-
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย, ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้งสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกเล้าฯ ในเรื่องการเมือง เชื้อชาติ เผ่าพันธุ์ ศาสนา และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงการตั้งชื่อเรื่องด้วยคำหยาบ คำไม่สุภาพ ล่อแหลม และชี้เป้าให้เล้าฯ ถูกเพ่งเล็ง จากทางราชการ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าตัวไม่ยินยอม
5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6. การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมฯทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ
การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
_______________________________________________________
(http://i1308.photobucket.com/albums/s604/harasomai/ID_zps78df796f.jpg)
ระยะเวลาเปิดจอง-โอน เริ่มตั้งแต่วันที่ 5 กันยายน ถึง 5 ตุลาคม 2556
กรุณาอ่านรายละเอียดทั้งหมดให้ถ่องแท้นะคะ
ภาพปก
ตอนนี้รอคิวเพื่อนว่างอยู่จ๊ะ ถ้าได้หน้าปกเมื่อไหรจะรีบเอามาลงให้ดูนะคะ
รายละเอียดหนังสือ
ขนาด ; A5
จำนวนเล่ม ; 1 เล่ม ( 376 หน้า )
ราคา ; 390 บาท (รวมค่าส่งลงทะเบียน/ห่อกันกระแทกใส่ซอง)
ปก ; กระดาษคราฟท์เข้าเล่มไสกาวค่ะ
เนื้อหาภายในเล่ม ; ตอนหลัก 42 ตอน + ตอนที่ 37.5 / ตอนพิเศษที่ลงในบอร์ด 3 ตอน /
ตอนพิเศษภายในเล่ม(ที่ไม่ลงในบอร์ด) 4 ตอน since I was born,For you,because of you,Marry you
ของแถม ; ที่คั่นเล่มละหนึ่งอันค่ะ
วิธีจองและโอน
1. ส่งเมล์มาที่ bossombooksแอดlive.com
รับเฉพาะอีเมลล์เพื่อจะได้เช็คง่ายนะคะ
ระบุหัวข้อว่า "จองน้องหมอกะพี่วิศวะ"
แจ้งรายละเอียดด้านในดังนี้
ชื่อนามสกุล.....
ที่อยู่ที่จะให้จัดส่ง.....
ยูสเซอร์ในเล้าเป็ด(กรณีเป็นสมาชิก).....
เบอร์โทรศัพท์ที่ติดต่อได้.....
จำนวนหนังสือที่ต้องการสั่ง.....
2. รอเมลล์ตอบกลับจากทางส้มนะคะ ส้มจะส่งรายละเอียดการโอนทั้งหมดกลับไปให้ค่ะ
3. แจ้งโอนเงินโดยเปลี่ยนหัวข้องเป็น "แจ้งโอนน้องหมอกะพี่วิศวะ" นะคะ
แล้วก็กรอกรายละเอียดตามเมลล์ที่ส้มส่งให้เลยค่ะ เพื่อทำการเช็คยอดและลงรายชื่อให้
การจัดส่ง
จัดส่งหลังจากปิดโอนประมาณหนึ่งเดือนหรืออาจจะเร็วกว่าที่ได้แจ้งไว้ค่ะ
จัดส่งตามรายชื่อของคนที่โอนเข้ามาก่อนนะคะ ไม่ใช่จัดส่งตามคนที่แจ้งจองก่อน
หมายความว่าโอนเร็วก็ได้หนังสือเร็วน่ะแหละค่ะ อธิบายอย่างง่ายๆ
รายชื่อของคนที่โอนค่าหนังสือแล้วจะทำการอัพให้ในบอร์ดนี้นะคะ
ทุกคนที่ได้รับเมลล์ยืนยันการโอนเงินจากส้มแล้วช่วยมาเช็ครายชื่อที่นี่ด้วยนะคะ (ถ้าไม่มีแจ้งได้เลยค่ะ)
ติดตามความเคลื่อนไหวได้ที่เพจของเรานะคะ https://www.facebook.com/pages/BossoM/134444346684928 (https://www.facebook.com/pages/BossoM/134444346684928)
"น้องหมอ กะ พี่วิศวะ" intro
คือ จะเริ่มเรื่องยังไงดี
วันนึงยูและผองเพื่อน ซึ่งประกอบไปด้วย ไอ้เนศ ไอ้กาน ไอ้วิช และไอ้ดิศ ห้าหนุ่มหล่อ(มั้ง)ของคณะวิศวะ ชั้นปีที่สอง มหาวิทยาลัยดังแห่งหนึ่ง
กำลังนั่งกินข้าวอยู่ในโรงอาหารของคณะตามปกติ ทุกอย่างปกติหมด พวกมันยังปากหมาเหมือนเดิม ยังกวนตีนเหมือนเดิม แต่มันมีเรื่องที่ผิดปกติอยู่อย่าง
“เห้ย กูว่านะไอ้ยู ไอ้เด็กแว่นหน้าหล่อนั่น มันมองมึงมาสองชั่วยามละ” เนศชี้ชวน โดยการกระซิบข้างหูยู แต่ปากมันยังยังเคี้ยวไม่เสร็จ
“ไอ้เหี้ย! แดกให้เสร็จก่อน แล้วค่อยมกระซิบ ห่า! กลิ่นกระเพราในปากมึงมันใกล้จมูกกูเกินไปละ” ยูแสดงสีหน้าแบบรังเกียจกันสุดๆ พร้อมกับเอามือยันหน้ามันออกไปไกลๆด้วย
แม่ง...จะอ้วก
“เออ กูนึกว่ากูเห็นอยู่คนเดียวซะอีก” ดิศพูดพลางเหลือบมองไอ้เด็กแว่นที่ว่า
“มันคงไม่ได้มองกูหรอกน่า..” ยูพูดพลางตักข้าวผัดกุ้งกินต่อ ไม่ได้สนใจอะไรมากนัก
“กูก็รู้สึกได้นะ...”
“พอเลยอีเจ้าพ่อธีรกานต์ เพี้ยนตลอดอะมึง” ยูหันไปด่าขัดจังหวะ กานเลยก้มหน้ากินต่อ ขี้เกียจไปต่อปากต่อคำกะมัน ใครๆก็รู้ว่าไอ้ยูมันปากหมา
“เดี๋ยวกูเดินไปถามให้ ว่าน้องมันมองอะไร” ว่าแล้วไอ้วิชก็ลุกขึ้นเดินตรงไปที่ไอ้น้องคนนั้น
แมนมากเลยมึง
.
วิชเดินเข้าไปนั่งฝั่งตรงข้าม ไม่พูดพล่ามทำเพลงอะไรทั้งสิ้น
“น้องชื่ออะไร?”
“เอ่อ...คินครับ”
“ปีอะไร??”
“ปี 1”
“คณะ?”
“แพทย์”
แล้วมันมาทำไมที่วิศวะ?!
“แล้วมานั่งทำด๋อยอะไรที่วิศวะว่ะ ประเด็นคือมึงจ้องเพิ่อนพี่ทำไม?” อะฮ้า~
“ผมชอบพี่เค้าครับ” ว่าแล้วววววว
“เห้ย!!! ไอ้ยูน้องหมอปี 1 มันจะจีบมึงว่ะ!!!” อภิวิชญ์ตะโกนข้ามโต๊ะ เพื่อประกาศข่าวทันที
ไอ้เวร..ปากรึโทรโข่งน่ะ เหี้ยเอ๊ย!!
เอ้วววววววววววววว เสียงโหยหวนลั่นโรงอาหาร จากพวกปากหอยปากปูทั้งหลาย แซวกันให้พล่าน
ยูหันไปมองหน้าไอ้น้องคนนั้นก่อนจะแหกปากกลับไปว่า
“ขาอ่อนกูก็ไม่ได้เห็นหรอกมึงน่ะ!!”
แหม๊~~~~ พูดไปได้
-
มารอขาอ่อนเด็กวิดวะ
-
:z3:มาแค่อินโทร ก้อกวนทรีนซะแล้ว พระเอกช้าน งั้นอย่าเปิดสูงกว่าขาอ่อนนะย้า จะบอกอิน้องหมอไม่ให้ใจอ่อน :z2:
-
ช่วยลงต่ออย่างสมำ่เสมอด้วยครับ
-
หมอกับวิศวะ แอร๊ยยยย
รอแนวนี้มานาน 5555
ติดตามจ้า :mc4:
-
:mc4: :mc4: :mc4:
-
บวกเป็นกำลังใจจ้า
เด็กหมอจะได้กด หรือจะถูกเด็กวิดวะกดอ่า
-
จิ้มๆ
-
ฮา
อยากรู้ว่า เขาชอบแบบว่าอยากได้ ภรรยาหรืออยากได้สามีอ่ะค่ะ
ฮิ้ววววว
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1:ว้าวๆ เรื่องใหม่ ^^
หวังว่าอนาคต คงได้ดูมากกว่า ขาอ่อนน่ะคร้าบบบบบบ หึหึ :o8: :o8:
รอติดตามอยุ่น่ะ มาต่อไวๆล่ะครับบบ
-
น้องแว่นใจกล้ามากกกกกก
-
ตามมาดูขาอ่อนวิดวะด้วยคน
-
ต้อนรับเรื่องใหม่ค่ะ :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
อ่านตอนแรก เดาว่าพระเอกคือน้องแว่นค่ะ อิอิ
-
แวะเข้ามาอ่าน เจอดิสคนเขียน
แหม หนึ่งในลูกชาซะด้วย
รออ่านตอนต่อไปนะคร้าาาาาาาา
-
ตอนแรกก็น่าอ่านเเล้วค่าาาา :กอด1:
พี่ยูนี่น่ารักจังน้าาา เขินน้องอ่ะดิ น้องคินก็ใช้ได้นะ บอกตรงๆไม่มีกั๊ก 5555
-
น้องหมอแร๊งงงงง
แต่ชอบนะคะ
รอดูว่าน้องหมอจะได้เห็นขาอ่อนหนุ่มวิศวะหรือเปล่า
:L2: :L2:
-
ง่ะ ค้างจัยจะขาดดดดด 555+
-
อุ้ย จิ้นคนที่คณะเลย ตอนนี้จับมือทำงานร่วมกันอยู่ เลยยย :-[
อ้ายยยย น้องหมอจะล่อ(ลวง)พี่วิศวะหรอจ๊ะ o18
:L2: รอตอนต่อไปค่า
-
หวังว่าจะมาต่ออย่างสม่ำเสมอนะครับ
-
อุ๊ย!แรงทั้งคู่และเพื่อนก้ได้ใจ
-
มานั่งรอ :amen: รีบมมาต่อเร็วๆๆนะคับ
-
พี่วิศวะเเรงเน้อ
ว่าเเต่ใครรุกใครเนี๊ย
-
อื้อออ หืออ มันน่าติดตามจิงๆๆเลยยยย o13
อิอิ น้องหมอ หรือ พี่วิศวะ จะได้กดค่ะเนี่ย :-[
ขาอ่อนวิศวะเค้าก๊อยากเหนน่ะ ฮ่าจึ้ยๆๆ :impress2:
-
น้องหมอลุยเลยยยย 5555555
อยากเห็นขาอ่อนพี่วิศวะแล้วอะ แอร้ยยย
-
อร๊ายยยย เรื่องใหม่
มานั่งรอดูขาอ่อนเด็กวิดวะ :z1:
-
อั๊ยยะ น่าอ่านที่สุดๆ :กอด1:
น้องหมอเรานี่ตรงใช่ย่อยนะเนี่ยยย :impress2:
มาต่อไวๆนะคะ
เป็นกำลังใจให้คะ
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
จะรอดูขา อ่อนๆ
-
น้องแว่นบอกตรงๆแบบนี้เลยหรอ :laugh:
-
น้องหมอตรงมาก ส่วนพี่วิดวะกวนใช้เล่น - -"
-
อร๊ายยยยยยย ชอบวิดวะ
-
ฮาดี ฮ่าๆ
-
-*-?
-
แอร๊ยยย แนวที่รอคอย
ตอนต่อไปมาไวๆๆนะ :z2:
-
ถ้ายูตอบแบบนี้ น้องหมอแว่นก็เป็นรุกนะสิ ฮ่าฮ่า :laugh:
-
อ้ายยยยย เดี๋ยวนี้วิศวะเค้าเสียดุลให้คณะแพทย์เยอะอ่ะ เรื่องจริงไม่ติงนังเลยนะเนี่ย ฮ่าๆๆๆๆ ก็เนาะเดี๋ยวหนุ่มวิศวะใช่จะมีแต่บึกๆ น่ารักๆก้มีเยอะ แล้วนศพ.เดี๋ยนี้ก็หยั่งกะท็อปโมเดลไม่รู้จะหล่อไปไหนนน
-
เริ่มเรื่องมาก็กวนโอ๊ย :z2:
กด+เป็ดต้อนรับจร้า
ปอลิง.พี่ยังรอน้องเบล
กับเซียนอยู่น๊า
-
พี่ยู นี่มันใช่ยู...หรือเปล่าเนี่ย???
ส่วนน้องหมอนี่มันใช่....หรือเปล่าเนี่ย? ฮ่าๆๆๆ
อารมณ์แบบนี้เหมือนคู่ ซึคิ อ่ะ :m20:
-
เรื่องใหม่ มาแนวกวนๆๆ :mc4: :mc4:
-
เด็กแพทย์ จะดูว่าจะเจ๋งขนาดไหน
-
น้องหมอคินโคตรใจกล้าบุกมานั่งมองพี่ยูวิศวะถึงถิ่นฐาน
ระวังน้องหมอจะเห็นยิ่งกว่าขาอ่อน 555+
-
ไม่ได้ขาอ่อนยู
แต่จะเห็นขาอ่อนน้องคิน
-
อยากรู้ว่าใครเป็นพระเอกนางเอก
รออ่านต่อตอนต่อไปน๊า ^6^
-
น้องหมอตรงได้ใจมากกคะ :o8:
-
มาทักทายครับ
-
พี่วิศวะของเราจะทำไงละเนี่ยเมื่อมีเด็กแพทย์มาชอบ อิอิ
ติดตาม
-
อยากเห็นจังขาอ่อนพี่วิดวะเนี่ย
-
โอย ฮากระจาย
-
:mc4:
น่าอ่านมากกกกกก
คอยตอนต่อไปนะคะ
-
มารอดูขาอ่อนค่าา :mc4:
-
จิ้มๆเรื่องใหม่ :z13: น้องหมอแรงได้ใจมาก o13
-
อ้าว ไอ้เราก้อนึกว่าเด้กวิดวะจะจีบเองไหงมามุมน้องหมอล่ะเนี่ย5555+ :-[
-
แล้ว...ใครจะพระเอกใครจะนายเอกล่ะเนี่ย???
อยากรู้จัง มาถึงก็เปิดตัวเลย น้องหมอแรงนะคะ กร้ากกก
รออ่านต่อนะจ๊ะ
-
รออ่านต่อครับ ^^ ชอบ ชอบ ชอบ
-
ไม่ให้เห็นขาอ่อน แต่ให้เห็นอย่างอื่นใช่ป่าว :z1:
-
เมื่อไหร่หัวเรื่องจะเปลี่ยนจาก intro เป็นตอนที่ 1 น้าา
อยากอ่านแว้ววว
-
น้องหมอ กะ พี่วิศวะ [1]
น้องหมอคิน ชื่อจริงคือ ภคิน อภิษฐ์โภคิน เป็นนักศึกษาแพทย์ปี 1
รูปหล่อ พ่อรวย มีรถขับ
ต้นตระกูลเป็นหมอมาตลอดทั้งเหง้า ทั้งปู่ย่า ตายาย พ่อแม่ พี่สาวและพี่ชาย
และแน่นอน กิจการของที่บ้านคือ โรงพยาบาล
ชั่วชีวิต ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะมาชอบผู้ชาย
ไม่รู้ว่าฟ้าเล่นตลก หรือยมบาลดลใจให้มาเจอผู้ชายคนนี้ว่ะเนี่ย
จำได้ว่าวันนั้น ต้องเดินไปคณะวิศวะ เพื่อที่จะไปหาเพื่อน
เพราะมันบอกว่าลืมของที่หอ ให้เอามาให้มันด้วย
ถามกูหน่อยว่าอยากไปคณะมึงมั้ย ก็แน่ละ คณะนี้มันดงหมาชัดๆ
ร้อนก็ร้อน คอยดูนะมึง กูจะกรีดเลือดมึงออกมาแดกแทนน้ำ
เดินสาวเท้ามาได้สักพัก ตาเหลือบไปเห็นร้านน้ำชื่อดังอยู่ข้างหน้า
ไม่ได้ละ ถ้ากูรอแดกเลือดมึง กูต้องแห้งตายก่อนแน่ๆ
เอกสารมึงรีบแค่ไหนกูไม่รู้ แต่ตอนนี้ เหงื่อกูไหลจะหมดตัวละ
ว่าแล้วก็เลี้ยวเข้าไปในร้านทันที
“สวัสดีค่ะ รับอะไรดีคะน้อง” พนักงานสาวถามด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม
สายตามองขึ้นไปบนกระดานเหนือเค้าท์เตอร์
แม่ง รายการจะเยอะไปไหน ตอนนี้น้ำเหี้ยอะไรกูก็แดกได้ทั้งนั้น
“อะไรก็ได้ครับ ที่มันเร็วที่สุด”
ช่วยแหกตาดูหน่อยครับพี่สาว ผมเหงื่อแตกจนเสื้อเปียก หน้าแดงขนาดนี้
แล้วพิจารณาหน่อยว่ากูคงจะหิวน้ำแค่ไหน
ตอนนี้ให้ไปซดน้ำในบ่อหน้ามหาลัย กูคงซดหมดบ่อแน่ๆ
“อื้มมม งั้นน้ำแดงละกันนะ”
“ครับ”
ลีลาจริง แล้วไม่รู้เห็นกูเป็นกุมารึไง จะถวายน้ำแดงกูเนี่ย แต่ก็เอาเถอะ...
“น้องไปรอที่โต๊ะเลยนะคะ เดี๋ยวพี่ยกไปให้”
อา...อย่างน้อยร้านนี้ก็มีแอร์ให้กูได้พักพิง
รอไปเถอะนะไอ้เมทเพื่อนรัก
กูขอซึมซับบรรยากาศเย็นๆในนี้ก่อนเถอะ
ที่มึงลืมเอกสารเป็นความผิดมึงล้วนๆ
กูไม่ผิดที่จะไปช้าเพราะกูร้อน
คุณหนูอย่างกูไม่ทนแดดเหมือนสีทาบ้านมึงก็รู้
อา...น้ำแดงเย็นๆ กับแอร์เย็นๆ เนี่ยมันดีจังเลยน้าาาา
# กริ๊งๆๆ
เสียงกระดิ่งหน้าร้านสั่นเพื่อบอกว่ามีลูกค้าเข้ามา
คินเงยหน้าขึ้นมองกลุ่มลูกค้าที่เพิ่งเข้ามาใหม่
แหม่...แต่ละคนหน้าหล่อๆเถื่อนๆกันทั้งนั้น
อืม..ใส่ช็อป คณะวิศวะสินะ
แต่ แต๊ แต่....
สายตาไปสะดุดกับผู้ชายหัวส้มๆ ตัดผมบ๊อบๆ
หน้าขาวๆ ปากแดงๆ แก้มยุ้ยๆ ตาโตๆ ผิวขาวๆ
เห้ย...ไอ้หัวใจบ้า!!
มึงจะเต้นแทงโก้ทำไมวะ!!
นั่นมันผู้ชายนะโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
“พี่ครับ เหมือนเดิมนะค้าบ”
เห็นมั้ย เสียงก็ห้าวๆแบบผู้ชาย
แล้วจะเต้นหาอะไรครับคุณหัวใจ
ไอ้หัวใจไม่รักดี
เต้นแรงเกินไปแล้วววววววว
แม่คับ..หัวใจคินเต้นกับผู้ชาย
แม่คับ..ทำไงดี
แม่คับ..คินเป็นเกย์ไปแล้วเหรอเนี่ยยยยยยย
พี่คินกลุ้มมมมมมมมมม
__________________________________________________________
คินเดินออกจากร้านหลังจากตัดสินใจอะไรบางอย่างกับตัวเองเสร็จ
ช่างเป็นการตัดสินใจอันแสนสั้นในการที่จะชอบผู้ชายเสียเหลือเกิน
เป้าหมายต่อไปคือการสืบว่า คนคนนั้นเป็นใคร
เพื่อนเลิฟ...กูคงต้องหวังพึ่งมึงแล้วแหละนะ
นั่นไง....เป้าหมาย โต๊ะม้าหินอ่อนข้างคณะ
เข้าชาร์จ!!
โครม!! คินโยนเอกสารลงบนโต๊ะ เฉียดหัวเพื่อนเลิฟไปหนึ่งเสี้ยว
“เหี้ย!!” เพื่อนเลิฟสดุ้งพร้อมกับสบถคำหยาบออกมาติดๆ
“แม่ง! ไอ้เหี้ยคิน มึงมาช้าแล้วยังทำสันดานสถุนใส่กูอีกนะไอ้สัด!!”
“ความผิดกูรึไง มึงเสือกลืมเองนะ ไอ้ฟาส”
“เออ..ไอ้เหี้ย” เมื่อโดนความจริงต่อหน้า เพื่อนฟาสหน้ามนถึงกับจุก แต่ก็ยังไมวายแถมให้อีก
“เออนี่ กูถามอะไรหน่อย” คินนั่งลงฝั่งตรงข้าม
“ไม่ตอบ” แหน๊ะ! ท่ามากนะมึง
“อ่าว กวนกูอีกละ วันหลังมึงไม่ต้องมาเรียกร้องอะไรจากกูเลยนะ” ขู่ครับขู่
“เอ้อๆๆ ถามเหี้ยอะไรละ!”
“คณะมึงอะ คนที่ผมส้มๆ ตัดผมบ๊อบๆ ตัวขาวๆ ปากแดงๆ น่ะ ใครวะ??”
“เอ่อ...ที่แก้มยุ้ยๆปะ?”
“เออ”
“แล้วที่ตัวขาวผ่องเป็นยองใยอ่ะนะ”
“เออ นั่นหละ”
“ที่พวกเพื่อนๆพี่เค้าตัวสูงยังเปรตวัดสุทัศน์ แต่พี่แกเสือกตัวเล็กๆอยู่คนเดียวอ่ะนะ”
“เออ” แม่ง ไอ้เวรนี่เวรตล๊อด
“กูว่าแม่งคนนี้ชัวร์”
“ตอบกูมาได้ละ”
“ก็ทั้งคณะ มีคนเดียวที่ทำผมออกสีทองส้มๆ”
แล้วมึงจะขอคำยืนยันจากกูทำพ่อง!!
“แหมมึง พี่คนนี้เซเลปของคณะเลยนะโว้ย เค้าชื่อพี่ยู เป็นลูกครึ่งญี่ปุ่น อยู่ปีสองนี่ละ”
ป๊าดดดด~~ รูปงาม นามเพราะ เซเลปอีกตะหาก
คินคนนี้ช่างสายตาเฉียบแหลม
“แล้วมึงจะถามทำซากอ้อยอะไรวะ ไอ้หมอ” ฟาสถามกลับอย่างงงงวยเต็มที่
“กูชอบพี่เค้า”
“เหวยๆๆ ไอ้หมอ มึงบ้าไปแล้วเหรอ หรือมึงกินยาผิดขนาน หรือๆๆมึงเรียนหนักเกินไป” ฟาสแทบไม่เชื่อหูตัวเอง
“กูสติครบทุกอย่าง ไอ้ฟาย!”
“อย่าเลยมึง พี่ยูน่ะ คนดังของคณะนะมึง เซเลปน่ะมึง เข้าใจคำว่าเซเลปใช่มั้ย??”
ไอ้นี่ มันน่าฆ่า แล้วเหยียบให้จมดินจริงๆให้ตายห่า
ทั้งสีหน้าท่าทาง และน้ำเสียงมึงมันกวนตีนมาก
“แล้วไง กูชอบของกู กูจะเอาคนนี้” คินทำหน้าไม่สนหน้าตาควายๆของฟาส
“โห ยังไม่ได้เป็นอไรกันเลย มึงกะจะเอาพี่เค้าแล้วเหรอ”
แม่งเอ๊ย!! สมควรแล้วที่มึงอยู่วิศวะ กวนตีนได้โล่ ปากหมาเอาถ้วยเลยมึงเอ๊ย
“เดี๋ยวกูตบเกรียนแตกเลยสัดนี่!” คินยกมือหมายจะฟาดหัวเพื่อนรักสักดอก แต่ฟาสหอบของแล้ววิ่งหนีได้ทันควัน
“กูไปละ ขอบใจมากนะเว้ย ไอ้หมอ!”
ไวจริงนะไอ้ลิง ไวสมชื่อมึงเลย
อย่าให้เจอที่หอ พ่อจะกระโดดถีบยอดหน้าเลย คอยดู!!
พี่ยูจะเซเลปมาจากไหนผมไม่สนหรอกค้าบ
พ่อจะเบียดคู่แข่งให้กระเด็นเลยมึง!!!
**********************************************
เอ่อๆๆ......ขอบคุณสำหรับทุกคอมเม้นเลยค่ะ o1
พูดตามตรงเลยว่า ไม่คิดว่าจะมีคนมาเม้นอะไรมากมายขนาดนี้
แล้วแต่ละเม้น แลคาดหวังกับเราสุดๆ เหมือนโดนฝากความหวังอะไรซักอย่างเลย o22
อยากจะบอกว่าอย่าคาดหวังอะไรกับนิยาของเรานักเลยนะ ก้ากกกกกก
แล้วก็ที่ถามๆกันเข้ามาว่าไผเมะไผเคะ ตอนนี้ก็คงจะบอกได้แล้วเนอะ ฮิๆๆๆ
ฝากตอนใหม่ไว้ด้วยแล้วกันนะคะ
มีอะไรจะติชมก็บอกได้เลยคะ เรารับฟังความเห็นของทุกคนเสมอนะจุ๊ :L2:
-
ได้เจิม กรี๊ดดดดดดด ><
คือแบบน้องคินเพิ่งค้นพบตัวเองใช่ป่าว ฮ่าๆ
อยากรู้จักยูให้มากกว่าเน้ .....
น้องยูที่รัก แอนด์ เดอะแกงค์จะโชว์ตัวอีกตอนหน้าใช่ไหมคะ???
:laugh: เตรียมของฉุดคุณน้องกลับบ้านดีก่า
-
โอ๊ะ ยูเป็นเซเลปด้วย
น้องหมอจีบให้ติดน่ะโว้ยย เอาใจช่วย o13
-
ก่อนคิดจะเบียดคู่แข่ง
มาคิดว่าพี่ยูจะชอบนายป่าวเหอะ
แต่ขาอ่อน หึหึ
เค้ารออยู๋น้าาา ^^
-
รอตอนต่อไป
:mc4:
-
โอ้โหหหหหหห ถเาน้องคินหมายมั่นปั้นมือขนาดนี้
พี่ยูก็คงหนีน้องไม่พ้นแล้วล่ะ :laugh:
เยี่ยมจริงๆ o13
ป.ล. ตอนที่ 2 ขอเร็วนะคะ อยากอ่านมากมายก่ายกอง
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
นึกว่าน้องหมอจะเคะเสียอีก เห็นในอินโทรดูซื่อๆตรงๆ
แต่พอมาอ่านตอนนี้ เมะจริงๆ ส่วนพี่ยูนึกภาพตามแล้วเพ้อ > <~
-
เชียร์น้องคิน สุดใจ
:L2: :L2:
-
มาแบบผิดคลาดเลยแหะ น้องหมอเป็นเมะติดตามๆค่ะ :L2:
-
อื้ออหืออ ผิดคลาดดด เถื่อนอย่างวิศวะ จะโดนสอยซะเลี้ยวว
ลุ้นๆๆ
-
:o8: หนุกหนานมว๊ากกกกก
-
ลงมะไร บอกด้วนะจ้าาา :z1: :z1:
เค้ารออยุ่ น่าหนุกดี อยากอ่านต่อ o18 o13 :bye2:
-
:L2:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด
น้องหมอกดพี่วิศวะจริงๆด้วย
เชียร์ๆ น้องคินจ๋าเจ้ตามเชียร์สุดฤทธิ์ คุณน้องมาแรงเปิดเผยได้อีก ชอบบบบบ
ยูเตรียมมีปั๋วได้แล้วฮ่ะ หุๆๆ
รออ่านต่อนะค้า
-
มารอตอนต่อไปครับ
อยากมีแฟนสองคณะนี้มั่งจัง อิอิ
-
โห ยูสุดยอดทำให้ผู็ชายกลายเป็นเกย์ได้
อย่างนี้ยืมพี่ยูหน่อยได้ไหมอ่ะ
-
อ่านเรื่องนี้อยากมีแฟนเปนหนุ่มวิดวะเลยง่ะอิอิ :-[ :-[ :impress2: :impress2:
-
เมะซะงั้น หมอ
-
เห้ยยยย บอกคำเดียวว่าชอบบบบบ
อยากจะกรี๊ด กับพี่ยู นึกภาพแล้วแบบ น่ารักอ้ะ !!! :z3:
มาต่อไวๆน้าาาา
-
:z3:โอวววววววววววว วิดวะจะถูกจับกด เ :z3:เอาวะ รอตอนต่อไป
-
แหม อย่าพูดอย่างนั้นสิคะ
แบบว่าคาดหวังที่สุด แนวนี้ก็แลน่าอ่านดีนะคะ
รอดูว่า (ว่าที่)หมอคินจะจีบพี่วิศวะได้ยังไง อุคริๆ
-
จำเอาคนนี้ๆๆ :serius2:
:z2:
-
หมอจะกดวิศวะ :impress2: อร๊ายยยยย
-
รอตอนเซเลปออกมาพูดความในใจบ้างง
-
o13
-
เชียร์น้องคินให้สอยเซเลปวิดวะ
-
น้องหมอน่ารักจัง
-
นายเอกเราเป็นลูกครึ่งนะเอง อิอิ
เอาใจช่วยน้องหมอ เพื่อรักแรกพบของนายคิน เอาพี่เค้าทำเมียให้ได้นะ!!! ไฟท์ติ้งงงง!!! :oo1:
-
อุบ๊ะ!!! เห็นมั๊ยๆๆๆ บอกแล้วๆๆ
ว่าเดี๋ยวนี้วิศวะเค้าเสียดุลให้คณะแพทย์หมดแล้ว ฮ่าๆๆๆ
เอาเลยคิน สู้ๆนะนาย
ลากพี่ยูลงไปกินขาอ่อนในน้ำให้ได้
ปล.ตอนที่เขียนบรรยายสรรพคุณพี่ยูนี่.............คนเจี่ยไรวะ น่ารักฉิบ!!!
ตรงสเปกโคตรๆ แก้มยุ้ยๆตาโต เฮ้ย! เคะในอุดมคติ
-
น้องคินจะปล้ำพี่ยูเป็นศรีพัยาชิมิ ^^
-
คินมุ่งมั่นมาก :laugh:
สู้ๆนะคิน
-
สู้ ๆ นะคิน ,,มารอตอนต่อไป
:mc4:
-
รอตอนต่อไปนะคร้าบบ ใครจะรุก ใครจะรัยน๊าาาา อิอิ!!
-
:laugh: คินฮาอ่ะ คิดเองเออเองก็เป็น สรุปเร็วมากว่าเป็นเกย์ เตรียมตัวมานานละหรอจ๊ะ
พี่ยูอิมเมจน่ารัก อยากทำผมสีส้มบ้างจัง
เป็นกำลังใจให้นะคะ :L2:
:pig4:ค่า
-
คิน นาย แมนมากวะ พูดออกไป ตรงๆ เลย
ยู เซเลป ก็เซเลปเถอะ เตรียมตัว รับศึก 5555
-
รอตอนต่อไปจ้า :L2:
-
น้องคิน นายแ่น่มากก ใจเต้นแรงขนาดนี้ เค้าเรียกตกหลุมรักแบบฉับพลัน อิอิ
พี่ยูเป็นเซเลปซะด้วย กร๊ากกก ไอดอลยังยอมมมมมม :L2: :L2:
-
โอ๊ เรื่องนี้มาแปลก o22 หมอเป็นเคะเจ้าค่ะ555+ :m20:
ติดตามๆๆ คินน่าร๊ากอ๊า :o8: ส่วนยูน่าร๊ากกกกกกกกกกกว่า :-[
ยูตัวเทอเป็นเมะนะจำไว้ๆๆ :z1:
แหม พี่ยูจะเป้นเซเลปมาจากไหนไม่สนจะเบียดคูแข่งให้หมดเรยหร่าจ้ะคินจัง :impress2:
-
น้องหมอก่อนจะเบียดคู่แข่ง
ให้พี่เค้ารับรักก่อนเถอะ :z2:
-
เป็นตาม่วนแฮงคักแท้คนเขียน :m1:
รออยู่นะเจ้าคะ :กอด1: :L2:
-
คาดว่าน่าจะสนุก
โปรดมาต่อไวๆ จะได้รู้กันไป ว่าหนุกมากไหมๆๆ
-
แรงมากน้องยู
-
หึ หึ รอดู เด็กวิดวะบ้างงง :o8: :o8:
ว่าแต่ คิน ออกตัวได้แรงส์มากกกก
รอลุ้นตอนต่อไปปป555+ :L2: :L2: :L2:
-
จะติดตามต่อไปน่ะ พี่ยู น้องหมอคิน :mc4: :mc4: :mc4: o18
-
โอ้ววว คาเรคเตอร์นี้
พี่จิ้นเป็น ซึคิ แล้ว
ม่ายยยย :serius2:
ไม่เคยอ่านคู่นี้จริงๆ
ชายยูของเราก็คงเป็นเด็กแนว เถื่อน แต่แอบเอ๋อป่ะเนี่ย? ฮ่าๆๆๆ
-
เลิฟแอทเฟิร์สไซท์ น้องหมอเปิดตัวได้แรงมาก :laugh:
-
ลงมือจีบโล๊ดดดดน้องหมอ o13
-
รอ รอ รอ รอ......
:mc4: :mc4:
-
ขออนุญาตดันทู้เด้อค่า
-
มารอจ้าาา
-
นึกว่ามาแล้ว รอค่ะๆ
-
รอ ร๊อ รอ :z13:
-
รอตอนต่อไปปปปปปปปปปปป
-
น้องหมอ กะ พี่วิศวะ [2]
พี่ยู หรือยูกิ ชื่อจริง ชินดนัย นามสกุล ทวีศักดิ์ทินโชติ
เรียนคณะวิศวะ ปี สอง
หลายคนคงงงว่า ไหนว่าลูกครึ่งญี่ปุ่น แต่ทำไมชื่อไทยทั้งดุ้น
ก็บังเอิญว่า พ่อเป็นไทย แม่เป็นยุ่นน่ะนะ
เลยตกลงตั้งแต่พี่แกอยู่ในท้องว่าชื่อและนามสกุลของยูจะเป็นภาษาไทย ส่วนชื่อเล่นให้แม่จัดการ
รูปไม่ค่อยหล่อ ค่อนไปทางน่ารักซะมากกว่า
ที่บ้านขายเพชรขายพลอย ขายกันจนรวยน่ะแหละ มีส่งไปขายต่างประเทศด้วยนะ
พ่อป็นคนดังในวงการเพชรพลอย ไปออกงานวงสังคมไฮโซ ไฮซ้อบ่อยๆ
ฉายาเซเลปของรุ่นพี่หน้าเด็กคนนี้ก็มาจากพ่อนี่แหละ
แต่จริงๆแล้ว ยูก็ไฮโซจริงๆน่ะแหละนะ
ทั้งแบรน์เนมเอย ทั้งรถเอย ยกเว้นปากเนี่ยแหละ
เห็นหน้าตาน่ารักๆแบบนี้ ใครจะไปเชื่อว่าปากจัด ปากหมา
ตอนแรกที่ยูได้เจอกับเพื่อนๆทุกคน พอดีว่าตอนนั้นเพิ่งจะย้ายกลับมาจากญี่ปุ่น
เพราะถูกพ่อส่งไปเรียนที่นั่นตั้งแต่เด็กๆ ภาษาไทยเลยง่อนๆแง่นๆ
พูดอะไรไม่ได้ก็ยิ้มอย่างเดียว ไอ้วิชกระซิบบอกมาว่า “กูโดนรอยยิ้มนั่นหลอกเอา”
หมายความว่าไงรู้มั้ย เพราะหลังจากนั้นหนึ่งปี ยูพัฒนาสกิลการฝอยภาษาไทยให้อยู่ในระดับที่น่าตกใจมาก
“งานรับน้อง แม่งร้องเพลงดันมะดันดองได้จังไรมาก!” คำให้การจากดิศ
“เดี๋ยวนี้มันด่าเป็นไฟ ปากนี่ยิ่งกว่าแม่ค้าแผงผักซะอีก” เนศก็เป็นอีกหนึ่งเสียง
“กูว่าให้มันอยู่เฉยๆ อย่าได้เปิดปากน่ะ เลิศที่สุด” กานพูด และทุกคนก็พยักหน้าในเชิงเห็นด้วย
ยูเป็นคนที่ทำอะไรช้ามาก เอื่อยที่สุด
เดินทอดน่อง มองโน่นมองนี่ เด๊าะแด๊ะที่สุด
อาบน้ำก็ช้ามากกกกก ครึ่งชั่วโมงนี่คือเร็วที่สุดแล้ว
กินข้าวแต่ละคำ กว่าจะหมดได้ เพื่อนๆทุกคนกินข้าวไปสองจานแล้ว ในขณะที่ยูเพิ่งหมดไปครึ่งจาน
ที่เร็วก็คนจะมีแต่ด่า และกดบีบีได้เร็วมว่ากกกก
เวลาพิมพ์คุยกันในกลุ่ม แล้วทะเลาะกัน ไม่มีใครด่าทัน
จนต้องหันมาด่าด้วยปากแทนการพิมพ์ด่าในบีบี
แล้วยูก็จะหัวเราะเอิ๊กอ๊ากสะใจทุกครั้งไป
………………………………………..
เป็นเรื่องปกติมากๆ ที่จะเห็นผู้ชายทั้งในและนอกมหาลัย เข้ามาขายขนมจีบให้ยู
ซึ่งถ้าถามว่ามันสนใจมั้ย ก็ตอบได้เลยว่าไม่
เป็นเพื่อนกันมาไม่นาน ก็เห็นมันมีแฟนอยู่แค่คนเดียว
แต่มันก็เจ็บกับรักครั้งนั้นสุดๆเหมือนกัน
ยูมันเข็ดจากความรักครั้งนั้น จนมันไม่เปิดใจให้กับใครง่ายๆอีก
แล้วอยู่ๆวันนึง ก็มีไอ้เด็กแว่นหน้าหล่อ นั่งจ้องหน้าไอ้ยูที่กำลังแดกข้วผัดกุ้งแบบไม่วางตา เปิดเผยสุดๆ ใครมองไม่เห็นไอ้สายตานั่น แม่งก็ตาบอดแล้ว
ยูเคี้ยวข้าวผัดกุ้งไป ใจก็คิดไป
..... หน้ากูเหมือนแม่มึงรึไง มองจนตาแทบจะถลนออกมาแล้วมึง
..... แดกไปมองหน้ากูไป แล้วอร่อยมั้ยห๊ะ
ด่าในใจไปเรื่อย จน...
..... แม่งเอ๊ย!!! มองอะไรนักวะ มันจะรู้มั้ยว่ากูเขิน
จนไอ้ดิช และคนอื่นๆ มันคงเริ่มคันปาก มันคงสังเกตมาได้พักนึงแล้วแหละ อยากจะเม้ามอยเรื่องไอ้แว่นนั่นเต็มแก่ แต่ต้องใช้เวลาเพื่อความแน่ใจว่ามันมองไอ้ยูผู้น่ารักจริงๆ จนไอ้เนศพูดออกมาเป็นคนแรก
“เห้ย กูว่านะไอ้ยู ไอ้เด็กแว่นหน้าหล่อนั่น มันมองมึงมาสองชั่วยามละ”
และคนอื่นๆก็เริ่มสุมหัวเม้าเรื่องไอ้เด็กแว่น
จนอภิวิชญ์คงเริ่มคันตามเนื้อตัวอยากรู้ใจจะขาด เลยแสดงความหวังดี โดยการอาสาไปเสือกให้
“น้องชื่ออะไร?”
“เอ่อ...คินครับ”
“ปีอะไร??”
“ปี 1”
“คณะ?”
“แพทย์”
“แล้วมานั่งทำด๋อยอะไรที่วิศวะว่ะ ประเด็นคือมึงจ้องเพิ่อนพี่ทำไม?”
“ผมชอบพี่เค้าครับ” กูว่าแล้วววว
“เห้ย!!! ไอ้ยูน้องหมอปี 1 มันจะจีบมึงว่ะ!!!” จบประโยคนี้ของไอ้วิช ห่าเหี้ยในโรงอาหารก็โห่ร้องแซวกันยังกับพวกมันถูกหวย
พรุ่งนี้ กูว่ารู้ทั้งคณะแน่ๆ เผลอๆแม่งรู้กันทั้งมหาลัย
ยูไม่ได้สนใจอะไรมากนัก เคี้ยวข้าวผัดในปากเสร็จ ปากก็โพล่งออกไปตามใจคิด
“ขาอ่อนกูก็ไม่ได้เห็นหรอกมึงน่ะ!!”
พอพูดไปแบบนี้ เสียงเหี้ยห่าในโรงอาหาร ยิ่งโห่ดังเข้าไปอีก
ยูหันไปจิกตาใส่ไอ้พวกบ้าในโรงอาหาร
พวกเหี้ยนี่ พ่อมึงเป็นนกหวีดรึไง!!!
หันไปอีกที ก็เห็นไอ้วิชกอดคอตบไหล่ไอ้น้องหมอป้าบๆ
แล้วก็ยืนคุยกระซิบกระซาบอะไรกันไม่รู้
ยูมองสองคนที่ยืนคุยกัน แล้วก็ได้เห็นว่า ไอ้หมอนี่สูงพอๆกับไอ้วิชที่สูงมาก
กะด้วยตาเปล่า มันน่าจะสูงมากกว่า 185
หน้าตาก็คมคาย คิ้วเข้ม ตากลมๆ จมูกโด่ง ผิวไม่ขาวมาก แต่ก็ไม่คล้ำ ค่อนๆไปทางขาวมากกว่า
แหม..สูงชะลูดตูดปอดขนาดนี้ หน้าตามึงก็น่าจะไปเป็นดารานายแบบมากกว่ามาเป็นหมอนะ
…………………………….
ถามว่าน้องหมอโดนตอกหน้าไปแบบนั้นแล้วยังกล้าจีบพี่ยูอีกมั้ย
ตอบได้เลยว่า “กะ กะ กะ กลัวที่ไหน”
ถึงพี่ยูจะดุเหมือนร็อตไวเลอร์ผมก็ไม่สนหรอกค้าบ ผมจะเอาความดีเข้าสู้นะ อิอิ ^ ^
ณ.หอพักนักเรียนในมหาวิทยาลัย
คินกำลังต่อคิวซื้ออาหารใต้หอพัก สายตามองไปเรื่อย แล้วก็ไปสะดุดกับมนุษย์เรื่องแสงที่ห่างไปในระยะร้อยเมตร กำลังเดินตรงเข้ามาที่โรงอาหารกับกลุมเพื่อนๆ
มืดๆแบบนี้พี่ยูโอโม่ชิบหาย ขาวเว่อร์ๆ เย็นนี้พี่ยูแต่งตัวน่ารักมาก ผมหน้าม้าโดนมัดเป็นจุกอยู่บนหัว เสื้อยืดกางเกงขาสั้นเท่าเข่า ลากรองเท้าเตะที่ใครรู้ราคาคงต้องร้องโอ้วววววว
คินไม่สนร้านก๋วยเตี๋ยวที่กำลังต่อคิวซื้อร่วมๆสิบนาที เดินออกจากแถว ตรงเข้าไปหายูที่เดินทอดน่องมองโน่นมองนี่ตามนิสัย
เดินเข้าไปดักหน้าไว้จนยูที่ไม่ทันได้มองข้างหน้า เลยชนเข้ากับอกน้องคิน
“โอ๊ย! ไอ้เหี้ยขวางทางทำไมวะ!!” แหมะ ตัวเท่าลูกหมา ปากเก่งจริ๊งงง
เพื่อนๆในกลุ่มหัวเราะกันคิกๆคักๆ แต่ก็คอยดูสถาณการณ์อย่างใกล้ชิด ก็ข้างๆนั่นแหละ ก้ากกกก
ยูเงยหน้ามองไอ้เปรตที่มาขวางการเดินชิลๆของตัวเอง ก็เจอไอ้น้องหมอหน้าด้าน ยืนยิ้มๆมองหน้าตนอยู่
“มองทำไม หน้ากูเหมือนพ่อมึงเหรอ!!” เขินนะเว้ยยยย
“หน้าพ่อผมไม่น่ารักเท่าพี่หรอก แต่พี่น่ะ..หน้าเหมือนคนที่ผมรัก” ^ ^ ยิ้มๆ
อ้วกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
เสียงจากสัมพเวสีใกล้ๆทั้งหลาย
ยูถึงกับเหวอไปเลย ตาโตๆจ้องคินแบบ........... ช่างกล้าเนอะมึง
“เสี่ยวแดกว่ะหมอ!”
“ผมไม่เคยเสี่ยว”
“แล้วที่มึงพูดเมื่อกี้ละ”
“ผมพูดความจริงตะหากล่ะ”
กูว่าเลือดบ้ามึงมันเยอะนะหมอนะ เอาออกจากหัวซะหน่อยมั้ย?!
TBC,,,,,
ขอโทษที่จั่วหัวไว้แล้วไม่โพสค่ะ
พอดีว่าจั่วทิ้งไว้แล้วก็ไปออกกำลังกาย ทำงาน และหลั่นล้ามา ก้ากกกกกกก
ขอบคุณสำหรับคอมเม้นทุกคอมเม้นค่ะ (กราบ) แนบตักเลยทีเดียว ฮ่าๆๆ
แบบว่า อยากจะขึ้นคำเตือนอยู่เหมือนกันนะว่า
นิยายเรื่องนี้ เป็นนิยายตามใจฉัน(คนเขียน) และอย่าไปคาดหวังกับมันมาก
เพราะว่าบางทีเราก็ไปติดนิยายของคนอื่นค่ะ
จริงๆตอนนี้กว่าจะเข็นออกมาได้ ก็ยากเย็น เพราะดันไปติดวีอาร์อยู่ ฮ่าๆๆๆ
และเราไม่มีสต๊อกนิยายอยู่ในมือเลย มันก็เลยช้านะคะ
และยังมีหลายคนที่สับสนอยู่ คือน้องหมอเป็นเมะนะค้า และพี่วิดวะของเราเคะจ้า คิกๆๆ
เจอกันตอนต่อไปฮับ :bye2:
-
:impress2:คารมคมหมือนหอกเลยน้อง
-
มุกเสี่ยวจริง ๆ นั่นแหละ 55555
-
เหอะๆๆๆเสี่ยวแต่ได้จัยป่ะล่ะ :impress2: 555+มาแบบนี้น้องยูไม่ละลา่ยแต่เค้าละลายทั้งตัวเรยน๊าหมอคิน :-[
-
ชอบบบบบบ !!!
+1
เอาไปเลยยยยยย หมอฟันวิศวะ ไม่เคยเจอเเฮะ :z13: :z13: :z13:
-
เสี่ยวๆๆจิงๆๆ
แต่เป็นกำลังใจให้คินต่อไป
-
เสี่ยวแดกจริงไรจริง o13
-
ยกนิ้วให้เลยหมอคิน
เสี่ยวมากกกกกก
-
และแล้วก็มาสักที ชอบๆ
-
คินมาแบบเสี่ยวโคตร!!!!!!!!!
ฮ่าๆๆๆๆ แต่ชอบอ่ะมุขจีบเสี่ยวๆงี้หน้าด้านแบบน่ารักดี ฮ่าๆๆ
ชอบอ่ะเคะปากหมาๆ เมะหน้าด้านๆ น่ารักดี เอิ๊กๆๆ
อืม คนเขียน เราว่าเวลาอัพตอนใหม่ใส่เลขหน้าด้วยก็ดีนะคะ
เผื่อตอนมันเยอะขึ้นอีก คอมเม้นมันก็จะเยอะขึ้น
แล้วเวลาหามันจะหายากน่ะค่ะ
-
ผิดคาดมากกกกน้องหมอเป็นเมะ และพี่วิดวะเป็นเคะ :oo1: ไม่ค่อยเห็นแฮะ :z3:
-
ถึงจะเสี่ยวแต่ก็โดนใจนะจ๊ะ
-
:laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
แบบว่า คู่นี้เหมาะสมกันมากกก
:laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
-
ณ จุดนี้หมอเสี่ยวมาก ! 5555
-
หมอเสี่ยวมาก เสี่ยวแบบไม่คิดว่าจะเปนหมอ
-
น้องหมอน่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
ชอบๆๆ มากดไลค์ ให้หนึ่ง ป้าบบบ!
-
พี่ยูเจอน้องหมอจีบแบบ มึน
เสร็จแน่ เสร็จแน่
-
มันก็เริ่มสนุกแล้ว
แต่มาต่อเร็วๆ ก็จะดีไม่น้อย
คนอ่านจะได้ตามต่อในช่วงแรกๆ นี้
-
ลองอ่านแล้วสนุกดีค่ะ
แต่จะไม่คาดหวังมากเพื่อลดความกดดันคนแต่ง
ว่าแต่มาลงตอนต่อไปเร็วๆก็ดีนะคะ :z2:
-
โดนอ๊ะ เขินไปตามๆๆกัน :o8: :-[ :impress2:
รีบๆอัพนะคะ
เป็นกำลังใจให้นะคะ :L2: :กอด1: :L2:
-
ขอเปนแฟนคลับน้องหมอสู้ๆจ้า o13
-
มีคนเข้าใจว่าน้องหมอเป็นเคะได้ไง?
ฮ่าๆๆๆๆ
เห็นแบบนี้เชื่อเหอะ ว่าหื่น
พี่ยูเสร็จแน่ :laugh:
-
เด็ดจริงๆคิน :laugh:
-
น้องหมอเสี่ยว...แต่รัก(><)
-
เสี่ยวอ่ะนายคิน
พี่คิน นายฝึกวิ่งหน่อยนะ
หมอนั้นคงตามตื้อนายไม่หยุดไม่หย่อนแน่
-
:pighaun: น่ารักมากครับ ^^
-
ฮาหมออ 5555555
ถึงจะบอกว่าไม่ต้องคาดหวังมาก แต่ก็จะติดตามมเรื่อยน้าา :sad11:
-
คอยลุ้นนน ขาอ่อนวิศวะคร่าาา o13
-
o22คิน เอาจริงเลยนะเนี่ย ยอมสละคิวก๊วยเตี๋ยว แถมปล่อยแต่ละมุกโคตรฮาเลย
ปลฬคนแต่งคะ รออ่านได้ค่ะ แต่ ขอว่าอย่าเว้นบรรทัดห่างนักเลยค่า รึว่าเป็นสไตล์ของคนแต่ง :really2:
-
น้องหมอน่าร๊ากกกก :-[ เป็นกำลังใจให้น้องหมอสุดฤทธิ์ อิอิ
พี่ยูของเราเริ่มเขินน้องเเล้ววว แต่ปากนี่สมคำเพื่อนๆจริงๆ 5555
เกรียนๆน่ารักๆแบบนี้เอาให้อยู่นะค๊าน้องคินนนน!!
-
อ๊ายยยย เราชอบจังเลย . :call: :call: :call: :call: :call:
-
:impress2:
เสี่ยวก็รักเลยอ่ะ...
-
:-[ :-[
-
คินน่ารักอ่ะ
-
รุกเร็ว เคลมเร็ว ฮาา
-
ถึงจะเสี่ยวแต่ก็เขินเหอะ :-[
-
ฮาคินมากจริงๆ เสี่ยวจนจะอ้วกอ่ะ 555
-
ยิ้มหุบไม่อยู่
กรี๊ดดดด~~~~~~
อยากอ่านต่อ :z10:
-
ชอบอ่ะ โดนสุดๆๆ :-[
-
555 ลูกบ้ามันเยอะจิง
:pandalaugh:
-
น้องหมอน่ารัก พี่ยูก็น่ารัก
:-[ :-[
-
เสี่ยวแล้วรักป่ะ :o8:
-
อัยย่ะ เขินนนนน
-
หมอเสี่ยวอ่ะ :o8:
-
เสี่ยวหมอ โดนใจโจ๋
-
น่าติด และน่าตาม นะเนี้ย
-
:z3:
-
น้องหมอ กะ พี่วิศวะ [3]
คินมีเพื่อนอยู่ 2 คน คือ
ฟาสที่เรียนอยู่วิศวะ และอีกคนคือวาดที่เรียนหมอด้วยกัน สองคนนี้เป็นฝาแฝดกัน
ทั้งสามคนเรียนด้วยกันตั้งแต่ ม.4
“คิน มึงนั่งยิ้มเหี้ยอะไรของมึงคนเดียวเนี่ย??” วาดสาวสวยคนเดียวในกลุ่ม แต่ดูคำพูดคำจา
“อ้าว! มึงไม่รู้เหรอว่าไอ้คินเนี่ยมันกำลังอินเลิฟ” ฟาสชี้นิ้วไปที่คิน
“ใครวะ?” วาดวางหนังสือเรียนเล่มหนาลง ไม่สนใจมันละ เรื่องเพื่อนน่าสนกว่าเยอะ
“พี่ยู ปีสอง คณะกู”
“อ๊ะ จริงดิ๊! คนนั้นอะกูรู้จัก แหม~~ เล่นคนดังเลยนะมึง” วาดแซว เอาศอกเขี่ยๆแขนคิน
“แต่คงยากหน่อยนะคิน คนจีบเป็นหางว่าวเลยว่ะ แล้วเพื่อนพี่แกก็หวงชิบหาย” ฟาสตบไหล่ปลอบใจ
“เออ พี่จอมปีสามแม่งจ้องพี่แกเหมือนกัน”
“ใครวะพี่จอม??” ฟาสสงสัยถึงชื่อบุคคลที่สี่ที่ถูกพูดออกมา
“ปีสามคณะกูเนี่ยแหละ พี่แกเจ้าชู้ชิบหาย วันก่อนเห็นเพื่อนกูนะ มาฝอยให้ฟัง ว่าพี่ยูชอบสตาร์บั๊กส์ แม่งซื้อไปถวายเกือบทุกวัน แล้วพูดแบบว่าคนนี้กูรักจริง ถุ๊ย! รักจริงหวังฟันละไม่ว่า” ไม่อยากจะบอกว่าใส่ไฟ ซื้อไปถวายก็จริง แต่พี่ยูมันรับไปกินที่ไหนละ หุหุ
พอจบประโยคคินลุกขึนจากเก้าอี้ทันที่ด้วยใบหน้าที่กรุ่นไปด้วยอารมณ์
แหม สะกิดปุ๊ปติดปั๊ปเลยนะไอ้หมอคิน
“กูฝากเก็บของด้วย”
“เฮ้ยยยยย มึงจะไปไหน?” ฟาสขว้าแขนไว้
“จะไปล่อไอ้จอมแม่ง!!” คินฮึดฮัดฟึดฟัด พยายามสะบัดแขนให้หลุดจากมือฟาส แต่เพื่อนสาวตัวดีก็ช่วยพี่ชายด้วยการจับแขนอีกข้างของคินเอาไว้ด้วย
“ใจเย็นๆไอ้หมอ กูว่ามึงไปต่อยไอ้จอมมันก็ไม่ได้ทำให้พี่ยูเค้าชอบมึงนะโว้ย!!”
“ใช่ๆ มึงก็ประชันกับมันไปเลย ซื้อสตาร์บั๊กส์ไปชนกับมันเลย” วาดออกความเห็น
“ปะ ไปซื้อกัน เดี๋ยวกูพาไปหาพี่ยู”
“มึงรู้ได้ไงว่าพี่เค้าอยู่ไหน??” คินย้อนถาม ใจเย็นขึ้นเยอะ
“อ้าว ก็กูน้องรหัสพี่วิช เพื่อนพี่เค้าไง กูโทรหากริ๊งเดียวรู้ผล” ฟาสยักคิ้วให้
เอ้า ไอ้ควาย แล้วไม่เห็นมึงบอกกูเลย ไอ้เห้เอ๊ยยยยยยยย!!!
……………………………………………..
“จากเส้นลายมือของมึงนะยู บ่งบอกได้ว่า เนื้อคู่กำลังจะมาว่ะ” เจ้าพ่อธีรกานต์กำลังส่องลายมือของยูด้วยสีหน้าเคร่งเรียด
“เออ...แล้วไงต่อ”
“มันได้เจอรึยัง??” ดิษถามอย่างใคร่รู้ที่สุด ...ได้ข่าวว่าลายมือของกู มึงจะอยากรู้ไปทำไม
“ได้เจอไปแล้วเมื่อไม่นานมานี้”
“โอ้ววววววววว” เนศโห่ร้อง
“อายุน้อยกว่า...”
“หยุดเลย! แค่นี้กูก็บอกได้ ไอ้ยูฟังกูนะมึง” วิชขัดขวางการดูหมอของกาน และจับไหล่ยูให้หันมาทางตัวเอง แล้วคว้ามือยูขึ้นมามองๆ
“อืมมม... เนื้อคู่ของมึง อายุน้อยกว่า หน้าตาดี คมๆ รูปร่างสูง ตากลม ผมสวย เรียนดี ชื่อเล่นตัวย่อคือ ค.”
“ก้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก” เพื่อนๆฮากันรอบโต๊ะ เมื่อเห็นสีหน้าเอ๋อๆของยู ก็บอกแล้วว่านอกจากปากและพิมพ์บีบีเร็วแล้ว นอกนั้นมันช้าหมด ฮ่าๆๆ
“ไอ้ควายยยยย” ยูพลักหัวเพื่อนตัวดี “มั่วแล้วมึง!”
“นั่น! เขินละสิมึง อิอิอิ” เนศแซวเอานิ้วจิ้มแก้มยุ้ยๆของไอ้เพื่อนผู้น่ารัก
ยูง้างปากหมายจะงับมือไอ้เพื่อนเฮงซวย แต่ไม่ทัน เลยใช้ปากนั่นแหละด่าให้ “ค-ย!!”
“แหมๆๆ หน้าตาออกจะน่ารัก พูดจากับพี่ๆให้มันเพราะหน่อยสิจ๊ะน้อง~” ดิชบีบคางยูให้หันมามองหน้าตัวเอง
“ไอ้พวกเหี้ยยยยยยยยยยย!!!” พอสะบัดหน้าออกจากมือดิชยูก็โวยวาย ด่ากราดพวกเพื่อนๆที่แกล้งยูอย่างรักใคร่
ยูเป็นที่รักของทุกคนในกลุ่ม คงด้วยเพราะหน้าตาหน้ารักๆ และยุขึ้น
เลยกลายเป็นเป้าในการโดนรุมแกล้งทุกครั้ง
เกิดเป็นคนน่ารักมันก็ลำบากงี้แหละนะ ก้ากกกกกก
ผัว ผัว ผัว ผัว ผัว มีผัวผิดล่ะคิดจนวันตาย
ผัวเอยล่ะ ผัวข้อยเปลี่ยนไป
ผัวเอยล่ะ ผัวข้อยเปลี่ยนไป
ผัวนอกใจล่ะแอบไปมีผัว
ผัวนอกใจล่ะแอบไปมีผัว
เสียงโทรศัพท์ของไอ้วิชดังขึ้นกลางวงสนทนา ซึ่งเสียงเรียกเข้ามันสร้างความตกใจให้เพื่อนๆทั้งสี่ตัวได้จริงๆ
“เพลงส้นตีนอะไรของมึงเนี่ยไอ้วิช?!”
“จินตหรา” มันตอบไม่ตรงประเด็น และมันกดรับหน้าตาเฉย
“ว่า?...เออ...หน้าคณะ...ถามทำเหี้ยไร...อ่อออออ”
...ไอ้ตรงอ่อเนี่ย ทำไมต้องมองหน้ากูด้วย แล้วยิ้มซะกูเสียวสันหลัง แสรดดดด
“เออๆ กูอยู่กับมัน...เออๆ” พอวางสายปั๊ป ก็ต้องเจอกับสายตารอบข้าง ไม่ใช่อะไร ใช้เพลงได้...มาก
“จินตหราไง เพลงเค้ากะลังฮิต พวกมึงไปหลบอยู่มุมไหนมาห๊ะ”
“ทำไมผัวมึงไปเป็นเมียใครรึไง ฮ่าๆๆๆๆ” ทั้งวงหัวเราะกันกร้าก ไอ้ดิษคนพูดและอีกสามตัวที่เหลือทำสายตากรุ้มกริ้มจับผิดเป็นที่สุด
“ส้นตีนแหนะ เดี๋ยวกูกระทืบไส้แตกเรียงตัว!!”
“กร้ากกกกกกกกกกกกกก”
พูดจาแหย่เล่นไปงั้น ตัวถึกๆควายๆอย่างไอ้วิชเนี่ยนะจะมีผัว
แค่คิดก็สยอง บรึ๊ยยยยยย
“ยู เนื้อคู่มึงมาวะ!!” ไอ้กานก็เอากะเค้าด้วย เสียชื่อเจ้าพ่อหมดเลยมึง
“อั๊ยยะ! พูดถึงเนื้อคู่ เนื้อคู่ก็มา~” ไอ้เนศจีบปากจีบคอแซว
“ฮิ้วววววววววว” แล้วพวกมันก็ประสานเสียงโห่รองปานเปรตขอส่วนบุญ
“พ่อมึง!! หุบปากไปเลย” ยูยกนิ้วชี้หน้าเรียงตัว แล้วหันไปมองคินที่เดินเข้ามาด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม
...ยิ้มมึงโคตรเจ้าเล่ห์เลยว่ะหมอเอ๊ยยย
เมื่อเดินมาถึงที่โต๊ะ คินยื่นแก้วกาแฟสตาร์บั๊กส์ที่ไปซื้อมาให้ยู
“ได้ยินมาว่าพี่ชอบ ผมเลยซื้อมาฝาก” ^ ^ ยิ้มๆ
...ไม่อยากจะบอกว่ากูแพ้รอยยิ้มมึงจริงๆวะ
ยูมองหน้าแต่ก็ไม่ได้ยื่นมือเข้าไปรับแก้วกาแฟ คินเลยหน้าสลดลงไปนิดนึง
“โหยยย รับหน่อยนะ ผมอุตสาห์เดินไปซื้อมาให้เลยนะเนี่ย เห็นปะเหงื่อเต็มเลยเนี่ย”
“โหยย ยูมึงอย่าใจร้ายกับน้องหมอนักเล้ยยย ลีลาจริงไอ้ห่านี่” ดิศตบหัวยูไปหนึ่งป้าป บ๊อบกระจายเลยเนี่ย
“สัดนี่!!” หันไปด่า แล้วก็ยื่นมือออกไปรับแก้วกาแฟมาจากน้องหมอจนได้
“คำขอบคุณละ คนเค้ามีน้ำใจซื้อมาให้ ต้องให้กูสอนเรอะ” ...ไอ้เนศนี่เสือกตลอด
“ขอบใจ” ห้วนๆ แต่ทำเอาน้องหมอยิ้มหน้าบานไปได้อีกสามอาทิตย์ แค่นี้มันก็ยิ้มทุกวันจนเหมือนคนบ้าละ ต่อไปแม่งได้เข้าศรีธัญญาแน่นอน
ยูดูดกาแฟในแก้วที่คินซื้อมาให้ ซึ่งท่าทางมันน่ารักมากกกกก จนน้องหมออยากร้องไห้
...พี่คร้าบบบบ พี่จะทรมานผมด้วยการทำตัวน่ารักไปถึงไหน งืออออออ
*******************************************
พยายามปั่นมาเพื่อทุกคนจริงๆ
เพราะว่ามีนิยายเรื่องนึงทำเราจิตตก แต่งนิยายไม่ออก ร้องห่มร้องไห้ นอนไม่หลับ
แลเว่อร์เนอะ แต่มันจริง ก้ากกกก
วันนี้นิยายเรื่องนี้มาต่อ ทำเอาเราร่าเริงขึ้นมานิดนึง เลยรีบๆๆๆๆๆปั่นๆๆๆๆมาให้
ก็ขอบคุณสำหรับคอมเม้นค่ะ :L2:
:z2:
-
สั้นจริงไรจริง
พี่ยูน่าร๊ากกก :impress2:
-
สนุกมากกกกก แล้วมาต่ออีกน้าาาาาาาา :call: :call: :call: :call: :call:
-
ให้ทายว่า we are ช่ายป่ะคนเขียน
-
น้องหมอน่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
อร๊ายยย ยูแพ้ร้อยยิ้มน้องหมอซะแล้ว
สนุกมากเลยค่ะ มาต่ออีกนะค๊าา :bye2:
-
รู้เลยว่าคนแต่งหมายถึงเรื่องไหน 5555
มาที่นิยายดีกว่า อยากบอกว่า หมอเถื่อนได้ใจดีว่ะ
ยิ่งตอนที่จะไปอัดพี่จอมนั่น คิดได้งัยฟระ
-
หมอ หมอ หมอ
มีแต่คำนี้อยู่ในหัว
เง้อๆๆๆ น่ารักที่สู้ดดดด
-
วิช.....หรือนายจะเคะ!
คึคึคึคึคึคึ
-
ตอนนี้มันสั้นเกินไป :z3: :z3:
พี่ยูน่ารักอ่ะ เขิลรอยยิ้มหมอด้วย กรี๊ดดด :-[ :-[
-
น่ารักอ่ะ บ๊อบกระจาย :laugh:
-
สนุกมากๆๆ แต่ขอยาวๆๆอีกนิดนะคับ
เป็นกำลังใจให้ หมอคิน :impress2:
สู้ๆๆ
-
อ่านจบหมดแล้ว ขอระบายหน่อย
กรี๊ดดดด เขินโว้ยยย :m11:
-
น่ารักวุ้ยยย :m20:
-
คินยูคินยู
ติดเรื่องไหนคะ
คึคึคึ :z2:
-
คินสู้ๆๆๆ o13
-
เอาใจช่วยน้องคินอีกคนหนึ่งจ้า
-
สั้นแต่น่ารัก
น้องหมอคิน สู้ ๆ
:L2: :L2:
-
น้องหมอคินสู้ๆนะ :ped149: :ped149:
-
พี่ยูน่ารักจัง พวกเพ่อนๆ บอดี้การ์ดนิ แลดูจะเต็มใจนะเนี่ย o13
งานนิ จะหนีมือหมอคินไปน่ะยาก :impress2:
คนเขียนคะ ถ้านิยายเรื่องนั้นมันเศร้า ก๊อย่าเอามาใส่ใจนะคะ :really2:
ร้องแล้วร้องเลย
เรื่องนี้ต้องไม่เศร้านะ สงสารคนอ่านเนอะ
จุ๊กกู้ววววว :z2:
-
คนเขียนติดวีอาร์ใช่ม้า ฮิ้วๆ อยากจะบอกว่าวันนี้อ่านอนาโตจบก้เพราะวีอาร์นี่แหละ โคตรมีอิทธิพลกะจิตใจเราเลย วันนี้หมอมันน่ารักอีกแล้ววววว แอบชอบเพื่อนพี่ยูซับพอทเยี่ยม ฮ่าๆๆๆๆ ตอนที่อ่านไปแล้วเจอเนื้อเพลงผัวข้อยเปนเมียเขานี่ฮาแตกเลย ว่าแล้วต้องมีคนใช้เปนริงโทน ฮ่าๆๆๆๆๆ
-
คินสู้ๆ
-
น่ารักอ่ะ นิยายแบบนี้ก็อ่านหลายเรื่องนะ มีฉากหวานๆน่ารักๆเหมือนๆกัน แต่ทำไมเรื่องนี้มันทำผมยิ้มไม่หุบเลยอ่า
-
พี่ยูน่ารักอ่าาาา :-[
น้องคินสู้สู้นะ พิชิตใจพี่แกให้ได้
ยูก็นะ เขินน้อง ชอบรอยยิ้มน้อง จะรอดเร้อ !! :impress2:
-
สู้ๆ นะน้องคิน ไม่นานหรอกเดี๋ยวพี่ยูก็ใจอ่อนเองแหละ ^^
-
อ้ายน่ารักมากกกกกกก ชอบแบบนี้พอดีเลย หมอ กะ วิดวะ :-[ :-[ :o8: :o8: :impress2: :impress2:
-
อัยย๊ะ !!! น่ารักกกกกกกกกกกก อ่ะ :-[
happy valentine จ้า :L2:
:pig4:
-
พี่ยูจะได้เป็นเมียน้องคินก็เพราะแรงยุจากเพื่อนๆเนี่ยแหละ :laugh: :laugh: :laugh:
น่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :o8: :-[ :impress2:
-
งือออ :o8:
-
:z1: น้องหมอน่ารักเว่อ ^^
-
หลงรักน้องหมอคินเลยอะ นึกถึงรอยยิ้ม :o8:(เพ้อไปเอง) แล้วใจละลาย 5555
-
น้องคินสู้เขาๆๆ เปงกำลังใจให้นะจร้า...!!
รอตอนตอ่ไปนะ อิอิ
-
กร๊ากกกกก
พี่ยูยอมกินด้วย
ไม่กลัวใส่ยาอะไรหรือไงหึหึหึ
เท่านี้ก็ชนะไอ้จอมไปเก้าแล้ว :เฮ้อ:
เดินหน้าต่อไปหมอคิน555+ :laugh:
-
สั้นกระทัดรัด ได้ใจความ ไม่หวาน ไม่ซึ้ง ฮาร์ดคอร์ !!! โดนใจโผมมมมม
เขิน !!! ทุบคุม ตุบๆๆๆ :z3: :z3: :z3:
^
^
^
บ้าป่ะวะ ?? (= =)
-
ยิ้มเข้าไว้จ๊ะน้องหมอ
พี่ยูเค้าแพ้รอยยิ้ม
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
น้องยูนี่เป็นที่รักที่ใคร่ ของเพื่อน ๆ จริง โดนแกล้งตลอดดด
น้องหมอ สู้ ๆ
-
น่ารักไปมั๊ยยู
กด+เป็ดกิ๊บก๊าบ
-
น่ารักจัง อยากมีบ้างอ่ะ
-
น่ารักไปไหนเนี่ย อิอิ
-
:L2:มีตัวช่วยเยอะเว้ยเฮ้ย น้องหมอ
-
น้องหมอ กะ พี่วิศวะ [4] – 20%
ตอนนีสิ่งที่ฮิตในกลุ่มวิศวะเถื่อน(?)ของพี่ยู คือ เกมฟรุ้ตนินจา
ว่างช่วงไหนเป็นเล่น เป็นเล่น หลายวันมานี้เลยไม่ค่อยคุยกันเท่าที่ควร
มีเวลาเมื่อไหรเป็นต้องควักไอแพทขึ้นมานั่งฟันผักฟันผลไม้
เพื่ออะไร? นายดิษบอกเอาไว้ว่า “มันเป็นเรื่องของศักดิ์ศรีเว้ย”
ถุ๊ย!!!!!
ช่วงนี้หมอคินว่างเลยซื้อกาแฟมาให้พี่ยูทุกวัน
แต่ถามว่ามีใครสนใจมั้ย ตอบได้เลยว่าไม่
แค่เวลาจะคุยกันในกลุ่มยังไม่มี ทั้งๆที่มันนั่งห่างกันแค่หนึ่งช่วงศอก
ทำอะไรน่ะเรอะ “ฟรุ้ตนินจา”
แล้วเวลาฟันโดนไอ้ลูกกลมๆดำๆที่บนหัวมันมีดอกไม้ไฟ(แถวบ้านตูเรียกบอมบ์)เข้าละก็
ได้ร้อง โอ๊ย อ๊าก เหี้ย กันทุกรอบ
แล้วก็จะได้ยินคำถากถางจากรอบข้าง เช่น กระจอกมั่ง ด๋อยมั่ง
นี่แหละนะ “ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย”
จนวันที่สี่ น้องหมอคงทนไม่ไหว
เลยประกาศศักดิ์ดาว่า
“ถ้าผมเล่นชนะพี่ๆทุกคนแบบสกอร์นำโด่งลิบลิ่ว พวกพี่ต้องเลิกเล่นไอ้เกมนี่นะ”
“แหม! ไอ้เด็กคงแก่เรียนนี่ มึงคิดว่ามึงจะชนะกูได้งั้นเหรอ” ไอ้เนศมือหนึ่งของกลุ่มประกาศกร้าว รู้สึกเหมือนโดนเหยียบหน้า
“มึงคิดว่าที่กูยอมให้มึงมาป้อเพื่อนกูได้ แล้วมึงจะมาท้าทายกูได้งั้นสิ” มือวางอันดับสามไอ้วิช พลักหัวน้องหมอหน้าเกือบทิ่ม
“ไม่กล้าละสิ หึ!พวกพี่มันป๊อด”
เหมือนโดนเหยียบย่ำ พวกรุ่นพี่อยากจะกระทืบไอ้หมอให้จมดินก็วันนี้แหละ โดนด่าพ่อยังไม่โกรธเท่ากับโดนด่าว่าป๊อด พวกกูรับไม่ได้!!!
“มึง! ไอ้หมอเหี้ย!! ฆ่าได้หยามไม่ได้เว้ย ถ้ามึงแพ้พวกกู กูขอห้ามมึง ห้ามมึงมาป้อล้อเพื่อนกูอีก!!”
ผ่าง!!!
“แต่ถ้าผมชนะ ผมต้องได้พิน เบอร์โทร อีเมล์ MSN ของพี่ยูเอามั้ยละ”
ถ้านี่เป็นหนังการ์ตูนเราคงจะเห็นสายฟ้าลั่นเปรี้ยงๆออกมาจากสายตาของทั้งสองกลุ่ม
“ได้!!” ไอ้ดิศตอบ
ซึ่งยูได้แต่หน้าเหวอ ...ไปๆมาๆไหงจากเลิกเล่นเกม มันกลายมาเป็นข้อมูลติดต่อกูได้วะเนี่ย
ทุกคนคิดว่าน้องคินจะชนะกันมั้ย???
เราว่าหลายๆคนคิดว่าอยากให้หมอชนะใช่ปะล้า~~
-
เชียร์น้องคิน น้องต้องชนะ ถ้าแพ้จะเลิกอ่านเรื่องนี้ จบ
-
ขอให้น้องหมอชนะด้วยเถิดดดดดดดด
ถ้าน้องหมอแพ้ต้องโดนพวกรุ่นพี่กีดกันจากพี่ยูแน่ ไม่เอา ๆๆๆๆๆๆ
-
ตั้งธงเชียร์เพื่อนพี่ยู อยากรู้ว่าถ้าหมอคินแพ้จะทำยังงัยต่อ โหะ ๆ ๆ
-
:laugh: ติดเกม มาโบกธงเชียร์หมอคินด้วยคน :z1:
:pig4:นะค้า
-
เหย???
วาเลนไทน์มาต่อซะสั้นอ่ะ :m16:
ฮ่าๆๆๆ
ได้กำลังใจแล้วไม่ใช่เรอะ?
ขอยาวๆ :z3:
-
หมอคินต้องชนะอยู่แล้ว!!! :-[
-
เชียร์น้องหมอคินค่าาาา!!!~
สู้เค้านะ!! เพื่อพี่ยู ฮี่ฮี่ :กอด1:
-
โหห ถ้าแพ้ขึ้นมา ไม่อยากจะคิดอะ TT
-
หมอคินชนะอยู่แล้ววว ไม่รู้กันหรอว่าคินเค้าแอบไปฝึกฟันทั้งวัน 55555 :laugh:
-
เชียร์ เชียร์ เรามา เชียร์น้องคิน ;) สู้ ๆ :call: :call: :call:
-
ยูโคตรน่ารักเลยอ่า คินเป็นเนื้อคู่ยูด้วย อิอิ
-
อั๊ยย่ะ หมอคินสู้ๆ ชนะให้ได้นะคะ
-
ชนะอยู่แล้ว (มั๊ง) 5555 :-[
-
น้องหมอคิมสู้ๆๆๆๆๆ
:กอด1: :กอด1:
-
ชนะอยู่แล้ววว
-
น้องหมอสู้ๆนะจร้า
เปงกำลังใจนะ ชนะอยู่แล้ว อิอิ
-
หมอชนะยุ่แล้ววว o13
-
ไม่ว่าคินจะชนะ รึว่า แพ้ o18 o18
ยังไงยูก้อเป็นของคินอยู่ดี :m12:
ก้อเพราะเค้าเป็นเนื้อคู่กันนนนนนน :oni1: :oni1:
55555 เพื่อนยูเค้าก้อบอกไม่ใช่เหรอ 5555
แวะมา+เป็ด แฮปปี้วาเลนไทน์จร้าคนแต่ง
รอตอนต่อไปอยู่น๊าาาา :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
เตรียมพินไว้ให้น้องเค้าเลยพี่เอ้ยย!
ฮ่าๆๆๆ ไม่อยากจะบอกว่าติดฟรุ้ตนินจาเหมือนกันอ่ะ ฮ่าๆ
แล้วเวลาเล่นก็มีอาการตลอด ชนิดที่ไปนั่งเล่นในที่สาธารณะไม่ได้เลยอ่ะ
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ รออ่านอีกแปดสิบเปอร์เซ็นต์นะจ้ะ
-
น้องหมอต้องชนะอยู่แล้ว
สู้ ๆ เป็นกำลังใจให้น้องหมอคิน
:ped149: :ped149:
-
คินชนะแน่ๆ สู้ๆ
-
ต้องชนะสิ แต่เอาเวลาไหนไปฝึกเล่นล่ะ ก็มาเฝ้าหนุ่มยูตลอดนี่ :laugh:
-
:a5:
-
ร่วมด้วยช่วยเชียร์น้องหมอ :ped149:
-
เย้ย ทำไมมันสั้นงี้ล่ะ ไม่รู้จะว่าไงเลยอ่ะ
-
ท้ากันซะขนาดนั้นต้องชนะสิ :ped149:
-
คิน สู้ๆ :mc4: :mc4: :mc4:
-
น้องหมอ กะ พี่วิศวะ [4] – 80%
ตรึ้ง!
....มาแล้ว มันมาอีกแล้ว
ตรึ้งๆๆๆ!
...อ๊ากกกก น่ารำคาญโว้ยยยย ไอ้พวกไร้น้ำยา ไอ้พวกเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ ไอ้พวกด๋อย หอกเอ๊ยยยยย!!!
ยูเดินไปคว้าบีบีเครื่องน้อยที่อยู่ปลายเตียงข้นมากดอ่านข้อวาม ของไอ้เจ้าขอสเตตัสที่ว่า “รักพี่ยูเท่าฟ้า”
...สโลแกนมึงเหมือนสายการบินมาไอ้หมอ มึงไม่อาย แต่กูอายมากกกก
‘พี่ยู ว่างมั้ยค้าบ’ ...ไม่แหกตาดูเลยนะว่ากูขึ้นบีซี่อยู่ ไอ้โง่
‘ผมหิว ไปกินข้าวกับผมหน่อยนะ’ ...แล้วยังไง กระเพาะกูผูกติดกับมึงเรอะ
‘PING!!!’
‘PING!!!’
...นอกจากจะไม่แหกตาดูแล้วว่ากูขึ้นบีซี่อยู่ มันยังจะปิงมาอีก ฟายเอ๊ยยย
‘ไม่กินเว้ย’
‘ไปกินเพื่อนหน่อยสินะ’ ...อ๊ะ!ไอ้นี่ด้าน
‘พูดไม่รู้เรื่องรึไง โตแล้วนะมึงอะ อย่าทำตัวเป็นเด็ก’
‘ผมก็เด็กกว่าพี่ก็แล้วกัน’ ...ดูมันยอกย้อน
‘จะไปไม่ไปครับ พี่อยากกินอะไรผมเลี้ยงหมดเลยน้า ^ ^’
‘คิดว่าเอาของกินมาล่อแล้วกูจะไปรึไง’
‘คิดสิครับ’ ...เอ่ออออออ เจอคนแบบนี้ไปกูไปไม่ถูกเลยครับพี่น้อง
‘จีบกูมันไม่งายหรอกนะไอ้หมาน้อย’
‘หมอครับหมอ’
‘ก็มึงหน้าเหมือนหมา ต่อไปนี้กูจะเรียกไอ้หมาแทนไอ้หมอ’
‘หมาที่ไหนจะน่ารักเท่าผมครับพี่ยู’
‘ถุ๊ยยยย’
‘ไปไกลแล้วครับ สรุปว่าพี่จะไปกินข้าวกับผมมั้ย?’
‘งานกูเยอะนะหมอ การบ้านกองท่วมหัว กูยังไม่นอนเลยตั้งแต่เมื่อคืนเนี่ย’ ...ตอแหลจริงกู นอนเล่น pspชัดๆ
‘ครับ งั้นไม่เป็นอะไรก็ได้’
ยังไม่ทนที่ยูจะพิมพ์ตอบกลับไป ข้อความของน้องหมอก็เข้ามาอีก
‘หลังจากวันนี้ไปซักประมาณหนึ่งอาทิตย์ ผมจะไม่ว่างนะครับ พอดีเรียนหนักนิดหน่อย เรื่องกาแฟเดี๋ยวผมให้เพื่อนผมซื้อไปให้พี่นะ ที่ชื่อฟาสน่ะ จำได้ใช่มั้ย?’
‘อืม’ ...มึงไม่ต้องใส่ใจขนาดนั้นก็ได้นะ
‘นั่นแหละ ไม่เห็นหน้าผมอาทิตย์นึง พี่จะคิดถึงผมมั้ย?’
‘ไอ้บ้า!!!’ ...หยอดกูตลอด
‘พี่รู้มั้ย ผมไม่เจอพี่แค่ชั่วโมงเดียว ผมก็คิดถึงพี่จะแย่ แต่ผมก็ไปหาบ่อยๆไม่ได้ เป็นหมอมันเรียนนักนะพี่รู้ใช่ปะ เพราะงั้นผมดีใจนะ ที่ผมได้คุยกับพี่ตลอดแบบนี้น่ะ ถึงไม่ได้เห็นหน้า แค่นี้ผมก็ดีใจแล้ว’
‘เว่อร์’
ตอนนี้ยูเขินแทบบ้า ดีนะไอ้วิชที่เป็นเมทมันไม่อยู่ ไม่งั้นนอกจากเขินน้องหมอแล้ว ยังต้องมาเขินไอ้เหี้ยนั่นอีก
‘งั้นผมไปหาอะไรกินก่อนนะ พี่ทำงานก็อย่าลืมกินข้าวละ’
‘อืม’
ยูรู้สึกผิดอยู่ในใจเหมือนกันที่หลอกคินไปว่าทำงาน ทั้งๆที่ก็นั่งว่างอยู่แท้ๆ นอนกลิ้งไปกลิ้งมาได้ไม่นาน ก็เอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา
‘หมอ’
‘ครับ ^^’
‘กูอยากกินอาหารญี่ปุ่น’ หน้าแดง แดงมาก ถ้าหมอเห็นต้องทนไม่ไหวแน่ๆ
‘ผมรู้จักร้านอร่อยๆนะ’ และตอนนี้หมอก็ยิ้มแก้มแทบฉีก
‘เตรียมเงินไปเยอะๆด้วยละ กูแดกเยอะนะจะบอกให้’
‘ให้ผมเลี้ยงพี่ตลอดชีวิตยังได้เลยครับ’
พี่ยูเอาหัวโขกหมอน ...ไอ้หมอ ไอ้บ้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
***********************************
ณ ลานประลองยุทธ์เกมฟรุ้ทนินจา
“พี่รู้จักผมน้อยไปซะแล้ว ไม่ว่าเรื่องเกมผมก็ไม่เคยแพ้ใครนะ!” หน้าตาหมอยามนี้ แม่งโคตรกวนบาทา รุ่นพี่หน้าหล่อทั้งหลาย อยากจะถวายให้เป็นรอยบนหน้ามันเหลือเกิน
“หยุดเห่าไปเถอะไอ้หมา!! มึงชนะกูให้ได้ก่อนเถอะ!!!” เนศชี้หน้า ลูกผู้ชาย ฆ่าได้หยามไม่ได้เว้ยยยย
“หึๆๆ” ยั๊งงงงง มันยังไม่หยุด
ไอ้กานยืนไอ้แพทให้ไอ้หมอเครื่องนึง ก่อนที่หมอจะบรรเลงฟันผักฟันหญ้า โดยมีพวกรุ่นพี่สุมหัวกันเป็นวงกลมล้อมรอบโต๊ะหินอ่อน บรรยากาศเงียบ...มีเพียงแต่เสียงในเกม...
ในขณะที่สกอร์มันเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ จนมันนำไอ้วิชมือวางอันดับสาม และก็แซงยูที่เป็นอันดับสอง ใจทุกคนมันก็เริ่มตุ้มๆต่อมๆ
พี่ๆทุกคนจะเสียหน้า โดนเหยียบย่ำศักดิ์ศรีจากไอ้เด็กเรียน โดนด่าว่าป๊อด ไร้น้ำยา เหยียบขี้ไก่ไม่ฟ่อ ต่างๆนาๆ และต้องโดนตราหน้าว่าขายเพื่อน(ไม่ใช่แระ)
พี่ยูต้องเสียพิน เบอร์โทร อีเมลล์ MSN ทุกๆอย่างให้หมอคินมั้ย??
