เหมือนที่แล้วมา คอยดู" เอ๊ะ???????? เหมือนที่แล้วมา
"ไอ้พีท กูไม่เคยเหอะ!!!!!"
"เฮีย ไม่ต้องห่วงนะ ผมจะเฝ้ามันเอง ถ้ามันนอกใจเฮียนะ ผมจัดการให้ รับรอง"
"ไอ้พีท มึงกลับห้องมึงไปเลยไป อยู่ไปก็สร้างความร้าวฉานให้ครอบครัวกู"
"ร้อนตัวรึไง?"
"ร้อนบ้านมึงสิ ไปเลยไป" มันดันหลังไอ้พีทจนมันยัดไปพีทออกไปข้างนอกจนได้



"กูไม่เคยทำอย่างที่ไอ้พีทว่านะ"
"กูเองก็ไม่ได้ว่าไรซะหน่อย"
"นึกว่าจะบ้าจี้ตามไอ้พีทซะอีก"
"อย่าให้จับได้ละกัน....กูไปอาบน้ำก่อนนะ"

ผมอาบน้ำเสร็จก็เผลอหลับไปตอนไหนไม่รู้
รู้ตัวอีกทีก็ตอนที่รู้สึกอุ่นๆที่หลัง แต่ยังไม่ตื่น แค่กระชับอ้อมกอดของคนด้านหลังให้แน่นขึ้นแล้วก็หลับต่อ


ผมฝันครับ ฝันว่ากำลีงถูกลวนลาม หรือลักหลับนั่นเอง
เย็นๆๆ ลื่นๆที่ข้างกกหู ลามไปถึงคอ เลยไปถึงหน้าอก ฝันครั้งนี้เหมือนจริงมาก เสียวเลย
"อ๊ะ...." ไม่ใช่ฝันนี่หว่า ไอ้คนข้างๆมันกำลังลวนลามผมจริงๆด้วย กัดนมกูไมเนี่ย
"โทษที มันเขี้ยวไปหน่อย เจ็บมั๊ย"
"ไม่เจ็บ แต่เสียว" ผมมองไปนอกหน้าต่าง ฟ้ามืดแล้ว ชีนมันคงเปิดไฟหัวเตียงไว้
"อ๊ะ....เชี่ย มึงจะบีบให้ไข่กูแตกคามือมึงเลยรึไง จุกเว่ย" ผมกำลังเคลิ้มๆกับสิ่งที่มันทำให้ บีบมาได้ หน้าม่วงเลย
"แตกก็แตกดิ ยังไงมึงก็ไม่ได้ใช้อยู่แล้ว" ไอ้เลว!!!!!!!!!!
"ไอ้ ไอ้ ไอ้..." ไม่รู้จะด่าอะไรมันดี 
"หรือว่าไม่จริง" พูดเสร็จมันก็เป่าหูผมจนขนลุกซู่ไปทั้งตั้ววเลย
"ชีน กุไม่ได้คันหู ไม่ต้องเป่า"
"เหรอ แล้วคันตรงไหนละ เดี๋ยวกูช่วยเกา" เสียงมันเซ็กซี่มาก เซ้กซี่ตนผมเขินตายไปเลย
"คันตีน เกาดิ..ปล่อย นอนทับอยู่ได้ ตัวมึงหนักนะ"
"อย่าดิ้น ถ้าดิ้นมึงไม่ได้นอนทั้งคืนนแน่ จุ๊บ" หยุดกึกเลยกู
"ไม่ดิ้นแล้ว ลงไปได้ยัง..."
"แล้วแต่ความพอใจของกู"
"เชี่ย แล้วถ้ามึงพอใจทั้งคืน กูไม่ตายเหรอ ลงไปเลย " ผมเริ่มดิ้นอีกครั้ง
"กูว่านะ คนที่ตายน่าจะเป็นกูมากกว่า  มึงแค่นอนเฉยๆเอง"
"ไอ้หน้าหมาชีน!!!! งั้นมึงมาลองนอนเฉยๆให้กูขย่มบ้างดิ" ของขึ้นครับของขึ้นนาทีนี้ ทำไมดิ้นไม่หลุดซะทีวะ มันตอกตะปูไว้รึไง
"กุไม่ชอบโดนกดขี่"
"กูชอบงั้นสิ"
"ก็เห็นครางทุกที" ผมอยากจะฆ่ามันจริงๆ
"..........." แต่ก็เถียงไม่ออกเพราะจริงที่อย่างที่มันพูด
"หึหึหึ เถียงไม่ออกอะดิ"
"ตกลงจะเอาไงชีน" ผมเริ่มอายแล้วด้วย ก็มันเล่นจ้องตาซะเชื่อมขนาดนี้  ผมตื่นไปทั้งตัวแล้วเนี่ย
"ไม่เอาไง จะเอาพี่เต"
"ชีนจะทำก็ทำดิ กูอายเว่ย" ผมบิดหน้าหนีมัน อายจริงครับ รู้สึกว่าหน้าตัวเองร้อนไปหมดแล้ว
"อายทำไม เห็นหมดแล้ว"
"กูไม่ได้หน้าด้านเหมือนมึง อุ๊บบบบบ อึ๊ๆๆๆๆๆๆ เจ็บนะ จูบไม่ว่า แต่กัดทำไมเนี่ย"
"ปากดีไง" แล้วมันก็กลิ้งหลุนๆไปนอนอีกฝั่งของเตียงเลย...ย้ากกกกกกกกกกกกกกมึงทำแบบนี้กับกูไม่ได้นะหมาชีน กูจะฆ่ามึง










"หึหึหึ" เสียงหัวเราะจิตๆของไอ้ตัวดีที่หัวเราะเยาะผมตอนที่ผมเดินผิดปกตินิดหน่อยมาที่โต๊ะกินข้าว
"ไอ้หื่น ไอ้หน้าหมา คอยดูนะ กูจะงดตลอดที่กูอยู่นี่เลย"
"อ้าว โทษกูอีก"
"ก็มึงแกล้งกู"
"แล้วใครมาสะกิดกูละ " ตามนั้นแหละครับ หลังจากที่มันปล่อยผมไว้บนทางด่วน ผมกลับบ้านเองไม่ถูก เลยต้องสะกิดให้มันช่วยพาไปหน่อย ไม่น่าเลยกู
"ก็ใครจะไปคิดว่ามึงจะบ้าพลังขนาดนั้นละ กูบอกให้พอๆอไม้ฟังกันเลย"
"เครื่องกูฟิต สตาร์ทติดง่าย แต่ดับยาก"
"ถ้ากูรู้ว่ามึงจะหื่นขนาดนะ กูจะไม่ยอมมึงตั้งแต่ครั้งแรกเลย"
"มึงไม่ได้ยอมซะหน่อย แต่มึงไม่มีปัญญาทำไรกูต่างหาก...เอาหน่า สุขด้วยกันทั้งคู่ อีกตั้งนานกว่าจะได้เจอกันอีก ไม่สงสารกูเหรอ"
"ก็กูเจ็บก้นนี่หว่า...แต่ก็เอาเหอะ เห็นว่าเป้นมึงหรอกถึงยอมให้"
"ก็ลองไปยอมกับคนอื่นสิ ตายคู่"
"มึงก็เหมือนกันแหละ ตายทั้งบาง"
กินข้าวกันเสร็จก็ออกมานอนดูทีวีกันต่อ
ผมนอนหนุนแขนมันอยู่ ผมถามมันว่าไม่เมื่อยรึไง ถึงชอบให้ผมหนุนแขน มันบอกว่า ผมยังยอมมันมากกว่านี้ได้เลย แค่นี้มันทนได้ ปลื้มครับ

"รักกูมากมั๊ย?"
"หืม?"
"ถามว่ารักกูมากมั๊ย?"
"มากสิ...ชีวิตกูถ้าขาดมึง คงไม่มีความสุขหรอก จุ๊บ" มันยื่นหน้าไปจุ๊บปากมันทีหนึ่ง มันยิ้มแก้มแตกเลย

"แล้วมึงรักกูมั๊ย" ผมถามมันบ้างหลังจากที่เงียบดูหนังกันมาซักพัก
"รักเท่ามด"
"ชิส์ รักกูเท่านั้นเองเหรอ"
"นี่แหละ สิ่งเล็กๆที่เรียกว่ารัก" มันพูดจบ ผมปล่อยก๊ากเลย ไม่คิดว่ามันจะมีมุขเสี่ยวๆแบบนี้ด้วย......




"เต"
"หืม?"
"กูรักมึงนะ...รักมากกว่า" มันเว้นว่างเอาไว้
"มากกว่าเมื่อวาน" ผมต่อให้มันเอง เพราะมันพูดอย่างนี้ตลอด รู้ทางกันแล้ว
"!@#$%^&*()_++" มันก้มลงกระซิบข้างหูผมเบาๆ แต่กลับชัดเจนในใจผมเอามากๆ
"0_0"
"ทำไมต้องตาโตด้วย"
"ก็มึงบอกว่า"
"ก็นั่นแหละความรู้สึกของกู มึงอยากรู้ไม่ใช่เหรอ" ผมหยุดยิ้มไม่ได้แล้ว ช่วยที
"ชีน ช่วยด้วย กูหยุดยิ้มไม่ได้"
"งั้นเชิญยิ้มให้ปากฉีกไปถึงส้นเลยนะ" ถึงจะโดนมันด่า แต่ผมก็ยังนอนยิ้มบ้าอยู่ ส่วนมันดูทีวีเฉย แต่ผมเห็นนะว่ามันก็ยิ้มเหมือนกัน
























"รักมากกว่าชีวิต"
















จบแล้วนะครับ
ขอบคุณที่ติดตามกันมาตลอด
ขอโทษด้วยที่บางทีก็หายไปหลายวันเลย
แต่ก็ตามสัญญาครับ ดิวลงให้จนจบ
ถ้าดิวมีเรื่องใหม่ลง ก็อย่าลืมติดตามอ่านกันด้วยนะครับ
ขอบคุณครับ

ปล. ผมชอบตอนจบของเรื่องนี้จัง

[Rafael]

แอร๊ยย
จบแล้วอะ ชอบเรื่องนี้จัง
ให้ความรู้สึกเรื่อยๆ แต่มันอิ่มไปทั้งใจเลย
ขอบคุณคุณดิวมากนะคะที่มาต่อให้จนจบ
แล้วจะคอยตามเรื่องใหม่ค่ะ

กอดด

[shoi_toei]

กรี๊ดดดดดด ยิ้มแก้มแตกกกก

[Mura_saki]

ชอบมากๆๆๆๆ ซีนได้รักกับเต

รักมากกว่าชีวิต !!!!

[nutsumi]

จบแล้ววว เราก็ชอบตอนจบตอนนี้ ซึ้งๆ *_*
ป.ล.อยากอ่าน ต่อ-ดิม ขอเป็นตอนพิเศษหรือเรื่องใหม่ก็ได้นะๆๆ