หัวข้อ: Just Love...ก็แค่ 'รัก' >> ตอนพิเศษสุดท้าย เม้น 888 หน้า 30 20/6/2012 <<

[chochang99]

เห็นด้วย เรื่องนี้สนุกมากครับ  อ่านไปร้องไปด้วย แบบอินอ่ะ +10 เลย

[myd3ar]

เพิ่งได้เข้ามาอ่าน ชอบมากๆ

น้องกรรณ์น่ากอดสุดๆ

เนื้อเรื่องมีทุกอารมณ์เลย   

[mulli]

 :pig4:รักน้องกรรณ์ มามะมาหอมที

[navintae]

บอกได้คำเดียว ประทับใจมาก

[shogun chai]

ชอบมากกกก จนรู็สึกว่า สั้นไปไหม T_T

[kamikame]

หนุกมากมายเลยฮับ
มันมากกก
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดี ๆ นะฮ๊าฟฟฟฟ

[amkang12]

นิยายสนุกมากครับ คล้ายๆนิยายไทยโบราณแต่ก่อนเลย

แต่สงสารภัทร ขอความกระจ่างให้ภัทรด้วยน่ะ

แต่สนุกกมากๆๆครับ เป็นกำลังใจให้คนแต่งแต่งนิยายดีๆมาให้อ่านอีก

[ekonut]

เพิ่งเข้ามาอ่านจ้าเลยมาเม้นแปะไว้ก่อนนะ   

[RinNam]

อ่านเรื่องนี้ไปประมาณสามตอนก็มีความรู้สึกว่า อยากขอบคุณคนแต่งมากกก เขียนมาได้ภาษาดีเรื่องน่าติดตามดีจัง

แต่พออ่านจบก็รู้สึกว่า อยากขอบคุณคนแต่งโคตรๆ เพราะภาษาดีเนื่อเรื่องสนุก อ่านแล้วมีความสุขอย่างแรง

เค้าชอบทั้งสิงห์ ชอบทั้งกรณ์ ชอบทั้งเหม ชอบทั้งกรรณ์

แต่ที่ชอบที่สุดเห็นจะเป็นภัทรและคุณสุดา นับถือใจทั้งสองคนจริงๆ

ปล.แอบสงสารเหมเรื่องหนอนเหมือนกันนะ 555

ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆเรื่องนี้นะคะ ขอบคุณมากๆค่ะ

[heaven13]

ชอบเรื่องนี้มากๆ

พี่สิงห์น่ารักที่สุด

อยากอ่านอีก ^^

[Ball]

เรื่องนี้สนุกมากค่า ครบรสและครบเครื่องมากกกก
ยิ่งตอนพิเศษนี่ฮาได้อีก
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆนะคะ
ประทับใจจริงๆ >.<

[ekonut]

อ่านรวดเดียวจบถึงตี 5 ฮ่าๆๆ บ้าไปแล้วไม่สามารถหยุดอ่านได้เลย

กรณ์ กรรณ์ น่ารักมาก ชอบมากมาย

พี่สิงห์พอรู้ใจตัวเองก็หวานซะ แต่ตอนน้องกรณ์เขินมันน่ารักมากกกกกกกกก 

ขอบคุณสำหรับเรื่องดีดีนะค่ะ 

[Yร้าย]

ยังไม่รู้เรื่องราวจะเป็นยังไง...
แต่ขอเม้นก่อนถึงจะเข้ามาอ่านช้าเกินไปคงไม่เป็นไร..
เริ่มอ่านอินโท..และตอนแรกก็น้ำตาร่วงแล้ว...
จริง ๆ นะ..อินจัดเลยมั๊ง....สงสารกรณ์นะ..นี่แหละชีวิต...
ไปอ่านต่อดีกว่า

[bee_sweetkitty]

ยังอ่านไม่จบเลยค่ะ  สนุกมากๆเลยค่ะ
นั่งน้ำตาซึ้มตลอดเลย

[$VAN$]

สนุก น่ารัก ซาบซึ้ง ประทับใจ
 

[namngern]

  ดันนนนนนน
คนแต่งจ๋า เรายังรอตอนพิเศษอยู่นะฮ้า ..

