น้องหมอ กะ พี่วิศวะ [12]“อะไร?? เจตนาใครบริสุทธิ์ ใครโสโครก???” ขอปรมมือให้กับไอ้เนศ
“เสือก!!!”
....อุ่ย แรงงงงงงงงงงง ง่า“ผมอยากกินอาหารจีน” ฟาสจงใจขัดบทสนทนาที่ดูเหมือนจะรุนแรงของพวกพี่ๆทั้งหลายแหล่
ทั้งยูและวิชหันมามองหน้าสวยๆของน้อง
ยูที่ทำหน้าเหมือนกับไม่เชื่อหูตัวเอง
....หรือไอ้เด็กนี่มันจะสมยอมไอ้หมาป่าจอมหื่นอย่างไอ้วิชวะส่วนไอ้วิชนี่ก็ทำหน้าเป็นปลื้ม แล้วก็หันไปยักคิ้วให้ไอ้ยูเป็นการเย้ยหยัน
ส่วนน้องฟาสก็ได้แต่ยิ้มๆให้ไปอย่างช่วยไม่ได้
....ถ้าผมไม่ทำแบบนี้ พวกพี่ก็กัดกันไม่เลิกอะจิ อุ่ย!“งั้นเดี๋ยวคืนนี้พี่พาไปกิน เอาร้านไหนดี?” มือปลาหมึกเริ่มทำงาน มันเอามือปเกาะเอวน้องฟาสแล้ว
“เห้ย!”
“เห้ย!!”
“เหี้ย!!!”
เรียงจาก ดิศ กาน เนศ ที่ต้องร้องอุทาน
เมื่อเห็นมือของไอ้เพื่อนตัวดีไปเกาะอยู่ที่เอวน้องรหัสของมันเอง
“มึง มึง มึง...” เนศไปไม่เป็นละ มันพูดไม่เป็นภาษาคนแล้ว
“กู กู กูทำไม???” วิชลอยหย้าลอยตาถาม
“โว้ยยยยยยยยยยยยยยยย” สติแตกไปแล้ว ไม่รู้จะถามอะไร จะเริ่มจากตรงไหน เกิดจากอะไร
“กูเข้าใจ” ดิศตบบ่าวิช หลังจากมองน้องฟาสที่ทำหน้าเหรอหราแล้ว
“ก็เด็กมันน่ารักนี่นา” กานพึมพำ
“ไปกินร้านxxx ที่เยาวราชนะพี่” เป็นหน้าที่ของฟาสอีกแล้วที่ต้องพูดตัดบท ไม่งั้นพี่เนศคงสติแตกไปไกล
“ก็ได้ครับ” ไอ้วิชหันไปยิ้มให้น้องพร้อมกับพูดจาหวานหู
“อ้วกกกกกกกกกกกกกกกกกกก” พวกมันประสานเสียงพร้อมใจกันอ้วก
คือแบบ...เข้าใจปะว่า
ปกติแล้วไอ้วิชมันจะพูดจาแบบพูดคำด่าคำ
แล้วเมื่อก่อนก็เห็นพูดกับไอ้น้องฟาสแบบปกติ
แต่นี่มันอะร๊ายยยยยยยยยยย
“เป็นเหี้ยอะไรกัน” ไอ้วิชหันไปค้อนให้
“มึงสิ เหี้ยอะไรเข้าสิง มาค้งมาครับ ไอ้ส้นตีน!” ดิศว่า
“เออ พูดจาซะเสียวอ่อนเสียงหวาน ถุ๊ย!!!” ตามด้วยเนศอีกดอก
“ฮ่ะๆๆๆ” ฟาสหัวเราะปิดปาก น่าร้ากกกกกกกกกก
“เห่ยวิช น้องมึงน่ารักวะ ทำไมกูเพิ่งรู้สึกได้” ไอ้เนศแกล้งแหย่
“ไม่ต้องเลย คนนี้ของกู กูจองแล้ว” ไอ้วิชเปลี่ยนจากเกาะเอวเป็นไหล่แสดงความเป็นเจ้าของที่สุด
“ไหนๆป้ายจองแล้ว กูไม่เห็น”
“ให้กูจูบโชว์เลยมั้ยสัด”
ผัวะ!! ยูที่นั่งเงียบมานานเอื้อมมือไปตบหัววิชอีกแล้ว
“ไอ้เหี้ยยยยยยยยยย” วิชกุมหัวป้อยๆ
“ทำอะไรคิดมั่ง ลูกเค้ามีพ่อมีแม่” ต้องให้พี่ยูสอนอยู่เรื่อย
“ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก” พวกเพื่อนๆที่เหลือพากันหัวเราะกันท้องแข็ง
....ไอ้ยูแม่งรู้จักคำนี้ด้วยวะ ก๊ากกกกกกกกก-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
เย็นวันนั้นบังเอิญว่าน้องหมอเรียนเสร็จเร็ว
และเนื่องจากบังคับให้ไอ้ฟาสโทรไปหาพี่วิชเพื่อทำการสืบตารางเรียนของพี่ยู
แล้วก็ได้รู้ว่าวันนี้พี่ยูเลิกเรียนคาบสุดท้ายวิชาอะไร กี่โมงและที่ไหน
พอได้รู้แล้ว หลังจากวิชาสุดท้ายของวันเสร็จสิ้น
น้องหมอก็รีบออกจากห้องเรียน โดยบอกอีวาดเพื่อนรักว่า
กูไปรับแฟนเอิ่ม....ได้ข่าวว่าพี่ยูยังไม่ตอบรับมึงเลยนะหมอ โมเมนี่หว่า น้องหมอเหยียบเบนซ์วิ่งตรงมาทางจุดหมายปลายทาง
คณะวิศวะนั่นเอง หาที่จอดรถหน้าคณะ แล้วก็เดินไปนั่งรอหน้าตึก
พอถึงเวลาเลิกเรียน ยูและผองเพื่อนก็เดินลงมา
“เห้ย ไอ้ยู ผัวมึงมา!!!”