อีกห้าร้อยกว่าแต้ม...ทุกคนแทบจะลงไปชัก...และแล้ว...ก็...จนด้ายยยยยยยย
เป็นไปตามความคาดหวังของเจ้าตัว พี่ยูค้าบบบบบ น้องคินชนะแล้วน้าาาาาา
...เยสสสสสสสสสส ชนะแล้วว้อยยยยยย เกร็งซะเยี่ยวเหนียวไปหมด
ก็เอวังประการละชะนี้แล
TBC,,,,,
นี่ตัวเองงงงงง คิดว่าเค้าจะให้หมอแพ้เหรอ ไม่มีทางหรอกนะ
พอดีเค้ากลัวตัวเองไม่อ่านนิยายเค้า ก้ากกกกกก
นิยายเค้าแต่ละตอนมันน้อยเค้าเข้าใจ :o12:
ขอบคุณสำหรับคอมเม้นค่ะ :3123:
-
ทันเม้นเเรกไหมมมมมมม
จิ้มมมมม
-
กริบกรี๊วววว
สุดท้ายหมอก็ได้ทุกอย่างของโยมา รวมทั้งหัวใจด้วยย :-[ :-[ :-[
-
เฮ้ยหมอ นายเจ๋งว่ะ o13
จีบตรงๆ รุกขนาดนี้ อีกไม่นานน่าจะสมหวังแระ
พี่ยูน่ารักอ่า มีขง มีเขิน :impress3:
-
หมอน่ารัก ยูน่ารัก
รีบต่อนะคะคนเขียนที่น่ารัก :กอด1:
-
พี่ยูก้อเริ่มจะชอบน้องหมอและอ่ะดิ
-
คิดว่าได้พิน MSN ......
แล้วคิดจะได้หัวใจพี่ยูด้วยเหรอ
เหอะ ยาก อดทนต่อไปน้องหมอ ^^
-
เห็นมั้ยยย น้องหมอชนะอยู่แล้ววว
-
น้องหมอสู้ๆ :mc4:
-
มันต้องอย่างนี้สิน้องคิน เยี่ยมมาก ๆ
-
น่ารักอ่ะ :-[ พี่ยูไม่ง่ายนะน้องหมออออออออ :z1:
:pig4: ค่า
-
เฮ้ยยย ชอบอ่ะ กร้ากกกกกกก รอดูฉากไปกินอาหารญี่ปุ่นด้วยกันอยู่น๊าา :impress2:
-
หมอคินเก่งมากๆๆๆๆๆๆ :a2:
-
ร้ายมาก คุณหมอ เทพสุดๆ
-
น้องหมอน่ารักอ่ะ
-
:กอด1:
-
ไม่ต้องเล่นตัวแล้วยู เด็กมันน่ารักขนาดๆ เอาๆไปเถอะ :laugh: :laugh: :laugh:
-
น้องหมา เอ๊ยน้องหมอ น่ารักมาก
จีบพี่ยูได้น่ารักกกกก :impress2:
พี่ยูก็น่ารักมากค่ะ คือแบบอ่านไปฮาไป
นึกถึงคนที่หน้าตาน่ารักมาก แต่ปากหมาฮ่าๆ
ชอบนายเอกที่เอ๋อๆสมองช้าๆแต่ปากหมาๆ
เวลาได้อ่านแล้วจะเกิดความเอ็นดูขึ้นมาเลย
พระเอกก็น่ารักค่ะ โดยรวมๆชอบมาก
ฮาอ่ะ ชอบเพื่อนๆกับยูเวลาอยู่ด้วยกัน
รออ่านต่อค่ะ
เป็นกำลังใจให้ :กอด1:
-
พี่ยูก็มีใจให้น้องหมอแต่อายชิมิ
:L2: :L2:
-
:interest: :interest: :interest:
-
โธ่ เลยไม่ได้เห็นลีลาน่าสงสารของหมอเล๊ยยยยย
แบบนี้พี่ยูก็เป็นลูกไก่ในกำมือหมอไปแล้วสิเนี่่ยะ โธ่ ๆ ๆ ๆ
-
หุหุ ในที่สุดพี่ยูก็ต้องให้ พิน อีเมล์ เบอร์โทร msn กับน้องหมอสุดหล่อ
ฮ่า ฮ่า เริ่มชอบน้องหมอแล้วใช่ไหมหล่ะ
-
ชอบจัง ชอบจัง แนวนิยายรักนักศึกษา
อ่านลุคของยูหน้าแจจ๋าลอยมาเลยอ่ะ
เป็นกำลังใจให้คนแต่งนะคะ^^
-
น้องหมอนายแน่มาก o13
-
อ่านแล้วโคตรเขินเลย
หมอมันเสี่ยวขั้นเทพจริงเว้ยเฮ้ย
ไม่ไหวแล้วคนแต่งจะชักตายอ่ะ
อ่านไปแล้วกล้ามเนื้อไซโกมาติคัสเกิดอาการเกร็งค้างไม่สามารถหุบยิ้มได้
อร้ายยยยย น่ารักอ่ะ ไม่ไหวแล้วววววว
-
น้องหมอชนะขาดลอย :z2:
-
น้องหมอน่ารักอ่า :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[
-
น้องหมอน่าาัก อ็าา :o8: :o8: :o8: :o8:
-
5555+เขิลแทนอ่า :-[
อ่านเรื่องนี้แร้วคิดถึงตัวเองมร๊าก :o8:
เพราะมีรุ่นน้องมาจีบด้วย อร๊ายยเขิลง่ะ :-[
จิงๆนะแรกๆก้อม่ายคิดแต่พอมาง้อมาหยอด :impress2:
ทุกเม็ดมันก้อเผลอรักไปเหมือนน้องยูจังที่เผลอรักหมา เอ้ย หมอคินไง :impress2:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
น่ารักมากกกกก :o8:
-
น้องหมอเจ๋ง
o13 o13
-
อีพี่ยูแอบเขินนนนน :m20:
-
o13 o13 o13
55555+น้องหมอก้อชนะจนได้
ว่าแต่พี่ยูก้อแอบสนใจใช่ป่ะล่ะ
เเหม ๆ ยอมไปกินข้าวด้วยแล้วนี่น่า^^
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
บอกตัวเองซ้ำๆ 'อย่ากดเข้ามาๆ' :z3:
เป็นไงล่ะติดเลยเห็นไหม ค้างด้วยยยยยยย ! :เฮ้อ:
>< น่ารักอ้า ชอบบบบบบบบบ >< :กอด1:
-
น่ารักทั้ง 2 คนเลยครับ
เป็นกำลังใจให้คนแต่งมาอัพนิยายอย่างสม่ำเสมอนะครับ
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
มัน มัน มัน มันน่ารักมากกกกกกกกกก :laugh: :laugh: :laugh:
-
ความสม่ำเสมอ (กาแฟ) ไม่มีตก แถมมาหยอดลูกอ้อน ให้พี่ยูคิดถึงแบบนี้อีก
อนาคตมีสามี (เด็ก) จะไปไหนเสียล่ะ :impress2: :impress2:
-
:-[ น่ารักสุดๆ
-
สู้ต่อไปหมอคิน พี่ยูอยู่แค่เอื้อมล่ะ
-
สนุกดี พี่ยูน่ารักมาก :z2:
-
ตอน5 หน้า9 :z2:
-
มารอคะ :กอด1:
-
ปูเสื่อรอเตรียมยึดพื้นที่ฮะจุดนี้ ฮ่าๆๆๆ
-
รอ อิอิ
-
รอด้วยคน เขียนคงกำลังพิมอยู่ :z2: :t3: :pig2:
-
น้องหมอ กะ พี่วิศวะ [5]
เช้าวันหนึ่ง อากาศดี๊ดี กลุ่มเซเลปของพี่ยูได้นั่งเล่นรอเวลาไปเรียนคาบเช้าอยู่ที่มาหินที่เดิมหน้าตึกวิศวะ
“เพื่อนๆครับ กูได้ข่าวมาครับ” ไอ้วิชที่เดินเข้ากลุ่มมาเป็นคนสุดท้าย พูดประโยคนี้ออกมาพร้อมกับรอยยิ้มชั่วๆของมันเวลามันกำลังมีแผนเลวๆอยู่ในหัว
“ข่าวอะไรของมึง??” เนศย้อนถามถาม
“เมื่อวานนี้ สายสืบของกูรายงานมาว่า มึงเลยไอ้ยู ไปเดทกับไอ้หมาคินมาใช่มั้ย??” หลังจากพูดประโยคนี้จบไป ไอ้วิชยิ้มราวกับประหนึ่งเป็นผู้ชนะ ทั้งๆที่มันก็แค่เสือกเรื่องของเพื่อนตัวเองเท่านั้น
ยูมองหน้าเพื่อนรักตาโต ปากสีแดงนั่นพงาบๆ ขึ้นลงสองสามที ก่อนจะถามกลับ “มะ..มึงรู้ได้ไง??”
“ว๊ายยยย ตายแล้วววว คุณขาาาาาา” ไอ้กานออกอาการแต๋วแตกจนน่าถีบ
“ไหนมึงบอกว่าขาอ่อนก็ไม่ได้เห็นไง นี่มึงให้น้องมันเห็นไปถึงไหนแล้วห๊ะไอ้ยู แม่งชิงสุกก่อนห่ามเรอะมึง” ไอ้ดิศนี่แม่งก็เว่อร์ซะเหลือเกิ๊นนนนนน
“ส้นตีนแหนะไอ้พวกเหี้ย!!! กูแค่ไปกินข้าวกัน ไม่ได้ไปเอากัน เก็บปากไว้แดกขี้ไป๊!!!”
“ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก” ฮากันถ้วนทั่ว บอกแล้วว่าพวกมันชอบแกล้งยูกิที่สุด เพราะพวกมันก็รู้อยู่แก่ใจว่า เพื่อนรักคนนี้ ไม่ง่ายขนาดนั้น
“แต่แหม๊~ไอ้หมอมันก็เจ๋งเว้ย ที่สามารถให้คนแบบมึงไปด้วยได้ มันทำไงวะ?” เนศถาม
“ก...ก็....” ยูกลอกตามองหน้าเพื่อนสี่คนที่กำลังจ้องหน้าคาดคั้นความจริงจากตัวเองอยู่
“กะ ก็เหี้ยอะไรของมึง?!” เนศเร่ง
“ไม่รู้โว้ยยยยย!!” ยูเอามือปิดหูก้มหน้าลงกับโต๊ะ ตอนนี้รู้สึกเกลียดหน้าพวกมันมาก แม่ง...
“นี่ไอ้ยู มึงอย่ามาทำปัญญาอ่อน” วิชดันหน้ายูให้เงยขึ้น เอาสองทั้งสองมือประกบแก้มเอาไว้ จนปากแดงๆนั่นยื่น
“กูรู้ว่ามึงรู้อยู่แก่ใจว่าทำไมมึงถึงไป พวกกูทุกคนลองคุยกันดูแล้วนะ กูว่าไอ้หมอมันก็โอเคดี พวกกูให้มันผ่านเข้ามาจีบมึงได้ แปลว่าพวกกูยอมรับในตัวมัน 30% แล้วนะ” ไอ้วิชร่ายยาว
“เออ กูว่ามันก็เอาใจใส่มึงดี ขัดใจมึงรึก็ไม่ ทั้งๆที่มึงเอาแต่ใจตัวเองจะตายไป” กานดีดหน้าผากยู
“พวกกูว่า มึงน่าจะลองเปิดใจให้ไอ้หมอหน่อยนะ” เนศยกมือขยี้จนผมบ๊อบของยูยุ่งไปหมด จนเจ้าตัวต้องยกมือขึ้นมาลูบๆให้ผมมันเข้าที่
“พวกมึงก็น่าจะดูออกว่ามันไม่ใช่เกย์ กูไม่อยากคบกับคนที่ไม่ใช่เกย์อีก พวกมึงก็รู้” ยูกัดปากแดงๆนั่นข่มอารมณ์ตัวเองเอาไว้
“กูว่ากูเชื่อใจไอ้หมอมันนะ มึงต้องเข้าใจว่ามันไม่ใช่ไอ้เหี้ยแซน” กานลูบหลังเพื่อนตัวเล็กเพื่อเป็นการปลอบโยน
“หรือถ้ามันทำกับมึงเหมือนไอเหี้ยนั่น พวกกูจะกระทืบมันให้ตายคาตีนกูเลย” ดิศพูดด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม มือก็ลูบผมหน้าของยูอย่างอ่อนโยน
ยูอมยิ้ม แล้วพยักหน้าหงึกๆ เป็นเชิงว่าเข้าใจในสิ่งที่พวกมันพูด “ขอบคุณพวกมึงจริงๆนะ”
“นั่นไง พูดถึงหมอ หมอก็มา ให้เหี้ยนี่ตายยากจริงๆ” สิ้นคำพูดไอ้วิช พี่ยูของเราหันไปมองทันที ภาพที่เห็นคือไอ้หมอถือแก้วกาแฟมาพร้อมกับรอยยิ้ม พอเห็นว่ายูหันไปมองหมอก็โบกมือทักทายไป
....ไหนมึงบอกว่าจะไม่ว่างอีกหนึ่งอาทิตย์ไงไอ้หมอ!!
“อะ” น้องหมอยื่นแก้วกาแฟให้เป็นปกติมากๆ แต่พี่ยูกลับจ้องหน้าน้องหมอของเรา ก่อนจะถามว่า
“ไหนมึงบอกว่าจะไม่ว่างไปอีกอาทิตย์ไงไอ้ตอแหล” คำด่าช่างกรีดแทง
“อ๋อออ พอดีผมมีเรียนบ่าย เลยแวะอากาแฟมาให้พี่ก่อน เดี๋ยวผมก็ไปละ แบบว่า...อยากเห็นหน้าก่อนไปเรียนอะ” ^^
....นี่มันจงใจมาหยอดกูใช่มั้ย
“โหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหห”
“พวกพี่อิจฉาอะดิ!” น้องหมอหันหน้าไปเยาะเย้ย
“ถุ๊ย! หล่อๆอย่างกูมีมาไม่ขาดหรอกเว้ย!!” ก็จริงของไอ้วิช แม่งเจ้าชู้ตัวพ่อ คลำดูไม่มีหาง แม่งก็เอาหมดแหละ
“ระวังจะเป็นเอสด์ตายซักวัน”
“มึงไม่ต้องมาสั่งสอนกูไอ้หมอ มึงรู้จักถุงยางมั้ยห๊ะ! ถุง-ยาง!!!” พูดพลางควักถุงยางออกมาจากกระเป๋าเงินหนึ่งอัน ยื่นใส่หน้าน้องหมอ ไม่ว่าเมื่อไหรน้องหมอก็ยั่วอารมณ์ไอ้วิชได้ตลอดเวลา
น้องหมอมองไอ้วิชอย่างเหนื่อยหน่าย ก่อนจะหันหน้าไปหาพี่ยูแล้วยิ้มอย่างเคย “พี่ยูผมต้องไปละนะ ต้องไปเตรียมตัวก่อนเรียนกับเพื่อนก่อน”
“เอ้อ....ตั้งใจเรียนนะ” พูดไปก็เขินเหมือนกันนะเนี่ย แต่เพื่อตอบใจน้ำใจเล็กๆน้อยๆของมันซะหน่อย
น้องหมอไม่อยากจะเชื่อหูตัวเอง พี่ยูพูดว่าอะไรนะ ตั้งใจเรียนนะ
....โฮกกกกกกกกกกกก พี่ยูคร้าบบบบบบบบบบบบ
“ครับผม แล้วผมจะบีหานะ” พูดไปน้องหมอก็อมยิ้มไป พี่ยูตอนนี้น่ารักชิบห่อง
“พูดเสร็จก็รีบๆไปสิวะ มองหน้าเพื่อนกูอยู่นั่น พวกกูก็ต้องไปเรียนแล้ว หลีกๆ” วิชผลักไหล่น้องหมอแล้วเดินลากไอ้ยูตามออกไปพร้อมพวก
....วันนี้เป็นวันเฮงของน้องหมอจริงๆ โฮ๊ะๆๆๆ
**********************************************
‘พี่จะให้ผมไปรับที่ไหนครับ’
‘รอหน้าหอ’
‘คร้าบบบ ^^’
คินยืนรออยู่หน้าหอ ก็ไม่เข้าใจว่า ทั้งๆที่อยู่หอเดียวกัน ทำไมไม่ให้ไปรับที่ห้องนะ แต่ก็ช่างเถอะ
ว่าแล้วยูก็เดินลงมา วันนี้ยูแต่งตัวเสื้อยืดสีขาวเรียบๆ กางเกงขาสั้นสามส่วนลายสก๊อตสีเทา รอเท้าแตะ
....น่ารักอีกแล้วครับพี่คับ งื้ออออ
“มองทำไม??” ตั้งแต่เดินออกมาจากหอจนเดินมาหยุดยืนตรงหน้า ไอ้หมอคินยังไม่หยุดมองซะที แถมไม่พูดไม่จาอะไรด้วย ก็นึกว่ามันหัวใจวายไปซะแล้ว
“น่ารักอ่า...” หมอเพ้อไปแล้ว ก๊ากกกกก
พลั่ก!! โดนตบหัวโดยฝ่ามือพี่ยู
“เพ้อเจ้อแล้วมึง!!!” ด่าไปแต่ปากก็อมยิ้มอยู่นะคุณพี่
“ก็เพ้อจริงๆนี่ พี่ทำผมเพ้อจริงๆนะ” ลูบหัวตัวเองป้อยๆแต่ก็ยังป้อพี่ยูไม่หยุด
“วันนี้กูจะได้แดกมั้ยอาหารญี่ปุ่นเนี่ย” ยูเดินหนีสายตาของคินเพื่อที่จะไปขึ้นรถของคินอีกทาง
....ไอ้เด็กนี่อัตรายกับอารมณ์กูจริง
พอถึงร้านอาหาร ที่พี่ยูพูดไว้ว่ากินเก่ง เทียบกับไอ้หมอไม่ได้เลยแม้แต่น้อย มันกินเอาๆยัดเอาๆ
เหมือนอดอยากมาซักสิบชาติ หลับหูหลับตากินๆๆๆๆ
“มึงไปอดอยากมาจากไหนวะหมอ?” รุ่นพี่อดถามไม่ได้
“ผมก็กินแบบนี้ประจำแหละ พี่กินน้อยไปรึป่าว เดี๋ยวผอมนะ แค่นี้ก็ผอมจะแย่แล้ว อะ..กินเข้าไปเยอะๆนะ ผมชอบคนมีเนื้อเยอะๆ” แล้วก็คีบซูชิมาไว้ในจากยูสามสี่ชิ้น ก่อนจะยิ้มให้แล้วก็หันไปโม่ต่อ
....อยากจะบอกว่ากูอิ่มแล้ว กระเพาะมึงทำด้วยอะไรเนี่ยย
TBC,,,,,,
มาทีละนิดจิตแจ่มใส ฮิๆๆ
ส้มเขียนไปก็ง่วงไป :t3:
ทำงานไปแต่งไป เหนื่อยมากมายฮะ
พยายามปั่นจนขนตูดลุกชันที่สุดแล้วฮะ
ช่วงนี้รู้สึกร่างกายไม่ค่อยแข็งแรง แต่ก็พยายามแต่งให้
จะพยายามไม่ลงช้าไปมากกว่าสองวันนะฮะ
ต้องรอหมอคินเรียนจบก่อน จะให้มารักษาเจ๊หน่อย โฮ๊ะๆๆ
ขอบคุณสำหรับคอมเม้นค่ะ :L2: :กอด1:
-
มาแล้ว
-
เอาละเว้ยหมอ แนวโน้มดีมากๆ
พี่ยูเหมือนจะเริ่มปันใจแล้วรึเปล่า อิอิ
สู้ๆนะหมอ จีบให้ติดล่ะ
-
พี่ยูเริ่มใจอ่อนให้หมอคินแล้วซินะ :-[ :-[
-
เออหยอดเข้าไปหมอ
น้ำหยดลงหินทุกวันหินมันยังกร่อน
เสี่ยวใส่ทุกวันใจพี่ยูไม่กร่อนให้มันรู้ไป ฮ่าๆๆๆๆ
-
มารอนะค๊าบบบบบบบบ
-
:m20:นักเขียนรักษาสุขภาพด้วยนะค้า เพราะพี่หมอต้องดูแลพี่ยู ไม่ว่างมาแลดูเราแน่เลย
-
คินนายร้ายมากในที่สุดก็เอาพินมาจาได้ อิอิ
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
:-[
-
เย้มาต่อแล้ว
หูยหมอคิ๊นนนนน ท่าทางจะหลงจริงอะไรจริง
ยูน่ารักโครต
-
ชอบๆ มาต่อเร็วๆ นะค๊าฟ
-
น้องหมอคินชนะจนได้ 55555 เเละเเล้วก็เลยได้พินของพี่ยู ><
ตอนนี้ทั้งสองคนดูหวาานขึ้นน้าา ยูเริ่มเปิดมากขึ้นเเระ
น้องหมอสู้โว๊ยยย!!! o13
-
หมอคินน่ารักอ่ะ :-[
-
ยูวววว รับรักไปเลยยย
แล้วเหี้ยแซนคือใคร
-
น้องยูเริ่มหวั่นไหวแล้วล่ะสิ
-
ยูๆๆๆๆๆๆ รักหมอสักทีน้าาาาาาาาาาาาาาาาา
-
พี่ส้มมมมมมมมม น้องหมา เห้ย น้องหมอน่ารักเนอะ
อยากรุความหลัง ของพี่ยูจังแต่ยังไม่เอาอ่า มาขัดตอนน้องหมอ มิดีๆๆ
อิอิ
-
น้ำหยดลงหินทุกวันมันยังกร่อนนับประสาอะไรกับใจคน
พี่ยูใจอ่อนเร็วๆน้าาาาา
เค้ารออ่านอยู่ ฮ่าๆๆ
น้องหมอก้น่ารัก มาหยอดบ่อยไปไหมมมมม>O<
ดีในจที่คนเขียนมาต่อค่ะ
-
หมอคินกับพี่ยูน่ารักมากกกกกกกกกกกกก :m3:
คนแต่งดูแลสุขภาพด้วยนะครับ :กอด1:
-
อุ้ยๆๆๆๆเหมอคินน่าร๊ากอ่า :-[
สงสัยคำนนี้จะเปนจริงนะ :z13:
ตื้อเท่านั้นที่ครองโลก :mc4: วะ ฮ่าๆๆๆๆ :laugh:
-
น่ารักตลอด ><
-
หมอคินน่ารักอ่า รักพี่ยูมากๆนะรู้ป่าว อย่าหลอกพี่ยูนะ :กอด1:
-
ชางมินมาจากไหนอ่ะ
แล้วเหี้ยแซนคือใครนิ
-
ยูเริ่มเปิดใจให้หมอคิมแล้ววอ่ะดิ >,< :haun4: :haun4: :call: :call:
-
:กอด1:อิๆๆๆๆน้องหมอน่ารักมาก
-
น้องหมอ สู้ๆ นะ หยอดไปเรื่อยๆ เดี๋ยวพี่ยูก็ใจอ่อน :laugh:
-
น่ารักอ่าาา
:impress2: :impress2:
-
หมอโดนยูด่าแก้เขิน ทนไม้ทนมือดีนะหมอ เอ้า เพื่อนๆ ช่วยกันดันเข้า จะได้รักกันไวๆ :กอด1: :กอด1:
-
:z2: :z2:
น่ารัก รอวันที่เค้าจะรักกัน
-
ยูน่ารักจริง ๆ :-[
-
คืบหน้าไปเรื่อยแล้ว ถึงว่าทำไมเพื่อน ๆ หวงยูเพราะเคยมีคนไม่ดีมาทำร้ายจิตใจน้องยูนี่เอง
น้องหมอเก่งจริง ๆ
-
เอาใจช่วยน้องหมดละกัน
-
ใกล้เข้าไปอีกนิดแหละ :L2:
-
น้องหมอเป็นคนที่โชคดีจริงๆ
ได้ผู้สนับสนุนวีไอพีแบบเพื่อนพี่ยูด้วยแล้ว
พี่ยูรอดยาก5555
-
น้องหมอ รุกๆๆๆ พี่ยูจะใจอ่อนล่ะ
-
ชอบๆเรื่องนี้มาม่าคงยังไม่มานะ :angry2:
-
น้องหมอคินเจ๋งไปเลย
ปล.ไม่มีมาม่าใช่ไหม๊ เค้าไม่ชอบมาม่า
-
:impress3: :impress3:น่ารักดีเนาะะะ
พี่ยูกะหมอคิน
-
พี่ยูน่ารักเนอะทำเอาหมอคินเพ้อไปแล้ว
-
หมอคินสู้ๆ
-
พึ่งเข้ามาอ่านพี่ยูกับพี่หมอน่ารักดีอ่า ^^
มาต่อเร็วๆน้าาา~
-
น้องหมอนี่ น่ารักแบบอึนๆดีอ่ะ
-
o13เกิดอะไรขึ้นใยอดีตตอย่าไปสนสนปัจจุบันดีกว่าาาา
-
น่ารักอ่ะ ทั้งคู่เลย
-
:impress2: สองคนนี้น่ารักมากมาย
-
น้องหมอมีพี่ยูเป็นยาชูกำลัง! 55
ยูดูน่ารักจังนิ โชคดีที่เพื่อนๆ น่ารักนะ ช่วยลุ้นให้ตลอดๆ
ขอบคุณ และรออ่านต่อจ้า
-
โถ่คิดว่าอัพเเล้วซะอีก o22 :z3:
-
น้องหมอ กะ พี่วิศวะ [6]
ถามว่าฟาสเพื่อนคินหน้าตาเป็นยังไง
ตอบได้เลยว่าดีมาก มากจนไม่น่ามาเรียนวิศวะ
ฟาสเป็นผู้ชายตัวสูงประมาณ 177 ซม. รูปร่างผอมเพรียว
ผมตรงยาวประบ่า ตาโตดุๆ จมูกโด่งๆ ปากบางสีชมพู ผิวขาว
มีฝาแฝดหนึ่งคนคือ วาด หน้าตาเหมือนกันยังกะแกะ
แต่คนละเพศ วาดเปนแฝดน้องเรียนอยู่คณะเดียวกับคิน
ฟาสเป็นน้องรหัสพี่วิช
และอย่าบอกใครไปนะ....ว่าสองคนนี้แอบบมซัมทิงกันอยู่ววว
=============================
ฟาสนอนกลิ้งอยู่บนที่นอนในหอ
กำลังอ่านการ์ตูนเรื่องโปรดที่เพิ่งจะถอยมาสดๆร้อนๆ
Yellow Dimonds in the light
And we’re standing side by side
And your shadow crosses mine
What it takes to come alive
ฟาสหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู เบอร์คุ้นเคย โทรมากวนกูประจำ ไอ้พี่วิช
“ครับ”
(เห้ย มึงอยู่ไหนวะ) คำทักทายพี่โคตร...เลยอะ
“ผมก็อยู่ห้องผมสิ พี่จะให้ผมไปไหนละ ผมไม่ได้มีสาวๆเยอะอย่างพี่นี่”
(ไอ้เหี้ยนี่กวนตีนกูละ)
“ผมไม่ได้กวน ผมก็พูดของผมอย่างงี้แหละ มีธุระอะไรว่ามา”
(ไปกินข้าวกันกูหิว) หืมมมมมมม
“......................”
(จะไปไม่ไป?)
“อ่าครับๆ ไปก็ไป”
จริงๆก็ใช่ว่าไม่อยากไปหรอกนะ แต่พูดตามตรงวันนี้ไม่ค่อยอยากเห็นหน้าเลย
แล้วทำไมไม่ชวนเดอะแก๊งไปวะ มาชวนตูทำไมเนี่ยยยย
(เดี๋ยวกูไปรับที่ห้องละกัน)
“ครับ”
***************************************
หลายวันก่อน น้องรหัสและพี่รหัส ได้จัดงานเลี้ยงขึ้นมาที่ผับแห่งนึง
คนเยอะมากจนต้องปิดผับกันเลยทีเดียว
เนื่องจากเป็นวันเกิด เกิดอะไรน่ะเหรอ? เกิดอยากจะแดกไง
แน่นอนว่าเหล้า เบียร์ ไวน์ เหล้าขาว เพียบบบ
ยาดอง หรือแม้แต่เหล้าต้มมันก็หามาได้
“ไม่เมาไม่เลิกโว้ยยยย” เสียงรุ่นพี่คนหนึ่งในคณะ ตะโกนพร้อมกับชูแก้วเหล้าขึ้นสูง
เวลาก็ล่วงเลยไปเรื่อยๆ พี่รหัสวิชกะน้องรหัสฟาสก็นั่งข้างกัน
คุยเม้ามอยตบหัวเล่นกันไปเรื่อย
สภาพทุกคนในวงเมาหยั่งหมา ไม่ใช่เมาธรรมดา
จะมีก็แต่ฟาสที่ไม่ค่อยเมา เพราะคอทองแดง กินเท่าไหรก็ไม่เมา
ดวลกะใครไม่เคยแพ้อะคิดดู
และภาระดูแลพี่รหัสที่เมาเหมือนหมาก็ต้องตกเป็นของรุ่นน้องคนนี้นี่แหละ
สันดานของไอ้วิช เวลาเมาเหล้าคือ แม่งเรื้อน
ดีนะที่งานนี้ไม่มีผู้หญิง แต่มันทำขวดโซดาแตกไปแล้วสามขวด
แก้วแตกไปอีกสองใบ
....ไอ้พี่วิชมึงจะเรื้อนไปไหน!!!!
“เห้ยพี่อยู่เฉยๆดิ จะตกเก้าอี้แล้วเนี่ย” ฟาสหันไปดึงพี่วิชให้ขึ้นมานั่งดีๆ เพราะไอ้พี่วิชหัวเราะไอ้พี่ดิศที่มันร้องเพลงสาวบางโพธิอยู่บนเวที จนหัวแทบทิ่มลงไปอยู่ที่พื้น
....นี่เมาเหล้ารึเมาเนื้อวะเนี่ย -*-
“ฟาสค้าบบบ พี่ปวดฉี่อ่าาาาาา” วิชเอาหัวพิงไหล่บางๆของฟาส ช้อนตาขึ้นมองหน้าสวยๆนั่นด้วย
“พี่ปวดเยี่ยวแล้วเกี่ยวอะไรกับผมละ ไปเองดิ ห้องน้ำอยู่โน่น” ฟาสดันหน้าคนตัวโตออก ก่อนจะชี้นิ้วไปทางห้องน้ำ
“ไปเป็นเพื่อนหน่อยดินะ” วิชขว้าข้อมือบางๆของรุ่นน้องไว้ก่อนจะลากไปด้วย ฟาสก็ได้แต่ถอนหายใจก่อนจะเดินตามไปอย่างช่วยไม่ได้
วิชเดินลากฟาสเข้ามาในห้องน้ำ แต่แทนที่จะปล่อยที่โถ กลับเดินเข้าไปในห้องน้ำแยกแทน
“เฮ้ยพี่ ทำไมต้องลากผมมาด้วยเล่า” พูดพลางขืนข้อมือออก แต่ทำไมแรงคนเมามันเยอะงี้วะ
“เออน่า ช่วยหน่อยดิ มึนไปหมดแล้วเนี่ย เผื่อพี่หัวทิ่มชักโครกไป มึงจะได้อยู่ช่วยกูไง” พี่วิชว่ายิ้มๆ ฟาสเลยหันหลังให้วิชโดนหันหน้าเข้าหาประตู แล้วหลับตา
“เสร็จยังพี่??” ฟาสถามเมื่อเห็นว่าเสียงเงียบไป แต่ก็ยังไม่มีเสียงตอบกลับมา เลยหันหน้ากลับไปดู ก็เจอกับไอ้พี่วิชระยะประชิด ยืนยิ้มให้ฟาสอยู่ “เสร็จแล้วไมไม่บอกวะ??” ฟาสทำปากขมุบขมิบ
“ว่าอะไรพี่ พี่ได้ยินนะ” หน้าไอ้พี่วิชตอนนี้แม่งโคตรไว้ใจไม่ได้อะ
“ก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่ เสร็จแล้วก็ไปเหอะพี่” ฟาสหันหลังหนีจะเปิดประตูออกไป แต่วิชเอามือมาดันประตูไว้ไม่ให้เปิดออกไป มืออีกข้างกอดเอวฟาสเอาไว้ แล้วเกยหน้าเข้ากับไหล่บาง
“พี่เมามากเลย พาพี่กลับห้องหน่อยดิ” ฟาสหน้าแดง ดึงมือรุ่นพี่ออกแล้วหันตัวกลับมา
“พี่จะทำอะไร???” วิชไม่ตอบ แต่โน้มในหน้าเข้าใกล้ใบหน้าสวยๆของฟาสมากขึ้น จนริมฝีปากประกบกัน ช่วงชิงลมหายซึ่งกันและกัน จูบย้ำๆ ซ้ำไปมาจนริมฝีปากนั้นแดงช้ำ
วิชผละออกมา แล้วยิ้มให้ฟาสที่กำลังหน้าแดงเม้มริมฝีปากของตัวเองอยู่ตรงหน้า “ปะ กลับห้องกัน”
วิชกุมมือน้องเดินออกมาจากห้องน้ำ แล้วเดินตรงไปที่โต๊ะ “เฮ้ย กูกลับก่อนนะ”
“กูกลับด้วย” ยูกระดกแก้วสุดท้ายก่อนจะเก็บของของตัวเองเตรียมตัวกลับ วิชแอบขัดใจเล็กน้อย แต่ฟาสกลับโล่งอกที่มีพี่ยูตามกลับไปด้วย
“ทำไมมึงไม่กลับกะพวกไอ้เนศวะ??” พอขับรถไปได้ซักพักนึง วิชก็ถามคนนั่งข้างๆ ก็คือยูนั่นเอง ส่วนฟาสก็นั่นอยู่หลังรถ มองข้างทางไปเรื่อยๆ
“กูจะกลับ มึงจะทำไมกู” ยูมองหน้าวิชอย่างรู้ทัน ....เหี้ยนี่ อย่าคิดว่ากูไม่รู้นะว่ามึงคิดจะทำอะไร
“ก็ไม่ทำอะไร๊” เกลียดจริงพวกรู้ทันนี่
พอถึงหอพัก ยูก็เดินขึ้นห้องไปก่อน ส่วนวิชก็เดินไปส่งฟาสที่ห้อง
ระหว่างทางที่เดินไปทั้งสองคนไม่ได้พูดอะไรกัน แต่วิชก็จูงมือน้องเดินไปด้วยกันตลอด
พอถึงหน้าห้อง วิชก็ปล่อยมือ
“พี่ไปแล้วนะ” ยกมือขึ้นขยี้ผมฟาสสองสามที แล้วก็เดินออกไป ฟาสก็เดินเข้าห้องอย่างงงๆ
ล้มตัวลงบนที่นอนทั้งๆที่ยังไม่ได้อาบน้ำ มองไปที่เตียงด้านข้าง ไอ้หมอหลับไปแล้ว
ตอนนี้ฟาสรู้สึกงงๆกับเหตุการณ์ที่ผ่านไป มันอะไรยังไงกันว่ะ มันเริ่มที่ตรงไหน
....ไอ้พี่วิชมึงทำเหี้ยอะไรเนี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
TBC,,,,
เอาพี่วิชกะน้องฟาสไปเสพก่อนเน๊าะ
ไอคู่นี้มันมายังไง เค้าก็งงๆอยู่
เห๊อะๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ :z1:
แถมมาอย่างร้อนแรงกว่าคู่หลักอีก ก๊ากกก ก ก ก ก
ขอบคุณสำหรับคอมเม้นค่ะ :กอด1: :L2:
อยากตอบคอมเม้นมั่งอะ เอาไว้หลังตอนนี้เค้าจะตอบมั่งนะ อิอิ
-
อะไรยังเนี่ยพี่วิช หึหึหึ :z1:
-
:กอด1:
-
กรี้ดดดดอิพี่วิชกับน้องฟาสสส :impress2:
-
คู่นี้ยังไงเนี่ยพี่วิชกับน้องฟาส
-
อุ๋ยๆๆ มีลุ้นอีกคู่แระ สนุกแน่งานนี้ อิอิ
รอตอนต่อไปนะคร๊าบบบบ
-
ไอ้พี่วิชแม่งกะมัดมือแล้วลากเข้าห้องงง ฮ่า ฮ่า
ร้ายกาจที่สวดเลยดีนะยูเพื่อนรักรู้ทัน กิกิ
มารความสุขเพื่อนแท้ ๆ
-
พี่วิชรุกเร็วไปไหมเนี้ย
อิอิอิ :pig4:
-
แห๊ม พี่วิชมาแรงน่ะเนี้ย
-
:impress2:
เพ่วิช.... นายแน่จริงๆ
-
โหๆ วิชมาแรงนะเนี่ย :o8:
-
คู่รองมาแรงแซงโค้งซะแล้ว
-
ว่าคินรุกเร็ว ออกตัวแรงแล้ว
มาเจอไอ้พี่วิชเข้าไปหมอคินเทียบไม่ติดสะเก็ดเล็บขบพี่วิชเลยอ่ะ
เร็วมากกกกกกกกกกกกกกกกกก แต่แอบชอบอ่ะ คึคึคึคึคึคึคึ
-
มาแรงแซงโค้งคู่หลักเลยนะนั่น
-
เอออะไรยังไงเนี่ย มาแย่งซีนพี่ยูกะน้องหมอคินไปได้ไง
พี่วิช แอบชอบน้องเค้าหรอออ น้องฟาสก็แลดูน่ารักไม่หยอกนะ กิกิ
นี่ถ้ายูไม่มาเป็นก้าง รับรองน้องฟาสเสร็จพี่วิชแน่ๆ วู้ววว
-
ว้าวๆๆ คู่นี้สุดยอดอ่ะ
เป็นกำลังใจให้คนแต่งต่อไปครับ
-
พี่วิชจะทำอารายยยยย ดีนะยูรู้ทัน :haun4: :haun4:
-
เพ่วิช สุดยอดลูกผู้ชายไทย ขายประกันเปล่าพี่ มาเร็ว เคลมเร็ว :laugh: :laugh:
มาทำให้น้องหวั่นไหว แล้วไม่จริงจังมีเคืองน่ะพี่ :angry2:
-
พี่วิช น้อง ฟาส
เค้าเริ่มชอบแล้วนะ อิอิ
พักคู่หลักก่อนก๊ได้ เพราะมีแววว่า คู่หลักถ้าจะไปกันได้ดี แต่ห้ามลืมพี่ยูกะน้องคินนะ
-
เพิ่งเข้ามาอ่านค่ะ สนุกๆๆ
รออ่าน
-
พี่วิชจะเคลมเด็กอ่ะ >~<
:-[
-
พี่วิชมาตอนเดียวได้จูบฟาสไปแล้ว
แต่คินมาน๊าน นาน ยังไม่ได้ไรเลย ฮ่าๆ
พี่วิชไวไฟมากก>O<
-
เพิ่งเข้ามาอ่าน...ช๊อบชอบอะ
น้องคินกับพี่ยูน่ารัก
ส่วนวิชนี่ออกตัวแรงส์มากๆ
+ 1 นะคะ
-
พี่วิชเร็วมากอ่ะ o13 o13
-
ฟาส&พี่วิช :impress2: ไวมากๆฮ่ะ ไวกว่ายูจังอีก >,,<
:pig4: นะคะ
-
พี่วิชมาแรงแซงทางโค้ง
o13 o13
-
คู่นี้อะไร ยังไง อยากรู้ๆๆ o18
-
คู่ นี้
รุ่นน้องมาแนว มึน น น
รุ่นพี่มาแบบ เจ้า เหล่
55555555555555555555
-
o13 o13 ชอบ !!!
-
:z1: คู่นี้มาแรงแซงทางโค้งงงงงงงงง
-
อุ๊ยๆๆๆๆ มีอีกคู่ :haun4: :haun4: :haun4: :haun4:
ลุ้นอยู่นะ อิอิ
-
จะว่าเมาก็ไม่ใช่เนาะ
คุยก็ยังรู้เรื่อง แถมขับรถได้อีก
เนียนมากนะ เพ่วิชชชชชชชชช
-
เชียร์พี่วิซจร้า
-
ไรว่ะ พี่วิชมาทีหลังไ้ด้จูบกะฟาสละ พี่ยูกะน้องคิน เมื่อไหร่จะจูบกันอ่ะ
-
มาแล้วอีกคู่ที่น่าติดตาม
วิชกะฟาสสสส :impress2: :impress2:
รอติดตามตอนต่อไป :pig4: :pig4: :pig4:
-
แหมพี่วิช มาเงียบๆ แต่แรงเนอะ
ไม่พูดไม่จา จุ๊บๆ อย่างเดียว เจ้าชู้ววววว จริงๆ
-
คู่นี้มาแบบมึนงง แต่ก็นะ :z1:
-
น้องหมอโดนเพื่อนแซงไปแล้วนะ... :laugh:
-
วิช นายรวดเร็วมากกกกกก
:o8: :o8:
-
พี่วิชช น้องฟาสสส :haun4: :haun4: :call:
-
:o8:พี่วิชแม่มมม เนียนมาก ไม่จูบราตรีสวัสดิ์ด้วยอ้ะ
-
วิชเนียนได้โล่ :z2:
-
แสดงว่าวิชต้องชอบฟาสแน่เลย สงสัยจะแกล้งเมาด้วย
-
แรงนะคะพี่
มาที่หลังแต่
แอบแรง :m26:
-
:pighaun:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
พี่วิชมาแรงเเละเร็วจริงจริ๊งงงงงง :impress2:
น้องฟาสก็น่ารัก >//<
ลุ้นคู่นี้กันต่อค่าาา ^^
-
กรี๊ดดดดดดดดดด :m3:
เร้าใจจัง หึหึ :oni2:
-
ยินดีต้อนรับคู่ใหม่อีกคู่
-
น้องหมอ กะ พี่วิศวะ [7]
หลังจากที่ไปส่งรุ่นน้องที่ห้อง
วิชก็เดินขึ้นไปอีกชั้นเพื่อไปที่ห้องของตัวเอง
เปิดประตูเข้าไปก็เจอยูยืนกอดอกกระดิกตีนอยู่หน้าประตูพอดี
สายตามองหน้าวิชยังกับจะแดกหัวเข้าไปอยู่ร่อมร่อ
“มองหน้ากูทำเชี่ยไร?” คนตัวสูงทำไมรู้ไม่ชี้ ถอดรองเท้าถุงเท้าไปเรื่อย
จนเดินเข้าไปในห้อง คนน่ารักก็ยังมองตามไปด้วย
“มึงทำอะไรน้องมัน??” สีหน้าคาดคั้นมาก
“ก็..ไม่ได้ทำอะไรนิ กูแค่ให้มันไปเป็นเพื่อนกู...”
“เอาเนื้อๆ กูเบื่อน้ำ”
“เออๆๆ ก็จูบไปแล้ว”
สิ้นสุดคำตอบยูเดินเข้าไปตบหัวไอ้เพื่อนตัวดีหนึ่งป้าป
“ไอ้เลือดเฮงซวยนี่มันน่าเอาออกจากหัวมั่งนะมึง!!”
“เหี้ย กูเจ็บ!!!”
“แล้วมึงไปจูบน้องเค้าทำไม มันเป็นน้องรหัสมึงนะเว้ย มึงนี่มันจริงๆเล้ย จะเจ้าชู้ก็เลือกคนหน่อยซิวะ”
“กู....”
“กูเหี้ยไร!!”
“กูไม่รู้เว้ยไอ้สัด!!”
....ปากมันสวยน่าจูบดี หน้าตามันก็สวยกว่าผู้หญิงบางคนอีก แล้วมันก็มึนๆน่ารักดี กูไม่รู้ว้อยยยยยยยย
“ถ้ามึงคิดจะจีบน้องมันจริงๆ มึงต้องเลิกซะไอ้นิสัยเจ้าชู้ของมึง กูสงสารน้องมัน”
“กูไม่ใช่เกย์”
“ไม่ใช่ แล้วมึงไปจูบน้องมันทำเหี้ยอะไร!!”
“ก็อยาก ปากมันน่าจูบดี” วิชยิ้มเมื่อนึกถึงตอนที่จูบฟาส ....แถมรสชาติก็ดีซะด้วย
“ไอ้ยิ้มเหี้ยๆแบบนี้นี่แหละ อย่านึกว่ากูไม่รู้นะ ว่าถ้ากูไม่มาด้วยมึงจะพาไอ้ฟาสไปไหน” ยูชี้หน้า
“หึ แสนรู้จังนะมึง” วิชยิ้มมุมปาก
“พอเลย คืนนี้มึงไปนอนคิดซะว่าจะเอายังไง ถ้ายังไม่ได้คำตอบก็ไม่ต้องไปยุ่งกะน้องมัน” พูดเสร็จยูก็หันหลังเดินไปที่เตียงถอดเสื้อผ้าออกเหลือแต่บ๊อกเซอร์แล้วล้มตัวลงนอนทันที
“เรื่องของตัวเองก็ดูแลด้วยเหอะมึง กูก็สงสารไอ้หมอมัน” พอยูโดนย้อนก็ลุกขึ้นมาเขวี้ยงหมอนใส่หน้าไอ้เพื่อนปากดี
“ไอ้เหี้ย!!!!” แล้วก็คลุมโปงหนีหน้าไอ้วิชทันที
....นี่มันโกรธหรือมันอายวะ
..................................................................
หลังจากพี่วิชโทรมา ฟาสก็นึกถึงเหตุการณ์นั้น
ก็ไม่ได้คิดอะไร พี่เขาคงจะเมาถึงได้มาจูบ
คงจะจำอะไรไม่ได้หรอกมั้งนะ
หารู้ไม่ ถ้าไอ้ยูไม่ตามกลับไปด้วย
น้องโดนแน่ๆ โดนงาบแน่ๆ
ก็เพราะเอ๋อๆแบบนี้ไง ถึงไม่ทันไอ้วิชมัน
คนเมาบ้าอะไรขับรถกลับเองได้สบายๆ
.
.
.
.
วิชยืนอยู่หน้าห้องฟาสอยู่พักนึงก่อนจะตัดสินใจเคาะห้องไป
ได้ยินเสียงรุ่นน้องบ่นอะไรงุ้งงิ้งอยู่ในห้องก่อนประตูจะเปิดออก
ฟาสมองคนตัวโตตั้งแต่หัวจรดเท้า
“โหพี่ แค่ไปกินข้าว แต่งซะเต็มเลยนะ”
ก็น่าถามหรอก พี่วิชแม่งเล่นซะเต็มที่
ยังกะจะไปเดินแบบ
“เรื่องของกู แล้วมึงแต่งตัวอะไรเนี่ย?” วิชมองน้องตั้งแต่หัวจรดเท้า
....หน้าตาดีซะเปล่า ฮ่วยยยยย
“เอ้า ก็พี่บอกว่าจะไปกินข้าวผมก็เลยขี้เกียจแต่งตัวใหม่ ชุดนี้แหละดีแล้ว กินเสร็จผมจะกลับมานอน” ฟาสพูดยิ้มๆ
“ใครบอกกูจะพามึงไปกินข้าวอย่างเดียว ไปแต่งตัวใหม่เลยมึง” วิชจับไหล่ฟาสให้หันกลับเข้าไปในห้อง แล้วจัดการรื้อค้นตู้เสื้อผ้า เอาชุดออกมาให้เรียบร้อย
“ใส่เสื้อตัวนี้ กับกางเกงนี่” โยนใส่ฟาส แล้วจัดการดันหลังไปที่ห้องน้ำ ทำท่าเหมือนจะเข้าไปด้วย
“เห้ยพี่ ไม่ต้อง ผมเปลี่ยนเองได้” ฟาสขวางประตูเอาไว้
“หึหึ” ไอ้คนตัวโตกว่ายิ้ม ซึ่งมันเป็นยิ้มที่โคตรจะเจ้าเล่ห์เลยเหอะ
....ให้เข้าไปอาจเสียตัวได้
“พี่รออยู่ข้างนอกเนี่ยแหละนะ แปปเดียว” ^^ ทำใจดีสู้เสือเข้าไว้
หารู้ไม่ ไม่ใช่ห้องน้ำก็เสียตัวได้ว้อยยยย
ไอ้หนูเอ๊ยยยยยย
TBC,,,
มาช้า และน้อย ทุกคนคงคิดแบบนี้ใช่ปะ กรั่กๆ
ช่วงนี้ยุ่งมากกกกกกกก งานท่วมหัวเลยค่ะ เลยไม่ค่อยมีเวลา
เช่นเคยค่ะ ขอบคุณสำหรับคอมเม้นมากๆนะค้า :กอด1:
เบื่ออีคู่นี้รึยังเอ่ย เราเบื่อมันแล้ว คิดถึงน้องหมอกะพี่ยูละ อิอิ
ติดตามกันต่อไปด้วยนะคะ :L2:
-
ไม่เบื่อจร้า น้องฟาสมันมึนดี
-
พี่วิชจะกินฟาสเร็วไปมั๊ย? :z1: :z1:
แหมๆๆๆๆ พี่ยูเขิลซะ น่ารักเชียว :-[
-
น่ารักอะคู่นี้ :-[ :-[ :-[
-
ไม่เบื่อหรอกฟาสน่ารัก
เเต่ก็คิดถงน้องหมอแล้วน้า
-
อร้ายยย
มาต่ออีกนะกำลังสนุก
ลุ้นคู้ฟาส วิช
-
อยากหาของเล่น....มันมีอยู่ข้างทาง
คนดีๆเว้นไว้บ้างเถอะไอ้วิช
-
กำลังสนุกเลยยยย รีบมาต่อตอนต่อไปนะ
อารมณ์มันค้างอ่ะ อิอิ
:impress2: :impress2: :impress2:
-
ค้างอย่างแรงงงงงง
รีบๆมาต่อเน้อ ^^
-
ฟาส คิดแต่เรื่อง :haun4: :haun4:
เหมือนข้อสอบไอ้ที่เป็นข่าว ถ้าคุณเกิดอารมณ์ทางเพศจะทำยังไง ??? :oo1: :laugh:
-
หึ หึ คู่พี่วิช นี่รุกเร็วกว่า คินซะแล้ววว o13 o13
หมอคินไปทำรัยอยู่ :z2: :z2:
รีบๆมาทำคะแนนได้ล่ะ^^ :กอด1: :กอด1:
-
ไม่เบื่อนะ แต่อารมณ์ มิค่อย จะต่อ
อิอิ
ไม่เปนไรเค้ารอได้
-
ค้างมั่กๆ :sad4:
-
พี่วิชชชเลิกเจ้าชู้เลยนะสงสารฟาสสส T.T ยังไม่เบื่อจ้าา :fire: :fire: :haun4: :haun4: :call:
-
วิชจะเจ้าเล่ห์ไปหนายยยยยยยยย :z3:
-
ไม่เบื่อครับ ชอบทั้ง 2 คู่เลย น่ารักอ่ะ
-
น่ารักทั้งคู่
-
:pig4: :pig4:
-
:z2: ถามว่าเบื่อคู่พี่น้องรหัสมั้ย ไม่เบื่อ ฮาบวกหื่นขนาดนี้เบื่อได้ไง คู่เอกอิหมอมันต้วมเตี้ยมต้องลุยๆแบบคุรองพี่วิดวะดิ
-
รอลุ้นน่ะเนี่ยๆ และอีกไม่นานฟาสอาจเสียตัวได้ 55555
-
วิชเลิกเจ้าชู้เหอะ :angry2:
-
พี่วิชห้ามทำน้องฟาสเสียใจนะ
ไม่งั้น :z4: :z4: :z4: :z4: :z4:
-
:z13: :z13:
จิ้มจองที่ก่อนค่ะ^^
-----------------------------------
เห็นพี่ยูแล้วใจละลาย ละลายยยย
คนอะไรปากโครตหมายังน่ารัก (สาบานว่านี่คือคำชม)
จริงๆก็คิดถึงน้องหมอแล้ว แต่ว่าคู่นีเค้าก็น่ารักกันดีค่ะ
พี่วิชชชชช ก็รู้ไงว่าไม่ใช่เกย์
แต่แค่ชอบผู้ชายใช่ไหม ก๊ากกกกกก :laugh:
-
จะมาคู่ไหนก็ได้ไม่เบื่อ แต่มาน้อยนี่สิ งอนแล้ว
-
:angry2: ไอพี่วิช เลือกฟาสแล้วใช่ไหม
คนเขียนจ๋า ไม่เบื่อซักคู่ ลุ้นทุกคู่เพราะแต่หล่ะคู่ไม่เหมือนกัน :impress2:
-
พี่วิชหื่นไปป่ะ.... :laugh:
-
วิชแกกะเนียนแต๊ะอั๋งน้องฟาสไปเรื่อยสิ
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
วิชแกไม่ค่อยหื่นเลยนะ
-
ฮ่า ฮ่า ตกลงวิชมันรู้แล้วใช่ไหมว่าจะเอายังไง
-
กรุ้มกริ่มสุดสุด..พี่วิชเนี่ย :เฮ้อ:
-
มาช้ายังดีกว่าไม่มา..... :z2: :z2: :z2:
มารอต่อไป..... :z10: :z10: :z10:
-
:impress2:
-
คู่นี้ก็น่ารักดี :impress2:
-
มารอตอนต่อไปน่ะคับ มาพรุ่งนี้เลยดีไหมๆ ก่อนที่จะไปประจวบ ขออ่านเรื่องนี้ก่อนไปนะครับๆ ^^
-
:o8:
-
รวดเร็วมากกก
-
หวังว่าวิชจะเลิกเจ้าชู้นะ สงสารน้องฟาส
-
อย่ามาทำเล่น ๆ กับน้องฟาสนะ :angry2: :angry2:
-
มารอตอน 8 :z2:
-
อยู่ไหนว้า
-
:z13: ไหนๆมารอ
-
:z13: :z13:
-
น้องหมอ กะ พี่วิศวะ [8]
และแล้วก็เข้าสู่วังวนแห่งการสอบบบบ
น้องหมออยากจิบ้า ไม่ใช่ว่าเรียนยากอะไร
แต่เพราะจะไม่ได้เจอหน้าพี่ยูสุดที่รัก(ช่างกล้า)
‘พี่คร้าบบบบบบบ’
‘เออ’
‘โห ตอบให้อ่อนหวานกว่านี่หน่อยดิ หน้าตาพี่ออกจะน่ารัก’
‘จะคุยไม่คุย แค่กูตอบก็ดีแล้วนะ เดี๋ยวปั๊ดลบพินทิ้งซะนี่’
‘อะจ๊ากกก ไม่เอานะครับที่รัก ฮี่ๆๆ’
พี่ยูนอนกลิ้งๆอยู่บนที่นอนเพราะเขินไอ้คำว่า ..ที่รัก ของน้องหมอเนี่ยแหละ
ใครจะรู้ว่าจริงๆแล้ว พี่ยูที่ว่าปากหมา อะไรนั่นน่ะ
แพ้ทางพวกคนปากหวานแล้วก็ขี้อ้อนที่สุด
แล้วไอ้หมอดันมีซะครบ เหอะๆๆ
‘จะสอบแล้วอะ ผมก็ไม่ได้ไปเจอพี่อีกแล้วสิ’ หมอหงอยเคยเห็นปะ?? ถ้าได้เห็นหมอยามนี้ บอกได้อย่างเดียวว่าหมอหงอย
‘คราวที่แล้วที่มึงบอกว่าจะหายไปซักอาทิตย์ มึงยังโผล่มาให้กูเห็นได้เลย’
‘โหยพี่ อันนั้นมันติวกับเพื่อน อันนี้มันสอบนะครับ แยกแยะหน่อยสิครับ’
....ห๊ะ!! มึงเข้าใจอะไรผิดปะ??
‘เข้าใจผิดแล้วมึง อันนั้นน่ะ กูประชดหรอก ควาย’
‘อ้าวเหรอ อิอิ โหพี่ ผมจีบพี่มานานแล้วนา เมื่อไหรจะยอมตกลงปลงใจกับผมซะทีคร้าบ’
‘นานห่าอะไร แค่เดือนสองเดือนเนี่ยนะ กูบอกแล้วไงว่าไม่ง่ายขนาดนั้น’
‘เหรอ แต่เหมือนผมรู้จักพี่มาน๊านนนนาน สงสัยชาติที่แล้วเราคงจะเคยรักกันมาก่อนแน่ๆเลยเนอะ ฮิฮิ’
....มุขมึงทำกูไม่เก็ทอย่างแรงหมอ
‘ส้นตีนแหนะ’
จู่ๆคินก็อยากจะบอกอะไรพี่ยูของเราขึ้นมา
มันเป็นความรู้สึกที่เต็มตื้นทุกครั้งที่ได้คุยกับพี่คนนี้
อยากจะบอกให้ฟังซ้ำๆ
ให้มันประทับเข้าไปในใจ
‘พี่ยูครับ ผมชอบพี่นะ ชอบมาก คิดว่าทั้งชีวิตนี้คงชอบใครมากกว่าพี่ไม่ได้แล้ว’
‘แต่มันก็ไม่ใช่รัก’
‘ผมคิดว่าซักวันหนึ่ง มันจะเปลี่ยนไปเป็นความรัก ทั้งพี่และผม เราจะรักกัน’
‘ผมรอวันนั้นได้มั้ยครับ’
‘มึงคิดว่าคำว่าชอบคำว่ารักมึงที่มึงพูดกับกูบ่อยๆเนี่ย มันไม่พร่ำเพรือไปรึไง’ ยูไม่ตอบแต่กลับย้อมถามแทน
‘คิดสิ แต่ผมก็ยังอยากจะบอกให้พี่ฟังบ่อยๆ ให้พี่จำได้ขึ้นใจ’
‘ว่าผมคิดและรู้สึกยังไงกับพี่ ถึงพี่จะมองว่ามันมากไปก็เถอะ’
‘ผมรักจริงหวังแต่งนะเอ้อ’
ตอนนี้น้องหมอไม่รู้หรอกว่า
พี่ยูหน้าแดงแค่ไหน
พี่ยูยิ้มกว้างแค่ไหน
พี่ยูใจเต้นแรงแค่ไหน
พี่ยูใจอ่อนแค่ไหน
นอกจากเจ้าตัว ที่ก็ลืมไปชั่วขณะ ว่าทำไมถึงเลือกที่จะไม่รับรักคิน
‘สินสอดแพงนะมึง’
‘ผมจ่ายไหวน่า เดี๋ยวให้ป๊าเอาโรงพยาบาลไปจำนำเอาเงินมาสู่ขอพี่เลยเอ้า’
‘ปากดีไปเถอะ’ อมยิ้ม
ยูยอมรับว่าใจเริ่มที่จะอ่อนให้กับไอ้เด็กนี่
แต่ก็ยังไม่ได้อยากจะยกใจให้ทั้งหมดเหมือนเมื่อรักครั้งเก่า
เพราะถ้าใจดวงนี้ที่เคยชอกช้ำมาแล้ว โดนทำลายซ้ำอีก
ยูคงตายแน่ๆ เพราะเขาอ่อนแอเกินไป ที่จะเจอกับความชอกช้ำได้อีกครั้ง
เพราะคินมันไม่ใช่เกย์ ไม่ใด้ชอบผู้ชายมาตั้งแต่แรก นี่แหละที่เขากลัว
‘ผมไม่ได้ปากดีอย่างเดียวนะ ปากหวานด้วย ลองชิมมั้ย’
....ไอ้หมออออออออออออ บ้าาาาาาาาาาาาาา
‘ควายเหอะ ให้กูไปจูบปากไอ้หมาที่บ้านดีกว่า’
‘ก๊ากกกกกกกกกก’
‘หัวเราะหาพ่อง’
‘อ๊ะ อ๊ะ อย่าว่าพ่อสามีสิคร้าบ’
‘ส้นตีนแหนะ กูไปเป็นเมียมึงตั้งแต่เมื่อไหร’
‘พี่อาจไม่รู้ แต่พี่เป็นของผมนับตั้งแต่วันที่เราเจอกัน’
‘คนนี้ผมจองแล้ว อิอิ’
....กูอยากจะเอามือลอดเข้าบีบีไปตบหัวมันซักที ไอ้นี่!!!
‘พี่ๆ ไปกินข้าวต้มปลากัน’
‘มึงจะกินก็ไป มืดแล้วกูไม่อยากออก’ ....จริงๆคือกูจะนอนเล่นเกมอะนะ
‘โหยยย ไปเป็นเพื่อนผมหน่อยสินะ นะ นะ นะ’
‘ไม่โว้ยยย’
‘นะ’
‘นะ’
‘นะ’
‘นะ’
‘นะ’
‘นะ’
เออ เอาสิ เอากะมันสิ ถ้าไม่ยอมไป
ก็จะต้องเจอ”นะ”คอมโบ้ของน้องหมอต่อไปนะพี่ยู
‘พอๆๆๆ เออ กูไปก็ได้’ ....กูละเหนื่อย
‘เย้ๆๆๆ ^o^’
‘ไอ้ส้นตีนนี่ มึงไปถอยรถออกมารอกูที่หน้าหอเลยนะ’
‘ค้าบบบ’
น้องหมอรีบวิ่งไปคว้ากุญแจรถ มือถือ กระเป๋าเงินที่อยู่กันคนละมุมห้อง อย่างว่อง
แล้วก็รีบวิ่งออกจากห้องตรงไปที่ลานจอดรถของหอ อย่างไว
ถอยรถออกจาจองที่หน้าหอ อย่างเรียบร้อย
รอดูปรากฏการณ์พี่ยู กรั่กๆๆๆ
รอได้ซักพัก พี่ยูก็ลงมา
พร้อมกับเสื้อยืดสีชมพู กางเกงขายาวสีขาวแบบพอดีๆตัวหน่อย
และแน่นอนหนีบอีแตะราคาเหยียบหมื่น
....พี่คร้าบบบบ น่ารักได้โล่อะ อยากจะกอด แต่กลัวโดนกระทืบเหลือเกิน
“มองเหี้ยอะไร!? เดี๊ยะกูทิ่มตาแหก”
“ไม่ได้มองเหี้ย แต่มองคนน่ารัก”
....ได้ทีหยอดกูตลอดนะมึง
ระหว่างที่ขับรถไป บรรยากาศในรถมันช่าง....จะเรียกอึมครึมก็ไม่ใช่
ไอ้คนอึมครึมน่ะมันคือคนน่ารักที่นั่งเป็นตุ๊กตาหน้ารถให้น้องหมอตะหาก
ส่วนไอ้น้องหมอน่ะเหรอ ฮัมเพลงอารมณ์ดีไปตลอดทาง
“พี่ ผมเปลี่ยนใจละ” น้องหมอหันมายิ้มๆ
“เปลี่ยนใจอะไรของมึง??” ขมวดคิ้ว
“เราไปดริ้งค์กันดีฟ่านะ”
“ดริ้งค์ห่าอะไร กูไม่แดก”
“โด่ กลัวแพ้ละสิ” น้องมอพูดรอยยิ้มเยาะ
ปึด ปึด เส้นสติพี่ยูเริ่มขาด ลูกผู้ชาย ฆ่าได้ หยามไม่ได้
“มาเลย มึงมา” ....คิดว่าแน่นักใช่มั้ย กูจะสอนให้รู้เอง
แล้วคินก็เลี้ยวรถเข้าหาสถานเริงรมย์ทันที
ไหงจากข้าวต้มปลากลายเป็แอลกอฮอล์ไปได้
แล้วคนจีบกันเค้ามีดวลเหล้ากันด้วยเหรอ
แถมยังมีลูกผู้ชายฆ่าได้ หยามไม่ได้อีก
เหอะๆๆๆ
.
.
.
.
.
“เตกีล่าคนละชอตนะมึง”
เกลือพร้อม มะนาวพร้อม เตกีล่าพร้อม
น้องคินพร้อม พี่ยูพร้อม
ชอตแล้ว ชอลเล่า
สภาพของทั้งคู่ในตอนนี้
ถามว่าใครเมา??
อย่างพี่ยูจะเมาเหรอจ้า
เห็นหน้าหวานๆแบบนี้
กินเหล้ายังกะกินน้ำเปล่า
คอทองแดงชิบหาย
“เห้ยไอ้หมอ กูว่ามึงไม่ไหวแล้วมั้ง” พี่ยูผลักหัว
“นั่นสิค้าบบบ ผมก็ว่าผมไม่ไหวแล้ววว” คินพูดเสียงยานแล้วยิ้มซะเยิ้ม เมาโคตรแล้วนี่หว่า
หลังจากที่เช็คบิลอะไรเสร็จสรรพ
พี่ยูก็ต้องพยุงไอ้หมอมาที่รถที่จอดไว้ที่จอดรถข้างร้าน
“ไอ้ฉิบหายนี่ ชวนกูมาแล้วยังมาเป็นภาระกูอีก ตัวแม่งก็ใหญ่ยังกับตึก กูทิ้งแม่งไว้ข้างทางซะดีมั้ง”
....ไอ้หมอนี่ก็เดินเกาะไหล่ เกาะเอว เมาแล้วแม่งมือเป็นปลาหมึกจริงๆว้อยยย
ในที่สุดก็ลากถูกันมาถึงรถจนได้
ยูดันหมอให้ยืนพิงกับรถเอาไว้
ส่วนตัวเองก็ล้วงมือเข้าไปในกางเกงคินเพื่อควานหากุญแจรถ
“ทำไรๆ พี่จะแต๊ะอั๋งผมเหรอ ฮิๆ”
“พ่อมึงสิ!! กุญแจรถมึงอยู่ไหนห๊ะ?!”
“อยู่เป๋าหลัง”
ยูเลยเอื้อมมือไปคว้าในกระเป๋าหลัง
จังหวะนี้น้องหมอก็ฉวยโอกาสหอมแก้มพี่ยูซะเลย
ฟอดด!!
ยูนิ่งอึ้ง ตาโตเบิ่งค้างไปชั่วขณะ
ส่วนน้องหมอก็ยืนยิ้มหวานอยู่นั่น “แหม่ ชื่นใจ”
“อะ ไอ้เหี้ยเอ๊ย” พี่ยูก้มหน้างุดๆ
“ผมรักพี่นะ” คินใช้ฝ่ามือทั้งสองพยุงหน้าแดงๆของยูขึ้นมา สบตากันชั่วครู่
ก่อนคินจะย้ำอีกรอบว่าผมรักพี่ แล้วกดจูบลงไปที่ริมฝีปากแดงของรุ่นพี่
เป็นจูบที่ไม่เร่งรีบ ไม่ฉาบฉวย เป็นจูบที่เนิบนาบ เนิ่นนาน
จนรุ่นพี่ตัวเล็กเริ่มจะหายใจไม่ทันนั่นแหละ
น้องหมอถึงยอมปล่อย
อ๊าาาาาาาาา กำไรของคนเมาจริงๆ
TBC,,,
ใครว่าน้องหมอเทียบไอ้วิชไม่ติดห๊า???? :z1:
คิน : ถอนคำพูดเดี๋ยวนี้
ตอนนี้พยายามเขียนให้ยาววววววที่สุดเท่าที่จะเขียนได้เลยค่ะ
ชอบกันม้อยยยย ฮิๆๆ
เอามาลงให้ทันคนที่จะไปต่างจังหวัด ไม่รู้ว่าทันมั้ย ขอวันนี้ เราก็ให้วันนี้อะค่ะ ฮ่าๆๆ
ขอบคุณสำหรับคอมเม้นค่ะ :กอด1: :L2:
-
:L2:แปะไว้ก่อนไปอ่านละ :3123:มาเร็วนะเนีย
-
:z13: :z13: :z13:
------------------------------
ถามจริง คินเมาจริงหรืือแกล้งเมาเนี่ย ฮ่าๆๆๆๆ
โอ๊ยยยย ตอนนี้ มันแบบ..........
ไหนว่าไม่ชอบเขาไงพี่ยู ทำไม ใจเต้น
ทำไม๊ หน้าแดงล่ะ กรี๊๊กๆๆๆ :m20:
ขอตบปากตังเองเบาๆสามที ขอถอนคำพูด
ใครว่าน้องหมอสู้พี่วิชไม่ได้เล่าาา โห้ยยย
จีบเขาไม่เท่าไรก็จูบเค้าซะแล้ว กิ้วๆๆๆ :z1:
-
มาเหนือเมฆจริงๆน้องหมอ
เออ.....หัวหมอจริงๆ
-
:-[ :-[
-
จริงๆแล้วคินไม่ได้เมาใช่มั๊ย? :laugh: :laugh: :laugh:
เจ้าเล่ห์เหมือนกันทั้งเรื่องมั๊ยคะเนี่ย :really2: :really2:
-
น้องคินชนะเลิศ
-
น้องหมอชนะเลิศ :z2:
-
:laugh: :laugh: :laugh:
มันคือกำไรของคนเมาซะจริ๊ง จริง :laugh:
คนเมาทำรัยก้อม่ายผิดช่ายม้ายยย555555
แบบว่าคินนายเจ้าเล่ห์ ได้อีก o18 o18
รึว่า มันคือแผนการของคินใช่ม้ายยยย
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
แอบร้ายนะน้องหมอเราอ่ะ
-
มันเป็นแผนใช่ไหมน้องหมอ :impress2:
-
จีบกันตลอด
น้องหมาเอ๊ย น้องหมอ ทำให้พี่ยูเชื่อใจ ไวไวนะ
เชียร์ยุๆๆๆ
-
แอ๊บเมานี่คิน :laugh:
ดูดู๊ พี่ยูเสียเชิงหมด :-[
:pig4: นะคะ จุ๊บบบ
-
เมาดิบหรือเปล่าว๊าาาาา
-
คนเมาทำอะไรก็ไม่ผิดดด :impress2:
-
แกล้งเมาแน่ๆเลย
-
น่ารักอ่ะ
:o8: :o8: :o8:
มารอตอนที่9 (ไม่ได้กดดันคนแต่งนะครับ แต่รออ่านอยู่)
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
น่ารักดีอ่ะ :impress2:
-
มันเป็นแผนใช่ไหมคิม
:กอด1: :กอด1:
-
:-[เขินแทนพี่เค้าจริงๆ
-
น้องหมอจัดหนักเลย พี่ชอบ o13
-
เมาจริงปะเนี่ย :z1:
-
ฮาตรงหมอบอก แหม่ ชื่นใจ ฮ่าๆๆๆๆ
หมอแมร่งแน่นอนมาก แดกให้เมาแล้วลวนลามเอาๆ
นายยอดมาก มุขนี้เด๋วยืมไปใช้มั่งนะหมอ ฮ่าๆๆๆ
-
อั้ยยะ รีบๆมานะ
-
หมอ ..นายเจ๋งมาก!! o13
-
จูบกันแล้วว้อยยยยยยๆๆๆๆๆๆๆ :z1:
-
อร๊าย พี่ยูโดนน้องหมอขโมยจูบเสียแล้ว ฮี่ ๆ
:impress2:
-
น้องหมอเมาจิงป่ะเนี่ยน่าสงสัยน้าาาาาา
-
น้องหมอกำไรเต็มๆ
-
คืนนี้จะผ่านพ้นไปยังไงนะ ? 555 เพ้อ ๆ ๆ :haun4: :call: :call:
-
แกล้งเมาเปล่าเนี่ย :fox2: :fox2: :fox2:
-
"หมอหงอย" ไม่เคยได้ยินฮะ เคยได้ยินแต่ "หมองอย" กับ "หมอกหงอย" กร๊ากกกกกกกกก :m20: :m20: :m20:
-
ฮ่าๆ น่ารักอ่ะ
-
o13 น้องหมอเยี่ยมมาก
-
จูบแล้ววววววว!!
หมอแกล้งเมาป่ะเนี่ย :z1:
-
น้องหมอ ฟินสุดๆ :z1:
-
แอร๊ยยยย ร้ายว่ะ
แล้วพี่ยูว่าไงเน๊๊ย
-
น้องหมอแกล้งเมาหรือเปล่าเนี่ย ก็พี่ยูน่ารักหนิเนอะ
-
น้องหมอแกล้งเมาหรือเปล่านะ
-
น้องหมอแกล้งเมาแน่ ๆ
:L2: :L2:
-
เจ้าเล่ห์จริงๆน้องหมอ พี่ยูจะตามทันมั้ยเนี่ย :เฮ้อ:
-
น้องหมอ เร็วเกิ๊นนนนน :impress2: :impress2: :impress2: :impress2:
-
น้องหมอคิน~~~~ ไวม๊ากกกกกก o13 :mc4:
แล้วพี่ยู ทำไงล่ะเนี่ยยยยยย สงสัยต้องรับรักน้องหมอแล้วซินะ คึคึ :o8:
รอตอนต่อไป อิอิ
-
น้องคินแกล้งเมารึปล่าววววว พี่ยูใจละลายแล้วแน่ คิคิคิ
-
ได้รับแรงบันดาลใจมากจาก
เรื่อง เด็กกว่าแล้วไง ของคุณ KEICHI รึเปล่านี่ :impress2:
-
แอร๊ยยย!! เขินเว้ยยยยยย :o8: :-[ :o8: น้องหมอแกล้งเมาอะเสะลูก ป้ารู้นะ :m31:
-
ตอนแรกกะจะรอจบแล้วค่อยอ่าน
แต่มีหมายย้ำมาหลายครั้งว่า อ่านเลยไม่ต้องแล้ว
จึงต้องมาอ่าน....
สองคู่ที่ดูโหดมันฮามาก
มาต่อๆๆๆ
-
น้องหมอเนียนได้โล่ห์ ฮ่า ฮ่า
พี่ยูแพ้ราบคาบ อิอิ
-
ง๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกหมอคินแก๊ะทามช้านเขิลแทนว้อยยยยยยยยยย :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3:
-
:m12:เนียนนะหมอ
-
หมอเนียนมากกก :z1: :z1:
-
เมนต์ไม่ได้มาหลายอาทิตย์
มาอีกที น้องหมอก็คืบหน้าแล้วนะเนี่ย ฮี่ๆ
แต่อีกคู่สิ ของเค้าแรงกว่า กร้ากกกก o13
-
หมอน่ารักโครตอ่ะ มีแอบตอดจูบ
-
จับกดเลย น้องหมออออออออออ
-
เร่ืองน่ารกักมากเลยค่ะ หลงรักหมอแล้วเนี่ย
-
แกล้งเมาหรือเปล่าครับเนี่ย อิอิ
-
น่ารักๆๆๆๆ
น้องหมอสุดยอดๆๆ
-
แกล้งเมาแน้เลย :laugh:
:call:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
คู่นี้ก็ น่ารัก ปัญญาอ่อนดี แท้เหลา
-
นี่คนเมาแน่หรอ 55555
สงสัยพี่ยูเราจะโดนหลอกซะละมั้งเนี่ย อิอิ
พี่ยูก็น่ารักจริงจริ๊งงง ขอให้น้องหมอคินเอาชนะใจพี่ยูได้ไวไว :กอด1:
-
น้องหมอเนียนเมาแน่เลย เอิ้ก ๆ
-
น้องหมอ กะ พี่วิศวะ [9]
....ไอ้เหี้ยนี่ นึกว่าจะไร้เดียงสา นี่มันร้ายเดียงสาชัดๆ มึงจะจูบเก่งไปไหน แสรดดดด!!!!
พี่ยูได้แต่เข่นเขี้ยวเคี้ยวฟันกรอดๆ
เมื่อนึกถึงตอนที่โดนไอ้หมอจูบ
มือที่กำลังกำพวงมาลัยจิกเกร็งจนมากจน
ถ้าพวงมาลัยมันเป็นยางนิ่มๆ มันคงจะบิดไปบิดมา
ยิ่งเหลือบหันไปมองไอ้ตัวดีที่นอนหลับอยู่ข้างๆแล้ว
อยากจะลงไปกระทืบแม่งให้หายหมั่นไส้
แต่ก็งงกับตัวเองเหมือนกัน
ว่า ....กูไปยอมให้มันจูบทำม้ายยยยยยย
อาจจะเป็นเพราะแอลกอฮอล์
แหม เหตุผลคลาสสิคไปมั้ย เหอะ
ยอมรับก็ได้ว่าหวั่นไหวไปกับมัน
แล้วก็เตกีล่า ซัดไปกี่ชอตวะนั่น
ก็ทำให้สูญเสียสติไปได้นี้สสสสนึง
....ต่อไปจะไม่แดกกับไอ้หมออีกเลย ไม่รู้แม่งแกล้งเมารึเปล่า แต่ฉวยโอกาสฉิบหาย
ขับมาได้ซักพักก็ถึงหอ
พี่ยูก็ต้องแบกตัวควายๆของไอ้หมอลากมันเข้ามาที่ลิฟต์
คือ ตัวควายมันไม่เท่าไหรถ้ามันมีสติครบ
แต่แม่ง อ้อแอ้ ป้อแป้ แถมมือยังกับปลาหมึก
พูดพล่ามไม่มีหยุด เรื้อนชัดๆ
....คออ่อนแล้วยังเสือกมาท้าชนกับกู เห๊อะ
“ตัวพี่หอมจังเลย” พูดเมื่อมันเอาหน้ามาหอมที่ซอกคอ
“ไอ้เหี้ยนี่!!!” ยูผลักหน้าหมออกอย่างแรง คอหมอแทบเคล็ด
“พี่!! ผมเจ็บบบบ” น้องหมอทำเบะปาก ....น่ารักตายห่าละมึง
น้องหมอเลยเปลี่ยนเอาหัวตัวเองมาเกยบนหัวพี่ยู
เอาจมูกดมๆผมสีส้มๆของพี่ยูฟุดฟิดๆ
“ผมหอมจัง นิ่มด้วย เหมือนขนแมวเลย” คินเอาหน้าถูๆกับผมของยูไปมา
ยูรำคาญเลยขี้เกียจพูดมาก เลยเดินออกมา
ปล่อยให้หมอเดินเซไปเซมา ตามพี่ยูของเราแทบไม่ทัน
“แมวเหมียวรอผมด้วยยย”
กึก! มันพูดว่าอะไรนะเมื่อกี้ ....กูคือแมวเหมียวเรอะ
“มึงเรียกกูว่าอะไรนะ??”
“แมวเหมียว ฮี่ๆ” ....ยิ้มแบบนี้อีกแล้ว ไอ้สาดดดดดด
กว่าจะถึงห้อง ก็เล่นเอาพี่ยูหอบแดก
รู้สึกเหมือนไปวิ่งรอบมหาลัยหนึ่งรอบ
เหงื่อทวมตัว แก้มขึ้นสีแดงระเรื่อ
ไหนจะต้องลากมันกลับห้อง
แถมยังต้องเจอกับเมาเรื้อนๆของมันอีก
....กูจะชำระหนี้ให้ครบต้นครบดอกเลยมึง เหนื่อยโว้ยยยยยยย
พี่ยูทุบห้องหวังจะให้ฟาสมาเปิดประตูให้
แต่ที่ไหนได้ เมทไอ้หมอดันไม่อยู่ซะงั้น
“กุญแจห้องอยู่ไหนวะ?”
“เดี๋ยวน้าาาาาา”
คินล้วงมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกง
แล้วยืนกุญแจให้พี่ยู
รุ่นพี่ตัวเล็กไขห้องเข้าไป
อืออหืออออ.......ห้องมึง รกโคตรๆ
ชะงักไปนิดนึง แต่ก็ลากๆๆไอ้หมอไปที่เตียง
โยนมันลงไปซะ ตุ้บ!!!
แล้วก็จัดการเอาผ้าห่มขึ้นมาคลุมมันให้มิด
แล้วก็กะว่าจะเดินกลับห้องซะหน่อย
ถ้าไม่มีมือไอ้หมอมาฉุดให้ต้องลงไปนอนอยู่บนตัวมัน
“ทำเหี้ยอะไรของมึง ปล่อยกู!!” ยูดิ้งขลุกขลักแต่น้องหมอก็ไม่ยอมปล่อยกอดเอวรุ่นพี่ตัวเล็กเอาไว้แน่น
“เป็นแฟนผมนะ” ^^
“ไม่โว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยย” ยูดันอกพยายามจะลุกออกจากตัวคินให้ได้ แต่แม่งแรงเยอะชิบหาย
“ไม่งั้นผมก็ไม่ปล่อย” ^^
“มึงบังคับกูนี่ ไหนมึงบอกจะรอไง” พี่ยูพูดด้วยสายตาตัดพ้อต่อว่า
คินพลิกตัวยูลงไปอยู่ใต้ร่างตัวเอง
สองมือจับข้อมือเล็กๆของพี่ยูไว้ทั้งสองข้าง
ป้องกันการขัดขืน
“ผมไม่อยากรอแล้ว ยิ่งผมอยู่ใกล้พี่ ผมก็ยิ่ง....” คินเม้มปาก สะกดกลั้นความรู้สึกอะไรหลายๆอย่างที่อยู่ในใจ
ที่มันกำลังตีกันเอง ใจหนึ่งก็ไม่อยากเร่งรัดอะไร อีกใจก็อยากจะได้ อยากครอบครอง
“คิน มึงรู้อะไรมั้ย? ถ้าคืนนี้มึงทำอะไรกู มึงก็ได้แค่ร่างกาย แต่จิตใจของกูที่มึงอยากได้ มึงจะไม่มีวันได้ กูจะไม่รักมึง จะเกลียดมึงไปจนวันตาย เข้าใจมั้ย?” ยูพูดด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง
คินผละออกจากตัวรุ่นพี่
ลุกขึ้นมานั่งก้มหน้าลงกับฝ่ามือตัวเอง
พยายามสงบจิตและอารมณ์
“ผมขอโทษ” พูดทั้งๆที่ยังไม่เงยหน้าขึ้นจากฝ่ามือ
ยูลุกขึ้นนั่งข้างๆคนตัวโต
ยกมือขึ้นลูบผมแผ่วเบา เรื่อยๆ เรื่อยๆ
“กูจะบอกอะไรให้ฟัง ถึงตอนนี้กูจะยังไม่ตอบรับมึงเป็นแฟนกับกู แต่มึงก็มีอิทธิพลกับใจกูมากนะไอ้หมอ
เพราะงั้น..มึงรอกูได้มั้ยคิน รอวันที่กูพร้อม”
“อื้มมม แค่นี้ผมก็กำไรมากเกินไปแล้ว” คินพูดยิ้มๆเมื่อนึกถึงจูบที่เพิ่งจะผ่านไป “ขอบคุณที่พี่ไม่โกรธผม”
“กูจะไปโกรธมึงทำไม กูเข้าใจว่ามึงทำเพราะรักกู แล้วก็นะ กูไม่ยอมให้ใครที่กูไม่สน จูบกันง่ายๆหรอกนะเว้ย” ยูขยี้ผมไอ้หมอจนยุ่ง
“งั้นผมขออะไรมัดจำสักอย่างสิ?” มาละไอ้ยิ้มเจ้าเล่ห์ ....ไอ้เหี้ยนี่ทำซึมได้แปปเดี๋ยว
“ขออะไรของมึง??”
คินเอานิ้วจิ้มๆไปที่ปากตัวเอง
นั่นไง พี่ยูกะไว้แล้ว
ไอ้นี่มันน่าฆ่าหมกป่าจริงๆ
“ครั้งเดียวนะมึง”
“คร้าบ ฮี่ๆๆ ขอแบบ French kiss ได้ปะ??”
“อะไรของมึงวะ French kiss ??”
“พี่มานั่งนี่ดิ” น้องคินตบตักตัวเอง
ยูเลยลุกขึ้น
มันช่างว่านอนสอนง่ายเหลือเกิน
บทจะดื้อก็ดื้อชิบหาย
พอพี่ยูลุกเท่านั่นแหละ
ไอ้หมอก็ดึงแขนให้พี่ยูลงมาคร่อมอยู่บนตัก
โดยหันหน้าเข้าหาไอ้หมอ
แม่ง ท่าโคตรล่อแหลม
นั่งแบบนี้ไอ้พี่ยูก็เขินสิเห้ย
“เริ่มเลยนะ” น้องหมอมึงยิ้มเจ้าเล่ห์อีกแล้วนะ
....กูว่าไอ้ French kiss นี่มันต้องมีอะไรแหม่งๆแน่นอน ไม่งั้นแม่งไม่เรียกร้องหรอก
อย่าให้บรรยายว่าฉากจูบแบบ French kiss มันเป็นเยี่ยงไร
มันติดเรทแค่ไหน รู้แค่เพียงรุ่นพี่ตัวเล็กของเราระทวยเลยละ
ก็ไอ้หมอมันเล่นแบบจัดเต็ม ช่ำชองสุดๆ อือหือออออ
....กูบอกแล้วไง นี่มันไม่ใช่ไร้เดียงสาแล้ว แม่งเอาภาพลักษณ์มาหลอกกันชัดๆ ไอ้เห้เอ๊ยยยยยยยย
** แกร็ก **
“กลับมาแล้วค้าบ โอ๊ยยโหยววว” ฟาสสะดุ้งเมื่อเห็นฉากพลอดรักของเพื่อนตัวเองกับ กับ กับ พี่ยู๊~~ O . O
เป็นอันว่าฉากจูบโดนขัดขวางจากบุคคลที่สามนะค้าบ
สิ้นเสียงเปิดประตู ทั้งสองคนก็ผลักออกจากกันทันที
แต่พี่ยูก็ยังไม่ได้ลุกออกจากตักน้องหมอ
“ขอโทษที่มาขัดจังหวะน้า ขอฟาสเก็บของก่อนนะคร้าบบ แล้วจะออกไปรอข้างนอกน้า”
ฟาสทำท่าเดินย่องๆเข้ามาในห้อง
“ไม่ต้อง กูกลับละ” พี่ยูผลุนผลันลุกจากตักคิน แล้วเดินออกไปทันที
....เขินเว้ยยยยยยยยยยยยยยยย
ยูเดินขึ้นบันไดมาอีกชั้นเพื่อเดินไปที่ห้องพักของตน
พอไขกุญแจเข้าไปก็เจอกับไอวิชที่กำลังเก็บขนมนมเนย เหล้ายา ปลาปิ้งเข้าตู้เย็นอยู่
ไม่ทันทีจะทักทายกัน พี่ยูของเราก็วิ่งหลบเข้าห้องน้ำไปทันที
สร้างความฉงนใจให้กับไอ้วิช “อะไรของแม่งวะ??”
ยูเข้าห้องน้ำมาจัดการกับตัวเอง
ไม่ได้เข้ามาว่าวเพราะเกิดอารมณ์
แต่เข้ามาขจัดความอายของตัวเอง
อาบน้ำ แปรงฟัน อย่างเร็ว
....ไอ้เหี้ยคิน ไอ้เหี้ยฟาส ไอ้สัดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
อาบเสร็จก็เดินออกจากห้องน้ำ
เห็นไอ้วิชทำงานอยู่หน้าคอมก็เดินเข้าไปคุยงานกัน
สักพักวิชก็หันมาจ้องหน้ายู จ้อง จ้อง จ้อง และจ้อง
ก็ปากมันเจ่อๆ แล้วก็สีเข้มกว่าปกติ
“จ้องหน้ากูทำเหี้ยอะไรของมึง??”
“มึงไปโดนใครดูดปากมารึไง?”
ยูรีบเอามือปิดปาก หน้าแดง
“พ่อมึงสิ!!!” พูดเสียงอู้อี้เพราะว่าปิดปากนั่นแหละ
“เอ้า พ่อกูไปจูบมึงรึไง” วิชอยากจะขำกร้าก
“ไอ้เหี้ย” แถด่าไปเรื่องอะพี่ยูเรา
“ใครดูดปากมึง” วิชเพื่อนรักคาดคั้น “ไอ้หมอละซี๊~~” ขึ้นเสียงสูงแซว
“กูไม่สนมึงแล้วไอ้สัด!!!” งอนครับงอน
เดินหนีขึ้นไปนอนคลุมโปงบนเตียงเลย
กร้ากกกกกกกกกกกกกกก
....แต่มาคิดๆดูอีกที ถ้ามันเมาจริง ทำไมแม่งคุยกับกูได้เป็นฉากๆเลยว้าาาาาาา
TBC,,,
- ขอบคุณสำหรับคอมเม้นมากๆค่ะ :L2:
- ไม่อยากจะตอบประเด็นที่วาคินแม่งแกล้งเมาหรือไม่
เพราะคนเมาบางทีแม่งก็พูดจาเป็นเรื่องเป็นราว พูดเป็นต่อยหอยก็มี
คนเมามันก็หลากหลายแนวจริงๆ ก๊ากกกก :laugh:
- ขอโทษที่เราเขียนอะไรเรทๆไม่เป็น
เพราะเค้ามันไร้เดียวสาทางด้านนี้ (หราาาา???)
- ประเด็นที่ว่าได้รับแรงบันดาลใจจากฟิคคุณเคย์จิมาหรือเปล่า
คือถ้าไม่พูดขึ้นมาเราก็ลืมไปแล้วนะเนี่ย ฮ่าๆๆๆ
เพราะฟิคเรื่องนี้เราอ่านมานานโคตรๆ
คิดว่าน้องหมอคินมันคล้ายยุนปะ เราคิดว่าไม่นะ อิอิ
- รักคนอ่าน แต่รักคนเม้นมากกว่า ก๊ากกกกก
- เจอกันตอนหน้าค่ะ :bye2:
-
พี่ยูน่ารักจังเลยอ่ะ
อยากได้มานอนกอด :man1:
-
ฮ่า ฮ่า พี่ยูเสียรู้น้องหมอแล้ว
พี่ยูน่ารักที่สวดดดดดดดดดด
-
จะให้รอไปถึงเมื่อไหร่
ค๊าพี่ยูรีบรับรักเถอะ :z2:
บวกเป็ดจ้า
-
เมาดิบชัวร์ :really2: :really2:
-
อ้ออ ที่เค้าเรียกว่า หัวหมอ o13
มันคือแบบนี้นี่เอง เนียนว่ะ ฮ่าๆๆๆ
-
หมอคินเจ้าเล่จริง :z1:อะไรจริง ไม่ใช่หมอเนิร์ดนะพี่ยูจ๊า :laugh:
o13
-
ได้กำไรนะเนี่ย
-
เมา เมา เมา เมารักพี่ยูชัว :really2: :really2: :really2: :really2: :really2: :really2:
-
ขอจูบครั้งนึงก็เล่นเอาซะลึกซึ้งทีเดียว เจ้าเล่ห์นะยะ
-
พี่หมอเรา สุดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ไปเลยฮิฮิ o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13
-
อืม ฟาสไม่น่ามาขัดจังหวะเลยอ่ะ
-
กดไลค์น้องหมอคินค่าาาาาาาา เริศที่สุด เล่นเอาพี่ยูระทวยเลยทีเดียว :laugh:
:กอด1:
:3123:
:L1:
-
ไม่ต้องรอแล้วม้างงงง พี่ยู ยอมเค้าซะขนาดนั้นแล้วอ่ะ o18
-
หัวหมอ จริงๆ
-
กร๊ากกกกกกกกกกก
อิหมอ สมแล้วที่เรียนหมอ ไม่ผิดหวังในตัวแกรจริงอิหมอ :laugh: :laugh:
พี่ยูไม่รอดๆ
-
น้องหมออออออออออ :-[ :-[
-
หมอเอ็งแน่มากกกกก
ข้าประทับใจในตัวเอ็งจริงๆ
ไม่เคยปล่อยผ่านอ่ะ โอกาสมานิดมาหน่อยหมอคว้าหมดอ่ะ
ฮ่าๆๆๆๆ ดีว่ะดี ชอบๆๆ ฮ่าๆๆๆ
รออ่านตอนต่อไปนะคะคนเขียน
-
ถูกใจหมออย่างแรง :laugh:
-
:impress2: :impress2:
น้องหมอรอพี่ยูได้อยู่แล้ว
ฟาสไม่น่าเข้ามาขัดจังหวะเลย :o8: :o8:
-
:haun4: 55555
-
หมอคินร้ายเดียงสาสุดๆ!!!!
พี่ยูคอนเฟริ์ม!!!! :-[ :-[ :-[
-
หมอเนียนเกินไปแล้วววว
-
แผนน้องหมอใบอ่อน(สุดยอด :laugh3: :laugh3:)จริงๆ
-
พี่หมอแกล้งเมาป่านเนี่ยแต่ก้อได้กำไรนะเนี่ืยพี่หมอ :z1:
-
เขินเว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย :o8:
-
555+อิคินแอบเจ้าเล่ห์ o18
-
:man1: เขินๆแทนพี่ยู
:pig4: ค่า
-
อย่างน้อยก็ได้กำไรแล้วล่ะน้องหมอ
-
เจ้าเล่ห์เป็นที่สุดหมอคิน
-
เขินนนนนนนนนนน !! :-[
-
ตอนนี้น่ารักทั้ง 2 คนเลยอ่ะ
-
น้องหมอเริ่ดมาคร่า
เล่นซะพี่ยูไปไม่เป็นเล้ยยยยยย
-
น้องคินจะเมาไม่เมาไม่รู้ รู้แต่พี่ยูเสียจูบไปแล้ว คิคิ
-
พี่ยูน่ารัก.....
-
พี่ยูโดนหลอกแล้ววว :laugh:
-
ดิ้นๆๆๆๆๆ ทำไมน่ารักอย่างนี้ :impress2:
:call:
-
:t3: -3-
-
พี่ยู เสียรู้น้องหมอแล้ววววววววว
อ๊ากกกกกกกก>O<
อ่านสองตอนที่ผ่านมาแล้วเขิน :-[ :o8:
พี่ยูน่ารักมาก อ่านตอนที่พี่วิชมองที่ยูแล้วพี่ยูเขิน
เห็นแบบเลยค่ะ ว่าเค้าน่ารักแค่ไหน
ความจริงเลยเล่นเดอะซิมส์2 เคยสร้างตัวซิมส์แบบพี่ยูเลย
ตัวขาวปากแดง ผมบ๊อบสีส้ม แบบว่าอ่านไปแล้วนึกถึงตัวซิมส์ของตัวเองไป
อ๊ากกก เราคงได้กลับมาเล่นอีกคราเพราะพี่ยูแน่ๆ
-
น้องหมอน่ารักจังเลยยยย
แกล้งเมาอ่ะ...555+
-
เอ้า :m20: อีพี่ยูนี่คุนมึงซื่อหรือโง่กานค่ะ :m21:
ก้ออีหมอคินมันตอแหลไง :m26: มันโกหกค๊าฟฟฟเพ่55555555555+ :laugh:
-
เหยยยยยยย ตอนนี้น่ารักกกกกกกกกกก
พี่ยู๊วววววว น่ารักโคตรๆ ยอมคายออกมาแล้วนะ กริ๊วๆๆ
น้องหมอแค่นี้ก็โอเคแล้วนะ แต่ แต่ แต่ น้องฟาสสสสส
ทำไมทำตัวแบบนี้ล่ะคะ ไม่งั้น... แว๊กกกกกก อยากอ่านต่อๆๆ
-
เอิ้ววววววว
น้องหมอมันน่ารักเว้ยยย :)
-
โดนหมอหลอกซะแล้ว :z1:
-
น้องหมอร้ายนะ.... o13
-
น้องหมอแม่งร้ายว่ะ
พี่คินก็แบ๊วซะ
ไม่รู้ว่า ไอ้จูบแบบ French Kiss มันเป็นไงอีก
-
แหม๋ๆๆ.........หมอคินนี่ร้ายยยอ่ะ......แอ๊บเมาาาาาo13 o13 o13
เขินแทนพี่ยูจริงงงงๆๆ :o8: :o8: :o8:
ว่าแต่French kissนี่มันเป็นแบบไหนน๊าาาา...นึกภาพไม่ออก :z1: :z1: :z1:
-
ว๊ายยยยยยย น้องหมอร้ายกาจ หึหึ :m18:
-
กรี๊ดดดดดดดดด น่ารักอะ
พี่ยู น่ารัก ลูกแกะน้อยมากๆๆๆๆๆ
แบบนี้ ต้องเสร็จหมาป่าคินในอีกไม่นานแน่ๆ อิอิ
-
:o8:มาไม่ทันจูบแรก แต่มาเจอจูบสองแบบล้ำลึก อ๊ายยยยยยยยยยยย กร๊ด :o8:
-
น่ารักอีกแระ :impress2:
-
หมอคินจะให้พี่ยูยอมอย่างนี้ต้องไปเมาด้วยกันบ่อยๆ
แต่ครั้งหน้าจะใช้ได้หรือเปล่าก็ไม่รู้
นับวันพี่ยูก็น่ารัก ถ้าไม่สนใจจะยอมให้จูบเหรอน้องหมอ
-
น้องหมอคินเจ้าเล่ห์ หุหุหุ :impress2:
อดทนรอพี่ยูหน่อยน้าน้องหมอ แค่นี้พี่เค้าก็ใจเริ่มไปละ อิอิ >//<~
พี่ยูก็น่ารักซะขนาดนี้ใครไม่อยากรีบบ้างอะนะ 555 ช้าๆได้พร้าเล่มงาม อิอิ
-
ตามอ่านมา น่ารักดีค้าบ
:L2: :L2:
-
หึ้ยย่ะ หึ้ยย่ะ จูบแบบ ... ~~ อ๊ายย :haun4: :call:
-
:pighaun: :pighaun:
อีน้องหมอเจ้าเล่ห์ไปนะ อิอิ
แต่พี่ยูก็ระทวยไปแล้ววว
ลุ้่นๆๆกันต่อไป 555
-
แอร้ยย~
พระเอกเรื่องนี้แกล้งเมาทั้งคู่เลยน่ะ!55.
น้องหมอเมาแต่พูดได้เป็นฉากๆ เลย อิอิ เนียนได้อีก
:-[
-
น้องหมอน่ารัากกกกก
ขนาดเมาน่ะเนี้ยยย
ถ้าไม่เมาจะขนาดหนายยยย??
พี่ยูเขินเหรอ เดี๋ยวเป็นเเฟนกันก็ชิน มั้ง??5555
เป็นกำลังใจให้นักเขียน :call: :call:
-
พน. เรามีสอบ
แต่ไม่อ่านหนังสือเรียน มานั่งอ่านหมอคิน พี่ยูแทนนนน
อั้ยยะ ช่างมันแล้ว อ่านหนังสือทุกข์ใจอ่านนี้ดีกว่าเว้ยยยย 55555+
-
เมารัก!!!
555 แผนสูงมากนองหมอ...พี่ยูของเราก็หลงเชื่อเค้าซะงั้น
ก็แหม..ใจโอนเอียงไปหาเค้าแล้ว ก็เชื่อเค้าง่ายๆ ไม่ต้องคิดมากเลยเนอะ กร้ากกก
ขอบคุณ และรออ่านต่อจ้าๆ
-
ว๊ายยยยย น้องหมอแรว๊งส์!!!! ><
-
o13 o13 o13
-
น่ารักมากครับ
-
น้องหมอ กะ พี่วิศวะ [10]
ดิศ และ กาน
เป็นเพื่อนกัน
เรียนมาด้วยกันตั้งแต่อนุบาล
จริงๆก็เล่นมาด้วยกันตลอด
เพราะพ่อแม่เป็นเพื่อนสนิทกัน
บ้านอยู่ติดกัน
จนทุกวันนี้
ก็อยู่กลุ่มเดียวกัน
คณะเดียวกัน
หอเดียวกัน
และห้องเดียวกัน
ดิศ เป็นลูกคนเล็กในหมู่พี่น้องสามคน
แน่นอนลักษณะจึงเป็นพวกเอาแต่ใจ
แล้วแถมยังเป็นลูกหลงอีกต่างหาก
อายุน้อยกว่าพวกพี่ๆ ตั้ง 7-8 ปี
เลยโดนตามใจมาอย่างมากมาย
ไม่ผิดที่จะเอาแต่ใจขนาดนี้
กานเป็นลูกคนเดียวของบ้าน
เพราะพ่อแม่มีลูกยาก
กว่าจะมีลูกได้ก็ต้องใช้เวลานานมาก
จนตัดใจไปแล้วและได้ไปเอาลูกของคุณอามาเลี้ยงนั่นแหละ
แม่ถึงได้ท้อง แบบนี้เขาเรียกลูกอิจฉาสินะ
ด้วยความที่แม่อายุมากแล้ว
กานเลยคลอดก่อนกำหนดตอนที่แม่ตั้งท้องได้ 7 เดือน
ดิศและกาน เกิดวันเดียวกัน เดือนเดียวกัน และปีเดียวกัน
แต่ดิศเกิดตอนเที่ยงคืนห้านาที ส่วนกานเกิดตอนห้าทุ่มห้าสิบห้านาที
ทั้งสองคนอยู่ด้วยกันมาตลอดตั้งแต่เด็ก
ดิศเป็นเด็กซน ช่างพูดช่างคุย และร่างกายแข็งแรง
ส่วนกานด้วยความที่คลอดก่อนกำหนด ตัวก็เล็กกว่าดิศมาก
ร่างกายก็ไม่แข็งแรง เป็นเด็กที่ไม่ช่างพูดเหมือนดิศ แต่ก็ยิ้มง่าย
หน้าตาน่ารักเหมือนเด็กหญิง
พ่อแม่ดิศที่มีแต่ลูกผู้ชายสามคนที่ตัวยังกับตึก
ก็เลยชอบกานที่หน้าตาน่ารัก นิสัยก็น่ารัก
ที่ไม่มีในตัวลูกๆของตัวเองเอาซะเลย
จนดิศมันประชดบ่อยๆ
“พ่อแม่ไม่รักดิศ รักแต่กาน อะไรก็กานๆๆ”
นั่นคือประโยคที่เด็ก 5 ขวบพูดนะนั่น
ก็บอกแล้วว่าเด็กมันช่างพูด หัดประชดประชันแต่ด็ก
แต่ดิศกับกานก็ก็ไม่เคยทะเลาะกันซักครั้ง
มันน่าแปลกทั้งที่ดิศแลจะแสดงอาการประชดซะขนาดนั้น
ทั้งสองคนก็เล่นด้วยกันไปเรื่อย
อะไรที่ดิศเล่นได้แต่กานเล่นไม่ได้ ดิศก็จะไม่เล่น
“ดิศรู้ใช่มั้ย ว่าน้องกานร่างกายไม่แข็งแรงเหมือนเรา
เพราะฉะนั้น เราต้องคอยดูแลปกป้องน้องกานนะ”
นั่นคือสิ่งที่แม่ของกานและแม่ของดิศพูดมาตลอด และมันก็ยังมีผลมาจนถึงปัจจุบัน
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
“เห้ยกาน กูจำได้ว่าเด็กๆมึงตัวเล้กกกกกก เล็ก ทำไมตอนนี้มึงตัวโตจังวะ”
ตอนนี้ดิศสูงประมาณ 187
กานก็สูงประมาณ 175
ซึ่งในความคิดของไอ้ดิศคือ ตอนเด็กๆกานมันตัวเล็กมากกก
แล้วโตขึ้นมันก็ไม่น่าจะสูง อย่างไอ้ยูนี่ก็ 166
....ทำไมกานมันตัวโตกว่าไอ้ยูกิมันเยอะแยะนักวะ
“เล็กห่าอะไร กูเตี้ยกว่ามึงตั้งเยอะ”
กานที่กำลังกลัดกระดุมเสื้ออยู่ที่หน้าตู้หันมาพูดกับดิศที่นอนมองตนอยู่ปลายเตียง
“ก็กูนึกว่ามึงน่าจะตัวพอๆกับไอ้ยูซะอีก”
“วุ้ย ไร้สาระว่ะมึง” กานหันหน้าหนีดิศไปหยิบของในตู้
ดิศเลยเดินเข้าไปกอดที่เอวกานจากทางด้านหลังด้วยความเคยชิน
“ถ้าตัวเล็กกว่านี้หน่อย คงจะดีกว่านี้ว่ะ”
“แบบสาวๆน่ะเหรอ??” กานถามกลับ หน่วงๆที่ใจ
“เออ แบบสาวๆ หึหึ”
คำตอบของดิศทำเอากานรู้สึกแปล๊บๆในใจ
เลยสะบัดตัวออกจากแขนของคนที่กอดจากด้านหลัง
“งั้นมึงก็ไปกอดสาวๆตัวเล็กๆของมึงสิ มากอดกูทำไม”
ไม่รู้หรอกว่าตอนนี้หน้าตาตัวเองเป็นยังไง แต่ใจตอนนี้มันบิดเบี้ยวน่าดู
ทำไมถึงรู้สึกร้อนๆที่ขอบตา
“กานมึงเป็นอะไร ร้องไห้ทำไม??”
“กูไม่ได้ร้อง!!” ปากบอกว่าไม่ได้ร้อง แต่หลักฐานมันทนโท่
กานรีบหันหลังแล้วเอามือปาดน้ำตาทิ้งไป ก่อนจะรีบคว้าข้าวของที่ต้องใช้เรียนหนังสือ
กะว่าจะหนีออกไปในจังหวะที่มันดูเหมือนจะอึ้งๆเนี่ยแหละ
แต่ไม่รู้ทำไม ไอดิศมันไวจริงๆ เข้ามาขวางไว้ซะได้
“มึงร้องไห้เพราะกู” ดิศพูดหยั่งเชิงก่อน จริงๆก็รู้อยู่เต็มอกว่าเพราะอะไรกานถึงร้องไห้
และเพราะอะไรตนถึงเจ็บที่ใจเวลาเห็นน้ำตาคนนี้ แต่ก็จะมีแต่กานนี่แหละ
ที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลย ทั้งใจตัวเอง และใจของเขา
“กูจะไปร้องไห้เพราะมึงทำไม มึงทำอะไรให้กูรึไง ขนาดกูยังไม่รู้เลยว่าทำไมกูต้องเป็นแบบนี้ เจ็บที่ใจ น้ำตาไหล” พูดไปก็ร้องไห้ไป
“เพราะมึงชอบกูไง”
กานมองหน้าดิศหลังพูดจบ ตาเบิกกว้าง “มึงเอาส้นตีนอะไรมาพูด!!!”
“ก็มึงลองตอบคำถามกูดูนะ ...มึงรู้สึกดีที่มีกูอยู่ใกล้”
“....เออ”
“แล้วถ้ากูไม่อยู่ละ มึงจะมองหากูมั้ย”
“....เออ”
“แล้วเวลากูไปอยู่กับผู้หญิงละ มึงรู้สึกยังไง”
“กูจะไปรู้มึงมั้ยละ” หันไปค้อนขวับเข้าให้ ....นี่แหละปฏิกิริยาทันที
“มึงว่าเรารู้จักกันมานานพอที่กูจะดูมึงออกมั้ย..............กูรู้ว่ามึงชอบกินอะไร ไม่ชอบกินอะไร......มึงชอบดูหนังแนวไหน.....มึงชอบและเกลียดคนแบบไหน....จุดอ่อนมึงอยู่ตรงไหน....มึงมีขี้แมลงวันที่หลังกี่เม็ด.....ชอบกินขนมหวาน.....ชอบเหล้าผมโค้กเพราะมันหวาน.....”
ดิศพูดไป กานก็ฟังไปยิ้มไป
.....ก็ดูแต่ละอย่างที่มันพูด
“เมื่อกี้นี้ที่กูเอามึงไปเปรียบกับผู้หญิงมึงโกรธ”
“............” กานไม่พูด ที่ไม่พูดคือไม่กล้าที่จะยอมรับว่าใช่ ได้แต่ยืนก้มหน้ามองปลายเท้าตัวเอง
“โตขึ้นมาแล้วใจร้อนนะมึง” ดิศเดินเข้าไปขยี้ผมกาน ก่อนจะกอดคนที่ตัวเล็กกว่าไว้
“เรื่องของมึงน่ะ จำไว้ว่ากูรู้ทุกเรื่อง ที่ๆมึงเคยไป ที่ๆมึงอยู่ กูกับมึงอยู่ด้วยกันทุกๆที่”
“มึงกับกู เป็นมากกว่าเพื่อน มากกว่าพี่น้อง มึงจะเป็นผู้ชายคนแรกและคนเดียวที่กูจะรักนะกาน”
ดิศจูบที่ขมับกานอย่างแผ่วเบา ส่วนคนในแขนน่ะเรอะ อายหน้าแดงไปไหนละ
มีที่ไหน อยู่กันมาตั้งนาน แล้วมันก็มีแฟนเป็นผู้หญิงปกติ
แล้วจู่ๆเรื่องแบบนี้ มันเกิดขึ้นได้ยังไง
“กูควรจะดีใจใช่มั้ย??” กานถามติดตลก ทั้งๆที่ยังไม่เงยหน้าขึ้นจากอกของดิศ
“ใช่ มึงน่ะโชคดีนะ ที่ใช้ผู้ชายสมบูรณ์แบบอย่างกูไปครอบครอง” ดิศตอบกลั้วหัวเราะ
“ถุ๊ย!”
“แหมมึง ถุยใส่อกกูเลยนะ”
“ถุยไม่ได้ก็ปล่อยกู” พยายามดันตัวออก
“โอ๋ๆๆ อย่างอนไปเลยนะน้องกานจ๋~~าา”
กานที่ไม่ได้ยินดิศเรียกน้องมานานมาก
พอมาได้ยินอีกทีก็เลยเขินอย่างช่วยไม่ได้
จากที่จะดันตัวออก เลยซุกหน้าเข้ากับอกลงไปอีก
หลบสายตามัน ไม่อยากให้มันเห็นหน้า
“ไอ้เหี้ยนี่!”
“ฮ่าๆๆๆๆๆ” ดิศกระชับอ้อมกอดกานให้แน่นๆ หอมผม หอมแก้มอย่างรักใคร่
ความรักของเราสองคนมันเริ่มต้นที่ความผูกพัน
เราสองคนเติบโตมาด้วยกัน
เล่นมาด้วยกัน
กินด้วยกัน นอนด้วยกัน
เรียนที่เดียวกัน
....เราอยู่ในที่เดียวกันในเวลาเดียวกัน และหายใจใช้อากาศร่วมกัน และเราก็รักกัน
http://www.youtube.com/watch?v=h8Hgp150Eno (http://www.youtube.com/watch?v=h8Hgp150Eno)
TBC,,,
เห้ยคือแบบบ....คู่นี้มันมาได้ไงค๊~~~~า :-[
ชอบกันมั้ยอ่าาาาา
ไม่รู้ทำไม คู่นี่แม่มเขียนยากที่สุดเลย
หรือเป็นเพราะว่าอารมณ์ของเราช่วงนี้ไม่เสถียรกันแน่ :laugh:
เช่นเคย
ขอบคุณสำหรับคอมเม้นมากๆค่ะ :L2:
เจอกันตอนหน้านะคะ :bye2:
-
:z13: :z13:
-
คู่นี้ก็น่ารักกกกกกกก
อีกคู่ก็รีบมาต่อนะ :pig4:
:call:
-
รักที่เกิดจากความผูกพันธ์
น่าประทับใจดีนะ
ที่มีคำว่า "เรา" ในทุกที่ ทุกเวลา :กอด1:
-
:-[ :-[
-
:-[ แอร๊ยยยยย คู่ใหม่ มาแรงแซงโค้ง
หวานซึ้ง โอยยยยย หวานละลาย
-
ทำไมตอนนี้มันสั๊นสั้น :a5:
คู่นี้แลดูน่ารัก :impress2:
-
เกือบลืมไปแล้วสองคนนี้คือใคร ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
แต่ก็นะ
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
น่ารักมากกกกกก!!! :-[
เขียนออกมาน่ารักมากๆเลยค่ะ >//<~
อ่านแล้วเขินอ่าาา ชอบประโยคสุดท้าย!!! กรี๊ดดด เพ้อ~
-
ชอบทุกคู่อะ...แอร๊ยยยยย
-
ดิสกะกานน่าร๊ากอ่า :-[
-
ไม่โกรธใช่มั้ย?
อยากบอกว่าชอบคู่นี้มากกว่าคู่เอกอ่ะ :z1:
ฮ่าๆๆๆๆ
ไม่รู้ดิ ขอจิ้นเป็นน้อง....ได้มั้ย?
ดูจากความสูง
เอ....หรือว่าจะแอบเอาน้อง......มาแต่งจริงๆ :m20:
-
อั๊ยยะ คู่นี้มาได้ไง :z1:
-
น่ารักเหมือนกันนะคู่นี่
:L2: :L2:
-
ผู้ชายกลุ่มนี้คงจะได้กันเองและเสียดุลย์ให้กะคนอายุน้อยกว่า
-
ยังไงก็น่ารัก ดิศและกาน
ถ้ามีเรื่องต่อ ก็แต่งได้เรื่อยๆนะคะ
-
:กอด1:
-
:L2: :L2:
-
อ๊ายยยยยยยย. น่ารักมากอ่า อ่านแล้วบิด ม้วนนน อยู่หน้าคอม คิคิ. มาต่อไวๆนะคะ :)
-
น่ารักนะคู่นี้
-
งงเหมือนกัน คู่นี้มาได้ไงฟร่ะ o12 แต่ชอบบบบบบบบ อิอิอิ :-[
-
มาแบบสั้นๆ แต่เขิน อร้ายยยย คู่นี้น่ารักๆๆๆ เขินๆๆๆ
-
สองคนนี้มาได้ไง๊!
ฮ่าาาา
-
น่ารัก >////<
-
เออนั่นสิ คู่นี้มันมาได้ยังงัย แต่ชอบคู่นี้ว่ะ 5555
-
เขินเว้ย!!!
-
ทำไมมันหลายคู่งี้อ่ะ 3 คู่แล้วน่ะๆ แต่ชอบทุกคู่เลย ^^
-
น่ารักมากเลยอะ :-[
-
โพล่มาหวานแอบ ๆ
แต่อยู่ด้วยกันมาตั้งแต่เกิด ก็ไม่ต้องตามหากันละ ดิศเกิดก่อนมาดูแล ตามหาน้องใช่ม่ะ
ดีเน้อ อย่างงี้ก็เป็นเกย์แต่เล็กเลยสิสิ เกย์รุ่นเล็ก 555+
-
อ่าา โผล่มาอีกคู่ กานน่ารักอะ อ่อนไหวง่ายเหลือเกิน
ดิศถึงต้องดูแลเป็นอย่างดีสินะ ฮิฮิ
รอตอนต่อไปจ้า
-
อ่านแล้วอิจฉาอยากมีแบบนี้บ้างอ่ะ
เป็นกำลังใจให้คนแต่งนะครับ
-
คู่นี้มาแบบงง ๆ สารภาพรักกันด้วยการเริ่มต้นกวนประสาท
ดูคู่อื่นแซงหน้า พี่ยูกับน้องหมอ แล้วนะ กลับมาเรียกคะแนนด่วนนน
-
เออ คู่นี้มาได้ไง?? 555
แต่น่ารักดีนะ โตมาด้วยกัน กินกันเอง กร้าก
สาวๆ คงเสียดาย หนุ่มสูงปรี๊ดด กับหนุ่มมาตรฐานชายไทยได้กัน
เอ๊ะ ชั้นนี่ยังไง เอะอะ ได้กันตลอดๆ ออกแนว..เรทนะชั้น
ขอบคุณ และรออ่านต่อจ้า
-
เนื้อคู่ แอร๊ยยย :-[ :L2: :กอด1:
-
รอตอนต่อไปนะคร้าบบ
-
น่ารักดี :L2:
บวกเป็ด
-
น่ารักนะเนี่ย
รักที่ก่อกำเนิดจากความผูกพัน อบอุ่นดี
-
เง้ออออ น่ารัก อบอุ่นอ่ะ >____<!!
-
ยู ยู. อยู่ไหนนน
-
:pig4: :pig4:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด--
ถ้าคู่ดิสกานจะน่ารักขนาดนี้!?
ชอบรักที่ผูกพันธ์แบบนี้มากกก :-[
เสียดายอ่ะ น่าจะจิ้นแต่แรก กร๊ากกกก
-
ชอบคู่นี้ :กอด1:
-
พระเอกทุกคู่ได้เปรียบอ่ะ สงสารนายเอกทุกคู่อ่ะโดนเอาเปรียบตลอดแถมซ้ำจะโดนทำให้เจ็บเมื่อไรก็ได้ อีกอย่างทำไมนายเอกไม่มีใครมาติดมาหลงรักทำให้พระเอกกินไม่ได้นอนไม่หลับบ้างนะที่จะเสียคนรักอย่างนายเอกทั้งสามคนไป มีแต่นายเอกที่ค่อยกังวนว่าพระเอกจะนอกใจ...เฮ้อเศร้าใจชะมัดที่เกิดเป็นฝ่ายรับเนี่ยอินเกินเหตุ
-
พระเอกทุกคู่ได้เปรียบอ่ะ สงสารนายเอกทุกคู่อ่ะโดนเอาเปรียบตลอดแถมซ้ำจะโดนทำให้เจ็บเมื่อไรก็ได้ อีกอย่างทำไมนายเอกไม่มีใครมาติดมาหลงรักทำให้พระเอกกินไม่ได้นอนไม่หลับบ้างนะที่จะเสียคนรักอย่างนายเอกทั้งสามคนไป มีแต่นายเอกที่ค่อยกังวนว่าพระเอกจะนอกใจ...เฮ้อเศร้าใจชะมัดที่เกิดเป็นฝ่ายรับเนี่ยอินเกินเหตุ
-
:n1:แย่งซีนคู่เอกและคู่รอง :m20:
-
สนุกทุกคู่เลย
-
ชอบคู่จัง หวานแบบงงๆ(ว่ามายังไง)
ชอบประโยคสุดท้ายกับเพลงประกอบมากมาย
"....เราอยู่ในที่เดียวกันในเวลาเดียวกัน และหายใจใช้อากาศร่วมกัน และเราก็รักกัน "
อ๊าย เขิน >///< (อย่าใส่ใจ อินี่มันบ้า - - ) :laugh:
-
ไม่ว่าใครก้ไม่ชอบการถูกเปรียบเทียบทั้งนั้นแหละ แล้วไปเปรียบเทียบกับผู้หญิงอีก ศอก+เข่า :laugh:
ไปเปรียบเทียบกับยูกิเหรอ เดี๋ยวงานเข้าหรอกดิศ o18
-
มาได้ไงเนี่ยแต่น่ารักดีนะชอบจัง กานจ๋าาาาาาาา
-
พี่ยูของน้องคินนนน :กอด1: ยอมให้จูบด้วยรักเค้าแล้วอ่ะดิ :impress2: :impress2:
-
:-[
-
ชอบหมดเลยยยยยยยยย
5555 เหมาหมด :กอด1:
-
น้องหมอ กะ พี่วิศวะ [11]
‘เห้ย ไอ้หมอ’
‘ค้าบบบบบบ เป็นไปได้ไง วันนี้พี่ยูทักผมอะ ผมควรฉลองสินะ โว้ววววววววว’
ร้อยวันพันปีพี่ยูไม่เค๊ยยยย ไม่เคยที่จะเป็นฝ่ายทักน้องหมอ
แต่วันนี้มันเป็นวันอะไร พระศุกร์จะเข้าพระเสาร์จะแทรกรึไง
อะไรดลจิตดลใจให้พี่ยูเป็นฝ่ายพิมพ์มาหาน้องหมอก่อนเนี่ยยยย
น้องคินแทบจะจุดพลุฉลอง
‘อย่าเว่อร์ให้มันมากนัก มีเรื่องจะบอกหรอก’
‘เรื่องอะไรเหรอ??’
‘เรื่องเพื่อนมึงอะ น้องฟาสน่ะ’
....น้องหมอเจ็บใจ พี่ยูเรียกน้องฟาสเต็มปากเต็มคำ
‘มันทำไมเหรอพี่? มันไปแซวพี่เรื่องคืนนั้นเหรอ เดี๋ยวผมจัดการให้’
‘ไอ้เหี้ย!!’ ....กวนส้นตีนได้ตลอดเวลาจริงๆ
‘ชัดเจนมากพี่ ฮ่าๆๆๆ’
‘กูจะให้มึงดูแลเพื่อนมึงหน่อย เหมือนว่าพี่รหัสมันกำลังป้อล้อมันอยู่’
‘พี่วิชอะนะ’ น้องหมอละงง
‘เออ มึงรู้ใช่มั้ยว่าเพื่อนกูมันเป็นยังไง แล้วเพื่อนมึงตอนนี้เป็นยังไงมั่ง’
‘เพื่อนพี่ก็เจ้าชู้เหี้ยๆ เพื่อนผมก็ยังคงความมึนเหี้ยๆ เอ๋อเหี้ยๆ’
‘นั่นแหละ เพื่อนมึงมันเหมือนลูกแกะที่กำลังจะโดนหมาป่าอย่างไอ้วิชขย้ำเอา’
‘โหพี่ อย่ากังวลไป ไอ้ฟาสมันเทควันโด้สายดำนะ ถ้าพี่เขามาทำอะไรมัน มันก็สอยร่วงเองแหละ’
‘นอกซะจากว่ามันสมยอม 5555555555555’
‘จริงดิ’ ....หน้าแบบนั้นอะนะ สายดำ
‘จริงครับ อย่าไปคุยเรื่องมันเลยพี่’
‘มาคุยเรื่องของเราดีกว่า อิอิ’
‘มึงกับกู?? มีเรื่องอะไรกัน’
‘โหพี่ อย่ามาทำเป็นไม่รู้เรื่อง’
‘เรื่องอะไร กูไม่รู้จริงๆนะเว้ย’
‘โด่พี่ อย่ามาทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ เรื่องจูบไง’
เหนือฟ้ายังมีฟ้า
เหนือพี่ยูก็ยังมีน้องคินเสมอ
‘อ๊ากกกกกกกกกกกกกกก’
‘กรั่กกกกกก ดูดดื่มมาก แยกไม่ออกเลยลิ้นใครเป็นลิ้นใคร’
....คิคิคิ อย่าคิดว่าจะมาแหยมได้นะพี่ยู ให้มันรู้ซะมั่งไผเป็นไผ
‘ไอ้เหี้ยยยยยยยยยยยยยยย’
รุ่นพี่ตัวเล็กเขินจนหน้าแดงไปถึงหู
รู้สึกอยากจะเอามือลอดเข้าไปบีบคอมันจริง
และพี่ยูก็ยังคนโดนน้องหมอลูบคมอยู่เรื่อย
ไอ้นี่หัวหมอสมกับเรียนหมอจริงๆ
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-==-=-=-=-=-
จะบอกว่าตอนนี้
ทั้งโต๊ะกำลังอยู่ในความตกตะลึง
เมื่อไอ้เพื่อนเลิฟสองคน
ประกาศเลื่อนความสัมพันธ์
จากเพื่อนรักไปเป็นคนรัก
คือแบบบ........
เงียบอะเงียบ.......
“คือแบบ...มันมีความเป็นไปยังไงเหรอครับคุณดิศ
คนที่คั่วผู้หญิงมาตลอดอย่างมึง หันมากินกันเอง??”
ไอ้เนศทำท่างงๆ จริงๆเขาเรียกว่าเสแสร้งแกล้ง งง
เพราะไอ้สองคนนี้ มองยังไงก็มีใจให้กัน
เขาเรียกว่าหมั้นหมายมาแต่เด็กแล้ว อิอิ
เพียงแต่มันไม่ยอมรับกับหัวใจของตัวเองเท่านั้น
“ไอ้สัดนี่ กูสองคนบ่มเพาะต้นรักมาตั้งกะหนึ่งขวบแล้วเว้ย”
ไอ้ดิศพูดจาเหมือนโอ้อวด เลยโดนกานเพ่นกะบาลไปหนึ่งที
“ไอ้เหี้ยอย่าพูดแบบนั้น อ้วกจะแตก” ไอ้วิชทำท่ากะเลี่ยน
ทั้งโต๊ะเลยหัวเราะออกมาอย่างขำขัน
“สาวๆเขาคงกรี๊ดร้องกัน ผู้ชายหล่อๆกินกันเอง
คงมีแต่กูกับไอ้วิช ที่ยังอนุรักษ์ที่จะเลิฟๆกับผู้หญิงอยู่สินะ” เนศเดินเข้าไปกอดไหล่วิช
“หึหึหึ” วิชยิ้มมุมปาก
“ไอ้เหี้ย อย่าบอกนะว่ามึง...ก็....”
“กูทำไม??” รอยยิ้มมึงโคตรเหี้ยอะไอ้วิช ยูเลยเอื้อมมือไปดึงหูไอ้วิชมัน
“โอ๊ยยย ไอ้ยู ไอ้เหี้ยยยยยย!!!”
“มึง!! ไอ้สัด กูบอกว่ายังไง”
ด่าไปมือก็ยังไม่ยอมปล่อยออกจากหู แล้วก็ลากมันออกไปจากวงสนทนา
ไอ้วิชก็ร้องโอดโอยไปตลอดทาง อย่าเรียกว่าโอดโอย โอ๊ยๆ จะดีกว่า
ทุกคนที่เหลือหันมามองหน้ากัน
“พวกมันสองตัวเป็นส้นตีนอะไรกัน???” ไอ้ดิศถาม
“มึงถามกู?? มึงจะให้กูเดินไปเสือกเลยมั้ย?? กูก็อยู่กับมึงเนี่ย” ไอ้เนศย้อน
“อ้าวพี่ยูไปไหนล่ะครับพี่กาน??”
ทุกคนหันไปมองบุคคลที่เข้ามาทีหลัง
อ่อ นึกว่าใคร เพื่อคนสวยของไอ้หมอคินนี่เอง
สงสัยจะเดินถือกาแฟตากแดดมาให้พี่ยู
ดูสิ หน้าเน้อแดงหม๊ดดดดดด
“อ๋อ ดึงหูไอ้วิชไปโน่นนนน” กานชี้นิ้วไปทางต้นไม้ต้นใหญ่
“เอากาแฟมาให้ไอ้ยูแทนไอ้หมออีกแล้วหรอ??”
“ถามโง่ๆอีกแล้วไอ้ดิศ แหกตาดูดิมึง กูละกลุ้มมีเพื่อนเป็นควาย” ไอ้เนศขัดไอ้ดิศตลอดดดด
“ไอ้เหี้ยนี่ เดี๋ยะกูตบปากแตก” ดิศเงี้องมือทำท่าจะตบ
“นั่งพักก่อนดิ หน้าแดงหมดแล้วเนี่ย” กานขยับของออกจาเก้าอี้ให้น้องนั่ง
“แดดร้อนชิบหายอะพี่” กานยกหลังมือขึ้นมาเช็ดเหงื่อบนหน้าออก
“แหม มึงก็ไม่ต้องไปเชื่อฟังไอ้หมอมันนักหรอก หน้าไอ้ยูจะเหมือนโลโก้สตาร์บั๊กส์เข้าไปทุกวันละ” เนศพูดจบก็พากันขำกร้าก
“ขำเชี่ยอะไรกัน??” ยูเดินหน้าบี้เข้ามาเลย ส่วนไอ้วิชนี้ยิ้มแป้นเข้ามาเชียว
ไอ้วิชมันเดินเข้าไปขยับของที่วางอยู่ข้างๆฟาสให้ไปกองอยู่บนโต๊ะ
แล้วตัวเองก็เข้าไปนั่งข้างๆน้อง
“คืนนี้ไปกินข้าวกัน” เป็นคำเชิญที่มาพร้อมกับรอยยิ้มที่ดูไม่น่าไว้ใจที่สุด
“เอ่อออ......” ไปไม่เป็นเลยน้อง
ผัวะ!!!
ยูเอื้อมมือไปตบหัวไอ้วิชหน้าแทบจะทิ่ม
“ไอ้สัด ตบหัวกูอีกแล้วนะมึง!!”
“ไม่ต้องมายุ่งกับน้องกูเลย!”
“อะไรนะ น้องมึง! มันน้องรหัสกูโว้ยย!!”
“มึงมีเจตนาไม่บริสุทธิ์”
นั่นไง โดนเข้าจังๆไอ้วิช
แล้วไอ้สองตัวนี้มันคงจะลืมไป
ว่ามันไม่ได้อยู่กันแค่สองคน
ยังมีบุคคลที่ สอง สาม สี่ ห้า อยู่ด้วย
อั๊ยหยาาาาาาาาาาาาาาาาาา
TBC,,,,
ขอโทษที่หายไปนะเจ้าคะ แบบว่าเค้างานยุ๊งงงงงยุ่ง
นี่ก็รีบที่สุดแล้วอะจ่ะ แหะๆๆๆ
ตอนที่แล้วอย่าได้งงไป เดี๋ยวเค้าจะเขียนคู่นั้นอีกแน่ๆ เขียนเองชอบเอง :laugh:
ขอบคุณมากๆสำหรับคอมเม้นค่ะ :L2:
-
ชอบคู่นี้พอ ๆ
กับคู่น้องหมอ
เลย :z2:
-
ฮ่า ฮ่า หัววิชประหนึ่งลูกวอลเล่ย์ ฟาสมึน ๆ แบบนี้พี่วิชจะหลอกน้องยังไงหว่า
น้องหมอร้ายกาจที่สวดด
-
อ๋ายยๆ น่ารักมากอ่า
หลายคู่แล้วสีสันมากมาย o13
-
ตอนนี้ไม่มีฉากน้องหมอกับพี่ยูเยอะเลย คิดถึงๆอ่า :o8:
รอตอนหน้านะคร้าบบบ
-
ยูได้ใจอ่ะ.....จัดหนักให้ไอ้วิชเลย.....มึงมีเจตนาไมบริสุทธิ์.....ป๊าด...เอาแบบนั้นแหละ...เดียวไอ้วิชมันจะได้ใจ.....
-
ชอบทุกคู่เลยยยยย :z2:
-
แอร้ยยย มา แล้วคิดถึงมากมาย กอดที :กอด1:
-
แนะ แอบหวงเพื่อน (หรือว่าหวงน้อง)
น้องหมอแอบแรง เอาเรื่องในบ้านมาพูดย้ำ เด๋วก็หาโอกาศแบบนี้ไม่ได้อีกหรอกกกกก กร้ากก
ณ จุดนี้ แม่ยกก็รอ(อ่าน)โอกาศแบบนี้อยู่อีกนะจ๊ะ ฮี่ๆๆๆๆ
ขอบคุณ และรออ่านต่อจ๊ะ
-
:man1: :man1:
-
:z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1:
-
ชอบคู่พี่วิชกะน้องฟาชจิงๆ
-
อิอิ
-
คู่รองสองคู่นี่แหล่ะ น่าสน คริๆๆๆ
ไม่รู้เป็นไรชอบคาเรคเตอร์อ่ะ :o8:
-
เพื่อนเป็นไปหมดแล้วนะเนศศศ . สนใจมั้ยจ๊ะ ? 5555
-
รีบมาเลยน้าาาาาา :z3:
-
ชอบน้องฟาสสสสสสสสสส :-[
-
หมอๆๆ หมอแกล้งเมาป๊ะ อิอิ
-
โอ๊ะโอ ดิศ กาน ติดตามต่อไป น่ารักอ่า
-
ยูตบแรงไปไหมลูก อ่ะเหอะัๆ
วิช ฟาสส กรื้ดด ดดด
-
:beat: :beat:ขอด้วยๆ
-
ชอบคู่วิช กะ ฟาส :impress2:
-
วิชกะเอาฟาสจิงๆอะป่าวเนี่ยยย แต่ยูสุดยอดไปเรยอ่ะ 555+
-
พี่วิชนี่นะ :impress2:
เด๋วโดนสอยร่วงหรอก ฮี่ๆ :z1:
น้องหมอคินน่ารักตลอดอ่ะ >,,<
:pig4: นะคะ
-
หวงน้องเหลือเกินนะจ๊ะยู
-
รู้กันหมดแล้วววววว :z1:
-
วิชกับฟาสคู่นี้น่ารักอ่ะ :-[ :-[
-
ยังไม่หายคิดถึงเลยยยย :z3:
:call:
-
คิดถึงมากๆๆ เ่ลย
-
:laugh: :laugh: กร๊ากกกกกกกกกกกกกกก สรุปกลายพันธุ์ทั้งกลุ่ม
-
55555
เต็มที่เลยพี่ยู
จัดหนักๆๆๆๆ
น้องฟาสอย่ายอมเด้ ผชเจ้าชู้อ้ะ
ชิชิชิชิชิ
-
:impress2: ยูกิน่ารักอ่ะ หลงยูกิเข้าเต็มเปา โฮฮฮ
-
แอร่ก ชอบน้องหมออ่ะ :z1:
-
ชอบเรื่องนี้อ่ะ
-
หลายคู่ชูชื่น
-
อยากให้น้องหมอกะพี่วิศวะ เป็นแฟนกันเสียที
-
5555 พี่ยูพูดไปเค้ารู้หมดแล้ว 5555
-
ไม่เป็นไรค่า คนอ่านก็ยุ๊งยุ่ง
จะสอบแต่มานั่งตามอ่านอยู่ :laugh:
รอตอนต่อไป ดูซิพี่วิชจะทำไง
-
คิดถึงๆๆ มาให้กำลังใจคนเขียนคับๆ
-
น่ารักทุกคู่เลย~
แต่อยากอ่านพี่ยูกับน้องหมอเยอะๆ
:-[
-
พี่วิชเนียนนะ
บวกเป็ด
-
น้องหมอ กะ พี่วิศวะ [12]
“อะไร?? เจตนาใครบริสุทธิ์ ใครโสโครก???” ขอปรมมือให้กับไอ้เนศ
“เสือก!!!”
....อุ่ย แรงงงงงงงงงงง ง่า
“ผมอยากกินอาหารจีน” ฟาสจงใจขัดบทสนทนาที่ดูเหมือนจะรุนแรงของพวกพี่ๆทั้งหลายแหล่
ทั้งยูและวิชหันมามองหน้าสวยๆของน้อง
ยูที่ทำหน้าเหมือนกับไม่เชื่อหูตัวเอง ....หรือไอ้เด็กนี่มันจะสมยอมไอ้หมาป่าจอมหื่นอย่างไอ้วิชวะ
ส่วนไอ้วิชนี่ก็ทำหน้าเป็นปลื้ม แล้วก็หันไปยักคิ้วให้ไอ้ยูเป็นการเย้ยหยัน
ส่วนน้องฟาสก็ได้แต่ยิ้มๆให้ไปอย่างช่วยไม่ได้
....ถ้าผมไม่ทำแบบนี้ พวกพี่ก็กัดกันไม่เลิกอะจิ อุ่ย!
“งั้นเดี๋ยวคืนนี้พี่พาไปกิน เอาร้านไหนดี?” มือปลาหมึกเริ่มทำงาน มันเอามือปเกาะเอวน้องฟาสแล้ว
“เห้ย!”
“เห้ย!!”
“เหี้ย!!!”
เรียงจาก ดิศ กาน เนศ ที่ต้องร้องอุทาน
เมื่อเห็นมือของไอ้เพื่อนตัวดีไปเกาะอยู่ที่เอวน้องรหัสของมันเอง
“มึง มึง มึง...” เนศไปไม่เป็นละ มันพูดไม่เป็นภาษาคนแล้ว
“กู กู กูทำไม???” วิชลอยหย้าลอยตาถาม
“โว้ยยยยยยยยยยยยยยยย” สติแตกไปแล้ว ไม่รู้จะถามอะไร จะเริ่มจากตรงไหน เกิดจากอะไร
“กูเข้าใจ” ดิศตบบ่าวิช หลังจากมองน้องฟาสที่ทำหน้าเหรอหราแล้ว
“ก็เด็กมันน่ารักนี่นา” กานพึมพำ
“ไปกินร้านxxx ที่เยาวราชนะพี่” เป็นหน้าที่ของฟาสอีกแล้วที่ต้องพูดตัดบท ไม่งั้นพี่เนศคงสติแตกไปไกล
“ก็ได้ครับ” ไอ้วิชหันไปยิ้มให้น้องพร้อมกับพูดจาหวานหู
“อ้วกกกกกกกกกกกกกกกกกกก” พวกมันประสานเสียงพร้อมใจกันอ้วก
คือแบบ...เข้าใจปะว่า
ปกติแล้วไอ้วิชมันจะพูดจาแบบพูดคำด่าคำ
แล้วเมื่อก่อนก็เห็นพูดกับไอ้น้องฟาสแบบปกติ
แต่นี่มันอะร๊ายยยยยยยยยยย
“เป็นเหี้ยอะไรกัน” ไอ้วิชหันไปค้อนให้
“มึงสิ เหี้ยอะไรเข้าสิง มาค้งมาครับ ไอ้ส้นตีน!” ดิศว่า
“เออ พูดจาซะเสียวอ่อนเสียงหวาน ถุ๊ย!!!” ตามด้วยเนศอีกดอก
“ฮ่ะๆๆๆ” ฟาสหัวเราะปิดปาก น่าร้ากกกกกกกกกก
“เห่ยวิช น้องมึงน่ารักวะ ทำไมกูเพิ่งรู้สึกได้” ไอ้เนศแกล้งแหย่
“ไม่ต้องเลย คนนี้ของกู กูจองแล้ว” ไอ้วิชเปลี่ยนจากเกาะเอวเป็นไหล่แสดงความเป็นเจ้าของที่สุด
“ไหนๆป้ายจองแล้ว กูไม่เห็น”
“ให้กูจูบโชว์เลยมั้ยสัด”
ผัวะ!! ยูที่นั่งเงียบมานานเอื้อมมือไปตบหัววิชอีกแล้ว
“ไอ้เหี้ยยยยยยยยยย” วิชกุมหัวป้อยๆ
“ทำอะไรคิดมั่ง ลูกเค้ามีพ่อมีแม่” ต้องให้พี่ยูสอนอยู่เรื่อย
“ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก” พวกเพื่อนๆที่เหลือพากันหัวเราะกันท้องแข็ง
....ไอ้ยูแม่งรู้จักคำนี้ด้วยวะ ก๊ากกกกกกกกก
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
เย็นวันนั้นบังเอิญว่าน้องหมอเรียนเสร็จเร็ว
และเนื่องจากบังคับให้ไอ้ฟาสโทรไปหาพี่วิชเพื่อทำการสืบตารางเรียนของพี่ยู
แล้วก็ได้รู้ว่าวันนี้พี่ยูเลิกเรียนคาบสุดท้ายวิชาอะไร กี่โมงและที่ไหน
พอได้รู้แล้ว หลังจากวิชาสุดท้ายของวันเสร็จสิ้น
น้องหมอก็รีบออกจากห้องเรียน โดยบอกอีวาดเพื่อนรักว่า กูไปรับแฟน
เอิ่ม....ได้ข่าวว่าพี่ยูยังไม่ตอบรับมึงเลยนะหมอ โมเมนี่หว่า
น้องหมอเหยียบเบนซ์วิ่งตรงมาทางจุดหมายปลายทาง
คณะวิศวะนั่นเอง หาที่จอดรถหน้าคณะ แล้วก็เดินไปนั่งรอหน้าตึก
พอถึงเวลาเลิกเรียน ยูและผองเพื่อนก็เดินลงมา
“เห้ย ไอ้ยู ผัวมึงมา!!!”
....มึงไม่แปะประกาศหน้ามหาลัยเลยซะเลยละไอ้เหี้ยวิช
“พ่องตาย!!!”
แต่เพื่อนๆในคณะส่วนใหญ่ก็คุ้นหน้ากับไอ้หมออยู่แล้ว
เพราะว่ามันมาบ่อยยังกับเป็นคณะของมันเอง
จะมีก็ช่วงหลังๆที่จะเรียนหนักขึ้นเลยไม่ค่อยมา
เพราะงั้นตอนนี้พอมันเห็นหน้าพี่ยู
หน้าหล่อๆของมันเลยยิ้มแป้นยังกับเด็กน้อย
ยูเลยคิดจะแกล้งมันนิดหน่อย
ปรับสีหน้าเล็กน้อย และก็เดินหนีมันไปทางอื่น
“พี่ยู~~~~~~~~~~~~~” นั่นไง
คินวิ่งตามมาดักหน้าพี่ยูเอาไว้
หน้าตาเหรอหราที่สุด
จนรุ่นพี่หัวส้มอยากจะหัวเราะใส่หน้า
“พี่หนีผมทำไมอะ? โกรธอะไรผมเหรอ??” คินจับไหล่เล็กๆของพี่ยูไว้
“เปล่า” นิ่งไว้ นิ่งไว้ ทั้งที่ในใจอยากจะขำแทบตายชักก็ต้องนิ่งไว้ลูก
“แล้วทำไมพี่ไม่มองหน้าผมละ?”
....มองหน้ามึงกูก็ต้องหลุดหัวเราะสิไอ้ฟายยยย
“ไม่อยากมอง”
รางวัลตุ๊กตาทองคำปีนี้ต้องเป็นของรุ่นพี่ตัวเล็กคนนี้แน่นอนอย่างไม่ต้องสงสัย
ไม่ต้องถึงออสการ์หรอก ฝีมือยังไม่ขนาดนั้น แค่ตุ๊กตาก็พอ
ไอ้หมอนี่ บทจะหัวหมอก็ฉลาดชิบหาย บทจะโง่ก็โง่บรรลัย
ทั้งไอ้วิช เนศ ดิศและกาน ต่างก็มองเหตุการณ์กันอยู่เงียบๆในระยะ 30 เมตร
คือทุกคนก็สงสารไอ้หมออะนะ โดนต้มซะหน้าตาเหรอหรา
แต่แบบ ขอซะหน่อย แม่งกวนตีนเหลือเกินไอ้นี่
“พี่...ผมไม่รู้หรอกนะว่าพี่โกรธผมเรื่องอะไร...แต่อะไรที่ผมทำไปแล้วพี่ไม่ชอบ...ผมขอโทษนะครับ”
อะหืมมมมมมม แม่ง ทำเอาหลายๆคนรู้สึกผิดเลยว่ะ
ยูหันไปมองหน้าไอ้หมอตัวโตที่ยืนเม้มปาก
ทำหน้าสำนึกผิดอยู่ตรงหน้า
คือ...จริงๆแล้วมึงไม่ได้ผิด แต่มึงโง่ไงหมอ
“มึงทำอะไรผิดรึไง??” นั่น นั่น ยังไม่หยุดเล่นละครอีก
คินส่ายหน้าในเชิงว่าไม่รู้ “ไม่ผิดหรือไม่รู้” ถามย้ำอีกรอบ
“ไม่รู้ครับ” สงสัยแม่งจะใจเสียจริง พูดเพราะเชียวมึง
มองหน้ามันแล้วก็สงสารอะเนอะ
จากไอ้เด็กหน้าเป็นที่ร่าเริงเกือบจะตลอดเวลา
แม่งเสือกมาทำหน้าเศร้าเล่าความเท็จ (ไม่เกี่ยว -*-)
“กูล้อเล่น”
เหมือนมันจะงง
เอียงคอ ขมวดคิ้ว มองหน้าพี่ยูแบบฉงน
“พี่ว่าอะไรนะ?”
“กู ล้อ เล่น” ชัดมั้ยสาดดดดดดด
ไอ้หมอช็อคค้างไปสิบวินาที
กู
ล้อ
เล่น
โฮกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
คินเข่าอ่อนทันที
ลงไปนั่งยองๆอยู่กับพื้น
ถอนหายใจเฮือกๆ
....โอยนึกว่าหัวใจจะวายตายซะแล้วววววววววววววววว
“แค่นี้ถึงกับเข่าอ่อนเลยเหรอมึง หึหึ” ยูขยี้ผมไอ้หมออย่างเอ็นดู “เด็กหนอ เด็ก”
คินเงยหน้าขึ้นมามอง “เด็กที่ไหนจะจูบแบบ French Kiss ได้ละ”
ผ่าง
ผ่าง
ผ่างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
“โหย แม่ง ไหนว่ายังไม่ได้เป็นแฟนกันนี่” ไอ้เนศพูด
“นี่ขนาดยังไม่ได้เป็นแฟนก็จูบไปแล้ว” อันนี้ไอ้ดิศ
“แบบนี้แถวบ้านกูเรียกแรด” นี่ไอ้เหี้ยวิช ไอ้เช่นี่แรงตลอด
“ไอ้สัด ไอ้พวกเหี้ย พ่อมึงตาย ไอ้เหี้ยวิชมึงมีสิทธ์มาด่าอะไรกู” พี่ยูด่ากราด หน้างี้แดงไปถึงหู
ได้ยินเสียงไอ้หมอหัวเราะหึๆอยู่ใกล้ ฝ่ามือเล็กแต่หนักตบลงไปบนหัวฉลาดๆนั่นดังผัวะ
เต็มแรง
น้องหมอรู้สึกเหมือนหัวจะหลุด
....สมน้ำหน้า
“พี่ยู๊ ~~~~~ ผมเจ็บบบบบบบบบบ” ....โอดครวญเข้าไปตัวยังกะควาย
“ก็กูตบให้เจ็บ ไม่ได้ลูบ” ยูถลึงตาใส่
“โหยพี่ ไถ่โทษๆ”
“โทษเหี้ยอะไร?!”
“หนึ่งคือพี่แกล้งผม สองคือตบหัวเนี่ย” คินทำหน้ายู่
....น่ารักตายห่า เมื่อไหรแม่งจะเลิกทำหน้าแบบนี้ซักทีวะ
“ไปกินข้าวกัน^^”
“เออ ห้ามไปร้านเดียวกับกูนะ” ไอ้วิชเสือกตลอด
“กูไม่ชอบอาหารจีน”
“งั้นไปกินอะไรดีพี่??” ตอนนี้อาจจะสังเกตเห็นหางกับหูของข้องหมอ
หูตั้งหางสะบัด เหมือนดีใจที่จะได้ไปเดินเล่น อารมณ์นั้นเลย
“อิตาเลี่ยน”
“ปะ! ไปกันเลยผมรู้จักร้านอาหารอร่อยๆ จะพาไปเดี๋ยวนี้เลย”
ไม่พูดพล่ามอะไรต่อทั้งสิ้น
ยูยังไม่ทันที่จะพูดอะไรจบ
ไอ้หมอก็จับมือพี่ยูเดินไปที่รถทันที
“ไอ้ยู” ยูหันกลับไปมองไอ้พวกเพื่อนตัวดีหลังจากที่ไอ้วิชมันตะโกนเรียกชื่อตน
“ขอให้ได้ ขอให้โดน” พูดจบก็แลบลิ้นปลิ้นตาใส่
“ไอ้พวกเหี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย”
....กูเกลียดมึ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
TBC,,,
มาช้ายังดีกว่าไม่มา :z2:
ช่วยตอบโพลของเค้าด้วยน้า
จะบอกให้ว่าเค้าเลือกคู่ใคร ดิศกะกาน(ซุบซิบๆ) กรั่กกกกกก :z1:
ขอบคุณสำหรับคอมเม้นมากๆเลยค่ะ
คนอ่านเป็นกำลังใจของเค้า
แต่คนที่เม้นนี่เป็นโคตรกำลังใจอะ
ขอคุณมากๆๆค่ะ :กอด1:
-
5555 ฟาสมันจะน่ารักไปไหนนิ
-
สาธุ -/\- ขอให้ได้ ขอให้โดน คิคิ
-
55555
เพื่อนยูแต่ละคน แทบจะถวายยูให้คินซะเหลือเกิน
อันนี้เค้าเรียกว่ารักเพื่อนใช่มั้ยยยย^^
-
ฮ่า ฮ่า อ่านเรื่อย ๆ สบาย ๆ ขำ ๆ
น้องหมอหน้าเสียเลย พี่ยูนะพี่ยูทำร้ายน้องหมอทำไมง
ยุน้องหมอจับพี่ยูกด
-
ฮ่าๆ งี้ก็น่าจะรับเป็นแฟนไปเลยนะ :laugh:
-
คำอวยพรของเพื่อน ๆ ขอให้เป็นจริงด้วยเถิด . 5555
-
ฟาส เอ๋อเรอ อ่า แต่ชอบนะ
อ๊าคคคคคคคคคค
-
อิอิ กดไลท์ ให้เพื่อนยู กร๊ากกกกกกกกกก "ขอให้ได้ ขอให้โดน (โดนไรหว่ะ :oo1:)
คนอ่านก็รออยู่
-
เหมือนเพื่อนพี่ยูรักพี่ยูมากเลยเนอะชอบๆ "ขอให้ได้ ขอให้โดน" :laugh:
-
ขอให้ได้ ขอให้โดน นะจ๊ะ พี่ยู้!!! :impress2: :impress2: :impress2:
-
เป็นกำลังใจให้!!
ชอบยูอ่ะ ซึนดาเระดี ฮ่าๆๆๆๆ
มาต่อเร็วๆนะจ๊ะ :impress2:
-
:3123:
-
สาธุให้กับคำอวยพรของพี่วิช :-[
-
น้องหมอน่ารัก :impress2:
-
“ขอให้ได้ ขอให้โดน"
เห็นด้วยยยยยย :z1:
:call:
-
น่ารักดีว่ะ น้องหมอ
หูตั้ง หางกระดิกเลยน๊า
-
อิอิ
-
น่าร้ากกกกก :o8: :o8: :o8:
-
:pig4: :pig4:
-
น่ารักอะ พี่ยูแกล้งน้องคินทามมัยอ่ะ ฮ่าๆๆๆ
ชอบๆๆ รอตอนต่อไปนะคร๊าบบบ
-
ขอให้โดน ขอให้โดน :z1: :z1: :z1:
-
มีลุ้นสินะ ลุ้นให้โดน
-
น่ารักอ่า~~~~. อ่านไปเขินไป บิดม้วนนนไปหมดแล้ว พี่ยู~~
-
ขอให้ได้ ขอให้โดนด้วยอีกหนึ่งเสียง
-
กร้ากกก หมอฉลาดชาติเจริญ
หมอมันไม่เคยแพ้เลยจริงๆ
สรรหาคำมาต้อนพี่ยูให้จนมุมได้ตลอด
ฮามากตรงขอให้ได้ขอให้โดนเนี่ยแหละ ฮ่าๆๆๆๆ
-
ขอให้ได้ขอให้โดนนนนนน :laugh:
-
น้องหม๊ออออ :impress2:
-
" ขอให้ได้ ขอให้โดน " >>> กดไลค์คร้า :m20:
-
5555555555
ชอบง่ะ 'ขอให้ได้ขอให้โดน'
อ่านแล้วหลุดขำพรืด
เฮียวิชเนียนน ฟาสก็เอ๋อได้ใจอะ
ฮ่าๆ รออ่านตอนต่อไปจ้า
-
อิอิ ตอนสุดท้ายโดนใจอย่างแรง "ขอให้ได้ ขอให้โดน" :z1:
-
น้องหมอน่ารักจริงๆ
:laugh:
-
อ่านกี่ตอนๆก็น่าร๊ากกกกก :laugh:
-
"ขอให้ได้ ขอให้โดน" <<ชอบอ่ะ
-
พี่ยู เล่นแรงอ่ะ
ต้องให้น้องคินทำโทษซะเลย
-
พี่ยูจะแกล้งน้องคินทำไม อย่างนี้ต้องให้คินเอาคืน อิอิ
-
ขอให้ได้ขอให้โดน555+
-
:-[
แอบรักฟาส >//<
ทำไมจะน่ารักได้ขนาดนี้ครับเนี่ย
ไม่น่าตกหลุมพลางพี่วิชเลย มามะมาหาพี่ดีกว่าครับ..
มาต่อไวๆนะจ๊ะ นะจ๊ะ
-
แอร๊ยยยยยยยย
:impress2: :impress2:
กรี๊ดดดดดดด น่ารักมากกกกกก ไม่ไหวแล้วววว :man1: :man1:
-
ชอบคินที่บางทีดูมึนๆ นะ
แบบว่าโดนยูหลอกเนี่ย ดูแล้วเป็นเด็กน้อยดี
เรื่องหื่นน่ะ.......ฮิๆ :oo1:
-
รอคอยจ้า!!!
นั่งเปิดตั้งแต่เมื่อวาน อยากให้มาต่อเร็วๆจังเลยย
ฟินมากกกกกกกกกกกกกกก :laugh:
-
สงสัยจะเป็นฟาสซะ
มากกว่ามั๊ง ไอ้ขอให้
ได้ขอให้โดนเนี่ย :oo1:
-
ฮ่าๆพี่ยูโดนเต็มๆ
ฟาสเป็นคนยังไงกันแน่เนี้ยฮ่าๆ จะเอ่อหรืออะไร
มาต่อไวๆนะค่ะ
-
ชอบน้องหมออ่ะ น้องหมอน่ารัก
อยากให้จูบบ่อยๆ 55
-
:laugh: :laugh:
-
น้องหมอ กะ พี่วิศวะ [13]
คินขับรถพาพี่ยูไปกินอาหารอิตาเลี่ยนอย่างอารมณ์ดีสุดๆ
ระหว่างทางขับไปก็ฮัมเพลงตาม ผิวปากตาม
พี่ยูรำคาญจนอยากจะเอาตีนไปอุดปากให้มันเงียบๆซะ
“หุบปากซักสองนาทีจะตายมะ?”
“โหยพี่ ไม่ได้เจอกันตั้งหลายวัน ไม่คิดถึงผมมั่งเหรอ~~” น้องหมอส่งเสียงอ้อนๆไป
“ไม่”
“โด่ ผมรู้ว่าพี่คิดถึงผม ไม่ต้องมาทำไก๋เลย”
“ถุ๊ย!!” ....รู้แล้วยังเสือกถาม
“แล้วนี่พี่อยากได้อยากโดนตามคำอวยพรของพี่วิชปะ??” ไอ้นี่แม่งมีเลศนัยตลอดดดด
“เดี๋ยวมึงได้โดนตีนกูนี่ไง” หันไปทำหน้ายังกับจะแดกหัวหมอ
“ฮ่าๆๆๆๆ”
น้องหมอหัวเราะก่อนจะหันไปขับรถต่อ
แต่ใจก็แอบหวังอะนะ
แต่ถ้าพูดไปอาจโดนกระทืบตายหยังเขียดได้
เพราะงั้นอย่าจะดีกว่า เหอๆๆ
พอมาถึงที่ร้าน
น้องคินก็บอกให้พี่ยูสั่งได้ตามสบาย
พี่ยูก็กระหยิ่มยิ้มย่องในใจ
“พี่ยู สั่งเยอะๆเลยนะ ผมหิว”
....หึหึ กูจะสั่งให้มึงหมดตัวเลย
ก็สั่งๆๆๆๆไป
ไม่ได้นับเมนูด้วยว่ากี่อย่าง
แต่พอยกออกมาเต็มโต๊ะอะ
น้องหมอก็กิน ไม่สิ..อย่าเรียกกิน
เรียกว่า ยัดห่า ซัดโฮก จะดีกว่า
เห็นผอมๆแบบนี้ น้องหมอแม่งกินเก่งมากกกกก
เวลากินนี่ ก็คือเวลากินจริงๆ
มันไม่ค่อยจะคุยกับพี่ยู แต่ถ้าอันไหนอร่อยมันก็จะตักให้
แล้วบอกว่า “กินสิ อร่อยนะ”
พอกินเสร็จแล้วเรียกเก็บเงิน
บิลออกมาเป็นที่น่าตกใจไม่น้อย
แต่แหม หมอรวยอะ!
ไม่สะท้านหรอกแค่นี้
ควักบัตรให้พนักงานรูดไป
“พ่อแม่มึงต้องร้องไห้แน่ๆเลยวะ”
“ไม่หรอกพี่ คิดมากไปได้”
/////
“แล้วจะไปไหนต่อ??” พี่ยูถาม ตอนกำลังเดินไปขึ้นรถ
“ตามใจผมเหรอ?”
“เออ”
“ปะ งั้นขึ้นรถกัน”
ระหว่างทางทั้งสงคนไม่ได้พูดคุยอะไรกันมากมาย
ยูหันหน้าออกไปมองข้างทาง ทั้งที่ไม่ได้มีอะไรน่าสนใจนัก
วันนี้เขาคิดไว้แล้วว่าจะตามใจหมอมันซักวันนึง
มันอยากจะพาไปไหนให้มันพาไป ไม่มีเหตุผลที่ตามใจ
“ไปทะเลกันนะพี่” คินพูดส่งยิ้มให้พี่ยู
“อือ ไม่รอให้ถึงก่อนแล้วค่อยบอกกูละ” แค่ดูเส้นทางที่มันขับมาก็รู้แล้วว่าจะไปไหน
“ฮ่ะๆๆ แล้วนี่ก็อาจจะต้องค้างนะ”
“กูไม่ได้เอาเสื้อผ้ามา”
“เดี๋ยวผมพาไปซื้อ”
“พรุ่งนี้กูมีเรียน”
“โกหก ผมสืบมาหมดแล้ว พี่วิชบอกว่าพี่ไม่มีเรียนอีกสองวัน”
....ไอ้เหี้ยวิช ไอ้หนอนบ่อนไส้ ไอ้ขี้เปียก กลับไปกูจะฆ่ามึง!!!
ออกมาจากกรุงเทพก็เริ่มเย็นแล้ว
กว่าจะถึงทะเลที่คิดว่าใกล้กรุงเทพแล้ว
มันก็ใช้เวลาตั้งสี่ชั่วโมง
เพราะไอ้หมอมันขับรถได้อืดดดดดที่สุด
หลายครั้งที่ยูด่าไปแล้วบอกว่ามึงขับรถอืดแบบนี้จะถึงเมื่อไหร
แล้วก็จะแย่งไอ้หมอขับเองให้ได้
“แล้วคืนนี้จะนอนไหน?” ยูหันไปถาม เพราะมากันสองคนแบบไม่ได้วางแผนไว้
“ลุงผมเขาเปิดบังกะโลอยู่น่ะ เดี๋ยวไปบอกเด็กที่นั่นเอาแล้วกันนะ” พี่ยูพยักหน้าเป็นเชิงว่าเข้าใจ
ไม่นานนัก ก็มาถึงบังกะโลของที่บ้านไอ้หมอจนได้ คินให้พี่ยูรออยู่บนรถ
ส่วนตัวเองเข้าไปในตัวบ้านที่เป็นบ้านรับรองเพื่อไปเอากุญแจบ้านพัก
คินออกมาพร้อมกุญแจและกีต้าร์โปร่ง เดินยิ้มแป้นออกมาเลย
“บ้านที่อยู่ริมทะเลว่างพอดีเลยพี่ ผมแนะนำ สวยมากก”
“รีบๆเหอะ กูเหนื่อย”
“คร้าบบบ”
คินขับรถมาจอดข้างบ้านพักที่ว่า
ซึ่งก็สวยตามคำอวดนั่นจริงๆ
เป็นบ้านหลังเล็กๆที่อยู่ติดชายทะเลมากที่สุด
หลานชายเจ้าของเดินขึ้นบันไดไปเปิดไฟหน้าบ้านพักก่อนจะไขประตูเข้าไป
เปิดไฟในนั้นให้หมด จัดการเรื่องความเรียบร้อย
ส่วนพี่ยูของเราเห็นแบบนั้นก็เลยไปเดินที่ทะเลฆ่าเวลาไปพลางๆ
ยูถอดรองเท้าไว้ที่หาดทราย
ก่อนจะเดินเท้าเปล่าเข้าไปสัมผัสกับน้ำทะเลยามค่ำคืนที่เย็นเชียบ
ทะเลที่ตอนกลางวันจะมีผู้คนมากมายมาเล่นน้ำกันอย่างสนุกสนาน
พอตกกลางคืนมันจะวังเวงได้ขนาดนี้เลยเหรอ
ไร้ซึ่งเสียงผู้คน มีแต่เสียงคลื่นซัดสาด
ลมเย็นๆที่ทำเอายูที่ใส่เพียงเสื้อนักศึกษาบางๆหนาวขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้
เขายกแขนขึ้นมากอดตัวเอง เหมือนว่ามันจะช่วยบรรเทาความหนาวได้บ้าง
ยูยืนอยู่ตรงนั้น ไม่ได้ขยับเดินไปไหน
เหม่อมองออกไปไกลที่ตรงสุดขอบทะเลนั่น
แต่จู่ๆก็มีอ้อมกอดอุ่นๆสวมกอดมาจากทางด้านหลัง
“หนาวเหรอ??” คินก้มกระซิบถามยูเสียงนิ่ม
“อืม” ยูไม่ได้ขัดขืนเพื่อหนีออกจากอ้อมกอดของคิน
เพราะจริงๆแล้วกอดของคินมันก็ให้ความรู้สึกดีอยู่ไม่น้อย
ยิ่งในยามที่อ่อนแอตอนนี้แล้ว มันทำให้ยูร้สึกดีมากเลยละ
“งั้นก็เข้าบ้านกันเถอะนะ” ยูเงยหน้าขึ้นมองคินก่อนจะส่ายหัวเป็นคำตอบ
“ขออยู่แบบนี้ซักพักนะ” คินไม่ตอบอะไร แต่กลับกระชับอ้อมแขนให้แน่นขึ้น
ไม่รู้ทำไม พี่ยูถึงดูเศร้าเหลือเกิน จนเขาอยากจะกอดเอาไว้ให้นานที่สุด
ยูคิดในใจว่า เขาเห็นแก่ตัวเกินไปมั้ย
เขาใช้ความรักของคินมาทำให้ตัวเองรู้สึกดีขึ้น
ทั้งๆที่ยังไม่ได้เป็นแฟนกัน ไม่ได้เป็นอะไรกันเลย
แต่เขากลับใช้ความรักความอ่อนโยนของหมอ
มันเป็นการเห็นแก่ตัวไปมั้ย??
“นี่” ยูหันตัวกลับมาหาคิน แต่คินก็ยังไม่ปล่อยมือจากเอวของรุ่นพี่
“ครับ”
“เข้าบ้านกันนะ เหนียวตัว” ยูเงยหน้ามองคินก่อนจะพูดชวน
น้องหมอยิ้มก่อนจะก้มลงไปหอมผมนิ่มๆของพี่ยู
แล้วก็จูงมือพี่ยูเดินไปด้วยกัน เห็นรองเท้าที่ยูถอดไว้ ก็ก้มลงหยิบขึ้นมา
ยูมองแผ่นหลังที่ไม่กว้างมากของหมอ
ทั้งๆที่มันกินเยอะขนาดนั้น
ทำไมมันถึไม่อ้วนเลยน้า ตัวก็ออกจะสูง
ผอมเกินไป สงสัยว่าจะเรียนหนักไป เลยนอนน้อย
แต่มันก็ยังจะอุตส่าห์มีเวลามากวนประสาทได้อยู่เรื่อย
จะเอายังไงดี ถ้ามันเอ่ยปากอีกรอบนึง
จะตอบไปว่ายังไงดีนะ
TBC,,,,,
- ขอโทษที่ช้านะคะ ขอโทษที่สั้นอีก
- ขอบคุณสำหรับคอมเม้นค่ะ :กอด1:
- สงสัยว่าเรากำลังดราม่าในอารมณ์ นองหมอกับพี่ยูเลยมีแววดราม่าเลยงิ ฮ่าๆๆ
-
สงสารน้องก็ตอบตกลงไปดิ
:กอด1:
-
คืนนี้พี่ยูจะรอดไหม? :man1:
-
จิ้มก่อนอ่าน
รู้สึกคนเขียนใส่หน้าผิดนะค่ะ
---------------
คนที่แล้วยังกวนตีนเฮฮากันอยู่เลย
มาอันตอนนี้นั้นไซร้แววมาม่ามาเลย อ๊ากกกกกกกก
เค้าชอบบบบบบบ >_<
อยากจิซดมาม่าใจจะขาดรอนๆ ฮ่าๆๆๆๆ
แล้วเอาพี่ยูมานอนด้วยแบบบนี้ พี่ยูจะเป็นไงบ้างเนี่ย
พี่ยูกฌ็ตามใจน้องหมอไปโโนไม่ห่วงตัวเองเลย
คืนนี้จะรอดไหมหนอ ฮ่าๆๆ
-
อวยพรขอให้ได้ขอให้โดนอีกรอบ :laugh: :laugh: :z2: :z2: :z2:
-
พี่ยูตกลงปลงใจกะน้องหมอซะเถอะ
-
:pig4: :กอด1:
-
คืนนี้พี่ยูจะโดนอย่างที่พี่วิชอวยพรหรือป่าวน้าาาาา :z1:
-
ตกลงได้แล้วนะ555 :laugh:
-
น้องคินวางแผนล่อลวงพี่ยูอีกแล้ว
พามาหวีดหวานถึงทะเล ^^
พี่ยูกะน้องหมอน่ารักกกกกก
-
ไม่เป็นไรเค้ารอได้
ใครนะ เคยทำกับพี่ยู ถึงขนาดนี้
เห้ออออ แต่อย่ากลับมาเลยละกันเดี๋ยวเรื่องมันเยอะ
-
น้องคินจะจัดการขั้นเด็ดขาดหรือเปล่าหนอ มาค้างด้วยกันแบบนี้น่าคิดนะ
-
ตกลงไปเรยเพ่ o13
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
ติดตามต่อไปครับ
-
ถามอีกก็ตกลงเลยเซี๊ยะพี่ยู 55
-
:o8: :o8: :-[ :-[ o13 o13 o13
-
น้องยู พี่เชื่อว่าอิน้องหมอมันเต็มใจ ที่จะให้น้องยูเอาความรักความโยนจากมันไปบรรเทาความเศร้าของน้องยู
:กอด1:
เพราะอิน้องหมอมันอยากได้อยากโดน กร๊ากกกกกกกกกกกก
-
ไม่อยากกินมาม่าอะค่ะ
-
ตกลงเลยค่ะพี่ยูขา
หมอใจดี มีเวลาให้ ฐานะร่ำรวย ไม่รักได้ไง
-
:กอด1: ดูพี่ยูจะมีอดีตอันน่าเศร้าจัยยยยย
-
เข้ามาอ่านแล้วติดใจ
สนุกมากค่ะ o13
-
สงสารน้องหมอ
พี่คินอย่าปล่อยให้รอนานนะ ^..^
-
ก็ตอบรับไปเซ่ :angry2:
-
น้องคินน่ารักอ่ะ สู้ๆต่อไปนะ
ยูเริ่มหวั่นไหวแยวนะ อิอิ
-
ตอบตกลงน้องไปสิยู >,<
-
ชอบๆๆๆๆ
-
ตกลง ตกลง ตกลง ตกลง ตกลง ตกลง
ตกลง ตกลง ตกลง ตกลง ตกลง ตกลง
:call:
-
ถ้าน้องเอ่ยปากอีกรอบก็ตอบตกลงไปอย่าให้เสียยยยยย :impress2:
แต่ที่จะเสียก็คือตัว!! :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
มาไวไวนะคะ :กอด1:
-
ทันแล้ว เรื่องนี้น่ารักดีอ่ะ ชอบๆ แล้วถ้าหมอถามอีกทีพี่ยูจะตอบว่าอะไรนะ หุหุ อยากรู้จัง
-
พี่ยูรีบๆใจอ่อนซะที
คินออกจะดีขนาดนี้ :sad4:
-
ก็ให้เขาไปเลย
ไหนๆวันนี้ก็ค้างแล้ว
บอกความในใจผ่านทางร่างกายโลด อร๊ากก :oo1:
-
พี่ยูจะโดนก็เพราะมาทะเลนี่แหละ
:z1:
-
เซย์เยส สิจ้ะพี่ยู ฮ่าๆๆๆๆ นอนคืนนี้ก้ระวังไอ้หมอนะจ้ะพี่ยู เหอะๆ
-
ยูเศร้าไรจ้า
-
พี่ยูก็เห็นใจหมอคินหน่อยสิ บอกไปก่อนเลยว่าเป็นแฟนกันเถอะ
-
น้องหมอรีบขออีกรอบด่วน :z2:
บวกเป็ด
-
เชียร์ให้คืนนี้พี่ยูใจอ่อน
ไม่รอดน้องคินแน่ๆ 5555.
:impress2:
-
เมื่อไหร่จะมีซัมติ๊งกันเนี่ยๆ รอลุ้นยุน่ะ
-
o.k ไปเลยนะพี่ยู :oo1:
-
อั้ยยย. รอค่ะรอ. มาต่อไวๆนะคะ เนื้อเรื่องน่ารักมากๆเลยค่ะ ดราม่าๆ อิอิ
-
รักหมอออออออ
-
น่ารักมากอ่ะ
ชอบพี่หมอ :-[
-
งื้อ ตอบตกลงไปจิ ><
-
น้องหมอน่ารักซะขนาดนี้พี่ยูจะไม่รักได้ไงจริงไหม o12
-
น่ารักจัง :haun4:
-
ถามใจตัวเองให้ดีก่อนจะตอบนะยู
-
:-[
-
ตอบตกลงเลยหมอคินน่ารักซะขนาดนั้น :z1:
มาต่อไวๆน๊าาา :t3:
-
:-[ :-[ :-[ น่ารักอ่ะ !!
-
น้องหมอ กะ พี่วิศวะ [14]
“พี่ยูไปอาบน้ำก่อนนะ จะได้สบายตัว ผมจัดผ้าขนหนูกับเสื้อคลุมให้แล้ว”
คินเดินไปหยิบผ้าขนหนูกับเสื้อคลุมที่พับอยู่บนเตียง แล้วส่งให้ยูที่ยืนเงียบอยู่
“อย่าทำหน้าแบบนั้นดิพี่” คินลูบผมพี่ยู
“ลามปามแล้วมึง”
“ผมนิ่มจัง”
“กูไปอาบน้ำละ”
พี่ยูเมินน้องหมอก่อนจะเข้าห้องน้ำ
ไปจัดการเนื้อตัวก่อนออกรบ
ไม่ช๊ายยยยยยย!!
ออกมาก็เห็นไอ้หมอนั่งดูทีวีอยู่ที่โซฟา
ซึ่งรายการที่มันดูก็โคตรจะเข้ากับสติปัญญาของมันเลย
มันนอนกระดิกตีนดูเทเลทับบี้ครับ -*-
แล้วแถมยังมีหน้ามาร้องตามอีกนะ
ซึ่งอยากจะบอกว่า พี่ยูเกลียดไอ้สี่ตัวปัญญาอ่อนนี่มาก
ถ้าเป็นบี1กับบี2 จะไม่ว่าเลย (อ่าว - -;)
“ไปอาบน้ำไป๊” พี่ยูเดินมานั่งที่โซฟาอีกตัวนึง
มือก็เช็ดผมที่เปียกไป
“คร้าบบบบบบ”
หลังจากที่คินเข้าไปอาบน้ำได้ไม่นาน
เสียงโทรศัพท์ของยูก็ดังขึ้น
”ว่า??”
(มึงอยู่ไหนเนี่ย? ไม่กลับรึไง? หึหึ) เสียงไอ้วิชลอยมาตามสาย
“เออ ไม่กลับ คืนนี้จะค้างข้างนอก”
(กริ๊วววววววววววววววววววว)
“พ่อมึงเป็นนกหวีดรึไง”
(โห ไอ้เหี้ยนี่ปากดี จะโดนเบิกทวารแล้วยังปากดี)
ล้อเล่นไปงั้นแหละ รู้ว่าไอ้หมอมันไม่กล้าหรอก ถ้าไอ้ยูมันไม่ยอม
“กูไว้ใจมัน”
(เออ กูรู้ แล้วมึงจะเอายังไงต่อ)
“กูคิดว่าจะเล่าเรื่องแซนให้มันฟัง”
ยูเดินไปเปิดตู้เย็นว่าหาอะไรดื่มด้วย พอดีเจอเบียร์อยู่ในนั้น ก็หยิบออกมาเปิด
(คิดดีแล้วใช่มั้ย?)
“กูอยากให้มันรู้ว่าทำไมกูถึงไม่คบกับคนที่ไม่ใช่เกย์”
(นั่นสิ กูว่าไอ้หมอมันก็ไม่เคยคบผู้ชายด้วยกันหรอก)
“ได้เรื่องยังไงแล้วกูจะบอกแล้วกัน”
(เออ)
หลังจากวางสายไป
ยูก็จิบเบียร์ไปดูสารคดีเนชั่นแนลจีโอการฟฟิคไป
แต่ในหัวเนี่ย คิดอยู่ว่าจะเล่าเรื่องนั้นให้หมอฟังยังไงดี
“ทำไมไม่เป่าผมให้แห้งละพี่” คินว่าพลางเดินไปหยิบไดร์เป่าในตู้ออกมา
ต่อปลั๊กก่อนจะเป่าผมให้รุ่นพี่หัวส้มที่นั่งจิบเบียร์เพลินๆอยู่บนโซฟา
“สวยแล้วค่าคุณขา~” ทำจีบปากจีบคอแซวจนน่าหมันไส้
“เดี๋ยวโดนตีน เอามานี่!” ยูแย่งไดร์ออกมาจากมือคิน “หันหลัง”
คินก็ทำตามคำสั่งอย่างว่าง่าย ยูก็เป็นฝ่ายลงมือเป่าผมให้หมอบ้าง
“เรียบร้อย ไปหยิบเบียร์มาหน่อยดิ๊” ทันที พี่ยูใช้หมอไปหยิบเบียร์ให้ทันทีที่เสร็จ
หมอมันก็เชื่องจริ๊งงง เดินดุ๊กๆไปหยิบให้อย่างว่าง่าย
ไปหยิบให้เขาแล้ว ก็อยากกินด้วย เลยหยิบออกมาสองกระป๋อง
ระหว่างที่กิน ทั้งสองคนไม่พูดอะไรด้วยกันสักคำ
คินรู้สึกว่าเหมือนพี่ยูอยากจะพูดอะไรซักอย่าง
ตอนนี้ก็ได้แต่รอเวลานั้นอย่างใจเย็น
.....อย่าให้ผมเมาก่อนนะพี่ นี่มันก็สองกระป๋องแล้วนา
“มึงอยากรู้มั้ย ที่กูบอกว่ากูจะไม่คบกับมึง เพราะมึงไม่ใช่เกย์น่ะ มันเป็นเพราะอะไร”
ในที่สุดยูก็ตัดสินใจได้ซะที
“ถ้าพี่จะพูด ผมก็พร้อมที่จะฟัง แต่ถ้าพี่ไม่อยากพูดก็ไม่เป็นไรนะ” คินส่งยิ้มบางๆไปให้
ขยับไปนั่งใกล้ๆ แล้วดึงมือของรุ่นพี่เข้ามาจับไว้
“กูรู้ว่ามึงอยากฟังใจจะขาด ไม่ต้องทำไก๋” ยูยิ้มขำ
“ฮ่าๆๆๆ”
“จะฟังก็เงียบ” คินเม้มปากเงียบ “คือ..แฟนคนก่อนนี้น่ะ รู้มั้ยทำไมถึงเลิกกัน”
คินส่ายหน้า สายตามองตรงไปที่ยู สายตาของพี่ยูดูเจ็บปวดยามพูดถึงรักเก่า
มือที่กุมมือยูไว้ ใช้นิ้วหัวแม่มือเกลี่ยหลังมือยูไปมาเพื่อเป็นการปลอบโยน
“เพราะเขาไม่ใช่เกย์ไง เป็นไบที่ได้ทั้งหญิงและชาย เจอกันครั้งแรกที่งานเลี้ยงของพ่อ
เขาเป็นลูกชายของคู่ค้าเพชรพลอยด้วยกันน่ะ อายุห่างจากู 7 ปี กูกับเขาคุยกันถูกคอมากเลยนะ
ก็สนิทกันไปเรื่อยๆ จนเขาขอกูเป็นแฟนนั่นแหละ กูก็ตกลง แล้วสาเหตุที่เลิกกัน...”
ยูเงียบไป มือที่ถูกคินกุมอยู่บีบเข้าหากัน มันสั่นอย่างช่วยไม่ได้
เขาก้มหน้าลง เม้มปากสะกดกลั้นอารมณ์เอาไว้
“ถ้าพี่ไม่อยากพูดก็ไม่เป็นไรนะ” คินดึงยูเขามากอดไว้ทั้งตัว รู้สึกปวดที่หัวใจหนึบๆ
เวลาที่เห็นคนที่เรารักเจ็บปวด มันเจ็บปวดแบบนี้นี่เอง
“เพราะกูเป็นผู้ชาย แต่งงานไม่ได้ มีลูกก็ไม่ได้ ยังไงผู้หญิงก็ดีกว่า
พาออกงานสังคมได้ เชิดหน้าชูตาได้ มีลูกเขาให้ได้
ซึ่งมันไม่มีอะไรซักอย่างที่กูทำได้”
คินรู้สึกได้ถึงน้ำตา ที่มันไหลออกมาจนเปียกเสื้อคลุมบนตัว
เสียงพี่ยูอู้อี้อยู่กับอก เสียงสั่น ตัวสั่น
คินกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้นไปอีก
ยกมือขึ้นลูบหลังแผ่วเบา ก้มลงหอมผมพี่ยู
ในยามนี้คินไม่อยากพูดอะไร
“เพราะงั้น คิน...มึงไม่ใช่ กูไม่อยากเจ็บอีกเข้าใจมั้ย”
“ผมไม่ใช่เขาคนนั้นนะพี่”
“แต่มึงก็ไม่ใช่เกย์ ซักวันนึงมึงอาจจะเบื่อกู แล้วก็ทิ้งกูไปแต่งงาน ถึงวันนั้นกูต้องตายแน่ๆ”
“ผมจะแต่งงานกับพี่”
ยูผละตัวออกมา มองหน้าคินอย่างไม่เชื่อหูตัวเอง
ตอนนี้คินยิ้มอย่างอ่อนโยนไปให้พี่ยู
“มึงอย่ามาตลก”
“ผมสัญญาพี่ ซักวันนึง ผมจะขอพี่แต่งงาน เราจะแต่งงานกันนะ”
“มึงไปเอาความมั่นใจมาจากไหน”
“พี่เชื่อผมสิ เชื่อผม แล้วเราจะแต่งงานกัน”
น้ำตาที่แห้งไปแล้วของยูกลับรื้นขึ้นมาอีกเมื่อคินพูดจบแล้วยิ้มให้อย่างอบอุ่น
คินเห็นแบบนั้นก็เช็ดน้ำตาให้พี่ยู ก่อนจะดึงเข้ามากอดอีกครั้ง
....จะลองเชื่อใจดูสักครั้ง อีกแค่ครั้งเดียว จะเชื่ออีกแค่ครั้งเดียว
“พี่..เป็นแฟนกับผมนะ”
ยูเงียบไปชั่วอึดใจ
ก่อนจะตอบกับอกหมอว่า
“อื้อ”
น้องหมอเหมือนมีดอกไม้ไฟอยู่ในอก
ตอนนี้มันดัง
ฟิ้ววววววววววววววววววววววววว
ปุ้งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
ปังงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
ความรู้สึกมันบรรยายออกมาไม่หมด
ว่ามันดีใจมาแค่ไหน
....เราเป็นแฟนกันแล้วนะคร้าบบบบบบบบบบบบ
TBC,,,
มาแล้ววววววว ค้าบบบบบบบ ฮี่ๆๆๆ
จะบอกว่าเค้าเขียนมาม่าไม่เก่ง ncก็ไม่เก่ง
เขียนแต่ฉากปัญญาอ่อนเก่ง :laugh:
ขอบคุณสำหรับคอมเม้นค้าบบบ :กอด1:
-
:z13: :z13:
-
เป็นแฟนกันแล้ว
-
ว้าว เป็นแฟนกันแล้ว ดีใจกับหมอคินด้วย
-
เป็นแฟนกับชั้นกฏข้อแรกก็คือห้ามทิ้ง
ข้อที่สองก็คือห้ามทิ้ง...รักกันตลอดไปนะ
:L1:พี่ยู :c5:น้องหมอคิน :L1:
-
:mc4:เย้เข้ามาดีใจกับหมอด้วย
-
ในเมื่อเป็นแฟนกันแล้ว ก็ต้องวี๊ดวิ้วววววววววววววว :oo1:
:laugh: :laugh: :laugh:
-
รักกันให้ถึงวันแต่งนะ
อย่าได้มีมาม่ามากล้ำกราย
-
เป็นแฟนกันแล้ว
อย่างนี้คำอวยพรของเพื่อนๆ พี่ยูจะเป็นจริงรึเปล่านะ :z1:
-
อั๊ยย่ะ เค้าตกลงเป็นแฟนกันเเล้วววว
วี๊ด วิ้ววววววว ได้ใจไปเลยครับ
+เป็ด น่ะครับ รอติดตามตอนต่อไปจร้า
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
:กอด1:ไม่เชื่อใจแล้วเมื่อไรจะได้รักกัน
-
เป็นแฟนกับพี่หมอ
กฏข้อแรก ก็คือห้ามทิ้ง :)
5555555555555 :o8:
-
เป็นแฟนกันแล้ววววววววว
-
อู้ยยย เค้าเป็นแฟนกันแล้ว
ตอนนี้ก็รอ nc มาเยือนบ้าง
-
พี่ยูเปิดใจแล้ว เย้ เย้ \^o^/
-
ว้าว ว้าว ว้าว เป็นแฟนกันแล้วเหรอ
เป็นกำลังใจให้คนแต่งเช่นเคยนะครับ
-
เป็นแฟนกันแล้ว ดีใจด้วยกับน้องหมอคิน
-
:haun4: :haun4: :m25: :L1: :L1: :mc4: :mc4:
-
กรี้ดดดดดดดดดดดดดด...เป็นแฟนกันแล้ว :impress2:
-
และแล้วพี่ยูก็ยอมใจออนให้หมอคินจนได้ :impress2:
หมออย่าทำให้พี่ยูเสียใจนะ o13
-
เขินๆๆๆๆๆๆ
-
เอออออ!! หมอกรูดีใจด้วย
อย่าลืมป่าวประกาศด้วยนะมรึง
อุตส่าห์สอยเซเลบคณะที่เฝ้าใฝ่ฝันหามาครองได้เนี่ย
ยิ่งอ่านยิ่งรู้สึกว่าคินมันนิสัยเพื่อนเราที่เรียนหมอมากเลย
ฮ่าๆๆ หมอนี่มันต้องมีสักโมเม้นท์นึงที่เหมือนกันทุกคนจริงๆ
แต่แอบสงสารพี่ยูอ่ะ เอาเหอะต่อไปนี้ก็มีหมอคอยดูแลแล้ว
ลืมเรื่องแย่แล้วเปิดอก เปิดขา เปือยท่อนบน เย้ยย ไม่ใช่และ
เปิดใจให้หมอมันดูแลให้เต็มที่ไปเลยเพ่
-
วิดวิ้วววว น้องหมอกับพี่ยูคบกันแล้ววววว จุดพลุฉลอง!!! :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
-
:mc4: :mc4:
จุดประทัดฉลอง
กรี๊ด เป็นแฟนกันเเล้วนะ
แอร๊ยยยยยยยยยย :impress2: :impress2:
-
เป็นแฟนกันเเล้วก้อย่างทิ้งยูไปเน้อ
สงสารยู
-
โห พีี่ยูเศร้าว่ะ :m15:
น้องหมอคินอย่าทำพี่ยูเสียจัยนะ o13
เปนแฟนกันจนได้ นี่ซินะ ตื้อเท่านั้นที่ครองโลก55+ :impress2:
และตอนนี้ น้องหมอเท่านั้นที่ได้น้องยูไปครอง เอิ๊กๆๆๆๆๆ :laugh:
-
เป็นกำลังใจให้กับความรักที่กำลังจะเริ่มขึ้น
เป็นแฟนกันแล้วอะไรจะเกิดขึ้น :z1:
:call:
-
เย้ๆ เป็นแฟนกันแล้วววววววว :mc4:
-
ฮ้าาาาา ซึ้ง :monkeysad:
อย่าทำให้พี่ยูเสียใจนะน้องคิน
เป็นแฟนกันแล้วววว :mc4:
ขอให้รักกันๆ
-
เป็นแฟนกันแล้ว :mc4:
-
อดีตแอบขมขื่นแฮะ
แต่ฟินจังเป็นแฟนกันแล้ว :laugh:
-
แหล่ว แหล่ว แล้วววววว
เป็นแฟนกันแล้ว :m11: :m11:
คำเตือนจากแม่ยกน้องยู ทิ้งยูมรึงตาย :interest: :interest:
-
เป็นแฟนกันแล้ววววววววววววว
-
ในที่สุดก็ลงเอยกัน
คือเรื่องก็สนุกนะตัวเธอ
แต่เค้าอยากให้มีมือที่สามที่สี่อ่ะ
คงจะสนุกแปลกๆ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ (เค้าพูดไปงั้นนะตัวเธออย่าคิดมาก )
-
o13 สั้นๆๆ ฮ่าๆๆ
-
และแล้วก็เป็นแฟนกัน อร๊ายยยยยยยยยยยยยยย
-
เธอเปงแฟนฉันแล้ว รู้ตัวบ้างไหม!!
อินไปไหมเนี่ยเรา เขินอ่ะ อิอิ!
-
คงต้องร้องเพลงนี้ให้น้องหมอฟัง
เป็นแฟนกับฉันกฎข้อแรกก็คือห้ามทิ้ง
ข้อที่สองก็ยังห้ามทิ้งงงงงงง
กรี๊ดด้วยคน เย่เป็นแฟนกันแล้ววว
-
เป็นแฟนกันแล้วคร้าบบบบ
กริ๊ววววววววววววววววววววววววววว~
-
ดีใจกะทั้ง2คนด้วย
ขอให้ยูก้าวผ่านอดีตไปให้ได้เพราะเค้า2คนเป็นคนละคนกัน
-
“ผมสัญญาพี่ ซักวันนึง ผมจะขอพี่แต่งงาน เราจะแต่งงานกันนะ” :กอด1:
น้องหมอเท่มากๆ ถูกใจให้เป็ดไปเลย o13
-
:laugh: อิจฉา !!!
-
:-[
-
:mc4: :mc4: :mc4:.....จุดพลุฉลอง..... :mc4: :mc4: :mc4:
พี่ยูยอมแระ.... :z2: :z2: :z2:ยอมเป็นแฟนหมอคิน o13 o13
Fighting หมอคินนน :laugh: :laugh: :laugh:
-
วะ วะ วะ ว้าววววววว เป็นแฟนกันแล้วอ้า (:
-
เป็นแฟนกันแล้ว จร้า :กอด1:
-
น้องหมอ อย่าทิ้งพี่ยูนะ
เป็นแฟนกันแล้ว ฉลอง :mc4: :mc4:
-
กรี๊ดดดด....เค้าเป็นแฟนกันแล้ววววว :L2: :L2:
-
เขียนมาม่าไม่เก่งดีแล้ว
nc ไม่เก่งไม่เป็นไร
เขียนแบบนี้แหละดีแล้ว
ฮาดีไม่เครียด :L1:
บวกเป็ด
-
น้องหมอน่ารักอ่ะ จะไม่ให้พี่ยูตกลงได้ไง เล่นเช้าถึงเยนถึงซะขนาดนี้
บรรยากาศเปนใจอีก ตกลงโลดดดด หุหุ
-
น้องยูน่ารัก น้องหมอมีแฟนแล้วเฟ้ยยยยยยยย
-
ดีใจด้วยยยยยย ฉันยังไม่มีแฟนนนนน
-
เป็นแฟนกันแล้ว เป็นแฟนกันแล้ว
แถมมีขอแต่งงานกันเลยด้วยอ่ะ :laugh:
แล้วสิ่งที่จะทำหลังจากเป็นแฟนกันแล้วคือ?.... o18
-
น้องหมอมีสัญญาว่าจะแต่งงานกะพี่ยูก่อนด้วย เออ เป็นการขอเป็นแฟนที่เลิศอ่ะ
คือ..คือ...ยังไม่ทันได้เป็นแฟน ก็สัญญาจะแต่งงานกะพี่เค้าไปก่อนแล้ว 555+
ในที่สุดก็เป็นแฟนกันซักที ฮิ้วววววว.... :mc4:
-
วิ้ดวิ้ววววววววววววว เป็นแฟนกันแล้ว :mc4:
-
:n1:สัญญาแล้วนะ ว่าจะขอพี่เค้าแต่งงาน
-
โอ้ววว เป็นแฟนกันแล้ว น่ารักมากอ่ะ อย่าให้มีมาม่านะ ไม่อยากให้เป้นแบบนั้น แล้วคู่ฟาสล่ะจะยังไงต่อไป อยากรู้ด้วยเหมือนกัน
-
ผมจะแต่งงานกับพี่
ประโยคนี้เอาใจไปเลยน้องหมอ :o8:
-
เธอเป็นแฟนชั้นแล้วววรู้ตัวบ้างไหมมมมม ~~
-
น้องหมอ กะ พี่วิศวะ [15]
ณ.ร้านอาหารจีน แถวๆเยาวราช
“โหวววว แต่ละเมนูแพงๆทั้งนั้นเลยอะ”
ฟาสจ้องราคาอาหารบนเมนูตาโตเท่าไข่ห่าน
คือแบบ มันก็อยากจะสั่งอะนะ แต่มันแพ๊งงงงงงแพง เกรงใจเขา
“สั่งสิ พี่เลี้ยงได้น่าแค่นี้เอง”
ใจจริงของไอ้วิชที่นั่งอยู่ตรงข้ามฟาส ที่มันอยากจะพูดคือ
....พี่เลี้ยงได้น่า (อนาคต)เมียของพี่ แค่นี้เอง หึหึ
“ไม่เอาอ่ะ พี่สั่งเหอะ ผมกินได้ทั้งนั้นแหละ”
ฟาสยื่นเมนูออกไปให้รุ่นพี่สั่ง
ถ้าหันไปทางเด็กรับอาหาร จะเห็นมันยืนทำหน้าเซ็งอยู่
“ฟาสชอบกินอะไรละ”
เนื่องจากดูท่าแล้วว่าท่าเขาไม่เป็นฝ่ายสั่ง
(อนาคต)เมียของวิชก็คงจะไม่มีทางสั่งเป็นแน่แท้
“อะไรก็ได้ ผมกินได้น่า” คนหน้าสวยอมยิ้ม
“งั้น เอา...”
พี่วิชก็ตั้งหน้าตั้งตาสั่งอาหาร แถมสั่งไวน์มาอีกหนึ่งขวด
กะจะมอมน้องรหัสรึปล่าววะ สงสัยมันจะลืมว่าน้องหรัสมันคอทองแดง
ระหว่างรออาหาร
ดีที่ว่าวิชกับฟาสนั่งกินที่ห้องแยกซึ่งมันเป็นส่วนตัว
ถ้ามานั่งทำแบบนี้ ได้มีแต่คนมองแน่นอน
ก็ไอ้วิชมันเล่นมองฟาสไม่วางตา ตางี้เยิ้มมม
ส่วนไอ้น้องคนสวยนี่ก็มองโน่นมองนี่หลบสายตาไอ้วิชไปเรื่อย
แต่ก็มีบางจังหวะที่หันมาสบตากัน แล้วก็เขินนนน
“พี่วิช พี่เลิกมองผมซะทีดิ” จนน้องมันทนไม่ไหวเนี่ยแหละ
....แม่ง ถ้าตาไอ้พี่วิชเป็นฟัน หนังหน้ากูคงไม่เหลือแล้ว มองได้มองดี
“เอ้า ตาของพี่นะ พี่จะมองอ่ะ มีอะไรมั้ย?”
“เนี่ย แล้วเดี๋ยวนี้เป็นอะไร เมื่อก่อนนี่มึงมาพาโวย แล้วนี่อะไรอะ??”
“นี่ไม่รู้ตัวจริงๆเหรอ??”
ฟาสทำหน้าสงสัย
เอียงหัวซ้ายขวา ที่คนตัวโตกว่ามองดูแล้ว
มันน่ารักจนอยากจะเข้าไปหอมแก้มๆๆ
“พี่จีบผมเหรอ??”
“ก็เออน่ะสิ”
ฟาสทำหน้าเหรอหรา พูดอะไรไม่ถูกไปเลย
ใครจะไปเชื่อ ไอ้รุ่นพี่ที่พูดคำด่าคำ ตบหัวทุกครั้งที่เจอกัน
แล้วสอยหญิงยังกับสอยดาว เอ้ออออออออ
....แม่จ๋า ฟาสมึนนนนนนน
“จำเรื่องที่พี่จูบไม่ได้รึไง??”
“ใครจะไปลืม แต่แบบ..ก็ไม่นึกว่าพี่จะเอาจริง”
ฟาสก้มหน้าลงมองโต๊ะ เขินชิบหาย
“ตอนแรกก็กะจะเล่นๆน่ะ”
ฟาสเงยหน้าขึ้นมองหน้าพี่วิช
มีวูบหนึ่งที่สายตาของฟาสแสดงความเจ็บปวด
วิชย้ายมานั่งข้างๆฟาส ยกสองมือขึ้นประกบแก้มของฟาสไว้
“แต่ตอนนี้ พี่จริงจังนะ ที่บอกกับไอ้เนศไปว่า คนนี้พี่จองแล้ว คือจองจริงๆ”
“เอ่อ...เอ่อ...” นั่นไง นั่นไง ไอ้วิชมาแรงมาก
“อาหารมาแล้วค่า”
ดีที่ร้านนี้ทำอาหารออกมาทีเดียว
ไม่มีมาออกทีละรายการ
ไม่งั้นไอ้พี่วิชสติแตก
เนื่องจากโดนขัดจังหวะบ่อยๆ
“มาๆกินกัน”
“อาหารจีนกับไวน์ แม่ง..โคตรเข้ากันเลยนะพี่” ที่พูดเนี่ยประชดนะ
“เออ แม่งโคตรจะเข้ากัน ไม่อร่อยเลยว่ะ ไม่กินละ” วิชวางแก้วไวน์ลงบนโต๊ะ
“โห เสียดาย กินๆไปเถอะ”
“เก็บท้องไว้กินเหล้าดีกว่า”
“ผมก็ไม่ค่อยชอบไวน์นะ” ฟาสหมุนแก้วไวน์ไปมา
“งั้นกินแต่อาหารเถอะ ร้านนี้อร่อย”
“อื้อ”
รุ่นพี่รุ่นน้องสวาปามอาหารกันยกใหญ่
กินเก่งกันทั้งคู่
แต่มีอยู่อย่างเดียวที่ฟาสไม่แตะเลยคือ “หูฉลาม”
“ทำไมไม่กินหูฉลามละ?” ขนาดว่าตักให้แล้วฟาสยังไม่แตะเลย
“ผมไม่ชอบ พี่ไม่เคยเห็นว่าเขาทำยังไงน่ะสิ”
“ยังไง??”
“คืองี้เขาจับฉลามขึ้นมาใช่ปะ แล้วเขาก็ตัดตรงหูมันเนี่ย แล้วปล่อยลงทะเลไป ให้มันไปตายในทะเล พี่กินได้ไง น่าสงสารมันออก ยังไงผมไม่กินอะ” หน้าตาตอนเล่าเนี่ยจริงจังที่สุดจนวิชยังอึ้ง
“............” ....โถ ใจบุญจริงเด็กน้อย
“พี่ไม่สงสารมันเหรอ??” ฟาสเขย่าแขนพี่รหัส
“จ้าๆ สงสารๆ งั้นก็อย่าไปกินเลยเนอะ” เออ ออ กับน้องมันไป แต่ในใจก็แอบเสียดาย
....ชามนี้มันแพงโคตรรรรรรรรรรรร ถ้าเตี่ยรู้ต้องร้องไห้แน่ๆเลย สั่งแล้วไม่แดกเนี่ย
“เนอะ” พอได้ยินพี่วิชตอบแบบนั้นฟาสก็ยิ้มแป้นทันที
....แต่ได้เห็นรอยยิ้ม(อนาคต)เมียก็ยังดีละวะ TT ^ TT
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
วิชไปส่งฟาสที่หน้าห้อง
น้องรหัสไขประตูห้องก่อนจะนึกได้ว่าลืมขอบคุณ
“ขอบคุณที่เลี้ยงแล้วก็มาส่งนะครับ” ฟาสยิ้มน้อยๆ
“จะไม่ชวนเข้าห้องหน่อยเหรอ??” ทำตากรุ้มกริ้ม
“ไม่เอาอะ เดี๋ยวพี่ลวนลามอีก”
“ฮ่าๆๆๆๆ”
ทั้งสองคนเงียบพร้อมกัน
มองหน้ากัน ไม่รู้จะพูดอะไรกัน
มองจนคนหน้าสวยเขินน่ะแหละ
“อย่าลืมเอาไปคิดนะ” วิชย้ำ
“โหยยย อย่างพี่น่ะ ขนาดยังไม่ได้เป็นอะไรกันเลย พี่ยังจูบผมไปซะแล้ว”
“ก็มึงมันดันน่ารักนี่น้า” คนตัวโตยืนมือไปขยี้ผมน้องด้วยความหมันไส้
“ผมยุ่งหมด” ฟาสหน้ายู่พลางยกสองมือขึ้นลูบผมยาวๆให้เข้าที่
“งั้นขอจูบหน่อยดิ”
“เอ่อออ...ขอกันด้านๆงี้เลยเหรอพี่!!”
วิชไม่ตอบแต่ขยับตัวเข้าไปใกล้ กอดเอวบางๆของฟาสให้เข้ามาประชิดตัว
ฟาสตกใจเอามือยันอกวิชเอาไว้ พร้อมกับเอียงหน้าหลบ
“นี่มันหน้าห้องนะพี่!!!”
“งั้นถ้าเป็นในห้องก็ได้น่ะสิ” วิชยิ้มกริ่ม
“เอ่อ.....”
ฟาสอ้ำอึ้ง แต่ไม่ทันซะแล้วไอ้พี่วิชเปิดประตูดึงแขนน้องตามเข้ามาติดๆ
ปิดประตูห้องก่อนจะดันฟาสให้ติดกับประตู แล้วบรรจงจูบริมฝีปากสีสดของฟาส
จูบย้ำไปย้ำมาอยู่นั่น จนปากน้องบวมเจ่อหมดแล้ว แถมหายใจก็ไม่ทัน
จนต้องเอามือดันอกแน่นๆของพี่วิชเป็นการบอกว่า “กูใกล้ตายแล้ววว”
วิชเลยถอนปากออกมา จูบที่หน้าผาก หอมแก้มทั้งสองข้าง
จูบที่ใบหู คาง เรื่อยลงมาจนที่ซอกคอ ดูดเม้มจนมันเป็นรอย
ไอ้ตอนที่จูบสองมือก็ไม่อยู่ว่างๆ ดึงชายเสื้อนักศึกษาของฟาสที่สอดอยู่ในกางเกงขึ้น
สอดมือเข้าไปลูบเอวบางๆภายใต้เสื้อนั่น เรื่อยไปลูบหลัง
“พี่วิช เดี๋ยวๆๆ” ฟาสขัดจังหวะเพราะมันรู้สึกแปลกๆ วิชมองหน้าน้องอย่างสงสัย
“ผมยังไม่พร้อม ไว้คราวหลังนะ เดี๋ยวไอ้หมอมันกลับมาด้วย”
วิชรู้สึกเซ็งเล็กน้อย คือกูเริ่มตั้งแล้ว
ไอ้หมออีกแล้วเรอะ ไอ้นี่มารชีวิตกูชิบหาย ให้ตาย!!
“เชื่อพี่สิ มันไม่กลับหรอก” จะเอาหน้าทิ่มเข้าหาซอกคอขาวๆของฟาสให้ได้ แต่น้องมันเบี่ยงตัวหลบ
“ไม่เอาพี่ เราสองคนยังไม่ได้เป็นแฟนกันเลยนะ”
....เอ่ออออ นี่กูพูดไม่ชัด หรือไอ้ฟาสมันมึนวะ ฮ่วยยยยย
“นี่พี่พูดไม่ชัดเหรอ??”
“อะไรไม่ชัด พี่ยังไม่ได้ขอผมด้วยซ้ำ” ฟาสทำปากยื่น
“เป็นแฟนกันนะ??” หลังจากที่วิชพูดจบฟาสก็ยิ้มกว้างทันที
“ครับ” พร้อมกับกระโดดกอดคอพี่วิชทันที วิชกอดเอวบางๆนั่นตอบ
....หมดปราการไปอีกหนึ่ง โฮ่ววววววววววว
“แต่ว่า” พอปล่อยจากคอพี่วิชก็มีข้อเรียกร้องอีก
“อะไรครับ??”
“ห้ามมีอะไรกันจนกว่าจะครบปีนะ”
รุ่นพี่ตัวโตอึ้งครับ ไปไม่เป็นเลยทีเดียว
รู้สึกเหมือนหูฝาดไป อยากจะตะโกนใส่หน้าน้อง
“มึงพูดอะไรของเมิงงงงงงงงงงงงงงงงง”
TBC,,,
ขอดองน้องหมอกะพี่ยูไปก่อน รอลุ้นว่าจะได้อ่านฉากncกันมั้ย กรั่กกกก :z1:
เอาไอ้วิชกะน้องฟาสมาเสริฟ ถูกใจกันมั้ยอ่า???
อยากบอกมานานแล้วว่านิยายของเราอยากเสนอออกมาให้มันอ่านสบายๆไม่เครียดนะจ๊ะ
เพราะงั้นฉากมาม่าคงไม่(น่า)จะมีให้ได้เห็น ส่วนฉากอะจึ๊ยๆก็คงจะมีให้เห็นนิดๆหน่อยๆ
ขอคุณสำหรับคอมเม้นเสมอๆค่ะ :L2:
-
จิ้มไว้ก่อนเลย เดี๋ยวมาอ่าน
-
น่ารักซะ
ชอบคู่นี้
คนอ่านก็ไม่ชอบดราม่า เอาแบบนี้แหละใสๆน่ารัก
-
ใช่ๆ รอไปเลยปีนึง เพราะท่าทางเจ้าชู้ไม่น่าไว้ใจ
คอยดูความประพฤติไปก่อน ถ้าดีค่อยลดหย่อน
เนอะน้องฟาส อย่าใจอ่อนล่ะ!!!
-
55555555555
วิชอดซะแล้วววววว
ฟาสก็ชั่งคิดให้ครบปีแล้ว.......กัน
วิชชั่งน่าสงสารรรรรรรรร
:call: :call: :call:
-
ปีหนึ่งพี่วิชคงจุกอกตายแน่น้องฟาส
-
วิชค้างไปเลย 1 ปี :laugh:
:call:
-
:o8: :o8: :o8: :o8: :o8: สงสารพี่วิชจัง ขอกันขนาดนี้ :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
-
55555555555555+ o13
ฮาสุด ความคิดในใจแต่ละของไอ้พี่วิช ฮ่าๆๆๆ
เหมือนกับฝันกลางวันแบบค้าง เพราะว่าที่(เมีย)ในอนาคต
-
น้องฟาส ทำดีมาก.. แม้เราจะมีใจ แต่ใช่ว่าจะง่าย o13
รอไปก่อนนะ ไอ้พี่วิช :laugh:
ทำไมไม่เอาหูฉลามใส่ห่อเอามาฝากเราฮะ..ของแพงนะยะ :เฮ้อ: เสียดายจังงงงงงงง
-
เห้ยยย น้องฟาส น่ารักอ่า o13
อั๊ยยะ :z1:
ชอบอ่าาาาาาาาาาาา
-
วิช นี่ กรุ้มกริ่มตลอดอ่ะ :o8:
-
5555 พี่วิชมันจะทนได้เร้อออ ตั้งปีนึงอ่ะ
-
ดูท่าแล้วจะไม่ครบปี :laugh:
-
ขำน้องฟาส คือรอให้เค้าขอเป็นแฟนอยู่แล้วปะ
พูดปุ๊ป โอเคปั๊บเลยอะ 5555
แต่ก็ดีนะที่พูดไปแบบนั้น อิพี่วิชนี่มันไว้ใจไม่ได้เลยเชียว
แป๊ปเดียวก็จะกินน้องซะแล้ว สมน้ำหน้า ฮ่าๆ
พี่ยูกะน้องคิน ป่านนี้ทำทะเลหวานไปแล้วม๊างงง กิกิ
-
5555555 1ปีรอไปนะ 5555555
-
โห หนึ่งเลยหรอ
เก็บพรหมจรรย์ไว้นานสุด
-
ได้ถึงอาทิตย์ก้อบุญล่ะ555 :m20:
-
ฟาสน่ารักอ่ะ มีข้อห้ามได้โดนใจพี่วิชเหลือเกิน :laugh: :laugh: :laugh:
-
ฮาๆๆๆถูกใจหนูฟาสที่สู๊ดดด o13
-
:pig4: :pig4:
-
กร๊ากกกกกก 1 ปี !!!!
:m20: :m20:
-
55555555+
พี่วิชอดทนรอล่ะกันน๊าาาา
ฟาสอย่าเพิ่งไปยอมเล่นตัวไว้ก่อน55555
แต่อย่าให้ถึงปีเลย คิดเสียว่าสงสาร
สงสารคนอ่านน่ะ เพราะเด่วไม่ได้อ่าน ฉากnc
ส่วนพี่วิช น่ะผลพลอยได้555555
-
แกรอได้มั้ยวิชชชช ?? 1 ปีเองนะ 555 . :laugh: :laugh: :laugh:แต่คนอ่านรอไม่ได้ค่ะ :haun4: :haun4: :haun4: :haun4:
-
พี่วิชไวไฟจ้าาาา ฮ่าๆๆ
จำได้ครั้งที่แล้วว่าน้องหมอจีบพี่ยูตั้งนาน
ไม่ได้ไรเลย แต่พี่วิชมาแปบๆได้จูบไปแล้ว
ต่อมาน้องหมอก็มาลบคำนั้นโดยการ จุ๊บพี่ยู ก๊ากก ถูกใจ
แล้วตอนหน้าล่ะ น้องหมอจะไวไฟตามพี่วิชไหม รอลุ้น หุหุ
-
อด ฮาๆ อด! สงสารปนสะใจวิช เจอไม้นี้เข้าไป...เอี๊ยยยยด! 555555555+ :z2:
-
คาดว่าระดับพี่วิชแล้ว คงไม่ปล่อยจนครบปีแน่ :haun4:
-
ฮ่าๆๆๆๆๆ
ฟาสน่ารักดีอ่าาา > <
ต้องแบบนี้สิ ไม่ครบปีก็ไม่ต้อง.....
พี่วิชลงแดงตายพอดี ปีนึง!!! o22
ครบเดือนได้ก็หรูแล้วว :jul3:
เอาใจช่วยพี่วิชแล้วกัน
ทำตัวดีๆ เผื่อจะไม่ต้องถึงปี
(แต่เราว่ายังไง พี่วิมันก็ไม่ยอมหรอก)
-
มันเริ่ดตรงนี้แหละ
-
o13 กร๊ากก น้องฟาสเริ่ดมาลูก อิพี่วิชตายไปเลย :jul3: :jul3:
-
:L2:
-
อิพีวิชแรงมาก ฮ่าๆๆ แต่ฮาพี่แกเจอน้องฟาสเบรกซะเกือบหัวทิ่มเลย น้องก้ใสเหลือเกิ๊นนน เดี๋ยวก้โดนพี่วิชิล่นหรอกกกก
-
ฟาสความรู้สึกช้าจัง55.
สงสารพี่วิชอะ T^T' ห้ามมีอะไรก่อนจะครบปี
ถูกใจคู่นี้มากเลยค่ะคนเขียน รอฉาก NC คู่นี้อ่ะ ฮี่ๆ
-
สนุกมากเลย
แอบสมน้ำหน้าไอ้พี่วิช ปีนึงเลยนะเฟ้ย 555+
-
นายวิชลงแดงแน่ๆ :z2:
บวกเป็ด
-
คู่นี้น่ารักว่ะ :impress2:
-
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกก
ดูออกเลยสีหน้าวิช
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก
หน้าต้องเหว๋ออออออออ
ห้ามแบบนี้ไอ้พี่วิชตายแหงๆ 555555555
-
หนึ่งปีเชียวหรอ :เฮ้อ:
-
:laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
-
สงสัยฟาสรอให้วิชขอเป็นแฟนก่อนแน่เลย
-
ฮาหว่ะ เมิงพูดอะไรของเมิง ฮ่าฮ่า
เอาเหอะวิช ด้าน ๆ มึน ๆ เข้าไว้เด๋วน้องฟาสมันก็เคลิ้มเองแหล่ะ
-
ขอเวลาปีนึง แล้วค่อยมีรัยกันอ่ะ ฮ่าๆๆ
น่ารักดีน๊าาาา ชอบๆๆ
-
กร๊ากกกก สมน้ำหน้าอีพี่วิช :m20:
-
ฟาส <<< ถูกใจคนนี้มากเลยอะ รู้ทันพี่วิชด้วย :laugh:
-
พี่วิชจะทำไงต่อไปเนี้ย :laugh: :laugh: :laugh:
-
รออีกหนึ่งปีนะพี่วิชชชชชชชชชช :laugh:
-
ฟาส อย่ายอมง่ายๆนะครับ
-
อึ้ง ไป 5วิ กับคำว่า
“ห้ามมีอะไรกันจนกว่าจะครบปีนะ” :really2: :a5: o22
-
มาตามต่อแล้ว
ปีีนึง วิชคงตายพอดี
-
ฟาสฮามาก :laugh: ดักคอซะอิพี่วิชอึ้ง
รอคู่น้องหมอ :กอด1:
-
แอร๊ยยยยยยยย!!~ อิจฉา
-
:L2: :L2:
-
น้องหมอ กะ พี่วิศวะ [16]
“ห้ามมีอะไรกันจนกว่าจะครบปีนะ”
คนตัวโตรู้สึกเหมือนหูฝาด ....ใครก็ได้ยืนยันทีว่ากูฟังอะไรผิดเพี้ยนที่ตรงไหน???
วิชยืนค้างนิ่งอยู่ท่าเดิมเดี๊ยะๆ ตาเบิ่งโตขึ้น ปากอ้าค้างพงาบๆ
คือเหมือนจะพูดอะไรนั่นแหละ แต่สมองมันไปไม่เป็นแล้ว
วิชรู้สึกเหมือโดนสมุดหน้าเหลืองฟาดใส่หน้าจนมึนไปหมด
“ปีนึงเลยเหรอ??” ถามออกมาหลังจากตั้งสติได้
“นานไปเหรอ?”
“พี่คิดว่าถ้านานขนาดนั้น หินปูนคงจะเกาะเอาได้” ไอ้วิชยังมีหน้ามาตลก ฟาสทำหน้านึกหาวิธี
“แล้วตอนนี้ พี่ก็ไม่ไหวแล้วด้วย” วิชจับมือฟาสไปจับตรงเป้ากางเกง
“เห้ยยย ไอ้พี่วิช” คนตัวเล็กรีบชักมือออกทันที แล้วยกมือขึ้นปิดหน้าบังความเขินของตัวเอง “แม่งหื่นว่ะ”
“ฮ่าๆๆ ก็เพราะใครละ” วิชขยับตัวเข้าไปชิดกับฟาส ก้มลงหอมที่ซอกคอ
ไอ้ส่วนที่กำลังตรึงเครียดก็ดันอยู่ตรงหน้าขาของฟาส
“พอเลยพี่” ฟาสดันตัวออก “ไปโน่นเลย ห้องน้ำ” ฟาสชี้นิ้วไปทางห้องน้ำ
“ไปทำอะไร??”
“คิดซะว่าที่นั่นเป็นสนามหลวงที่พี่จะไปเล่นว่าวแล้วกันนะ”
พร้อมกับดันหลังไอ้วิชให้เดินไปทางห้องน้ำ พอตัวไอ้วิชเข้าไปได้ มันก็หันหลังกลับมา
“ช่วยพี่หน่อยก็ไม่ได้เหรอ” ทำหน้าตาน่าสงสาร จับข้อมือน้องเอาไว้ด้วย
“ผมจะช่วยอะไรพี่ได้ ของก็ของพี่”
“ตามมาสิ” ลากน้องเข้ามาในห้องน้ำ(อีกแล้วเว้ย)
“พี่จะไม่ให้เราใช้ปากหรอกนะ แต่อย่างน้อย...ใช้มือช่วยพี่หน่อยนะครับ”
ฟาสคิดหนัก คือแบบ...ไม่เคยมีแฟนมาก่อนด้วย เจอคนแรกก็ผู้ชายเลย
แถมเจ้าชู้ยังกับอะไรดี ผ่านสมรภูมิรบมาอย่างโชคโชนแน่นอน
ถึงได้บอกว่าห้ามมีอะไรกันจนกว่าจะครบปี ก็รู้สึกว่ามันคงโหดไปนะ
แล้วนี่ถ้ายังให้พี่เขาอารมณ์ค้างต่อไปอีก มันจะดูโหดร้ายไปมั้ย
“ละ..แล้วจะให้ทำยังไงอะ??” ประหม่าเหมือนกันนะ ก็มันไม่เคยนี่หว่า
“เคยทำให้ตัวเองมั้ยละ?”
“ก็ต้องเคยสิ บ้า!” หน้าแดงไปถึงหูแล้วลูกเอ๊ยยย
“ก็เหมือนกันนั่นแหละ แต่แค่ทำให้พี่ไงครับ”
ฟาสดันให้พี่วิชนั่งบนฝาชักโครก ส่วนตัวเองก็นั่งคุกเข่าลงกับพื้น
วิชยกชายเสื้อขึ้นอย่างรู้หน้าที่ ฟาสปลดเข็มขัด แกะกระดุมแล้วก็รูดซิบลง
มือไม้งี้สั่นไปหมด พอเห็นของจริงนี่...เงยหน้ามองพี่วิช
สงสายตาไปแบบว่า..เอาจริงเหรอพี่~~~
“จัดการเลย” ....ดูมึงพูดซิไอ้พี่วิช ไอ้โคตรหื่นนนนนนนนนน
ฟาสกำมือลงไปที่ไอ้นั่นของพี่วิช คิดซะว่าเป็นของตัวเองมันอาจจะง่ายขึ้น
รูดขึ้นลงอย่างเก้ๆกังๆ เงยหนาขึ้นมองหน้าพี่วิช ก็เห็นหน้ามันแดง คงมีอารมณ์มาก
เสียงซื้ดดังออกมาจากปาก ก่อนที่จะพูดว่า”เสียวว่ะ”
คนหน้าสวยเริ่มชินกับบทบาทนี้เลยรูดเร็วขึ้นจนไอ้พี่วิชเกร็งกันเลยทีเดียว
ไม่นานนักหยาดหยดของอารมณ์ก็พุ่งออกมา ส่วนหนึ่งโดนหน้าฟาสด้วย
ทำเอารุ่นน้องตกใจช็อคค้างไปเลย ....ก็น้ำไอ้นั่นมันไปโดนหน้าด้วยอ๊าาาาาา
วิชหายใจหอบแฮ่กๆ ก่อนจะยกมือขึ้นมาลูบน้ำของตัวเองออกจากหน้าสวยๆของฟาส
ยอมรับว่าฝีมือก็งั้นๆถ้าเทียบกับผู้หญิงโชกโชนบางคน แต่ไม่รู้ทำไมคนนี้รู้สึกดีที่สุด
ยิ่งมองหน้าน้องตอนทำไปด้วยนะ อยากจะจับฟัดซะตรงนี้
คนตัวโตก้มหน้าลงมาจุ๊บที่ปากของน้อง
ไม่ใช่จูบที่ลึกซึ้ง แต่เป็นจุ๊บแบบเด็กๆ
แล้วยิ้มอ่อนโยนไปให้
“ขอบคุณนะครับ”
คืนนั้นจบที่วิชรอน้องอาบน้ำจนเสร็จ ก่อนจะส่งเข้านอน ห่มผ้าให้
ดีไม่อ่านนิทานก่อนนอนให้ด้วย ก่อนจะกลับก็จูบที่หน้าผากหนึ่งที
“ฝันดีนะครับ”
“อื้ม พี่ก็ฝันดีนะ”
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
“พี่..เป็นแฟนกับผมนะ”
“.................อื้อ”
จู่ๆหมอก็เงียบไป พี่ยูสงสัยว่าทำไมเลยเงยหน้าขึ้นมอง
เห็นน้ำตาไหลออกจากตาทั้งสองข้าง
“เฮ้ยย! มึงร้องไห้ทำไม” ยูยกมือทั้งสองข้างขึ้นมาปาดน้ำตาให้คิน
“ผม..ผมดีใจ” โถๆๆ เด็กน้อยแท้
“ไอ้บ้าเอ๊ย” ในที่สุดหมอคินก็ทำให้พี่ยูยิ้มอีกจนได้
ไอ้นี่เห็นภายนอกมันดูแก่แดดแต่เนื้อในแล้วมันก็ยังเด็กอยู่ดี
ดูก็รู้ว่าเป็นเด็กที่โดนเลี้ยงมาด้วยความรักความอบอุ่น
ชีวิตนี้คงมีแต่กิน เรียน นอน แล้วก็เล่น
คงไม่เคยเจอปัญหาอะไรหนักๆมาก่อน
“เห็นเอากีต้าร์มาด้วย จะไม่เล่นเพลงให้ฟังหน่อยเหรอ?” พี่ยูเปลี่ยนเรื่อง
“อ่า ใช่ๆๆ เดี๋ยวผมลงไปเอาก่อนนะ” พูดเสร็จหมอก็วิ่งลงไปเอากีต้าร์ในรถด้วยความเร็วสูง
แป๊ปเดียวมันก็หอบกีต้าร์ขึ้นมา พร้อมกับหอบแฮ่กๆที่หน้าห้อง
“ไม่ต้องรีบขนาดนั้นก็ได้นะมึง ฮ่าๆๆ”
“ไม่ได้พี่ ต้องเร่งทำคะแนน” หมอเดินเข้ามานั่งที่เดิม “จริงๆผมกะจะเล่นเพลงนี้ไว้เกี้ยวพี่ซะหน่อย”
“เพลงอะไรของมึง?”
“ตั้งใจฟังนะครับ”
http://www.youtube.com/watch?v=PoaT6WXUV_M (http://www.youtube.com/watch?v=PoaT6WXUV_M)
Hey there Delilah
What's it like in New York City?
I'm a thousand miles away
But girl tonight you look so pretty
Yes you do
Times Square can't shine as bright as you
I swear it's true
Hey there Delilah
Don't you worry about the distance
I'm right there if you get lonely
Give this song another listen
Close your eyes
Listen to my voice it's my disguise
I'm by your side
Oh it's what you do to me
Oh it's what you do to me
Oh it's what you do to me
Oh it's what you do to me
What you do to me
Hey there Delilah
I know times are getting hard
But just believe me girl
Someday I'll pay the bills with this guitar
We'll have it good
We'll have the life we knew we would
My word is good
Hey there Delilah
I've got so much left to say
If every simple song I wrote to you
Would take your breath away
I'd write it all
Even more in love with me you'd fall
We'd have it all
Oh it's what you do to me
Oh it's what you do to me
Oh it's what you do to me
Oh it's what you do to me
A thousand miles seems pretty far
But they've got planes and trains and cars
I'd walk to you if I had no other way
Our friends would all make fun of us
and we'll just laugh along because we know
That none of them have felt this way
Delilah I can promise you
That by the time we get through
The world will never ever be the same
And you're to blame
Hey there Delilah
You be good and don't you miss me
Two more years and you'll be done with school
And I'll be making history like I do
You know it's all because of you
We can do whatever we want to
Hey there Delilah here's to you
This ones for you
Oh it's what you do to me
Oh it's what you do to me
Oh it's what you do to me
Oh it's what you do to me
What you do to me
.....เอ้อออ ฟังจบแล้วเขินจริงๆด้วยว่ะ
ใครได้มาเห็นไอ้หมอตอนนี้ก็คงเขินด้วยกันทั้งนั้นแหละ
เสียงมันก็เพราะ แล้วสายตามันนี้เยิ้มเชียว
ตอนร้องกลางๆเพลงนี่ยูถึงกับต้องหลบสายตา
.....เขินโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
“เขินอะจิ” แซวพี่ยู
“เออ ไอ้เหี้ย!!!” ยูคว้าหมอนขึ้นมาตีหน้าคินจนหงาย
ก่อนจะวิ่งหนีไปที่เตียง มุดเข้าไปนอนใต้ผ้านวมผืนหนาหนีความอาย
คินวางกีต้าร์แล้ววิ่งมุดเข้าไปใต้ผ้านวมบ้าง
เห็นพี่ยูนอนหันหลังให้อยู่
หมอล้มตัวลงนอนกอดเอวเล็กๆของพี่ยู
ดึงเข้ามาให้ชิดกันมากขึ้น
ก่อนจะหอมผมนิ่มๆของพี่ยู
“นอนหลับฝันดีนะครับ” ก่อนจะหลับไปด้วยความเพลียทั้งคู่
TBC,,,
คิดว่าจะต้องมีคนสบประมาทน้องหมอของเดี๊ยนแน่นอน :laugh:
เอาเถอะ อยากจะสบประมาทอะไรก็ตามใจค่ะ กรั่กกกก
ช่วงนี้มาบ่อยเนอะ บ่อยไปมั้ยคะ? เบื่อมั้ยจ๊ะ?? ฮ่าๆๆๆ
ขอบคุณสำหรับคอมเม้นเสมอค่ะ :L2:
ปล.เค้ามีแฟนเพจแล้วนะเออ รักกันชอบกันก็ไปกดไลค์ได้เลยนะคะ :กอด1:
-
ไม่เป็นไรบ่อยๆๆเค้าชอบบบ
พี่ วิช แมร่มมมมมมมมมมมมม หื่น
แล้วน้องหมอล่ะ?
-
ไม่เบื่ออ่ะ มาทุกวันยิ่งชอบ
น้องฟาสเอ๊ย ไปทำให้ไอพี่วิช
อย่างงั้นแล้วต่อไปมันต้องมีอีกแน่ๆอะ
-
ไม่เบื่อเลยจริงๆ
น่ารักอ่าพี่ยู o13 o13
-
เย อ่านตามทันแล้วชอบเรื่องนี้ค่ะฝากตัวด้วยนะค่ะ ขอรักน้องหมอด้วยคนนะ
-
บ่อยๆ ยิ่งดีชอบบบบบบบ
รักคนแต่งที่สุดดดดดดด
:call:
-
ไม่เบื่อ พี่วิชหื่นอ่ะ
-
พี่ยู น่า ร๊ากกกกก มากมาย :o8:
-
พี่วิชหื่นมากกกกก...... :serius2:
พี่ยู กะ หมอ คิน ก้อน่าร๊ากกกก...
มาต่อทุกวันชอบมากกกกจร้าาาา :pig4:
-
คู่พี่วิชกับฟาสแอบเร็วไปมั๊ยอ่าาา :-[ :-[ :-[ อ่านแล้วเขิลทั้งสองคู่เลย วิดวิ้วว :impress2: :impress2:
-
“เขินอะจิ” แซวพี่ยู
“เออ ไอ้เหี้ย!!!”
ฮ่า ฮ่า ฮาน้ำตาเล็ดตอบได้สมกับเป็นพี่ยูจริง ๆ น้องหมอน่ารักหว่ะแึค่กอดพี่ยูน้องหมอก็มีความสุขแล้วววว
วิชแกหื่นจริง ๆ ด้วยหว่ะ แต่จะว่าไปหินปูนมันอาจจะเกาะจริงอย่างที่วิชมันว่าก็ได้นะถ้าเจอหนึ่งปี
-
อิอิ
-
:กอด1:
-
พี่วิชเนียนๆ ให้น้องช่วย
แล้วค่อยๆไต่ level ขึ้นไป
สงสัยยังไม่ถึงปีหรอก ฟันธง
-
เขิลง่า :-[ :-[ :-[ :-[
-
มาบ่อยๆไม่เบื่อเรยยย หวังว่าพี่วิชคงจะเลิกเจ้าชู้ได้นะ ฟาสยิ่งดูมึนๆอยู่ เด๋วจะไม่ทันเล่เหลี่ยมพี่วิช o22
-
น่ารักมากๆทั้ง 2 คู่เลย
หมอเป็นคนดีจัง
พี่วิชหื่นๆแบบนี้เจอฟาสต้องหยุดเจ้าชู้นะ
-
เขินแทนพี่ยูอ่า... :L2: :L2:
-
:impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2:
-
อีกคู่ก็หื่นเกิน อิพี่วิช มันมาเร็ว เคลมเร็ว ดูดิมันจีบน้องฟาสกี่วัน มันพาน้องไปเล่นว่าวที่สนามหลวงด้วยกันแล้ว :oo1:
ส่วนอีกคู่ ไอหย๊า อิน้องหมอแกมัน แอร๊ยยยย ทำหวานเว่อร์ เขินแทนพี่ยูเลย แถมดูดิ เค้าตอบตกลงเป็นแฟนก็ร้องไห้ อิน้องหมอบอก วันนี้ปล่อยให้ตายใจ ต่อไปพี่ยูตายแน่ กร๊ากกกกกกกก :haun4:
-
ยินดีกับทั้งคู่ :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
-
เป็นแฟนกันแล้วว :impress2: :impress2:
น่ารักทั้งสองคู่เลย :-[
-
:-[ เขินแทนพี่ยูเลย
มาบ่อยๆได้ ไม่เคยเบื่อ
-
พี่วิชหื่น :z1:
หมอคินก็หวานซะพี่ยูเขินเลย :-[
-
พี่วิชแม่งงงงง อะไรก้เร็วตลอด ฮ่าๆๆ
ส่วนน้องหมอต้องค่อยๆเป็นไป สเต็ปบายสเต็ป ก๊ากกกก
มาบ่อยๆดีค่ะ น่ารักดี อ่านไปก็ยิ้มไปขำไป
-
น่าร้ากกกท้างงงคู่เล้ยยยย :กอด1:
-
:-[ :-[ :-[
แอร๊ยยยยยยย
พี่วิช คือแบบยังไงก็จะเอาให้ได้
เค้าไม่ยอม ยังให้เค้าช่วยอีก
เขินอ๊าาาาา คินๆๆๆๆ
มาบ่อยๆไม่มีเบื่อ
อ่านไปยิ้มไป o13
-
น่ารักทั้งสองคู่เลย
อร๊ายยยยยยย :impress2: :impress2:
-
อาาา~ น้องหมอ เค้าเขินตามยูเลยอ่ะ (-///-)
-
พี่วิชหื่นได้อีกอ่ะ นิดๆหน่อยๆก้อเก็บหมดน่ะ
ประสบการณ์เพรียบพร้อมซะขนาดนี้ น้องฟาสจะตามทันไม่นี่55555
คินหวานอ่ะ เล่นซะพี่ยูเขินม้วนหนี555555
เป็นกำลังใจให้ทั้งสองคู่
+เป็ดให้คนแต่ง +โหวตให้คนแต่งครับ
รอตอนต่อไปน่ะครับบบบบบ
-
ไม่เบื่อจ๊ะ
ปล. เพลงเพราะอ่ะ
-
:z2: :z2:
ควบสองคู่เลยแหะ o13
-
พี่ยูกับพี่หมอคินน่ารักอ่าาาาาาาาาาา :-[
-
คนแต่งมาอัพบ่อยๆไม่เบื่อครับ (ขอให้อัพแบบสม่ำเสมอก็พอ)
พี่ยูกับน้องหมอน่ารักอ่ะ
-
:-[ โหยย เขินแทนง่ะ หวานซะ :o8:
-
รอตอนต่อไปจ้า :o8:
-
:z3: :z3: :z3:
อ่านเสร็จ อืมๆๆๆ เขินเบาๆ
สามคู่ ชูชื่น แต่คู่วิชฟาส ร้อนแรงนะ ฮ๋าๆๆ...
แต่น่ารัก ปนฮา อ่านสบายๆ ไม่เครียดๆๆๆด้วย...สนุกๆๆๆ
ยังไงก็มาลงอีกนะ... o13
-
น่าเห็นใจพี่วิช 555.
ยอมทนไปปีนึงเชียวเหรอ T^T
อีกคู่นึงก็เป็นแฟนกันแล้ว น้องหมอไม่พัฒนาจริงแหละ
คู่นู่นมาทีหลัีงดังกว่าแล้วอ่ะ ฮี่ๆ มาอัีพบ่อยๆ น๊า~ :o8:
-
พี่วิชแม่งหื่นอ่ะ แต่น้องหมอน่ารักมาก กรี๊ดดด น่ารักทั้งสองคู่อ่ะ
-
น้องหมอน่ารักและเป็นคนดีอ่ะ ปลื้มแทนพี่ยู :m1:
ส่วนพี่วิช หื่นไปหน่อย แต่น้องฟาสก็น่าจะเอาอยู่นะ ใช่มั้ยคะน้องฟาส
น่ารักน่าลุ้นทั้ง 2 คู่เลย
คนแต่งมาบ่อย มาไวแบบนี้บ่อยๆนะคะ คนอ่านรักตายเลย แค่นี้ก็รักจะแย่แล้วววววว :กอด1: :กอด1:
+เป็ดน้อยให้ค่ะ :L2: :L2: ขอบคุณค่าาาา :pig4:
-
สนุกมากๆเลยคร้าบมารอติดตามนะ
-
ไม่เบื่อเลยค่ะ
ยิ่งถ้ามาทุกวันจะดีมาก 555
-
พี่วิชหื่นเป็นที่สุด :haun4:
น้องหมอน่ารักอ่ะ :impress2:
-
อิจฉาอ่ะ สองคู่แล้วเนี่ย >.<"
-
อิพี่วิชชชชชชชช เนียนได้อีกนะ ส่วนหมอเพลงจีบเอ็งน่ะ เขินได้อีกจริงๆ ไม่ไหวแล้วเน้อ
-
น่ารักอ่ะ แต่พี่ยูเขินโหด
-
น่ารักดีทั้ง 2 คู่เลย
:impress2:
-
:o8: :L1:
บวกเป็ด
-
น่ารักจริงๆ
:L2: :L2:
-
ชอบพี่คิน!!
-
น่ารักทั้งสองคู่เลย
-
พี่วิชหื่นอ่ะ :z1:
น้องหมอคินสมหวังละนะจ๊ะ
:pig4: คนแต่งค่ะ :กอด1: แรงๆ
-
น้องหมอ กะ พี่วิศวะ [17]
คินรู้สึกตัวเมื่อแสงอาทิตย์ที่ลอดเข้ามาทางหน้าต่างกระทบโดนหน้า
เขากวาดมือไปข้างๆตัวทั้งๆที่ยังไม่ลืมตา เมื่อคนข้างตัวที่เมื่อคืนนอนกอดไว้ไม่อยู่
ก็สะดุ้งตื่นเต็มที่ ลุกขึ้นเดินไปเปิดประตูทั้งที่หน้าหล่อๆยังเยิน ผมเผ้าชี้ไปมาไม่เป็นทรง
มองออกไปก็เห็นพี่ยูนั่งอยู่ที่โต๊ะหน้าบ้านพักเกลากีต้าร์ไปเรื่อยเปื่อย
ผมบ๊อบสีส้มของรุ่นพี่ชี้ไม่เป็นทรง แต่พอโดนแสงแดดยามเช้าก็ส่องเป็นประกายสวยดี
น้องหมอยืนพิงระเบียงหน้าห้องมองพี่ยูไปก็อมยิ้มไป
รู้สึกว่าไม่อยากจะได้อะไรอีกแล้วชีวิตนี้ ขอแค่พี่ยูคนเดียวก็พอ
ยูรู้สึกเหมือนมีคนจ้องก็คิดว่าไอ้หมอต้องตื่นแล้วแน่นอน
เลยเงยหน้าขึ้นมามองเห็นหน้ารุ่นน้องยิ้มให้ เลยยิ้มบางๆตอบไป
คินเลยเดินลงมาหาพี่ยู นั่งเก้าอี้ตัวข้างๆกัน
“ตื่นแล้วทำมไมปลุกผมละ??”
“เด็กกำลังกินกำลังนอน นอนไม่พอเดี๋ยวไม่โต”
“งั้นแสดงว่าตอนเด็กๆพี่นอนไม่พอ ตัวเลยได้แค่เนี๊ยะ” ดูหมอมันช่างยอกย้อน
“เดี๋ยวกูทุบหัวมึงด้วยกีต้าร์” ว่าพลางยกกีต้าร์ขึ้นจะทุ่มใส่หัวหมอจริงๆ
“อย่าพี่ เดี๋ยวกลายเป็นม่ายผัวตายหรอก” คินยกมือป้องหัวแต่ปากมันก็ยังคงดีอยู่
“ไอ้เหี้ย!!! ปากมึงนี่มันน่านักนะ ใครผัวใคร ไอ้ส้นตีน!!!”
“เขินอะดิ อิอิอิ”
“กูเลิกกะมึงดีกว่ามั้ย”
“ไม่เอาน๊า พี่.....ผมขอโทษษษษษ” หมอตรงเข้าไปกอดรัดพี่ยู จับหอมแก้มซ้ายขวาไปมา
“เออๆๆ กูล้อเล่นไอ้เหี้ยนี่!!” ยูเอามือดันหน้าหมอให้ห่างจากตัวเองที่สุด
คินเลื่อนมือไปกอดไว้ที่เอวพี่ยู เอาหน้าผากชนกัน คินหลับตาลงรับรู้ความรู้สึกในตอนนี้
“ผมมีความสุขมากๆเลยนะพี่ สุขจนมันจะล้นออกมาอยู่แล้ว ไม่เคยคิดว่าจะรักใครได้มากเท่าพี่มาก่อน”
ระหว่างที่พูดคินมองหน้าพี่ยูที่แดงขึ้นเรื่อยๆ ยูไม่ได้หลบสายตาเหมือนเคย
“เว่อร์” อมยิ้มหน้าแดง “กูเคยได้ยินนะว่าพวกปากหวานแม่งเชื่อไม่ค่อยได้”
“ต้องทำยังไงพี่ถึงจะเชื่อละเนี่ย??”
“ไม่ต้อง ไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้น การกระทำมันจะเป็นเครื่องพิสูจน์ทุกอย่างเอง มึงเป็นอย่างที่มึงเป็นแบบนี้แหละ ไม่ต้องฝืนอะไรทั้งนั้น”
คินอมยิ้มก่อนจะตอบรับว่า “ครับ”
ตอนนี้ไอ้หมออยากจะจูบพี่ยูมากๆเลยอ๊ะ!!
แต่ว่าฟันเฟินก็ยังไม่ได้แปรง
ไอ้หมอน่ะไม่ได้รังเกียจขี้ฟันพี่ยูหรอก
แต่คุณพี่เขาจะรังเกียจผมมั้ยอ่าาาา
แต่เหมือนพี่ยูจะรู้ทันความคิดนะว่าไอ้หมอเริ่มละ
รุ่นพี่ตัวเล็กดันมือทั้งสองข้างที่หน้าอกหมอ
“ปล่อยได้ละ จะไปอาบน้ำเว้ย”
“คร้าบบบ” ปล่อยมืออกจากเอว เดินตามหลังพี่ยูที่กำลังเดินขึ้นบันไดไปต้อยๆ
ยูเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วก็เสื้อผ้าชุดนักศึกษาชุดเดิมนั่นแหละ
ไม่มีเสื้อผ้าเปลี่ยนอีก ไอ้หมอพากูมาลำบากจริงๆ
“อาบด้วยสิ”
ยูหันขวับทันที ป้าป!!! ตบหัวเข้าให้
“ทะลึ่งแล้วมึง” ด่าก่อนจะเข้าห้องน้ำปิดประตูใส่หน้าหมอดังปัง!
.....แฟนใครวะ ดุชิบหาย ฮิฮิฮิ
/////
พอทั้งสองคนอาบน้ำเสร็จ ไอ้หมอก็ชวนพี่ยูไปกินข้าวก่อนที่จะกลับ
ทางที่พักเขาได้จัดอาหารเช้าไว้ให้กับแขกที่มาพักกับทางบังกะโลเป็นปกติ
คินบอกให้พี่ยูนั่งเฉยๆ ส่วนตัวเองจะเป็นคนไปตักอาหารให้
พี่ยูก็ไม่ยอมบอกว่า “กูไม่ได้มือหักตีนหักซะหน่อย ไม่เห็นต้องให้มึงตักให้”
โอเค จบ! ต่างคนต่างตัก
แล้วก็กลับมานั่งกินกันที่โต๊ะสองคนเงียบๆ
ปกติแล้วคนที่เขาเป็นคู่รักกัน เขาต้องมีป้อนข้าวป้อนน้ำกัน
แต่สองคนนี้”ไม่” แดกใครแดกมันครับ ต่างคนต่างก้มหน้าก้มตากิน
อาจจะมีสบตากันบ้าง แต่ปากน่ะ ไม่ค่อยเปิดเพื่อพูดหรอก
แดก แดก แดก ยัด ยัด ยัด กองทัพต้องเดินด้วยท้องครับ
“ไอ้คินมาไม่ทักไม่ทายเลยนะ” บุคคลที่สามที่เดินเข้ามาทักทายคินอย่าสนิดสนม
เป็นชายวัยกลางคนที่ยังดูดีอยู่ รูปร่างสูงใหญ่ ผิวที่ออกจะคล้ำหน่อยคงเพราะอยู่ติดทะเลมานาน
เขาทิ้งตัวนั่งลงอีกด้านหนึ่งของโต๊ะ ตรงข้ามกับยู (โต๊ะสี่เหลี่ยมจัตุรัส คินนั่งติดกับยู)
“โอ้ ลุงนัน สวัสดีคร้าบ คินนึกว่าไม่อยู่ซะอีก เห็นเมื่อคืนเด็กบอกว่าลุงไม่อยู่” คินยกมือไหว้
“เมื่อคืนไปร่อนมาน่ะ” ลุงทำยิ้มกรุ้มกริ้ม
“อ๋ออออออ แหมลุง เพลาๆบ้างเหอะ แก่แล้วนา” คินหัวเราะ
“มันก็ต้องมีบ้างสิวะ ถึงจะแก่แต่ก็ยังเพอร์เฟคอยู่เว้ย” ลุงยกมือตบหลังคินป้าปใหญ่ “แล้วพ่อหนุ่มน้อยนี่เป็นใครเนี่ย” หันมาหาพี่ยูที่กำลังกัดขนมปังปิ้งตาโตแป๋วแหว๋วมองสองลุงหลานสลับไปมา
“อ๋อนี่รุ่นพี่ที่มหาลัยน่ะครับ ชื่อพี่ยู”
“สวัสดีครับ” ยูวางขนมปังลงบนจานก่อนที่จะยกมือไหว้
ลุงของคินยกมือรับไหว้ กวาดสายตามองพิจารณารุ่นพี่ของหลาน
ก่อนจะหันไปถามว่า “แค่รุ่นพี่แน่เหร้ออออออ” สายตากรุ้มกริ้มอีกตะหาก
แหกกก!!! สายตาคุณลุงช่างเฉียบขาด มองอะไรได้แม่นมากกกกก
“แล้วลุงคิดว่ายังไงละ” ไอ้หมอยิ้มๆ แม่งลองภูมิคนแก่
“ใครที่ไหนมันจะเอารุ่นพี่มาค้างด้วยกันสองต่อสองละวะ หน้าก็...หวานซะขนาดนี้ บรรยากาศรอบๆตัวพวกมึง มันหวานๆ ออร่าสีชมพูแผ่กระจาย เออ นั่นแหละ”
“โหววว ลึกซึ้ง!! คินขอคารวะ” คู่ลุงหลานปัญญาอ่อนชัดช้าดดดด
พี่ยูได้แต่ทำตัวไม่ถูกเหมือนถูกพามาเปิดตัวยังไงอย่างงั้น
ก็ก้มหน้าก้มตากินอาหารเช้าต่อ ปล่อยสองคนนั้นให้เม้ามอยกันสนุกไป
“นี่แม่หนู”
....หืมมมมม กูได้ยินไม่ผิดใช่มั้ย ไอ้คำว่าแม่หนูนี่มันใช่กับผู้หญิงใช่ปะ
พี่ยูชะงักค้างไปกับคำว่า”แม่หนู”ของคุณลุงไปเลย
ปากที่กำลังจะกัดครัวซองค้างไว้แบบนั้น
สมองกำลังประมวลผลอยู่
“กร้ากกกกกกกกกก” ทั้งสองคนประสานเสียงหัวเราะกับท่าทางของยูกันเหลือแสน “เออ สนุกจริงๆด้วยว่ะไอ้คิน แฟนมึงน่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ”
.....เหมือนกูจะพลาดอะไรไปซักอย่างนะ คุณลุงกับไอ้หลานคินมันเม้าอะไรกูน่ะ!!!
ยูหันควับไปค้อนคินตาเขียว คินสัมผัสได้จากสายตานั่นว่า มึงตายแน่
อะไรแบบนั้นน่ะนะ แต่ตอนนี้อยู่กับคณลุง กลัวอะไรล่ะคร้าบ เอิ้กๆๆๆ
“แหมม ไม่ต้องค้อนอะไรขนาดน้านนน รักดอกจึงหยอกเล่น” คุณลุงแซวขำๆ
“รัก...ดอก...” พี่ยูงง
“เด็กนอกน่ะลุง ลูกครึ่งๆ” คินพูดเมื่อเห็นอาการงงของพี่ยู และคุณลุงก็งงกับท่าทางของพี่ยู
“นี่แม่หนู มันก็คล้ายๆกับ รักหรอกถึงหยอกเล่นน่ะ” กลายเป็นครูสอนภาษาซะงั้น
“อ๋อออ” ตอนนี้พี่ยูก็คุ้นหูไปกับว่าแม่หนูของคุณลุงไปแล้วน่ะนะ
“แล้วนี่เป็นลูกครึ่งอะไรน่ะ??”
“ไทย ญี่ปุ่นครับ”
“พ่อหรือแม่เป็นญี่ปุ่นน่ะ??”
“แม่ครับ”
“ที่บ้านทำอะไรเหรอ??”
“ขายพวกเพชรพลอยน่ะครับ”
“ลุงครับจะถามไปทำไมนักครับ” ไอ้หมอขอขัดบทสนทนาหน่อย
“เอ้าเว้ยย หลานสะใภ้กูนะ ถามไม่ได้รึไง!?” ลุงตบโต๊ะฉาดใหญ่ ยูหน้าขึ้นสีกับคำว่าสำใภ้
“โหยยยย” เถียงไม่ถูกเลยได้แต่โอดโอยไป
“แล้วนี่มึงจะกลับตอนไหน?”
“ก็ถ้าลุงไม่มากวนผมกิน ป่านนี้ผมคงได้กลับแล้วละ”
ป้าป! วันนี้โดนสองป้าปแล้วน้า แต่อันนี้ของคุณลุง
“จะตบทำไมอ่ะ เดี๋ยวหมอเรียนไม่รู้เรื่องนะ!”
“กวนตีนกู อยู่ฟรี แดกฟรี แล้วยังทำปากดีอีก”
“แหะๆๆ”
ยูได้แต่มองสองคนสลับกันไปมา
พอเห็นไอ้หมอโดนตบกะบาลก็หัวเราะออกมา
ไม่แปลกใจเลยที่ไอ้คินมันเป็นคนแบบนี้
เพราะมันเติบโตขึ้นมากับครอบครัวแบบนี้นี่เอง
/////
“แล้วกลับมาเยี่ยมลุงอีกนะหนู” ลุงนันยกมือขึ้นลูบผมนิ่มๆของยู
“ครับ ขอบคุณนะครับ” ยูยกมือขึ้นไหว้แล้วยิ้มกลับ
“ผมไปแล้วนะลุง”
“เออไอ้ลูกหมา” ลุงขยี้ผมคินซะเสียทรง
“หู้ววว ผมเสียทรงหมด” คินหยิบๆจับๆผมให้เข้าที่
“ขับรถดีๆนะมึง”
“คร้าบ”
ทั้งสองคนยืนส่งคุณลุงให้เดินกลับเข้าไป
พี่ยูหันมาทางไอ้หมอ “ขอกุญแจ”
“กุญแจอะไรพี่”
“รถ”
“ห๊ะ!”
“กูขับเอง ขามาขับอืดยังกะเต่า” ยูดึงกุญแจมาจากมือน้องหมอทันที แล้วกระโดดขึ้นเบนซ์คันงามองน้องหมอ “เร็วๆซิวะ” เปิดกระจกด่า เพราะหมอไม่ยอมขึ้นรถซะที
ขากลับพี่ยูเหยียบซะ 140 เพลินๆหน่อยก็ 160 น้องหมอหัวใจจะวาย ขับเบนซ์ยังกับ F1
คินนั่งตัวเกร็งไปหมด ปลายเท้าจิกลงกับพื้นด้วยความเกร็ง
.....ต่อไปจะไม่ให้พี่ยูขับรถอีกแล้วววววววววววววววว TT ^ TT
TBC,,,
จริงๆกะจะลงตั้งแต่เมื่อวานแล้วล่ะค่ะ
แต่แหมม เจอแต่เรื่องดังๆทั้งนั้นเลย ดค้าไม่กล้สเข็นออกมาชนอะจ่ะ กรั่กกก
เมื่อวานนี้ฟินมากกับปันงุ่น เรารอคอยใจจดใจจ่อกับคู่นี้ที่สุด ฮิๆๆ
เอ้อ...ไปๆมาๆ ทำไมพูดเรื่องนิยายคนอื่นในนิยายตัวเองละ
เหมือนเดิมค่ะ ขอบคุณสำหรับคอมเม้นมากๆค่า :กอด1:
ปล. เราอย่ารู้ว่าคนอ่านจิตนาการคาเร็คเตอร์ในเรื่องนี้เป็นใครบ้างอะคะ??
-
^
จิ้มๆๆๆ :z2:
พี่ยูน่ารักมาก
-
ยูน่ารักเกินไปแล้ว :L1:
บวกเป็ด
-
อ่านไปยิ้มไป :m11:
-
:กอด1: พี่หมอขอพี่ยูไดมั้ยอ่ะ? :กอด1:
-
ต่อไปคู่ใครดีล่ะ
-
แม่หนูยู น่ารักจริงๆง่ะ
-
หยอกล้อกันแต่เช้า น่ารักๆ ~
ลุงของคินนี่เจ๋็งจริงๆ555. สงสารน้องคินพี่ยูซิ่งรถ
:laugh:
-
แผนของน้องหมอรึป่าวเนี่ยะะะ
-
5555 น่ารักอ่ะ
-
น้องหมอ นี่เห็นแววเกลียมัวมาแต่ไกลเลย
พี่ยู น่ารักอ่ะ อยากเห็นหน้า
-
น้องหมอคินกับพี่ยูกลับไปเที่ยวนี้โดนเพื่อนล้อแน่
อิอิ มีออร่าสีชมพู
-
:m20:น้องหมอ
-
น้องหมอพี่ยูน่ารักกกกกกกกกก :impress2:
:call:
-
น่ารักมากน้องหมอกับพี่ยู พาหลานสะใภ้ไปเปิดตัวกับลุงเหรอหมอ
-
ลุงอินเทรนด้วย :m21:
-
ทำใจนะน้องหมอพี่ยูเค้าชอบเร็วๆแรงๆ :oo1:ฮาๆๆๆๆ
-
ฮาาาาาาา กับลุงหลานคู่นี้จริงๆ
พี่ยูก็น่ารักตลอดแหละ
อ่านแล้วอมยิ้มบ้าง หัวเราะก๊ากก...บ้าง สนุกมากค่ะ :กอด1:
:pig4: ขอบคุณคนแต่ง และ+เป็ดน้อย ค่ะ :L2: :L2:
-
แม่หนู มันก็โอนะ น้องยู
-
พี่ยูน่ารักกกกกกกกกกกก
อยากเห็นมุมหวานๆของค่นี้เยอะๆ หุหุ
อยากเห็นเวลาพี่ยูอ้อนจัง
ตอนที่คุณลุงบอกแม่หนู อ่านแล้วก็ตกใจ
มาถึงบางอ้อพร้อมพี่ยูก็เพิ่งรู้ว่าโโนแกล้ง ฮ่าๆๆ
*ยิกแก้มพี่ยู* น่ารักกกกกก <<<<เจอน้องหมอถีบ
-
:-[ :-[
อ๊ากซ์ เปิดตัวหลานสะใภ้แล้ว รอเปิดตัว ลูกสะใภ้ ต่อ
-
พี่ยูคือไอดอลลล จะไปทำผมสีส้ม 55555 แต่ทำออกมานั้นจะเข้ากับเง่าหน้าตัวเองหรือไม่ต้องดูอีกที 555
พี่ยูขับรถได้ใจมากกกก เหยียบบบไปเลยยย :L2: :L2: :L2: :L2: o13 o13 o13
-
พี๋ยู้วว :กอด1:
-
:z13: :z13:
-
ดูท่าว่า คินคงชอบให้พี่ยูขับรถ!! :laugh:
:L2: :L2:
-
คู่นี้แมนๆดีนะ พี่ยูห้าวซะ
-
ฮ่าๆๆๆๆ ลุงนันแอบน่ารัก
จุดนี้ขอสมัครเป็นแฟนคลับคุณลุง กรั่กๆๆๆๆ
หมอกะพี่ยูก็น่ารักเชียวตอนนี้ แหมะๆๆ
รออ่านตอนต่อไปนะคะ
-
พี่ยูน่ารักเวอร์ๆอ่ะ :o8:
-
พี่ยูขับรถได้ชิลดีจนทำให้น้องหมอเกร็งไปเลยทีเดียว :laugh: :laugh:
อยากเห็นพี่ยูอ้อนน้องหมอ :o8:
น่ารักทุกคู่ :กอด1:
รอตอนต่อไป :)
-
อ่านไปก็นั่งยิ้มไป จิ้นตามอ่ะนะ น่ารักอ่ะ
เป็นกำลังใจให้คนแต่งเช่นเดิมนะครับ
-
เปิดตัวแล้วววว :mc4:
-
น่ารักอ่ะ
หมอคินกะพี่ยู :impress2:
-
ฮ่าๆ น้องหมอไม่ซิ่งเลยยยย!!! ใจหน่อยยยยย
น่ารักไปแล้ว เด็กหนอ ฮาาา
รอต่อครับ :)
-
แม่หนู อิอิ
-
คินน่ารัก ดูแลพี่ยูดีมากเลย
-
พี่ยูน่ารัก
น้องหมอน่ารัก
คนแต่งน่ารัก :L2:
-
พี่ยูววววววว น่ารักไปแล้ววววว
น้องคินก็น่ารักเ่ว่อร์ๆ ไม่กล้าหือกะพี่ยูเลยน๊า ฮิฮิ
บ้านนี้ดูแฮปปี้ดีน๊า ต้อนรับยูเป็นอย่างดีด้วย
-
น่ารักจริิงๆเลย :impress2: สองคนนี้ :impress2:
-
พี่ยูเบาๆหน่อยสิ เดี๋ยวหมอฉี่ราดนะ เกร็งซะ :z1:
-
น่ารักทั้งคู่เลย :impress2:
-
แม่หนู!!!
-
น้องคินกะยูน่ารักจังเรย อ่านไปเขินไปอ่ะ อิอิ ชอบๆๆๆๆๆๆๆ
-
แม่หนู ฮ่าๆ เอาซะพี่ยูไปไม่เป็นเลย
-
แวบจากการอ่านหนังสือสอบมาอ่าน หุหุ น่ารักอ่ะ พี่ยูขับรถเร็วนะ ฮ่าาา น่ารักทั้งคู่อ่ะ
-
สนุกมากเลยคะ ชอบคินอะ
พี่ยูก็น่ารักอะ ฮิๆ
ตอนขับรถบทมันสลับกันปะเนี่ย 555
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆค่าาา
-
น้องหมอ กะ พี่วิศวะ [18]
“พี่ยู๊~~~~~~~~~~~~~~~~~ ขับรถช้าๆหน่อยยยยยย” ไอ้หมอกรีดร้อง
“ให้กูขับรถช้าอย่างมึงน่ะเรอะ ฝันไปเถอะ” พูดจบก็เหยียบคันเร่งลงไปอีก
.....ได้ทีเอาใหญ่เลยนะพี่ยู ต่อไปจะไม่ให้ขับอีกเลย ฮือออออ TT ^ TT
ยูใช้เวลาในการขับรถให้ถึงกรุงเทพเร็วกว่าไอ้หมอขับถึง1ชั่วโมง
หมอรู้สึกว่าพี่ยูทำอะไรช่างไม่เข้ากับหน้าเลยซักนิด
หน้าตาก็ออกจะน่ารักแท้ๆ จะทำตัวน่ารักหน่อยก็ไม่ได้ แง่มมม
พอเข้ามาในตัวกรุงเทพยูก็ขับรถช้าลง
หันไปเห็นไอ้หมอนั่งหน้าซีดถอนหายใจแล้วก็ขำ
“ตัวโตยังกะควาย แค่นี้ทำปอดแหก” ยูทำเสียงฮึฮะในลำคอ ช่างเป็นการเยาะเย้ยที่เจ็บแสบแท้
“พี่เข้าใจปะ ว่าผมเป็นคนชิลชิล ชีวิตผมไม่ได้เร่งรีบ พี่จะรีบไปไหน”
“กูชอบ”
.....จบ. จบครับ “กูชอบ” คำเดียว ปิดประโยคได้เจ๋งที่สุด
ยูขับวนเข้ามาในหอ หาที่จอดรถให้เรียบร้อย
ก็เดินตัวปลิวเข้าหอ หารู้ไม่ ตอนนี้ในห้องมีผู้สื่อข่าวรอกันเต็มห้องเลย
ทั้งไอ้วิช ไอ้ดิศ ไอ้กาน และไอ้เนศ
พอเปิดประตูเข้าห้องไป ก็เจอกับไอ้สี่คนนั่งล้อมวงเล่นรัมมี่พร้อมกับก๊งเหล้าไปด้วย
พอมันหันมาเห็นยูเท่านั้นแหละ แม่งเผยรอยยิ้มชั่วร้ายออกมาทันทีเลย
“กี่ยกล่ะมึง??” ไอ้ชั่วที่ชื่อวิชสงเสียงขึ้นก่อน
“ไอ้หมอลีลาดีเหมือนปากมันมั้ย??” ตามด้วยลูกคู่ไอ้เนศ
“พ่อมึงสิ กูยังไม่ได้มีอะไรกันเว้ยยยย!!!” ยูโวยวายหน้าแดง แดงกระแทกตีนเข้าห้องไป เปิดตู้เย็นหยิบเบียร์กระป๋องออกมา
“ไอ้ยูมากินเหล้ากันดีกว่า” กานชวน
“ไม่เอาอะ ไม่มีเป๊ปซี่” ยูส่ายหน้าพลางเปิดกระป๋องเบียร์ไปด้วย
“ของมันใหญ่มั้ย??” ปิดท้ายด้วยไอ้ดิศ
“ไอ้เหี้ยยยยยยยยย” ยูปาหมอที่กอดเอาไว้ใส่ไอ้ดิศ แต่มันหลบได้
“กร้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก” ไอ้เพื่อนชั่วหัวเราะพร้อมกัน
ยูกระดกเบียร์ขมๆลงคอหน้าแดงแก้เขิน
จริงๆแล้วเพื่อนๆก็ล้อเล่นไปงั้นแหละ
แกล้งไอ้ยูแล้วมันสนุกดีก็เท่านั้นเอง กรั่กกกก
จากวงร่ำสุราฟาดรัมมี่กัน ทุกคนพากันเขวี้ยงไพ่ทิ้ง
หันมาล้อมหน้าล้องหลังยู เตรียมตัวเสือกอย่างเป็นทางการ
“เล่าให้ฟังหน่อยสิ” กานสะกิดขายูที่นั่งทำหน้าขรึมอยู่
“อยากให้เล่าว่าไงละ?” ยูย้อน ไม่ได้ตั้งใจจะกวนจริงๆนะ
“ก็ที่มึงบอกกูไว้ไง ที่ว่าจะเล่าเรื่องไอ้แซนให้หมอมันฟัง” ไอ้วิชว่า
“อืม..ก็บอกไปแล้ว” ยูเปลี่ยนมานั่งกอดเข่าตัวเอง
“แล้วมันว่าไง?” ไอ้เนศถามต่อ ....อย่าช้า ต่อมเสือกกูกำลังทำงานครับพี่น้อง
“มันก็บอกว่า มันจะไม่ทิ้งกูเหมือนที่แซนทำ มันสัญญาว่าเราจะแต่งงานกัน แล้วก็ขอกูเป็นแฟน”
ระหว่างที่เล่ายูก็หน้าแดงขึ้นเรื่อยๆ หลุบตามองเข่าตัวเอง ไม่กล้าสบตาเพื่อนตัวเอง
“โห แม่งง รักจริงหวังแต่งเลยเว้ย” ดิศไม่แปลกใจเลยด้วยซ้ำ
“แล้วมึงตอบมันไปว่าไง” กานถาม
ยูกอดเข่าตัวเองแน่นขึ้น ก้มหน้าจนหน้าผากติดกับเข่า แล้วก็ตอบไปว่า “อืม”
....อายโคตรพ่อ ทำไมต้องจ้องกูกันเป็นตาเดียวขนาดนั้น ไอ้พวกเวร
จริงๆแล้วทุกคนก็ไม่ได้แปลกใจอะไรเลยด้วยซ้ำ
เพราะหมอมันก็ไม่ได้เลวร้ายอะไร ออกจะน่ารักซะด้วยซ้ำ
ไอ้ยูมันก็แพ้คนแนวๆนี้ด้วย ดูจากภายนอกมันก็ไม่ได้มีพิษภัยอะไร
ผ่านนน~~~
“เออ ไหนๆแล้วไอ้ยูกับไอ้หมอก็เป็นผัวเมียกันแล้ว...”
“ไอ้เหี้ยวิชกูกับมันยังไม่มีอะไรกันโว้ยยยย ไอ้ควาย!!” พี่ยูด่าเข้าให้
“เออๆ เป็นแฟนกันแล้ว เรามาแดกเหล้าข้ามคืนฉลองให้มันหน่อยยย”
....กูก็เห็นมึงแดกได้ตลอดเวลาอยู่แล้วไอ้วิช ไอ้ฝรัด!!
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
เล็กๆ น้อยๆ **
หลังจากที่วิชโทรไปหาเพื่อนรัก และก็ได้รู้ว่าคืนนี้มันและว่าที่สามีจะไม่กลับห้องนะฮ๊าฟฟ~~
ไอ้วิชที่อาบน้ำแล้ว แต่ตอนนี้มันใส่แค่บ๊อกเซอร์ตัวเดียว เลยวิ่งไปคุ้ยหาเสื้อยืดมาหนึ่งตัว
รีบๆใส่มันเข้าไปก่อนจะวิ่งออกจากห้อง
จุดหมายปลายทางคือ แน่นอน...ห้องของ(ว่าที่)เมีย เอิ๊กกกก ก ก ก
วิชทุบประตูห้องเบาๆ “ฟาส..ฟาสครับ”
ได้ยินเสียงดังตึงจากในห้อง แล้วก็เสียงก๊อกๆแก๊กๆอะไรซักอย่าง
ก่อนประตูห้องจะเปิดออก ฟาสผมเผ้ายุ่งไปหมด หน้าตามึนๆง่วงๆ
“พี่วิชมีอะไรอีกอะ ผมเพิ่งจะนอนเมื่อกี้นี้เอง” ฟาสถามพลางขยี้ตาอ้าปากหาววอดๆ
“มานอนด้วย”
“ห๊ะ!”
“จะมานอนด้วย คืนนี้ไอ้คินไม่กลับ” วิชดันน้องเข้าห้องไปแล้วตัวเองก็เดินตามเข้าไปด้วย
“ไปไหนอะ แล้ว..แล้วพี่รู้ได้ไง”
“มันไปทะเลกันสองคน” คนตัวโตดึงข้อมือบางๆของน้องให้เดินมาที่เตียง
ดันให้น้องล้มตัวลงนอน แล้วตัวเองก็ขึ้นไปคร่อมน้อง
ฟาสตอนนี้ก็ยังคงตื่นไม่เต็มตา ยังมึนๆเบลอๆอยู่
จนไอ้วิชมันลงไปไซรซอกคอน้องนั่นแหละ ถึงจะเริ่มขัดขืด
“พี่ๆๆ เดี๋ยวๆๆ”
“อะไรหื้มม??” ยังไม่ออกจากซอกคอน้อง
มือเริ่มอยู่ไม่สุข สอดมือเข้าไปลูบเอวเรื่อยขึ้นไปจนไปคลึงหน้าอก
ฟาสยกมือขึ้นมาตะครุบมือไอ้วิชไว้ไม่ให้มันคลึงหน้าอกตัวเอง
“สัญญาปีนึงนะพี่ แค่คืนแรกพี่ก็ทำไม่ได้แล้วเหรอ??”
ทำเสียงและสีหน้าตัดพ้อ ถึงตอนนี้จะเริ่มมีอารมณ์ร่วมแล้วก็เถอะ(มั้ง)
“................” ไอ้วิชเงียบข่มใจตัวเองเอาไว้ ดึงมือตัวเองออกจากใต้เสื้อฟาส
แล้วล้มตัวนอนข้างๆ ดึงตัวฟาสเข้ามากอดเอาไว้
“ฝันดีนะครับ” กดจูบที่หน้าผากมนของน้อง ฟาสยิ้มให้ก่อนจะตอบรับว่า
“ฝันดีครับ”
TBC,,,
ขอโทษที่ช้าและสั้นนะคะ พอดีว่าแจ้งไว้ที่เพจแล้วว่าขอลาป่วยสองวัน
เนื่อจากดั๊นไปตัดเหงือกมา จากอาการทำให้ถึงขั้นนึกนิยายไม่ออกเลยทีเดียว
ปวดมากมายค่า :sad4: แต่ตอนนี้โอเคขึ้นแล้ว ก็รีบปั่นๆๆๆๆมาส่งให้นะคะที่รัก
เรื่องต่อมา ช่วงนี้น้องหมอและพี่ยูอาจจะมาช้าหน่อย เพราะเราไปติดนิยายอยู่เรื่องนึง
แทบไม่อยากวางเลยทีเดียว มันลุ้นตลอดเวลา อ๊ากกกกกก
ขอบคุณสำหรับคอมเม้นมากๆเลยนะคะ :กอด1:
ปล.มีอะไรอยากด่าเราก็ไปไลคกันได้ที่แฟนเพจนะคะ อิอิ
-
รอออออออออออออออออออออออ
-
น่ารัก :-[
-
ตอนพี่ยูเล่าให้เพื่อนฟัง นึกภาพแล้วน่ารักอ่ะพี่ยูคนนี้
แต่ไอ้คุณพี่วิชถือโอกาสเลยนะไปนอนกับน้องฟาส
-
อยากอ่าน พี่วิชกะฟาสเยอะๆจังค่ะ!! :o8:
:L2: :L2:
-
น่ารักกันจริง ทั้ง 2 คู่
-
555+ หนึ่งปีหินปูเกาะแน่พี่ิวิช
ไปมหาลัยน้องหมอแม่มโดนล้อแน่ ที่ปล่อยพี่ยูลอยนวลลล
-
:กอด1:
-
พี่วิชใช้มือตัวเองไปก่อนนะ :laugh:
-
พี่วิชเป็นคนดีกว่าที่คิดนะเนี้ย ฮ่าๆ (หรือเปล่า??)
-
พี่วิชไม่ค่อยหื่นเลยนะ
-
น้องยูน่ารัก :-[
ฟาสก็น่ารักแบบมึนๆ เบลอๆ :o8:
ส่วนวิช :m20: ปีนึงนะปึนึง :jul3: ดัชนีนางไปก่อน o18
-
หื่นแตกได้ใจเลยนะพี่วิช
-
:-[ :-[
-
พี่วิช :oo1:
-
ทั้ง 2 คู่น่ารักไปคนละแบบอ่ะ
อยากอ่านต่อ
o13 o13 o13 o13 o13
-
พี่วิช เนียนเลยนะ
:L2: :L2:
-
:กอด1: :กอด1:
-
ติดเรื่องอารายอ่า ยากอ่านมั้ง
-
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
เข้ามาขำไอ้พี่วิช ถ้าทำได้ ไปบวชต่อเลยพี่ :laugh:
-
คู่ยูกับน้องหมอน่ารักก~
ชอบคู่พี่วิชกับฟาสสุด ฮี่ๆ >///<
พี่วิชจะทนถึง 1 ปีจริงๆ น่ะหรอ ไม่น๊าาา :m15:
-
:laugh: :laugh:
-
น่ารักจัง คนแต่งก็น่ารักกกกกกกกกกกกกกก
-
พี่ยูแพ้คนแนวนี้ อ๊ายยยยย
นึกภาพพี่ยูก้มลงเขินกอดเข่าแลล้วแบบ มันน่ารัก>O<
ตอนนี้น้องหมอออกเพียงน้อยนิด พี่วิชแย่งซีนตลอดๆๆ
-
น่ารักจริงๆ
-
หมอน่ารักจริงๆ
รีบๆมาต่อนะจ๊ะ :กอด1:
-
:m20:
พี่วิชหื่นตลอดดดด
-
หนึ่งปี ? เน่าพอดี 555 o13
-
วิชกับน้องหมอ ต้องรอไปก่อนนะจ๊ะ คริ คริ
-
น่ารัก :L1:
บวกเป็ด
-
ชอบฟาสสสอะ ฟาสสน่ารักกก
อิอิ
-
น่ารักอ่ะ :impress2:
-
เกือบแล้วไหมล่ะฟาสสส!!!
-
พี่วิชกับน้องฟาสน่ารักดีอ่ะ :L2:
-
-////-
-
รอต่อไปพี่วิช :m20:
-
1 ปี ฮ่าๆๆ
-
พี่วิช รอไหวไหมพี่ 555
-
บวชเลยวิช ถ้าทำตามสัญญาได้ก็ไปบวชเลย ฮ่าๆๆๆๆ
ตลกหมออ่ะ ไม่ชอบความเร็ว
เราเห็นไอ้เพื่อนหมอเรากับรุ่นพี่หมอของมันนี่อย่างชอบอ่ะความเร็ว
ขี่รถกันเฟี้ยวฟ้าวๆ สงสัยคินมันจะเป็นหมอแบบนุ่มๆ แต่กวนไส้ติ่งไรงี้ ฮ่าๆๆๆๆ
-
น่ารักอ่ะ อยากได้ตอนของวิชกับฟาสยาวๆ บ้างอ่ะ ^^
-
ชอบพี่วิช หื่นดี อิอิ
-
น่ารักกันจริงเชียว
-
อ่านทันแล้ว เห็นชื่อเรื่องน่าสนใจเลยเข้าาชะแว๊บ
คึคึ สนุกจริง ๆ ด้วย
มาต่อไวไวน๊าาาา ^^
วิชนี่ไม่ไหวเลยย. .. มือปลาหมึกตล๊อดตลอด
ฮ่า ๆ อย่าไปยอมง่าย ๆ นะหนูฟาสสสสสส ;P
-
:laugh: ก่อนอื่นต้องกล่าวถึงการโหวต ความจริงชอบทุกคู่เลย แต่กดโหวดให้คู่หมอ ยู นะ
อยากบอกว่ายู คิน น่ารักดีนะ ในที่สุดก็เป็นแฟนกัน 555
ส่วนคู่ของพี่น้องรหัสกัน :oo1: รอไปก่อนอีก1ปีนะ 55555 :jul3:
ปล.ให้กำลังใจคนแต่งเน้ออ :L2:
-
พี่ยูนี่ น่าหม่ำจิง จิง :laugh: :laugh:
-
ชอบจัง :impress2:
น่ารักทั้ง 2 คู่เล๊ยยย ><'
-
อร๊ายยยย รีบมาต่อน๊า
กำลังสนุกเลยค่า
-
น้องหมอ กะ พี่วิศวะ [19]
“ดิศรู้ใช่มั้ย ว่าน้องกานร่างกายไม่ค่อยแข็งแรงเหมือนเรา
เพราะฉะนั้น หนูต้องคอยดูแลปกป้องน้องกานนะครับ”
“ครับผม” ดิศในวัยห้าขวบยกมือตะเบ๊ะตัวตรง หลังจากที่ฟังแม่พูดจบ
“ดีมากครับผม” แม่ยกมือขึ้นมาลูบผมลูกชายตัวน้อยของตัวเองแล้วยิ้มให้
/////
“กานนนนนนนน ไปเล่นกันนนนนน” ดิศวิ่งเข้าหากานที่กำลังนั่งเล่นอยู่ในบ้านคนเดียว
“เล่นอะไรเหรอ?” กานหันไปถามตาโต
“บ่อทรายไง” ดิศหมายถึงลานทรายของหมู่บ้านที่มีไว้ให้เด็กๆไปเล่นกัน
“แต่แม่บอกว่าวันนี้กานมีไข้ แม่ไม่ให้ออกไปเล่นข้างนอก” กานทำสีหน้าผิดหวัง
“ไหนๆ” ดิศเดินเข้าไปใกล้ๆ ทรุดตัวนั่งลงแล้วยกมือขึ้นเปิดผมที่ปิดหน้าผากของกานขึ้น แล้วเอาหน้าผากตัวเองชนกับหน้าผากของกาน
“อืมมม ร้อนจริงๆด้วย” เห็นพวกแม่ๆชอบทำบ่อย ดิศเห็นเลยทำมั่ง
พอรู้ว่ากานตัวร้อนดิศก็เลยไม่คิดที่จะชวนออกไปเล่นต่อ
แต่กลับนั่งเล่นด้วยกัน จนกระทั่งแม่กานมาเห็นนั่นแหละ
“ดิศ เดี๋ยวติดหวัดนะลูก วันนี้อย่าเพิ่งเล่นกับน้องกานเลยนะ”
ดิศหันไปมองอย่าสงสัย “ไม่เอา เดี๋ยวกานไม่มีเพื่อนเล่น”
แม่ของกานมองดิศแล้วหัวเราะออกมาน้อยๆด้วยความเอ็นดู
“ตามใจเรา ถ้าติดหวัดมาไม่รู้ด้วยนะ”
“อื้อ ดิศแข็งแรง ไม่เป็นหวัดง่ายๆหรอกน่า”
พูดพลางยกแขนสองข้างเบ่งกล้ามแสดงความแข็งแรงของตัวเอง
“ไม่เห็นจะมีกล้ามตรงไหนเลย” กานเอานิ้วขึ้นมาจิ้มๆที่แขนดิศ เอามือเล็กจับๆดูก็เจอแต่เนื้อนิ่มๆ
“เดี๋ยวเราโตขึ้นเราจะฟิตปึ๋งปั๋งให้ดู”
“ฮ่าๆๆๆๆๆๆ”
แล้วสองคนก็นั่งเล่นด้วยกันจนผล่อยหลับกันไปทั้งคู่เลย
นอนเอาหัวชนกันหลับฟี้ๆ เรียกรอยยิ้มให้กับผู้ใหญ่ในบ้านได้อย่างไม่ยาก
ดิศมานอนค้างที่บ้านของกานบ่อยกว่านอนบ้านตัวเองซะอีก
ตัวติดกันยังกับปาท่องโก๋ ไปไหนไปกัน เล่นด้วยกัน
/////
กานนอนอ่านการ์ตูนเล่มใหม่ที่เพิ่งไปซื้อมาอยู่บนเตียง
ในขณะที่ตอนนี้ดิศออกไปเล่นบาสกับเพื่อนๆในกลุ่ม
ทั้งยู เนศ วิช อ่อ...รวมไอ้หมอกับน้องฟาสด้วย
เขาเป็นพวกไม่ชอบออกกำลังกาย เพราะมันทั้งร้อน ทั้งเหนื่อย
เลยทำให้ตัวซีดตัวเหลืองอยู่แบบนี้เนี่ยแหละ (ไอ้ดิศมันชอบว่า)
My heart's a stereo
It beats for you, so listen close
Hear my thoughts in every note
Make me your radio
Turn me up when you feel low
This melody was meant for you
Just sing along to my stereo
Oh oh oh oh To my stereo
Oh oh oh oh So sing along to my stereo
เสียงโทรศัพท์ของกานดังขึ้น แต่ร่างที่นอนอ่านการ์ตูนอยูนเตียงไม่รับ
เพราะว่า..ชอบเพลงนี้ ขอฟังก่อน ยังไม่อยากรับตอนนี้
ดูเหตุผลมัน -*- จนเสียงโทรศัพท์เงียบไป แล้วมันก็ดังขึ้นอีกรอบ
กานเลยหยิบขึ้นมารับ
“อะไร??”
(ทำไมเมื่อกี้ไม่รับโทรศัพท์?) ดิศถามน้ำเสียงนิ่ง แสดงว่าอารมณ์มันกำลังขุ่นๆ
“อยากฟังเพลง”
(ห๊ะ??)
“เสียงเรียกเข้าไง กูชอบ”
....กรรมของเวร มึงเดินไปเปิดเครื่องเสียงง่ายกว่ามั้ย ???
(กำลังจะกลับเนี่ย กินอะไรมั้ย? จะได้ซื้อเข้าไป)
“อืมม ยำวุ้นเส้น ต้มข่าไก่ หมูกระเทียม ผัดผักรวมใส่กระหล่ำปลี แครอท ถั่วลันเตา ดอกกระหล่ำ ข้าวโพดอ่อน ไม่ใส่พริกไทยนะ ขอข้าวแข็งๆหน่อยนะ แฉะๆกูไม่กินนะ แล้วก็ไอ้ติมแม็กนั่ม ป๊อกกี้สตอเบอร์รี่ อ่อ..เอาไข่เจียวมาด้วยนะ”
(เหี้ย...มึงเกรงใจกูด้วยเว้ย) ....ยาวไม่ว่า แม่งเรื่องมากจะโน่นนี่นั่น
“แหมมม แค่นี้ทำให้กูไม่ได้นะ ทีมึงเอากูแบบไม่บันยะบันยังสามชั่วโมงติดจนตูดกูเนี่ยระบมไปหมด มึงเกรงใจกูมั้ย?”
(จ้าเมียจ๋า เดี๋ยวพี่จะซื้อไปให้หมดเลยนะจ๊ะ) ไม่มีข้อโต้แย้งใดๆทั้งสิ้น
“ทวนรายการมาด้วย”
(ยำวุ้นเส้น ต้มข่าไก่ หมูกระเทียม ผัดผักรวมใส่กระหล่ำปลี แครอท ถั่วลันเตา ดอกกระหล่ำ ข้าวโพดอ่อน ไม่ใส่พริกไทย ขอข้าวแข็งๆ แล้วก็ไอ้ติมแม็กนั่ม ป๊อกกี้สตอเบอร์รี่ อ่อ..เอาไข่เจียวด้วย)
“เออดีมากคุณสามี”
(......) ไอ้ดิศชอบใจจนยิ้มแก้มปริแล้ว
“รีบๆกลับมานะ กานหิวแล้ว” ส่งเสียงอ้อนๆ
“ครับที่รัก”
....กลับห้องไปไม่รอดแน่ที่รักกู ทำตัวน่ารักขนาดนี้ อิอิอิ
/////
พอดิศกลับมาถึงห้อง มันไม่ปล่อยให้กานลอยนวลไปจริงๆด้วย
พอกานเดินออกมาช่วยหิ้วของเข้าไปวางไว้ที่โต๊ะ
ดิศมันก็รวบหัวรวบหาง อุ้มกานพาดบ่าแล้วไปโยนลงที่เตียง
“ไอ้เหี้ยยยย เล่นอะไรเนี่ยยยยยย”
“เล่นกับเมีย” ช่างเป็นยิ้มที่ดูหื่นจริงๆ
กานเริ่มที่จะรู้ชะตาของตัวเองซะแล้ว แต่ดิศมันก็ไม่ปล่อยให้เสียเวลาแม้แต่วินาทีเดียว มันก้มลงจูบไซร้ซอกคอก่อนทันที
“เห้ยยย ไปอาบน้ำ กูเหม็นเหงื่อมึง” กานเอามือดันอกแน่นที่พอมีกล้ามเนื้อของดิศเป็นเชิงบอกให้พอ
“เดี๋ยวเล่นเสร็จก็ต้องอาบอีก เสียเวลา” มันถอดเสื้อยืดของกานให้ออกทางหัวทันที ก้มลงโลมเลียยอดอกสีชมพูนั่น
“อย่าเลียดิ๊” ....จุดอ่อนกูเลยนะสัด
“เสียวละสิ” ตามด้วยถอดกางเกงขายาวของกานออกไป
“เอออ ไอ้เหี้ยอย่าจับ อา..”
“บอกว่าอย่าแต่ขึ้นเร็วเชียวนะมึง”
“ก็มึง..ทำ..แบบนั้น..อาาา..”
“เมียกูสวยนะเนี่ย”
“ไอ้สัด”
“เดี๋ยวนะ ใช้นิ้วก่อน เดี๋ยวมึงเจ็บอีก”
“อ่ะ..”
“อย่าเกร็งสิคนดี ผ่อนคลาย อา..แบบนั้นแหละ”
“อย่าลืมถุงนะเว้ย”
“จ๊ะที่รัก”
“อ่ะ ค่อยๆนะ”
“ก็ค่อยๆอยู่เนี่ย อา..แน่นชิบ”
“......อ๊ะ! อา...”
“พร้อมยัง จะขยับแล้วนะ”
“อืมม”
นั่นแหละ แล้วก็ครวญครางกันไป
คืนนั้นกว่าจะได้กินข้าว ไอ้ดิศล่อไปสองรอบ
จะขอต่ออีกรอบ ก็โดนกานถีบเข้าให้
“กูเหนื่อยจะตายแล้วไอ้เหี้ย”
แล้วดิศก็ต้องอุ้มกานเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำอาบท่าให้
เพราะตอนที่กานลงจากเตียงยังไม่ทันจะก้าวขาออก
แค่ยืนก็ทรุดฮวบลงไปนั่งกองที่พื้นแล้ว
หลังจากเสียน้ำไปสองรอบ ก็ต้องมาเสียแรงอุ้มผลงานไปล้างตัวอีก
แล้วถึงจะพามากินข้าวที่โต๊ะ
กานโวยวายใหญ่ที่ยำวุ้นเส้นของโปรดเส้นอืดเต็มถุง
จนดิศสัญญาว่าพรุ่งนี้จะซื้อมาให้อีกถึงเงียบ
แต่ยำวุ้นเส้นอืดๆจานนี้กานก็กินนะไม่ใช่ว่าจะทิ้ง
ก่อนนอนดิศกอดกานจากทางด้านหลังเอาไว้
ก่อนกระซิบข้างหูเบาๆว่า
“คราวหน้าขอสดนะ”
“ไอ้เหี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย”
TBC,,,
ขอให้ทุกคนใส่จินตนาการในฉาก nc ป่วงๆของเราซักเล็กน้อยนะคะ :laugh:
ตอนนี้เอาใจแม่ยกดิศและกานที่มีน้อยโคตร (รวมถึงตัวเราด้วย)
เรามาอ่านกันแค่แปดคนกันเถอะ กร้ากกกกกก
ขอบคุณสำหรับคอมเม้นที่ให้กันมาตลอดค่า :กอด1:
กอดคนอ่านทุกคนที่ไม่ได้แสดงตัวด้วยค่า :กอด1:
อิอิ เจอกันตอนหน้านะคะ
-
คู่นี้แบบว่าจริงใจไม่จิงโจ้
เป็นสามีภรรยากันมานานแล้วล่ะสิ
-
:กอด1:
-
ฮ่า ฮ่า กานออกแนวราชินีมาก ๆ ดิศโคตรรักเมียยยยย
-
มาสมัครเป็นแฟนคลับคู่นี้อีกคน คราวต่อไปขอแบบจัดเต็มน่ะ :z1:
-
คู่ดิศกาน ไม่คิดว่าจะได้กันแล้ว 5555
แต่ก็ว่าแล้วว่าดิศต้องไม่ปล่อยไปให้ใครแน่ๆ
น่ารักดีเหมือนกันนะคู่นี้ ดิศดูหื่นพอกะวิชปะ 555
-
น่ารักกันจังเลยอ่ะ แต่คราวหน้าขอสดนะ 555+
-
:impress2: :impress2:
-
เต็มปาก เต็มคำ "คุณสามี" เลยนะกาน
-
เป็นแฟนคลับคู่นี้แบบเงียบๆนานแล้วนะ รอตอนหน้าครับ
:-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[
-
น่าลุ้นอีกคู่ :oo1:
-
ดิศหื่นอ่ะ :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :jul1: :jul1:
แสดงว่านานจริง นานจนวุ้นเส้นอืดไปเลย :impress2: :impress2:
-
น่ารักกกก :impress2:
-
ดิศ..แกหื่นไปป่ะ :laugh:
-
＞＜ ขอสดนะ คนแต่งจะแต่ได้มั้ย ดิสขออะไรไม่เห็นใจคนแต่งเลย อิอิ
-
:impress2: อ๊ากกกกกกก ดิศกานน่ารัก :pighaun:
-
ดิสกานน่ารักกกกกกกกก :-[
-
เป็นฉาก กระปิ๊บๆ ที่ฮามาก :laugh: :laugh:
แต่คู่นี้น่ารักดี :o8:
-
:impress2: :impress2: :impress2: :impress2:
คู่นี้เป็นอีกคู่ที่น่ารักกกกมากกกกกก
ไม่ต้องลุ้น แบบว่ารักกันอยู๋แล้วววว 555
รอลุ้นอีกสองคู่อยู่เหมือนกันครับบบ มาอัพเร็วๆน๊าาาา
บวก บวก ให้คนแต่งครับบ รอติดตามอยู่นะ^^ :L1: :L1: :L1:
-
อร๊ายยยยยยยย ชั้นเขิล
-
o13 o13 o13 ชอบคู่นี้เหมือนกัน น่ารักอ๊ะ
:pig4:
:L2:
-
น่ารักทุกคู่ เลยยยยยยย
แต่ให้คะแนนน้องหมอ น่ารักที่สุด :impress2:
อ่านแล้วยิ้มทั้งเรื่อง สนุกมากค่ะ o13 o13
-
นักเขียนคร้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ !!!!!
จะมาบอกว่าชอบคู่ "พี่วิชกับน้องฟาส" มากๆๆๆๆๆๆ~
จะบอกว่าแอบหวังให้แยกคู่นี้ออกมาเขียนอีกเรื่องเลยนะเนี่ย (ท่าทางผมจะชอบมากไปหน่อย 555)
เป็นกำลังใจให้นะครับ :)
-
จะคู่ไหนก็ชอบบบบบบบ
น่ารักหมดแหละ
:call:
-
ดิศกานน่ารักอะ~ :o8:
เพื่อนกันตั้งแต่เด็กๆ เลย
อยากอ่าน nc คู่นี้ละเอียด ไม่เึคยอ่านจิ้นไม่ออกเลย TT' 55555.
-
กรี้ดดดด :z1:
-
ชอบคู่นี้ว่ะ น่ารักดี
-
อร๊ากกกกกกก
คู่นี้น่ารักนะเนี่ย อยู่กันมาแต่เด็ก :-[
ชอบๆๆๆๆ มีมาบ่อยๆได้มั้ยเนี่ย คู่นี้
ปล.คนเขียนสู้ๆนะ เราเป็นกำลังใจให้ o13
-
ชอบทุกคู่เลยเรื่องนี้
-
น่ารักอ่ะ ดิศกาน
ชอบความรักที่เกิดจากความผูกพันแบบนี้มาก ๆ เลย
:กอด1: :L2:
-
ครั้งหน้าขอสดนะ...แอร๊ยยยยยยยยยยย :pighaun:
-
น่ารักกันทั้งคู่เลย
-
“เดี๋ยวเล่นเสร็จก็ต้องอาบอีก เสียเวลา” มันถอดเสื้อยืดของฟาสให้ออกทางหัวทันที ก้มลงโลมเลียยอดอกสีชมพูนั่น
ผิดตรงไหนเอ่ย อิอิ
-
หุหุ :haun4: :haun4: :haun4:
-
อ๊ายยยย ประโยคนั้น มันสุดๆๆ
-
:jul1: ไม่ไหวกับประโยคสุดท้ายนะคะ
จะเป็นลมจมกองเลือดตายค่ะ 55+ :man1:
-
คู่นี้ออกหลังสุด แต่มาแรงสุดเลยนะ :z1:
-
555+
คู่นี้น่าร๊ากดี
-
ดิศกานนี่หวานกันจังน๊า :-[
-
คราวหน้าขอสดนะ..
*นอนตาย*
มาแรงจริงๆ ฮ่าๆ
-
ดิศพูดได้ถูกใจ :z1:
บวกเป็ด
-
คู่ดิศกับกานนี่แซงหน้าคู่เอกอีก แต่เค้าชอบอ่ะ :m25:
น้องหมอคินสู้ๆเข้าน้า พี่ยูยอมเปิดใจแล้ว เป็นแฟนกันแล้วด้วย
อยากบอกว่าเค้ารอ nc คู่นี้อยู่ แหะๆ :m26:
-
ชอบทั้ง 3 คู่เลย รักกันคนละแบบ :impress2:
-
เก้าคนดีกว่า
เพราะว่าพี่ก็ชอบคู่นี้ค่ะ :กอด1:
-
>< คราวหน้ากานจะเจอของสดรึเปล่า ลุ้นๆ :z1:
-
กร๊ากกกกกก ดิศหื่นอ่ะ >////<
แต่ไม่เป็นไรนะ ..คนอ่านชอบ //ฮา
-
:pighaun: ดิศ กาน น่าร๊ากกกกกกก
-
คู่นี้เขาก็น่ารัก
แต่ลุ้นคู่น้องหมออยู่ :laugh:
-
อ่านทีเดียวสามตอน คุคิคุคิ
เป็นแฟนกันแล้ว ก็คบกันดีๆ นะ ยู หมอ
คู่น้องฟาสโอเค น่ารัก
คู่ดิศกับกาน ก็น่ารักดี ชอบคำว่า สามี ที่เต็มปากเต็มคำเชียว
-
คู่นี้ก็น่ารักอ่าาาาาาาาาาาาาาา
-
ขอสด !!!!!!
กรี๊ดดดดดดดดดดดดด
:impress2:
-
กร๊ากกกก ฮาตรง คราวหน้าขอสดเนี่ยแหละ
-
น้องหมอกล้ามากกก นี่ปี 1 นะ
แล้วใครจะกดใครอ่ะ :z10:
-
ชัดเลยว่าน้องหมอจะกดเซเลป
-
มาน้อยแต่จัดหนัก กานดิษฐ์
-
:impress2: :impress2: :impress2: :impress2: หื่นจริงๆ
-
ดิศแกหื่นให้น้อยหน่อยสิ ไหนว่ากานร่างกายไม่ค่อยแข็งแรง
-
ก่อนเพื่อนเลยนะคู่นี้ 5555
-
:-[ อ่านทันแว้วววววว :o8:
ชอบอะ
คราวหน้าขอสดนะ :haun4: :haun4: :haun4:
มาต่อไวๆนะก๊าาา :call:
-
เฮ้อตามทันล่ะ
..อ๊ายยๆมีฉากNCด้วยยย
-
เย้ๆ อ่านทันแล้ว รีบๆมาต่อน้า ชอบทุกคู่เลย และวันนี้เราจะเป็นแกนนำมาประท้วง "ขอเอ็นซี!!!"
-
น้องหมอ กะ พี่วิศวะ [20]
ทุกครั้งที่ไอ้หมอมารับพี่ยูที่หน้าคณะ
พวกปากหมาปากเหี้ยในกลุ่ม เช่นไอ้วิชกับไอ้เนศ
จะเห่าหอนว่า “เห้ยผัวมึงมา!”
พี่ยูก็จะหันไปจิกตาใส่
“กูยังไม่ได้เอากันเลย มันจะเป็นผัวกูได้ไง” พี่ยูตอกเข้าให้
“แล้วเมื่อไหรพี่จะให้ผมเอาละ?” ไอ้หมอเข้าข้างหลังพี่ยูตอนไหนก็ไม่รู้ กระซิบข้างหู
แต่ช่างเป็นกระซิบที่โคตรจะเบา เบาจนได้ยินกันทั้งวง
“โหววววววววววววววววว” เอ้า เห่าหอนกันให้พอ
ป้าป!! ตบหัวทิ่ม
“ทะลึ่ง!! เป็นเด็กเป็นเล็ก”
“ไม่เล็กนะ” หมอลูบตรงที่โดนตบแต่ปากก็ยังเถียง
ป้าป! ป้าป!
“โอ๊ย! ผมหมายถึงตัวน่ะ ตัวใหญ่ แฮ่ๆๆ”
“ไอ้ไก่อ่อนเอ๊ย..ป่านนี้แล้วยังไม่ได้แอ๊มอีกเหรอว่ะ” วิชเดินเข้าไปกอดคอไอ้หมอก่อนจะเยาะเย้ยถากถาง
“หึ” ไอ้หมอยิ้มมุมปาก “แล้วพี่ล่ะ อย่าคิดว่าผมไม่รู้นะ สัญญา1ปีน่ะ” พูดจบก็หันไปยักคิ้วกับรุ่นพี่คู่ปรับ
วิชหน้าเครียดขึ้นมาทันที ก็ใช่น่ะสิ คาสโนว่าแบบไอ้วิช โดนห้ามมีอะไรด้วย1ปี
ทั้งๆที่ปกติแล้ว ครึ่งวันก็ได้แล้ว อย่างมากสุดก็วันสองวัน นี่เล่น365วันเลยทีเดียว
รู้ถึงไหนอายถึงนั่น แล้วเพื่อนๆในกลุ่มก็ยังไม่มีใครรู้ว่าตนเป็นแฟนกับน้องรหัสตัวเอง
....ลืมไปว่าไอ้เหี้ยหมอมันเป็นเพื่อนไอ้ฟาส ชิบหายแล้ว
“พี่อย่าลืมดิ ว่าฟาสมันเพื่อนผม เราไม่เคยมีเรื่องอะไรปิดบังกัน” ไอ้หมอกระซิบข้างหูวิชเสียงเบา
“เฮ้ยๆๆ พวกมึงมีเรื่องอะไรกัน สัญญาหนึ่งปีห่าอะไร” เนศถามอย่างจับผิด ไม่ใช่แค่เนศแต่ทุกคนจ้องมาอย่างจับผิด
“ก็...” ไอ้หมอจะพูดให้หมด แต่โดนมือไอ้วิชปิดปากซะก่อน
“ไม่มีอะไร!”
“ไม่มีแล้วทำไมมึงต้องทำลับๆล่อ” ดิศตอกกลับเสียงดังลั่น
ขณะนั้นเองที่น้องรหัส(เกือบจะเป็น)เมียไอ้วิชก็เดินเข้ามา
ในมือถือไอติมคอนเน็ตโต้เข้ามาอันนึง
ด้วยความที่อากาศร้อน ผมที่ยาวประบ่าก็โดนรวบขึ้นมัดสูงไว้
เปิดให้เห็นใบหน้าเรียวขาวใส แก้มขาวๆนั่นขึ้นสีแดงเรื่อ
“ใครทำอะไรลับๆล่อๆ” ฟาสมองหน้าเหรอหรา
“ฟาสมึงหยุดทำหน้าปัญญาอ่อนซะทีได้มั้ย” คินหันไปว่าเพื่อน
“มึงก็ว่ากูแบบนี้ประจำอยู่แล้ว” ฟาสยักไหล่ไม่สนใจ “แล้วสรุปว่าใครทำอะไรลับล่ออะ?”
“ไอ้วิชไง เห็นไอ้คินว่าสัญญาหนึ่งปีอะไรเนี่ย” กานตอบ
“อ๋อออออ คืองี้..”
“ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก” วิชขัดจังหวะการตอบของฟาส ถลาเข้าไปหาทันที
“เห้ยพวกมึงล็อกตัวมันไว้” ยูสั่งให้เนศ ดิศ และกานจัดการมัดตัวไอ้วิชเอาไว้
แต่ไอ้เนศแถมให้ด้วยการปิดปากมันซะ รำคาญเสียงมัน
ก่อนรุ่นพี่จะหันไปพยักเพยิดให้ฟาสพูดต่อได้
“คืองี้ พี่วิชสัญญาว่า เราจะไม่มีอะไรกันจนกว่าจะครบปีน่ะ”
อึ้ง
อึ้งมาก
อึ้งที่สุด
อึ้งแดรกกันทั้งบาง
“มึงใช้คำว่าเราเหรอไอ้น้อง?” เนศถาม
“อื้อ”
“หมายถึงมึงกับไอ้วิช เป็น...”
“แฟน”
“อาฮะ” ดิศตั้งสติได้ก่อนใครเพื่อน “แล้วก็ห้ามมีอะไรกันจนกว่ามึงจะขึ้นปีสอง”
“แม่นแล้วครับ”
“กร้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก” เพื่อนๆพากันรุมหัวเราะ
ไอ้วิชแทบอยากจะร้องไห้แทบเท้าแม่
....ม๊าคร้าบบบบบบบบบบ วิชจะเอาหน้าไปไว้ที่หนายยยยยยย
ตอนนี้ทุกคนปล่อยตัวไอ้วิชให้เป็นอิสระแล้ว
ทุกคนนี่แบบ..หัวเราะจะเป็นจะตาย
“ไอ้วิชถ้ามึงทนได้ถึงปีนึง กูจ่ายให้ห้าหมื่นเลยสัด” ไอ้เนศ
“กูว่ามึงไปบวชซักปีนึง” ไอ้กาน
“เชื่อดิ เดือนนึงก็เก่งแล้ว” ไอ้ดิศ
“พอเลยพวกมึง” วิชทนฟังคำดูถูกไม่ได้ “ไปกินเหล้ากันดีกว่า คืนนี้กูเลี้ยงเอง ไปกินที่บ้านไอ้ยูเลย”
ที่บ้านไอ้ยูในที่นี้หมายถึง บ้านของยูคนเดียว ไม่ใช่บ้านที่มีพ่อแม่อยู่ด้วย เนื่องด้วยบางทีพี่ยูของเราก็อยู่ในอารมณ์อยากอยู่คนเดียวมากๆ ก็จะมานอนบ้านหลังที่ซื้อไว้นี่ แถมซื้อเองด้วย เป็นบ้านหลังเล็กๆ ที่มีต้นไม้เยอะๆ เพราะพี่ยูชอบต้นไม้
และนอกจากจะเอาไว้มานอนผ่อนคลายอารมณ์ ก็ยังเป็นแหล่งซ่องสุมหัวแดกเหล้ากันอีกด้วย
“ถุย! ทำเป็นเปลี่ยนเรื่อง แถเก่งจริงนะมึง!”
“บลู” ยื่นข้อเสนอให้หุบปากด้วยบลูเลเบิ้ล
แม่เจ้า!!!!! ใครมันจะไม่หุบ
แต่ก็ไม่เข้าใจ บางคนที่บ้านก็มีปัญญาจะซื้อแดกเองได้
ทำไมไม่ซื้อล่ะว่ะ โถ๊ะ!!!
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
เป็นครั้งแรกที่คินจะได้เห็นบ้านของพี่ยู ถึงจะไม่ใช่บ้านจริงๆก็เถอะ
ขนาดห้องในหอรวมยังไม่เคยได้เฉียดไปใกล้ ยิ่งบ้านนี่ไม่ต้องพูดถึง
คินเลยจัดการเดินสำรวจรอบๆบ้านอย่างสนอกสนใจ
เป็นบ้านเดี่ยวหนึ่งชั้นที่มีบริเวณพอสมควร ต้นไม้เยอะบรรยากาศเลยร่มรื่น
พอเข้ามาเห็นในบริเวณบ้าน เอิ่ม...แทบจะไม่มีเฟอร์นิเจอร์อะไรเท่าไหรเลย
ห้องนอนมีสองห้อง ห้องน้ำหนึ่ง
....โอ้ววว เรียบง่ายแต่ดูดี
“แหมมึง วิ่งสำรวจรอบบ้านเหมือนหมาเจอบ้านใหม่เลยนะ ไม่เยี่ยวไว้ตามโคนเสาด้วยละ” ยูเดินมาดึงหูคินเบาๆ
“ก็อยากเห็นรอบๆบ้านอะ” ไอ้หมอหันมาเจอพี่ยูก็เข้าไปกอดเอว “ไหนห้องนอนพี่อะ?” คินถามเมื่อเปิดเข้าไปเห็นห้องนอนทั้งสองห้องจัดเอาไว้อย่างดีเลยไม่รู้ห้องไหนของพี่ยู
“ห้องนี้” ยูชี้ไปที่ห้องเพราะยังโดนคินกอดเอวไว้อยู่
“ไหนๆ” ไอ้หมาน้อยเดินลัลล้าไปเปิดประตู แล้วก็เดินเข้าไปนั่งบนเตียงมองไปรอบๆห้อง ส่วนพี่ยูก็ยืนพิงขอบประตูมองหน้าคินเงียบๆ ส่วนคนอื่นๆก็เตรียมของกันอยู่ที่สวนข้างบ้าน ที่จัดกันเอาไว้เป็นซุ้มก๊งเหล้ากัน
“พี่มาหาผมหน่อยสิ” คินเรียกแล้วกางแขนออกทั้งสองข้าง ยูไม่พูดอะไรเดินไปหาคินยอมให้มันกอดแต่โดยดี หน้าของไอ้หมอซบอยู่ตรงท้องของพี่ยู ยูก้มลงมองคิน มือก็เล่นผมของไอ้หมอไป
“อยากว่ะพี่”
“อยากอะไร??” ยูสงสัย
“นี่ไง” คินไล้มือลงไปบีบก้นพี่ยู ทำเอารุ่นพี่ตัวเล็กสะดุ้งทันที แต่ก็ไม่ได้ขืนตัวออกอะไร
เพี้ยะ!! โดนตบหน้าผากไปหนึ่งที
“ทะลึ่งจริงๆนะมึงเนี่ย” พี่ยูขมวดคิ้วจ้องคินที่เงยหน้าขึ้นมอง
“ผมก็ทะลึ่งกับพี่คนเดียวแหละ” มือมันก็ยังคงลูบๆอยู่แถวสะโพกเล็กๆของรุ่นพี่หัวส้มเนี่ยแหละ
“พวกมึงสองตัวจะหวีดกันอีกนานมั้ย? ไม่ล๊อกห้องเอากันไปเลยล่ะ” ไอ้เนศมาตามแล้วดันเจอฉากพลอดรักของไอ้สองคนนี้ก็ทำเอาเซ็ง เพราะนอกจากมันจะไม่ไปช่วยเตรียมการ แถมมันยังมาจับจูบลูบสะโพกกันอยู่นั่นแหละ
“เออๆ ไปละ” ยูเดินออกมายิ้มให้ไอ้เนศ โดยมีไอ้หมอตามออกมาติดๆ มันส่งสายตาไปต่อว่าที่มาขัดจังหวะ
“โว๊ะ! ไอ้ฆวยนี่กวนตีนกู ทำยังกับมึงจะตะล่อมไอ้ยูได้ง่ายๆ” ไอ้เนศด่าเข้าให้
“ฮ่าๆๆๆ”
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
ในวงร่ำสุรา มีมนุษย์ผู้ชายอยู่ทั้งสิ้น 7 คน
แต่ละคนมีวิธีการกินที่แตกต่างกันไป
แต่วันนี้ตกลงปลงใจกันแล้วว่า จะแดกกันแบบ “ออนเดอะร็อค”
แหม่ะ พวกคอทองแดงอย่าง ยู วิช ดิศ และน้องฟาสนี่ยิ้มกริ่มเลยละ
ได้แดกเยอะกว่าเพื่อนแน่นอน ไอ้พวกคออ่อนหลบไป คริ คริ
นั่งกินเหล้ากับพื้นล้อมกันเป็นวงกลมได้อารมณ์ที่ซู้ดดด
พี่ยูดูอารมณ์ดีมากเมื่อได้ร่ำสุรา ดีดกีต้าร์ร้องเพลงใหญ่
http://www.youtube.com/watch?v=cl88QEll-Xc&feature=related (http://www.youtube.com/watch?v=cl88QEll-Xc&feature=related)
Well you done done me and you bet I felt it
I tried to be chill but you're so hot that I melted
I fell right through the cracks
Now I'm trying to get back
Before the cool done run out I'll be giving it my bestest
And nothing's going to stop me but divine intervention
I reckon it's again my turn to win some or learn some
I won't hesitate no more, no more
It cannot wait, I'm yours
Well open up your mind and see like me
Open up your plans and damn you're free
Look into your heart and you'll find love love love love
Listen to the music of the moment people dance and sing
We're just one big family
And It's our God-forsaken right to be loved love loved love loved
So I won't hesitate no more, no more
It cannot wait I'm sure
There's no need to complicate
Our time is short
This is our fate, I'm yours
Scooch on over closer dear
And i will nibble your ear
I've been spending way too long checking my tongue in the mirror
And bending over backwards just to try to see it clearer
But my breath fogged up the glass
And so I drew a new face and laughed
I guess what I'm be saying is there ain't no better reason
To rid yourself of vanity and just go with the seasons
It's what we aim to do
Our name is our virtue
But I won't hesitate no more, no more
It cannot wait I'm yours
Well open up your mind and see like me
Open up your plans and damn you're free
Look into your heart and you'll find that the sky is yours
Please don't, please don't, please don't
There's no need to complicate
Cause our time is short
This oh this this is out fate, I'm yours!
“วิ้ววววววววววววววววววววววววววววววว” ทุกคนเป่าปากโหยหวนแซวไอ้หมอกับพี่ยู
“แม่งเอ๊ย ไหนตอนแรกบอกขาอ่อนก็ไม่ได้เห็นไงวะ” ไอ้วิชแซว
“โหพี่ ผมยังไม่ได้เห็นจริงๆนะ” ไอ้คินตอบ
“งั้นมึงก็แพ้กู กูได้เห็นแล้วเว้ย บ่อยด้วย” มันใช่เรื่องที่จะเอามาอวดมั้ย
“ห๊ะ!”
“ก็แม่งชอบใส่บ๊อกเซอร์นอน ขาโคตรขาว หึหึ”
“พี่ยู๊~~~~~~~~~~~~~~~~~~~” ไอ้หมอโหยหวนเขย่าแขนพี่ยูจนตัวคลอน
“มึงอย่าไปแหย่มันสิว่ะ กูรำคาญ”
“ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แม่งอ่อน”
“ก็ไม่ต่างกันละวะ”
“แหมกูขอเอาตีนลูบปากซะที” ไอ้วิชเอาตีนข้ามตัวยูที่อยู่ระหว่างไอ้หมอกับตัวเองหวังจะฟาดปากมันซะที
“สกปรกน่าไอ้เหี้ย” พี่ยูผลักขาออก
ตอนหลังไอ้วิชก็ไม่ได้หันไปสนใจไอ้คู่นี้เท่าไหร แต่หันไปป้อล้อแฟนเด็กของตัวเอง
ที่กำลังเร่งทำคะแนนในการกระดกบลูอยู่ ของดีต้องรีบกวาดลงกระเพาะ
“ไอ้นี่ก็ซัดโฮกใหญ่ ไม่พูดไม่จาเลยนะ ถ้าชอบมาเดี๋ยวจะซื้อให้อีกก็ได้”
“แหมมม พ่อป๋าใจใหญ่ เดี๋ยวเตี่ยมึงก็ร้องไห้หรอก” เนศแซว
“ลูกชายคนเดียวผลาญเงินเป็นว่าเล่น” ไอ้ดิศ
“กูล่ะสงสารเตี่ยกับม๊ามึงจริงๆ” ไอ้กาน
....แม่งงงง พูดซะกู รู้สึกเหมือนเป็นลูกอกตัญญูเลยสัด
“ฟาสไม่เอาหรอก กินเหล้าขาวผสมเฮลส์บลูบอยอร่อยกว่าอีก”
ปากก็พูแบบนั้นแหละ แต่มือนี่ไม่ห่างจากแก้วบลูเลเบิ้ล
ไอ้ดิศกับไอ้กานก็นั่นตัวติดกันสุดๆ แทบจะขี่กันอยู่แล้ว
กระงุ้งกระงิ้งกันสองคน หอมกัน จูบกัน
ไม่อายฟ้าอายดิน และพวกกูห้าคนที่เหลือเลยนะ
“มึงสองคนถ้าหงี่กันมาก ห้องนอนแยกกูยกให้ เดี๋ยวพวกกูนอนกันตรงกลางบ้านนี่แหละ” ยูกระแทกแดกดัน
“ขอบใจ แต่ถ้ามึงหงี่ก็สะกิดไอ้หมอไปห้องข้างๆละกันนะ”
“ถุ๊ยยย”
ค่ำคืนนี้เป็นการก๊งเหล้าที่มีความสุขที่สุด
อาจจะมีทะเลาะกันบ้าง กัดกันบ้าง
แต่ก็เป็นเรื่องปกติของคนที่สนิทกันเท่านั้นที่ทำได้ไม่ใช่เหรอ
แล้วคืนนั้นพอเหล้าหมดก็ถึงเวลานอน
ทุคนนอนรวมกันที่ห้องนั่งเล่นไม่ได้แยกกันไปนอนที่ห้อง
โดยเรียงจากไอ้เนศที่นอนดิ้นที่สุด
ไล่มาก็ดิศ กาน วิช ฟาส คิน และยู
“อย่าแอบมากอดแฟนกูนะไอ้คิน”
“โหพี่ อย่าดูถูกผมขนาดนั้น”
“ไอ้เหี้ย”
“กูรักมึงนะฟาส แต่มันไม่ได้ว่ะ”
“ไอ้ส้นตีน”
“เห็นหน้ามึงกูก็หดแล้ว”
“สัดนี่”
“พอได้แล้วกูจะนอน”
พอพี่ยูเอ็ดเท่านั้นแหละ
ถึงจะหุบปากนอนกันได้
เฮ้อออออออออออออออ
TBC,,,
มาช้ายังดีกว่าไม่มา :z2:
ขอ nc กันเหรอคะ?? อิอิ
ไม่มีให้กันฟรีๆหรอกเน้อ กรั่กกกก
พอดีเค้าเขียนไม่เก่งนะ
คุณๆอาจจะผิดหวังกันได้ เอิ๊กกกก
ขอคุณสำหรับคอมเม้นค่ะ :กอด1:
ปอรู.ไปกดไลค์เพจกันด้วยนะคะ เวลาตามตัวเค้าจะได้ตามถูก
บางทีอาจจะหายไปโดยไม่บอกกล่าวในนี้ แต่บอกในเพจจะง่ายกว่า(รึป่าว)
ฮ่าๆๆๆ
-
:L2: :L2: :L2:
-
มาต่อแล้วๆ คร้าบคุณคร้าบบน้องหมอพี่ยูน่ารักจัง
-
สงสารพี่วิชจริงๆ เฮียแกจะรอได้มั้ยเนี่ย
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
รอลุ้น ตอนต่อไปครับ
3 คู่น่ารักกก
-
น้องหมอ ยังไม่ได้แอ้มพี่ยูเลยอ่ะ
:laugh:
-
ทั้งคินและวิชเป็นผู้ร่วมชะตากรรมเดียวกัน
-
หมอสู้ๆ กระเทาะกำแพงพี่ยูซะ จะได้เห็นขาอ่อนซะที :laugh:
-
:z13: :z13
----------------------------
จิ้มก่อนนนอ่าน
---------------------------
ขำพี่วิชฮ่าๆ ว่าแต่เขา
ตอนในห้องนอนพี่ยุกับน้องหมอน่ารักมากกกกกกกกกกกก :-[
แอบสงสารน้องหมอยอมพี่ยูตลอดๆ แต่รู้นะว่าที่ยอมเพราะรักหรอก ฮ่าๆๆ
-
:-[ความลับไม่มีในโลกนะวิช :laugh:
น้องหมอกะพี่ยูน่าร้ากกกกก :กอด1:
-
ว้าวๆ
นึกว่าน้องหมอจะได้ซะแล้ว
55555555
ปล. "พยักพเยิด" ครับ
-
แอบสงสารพี่วิชอยู่เบาเบา ฮ่าๆๆ
หมอคินกะพี่ยูน่ารักตลอด! :o8:
-
วิชกับสัญญา 1 ปี น่าสงสาร! T^T'
-
:o8: ชอบๆๆ
-
น่ารักกันทุกคู่เลยยยย :กอด1:
-
:impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2:
-
น่ารักทุกคู่เลย อ๊ากกก :กอด1:
-
ฮ่าๆๆๆๆ ว่าแต่เค้าเป็นไงล่ะพี่วิช
เจอหมอมันสวนเลยเป็นไง
ตอนนี้แอบน่ารักอ่ะ อิหมอมีอ้อนพี่ยูด้วย กิ้วๆๆๆ
-
:กอด1:
-
น้องหมอสู้ สู้ น่ะค่ะ พี่รออ่าน NC น้องอยู่น่ะ 555 :monkeysad:
-
พี่วิชแกฮามากอ่ะ...ส่วนน้องหมอก็น่ารักเหมือนเดิม..แอร๊ยยยยยยย
-
น่ารักทุกคู่เลย :L1:
บวกเป็ด
-
เมื่อไรหมอคินจะได้เห็นขาอ่อนพี่ยูซักที ><
-
น่ารักอ่ะ....
แต่ โลกนี้ำไม่มีผู้หญิงเลยเหรอ กรี๊ดดดดด
อยากไปเป็นเห็บในโลกสวยๆ งามๆ นี้จริงๆ 555
ขอบคุณ และรออ่านต่อนะจ๊ะ
-
มาแล้ววววววววว :laugh:
-
น่ารักกันทุกคนเลย โดยเฉพาะพี่ยู
มาบ่อย ๆ นะคะ
-
น่ารักทุกคู่ :impress2:
-
:laugh: :laugh:
อย่าเพิ่งได้กัน แกล้งไปหมอไปก่อนหมั่นไส้มัน กร๊ากกกกกกก
-
:กอด1:พี่ยูใจแข็งว่ะ
-
มาแล้วววววววววววววววววววว
น้องหมอๆๆๆ
-
อีก นิด นู๋คิน เดียว พี่ยูก็ยอม ไม่ถึง 1 ปีหรอกกกก :laugh:
-
ฟาสจะรอดปีเร้อ :oo1:
-
เรารู้ว่าคุณทำได้ อิอิอิ o13
-
แล่ววววววๆๆ อยากไปแจมด้วยจัง
-
พี่วิชทนให้ได้นะแค่ปีเดียวเอง :laugh:
-
ตอนนี้กว่าจะมาอัพ คนแต่งหายไปหลายวันเลยนะ
พี่ยูจะใจแข็งไปถึงใหนครับ เป็นแฟนหรือเป็นเพื่อกับน้องหมออ่ะ?
-
น่าฮักๆ
-
รีบมาน่ะ
ปรารถนาฉาก nc เหมือนกันนนน :z1:
:call:
-
สงสารคินอ่ะยังไม่ได้เห็นขาอ่อนพี่ยูอีกเหรอ 5555
-
ฮ่า ๆ น่าสงสารวิชนะ รักน้องต้องรอ 1 ปี
-
ถ้าไม่โดนขัดจังหวะน๊าา
คินอาจจะจับพี่ยูกดได้สำเร็จ
ฮ่า่า
-
น่ารักทุกคู่อ่ะ น้องหมอคงอีกนานกว่าจะได้แอ้มพี่วิดวะ คิคิ รออ่านตอนต่อไปจ้า
-
โห้ 1ปี พี่วิชจะรอได้ไหมเนี่ยยยย :m20:
ชอบฉากในห้องหมอกับพี่ยูอ่า ลูบสะโพกๆๆๆๆๆ น่ารักกกกก :-[
-
ใช่ๆสงสารคินจัง :-[
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
น่ารักทุกคู่เลยอ่ะ
เป็นกำลังใจให้น้องหมอ สู้ๆ
:กอด1: คนแต่ง
-
น่ารักทุกคู่ แต่เอ็นดูคู่ ยูคิน มากกว่า รอวันน้องหมอเห็นขาอ่อนพี่วิดวะน้า า
ปล.อย่าหายไปนาน คนอ่านเค้าคิดถึง
-
ชอบคู่พี่วิช พี่ฟาสอ่ะ น่ารัก! :-[
มึนๆ แต่รู้เรื่อง นึกว่าพี่ฟาสจะแบบไร้เดียงสาซะอีก
ไหงกลายเป็นร้ายเดียงสาซะได้ 555
ชอบบบบ! :กอด1: :กอด1:
-
:impress2: อ่านตามทันแล้ววว น้องหมอน่ารักจังพี่ยูก็น่ารัก^^
-
ma tor rew rew naaa
-
น้องหมอ กะ พี่วิศวะ [21]
ตอนเช้าอันแสนสบาย หลังจากเมื่อคืนที่ผ่านการก๊งเหล้ามาอย่างหนักหน่วง
คินรู้สึกว่าตอนนี้ข้างๆตัวเองมีเสียงแปลกๆดังออกมาระยะนึงแล้ว
เสียงมันดัง “จ๊วฟจ๊าฟ” เหมือนมีใครมาดูดปากกันอยู่แถวนี้
จนรู้สึกว่าทนไม่ไหวนั่นแหละเลยลืมตาขึ้นมาดู
หันไปด้านซ้ายก็เจอพี่ยูนอนตะแคงมาทางตัวเอง ลักษณะเหมือนน้องแมวตัวเล็กๆ
แต่เสียงเจ้ากรรมนั้นมันยังอยู่
อย่าบอกนะว่า...ไอ้พี่วิช...
นั่งไง เป็นดังคาด ไอ้พี่วิชกับฟาสเพื่อนเลิฟ
มันสองตัวกำลังจูบกันอย่างไม่อายฟ้าดิน
อย่างน้อยๆก็ช่วยอายคนรอบข้างบ้างก็ดีนะ
“เฮ้ยย!!” วิชเป็นที่เห็นสายตาที่จ้องตาเป็นมันก่อน เพราะพี่แกคร่อมอยู่บนตัวไอ้ฟาส
ฟาสหันไปหาคิน “อ้าวตื่นแล้วเหรอมึง??” ปากมันยังแดงเพราะโดนดูดมาอยู่เลย
“ถ้าหลับอยู่กูคงไม่เห็นฉากอีโรติคแต่เช้าหรอกนะ” อยากเข้าห้องน้ำไปล้างตาจริงๆ
“เห็นมั้ยผมบอกพี่แล้วว่าอย่า เดี๋ยวมีคนเห็น” ฟาสหันไปดุพี่วิศที่นอนตะแคงเอามือยันหัวตัวเองทำหน้าไม่รู้ร้อนรู้หนาวอยู่
“ก็กูอยาก”
“พี่คิดว่าอยากจะทำอะไรก็ทำได้งั้นเหรอ คิดว่าอยากจะจูบก็จูบได้งั้นสิ”
“ใช่”
....จบ เจอมนุษย์แบบนี้แล้วเซ็งเป็ดจริงๆให้ตาย
คินกับฟาสพากันลุกเดินออกจากที่นอนไป เดินตรงไปที่ห้องน้ำเพื่อล้างหน้าแปรงฟัน
จำได้ว่าซื้อแปรงสีฟันอันใหม่มาสองอันในถุงเซเว่นตรงโต๊ะ ฟาสก็เดินเข้าไปคุ้ยๆหา
แล้วก็หยิบเผื่อไอ้คินไปด้วย
“อี้อันไอ้อี้อิชอะอ่อยอั้ย?” ไอ้หมอถามในขณะที่ยังคงมีแปรงสีฟันอยู่ในปาก
ฟาสหันมามองหน้างงๆเหมือนไม่เข้าใจที่มันพูด แต่ก็พอเข้าใจ ไม่ตอบแต่ยกนิ้วกลางขึ้นให้
“อวย!!” ไอ้หมอด่ากลับ
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
“พี่ยู”
“หืม?”
ตอนนี้ทั้งสองคนนอนอยู่บนเตียงของพี่ยูในบ้านของพี่ยู เพราะหลังจากวันนั้นที่เมากันไปแล้ว
ไอ้หมอรู้สึกไม่เต็มอิ่มกับบบรยากาศในบ้านหลังนี้
วันนี้มันเลยอ้อนวอนพี่ยูขอให้พี่เขาพามาอีกรอบ
ตอนแรกพี่ยูก็ไม่ยอมเพราะขี้เกียจ อยากจะนอนเล่นวินนิ่งกับไอ้วิชอยู่ที่หอ
ตอนแรกก็ทั้งโทรมาอ้อน บีบี และตามด้วยปิงมาเป็นล้านครั้ง
พี่ยูรำคาญมากจนเอาบีบีเครื่องน้อยๆไปยัดไว้ในตู้เสื้อผ้า เอาเสื้อผ้าทับๆไว้
แล้วตัวเองก็มานอนเล่นวินนิ่งกับไอ้วิชต่อ สักพักโทรศัพท์ไอ้วิชก็ดัง
มันกดรับ แรกๆมันก็ด่า หลังๆคุยได้ไม่กี่คำ มันวางจอยเกมลงกับพื้น
แล้วบอกว่า “กูจะออกไปข้างนอก”
รู้ตัวอีกทีไอ้หมอก็มาอยู่ในห้องแล้ว พอถามมันว่าได้กุญแจมาจากไหน
มันบอกว่า “ผมแลกกุญแจห้องกับพี่วิชมา”
....ไอ้พวกชั่ว ขายเพื่อน พวกมึงทั้งสองคนเลย สัด!!!
สรุปว่าพี่ยูก็ต้องลากไอ้หมอกลับรังที่ตัวเองสร้างไว้อย่างช่วยไม่ได้
พี่ยูเดินไปหยิบกระเป๋าเงิน กุญแจรถ และเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าหยิบบีบีออกมา
“ว่าแล้ว ปิงมาเป็นร้อยไม่ยักกะตอบกลับ”
“เดี๋ยวกูจะเลิกใช้ละไอ้บีบี บีแบดเนี่ย กูรำคาญ!!”
“พี่อย่าคิดว่าจะหนีผมได้เล้ยยย”
“เดี๋ยวมึงโดน”
“โดนอะไร โดนอะไร”
“ไม่ต้องมากวนตีนกู เดี๊ยะบ๊องหู”
.
.
.
.
.
ย้อนไปซะไกล กลับมาที่เดิม บนเตียง ณ.ห้องนอน ที่ตอนนี้ปิดไฟมืด
ทั้งสองคนไม่ได้นอนกอดกัน คินนอนกางแขนอยู่บนเตียง
ส่วนพี่ยูก็นอนหนุนแขนไอ้หมอ นอนมองเพดานที่พี่ยูเอาดาวเรืองแสงมาติดเอาไว้
“พี่ยู”
“หืม”
“...”
“...”
“พี่”
“เออ”
“...”
“ถ้ามึงเรียกกูอีกรอบแล้วไม่พูดนะ”
“พี่จะทำไมผม”
“กูจะทำให้มึงไม่ได้พูดอีกเลย”
“ฮ่ะๆๆ พี่จะฆ่าผมเหรอ”
“เออ”
“พี่นั่นดาวอะไรน่ะ?”
“กูไม่รู้ กูติดมั่ว”
“เอ้า ทำไมไม่ติดให้มันดีๆหน่อยละ”
“กูว่ากูก็ยืนติดดีๆนะ ไม่ได้ตีลังกาติด”
“ไม่ใช่แบบน้านนน ติดแบบว่า..ดาวลุกไก่ ดาวลูกหมี ดาวลูกเสือ ดาวมยุรี อะไรแบบเนี้ย”
“พ่อง! ดาวมยุรีกูจะติดยังไงวะ” พี่ยูด่าอมยิ้มขำ
“ฮ่าๆๆๆๆๆๆ”
ไม่มีคำพูดอะไรออกมาจากปากของทั้งสองคนอีกเลย
ทั้งคู่นอนมองดาวเรืองแสง จมลงไปกับความคิดของตัวเองที่ไร้ขีดจำกัด
ต่างฝ่ายต่างไม่รู้ว่าใครคิดอะไรบ้าง นอกจากตัวเอง
คินพลิกตัวตะแคงกอดพี่ยู ก้มลงหอมผมสีส้มเส้นเล็กนิ่มๆนั่นอย่างรักใคร่
มือที่กอดอยู่ที่เอวก็ลูบขึ้นลง จากที่กอดก็กลายเป็นคร่อมร่างการที่เล็กกว่าไว้
มองไปที่ตาของพี่ยูผ่านความมืด เพราะว่าสายตาปรับชินกับมันแล้ว
เลยมองเห็หน้าพี่ยูชัดมากในความมืดนี้
“พี่จะว่าอะไรมั้ย? ถ้าผมกอดพี่”
“ว่า”
คินรู้สึกผิดหวังวูบไปเหมือนกัน
“เพราะสิ่งที่มันได้มาง่าย คนเราก็มักจะไม่เห็นความสำคัญ มึงเป็นแบบนั้นมั้ยละ?”
“ไม่มีทาง พี่เป็นสิ่งเดียวที่ผมจะไม่ทิ้งไว้ข้างหลัง ผมจะไม่มีวันทิ้งพี่ วันนั้นมันจะไม่เกิดขึ้น นอกซะจากผมจะตายก่อนพี่ ผมเคยสัญญาแล้วใช่มั้ย ผมจะแต่งงานกับพี่ รอผมเรียนจบก่อนนะ”
“หึหึ” ยูหัวเราะในลำคอก่อนจะยกแขนทั้งสองข้างขึ้นโอบรอบคอไอ้หมอก่อนจะดึงหน้ามันลงมาประกบจูบลงไปเบาๆ
คินอึ้งไป เป็นครั้งแรกที่พี่ยูเป็นฝ่ายจูบตนก่อน
พี่ยูที่ปกติจะให้พูดจาหวานๆมั่งยังไม่เคยทำให้
แต่นี่พี่ยูเป็นคนที่เริ่มจูบก่อน ในอกตอนนี้เหมือนจะระเบิดออก
เพราะหัวใจมันพองโตเกินไป มีความสุขเกินไป
“ขอบคุณครับ” คินตอบยิ้มก่อนที่จะก้มลงไปประทับจูบที่ริมฝีปากแผ่วเบา ลากลิ้นไปตามริมฝีปากล่าง ก่อนจะสอดลิ้นเข้าไปเกี่ยวกัน หวาน ไม่ว่าจะจูบกันกี่ครั้ง พี่ยูก็ยังหวานเสมอ
จูบกันจนพี่ยูแทบจะสำลัก หายใจไม่ทัน เอามือดันอกไอ้หมอเพื่อเป็นการบอกว่ากูหายใจไม่ทันโว้ยยย
ไอ้หมอผละออกมา แต่ปากก็ยังคลอเคลียกับปากแดงๆของรุ่นพี่ตัวเล็กอยู่ดี จนพอใจแล้วคินก็ผละออกไปกดจูบที่ขมับ เปลือกตา แก้มใสๆ คาง กดจูบที่คอ ดูดเม้มตามลำคอ ผิวของพี่ยูขาวรอยมันเลยขึ้นง่าย
คินเลื่อนมือมาปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีชมพูของพี่ยู ทั้งที่ปากก็ยังไม่ละออกจากปากและลำคอ
ยูรู้สึกดีกับสัมผัสที่คินมอบให้ พอมันปลดกระดุมหมดทุกเม็ด มันก็เลื่อนมือต่ำลงไปที่กางเกง
คินปลดตะขอกางเกงก่อนจะรูดซิบลง ดึงทั้งกางเกงและบ๊อกเซอร์ออกมาพร้อมกันเลย
ดึงออกมาคาไว้อยู่ที่เข่า มองสภาพพี่ยูตอนนี้แล้ว
“โคตรเอ๊กซ์เลยว่ะพี่”
พี่ยูยกขาขึ้นจะถีบยอดหน้าไอ้หมอ
แต่มันก็หลบได้แล้วคว้าข้อเท้าพี่ยูเอาไว้
ยกขึ้นมาจูบที่ข้อเท้าอย่างไม่รังเกียจ
จนพี่ยูต้องพยายามขืนข้อเท้าออกมา
“มึงมันบ้า”
“ก็บ้ากับพี่แค่คนเดียวเนี่ยแหละ”
คินดึงกางเกงพี่ยูออกมาทั้งหมด ตอนนี้เพราะในห้องแทบจะไม่มีแสงอะไรลอดเข้ามาเลย
ก็เลยมองอะไรไม่ค่อยชัด คินเลยแบบว่า แบบว่า
“พี่ ขอเปิดไฟได้มั้ยอะ”
“ไม่เว้ย”
“ผมอยากเห็นอ่า”
“...”
“แค่โคมไฟก็ได้อ๊ะ”
“...เออๆ”
“เย้” คินลุกไปเปิดโคมไฟข้างที่นอนแล้วกลับมานั่งที่เดิม
มองพี่ยูที่นอนเปลือยไปทั้งตัว ผิวขาวเนียนละเอียด
พี่ยูเขินจนไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน ยิ่งไฟสว่างยิ่งเขิน
ขาสองข้างที่ชันขึ้นหนีบเข้าหากันอย่างเขินอาย
หันหน้าหนีไอ้คิน สายตามันโคตรลามกนะตอนนี้
“ผิวสวยว่ะพี่”
“เออ เรื่องนี้ต้องขอบคุณแม่กูว่ะ”
“ฮ่ะๆๆ” คินดันขาของพี่ยูให้แยกออกจากกันก่อนจะแทรกตัวเข้าไประหว่างขาสองข้าง ก้มลงประกบจูบอีกครั้ง
มือทั้งสองข้างลูบไล้ผิวขาวละเอียดอย่างลุ่มหลง พี่ยูหายใจแรงขึ้นตามอารมณ์ที่กำลังพุ่งสูงขึ้นอย่างห้ามไม่อยู่
ไอ้หมอพรมจูบลงไล่ตั้งแต่ลำคอจนหน้าอก คิดว่าพรุ่งนี้ต้องมีรอยจูบมากมายแน่นอน
ยอดอกทั้งสองข้างมันก็ไม่เว้น โลมเลียจนพี่ยูครางต่ำในลำคอ ละมืออีกข้างนึงที่กำลังลูบไล้ร่างการของพี่ยู
ไปกอบกุมส่วนที่อ่อนไหว ฉุดรั้งให้อารมณ์ของพี่ยูพุ่งสูงขึ้นแต่ก็ไม่ได้ทำให้พี่ยูไปถึงจุดสิ้นสุดของอารมณ์นั้น
“หน้าพี่โคตรเอ๊กซ์เลยว่ะ ยิ่งกว่าดูหนังโป๊อีก” ไอ้หมอพูดยิ้มๆ ซึ่งพี่ยูมองว่ามันเป็นยิ้มที่โคตรหื่น มันลุกไปที่กระเป๋าของตัวเองที่วางอยู่มุมห้องเปิดเอาของขลุกขลัก หันกลับมาถึงได้เห็นเป็นเจลหลอดนึง
“มึงแม่งแผนสูง เตรียมพร้อมเลยนี่ไอ้สัด”
“ฮ่ะๆๆ” ไอ้หมอเดินขึ้นไปนั่งที่เดิม ถอดเสื้อตัวเองทิ้งไปข้างเตียง
ก่อนจะเปิดหลอดแล้วป้ายเจลลงไป พี่ยูสะดุ้งเล็กน้อย
“ไม่ต้องกังวลไปผมศึกษามาอย่างดี”
“ไอ้เชี่ย..อะ!” พี่ยูสะดุ้งเพราะไอ้หมอมันดันนิ้วตัวเองเข้าไป คินรับรู้ได้ถึงแรงบีบรัดที่เป็นปกติของร่างกายมนุษย์ที่มีสิ่งแปลกปลอมเข้าไป
“ผ่อนคลายนะพี่ เวลาที่ผมเข้าไปจะได้ไม่เจ็บมาก” มันดันนิ้วเพิ่มเข้าไปอีกนิ้วเมื่อรู้สึกว่าร่างกายพี่ยูเริ่มปรับได้ หมุนวนให้ช่องทางพร้อมที่จะรับมือกับสิ่งที่ใหญ่กว่า
พี่ยูหลับตา หายใจยาวๆเพื่อทำให้ร่างกายหายเกร็ง “อะ..อา”
เมื่อไอ้หมอรู้สึกว่าพี่ยูพร้อมพอที่จะรับตัวเองเข้าไปได้ มันละจากร่างกายพี่ยูหันมาปลดกางเกงยีนส์ของตัวเองออกทิ้งไว้ข้างเตียงเหมือนกับเสื้อที่ถอดออกไปก่อนหน้านี่ พี่ยูเหลือไปเห็นไอ้คินน้อยแล้วก็ต้องกลืนน้ำลายลงคอเอื้อก
....มันมาแล้วเว้ยยยย
พี่ยูหลับตา ไม่อยากมองอะไรทั้งสิ้น ทั้งไอ้คินน้อย หรือสิ่งที่ไอ้คินกำลังทำ ได้ยินเสียงมันเปิดฝาเจลอีกครั้งตามด้วยเสียงบีบ
แต่ไม่ได้ทาลงที่ปากทาง มันคงไปทาที่ไอ้คินน้อย ....เอาแล้วเหวยยยยยย
พี่ยูคว้าเอาหมอนขึ้นมาปิดหน้า รู้สึกว่าไอ้คินน้อยมันจะมาสีอยู่ที่ร่องตรูด เสียวจนพี่ยูต้องด่าออกมาว่า “ไอ้ฉิบหายยย!! มึงจะถูอีกนานมั้ย”
ไอ้คินดึงหมอนที่ปิดหน้าพี่ยูออก ก่อนจะยิ้มอ่อนโยนไปให้ “พร้อมแล้วนะพี่”
“ถ้ากูพูดไม่ มึงจะหยุดรึไง”
“มาถึงขั้นนี้แล้วไม่หยุดหรอกครับ หึหึ”
“เอ่อ...เบาๆนะ กูเพิ่งครั้งแรก”
“...ครับ” ยิ้มดีใจ ไอ้หมอดีใจ ที่ได้เป็นครั้งแรกของพี่ยู
แค่เข้ามานิดเดียวพี่ยูก็เกร็งซะไอ้หมอแทบเข้าไปได้ แล้วยิ่งเห็นน้ำตาที่ไหลออกมาจากหางตา
มันก้มลงไปกอดแล้วจูบซับน้ำตา
“ชู่วววว ผ่อนคลายนะครับ หายใจลึกๆ ถ้าเจ็บมากพี่จะจิกหลังผมก็ได้นะ ผมไม่ว่า”
ไอ้หมอจับแขนพี่ยูให้ไปคล้องอยู่ที่คอตัวเอง แล้วค่อยๆดันเข้าไปอีก ช้าที่สุด เบาที่สุด
พี่ยูเลื่อนมือไปที่หลัง จิกเล็บลงไป คินรู้สึกแสบขึ้นมาเพราะเหงื่อที่หลังมันไหลผ่านแผลที่พี่ยูทำไว้
“อะ..อึก”
“เข้าไปหมดแล้วนะพี่” ไอ้หมอยังคงไม่ขยับคงเพราะอยากจะให้พี่ยูชินกับขนาดก่อน ก้มหนาลงไปจูบที่หน้าผากก่อนจะลงมาที่ปาก “หายเจ็บรึยังพี่”
“....อืม ดีขึ้น”
เริ่มขยับจากช้าๆก่อนให้ร่างกายพี่ยูได้ปรับตัว ได้ยินเสียงหอบหายใจและเสียงเนื้อกระทบกันเป็นจังหวะ จากช้าๆไปเร็วขึ้น
“อ๊ะ..อา”
“พี่ยู..อึก”
ยิ่งใกล้ถึงจุดสิ้นสุดของอารมณ์จังหวะในการขยับเริ่มเร็วขึ้น พี่ยูไม่ได้ร้องครางอะไรมากมาย แต่สีหน้าพี่เขามันน่ากระทำเป็นบ้า คินจับเอวของพี่ยูเอาไว้ด้วยสองมือ ขยับเข้าออกเร็วขึ้นเรื่อยๆ แต่ก็ไม่ได้รุนแรงอะไร พี่ยูถึงจุดสุดยอดก่อนไอ้หมอไม่นานมันก็ตามไปติดๆ มันปลดปล่อยทุดหยดอารมณ์เข้าไปในตัวพี่ยูจนหมดสิ้น ตอนนี้เสียงหอบหายใจดังไปทั่วห้อง
“ออกไปได้ละ กูอึดอัด” พี่ยูบอกไอ้หมอที่นอนทับตัวอยู่แล้วแถมไอ้คินน้อยก็ยังอยู่ในตัวพี่ยูอีก
“คร้าบบบบ”
พอไอ้หมอถอนตัวออกมาพี่ยูรู้สึกได้ว่ามีอะไรไหลออกมาจากทางด้านหลังด้วย
“คราวหน้าไม่ใส่ถุงมึงโดนแน่”
ไอ้หมอไม่ตอบแต่ก้มลงไปจูบปากพี่ยูอีกรอบเป็นจูบที่ไม่ได้ดูดดื่มอะไร แต่..อบอุ่น อ่อนโยน
“ผมรักพี่”
“...” พี่ยูยกแขนขึ้นโอบรอบคอไอ้หมอกอนจะกดจูบลงไปบ้าง เป็นจูบที่ลึกซึ้งทีเดียว
พอถอนจูบออกมาได้คินก็ถามว่า “อีกรอบได้มั้ยพี่”
“ไม่ได้ว่ะ กูเจ็บตูด”
ได้ไม่ได้ไม่รู้
แต่พี่ยูนี่นอนครางอยู่ใต้ตัวไอ้หมออีกรอบเลย
แบร่
TBC,,,
เป็นการเขียน nc ที่เหนื่อยมากจริงค่ะทุกคน :เฮ้อ:
คือแบบว่า...เราใช้เวลาเขียนเนี่ยสองวันเลยนะ
เราคิดว่าจะเขียนยังไงไม่ให้มันดูเหมือนเป็นหนังโป๊มากไป
แต่ก็ยังคงเป็นแนวของเรื่องอยู่ ผลก็ออกมาอย่างที่เห็นเนี่ยแหละค่ะ
ขอโทษที่มันคงเป็นฉาก nc ที่ป่วงที่สุดเท่าที่ทุกคนเคยอ่านมาเลยมั้งคะ :sad4:
ขอบ่นนิด...เมื่อวานไปทำฟันมา จาที่ตอนแรกสองอาทิตย์ก่อนเราโดนตัดเหงือไป
ตอนนี้มันกลับมาบวมอีกรอบ คุณหมอเลยทำการสอนเราใช้แปรงสีฟันที่เขาเรียกว่าแปรงซอกเหงือกมา
แล้วคือมันทรมานที่สุด มันต้องเอายัดเข้าไปในซอกเหงือกที่บวมเพื่อเป็นการทำความสะอาด กวาดๆมันออกมา
ปวดยันสมอง จี๊ดดดเลย ไอ้เลือดไม่เท่าไหร ความเจ็บปวดนี้สิ
เจ๊เค้าเลยบอกว่าถ้าอีกสองอาทิตย์มาแล้วเหงือกยังไม่ยุบ หมอจะตัดอีกนะคะแล้วจะส่งตรวจด้วย
ก็คิดในใจว่า ถ้ากูต้องแปรงฟันทรมานกว่านี้แล้วละก็ มึงตัดเหงือกูเลยก็ได้นะ ถอนฟันออกไปเลยก็ได้ :z3:
ขอจบการบ่นแต่เพียงเท่านี้คะ
:กอด1: :กอด1: :กอด1:คนอ่านและคนเม้น
มีอะไรติดต่อได้ที่เพจนะคะ จุบุ จุบุ
-
พี่ยูเสร็จน้องหมอเจ้าเล่ห์จนได้ ฮ่า ฮ่า :haun4: :haun4:
น้องฟาสสงสารพี่วิชหน่อยตั้งหนึ่งปี แค่จูบก็ยอม ๆ ไปเถอะ
-
ในที่สุดยูก็... :jul1:
-
นายคินน นายแน่มากกกกก !!!!!
พี่ยู๊ อร๊ายยยยย ได้ใจมากก
คู่นี้เค้าพัฒนาแล้ววว 555
บวก บวก รอตอนต่อไป เมื่อไหร่จะเป็นคราวของพี่วิชบ้าง 555 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
พี่ยูเสร็จน้องหมอแล้ววว (จุดพุฉลอง) :oni1:
-
:haun4: :haun4:
ในที่สุดคินก็ทำสำเร็จ เฝ้ารอฉากนี้มานานแสนนาน
รักคนเขียน :กอด1:
-
+1 น้องหมอ น่ารัก อ่ะ หวาน ๆ กะพี่ยู คนสวย มากเลย ๆ
-
คู่นี้ก้าวหน้าไปอีกขั้น เหลือแต่วิช-ฟาส รอจนเหนียงยาน :z1:
-
อุวะฮะฮ่า ในที่สุด!!!!!!!!! :z1:
-
เหลือแต่พี่วิชสินะ หึหึหึ :z1:
-
“แล้วเมื่อไหรพี่จะให้ผมเอาละ?” แว้ก! :o8:
ตรงไปมั้ยอ่ีา อิอิ แล้วมะไหร่พี่ยูจะยอมอ่า
ขอ nc นิดๆ 55.
-
“แล้วเมื่อไหรพี่จะให้ผมเอาละ?” แว้ก! :o8:
ตรงไปมั้ยอ่ีา อิอิ แล้วมะไหร่พี่ยูจะยอมอ่า
ขอ nc นิดๆ 55.
ตอนของวันนี้ nc ที่สุดแล้วละนะ ฮ่ะๆๆ
-
หึหึ สุดท้ายก็โดนจนได้
คู่นี้มันได้กันแล้ว ต้องมาลุ้นคู่พี่วิชแล้ว
ว่ามันจะได้ก่อน1ปี หรือ หลัง 1ปี ฮิฮิ
-
เป็นฉากเซ็กซ์ที่ด่ากันตลอด 555
-
:laugh: พี่ยูเสร็จไอ้หมอแล้ว
ไอ้หมอสุดยอดไปมาก o13
-
:L2:
-
และแล้วยูก้อเสร็จน้องหมอ แล้วเมื่อไรจะถึงคู่ฟาสกะพี่วิชล่ะ
:กอด1:
-
:z1: :pighaun: :haun4: อ๊ายๆๆๆ สองคนนี้ :oo1: :oo1:
ให้คนเขียนค่ะ :L2: :3123: :L1: :pig4: :pig4: :pig4:
-
เสร็จหมอคินจนได้น้องยู
-
และแล้วในที่สุด :oo1: :jul1:
-
:-[ :-[ :-[
-
ว้าว ว้าว ว้าว ส่วนอีกคู่รออีกปีน่าสงสารอ่ะ
-
:m25: :m25:
ในที่สุด ยูของแม่ก็โดนไอ้หมอกินทั้งตัว
:กอด1: ขอให้หายเจ็บไวๆนะคะ
-
เสร็จไปแล้วหนึ่งคู่!!
รอคู่ของฟาสกับพี่วิชค่ะ!! :กอด1:
:L2: :L2:
-
ในที่สุดพี่ยูก้อเสร็จน้องหมอจนได้ :z1:
-
:impress2: :impress2:
พี่ยู>O< อ่านตอนนี้จบไปเมื่อสองชั่วโมงที่แล้ว
แต่เม้นไม่ออก ฮ่าๆๆ เค้าเขินนนนน
-
เขิลลลลลลล >///////< ในที่สุดพี่ยูก็เสร็จน้องคิน
คึคึ ;P
เป็น NC ที่โึคตรจะน่ารักเลยอ่ะ
-
พี่ยู เจ็บไหมคร้าบ :z1: :z1: :z1:
-
พี่ยูเรียบร้อยน้องหมอแล้ว เย้ เย้ :z1:
ครั้งแรกที่สุดแสนประทับใจและน่ารักมากเลย ชอบค่ะ
ไอ้หมอคินต้องดูแลพี่ยูดี ๆ นะ ถ้าทิ้งขว้างและโดนแน่
-
น้องหมอกินพี่ยูไปแล้ววววว :m25:
-
รอคุ้นคู่พี่วิชกะฟาส :laugh:
-
ลองใช้แปรงสีฟันเด็กน่าจะเจ็บน้อยลงนะครับ
แล้วใช้พวกน้ำยาบ้วนปากหรือถ้าแสบไปก็น้ำเกลือ น่าจะช่วยทำความสะอาดได้เยอะขึ้นนะครับ
และแล้วฉากนี้ก็มา มาทีก็เบิลเลยโอ้วววว ตอนต่อไปจะเป็นยังไงบ้างเนี้ย ติดตามต่อครับ^^
:L1: :pig4:
-
ในที่สุด :haun4: :haun4:
-
พี่ยู เปลี่ยนอาชีพจากวิศวกรมาเป็น เมียหมอออออออ กรี๊ดดด !!! >///<~
-
ไอ้หมอได้เห็นขาอ่อนพี่ยูแล้วเฟ้ยยยย :haun4:
-
ในที่สุดหมดคินก็ทำสำเร็จแล้วนะ ยิ่งกว่าได้เห็นขาอ่อนของพี่ยูซะอีก :z1:
-
โอ๊ะ!!!! เข้ามาไม่คิดว่าจะเจอเอ็นซีนะเนี่ยะ ฮ่าาาา
-
พี่ยู~~~~~~~~~~~~~
เสร็จคินจนได้ ฮ่าๆๆๆ
ได้เขาแล้วก็ต้องรักให้มากกว่าเดิมนะ
(คินบอกว่า รักจนไม่รู้จะรักยังไงแล้ว)
ปล ขอให้เหงือกหายบวมไวๆนะคะ
เราเข้าใจเลยว่ามันทรมาน :sad4:
-
ในที่สุดดดดดด :z1:
-
เป็นเอนซี ที่ น่ารักมาก ตั้งแต่อ่านมา
-
ไหนบอกขาอ่อนก็ไม่แอ้ม
นี่แอ้มไปทั้งตัวแล้วพี่ยู
กรี๊ดดดดดดดดดด
อากิก็เคยตัดเหงือกนะคะ
แต่ก็ไม่บวมไม่เปนไรเลยนะ
กินยาแก้อักเสบสิคะ น่าจะช่วยได้
-
พี่ยู๊ววววววว :impress2:
หมอคิ๊นนนนน o13
-
แบบว่า เอิ่มม :m25:
NC น่าร๊ากกกก เวอร์ ><"
P.S. ตัดฉับอ่ะ กำลังอิน :laugh:
-
NC :o8:ให้ความรู้สึกว่าเป็นไอติมรสหวานเย็น น่ารักอ้ะ
-
เสดน้องหมอจนได้พี่ยู :z1: :z1:
-
หมอเอาไปกินแล้วคร้าบบบบบบ
เอาละเหวยๆๆ พี่วิชเอ็งแพ้หมอแล้วพี่
หมอมันเอาพี่ยูไปกินแล้ว แอร้ยยยยยย
-
เสร็จน้องหมอจนได้
:z1:
-
สุดๆ อ่ะ
-
พียูถูกกินจนได้นึกว่าทนลูกตื้อของหมอคินได้นาน
ก็แหมเล่นขยันตอดนิดตอดหน่อยแถมทำตัวได้น่ารัก
เลยได้ใจพี่ยูไปเต็มๆ พี่ยูก็รู้จักหวานกับหมอเยอะๆหน่อยสิ
-
:jul1: :jul1: :jul1:
-
หุหุหุ :haun4: :haun4: :haun4:
-
มารอออออออออ :)
-
ในที่สุด... :-[ :jul1:
-
เสร็จจนได้
-
อินตามอ่ะ
-
หมอแผนสูงมากอ่ะ สุดยอดเลย ในที่สุดพี่ยูก็เป็นของน้องหมอแล้ว คิคิ
-
เย็สสสสสสสสสสสสสสสสสส พี่ยูเสียจิ้นแล้ววววววววววว
-
:m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2:
อ่านไปเขินไป ><" :กอด1:คนแต่ง
-
น้องหมอ กะ พี่วิศวะ [22]
ฟาสตกใจที่เมื่อออกจากห้องน้ำ(ไปอาบน้ำมา) แล้วเจอไอ้พี่วิชนอนเล่นอยู่บนเตียงของตน
จากตอนแรกที่เอาผ้าเช็ดผมอยู่ พอเห็นไอ้พี่วิชเท่านั้นแหละ รีบเอามาปิดหน้าอกทันที
....แน่นอนละ ก็ไอ้พี่วิชยังไม่เคยเห็นร่างกายกูนี่หว่า แม่ม ยิ่งหื่นๆอยู่
“พี่เข้ามาได้ไงอ่ะ”
“เอ้า ก็กุญแจสิวะ” พลางโบกกุญแจในมือให้ดู
....จำได้เลย พวงแบบนั้น ไอ้เชี่ยคิน
แหมะ เห็นโทรตามพี่ยูยิกๆ ถึงกับต้องขายกูเลยนะสัด
ฟาสเดินไปที่ตู้เสื้อผ้า รีบหาชุดนอน ได้ยินเสียงเดินมาทางด้านหลัง
ไอ้ตู้นี่ก็รกไปไหน ....แม่งเอ๊ยยยย!!! รู้งี้จัดตู้ให้ดีๆซะ จะได้หาของง่ายๆ
ยังไม่ทันจะหาเจอ ไอ้พี่วิชคว้าหมับเข้าที่เอวบางๆของฟาส
แล้วหอมลงที่หัวไหล่ทีนึง ก่อนจะเกยคางบนไหล่ของฟาส
แล้วถามว่า “ยั่วกูเหรอ”
“ห๊ะ”
....ได้ข่าวว่ามึงเข้ามาโดยไม่ได้รับอณุญาตจากกูนะพี่
ถ้ารู้ว่ามึงอยู่ข้างนอกนี่กูไม่เดินออกมาแค่บ็อกเซอร์สั้นๆนี่หรอก
“ตัวมึงหอมว่ะ” ไอ้พี่วิชเกลี่ยผมที่ระต้นคอฟาสอยู่ออกแล้วหอมลงไป
“ก็เพิ่งอาบน้ำเสร็จ”
วิชผลิกตัวฟาสให้หันมาเผชิญหน้า หอมที่ซอกคออีกด้าน
ตอนนี้ฟาสรู้สึกเหมือนโดนกอดทั้งตัว หน้าซุกอยูที่ไหล่พี่วิช
ได้กลิ่นน้ำหอมและบุหรี่ที่ปนๆกันมาจากตัวพี่วิช
วิชกอดน้องแล้วลากๆๆมาที่เตียง จนฟาสร้องโวยวาย “เฮ้ยพี่ เดี๋ยวววว”
“ขอจูบที”
....ไม่รอขอคำอณุญาตจากกูอีกแล้วววววววว
ฟาสที่นอนหงายอยู่ใต้ตัวพี่วิชโดนจู่โจมโดยริมฝีปากของไอ้พี่รหัสจอมหื่น
ลิ้นใครเป็นลิ้นใครแล้วก็ไม่รู้ตอนนี้ เกี่ยวกระหวัดกันไปมา
ฟาสเอามือดันออกพี่เขาออกไป หอบหายใจแฮ่กๆ
ริมฝีปากบางๆนั่นแดงเจ่อ ฉ่ำไปด้วยน้ำลาย
ไอ้พี่วิชมันดูเหมือนจะอัดอั้นนะ แค่เดือนกว่าๆเอง มึงก็จะทนไม่ไหวซะแล้ว
ชอบมาทำแบบนี้อยู่เรื่อย แต่ฟ่สก็ไม่ได้ว่าอะไร เพราะก็แค่นิดๆหน่อยๆให้เขาไปเถอะ
เข้าใจว่าชายหนุ่มวัยคึกคะนองแบบนี้ เรื่องมีsexมันเป็นเรื่องธรรมชาติ
แล้วยิ่งไอ้พี่วิชที่เคยฟันสาวมานับไม่ถ้วนเนี่ย ขอให้อดหนึ่งปีมันก็มากไป
จริงๆฟาสก็ไม่ได้ใจร้ายอะไรขนาดนั้น ไม่ครบหนึ่งปีก็ไม่ได้ว่าอะไร
แต่จะดูน้ำหน้าว่าจะทนได้แค่ไหน ผ่านมาเยอะขนาดนั้น
อย่าคิดว่าเค้าจะง่ายเหมือนสาวๆคนอื่นนะ เหอะ!
