หัวข้อ: ตกลงเราเป็นอะไรกัน (เต-ชีน) เตมาเอง 13/11/55 จบแล้ววว รบกวนย้ายให้หน่อยครับ

[due]

บางครั้งผมก็รู้สึกว่าเวลาเดินเร็วเหลือเกิน
เร็วจนผมกลัวว่าเวลาจะไม่พอสำหรับทำในสิ่งที่อยากทำทั้งหมดในชีวิต
เวลามันอยากเดินไปข้างหน้าเพียวอย่างเดียว มันไม่เคยเดินกลับหลัง มันไม่เคยเดินอยู่กับที่
ชีวิตคนเราก็เหมือนกันต้องหมุนไปตามเวลาที่เคลื่อนไป ไม่สามารถย้อนกลับหลังได้และไม่สามารถอยู่กับที่ได้เช่นกัน
ชีวิตคนเรามันก็แค่นี้แหละ อยากมีความสุข อยากอยู่กับสิ่งที่รัก ไม่อยากพบเจอกับสิ่งที่ไม่ชอบ

"ชีน เดี๋ยวศุกร์เย็นกูลงไปหานะ" ตอนนี้ผมกับมันไม่ได้อยู่ด้วยกัน เพราะผมต้องออกฝึกงานต่างจังหวัด ก็ตอนนี้ผมขึ้นปี 4 แล้ว มันก็ขึ้นปีสองเหมือนกัน เราเลยต้องห่างกันอย่างนี้ อาศัยโทรคุยกันบ้าง วันหรือสองวันครั้ง แต่นั้นไม่ได้ช่วยบรรเทาความคิดถึงที่ผมมีให้มันเลย ยิ่งได้ยินเสียง ยิ่งคิดถึง ยิ่งอยากเจอ ยิ่งอยากสัมผัส แต่ผมเองก็รู้ตัวว่ามีหน้าที่ต้องรับผิดชอบ มันเองก็เหมือนกัน จะทำตามใจตัวไปซะหมดก็ไม่ได้
"ไหวเหรอ? แค่มึงทำงานมา 5 วันเต็ม ก็เหนื่อยมากแล้ว ไหนยังต้องนั่งรถมาอีกตั้งหลายชั่วโมงอีก"
"ไม่อยากเจอกูเหรอ?" น้อยใจวะ
"ไม่ใช่อย่างนั้นซะหน่อย กูแค่ไม่อยากใหห้มึงเหนื่อยเท่านั้นเอง"
"เหนื่อยแค่ไหนก็ยอม ถ้ามีมึงอยู่ข้างๆ...แล้วมึงเรียนเป้นไงบ้าง"
"หนักกว่าตอนปีหนึ่งเยอะเลย บางตัวก็ไม่เข้าใจ อยากจะเอาหนังสือยัดเข้าหัวจริงๆ จะได้ไม่ต้องอ่าน"
"หึหึหึ ไอ้บ้า...ชีน"
"หืม?"
"อย่าเครียดมากนะ กูไม่ได้อยู่ดูแลมึง กูเป็นห่วงมึงมากนะ อย่านอนดึก กินข้าวให้ตรงเวลาด้วย" ผมเป็นห่วงมันอค่นี้แหละ เรื่องเที่ยวกลางคืนไม่ต้องห่งเลยเพราะมันไม่ชอบ แต่พอเวลามันได้อ่านหนังสือ มันแทบลืมกินลืมนอนเลยทีเดียว ตอนเราอยู่ด้วยกัน ผมยังพอเตือนๆบอกๆมันได้บ้าง แต่ตอนนี้ผมทำอย่างนั้นไม่ได้ ลำพังผมเอง 24 ชั่วโมงต่อวันแทบไม่พอเลย
"รู้แล้วครับ มึงเองก็เหมือนกันนะ ดูแลตัวเองด้วย อย่าบ้าแต่ทำงาน"
"งั้นแค่นี้ก่อนนะ พี่ที่ออฟฟิศให้กูลองเสนอแผนการตลาดดู กูขอไปทำก่อนนะ...รักมึงนะ"
"รักเหมือนกัน"
"ชื่นใจพี่จริงน้องเอ๊ย"
"มึงเหมือนตาแก่ลามกเลยวะ" เชี่ย!!!!


ที่ออฟฟิศที่ผมไปฝึกงาน พี่ๆดีมาก ให้ผมทำไรมากกว่าที่คิดไว้ซะอีก สอนงานก็เยอะ ไม่ใช่แค่วิ่งซื้อข้าวกล่อง โอเลี้ยงเหมือนบางที่ ที่เจอกันบ่อยๆคือ ถ่ายเอกสารเป็นตั้งๆ แต่ผมโชคดีที่ไม่ต้องพบเจอกับสิ่งเหล่านี้
ที่ผมไปฝึกงานเป็นบริษัทเกี่ยวกับส่งออก นำเข้า งานเลยเยอะเป็นพิเศษ
สนุกครับ สนุกมาก มากจนลืมเหนื่อย แต่ไม่มากพอที่จะทำให้ลืมคิดถึงสุดที่รักได้...เอ้อ ว่าแล้วก็คิดถึงชะมัด

"น้องเต พักเที่ยงแล้วไปกินเที่ยงกันดีกว่า อ้อ พี่เอาแผนของน้องไปส่งให้หัวหน้าแล้วนะ"
"ขอบคุณครับพี่นุช แล้วหัวหน้าว่าไงบ้าง?" ผมรีบถาม เพราะอยากรู้ว่าแผนของผมเป็นไงบ้าง ใช้ได้จริงมั๊ย
"ก็ไม่เห็นว่าไรนะ เปิดดู ก็แค่อืมๆๆ...แต่พี่ว่าแค่นี้แกก็คงพอใจระดับหนึ่งแล้วแหละ เพราะถ้าแกไม่พอใจ แกส่งคืนทันที" ได้ฟังอย่างนั้น ผมยิ้มแก้มแตกเลยทีเดียว ก็ลองคิดดูสิ ผมอุตส่าห์วางสายจากสุดที่รักเพื่อมาทำแผนนี้ ความตั้งเกินล้านจริงๆ แล้วผลที่ออกมาก็น่าพอใจ แก้มไม่แตก ก็ไม่ใช่ไอ้เตแล้วแหละ
"นั่งยิ้มอยู่นั่นแหละ ไปกินข้าวก่อน พี่คนอื่นๆไปกันแล้ว"
"ครับพี่นุช" พี่นุชเป้นผู้หญิงร่างท้วมขาว อายุ 30 นิดๆ ใจดี แกเป็นพี่เลี้ยงให้ผมตั้งแต่วันแรกเลย

ได้ข้าวมาคนละจานก็ลงมือลุย
โต๊ะที่ผมนั่งอยู่มีด้วยกัน 5 คน ผู้ชาย 3 ผู้หญิง 2
"เต?"
"ครับพี่แมน?"
"สาวแผนกบัญชีสนใจมึงอยู่ สนใจเปล่า เดี๋ยวพี่เคลียร์ทางให้" พี่แมนนี่มีแฟนแล้ว เป็นสาวโรงแรม สวยเลยแหละ
"ไม่ดีกว่าพี่ ผมอยากตั้งใจทำงานมากกว่า"
"กูสงสัยมานานแหละ มึงมีแฟนแล้วใช่มั๊ย กูเห็นมีสาวๆตั้งหลายคนสนใจมึง แต่มึงกลับเฉย"
"เรื่องของน้องมัน แล้วมึงจะไปยุ่งไรวะแมน" พี่ดาสาวห้าวของแผนกขัดคอขึ้น
ผมก็ทานข้าวไปเรื่อยๆ นั่งขำกับบทสนทนาของเพื่อนร่วมโต๊ะ

ทานเสร็จก็พากันกลับออฟฟิศ
"เต คืนนี้วันศุกร์ ไปเทียวกันมั๊ย กูเห้นมึงไม่ค่อยไปไหนเลย แล้วแบบนี้ชีวิตจะสนุกได้ไงวะ?"
"ผมก็สนุกในแบบของผมไงพี่" ผมตอบแบบขำๆ ไม่จริงจังไร
"งั้นตกลงคืนนี้ไปเที่ยวกับพี่นะ เดี๋ยวพี่จะชวนเพื่อนต่างแผนกอีก 2-3 คน "
"ขอบคุณนะครับพี่แมน แต่เย็นนี้ผมต้องกลับมหาลัย โอกาสหน้านะพี่"
"แน่ะๆๆ นี่มึงรักเรียนหรือกลับไปหาใครกันแน่วะ กูเห็นมึงว่างทีไรเผ่นกลับทุกที"
"เอ้า ผมก็กลับไปหาแฟนผมบ้างดิ ฮ่าๆๆๆ" พี่แกหน้าเหวอไปเลย เพราะผมไม่เคยพูดเรื่องส่วนตัวกับคนที่ทำงาน แกคงจะงงๆ มึนๆ ว่าตกลงผมพูดจริงหรืออำเล่น แต่ไม่รอให้พี่แกซัก ผมเผ่นแน่บเข้าออฟฟิศละ