....มึงไม่แปะประกาศหน้ามหาลัยเลยซะเลยละไอ้เหี้ยวิช“พ่องตาย!!!”
แต่เพื่อนๆในคณะส่วนใหญ่ก็คุ้นหน้ากับไอ้หมออยู่แล้ว
เพราะว่ามันมาบ่อยยังกับเป็นคณะของมันเอง
จะมีก็ช่วงหลังๆที่จะเรียนหนักขึ้นเลยไม่ค่อยมา
เพราะงั้นตอนนี้พอมันเห็นหน้าพี่ยู
หน้าหล่อๆของมันเลยยิ้มแป้นยังกับเด็กน้อย
ยูเลยคิดจะแกล้งมันนิดหน่อย
ปรับสีหน้าเล็กน้อย และก็เดินหนีมันไปทางอื่น
“พี่ยู~~~~~~~~~~~~~” นั่นไง
คินวิ่งตามมาดักหน้าพี่ยูเอาไว้
หน้าตาเหรอหราที่สุด
จนรุ่นพี่หัวส้มอยากจะหัวเราะใส่หน้า
“พี่หนีผมทำไมอะ? โกรธอะไรผมเหรอ??” คินจับไหล่เล็กๆของพี่ยูไว้
“เปล่า” นิ่งไว้ นิ่งไว้ ทั้งที่ในใจอยากจะขำแทบตายชักก็ต้องนิ่งไว้ลูก
“แล้วทำไมพี่ไม่มองหน้าผมละ?”
....มองหน้ามึงกูก็ต้องหลุดหัวเราะสิไอ้ฟายยยย“ไม่อยากมอง”
รางวัลตุ๊กตาทองคำปีนี้ต้องเป็นของรุ่นพี่ตัวเล็กคนนี้แน่นอนอย่างไม่ต้องสงสัย
ไม่ต้องถึงออสการ์หรอก ฝีมือยังไม่ขนาดนั้น แค่ตุ๊กตาก็พอ
ไอ้หมอนี่ บทจะหัวหมอก็ฉลาดชิบหาย บทจะโง่ก็โง่บรรลัย
ทั้งไอ้วิช เนศ ดิศและกาน ต่างก็มองเหตุการณ์กันอยู่เงียบๆในระยะ 30 เมตร
คือทุกคนก็สงสารไอ้หมออะนะ โดนต้มซะหน้าตาเหรอหรา
แต่แบบ ขอซะหน่อย แม่งกวนตีนเหลือเกินไอ้นี่
“พี่...ผมไม่รู้หรอกนะว่าพี่โกรธผมเรื่องอะไร...แต่อะไรที่ผมทำไปแล้วพี่ไม่ชอบ...ผมขอโทษนะครับ”
อะหืมมมมมมม แม่ง ทำเอาหลายๆคนรู้สึกผิดเลยว่ะ
ยูหันไปมองหน้าไอ้หมอตัวโตที่ยืนเม้มปาก
ทำหน้าสำนึกผิดอยู่ตรงหน้า
คือ...จริงๆแล้วมึงไม่ได้ผิด แต่มึงโง่ไงหมอ
“มึงทำอะไรผิดรึไง??” นั่น นั่น ยังไม่หยุดเล่นละครอีก
คินส่ายหน้าในเชิงว่าไม่รู้ “ไม่ผิดหรือไม่รู้” ถามย้ำอีกรอบ
“ไม่รู้ครับ” สงสัยแม่งจะใจเสียจริง พูดเพราะเชียวมึง
มองหน้ามันแล้วก็สงสารอะเนอะ
จากไอ้เด็กหน้าเป็นที่ร่าเริงเกือบจะตลอดเวลา
แม่งเสือกมาทำหน้าเศร้าเล่าความเท็จ (ไม่เกี่ยว -*-)
“กูล้อเล่น”
เหมือนมันจะงง
เอียงคอ ขมวดคิ้ว มองหน้าพี่ยูแบบฉงน
“พี่ว่าอะไรนะ?”
