หัวข้อ: ♥ บล็อค X ไนน์ ไหงงั้นน่ะ ? ตอนที่ 27 : กระจ่าง [THE END] [12/06/12] p.12 [ย้ายเลยครับ !!]

[Dee^daY]

พรหมลิขิต.. ทุกอย่างต้องราบรื่น

[Meandiiz]

ติดตามนะคะ 

สนุกนะเนี่ย เเอบชอบนายพล 

[snoywishes]

หวานอีกๆๆๆ  !!!

[wonderun]

♥ บล็อค X ไนน์ ไหงงั้นน่ะ ?
ตอนที่ 10 : ไปจัตุจักร

*Notification* สีสำหรับคำพูดของตัวละครนะครับ
สี Teal : ไนน์
สี maroon : บล็อค
สี Blue : ((นักเขียน อิอิ)) 

....................



“บล็อค”

“ตื่นได้เเล้ว”

“หือ ไม่เอาอ่ะ ปิดเทอมอยากตื่นสายๆ ห๊าว”

ไนน์เป็นไรไม่รู้มานัวเนียๆ ผมเเต่เช้า เช้าจะตายจะปลุกกันทำไมเนี่ย ห๊ะ คนมันง่วง  หาววววววววว

“เร็วๆ ไปจตุจักรกัน”

“ไปคนเดียวเด่ะ”

“ลุกขึ้นมาได้เเล้ว”

“โอ๊ยยยย เออไปก็ได้”

ผมฟึดฟัด ไม่อยากลุกไปหรอก เดี๋ยวก็ไปเเอบหลับในห้องน้ำซะเนี่ย

“ไปได้เเล้วมาเร็วๆ ไนน์เอาข้าวให้นายพลกินเเล้ว”

“อย่าเร่งเด้ รอเเปปนึง”

มัวเเต่ชักช้า ใส่อะไรเยอะเเยะ พร็อบเยอะไปไหนไอ้บล็อค

“มานี่มา ช่วยใส่ ก็เเค่นี้เอง สวมเเขนเข้าไปก่อนดิ”

“เออน่า เฮ้ย อย่าจับตรงนั้น โอ๊ะ อ๊ะ”

“อย่าดิ้นดิวะ อยู่เฉยๆ เดี๋ยวก็ไม่เสร็จพอดี”

“เมิงงะ อยู่เฉยๆๆ   อะ   โอ๊ยยยยยยย”

“บอกเเล้วไงว่าใส่เองได้ๆ ยุ่งจริงๆ”

ผมสองคนล้มลงกลิ้งอยู่ที่พื้น จมูกผมกับมันห่างกันไม่ถึงเซน กลิ่นหอมๆนี้มัน ... ทำไมมันเเปลกๆ หอมเย็นๆเเต่เเฝงไปด้วยความอบอุ่น

“จ้องอยู่นั่นจะกินกูเข้าไปรึไงเนี่ย”

ผมเพิ่งเรียกสติกลับมาได้ เผลอสูดกลิ่นหอมๆจากตัวมัน เเถมจ้องหน้ามันตาไม่กระพริบเลย ผมไม่เคยอยู่ใกล้กับมันอย่างนี้มาก่อน ครั้งนี้มันดูใกล้เเละชัดเจนกว่าทุกๆครั้ง คุ้นจริงๆ ทั้งกลิ่นทั้งเเววตา

“มึงงะ ตัวก็เตี้ยเเต่หนักชะมัดเลยนะบล็อค”

“เเล้วกูจะลุกยังไง มึงล็อคกูไว้ในเเขนเนี่ย”

เออวะ ผมกอดมันเเน่นเลย ก็มันล้มลงมา ถ้าผมไม่จับมันไว้ มันคงหัวฟาดอะไรไปเเล้วมั้งเนี่ย

“เอาน้องชายออกไปด้วย จิ้มขาจะเป็นรูอยู่เเล้ว น่าเกลียดจริงๆ กลางวันเเสกๆมามีอารมณ์ ไอ้หื่น     เห้ยยยย ทำไรว๊าาาา”

“พูดมากจริงๆเลย เดี๋ยวไนน์ก็จัดให้บนพื้นซะหรอก หึหึ”

มันลุกพรวดออกจากผมอย่างเร็ว ดูดิ หน้าก็เเดงซะ เขินอะเด้ๆๆๆ ฮ่าๆๆ น่ารักจริงๆเลย

“เอ้าไปดิ ทีเมื่อกี้ละเร่งๆๆๆ ลุกมาเลย เดี๋ยวสายเเล้วมันจะร้อน”

“คร้าบเเม่ๆๆๆๆๆๆๆๆ”

เราสองคนกระโดดลงจากรถไฟฟ้าบีทีเอส ที่สถานีหมอชิต ตอนนี้ยังสายๆอยู่อากาศดีที่ไม่ร้อนมาก เเถมฟ้าครึ้มๆอีก หวังว่าฝนจะไม่ตกนะ

“จะมาซื้ออะไรเนี่ย”

“อืม ไม่รู้ว่ะ ฮ่าๆๆๆๆ”

ผมทำท่าคิดขมวดคิ้วอยู่สักพัก ก็นั่นน่ะสิ จะมาซื้ออะไร ที่จริงไม่ได้นึกอะไรด้วยซ้ำ เเค่อยากมาเดินเล่นเปิดหูเปิดตา เปิดตัวเเฟน เฮ้ย ไม่ใช่ เปิดซิง เฮ้ย ไม่ใช่เข้าไปใหญ่ พอดีๆกว่า เดี๋ยวมันจะเรทมากกันไปกว่านี้

“อะไรวะ เเล้วจะชวนมาทำไมเนี่ย เสียเวลาหมด เฮ้อ”

“เอ่าน่าไหน ก็มาเเล้ว เดี๋ยวก็ได้อะไรติดมือกลับไปเองเเหละ”

“ให้มันจริงเห๊อ   โว๊ะ อย่าบีบดิ”

“เดี๋ยวนี้โวยวายนะบล็อค”

ผมจัดการบี้จมูกเเฟนตัวดีของผมสักหน่อย เเหมเดี๋ยวนี้ ทำตัวเเบ๊วๆน่ารักๆ น่ากดมากกว่าเเต่ก่อนเยอะเลย ดูเเต่ก่อนดิ ทั้งดุ ทั้งเงียบ ทั้งน่ากลัว ใครจะกล้าเข้าใกล้

“มานี่ มาทางนี้เร็วๆ”



...


..


.



ต๊ะ ต๊ะ ต๊ะ !!!!


ตั๊กเเกกกกกกก !!!


“อะจ๊ากกกกกกกกกกกกกกกก”

“โอ๋ๆๆๆ อะไรเเค่นี้ทำเป็นกลัว”

อยู่ดีๆมันก็กระโดดขึ้นมาเกาะตัวผมเลย ตัวก็ไม่ใช่เบาๆ ทิ้งน้ำหนักมาได้

“ก็คนมันตกใจนี่หว่านี่อะไรอีกเนี่ย  ??”



“อ๊ากกกกกกกกก”




“งูเหลือมมมมมม”


“กิ้งก่าาาาาา”


“เเมงมุมมมมม”


วันก่อนร้องไห้ที่บ้านพี่สิง วันนี้มาร้องไห้กับสัตว์เลื้อยคลาน เเล้ววันต่อๆไปมันจะเป็นยังไงกันน้า เเบบนี้ผมจะดูเเลบล็อคไหวไหมเนี่ย ?


... ขอคิดดูก่อนเเล้วกันนะบล็อค เเต่ถึงจะยากเเค่ไหน ไนน์สู้ไม่ถอยอยู่เเล้ว ...

.........................................................


ตอนนี้สั้นเนอะ ...



เปล่าหรอก ยังไม่จบฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ  เพิ่มสีสันๆ ไปต่อกันเลยฮ๊าฟ

... ♥ บล็อค X ไนน์ ♥ ...

ผมเซ็งไนน์มากๆเลย พาผมเข้าไปบุกป่าฝ่าดงสิงห์สาราสัตว์อะไรก็ไม่รู้ อุดมไปด้วยสัตว์เลื้อยคลานเเทบจะทุกสปีชี่ เเค่เห็น ผมก็ขนพองสยองเกล้าเเล้ว บรึ๋ยยยยยยยยยยย  ขอก็เเทบจะก้าวไม่ออก สั่นดิกๆ ก็เพราะพี่คนขายเค้าเอางูเหลือมตัวเบ้อเริ่มมาจะเอ๋ ตรงหน้าของผมพอดี ไม่ช็อคตายก็บุญหัวเเค่ไหนเเล้วเนี่ย ...

“พี่ครับเอาเป็น สตอเบอร์รี่ซันเดย์ เพิ่มวิปครีม ขอวิปครีมเยอะๆนะครับ”

“ครับผม น้องน่ารักเเบบนี้พี่ให้วิปครีมล้นถ้วยเลยฮ่าๆ”

... นี่มันเป็นข้อดีอย่างนึงของคนหน้าตาดีใช่ไหม คึคึ

“เเหม พี่ก็ทั้งหล่อทั้งใจดีเเบบนี้ ไม่น่าลูกค้าเยอะ เเน่นร้านไปหมด ขายเเทบไม่ทันเลยเนี่ย”

“ก็ไม่ขนาดนั้นหรอกครับ เเต่ก็นิดนึงอ่ะนะ เหอๆๆๆๆๆๆ”

ดูตอมากเลยทั้งผม เเละพี่คนขายไอติมเนี่ย อย่างนี้เเหละตามประสาของคนหล่อ ก๊ากกก

“เเล้วนี่น้องชายมาคนเดียวหรอครับ หรือมากับใคร”

“ผะ...ผม มากับ เห้ยยย”

“มากับเเฟนครับ เนี่ยตัวเอง หนีเค้ามาทำไม เค้าคิดถึ๊งคิดถึง ไหนมานี่สิขอทำโทษหน่อยเถอะ”

ไนน์มันโผล่มาจากหลุมดำตรงไหนไม่รู้ เข้ามาก็ช้อนเอวผมเข้าไปกอดไว้เลย เเถมยังประกาศตัวต่อหน้าประชาชนคนไทยอีกมากมาย ... กูอายนะฮ๊าฟ

“ว๊าาา น้องหน้าใส มีเเฟนซะเเละ เเถมหล่อกว่าพี่อีกเเย่จังเลย เศร้าๆๆ”

“มัวเเต่ม่อเเบบนี้เเหละน้า เลยไม่มีใครเอา”

มันเเอบสบถออกมาเบาๆ พี่เค้าคงไม่ได้ยินนะ

“ไม่ต้องเศร้าหรอกครับพี่ น่ารักเเบบพี่เดี๋ยวก็หาได้เเน่นอน สาวตรึมผมคอนเฟิร์ม”

“ไปกันได้รึยัง”

มันส่งเสียงโกรธๆเเล้วเเฮะ ตะกร้อครอบปากจะหลุดออกมาเเล้วไอ้ไนน์ สงบเสงี่ยมหน่อยจิ

“ผมสองคนไปก่อนนะครับพี่ บ้ายบายยย ขายดีๆนะ”

“ครับผม โอกาศหน้ามาอุดหนุนกันใหม่นะครับ น้องหน้าใส น้องสุดหล่อ”

ไอ้ไนน์ลากผมเดินดุ่มๆๆ สงสัยมันจะหึง กำมือซะเเน่นเลย เจ็บนะว้อย

“อ๊ะ”

“ฝนจะตกเเล้วอ่ะ รีบไปเหอะ บล็อค เดี๋ยวกลับไม่ทัน”

“เห้ย ดูท่าจะไม่ทันเเล้วนะ ไนน์”



ซ่าาาาาาาาาา ซ่าาาาาาา !!



วันนี้ดูท่าทางฝนจะตกหนักมาเลย ก็ครึ้มๆมาตั้งเเต่ตอนกลางวันเเล้ว นี่ก็เกือบจะเย็นพอตกเลยตกหนักน่าดู เเต่สุดท้าย ผมสองคนก็ไม่ได้อะไรติดมือกลับไปเลย หาวววววว เย็นๆเเบบนี้อากาศมันน่านอนชะมัด ผมสองคนกำลังจะเดินขึ้นไปยังสถานีรถไฟฟ้า จะได้รีบกลับหอกันสักทีนึง เหนื่อยยยยยยยมากกกก

“ไปเร็วๆ เดี๋ยวดึก”
 

ซ่าาาาาาาาาาาาาา !!!