“ขอเอานะ”
“ห้ะ”
“ขอเอาปาก”
“ไอ้หื่น”
“หรือจะให้เอาตูดล่ะ”
“ไม่ได้นะ!”
“แค่ปากเอง”
“โหพี่ ก็เคยบอกไปแล้วนี่ว่าผมไม่เคย”
“เดี๋ยวสอนให้”
“เอ่อ...”
“เดือนกว่าแล้วนะ พี่ไม่ได้ผิดสัญญาของฟาสเลยนะ”
“...”
“นะ”
ฟาสผยักหน้ายอมก็ได้วะ ก็ไม่ได้เสียหายอะไรนี่นา
แค่เปลี่ยนจากมือเป็นปาก คงไม่ยากหรอกมั้งนะ
คราวนี้พี่วิชของเรานั่งอยู่บนเตียง ส่วนน้องฟาสของเราอยู่ตรงไหนคิดเอาเอง
เหมือนคราวที่แล้วเลย น้องต้องดึงกางเกงไอ้พี่หื่นออกมา
จับของไอ้พี่วิชรูดขึ้นลง ก่อนจะใช้ปากน่ารักๆนั่นเริ่มทำ
“อืม..แบบนั้นแหละ”
“ระวังฟัน”
“แม่ง เหมือนแมวเลยว่ะ”
“เอ้า หยุดทำไม”
“ก็พี่คอมเพลนการเลียของเค้าว่าเหมือนแมว”
“นี่ชมหรอกนะ น่ารักดี”
ฟาสลงมือทำต่อ ครั้งแรกถามว่าแย่มั้ย
น้องจากกลิ่นกับรสชาติ มันก็ไม่ได้แย่ทั้งหมด
...อ่อค จะติดคอ
“อา..เด็กดี”
“เสียวว่ะ”
ต่อมาไม่นานพี่วิชก็เสร็จในปากน้องจนได้
แต่ๆๆ ฟาสอมมันอยู่ในปาก
“เฮ้ย คายออกมา”
ไม่ทันแล้ว น้อง.......กลืนไปแล้ว
“แค่กๆๆๆ ขมอ๊ะ!!!”
“แล้วใครให้มึงกลืนล่ะว่ะ”
“...”
“โถ เด็กดี”
ไอ้พี่วิชดึงน้องขึ้นมาประกบริมฝีปากลงไป
ได้กลิ่นและรสชาติของตัวเองเต็มๆ
ไม่เป็นไรว่ะ น้องมันยังทำให้กูได้เลย
แค่นี้เอง...
“นอนกัน”
“อื้ม”
แล้วคืนนั้นฟาสก็นอนหลับซุกอกไอ้พี่วิชไปอีกคืน
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
เช้าวันต่อมา จิ๊บ จิ๊บ จิ๊บ (ไม่ใช่ละ -*-)
คิดว่าเมื่อคืนนี้ สองรอบผ่านไป ไอ้หมออิ่มมั้ย
เมื่อคืนน่ะอิ่ม แต่เช้านี้ก็หิวอีกแล้ว หื่นได้โล่
เมื่อคืนนี้หลังจากที่จบรอบที่สอง ไอ้หมอถึงกับต้องอุ้มพี่ยูไปล้างตัวเลยทีเดียว
เพราะเมื่อขาพี่ยูแตะถึงพื้นก็สั่นจนถึงกับล้มแผละลงไปอยู่ที่พื้น
นอนมองพี่ยูที่กำลังหลับพริ้มอยู่ข้างตัวตั้งนาน
รู้สึกว่าเหมือนฝันไป แล้วตื่นเช้ามาอาจจะเป็นแค่ฝันเปียก
พอหยิกตัวเองถึงรู้ว่าไม่ใช่ นอนยิ้มเป็นบ้าอยู่คนเดียวตั้งนาน
แล้วก็หันไปมองหน้าพี่ยู พิจารณาทีละส่วนบนใบหน้าไปเรื่อยๆ
ผมสีส้มเส้นเล็กที่นิ่มเหมือนขนแมว ปัดไปมาไม่ได้ทรง
ตาโตๆ ขนตายาวงอน แต่ก็ไม่ได้หนา จมูกเล็ก ปากแดงๆที่กำลังผ่อนลมหายใจอย่างเงียบเชียบ
มองเลยไปถึงลำคอเล็กๆที่มีรอบจูบของตัวเองอยู่สามสี่รอย
แต่ที่แผงอกน่ะ อีกเพียบ รู้สึกภูมิใจเล็กน้อย หึหึหึ
ค่อยๆก้มหน้าเข้าไปหอมแก้มพี่ยู ซ้ายขวา
แล้วก็กดจูบที่ขมับกับหน้าผาก ต่อด้วยริมฝีปาก
“ยุ่งอะไรกับหน้าคนอื่นแต่เช้าว่ะ” พี่ยูว่าเสียงขุ่น แต่ตาก็ยังไม่ลืม
“แฟนน่ารัก ก็อยากรักแต่เช้าสิครับ”
“.....จะอ้วก” พี่ยูใช้สมองในการประมวลผลซักครู่ ก่อนจะเอาผ้าห่มคลุมโปงหนีไอ้หมอ แก้เขิน
มันเลยมุดผ้าห่มตามลงไปกอดพี่ยูเอาไว้จากทางด้านหลัง
พี่ยูที่ตอนนี้ใส่แต่บ๊อกเซอร์ เจอหลังกับต้นคอขาวเนียนเข้าไป
ไอ้หมอขึ้นทันที จูบลงที่ต้นคอ ดูดจนมันขึ้นรอยแดง
“เฮ้ย!!” พี่ยูขืนตัวหนี แต่มีเรอะไอ้หมอจะปล่อย
เกาะเอวเอาไว้แน่น “หนีผมทำไมอ๊ะ??”
“มึงทำเชี่ยอะไรล่ะว่ะ!!”
“ทำรักครับ”
“ไม่เอาเว้ย กูยังไม่หายเจ็บเลยเนี่ย” สู้แรงไอ้หมอไม่ไหว เลยต้องกลับมานอนหงายใต้ร่างมันเนี่ย
“ก็ทำบ่อยๆ พี่จะได้ชินกับขนาดของผมไง”
“อะ..อะ..” ถึงกับพูดไม่ออก หน้าแดงแปร๊ดดด
“นะ” ไม่พูดเปล่า แม่ง เอาไอ้คินน้อยมาสีกับพี่ยูน้อยอีกตะหาก
ทำขนาดนี้แล้ว ถามว่าพี่ยูขึ้นมั้ย ....จะเหลือเรอะ!!
///
“อะ..อา”
“ดีมั้ยพี่”
“...” พี่ยูไม่ตอบ ....กูอายเป็นนะเว้ย
พี่ยูยอมรับว่ารู้สึกดีเหมือนกัน ถึงแรกๆมันจะเจ็บจนเกือบทนไม่ได้ก็เถอะ
เพราะไอ้หมอมันศึกษามาอย่างดีด้วยล่ะมั้ง และมันก็ไม่รุนแรง
ใส่ใจทุกอย่างของตัวเขาเสมอ มันก็เลยไม่ได้รู้สึกแย่อย่างที่คิด
คินกอดพี่ยู ส่วนยูก็โอบรอบคอของคินไว้ทั้งสองแขนและสองขาที่โอบรอบเอวไว้
ได้ยินเสียงครางเบาๆ ก็เป็นการกระตุ้นอารมณ์ได้เหมือนกัน
ไอ้หมอเกลือกใบหน้าเข้ากับแก้มและซอกคอของพี่ยู
กอดจูบกันทั้งที่ด้านลางก็ไม่ได้หยุดขยับเข้าออกจากตัวพี่ยู
“อา..รู้สึกดีชะมัด” ไอ้หมอคราง
“อ้ะ..คิน..คิน..อา”
แล้วก็ก้มลงไปจูบอีกรอบ ก่อนที่จะเร่งจังหวะขึ้นเมื่ออารมณ์มันใกล้จะสิ้นสุดเข้าไปทุกที
มันกระแทกกายเข้าออกเร็วขึ้นจนตัวพี่ยูสะเทือนขึ้นลง มองดูพี่ยูตอนนี้แล้ว
สีหน้าช่างชวนกระทำ ตัวขาวๆผิวลื่นๆ เสียงหอบหายใจ
ไอ้หมอจับเอวไว้ให้มั่นแล้วกระแทกกายเข้าออกอย่างเร็วแต่ไม่รุนแรง พี่ยูเสร็จก่อนไอ้หมอคิน
พี่ยูรู้สึกถึงพายุอารมณ์โหมกระหน่ำเขาทั้งคู่ และมันก็สิ้นสุดเมื่อที่ไอ้หมอปลดปล่อยทุกหยาดอารมณ์ในตัวพี่ยูอีกครั้ง
มันถอนกายออกมา พี่ยูรู้สึกว่ามีน้ำไหลตารออกมาเมื่อมันถอนออกไป
“พรุ่งนี้กูต้องรองเบาะนั่งกี่ชั้นว่ะเนี่ย”
“ทำไมอ่ะพี่??”
“เจ็บตูด” ไอ้หมอหัวเราะอย่างสดใสส่วนพี่ยูก็ยิ้มบางๆไปให้
“ผมรักพี่นะ” พูดให้ฟังก่อนที่จะจูบหน้าผากแล้วก็ลงมาจูบปากต่อ
“อุ้มกูไปอาบน้ำเลย” พี่ยูไม่ชอบความรู้สึกเหนอะตัว
ยิ่งข้างหลังที่มีน้ำของไอ้หมอคาไว้อีก ไม่ใช่รังเกียจอะไร
แต่ไม่ชอบที่ตัวเองรู้สึกเหนียวๆ
“ครับผม” ไอ้หมออุ้มพี่ยูแบบอุ้มเจ้าหญิงซะด้วย
ที่บ้านของพี่ยูห้องอาบน้ำและห้องส้วมจะแยกกันคนล่ะห้อง
เปิดห้องอาบน้ำเข้าไป ก็วางพี่ยูไว้ที่ขอบอ่าง
“โอยย หลังจะหัก”
“วันหลังก็ไม่ต้องทำนะ กูจะได้เดินไหว”
“แหมพี่ เดี๋ยวก็ชิน อีกหน่อยพี่ก็วิ่งปร๋ออ”
“ไอ้เฮี้ยยยย”
“ฮ่าๆๆๆๆ” ไอ้หมอหัวเราะเสียงใสก่อนที่จะหันไปคว้าฝักบัวเปิดน้ำอุ่นแล้วก็ราดไปที่ตัวพี่ยูก่อน
“พี่พอยืนไหวมั้ย
“อืม” ถึงขาจะสั่นก็เถอะ
“มาเกาะไหลผมไว้นะ” ไอ้หมอดึงแขนพี่ยูให้ลุกขึ้นมาเกาะไหล่ตัวเองเอาไว้ ในตอนที่ลุกพี่ยูเจ็บจนต้องนิ่วหน้า “เจ็บมากมั้ย”
“นิดหน่อย”
“เอ้า พี่เกาะผมไว้นะ”
สองมือพี่ยูเกาะเอาไว้ที่ไหล่ของไอ้หมอซบหน้าลงกับอก
มันเอื้อมมือลงไปแล้วสอดนิ้วเข้าไปทางด้านหลังของพี่ยู
ล้างทำความสะอาดคราบทุกอย่างที่ตัวเองทิ้งเอาไว้
พี่ยูจิกเล็บลงกับไหล่ของไอ้หมอ ขาสั่น
“อ้ะ เรียบร้อย”
มันจับให้พี่ยูลงไปนั่งที่ของอ่างเหมือนเดิม เอาน้ำราดๆตัว “สระผมมั้ย”
“ก็ดี”
หมอมันก็สระผมให้อย่างเบามือที่สุด ล้างออกแล้วถึงจะมาฟอกตามตัว
ตั้งแต่ แขน คอ ตามตัว หลัง แล้วถึงจะนั่งยองๆลงฟอกตามขาให้
เสร็จแล้วก็ล้างตัว ห่อพี่ยูด้วยผ้าเช็ดตัวสีขาวผืนใหญ่
คราวนี้อุ้มพี่ยูเหมือนอุ้มเด็ก พี่ยูก็เกาะคอไอ้หมอไว้กันตก
เอาพี่ยูมานั่งที่โซฟากลางบ้าน “ผมไปอาบน้ำก่อนนะแล้วจะออกมาเป่าผมให้”
“อืม” พูดจบไอ้หมอก็รีบอาบอย่างเร็ว เข้าไปไม่ถึง 5 นาทีมันเสร็จแล้ว
พี่ยูที่นั่งดูทีวีอยู่ถึงกับงง “มึงวิ่งผ่านน้ำรึไง”
“ก็เดี๋ยวพี่ไม่สบาย มาผมเป่าให้”
มันก็เดินมานั่งอยู่บนผนักพิงของโซฟาจะได้เป่าผมได้ถนัดๆหน่อย
เป่าไปก็ฮัมเพลงบ้าบออะไรของมันไปอย่างสบายอกสบายใจ
ในตอนนี้ยูก็มีความสุข สุขมากเกินไปซะด้วยซ้ำ มากเกินไปจนคิดว่าจะสำลักตายแล้วซะอีก
ถ้าเป็นไปได้ก็อยากจะบอกคำว่ารักให้มันได้ยินเหมือนกัน แต่ว่าไม่พูดไปมันอาจจะดีกว่า
ตอนนี้ต้องเผื่อใจเอาไว้ให้มากที่สุดเท่าที่จะเผื่อได้ มนุษย์ก็แบบนี้ละ..ต้องปกป้องตัวเองไว้เสมอ
....คิน มึงไม่ต้องมาทำดีกับกูนักก็ได้นะ เมื่อถึงเวลาที่มึงไม่ต้องการกู มันจะได้ไม่ต้องเจ็บมาก กูไม่อยากเจ็บไปมากกว่านี้อีกแล้ว
TBC,,,
มาแล้วจ้~~~~~~~~~~~า
สวัสดีปีใหม่ไทยนะคะ มีความสุขมากๆนะค้า
มาวันสงกรานต์ แต่ก็ไม่ได้เกี่ยวกับสงกรานต์ ฮ่าๆๆๆ
แต่ก็มีอะไรๆเกี่ยวกับน้ำๆอยู่เหมือนกัน :z1:
รักคนอ่านทุกคนเลยนะคะ จ๊วบบบบบบบบบบ
เราได้ไปบังคับขู่เข็นน้องชายของเราให้วาดภาพประกอบให้เราหน่อย
ซึ่งน้องคนนี้ก็ไม่ขัดใจเราเลย เราเลยแบบ รู้สึกซาบซึ้งเป็นอย่างมาก
พี่ไม่มีอะไรให้น้องเลยนะนอกตัวและหัวใจ เอิ๊กกก ก ก ก ก
เชิญเอาไปจิ้นกันได้เลย ส่วนตัวแล้ว ค่อนข้างพอใจเป็นอย่างมาก
เพราะเราไม่ได้บอกน้องเลยว่าพี่อยากได้แบบไหนๆ
แล้วน้องก็สปอยมาได้แบบ ตรงฉึ๊กมากเลย คริคริ
v
v
v
(http://i1243.photobucket.com/albums/gg552/Hara_Soma-i/383388_419384851421477_100000498983225_1617380_1667393587_n.jpg)
-
น้องหมอหื่นใช่ย่อยนะ
:oo1:
-
พี่ยูอย่าเพิ่งมาม่าเลย
น้องฟาสนี่ แววเสียตัวเริ่มมาและ
อีกไม่นาน เสร็จอิพี่วิซแน่
-
หมอน่ารักอ่ะ
-
พี่ยูอย่าคิดอย่างนี้สิ!!
พี่วิช นายรอต่อไปละกัน!! :laugh:
:L2: :L2:
-
น้องฟาส :z1:
พี่ยู๊ววว :z3:
-
พี่ยูอย่าคิดอะไรที่มันออกแนวมาม่าได้มั้ยยย :z3:
-
ฮ่าๆ +1ครับบ พี่วิชนับวันยิ่งพัฒนา
ส่วนพี่ยูกับคินก็ยิ่งรักกันมากขึ้น
แต่ขออย่าให้มีมาม่าเลยนะครับบ :call:
-
น้องคินนี่ก้อหื่นไม่ใช่ย่อยนะ :oo1: :oo1: :oo1:
เล่นสะยูเดินไม่ไหวเลยอ่ะ แต่น้องคินน่ารักที่สุดเลยยย อิอิ
-
คำเดียว สำหรับ หมอคิน หื่น!!!!
P.S. ไม่นะ ไม่อยากกินมาม่า
-
สงสารพี่้วิช อัดอั้นตันใจ555.
น้องหมอกับพี่ยูน่ารัก~ :o8:
อย่ามาม่านะ!
-
หมอ สุด ยอด
-
น่ารักกันไปใหญ่แล้ววว
-
:laugh: :laugh:ถูกใจ
-
เห็นภาพน่ารัก :impress2:โคตรๆน้องหมอกับพี่ยู :L1:
-
น้องหมอ :pighaun:
บวกเป็ด
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก
เสร้จจนได้
-
พี่วิชแม่ง เนียนได้โล่ห์ นิดหน่อยก็เอา น้องฟาสขี้แกล้งโคตร
หมอคินกับพี่ยูน่ารักกกกกกกก
-
:oo1: :oo1: อิหมอแกจะหื่นมากไปแล้ว
น้องยูถ้าคิดจะรักก็ต้องเชื่อใจน่ะลูก
-
เขินแทนพี่ยู >///< อ๊ากกกกกกก
-
:z1: :z1:
-
น่ารักอ่ะ ><
-
พี่หมอคินหื่นนนนนนนนนนนนนน :haun4:
-
น้องหมอใช่ย่อยนะเนี่ย 555
อีกหน่อยพี่ยูก็คงชินจริงๆ
เพราะน้องหมอต้องจัดให้บ่อยแน่ๆ นี่ขนาดครั้งแรกนะเนี่ย อิอิ
ชอบน้องฟาสจัง น่ารักอะ มีบ่นแต่ก็ยังยอมทำให้พี่วิช กรี๊สสสสส
อีกไม่นานต้องเสร็จพี่วิชแบบเต็มสูตรแน่ๆเลยน้องฟาส ฮิฮิ
-
ถูกใจ
สปอยน่ารักอ่ะ
-
ทั้งสองคู่วู้ๆๆๆ น่ารักมากกกกก
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
ถ้าคินทิ้งพี่ยู
เราจะโกรธคินนน
พี่ยูน่ารักเนอะๆๆๆๆชอบๆๆๆ
-
:L2: :L2:
-
:m25: :m25:
กระอักความรักตาย
-
:haun4: ทั้งสองคู่เลย
-
:-[ :-[
-
พี่วิชรอต่อไปนะ :m20:
ส่วนพี่ยูอย่าคิดอะไรให้มันดราม่าสิค้า
หมอคินไม่ทิ้งพี่ยูไปไหนหรอก :impress2:
-
น้องหมอเนี่ยดูแลพี่ยูดีสุดๆ
ถึงว่าน้องขออะไรพี่ก็ไม่เคยขัดเลยน๊า~
-
:oo1: หมอหื่นอ่ะ
:กอด1: แต่ก็ลงเอยด้วยความหวาน :กอด1: :-[ :o8:
น่ารักๆดีเนอะ :n1:
-
อร๊าย ๆ หนูฟาสสสสสส เกือบไปแล้วววว. ..
หมอคินนี่หื่นเกิ๊นนนน พี่ยูเดินไม่ไหวเลยยยย
-
:jul1: น้องหมอหื่นอ่ะ อิอิ
แต่ก็น่ารักนะจ๊ะ อิอิ
-
:jul1: :jul1: :jul1:
หื่นทุกคู่ ทุกตัวตน :z1:
:กอด1:
-
ระหว่างที่พี่วิชแทะๆเล็มๆน้องฟาสจะรู้ไหมนะ
ว่าน้องหมอนำพี่วิชไปแล้ว ก๊ากกกกกกก
-
ฟาสใจแข็งไว้นะ เเกล้งอิพี่วิชเยอะๆ หนักๆเลย :laugh:
พี่ยูอย่าไปคิดแบบนั้นสิ ถ้าหมอคินรู้คงเศร้าน่าดู คบแบบเผื่อเจ็บ หนะ
-
น้องหมอ กะ พี่วิศวะ ; special “สาดดดดด สงกรานต์”
ณ. ห้องพักในหอ ซึ่งเป็นที่รวมตัวของทุกคน ที่ประจำ ห้องไอ้เนศ
เพราะมันนอนคนเดียว ในห้องเลยมีพื้นที่ใช้สอยเยอะ
แต่นอกจากหมู่เพื่อนห้าคนแล้ว ยังมีตัวแถมอีกสองคือ
หมอคินที่ตามตูดพี่ยูมา พี่ยูยังด่าเลย ”มึงไม่มีหนังสือที่จะต้องอ่านมั่งรึไง”
ไอ้หมอมันเลยหอบหนังสือเรียนมาอ่านด้วยกองโต
เดือดร้อนทุกคนในกลุ่มที่ต้องทำอะไรเงียบๆเพราะเดี๋ยวจะไปรบกวนมัน
ส่วนอีกคนก็น้องฟาส ที่นั่งอ่านการ์ตูนอยู่เพราะโดนไอ้พี่วิชลากมาด้วย
ตอนแรกก็อิดออดนิดหน่อยพอเป็นพิธี ผมไม่อยากไปมั่ง โน่นนี่
แต่สุดท้ายแล้วก็ต้องยอมมาจนได้ ฮึ้ยยยยย
“ปีนี้ไปเล่นสงกรานต์ที่ไหนดีวะ?” ไอ้วิชที่นอนอ่านการ์ตูนหนุนตักฟาสถามทันทีเมื่อนึกขึ้นได้
“เมื่อปีที่แล้วไปข้าวสารใช่ปะวะ” ไอ้ดิศย้อนถาม ในมือมีไส้กรอกฟุตลองที่เดินตากแดดหัวแดงไปซื้อที่เซเว่นหน้าหอมา
นั่งจิ้มแบ่งกับกานกันสองคน
“ปีนี้เพื่อให้เข้ากับสถานการณ์ กูว่าเราควรไปที่...........” ลากเสียงคำว่าที่ยาวมากกกกกก
“ส้นตีนอะไรของมึงไอ้เนศ พูดให้มันดีๆ” พี่ยูด่า
“สีลม”
“ไปทำเหี้ยอะไรที่สีลม” แค่ไอ้วิชได้ยินก็ขนลุกแล้ว
“ไปเล่นสงกรานต์ดิว่ะ แหมๆๆเพื่อกูมีคู่ผัวตัวเมียเป็นผู้ชายกันหมด ไม่ให้ไปสีลมแล้วจะให้ไปไหน”
“ไปดูก็ไม่เสียหายนี่” ฟาสโผล่หน้าออกจาจากหนังสือ เสนอความคิดเห็นตาแป๋ว
“นั่นไง” ไอ้เนศดีดนิ้วเป๊าะ หาแนวร่วมได้อีกหนึ่ง
“ผมแค่ไม่เคยไป อยากลองไปดูเหมือนกันอ่ะ”
“แต่ปีนี้ได้ยินข่าวมาว่าโซระ อาโออิจะมาที่บุรีรัมย์ กูอยากไปว่ะ”
“อ๊ออออ” น้องฟาสขึ้นเสียงสูงใส่ไอ้พี่วิชที่เสนอความคิดเห็นออกมา จนมันเพิ่งจะรู้ตัว
“ไปมั้ยล่ะ??” ก้มลงถามหน้ายิ้มๆ ช่างเป็นยิ้มที่(ดูเหมือน)ไม่มีอะไรในใจเล๊ยยยยยย
“เอ่อ...ไม่ไปจ๊ะ”
....ใครจะกล้าละวะ จากหนึ่งปีได้กลายเป็นสองปีแน่ๆ เห็นปกติแล้วมันมึนๆแบบนี้ แต่มันร้ายยยยยยย
“ไอ้วิชมึงเป็นโรคเกลียมัวซะแล้วเหรอว่ะ” ไอ้เนศทำหน้าตาเหยีดหยัน
“ซ้นตีนกูแหนะ” วิชยกตีนให้
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
สรุปแล้ววันสงกรานต์ปีนี้ทุกคนหกหน่อได้มากันที่สีลมมมมม ชะเอิงเงิงเงย~~
คนที่ดูตื่นตาที่สุดก็คงจะเป็นไอ้เนศและน้องฟาส
ส่วนคนอื่นๆก็เฉยเมยมากๆมากที่สุด
ยิ่งไอ้วิชเนี่ยสิ เห็นเด็กของตัวเองมองสาวนุ่งน้อยห่มน้อยแล้ว
....ฮึ่ยยยยยยยยย ทีกูพูดถึงอาโออิทำเป็นขึ้นเสียงสูง โถ๊ะ!!!
ตอนนี้ทั้งกลุ่มเดินไหลไปตามคลื่นกระแสคน แล้วคิดดูว่าผู้ชายหน้าตาดีๆมาอยู่ในที่เช่นนี้แล้ว
จะเป็นเป้าหมายแค่ไหน พี่ยูนี่ถึงกับโดนป้ายแป้งไม่หยุด ถึงเจ้าตัวจะหน้ามุ่ยแค่ไหน
แต่ก็ยังมีมือเข้ามาขอให้ได้ลูบไล้พี่ยูของไอ้หมอหน่อยก็ยังดี
ไอ้หมอพอเห็นแบบนี้แล้วถึงกับดิ้น ไม่พูดพลามทำเพลง
ตอนแรกๆก็เดินตามหลังพี่ยูแบบก็ไม่ได้ใกล้มาก แต่พอเป็นแบบนี้
มันเดินดุ่มๆเข้าไปกอดเอวพี่ยูเดินไปด้วยกันเลย แสดงความเป็นเจ้าของสุดชีวิต
“ทำอะไรของมึงเนี่ย มันเดินยากเว้ย” พี่ยูเอี้ยวตัวหันมาด่าแล้วจิกตาใส่
“ก็ผมหวงอะ ให้ใครก็ไม่รู้มาแตะเนื้อต้องตัวนอกจากผมได้ไง”
เล่นประกาศศักดาแบบนี้ หมาที่ไหนมันจะกล้าเข้ามาเอื้อมพี่ยูอีกละวะ
ไอ้หมอเนี่ยจริงๆแล้ว ถ้ามันทำหน้านิ่งๆมันก็น่ากลัวเหมือนกันนะ
พอมันเก๊กหน้าโหดแล้ว แถมตัวยังกับตึก ใคร๊มันจะกล้ามาปะแป้ง
ตอนนี้เลยกลายเป็นว่าไอ้สองคนนี้คงเดินแปลกที่สุดในสีลมแล้วละ
พี่ยูเดินข้างหน้าโดยมีไอ้หมอเดินซ้อนหลังกอดเอวไว้ เดินลำบากที่สุดในสามโลก
ส่วนน้องฟาสกับพี่วิชเนี่ย ผิดคาดที่น้องฟาสโดนเจ๊ๆทั้งหลายรุมล้อม
ส่วนไอ้วิชเนี่ยโดนเหล่าน้องเทยรุมล้อม โอ้แม่จ้าววววว
ไอ้เนศนี่ ฉายเดี่ยว อยากจะไปกับสาวๆจะตายห่า
แต่ก็โดนไอ้ดิศกับไอ้กานลากไปด้วยตล๊อดดด
หวังดีกลัวว่าเพื่อนจะหลง ซะอย่างงั้น
โดยรวมแล้ว นอกจากคู่พี่ยูกับไอ้หมอที่ขี้หวงเกินเหตุแล้ว
อีกห้าคนก็โดนปะแป้งกันอย่างสนุกสนาน ท่ามกลางอากาศที่ร้อนนรกแตก
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
กลับมาจากงานสงกรานต์แล้ว คืนนั้นทุกคนพากันไปนอนที่บ้านของพี่ยู
ด้วยความที่เพลียกันสุดๆ ต่างก็นอนหลับกันเป็นตาย
แต่ก็ยังคงคอนเซปต์ที่เดิม ตำแหน่งเดิม
ตื่นเช้ามา ไอ้หมอหันไปมองหน้าพี่ยูแล้วก็ต้องตกใจที่มันแดงมาก
พอเอามือแตะๆดู ก็ต้องตกใจยิ่งกว่ากับอุณหภูมิที่สูงมาก
คินอุ้มพี่ยูเข้าไปที่ห้องนอน ก่อนจะเดินไปทางห้องน้ำหยิบผ้าและกะละมัง
ถอดเสื้อยืดออกก่อนที่จะเช็ดตัวให้ พี่ยูเริ่มรู้สึกตัว
“หิวน้ำจัง”
“แป๊ปนึงนะพี่ ผมเช็ดตัวจะเสร็จแล้ว”
“อื้ม”
พี่ยูเวลาป่วยจะว่าง่ายมาก
ยอมนอนรอไอ้หมอเช็ดตัวอย่างว่าง่าย
“พี่มียาลดไข้มั้ย”
“ในตู้” เสียงแห้ง
“เดี๋ยวผมไปเอามาให้พี่นะ” ก้มลงจูบหน้าผากไปที
คินเดินออกไปหยิบยาและน้ำมาให้พี่ยูกิน
“ไม่น่าพาพี่ออกไปเล่นน้ำเลย”
“....” ไม่มีแรงจะตอบโต้
“กลับมาป่วยเลยเนี่ย” เอามือลูบผมพี่ยู ในขณะที่เจ้าตัวก็นอนจะหลับมิหลับแหล่
“นอนซะนะ ผมจะคอยดูแลอยู่นี่แหละครับ”
พี่ยูรู้สึกดีที่มีไอ้หมออยู่ตรงนี้
ไม่นานนักก็หลับต่ออย่างรวดเร็ว
สงกรานต์นี้จบลงด้วยพี่ยูป่วยอยู่คนเดียว
ส่วนคนอื่นๆถึกยังกับควาย ไม่มีใครป่วยซักนิด
ส่วนพี่ยูก็นอนซมด้วยพิษไข้อยู่สองวัน
แต่ก็ได้ไอ้หมอดูแลอยู่ไม่ห่าง
หาข้าวหายาให้กิน
เช็ดตัวให้ตลอด
....อา มีความสุขจัง
END “สาดดดดด สงกรานต์”
มาสั้นๆเพราะเค้าอยากเขียนตอนนี้
เอาแต่ใจตัวเองสุดๆ :laugh:
ง่วงมากกกกกกกกกกกกกกกกกก
ขอไปนอนละนะจ๊ะ จุบุจุบุ
ขอคุณสำหรับคอมเม้นจ๊ะ :กอด1:
รักคนอ่าน :L2:
-
สาดดดดด สงกรานต์ จริงๆๆ55555
:laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
บวก บวกกก รอตอนต่อไปครับ :pig4: :pig4: :pig4:
-
พี่ยูอ่อนแอจัง น่ารักอ่าาาาาาาาาา ><
-
สงกรานต์ที่สีลม อิอิ
ถึงป่วยแต่ก๊ะป่วยแบบมความสุข~ :o8:
-
มีแฟนเป็นหมอ จะกลัวอะไรน้อ :กอด1:
-
น่ารัก จิบิ ><
-
พลาด!! เธอพลาดมากchisarachi
เพราะดันไม่สบายวันสงกรานต์
แผนที่วางไว้ว่าจะไปสีลมเลยอด
ไม่งั้นนะได้ปะแป้งพี่ยูไปแล้ว พลาด!!
-
ทำไมไม่ป้อนยาด้วยปากกกก
กรี๊ดดดดดดดดดด
สาดด 5555
-
มีแฟนเรียนหมอก็ดีอย่างนี้แหละเนอะ พี่ยู
:impress2:
-
วิชฉายแววกลัวเมียมาแต่ไกล ฮิฮิ
-
ไอ้วิช เกลียมัวเรอะ :m20:
-
ตอนนี้น่ารักจัง
แต่ฮาพี่วิช!! :laugh:
:L2: :L2:
-
สงกรานต์ในเล่าเค้าเอาน้ำตาลสาดกันเนอะ
:laugh:
-
:กอด1:
-
หมอหวงไปมั้ย? 555"
-
พี่ยูแอบน่ารักเบาๆ อิอิ
ถ้าตอนธรรมดา น่ารักว่าง่ายแบบนี้ก็ดีอ้ะสิ 555
ส่วนคุณน้องหมอก็ขี้หวงดีจัง น่าร๊ากกกกกก
เอิ๊กๆๆๆ
+1 ให้จ้าาาา
-
+1ครับ อ่าคู่พี่ยูยังหวานเหมือนเดิมเลยแฮะ :m3:
พี่วิชโดนเหล่ากระเทยลุมล้อม น่าสงสาร(รึเปล่า?) :m12:
มาต่อไวๆนะครับ สู้ๆๆ :mc4:
-
:กอด1: พี่ยูป่วยก็ไม่ต้องกลัวเลย เพราะมีหมอส่วนตัวดูแลซะอย่าง
-
อั๊ยยะ น้องหมอคินน่ารักเนอะ
ดูแลพี่ยูอย่างดีเลยอ่าาา
ขำพี่วิช 5555 ดูท่าจะกลัวฟาสมากมาย
-
รักกันหวานเวอร์
อิจฉา!!!
-
อยากปะแป้งพี่ยูจัง :z1:
-
:-[
-
น้องหมอดูแลดี
ขนาดนี้หายวัน
หายคืนแน่ๆ :z2:
บวกเป็ด
-
น้องหมอหวงพี่ยูเวอร์อ่ะค่ะ :laugh:
-
น้องหมอนี่น่ารัก
จริง ดูแลอย่างดี
เลย อิจฉาพี่ยูจัง
:z2:
-
น่ารัก :-[
-
น้องหมอถ้าหวงขนาดนั้น อยู่ในห้องเล่นสงกรานต์กันสองคนดีมั้ย หึหึ
-
:z1: น้องหมอกับพี่ยูน่ารักที่สุดเลย :z3: :z3:
-
:impress2: :impress2: :impress2: :impress2:
-
หมอคินขี้หวง :laugh:
-
รับรอง พี่ยูหายเร็วแน่ ได้รับการดูแลอย่างดีจากสามี :o8:
P.S. เจ๊ก็ไปสีลม แอร๊ยยยย ผู้ชายหล่อลากไส้ โดนใจเจ๊มาก
-
อยากไปสาดกับเขาบ้าง
:z10:
:กอด1:
-
สั๊นสั้นนน :z3:
-
อิจฉาพี่ยูจัง
-
อิจฉาพี่ยูจัง
-
ฮาพี่วิช :m20:
ว่าแต่มีแฟนเป็นว่าที่คุณหมอก็ดีแบบนี้แหละเนาะพี่ยู หึหึหึ :o8:
-
ตอนก่อนหน้านี้
"อนูญาต" นะครับ
ส่วนตอนพิเศษก็ "ส้นตีน" ครับ
พี่ยูน่ารักอะ ชอบบบบบ
น้องฟาสก็พลาดจนได้นะ แต่ก็นะ สงสารพี่วิชแกหน่อย
-
:3123: :3123: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
:man1: น้ิองหมอน่ารักจังเลย คิคิ
ปล. หายป่วยเร็วๆนะคะพี่ยู :กอด1:
-
พี่ยูได้หมอดีเลยหายไว อิอิ
อืม...พี่วิชเสน่ห์แรงนะเนี้ย พวกเจ๊ๆรุมล้อมปะแป้งเต็มไปหมดเลย :m20:
-
น่ารัก+ฮา ตอนนี้ครบทุกรสเลยอ่ะ รอตอนต่อไปนะครับ
-
มีแฟนเป็นหมอมันก็ดีอย่างงี้แหละ
น่ารักน่าอิจฉาอะ
แต่รู้สึกว่าเข้าใจพี่วิชมากนะ หัวอกเดียวกานนน
สงกรานต์นี้พูดถึงบุรีรัมย์ทีไร รู้สึกเหมือนมีสายตาทิ่มแทงส่งมาตลอดเลย
ไม่เข้าใจเลย แค่อยากไปเล่นสงกรานต์ที่บุรีรัมย์
มันผิดตรงหนายยยยย เนอะพี่วิช ฮี่ฮี่
><
-
ขอบคุณครับ จุฟๆ
-
เพิ่งจะได้เข้ามาอ่านเรื่องนี้ และได้ยลโฉมพี่ยูผู้น่ารัก
อ่านแล้ว อืมมม~ น่ารักจริงๆด้วย ทั้งน้องหมอและพี่วิศวะ
อีกสองคู่ก็ไม่แพ้กันนะ บรรยากาศเลยหวานชื่นสุดๆ
แต่ก็ยังวุ่นวายปั่นป่วนเหมือนเดิมเวลารวมตัวกันแต่ละที
อยากบอกว่าเรื่องน่ารักมากค่ะ อ่านแล้วสบายใจ ชิลๆ~
จะติดตามเรื่อยๆนะคะ รู้สึกว่าตัวเองช้ามากๆอ่ะ :laugh:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:
-
อยากได้แบบนี้มั้งงงงงงงงงง :haun4:
-
อิอิ น่ารักดีอ่ะ
-
อร๊ายยยยย ขาอ่อนวิศวะ :z2:
-
น้องหมอ กะ พี่วิศวะ [23]
พี่ยูกับไอ้หมอนอนที่บ้านของพี่ยูอีกคืนโดยไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้นอีก
เพราะวันต่อไปพี่ยูมีเรียนตอนบ่าย
แค่ไอ้หมอนอนกอดพี่ยูเอาไว้ แล้วคุยกันเรื่องโน่นนี่
จริงไอ้หมอจะเป็นฝ่ายพูดซะมากกว่า ส่วนพี่ยูก็ตอบรับตามโอกาส
นอนฟังเสียไอ้หมอเม้ามอยสลับกับเสียงหัวใจของมันจนหลับไปเอง
พอคินเห็นว่าพี่ยูหลับไปแล้วก็กดจูบที่ผมอย่างรักใคร่
....พี่เป็นของผมคนเดียวเท่านั้น ใครก็พรากเราออกจากกันไม่ได้
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
และแล้วสอบไฟนอลก็มาถึง
พี่ยูกับไอ้หมอ ด้วยภาระหน้าที่ก็ทำให้ไม่ได้เจอกันนานมาก
พี่ยูก็อ่านหนังสือหนักแต่ก็สอบเสร็จก่อนไอ้หมอที่สอบยาว
ช่วงเวลาการสอบของไอ้หมอมันช่างยาวนานกว่าที่อื่นมากมาย
ก็แน่ละ เรียนหมอนี่ เป็นวิชาที่ต้องช่วยเหลือชีวิตคน
จะให้มาเรียนๆเล่นๆได้ยังไง เวลาที่ต้องจริงจังก็ต้องมากที่สุด
เห็นฟาสบอกว่าเวลากินกับเวลานอนยังแทบจะไม่มี
สภาพนี่เหมือนซอมบี้ในเกมส์ resident evil ที่มันชอบเล่น
“โหพี่ สภาพมันหัวยุ่งๆ หนวดเหนิดไม่โกน ขอบตานี่คล้ำชิบหาย”
“เวลาที่ผมตื่นคือเวลาที่มันหลับ กลับไปผมก็เห็นมันนั่งอ่านๆจดๆอะไรของมันไป”
“สี่วันนี้มันพูดกับผมห้าประโยคได้”
“แต่มันโทรหากูทุกวันเลยนะ”
“นั่นไง มันน่าน้อยใจมั้ยละ เห็นแฟนดีกว่าเพื่อน” ทำเสียงจิ๊จ๊ะในปาก
“เหมือนมึงไง”
“ผมไม่ได้ขอความเห็นพี่วิชเลยนะ” หันไปจิกตาใส่
“เห๊อะ” ไอ้วิชยักไหล่
“เห๊อะอะไร”
“เปล่านิ”
“หึ..แล้วมันคุยกับพี่ยูว่าไงอ่ะ” ฟาสไม่สนใจแล้วหันไปถามพี่ยูต่อ
“ก็ถามว่าอ่านหนังสือเยอะมั้ย นอนพอรึเปล่า กินข้าวตรงเวลามั้ย เดี๋ยวไม่สบาย”
“ไอ้หอกนี่ ทีมันนะ ข้าวก็ไม่ค่อยได้กิน นอนก็น้อย”
“มึงก็ป้อนมันซะสิ พาไปอาบน้ำ แล้วตบตูดกล่อมนอน” ยังไม่หยุดประชด
“พี่วิชหยุดไร้สาระซะที”
“ใช่ซี๊~กูมันไร้สาระ”
“พี่จะกวนผมอีกนานมะ” ฟาสทำหน้าจริงจัง
“ไม่หรอกน่า เค้าล้อเล่นนะตะเอง~”
“ไอ้เชี่ยวิชแม่งเกลียมัวจริงๆด้วย”
“หุบปากไปซะไอ้เนศไอ้สัด”
“ปากดีกับพวกกู แต่กับน้องฟาสละ ตะองตะเอง~~”
“มึงอีกคนนะไอ้ดิศ”
“สงสัยกลัวเมียไม่ให้เอา”
“ไอ้กานมึงแรงมาก ติดเชื่อจากไอ้เนศบวกไอ้ดิศมารึไง”
“พวกพี่พอก่อน อ่านหนังสือสอบไปเลยนะ” น้องฟาสหันไปพูดเสียงดัง
“จ้าที่รัก”
“ถุ๊ย เสียงอ่อนเสียงหวานเชียวนะมึง”
“ค-ย”
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
ตอนเย็นพี่ยูสอบเสร็จแล้วก็กะว่าจะไปหาไอ้หมอซะหน่อย
ก่อนจะเข้าหอเลยหาซื้ออะไรติดมือเข้าไปบ้าง...ก็ไม่น้อยนะ
เพราะไอ้หมอมันเป็นคนที่กินเยอะมากกกกก
ห้องไอ้หมออยู่คนละชั้นกับพี่ยู ก็เลยแวะเข้าไปหาก่อน
โดยใช้กุญแจที่ฟาสให้มาไขเข้าไป
ในห้องตอนนี้มืดมาก แล้วแอร์ก็เย็นมากกกก
พี่ยูพยายามเพ่งตามองเข้าไปท่ามกลางความมืด
เห็นเป็นเงาตะคุ่มๆบนเตียงไอ้หมอ หืมมม...หลับอยู่เหรอเนี่ย
พี่ยูเดินไปเปิดไฟห้องน้ำก่อนจะมาปิดประตูห้อง
จะได้มองเห็นทางเดินหน่อย ไม่งั้นเดินมืดๆ ล้มหัวทิ่มแน่ๆ
วางถุงของกินที่ซื้อมาบนโต๊ะกินข้าว ก่อนจะเดินไปหาไอ้หมอที่นอนหลับอยู่
เดินไปนั่งบนเตียง มองหน้าไอ้หมอยามหลับท่ามกลางความมืด
แต่พี่ยูก็จำได้ จดจำรายละเอียดบนหน้าของมันได้ดี
เพราะว่าเคยตื่นขึ้นมามองหน้าไอ้หมอตอนมันหลับอยู่ตอนไปทะเล
เอื้อมมือเข้าไปลูบผมที่ยุ่งจนชี้ไปมา สางๆให้มันเข้าที่
เลื่อนมือลงมาที่แก้ม รู้สึกสากๆมือนิดหน่อย เพราะเคราที่หน้าเริ่มขึ้นมาเป็นตอสั้นๆ
เอามือไปบีบจมูกมัน สักพักไอ้หมอร้องอื้อ ก่อนจะเบือนหน้าหนีให้หลุดจากการโดนบีบจมูก
แต่ก็ยังไม่ตื่นอยู่ดี พี่ยูก็จัดการต่อ เอานิ้วไปเขี่ยๆขนตายาวที่เรียงกันเป็นแพหนาของไอ้หมอคิน
ไอ้หมอขยี้ตา หงุดหงิดว่าใครวะมากวนกูตอนนอนได้
ลืมตาขึ้นมองๆ ขอปรับสภาพตาก่อน
“ตื่นได้ซะที” พี่ยูเห็นไอ้หมอทำหน้างงเลยเป็นฝ่ายทักออกไปก่อน
“อ่า...พี่นี่เอง”
“เออ กูเองที่แกล้งมึง หึหึ”
“โธ่”
“นอนตอนไหนเนี่ย”
“ผมเพิ่งนอนไปตอน บ่ายโมงอ่ะ”
....ก็เพิ่งนอนไปได้สี่ชั่วโมงสินะ
“กูไม่กวนล่ะ นอนไปเถอะ ซื้อของกินมาให้บนโต๊ะนะ อย่าลืมไปกินล่ะ”
“ขอบคุณครับ” ยิ้มๆก่อนจะดึงแขนพี่ยูให้ล้มมาทับบนอกตัวเอง แล้วกอดแน่นๆ
“อะไรอีกล่ะ?”
“คิดถึง ไม่ได้เจอแฟนตั้งหลายวัน”
“กะ..ก็ช่วยไม่ได้นี่” พี่ยูเขินจนพูดสะดุด ยังไม่ชินกับคำว่าแฟนซะที ทำเป็นสาวน้อนวัยใสไปได้
“นั่นสินะ ผมเรียนหมอ เป็นวิชาที่ต้องใช้ช่วยเหลือผู้คน จะให้เรียนไปแบบชุ่ยๆก็ไม่ได้”
“อืม...กูเข้าใจ”
“อีกตั้งนานกว่าจะสอบเสร็จ”
พี่ยูเงียบไปก่อนจะคิดอะไรบางอย่าง..เพื่อไอ้หมอ
“สอบเสร็จแล้วไปเที่ยวกันมั้ย?”
ไอ้หมอตาโตเท่าไข่ห่าน ลุกตัวขึ้นนั่ง จับไหล่พี่ยูไว้ทั้งสองข้างก่อนจะถาม “จริงๆนะ”
“เออ” พี่ยูอมยิ้ม
“ที่ไหน กับใคร ??”
“ตามใจมึง”
“เย้ ผมจะตั้งใจสอบนะ” แล้วดึงพี่ยูเข้ามากอดแน่นๆ
“เออ” พี่ยูยิ้มกับอกไอ้หมอตอบเสียงอู้อี้ไป
โครกกกกกกกกกกก อา...เสียงท้องร้อง...
“ไปหาอะไรยัดลงท้องดีกว่าเนอะ ฮ่าๆๆ”
“นี่มึงได้กินอะไรมั่งมั้ยน่ะ”
“ตั้งแต่เมื่อวานก็กินทูน่าแซนด์วิชไปสองอัน กับนมกล่องนึง” คินลูบท้องป้อยๆ
พี่ยูเดินไปเปิดไฟ แล้วเดินไปเปิดถุงเอาของกินออกมา
ไอ้หมอก็เดินตามมากอดจากทางด้านหลัง กดจมูกลงไปที่ผม
“อา..ชื่นใจจัง”
พี่ยูพลิกตัวกลับมาโดยที่ไอ้หมอยังกอดอยู่ที่เอวไว้หลวมๆ
ยกมือเล็กๆขึ้นมาจับแก้มไอ้หมอไว้ สายตาจ้องมองกันอย่างลึกซึ้ง
ก่อนที่หน้าพี่ยูจะเข้าใกล้หน้าไอ้หมอเรื่อยๆ ริมฝีปากแตะกันแต่เพียงแค่แผ่วเบา
จูบแบบเด็กๆ แต่ตอนนี้มันหวานนัก
ไม่รู้ว่าปกติพี่ยูพูดน้อยอยู่แล้วรึเปล่า
เพราะตอนที่อยู่ด้วยกัน พี่ยูไม่ค่อยพูด
บางทีพูดออกมาแต่ละคำมันแทงฉึกๆ ออกแนวว่าด่าเก่งมากกว่า
แบบนี้สินะที่เขาเรียกว่า พูดน้อยแต่ต่อยหนัก
รู้สึกว่าช่วงนี้จะยิ้มบ่อยขึ้นด้วย
ปกติทำหน้ายังกับไปกินรังแตนมาจากไหน
ไม่รู้ว่าคิดไปเองรึเปล่า ....แต่พี่ยูอ่อนโยนขึ้นจริงๆนะ
“สอบเสร็จแล้วไปเที่ยวกันสองคนนะ”
“อืม” ซุกหน้าลงกับอกไอ้หมอ
“ไม่ได้อาบน้ำมาสองวัน ตัวเหม็นมั้ย”
“เหม็น” จริงๆก็ไม่เหม็นเท่าไหรหรอก
“ฮ่ะๆๆ”
ไม่นานนักหลังจากนั่งกินข้าวกับไอ้หมอ พี่ยูก็ขอแยกออกมาก่อนเพื่อที่มันจะได้อ่านหนังสือต่อ
ส่วนตัวเองก็เดินขึ้นห้อง เปิดเข้าไปก็เจอ ไอ้วิชกับฟาสนั่งเล่นวินนิ่งอยู่ด้วยกัน
“ไอ้กากกกกกกกก” ไอ้วิชเย้ยแฟนมันเสียงดัง
“ผมต่อให้พี่หรอก โด่!”
“ไอ้พวกที่แพ้ๆแม่งก็พูดแบบนี้ทุกคนล่ะว้า”
“อีกรอบมั้ยละ ถ้าพี่แพ้ผมซื้อบลูมาให้ผมขวดนึงเลย”
“เอาสิ ไอ้ กาก” เน้นย้ำทีละคำมาก น้องมันก็ทำท่าทางฮึดฮัดเจ็บใจ
“อย่ามาเกรียนใส่ผมนะ ถ้าแพ้พี่ก็กากเหมือนกันแหละ”
“กูไม่แพ้มึงหรอก แบร่”
พี่ยูมองอย่างปลงๆ นี่มันแฟนกันใช่มั้ยนั่น
เหมือนนั่งดูเด็กประถมทะเลาะกัน
ยิ่งไอ้วิชเนี่ยยิ่งกว่าไอ้ฟาสอีก ไอ้ห่าราก....
ผลสุดท้าย ไอ้วิชที่แน่นักหนา ก็แพ้ให้กับไอ้น้องฟาส
“โด่ ไอ้กากกกกก พี่วิชกากกกกกก” เลยโดนน้องมันเย้ยมั่งเลย
“ฟลุ้กหรอกมึงน่ะ”
“ไอ้พวกที่แพ้ๆแม่งก็พูดแบบนี้ทุกคนล่ะว้า” น้องมันลอกประโยคไอ้วิชมาย้อนทั้งดุ้น รวมทั้งน้ำเสียงและท่าทางด้วย
ไอ้พี่วิชเจ็บใจ แต่ที่มากกว่าเจ็บใจคือ อยากจะกดแมร่งลงกับเตียงตอนนี้เลย
ติดที่ไอ้เพื่อนยูมันอยูในห้องด้วย นอนกระดิกตีนเล่น psp อยู่บนเตียงอีกต่างหาก
....ไอ้ยู ไอ้ก้างขวางคอ ทำไมไม่ไปอยู่กับเด็กมึงวะ ไอ้ฝรัดดดดดดด
“พี่อย่าลืมที่สัญญากันไว้ แพ้เลี้ยงบลู”
“เออๆ หลังสอบล่ะกัน”
“ยิ้ปปี้!!”
“มึงสอบแล้วมานั่งเล่นวินนิ่งกันทำไม” พี่ยูถาม
“พักผ่อนเว้ย แล้วมึงละ สอบแล้วทำไมนอนเล่น psp”
“กูก็พักผ่อนเว้ย”
“พอกันทั้งคู่น่ะแหละ”
“มึงด้วย” ยูและวิชพูดพร้อมกัน
“เดี๋ยวดูคะแนนผมล่ะกัน โถ๊ะ!” ทำเป็นยืดไป
“แล้วไอ้สามตัวที่เหลือละ??” ยูหมายถึง เนศ ดิศ และกาน
“ไอ้เนศก็นอนตายอยู่ที่ห้องมัน ส่วนอีกสองตัวก็สวีทวิ้ดวิ้วอยู่รังมันสิครับ”
....เออ เห็นภาพเลยสัด
“เออ ไอ้คินสอบเสร็จกูจะไปเที่ยวกับมันนะ”
น้องฟาสหูผึ่งหันไปมองหน้าพี่ยูตาหวานหยาดเยิ้มทันที
“ผมไปด้วยนะพี่”
“เอ่อ..ไปถามเพื่อนมึงสิ”
“ช่างมันเถอะพี่ ถ้าพี่ให้ผมไปด้วยมันก็ยอม”
“เออ จะเที่ยวกันสองคนได้ไงว่ะ เห็นแก่ตัววะมึง”
พี่ยูโดนรุมซะแล้ว
“เดี๋ยวกูโทรบอกไอ้ดิศกับไอ้กานก่อน” ....มึงเป็นเด็กสามขวบรึไงต้องฟ้องพ่อกับแม่น่ะไอ้หอก
ไอ้ดิศมันรีบกดโทรศัพท์โดยมีไอ้น้องฟาสเป็นลูกคู่อยู่ข้างๆ
“ฟ้องเลยๆ”
....ปัญญาอ่อนได้โล่จริงๆ
สรุปแล้ว...ก็ต้องไปเที่ยวกันหมดทุกคน
เพราะไอ้เด็กขี้อิจฉาทั้งหลายมันกวนส้นตีน
จะไปให้ได้ ไอ้หมอก็เซ็งไป เหอๆๆ
อีกหนึ่งอาทิตย์ไอ้หมอจะสอบเสร็จ เรื่องไปเที่ยวเอาไว้ทีหลัง
สอบเสร็จค่อยคิดว่าจะไปไหน เพราะมันคือปิดเทอมใหญ่(หัวใจว้าวุ้น)
อิอิอิ
TBC,,,
ขอโทษที่มาช้าเจ้าค่ะ (กราบ) :impress3:
ชีวิตช่วงนี้คุณภาพแย่ แรมต่ำมากๆค่ะ
เข้าออกโรงพยาบาล และทำงานยังกับวัวควาย
เฮ้ออออ :เฮ้อ:
ขอบคุณที่ช่วยแจ้งคำผิดให้นะคะ
มีตรงไหนอีกแจ้งมาได้เลยค่า
-
พวกเด็กขี้ฟ้อง!!!! :laugh: :laugh: :laugh:
จะให้พี่ยูไปกับน้องหมอหน่อยก็ไม่ได้ ต้องตามไปแจมด้วยตลอด
มันขัดอารมณ์สวีทน๊า :-[ :-[ :-[ :-[
-
:กอด1:
-
น่ารักที่สุด
-
สงสารน้องหมอ...งานนี้ก้างเพียบ !!
:laugh:
-
ฟาสกะอิพี่วิส ผัวเมียพอๆกัน :m20:
-
จะไปว้าวุ่นกันที่ไหนนะ
ติดตามไปว้าวุ่นกับพวกเขาด้วย :z2:
:กอด1:
-
พี่ยูน่ารักจังเลย
น้องหมอก็น่ารักกกกกกก
น่ารักทุกคนเลย :กอด1:
:call:
-
เด็กขี้อิจฉาจริงๆอ่ะ
-
พี่ยูน่ารักจัง>O<
ชอบตอนเดินเข้าไปจูบเบาๆ
กัยบตอนสางผม
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกก ผู้ชายอ่อนโยน
ถ้าเป็นน้องหมอนะจะจับกอดให้จมอกเลย ก๊ากกก โรคจิตว่ะ
คนเขียนสู้ๆนะค่ะ
เหนื่อยนักก็พักก่อน^^
-
ขอให้สุขภาพแข็งแรงน้าา :กอด1:
เด็กขี้ฟ้องงง :laugh:
-
น้องหมอน่ารักกกก
พี่ยูแพ้ทางน้องหมอใหญ่แล้ววว
ชอบค้าบบบ รอตอนต่อไป
แต่พี่วิชกับฟาสเนี้ยยย 555
ขนาดเป็นแฟนยังเถียงกันเหมือนเด็กๆเลยเนอะ
พี่วิชเกลียมัว 5555
-
เซ็งแทนคินเลย 55555'
-
สงสารน้องหมอ ตั้งใจจะไปเที่ยว 2 คน
สุดท้ายก้ออด :angry2:
-
สวรรค์น้องคินล่ม
ตอนพี่ยูชวน คงกะไปสวีวี่วีกันเต็มที่
-
รักษาสุขภาพน๊าน้องส้ม :L1:
บวกเป็ด
-
หวานอ่ะ ชอบ น่ารักจังพี่ยูเนี้ย
เลยไม่ได้ไปสวีทกันสองต่อสองเลย
ดันมีเด็กสามขวบไปเป็นก้างซะงั้น
น้องหมอจะทำไงเนี้ย
^^
-
พี่ยูน่ารัก
ถึงมีก้างก็อย่าแคร์ค่ะน้องหมอ ..จัดเลย ฮ่าๆๆ
-
พี่ยูน่ารักอ่ะ :mc4:
-
ฮ่าๆๆ อดไปสวีทเลยอ่ะ อิอิ
-
แบบนี้เค้าเรียกว่าตั้งใจไปหวาน และ กลายเป็นแบบฮ่าๆ หรือเปล่า?
เป็นกำลังใจให้คนแต่งหายป่วยเร็วๆและมีความสุขกับการทำงานนะครับ
-
พี่ยูน่ารักกกกก เป็นห่วงคินด้วยยยยย
พี่ยูบอกเค้าไมว่าจะไปเที่ยวอ่ะ งี้ก็มี กขค. เยอะอ่ะดิ
-
โธ่ พี่ยูไม่น่าบอกกางๆ เลยอ่ะ อดไปสวีทกับน้องคินสองต่อสองเลย ^^
-
ก้างชิ้นโตตต~
:z2:
-
พี่ยูน่ารักขึ้นเยอะเลย ดีใจกับน้องหมอด้วยนะจ๊ะ
-
ตามทันแล้ววววววววววววววววววววววววววววววววววว
ในที่สุดดดดดดดดด
แล้วน้องหมอจาเปนไงเนี่ย ว่าจะไปเที่ยวสองคน ไปก่าเปนฝูง เห้ย กลุ่มเลย
อิอิ
-
ป๊าดดด พี่ยูเนี่ย หวานละมุน ละมัย ขึ้นทุกทีซิน่า
P.S. :m16: อดหวีดกัน สอง ต่อ สอง เลย อ่ะ
-
กขค ไปเพียบเลยงานนี้
-
:z3:
-
ก้างเพียบเลยนะน้องหมอ
-
น้องหมอๆๆๆๆๆ
-
คนแต่งแรมต่ำแต่คนอ่านจิ ไวรัสกิน งานเยอะจนต้องหาอะไรอ่าน :jul3:
อากาศแปรปรวน ดูแลตัวเองด้วยนะคะ
-
:haun4:น่ารักอ่ะ อิอิ
-
ตอนไปเทีึ่ยวขอแบบสวีวี้วีเลยน้า :z1:
-
เห็นด้วยกับคินเรื่องพี่ยู พี่เค้าร่าเริงกว่าตอนแรกเยอะ
มีมุมหวานๆเวลาที่อยู่กันสองคน ดูแลเอาใจใส่กันดี
แต่แผนจะสวีทกันสองคนคงต้องพับเก็บเอาไว้แล้วล่ะ
มีเด็กขี้อิจฉาตามไปด้วยอีกเป็นพรวน :m20:
ก็ดีนะ จะได้ครึกครื้นไง :laugh:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:
-
ยูอ้อนน่ารักมากอ่ะ เขิน ๆ ^^
รอวันเด็ก ๆ ไปเที่ยวกัน
จะมีอะไรหวาน ๆ ออกมาอีก อิอิ
คนแต่งรักษาสุขภาพด้วยนะคะ
-
ก้างขวางคอจริง ๆ
:fire:
-
ฟาสน่ารัก พี่ยูก็น่ารักน แล้วจะไปเที่ยวไหนกันหน่ะ??
-
หมอคินเลยอดไปสวิทกับพี่ยูเลย :laugh:
-
มาต่อแระดีใจๆ
-
อดเลย สองคนนนน
-
ง่าาา
ยอมให้ไปด้วยได้งายยย
ขวางคอจริงๆเลย อ่ะโถ่
-
ตอนนี้เล่าแล้วนึกถึงสภาพตัวเองก่อนปิดเทอมเลยอะ เล่นเกมคือการพักผ่อน เนอะๆพี่ยู พี่วิช :really2:
-
เหมือนกำลังอยู่ในช่วงเวลาดีๆของทุกคน
มีความสุขจัง ^____^
-
:กอด1: หวานนิดๆจิตแจ่มใส ^^
อยากไปเที่ยวด้วยเหมือนกัน :sad4:
-
น่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
อ่าว เพิ่งรู้ว่าพี่ส้มเขียนเรื่องนี้ เพราะไม่เคยมองชื่อคนเขียนเลย 555
ตอน 23 แล้่วด้่วย คาดว่าจะใช้เวลาอ่านยาวนานแน่นอน
ไจฟ์ครับ
-
น้องหมอ กะ พี่วิศวะ [24]
วิศวะสอบเสร็จก่อนหมอ
และแน่นอนว่าหลังสอบเสร็จก็ต้องเป็นการ...ฉลองงงงงง
คอเหล้าอย่างวิศวะ จะเหลือเร๊อะ!! ไม่พลาดอยู่แล้ว
“สอบเสร็จอย่างนี้มันต้องฉลองงงงงง” ไอ้เนศตะโกนลั่นหน้าห้องสอบ
“ด้วยอะไร” ไอ้ดิศถามทั้งๆที่รู้
“ด้วยน้ำแดงผสมโซดามั้งไอ้ควาย” เนศย้อนกลับได้เจ็บแสบ
“ไอ้เหี้ยนี่” ดิศตบหัวไปที
“เออ หลังรถกูมีblackอยู่สองกลมว่ะ” ยูเพิ่งนึกออก
“แหม น้ำลายสอ” ไอ้วิชทำท่าลูบปาก “กูชวนไอ้ฟาสด้วยนะ พวกมึงจะแดกที่ไหนกัน?”
“ห้องไอ้เนศ” ดิศบอกจุดหมายปลายทาง
“ห้องกูอีล๊ะ” เซ็ง
“ก็ห้องมึงมันทำเลดี อยู่คนเดียว ห้องกว้าง” ดิศให้เหตุผลที่น่าเชื่อที่สุด
“ส้นตีนแหนะ เพราะห้องพวกมึงมันเป็นรังรักไปแล้วไง เลยเหลือแค่ห้องกูตะหาก”
“ฉลาดนะมึง” กานเดินเข้าไปลูบหัว
“เหี้ย” สั้นๆจากไอ้เนศ
“จะแดกฟรีแล้วยังพูดมากอีกนะมึง”
“แหมมมมมมมมมม ไอ้ยู๊ ~ ~ ทำยังกับกูไม่มีปัญญาซื้อนะกะอีแค่blackเนี่ย จอกว่ะ”
“คร้าบมึง พ่อคนรวย พ่อลูกชายเจ้าของร้านทอง สาดดดดดด” ไอ้วิชด่า
“แน่น๊อน” ไอ้เนศยักไหล่
“ถุ๊ย!”
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
ในห้องของไอ้หมอกับน้องฟาส
เนื่องจากวันนี้เป็นวันสอบเสร็จของคณะวิศวะ
ซึ่งไอ้น้องสอบเสร็จตั้งแต่บ่ายแล้ว เลยกลับมานอนที่ห้องอย่าสบายใจ
ในขณะที่ไอ้น้องหมอยังคงคร่ำเคร่งกับการอ่านหนังสือสอบ
หลังจากที่พี่ยูมาหาแล้ว กำลังใจเพิ่มขึ้นเย้อออออออ
My heart's a stereo
It beats for you, so listen close
Hear my thoughts in every note
Make me your radio
Turn me up when you feel low
This melody was meant for you
Just sing along to my stereo
เสียงโทรศัพท์ของฟาสแผดเสียงขึ้น
เจ้าตัวที่นอนคว่ำอยู่ กวาดมือไปมาที่ข้างเตียง
พอคว้าได้ก็กดรับ
“โหลลล” เสียงยานมาก
(โหมึง สอบเสร็จก็นอนเลยรึไง)
“ใครเนี่ยยยย” สติยังไม่ครบ
(ไอ้ห่านี่ มึนจนจำกูไม่ได้เลยรึไง)
“ไม่บอกจะวางแล้วนะ” ก็ยังไม่ครบ คิดดูว่ามึนขนาดไหน ขนาดจำเสียงแฟนตัวเองไม่ได้
(ผัวมึงไง)
“.....” สมองกำลังประมวลผล “อ่าว พี่วิช”
(เออ)
“แต่พี่ไม่ใช่ผัวเค้าซะหน่อย”
(หึ) แทงใจไอ้วิชเลย
“แล้วพี่โทรมามีไรง้า” เริ่มงี่เง่า
(จะชวนไปแดกเหล้าที่ห้องไอ้เนศ)
“แล้วทำไมไม่บอกแต่แรก เรื่องสำคัญขนาดนี้” ตื่นเต็มตาเลย
(หืมมมม ไอ้เด็กขี้เมา)
“ผมกับพี่ก็พอกันแหละ” ลุกจากเตียงตัวเปล่าๆ ไม่ได้เปลือยหรอกแต่ใส่แค่บ๊อกเซอร์
เดินเกาหัวยุ่งๆ ไปเปิดตู้เสื้อผ้าดึงเสื้ออกจากไม้แขวนลวกๆ จนไม้มันหล่น
(รีบเลยนะมึง) ได้ยินเสียงโครมครามมาจากปลายสายก็เดาได้แล้ว
“พลาดได้ไง อดมาหลายวัน”
(เออ เจอกันที่ห้องไอ้เนศ)
พอวางสายจากพี่วิชไปฟาสใส่เสื้อแขนกุดตัวใหญ่ลายจุดสีชมพูฟ้าที่น้องสาวฝาแฝดเป็นคนซื้อให้
หยิบที่คาดผมคาดซะ แล้วเดินเข้าห้องน้ำไปล้างหน้า เดินออกมาก็เจอไอ้หมอก้มหน้าอยู่ที่เดิม
“กูไปกินเกล้าห้องพี่เนศนะ” พูดพลางใส่กางเกงขาสั้น
“อืม”
“ฝากอะไรถึงพี่ยูมั้ย?” หันมาถามก่อนจะออกจากห้อง
“กูหิว” เงยหน้ามองไอ้ฟาสยิ้มๆ
“ก็น่าจะหิวอยู่หรอกแม่ง” บ่นก่อนจะปิดประตูแล้วเดินออกไป ปลายทางคือสวรรค์ชั้นสี่ ห้อง419
....เหล้าจ๋ารอพี่ฟาสก่อนน้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
.
.
.
.
.
“เฮลโหลเหล้าจ๋า” ทันทีที่เปิดประตู ฟาสไม่ทักทายแฟน ไม่ทักทายพี่ๆ
พอสายตาเหลือบหันไปเห็นblackสองกลมตั้งเด่นอยู่กลางวง
ฟาสก็ถลาเข้าไปนั่นยิ้มแป้นแล้นอยู่ตรงกลางระหว่างพี่ยูกับพี่กาน
“เสร่อไปนั่งตรงนั้นทำไม มานั่งข้างกูนี่” ไอ้วิชตบที่ว่างข้างๆตัวเอง
“ไม่เอาหรอก เดี๋ยวโดนลวนลาม”
“กลางวงเพื่อนกูนี่ กูไม่ทำหรอกน่า”
“ไม่เห็นจะน่าเชื่อสักนิด พี่วิชหน้าด้านจะตาย”
....เชดดดดดดดดดด กูโดนด่าว่าหน้าด้าน
เพื่อนๆทุกคนต่างส่งเสียงหัวเราะเยาะไอ้เพื่อนวิชกันยกใหญ่
“เอ้ออออ พี่ยู” ฟาสนึกออก
“หืม” ขานรับในลำคอขณะกระดกเหล้า
“ไอ้คินมันฝากบอกว่ามันหิว”
“ฮิ้วววววววววววววว” ช่วยกันประสานเสียง
“หิวอะไรว่ะนั่น” เริ่มจากไอ้เนศเสริฟ
“สงสัยว่าจะหิว...” ไอ้ดิศเซท
“ตับ ตับๆๆๆ ตับ” ไอ้วิชตบ
“ไอ้คินน่ะมันหิวข้าว ส่วนพวกมึงเนี่ยสงสัยจะหิวตีนกูมากนะ”
....ขอกูกระทืบปากคนละทีสองทีดิ๊!!
“ไอ้คินวันนี้ทั้งวันมันยังไม่ได้กินอะไรเลยเนี่ยพี่”
“แล้วป่านนี้จะหาอะไรไปให้มันแดกทันว่ะ ทั้งห้องกูก็มีแต่เหล้าเนี่ย” ไอ้เนศชี้มั่วๆไป แม่งเริ่มเมา ไอ้คออ่อน
“ไม่เป็นไร ห้องกูมีขนมอยู่” พี่ยูเป็นพวกที่ต้องมีขนมปังหรือขนมต่างๆอยู่ในห้องเสมอ “เดี๋ยวกูเอาไปให้มันกินก่อน”
“ไม่ต้องรีบก็ได้นะคร้าบบบบ คืนนี้ไม่กลับกูก็ไม่ว่าอะไร”
“ส้นตีนแหนะ” พี่ยูด่าก่อนจะออกจากห้อง เดินถัดไปอีกสองห้องก็ถึงห้องตัวเอง
เดินเข้าไปหยิบขนมปังที่ซื้อติดห้องไว้แล้วก็ออกไป ลงไปชั้นสอง
.
.
.
พี่ยูเปิดประตูเข้าไปก็เจอกับไอ้หมอที่นั่งอ่านหนังสือบนโต๊ะที่เดิม กองตำราเล่มหนาๆสูงท่วมหัว
พอไอ้หมอได้ยินเสียงเปิดประตูก็รีบหันไปดู เห็นเป็นพี่ยูก็ยิ้มกว้างออกมา
“เห็นไอ้ฟาสบอกว่าวันนี้ไม่กินข้าวอีกแล้ว” เดินเข้าไปใกล้ ยกมือขึ้นเกลี่ยผมที่หน้าผากคิน
“ก็มันยังไม่หิวนี่” เงยหน้ามอง ได้กลิ่นเหล้าออกมาจากตัวพี่ยูด้วย
“แล้วฝากไอ้ฟาสไปบอกทำไมว่ามึงหิว” ขมวดคิ้ว
คินลุกขึ้นยืน ยกแขนกอดเอวพี่ยูไว้หลวมๆ จ้องหน้า
“ผมหิวนี่ต่างหาก” ก้มหน้าลงจูบที่ริมฝีปาก เริ่มที่แตะปากกันเบาๆก่อน
พอพี่ยูเริ่มเคลิ้มลิ้นร้อนก็เริ่มแทรกเข้าไปกวาดชิมความหวานผสมกลิ่นเหล้าแรง
แรกๆพี่ยูก็ตัวเกร็งเล็กๆ แต่พอจูบไปนานเข้าก็ผ่อนคลายลง
เดี๋ยวนี้พี่ยูจูบเก่งขึ้น จากที่ครั้งแรกๆจูบแล้วหายใจไม่ทัน
ตอนนี้หายใจตอนจูบเป็นแล้ว เลยจูบกันได้นานขึ้น
“อื้ออ พะ..พอ” พี่ยูเบี่ยงหน้าหลบ ก่อนที่อะไรมันจะเลยเถิดไปมากกว่านี้ “กูเอาขนมปังมาให้ กินซะหน่อยนะ”
ไอ้คินอมยิ้ม “แหม ทำแถเปลี่ยนเรื่องนะ”
“เอาไว้หลังสอบละกัน” พูดเสียงเบา ก้มหน้าอาย
แต่ไอ้หมอก็ได้ยินอยู่ดี ....พี่จะน่ารักไปแล้ววววววววววววว
“ไหนๆ มีอะไรให้ผมกินมั่ง หิวจะแย่แล้วเนี่ย” คินจูงมือพี่ยูให้เดินตามไปที่โต๊ะ
ยูมองแผ่นหลังคิน กระดูกที่ไหล่นูนขึ้นอย่างชัด มันผอมลงอีกแล้ว
คินเป็นคนที่สูงมาก กินเก่งแต่ก็ไม่ได้อ้วน ยิ่งเวลาสอบ
ฟาสบอกว่ามันจะเป็นแบบนี้ประจำ คือไม่กินไม่นอน พอสอบเสร็จก็ป่วย
“นี่..ถ้าจะเป็นหมอน่ะ อย่างแรกคือมึงต้องรักตัวมึงเองก่อน ก็เข้าใจนะว่าเป็นหมอมันต้องเรียนหนัก ถ้ามึงยังทำแบบนี้ กูกลัวมึงตายก่อนว่ะ”
คินอึ้งที่พี่ยูพูดยาวซะขนาด ก่อนจะอมยิ้ม “กลัวผมตายก่อนอะดิ๊”
พี่ยูเบื่อนหน้าหนีก่อนจะตอบสั้นๆว่า “เออ”
.
.
.
“ขอคิสเป็นกำลังใจหน่อยสิ” ก่อนพี่ยูจะออกจากห้องไอ้หมอก็เรียกร้อง
พี่ยูหันกลับมาเผชิญหน้ากับไอ้หมาหน้าเป็น(ไม่ได้พิมพ์ผิดนะ)
คิดในใจว่าจะเอาไงดี ไม่เคยเป็นคนเริ่มก่อนเท่าไหรด้วย
เขินจะตายห่า แต่ไอ้หมอนี่ก็จะตายห่าแล้วเหมือนกัน...
พี่ยูเขย่งปลายเท้าให้ส้นเท้าลอยจากพื้นเล็กน้อย เงยหน้าขึ้นไปจุ๊บปากไอ้หมอ หน้างี้แดงไปหมด
“อย่าตายก่อนละมึง” พูดจบก็รีบปิดประตูหนีหน้าไอ้หมอ เขินนี่หว่า
ส่วนไอ้หมอก็ยืนยิ้มน้อยยิ้มใหญ่จับปากตัวเองที่โดนพี่ยูจูบไปเมื่อกี้
ถึงมันจะเป็นจูบแบบเด็กๆ แค่จุ๊บๆก็ตาม แต่ก็มีแรงสู้ขึ้นอีกเย้อออออ
อนาคตจะเป็นยังไงต่อไปไม่มีอะไรแน่นอน
แต่ที่จะไม่มีวันเปลี่ยนไปก็คือ ชั่วชีวิตของคินคงจะรักใครไม่ได้อีกแล้วนอกจากพี่ยู
อาจจะดูเว่อร์ อาจจะดูไม่น่าเชื่อ คงมีแค่เพียงการกระทำและเวลาเป็นสิ่งยืนยัน
ไม่ว่าความรักของเราจะมีอุปสรรคขวากหนามแค่ไหน
มันจะต้องผ่านไปได้ ถึงจะไม่ราบรื่น แต่จุดสุดท้ายแล้ว
เราสองคนจะต้องมีความสุข
TBC,,,
มาช้าอีกแล้วเนอะตะเองงงงงงงงงงงงงงงงงงง
เค้าขอโต๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ข้อแก้ตัวเยอะแยะมากมาย อยากฟังแบบไหนดีคะคุณ :laugh:
ยังคงเป็นนิยายสนุกสนาน(เหรอ??) และไร้สาระเหมือนเดิม
มีอะไรอยากจะถามเรามั้ยคะ?? คันไม้คันมืออยากตอบเม้น กรั่กๆๆๆๆ
ปล. ไจฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ์ :กอด1: อ่านแล้วอย่าผิดหวังนะ
เพราะมันคงเป็นนิยายที่ไร้สาระที่สุดเท่าที่ไจฟ์เคยอ่านเลยละ
และอุดมไปด้วยคำหยาบทั้งหลาย เอิ๊กกกก ก ก ก
-
ฟาสน่ารัก จบแบบแฮปปี้ ช่ายป่ะ คนเขียน
ขอถามไว้ก่อน 555555
-
:กอด1:น่ารัก
-
พี่ยูน้องหมอน่ารัก :o8:
-
น่ารัก น่ะนะ :)
-
อ๊ายยยยยยยย เขินนนนเเทนพี่ยู ><~
-
พี่ยูน่ารักเกิ๊นไปแล้ววววววว :-[
-
จำคำนี้เอาไว้น่ะหมอ
จำคำที่แกพูดเอาไว้ :กอด1:
-
อ๊าย น่ารัก :-[
-
พี่ยูน่ารักอ่ะ
หมอคินรีบสอบให้เส็ดเร็วๆนะ จะได้ไปเที่ยวทะเลกับพี่ยูซักที :-[ :-[ :-[
-
รอหลังสอบเสด :haun4:
-
อ่านแล้วมีความสุขดี
-
:-[
-
พี่ยูน่ารักที่สุด >///<
-
ทำตัวน่ารักแบบนี้ ถ้าน้องหมอคินไม่สอบ พี่ยูเสร็จไปแล้ววววว อิอิ
-
พิ่ยูเขินน่ารักมาก น้องฟาสแม่งเกรียน!!
-
คินได้กำลังใจอย่างนี้ คะแนนคงได้A++++
-
สอบเสร็จเร็วๆสิ
:L2: :L2:
-
:o8: เขินๆๆๆ พี่ยูน่ารักสุดยอดเลย o13
น้องหมอสู้ๆๆ :3123:
-
พี่ยูน่ารักอ่ะ
-
พี่ยูจุ๊บก่อนด้วย~
น่ารักอ่ะ >///<
-
ค่อยๆรักกันเบาๆ :))
น่ารักอ่ะ
-
คินได้กะลังจัยดีจากพี่ยู......
:o8:
-
พี่ยู น่ารักทรมานจิตใจไปแล้ววววววววววววววววววว
โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ละลาย
จะไม่ได้อ่านเรื่องนี้อีก1เดือน จิต้องเก็บเป๋าไปค่าย
คงคิดถึงพี่ยูกับน้องหมอมากTT
-
:z13: :z13: :z13: :z13:
กำลังใจเต็มเปี่ยมมมมมม :impress2:
รอน้องคินสอบเสร็จ กร๊ากกกก
ป่าวหื่นน๊าาา แค่รอติดตามตอนต่อไป ฮาาาาาาาาา
-
หว๊านนน หวานน ชอบ ชอบ :o8:
พี่ยู น่าร๊ากกก มากไปอีกแล้วนะ :กอด1:
-
โอ้ยน่ารักมากกกกกกกกกกกกกก
ยูก่าคินนนน
แต่อยากได้แบบยาวๆ อ่า อิอิ
-
เขินอ่ะ
น่ารักที่สุด!!! >////<
-
จะรอสอบเสร็จนะ น้องหมอ :haun4:
-
so cute
-
น้องหมอๆๆๆ
-
เอาอีก ๆ เอาอีก ๆ :z3:
-
:impress2: พี่ยูน่ารักอีกแล้ววว :o8:
-
ชอบครับ ติดตามกันต่อไป
-
น่ารักเหมือนเดิม
คินสู้ ๆ นะ กำลังสอบเหมือนเจ้เลย
-
พี่ยูน่ารักเกินไปแล้ว :z2:
บวกเป็ด
-
ชอบน้องฟาสจริง ทำเอาพี่วิชไปไม่ถูกทางเลย
-
สู้ครับน้องหมอ อย่าตายก่อนละ
-
น่ารักทุกคู่เลยอ่ะ...แอร๊ยยยย :-[
-
พี่ยูชักน่ารักขึ้นไปทุกวันแต่จะดีกว่านี้
ถ้าดูแลน้องคินให้ดีกว่านี้ หาข้าวหาน้ำให้กินหน่อยสิ ขนมปังไม่อิ่มหรอก
-
หลงรักน้องหมอกับพี่วิศวะเข้าแล้ว :impress2:
-
น้องหมอพี่ยูจะน่ารักไปไหน :m23: :m23: :m23:
-
พี่ยูน่ารักอ่ะ โอ๊ย หวานๆ :o8:
-
:-[ :-[
พี่ยูน่ารักกกกกกก
แบบนี้คินไม่ยอมตายหรอก เอิ้กๆ
-
หวานแบบนี้ คนอ่านตายเลย 555 อิจฉาน้องคินพี่ยู
-
ขอบคุณน๊า :pig4: :pig4:
-
เพิ่งตามมาเเละอ่านจนจบ
พี่ยู น่ารักมากกกก
รอตอนต่อไปค่ะ :กอด1:
-
น่ารักขึ้นทุกวัน :impress2:
:call:
-
มาต่อเร็วๆนะ อยากอ่านแล้ว สนุกอ่ะชอบมาก o13
ปล.ขอเอ็นซียูคินเยอะๆ 55555555555555555555555555 :o8: :o8:
-
น้องหมอ กะ พี่วิศวะ [25]
สอบวันสุดท้าย คินกับวาดเดินออกมาจาห้องสอบพร้อมกัน
พอเจอหน้ากันเท่านั้น ต่างโผเข้าหากันอย่างมิได้นัดหมาย
“เชี่ย กูนึกว่าจะตายซะแล้ว” วาดโอดครวญ
“กูชิวว่ะ” ไอ้คินทำน้ำเสียงเย้ยหยันเพื่อน
“แหมไอ้ส้นตีน กำลังใจดีเหลือเกินนี่ มีแฟนที่น่ารักมาหา ส่งกำลังใจให้ ฮึ้ย”
อาจจะลืมกันไปแล้วว่าแม่สาวแสนสวยแต่เถื่อนคนนี้เป็นใคร
ก็ไม่ใช่คนแปลกหน้าที่ไหน น้องสาวฝาแฝดของฟาสนั่นเอง
หน้าเหมือนกันมาก แต่นิสัยค่อนข้างต่างกันมาก
วาดจะนิสัยห้าวๆออกไปทางหยาบคายซะมากกว่า
ส่วนฟาสขานั้นมึนอย่างเดียว ไม่งั้นจะโดนไอ้พี่วิชล่อลวงเรอะ
แต่ฟาสมันก็ฉลาดพอที่จะตามเกมส์ไอ้พี่วิชทันอยู่
เพียงแต่ติดที่เป็นคนใจอ่อนต่างจากน้องสาว เลยมักจะเออ ออตามไปทุกครั้ง
และที่ยอมอะไรต่อมิอะไรข้อสำคัญที่สุดก็คงจะเป็นเพราะ”รัก”คำเดียวน่ะแหละนะ
“แน่นอน ถ้ามึงอิจฉามากนัก ก็รีบหาแฟนซิวะ” คินกอดไหล่วาดเดินมาตามทาง
“หนุ่มวิศวะหล่อๆที่ไม่เป็นเกย์น่ะมีมั้ยยะ? พี่ชายกูก็โดนผู้ชายด้วยกันสอยไปจนได้ เหอะ!” วาดฮึดฮัด
“พี่เขยมึงไม่หล่อรึไง?”
“ก็หล่อไงกูถึงเจ็บใจ”
“ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”
“หัวเราะหาพ่อง”
คินนึกในใจ จะแนะนำไอ้วาดให้พี่เนศดีมั้ยวะ? เห็นแกว่างๆ
แต่แกก็ไม่เคยบ่นเรื่องไม่มีแฟนนี่หว่า?? เอาไงดี
หน้าตาก็ไม่ขี้เหร่ แต่ทำไมไม่มีแฟนว่ะ ????
/
“ว่า??”
(พี่ยู~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~)
ทันทีที่พี่ยูกดรับ อีน้องหมอก็โหยหวนใส่โทรศัพท์ทันที
จนพี่แกต้องดึงโทรศัพท์ออกห่างจากหู ไม่งั้นอาจมีหูระเบิดได้
“จะตะโกนหาพ่องมึงเรอะ!” พี่ยูตะโกนใส่โทรศัพท์มั่ง
(โอ๊ยพี่ แสบแก้วหู) เสียงอู้อี้ดังมาตามสาย
“เมื่อกี้กูก็หูจะแตกเหมือนมึงนี่แหละ”
(แฮะๆๆ)
“แล้วไง สอบเสร็จแล้ว??”
(คร้าบผมม ไปเที่ยวกันนนน)
....ได้ข่าวว่ามึงเพิ่งสอบเสร็จยังไม่ถึงห้าชั่วโมงเลยนะ
“คิดแล้วรึไง”
(ยัง)
“จะบ้ารึไง ไม่ได้คิด”
(ไม่ต้องคิดแล้ว ที่ไหนผมก็ไปทั้งนั้น รีบไปก่อนที่ไอ้พวกขี้อิจฉาจะรู้ตัว)
“ไม่ดีมั้ง” ....ถ้าทำแบบนั้น มึงอาจตายได้ ไอ้พวกนี้มันแรงงงง
(โหยยยยยยยย) เริ่มงอแงล่ะ สงสัยเพราะอดนอนมานาน
“เอางี้นะ มึงไปนอนให้เต็มที่ก่อน เพิ่งจะสอบเสร็จ และก็คิดมาได้เลยว่าจะไปไหน กูไปทั้งนั้นล่ะ”
(อื้ม)
“ตอบให้มันเต็มๆเสียงหน่อย” เอาจริง
(ครับ งั้นผมไปนอนแล้วนะ)
“เออ”
(เนี่ยคินเชื่อฟังพี่ยูขนาดนี้เลยน้า รางวัลที่สัญญาไว้อย่าลืมละ)
“อะ..ไอ้เหี้ย!!” อายมาก แม่งกล้าทวงรางวัลได้ตรงโคตรๆ
(อ๊ะ อ๊ะ อย่าทำเป็นลืม)
“ก็ไม่ได้ลืมซะหน่อย”
(ผมมีเรื่องอยากจะทำกับพี่เย้ออออแยะเลย ฮิๆๆ) ช่างเป็นการหัวเราะที่กวนเส้นประสาทที่ส้นตีนได้ดีที่สุด แถมน้ำเสียงมันก็ลามกได้โล่
“ไสหัวไปนอนเลยมึง!!” ด่าก่อนจะกดวางสาย หน้านี่ไม่รู้แดงเพราะอายหรือโกรธกันแน่ แต่คาดว่าจะเป็นอย่างแรก
คืนนั้นหลังจากที่ไอ้วางสายจากพี่ยูแล้ว มันก็ล้มตัวลงนอนหลับยาว แล้วมาตื่นเอาอีกทีตอนเย็นของอีกวันเลยทีเดียว สิริรวมแล้วใช้เวลาการนอนไปทั้งหมด 24 ชั่วโมง วันนึงเต็มๆ
ตื่นมาแล้วก็ต้องอมยิ้มแก้มแทบปริ เพราะมีคนนอนขดอยู่ในอ้อมกอด ไม่ใช่ใครที่ไหน รุ่นพี่ตัวเล็กผมบ๊อบหัวส้มของไอ้หมอนี่เอง ไม่รู้เหมือนกันว่ามาตั้งแต่ตอนไหน แต่ก็คงจะนานเหมือนพอดู เพราะพี่ยูนอนหลับสนิทเลยทีเดียว
ก็ว่าอยู่ว่าทำไมนอนแล้วมีความสุขแบบนี้ เพราะมีคนที่รักอยู่ในอ้อมกอดนี่เอง อ๊ากกกกกกกกกกกกก
TBC,,,
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
เอาไปแค่นี้ก่อนนะคุณๆข~~~~~า
เค้ารู้ว่ามันสั๊นนนนนนนนนสั้น แบบ..สั้นโคตร
แต่เพราะว่าพรุ่งนี้เราต้องไปขึ้นเขียงอีกแล้ว :sad4:
อาจจะไม่ได้พิมพ์ต่ออีกหลายวันหน่อยนะคะ นะคะ
มาน้อยก็ยังดีกว่าไม่มา แล้วเราจะเอาจุดสองมาถวายให้อย่างเยอะ
สัญญาด้วยเกียรติของเนตนารี(ซึ่งมันเลยมานานมากแล้ว) อิอิ
ขอบคุณที่อ่านและเม้นนิยายของเรานะคะ :กอด1:
-
:z13: ><"
พียูเนี่ย แอบย่องมาหาน้องคิน หรอ :laugh: :laugh:
P.S. ว่าแต่ว่า มันสั้นจริง จริงนะ :z2:
-
:z13:
-
มาสั้น ยังดีกว่าไม่มานะครับ o13
-
พี่ยูยังน่ารักเหมือนเดิม
-
เย้ ๆ สอบเสร็จกันแล้วต่อไป น้อวคินจัดเต็มใส่พียูไปเลยนะ :z2: :really2:
คนเขียนหายไวๆนะค้าาา สู้ๆ :z13:
-
นอนแบบนี้นึกว่านอนตายซะแล้ว
หลังจากนี้ทั้งสองคนจะไปฉลองสอบเสร็จกันแบบไหนน๊า
-
รอจุดสอง อยากรู้ว่าน้องหมอกับพี่วิศวะกะลังจะไปเที่ยวไหนกัน??
-
พี่ยูน่ารักอ่ะ
-
อ่านแล้วแบบ......อยากมีคนในอ้อมกอดมั้งจัง
ว่าแต่ พี่ยูตื่นมาน้องคินคงไม่วายทวงสัญญา :o8:
-
:o8:
แอร๊ยยยยยยย ลูกสาว(?)ย่องเข้าห้องผู้ชายได้ไงลูก
แต่อิหมอแมร่งเพ้อหว่ะกร๊ากกกกกกกกกกกกกก
-
รอ25.2ค่าาา :mc4:
-
:กอด1:
-
มาสั้นแต่น่ารัก
ให้อภัย :z2:
บวกเป็ด
-
รอตอนหน้า จะดูว่าพี่ยูจะให้รางวัลอะไรน้องหมอ :impress2:
-
>///////////////////////<
พี่ยูน่ารัก
-
มาสั้นๆ แต่ทำให้อมยิ้มได้ :impress2:
-
หวานจังตอนนี้พี่ยูน้องคิน ><,,
อ่านแล้วเขิลเวอร์ ๆ อะ พี่ยูน่าร๊ากกกกก
อ่านแล้วนึกถึงโรลลี่ ฮาาา มีใครรู้จักบ้างหว่า ? อิอิ
+1 ให้ความน่ารักจ้าาาา
:o8:
-
แหม่ๆๆๆ ไล่น้องหมอไปนอน แล้วตามมานอนกับน้องเนียนๆ เลยนะยู อิอิ
-
ตอนหน้าจัดหนัก หุ หุ
-
มาตอนไหนน่ะพี่ยู ทำเนียนนะเรา o18
-
อาร๊ายยยยยคู่นี้น่ารักได้อีกอ่ะ :oo1:
-
อิ้ววว อิ้วววววว มานอนซุกอกน้องคินถึงที่เลยหรอพี่ยู~
-
:impress2:
-
โอ๊ยยยย อร๊าาาาย เขินจัง :-[ :o8:
-
จัดมาแบบเบาๆ ให้อุ่นใจว่าไม่ได้หายไปไหน
ยังไงไปขึ้นเขียง ก้สู้ๆนะ กลับมาไวๆ
มีคนรอพี่ยูก่าน้องหมออยู่
-
ปากก็ด่าเค้าไปงั้นแหละ ห่วงเค้านะนั่น :o8:
พอเค้าหลับก็แอบดอดมานอนกับเค้าซะงั้น
คนอะไร้~น่ารักได้ตลอดเวลา :-[
ตอนหน้าไปเที่ยวแล้วใช่ป่าว :z2:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:
-
อั๊ยย๊ะ! พี่ยูมีการย่องเบาเข้าห้องน้องหมอ ฮ่าๆๆๆ :o8:
-
น้องหมอสอบเสร็จแล้ว
จะได้ไปเที่ยวแล้ว
มาต่อไวๆนะคะ
ป.ล. แอบขอพี่วิชกับน้องฟาสแบบเยอะๆได้ไหมอ่า คิดถึงคู่นี้มากๆ :o8:
-
พี่ยูน่ารักอ่ะ
อยากมีคนในอ้อมกอดบ้าง
><
-
ไรเนี่ย
โดนล่อลวงมาอ่าน
กรี๊ดดดดดดด
-
สั้นแต่น่ารัก ยอมๆๆ
-
แหม หมอคิน ฟินตั้งแต่ลืมตาเลยนะ อิจฉา!!!!!!!!!!!!! :o8: :o8: :o8: :o8:
-
o13 o13 o13 แล้วเราจะรอน้า :L1: :L1: :L1: :L2: :L2: :L2:
-
พี่ยู~~~~~~ มาหาน้องคินด้วย แอร๊ยยยยย :-[ :-[
-
คินสอบเสร็จแล้วววววววววว หึหึหึหึหึ =..=
-
น้องคินจัดหนักเลยนะครับ
พี่ยูน่ารักอ่ะ
รอตอนหน้านะครับ
-
ถึงจะสั้นไปหน่อย
เเต่ก็ยังคงความหวานเหมือนเดิม o13
รอตอนต่อไปนะคะ :กอด1:
-
นอนยาวเลยน้าน้องหมอคินพี่ยูแอบมานอนกอดน้องหมอคินถึงที่เลยน้าฮ่าๆ
-
มีความจังนะหมอ ชิชะๆ ฮ่าๆๆ
ต่อจากคู่หมอแล้วขอคู่น้องฟาสด้วยได้ป่าวคะคนเขียน ฮ่าๆๆ
แอบคิดถึงคู่นั้นเค้าๆเบา ฮิย่ะฮ่าๆๆๆ
-
:man1: น่ารักมากกกกกกกกกกกกกกก
พี่ยูกะน้องฟาส
-
ตามทันจนได้ :o8:
ชอบวิชกับฟาส น่ารักมากกก เป็นกำลังใจให้มา :L2:
มาต่อด้วยน้าาา :call: :call: :call:
-
มาแล้ว
เย้ๆๆ
ฮ่าๆ
พี่ยูน่าฮักกกก
-
สั้นจังอ่ะ พี่ยูน่ารักอ่ะ แอบมามารอคิน อิอิ หรือว่ารอไม่ไหว
-
รออ่านตอนต่อไปว่าน้องคินจะทวงรางวัลอะไรจากพี่ยู
-
:-[ :-[ :-[
-
แหมๆพี่ยูมาให้น้องคินกอดถึงที่เลย^^
:กอด1:
-
มารอน้องหมอทวงสัญญา :haun4:
-
น้องหมอ กะ พี่วิศวะ [25]
“ไอ้ยู มึงจะนั่งเป็นกขค.ในห้องกูอีกนานมั้ยฮะ??”
วิชถามยูที่กำลังนอนกลิ้งอ่านการ์ตูนอยู่บนเตียง
ไม่ใช่อะไร...คือตอนนี้น้องฟาสอยู่ด้วยไง ก็อยากจะทำเรื่องอาซาเดเฮกับน้องบ้างไรบ้าง
คือไอ้ห่านี่หื่นตลอด แล้วดันมีบุคคลที่สามนอนขวางลำอยู่ในห้อง
พี่ยูเงยหน้าขึ้นจากบลีชเล่มที่ 30 ซึ่งอ่านซ้ำมาแล้วเป็นรอบที่ร้อย
มองหน้าไอ้วิชที่กำลังส่งสายตากดดันมา
ร่างเล็กลุกขึ้นจากที่นอน เดินไปทางเตียงไอ้วิชเงียบๆ
“ฟาส เอากุญแจห้องเอ็งมาให้พี่” ฟาสก็ให้ไปแบบมึนๆ
ไอ้เด็กนี่ก็ไม่ได้ระวังตัวเองเล้ยยยยย ไอ้วิชนี่คงกระหายเต็มที่
ถึงขั้นออกปากไล่กูเลย สาดดดดดดดดดดด
หลังจากที่ยูกิออกไปจากห้อง ไอ้พี่วิชไม่ลืมที่จะเดินไปล็อกห้อง เหอะๆๆ ทางโล่ง โปร่งสบาย
พอหันหลังกลับมาก็เจอกับแฟนเด็กของตัวเองนอนคว่ำฟังไอพอทอยู่บนเตียง จะหลับมิหลับแหล่
วิชเดินเข้าไปนั่งลงบนเตียง ยกมือขึ้นลูบผมเส้นตรงที่ยาวเลยบ่ามาแล้วของฟาส
ไอ้เด็กที่นอนเคลิ้มอยู่แล้ว พอโดนลูบผมตอนนี้ก็ยิ่งเคลิ้มเข้าไปใหญ่ เหมือนแมวที่โดนลูบหัวนั่นแหละ
“ง่วงแล้วรึไง”
“อื้ม” ตอบเสียงแผ่วเบา
“อย่าเพิ่งนอนสิ”
“ทำไมอ่ะ หื่นขึ้นอีกแล้วรึไง”
วิชยกยิ้มที่มุมปาก “เออ”
น้องฟาสเหนื่อยใจ นี่กะว่าจะเอาให้ได้เลยใช่มั้ยเนี่ย แหมะ..แต่ก็ทนได้นานเหมือนกันนี่หว่า
ตอนนี้ก็ผ่านไปหลายเดือนแล้วที่ไอ้พี่วิชมันได้แต่แทะๆเล็มๆ ไม่ได้จัดหนักเหมือนตอนควงสาว
แล้วนี่ก็ไม่ได้...ตั้งแต่ก่อนสอบละ สองอาทิตย์แล้วนี่ ความอดทนยอดเยี่ยม
“พรุ่งนี้ไม่ได้เหรอ เค้าง่วงแล้วอ่า” อ้อนไว้ก่อน
ไอ้พี่วิชไม่ตอบแต่ก้มลงจูบเบาๆที่เส้นผมหอมของฟาส หอมที่แก้มนิ่มได้กลิ่นแป้งเด็กด้วย
เพราะฟาสเป็นคนที่ไม่ใส่น้ำหอม เลยมีแต่กลิ่นแป้งเด็กที่ติดตัว
ต่อด้วยหัวไหล่โล่ง น้องมันใส่เสื้อแขนกุดเพราะอากาศร้อน โดยไม่รู้ตัวเลยว่า มีไอ้ตัวหื่นอยู่ตรงนี้
มือก็ไม่ได้อยู่เฉย จับไปที่เอวของฟาส เป็นเชิงว่าให้พลิกตัวนอนหงาย
ฟาสก็ดื้อไม่ยอมนอนกอดหมอนคว่ำหน้าลงไป “ไม่ๆๆ”
“เล่นแบบนี้ใช่มั้ย? ด้ายยย” วิชจั๊กจี๋ที่เอวบางๆของฟาส
“เดี๋ยว.. ฮ่าๆๆๆๆๆ พะ..พอ อ๊ากก ฮ่าๆๆๆๆ” ร่างบางดิ้นไปมาเฮดโฟนกระจาย
“ยอมมั้ยๆ”
“ยะ ยอมแล้ว ยอมๆๆ”
วิชหยุดมือ “ก็เท่านี้”
ฟาสนอนหอบอยู่บนเตียง หายใจแรง “ไอ้โรคจิต”
“เพิ่งรู้รึไง” ยิ้มโรคจิตให้เข้ากับคำด่าก่อนจะก้มลงไปหมายจะจูบปากแดงๆนั่น
“ขอหายใจก่อน” ฟาสเอามือปิดปากพี่วิชเอาไว้แน่น
ภายใต้ฝ่ามือนั่นวิชยิ้ม ก่อนที่จะเลียฝ่ามือขาวของน้องรหัส
“เฮ้ย! พี่” ฟาสชักมือกลับ
ปล่อยโอกาสให้ไอ้พี่วิชก้มลงจูบที่ซอกคอ ก่อนจะลงมาที่กระดูกไหปลาร้า
ฟาสเอามือดันไหล่ไอ้พี่หื่นให้เลิกไซร้ซะที
“พอก่อนไอ้พี่วิช เดี๋ยวเค้าขึ้นนะเว้ย” หมายถึงอารมณ์น่ะ อย่าได้คิดไปเป็นอย่างอื่นน้า~~
“เดี๋ยวกูทำให้เอามั้ย?” ไม่ถามเปล่า แม่งเอามือไปคลึงน้องหนูด้วย อ๊ากกกกกกกกกกกกก!!
“ไม่เอา!”
“ปกติมึงทำให้กู คราวนี้กูจะตอบแทนน้ำใจมึงบ้างไง” คราวหลังจะได้ยอมง่ายๆหน่อย
“มะ ไม่เอาเว้ย”
“ทำไม” มือก็ยังคลึงอยู่ รู้สึกผ่านกางเกงผ้าเนื้อหนาว่ามันเริ่มสู้มือแล้วด้วย
“มะ มะ มันแปลกๆอ่ะ” ปกติเคยแต่ทำเองนี่หว่า
“เอาน่าลองดู ประสบการณ์ใหม่”
“ถึงผมไม่ยอมพี่ก็จะทำให้ได้อยู่แล้วนี่”
ไอ้พี่วิชยิ้มก่อนจะปลดตะขอกางเกง “ยกก้นหน่อย” ดึงกางเกงตัวนอกออกไปพร้อมกับบ๊อกเซอร์ตัวบาง
รุ่นพี่แยกขาเรียวยาวของฟาสออกจากกัน ก่อนเจ้าตัวจะแทรงเข้าไปตรงกลางระหว่างขา
ที่ฟาสพยายามจะหุบเข้าหากัน แต่อีพี่นี่ก็พยายามดันให้มันห่างออกจากกัน จนน้องมันสู้ไม่ไหว ก็ปล่อยเลยตามเลย
ฟาสยกมือขึ้นปิดหน้าด้วยความอาย ตั้งแต่เกิดมาจากท้องพ่อท้องแม่ไม่เคยผ่านมือใครมาก่อนนอกจากมือตัวเอง
ตอนนี้ไม่อยากจะรับรู้อะไรทั้งสิ้น อยากจะให้เป็นแค่การที่นอนอยู่แล้วโดนอีพี่วิชลักหลับ
ตอนนี้อายยิ่งกว่าทำให้อีพี่วิชอีก อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!
วิชเริ่มจากการใช้มือก่อน คงไม่ต้องพูดว่าทำอะไรนะ ขยับขึ้นลงอย่างมีชั้นเชิง
ทำเอาฟาสที่หน่อมแน้มเรื่องพวกนี้อารมณ์กระจายมาก
ร่างที่ใหญ่กว่าเอื้อมมือไปดึงแขนของฟาสลง เผยให้เห็นใบหน้าขาวใสที่แดงระเรื่อ
“อายรึไง?” ยิ้มขำ
“เออดิวะ” ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้
“ของมึงออกจะน่ารัก หึหึ”
“อะ อะ ไอ้บ้าเอ๊ยยย!”
“พูดไม่เพราะแบบนี้ต้องจัดการขั้นสูงนะครับ”
วิชยิ้มเจ้าเล่ห์ แล้วก้มหน้าลงต่ำ จูบที่ต้นขาด้านในก่อนเป็นอันดับแรง
ตอนนี้ฟาสรู้แล้วว่าจะโดนทำอะไร ยิ่งอายเข้าไปใหญ่
ไอ้พี่วิชแลจะติดใจขาขาวเนียนเป็นพิเศษนะ ทั้งจูบและดูดจนมันเป็นรอยแดงไปหมดละ
“อย่านะพี่วิช แค่นี้พอนะ”
“หึหึ” ไม่ตอบแถมหัวเราะแบบจิตๆ ก่อนจะใช้ปาก............... โฮกกกกกกกกก ไม่อยากจะเซดดดดดด
ฟาสเกร็งตัวไปกับสัมผัสที่พี่วิชมอบให้ เป็นสิ่งที่เพิ่งจะเคยได้ลิ้มลอง
มันค่อนข้างน่าอาย เมื่อเป็นฝ่ายถูกทำบ้าง
“อ่ะ..อา...” ฟาสรู้สึกเสียวมาก คือไม่รู้ว่าไอ้พี่วิชมันเก่ง หรือว่ากูอ่อนหัด โดนกระตุ้นนิดหน่อยก็ดูเหมือนจะไปแล้ว
“พี่ ช้าๆหน่อยดิ๊”
“ไมวะ?”
“ผมเสียว จะไปแล้วว”
....ไอ้เด็กบ้า มึงจะน่ารักไปไหน ห่าเอ๊ยยยยยยยย!!
ไอ้พี่วิชไม่ได้ทำช้าลงแต่อย่างใด กลับยิ่งเร็วขึ้นและลีลาโคตร ในที่สุดไอ้น้องฟาสก็ไปจนได้
วิชกลืนลงคอไป “ห่า แล้วบอกของกูขม ของมึงหวานตายห่าล่ะ”
“แล้วทำไงถึงจะหวานล่ะ?”
“กูไปหามา เห็นว่าพวกผลไม้ แล้วก็ห้ามแดกเหล้า”
“ไม่เอาอ่ะ” ชีวิตนี้ขาดเหล้าไม่ได้จริงๆนะ
“งั้นกูทำเอง มึงต้องลองเว้ย”
“....ไอ้หื่น ไอ้ลามก ไอ้...” ยังไม่ทันทีน้องจะด่าจบ ไอ้พี่วิชก็จู่โจมปิดปากทันที
“แหวะ...” รับรู้ถึงรสชาติของตัวเองทันที
“แหวะทำเหี้ยอะไร? ของมึงนะนั่น”
“ยี้~~” ขนลุก
“มาทำให้กูมั่ง” ไอ้พี่วิชจับมือของน้องไปที่เป้าตัวเอง ซึ่งตอนนี้มันพร้อมรบแล้ว
....แม่งงงงงงงงง ไอ้พี่หื่นนนนนนนนนนนนนนนนนน
/
พี่ยูไขประตูเข้าไปในห้อง ก็สัมผัสได้ถึงอากาศหนาวเย็นข้างใน
แม่งเปิดแอร์กี่องศาว่ะ เดินไปเปิดโคมไฟที่หัวนอนของไอ้หมอ แล้วหย่อนก้นนั่งไปที่เตียง
ไอ้หมอที่อดนอนมานานหลายวันเพราะเตรียมสอบ ตอนนี้หลับเป็นตาย
....คิดถึงจัง
ยูเกลี่ยผมที่ปิดใบหน้าออก ลูบแก้มที่มีไรหนวดขึ้นสากมือ
หันไปปิดโคมไฟ แล้วล้มตัวลงนอนหันหน้าเข้าหาไอ้คิน
ยกมือขึ้นโอบรอบเอวไอ้หมอ สูดกลิ่นกาย
เหมือนไอ้หมอจะรู้สึกได้ เลยยกแขนขึ้นมากอดพี่ยูไว้แน่น
พี่ยูอมยิ้มอย่างมีความสุข ไม่นานนักก็หลับไปในอ้อมแขนของคิน
TBC,,,
เห็นมีคนบ่นถึง อีพี่วิชกับน้องฟาส เลยเอามาถวายค่า~~~~ ลัดคิวให้เลยนะเนี่ย อิอิ
ที่บอกไว้ในเพจว่าจะจัดให้นิดนึง เนี่ยแหละนิดนึงของเค้า ก๊ากกกกกก
ชอบกันมั้ยเอ่ยยยย?? ส่วนของขวัญสอบเสร็จของคู่ขวัญใจมหาชนอย่าพี่ยูกับน้องหมอ
ก็.....................รอไปก่อนเน้อ คริ คริ
ขอบคุณทุกคนที่อ่านแล้วชอบนิยายของเรานะคะ ถึงแม้ว่ามันจะเป็นนิยายที่ไม่มีสาระเลยก็ตามที
เรารักทุกโคนนนนนนนนนนนนนน(ทำเสียงแบบพี่เบิร์ด) :กอด1:
ตอบคำถามหน่อยน้า
คุณ gupalz จบไม่เศร้าแน่นอนค่า แต่ระหว่างตอนไม่แน่เน้อ คริ คริ
คุณ littlepink ไปถามน้องโรลเลยว่า เราเรียกน้องว่ายังไง เหอๆๆ น้องรู้จักนิยายเรื่องนี้อยู่แล้วง่ะ กร๊ากกกก
-
^
^
^
^
จะน่ารักไปไหน นิยายเรื่องนี้ :z2: :z2:
-
กรี๊ดดดดดดด วิชหื่นนนนน
-
เย้ๆ
ฮ่าๆ หื่นมากกกกก
-
พี่วิช หื่นตลอด :oo1:
-
วิชจะหื่นไปไหน
-
รอๆๆๆๆๆ ชอบน้องหมอกะพี่ยู น่ารักเกินไปแล้ว :o8: :-[ :impress2: :o8: :-[ :impress2: :o8: :-[ :impress2: o18
-
คู่วิช-ฟาส สงสัยใกล้ความจริงแล้ว
วิชคงตั้งหน้าตั้งตารอน่าดู
-
พี่วิชหื่นอ่าาาาาาาาาาาาา สงสารน้องฟาสสสสสส
-
กรี๊ดดดด ขอบคุณมากค่ะที่จัดให้ น่ารักที่สู้ดดด ชื่นใจๆ ฮ่าๆๆ รอคู่หลักแล้วค่ะที่นี้ หุหุ
-
พี่วิช ตล๊อดอ่ะ
ไม่ปล่อยโอกาสให้หลุดลอยเลย
ทำเอาฟาสเคลิ้มได้ตลอด
พี่ยูกับน้องคินก็ยังหวานยังน่ารักเสมอต้นเสมอปลาย
^^
-
พี่วิชหื่นตลอดดด :haun4:
-
รอพี่วิชกับน้องฟาส ...................
-
วิช! หื่นไปไหนเนี่ยห๊ะ :angry2: แต่ผมก็ชอบนะ :o8:
-
น้องฟาสกะพี่วิซ
กริ๊ดดดด ไม่ไหวแล้ว
ชอบอิคู่นี้มาก อ่านและฟินตลอด
-
อีพี่วิชหื่นนนน
-
หายคิดถึงพี่วิชกับน้องฟาสละ
แต่แอบสงสัยนิดนึง
พี่วิชโผล่มาทีไรมีแต่ฉากหื่นๆ หรือเพราะอีพี่วิชมันหื่น เลยหวานไม่เป็น
-
ฮ่าๆๆ ยูมันโดนไล่มานี่เอง
-
คิดถึงน้องฟาสกับพี่วิช ขอบคุณนะนักเขียน^^
-
น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก
ทุกคู่เลยอ่ะ
-
พี่วิชหื่นมากๆๆๆๆๆ :haun4: :haun4: น้องฟาสก็น่ากินเหลือเกิน อ๊ากกกก แอบปันใจให้คู่นี้มากมาย :-[ :-[ :-[
พี่ยูกับน้องหมอก็น่ารักขึ้นทุกวันๆ ไม่ไหวแล้ว แต่ละคนทำเอาเราเขิลไปด้วยเลยอะ :-[ :-[
-
:-[ พี่วิชจอมหื่น
ยูคินหวานๆนะ :กอด1:
-
ขออีก ขออีก ขออีก ขออีก ขออีก :z1:
:call:
-
ต่อๆๆๆๆ o13
-
:haun4: :haun4:
ไอ้พี่วิชแมร่งหื่นลงตับ
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :laugh:
-
น่ารักอ่ะ
:-[
-
ตอนหน้าขอยาวๆจัดหนักด้วยยยยยยยย
:impress3: :impress3: :impress3:
-
คิดถึงพี่ยู มาหน่อยเดียวเอง น้องหมอยังไม่ทันจะมีบทพูดเลย จบซะงั้น รอๆๆ ^^
-
:laugh: :m20:
-
คู่หลักมานิดเดียวแต่อบอุ่นและหวานจับใจ :กอด1:
-
หื่นตลอดดดดดดดด
:L2: :L2:
-
ชอบหื่นๆๆๆๆ
-
พี่วิชจะหื่นไปไหนค๊าาา :laugh:
-
:3123:
-
รอตอนพี่ยูตื่นนะเนี่ย
-
พี่วิชมันหื่นจริงๆนะ น้องฟาสก็น่ารักจริงๆเหมือนกัน
นี่คือสาเหตุที่พี่ยูไปนอนกับน้องหมอสินะ :-[
เรื่องนี้จะน่ารักไปไหน :กอด1:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:
-
อร๊ายๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ.......................ชอบพี่วิชกะน้องฟาสที่สู้ดดดดดดดด :z13:คู่นี้คราฟ
อย่าเพิ่งให้อั๊ยพี่วิชแอ้มน้องนะ อย่านะคราฟ ขอจิ้นๆๆ ก่อนครับ
-
หื่นตลอดอ่ะ แต่........ชอบครับ
-
:haun4: :haun4: :haun4:
-
รอคู่น้องหมอ+พี่ยู จะดูว่าจัดให้หนักรึเปล่า :กอด1:
-
วิชหื่นได้อีกนะเนี่ย แต่ฟาสก็ยังไม่เสร็จวิชอยู่ดี อิอิ สะใจ
-
พี่วิชโครตหื่นอะ
-
วิชหื่นไปแล้ว :z1:
บวกเป็ด
-
:-[ น่ารักกกกกกกกกกกกก
-
พี่วิชหื่นตลอด แต่ไม่เป็นไร...หนูชอบค่ะพี่ ><
(สรุปอินี่หื่นสุด =..= ฮ่าๆๆๆ)
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
น้องฟาสกะพี่วิช :jul1:
-
วิชหื่นไปไหน
-
วิชกับฟาส
นี่ก็หื่นทั้งคู่นะเนี่ยะ
:impress2: :impress2:
ส่วนพี่ยูกะน้องคิน
นี่ก็หวานตลอดๆ
เลี่ยนเกินไปล้ะนะ
:o8: :o8:
-
น้องหมอกะพี่ยน่ารักจังเลยยย อิจฉาๆๆอ่ะ
ชอบๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
อร๊ายยยย น้องฟาสในที่สุด
ไหนว่าปีนึง !!
โฮะๆๆ หัวเราะด้วยความสะใจ
-
น่ารักอ่ะ :-[
-
มารอ รอ :m18: รอ รอ
-
ตามทันแล้ววว ว้าวว
น่ารักอ่าาา ชอบจัง อิอิ
ชอบทุกคู่เยย ^^
-
มารอๆๆๆๆ อีกคราฟฟฟ......................... :z13:
มะไหร่จะมาสักทีคิดถึง วิชกะฟาส คราฟ รอจิ้นๆๆๆๆๆ :z13: :z13: :z13: :z13: :z13:
-
:-[ :-[
คู่นี้เค้าค่อยเพิ่มเลเวล ทีละขั้น ใช่ไหม :laugh:
น้องหมอ พี่ยู น่ารัก :กอด1: :กอด1:
-
มารอตอนต่อไป !! ^^
-
:กอด1: ยูกับคิน
-
คิดถึง คนเขียน :) อัพหน่อยครับ อัพหน่อยๆ
-
น้องหมอ กะ พี่วิศวะ [26]
“ฉันจะไปพัทย~~~~~~~~~า ฉันจะไป ฉันจะไป ไปทำไมก็ไม่รู้
ฉันจะไปพัทย~~~~~~~~~า ฉันจะไป ฉันจะไป ไปทำไมก็ไม่รู้”
ป้าป!! ฝ่ามือพิฆาตของพี่ยูตบเข้ากลางกะบานของเพื่อนรักอย่างเนศ
“โอ๊ย!! ตบหาพ่อมึงเรอะ!!” เนศหันไปด่า ตามตำแหน่งการนั่งในรถ
“มึงจะไปพัทยารึไง?”
“เปล่า”
“แล้วร้องเพลงนี้ทำส้นตีนอะไร?”
“แหม๊ ~~~~~~~~ ปากแบบนี้ขอพี่จูบซะทีเถอะน้อง ดูซิมันจะเปรี้ยวมั้ย” หันกลับไปเต็มตัว เอื้อมมือหมายจะดึงหน้าน่ารักนั่น แต่ก็โดนไอ้หมอยื่นมือมาขวางไว้
“กล้าเหรอ??” น้ำเสียงและสีหน้าเอาจริง
“ใครรรรรรร๊ จะไปกล้ากับมึ๊งงงงงง” ตบมือของไอ้หมอทิ้งไป “ถ้ากูจะเอามันนะ มึงไม่ได้แอ้มมันหรอกไอ้หมอ ถุ๊ย!!”
“ทำยังกับกูจะเอามึง”
“โอ๊ย เจ็บปวด” เนศกุมอกทำท่าเจ็บปวด
“เว่อร์ตลอดล่ะมึง” พี่ยูด่า แต่ปากก็อมยิ้มไปกับท่าทางของไอ้เนศที่เว่อร์เกินจริง
วันนี้คือวันที่ทุกคนออกเที่ยว โดยขับรถตู้ของบ้านวิชไปกัน
โดยมีวิชเป็นคนขับและมีตุ๊กตาหน้ารถอย่างฟาส กินเบียร์แกล้มปลาหมึกย่างไปด้วย
ทำหน้าที่แฟนที่ดีมากมาย ไอ้พี่วิชก็บ่นยังกับหมีกินผึ้ง
“ไอ้ขี้เมาเอ๊ย แม่งเมาตั้งแต่ออกรถ ไม่ได้ช่วยอะไรกูเล๊ยยย”
“จะให้ช่วยอะไรล่ะ เข้าเกียร์รึไง”
“ชวนกูคุยหน่อยก็ได้”
“พี่วิช ฟาสอยากกินหูฉลาม”
“กินเหี้ยอะไรของมึง คราวก่อนชามตั้งหลายพัน แม่งไม่แดกซักคำ”
“โฮ๊ะๆๆๆ”
“ไม่ต้องมาทำเป็นหัวเราะกวนประสาทเลยนะ”
ง๊องๆ แง๊งๆกันสองคนข้างหน้า ส่วนข้างหลังนี่ก็แถวหน้าสุด ไอ้เนศผู้โดดเดี่ยว คล้ายๆกับหนูน้อยผู้โดดเดี่ยว
ตั้งแต่มันขึ้นรถมามันเลยยังไม่หยุดหอนคาราโอเกะซะที
ไม่ว่าจะเป็นเพลง
“อ้ายคนจนจำต้องทนปั่นรถถีบ จะไปจีบอี่น้องคนงาม พอไปถึงอ้ายก่ฝั้งเอิ้นถาม พอไปถึงอ้ายก่ฝั้งเอิ้นถาม อี่น้องคนงามกิ๋นข้าวแลงแล้วกา น้องได้ยินก่ปิดประตู๋ดังปั๊ง”
หรือว่าเพลง
“เลาะเลียบตามแคบน้ำ แคมหนอง ก็มีของกินเป็นอาหาร หอยปากกว้างนั่นหล่ะโตการ มันเป็นโตมารกัดกกข้าวในนา มันเป็นโตมารกัดกกข้าวในนา”
หรือจะเป็นเพลง
“ไม่มีวงเวฟ นูโวไว้ใช้ขี่ ก็เด็กช่างคนนี้ เบี้ยมีอยู่แต่มีน้อย จะจนก็รวยหัวใจรู้ไหมครับ ใครลองได้รัก รับรองว่าหรอยนะ มาลองขำขำกันดูสักครั้งนะ แล้วจะได้รู้ว่าเด็กช่างอย่างเรา รักจริงยืนยันด้วยใจนะ”
“ร้องเพลงเหี้ยอะไรของมึงเนี่ย?” ยูถามหน้าตางงๆ
“ไอ้เด็กบ้านนอกนิ”
“ทำไมต้องร้องทุกภาคด้วย?” ไอ้หมอถามมั่ง
“เมดเลย์สี่ภาค” ก้มหน้าก้มตากดเพลงต่อไป
.....ไอ้ปัญญาอ่อนเอ๊ยยยยย
แถวถัดไป พี่ยูกับไอ้หมอ บรรยากาศก็แบบที่เห็นเมื่อสักครู่ ผลัดกันหอนเกะบ้าง ทะเลาะกับไอ้เนศบ้าง
งุ้งงิ้งกันสองคนบ้าง ตัวอย่างเช่น
“ไอ้หมอมึงจะเบียดกูทำไมนักหนา ที่แม่งเยอะแยะ ไอ้เหี้ย”
“เพราะรักไงครับ”
“โอคคคคคคคค แหวะๆ ถุ๊ย” เสียงไอ้เนศ
“ตีนติดคอเหรอพี่?”
เป็นต้น.
ส่วนอีกสองคนที่เหลือ คู่เพื่อนสมัยเด็ก ดิศนั่งหลับใส่เฮดโฟน ส่วนกานก็นอนหนุนหัวบนตักของดิศ หลับเหมือนกัน
....แม่ม ไปอดหลับอดนอนมาจากไหนว่ะพวกมึง
/
ไปๆมาๆ ทุกคนตกลงกันว่าจะมาเที่ยวทะเล ก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน ว่าทำไมต้องเป็นทะเล
อาจจะเป็นเพราะที่พักฟรีรึปล่าว เพราะแน่นอนว่าไปพักทีรีสอร์ท ”ลุงนัน” ของไอ้หมอนั่นเอง
ที่พัก ฟรี!
อาหาร ฟรี!
สวรรค์ชัดช๊าดดดดด !!!
และยังเป็นที่แห่งความทรงจำของคินกับพี่ยูอีกด้วย
ครั้งแรกที่พี่ยูบอกเล่าเรื่องราวในอดีต
และครั้งแรกที่ไอ้หมอสัญญาว่าจะแต่งงานกับพี่ยู
เป็นที่ที่ทั้งสองคนตกลงเป็นแฟนกัน
/
ในที่สุดก็มาถึงแหล่งมั่วสุมของไอ้พวกเหล่าลูกผู้ดีแต่สถุน คินจองบ้านไว้หนึ่งหลัง มีสี่ห้อง
ตัวพื้นยกขึ้นสูงห้องทุกห้องไม่ได้อยู่ติดกัน แต่อยู่ตรงมุมสี่มุมของแต่ละพื้นที่
ตรงกลางมีลานกว้าง เอาไว้ใช้สอยได้ตามสะดวก มีเตาย่างบาร์บีคิวไว้บริการด้วย
เป็นบ้านหลังที่ใหญ่และแพงที่สุด ขนหน้าแข้งลุงนันร่วงหลายเส้นแน่นอน หุหุ
“เชิญเลยคร้าบ” ไอ้หมอผายมือไปยังบ้านหลังงามริมชายทะเล เป็นบ้านชั้นเดียวที่แบ่งเป็นสี่ห้อง
เป็นห้องตกแต่งด้วยโทนสีขาวสะอาดตา มีเตียงสี่เสาผ้าขาวโปร่งถูกมัดอยู่ที่เสาทั้งสี่ด้าน ตั้งอยู่กลางห้อง
เครื่องเรือนเรียบง่าย มีทีวีเครื่องใหญ่ เครื่องเสียง คอมพิวเตอร์และอิเตอร์เน็ตไว้บริการ
“หมอ มึงนอนกับกูนะ” ฟาสเดินไปเขย่าแขนเพื่อรัก ทำสายตาอ้อนๆ
“ห๊ะ” มาเที่ยวแล้วยังจะให้กูนอนกับมึงอีกเรอะ!!
“ไม่ต้องเลย มึงมานี่” วิชเดินไปล็อคคอลากเข้าห้องแรกไป
“ไม่ๆๆ ผมไม่นอนกับพี่” ฟาสร้องโวยวายแต่ก็สู้แรงควายไอ้พี่วิชไม่ได้ TT ^ TT
ได้ยินเสียงแง๊วๆของฟาสดังออกมาจากในห้อง ไม่นานนักก็เงียบไป
คาดว่าคงโดนไอ้พี่วิชจัดการปิดปากไปเรียบร้อยโรงเรียนไอ้ตี๋
“ไปกันเถอะ” ดิศดึงมือกานแยกไปอีกห้อง
“จะยืนทำส้นตึกอะไรละ” พี่ยูพูดก่อนจะเดินตรงไปทางอีกห้อง
“พี่อะ ยืนทำส้นตึกเหรอ?” ไอ้หมอหันไปถามพี่เนศ
“ไอ้ห่านี่ ขอกูถีบมึงซะที” เนศยกขาหมายจะถีบแต่หมอมันก็ไววิ่งหลบเข้าห้องเลย
ก่อนจะปิดประตูยังมีหน้ามาแลบลิ้นปลิ้นตาใส่อีก
น้องเนศผู้โดดเดี่ยวหัวเดียวกระเทียมลีบก็เดินเข้าห้องไปคนเดียวอย่างเซ็งๆ
....คอยดูนะพวกมึง ฮึ่มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม
ทุกคนเข้าไปพักผ่อนก่อนที่จะออกมาร่ำสุราที่ลานตรงกลางในเวลากลางคืน
แน่นอนว่าลุงนันจะกลับมาร่วมด้วยแน่นอน
/
“ไม่เอาอ่ะ ผมไม่อยากนอนกับพี่นี่” เข้ามาถึงฟาสก็สะบัดตัวออก บ่นหน้าง้ำงอ
“ทำไม?” วิชจับข้อมือบางที่ทำท่าขืนเอาไว้แน่น ถามหน้าเข้ม
“ก็...วันนั้นพี่จะผิดสัญญาหนึ่งปี” ฟาสกัดปากไม่มองหน้า
วิชรู้สึกผิดทันที ใช่วันนั้นเขาพยายามที่จะทำเรื่องแบบนั้นให้ได้ ถ้าน้องไม่ร้องไห้ออกมาเขาก็คงไม่หยุด
ยอมรับว่ากับฟาสแล้วยิ่งได้ยิ่งไม่รู้จักพอ อยากทำมากกว่าที่เป็นอยู่ ทั้งๆที่แค่นี้ก็ดีแล้ว
“พี่ขอโทษ” เข้าไปกอดฟาส “ขอโทษที่ผิดสัญญา ขอโทษที่ทำลายความเชื่อใจของฟาส”
“อย่าทำแบบนั้นอีกนะ” ฟาสที่ซบหัวกับไหล่หนาของวิชพูดเสียงเบา
“สัญญา” ยกมือขึ้นลูบหัวลูบหลัง “หายโกรธธพี่นะ”
“ผมไม่ได้โกรธ ถ้าโกรธจะพูดด้วยเหรอ”
“แต่เมื่อ..”
“ผมแค่...ไม่มั่นใจ”
“เรื่องอะไร?” วิชถามหน่วงที่ใจ ฟาสผละตัวออกมามองหน้าวิชแต่แขนแกร่งก็ยังโอบเอวเอาไว้ไม่ปล่อย
กลัวว่าถ้าปล่อยไป จะไม่มีเอาไว้ในอ้อมแขนอีก
“ก่อนหน้านี้ที่เราจะเป็นแฟนกัน เราก็เป็นรุ่นพี่รุ่นน้องธรรมดา ใครๆก็รู้กันว่าพี่เจ้าชู้แค่ไหน เปลี่ยนแฟนก็บ่อย ไหนจะเซ็กซ์เฟรน เปลี่ยนคนนอนด้วยเป็นว่าเล่นแบบนี้ จะเอาอะไรมามั่นใจได้ล่ะใช่มั้ย?” ฟาสยกมือขึ้นเกลี่ยผมของวิชที่ตกมาปิดตาของคนตัวสูงอยู่ เลยได้เห็นสายตาที่เจ็บปวดคู่นั้น ยอมรับว่าที่พูดออกไปน่ะมันเจ็บนะ
“....”
“ผมรู้ว่าพี่เป็นคนความต้องการสูง แล้วแถมพี่ก็ยังวัยรุ่น ผมถึงช่วยพี่ แต่ว่านะ...ผมไม่อยากเป็นคนที่พี่ได้แล้วไม่เห็นค่า เหมือนผู้หญิงพวกนั้น ถึงผมจะไม่ใช่ผู้หญิง มันไม่มีอะไรเสียหาย ใช่ แต่ถ้าเป็นแบบนั้น ผมจะเจ็บ...เจ็บที่รักพี่ ผมไม่ผิดใช่มั้ยที่ป้องกันตัวเองไว้ก่อนน่ะ” ฟาสลูบแก้มทั้งสองข้างของพี่วิชเป็นการปลอบโยนเพราะคนตัวสูงยามนี้ ช่างดูตัวเล็กเหลือเกิน
“พี่ทำร้ายฟาส”
“ไม่..พี่ไม่ได้ทำร้ายผม แต่พี่ทำร้ายตัวเอง”
“....”
“ที่ผมไม่ให้พี่ทำอะไร ตอนแรกผมคิดจะแกล้งพี่ แต่พอผมจริงจังกับควารมสัมพันธ์นี้มากขึ้น ทุกครั้งผมก็จะคิดว่า พี่จะจริงจังกับผมมั้ยนะ แล้วมันก็แปล๊บที่หัวใจทุกครั้งที่คิด ผมไม่อยากเลิกกับพี่เพราะผมรักพี่ ทั้งๆที่รู้ว่าพี่เป็นคนยังไง ผมถึงหวั่นใจทุกครั้ง”
“...พี่รักเราจริงๆนะ ถึงมันจะแค่ช่วงเวลาไม่กี่เดือน พี่ตอบได้เลยว่าตอนนี้พี่มีฟาสแค่คนเดียว พี่ไม่เคยไปมีใครอีกเลย”
“ผมรู้” ฟาสอมยิ้มน้อยๆ
พี่วิชเป็นคนที่พูดดคำว่ารักไม่เก่งเลย เป็นคนที่ห่ามอย่างสมบูรณ์แบบ แต่ตอนนี้พี่เขากลับดูร้อนรน
“ทำยังไงถึงจะเชื่อละ?”
“ให้แม่มาขอสิ”
“เอ่อ...เอาจริงสิ เตี่ยคงได้ฆ่าพี่ตายแน่ๆ แต่พี่ยอมตายว่ะ”
“พูดเล่นน่ะ เฮ้ออ....ผมให้โอกาสพี่แค่ครั้งเดียวนะ” โล่งใจที่ได้พูดความในใจออกไป
“ขอบคุณครับ” โน้มหน้าผากลงไปชนกับฟาส “พี่รักเรานะ จริงจังมากด้วย”
“อื้ม” ฟาสอมยิ้ม
วิชจูบหน้าผากของฟาสเบาๆ มองหน้ากันแล้วยิ้มรับกับปัญหาที่เพิ่งผ่านไป
คนตัวเล็กกว่าเลยยื่นหน้าเข้าไปประกบจูบกับเพียงแผ่วเบา ก่อนจะกอดกันแน่น
แค่นั้น..........แค่เราเปิดใจคุยกัน
/
ไอ้หมอเดินตามเข้ามาในห้อง เห็นทั้งกระเป๋าและรองเท้าที่พี่ยูถอดเอาไว้ กระจัดกระจายไปคนละทาง
เดินตรงไปหลังฉากกั้น ก็เห็นพี่ยูนอนคว่ำอยู่บนเตียง
ไอ้หมอเลยจะเดินเข้าไปจัดท่าทางการนอนให้ดีๆ เพราะตอนนี้เป็นการนอนที่เป๋มากๆ
ขาทั้งสองข้างอยู่นอกเตียง คงเพราะเจอเตียงปุ๊บก็กระโดดใส่เลย
“อื้ออ” แค่จับแขนเพราะจะผลิกตัวพี่ยูก็ดึงแขนกลับไป
“อย่าดื้อนะ” ไอ้หมอยิ้ม
“อย่ามายุ่งดิวะ กูเหนื่อย” เพราะเมื่อคืนเล่น battlefield 3 เกือบจะโต้รุ่ง
“นอนดีๆสิพี่จะได้นอนหลับสบาย ผมจะได้มีที่นอนด้วย พี่เล่นควบสองเลนเลยเนี่ย” หมายถึงนอนขวางแบบเอียงๆน่ะ
“นอนกับมึงน่ะไม่เคยสบายหรอก” พูดทั้งๆที่ยังปิดตานอนอยู่ ไอ้หมอยิ้มแล้วนั่งลงข้างๆพี่ยู
“นั่นสิน้า นี่ผมก็อดอยากมาตั้งแต่สอบเสร็จแล้วเนี่ย ยังไม่ได้รางวัลเลย” มือก็ลูบๆแถวสะโพก
“ยังๆๆไม่ต้องมายุ่ง” เอื้อมมือไปปัดมือแมงมุมออก
แต่ไอ้หมอก็ไม่หยุด เลิกเสื้อพี่ยูขึ้นเปิดให้เห็นแผ่นหลังขาว ก่อนจะพรมจูบลงไปเบาๆ
ถึงขั้นนี้แล้วคงจะนอนต่อไปไม่ได้แล้วละพี่ยูเอ๋ย
“แม่งเอ๋ย!!” พี่ยูรีบลุกทันที หันมาถลึงตาโตๆมองไอ้หมอ ไอ้นี่ก็รีบเข้าไปกอดเอวทันที
“ล้อเล่นน่า” ....เวลาง่วงนี่น่ากลัวชิบหาย
“อยู่ที่นี่อีกหลายวัน ตอนนี้ขอกูนอนก่อนนะ” ไม่ไหวนอนไปแค่สามสี่ชั่วโมง จะตายเอา
“มานอนกันนะ” ไอ้หมอดันให้พี่ยูนอนลงส่วนตัวเองก็เข้าไปกอดเอาไว้ ใช้เวลาม่นานจริงๆพี่ยูก็หลับไป
ไอ้หมอแอบเสียดายนิดๆ แต่พี่ยูก็น่ากลัวชิบหอง เอาเป็นว่า..แค่กอดก็พอแล้ววะ
TBC,,,
เอามาฝากให้ฟังกันอีกนะฮ้าฟฟฟฟ http://www.youtube.com/watch?v=PoaT6WXUV_M&feature=related (http://www.youtube.com/watch?v=PoaT6WXUV_M&feature=related)
ขอโทษที่มาช้า(อีกแล้ว)นะคะ เนื่องจากโรคภัยรุมเร้า :z3:
นอกจากจะเจ็บฟันแล้ว ล่าสุดเมื่อวานเป็นตากุ้งยิงค่ะ
แต่เราก็รับผิดชอบต่อหน้าที่ รีบปั่นมาให้ทุกคน
แอบเห็นมีคนคิดถึง อิอิ (ชอบใจ) อ่านแล้วเม้นบ่อยๆนะคะ ยิ่งคอมเม้นเยอะกำลังใจยิ่งเพียบ
มาแค่ "พี่ยูน่ารัก" "ไอ้หมอกวนตีน" "ไอ้เหี้ยพี่วิช"(??) เราก็พอใจแล้วค่า เอิ๊กกก ก ก ก
ขอบคุณทุกคนค่ะ :L2:
-
^
^
^
^
จิ้มๆทันไหมเนี่ยยยยยย............น้องหมอมาแล้วววไปอ่านละ :laugh:
-
วิชกับฟาส ตอนนี้น่ารักอ่ะ ชอบม๊วาก มีไรพูดกันตรงๆเลย
อดทนหน่อยนะน้องหมอ (หลังจากอดยากมานาน)
:z1: :z1: :z1: :z1: :z1:
เดี๋ยวพี่ยูคงใจอ่อนแล้วก็ยอมเองแหละ (แกล้งงอลพี่ยูเลย)
:impress3: :impress3: :impress3: :impress3: :impress3:
เป็นกำลังใจให้คนแต่ง หายจาก "โรคภัยรุมเร้า" ซะที แล้วมาอัพนิยายบ่อยๆนะครับ
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
:z13: ทันมั้ย
-
แวะมาจิ้ม พี่ยูน่ารัก:-V
-
น้องหมอไม่ห้ามแต่ขอนอนเอาแรงก่อนนนนน :z1:
อยู่หลายวัน :haun4:
:call:
-
คนแต่งป่วยบ่อยมาก
หายไวๆน้าาา :เหอะ1:
-
:o8: :-[ น่ารักอ่ะ
-
พี่วิชสู้ๆ
-
คู่น้องฟาสหวานเว่อร์
น้องฟาสเยี่ยม o13 ไม่ผิดที่น้องจะกลัว
และก็ชอบประโยคนี้
"พี่ไม่ได้ทำร้ายผม พี่ทำร้ายตัวเอง"
วิชรับผลกรรม พิสูจน์ซะ :กอด1: เป็นกำลังใจให้วิช
ส่วนอิหมอ คำเดียว "หื่น"
-
น้องหมอกับพี่ยูน่ารักเหมือนเดิม
ส่วนวิชสู้ๆ ต่อไปนะ
-
มาแล้วววววววววววว
-
บ๊ระเป็นไงล่ะอิพี่วิชชช
โดนซ้าาา หึหึหึหึ ดีมากค่ะน้องฟาส
อย่าไปตามใจมันมาก ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
หมอก็แลดูจะอดอยากเลือกเกิน ฮ่าๆๆๆ
รออ่านตอนต่ไปนะคะ
-
มาอ่านแร้ววววว
-
พี่วิชน้องฟาสตอนนี้น่ารักม๊ากกกก :o8:
-
วิชเอ้ย สะสมชื่อเสียงไว้ยาวนานอ่ะนะ คงต้องพิสูจน์กันยาวหน่อย กว่าน้องมันจะเชื่อ
ส่วนไอ้น้องหมอ อดใจไว้ก่อนลูก มาเที่ยวหลายวัน :z1:
-
อดเปรี้ยวไว้กินหวานดีกว่าน้องคิน ปล่อยพี่ยูนอนเอาแรงก่อนเนอะ หนีไปไหนไม่ได้อยู่แล้ว คิคิ
-
หาคู่ให้เนศหน่อยน๊า
-
หาคู่ให้เนศเหอะน่าสงสารจริงไรจริง
-
เนศกวนตรีนดีว่ะค่ะ ฮ่าๆๆ สมควรโดนหมอกวนตีนกลับนะ 5555
ตอนนี้ชอบพี่วิชกะฟาสอะ คุยกันเข้าใจแล้ว ดีจัง
พี่ยูตอนงอแงน่ากลัวจริงๆด้วย 5555 หมอเอ็งต้องทำใจนะ
-
ตอนนี้ต้องขอปันใจจากพี่ยูกะหมอคินไปให้น้องฟาส กะ พี่วิช น่ารักมากมาย อั๊ยยยยยยยยo>_<o~
-
อดเปรี้ยวไว้กินหวานนะน้องหมอ
เดี๋ยวไม่ได้กินพี่ยู
:haun4:
-
หมออดเลย :laugh:
รักษาสุขภาพด้วยน่ะค่ะ :กอด1:
-
พี่ยูโมโหง่วง :laugh:
-
น่ารักกันทุกคู่ ทุกคนเลย :)
-
กรี๊ดดดดดดดด...ในที่สุดก็ตามอ่านทันแล้ววว ><"
เป็นเรื่องที่น่ารักมากเลยคะ อ่านแล้วอมยิ้มตลอดเลย ฮิฮิ
ชอบทุกคู่เลยคะ แต่แอบเอนเอียงให้คู่พี่วิชน้องฟาสนิดนึง :-[ :-[ :-[
เป็นกำลังใจในการแต่งตอนต่อไปนะค้าา
ปล.เนศไม่มีคู่หรอกคะ? อยากเห็นๆ เห็นอยู่คนเดียว+ท่ามกลางเพื่อนๆที่มีแฟนแล้วแอบสงสาร(ฮาาา)
-
:3123:
-
:o8: น่ารักทุกคู่เลย
-
ช่วยหาคู่ให้เนศทีเถอะครับ.......สงสารจัง(หรือยังสับสนทางเพศอยู่ไม่รู้จะเอาแบบเพื่อนหรือเดินตามธรรมชาติ อิอิ)
ยังไงก็หาคู่ให้ด้วยนะ เอ๊ะ? หรือจะเจอเเถวทะเลนี่ก็ได้นะครับ อิอิ
เชียร์ วิช-ฟาส น่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
แต่เนื้อหาของคู่รักเพื่อนเลิฟ ไม่ค่อยมีบทบาทเลยง่าครับ
(อย่าลืม NC ตอน "คราวหน้าขอสด" มาฝากด้วยนะครับ รออยู่เด้อ)
:haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4:
-
ช้า ๆ แต่น่ารัก o13
-
หวานชื่นกันถ้วนหน้า เหมือนมาฮันนี่มูน
โดยเฉพาะพี่วิชกับน้องฟาส น่ารักมากกก :-[
ส่วนคู่พี่ดิศกับพี่กานก็เงียบๆตามสไตล์เหมือนเดิม
สงสารก็แต่พี่เนศนั่นล่ะ โดดเดี่ยวเดียวดาย :jul3:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:
-
o18 o18
-
พึ่งจะตามมาอ่านหล่าาาา แต่สนุกดีอ่าา พี่ยูน่าร๊ากกแบบโหดๆ ฮ่าๆ
เชียร์น้องหมอเนียนอ้อนหากำไรต่อไป อิอิ
ชอบฟาสอ่ะ ถึงจะดูเหมือนมึนๆตามไม่ทัน เอ๋อๆ
แต่จริงๆแล้ว ความคิดเจ้าตัวก็ไม่ธรรมดานะเนี่ย น่าร๊ากกกอ่ะ
จะรออ่านตอนต่อไปน้าา
:กอด1:
-
พี่วิชโดนน้องฟาสเล่นแล้วไหมหล่ะ
รอต่อไปนะ :jul3:
-
ชอบวิชฟาสที่ซู้ดดดดดดดด :กอด1:
-
คนแต่งหายเร็วๆนะ ฟาส+วิช น่ารักอ่ะ
พี่ยูจะนอนเอาแรงเหรอค่ะเดี๋ยวโดน
น้องหมอโต้รุ่งหรอก อดอยากมานาน อิ อิ :impress2:
-
:man1: น่ารักตลอดดดด ><
-
เห็นเรื่องนี้หลายครั้งแต่ยังไม่มีโอกาสเข้ามาอ่าน
วันนี้โอกาสมาถึงอาจรวดเดียวเลย 5555
แบบว่ายิ้มั้นแต่ต้นเรื่องจนถึงตอนล่าสุด
น่ารักมากๆ อิอิอิ
เป็นกำลังใจให้นะคะ
o13 o13 :bye2: :bye2:
ป.ล. ชอบเพลงLucky Jason Mraz ft Colbie Caillat มาเลยค่าาา
-
น้องหมอไม่ได้ "อด(แอ้ม)" คนเดียวนะคะ
เพราะคนอ่าน (อย่างบุ้ง) ก็ "อด(อ่าน)" เหมือนกัน TT'
-
รอคืนนี้สิหมออออ จัดหนักเค้ารอแอบดูอยู่ :z1:
-
น่ารักกันทุกคู่เลย
เหลือเนศอยู่คนเดียว
หาคู่ให้หน่อยเร็ว :z2:
บวกเป็ด
-
พี่เนศผู้โดดเดี่ยว -.,-
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ชอบทุกคู่เลย :o8:
-
ตกลงเรื่องนี้คนที่ยังไม่ได้แอ้มมีแค่วิชคนเดียวใช่มั้ย
:z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1:อ่อนวะ
-
น้องหมอ กะ พี่วิศวะ [27]
บ้านพัก..อนุเคราะห์โดย..ลุงนัน
อาหาร..อนุเคราะห์โดย..ลุงนั่นเช่นกัน
เหล้าจ๋า..อนุเคราะห์โดย..ลุงนันอีกแล้ว
ที่ขาดไม่ได้ในการร่ำสุราคือดนตรี กีต้าร์และคาราโอเกะ..ก็..อนุเคราะห์โดย..คุณลุงนัน..อีกนั่นแหละ
ตั้งวงร่ำสุรากันตรงลานกว้างที่หันหน้าเข้าหาทะเล บรรยากาศโรแมนติคซะไม่มี
ก็ไม่มีน่ะซิว่ะ!! สารพัดเหล้าที่ลุงของไอ้คินหามาประเคนมีร่วมๆสิบขวด
แม่เจ้า...จะเอามาให้อาบรึไงว่ะ?! ฮี่ๆๆ ชอบใจกันจะตาย
ตั้งวงกันตอนก่อนพระอาทิตย์จะตกลับขอบฟ้าไป จนตอนหัวค่ำหน่อยลุงนันถึงเดินเข้ามาร่วมวงด้วย
“ลุงมานั่งข้างผมนี่ พี่เนศเขยิบไป” ไอ้ยูพลักไหล่พี่เนศแทบกระเด็น
“ไอ้เหี้ยนี่เบาๆก็ได้โว้ย!” เนศโวยวายแต่ก็ขยับให้แต่โดยดี
“ลุงนันที่นั่งข้างลุงน่ะ พี่เนศเพื่อนพี่ยู”
“หวัดดีคร้าบบบ” เนศยกมือไหว้ยิ้มซะหวาน ไม่ใช่อะไร..แม่งเริ่มกรึ่มๆแล้ว
“หวัดดีไอ้หนุ่ม” ลุงขยี้ผมสร้างความสนิทสนม
“ถัดไปก็ พี่กาน พี่ดิศ พี่วิช เพื่อนพี่ยูอีกแล้ว” ทั้งสามคนก็ยกมือไหว้ลุงอีก
“ข้างๆคงไม่ต้องบอกมั้ง”
“หวัดดีคร้าบพี่นัน” ฟาสรีบประจบ
“บ๊ะ ไอ้นี่พูดถูกใจอีกแล้ว ฮ่าๆๆๆ”
“ใช่ปะล่า~ ผมนี่หลานรักเลยใช่ปะ”
“เออ น่ารักกว่าไอ้คินเยอะ”
“พอเลยสองคนนี้นี่”
“หวัดดีแม่หนู” ลุงเป็นฝ่ายทักทายก่อน
“สวัสดีครับ” พี่ยูก้มหัว
แต่เพื่อนๆนี้เหมือนจะนั่งคิดว่า กูได้ยินอะไรผิดไปมั้ย “แม่หนูเรอะ!!”
“น่ารักกว่าเดิมอีกว่ะ” ลุงหันไปคุยกับไอ้คิน
“แฟนผมก็ต้องน่ารักอยู่แล้ว” ไอ้หมอโอ่ แต่พี่ยูนี่นั่งเขินสายตาลุงไอ้คินไปอีก คนอะไรสายตากรุ้มกริ้มได้อีก
“ลุงเป็นลุงไอ้คินจริงดิ ทำไมแลดูไม่แก่เลย” เนศสะกิดลุงนันพอลุงหันมาก็ถามด้วยความสงสัย
เพราะลุงนันยังดูหนุ่มแน่นอยู่เลย อายุก็น่าจะแค่สามสิบกลางๆ หน้าตาหล่อเหลา ผมดำตัดทรงที่รับกับรูปหน้าทำให้ลุงดูหล่อเข้าไปอีก รูปร่างสูงเหมือนไอ้หมอ แต่ตัวหนากว่า คงเป็นเพราะออกกำลังกายรักษารูปร่างบ่อยๆ แล้วก็ฟีโรโมนอย่างฟุ้ง!
“ใครว่าเป็นลุงล่ะ เป็นน้องพ่อมันต่างหาก แต่ไอ้นี่ตอนมันสองสามขวบมันเรียกเป็นน้ำมันตลอด เลยบอกให้มันเรียกลุงนันแทน พอโตมาแม่งดันไม่เลิกเรียกซะที เลยปล่อยเลยตามเลย”
“ผมก็ว่าอยู่ หล่อแบบนี้ไม่น่าจะเป็นลุง แล้วแบบนี้จะให้พวกผมเรียกยังไงดีล่ะครับ?”
“ก็ลุงนันแบบเดิมนั่นแหละนะ” ลุงยิ้มให้ แต่ไอ้เนศรู้สึกแปลกๆกับรอยยิ้มนั่น ไม่รู้ว่ารู้สึกไปเองรึเปล่า แต่ก็ยิ้มตอบไปก่อนหันไปจกปลาหมึกย่างกระดกตามด้วยเหล้า
ในวงเหล้าจะทำอะไร...ก็แดกเหล้ากันน่ะสิใช่มั้ย
แต่สำหรับบางคนแล้ว รู้สึกว่าจะโดนมันแดกเอานะ
“ไอ้โลกนี้ไม่มีหัวใจใครแน่นอน หญิงร้ายชายร้อน ยอกย้อนกันปี้ป่น ปลิ้นปอกหลอกลวงกันเวียนวน ฉันจึงเกลียดคน มารักเหล้าสุขสำราญ เหล้าจ๋า ไหนลองหันมายิ้มหน่อยซิ ยิ้มซิ ยิ้มซิ ที่รักยิ้มนาน..นาน อย่าด่วนใจดำ ทำรำคาญ ฉันจะแต่งงานกับเธอใต้แสงเดือน” ไอ้เนศหอนใส่ไมค์โครโฟนพร้อมกับแก้วเหล้าที่มันหันไปยิ้มให้เพื่อให้เข้ากับบรรยากาศของเพลง
“ฉันมีฟ้าเป็นมุ้ง ฉันมียุงเป็นเพื่อน ฉันมีพื้นดินเหมือนดั่งพื้นเรือน นกหนูเป็นเพื่อนกล่อมเตือนให้สุขใจ” ไอ้น้องฟาสที่โดนลากมาเป็นลูกคู่ ตอนแรกอิดออด แต่ตอนนี้หัวมันกลับชนกันซะงั้น
“ไม่เชื่ออีกแล้วหัวใจของพวกมนุษย์ ยื้อๆ ยุดๆ ฉุดฉันจนร้องไห้ จะอยู่กับเธอจนวันตาย เพราะไม่มีใครซื่อเหมือนเธอแล้วเหล้าจ๋า จะอยู่กับเธอจนวันตาย ไม่มีใครซื่อเหมือนเธอแล้วเหล้าจ๋าาาาาาาาาาาา”
“วิ้วววววววววววววววววววววววววววว” เสียงโฮร้องปรบมือเป่าปากให้ทั้งเนศและฟาสเมื่อเพลงจบกันเกรียวกราวกันทั้งวง
“ขอบคุณคร้าบ” ไอ้เนศที่เมาๆก้มหัวขอบคุณสี่ทิศหัวแทบทิ่ม ก่อนจะเดินส่ายๆมานั่งข้างๆลุงนันเหมือนเดิม แต่ที่ไม่เหมือนเดิมก็คือ ไอ้คินกับไอ้เพื่อนยูไปเดินทำมิวสิคอยู่โน่นนน
ส่วนไอ้วิช ไอ้ดิศ และไอ้กาน นั่งตีรัมมี่อยู่โน่นนนนน
“เชี่ยดิศตีเต็มกูคิดร้อยนึงนะโว้ย” ไอ้วิชโวย เพราะเห็นไอ้ดิศตีสามลงมาอีกตัว
“เต็มพ่อมึง กูตีกะเอาให้มึงเกิดเลยเนี่ย”
“ไอ้เหี้ยกานนี่มึงกะจะน๊อคมืดเลยใช่มั้ย??” วิชหันไปมองเมื่อหน้าตักเพื่อนยังไม่มีการเกิดอะไรทั้งสิ้น
กานไม่ตอบเอาแต่ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ก่อนจะตอกใหญ่ๆว่า “อย่าโง่แล้วกัน”
“ไอ้สัด”
ส่วนไอ้ฟาสแฟนเด็กไอ้วิชน่ะเรอะ มันติดใจคาราโอเกะ นั่งร้องอยู่คนเดียวนั่น
“อยู่โรงบาลนั้นแสนยากเข็น ไม่มีใครเห็นใจพวกเรา อยู่อย่างคนที่ไร้ญาติขาดมิตร เราเลยไม่คิดจะรักใคร
ด้วยไม่มีใครเขาใจเรา ชอบมองเราในแง่ไม่ดี ชอบเหยีดหยามพวกเรายิ่งนัก เศร้าใจสิ้นดี
หลงรักสาวสักคน(หลงรักสาวสักคน) เขาไม่สนใจเรา(เขาไม่สนใจเรา) ชีวิตจำต้องเศร้า เพราะเราเป็นผีโรงเย็น”
อะหืมมม...อินสัดๆ ร้องเอง คอรัสเอง ทำเสียงแห้งๆเหมือนพี่ปูซะด้วย
“ไม่มีแฟนหรือไงเราน่ะ??” ลุงหันมาถาม เอาอีกแล้วครับพี่น้อง ทำตาแบบนี้อีกแล้ว
“ไม่ครับ” ยิ้ม อารมณ์ดี เพราะเหล้าแท้ๆ
“ทุกคนเขามีคู่กันหมด ไม่เหงารึไง”
“ไม่นะ เพราะพวกมีมันเป็นเพื่อนนี่แหละ ผมไม่เหงาหรอก อาจจะมีหมันไส้บ้างบางที” ลุงหัวเราะในลำคอก่อนจะกระดกเหล้าเพียวๆลงคอไป
“ลุงว่ามีแฟนผู้หญิงกับผู้ชายต่างกันตรงไหนเหรอ”
“ทำไมถามแบบนั้นล่ะ?”
“ก็แค่สงสัยน่ะ อย่างไอ้ยูมันเป็นเกย์อยู่แล้ว แต่อย่างไอ้วิชที่เอาแต่หญิงมาตลอด จู่ๆก็เป็นแฟนกับไอ้ฟาสที่เป็นผู้ชาย ผมไม่เข้าใจจริงๆนะ”
“คิดว่าคงเป็นเรื่องเซ็กส์นะ”
“รู้สึกดีกว่าเหรอครับ?”
“อืม.....ลองดูมั้ยละ?”
“ห๊ะ! เอ่อ..กับใครละครับ? ฮ่าๆๆ”
“กับลุงนี่ไง”
“....” พูดไม่ออก ชวนกันง่ายๆงี้เลยเหรอ เนศหลบสายตาที่มองเหมือนจะทะลุตัวเขาไปยังงั้นแหละ หันไปชงเหล้าแล้วรีบกระดกลงคอไปเร็วๆ
“อย่าพูดเล่นน่าลุง” เนศตบบ่าป้าปๆ
“ลุงดูเหมือนคนพูดเล่นเหรอ?”
ชิบหายแล้วมั้ยล่ะ สายตานี่ไม่ได้ล้อเล่นสักนิด เขากะจะเอาจริงๆเห็นๆ
เกิดมาจากท้องพ่อท้องแม่ ไม่ได้คิดว่าจะมีแฟนเป็นผู้ชายเลยนะโว้ยยยย
แล้วถ้าเกิดกูน่ารักแบบไอ้ยูหรือไอ้ฟาสก็ว่าไปอย่าง ตัวกูนี่ก็สูงยังกับตึก
ถึงลุงจะหล่อ รูปร่างดี แต่ว่า............เห้ยยยยยยยยยยยยยย
“เอ่อ....” พูดไม่ออก บอกไม่ถูก ตอบไม่ด้ายยยยยยยย
ตายแล้ว....................ทำไงดี???????????
แม่จ๋าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา :sad4:
TBC,,,
หึหึหึ..... o3
-
:z13:
-
:o211: :o211: :o211: :o211:
-
จัดเลยลุง :z2:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ไม่อยากจะเชื่อ ว่าคู่พี่เนศ จะมาลงที่ลุง
ถูกใจที่สุด :m11: :m11: :m11: :m11: :m11:
-
ไม่รอดหรอก 55555555555
-
แอร๊ยยยยยยยย
ลุงกินเด็ก :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
o13
-
พี่เนศจะคู่กะลุงนันหรอ :a5:
-
:t2: :t2: :t2: :t2: :m23: :m23: :m23: :m23: :m12: :m12: :m12:
-
พี่เนศจะมีคู่แร้ววว คนนี้ใช่อ่ะป่าวว 55+ตลกคินอ่ะเรียกน้า กลายเป็นน้ำมัน กร้ากกกกก :m20:
-
พี่เนสจะมีคู่ก็คราวนี้ล่ะ :laugh:
-
เฮ้ยยยย พี่เนศจะเปนรับหรอออออออออออออออ
-
ไม่อยากจะเชื่อ เนศมันมีคู่ด้วย
-
โดน 'รุ่นใหญ่' เล่นแล้วมั้ยล่ะ เนศเอ๋ยยย ><
-
มาต่อซะ!!!!! :z3:
-
ค้างเวอร์
ลุงอาจจะเด็ดไป นะจ๊ะนะจ๊ะ 55555555555555555555555
-
ลุงแรงนะนี่
:laugh:
-
หนูเชียร์ลุงสุดใจขาดดิ้นเลยค่ะ 55+ :impress2: :haun4: :haun4: :haun4: :oo1:
-
จะมีแฟนทั้งทีไมง่ายงี้อะเนศ?
-
ค้างเว้ยเฮ้ยยยยยยยยยยย
:impress2:
-
กรี๊ดดดดดด...ค้างมากมาย ย...อยากอ่านต่อกำลังสนุกๆเลย
หรือว่าคู่ของเนศจะเป็นคุณลุงหรอ? :a5:
+คุณเป็ดให้นะค้า
-
:fcuk: ไม่มีคำบรรยายใดๆ o22
-
เกิดอะไรขึ้นน่ะ
ไม่นะ มันไม่จริงใช่ไหม..
:a5:
-
กรี้ดดดด....เริสสสสมากกกกก :laugh:
-
เอาแล้วไง
ราศีเคะคงจับแล้วล่ะเนศเอ๋ย :z1:
-
เริสทีสุดดดดดดดดดดดดดรีบมาต่อ
ลุงนันนนนนนนนนน
:call:
-
:impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2: จัดหนักๆไปเลยค่ะลุงนัน
-
ลุยเลยลุง
:haun4:
-
o18 o18 :laugh: :laugh:
-
:a5: :a5: :a5:
ลุงงงงงงง อย่าพูดเล่นนะ
:laugh: :laugh:
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
5555 เนศถึงกะอึ้ง
ลุงแรงมากเลยยย เหอะ ๆ ๆ
รอลุ้นตอนต่อไป จะเกิดรัยขึ้นกะเนศอ่ะป่าววว 55555
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
555555555555
-
:a5: :a5: :a5:
ลุง!!!!!
-
ไม่นะจะเสร็จลุงหรออออ เนศ :sad4:
-
เชียร์ลุงๆ
แอบจิ้นลุึงกับเนศตั้งแต่ตอนที่แล้ว 5555
-
จะสงสารพี่เนศที่โดนลุงนันจีบ หรือจะไชโยโหร้องที่พี่แกจะได้แฟนดีว๊า 55555
-
:z1:นั่นดิ ลุงแอบแรงนะเนี้ย
-
ไม่น่าเชื่อ ว่าคนแต่งจะจัดเต็มแบบนี้
เชียร์ๆๆๆ
-
พี่เนศปีนเกลียวอ่ะ :z10:
-
ลุงงงงงงจัดเต็มโลดดดดดดด :z2:
บวกเป็ด
-
จัดไปเลยลุงงงงงง o13....เต็มที่ :laugh:
-
หึ หึ หึ ไม่น่าเลยเนศเอย
-
ในที่สุดเนศก็มีคู่ :laugh:
-
เสร็จ ๆ ๆ เสร็จแน่ ๆ นายเนศ ฮ่า ๆ
อร๊ากกกกกกกก
รอตอนต่อไปอย่างใจจดใจจ่อ ^^ ,,
-
อ๊ากกกก ค้างอย่างแรง :z3: ถูกใจที่สุด!ลุงนัน+เนศ คิดได้ไงนี่ o13
-
โดนแน่ เนศ โดนแน่ๆๆๆ 555 :m20: :m20:55 : :z1: :z1: :z1: :z1: :haun4: :haun4: :haun4:
-
:laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
-
อ๊ากกกกกก นี่มันเรื่องจริงหรือป่าว =[ ]=!!!!!
-
เล่นกะลุงเขาหน่อย
เริ่ดเลยลุง เป็นเกย์!
-
คุณลุงอย่าทำมาเป็นล้อเล่นนะ
พี่่เนศซีเรียส :jul3: เค้าเชียร์ๆ
อยู่คนเดียวมันเปล่าเปลี่ยวเอกา
อย่าว่างั้นงี้เลย ตกลงเหอะ :-[
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:
-
อ้าวเนศงานงอกละ ฮ่าๆๆๆ
ลุงคะยังไงคะลุง
ลุ้นๆๆๆ ลุ้นตอนต่อไปค่ะงานนี้ เนศจะรอดหรือจะลอง ฮ่าๆๆๆ
-
ลุงกับพี่เนศ คึคึคึคึ :oo1:
อ้าวเนศงานงอกละ ฮ่าๆๆๆ
ลุงคะยังไงคะลุง
ลุ้นๆๆๆ ลุ้นตอนต่อไปค่ะงานนี้ เนศจะรอดหรือจะลอง ฮ่าๆๆๆ
ขอให้พี่เนศ "ลอง" ค่ะ 55555555555555555555555555 o18
-
เฮ้ยยยย เนศจะมีคู่แล้วอ่ะ จริงหรอ O_O
-
ฮ่าๆๆ โดนโคแก่กินแล้วละหญ้าอ่อน อิอิ
-
น้องหมอ กะ พี่วิศวะ 27.2
เขาเคยเกลียดทะเลตอนกลางคืน เพราะมันทั้งมืดและน่ากลัว
เสียงคลื่นที่ซัดสาดท่ามกลางความเงียบและมืด
มันเหมือนจะยิ่งตอกย้ำทั้งความเศร้าและความเหงาให้ทวีมากขึ้น
ลมแรงๆมันไม่เคยพัดทั้งความเศร้าและความเหงาทิ้งไป
แต่มันเหมือนเข็มนับพันเล่มทิ่มแทงให้เจ็บไปทั้งใจและกาย
ตอนที่โดนผู้ชายคนนั้นบอกเลิก บอกเหตุผลกับเขาว่า เพราะเขาไม่ใช่ผู้หญิง แต่งงานไม่ได้ มีลูกก็ไม่ได้
ถึงจะเป็นลูกชายของคนที่มีหน้ามีตาทางสังคม แต่ก็ควงออกหน้าออกตาตามงานสังคมไม่ได้
เขาเข้าใจดีทุกอย่าง แต่มันก็เจ็บมากๆ ตอนที่ยังไม่มีความรัก ก็ไม่เข้าใจว่าคนออกหักหรือโดนทิ้ง
ทำไมต้องมาทะเลกันด้วย อาจจะเพราะอยากให้สายลมแรงๆกับคลื่นทะเลซัดความรู้สึกเศร้าๆออกไปมั้ง
ตอนนั้นที่โดนทิ้ง เขาก็ตัดสินใจไปทะเลแห่งหนึ่งคนเดียว เพราะหวังที่จะให้เป็นอย่างนั้น
อยากให้มันซัดความเจ็บปวดในตอนนั้นออกไปให้หมด แต่มันก็ไม่ใช่...
เขาขับรถไปถึงทะเลตอนกลางคืน ขับรถหาบังกะโลที่อยู่ติดกับทะเลที่สุด
แล้วก็เจอที่ที่หนึ่ง พอเช็คอินเรียบร้อย เขาเดินไปที่ทะเลยามค่ำคืนนั้น
มันทั้งมืดและหนาว เขาถอดร้องเท้าเอาไว้บนผืนทราย ก่อนจะเดินไปให้น้ำทะเลเซาะเท้า
ยิ่งโดนน้ำทะเลยิ่งหนาว ยิ่งโดนลมยิ่งเจ็บ ยิ่งเงียบยิ่งเหงา น้ำตาของเขาไหลอาบหน้าอีกครั้ง
หลังจากที่มันแห้งไปตั้งแต่นอนร้องไห้ในบ้านมานานเป็นวัน จนนึกว่าน้ำตาจะหมดไปแล้ว
ตอนนั้นหายไปนานหลายวัน ทั้งแม่และเพื่อนโทรหากันให้วุ่น แต่มือถือแบตหมด เลยไม่มีใครเลยที่รู้ว่าเขาหายไปไหน
พอรู้ตัวอีกทีก็ผ่านไปสี่วันแล้วที่จมอยู่กับความรู้สึกเฮงซวยแบบนี้ ก็เปิดโทรศัพท์ มิสคอลหลายร้อยสาย
เปิดเครื่องได้ไม่นาน สายแรกที่โทรเข้ามาคือแม่ เขากดรับทันที เสียงที่เปล่งออกไปช่างแหบแห้ง
แม่ถามคำถามต่างๆนาๆด้วยภาษาญี่ปุ่นที่ทั้งแม่และเขาถนัดกัน เธอพูดไปร้องไห้ไป
ตอนนี้เขาต้องเป็นฝ่ายปลอบแม่ให้หยุดร้องไห้และบอกว่าไม่ต้องเป็นห่วง เขากำลังจะกลับบ้านแล้ว
เขารักแม่ที่สุดในโลก แม่ที่ตอนนี้อยู่ที่ญี่ปุ่นหลังจากหย่ากับพ่อของเขาแล้ว ตอนนี้เขาอยากจะไปหาแม่
อยากจะเข้าไปกอดผู้หญิงตัวเล็กๆที่มักจะใส่แต่กิโมโน เพราะเธอเป็นเจ้าของร้านขายกิโมโนที่ใหญ่และดีที่สุด
แต่ก็ไม่อยากจะไปหาแม่ที่นั่นด้วยสภาพแบบนี้ ไม่อยากจะให้แม่ต้องเป็นห่วง จึงต้องพูดแค่ว่าไม่เป็นไรแล้วครับ
แม่รู้เรื่องที่เขาเป็นเกย์ เป็นคนในครอบครัวเพียงคนเดียวที่รู้ และแม่ก็รับได้โดยไม่มีท่าทีเสียใจอะไรทั้งสิ้น
และบอกกับลูกชายคนเดียวคนนี้ว่า จะเป็นอะไรก็ช่างแม่รับได้ เพราะลูกก็คือลูก
หลังจากครั้งนั้น เขาบอกกับตัวเองว่า จะไม่คบกับผู้ชายที่ไม่ใช่เกย์อีก
เพราะผู้ชายพวกนี้ ซักวันก็ต้องคิดที่จะแต่งงานมีลูก และเขาก็จะต้องเจ็บปวดอีก
แต่ก็ดันมีไอ้เด็กปีหนึ่ง ที่เรียนหมอ เข้ามาบอกว่าชอบ
มันหน้าตาดี เรียนเก่ง ครอบครัวดี เป็นคนร่าเริงต่างจากเขา
และที่สำคัญ มันไม่ใช่เกย์
ทั้งๆที่บอกกับตัวเองไว้แล้วว่าจะไม่มีทางชอบไอ้เด็กนี่ เพราะยังไงสักวันนึง
คนที่ถูกทิ้งอยู่ข้างหลังก็ต้องเป็นเขาแน่นอน พยายามแล้วที่จะออกห่างและปฏิเสธ
ไอ้พวกเพื่อนตัวดีก็เชียร์กันจัง แต่ปัญหามันคงจะอยู่ที่เขามันใจอ่อนเอง
ในที่สุด เขาก็ยอมเปิดใจรับไอ้เด็กนี่เข้ามาได้ง่ายๆ ทั้งๆที่คิดเอาไว้แล้ว ว่ายังไงก็ไม่
แต่ทุกสิ่งที่มันทำ ทุกการกระทำที่มันแสดง ทุกๆอย่างที่เป็น มันทำให้ใจเขาโอนเอน
ยอมเสี่ยงที่จะรักดู ถ้าโดนทิ้งอีก ก็คงจะไม่รักใครแล้ว
“นี่” พี่ยูที่ตอนนี้นั่งบนหาดทรายโดยมีไอ้หมอนั่งซ้อนตัวอยู่ด้านหลัง และกอดเอาไว้จนน่าอึดอัด พูดขึ้นมาทำลายความเงียบที่มีมานานออกไป
“ครับ”
“มึงรู้มั้ย...ว่ากูเกลียดทะเลตอนกลางคืนมาก”
“...”
“เพราะมันทำให้กูนึกถึงเรื่องแย่ๆตอนที่กูโดนทิ้ง” ไอ้หมอรัดวงแขนแน่นขึ้นเมื่อเขาพูดถึงเรื่องเก่าๆ
“...”
“แต่เพราะมึงนะ” พี่ยูเอี้ยวตัวหันไปมองหน้าคนที่รัก
“เพราะผม”
“เพราะมึงทำให้กูเริ่มรู้สึกดีกับมันมากขึ้นเยอะ” เพราะเหตุการณ์ตอนนั้น ตอนที่มันลักไก่พาเขามาที่นี่ แล้วสัญญาอะไรต่างๆมากมาย มันทำให้เขาตื้นตันใจจริงๆ
“แล้วก็คิดว่า ทะเลมันก็ไม่ได้เลวร้ายเสมอไป” ยิ้มให้ไอ้หมอที่ยังดูงงๆอยู่
“ขอบคุณมาก” ยื่นหน้าเข้าไปจูบ
“กูรักมึงนะ”
ครั้งแรก...ที่พี่ยูพูดคำว่ารักออกมาให้ไอ้หมอได้ยิน
คำที่รอมานาน...ไม่เคยเรียกร้องให้พูด...ในที่สุดก็ได้ยินซักที
พี่ยูพลิกตัวกลับมานั่งคุกเข่าเช็ดน้ำตาให้ไอ้หมอด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม
ไม่มีคำพูดใดๆออกมาหลังจากคำๆนั้นของพี่ยู
พี่ยูกอดไอ้หมอเอาไว้แนบอก กอดเอาไว้อย่างอ่อนโยน
รู้สึกขอบคุณออกมาจากใจจริง ทุกสิ่งทุกอย่างที่ทำให้ เขาขอบคุณมากๆ
ขอบคุณจริงๆ...
TBC,,,
ตกใจที่เค้ามาเร็วละซี๊~~ ก็ช่วงนี้ไฟแรงอ่ะเนอะ คริ คริ
เอาตอนนี้มาขัดขวางความหื่นของทุกคนก่อน
ตอนของตาลุงกะเนศต้องรอตอนหน้า คือตอน 27.3
มาดูกันว่า จะ "รอด" หรือจะ "ลอง" หึหึหึ :oni1:
ขอบคุณทุกคอมเม้นค่า :L2:
-
:z13:
ตอนหน้าเป็นของเนศกับลุงแล้ว!!
ลองเหอะนะ!!