“กู ล้อ เล่น” ชัดมั้ยสาดดดดดดด
ไอ้หมอช็อคค้างไปสิบวินาที
กู
ล้อ
เล่น
โฮกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกคินเข่าอ่อนทันที
ลงไปนั่งยองๆอยู่กับพื้น
ถอนหายใจเฮือกๆ
....โอยนึกว่าหัวใจจะวายตายซะแล้วววววววววววววววว“แค่นี้ถึงกับเข่าอ่อนเลยเหรอมึง หึหึ” ยูขยี้ผมไอ้หมออย่างเอ็นดู “เด็กหนอ เด็ก”
คินเงยหน้าขึ้นมามอง “เด็กที่ไหนจะจูบแบบ French Kiss ได้ละ”
ผ่าง
ผ่าง
ผ่างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง“โหย แม่ง ไหนว่ายังไม่ได้เป็นแฟนกันนี่” ไอ้เนศพูด
“นี่ขนาดยังไม่ได้เป็นแฟนก็จูบไปแล้ว” อันนี้ไอ้ดิศ
“แบบนี้แถวบ้านกูเรียกแรด” นี่ไอ้เหี้ยวิช ไอ้เช่นี่แรงตลอด
“ไอ้สัด ไอ้พวกเหี้ย พ่อมึงตาย ไอ้เหี้ยวิชมึงมีสิทธ์มาด่าอะไรกู” พี่ยูด่ากราด หน้างี้แดงไปถึงหู
ได้ยินเสียงไอ้หมอหัวเราะหึๆอยู่ใกล้ ฝ่ามือเล็กแต่หนักตบลงไปบนหัวฉลาดๆนั่นดังผัวะ
เต็มแรง
น้องหมอรู้สึกเหมือนหัวจะหลุด
....สมน้ำหน้า“พี่ยู๊ ~~~~~ ผมเจ็บบบบบบบบบบ”
....โอดครวญเข้าไปตัวยังกะควาย“ก็กูตบให้เจ็บ ไม่ได้ลูบ” ยูถลึงตาใส่
“โหยพี่ ไถ่โทษๆ”
“โทษเหี้ยอะไร?!”
“หนึ่งคือพี่แกล้งผม สองคือตบหัวเนี่ย” คินทำหน้ายู่
....น่ารักตายห่า เมื่อไหรแม่งจะเลิกทำหน้าแบบนี้ซักทีวะ“ไปกินข้าวกัน^^”
“เออ ห้ามไปร้านเดียวกับกูนะ” ไอ้วิชเสือกตลอด
“กูไม่ชอบอาหารจีน”
“งั้นไปกินอะไรดีพี่??” ตอนนี้อาจจะสังเกตเห็นหางกับหูของข้องหมอ
หูตั้งหางสะบัด เหมือนดีใจที่จะได้ไปเดินเล่น อารมณ์นั้นเลย
“อิตาเลี่ยน”
“ปะ! ไปกันเลยผมรู้จักร้านอาหารอร่อยๆ จะพาไปเดี๋ยวนี้เลย”
ไม่พูดพล่ามอะไรต่อทั้งสิ้น
ยูยังไม่ทันที่จะพูดอะไรจบ
ไอ้หมอก็จับมือพี่ยูเดินไปที่รถทันที
“ไอ้ยู” ยูหันกลับไปมองไอ้พวกเพื่อนตัวดีหลังจากที่ไอ้วิชมันตะโกนเรียกชื่อตน
“ขอให้ได้ ขอให้โดน” พูดจบก็แลบลิ้นปลิ้นตาใส่
“ไอ้พวกเหี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย”
....กูเกลียดมึ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงTBC,,,มาช้ายังดีกว่าไม่มา 
ช่วยตอบโพลของเค้าด้วยน้า
จะบอกให้ว่าเค้าเลือกคู่ใคร ดิศกะกาน(ซุบซิบๆ) กรั่กกกกกก 
ขอบคุณสำหรับคอมเม้นมากๆเลยค่ะ
คนอ่านเป็นกำลังใจของเค้า
แต่คนที่เม้นนี่เป็นโคตรกำลังใจอะ
ขอคุณมากๆๆค่ะ 
หัวข้อ: " น้องหมอ กะ พี่วิศวะ " ตอนจบ หน้า 97 ย้ายได้เลยค่าา (อ่าน 952874 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก