♥ บล็อค X ไนน์ ไหงงั้นน่ะ ?
ตอนที่ 21 : เข้าค่าย (กลาง)
[[[พาร์ท : มิว]]]
"น้องๆจับกลุ่มกันตามสีนะ ต่อไปพี่จะเป็นกิจกรรม Ice breaking"
... กิจกรรมนี้อีกเเล้ว เล่นทีไรโดนเเกล้งตลอด "มิว เหม่ออะไรอยู่ มาเร็วๆ"
"คะครับ" เจ้ารุ่นน้องถูกเรียกให้หลุดจากภวังค์ของความคิด
"เป็นไรเมื่อกี๊"
"ผมคิดอะไรเพลินไปหน่อย"
"น้องๆถ้ารวมกลุ่มกันเสร็จเเล้ว ให้นั่งเป็นวงกลม โดยให้เเนะนำตัวกับเพื่อน เลือกหัวหน้ากลุ่ม สโลเเกน เเละท่าเต้นประจำกลุ่ม โดยทุกอย่างให้น้องปีหนึ่งเป็นคนคิด ส่วนพี่ปีสองคอยให้คำเเนะนำ"
"พี่ว่าเรามาโหวตหัวหน้ากลุ่มกันก่อน น้องๆเสนอชื่อกันเลยนะ"
"ผมเสนอมิวพี่ มิวหัวโคตรดี แถมความรับผิดชอบเยอะ"
"เฮ้ย เราไม่เอาๆ"
"กล้าๆหน่อย น้องรหัสพี่"
"เเล้วมีคนอื่นอีกไหม ?" รุ่นน้องต่างส่ายหัว
"งั้นเราก็ได้หัวหน้ากลุ่มเเล้ว ด้วยเสียงส่วนรวม รึเปล่า"
"ฮ่าๆๆๆๆ" ทุกคนในกลุ่มดูดีใจเเปลกๆ ยังไงไม่รู้
"พี่บล็อคอ่ะ เเกล้งผม"
"พี่เเกล้งที่ไหน เพื่อนเค้าเลือกทั้งนั้น" ฝ่ายพี่รหัสทำท่าที่บ่ายเบี่ยง
"พี่ครับต่อไปก็สโลเเกนกลุ่ม เเล้วก็ท่าเต้นใช่ไหม ?"
... เง้อ ทำไมต้องมาบังคับให้ผม เป็นหัวหน้ากลุ่มด้วย ไอสมองผมอาจจะพอไปวัดไปวาได้ แต่ขีดความสามารถเรื่องความกล้าเเสดงออก เเทบจะเป็นกราฟพาราโบล่าคว่ำ "หัวหน้า ทำอย่าทำหน้าเครียดดิ"
"ผมกลัวอ่ะพี่ ... "
"กลัวอะไร ทุกอย่างมันต้องมีครั้งเเรก ใจเย็นๆ เราดูเเลเพื่อนๆได้อยู่เเล้วน่า" แค่คำพูดปลอบใจเบาๆ แต่ก็ทำให้คนฟังใจชื้นขึ้นมาได้
"ขอบคุณนะพี่"
"เอาน่า ไปช่วยกันคิดสโลเเกนต่อดีกว่า"
... ♥ บล็อค X ไนน์ ♥ Featuring ♥ พ็อท x ที ♥ ...
((อยู่ไหนตัวเเสบ))
"อยู่หอสมุด"
((สนใจอ่านหนังสือเเล้วหรอ))
"เหอะ"
((เดี๋ยวไปหานะ))
"เเล้วแต่ดิ"
((กินหนมเปล่าคร้าบ))
"ในหอสมุดกินได้ที่ไหนล่ะ"
((เออเนอะ ไว้ตอนเย็นไปกินไอติมกัน))
"จะพาไปกินอย่างเดียวเลยรึไง"
((ก็อยากขุนให้อ้วนๆเลย จะได้มีเเก้มให้พี่บีบ เเฮ่ๆ))
"คิดเองตลอด"
((งั้นพี่คิดว่าเราเป็นเเฟนกัน โอเคไหม ?))
"เเล้วเเต่" คำพูดแบบนี้เหมือนจะสื่อว่าถ้ารุ่นพี่ต้องการให้เค้าอยู่ในสถานะไหน เค้าก็ยอม ป่านนี้คนฟังฉีกยิ้มถึงหูเเล้วละมั้ง
... นี่ผมเผลอพูดอะไรออกไปล่ะเนี่ย เหมือนเป็นคำพูดที่ไม่ได้ผ่านการกลั่นจากสมอง เหมือนพูดออกไปตามเสียงเรียกร้องของอะไรบางอย่าง นี่มันความรู้สึกอะไรกันนะ ?"อะ เเฮ่ม" ร่างโปร่งเงยหน้าขึ้นไปมอง เเค่ให้รู้ว่าคนที่ทำเสียงกระเเอ่มคือใคร แต่ก็ไม่ได้สนใจเเละก้มหน้าอ่านหนังสือต่อ
"อะ เเฮ่มมมมม !!!" พยายามตะเบ็งเสียงให้ดังกว่าเดิม เผื่ออีกฝ่ายจะให้ความสนใจมากขึ้น
"รองเท้าติดคอหรอไง ?" ร่างโปร่งเอ่ยถามเชิงประชด ที่จริงเค้าไม่ได้คิดอะไร แต่เพราะสัญชาตญาณความปากไวของเจ้าตัวเเสบนั่นเหละ ที่เริ่มจู่โจมเเละตอบโต้คนอื่นได้รวดเร็วปานจรวด
"พูดจาใจร้ายกับพี่อีกเเล้วนะ" คนพูดเริ่มทำสีหน้าน้อยอกน้อยใจ
... ที่เมื่อคืนยังทำตัวน่ารักกว่านี้เลย ไหงวันนี้กลับสู่โหมดเดวิลเหมือนเดิมอีกเเล้ว ร่างนางฟ้าของน้องอยู่ที่ไหน ??? ออกมาหาผมเดี๋ยวนี้นะ"เเล้วจะยืนอยู่อีกนานไหม"
"นั่งลงได้เเล้ว" ปากพูด แต่ตาก็ยังจ้องอยู่ที่หนังสือ
"อยากให้พี่นั่งใกล้ๆ ก็ไม่บอก
อิอิ" รุ่นพี่ลากเก้าอี้มาติดกับเจ้าตัวเเสบ ติดจนเหมือนเเทบจะนั่งตักกัน
"นายยืนขวางทางคนอื่นอยู่ ชั้นเลยบอกให้ลงมานั่ง" คนพูดยิ้มเหยาะ ร่างสูงที่กำลังเพ้อหลงตัวเองอยู่
"เเป่วววว ... อ่านอะไรอยู่ไหนดูหน่อย" มือของทีไวกว่าปากเยอะ เเย่งหนังสือของพ็อทมาไว้ในมือ
"เอามา"
"ไม่ให้. อ่านอะไรอยู่ เเอบอ่านการ์ตูนโป๊รึเปล่า หน้านิ่งๆแบบนี้ แอบซ่อนความหื่นไว้ข้างในเเหง"
"ชั้นไม่ใช่นายนะ ! จะคืนดีๆมั้ย" เเววตาโหดตาจ้องเขม็งไปที่รุ่นพี่ตัวดี แผ่ออร่าความน่ากลัวออกไปรอบๆโต๊ะ
"ไม่ให้"
"เอามา"
"ม่ายยยย !"
"อ๊ะ ..." ไม่ว่าบังเอิญหรือตั้งใจ ตอนนี้ปากของทั้งสองคนได้แตะกันเเล้ว
"พี่ไม่ได้ตั้งใจ"
พรึ่บ !!!
ร่างโปร่งดันตัวออกจากโต๊ะ เเละสาวเท้าออกจากหอสมุดอย่างรวดเร็ว
"พ็อททททท พี่ขอโทษ"
"พ็อททททททท รอด้วย"
"พ็อท พี่ขอโทษ มันเป็นอุบัติเหตุ" ร่างสูงกำเเขนของร่างโปร่งอย่างเเน่น
"ไป" เจ้าตัวเเสบตอบเสียงนิ่งเเละเเข็งที่ส๊ด
"พี่ ..." แค่อยากจะอธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นเท่านั้น แต่อีกฝ่ายไม่เเม้แต่จะหันมาสบตา
"ปล่อย !!!" เจ้าของเสียงสะบัดเเขนสุดเเรงจนคนที่จับอยู่ต้องยอมปล่อยมือ เผยให้เห็นรอยเเดงก่ำบริเวณข้อมือที่ถูกกำ
"พ็อททททททททท เดี๋ยว"
... ผมไม่ได้ตั้งใจให้ทุกอย่างออกมาเป็นเเบบนี้ ความจริงผมผิดเองที่ไม่ระวัง ถ้าผมเป็นน้องอาจจะชกกลับเลยด้วยซ้ำ เเค่อยากอธิบายให้เค้าฟังว่ามันเป็นอุบัติเหตุ แต่ตอนนี้หน้าผมเค้าไม่อยากเห็น เสียงผมเค้าคงไม่อยากได้ยิน ไม่อยากให้เป็นเเบบนี้เลย โถ่ เว้ย !!... ♥ บล็อค X ไนน์ ♥ Featuring ♥ พ็อท x ที ♥ ...