“อ๊ะะะะ   ไอ้เชี่ยยยยยยยย”

“เอ้า เปียกหมดเลยยย มันขับรถภาษาอะไรของมันวะเนี่ย ดูดิ เปียกหมดเลย”

“ไอ้เลวววววววววว มึงจะหนีไปไหนวะ บรู๊ววว หนาวววว”

“อ่ะนี่ใส่ไว้จะได้ไม่หนาว ป่ะเร็วรีบขึ้นไป จะได้รีบกลับ”

ไอ้ตัวเล็กของผม เปียกเเฉะเเล้ว เพราะไอ้รถคนเมื่อกี้ ที่วิ่งผ่านไปเหมือนเมียจะคลอดลูกเเล้วทนไม่ไหว รีบสุดชีวิต ผมเลยถอดเสื้อคุมไปคุมตัวมันไว้ สั่นเป็นลูกหมาเเล้ว

“หนาวมากเปล่า”

“...กะ...ก็...นะ...หนาวววว”

“อ่ะ เดี๋ยวก็หายนะ”

ผมกอดมันไว้เเน่น ฝนตกเเบบนี้คนบนสถานีไม่เยอะเท่าไหร่ ไม่ต้องกลัวใครหรอกฮ่าๆ ลวนลามมันได้สบายมากๆ

“ไนนนนนนน์”

“มีอะไรหรอ”

อยู่ดีๆบล็อคก็สะดุ้งโหยง เหมือนตกใจที่เห็นอะไรบางอย่าง

“มะไม่มีอะไรหรอก เหมือนเห็นคนๆนึงคุ้นๆน่ะ”

“ไหนอ่ะ   ไม่เห็นมีหนิ ตาฝาดละมั้ง”

ผมกวาดสายตาไปอีกฝั่งของชานชลา เเต่ก็ไม่เห็นใครเลย เป็นไปได้ที่บล็อคจะตาฝาดเพราะเหนื่อยด้วยละมั้ง

“อืมๆ คงไม่มีอะไรหรอก สงสัยเบลอ”

...............................................



มาเเล้ว วันนี้ได้กลับบ้านอย่างจริงจังหลังจากอยู่หอมาสองอาทิตย์

ไม่อยากกลับเลย (ถ้าบ้านไม่มี wifi เนี่ย) ช่วงนี้จะวุ่นก็วุ่น ไม่วุ่นก็ไม่วุ่น

เอาเป็นว่ามีเวลาเเต่งนิยายเเน่นอนครับผ๊ม 

เเต่ก็อ่านหนังสือตลอดๆๆ ฟิตหน่อยๆ เดี๋ยวสอบไม่ผ่าน

อายคนอื่นเค้า วันก่อนตอนนั่งเเต่งนิยาย มีเด็กจีนเดินเข้ามาถามว่า

ทำอะไรอยู่ ไอ้เราก็ตกใจเอาเเล้วไง จะบอกว่าอะไร

ก็เลยบอกไปว่าอ่านหนังสืออยู่ เเต่ว่าอ่านจากเน็ตน่ะ

เค้าเลยให้เเปลให้ฟัง ... ซวยมากกกกกเลยคราวนี้

ก็เลยจัดไปๆ งูๆปลาๆบลาๆ วู๊ววววววๆ เป็นอันผ่านไปได้ด้วยดี

ประกาศๆ !! ตอนนี้โสดนะครับ จีบได้เเฟนไม่มี



ปล. ล่าสุด วันก่อนได้คุยกับเเฟนเก่า ตื่นเต้นมาก ถึงเลิกกันเเล้วเเต่เราก็เป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้

ก๊ากกกก ไม่เห็นจะเกี่ยวเลย จริงไหม ?




ปล.สุดท้ายยยยย !! : เด็กจีนที่ผมชอบเลิกกับเเฟนเเล้ว เสียบเลยๆๆๆๆๆๆ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ

อ่ะ เตรียมรับช่อดอกไม้ 1    2    3   ฟุ๊บบบ !!

[runningout]

อ๊าย ๆ ๆ ๆ  จิ้มม ม .
วันนี้ฝนตกที่บ้า้นคนอ่านพอดี ยังไม่หยุดตกเลย 5555 เสียบเลย ๆ 55 
สู้ ๆนะคะ .

[GoonKGiinK]

น่ารักอ้ะ   

[PetitDragon]

// เตรียมวิ่งไปรับดอกไม้

[seaz]

คนคนนั้นคือใครกัน? สงสัยจริง

[ploylw_chery]

มารอตอนต่อไปจร้าาาาา

[Dee^daY]

รอตอนต่อไป..

[snoywishes]

คนนั้นคือใครอ่ะ !?

[nutara]

อ่ะฮ้า ตามอ่านทันจนได้

อยากรู้เรื่องสมัยมอต้นของไนน์จัง ใครเป็นคนมาช่วยไว้

คงต้องตามอ่านต่อไปใช่มั้ย!?

รู้สึกว่ายิ่งอ่านยิ่งมีแต่เรื่องให้สงสัยเพิ่ม เอาเป็นว่ามีไม่ว่า แต่ห้ามลืมบอกความจริงน้า 

[Kwansuay]

สงสัยคนนั้นเหมือนกัน ใครนะ !!!

[wonderun]

♥ บล็อค X ไนน์ ไหงงั้นน่ะ ?
ตอนที่ 11 : เปิดเทอม ... เปิดตัว Part.1

*Notification* สีสำหรับคำพูดของตัวละครนะครับ
สี Teal : ไนน์
สี maroon : บล็อค
สี Blue : ((นักเขียน อิอิ)) 

....................




“บล็อค ตื่น”

“บล็อค”

“ตื่นได้เเล้ว”

เดี๋ยวนี้มันทั้งดื้อทั้งอ้อนเเหะ ผมเขย่าตัวมันจนจะขึ้นไปค่อมเเล้ว ก็ยังไม่ยอมลุกไปอาบน้ำเเต่งตัวไปมหา’ลัยอีก เเถมยังมานัวเนียอยู่กับเเขนผม

“หือ ไม่เอายังเช้าอยู่เลย โอ้ย อย่ากวนดิวะ”

“วันนี้เปิดเทอมเเล้วนะ จะไปไม่ไป”

“เออน่า เดี๋ยวลุกๆ อย่าเร่งนะเฟ้ย นี่มันห้องใคร”

เเน่ะ มีขึ้นเสียง เดี๋ยวพ่อจัดให้หนักๆซะหรอก ไอ้คนปากเก่งเเบบนี้

“หรือจะต้องให้อาบน้ำให้”

“อาบเองได้เว้ย ขออีกห้านาที”

“ถ้านอนต่ออีกห้านาที คืนนี้โดนจูบห้าที”

“อย่ามาทำพูด อย่างมึงอ่ะกระจอกๆเหอะ”

“หรือจะเอาเดี๋ยวนี้เลย เปลี่ยนจากจูบห้าที เป็นกดสักห้ารอบดีไหม”

“อย่ามาลามกเเต่เช้า เดี๊ยะๆ”

ผมเข้าไปกระซิบเสียงกระเส่าเข้าที่หูมันกะหลอกให้มันเสียวเล่นๆซะหน่อย ตอนนี้หูเเดง หน้าเเดง อายไปถึงไหนเเล้ว พยายามจะลุกหนีจากผมเเต่ผมก็ค่อมมันไว้ทัน

“ไนน์ ... เข้ามาใกล้ๆหน่อยดิ”

“ยอมเเล้วอ่ะดิ เเบบนี้ค่อยเป็นเด็กดีหน่อย  ... โอ๊ยยยยยยย”

“สมน้ำหน้าก๊ากกกกกกก”

บล็อคโขกหัวเข้ามาเต็มเเรงเล่นเอาผมมึนไปเลย โดนๆ คืนนี้ไม่รอดเเน่

“ฝากไว้นะ คืนนี้ไม่ได้นอนเเน่บล็อค”

“หึหึ คืนนี้กลับไปนอนห้องตัวเองเลยครับคุณไนน์เชิญ อาบน้ำดีกว่า ก๊ากกกกก”








“เเหม เดี๋ยวนี้เค้าออกสื่อว่ะ ว่าคบกันคณะเเม่งอยู่กันโคตรไกลยังเดินมาส่งกันอีก”

“ทำไมไอ้เอ มึงอิจฉาหรอวะ ที่กูมีเเฟนมาส่ง ไม่เหมือนมึงที่หัวเดียวกระเทียมลีบ”

“โฮะๆ ระดับกูไม่มีทางเป็นหัวเดียวหรอก กูมันขั้นเทพเเล้ว สาวๆตรึม เเต่เราไม่นิยมออกสื่อเเค่นั้นเอง”

มันพูดพร้อมยักไหล่ ทำหน้าทำตา เอ้อ ให้มันจริงเหอะ ไอ้ฟาย

“กูไปละนะไนน์ บาย”

“อืม เจอกันเย็นนะเว้ย”

ผมเดินไปส่งมันตรงหน้าตึกคณะผม ก่อนจากกันอยากจะกอดมันสักที จะไม่ได้เจอกันตั้งหนึ่งวัน เเต่มันดิไม่ยอมให้ผมกอด ก็จริงเเหละ อยู่ในมหาลัยมากอดกันอย่างนั้นก็ได้เป็นขี้ปากของชาวบ้านชาวเมืองกันพอดี 

“เชี่ยเอ วันนี้มีเรียนตอนไหนวะ”

“กูมีเรียนเช้าอ่ะ เเต่มึงไม่มีนี่หว่า ไอ้ไนน์ เเล้วมึงมาทำไมวะ”

เออ ลืมสนิทเลย ผมไม่มีเรียนนี่วันนี้ ทำไมมันดูว่างๆอย่างงี้วะ ที่มามหาลัยก็เเค่มาส่งบล็อคเเล้วรอรับมัน เเล้วก็กลับหอกัน ผมเป็นห่วงมัน มีรุ่นน้องเข้ามาเเบบนี้ เดี๋ยวต้องมีคนมาจีบไอ้เตี้ยของผมเเน่ๆเลย ใครจะไปยอม ! เเฟนใคร ใครก็หวง เว้ย !

“เออ กูมา ... เอ่อ ... มา ... มาดูรับน้องไงมึง เเหม”

“อย่ามาเเถ มาตามเเฟนก็บอกเหอะ ฮ่าๆๆ ระวังนะมึง ขาวๆใสๆเเบบไอ้บล็อค คนมาจีบตรึม”

“สัส อย่าพูดให้เป็นลาง กูยิ่งกลัวๆอยู่ มึงมีเรียนเช้า มึงก็ไปดิวะ”

ผมกับมันลงเรียนคนละตัวกัน เลยไม่ได้เรียนพร้อมๆกัน เเต่ยังไงก็ยังไปไหนมาไหนด้วยกันอยู่ดี ผมมีเพื่อนอีกหลายคน เเต่ถ้าซี้จริงๆก็ไอ้เอนี่เเหละครับ ตั้งเเต่มัธยมเเล้ว ยังอยู่กันมาจนมหาลัย เพื่อนเเท้จริงๆ

“เออ ใช่วะ มัวเเต่เเซวมึง งั้นกูไปละ เเล้วเจอกัน มึงเองก็ระวัง เปิดเทอมมาไม่กี่วัน ได้ข่าวว่ามีรุ่นน้องมาขอเบอร์เยอะเเยะนะไอ้เสือ”

“โอ๊ย กูไม่สนใจหรอก ไปไกลๆเลยมึง เดี๋ยวโดนๆ”

“คร้าบๆ ไล่กูจัง วันนี้มึงอย่าหิ้วใครกลับห้องละ กูไม่อยากเห็นคลิปสวิงกิ้ง ก๊ากกกก”

ไอ้เอตบไหล่ผมเบาๆ ก่อนจะวิ่งหนี โดยมีผมวิ่งตามไป ไอ้เชี่ยนี่ มึงจะกวนไปไหนฮะ ?

“อะเเฮ่ม ไม่เจอกันนานเลยนะครับ พี่ไนน์ เก้านิ้ว”

มีคนเรียกผมมาจากด้านหลัง เสียงนี้เหมือนเคยได้ยินมาก่อนเเต่ไม่คุ้น



...




เเต่พอผมหันหลังกลับไปเท่านั้นเเหละ ...

“เห้ย มึง !!!”

“เเหม พูดจากไม่เพราะเลยนะครับ ไม่เห็นจะปากหวานเหมือนตอนนั้นเลย”

“ต้องการอะไรอีกล่ะคราวนี้”

“ก็ไม่ได้ต้องการอะไร ก็เเค่อยากมาทำความรู้จักด้วยเฉยๆ”

“ฉันไม่อยากทำความรู้จักกับคนอย่างนายหรอกนะ”

มันก้าวเข้ามาใกล้ผมมากขึ้น ใกล้เข้ามาจนลมหายใจจากจมูกโด่งคมสวยเเท่งนั้น กระทบที่ต้นคอของผมพอดี

“ที่นี่ไม่อยาก เเต่บนเตียงน่ะไม่เเน่นะครับ หึหึ”

“เห้ย ม...มึง”

ผมใช้มือดันผลักมันออก เเต่ไอ้เด็กนี่มันเร็วจริงๆ หลบเเล้วอ้อมมาอยู่ที่ด้านหลังของผม

“อ๊ะๆ เก็บเเรงไว้สู้กับผมที่เตียงดีกว่านะพี่ไนน์ อย่าเพิ่งมาเสียเเรงทำอะไรที่นี่ตรงนี้เลย เดี๋ยวจะเหนื่อยเปล่าๆ”

“อ้อ ลืมไป ผมชื่อ พ็อต นะ จำไว้ดีๆล่ะ ผมไปละ เเล้วเจอกันนะครับ เอ้อ อีกเรื่อง ดูเเลเเฟนพี่ดีๆนะ ผมขอเตือน ไปเเล้ว โชคดีครับ”

มันอะไรกัน ไอ้เด็กคนนี้ ครั้งที่เเล้วในผับก็ทำผมเจ็บเเสบไปเเล้วรอบนึง ครั้งนี้มันยังต้องการอะไรอีก ผมไม่คิดว่ามันจะมาเจอผมที่นี่ ไม่คิดว่ามันจะเข้ามาเรียนในมหาลัยนี้ด้วยซ้ำ  เเล้วที่มันบอกว่า ให้ผมดูเเลบล็อคดีๆ นี่คือยังไงกันเเน่ เหมือนตอนนี้ผมเจอกับอะไรที่ไม่ดีเข้าให้เเล้ว บล็อค อย่าอยู่ห่างจากกูนะ

... ♥ บล็อค X ไนน์ ♥ ...

ช่วงเปิดเทอมมานี่ เหนื่อยมากเลยครับ เเม้ว่าการเรียนจะไม่เหนื่อยเท่าไหร่ เเต่รับน้องเนี่ยสิ เหนื่อยมากๆเลย ตอนนี้ผมก็มีน้องรหัสเเล้ว ชื่อมิวครับ มันเป็นเด็กผู้ชายติ๋มๆคนนึง ใส่เเว่นตาเหลี่ยมๆ ตัวขาวสะอาดๆ จัดฟัน หน้าตาก็โอเค ไม่ได้หล่ออะไรมากมาย เเละอีกอย่างมีมันเนี่ยผมเหมือนมีพ่อเลย น้องมันเทคเเคร์ดูเเลผมดีมาก ซื้อขนม นม เนย มาเส้นไหว้เเทบทุกวัน ผมพยายามบอกมันเเล้วว่าไม่ต้องลำบาก เเต่มันก็ดัน เอามาให้อยู่นั่นเเหละ เเต่ผมก็รับไว้นะ น้องมันซื้อมาให้ก็กินบ้างเเบ่งเพื่อนบ้าง ส่วนมากจะเเบ่งเพื่อนทั้งนั้นเเหละครับ ก็มันน่ะโคตะระน่ารัก เป็นเเบบนี้ก็เอาใจ สาวๆในคณะผมไปเยอะเลย งี้เเละนะ เด็กเอ๊าะๆ ใครๆก็สนใจไอ้นักศึกษาปีสองเเก่หงำเหงือกอย่างผมใครมันจะมาสนใจ ??


ตื่อ ดือ ดึ๊ง ~


‘พี่บล็อคครับ ผมชื่อเพชรครับเรียน เภสัช พี่น่ารักมากเลยครับ เเหะๆ ยินดีที่ได้รู้จัก’
‘ดีค๊าฟพี่ ผมชื่อ พล นะ เรียนเทคนิคการเเพทย์ สายสุขภาพเหมือนกัน ขอบคุณที่รับเเอดครับ’
‘พี่บล็อคคะ หนูชื่อพิมคะ อยู่วิศวะ พี่ไม่รู้จักหนูหรอกค่ะ หนูเถื่อน !! พี่น่ารักมากเลย หนูจีบนะคะ’
‘พี่บล็อค ...’
‘น่ารักจังครับ’
‘ขอจีบได้เปล่า’




… โอ้ๆ !




.......  โฮ้ววววว





............. ม่ายยยยยยยย มันมาจากไหนเยอะเเยะขนาดนี้ว๊าาาาาาาาาาาาาาา


((คนนี้ก็ฮอตไม่ได้เเพ้กันเลย เปิดเน็ตปุ๊บคนทักมาเยอะเเยะล้นหลาม ไอโฟนพัง เเล้วคู่นี้มันจะไปกันรอดไหมเนี่ย FC ยาวเป็นหางว่าว))

‘ขอบคุณนะครับที่เเอดมา ยินดีที่ได้รู้จักครับ’

“เฮ้ออออ ตอบครบสักที ใครมันเอาไลน์ตูไปเเจกฟะ”

“อ้าว บล็อค มึงทำไรอยู่วะ กดเเต่โทรศัพท์อยู่นั่นเเหละ เดี๋ยวก็เดินชนคนอื่นหรอก เซอะซะจริง”

“ก็วันนี้วะ คนเเอดไลน์กูมาจากไหนไม่รู้เยอะเเยะเนี่ย กว่ากูจะตอบหมด กดจนมือหงิกเเล้ว”

“เปิดเทอมมาไม่กี่วัน มีฐานเเฟนคลับเหนียวเเน่นเชียวนะเพื่อน เเบบนี้เเหละ คนมันฮอต ฮ่าๆๆๆ”

“ฮอตจนตับเเตกเเล้ว ไอ้หมอ กูอยากรู้จริงๆเเม่งได้ เเอคเคาท์ กูมาจากไหนวะ”

“เออเถอะ มีคนชอบเยอะๆดีเเล้ว ดีกว่ามีคนเกลียดนะเว้ยเพื่อน”

“ถ้าชอบเยอะเเบบนี้กูยอมมีคนเกลียดดีกว่า เห้ย ตรงนั้นคนมุงอะไรเยอะเเยะวะนั้นน่ะ”

ผมลากคอไอ้ทีไปมุงเป็นเพื่อน นิสัยนี้คนไทยเป็นทุกคน ก๊ากกกกก

“เห้ยใครวะเเม่ง โหดูรถดิ โคตรหรูเลย มีคนขับรถอีกต่างหาก”

“อื๋ม...พ็อต”

“พ็อต... ใครวะ มึงรู้จักหรอ ไอ้หมอ”

“รู้จักดิ รู้จักดีเลยด้วย”

เดี๋ยวนี้ไอ้หมอมันมีความลับกับผมรึไงเนี่ย เเต่ไอ้คนที่กำลังจะลงจากรถมันหน้าตาคุ้นๆเหมือนผมเคยเจอที่ไหน เเต่นึกไม่ออกสักที มันที่ไหนหว่า ... ช่างเหอะว่ะ เเต่เเม่งรวยเเสด

“พี่บล็อค”

“อะอ้าว มิวว่าไง ไปซ้อมรับน้องป่ะเนี่ยเย็นเเล้ว”

“อ๋อ ผมก็กะมาหาพี่เนี่ยเเหละ เเล้วชวนไปด้วยกัน”

“อื้ม โอเคงั้นไปกันเหอะ เดี๋ยวเย็นกว่านี้เเล้ว เราจะโดนดุ
ไอ้หมอ กูไปก่อนนะ เเล้วเจอกันว่ะ”

“อื้ม...น้องครับพี่ฝากดูเเลบล็อคด้วยนะ มันเซอะซะ ดูเเลมันดีๆหน่อยละกัน”

“โอเค ครับผม จะดูเเลเป็นอย่างดีฮะ”

“เออ มึงเข้าคู่กันดีนักนะ !! ไปได้เเล้วไอ้มิว”

....................................................




มึนๆ งงๆ รึเปล่า เเต่งเองยังมึนเอง

คนที่ตามบล็อคกับไนน์ไปจตุจักรเมื่อวาน

ก็คงไม่พ้นคนเเถวๆนี้ หรอกนะ


ช่วงนี้เป็นอะไรก็ไม่รู้เซ็งไปเรื่อยเลยครับ

ไอ้รุ่นพี่นักเรียนจีนคนนั้น เเอบไปมีกิ๊กใหม่เเล้ว เซ็งมากๆๆ

อุตส่าห์ตามชอบ เพิ่งเลิกกับเเฟนไป ดันมามีกิ๊กใหม่

เฮ้อออออออออออออออออ





ปล. ตอนที่ 11 มีหลายพาร์ทนะ ... อะไรนะ

เหมือนจะมี NC !!!!

[Meandiiz]

ขอตามอีกคนค่ะ 

[snoywishes]

 :man1:รอ NC !!!!

[runningout]

ุหุหุ 

[alexandria]

อิอิ  NC คือไรง่ะ  เอ  พ๊อตนี่แซ่บมั้ยน้ออออ

[Kwansuay]

NC

[Dee^daY]

รอเหมือนคนอื่นบ้าง

[PetitDragon]

มี NC !!!


 

[wonderun]

ตอนที่ 12 : เปิดเทอม ... เปิดตัว Part.2


เปิดตัวต่อกับ น้องรหัส ของ'บล็อค'

ที่จะมาสร้าง ความ ... ???????????

ให้กับพระเอก นายเอกของเรา

เเล้วถ้าเกิดพระเอกของเราอยากเคลียร์ปัญหา ขึ้นมา ...

ต้องเคลียร์ที่ไหน ?


1. มหาลัย
2.โซฟา
3. ระเบียง
4. เตียงนอน

.............................................





ช่วงนี้สบายๆ ชิวๆ

รัฐบาลจีนจะให้เด็กนักเรียนเรียน 8.00-17.00 เเล้ว

จากที่ปกติต้องเเหกตาตื่นมาตั้งเเต่ 7.30 เเล้วเลิกเรียนตอน 20.00

ในที่สุด ก็จะเหมือนที่ไทยเเล้ว  มีความสุขมากๆๆครับ

ปล. ช่วงนี้หนีเรียนห้องเด็กจีนบ่อยมากกกกก

อย่าไปบอกใครนะ เรารู้กันไม่กี่คน อิอิ

    เดี๋ยวเอาหนุ่มจีนไปฝาก 55555555

[Kwansuay]

รีบมาอัพอย่ามัวลีลา !!!!

[Dee^daY]

ริมระเบียงเท่านั้น..
ทั้งลุ้น ทั้งเสียว

[Meandiiz]

รอเเล้ว. รอเล่า ....

[HaRuTaiZeR]

เย่ ~ สอบเสร็จแล้ว !!

คิดถึง  อยากอ่านนิยายสุดใจขาดดิ้น ในที่สุดก็ได้อ่านแล้ว

   #  เอ แล้วเด็กคนนั้นคือใครง่ะ     ,, คงไม่ใช่เค้านร๊าาา

[HaRuTaiZeR]

ง่ะ !! 

ยังอ่านไม่จบ !

อ่านต่อแปป ,, อายง่ะ 

[wonderun]

มาเเจ้งข่าวว่า~


ตอนนี้ประเทศจีนเปลี่ยนเวลาการเรียนการสอนเเล้วครับผม

จาก 7.30-20.00 เป็น 8.00-17.30

ตอนเเรกดีใจมาก ... เอาไปเอามา

เค้าให้ผมเรียน 8.00-21.00 โหดร้ายมากกกกกกกกก

เศร้าใจ ทำไมต้องทำร้ายเด็กไทยกับเด็กจีนที่อยู่หอขนาดนี้ เเง่งงง 

ขอเวลาทำใจนานๆๆๆๆ 

อาจมีผลกระทบกับการเเต่งนิยายบ้างเบาๆ เเต่ว่ายังไงก็จะตั้งใจทั้งเรียนเเละเเต่งนิยายนะครับ

สัญญา เเล้วก็ฝากกกกกก !!!  帅哥「สามหล่อ」 ไว้ด้วยนะครับ อ่านกันเยอะๆ เม้นกันเยอะๆน้า

เดี๋ยวอีกสักพักจะอัพนิยายรอนะๆๆ 

[wonderun]

♥ บล็อค X ไนน์ ไหงงั้นน่ะ ?
ตอนที่ 12 : เปิดเทอม ... เปิดตัว Part.2

*Notification* สีสำหรับคำพูดของตัวละครนะครับ
สี Teal : ไนน์
สี maroon : บล็อค
สี Blue : ((นักเขียน อิอิ)) 

....................



ผมนั่งเล่นคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยตั้งเเต่เช้าจนเย็น นั่งรอบล็อคว่า เมื่อไหร่มันจะมา กลิ้งเกลือกอยู่ตรงโต๊ะตรงโถงของคณะ มีเพื่อนร่วมชะตากรรมคือหมาหนึ่งตัว ชีวิตผมดูเศร้าเเท้ เเต่ไม่มีอะไรเลวร้ายไปกว่าไอ้เด็กที่ชื่อ ‘พ็อต’ อะไร นั่นหรอก มันต้องการอะไรเเน่ผมก็ยังไม่รู้เหมือนกัน เเต่ที่เเน่ๆคือมันต้องเป็นเรื่องที่ไม่ดี ผมไม่กล้าปล่อยบล็อคไปไหนคนเดียวเเล้วล่ะ เหมือนจะมีอันตราย เเต่มันจะเมื่อไหร่ผมก็ไม่รู้ ตอนนี้ก็ได้เเค่ระวังตัวเอง เเล้วก็ปกป้องบล็อคด้วย ... เพราะไอ้เด็กนั่นคนเดียว

... มึงจะมาสร้างปัญหาให้กูทำไมวะ กูอยู่ของกูดีๆเเล้วเเท้ๆเลย

“ไนน์ ทำไรอยู่วะ นอนกลิ้งเกลือกอยู่นั่นเป็นหมารึไง”

โห พูดจากับเเฟนเเบบนี้เลยหรอ ใช่สิ มึงได้กูเป็นเเฟนเเล้ว เดี๋ยวมึงก็ทิ้งกู เเล้วนั่นมันพาใครมาน่ะ หน้าตาน่ารักเชียว ตัวขาวๆ ใส่เเว่น จัดฟัน สูงพอๆกับมันเลย กิ๊กใหม่หรอ ทำไมทำกับไนน์อย่างนี้ !!!!!!!

“อะไร ก็นอนรอคนบางคนมาช้ามากเลย รอนานเเล้วรู้เปล่า”

“ขอโทษๆๆๆ ลุกๆป่ะไปหาไรกินกัน”

มันเข้ามาบีบเเก้มผมเเล้วบิดไปมาๆ เจ็บนะเว้ย หน้าคนไม่ใช่ลูกโป่ง

“เเล้วนั่นน่ะใคร”

ผมเด้งตัวขึ้นมานั่งบนโต๊ะ เเล้วยักคิ้วให้เด็กผู้ชายอีกคนที่ยืนอยู่หลังบล็อค มึงเป็นใครไอ้หน้าขาว !?

“ผะ...ผม ชื่อ มิวครับ เป็นน้อง  เอ่อ น้องรหัสของพี่บล็อค”

ดูไอ้เด็กนี่ดิ หลบไปอยู่หลังไอ้บล็อค ตัวเล็กตายอ่ะ สูงก็พอๆกันมันจะหลบมิดที่ไหนวะ เเล้วอีกอย่างจะมากลัวผมทำไม ไม่ใช่ยักษ์ใช่มารนะ จะมากินเด็ก

“ดุน้องไมวะ น้องรหัสกูเอง ป่ะเร็วไปๆได้ละ”

บล็อคเดินมาจับมอผมเเล้วลากไป มือซ้ายมันคือมือผม ส่วนมือขวามันคือมือน้องมิวนั่น ถึงจะเป็นน้องรหัสก็เถอะครับ เเต่ผมนี่นี่ควันออกหู อิจฉาตาร้อนไปไฟ

... มึงเป็นใครมีสิทธิ์มาจับมือเเฟนกู !!!


“รับอะไรดีครับ”

“อืม เอาเป็นพ็อคช็อป มิดเเรร์ เเล้วก็เป็นมันฝรั่งอบ”

“คาโบนาร่า เเล้วก็น้ำส้มปั่นเเล้วกัน มิวกินไรวะ”

“ผมเอ่อ เอาเป็นเเซลม่อนย่างเเล้วกัน”

... โถ่ ไอ้เด็กนี่กินของเเพงเชียวนะ รูปร่างหน้าตาท่าทางมันก็ดูเป็นคนมีตังค์ ดูมีรากฐานการศึกษาที่ดี หื้ม  หน้าตาก็โอเค ผิวพรรณขาวเช้ง ส่วนสูงก็มาตรฐานชายไทยทั่วไป เอาเป็นว่าผ่าน ... เอ้า เหะ เเล้วผมจะมาวิจารณ์มันทำไมวะเนี่ย

“ชอบกินปลาหรอเรา”

“ก็โอเคครับ อร่อยดีมีโอเมก้าสาม”

“เเนะ ฉลาดนะเนี่ย สงสัยได้พี่รหัสมันมาเยอะ ก๊ากๆๆ”

คุยกันสนุกสนานเชียวนะ คิดว่ามากันสองคนรึไงฟะ เห็นหัวกันบ้าง เเฟนนั่งอยู่นี่ทั้งคนนะเว้ยเห้ย

“อะเเฮ่มมมม !!”

“อะไรติดคอหรอวะ”

บล็อคเหล่ตามามอง เเถมหัวเราเสียงดังอีก โลกนี้ไม่ยุติธรรม มีคนมองเห็นผมไหม ผมนั่งอยู่นี่ ระหว่างไอ้คนน่ารักสองคนที่มันคุยกัน กระหนุงกระหนิง งุงิ ครุคริ อะไรกันเนี่ยโถ่เว้ย ! สักพักพนักงานก็เอาอาหารมาเสิร์ฟ กลิ่นหอมน่าลิ้มลอง รูปลักษณ์อาหารก็สละสลวย ไม่อาจห้ามใจไม่ให้ลิ้มรสได้

“มิว ลองชิมของพี่ดูอร่อยมากเลยนะ”

รักกันจริงรักกันจัง ไอ้พี่น้องรหัสคู่นี้ ... ทนไว้ไอ้ไนน์ทนไว้ ทำไมต้องส่งสายตาหวานๆให้กันวะ หึงนะเว้ย หึง !!!!

“เฮ้ย อร่อยจริงๆพี่ ลองชิมของผมบ้าง อร่อยไม่เเพ้ของพี่เเน่นอน”

ป้อนกันเข้าไป เอาให้หมดจานเลยสลับกันไปสลับกันมาอยู่นั่น สายตาก็หวานซะ เห็นใจกันบ้างไหมเนี่ย ... เป็นส่วนเกินในชีวิตเธอที่เธอไม่ต้องการ

“อ้าว เฮ้ยไปไหนอ่ะ”

ผมลุกออกมาจากโต๊ะทันที บล็อควางซ้อมที่กำลังจะจิ้ม เเฮมอีกชิ้นให้ไอ้น้องรหัสสุดที่รักกิน เเล้วจับเเขนผมไว้ ... อย่ารั้งฉันเอาไว้เลยนะ

“ไปห้องน้ำ อยากอาเจียน มันเลี่ยนเกิน”

คนฟังเเทบจะกลั้นขำไม่อยู่ “งั้นเชิญครับ อิอิ”

ผมกำหมัดเเน่นเเล้วเดินมาที่ห้องน้ำ มือเปิดก๊อกจนสุด อยากจะชำระทุกอย่างออกไป




เเต่





“ชำรุด”

หน้าเเตกเต็มๆ อ่างมีตั้งเยอะตั้งเเยะ เเล้วทำไมต้องไปเลือกอ่างที่มันพังด้วยฟะ
โอ๊ยยยยยย !! วันนี้มันวันอะไรเนี่ย อะไรๆ ก็ไม่ยุติธรรมเอาซะเลย พระเจ้าาาาาาา

... ♥ บล็อค X ไนน์ ♥ ...

ผมไม่เคยเห็นไนน์เป็นเเบบนี้มาก่อน ทั้งหึง ทั้งงอน ทั้งงอเเง ทำตัวเป็นเด็กไปได้ ก็เพราะความรักของความเป็นพี่น้องรหัสของผมกับมิวที่ดูหวานหยดย้อย เกินหน้าเกินตา ผมก็เเค่อยากเเกล้งมันให้สนุกเล่นๆ เเต่ดูมันหัวเสียมากเลย ผมควรจะพอเเค่นี้ก่อน จริงไหม ? เเต่ไม่หรอก ไหนๆได้เเกล้งเเล้ว เอาให้มันสุดๆไปเลยครับ ก๊ากกกกกกก

“เรียนไปไงบ้างเนี่ย เราปรับตัวได้ยัง”

ผมถามไปกินไป โดยไม่ได้มองหน้าฝ่าย

“ก็ดีฮะ สนุกดี มียากบ้าง ง่ายบ้าง”

“งี้เเหละ เดี๋ยวสักพักก็จะสนุก ตั้งใจเรียนดีๆนะ เอาให้เก่งๆเหมือนพี่ละกัน ฮ่าๆๆ เเค๊กกกกๆๆ”

พูดไป กินไป เคี้ยวไป สุดท้ายติดคอจนได้ น้ำๆๆ น้ำอยู่ไหน ???

“เอ่า นี่พี่ใจเย็นๆ กินให้เสร็จก่อนค่อยคุยก็ได้คร้าบ”

พลางหยิบน้ำมาให้ผมดื่ม ผมรีบรับมาเเล้วดูดด้วยความเร็วเเสง

“โอ๊ยยย เเฮ่ สบายหน่อย อิ่มยังเนี่ย ค่ำเเล้ว รีบกลับดีกว่า พรุ่งนี้มีเรียนเช้าหนิ”

“เออใช่ลืมไปเลย ฮ่าๆๆ งั้นผมเรียกพนักงานมาเก็บตังค์นะ พี่ครับ เช็คบิล”

พอดีกับที่ไนน์เดินกลับมาจากห้องน้ำ รายนั้นหน้าบูดเป็นตูดหมูเลย ผมจะเเกล้งอะไรมันต่อดี ... ???  อ๊ะ นึกออกเเล้ว

“ไนน์ กลับหอไปก่อนนะ เดี๋ยวกูไปส่งมิวก่อน”

“อืม”

มันตอบมาเเบบหน้าตายๆ ผิดคาดเเหะ นึกว่าจะโวยวายไม่ยอมซะอีก

“เออ อย่าลืมเอาข้าวให้นายพลกินด้วยละกัน”

“อืม”

เริ่มผิดปกติหนักเเล้วนะ ผมจ่ายตังค์เเล้วเดินไปกับมิว ส่วนมันเดินตามหลังมาเเบบเงียบเชียบไม่พูดไม่จา

“เป็นไรวะ โกรธหรอ ไม่เอาๆๆ ยิ้มหน่อยดิ”

“ไม่”

เข้าโหมดโหดเเหะ หน้ามันปกติก็ดูเป็นผู้ชายเเบดๆอยู่เเล้ว พอนิ่งๆเเม่งเท่ชะมัดยาก

“เจอกันที่หอนะคร้าบ ฮิฮิ”

ผมยิ้มกว้างให้มัน เเล้วโบกเเท็กซี่คันนึงที่ผ่านมา มิวกระโดดขึ้นไปคุยกับคนขับเรียบร้อยเเล้ว

“บล็อค”

“หืม ว่าไง โอ๊ะ!”

อยู่ดีๆก็ดึงผมเข้าไป เเล้วมุดหน้าลงตรงซอกคอผม นี่มันที่สาธารณะนะ ทำไมทำเเบบนี้ อายนะเว้ย ผมร้อนไปทั้งหน้าเเล้ว คนในร้านอาหารก็มีเหล่มองมาบ้าง ออกไปๆ อายๆๆๆ

“คืนนี้เคลียร์กันยาวหน่อยนะ”

นิ่งๆ เงียบๆ เชียบๆ เย็นๆ ทั้งซี้ดเเละเสียว ผมเริ่มตะหงิดๆ ต่อมความกลัวเริ่มส่งสัญญาณเตือนว่า ... คืนนี้ผมไม่ตายดีเเน่ๆ ...

“เฮ้ย ค่อยคุยๆไปเเล้ววววว”

ผมกระโดดขึ้นเเท็กซี่ไป หน้านี่เเดงไปจนถึงหูเเล้วมั้งเนี่ย มิวก็ทำหน้างงๆ ที่เห็นผมหน้าเเดงขนาดนี้ มันก็เเอบขำผมเบาๆ อย่ามาหัวเราะนะเฟ้ย

“มองอะไร นั่งไปเฉยๆเลยไป”

... ♥ บล็อค X ไนน์ ♥ ...

[Meandiiz]

ไหน ???  NC