รถทัวร์มาถึง บขส. ประมาณ ตีหนึ่ง คนแทบจะไม่มีเลย พอมีให้เห็นว่าไม่ได้อยู่คนเดียว ก็นะดึกเกือบค่อนรุ่งแล้วนิ ผมขึ้นรถจากโน่นประมาณ 6 โมงเย็น ใช้เวลาการเดินทาง 7 ชั่วโมง
นานใช้ได้ เล่นเอาเมื่อยขบไปหมดทั้งตัว ระหว่างทางผมก็หลับมาตลอด เพราะคนไม่เยอะ เสียงไม่ดัง แอร์เย็น รถขับนิ่ม ไม่จอดเลย วิ่งยาวโล้ด
ลงจากรถ มองซ้ายมองขวา ยังไม่เห็นคนมารับ ยังมึนๆอยู่ เลย
ส่ายหัวไล่ความมึนๆ งงๆ
แต่จู่ๆ ก็รู้สึกว่ามีไออุ่นร้อนๆมากระทบที่ด้านหลัง....เอาแล้วไงกู เจอดีตอนตี 1 ที่บขส.เข้าซะแล้วไอ้เตเอ๊ย
"หยุด อยู่นิ่งๆ กูกำลังปล้นมึงอยู่ มีไรส่งมาให้หมด เร็ว อย่ายึกกยัก" ไอ้โจรตาต่ำ มึงแหกตาดูซิว่ากูมีไรให้มึงปล้นบ้าง โง่แล้วเจ๋อเป็นโจรอีก นั่นแค่ความคิดในใจ ไม่กล้าพูดออกไปหรอกเพราะกลัวหัวเป็นรู
"ครับครับ แต่ผมไม่มีไรเลยพี่ ผมแค่นักศึกษาธรรมดาเอง" ผมตกใจจริงๆนะ พูดบอกไปปากคอสั่น ผมได้ยินมันกัดฟันกรอดๆเลย สงสัยไม่พอใจที่ผมไม่มีไรให้มันมั้ง
"เอาเท่าที่มีอยู่ในตัวตอนนี้มาให้หมด โทรศัพท์ เป๋าตังค์ " มันกดเสียงต่ำลงไปอีก กูฟังจนไม่รู้เรื่องแล้วโว้ย จะต่ำไปไหน้
"ครับครับ" ผมลนลานควักเป๋าตังค์กับโทรศัพท์แล้วยื่นกลับหลังให้มัน ผมไม่กล้าหันไปมองหน้ามันหรอก กลัวโดนแสกหน้าล้มตึง
"เอ๊ย!!!!" ก็ไอ้โจรใจต่ำมันจับมือผมไว้ ปล่อยดิวะ
"คิดถึงจะตายอยู่แล้ว" เสียงนี้ ผมคุ้นเสียงนี้ เสียงที่ผมอยากได้ยินโดยไม่ต้องผ่านโทรศัพท์ เสียงเรียบๆ เรื่อยๆ แต่นุ่ม อ่อนโยน ผมได้ยินแล้ว
 แล้วก็รู้สึกว่ามีไรซักอย่างวางแหมะลงบนไหล่ผม
"................." บรรยายไม่ถูกเลยกู แต่เท่าที่รู้คือ ขนลุกหัวจดเท้าเลยแหละวินาทีนี้
"กลับกัน" แล้วมันก็เดินนำหน้าจูงมืิผมไปเลย ผมนี่ยังหาคำพูดไม่เจอ ยังช็อค ยังค้าง ยังไม่รู้จะอยู่ในอารมณ์ไหนดี เลยเงียบมาตลอดทางจนเข้ามาในห้องนี่แหละ
ทิ้งตัวลงบนโซฟา ไอ้โจรชั่วก็ไปเอาน้ำมาให้ วางตรงหน้าเด๊ะ สติกูอยู่ไหน จงกลับมาบัดเดี๋ยวนี้ มาแหละ
"ไอ้เหี้ย!!!!! ไอ้ชั่ว!!!! ไอ้เลว!!!!!! ไอ้หน้าหมา!!!!! ไอ้ ไอ้ ไอ้ ไอ้คนนิสัยไม่ดี!!!!!!" ผมหยิบจับไรตรงนั้นได้เขวี้ยงใส่หัวใส่หน้ามันหมดเลย ทั้งหนังสือเรียนของมัน นิตยสาร หมอนอิง คือมีไรตอนนั้นเขวี้ยงแม่งหมดเลย มันก็ไม่โต้ตอบไร ได้แต่เอามือป้องหน้าอย่างเดียว
"เอ๊ยๆๆๆ!!!!เต นั่นแก้วนะ โดนเข้าไปหัวกูแตกนะ"
"เรื่องของมึง!!!!" แต่ผมก็วางนะ กูละเพลีย จะตี 2 อยู่แล้ววยังต้องมานั่งแหกปากทะเลาะกันอยู่อีก

สงบสติอารมณ์ได้ หายตกใจ
หันไปมองมันที่นั่งอยู่ข้างๆ นั่งเป็นหมาหงอยเชียว
"เต หายโกรธกูยัง?"
"ทำไม?"
"กูง่วงแล้ว"
"เชี่ย!!!!!"
"เต็มหน้ากูเลย"
"ก็มึงเล่นเหี้ยไรไม่รู้เรื่อง ถ้ากูหัวใจวายตายขึ้นมา มึงจะทำไง "
"ก็ไม่คิดว่ามึงจะขวัญอ่อน ตกใจขนาดนี้นี่นา" เสียงมันอ่อนมาก อ่อยแบบที่ผมเพิ่งเคยได้ยินเป็นครั้งแรก
"กูผิดว่างั้น?"
"เปล่าๆๆๆ กูผิดเองแหละ ที่เล่นไรไม่คิด กูขอโทษนะ "
"ไม่รู้ ขอดูพฤติกรรมก่อน" แล้วผมก็เดินเข้าห้องนอนเฉย มันก็ดีนะ หยิบเป๋าเป้ผมเดินตามมาต้อยๆ หุหุหุ การได้เป็นผู้นำมันสุขฉะนี้เอง
เป็นไงครับแอคติ้งผมผ่านมั๊ย...อย่าว่าผมชั่ว ผมเลว ผมเจ้าเล่ห์เลยนะ ถือซะว่าหายกันที่มันแกล้งผมก่อน
ตอนแรกผมนี่ตกใจจนแทบเป้นลม ล้มทั้งยืน แต่พอมันเข้ามาใกล้จนผมสัมผัสได้
กลิ่นนี้ ผมจำได้ มีแค่มันเท่านั้น
หึหึหึ เสร็จกู
แผนทุกอย่างถูกวางเสร็จสรรพในหัว เรียนการตลาดมันดีอย่างนี้นี่เอง ทุกอย่างต้องมีการวางแผน รวดเร็วและฉับไวอย่างมีประสิทธิภาพ  สองวันนี้มึงน่วมแน่ชีนเอ๋ย


เช้าวันเสาร์ผมรีบปลุกมันตั้งแต่ 7 โมง เพราะผมอยากใช้เวลาทุกวินาทีอยู่กับมัน อยากเห็นแววตามัน อยากเห็นปากมันเวลาขยับพูด อยากเห็นมือมันจับโน่นจับนี่ ตกลงผมโรคจิตเปล่า แต่ช่างเหอะ ยอมหมดแหละนาทีนี้

"ชีน..." ผมเรียกมัน แต่มันยังไม่ยอมลืมตา แถมจะขยับตัวหนีอีก ก็เข้าใจนะว่าเมื่อคืนกว่ามันจะได้นอน ผมแกล้งมันไปหลายอย่างเลย ให้นวดหลังบ้างละ นวดเท้าบ้างละ ไปหยิบน้ำข้างนอก
"หืม?" ผมดึงคอเสื้อมันไม่ให้ขยับห่าง
"คิดถึงที่สุดเลย" ผมเอาหน้าตัวเองไปแนบกับหลังมัน กลิ่นแบบนี้ ทำไมผมจะจำไม่ได้ กลิ่นนี้ที่ติดอยู่ในใจผมตลอดเวลา
"เหมือนกัน แต่ตอนนี้ขอนอนก่อนได้เปล่า ง่วง"
 
ผมปล่อยให้มันนอนต่อ ส่วนตัวเองก็ออกมาทำเช้าสำหรับเราสองคน
ทำเสร็จ มันก็ยังไม่ออกมา ภาระผมที่ต้องไปตามมันมาอีก
"ชีน ตื่น" ผมดึงให้ลุกขึ้นนั่ง
"ง่วง"
"ลืมตาก่อน ไปล้างหน้า แล้วออกไปกินข้าว กุรออยู่ หิวด้วย"
"โอเค" มันทำท่าโอเคแบบง่วงๆ



"วันนี้ไปไหนกันดี?" ไม่น่าเชื่อว่ามันจะถามคำนี้ เพราะปกติผมเป็นฝ่ายลากมันไปไหนมาไหนตลอด
"ไม่ไปดีกว่า อยากอยู่กับมึงแค่สองคน"
ผมพูดได้แค่นั้น ไอ้หื่นก็ลากผมเข้าห้องทันที เสร็จโจรเลยกู

ก็นอนเล่นกันบนเตียงนั่นแหละ ตบหัวกันไป เตะขากันมา อย่าคิดว่าผมกับมันจะหวีทกันนะ มีแต่เจ็บตัว
เล่นเกมไรเอ่ยกัน ใครตอบถูกเลือกได้เลยว่าจะลงโทษอีกคนยังไง แต่ถ้าตอบผิดอีกคนก็มีสิทธิ์ลงโทษ
"เกาะไรเอ่ยมีแต่คนมอง...?" ผมถามมัน
"เกาะ....ก็เกาะอกหลุดไง"
"เชี่ย... มึงตอบถูกอีกแล้ว กูไม่เล่นแล้ว" แม่งงอน
"อย่ามาโกงมึง เลิกนะเลิกได้ แต่มาให้กูลงโทษก่อน คราวนี้เลือก ดีดหูละกัน"
"ชีน เบาๆหน่อยดิ ทั้งดีดปาก ดีดจมูก หน้าผาก นิ้ว กูระบมไปทั้งตัวแล้วเนี่ย กูแฟนมึงนะ"
"ก็รู้ แต่เกมส์ก็คือเกมส์...มา ปึ้ก"
"โอ๊ย!!!! เชี่ยชีน กูเจ็บ หูกูหลุดป่ะเนี่ย" ผมเอามือจับหูถูไปมา เจ็บโคตร แม่งไอ้นี้ซาดิส
"โหๆๆๆๆ ไม่ร้องนะ"
"เชี่ย ไม่เล่นแล้ว" ผมปึงปังออกจากห้องเลย ได้ยินเสียงมันหัวเราะตามมาด้วย อยู่กับมันทีไร เจ็บตัวตลอด
 

[Rafael]

ฮ่าๆ
ล่นอะไรกันเจ็บตัวตลอดเลยนะคู่นี้
เบาๆหวีทๆกันบ้างก็ได้น้าา หุหุ

ขอบคุณคุณดิวที่มาต่อค่ะ

[shoi_toei]

55555 น่ารักตลอดด

[JA(e)jung]

ไปฝึกงานแล้ววววว คิดถึงกันแย่เลยสินะ หึหึ

[why yyy]

น่ารักได้อีก!!

[mystery Y]

อา~พี่เตไปฝึกงานซะแล้ว หวังว่าช่วงห่างกันจะไม่เกิดเรื่องอะไรขึ้นนะ

[Bejae]

พลาดไปสองตอน เอาตอนแรกที่ชีนเล่าก่อนเลยแล้วกัน
เพิ่งรู้ว่าเตมันจะเมาแล้วรั่วแบบนี้นะ ฮ่า า น่ารัก
ต่อดิมนี่ยังไงแต่เอาใจช่วยแล้วกันนะฮ้า
เพราะผันตัวไปเป็นแฟนคลับดิมแล้ว 
ส่วนตอนล่าสุด เตไปฝึกงานไกลเนอะ
แต่จะว่าไป ห่างกันแบบนี้อาจจะดีก็ได้นะ
จะได้รู้ว่าต่างคนต่างคิดถึงกันมากน้อยแค่ไหน
หวังว่าจะไม่มีเรื่องอะไรมาทำให้เข้าใจผิดอะไรกันก็แล้วกัน
ขอให้เตผ่านการฝึกงานไปได้ด้วยดีนะฮ้า 
กอดคุณดิวคิดถึง

[NUTTYZERO]

น่ารักไม่เปลี่ยนแปลงเลยคู่นี้

[due]

พรุ่งนี้เจอกันครับ

[Bejae]

รอค่ะคุณดิวว

[due]

"เต เมื่อไรมึงจะฝึกงานเสร็จซะทีห๊า กูคิดถึงมึงจนจะบ้าตายอยู่แล้วนะ เข้าใจมั๊ยว่ากูกำลังจะบ้าเพราะมึง!!!" ผมใส่ไม่มียั้งตามแรงอารมณ์ที่สูงขึ้น อีกฝ่ายก็ยังเงียบอยู่ ผมรู้ว่ามันเองก็คงไม่ต่างกัน แต่วินาทีนี้ไม่รู้จะบอกยังไง ไม่รู้จะอธิบายแบบไหนถึงความรู้สึกที่อัดแน่นในใจผมตอนนี้ แน่นจนผมกลัวว่าตัวเองจะหยุดหายใจไปซะเฉยๆ




"ชีน กูรักมึงนะ รักมาก รู้ใช่มั๊ย?" มันเพิ่งพูดประโยคแรกหลังจากที่เงียบกันซักครู่ เสียงมันนิ่งๆ แต่ก็เครือหน่อยๆ ผมรู้ ผมไม่ดีที่ไประเบิดใส่อารมณ์แบบนั้น แต่ถ้าไม่ให้ผมพูดหรือทำอะไรบ้าง ผมคงจะสำลักความคิดถึงที่มีให้มันตายอยู่ตรงนี้แน่ๆ

"กูเกลียดความห่าง กูเกลียดความคิดถึง  เกลียด ได้ยินมั๊ยว่ากูเกลียด"
เดือนหนึ่งแล้วที่เตไม่ได้มาหาผมเลย เพราะมันบอกงานยุ่งตลอด ไปฝึกงานทั้งทีก็อยากได้ประสบการณ์มากๆ แต่พอผมจะขึ้นไปหามัน มันก็บอกว่าไม่ต้อง ถึงมามันก็ไม่มีเวลาให้อยู่ดี ผมไปแล้วจะเหงาเปล่าๆ
โทรศัพท์จากแรกๆโทรทุกวัน ต่อมาก็ 3 วันครั้ง 4วันครั้งบ้าง ช่วงนี้หนักเข้าไปอีก อาทิตย์ละครั้ง ก็เข้าใจนะว่ามันยุ่งจริงๆ แต่ความรัก ความคิดถึงมันห้ามกันได้เหรอ ถ้าห้ามกันได้ พูดกันเข้าใจ ผมคงไม่อยู่ในสภาพไอ้บ้าแหกปากโวยวายอยู่อย่างนี้หรอก

"ไม่นานแล้วนะครับชีน อีกแค่ 2 อาทิตย์เอง กูก็จะฝึกเสร็จแล้ว ทนอีกหน่อยนะ" กะเอาน้ำเย็นเข้าลูบกูอะดิ บอกให้รู้เลยว่าน้ำเย็นที่มึงใช้ลูบอ่ะ พอโดนตัวกูปุ๊บ กลายเป็นน้ำร้อนปั๊บเลย คิดดูละกันว่าตอนนี้ผมร้อนแค่ไหน
"เปลี่ยนจาก 2 อาทิตย์ เป็น 2 วิได้มั๊ย ไม่ต้องฝึกแล้วงานนะ กลับมานี่เดี๋ยวกูฝึกงานให้มึงเอง รับรองกูมีงานให้มึงฝึกทั้งวันทั้งคืนเลย กลับมานะ นะนะนะ" ผมก็แค่อยากพูดเท่านั้นเอง แค่อยากจะให้มันรับรู้ว่าตอนนี้ผมกำลังรู้สึกอะไร ถึงผมจะคิดถึงมันมากแค่ไหน ต้องการมันใจจะขาดยังไง แต่ผมก็ไม่เห็นแก่ตัวมากพอที่จะให้มันทิ้งทุกอย่างเพื่อผมได้หรอก
"มีงานให้กูฝึกเยอะขนาดนั้นเชียว" เสียงมันเริ่มดีขึ้นมาหน่อย คงเห็นว่าผมใจเย็นลงบ้างแล้วมั้ง
"มีก็แล้วกันน่า รับรองกูจะฝึกมึงจนมึงพอใจเลยแหละ"
"กูว่าชักแหม่งๆแหละ ทะลึ่งวะ"
"เต กูชายไทยวัยเจริญพันธุ์นะเว่ย ไม่ใช่พระอิฐพระปูน....กูไม่อยากสร้างโลกสวยด้วยมือกูแล้วอ่ะ มาช่วยกูหน่อยดิ"
"หึหึหึ ทะลึ่งวะชีน...อีก  2 อาทิตย์นะครับ ทนหน่อย"
"กูจะหนีไปมีชู้แล้วนะ"
"เอาสิ ถ้าไม่กลัวกูเสียใจ"
"อย่างนี้ทุกที...พอรู้ว่ากูแพ้ทางนี้ ตลอดเลยนะมึง"
"ฮ่าๆๆๆๆๆ" มันหัวเราะเอิ๊กอ๊ากเสียงดังเลย
"เต?"
"หืม?"
"มีไรอยากบอก"
"ว่า?"
"อย่านอกใจกูนะ รักกูคนเดียวนะ มองกูคนเดียวนะ"
"ขี้อ้อนนะครับมึง พออยู่ใกล้ๆกันไม่เห็นอ้อนอย่างนี้เลย เอาแต่แกล้งกูตลอด อ้อนบ่อยๆดิ น่ารักดี กูชอบ"
"อย่ามานอกเรื่อง รับปากมาก่อนเลยมึง" ไม่รู้สิ ผมเชื่อใจมันนะ ไว้ใจมันทุกอย่าง แต่ผมไม่ใจคนที่อยู่รอบข้างมัน เตมันไม่เคยรู้ตัวหรอกว่าตัวเองมีความสนใจมากแค่ไหน หน้าตาน่าเข้าหา คุยด้วยแล้วยิ้มตามหัวเราะตามได้ง่ายๆ แต่มันก็คือมันที่คิดแค่ว่า 'กูก็เป็นของกูอย่างนี้ ใครจะมาสนใจกู' คนที่สนใจมึง กูนี่ไง นั่งหัวโด่อยู่นี่ไง เรื่องผู้ชายด้วยกันผมไม่ห่วงเลย เพราะดูให้ตายยังไงก็ดูไม่ออกหรอกว่าไอ้หน้าอย่างนี้จะมีแฟนเป็นผู้ชายอย่างผม แต่ผู้หญิงนี่สิ อย่างห่วง เพราะเตมันเป็นคนใจดีกับเค้าไปทั่ว ปฏิเสธใครก็ไม่ค่อยเป็น เดี๋ยวไปทำอาหารให้สาวกินๆ แล้วเกิดติดใจขึ้นมา ผมก็ซวยดิ  เพราะงั้นกันไว้ก่อนดีกว่า เอาให้แฉะไปทั้งใจมันเลยทีเดียว ว่ามันมีผมเป็นตัวเป็นตนอยู่แล้ว จะว่าไปผมนี่ก็ขี้หวงเหมือนกันนะ
" ใจกูนะให้มึงไปตั้งนานแล้ว ให้ไปหมดใจแล้วด้วย เพราะงั้นไม่ต้องกลัวว่าใจกูจะแบ่งไปให้ใครอีก มีแต่มึงเท่านั้นแหละที่ได้ไปเต็มๆ"
"ชื่นใจน้องจริงพี่เอ๊ย"
"เป็นไรมากเปล่าชีน กูว่าวันนี้มึงเยอะๆ ล้นๆนะ "
"เรื่องของกูเหอะน่า ว่าแต่อีกสองอาทิตย์ต้องกลับจริงๆนะ ถ้าไม่กลับกูจะตามไปเผาที่ทำงานมึงเลย คอยดู"
"กลัวแล้วครับ ถึงเค้าไม่ให้กลับ แต่กูจะหนีกลับไปหามึงเอง สบายใจได้" ผมจะสบายใจได้ก็ต่อเมื่อเห็นมันมายืนอยู่ตรงหน้าเท่านั้นแหละ แต่ก็ไม่อยากพูดไปมากกว่านี้ เพราะกลัวมันจะกังวลอีก
"แล้วฝึกงานเหนื่อยมากมั๊ย?" ตั้งแต่เริ่มคุยกันมา ผมยังไม่ได้ถามสารทุกข์ดิบเลย เอาซะหน่อย เดี๋ยวจะหา่วาผมไม่สนใจแฟนอีก
"ก็เหนื่อยนะ เหนื่อยมากเลยแหละ แต่โคตรสนุก ได้ประสบการณ์เยอะมาก"
"ประสบการณ์นะหาได้ แต่ประสบกามนี่ต้องฝึกจากกูคนเดียว จำไว้" แซวแฟฟนตัวเองนี่ก็สนุกดีนะ ว่าทำไมไอ้พีทชอบแซวพี่ฝนจัง
"มึงนี่ เรื่องใต้สะดือตลอด...แล้วเป็นไงบ้างเรื่องเรียน? "
"ก็ดีนะ เรื่อยๆ เข้าใจบ้าง งงหน่อย สับสนนิดๆ"
"เอ้าๆๆ ตกลงยังไงเนี่ย"
"ฮ่าๆๆๆ คิดถึงมึงที่สุดแหละ"
"คิดถึงสุดๆของสุดๆเหมือนกันแหละ...ไปนอนได้แล้ว พรุ่งนี้มึงเรียนเช้านี่"
"ยังจำได้ด้วยเหรอ?" ก็มันไปฝึกงานตั้งแต่เริ่มเปิดเทอม ตารางเรียนผมมันได้ดูนิดเดียวเอง ยังอุตส่าห์จำได้อีก
"กูเช็คตารางเรียนมึงได้ เผื่อมึงเหลวไหลไง" เออจริง มันมีรหัสของผมนี่นา
"ไม่เอา กูยังอยากคุยกับมึงอยู่เลย คุยอีกหน่อยนะ"
"ได้ครับมึง...แล้วไอ้พีทเป็นไงบ้าง ดูแลมึงดีรึเปล่า?"
"ตั้งแต่มันมีแฟนนะ มันไม่สนใจกูเลย อะไรๆก็พี่ฝน อะไรๆก็เจ๊ หมั่นไส้"
"เหรอ วันก่อนมันโทรหากู บอกว่ามึงด่ามัน?" อ๋อ วันนั้น
"ก็มันเสือกบอกว่ามึงจะมีแฟนใหม่เพราะกูไม่ใส่ใจมึง กูเลยตบหัวกับด่ามันไปอีกชุดใหญ่"
"พวกมึงนี่นะ กัดกันอยู่นั่นแหละ "
"หนุกๆน่า อย่าบ่น ขี้เกียจฟัง...แล้วพี่ต่อกับพี่จอมได้เจอกันบ้างเปล่า"
"ก็มีบ้าง แต่ก็ไม่บ่อย " พี่ต่อฝึกบริษัททัวร์ พี่จอมฝึกโรงแรม ก็เลยต้องพักกันคนละที่ให้สะดวกกับการเดินทาง
"เหงามั๊ย?"
"ก็มีบ้าง จากที่เคยมีมึง มีจืด ไอ้ต่อ ไอ้พีท อยู่นี่ต้องอยู่คนเดียว แต่ก็อยู่ได้ ไม่ต้องห่วง"
"บอกซักคำว่าห่วง"
"แหมมึง กูนั่งอยู่กลางใจมึงซะขนาดนี้ ทำไมเรื่องแค่นี้จะไม่รู้" เออ ก็จริงของมัน
แล้วเราคุยกันเรื่องทั่วไป ดิรฟ้า อากาศ ฝนตก รถติด นกบิน หมากัดกัน ไก่จิกแมว คนแก่ข้ามถนน คือคุยทุกเรื่องที่สามารถออกมาเป้นคำพูดได้
มองเวลา จะเที่ยงคืนอยู่แล้ว ปล่อยมันไปนอนดีกว่า ซึ่งที่จริงผมควรจะปล่อยมันไปตั้งนานแล้ว
"เต ไปนอนได้แล้ว"
" อืม...ชีน?"
"ว่า?"
"ดูแลตัวเองดีดีนะ ดูแลตัวเองแทนกูด้วย "
"มึงก็เหมือนกัน อย่าสนุกกับงานจนเพลิน เหนื่อยก็พักบ้าง กูไม่ชอบแฟนขี้ก้าง"
"ได้...ฝันดีนะครับ"
"งั้นคงต้องฝันถึงคงมึงแล้วแหละ"
"แซวทำไม กูเขิน แค่นี้แหละ"

วางสายจากมันปุ๊บ จากใจที่พองออยู่ แฟบปั๊บทันที
ไม่เป็นไร อีกนิดเดียว มันก็จะกลับมา



"เป็นไรชีน วันนี้ยิ้มหน้าด้านมาเชียว" ไม่เป็นไร กูไม่โกรธ เพราะกูอารทณ์ดีที่มีเธออยู่ "ด่าแล้วยังยิ้มได้อีก แสดงอารมณ์ดีสุดๆ ว่าไงอารมณ์ดีไรมา?" มันมานั่งรอเข้าเรียนหลังจากที่ไปหาสุดที่รักมันมาแล้ว
"กูให้ทาย"
"มึงจับได้ว่าเฮียมีชู้?"
"เชี่ย!!!!"
"อ่ะๆๆ เอาใหม่...มึงนอกใจเฮียโดยที่เฮียยังจับไม่ได้"
"เอี้ย!!!!"
"ด่ากูจั้ง...สุดท้าย เมื่อคืนมึงได้คุยกับเฮียแล้ว" มันพยักหน้า ประมาณว่า ถูกใช่มั๊ยละ
"อืม"
"กูว่าแล้ว บนหน้าผากมึงเขียนประจานว่าอยู่ว่า...'ความสุข' "
"มันก็ไม่ถึงกับสุขวะ ยังไงก็ไกลกันอยู่ดี แต่ก็ยังดีที่ได้คุยกันบ้าง แต่ยิ่งได้คุยยิ่งคิดถึงวะ"
"ตกลงมึงเอาไงแน่วะ กูเริ่งงงและ"
"ช่างเหอะ. ขึ้นเรียนกัน"

[Rafael]

แอร๊ยยยย
เตรีบๆฝึกงานแล้วกลับมาเลยนะ
ชีนคิดถึงจะตายอยู่แล้วว

[Zalzah_iP]

แงๆ ชีนคิดถึงเตแย่เลยอ่ะ 

เนื้อเรื่องดำเนินเร็วมากเลยอ่ะ แปปเดียวผ่านไปปีละ =o=

ใกล้จบยังคะเนี่ย

[Bejae]

ว๊าย ไม่คิดว่าจะได้เห็นชีนโหมดนี้
ไม่คิดไม่ฝันมาก่อน 555555 อะไรมันจะขนาดนั้นว่ะชีน
นี่แสดงว่าต้องสุดๆแล้วใช่มั้ยเนี้ย อาการถึงออกขนาดนี้
อ๊า าาา อยากให้เตฝึกงานเสร็จเร็วๆแล้วสิ คิดถึงเหมือนชีนแล้วเนี้ย ยย
กอดคุณดิว

[why yyy]

เตรีบๆกลับมานะ ชีนมันจะบ้าแล้ว

[mystery Y]

น่าเห็นใจชีนเหมือนกันนะ ต้องห่างกับคนที่รักขนาดนี้มันก็ต้องสติแตกกันบ้าง พี่เตรีบกลับมานะ~

[JA(e)jung]

ชีนแม่งขี้อ้อนหวะ น่ารักดี ฮ่าๆๆๆ
พี่เตกลับมาเร็วๆนะจร้าาา น้องชีนจะขาดใจตายอยู่แล้ว ฮ่าๆๆๆๆ
 

[shoi_toei]

ซีนมันจะขาดใจแล้วเต 55555

ซีนอ้อนน่ารัก

[CarToonMiZa]

ชีนยังน่ารักเหมือนเดิม

[Asuke]

น่ารักไม่เปลี่ยนแปลง รักกันนานๆนะครับ

[Bejae]

คิดถึงคุณดิวค่าาา

[beambeam]

  รักกันนานๆนะครับ......

[due]

"มึงกลับมาแล้ว?" หน้ามันมึนๆ งง ๆ เหมือนจะยังไม่แน่ใจ ตานี่กะพริบถี่ยิบกันเลยทีเดียว ปากก็พะงาบๆเหมือนอยากจะพูดต่อ แต่ก็จนใจหาคำพูดไม่เจอ
"อืม กูกลับมาแล้ว" ผมวางของทุกอย่างกองอยู่บนพื้นหน้าประตู แล้วค่อยเดินไปหามันที่กึ่งนั่งกึ่งนอนบนโซฟา
"จะกลับทำไมไม่บอก"
"จะบอกหรือไม่บอกก็ไม่สำคัญแล้ว เพราะตอนนี้กูอยู่ตรงนี้แล้วไง" มันดึงผมเข้าไปกอด ผมรู้สึกว่าตัวเองจมหายเข้าไปในตัวมัน กอดนี้นี่แหละที่ผมคิดถึงทุกลมหายใจ สัมผัสนี้นี่แหละที่ผมเรียกร้องอยากได้
อื้ม คิดถึงมึงที่สุดเลยชีน คิดถึงๆๆๆ    ผมจูบมันที่ไหล่ซ้ำๆไปมา   
ผมคิดว่าเรากอดกันและกันจนพอใจแล้ว ก็กะว่าจะผละออก จะได้มองหน้ากันชัดๆ แต่ชีนมันดันฝืนไว้สุดตัว ไม่ยอมให้ผมผละออก เลยนั่งนิ่งๆให้มันกอดอยู่อย่างนี้ จะว่าไปมันก็ดีนะ ได้อยู่ในอ้อมกอดของคนทีีี่เรารักนานๆ เอาเลยชีน มึงจะกด เอ๊ย!!!!! จะกอดกูทั้งคืนยังได้้เลย

"ชีน กูว่าเรากอดกันนานไปละ ปล่อยเหอะนะ" นานจริงๆครับ นานจนผมรู้สึกว่าเริ่มเมื่อยละ
"หุบปาก อยู่นิ่งๆด้วย กูจะกอด" ผมนี่ก็เชื่องนะ มันบอกให้หุบปากอยู่นิ่งๆผมก็ปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด

จนมันพอใจนั่นแหละจึงยอมเป็นฝ่ายผละไปเอง เอาซะกูเคลิ้มเกือบหลับในกอดมันไปแล้วมั๊ยละ
ผมมองสำรวจมัน มันยังอยู่ในชุดนิสิตอยู่เลย หน้ามันโทรมใช้ได้อยู่ ผอมลงไปนิดหนึ่งนะผมว่า
"ทำไมยังใส่ชุดนี้อยู่ละ นี่จะ 5 ทุ่มแล้วนะครับมึง" ผมเดินไปหยิบน้ำเย็นในตู้เย็นและหยิบน้ำมาเผื่อมันด้วยแก้วหนึ่ง
"กูก็เพิ่งถึงห้องก่อนมึงนิดหนึ่งนี่แหละ วันนี้รุ่นพี่ปี 4 นัดติวให้นะ " มันยื่นมือรับแก้วนน้ำที่ผมส่งให้ แน่ะ แอบมีจับมือผมด้วย
เออใช่ ช่วงนี้มันอยู่ในช่วงกำลังเตรียมตัวสอบนี่หว่า แต่งานนี้ผมสบายมากเพราะฝึกงานเลยไม่ต้องสอบมีแค่ทำรายงานสรุปเกี่ยวกับเรื่องที่ไปฝึกงานมาเท่านั้นเอง แต่ผมทำอยู่ตลอดไง แค่รวมเข้าเล่มตรวจเช็คนิดหน่อยก็ได้เอมานอนกอดให้อุ่นใจแล้ว
"กูไม่อยู่นี่มึงอย่างโทรมเลยนะครับ ผอมลงด้วยเนี่ย กูไม่อยู่นี่กินไม่ได้นอนไม่หลับเลยเหรอ" ฮ่าๆๆๆ มันทำหน้าบ้าใส่ผมด้วย หมั่นไว้เลยบีบจมูกมันซะหน่อย โหๆ มีปัดๆ
"พูดมากวะ แล้วนี่นั่งรถมาตั้งหลายชั่วโมงไม่หิวรึไง?" เป็นห่วงกูด้วย ปลื้ม
"เออวะ ตอนนั่งมาในรถโคตรหิว แต่พอเห็นหน้ามึงเมื่อกี้ลืมไปเลย " ลืมจริงๆนะครับ เหมือนกับว่าทุกความคิดความสนใจของผมมุ่งตรงมาที่ชีนคนเดียว
"เวอร์"
"กูพูดจริง...แต่ตอนนี้เริ่มหิวแหละ มีไรกินบ้างเปล่าเนี่ย ในตู้เย็นมีของสดเปล่า แล้วมึงกินไรรึยัง?"
ผมเอามือมันมาลูบไปมาเล่นๆ แล้วก็เอาหอม ลูบ หอม ลูบหอม อยู่อย่างนั้นหลายรอบ จนมันหัวเราะหึหึหึลงคอ เอามือมันมาป้ายหน้าผมซะงั้น ผมว่ามันเขินนะ เพราะปกติผมกับมันไม่ค่อยมีช่วงเวลาแบบนี้กันเท่าไร
ผมว่าถ้าเป้นคู่อื่นที่ไม่ได้เจอกันมาเป็นเดือนๆ ป่านนี้นะ คงเสร็จกันไปหลายรอบหลายยกแล้ว แต่นี่ผมกับมันไง เลยได้แค่นั่งคุยกัน กอดกัน หอมกัน แต่ผมก็ชอบนะ ผมว่าเราได้มีเวลาแสดงความคิดถึงต่อกันได้ดี ได้ถามอะไรหลายๆอย่างตอนที่ต้องห่างกัน แต่หลังจากนั้นก็ค่อยว่ากันอีกทีเนาะ
"กูกินมาจากข้างนอกแล้ว ก็ใครจะไปรู้ละว่ามึงจะมา ถ้าบอกก่อนจะได้รอ ในตู้เย็นก็ไม่มีหรอก มึงไม่อยู่กูไม่ได้ซื้อไรเก็บไว้เลย"
"แล้วมึงอยู่ยังไง?"
"กินข้างนอกตลอด"
"ถึงว่า ทำไมผอมลง" ผมจิ้มๆตรงสีข้างของมัน ปัดมือออกอีกละ "งั้นลงไปหาไรกินกันดีกว่า แต่ถ้ามึงไม่ไหว กูไปคนเดียวได้" ผมพูดจริงนะ เพราะจากสภาพมันแล้วอาจหลับกลางอากาศได้ทุกเมื่อ แค่ที่มันพยายามถ่างตาคุยกับผมอยู่นี่ก็ถือว่าสุดยอดแล้ว
"มึงไม่ต้องไปเองหรอก เดี๋ยวกูหาคนมาส่งให้มึงเอง"
"ใคร?"
"เดี๋ยวก็รู้..." มันหยิบโทรศัพท์มากดๆแล้วก็หันมายักคิ้วกวนตีนผมทีหนึ่ง "มึงอยู่ไหนเนี่ย........กูหิวข้าว..............อยู่ห้องก็ออกมาได้ กูไม่ถือ......อย่าบ่นมึง ให้ไวเลย กูหิว............. ถ้ามึงไม่มา แลคเชอร์กูมึงก็อด.......ให้ไวนะมึง กูหิว" มาเฟียเปล่าวะ
"ไอ้พีทคงโกรธมึงม่าดู เสียงนี่ดังลอดโทรศัพท์จนกูยังได้ยินเลย"
"ช่างมันดิ...."
"มึงนี่ก็โหดนะ เพื่อนนอนอยู่ยังโทรไปปลุกให้เอาข้าวมาส่งได้เลย"
"ก็วันนี้มันกลับเร็ว เลยฝากกูติว ที่กลับเร็วก็ไม่ใช่ไรหรอก มึงนัดพี่ฝนดูหนังไง นิสัย"
"เออวะ งั้นก็สมควร...เดี๋ยวกูเอาของไปเก็บในห้องก่อนนะ....ไม่ต้องช่วย เดี๋ยวกูยกเอง มึงนอนไปเหอะ"
ผมเก็บของเสร็จ ออกมากก็เห็นมันนอนหลับไปแล้ว สงสัยสุดๆแล้ว
"คิดถึงมึงที่สุดเลย" ผมก้มลงจูบปากเบาๆ

"ปังๆๆๆๆๆๆ" 

ไอ้พีทคงมาแล้ว มันเคาะดังมาก มากจนชีนตื่นมานั่งตาแดง ขยี้ตาไปมาอยู่เนี่ย ปากก้บ่นพึมพำไรไม่รู้ ฟังไม่รู้เรื่อง แต่คงไม่พ้นด่าไอ้พีทนั่นแหละ แล้วก็เดินไปล้างหน้าล้างตา
ผมเดินไปเปิดประตู

"เฮีย!!!!!" จากที่หน้ามันตูมๆ พอเห็นหน้าผมปั๊บ หน้ามันบานแบบบัวที่โผล่พ้นน้ำแล้ว
"หึหึหึ เออ กูเอง เข้ามา" มันวิ่งปรู๊ดเข้ามาวางของที่โต๊ะแล้วก็วิ่งปร๊าดมาที่ผมทันที
"อะไร?" มันยืนอ้าแขนบังจอทีวีที่ผมกำลังดูอยู่
"กอดหน่อย ไม่เจอเฮียตั้งนาน นะนะ กอดหน่อย"
"ไม่เอา ไอ้พีทกูไม่เล่น เอ๊ย เชี่ย อย่ามากอดกู" ไม่ทันแล้วครับมันล้มทับตัวผมเรียบร้อยไปแล้ว ผมนี่ก็พยายามดันมันออกสุดฤทธิ์ แต่ไอ้บ้านี่กินช้างมารึงไง แรงเยอะชิบ ไม่กระดิกเลย
"เอ๊ยๆๆๆๆ มึงทำไรอ่ะ "
"ตัวเฮียหอมวะ หอมหน่อยดิ"
"ไอ้เชี่ย!!!!ปล่อยกู"
"ฮ่าๆๆๆ งั้นแค่กอดก็พอ" กอดอย่างเดียวกูจะไม่ว่าเลย แต่นี่มันเล่นทับอยู่บตัวผมแล้วก็กอดอ่ะ คิดดู ชีนยังไม่ทำกับผมขนาดนี้เลย เชี่ยพีท มึงทำเกินหน้าแฟนกูไปแล้วนะ แต่ผมใช่ว่าจะอยู่นิ่งๆให้มันกอดนะ ผมก็ดิ้นนั่นแหละ แต่มันแรงควายไง
"เอ๊ย!!!!!!!" เสียงชีน แล้วตามมาด้วยไอ้พีทถูกกระชากหัวออกจากตัวผม ย้ำว่ากระชาก พอมันพ้นตัว ผมถึงลุกขึ้นนั่งได้
"เชี่ยชีน กระชากมาได้  เจ็บนะเว่ย หัวระบมเลยกู" ชีนไม่ตอบอะไร ได้แต่มองผมกับไอ้พีทสลับกันไปมา ผมว่าตอนนี้ความคิดในหัวมันคงบรรเจิดหลุดไปนอกโลกแล้วแหละ
"ทำไรกัน!!!"นั่นไง กูว่าแล้ว
"มึงนี่ก็คิดมากวะ กูก็แค่ทักทายเฮียเฉยๆ ไม่ได้เจอตั้งนาน คิดถึง" ชีนมันเลยโบกกกหูไอ้พีทงามๆไปทีหนึ่ง
"แล้วทำไมต้องทับกันด้วย " โห ดูมันพูด แต่ตานี่ประหารชีวิตผมไปเรียบร้อยแล้ว แต่ไอ้ตัวดีหมาพีทหัวเราะคิกคักใหญ่เลย
"โทษกูไม่ได้วะเพื่อน เฮียเค้าสมยอมกูเอง"
"เชี่ย!!!!ไอ้พีท กูขอให้บ้านมึงไฟไหม้!!!!!"
"ฮ่าๆๆๆ ขำวะ มึงกับเฮียสองคนนี่โคตรขำเหอะ"
"มึงเล่นจนกูคิดจริงแล้วนะไอ้พีท เชี่ย ต่อไปมึงอยู่ห่างจากเตอย่างน้อย 5 เมตร"
"ทำหวงๆ กับเพื่อนกับฝูงทำหวง" มันพูดพลางเดินมาหาผมแต่ชีนนี่ดึงคอเสื้อมันซะเกือบหงายหลังลงพื้น
"แม่ง เดี๋ยวกูจะไปเล่นทับพี่ฝนบ้าง ดูดิว่ามึงจะหวงมั๊ย" แต่กูหวง
"เอาดิ ถ้าเจ๊ยอม" กร๊ากๆๆๆๆๆ ชีนมันทำหน้าเหอเลย สงสัยไม่คิดว่าไอ้หมาพีทมันจะย้อนกลับแบบนี้
"พอกันเลยทั้งสองคน กูหิว แล้วนี่มึงซื้อไรบ้างละ มึงสองคนจะกินด้วยกันมั๊ย"
"กิน/กิน"
"มึงกลับห้องไปเลยไอ้พีท รู้จักเวลาบ้างดิ "
"โหชีน นี่มึงกะทำสงครามกับเฮียตอนนี้เลยเหรอ "
"ไสหัวมึงไปเลยไอ้พีท "
"หมดประโยชน์นี่ไล่กูจั้ง"
"ไล่แล้วก็ไปดิ ชิ่วๆๆ"
"ชีน มึงก็นะเหลือเกินเลย ให้มันกินไรก่อนดิ ซื้อมาตั้งเยอะ มาๆ"
"หล่อแล้วน้ำใจยังงามอีก ผมน่าจะเจอเฮียก่อนมันนะ"
"ไอ้พีท!!!!" เสียงแข็งโป๊ก
"อ่ะๆๆกูล้อเล่น..โอเคครับเพื่อนโอเคอย่างแรง กูไปก็ได้"
"อ้าว แล้วมึงไม่กินไรก่อนละ หิวไม่ใช่เหรอ?"
"ชวนมันทำไม?"
"ขอบคุณเฮีย ผมกินมาแล้ว อยากแกล้งคนแถวนี้มากกว่า...แต่ผมคิดถึงเฮียจริงๆนะ ถ้าเบื่อไอ้หมาชีนเมื่อไร โทรหาผมได้นะ"
"ไอ้พีท!!!"
"ไปละ" ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ กลัวโดนตีนแฟนผม มันวิ่งแน่บไปแล้ว


กว่าจะกินกันเสร็จ อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก็ปาเข้าไปเที่ยงคืนกว่า
เตียงยวบลงตามน้ำหนักตัวชีน มันเพิ่งแต่งตัวเสร็จแล้วก็ออกไปดื่มน้ำ
"กอดหน่อย" มันดึงผมเข้ามากอดจนหลังผมนี่แนบกับอกมัน
"ชีน?"
"หืม?" หน้ามันซุกๆอยู่หลังซอกคอผม จั๊กจี้ดี มันหายใจแรงนะ แต่ละครั้งนี่ผมอุ่นวาบเลย เสียงหายใจของมันนี่อย่างเซ็กซี่
"อยากทำมั๊ย?" ผมเห็นใจมันนะ เราห่างหายกันไปตั้งเป็นเดือนๆ พอเจอหน้ากันก็ได้แค่กอดและจูบ ถึงผมจะเหนื่อยและล้ายังไง ผมก็ยังอยากให้รางวัลมันอยู่ดี
"จะให้เหรอ?" มันกดจูบหนักๆตรงกลางหลังผม อ่อนระทวยกันเลยครับ
"อืม...จะทำมั๊ย?"
"ทำ"
"อืม" ผมจะพลิกตัวกลับไปหามัน แต่มันไม่ยอม จะเล่นท่าไนวะ
"แต่ไม่ใช่คืนนี้ วันนี้มึงเหนื่อยกับการเดินทางมาทั้งวันแล้ว นอนเหอะ แค่กอดก็พอแล้ว"
"มึงไม่...อืม เอ่อ..."
"ทรมานดิ แต่กูทนได้ นอนนะ" มันจูบขมับผมแรงๆสองทีก่อนจะหลับกันไปทั้งคู่



"ตื่นมาทำไม ทำไมไม่นอนต่อ"
"จะเข้ามอด้วย คิดถึง...ไอ้ต่อกับจืดก็จะเข้าไปเหมือนกัน"
"อืม งั้นอาบน้ำหร้อมกันเลยนะ จะได้ไม่เสียเวลา" ถ้าทุกคนอยากเอาวิธีประหยัดเวลาแบบพวกผมไปใช้ก็ตามสบายนะครับ ไม่สงวน
"ได้ งั้นมึงสระผมให้ด้วย"
"อืม"
"ถูหลัง"
"อืม" มันเดินเข้าห้องน้ำผ้าเช็ดตัวพาดบ่าเรียบร้อยแล้ว ผมเดินตามไปบ้าง
"ฟอกสบู่"
"ได้"
"แปรงให้ด้วย กูเมื่อยมือ"
"ง่อยแดกรึไง งั้นอาบเองละกัน โครม" ประตูเต็มหน้ากูเลย
"ก๊อกๆๆๆๆๆๆๆ...ชีนเปิดหน่อย อาบด้วย"
"เรื่องมาก"
"ไม่เรื่องมากแล้ว เปิดหน่อย"
"แกร๊ก เข้ามา"
มันสระผมให้อย่างเดียว ที่เหลือผมต้องทำเอง ไม่เอาใจกูเลย เดี๋ยวแม่งโทรหาไอ้พีทเลยนิ


"มึงจะจ้องกูทำไมนักหนาวะดิม หันไปทางอื่นบ้างดิ๊"
"ก็ผมคิดถึงพี่ต่อนี่หว่า ไม่โทรหากันเลย ต่อไปก็ไม่รับ" ผมกับชีนมาถึงก็เห็นไอ้สองคนนี้นั่งตะแง่วๆกันอยู่แล้ว เมื่อคืนพวกผมสามคนมาถึงพร้อมกัน แต่ผมแยกตัวไปหาชีนที่ห้อง
"กว่าจะกันได้นะพวกมึง เป็นไง เมื่อคืนเปรมจนปริ่มกันเลยละซิ"
"พี่ต่อหวัดดีครับ" ไอ้ต่อพยักหน้ารับชีน
"เชี่ยต่อ ปากหมาวะมึง...แล้วจืดยังไม่มาเหรอ?"
"ไปหาไรแดกอยู่ แล้วมึงแดกมายัง"
"ยังวะ หิวเหมือนกัน"
"งั้นเดี๋ยวกูไปดูให้ มึงรอนี่ละกัน" ชีนมันไปซื้อของกินให้ ฝนตก ฟ้าผ่าแน่งานนี้
"แหม พวกมึง เอาใจกันใหญ่เลยนะ หมั่นไส้วะ"อะไรของมึงไอ้ต่อ เป็นเอามาก
"อิจฉาทำไม ของมึงก็นั่งข้างๆนั่นไง"
"อะไร ของกู ของกูคืออะไรครับ ไอ้ที่นั่งกวนตีนอยู่ข้างๆกูนี่ไม่รู้ใครทำตกไว้แล้วไม่ยอมมารับคืนต่างหาก"
"แม่งพี่ต่อ เสียใจวะ"
"มาแม่งใส่กู เดี๋ยวกูตบหูหลุดเลยนิ"
"ก็คนมันงอน.....ดีครับพี่เต หล่อขึ้นปะเนี่ย" มันเปลี่ยนสีหน้าและอารมณ์ได้เร็วมาก ผมไม่รู้ว่าความสัมพันธ์ของสองคนนี้ตอนนี้ไปถึงไหนยังไงกันแล้ว แต่ถามไอ้ต่อทีไร มันก็บอกว่า ก็เป็นแฟนกันไง ทุกที
"ไม่ทักกูซะพรุ่งนี้เลยละครับน้องดิม"
"ก็ได้ งั้นพรุ่งนี้ผมทักใหม่นะ"
"กูประโช้ดดดดดด" มันหัวเราะเอิ๊กอ๊ากถูกใจใหญ่เลย

"พี่ต่อ คืนนี้ไปนอนที่ห้องด้วยดิ"
"บ้านมึงไม่มีรึไง?"
"มี แต่อยากนอนห้องพี่อ่ะ นะ ไปนอนด้วยนะ"
"ไม่"
"นะนะ"
"ไม่"
"นะนะนะ"
"ดูปากกู ไม่"
"นะครับพี่ต่อ นะนะนะ"
"อืม ตามใจ" หื้ม???????? อะไรของมัน แล้วจะปฏิเสธทำไมตั้งแต่แรก งง
นั่งดูไอ้สองตัววนี่จิกหัวกันซักครู่ ชีนก็เดินมาพร้อมกับจืด ในมือนี่ถือของกันเต็มแน่นเลย
"อ้าว ชีน ไม่อยู่กินก่อนเหรอ?"
"ไม่ละ กูต้องขึ้นเรียนแล้ว กูได้นมกล่องหนึ่งแล้ว" รู้ใจด้วย ผมกะจะถามมันว่ากินไรรึยัง
"เรียนเสร็จโทรหากูด้วยนะ"
"อืม ผมไปก่อนะครับพี่ต่อ พี่จอม"
"กูอ่ะ?"
"เออ มึงด้วยไอ้ดิม" ฮ่าๆๆๆๆ ชีนโทรหาผมก็มักจะมีชื่อไอ้ดิมอยู๋ด้วยทุกครั้ง สงสัยช่วงที่ผมไปฝึกงานกัน พวกมันคงจะสนิทกันใช้ได้

"แล้วนี่มึงไม่เรียนกะเค้าบ้างรึไงดิม มานั่งเกาะกูเป็นลูกลิงอยู่เนี่ย"
"มี"
"อ้าวแล้วไมไม่ไป"
"เรียนบ่ายโน่น"
"แล้วเสือกมาเช้าไม?"
"ใจสั่งมา" ฮ่าๆๆๆๆๆๆ

พวกผมก็นั่งคุยกันเรื่อยเปื่อย ส่วนมากก็อยู่ที่เรื่องสรุปงานที่จะส่งกัน งานเดี่ยวนะครับ แค่นำมาแลกเปลี่ยนกันเฉยๆ เอไม่เอก็ขึ้นกับงานชิ้นนี้แหละ ส่วนดิมมันก็นอนฟุบหลับอยู่ข้างๆพี่ต่อมันนั่นแหละ
"จืด งานมึงไปถึงไปหนแล้ว?"
"ของกูตรวจรอบสอบสุดท้าย"
"ของมึงอ่ะต่อ"
"ของกูยังเรียบเรียงไม่เสร็จเลย "
"เชี่ยต่อ อย่าเรียกกูไปช่วยนะมึง กูบอกแล้วว่าให้ทำตั้งแต่ที่โน่น "
"ไอ้คนไม่มีน้ำใจ" พวกมึงสองตัวจะเถียงกันทำไมวะ แต่ผมก็สบายใจนะที่เห็นพวกมันกัดกันได้แล้ว ไม่ต้องเกร็งเวลานั่งด้วยกันเหมือนก่อนหน้านี้
"แล้วของมึงอ่ะเต?"
"เหลือตรวจเช็คอีกนิดหน่อยก็รวมเล่มได้เลย"
"แม่ง พวกมึงเอาเวลาที่ไหนไปทำกันวะ" ไอ้ต่อบ่น
"ก็เวลาตอนที่มึงหม้อสาวฝรั่งไง เชี่ย เค้าให้ฝึกการตลาด เสือกไปอยู่หน้าฟร้อนท์ " ฮ่าๆๆๆ สมน้ำหน้าโดนจืดด่าเลย
"ก็กูอยากฝึกทักษะทางภาษบ้างนิ" มันเอาเสียงเข้าข่ม
"สาบาน?" ฮ่าาาา
"ก็...สาวฝรั่งสวยดี" คราวนี้เสียงอ่อยเลยนะมึง
"พี่ต่อนอกใจผมเหรอ?" ไอ้ดิมที่นอนอยู่ดีดี โพล่งขึ้นกลางวงเลยครับ เล่นเอาตกใจกันไปแวบหนึ่ง
"ทำเค้าบ้านแตกแล้วมั๊ยละจืดมึง?"
"ว่าไงพี่ต่อ นอกใจผมเหรอ?"
"เปล่า....อย่าเขย่าเว่ย ไส้กูรวมกันหมดแล้ว"
ผมปล่อยให้พวกมันสองคนเคลียร์กันเอง ส่วนตัวเองกับจืดอยากเข้าห้องน้ำพอดี


"พวกมันสองคนดูเข้ากันดีนะ"
"หืม?" ล้างมือกันอยู่ที่ซิ้งค์ จู่ๆจืดก็พูดขึ้น
"ไอ้ต่อกับดิมเข้ากันได้ดี"
"อืม มึงดีใจมั๊ย?"
"ดีใจดิ เพื่อนมีความสุขกูก็ดีใจด้วย มึงก็เหมือนกัน ดูชีนรักมึงมากนิ"
"แล้วเมื่อไรมึงจะมีบ้าง?"
"ไม่เห็นอยากมี ไปกันเหอะ" มันสะบัดมือใส่หน้าผม น้ำกระจายเลย เชี่ย กูเหนอะ


"เด็กมึงไปไหนแล้ว?" มาถึงดิมก็ไม่อยู่แล้ว
"ไปหาตีนมาฝากพวกกูมั้ง แม่งเด็กบ้าไร กวนชิบ"
"ไปทะเลาะไรกับน้องมันอีกละ?"
"กูเปล่าเลยครับ บ้าของมันเอง"
"ดูแลน้องมันหน่อยดิวะ "
"โตแล้วเหอะ ดูแลตัวเองดิ" ผมจนปัญญาจะกล่อมมันแล้ว ช่างมันละกัน

ไอ้ต่อหยิบโทรศํพท์ขึ้นมาดู สงสัยมีข้อความเข้า เห็นพอเปิดดูยิ้มแฉ่งเลย แต่พอเห็นผมกับจืดมองอยู่ หุบยิ้มแทบไม่ทัน

อ่ะ ชีนโทรมาแล้ว
"เรียนเสร็จแล้วเหรอ?"
"อืม กินข้าวกัน หิว...ชวนพี่ต่อพี่จอมมาด้วยดิ"
"อืมๆๆ เจอกันร้านเดิม"



ช่วงบ่ายชีนไม่มีเรียนแล้วแต่ต้องอยู่ติวกับเพื่อนและก็รุ่นพี่ ผมเลยกลับมานอนที่ห้องก่อน

"อื้ม..."
"กอดหน่อย...ง่วง" ผมก็อึมๆอำในคอก่อนจะหลับกันไปทั้งคู่

ตื่นมาอีกที 4 ทุ่ม หลับมาราธอนมากอ่ะ
สิ่งแรกที่รู็สึกคือ โคตรหิวเลย
"ชีน ตื่น"
"หืม?"
"ตื่น กูหิว"
"เรื่องของมึง" เชี่ย ยังไม่พอมันยังพลิกตัวหนีผมอีก

ผมเข้าไปล้างหน้า ออกมามันนั่งขยี้ตารออยู๋แล้ว
"รอแป๊บเดี๋ยวกูไปล้างหน้าก่อน" มันเดินไปก็หาวไป

ลงไปกินราดหน้าแล้วก็ซื้อกลับมาอีกสองถุง ถ้าไม่กินก็เก็บเข้าตู้เย็นค่อยเอามาอุ่นพรุ่งนี้


"เต...คืนนี้ให้กูนะ" ถามไมวะ ก็ในเมื่อมึงคร่อมกูอยู่เนี่ย
"ให้" แล้วผมก็ไม่เหลือซิครับ
เอ๊ยชีนๆๆๆๆๆ มึงอย่าหื่นเยอะ.......ไม่ทันแล้วววววววววววววววววววว





เอาเป็นว่าผมหลับเป็นตายคอพับคออ่อนบนตัวมันจนถึงเช้าละกัน เพลียมาก
สงัสยต้องดื่มเกลือแร่กันเป็นลังๆ เพราะเสียเหงื่อกันไปเยอะมาก

[Rafael]

โอ้
ชีนอย่าหื่นเยอะ ฮ่าๆ
สงสารพี่เตบ้างนะ

กอดคุณดิวว

[Bejae]

เตกลับมาแล้ว ฮิ้วววววววววว วววว
คิดถึงมากมายก่ายกอง กลับมาก็หวานใส่กันเลยน้าา
ถึงคู่นี้จะไม่ได้หวานใส่กันจนเลี่ยน แต่คนอ่านรับรู้ถึงความรักของทั้งสองคนนะฮ้า า
ต่อไปเตกับชีนก็จะได้ไม่เหงาแล้ว กลับมาอ้อนมืออ้อนทรีนกันได้เหมือนเดิม
ส่วนคู่ดิมกับต่อ ดิมยังคงน่ารักน่าถีบเหมือนเดิม คิดว่าน่าจะมีอะไรพัฒนาบ้างน้าาาา
อิแอบยิ้มกับโทรศัพท์เนี้ย จากไอ้หนูดิมหรือเปล่าพี่ต่อออ กิกิ
หลายเดือนที่ผ่านมาระหว่างต่อกับจืด ทุกอย่างมันน่าจะดีขึ้นเนาะ
แลดูไม่น่าจะมีปัญหาอะไรแล้วใช่มั้ยคุณดิวววววว

กอดคุณดิว

[why yyy]

เย้ !!  เตกลับมาแล้ว

[mystery Y]

พี่เตกลับมาแล้ว~ ชีนหายคิดถึงแล้วสิ

[Zalzah_iP]

พี่เตกลับมาแว้ววววววว ชีนหายคิดถึงยางงงง? อิอิ

ชอบคู่พี่ต่อกับดิม ชอบตอนนี้เพราะคิดว่าเป็นตอนที่อะไรๆ ดูเหมือนจะเข้ากันได้ดีอย่างลงตัวและเหมาะสม

ไม่หน่วง ไม่หดหู่ ไม่สีเทา ไม่บีบอารมณ์ อ่านได้เรื่อยๆ แต่ฟีลกู๊ดค่ะ

[Asuke]

น่ารักได้อีก ถึงจะไม่หวานมาก แต่สม่ำเสมอคร้าบบบ ชอบๆ

[JA(e)jung]

กลับมาแล้ว ชีนน่ารักมาก เตก็น่ารัก
อยากรู้เรื่องต่อดิมอีกอ่ะ สองคนนี้เค้าไปถึงไหนกันแล้ว
และจืดจะมีคนรักเมื่อไหร่น้าาา