[P-o-r-m-u-h-M]

เห็นถามเรื่องตอนพิเศษที่ผมบอกเอาไว้ว่าเหลืออีกตอนหนึ่ง
ที่จริงพิมพ์เสร็จนานแล้วครับ (อ้าว??)
ฮ่ะฮ่ะฮ่ะ อย่าพึ่ง  ผมมมมมมมม

คือผมจะโพสวันที่ 19 นะครับ ซึ่งเป็นวันเกิดคนเขียนนั้นเอง เอิ้กเอิ้ก
ที่จริงตั้งใจไว้นานล่ะว่าจะโพสตอนนี้ในวันเกิด
แต่ไม่ได้เข้ามาดูเรื่องนี้นานไปหน่อยเลยลืมแจ้ง

รอกันอีกหน่อยนะครับผม 

ขอบคุณทุกคอมเม้นเหมือนเดิมนะครับ
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านแล้วก็ชมชอบ
แล้วก็คนที่เข้ามารอตอนพิเศษด้วยนะครับ
 

[A-J.seiya*]

จะรอนะคะ
เยเยเย

^^

[litlittledragon]

อ่านรวดเดียวจบ น้ำตาซึมตั้งแต่ตอนแอบอ่านที่ทำงาน จนกลับมาอ่านต่อที่บ้าน
สงสารกรรณ์ กรณ์ และภัทรมาก แปลกใจว่าทำไมกรณ์ไม่อธิบายให้สิงห์เข้าใจ ยังไงจะเข้ามารอวัน
เกิดคนเขียนนะครับ

[timtam]

อ๊ายยยยย จะรอน่ะค่ะ ขอบคุณมากๆเลยที่ยังคงคิดถึงคนอ่าน

ขอให้คุณคนเขียนมีความสุขมากๆน่ะค่ะ ^^

[gupalz]

รอตอนพิเศษจ้า

[ekonut]

สนุกมากๆๆค่ะ 

[obab]

รอร้อรอ

[bee_sweetkitty]

รอตอนพิเศษจ้า

[P-o-r-m-u-h-M]

ตอนพิเศษ กรณ์-สิงห์



สายลมเย็นสบายที่พัดผ่านร่างกายบอบบางทำให้มันรู้สึกว่าหนาวกว่าที่ควรจะเป็นนิดหน่อย ร่างทั้งร่างมีเพียงผ้าเช็ดตัวสีขาวที่ปิดส่วนล่างเอาไว้เท่านั้น หยดน้ำที่เกาะอยู่บนผิวขาวแข่งกันสะท้อนแสงระยิบระยับดูราวกับร่างบางเป็นเพชรเม็ดงาม

งามกว่าสิ่งใดในความคิดของคนที่รัก...สิงห์เอื้อมไปกอดกุมร่างตรงหน้าเอาไว้อย่างแนบแน่น ก่อนจะฝั่งสันจมูกของตัวเองลงที่แก้มนุ่มเพื่อสูดดมกลิ่นกายที่น่าหลงใหลอย่างไม่รู้จักเบื่อ

เวลาที่ผ่านล่วงเลยมาสามปี...สามปีที่สิงห์และกรณ์ได้รักกัน...แม้จะเป็นช่วงเวลาที่เริ่มต้นด้วยความเจ็บปวดแสนสาหัส แต่สุดท้ายแล้วก็ยังปรากฏ ‘รัก’ ที่มั่นคงและเที่ยงแท้ของทั้งสองคนออกมา

จากแค่คนที่เคยแอบรักที่ไม่เคยคิดจะมายืนเทียบเคียงคนที่หลงปลื้ม วันนี้กรณ์ได้ยืนเคียงข้างคนที่เขารักและก็รักเขาอย่างสุดหัวใจ

สำหรับสิงห์...คนที่เคยแต่ถูกรักก็รับรู้ถึงความรักที่ ‘แท้จริง’ การได้เจอกับกรณ์เหมือนเป็นการที่ชีวิตของสิงห์ได้รู้สึกถึงการเริ่มต้นชีวิตอย่างแท้จริง ได้รู้จักกับคำว่า..ครอบครัว อยากรัก อยากปกป้อง อยากดูแล ความคิดเหล่านี้มันเอ่อล้นออกมาจากตัวของสิงห์จนห้ามไม่อยู่

แต่กรณ์ก็ไม่ได้อยากจะห้ามความรู้สึกนั้นเท่าไร...เพราะกรณ์เองก็มีความสุขกับความรู้สึกแบบนั้นของสิงห์...จริงๆ

“มายืนทำอะไรตรงนี้ ฮึ”เสียงเข้มแกล้งถามล้อเลียนคนรักที่มายืนเล่นตรงระเบียงคอนโดฯ ด้วยสภาพที่ใครเห็นก็คงต้องเกิดอารมณ์อย่างว่า...กรณ์หันมายิ้มให้คนที่ซ้อนตัวอยู่ข้างหลังก่อนจะเขย่งปลายเท้าจรดปลายจมูกเข้ากับแก้มเนียนที่เริ่มมีไรเคราขึ้นมานิดหน่อย

“คิดถึงกรรณ์จังเลย ตอนนี้ไม่รู้ว่าเป็นยังไงบ้าง”

“เดี๋ยวกรรณ์ก็กลับมาแล้ว น้องแค่ไปเที่ยวเอง พวกไอ้เหมก็ไปดูแลทั้งฝูงไม่มีปัญหาอะไรแน่นอน”สิงห์บอกยิ้มๆ นึกถูกใจที่คนในอ้อมกอดอ้อนตัวเองแบบนี้ ไม่บ่อยครั้งนักที่กรณ์จะหอมหรือจูบเขาก่อน แต่ช่วงสองอาทิตย์ที่ผ่านมากรณ์จะอ้อนเขาด้วยวิธีนี้บ่อยๆ เพราะอยากให้สิงห์รีบเคลียร์งานให้เสร็จให้ไวที่สุดจะได้ตามไปหาน้องชายสุดที่รักที่ตอนนี้คงเที่ยวเล่นอยู่ที่ไหนซักที่กับกลุ่มน้องชายของราชสีห์

เพราะเป็นทริปใหญ่ฉลองเรียนจบของเหมราช เห็นว่ามาแผนจะเที่ยวตั้งแต่ทะเลทางใต้ไล่ไปเรื่อยๆจนกระทั้งถึงทางเหนือแล้วจะจึงจะวกกลับสิ้นสุดการเที่ยวที่ภาคอีสาน

ตอนนี้เป็นเวลากว่าสองอาทิตย์ที่พวกเหมราชพากรรณ์ไปตะล่อนทัวร์กับพวกตัวเองโดยที่กรณ์ไม่ได้ตามไปด้วย สาเหตุแรกคือเพราะสิงห์ยังมีงานรออยู่ยังไม่พร้อมที่จะหยุดยาว และอีกสาเหตุคือกรรณ์ของกรณ์เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยจะติดพี่ชายเท่าที่ควรจะเป็น

อาจเพราะสามปีมานี่กรรณ์ได้พี่ชายคนใหม่ที่ทั้งหลงและตามใจทุกอย่างอย่าง ‘เหมราช’ ทำให้กรณ์ต้องแอบน้อยใจอยู่บ่อยๆ แต่ทุกครั้งกรรณ์ก็จะเข้ามาง้อทุกครั้งจึงไม่มีครั้งไหนที่กรณ์จะงอนน้องได้ข้าวชั่วโมงเลยซักครั้ง

ถึงช่วงหลังจากที่กรณ์เรียนจบ ทำให้มีเวลาเจอกรรณ์น้อยลงไปบ้าง แต่พอไกลหูไกลตาหน่อยก็อดคิดถึงไม่ได้เหมือนกัน

“พี่สิงห์รีบๆทำงานไม่ได้เหรอครับ กรณ์คิดถึงน้องจะแย่อยู่แล้ว”คำพูดออดอ้อนของกรณ์ที่สิงห์คาดการณ์ไว้ออกมา ทำให้ใบหน้าเข้มยิ้มตอบกลับอย่างอ่อนละมุน

“ก็งานพี่มันเยอะนี่ บอกให้กรณ์มาเป็นเลขาส่วนตัวพี่ก็ไม่ยอม”

“ไม่เอาหรอก เห็นหน้ากรณ์บ่อยๆพี่สิงห์คงเบื่อหน้ากรณ์แย่เลย”พูดด้วยน้ำเสียงงอนๆขัดกลับใบหน้าอมยิ้มที่หันกลับมาซ่อนไม่ให้สิงห์เห็น

“อย่างพี่เหรอจะเบื่อกรณ์...ไม่มีวันซะหรอก!!”ยืนยันคำพูดด้วยการก้มลงไปจูบคนที่พูดอะไรไม่เข้าท่า ไม่มีทางเลยที่สิงห์จะเบื่อกรณ์ แค่คิดก็ยังไม่เคย และไม่มีวันคิด

เพราะตั้งแต่สามปีที่แล้ว...นับวัน...มีแต่จะรักกรณ์มากขึ้น...มากขึ้น...มากขึ้น

“ฮ่า...คนบ้า”หน้าหวานสวยขึ้นสีแดงอย่างห้ามไม่อยู่ หลังจากผละออกจากจูบแสนหวานก็ซบตัวลงกับอกกว้างแล้วทุบเบาๆ เรียกเสียงหัวเราะในลำคอจากสิงห์อย่างดี

“หวาาา !!”ไม่ทันได้เขินอะไรกันมากมาย ร่างเล็กก็ถูกอุ้มขึ้นมาแนบอก มือบางก็คล้องคอหนาด้วยความเคยชิน แต่ก็ไม่ทันจะได้ดุว่า ‘คนบ้า’ ที่เป็นคำประจำตัว ปากบางก็ถูก ‘ห้ามพูด’ โดยคนปากหนาของคนอุ้มซะก่อน

“ยั่วได้ยั่วดีจริงๆนะ!!”ว่าเล่นๆก่อนจะวางคนรักลงบนเตียงหนานุ่ม กรณ์มองสิงห์ด้วยตาที่หยาดเยิ้มด้วยความต้องการ

“อือออ”เสียงครางหวานดังขึ้นอย่างไม่หยุดหย่อนเพราะโดนทั้งสันจมูกและปลายครางที่มีไรหนวดไซร้ไปมาจนเกิดความกระสันเสียว ทุกทีที่ปากหนาผ่าน...ปรากฏรอยร่องไว้ราวกับจับจอง...

“พี่สิงห์...อื้ออ...”

“กรณ์...กรณ์ครับ...อยากให้พี่ทำอะไร..”เรียกร้องด้วยน้ำเสียงที่สะกดความต้องการไว้เต็มเปี่ยม ความจริง...แค่เสียงกับภาพตรงหน้าก็ทำให้สิงห์เกิดอารมณ์จนแทบจะคุมไม่อยู่ แต่เพราะกรณ์วันนี้ดูร้อนแรงและไม่ขัดเขาเลย...แม้ว่าครั้งนี้จะเป็น ‘รอบที่สาม’ แล้วก็ตาม

“เข้ามาหากรณ์...นะครับ...พี่สิงห์...อ๊า!!...รัก พี่สิงห์รักกรณ์ใช่มั้ย”ตอบกระแท่นกระแท่นเพราะแก่นกายโดนมือใหญ่บีบคลึงจนอดครางไม่ไหว ร่างเล็กบิดตัวไปมาพยายาม ‘เร่งเร้า’ จนอีกคน ‘เร้าร้อน’

“รัก...รักที่สุด”

“ถ้า...อ๊า...ถ้ารักกรณ์ก็เข้ามาซิครับ...เข้ามาซะที”

เสียงในหูของคนที่คร่อมร่างของกรณ์ดัง ตึ่ง!! เหมือนหูดับออกไปจากประสารทสัมผัส ไม่รับรู้อะไรที่กรณ์พูดอีกแล้ว รู้แค่ว่านาทีนี้เขาต้องทำให้ตัวเองเป็นคนๆเดียวกับร่างที่ยั่วอารมณ์ตรงหน้าให้ได้เร็วที่สุด

แก่นกายใหญ่สอดแทรกเข้าไปในช่องทางที่คุ้นเคยกันดี เรียกเสียงครางหวานจนดังกว่าเดิมเพราะสิงห์ดันทีเดียวจนส่วนหลายติดกับผนังภายใน...แต่ก็เพราะว่านี่ไม่ใช่ ‘ครั้งแรก’ ของ ‘คืนนี้’ ที่ช่องทางนี้จะรับแก่นกายของสิงห์ จึงไม่ทำให้กรณ์รู้สึกเจ็บแต่อย่างใด

เสียงครางที่ออกมาของทั้งคู่จึงมีแต่... ‘ความสุขสม’

“เร็วอีก!! พี่สิงห์...ทำเร็วอีกนะ!!”แม้จะแปลกใจที่คนรักดูเรียกร้องผิดปรกติ แต่ตอนนี้หัวสมองของเขาไม่มีเวลามาเหลือให้เปลืองสมอง...เอวหนาส่ายเข้าออกทั้งแรงและเร็วตามเท่าที่คนใต้ร่างต้องการ...

ยิ่งครางดังเท่าไร...แรงกระแทกก็ยิ่งแรงขึ้นตามเท่านั้น

“อื้อ!!..อ๊า”อาจจะเพราะว่าเป็นเซ็กส์ครั้งที่สาม...เวลาที่ผ่านไปกว่าเกือบครึ่งชั่วโมงที่ร่างของยังคงเชื่อติดกันอยู่บนเตียงกว้าง ท่วงท่าที่เปลี่ยนไปตามอารมณ์ของผู้ร่วมรักถูกใช้ไปหลากหลายแบบ

จวนที่จุดสุดท้ายจะมาถึง...สิงห์ที่รับรู้ว่าคนรักใกล้ถึงจุดสุดยอดก็พลิกตัวให้กรณ์ขึ้นมาอยู่บนตัวของเขา ทันทีที่ร่างเล็กอยู่ด้านบนก็จัดการโยกตัวเองด้วยอารมณ์ที่พาไป โดยมีมือบางที่จับแก่นกายของตัวเองชักไปมาอย่างรวดเร็ว

“กรณ์ อ๊า!!! กรณ์ จะ อ๊า!!!!!!!!!!”สิ้นเสียงหวานร่างเล็กก็ถูกพลิกกลับมาอยู่ด้านล่างอีกครั้ง เอวของสิงห์จะส่ายทั้งเร็วและแรงกว่าเก่าก่อนจะกดแช่แล้วร้องครางเสียงเข้มในลำคอไม่ต่างจากคนรัก

“รักกรณ์จังเลยครับ”ทิ้งร่างลงทับตัวคนตัวเล็กแล้วยิ้มอย่างเหนื่อยอ่อนหลังจากที่ออกกำลังก่อนที่จะหอมแก้มใส่บอกคำรักโดยที่ความเป็นชายของตัวเองยังไม่หลุดออกจากร่างข้างใต้

“กรณ์ก็รักพี่สิงห์”คำรักที่มีความหมายเมื่อออกจากปากของคนที่รัก มีค่าเหนือสิ่งอื่นใด

บางคนบอกว่าคำว่า ‘รัก’ บางที่ก็ไม่สำคัญเท่าการกระทำ...แต่สำหรับกรณ์และสิงห์ คำว่ารักที่ได้ยินจากคนที่เราต้องการจะฟัง กลับเหมือนน้ำที่คอยหล่อเลี้ยงหัวใจไม่ให้แห้งเหี่ยว เป็นเหมือนอากาศที่ทำให้ใจกลวงๆยังคงคับพองด้วยความยินดี

“ทำไมวันนี้กรณ์ของพี่ร้อนแรงจังเลยครับ หืม??”

“กะ..ก็”หน้าขาวขึ้นสีก่อนจะซุกตัวเข้าไปในอกกว้างแบบที่ชอบทำแต่สิงห์ไม่เคยจะเบื่อท่าทางแบบนี้เลยซะครั้ง

“ถ้าเอาเวลาบนเตียงของเราไปทำงานนี่พี่เคลียร์เสร็จเป็นกองๆแล้วนะเนี่ย โอ้ย!!ๆๆ เจ็บแล้วครับ”ไม่ทันจะแซวไปมากกว่านั้น มือเล็กก็ทุบเข้าเบาๆ แต่เป็นสิงห์ที่ร้องจนเว่อร์

“หึหึ...แล้วบอกพี่ได้รึยัง...ว่าทำไมนี้เมียของพี่ถึงได้ร้อนแรงขนาดนี้”

“ก็วันนี้...”

“วันนี้??? วันนี้พี่ทำงานทั้งวันเลยทำให้กรณ์เหงาเหรอครับ โธ่!! ปล่อยให้เมียเหงาได้ยังไงนะ โอ้ยๆๆ หึหึ”

“ไม่ใช่ซะหน่อยคนบ้า...”มือเล็กรั่วทุบหนักกว่าเดิมถึงจะไม่ถนัดนักเพราะมีสิงห์ที่นอนทับอยู่ด้านบน สุดท้ายก็โดนมือใหญ่รวบเอาไว้อยู่ดี

“ก็วันนี้...วันพิเศษ”กรณ์บอกอายๆ

“วันนี้เป็นวันครบรอบที่กรณ์เจอพี่สิงห์ครั้งแรก...ปีที่แล้วก็บอกไปแล้ว...ปีนู้นก็บอก...ไม่จำเลย...คนบ้า”

“หึหึ...อ่อเหรอ...งั้น เดี๋ยวพี่ต้องขอโทษซักหน่อยแล้วนะ”พูดจบก็ชกจูบอย่างรวดเร็ว และคำรัก ‘ครั้งที่สี่’ ก็เริ่มขึ้นอีกครั้งในค่ำคืนนี้

เป็นความจริงที่สิงห์จำวันนี้ไม่ได้...แต่เพราะกรณ์เป็นพวกใส่ใจในรายละเอียดเยอะเหลือเกิน... ‘วันพิเศษ’ สำหรับกรณ์ในปีๆหนึ่งมีมากมายเหลือเกิน ส่วนใหญ่ก็จะเกี่ยวข้องกับเขาทั้งคู่...วันที่รู้จักกัน...วันที่กรณ์เจอสิงห์ครั้งแรก...วันที่บอกรัก...และอีกมากมาย จนสิงห์ไม่ค่อยจะจำ แต่ก็จะมานึกสงสัยภายในคืนนั้นๆแทนว่าทำไมคนรักถึงเร้าร้องและต้องการผิดปรกติ

ไม่ใช่ว่าไม่ชอบ...แต่เพราะชอบมาก...จนอยากจะทำให้วันพิเศษของกรณ์มีมากกว่านี้...ทั้ง 365 วันเลยก็ดี



เอามาลงให้ก่อนสำหรับพาสของคู่หลัก สำหรับกรรณ์ เหม เดี๋ยวมาวันที่กำหนดไว้นะครับ
(แอบมาดันกระทู้ตัวเอง ฮ่าาาาาาาา)

ขอบคุณทุกคอมเม้นนะครับ 

[Mc_ma]

ว๊าววววววววววว  ตอนพิเศษมาแล้ว ไปอ่านก่อน

-------------------------------------------------------


วันพิเศษกับคนพิเศษ และก็ทำอะไรที่พิเศษๆ   
สมกับเป็นตอนพิเศษเลยค่ะ น่ารักมากๆ

รอตอนพิเศษของน้องกรรณ์นะคะ คิดถึงน้องกรรณ์....
นายเหมรังแกน้องกรรณ์บ้างรึเปล่าก็ไม่รู้ อิอิ

ขอบคุณค่ะ บวกๆ

[SOBANG✖]

คิดถึงสิงห์กร ที่ซู๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

ขอตอนพิเศษเรื่อยๆเลยได้ไหมคะ >,<

ตอนนี้น้องกรณ์ร้อนแรว๊ง!! อย่าว่าแต่สิงห์เลยที่รัก

เพราะพี่คนนี้ก้ทั้งรัก ทั้งหลงน้องกรณ์ >,<

[Karn12]

พิเศษจริง ๆ

[phai]

กรณ์ร้อนแรงจริงๆ น่ารักสุดยอด~ 

[kisz]

อยากรู้เรื่องของเหมราชอ่ะ

แต่พี่สิงห์กะน้องกรณ์กะน่ารักอยุ่นะ