"ขออาสาสมัครสักกลุ่มนึงมาโชว์ สโลเเกน เเละท่าเต้นประจำกลุ่มหน่อยครับ" ไร้การตอบรับจากรุ่นน้องแต่ละกลุ่ม เห็นที่ประธานค่ายอย่าง 'ฟิวส์' จะต้องโชว์โหดเเล้ว
"ออกมาเลยครับน้อง ... น้อง !!! หูหนวกกันรึไง ทำไมไม่ออกมา"
"น้องหัวหน้ากลุ่มสีฟ้า อยู่ไหน สีฟ้าใครเป็นหัวหน้าออกมาดิ่วะ"
"ผะ ผมครับ" เด็กหนุ่มตัวไม่สูงมากลุกขึ้นมาท่ามกลางกลุ่มของนักศึกษาปีหนึ่งเเละปีสอง
... หยุดได้ไหม ? หัวใจเต้นให้ช้าลงหน่อย มือก็หยุดสั่นสักที เวลาอยู่ต่อหน้าคนเยอะๆ แบบนี้ผมทำอะไรไม่ค่อยจะออกเลย แถมตอนนี้มองไปมีแต่เพื่อนเเละรุ่นพี่ ความรู้สึกยิ่งทวีคูณมากขึ้นไปอีก "น้องมิวนี่เอง พี่เรียกตั้งนาน ทำไมไม่ลุกครับ"
เสียงของรุ่นพี่ที่เเม้พูดปกติ ก็เหมือนกำลังด่า คนฟังที่ไหนจะมีสมาธิอยู่ได้
"เอ่อ คือ ผม ... "
... จะพูดออกมายังไงดี คือมัน ฮึก อยากจะร้องไห้ออกมาตรงนั้นเลย ผมกลัวพี่ฟิวส์มากกกกกก ตั้งแต่เมื่อวานในรถบัสเเล้ว แล้วตอนนี้มายืนต่อหน้าผมเเบบนี้ทำอะไรไม่ได้
"ว่าไงครับ สโลเเกน กับท่าเต้นประจำกลุ่ม" คนเป็นรุ่นพี่ยังคงคาดคั้นด้วยน้ำเสียงหนักเเน่น เพิ่มความกดดันไปให้เจ้าตัวเล็กที่ยืนสั่น
"เอ่อ สโลเเกนกลุ่มผมคือ ล้มเเล้วลุกขึ้นเดินไปข้างหน้า ดีกว่ายืนเต๊ะท่า อยู่กับที่"
... อายจะตายอยู่เเล้ว ทั้งสโลเเกนเเละท่าเต้น เกิดมาไม่เคยทำอะไร แบบนี้มาก่อน ล่าสุดก็ปอสามได้มั้งที่ต้องออกมาเต้น"อื้ม โอเค ถือว่าคอนข้างดี"
... เฮ้อ โล่งอก ..."ต่อไปเวลาพี่เรียกให้เร็วกว่านี้หน่อยนะครับ"
"ครับ" ร่างเล็กวิ่งกลับไปนั่งที่กลุ่มอย่างเร็ว สีหน้าที่แสดงออกมาก็ยังไม่หายเขิน
"เก่งเเล้ว" พี่หรัสเอ่ยปากชม
"ผมสั่นอย่างกับเจ้าเข้าเลยนะพี่"
"กลัวพี่ฟิวส์ล่ะสิ"
"พี่เค้าโคตรน่ากลัวเลยอ่ะ"
"อย่างนี้เเหละ ปีที่เเล้วพี่ก็กลัว แต่พี่เค้านิสัยน่ารักมากเลยนะ เรียนก็เก่ง กีฬาก็ดี " บล็อคอธิบายสรรพคุณต่างๆของ ประธานค่ายอย่างฟิวส์ให้มิวฟังอย่างละเอียด ด้านคงฟังก็อ้าปากตาค้างกะความสามารถของรุ่นพี่
"ผมขอตัวไปสูดอากาศหน่อยนะ เวียนหัวเเปลกๆ"
"อื้มๆ"
... แดดตอนเย็นๆ ช่วงที่พระอาทิตย์กำลังจะตก
ทำไมมันสวยอย่างนี้นะ ถ้าอยู่กรุงเทพคงไม่มีทางได้เห็นภาพเเบบนี้ เเถมอากาศที่หัวหินก็ดี
ได้กลิ่นไออ่อนๆของทะเลพัดมา แต่ก็รู้สึกเหนียวตัวแหะ อีกสักพักก็คงจะต้องกลับเข้าไปในห้องประชุม...............................
TBC
ไม่มี Talk มีเเค่ฝาก อิอิ
彡 เเฟนผม ... มันหน้าโหด 彡
▽ 帅哥「สามหล่อ」