:L2: :L2:
-
รอตอนหน้าไม่ไหวแล้ว ฮิฮิ
-
:z13: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
กรีสๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ค้างมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ทำไมสั้นจังอ่า
-
:m1: :m1:
:กอด1: ให้กำลังใจน้องยู
ส่วนอีกคู่ ถึงน้องเนศ ไม่ลอง แต่คาดว่าอิลุง มันก็คงทำให้น้องลองอยู่ดี กร๊ากกกกกกกกกกกกกก
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดด พี่ยูเค้าบอกรักแกรเเล้วนะเว้ยอิน้องคิน น่ารักอ้ะ
เพิ่งกลับมาจากญี่ปุ่นพอดี คิดถึงหนุ่มญี่ปุ่นตัวเล็กๆน่ารักๆ เคะน้อยๆ ปากแดงๆ งืดดดดดด :man1:
พี่ยูนี่สเป็คเลยอ่ะ อิน้องคิน ขอยืมพี่ยูซักวันสองวันได้ป่าว ฟิน แอร๊ยยยยยยยยยยย
ส่วนคุณลุง? เอาเรย เชียร์ๆๆๆ 555
-
รอดเห้อะ อย่าลองเลยยยยยย
:call:
-
:o12: รักน้องหมอกับพี่ยู
รักวิชกับฟาส
รักดิสกับกาน
รักเนศกับลุงนัน :impress2:
:-[ และรักนิยายเรื่องนี้ น่ารักที่สุด รักคนเขียนด้วยนะ มาอัพบ่อยๆนะค่ะ :กอด1: :L2:
-
มั่นใจว่าน้องหมอต้องไม่ทำให้พี่ยูผิดหวัง :กอด1:
-
ซึ้งมากมายอ่ะ
พี่ยูกับหมอคิน รักกันตลอดไปนะ :กอด1:
-
หวังว่า คิน ไม่ทำให้พี่ยูต้องเสียใจอีก
ในเมื่อเปิดใจขนาดนี้แล้ว
รอตอนหน้า 5555
-
รักน้องยู :L1: คนแต่งขยันลง เราก็ขยันอ่าน :laugh:
-
ฉากนี้น่ารัก พี่ยูหวานจัง
หลังจากนี้จะมีมาม่าหรือเปล่า
ลุ้นคุณลุงกะเนศ จะเป็นยังไงต่อ ฮิฮิ
-
คำว่ารักจากปากพี่ยู ดีใจด้วยนายคิน
-
แอร๊ยยยย ลุงนันนนนกะน้องเนศ :-[ :-[
-
:z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:
ค้างอ่า...มาเร็วๆนะตัวเอง ^ ^
-
o18รอลุงนันกะนู๋เนศจ้า
-
คิดถึงพี่ยูและน้องหมอ แต่........มานิดเดียวเอง :seng2ped:
-
:o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8:
-
เนศจะมีคู่หรอเนี่ย ><
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
น้องหมอร้องไห้ด้วยน่ารักเชียว
แต่สั้นไปปะ
:call:
-
ปลื้มจนน้ำตาไหลไปกับไอ้หมอที่ได้ยินคำว่ารักจากพี่ยูซะที ขอบคุณคนเขียน^^
-
หวานซึ้ง
น้องหมอร้องไห้เลยอ่ะ >////<
-
โหวต ''ลอง'' ฮะ
ลองต้องได้เป็นเดอะสตาร์ ฮี่ๆๆ :m9: :m9: :m9:
-
ตอนหน้าลุงอย่าเพิ่งจัดหนักล่ะ ครั้งแรกอ่ะ :m12:
-
ต๊ายยย มีคู่กินเด็กเพิ่มมาอีกหนึ่ง อิอิ
ลุงนัน ปลื้มมั่กๆค่ะ
ถึงเป็นเด็ก แต่เด็กมหาลัยนะเออ 555
+1 ให้จ้าาาา
-
มาแล้ววววววววววววววว
-
ลองแน่นอน :oo1:
-
พี่ยูววววววววววววววววววววววววววววว์ พี่หมอฟูตอนนี้หวานซึ้ง
ขอให้พี่เนศ ลอง ค่า หึหึหึ :oo1:
-
o22
เชียร์ลุงนัน!!!!!
-
ขอให้ลองๆ :call:
-
ลองงงงงงงงงงงงงงงง :laugh:
-
OMG
:impress2:
รีบมาต่อน๊าาา
-
มาสั้นๆ แต่หวานมาก
พี่ยูน่ารักอ่ะ
ตอนหน้าขอให้เนศลองทีเถอะ
-
อยากได้บทของเนศกับลุงนัน
เนศจะกล้าตอบตกลงลองกับลุงไหมนะ :z1:
:กอด1:
-
ทะเลหวานนนนนนนน :L1:
-
รอเนศลอง 5555
-
โอ๊ยยยยยยยยยยย บอกรักแล้ววววว
เขิล ๆ ๆ :o8:
รอตอนหน้า ๆ ฮ่า ๆ
:z13: :z13: :z13:
-
:-[ :กอด1:
-
ขอความกรุณาอย่าตั้งความหวังกับอีลุงและไอ้เนศมากนัก :z3:
น้องหมอ กะ พี่วิศวะ 27.3
“เอ่อ......”
เนศถึงกับพูดไม่ถูก ตอนนี้สายตาของเขาจับจ้องอยู่กับสายตาของลุง มันเหมือนมีอะไรบางอย่างดึงดูดอยู่พิลึก
“ว่าไง??” ลุงถามย้ำ ก่อนที่จะยกแก้วเหล้าขึ้นจิบ
“....ครับ”
ตกลงไปแล้ว... แล้ว...ยังไงต่อล่ะทีนี้
ลุงนันยิ้มที่มุมปากอย่างพึงพอใจ กระดกแก้วเหล้าขึ้นจิบอีกครั้ง
“ที่ไหนดี ห้องเนศหรือห้องลุง?”
“เอ่อ.....ก็แล้วแต่ครับ” เนียนหันไปชงเหล้าก่อนจะกระดกรวดเดียวหมดแก้ว
รู้แล้ว เพราะสายตานั่น สายตาของลุงมันเชิญชวนและดึงดูดให้เข้าไปสัมผัสด้วย
ใครเจอเข้าไป แม่งปฏิเสธไม่ได้ทุกรายนั่นแหละ ...กูไม่ได้แถนะ
“ตอนนี้เลยแล้วกัน” ลุงหันไปมองรอบข้างมาแล้วว่าไม่มีใครสนใจอะไรทั้งสิ้น เลยลุกขึ้นยืนเต็มความสูง
คินกับยูก็ออกไปเดินที่ชายทะเล อีกสามคนที่นั่งเล่นรัมมี่ก็มีฟาสเข้าไปร่วมวง ทำให้ต้องใช้สมาธิมากขึ้น
แล้วจุดที่ทั้งสองคนนั่งคุยกันก็ค่อนข้างเป็นมุมอับ ไม่ค่อยน่าสังเกต ทางที่จะเดินไปที่ห้องก็เต็มไปด้วยต้นไม้
แถมมีเสียงเพลงที่ดังออกมากลบเสียงต่างๆไปอีกเยอะแยะ
แหมมมม...ทำไมดูอะไรทุกอย่างมันเป็นใจเพื่อที่จะให้กูเสียตัวจังนะ
ลูกผู้ชายพูดแล้วไม่คืนคำ แต่คืนคำตอนนี้จะได้มั้ยวะ ศักดิ์ศรีมันกินไม่ได้นี่หว่า
แต่..เอ๊ะ..แล้วกูลุกตามทำไม
พอยืนเทียบกันดีๆแล้ว ลุงน่าจะสูงกว่าเนศซัก 5-6 เซนได้ แต่ตัวหนากว่าเห็นๆ
คนที่ก้าวขาออกเดินไปก่อนคือลุง พอเห็นแบบนั้นแล้วเนศเลยก้าวขาตามบ้าง
“รู้ห้องจักผมได้ไงน่ะ”
“เดาเอา”
เออ...เก่งซะด้วย ดำเนินชีวิตด้วยสัญชาตญาณรึไงว้า
ลุงยืนรอหน้าห้องเพื่อให้เนศเป็นฝ่ายไขประตูเข้าไป จริงๆแล้วก็ไม่ได้ล็อกหรอก
เนศเลยเดินไปบิดลูกบิดก่อนจะเข้าไปในห้องก่อน
เดินเข้าไป หน้าตรง ไม่หันกลับไปมอง
ได้ยินเสียงล็อกประตูดังแกร็ก หัวใจจะหล่นไปอยู่ที่ตาตุ่ม
หยุดเดินแบบอัตโนมัติ ไม่รู้ทำไม
ขัดๆ เขินๆ ทำตัวไม่ถูก กลับบ้านไปแม่จะตีมั้ยวะ ที่ไอ้ลูกคนนี้มันใจง่าย
ตกลงมีอะไรกับผู้ชายที่เพิ่งเจอกันครั้งแรก แถมอายุห่างกันตั้งเยอะ
ลุงนันดึงไหล่เนศให้หันกลับมา มองพิจารณาทุกส่วนใบหน้า
คิ้วเข้มเรียว ตาสองชั้น ถึงจะไม่โตมาก แต่ก็ตาสวยใช้ได้
แววตากวนๆตอนนี้หายไป เหลือแต่แววตาที่หวาดหวั่น
จมูกโด่งได้รูป กับริมฝีปากบาง ใบหน้ารูปไข่
ถ้าไม่ติดว่าเป็นคนที่ชอบกวนประสาท
เด็กหนุ่มตรงหน้าคนนี้ก็ถือว่าหน้าตาดีเลยทีเดียว
“กลัวรึไง?”
“คะ..ใครพูดแบบนั้น ไม่มี๊~” ทำปากดีไปงั้นแหละ จริงๆแล้วป๊อดจะตาห่าแล้ว
“หึ ปากดีจริง”
พูดจบลุงก็โน้มหน้าเข้าไปประกบจูบ เพราะเนศทำท่าจะถอยหนีลุงเลยต้องรัดเอวเอาไว้
ไล้เลียไปตามริมฝีปากที่ปิดสนิด ลุงรู้สึกนึกขำอยู่ในใจ ....ทำเป็นครั้งแรกไปได้
“อ้าปากหน่อยสิ”
“ห๊ะ”
จังหวะนี่แหละที่ลุงประกบจูบลงไปอีก สอดลิ้นร้อนเข้าไปในโพรงปาก เกี่ยวกระหวัดกับเนศที่ดูจะไม่ประสากับเรื่องแบบนี้เอาซะเลย มืออีกข้างดันท้ายทอยของเนศให้รับจูบได้ง่ายขึ้น เนศส่งเสียงอืออาในลำคอ เอามือดันหน้าอกลุง
....หายใจไม่ทัน
เนศหอบหายใจ ปากแดงช้ำเพราะโดนบดจูบไปนั่น เผยอจนน่าจูบซ้ำอีกรอบ
ลุงเอานิ้วปาดไปบนริมฝีปากของเนศ เช็ดบางส่วนของน้ำลายที่เปรอะอยู่
“ดีมั้ย?”
“เกือบตายแหนะ” ตอบเสียงแห้ง
“เดี๋ยวก็ชิน” ยิ้มแบบนี้อีกแล้ว แต่นี่มันเหมือนเพิ่มดีกรีความหื่นเข้ามาเป็นออฟชั่นเสริม
“อะ..”
ไม่ทันที่จะได้พูดอะไรต่อ ก็โดนจูบอีกรอบ แต่รอบนี้เนศค่อนข้างปรับตัวได้
เลยเป็นการจูบที่นานขึ้น สร้างความรู้สึกแปลกๆได้ไม่น้อย
“อาบน้ำก่อนนะ” พูดออกมาหลังจากที่จูบจนพอใจแล้ว เนศพยักหน้ารับ เดินไปหยิบผ้าขนหนูแล้วเข้าห้องน้ำไป
ตอนที่อาบอยู่ จู่ๆลุงก็เดินเข้ามากอดทางด้านหลัง แนบซะจนรับรู้ได้ถึงอะไรบางอย่างที่มันชนอยู่ที่ก้น
กดจูบที่ลาดไหล่ ในขณะที่ส่วนล่างก็ขยับสีไปมาไม่หยุด ตอนนี้เนศรู้สึกเสียวๆขึ้นมาบ้างแล้ว
“ลุง”
“หืม?”
“หื่นเกินไปมั้ยน่ะ?”
“หึหึ” หยิบสบู่มาเทลงบนฝ่ามือก่อนจะลูบลงไปที่แผ่นหลังเนียนของเนศ แล้วเอื้อมไปลูบที่หน้าอก
ลูบวนจนหัวนมตั้งชันเพราะแรงอามณ์ที่สูงขึ้น ลูบต่ำลงเรื่อยๆจนถึงที่หน้าท้อง เนศเกร็งตัวด้วยความเสียว
“อา...” ลุงกอบกุมแกนกายที่เริ่มสู้มือ ชักขึ้นลงช้าเนิ่บ จนเร็วขึ้นเรื่อยๆ
“ถ้ายืนไม่ไหวก็พิงมานะ” เนศพิงตัวกับอกหนาของลุงนัน ลุงยกแขนข้างนึงกอดเอวเนศไว้
“อะ..อา..” เอามือปิดปากกลั้นเสียงที่น่าอายไว้ ปลายเท้าจิกลงกับพื้นห้องน้ำ ไม่นานนักก็ปล่อยทุกหยาดหยดออกมาเปรอะมือลุงเต็มไปหมด
เนศหอบแฮ่ก โดนด้วยมือคนอื่นกับตัวเองนี่มันต่างกันจริงๆเว้ย ความเสียวต่างกันลิบ
“มานี่มา” ลุงจูงมือเนศให้เดินตามออกมาจากห้องน้ำ หยิบผ้าขนหนูที่เอาตามออกมาด้วยเช็ดตามตัว
“เอ่อ..แล้ว..” เนศอยากจะพูดถึง ไอ้ตอปิโดของลุงน่ะ
“หื้มม” ลุงถามยิ้มๆ ซึ่งมันก็เป็นอีกอย่างที่เนศสงสัย คนอะไรทำหน้าตากรุ้มกริ้มได้ตลอดเวลาจริงๆ
“เอ่อ......ไอ้นี่อ่ะ...ลุงจะเอายังไง” เนศชี้นิ้วไปที่ตอ(ปิโด)ของลุง
“อ๋อ ไม่ต้องห่วงไป”
ไม่ใช่อย่างง้านนนนนน จะไปห่วงมันทำไมเล๊าาาาาาาา วู๊~~
“เริ่มกันเลยดีกว่า”
ห๊ะ!! เริ่มอะไร?? เริ่มยังไง?? ตรงไหนและทำไม??
ในขณะที่เนศกำลังเอ๋อๆเป๋อๆอยู่ ลุงก็ลากเนศเดินถอยหลังจนไปสะดุดกับขอบเตียง
เลยหงายหลังลงไปนอนที่เตียง เหมือนจะเริ่มรู้สถาณการณ์แล้วนะ
“เอ่อ.....”
“ชู่...........” ลุงทำเป็นเชิงว่าไม่ต้องพูดอะไรแล้ว ก่อนจะตามลงไปคร่อมแล้วก้มลงจูบริมฝีปาก ขมับ เปลือกตา แก้ม
แล้วลากลงมาจูบไซร้ตามซอกคอเรียว
เนศตัวเกร็งไปหมด ถ้าบอกไปว่านี่คือเซ็กส์ครั้งแรกใครมันจะเชื่อ
คนตัวใหญ่ละจากซอกคอจูบไล่ลงมาเรื่อยจนถึงหน้าอกที่ชูชัน เม้มจนร่างเพรียวข้างใต้สะดุ้ง ร้องครางในลำคอ
ลุงค่อนข้างพอใจกับปฏิกิริยาที่เดียงสาจนเหมือนเป็นครั้งแรกของเนศ
“เคยมีแฟนมาก่อนมั้ย?” จู่ๆก็อยากจะถามเด็กหนุ่มตรงหน้าขึ้นมา
“คะ เคย..” ตอบเสียงพร่า
“แล้วเคยมีเซ็กส์มั้ย?”
“ถะ..ถ้าผมบอกว่าไม่เคย ลุงจะเชื่อมั้ย?”
ลุงฉีกยิ้มเห็นฟัน “เชื่อ”
....เพราะร่างกายไม่เคยโกหก
ลุงกอบกุมเนศน้อยเอาไว้ในมือ ปลุกปั่นอารมณ์ให้มันกระเจิงอีกรอบ แต่คราวนี้ลุงใช้ริมฝีปากแตะลงไปด้วย
“ละ ลุง อย่าทำแบบนี้!!” ตกใจ เพราะไม่เคย และไหนจะอายุมากกว่า
“ทำหวังผลหรอกน่า” หัวเราะในลำคอก่อนจะลงมือทำต่อ
เนศเกร็งไปหมดทั้งตัว ตอนนี้ได้แต่ครางเสียงหลง ลุงไม่ปล่อยให้ถึงจุดหรอก
“มีโลชั่นมั้ย”
“เอ่อ...มีอยู่หน้ากระจก” เนศเป็นคนผิวแห้งมาก ใช้โลชั่นซะจนติดเป็นนิสัย ลุงเดินไปหยิบ เนศมองตามเห็นลุงเดินกลับมาพร้อมขวดโลชั่นจริงๆด้วย
“จะได้ไม่เจ็บไง” ลุงจับให้เนศนอนคว่ำ ก่อนจะยกซะโพกมนๆนั่นขึ้นสูง เนศค่อนข้างอายกับท่าทางแบบนี้เลยซุกหน้าลงกับหมอนแน่น ลุงบีบโลชั่นแล้วป้ายไปที่ช่องทางด้านหลัง สอดนิ้วเข้าไปจนเนศสะดุ้ง หั่นกลับมามอง
“ครั้งแรก ลุงจะทำเบาๆนะ” จูบที่แผ่นหลัง
นิ้วยาวหมุนคว้านไปมาเหมือนจะหาอะไรซักอย่าง เมื่อโดนจุดเนศสะดุ้งซะตัวโยน “อ๊ะ อา...”
ยอมรับว่าตอนแรกเจ็บเกือบทนไม่ได้ แต่ลุงก็ทำช้าและเบามากจนตอนนี้มันเสียวมากกว่าที่จะเจ็บ
ลุงรู้สึกว่าช่องทางนี้ผ่อนคลายพอที่จะรับสิ่งที่ใหญ่กว่าเข้าไปได้จึงถอนนิ้วออก จัดแจงท่าทางให้ใหม่
ให้เนศนอนหงาย เพราะอยากจะมองหน้า ถ้าเจ็บจะได้ปลอบได้
จับขายาวๆนั่นให้อ้าออกกว้าง เนศเขินจนต้องยกมือทั้งสองข้างขึ้นมาปิดหน้า
“ไม่มีถุงว่ะ”
“ผะ..ผมมี” พูดอู้อี้ทั้งที่ยังปิดหน้าอยู่
“ตรงไหนอีกละ” ลุงอมยิ้มกับท่าทางเขินๆนั่น
ไม่ตอบแต่ชี้ไปที่กระเป๋าเงินบนโต๊ะที่หัวเตียง ลุงเอื้อมมือไปหยิบมาเปิดดูในช่องที่คิดว่าจะมีถุงยางแอบอยู่ แล้วก็เจอ
....แหม ไอ้นี่เตรียมพร้อมจริงๆ
ลุงสวมถุงลงไปที่แก่นกาย บีบโลชั่นลงไปเยอะๆ กลัวเด็กมันเจ็บมากถ้าสารหล่อลื่นมันไม่พอ
จับแขนที่ปิดหน้าอยู่ออก เผยให้เห็นหน้าที่แดงมากๆของเนศ
“กอดคอเอาไว้นะ” ยกแขนของเนศมาพาดไว้ที่ไหล่ทั้งสองข้างของตัวเอง แล้วค่อยๆกดแก่นกายเข้าไปในช่องทางที่คับของเนศ เพียงแค่ส่วนปลายเข้าไปเนศเจ็บร้าวไปหมด เกร็งไปทุกสัดส่วน เล็บจิกลงไปที่แผ่นหลังของลุง น้ำตาไหลออกมาโดยอัตโนมัติ
“ชู่ๆๆ อย่าเกร็งนะ ค่อยผ่อนคลาย หายใจลึกๆ นั่นแหละ..เด็กดี” จูบปลอบที่ขมับ ค่อยๆดันตัวเข้าไปจนสุด
ค้างเอาไว้ ยังไม่อยากขยับ ปล่อยให้เนศได้ปรับตัวก่อน
พอรู้สึกว่าเนศเริ่มปรับตัวได้แล้ว จึงค่อยๆขยับเข้าออกเบาๆ
“อ่ะ..อา” เจ็บ ถึงจะไม่มากเท่าไหร่ แต่ก็เจ็บ ลืมตามองลุงที่ทำหน้าซะได้อารมณ์ ไม่รู้ความเสียวมันมาจากไหน
ลุงเอื้อมมือไปรูดของเนศ ปลุกให้มันตื่นขึ้นมาอีก เนศที่พอโดนแบบนี้แล้ว ก็เหมือนจะไปง่ายๆ
ขยับได้ไม่นานไอ้เด็กนี่ก็ไปซะก่อน
“เร็วจังวะ”
เนศไม่ตอบแต่ส่งสายตาไม่พอใจไปให้ นอนหอบแฮ่กๆอยู่นั่น
ลุงยิ้มให้ขำๆก่อนจะเร่งจังหวะจากช้าไปเร็วขึ้น ไม่นานก็ตามไปติดๆ
“อะ..อา” เสียงครางต่ำในลำคอ ทำให้เนศก็รู้ว่าลุงก็รู้สึกดีเหมือนกัน
เสียงหอบหายใจดังไปทั่วห้อง ลุงมองร่างกายของเนศที่ยังอยู่ท่าเดิม เพราะลุงยังไม่ได้ถอนกายออกไป
มองด้วยสายตาที่มีแต่ความปรารถนา เนศขยับช่วงล่างแปลก ลุงเลยถอนกายออกมาเพราะรู้ว่าอึดอัด
“รู้สึกดีมั้ย?” ลูบผม
“แล้วลุงล่ะ” ไม่ตอบแต่ย้อนถาม
“สุดๆ” คำตอบทำเอาเนศหน้าขึ้นสี
“เนศละ” ก้มลงจูบที่ริมฝีปากเบาๆ
“อะ..อื้ม” หลบตา จริงๆแล้วมันเจ็บ แต่มันก็ดีเพราะลุงแท้ๆ
....ลุงที่มีประสพกามมากแบบนี้ ลีลาโคตรแพรวพราว
“นอนกันเถอะ”
จริงๆแล้วอยากจะอาบน้ำก่อน แต่ตอนนี้ไม่ไหวแล้ว ตาจะปิด
สองน้ำผ่านไป เหนื่อยจะตายห่า ไม่อยากจะเขยื้อนไปไหนเลยด้วยซ้ำ
ก่อนที่ตาจะปิดเนศคิดว่า
ทำไมถึงมีอะไรกับคนอื่นง่ายจังนะเรา
ไม่ได้เป็นอะไรกันเลยซักนิด
รู้จักกันก็ยังไม่นาน ดูท่าจะโคตรเพลย์บอยด้วย
แล้วต่อไปนี้จะเป็นยังไง ไม่อยากจะคิด
อา...ง่วงนอนจังเลยน้า...
เดี๋ยวค่อยคิดต่อแล้วกัน...
ซุกหน้าลงกับอ้อมอก ก่อนจะหลับไปในอ้อมแขนแข็งแรงของลุงนัน
TBC,,,
หึหึหึ .....
เป็นไงตัวเอ๊งงงงงงงงง :o8:
ไม่ค่อยมั่นใจกับตอนนี้ซักเท่าไหร
เค้ารู้สึกว่ามันแปลกๆ เนอะ
ขอบคุณสำหรับคอมเม้นค่า :L2:
ปล...สำหรับคนที่ไม่รู้ มีตอนจุดสองที่เป็นของไอ้หมอกับพี่ยูด้วยนะ
-
เอ่อ เนศ นายแน่มาก ฮ่าๆๆ
ไม่ขัดขืนเอาซะเลยน่ะเนศ
คู่นี้ได้ใจ :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
เริสสสสมากกกได้เพิ่ม1คู่555 :กอด1:
-
:m25: :m25: :m25: :m25: :m25:
ลุงนัน...สุโก่ยมาก...ให้+1เป็ดเลย
หนูเนสก็ตกลงเป็นแฟนกับลุงเลยดิ แล้วจะจุดพลุฉลองให้ 555+
-
ลุงนันกับเนศ
ลองแล้วจะเอายังไงต่อล่ะทีนี้ :z2:
-
ลุงอย่าทิ้งเนศน่ะเว้ยย :impress2:
-
ไหงเนศกับคุณลุงงงงงงงงง มะชะเดิ๊บบบบบกันได้หล่ะเนี่ยยยย
-
:m10: :m10: :m10:
ถ้าลุงมาหลอกฟันน้องเนศ จะตามไปฆ่าหมกทะเล
-
ไม่ยอม o9
พี่วิชกับฟาสยังไม่ :oo1: เลย ลุงตัดหน้าอะ :angry2:
-
เพื่อน ๆ เตรียมจัดงานเลี้ยงต้อนรับเนศหน่อยเร็ว :z1:
-
จาเอา น้องหมอกะพี่ยูอ่ะ :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25:
-
เนศมาแรงแซงทางโค้ง :z2:
-
เนศไม่เหงาแระ :oo1:
-
อร๊ายยยยยย ชอบลุงนันกับเนศแล้วอ่าาาา ><
-
แล้วเนศจะเป็นไงต่อไปนะ ลุงอะ แรงส์ว่ะ
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก!! //กรีดร้อง
ลุงอย่าทิ้งเนศนะ ไม่งั้นล่ะก็.... หึหึหึ o18
-
555 ได้กันไปแบบมึนๆ
-
ลุงนันกับเนศ :impress2:
-
:-[ :-[ :-[ :-[ ลุงนี่ก็นะ
-
+ เป็ดค่ะ อ่านไปแล้วเขิน ลุงนันนิไม่ธรรมดาเลยจริงๆ
เนสก็น่ารักน่ากดจริง อิ อิ :o8:
-
อยากให้เพื่อนๆมาเห็นเนศจัง อยากรู้ว่าจะโดนแซว โดนว่า หรือยังไง
-
เนศแซงหน้าวิชซะง๊าน
รวดเร็ว ทันใจ
วิชอย่ายอมนะเร่งเครื่องให้ทันเนศเลย
ฟาสก็ยอมพี่เค้าไปเถอะ
ฮ่าๆๆๆ><
-
:impress2: :jul1:
-
คู่นี้ลาแรงแซงทางโค้งจริงๆ
-
น้องเนศออกแนวงงๆ o18....นู๋มึนเกินไปป่ะลูกกก :laugh:
-
อ๊ายยยยยย เริดค่ะ ขอให้ได้คู่กันนะ ^^ :impress2:
-
คู่นี้มาแรงแซงโค้งมากค้าาา :m25: :m25: :m25: :m25: :pighaun: :pighaun: :pighaun:
เนศน่ารักอ๊าตอนนี้ ไร้เดียงสา อิอิ :-[ :-[ :o8:
รออ่านตอนหน้านะคะ :mc4: :mc4:
+คุณเป็ดให้และ :กอด1: :กอด1:เป็นกำลังใจให้ผู้แต่ง
-
ออกมาทีหลัง แต่เสียเลือดก่อนใครเลยนะ
:haun4:
-
ชั่วคราวหรือค้างคืนตลอดไป :oo1:
-
เนศร้องเพลงในครัวแน่เลยได้ผัวแก่ :laugh:
:call:
-
คู่นี้มาแรงมากกกก
อิอิ
ปล. โลชั่นกับถุงยาง มันมีผลทำให้ขาดได้ไม่ใช่เหรอ เอ๊...หรือจะจำผิด
-
เนศ สุดยอดอ่ะ :pighaun:
ปล.อยากอ่าน...คู่น้องหมอกับพี่ยูมั่งอ่ะ :z1:
-
ลุงนันกับเนศ อ๊ากก
เเซงพี่วิชได้ไง พี่วิชยังไม่เคยเลยน่ะ 555
ลุงนันอย่าทิ้งเนศน้าา
-
เย้ๆๆๆ โดนแล้ว 5555
-
เหมือนเนศโดนลุงนันป้ายยาอ่ะ 555 คล้อยตามทุกอย่างเลย
-
น้องหมอๆๆๆๆ
-
แล้วคู่นี้เค้สจะยังไงกันอ่ะ
-
:m25: :m25:
คู่นี้มาแรง แซงทางโค้งเลย
มาเร็ว เคลมเร็ว
:กอด1:
-
รอตอนต่อไปของน้องหมอกะพี่ยูค่ะ :haun4:
-
แอร๊ยยยยย!! เนศเสียตัวแล้วหรอเนี่ย 5555
-
ว๊ายๆๆๆ ได้กันแล้วๆๆ ลุงขั้นเซียนนะ 5555
ตื่นมาจะเป็นยังไงบ้าง อยากรู้เหมือนกัน ฮิฮิ
-
ง่ายมากอะ :m29: :m29:
-
นี่คืออย่าคาดหวัง ?
เป็น NC ที่โอเคมากเลยแหละ โฮะๆ
ลุงอายุเท่าไหร่อ่ะ พรากผู้เยาว์มั้ยเนี่ย ?
-
โอ้ ครั้งแรกที่เจอกัน ลุงนันชั่วโมงบินสูงแท้ ๆเก็บแต้มได้อย่างไว
-
:กอด1: :กอด1: :L2:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
โอ้วลุงนันกับน้องเนศ!!!
ทำประตูเร็วจริง
-
คู่นี้คงไม่ใช่ one night stand ชิมิๆ
ลุงคะ รับผิดชอบด้วยนะ คุคุ
น้องหมอกับพี่ยูหายหน้าหายตาไปเลยเชียว
คิดถึงนะ อิอิ
+1 ให้นะคะ
-
ตอนอยู่กับเพื่อนเนศดูแมนๆกวนประสาทดีแท้
แต่ทำไมตอนอยู่กับลุงนันกลับดูน่ารักก็ไม่รู้สิ :-[
ต่อจากนี้จะเป็นยังไงน้า ต้องรอดูหลังตื่นนอน
หวังว่าคู่นี้จะทำให้เราชื่นใจไปอีกนานๆนะ :กอด1:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:
-
:haun4: :o8:
-
เอิ่มมมมม เนศเมิง แน่มาก :m25:
P.S. ลุงรับผิดชอบเลยยยย นะเดี๋ยวฟ้องคินแน่ :m16:
-
ได้น้องเนศแล้ว ลุงนันต้องรับผิดชอบด้วยนะ
-
:o8: :o8: :o8: :o8: :-[ :-[ :-[ :-[ :impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :z1: :z1: :z1: :impress3: :impress3: :impress3: :man1: :man1: :man1: :L2: :L2: :L2: :L1: :L1: :L1: :L1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
เนศ !!!!
เร็วอ่ะ เร็วมาก
กร๊ากๆๆๆ
-
คู่ใหม่ สดใส น่ารัก
-
ได้พี่เนศแล้วอย่าทิ้งนะลุงนัน
:o8:
-
เย้ยยยยยย คู่นี้มาไงเนี่ยะ
ตกลงปลงใจกันง่ายไปมั้ยยยยยยย
-
:man1: เนียนกันจริงๆ เนศและลุงนัน 555+
มึนๆ อึนๆ สุดท้ายก็ลงเอย กร๊ากกกก :กอด1:
-
ลุงงงงงงงงต้องรับผิดชอบน้องเนศน้า :-[
-
ทำไมเนศมาได้กับลุงล่ะ
-
โอ้ว เร็วแท้ :m25:
-
ลุงนัน รับผิดชอบบบด้วยนะ
ดูพี่เนศ มึน ๆ เอ๋อ ๆ คล้ายๆฟาสเลยเนอะ
จะตามลุงนันทันไหมเนี้ยยย
-
เนศไวไฟมาก ฮ่าา
-
น้องหมอ กะ พี่วิศวะ [28]
คืนนั้นเนศฝัน....
มันเป็นฝันที่โคตรจะบ้าบอ....
เขาฝันว่ากลับไปบ้าน เจอแม่ยืนทำกับข้าวอยู่ในครัว
ก็เลยเดินเข้าไปกอดแม่จากทางด้านหลัง
เขาบอกกับแม่ว่า “ขอโทษนะครับ”
แม่หันมายิ้มให้ เอาขึ้นไช้ฝาดหัวลูกชายตัวเอง
แล้วพูดใส่หน้าว่า “ไปหาผัวมึงไป๊”
เนศลืมตาโผล่งในความมืด ยังจำได้ว่าแม่พูดอะไร
....ใครผัวใคร?? แม่นี่ท่าจะบ้า วุ้ยยยยย
หันกลับไปทางด้านซ้ายมือ ไม่มีใครนอนอยู่ตรงนั้นแล้ว คนที่เพิ่งจะมีเซ็กส์ผ่านไปด้วยกันเมื่อคืน
ช่างมันเถอะ หยิบโทรศัพท์ที่หัวเตียงขึ้นมาดูเวลา ตีห้าแล้ว
อีกไม่นานก็จะเช้า ง่วงก็ง่วง แต่เหนียวตัวไปหมด ขอไปอาบน้ำก่อนแล้วค่อยมานอนต่อ
พอยันตัวลุกขึ้นมานั่งได้ก็เจ็บที่สะโพก ร้าวไปหมด กัดฟันลุกขึ้นยืน ค่อยเดินไปทางห้องน้ำ
รู้สึกเหมือนมีน้ำอะไรไหลออกมาจากช่องทางด้านหลัง สังหรณ์ใจว่าจะเป็นไอ้นั่น ชัวร์
ก็เห็นหยิบถุงยางออกมาฉีกแล้วไงว่ะ แสดงว่าลักไก่ ไอ้ลุงแผนสูงชิบหาย
....จะติดโรคอะไรมั้ยว่ะเนี่ย แม่งเอ๊ยยยยยยย!!!!!!
เปิดน้ำให้มันไหลออกมากระทบร่าง รู้สึกสดชื่นขึ้นมาทันที
ตอนแรกก็ตกใจที่มีเลือดผสมออกมากับน้ำที่ไอ้ลุงทิ้งไว้หรอก
แต่ที่น่ากลัวกว่าคือ อีกสามเดือนต้องวิ่งไปตรวจเลือดแล้วมั้งเนี่ย
....พ่อครับแม่ครับ เนศขอโทษ ที่ใจง่ายมีอะไรกับคนอื่นทั้งที่ยังไม่รู้จักคนนั้นดี
ไม่ได้รู้สึกเศร้าที่ ตื่นมาแล้วคนคนนั้นไม่ได้อยู่ข้างๆกัน
ไม่ได้เศร้าที่ อาจจะโดนฟันแล้วทิ้งก็ได้
แต่เศร้าที่ไม่รักษาร่างกายที่พ่อแม่ให้มานี้ ปล่อยตัวไปให้ใครก็ไม่รู้
คิดแล้วก็เศร้า แต่จะกลับไปแก้ไขในสิ่งที่มันเกิดขึ้นไปแล้วไม่ได้
ตอนนี้ก็ได้แต่ยอมรับผลที่มันจะเกิดขึ้นมาตามหลังนี่เอง
Kiss me, ki-ki-kiss me Infect me with your love and Fill me with your poison
Take me, ta-ta-take me Wanna be a victim Ready for abduction
Boy, you're an alien. Your touch are foreign. It's supernatural. Extraterrestrial
เนศเดินออกมาจากห้องน้ำก็เพิ่งจะได้ยินเสียงโทรศัพท์ดัง
คนที่จะโทรมาเวลานี้ก็มีไม่กี่คนหรอก เพราะพ่อกับแม่อยู่ต่างประเทศ
เลยจะโทรหาเวลานี้เกือบประจำ
“เพิ่งจะนึกถึงก็โทรมาเลยนะคุณนาย” เนศยิ้มเมื่อนึกถึงคำต่อไปที่แม่จะพูด
(นินทาฉันอยู่รึไงห๊ะ?!)
“เปล่าซะหน่อย เนศแค่ฝันถึง” นอนคุยบนเตียง
(ว่าอะไรล่ะ?)
“ฝันว่าเนศได้กลับบ้าน แล้วก็เห็นแม่ทำกับข้าวอยู่ในครัว เนศก็เข้ากอด แม่ก็หันมาเอาขึ้นไช้ฝรั่งตีหัวเนศ พูดกับเนศเสียงดังว่าไปหาผัวมึงไป๊”
(ฮ่าๆๆๆๆๆๆ)
“ไม่ต้องมาหัวเราะเลย แม้กระทั่งในความฝันยังทำร้ายร่างกายลูกชายตัวเองเหอะ”
(แสดงว่าได้ผัวแล้วสิ เมื่อเช้าแม่ก็ฝันแปลกๆ เหมือนจะได้ลูกเขยว่ะ ฮ่าๆๆๆๆ)
“วุ้ยยยย ฝันอะไรของแม่เนี่ย” แอบสะดุ้งที่แม่พูดแบบนี้นะ ถึงมันจะไม่ใช่แบบนั้นก็เถอะ
(เอ้อๆๆ แล้วนี่อยู่ไหนล่ะ)
“อ๋อ มาเที่ยวทะเลฉลองปิดเทอมกันอ่ะ”
(จะมาหาแม่เมื่อไหรล่ะ?)
“คงเร็วๆนี้อ่ะ”
(เออๆ แม่ไปนอนแล้วนะไอ้ลูกหมา)
“คร้าบๆ ลูกหมาก็ลูกแม่นะ”
(เดี๋ยวจะโดนโบก)
“ฮ่าๆๆๆ บายคร้าบบ”
คุยกับแม่แล้วสบายใจขึ้นเยอะ อยากจะไปหาแม่เร็วๆนี้จังเลยน้า
ไม่นานนัก เนศก็หลับไปอีกรอบ
/
“เนศ เนศ ตื่นดิ”
หืม...เสียงไอ้วิช
“ไอ้เชี่ยเนศ ตื่นดิวะ”
“ไอ้ยูนี่ปากว่ามือถึงเชี่ยวนะ ตบหน้ากูทำไม” เนศลืมตามา ก็เจอกับหน้าของทุกคนเลย
“กูหมั่นไส้มึง เรียกตั้งนานไม่ยอมตื่น” แต่หน้ามึงไม่ได้แสดงอาการว่าหมันไส้กูเลยนะ
“มารุมมองกูทำไมเยอะแยะ” เนศลุกขึ้นนั่ง
“พี่มีไข้” ไอ้หมอพูดขึ้นมา
“เออ กูก็ว่าอยู่ มึนๆหัว” เนศหลับตา
“เดี๋ยวผมให้เด็กยกข้าวต้มมาให้ แล้วพี่กินยาซะนะ”
“ไม่อ่ะ กูไม่หิว” ล้มตัวลงนอนตะแคงดึงผ้าขึ้นมาห่มถึงคอ
“ไม่ได้!! ลุกขึ้นมาก่อนเลยมึง” วิชดึงผ้าห่มออกตามด้วยดึงแขนให้ขึ้นมานั่งเหมือนเดิม
“กินแค่คำเดียวก็ยังดีนะเว้ย” ดิศว่า
“ท้องว่างๆกินพาราไม่ดีนะ” นี่ก็ไอ้กาน
“เออๆๆๆ พวกมึงนี่ ไหนล่ะข้าว?” เนศขมวดคิ้ว
“เดี๋ยวก็มาแล้ว”
ไอ้หมอพูดไม่ทันขาดคำพนักงานของที่นี่ก็ยกถาดข้าวเข้ามาพร้อมกับยาพาราสองเม็ดในถ้วยใสๆ
ทุกคนจัดแจงที่ให้เนศนั่งกินข้าว เป็นไปตามคาด เนศกินได้สองสามคำก็บ่นว่าอิ่มแล้ว
เพื่อนๆคะยั้นคะยอให้กินอีกยังไงก็ไม่ยอมกิน จนทุกคนเหนื่อยใจยอมตกลงไปกับมัน
“งั้นกินยาไปปะ” ยูยื่นถ้วยใส่ยาให้
“ทำหน้าดีๆหน่อยมึง หน้าบูดเป็นตูดหมึกเลยสัด” เนศว่าขำๆ
พี่ยูทำหน้างงๆ “เชี่ยอะไรของมึง..หน้าบูดเป็นตูดหมึก”
“อ่อ..กูลืมไปมึงมันเด็กบ้านนอก”
เพื่อนๆต่างหัวเราะในความอ่อนภาษาของยูกัน
ไม่มีใครไขข้อสงสัยให้พี่ยู มีแต่หัวเราะซ้ำเติม
แม้กระทั่งไอ้หมอ
ทุกคนอยู่เป็นเพื่อนเล่นกับไอ้เนศพักนึก เช็ดตัวให้เพื่อนด้วย จะได้ลดความร้อนในตัวมันไปได้บ้าง
แล้วก็ถามกันว่าจะเอายังไง เพราะจริงๆแล้ววันนี้มีแผนจะออกไปดำน้ำกัน
แต่เนศดันมาป่วยแบบนี้ ก็เลยว่าจะไม่ออกไปดำน้ำแล้ว แต่จะหมกตัวอยู่ในห้องไอ้เนศ
เป็นเพื่อนมันเนี่ยแหละ แต่ก็โดนเนศด่าเข้าให้
“มึงว่ากูป่วยกูต้องกินยาพักผ่อนเยอะๆไม่ใช่รึไง แล้วนี่มึงมาหมกในห้องกูทุกคน กูจะได้พักมั้ย”
ทุกคนเลยต้องยอม เพราะไอ้หมอก็บอกว่าเดี๋ยวสั่งเด็กไว้ให้ ถ้าต้องการอะไรให้โทรไปบอกที่ประชาสัมพันธ์
จะให้ทางนั้นจัดการให้ ส่วนทุกคนก็ออกไปดำน้ำกัน
ก็โอเค ตกลงกันตามนี้ แต่ก็ขออยู่รอจนไอ้เนศหลับถึงจะออกไปกัน
มารู้สึกตัวอีกทีคือ ...มีมืออุ่นมาจับอยู่ที่แก้ม ไล้นิ้วเกลี่ยแก้มไปมาจนน่ารำคาญ แต่ก็...อบอุ่น
เนศยกมือขึ้นมาประกบบนมือของคนที่ไล้แก้มอยู่ ...ก็รู้สึกดีเนอะ
“นอนพักเยอะๆนะไอ้เด็กน้อย” เสียงทุ้มๆกระซิบที่ข้างหู เขาจำได้ว่าเสียงใคร
จูบที่แผ่วเบาบนหน้าผาก ฝ่ามือที่ลูบผมเป็นจังหวะสม่ำเสมอ ทำให้เนศหลับลงไปอีกรอบ
คนคนนั้นนั่งมองเนศอยู่อีกพักนึงด้วยสายตาและรอยยิ้มที่อ่อนโยน
หยิบผ้าขนหนูที่ตกอยู่ข้างหมอนขึ้นมาเดินไปทางห้องน้ำ
บิดผ้ามาวางที่หน้าผากคนป่วยเอาไว้ ก่อนจะเดินออกไปจากห้องเงียบๆ
/
เมื่อคืนที่ผ่านมา
“ไอ้เด็กขี้แยเอ๊ย” พี่ยูที่เช็ดน้ำตาของไอ้หมอ
“กะ..ก็..ฮืออออออ”
“มึงแม่งร้องไห้ได้สมกับเป็นลูกผู้ชายโคตรๆเลยว่ะ” หัวเราะขำ
“พูดอีกครั้งได้มั้ย?” กอดเอวพี่ยูไว้เงยหน้าขึ้นมองหน้าของพี่ยูที่อยู่สูงกว่า
“ห๊ะ พูดอะไรเหรอวะ?” ทำหน้าเหรอหราไม่รู้เรื่อง
“โหยยยยยยยย” ไอ้หมอซุกหน้าลงกับอกพี่ยู
“ฮ่าๆๆๆ” หัวเราะเสียงใส
“ผมรักพี่”
“อืม” กอดหัวไอ้หมอไว้แนบอก
“ผมรักพี่นะ”
“รู้แล้วน่า”
“แต่งงานกันมั้ย?”
“เร็วไปๆ” ยิ้ม มีความสุข
“รอผมเรียนจบ ไม่ช้าไปเหรอ”
“ไม่ แค่นี้ก็พอแล้ว”
ทั้งสองกอดกันอยู่นาน ก่อนไอ้หมอจะชวนให้พี่ยู ไปห้องที่พวกเขาเคยมาพักกันครั้งแรก
จริงๆแล้วหลังนั้นไม่ได้เป็นส่วนบ้านพักของที่นี่ แต่เป็นของไอ้หมอที่ลุงนันเป็นคนทำไว้ให้ตามคำขอหลานรัก
“พ่อแม่มึงใจดีมั้ย?” จู่ๆพี่ยูก็ถามขึ้นมา ตอนนี้ทั้งสองคนจูงมือกันเดินไปตามชายหาด
“มากที่สุดในโลก” หันไปยิ้มให้
“อืม”
“ผมเล่าเรื่องพี่ให้แม่ผมฟังด้วยนะ”
“แล้วท่านว่ายังไงล่ะ?” พี่ยูใจตุ้มๆต่อมๆ
“แม่บอกอยากเจอลูกสะใภ้จะแย่แล้ว”
“ไอ้บ้าเอ๊ย” ด่าแต่ยิ้มเขิน
“เอ้า พูดจริงๆนะ ผมบอกว่าผมมีแฟนน่ารักมากเลย เป็นหนุ่มวิศวะ ตัวเล็กๆขาวๆ ตัดผมบ๊อบย้อมสีส้ม ลูกครึ่งญี่ปุ่น แค่นี้แม่ก็กรี๊ดแล้ว ฮ่าๆๆ”
“เห้ย..”
Hey there Delilah what's it like in New York City. I'm a thousand miles away
But girl tonight you look so pretty, yes you do
Times Square can't shine as bright as you, I swear it's true
“นั่นไง พูดถึงก็โทรมาเลย” ไอ้หมอยื่นหน้าจอโทรศัพท์ให้ดูก่อนจะกดรับ
“ฮัลโหลว่าไงครับ?...ครับอยู่ที่ทะเลลุงนันน่ะแหละ...หืม...อ๋อ อยู่กับพี่ยูสองคนอ่ะ...เอางั้นเหรอ ฮ่าๆๆ แป๊ปนะแม่”
“พี่ยู แม่อยากคุยด้วย” ไอ้หมอยืนโทรศัพท์มาให้ ยูยื่นมือไปรับอย่างเก้ๆกังๆ
“สวัสดีครับ”
(จ้าแม่หนู)
“....” สงสัยลุงนันไปแพร่เชื้อใส่แน่ๆ ทำเอาพี่ยูไปไม่ถูกเลยทีเดียว
(ฮ่าๆๆๆ ตลกจริงๆด้วย เหมือนที่นันบอกเลย)
“ครับ..” พี่ยูได้แต่รับคำ ...หมดกันชีวิต
(แม่อยากเจอหนูจังเลย เมื่อไหรจะมาหาแม่ล่ะ?)
“เอ่อ...ต้องถามคินเค้านะครับ” พี่ยูอมยิ้ม
(ไอ้นั่นก็บอกว่าให้ถามหนู หนูก็บอกว่าให้ถามไอ้นั่น แม่ละงงจริงๆ)
“เอ่อ...งั้นเป็นหลังกลับจากทะเลแล้วกันนะครับ”
(จ้า อย่าให้แม่รอเก้อนะ)
“ครับ”
(งั้นแม่ไม่กวนละ สวีทกันให้เต็มที่เลยนะหนุ่มๆ)
“ครับ” พี่ยูอมยิ้มไม่หยุด
(รักไอ้คินเยอะๆนะ)
“ครับ” ....แค่นี้ก็มากมายแล้วครับแม่
(ดีจ๊ะ งั้นแม่วางละนะ)
“ครับ..สวัสดีครับ” พี่ยูกดวางสาย แล้วยื่นคืนไอ้หมอไป ในขณะที่ปากก็ยังอมยิ้มไม่หยุด
“แม่ว่าไงอ่ะ?” ไอ้หมอถามตาใส ถ้าใครมีตาทิพย์ก็คงเห็นหูตั้งกับหางกระดิกด้วยความอยากรู้ของมันแล้วล่ะ
“ฮึ...ไม่บอก” สะบัดหน้าแล้วเดินหนีไปให้เร็วที่สุด บ้านหลังนั้นอยู่ตรงหน้าแล้ว
พี่ยูวิ่งขึ้นบันไดไปโดยมีไอ้หมอวิ่งตามขึ้นมา รุ่นพี่ตัวเล็กยืนรออยู่หน้าประตูเพื่อให้มันไขประตูให้
ไอ้หมอเป็นฝ่ายเดินเข้าไปก่อนพอพี่ยูเดินเข้าไปก็หันไปล็อกประตู แล้วเดินตามหลังพี่ยูไป
กอดตัวเล็กๆของพี่ยูไว้จากทางด้านหลัง จูบลงที่ต้นคอขาวๆ
พี่ยูขืนตัวหลบ เอี้ยวตัวหันมามองหน้า
“อาบน้ำก่อนนะ กูไม่ชอบทำตอนที่ยังไม่อาบ”
....ชัดเจนมากคร้าบพี่ยู ~~~~~~~~~~~ > <
ทั้งสองคนเข้าไปในห้องอาบน้ำพร้อมกัน ไอ้หมอเห็นร่างกายพี่ยูที่เปลือยอยู่ต่อหน้า
พี่ยูตัวเล็ก สูงแค่ประมาณปากไอ้หมอเอง ผอม เอวบางๆ ผิวขาวละเอียด
ปลายผมเปียกระไปกับต้นคอแลดูsexyชะมัด สะโพกเล็กๆดูน่ารัก ไอ้หมอทนไม่ไหว
เลยเอามือไปลูบ พี่ยูสะดุ้งหันมาค้อนขวับ
“บอกไว้ก่อน กูไม่ชอบทำในห้องน้ำ!”
....จบครับ ทำไมน่ากลัวงี๊ ~~~~~~~~ TT TT
ก็อาบน้ำกันจนเสร็จ ออกไปยังไม่ทันจะพ้นประตูห้องน้ำ ไอ้หมอกอดเอวพี่ยูให้เดินตามจนพี่แกแทบจะสะดุดล้ม
พี่ยูถูกดันตัวลงบนที่นอนนิ่ม ไอ้หมอยิ้มให้
“ไอ้หื่น”
“มาว่าผมแบบนี้ได้ไง”
“ก็มึงหื่นจริงๆ”
“ผมก็หื่นกับพี่แค่คนเดียวแหละ” ไอ้หมอยิ้มมุมปากก่อนจะก้มลงจูบที่ริมฝีปาก จากเบาไปร้อนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ ลิ้นร้อนกวาดชิมความหวานในปากของพี่ยู พี่ยูยกแขนขึ้นกอดคอ
ยิ่งจูบยิ่งหวาน ไม่รู้จักพอจริงๆกับพี่ยูคนนี้
ไอ้หมอผละจูบออกมา มองใบหน้าหวานที่ขึ้นสีระเรื่อนั่น จุ๊บปากเบาๆก่อนที่จะประทับจูบที่แก้มใส
ไล้ไปจูบที่ขมับและใบหู จูบที่เปลือกตาเบาๆ ก่อนจะมาจูบที่ลำคอขาว
“อย่าให้เป็นรอยนะ” เพราะมากับเพื่อนๆหลายคน เลยไม่อยากให้เป็นรอยในที่ที่คนมองเห็นได้ง่าย ยิ่งเอามาแต่เสื้อคอกว้างๆด้วยแล้ว ไม่ได้เด็ดขาด
มือใหญ่ดึงปมที่ชุดคลุมอาบน้ำออก เอามือแหวกออกจากกัน สายตาจับจ้องร่างกายของพี่ยูไปทั้งตัว จนพี่ยูต้องหนีสายตาของไอ้หมอโดยนอนตะแคงขดตัวเป็นกุ้งเลย
“เอ้า ทำไมล่ะ”
“ไอ้เหี้ยคิน ไอ้หื่น” พี่ยูด่าหน้าแดง
“ก็บอกแล้วไง หื่นแค่กับพี่” ก้มลงจูบที่หัวไหล่ แล้วผลิกให้พี่ยูนอนคว่ำ จูบที่แผ่นหลัง ตามแนวกระดูกสันหลัง
ที่สะโพกมน พี่ยูเกร็งตัวรับสัมผัสแปลกใหม่
“พี่ยู พี่ทั้งหอมทั้งหวานไปหมดทั้งตัวเลยอ่ะ”
“....” ซุกหน้าลงกับที่นอนซ่อนความเขินอายเอาไว้
ไอ้หมอยกสะโพกพี่ยูให้ลอยสูงขึ้น บีบเจลที่เตรียมไว้ป้ายลงบนปากทางจนชุ่ม พี่ยูสะดุ้งจากความเย็นของเจลนั่น
ร่างสูงใหญ่สอดนิ้วยาวเข้าไป พี่ยูก็เกร็งโดยอัตโนมัติ
“อย่าเกร็งนะพี่”
“มึงก็พูดได้สิวะ..อะ!”
ไอ้หมอยิ้มก่อนจะบดคลึงในจุดที่ทำให้พี่ยูต้องเสียวจนตัวสั่น ร้องครางออกมา เมื่อรู้สึกว่าช่องทางผ่อนคลายมากขึ้น ไอ้หมอกก็ถอนนิ้วออกมาแล้วแทนที่ด้วยของตัวเอง ค่อยใส่จนสุดทาง แช่ทิ้งไว้ให้พี่ยูได้ปรับกับขนาดก่อนที่จะเริ่มขยับช้าๆ
“กะ..กูไม่ชอบ อะ..ท่านี้เลย” พี่ยูพูดเสียงคลอนเพราะแรงกระแทกของไอ้หมอ
“หืมม”
“เพราะ..มันเห็นหน้ามึง..อะ ไม่ชัด” พี่ยูเอี้ยวหน้าหันมามอง
....เชดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ไอ้หมอจับพี่ยูให้เปลี่ยนมาเป็นนอนหงาย ก่อนจะก้มลงบดริมฝีปากอย่างร้อนแรง ในขณะที่ยังไม่หยุดขยับสะโพก
ใช้อีกมือนึงช่วยกอบกุมของพี่ยูขึ้นมาขยับรูดขึ้นลง พี่ยูจิกเล็บที่หลังไอ้หมอแน่น
“เจ็บเหรอ?” ถามเพราะเป็นห่วง หยุดขยับสะโพกด้วย
“ไม่..” พี่ยูส่ายหน้าไอ้หมอยิ้ม
“รู้สึกดีมั้ย?” ถามขณะที่ขยับสะโพกออกมาแล้วกดกลับเข้าไปใหม่
“อะ..อืม..อา” พี่ยูร้องเสียงหลง “จะ..เสร็จแล้ว”
“ผมก็เหมือนกัน..ไปพร้อมกันนะ” ขยับสะโพกอีกไม่กี่ครั้งหมอก็ปล่อยทุกหยาดอารมณ์เข้าไปในตัวพี่ยู ส่วนรุ่นพี่ร่างเล็กก็ปลดปล่อยเต็มมือไอ้หมอ
“แฮ่ก แฮ่ก ใครใช้ให้มึง..เสณ็จข้างใน” ถามพลางหอบแฮ่ก
“ก็มันทนไม่ไหวง่า..” ตอบทั้งๆที่ก็ยังขยับสะโพกเข้าๆออกๆอยู่
“ออกไปได้แล้วเว้ย” กูเหนื่อย
ไอ้หมอถอนตัวออกมาพร้อมกับน้ำที่ไหลตามออกมา แหม่...ปล่อยไปซะเยอะ
มันมองผลงานที่ตัวเองทำแล้วยิ้มอย่างภูมิใจในฝีมือ
“เห็นหน้ามึงแล้ว กูอยากเอาตีนยันหน้าจริงๆ ให้ตายเหอะ”
“ยันสิๆ” ทำยื่นหน้ายื่นตา ทั้งๆที่รู้ว่าพี่ยูยกขาไม่ไหวแล้ว
“สัด”
“ฮ่าๆๆ” ไอ้หมอดึงตัวของพี่ยูที่อ่อนปวกเปียกไปหมดเข้ามากอดไว้ “ผมรักพี่นะ”
“อย่าพูดบ่อยไป มันจะกลายเป็นพร่ำเพรื่อ” พี่ยูลูบแผ่นหลังกว้าของไอ้หมอ ผละออกมาจ้องหน้ากันก่อนที่ทั้งสองใบหน้าจะใกล้กันเรื่อยๆ จนริมฝีปากชนกัน จูบกันเนิ่นนานก่อนที่พี่ยูจะบอกว่า
“พากูไปห้องน้ำเลย” จะไปเอาน้ำออก
“ผมไม่ได้ใส่ถุง คงไม่ท้องหรอกเนอะ”
“พูดเหมือนไม่ได้เรียนหมอ ถ้ากูมีมดลูก กูก็คงท้องได้หละนะ”
ไอ้หมอยิ้มขำก่อนจะอุ้มพี่ยูเข้าห้องน้ำ อาบน้ำให้ จนสะอาดสะอ้าน
เช็ดตัวให้ แต่งตัวให้ด้วย แถมพาไปนอนห่มผ้าให้อีก
....แม่ง ทำเหมือนกูเป็นเด็กไปได้ แต่....ก็ดีเหมือนกันเนอะ
พี่ยูแอบยิ้มน้อยๆ จนไอ้หมอสงสัย “ยิ้มอะไรน่ะ”
“หึ๊” ปฏิเสธก่อนที่จะซุกหน้าลงกับอกแล้วหลับตาลง
ไม่นานนักทั้งสองคนก็หลับไป...พร้อมกับรอยยิ้มที่อิ่มเอมทั้งคู่
/
เช้านี้พี่ยูเป็นฝ่ายตื่นก่อนอีกแล้ว ตื่นมามองหน้าของคนที่ตัวเองรัก
ใบหน้าของคนที่ทำให้เขามีความสุขตลอดเวลา ให้ความสำคัญกับเขา
“ขอบคุณนะที่รักกู” หอมแก้มทีนึง ก่อนจะลุกขึ้นจะไปห้องน้ำ แต่ยังไม่ทันจะได้ลงจากเตียงก็โดนดึงเข้าไปกอดอีก
“ขอบคุณเหมือนกันที่รักผม”
“ตื่นแล้วทำไมไม่บอกวะ”
“บอกก็ไม่ได้เรื่องดีๆสิ”
ใบหน้านี้แหละ...ใบหน้าเปื้อนยิ้มที่ทำให้เขามีความสุข
ขอบคุณจริงๆนะหมอ
ที่รักกู....
http://www.youtube.com/watch?v=4FjRyV-Mqh4 (http://www.youtube.com/watch?v=4FjRyV-Mqh4) >> เพื่อเข้าอารมณ์ในตอนจบ อิอิ
THE END,,,
ซะเมื่อไหรล่ะ กร๊าก
TBC,,, จ้า
หลังจากลงตอนนี้แล้วเราอาจจะหายไปนานหน่อยนะคะ กำลังพยายามรักตัวเองอยู่จ้า
มีคนพีเอ็มมาหาเราว่าเราปิดเพจหนี 55555555555+ จริงๆไม่ได้ปิดหรอกค่ะ
แต่เราปิดเฟสชั่วคราว มันเลยทำให้เพจหายไปด้วย แต่ไม่ต้องสงสัยไป
เดี๋ยวเราจะกลับมาใหม่ สดใสกว่าเดิม ตอนนี้ยังขุ่นอยู่เลย
มีอะไรติดต่องที่เพจไม่ได้ ตามไปบ่นได้ในทวิตเตอร์นะ
นั่นเป็นที่เดียวที่เรายังเล่นอยู่ สบายใจที่สุดล่ะ
และเพราะจะหายไปนานหน่อย ตอนนี้เราเลยเขียนให้ยาวขึ้น
และเอาอีหมอกะพี่ยูมาส่งให้ด้วย หวังว่าเมื่อเรื่องนี้กลับมาใหม่
ทุกคนก็ยังจะให้ความรักกับมันอยู่นะคะ อาจจะไม่นานก็ได้ ถ้าเราโอเค ดีขึ้นเร็ว
อาจจะหายไปแค่อาทิตย์เดียว ก็ไม่แน่เนอะ มีอะไรตามจิกได้ที่ทวิตเตอร์นะจ๊ะ อย่าลิม ^^
ขอบคุณที่อ่านและขอบคุณที่เม้นค่ะ :L2:
แล้วเจอกันใหม่เนาะ :bye2:
-
น่ารักมาก รักจริง ๆ หมอคินกะพี่ยูเนี่ย
แล้วจะรอนะจ๊ะ ขอให้หายไว ๆ นะคนเขียน
-
ลุงนันมาเคลียกับเนศด่วยๆ
-
ตกใจนึกว่าจบจริงง
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด
หวานเว่อร์ คุณแม่สาววายแน่นอน เย้ๆ พี่ยูก็ไม่กังวลอะไรแล้วเนอะ
ส่วนน้องคนเขียน สบายใจ สดใสซ่าบซ่าส์เมื่อไหร่ ก็มาแต่งต่อนะ พี่เป็นกำลังใจให้และรอนิยาย สนุกน่ารักฮา จากน้องอยู่ :กอด1: :กอด1:
-
:laugh:นึกว่าจบจริง เดี๋ยวจะโดน
-
ให้คนเขียนอารมณ์แจ่มใสไวๆเน้อ
ยังอยากลุ้นเนศกับลุงอยู่
-
ฮาแม่เนศมากอ่ะ
-
เฮ้ย เห็น The End ตอนแรก ติดสตั้นไปห้าวิ
จบจริงหรอว้า!?
พอเลื่อน ๆ ลงมา แหม หลอกกันได้นะ >_<
พี่ยูน้องหมอน่ารักตลอด
แต่เอาลุงกะเนศมาเคลียร์เลยน้า ฮ่าๆๆๆๆ
ว่าแต่เหลือพี่วิชคนเดียวแล้วใช่ไหมเนี่ย
ได้แต่ตอดเล็กตอดน้อย แทะๆเล็มๆ เมื่อไหร่จะได้กินล่ะเพ่ ฮ่าๆๆๆ
กร๊ากกกกก (หัวเราะแบบสะใจ) :m20:
-
ตกใจหมดดดดดด
-
:กอด1: :L1:
-
ถ้าจบเรื่องมานี้มีกริ๊ด เรื่องลุงนันกับเพื่อนหลานยังไม่เคลียร์เลยยยย
-
พี่วิชกับฟาส o18
หมอกับพี่ยู :-[
ลุงกับเนศ :impress2:
รักคนเขียน :กอด1:
-
ตกใจนึกว่าจบจริงๆ
เป็นกำลังใจให้นะ :L2:
:call:
-
โหหหหห ใจหายเลยนะเนี่ยเห็นคำว่า The end
-
อดมาตั้งหลายตอน...มีแค่รอบเดียวเองหรอคิน... :oo1:
มาหลอกเราได้นะ...The End...ซะเมื่อไหร่...
:o211:
-
ตอนนี้หวานกันน่ารักมากๆเลย ยูน้อยน่าร๊ากกกกกก :-[ :-[ :o8:
อยากอ่านคู่ของลุงกับเนศ กำลังติดใจ(?) หึหึ XD
เป็นกำลังใจให้คนแต่งนะคะ สู้ๆนะค้าาาาา :กอด1: :กอด1: :กอด1: :L2: :L2:
+คุณเป็ดให้นะคะ
-
ลุงนันจะยังไงกับเนศนะ หมอกับพี่ยูน่ารักอีกแล้ว
-
นั่งตาค้าง ตรงโดนหลอก คิดในใจ อยากลุงนันกับพี่เนศอะ
ยังไม่เคลียร์เลยยย 5555
น่ารักเนอะ ดูคุณแม่น้องหมอ ใจดี คงไม่มีเรื่องอะไรใช่ไหมอ่า
ชอบจังงง
-
โอ้ยยย ยยย ตกใจนึกว่าจบแล้จิงๆ
:-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[
พี่ยูน่ารักโครตตตตต
-
ตกใจหมดเลยนึกว่าจะจบจริงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :a5: :a5: :a5: :a5: :a5: :a5: :a5: :a5: :a5: :a5: :a5: :a5: :a5: o22 o22 o22 o22 o22 o22 o22 o22 o22 o22 o22 o22 o22 :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4:
-
:z1: พี่ยูไม่ไหวละ นร้า น่าร๊ากกกกเวอร์
น้องคินก็ น่ารัก บวก หื่นคงเส้นคงวา :laugh:
P.S. ไม่รู้ว่าเป็นรัย แต่สู้เค้านะคร้า คุณ Bossom :กอด1:
-
รักกันดีจังงงง
แอบอิจฉาาาาา
:L2:
-
คู่นี้นี่หวานจริง ๆ
ว่าแต่ลุงนันอย่าลืมมาเคลียร์กับเนศละ
:กอด1:
-
:L2: :L2: :L2: :L2: รักคนเขียน เป็นกำลังใจให้นะ :L2: :L2: :L2: :L2:
-
มาแล้ววววววววววว
-
:-[ :กอด1:
-
รอ ๆ ตอนพี่ยูไปเจอแม่ น้องหมอ
-
ตกใจนึกว่าจะจบแล้วจริงซะอีก พี่ยูน่ารักขึ้นทุกวันเลย
-
ลุงนันๆ มาจัดการกับเนศให้เรียบร้อยนะ แห่ขันหมากไปขอเลย
-
:a5: ตกใจหมดเลย ตอนนี้น่ารักมากเลย ให้ลงนันกับเนศมาเคลียร์กันเร็วๆนะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ กลับมาเร็วๆนะค่ะ :L2:
-
เป็นกำลังใจให้นะคะ :3123:
-
กำลังเคลิ้มกับน้องหมอ+พี่ยู อยู่ดีๆมาตัดฉับ THE END.
ตกใจหมดเลย ยังงัยก็มาต่อด้วยน้า :pig4:
จะรออ่านคู่ลุงนัน+เนสจ้า :กอด1: :กอด1:
-
:o8: :-[ :impress2: หวานกันตลอด พี่ยูน่ารักจัง :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
************รักคนแต่ง************
-
คนเขียนเป็นไรอ่า สู้ๆนะครับ :กอด1:
-
อะไรอ่ะลุงนัน เนศตื่นมาไม่เจอลุงแบบนี้ มันเศร้านะลุง
ใครจะหวานเหมือนพี่ยูกับน้องคินกันเล่า ดีใจกับพี่ยูที่ยอมมีรักครั้งนี้ ทางบ้านน้องคินยอมรับซะด้วย อิจฉา
ปล. คนแต่งก็สู้ๆ นะค่ะ
-
รอ รอ รอ จ้าาา :กอด1:
-
ชอบอ่ะ
น่ารักจัง ><
ลุงนัน จะทำยังไงกะเนศน๊าา
-
:angry2: :L2: :L2:
-
ผมชอบการเรียกชื่อเหล้า "เตกีล่า" สเปนสำเนียงอเมริกัน เคยไปอยู่อเมกามาป่ะเนี่ย ถึงเนื้อเรื่องก่อนนะ ผมชอบคู่รองอ่ะ ตอนนี้เพิ่งอ่านได้ไม่กี่ตอนเอง สนุกมากครับ
-
เนศโดนใจมากๆ คิกๆ
กะแล้วว่าต้องเป็นไข้ 555
ลุงก็แอบมาดูแลนิดๆนะ เจ้าเล่ห์น่าดูนะ ลุงเนี่ยยย
+1 ให้จ้าาา
ปล.บทพี่ยูกับน้องหมอเหมือนเป็นคู่รองไปเลย 555
กระแสคู่นี้มาแรงนะเนี่ย
-
อั๊ยยะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
หาคู่ให้เนศได้ใจใากกกกกกกกกก :oo1: :oo1:
ตอนแรกนึกว่าเนศจะแมนมีคู่เป็นสาวๆ ซะอีกอุตส่าห์ลุ้นๆๆๆๆๆๆๆ
รอตอนต่อไปนะครับ.........................
แต่ละคู่กะซะนะหวานซะ....
เอาฟาสกะวิชมาลงเยอะๆๆ ครับ..........ชอบคู่นี้สุดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:
-
ตกใจนึกว่จบจริง ฮ่าๆๆ กำลังน่ารักเลยจ้า
-
บ๊ะ!!! พอใจแล้วสิหมอ
ฮ่าๆๆๆ ส่วนเนศ เอิ่ม ปัญหาครอบครัว
เคลียร์กันดีๆนะลุงนะ นะเนศนะ ฮ่าๆๆ
-
จะรอแล้วกัน :bye2:
-
คุณแม่น้องคินน่ารักม๊าก
คู่นี้ก็หวานได้ตลอด ฮฺฮฺ
แม่เนศก็ฮาได้อีก ฝันว่าได้ลูกเขย
หวังว่าจะได้จริงๆสมดังคำคุณแม่นะ
สู้ๆน๊าคุณBossoM เป็นกำลังใจให้ ขอให้รักษาตัวให้หายเร็วๆ
ติมตามเสมอน๊า
-
นานแค่ไหนก็รอค๊าาาาา :กอด1:
-
สีหน้าตอนอ่านจบ :a5: พอเลื่อนลงมาเรื่อยๆๆก็ :เฮ้อ: แล้วก็ :z2:
-
ถูกใจคุณแม่ที่สุดดดด รอต้อนรับลูกสะใภ้
พี่ยูของน้องหมอ น้องหมอ(หื่น)ของพี่ยู :-[
ส่วนลุงนนกับพี่เนศ สงสัยต้องรอหายไข้ก่อน
อยากให้ชัดเจนนะ ถึงจะเนศจะทำใจแล้วก็เถอะ
และดูคุณแม่จะไม่ทุกข์ร้อนอะไรหากได้ลูกเขย
ก็ขอให้คุณแม่พี่เนศสมหวังนะคะ :z1:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ รักษาตัวรักษาใจด้วยนะคะ :กอด1:
-
ลุงนันมาเคลียกับเนศเลยน้าา
คณเเม่น้องหมอน่ารักอ่ะ >,<
-
:กอด1: กลับมาเร็วๆน้า
-
ลุงนันรับผิดชอบน้องเนศด้วยนะ
อิอิ
น้องหมอกับพีู่ยู หวานนนน~~~
-
คุณแม่น้องหมอ กับคุณแม่เนศ น่ารักทั้งคู่เลยแฮะ ห้าๆ :กอด1:
ขอบคุณนะค้าบ รออ่านตอนต่อไปนะ ^^
-
ตามอ่านทันล่ะรีบๆกลับมานะค่ะยังไงก้อไม่ลืมทุกคู่อ่ะน่ารักมากกกก
-
รอตอนต่อไปจ้าาาา :กอด1: :pig4:
-
หมอคินกะพี่ยุมาเร็วๆนะครับๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :z13: :z13: :z13: :z13: :z13: :z13: :z13: :z13:
-
พี่ยูกับน้องหมอหวานฉ่ำ น่ารักน่ากอดกันมากกกกกกกกกก
โอ๊ยยยอ่านไปก็เขินๆๆ :-[ :-[ :-[
-
งื้อ คุณคนเขียนทำใจหาย นึกว่าจะจบจริงๆแล้วซะอีก :เฮ้อ:
-
น่ารักทุกคู่เลยอ่ะ
ชอบๆๆๆมากมายเลยเรื่องนี้อ่ะ
-
หวานๆๆ Sweet กันทุกคู่
ปรบมือต้อนรับคู่ใหม่ด้วย ><
~
-
น้องหมอ กะ พี่วิศวะ [29]
เช้าของวันที่สามที่มานอนค้าง ตอนนี้ทุกคนกำลังกินอาหารเช้าที่ทางรีสอร์ทจัดให้
เนื่องจากไม่ใช่ฤดูกาลท่องเที่ยว ลูกค้าเลยน้อยหน่อย
ทุกคนเลยทั้งเล่นทั้งคุยกันได้อย่างสบาย ไม่ต้องเกรงใจใครมาก
“เห้ย ไอ้หมอ ลุงมึงหายไปเลยว่ะ” จู่ๆไอ้วิชก็ถามขึ้นมา ทำเอาเนศสะดุ้งเล็กน้อย เหลือบมองไปทางไอ้คินเหมือนจะรอฟังคำตอบโดยไม่รู้ตัวเอง
“อ๋อ ปกติอ่ะ ลุงไม่ค่อยได้มาดูแลทุกวันอยู่แล้ว จะเข้ามาดูบัญชีอะไรบ้างก็นิดๆหน่อยๆตอนเช้า แล้วก็กลับไปนอนที่ห้อง แล้วก็ตระเวนราตรี” ตอบก่อนที่จะกัดขนมปังทาเนยคำโต
เป็นอย่างที่เนศคิดจริงๆ ลุงนันเนี่ย เพลย์บอยชัดๆ
เฮ้ออออออ........โดนแล้วมั้ยล่ะไอ้เนศเอ๊ยยยย
เนศทำเป็นไม่สนใจอะไรรีบกินข้าวต่อ หลังจากที่เพิ่งหายไข้ นอนซมอยู่ตั้งสองวัน
ไหนๆวันนี้ก็จะกลับแล้วขอกินให้คุ้มหน่อย รอบนี้มาไม่ได้เที่ยวเลยซักแอะ
เหล้าก็ได้กินนิดเดียว เพราะไอ้ลุงแท้ๆเลย ฮึ่มมมมมมมมมมมมมมมมมม
หลังจากเช้านั้นแล้ว เนศก็ไม่เคยเห็นเงาลุงนันอีกเลย
ไม่มาเยี่ยมไข้ด้วย ยอมรับว่ารู้สึกน้อยใจชะมัด
แต่ก็ช่าง เป็นลูกผู้ชายอยู่แล้ว ถึงจะโดนทำก็เหอะ
แต่ไม่ได้เสียหายอะไรนี่หว่า ท้องก็ไม่ได้ ไม่ตายหรอก
ยังดีที่ครั้งแรกโดนคนหล่อกระทำเอา ไม่ช๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
“ลุงมึงอายุเท่าไหร่น่ะ??” วิชถามต่อ
“อืมม...น่าจะสามสิบห้านะ”
“ท่าทางเพลย์บอยน่าดู”
“ผมว่ารุ่นนี้ไม่บอยแล้วล่ะ”
“ไอ้สัด กูหมายถึงเจ้าชู้”
“อ่า..ใช่ เท่าที่รู้มาก็ออกรอบบ่อย”
สะอึก...เนศรู้สึกกินข้าวไม่ค่อยลงซะแล้ว ยกน้ำขึ้นกินจดหมดแก้ว
เอาทิชชู่เช็ดปากก่อนจะขอตัวลุกออกไปเก็บของในห้องต่อ
“เซ็งเว้ย!” เนศโยนของลงในกระเป๋า
ไม่รู้ว่าทำไมถึงรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมา
ไม่รู้ว่าทำไมถึงรู้สึกเซ็งโคตรๆ
ตอนนี้อยากจะไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด ไม่อยากเห็น ไม่อยากได้กลิ่น ไม่อยากจะนึกถึงอะไรทั้งสิ้น
เก็บของเสร็จก็หงายหลังล้มตัวลงบนที่นอน “เฮ้อออออออออออออออ”
เขาว่ากันว่า ถอนหายใจครั้งนึงอายุจะสั้นไปสิบปี
คิดว่าพรุ่งนี้กูคงตายแล้วละ กูถอนหายใจทิ้งไปเป็นร้อยรอบแล้วมั้ง
Kiss me, ki-ki-kiss me Infect me with your love and Fill me with your poison
Take me, ta-ta-take me Wanna be a victim Ready for abduction
Boy, you're an alien. Your touch are foreign. It's supernatural. Extraterrestrial
หืมมมมม...เบอร์ไม่คุ้น
แต่กดรับสายไป “ครับผม”
(ไง เด็กน้อย) เสียงนี้...ที่หายไปหลายวัน
“....” เนศพูดอะไรไม่ออก
(ทำไมไม่พูดอะไรเลยล่ะ?)
“ก็แค่...ไม่รู้จะพูดอะไร” ในหัวมันตันๆไปหมด คิดอะไรไม่ออก
(จะกลับวันนี้แล้วนี่)
“อื้ม”
(เดินทางดีๆนะ)
“ครับ ขอบคุณครับ” แค่นี้เหรอ
(งั้นแค่นี้นะ ลุงติดงาน)
“ครับ”
ลุงเป็นฝ่ายกดวางสายไปก่อน
เนศมองมือถือ...ไม่รู้ว่าทำไมน้ำตาถึงไหลออกมา
สองมือยกขึ้นปาดมันออกไปอย่างเร็ว
....อารมณ์สาวน้อยรึไงวะ!!!!! น้ำตาเหี้ยนี่จะไหลมาหาพ่อมึงเรอะ!!!!
*ก๊อกๆๆ
“ไอ้เนศกลับกัน” เสียงกานลอดเข้ามา
“เออๆ” เนศคว้ากระเป๋าขึ้นมา ก่อนจะออกจากห้องนี้ เนศมองไปรอบๆ
....ลาก่อน จะไม่ขอกลับมาเหยียบอีก
ปิดประตูออกมาเห็นกานยืนคอยอยู่ก็ยิ้มให้แบบเดิม กอดคอไอ้กานที่ตัวเล็กกว่าเดินไปด้วยกัน
“เฮ้ย ใครให้มึงกอดคอเมียกู” ไอ้ดิศเดินเข้ามาพลักหัวไอ้เนศให้ออกห่างจากกาน
“โถ๊ะ ไอ้ขี้หวงเอ๊ยย น้องยูจ๋ามาหาพี่เนศมาม๊ะ” ทำท่าเดินย่องๆเข้าไปหา
“ตีนกูนี่” ไอ้หมอไม่ต้อง พี่ยูมาเอง เหอๆๆ
“โถ น่าเศร้าใจ” เนศเดินทำกระซิกๆเดินขึ้นรถไปนั่งประจำที่ ท่ามกลางเพื่อนๆพี่หัวเราะขำกันยกใหญ่
“จะหัวเราะหาเตี่ยมึงรึไง ถ้าไม่กลับกันกูจะไปขับกลับเองแล้วนะโว้ย”
นั่นแหละถึงได้ขับกลับบ้านกันได้
/
หลังจากลับจากทะเลแล้วก็ต่างคนต่างแยกย้าย จริงๆก็ไม่หรอกนะ
มีแต่ไอ้เนศนี่แหละที่ต้องบินไปหาพ่อกับแม่ที่ต่างประเทศ
ดิศกับกานก็กลับบ้านของตัวเองที่แม่งก็ปลูกติดกันน่ะแหละ
ส่วนไอ้วิชก็กลับไปช่วยงานเตี่ยที่บ้าน โดยมีฟาสไปๆมาๆระหว่างบ้านตัวเองและบ้านไอ้พี่วิช
.
.
.
ปิดเทอมนี้ แทนที่ไอ้หมอจะกลับบ้านกลับช่องไปอยู่กับพ่อแม่
แต่มันกลับมาขลุกอยู่กับพี่ยูที่บ้านเดี่ยวหลังนั้นของรุ่งพี่
พี่ยู่ไม่เคยพูดถึงพ่อของตัวเองซักเท่าไหร แทบจะไม่กลับบ้านเลย
เคยถามเรื่องของพ่อพี่ยูเหมือนกัน แต่คำตอบที่ได้คือความเงียบ
ก่อนที่จะเปลี่ยนเรื่องคุย ....จนไอ้หมอไม่อยากที่จะถามอีก
เพราะมองจากสายตาที่เจ็บปวดของพี่ยูแล้ว ....มันทำให้เขาเจ็บไปด้วย
“พี่ยู” ไอ้หมอที่นอนอ่านหนังสือบนโซฟาเรียกพี่ยูที่กำลังเล่นเกมออนไลน์อยู่ที่โต๊ะ
“เออ” ตายังไม่ละจากจอเพราะกำลังตีมอนสเตอร์อยู่
“แม่ฝากมาถามว่าเมื่อไหรพี่จะไปหา”
หยุดกึกทันที ใบหน้าเล็กๆนั่นทำหน้าครุ่นคิด
ใจจริงก็อยากที่จะไปหาหรอก แต่มันแปลกๆไม่ใช่เหรอ
ลูกชายตัวเองมีแฟนที่เป็นผู้ชายเหมือนกันอย่างเขา
รู้สึกเข้าหน้าไม่ติดยังไงไม่รู้ ถึงแม่จะต้อนรับเขาเป็นอย่างดีก็เถอะ
“มันจะดีเหรอวะ” ตอนนี้พี่ยูยกขาของตัวเองขึ้นมากอดเข่าเอาไว้
“อะไรเหรอ??” คินสงสัยที่จู่ๆพี่ยูก็ถามขึ้นมาเหมือนไม่มั่นใจอะไรสักอย่าง
“มึงเป็นลูกชายเค้านะเว้ย แล้วพ่อแม่ที่ไหนจะดีใจบ้าง ที่ลูกชายตัวเองมีแฟนเป็นผู้ชายเหมือนกัน ....ถูกมั้ย”
ไอ้หมอยิ้มน้อยๆก่อนจะลุกขึ้นจากโซฟา ค่อยๆเดินเข้าไปหาพี่ยูที่เอาคางเกยบนเข่าตัวเองอยู่
ยกมือใหญ่ขึ้นลูบผมนิ่มๆของพี่ยูแล้วก้มลงจูบเบาๆ แล้วทรุดตัวลงนั่งคุกเข่าตรงหน้าพี่ยู
จ้องมองสีหน้ากังวลนั่น ส่งยิ้มที่อบอุ่นไปให้
....ไม่ว่าเมื่อไหร รอยยิ้มนี่ก็อบอุ่นเสมอ
“อย่ากังวลไปเลยนะครับ ถึงจะมีใครหน้าไหนไม่ยอมรับความรักของเรา แต่ผมจะไม่มีวันปล่อยพี่ไปไหนแน่ๆ ผมขอแค่อย่างเดียว..ให้พี่เชื่อใจผม”
ยูยกมือขึ้นประกบแก้มทั้งสองข้างของไอ้หมอ “...กู...ไม่เคยที่จะไม่เชื่อใจมึง...”
คินยิ้มกว้างก่อนจะโน้มหน้าของพี่ยูให้เข้ามาใกล้ จูบที่ไม่มีการล่วงล้ำใดๆ
เป็นเพียงแค่จูบที่แผ่วเบา ต้องการแค่เพียงให้สบายใจ
“แล้วก็นะ...พี่ไปเจอแม่ผมก่อนสิ...แม่ผมน่ารักนะ บอกไว้ก่อน” พูดหลังจากที่ผละออกมา
“อืม”
และเนื่องจากที่บ้านของคินทำงานโรงพยาบาลทั้งหมด
พ่อแม่ พี่สาว และพี่ชายก็เป็นหมอ วันที่จะว่างก็มีแค่วันเดียวคือวันอาทิตย์
คืนวันเสาร์คินเลยโทรไปหาแม่ของตัวเอง
“แม่ครับ พรุ่งนี้ผมกับพี่ยูจะเข้าไปหาที่บ้านนะ”
(จริงเหรอจ๊ะ ดีจังเลย แม่รอตั้งนานแล้วนะเนี่ย)
“ฮ่าๆๆ ครับผม”
(แล้วหนูเค้าชอบทานอะไรล่ะ แม่จะได้ทำเตรียมไว้ให้)
“พี่ยูกินง่ายนะ ขอให้ไม่เผ็ดก็ได้หมดละแม่”
(จ้า งั้นเดี๋ยวแม่เตรียมไว้ให้ ของโปรดคินด้วยเนอะ)
“คร้าบ ขอบคุณครับ”
(งั้นแค่นี้ก่อนนะจ๊ะ แม่ติดเคสผ่าตัด ถึงเวลาแล้ว)
“ตั้งใจทำงานนะครับ”
(ย่ะ ไม่ต้องมาสอนแม่หรอกน่าพ่อตัวดี)
“ฮ่าๆๆๆ ครับผม สวัสดีครับ”
เช้าต่อมาพี่ยูตื่นขึ้นมาด้วยความที่ไม่สดใสมากนัก
ยอมรับว่ายังกังวลอยู่ แต่ก็ไม่ได้มาก เพราะได้ไอ้หมอน่ะแหละ
“อย่าทำหน้าแบบนั้นสิครับ สดใสเอาไว้นะ” มันกดจูบลงที่หน้าผากก่อนจะยิ้มให้แบบเดิม
“ไปรึยัง”
“อื้ม”
คินขับรถBMWของพี่ยูไป ระหว่างทางทั้งสองคนไม่ได้พูดคุยอะไรกันมากมายนัก
แต่มือใหญ่นั่นก็แทบจะไปปล่อยมือออกจากมือเล็กๆของพี่ยูเลย นอกจากเวลาเปลี่ยนเกียร์
ซักพักก็ขับเข้ามาถึงตัวหมู่บ้าน ซึ่งก็ตั้งอยู่แถบหมู่บ้านคนรวยกลางใจเมืองดังคาด
บ้านของไอ้หมอหลังใหญ่ก็จริง แต่ไม่ถึงกับเรียกว่าคฤหาสน์อะไรนั่นหรอก
ไม่ได้มีเสาโรมัน หรือแชนเดอเรียห้อยอยู่กลางบ้าน ไม่ได้มีบันไดวน หรือเมทเต็มบ้าน
“สวัสดีครับคุณหนู” มีแต่พ่อบ้านอายุมากที่แต่งตัวดูเรียบร้อย
“สวัสดีครับลุงทา” คินไหว้
“แล้วนี่...” ลุงทาหันมายิ้มทางพี่ยู
“อ้อ...พี่ยูไงครับ ที่ผมเล่าให้ฟังไง”
“อ้อ สวัสดีครับ”
“อะ เอ่อ สวัสดีครับ” พี่ยูก้มหัวให้ด้วยความเคยชิน ลุงทาก็ก้มลงตอบรับ
“เข้าไปหาแม่กันดีกว่า” คินคว้าเอวพี่ยูให้เดินตามไปด้วยกัน
แต่ก่อนที่จะเจอแม่ก็เห็นผู้หญิงคนนึงที่รูปร่างสูงโปร่งเดินเกาหัวลงมาจากบันได
ดูจากสภาพแล้วคงเพิ่งตื่นแน่นอน เพราะผมก็เหมือนจะยังไม่ได้หวี
แล้วแถมยังใส่ชุดนอนลายหมีเดินลงมาอีก
พอเห็นคนข้างตัวไอ้คินเท่านั้นแหละ
“เฮ้ย” หล่อนร้องก่อนจะวิ่งลงมาด้วยความเร็วแสง ก่อนที่เธอจะคว้าข้อมือพี่ยูได้ คินก็เข้ามาขวางเอาไว้
“หยุดเลยพี่จิน”
“อะไรของแก” เธอแหวใส่น้องชาย
“เห็นอะไรน่ารักๆเป็นไม่ได้เลยนะ” ไอ้หมอเถียงยิ้มๆ
“แฟนเหรอ” เธอเอานิ้วจิ้มๆแก้มน้องชาย
“อื้ม” ยิ้มๆ
“น่ารักอะ ขอกอดทีดิ”
พี่ยูเบิกตาโตขึ้น อ้าปากค้างพะงาบ ไม่คิดว่าจะเจอคนแบบนี้
ไม่แปลกใจเท่าไหร่ที่ไอ้คินแม่งเป็นคนแบบนี้
ก็พี่สาวมันแปลกยิ่งกว่า...
“ทำตัวให้มันสมเป็นผู้หญิงหน่อยสิพี่จิน พี่ยูตกใจหมดแล้วเนี่ย” หมอว่าแล้วหันมาหาพี่ยูที่อยู่ด้านหลัง
“นี่พี่จิน พี่สาวคนโต”
“สวัสดีจ๊ะ” เธอยื่นมือออกไป พี่ยูกุมมือแล้วก้มหัวลงทักทาย
“ครับ”
จังหวะนี้แหละ จินดึงพี่ยูที่ตัวเล็กกว่าเข้ามากอดซะแน่น
พี่ยูตกใจ ทำอะไรไม่ถูก ส่วนไอ้หมอก็พยายามดึงพี่ตัวเองออกจากพี่ยูให้ไว
“พี่ทำอะไรเนี่ย!!”
“ไอ้คิน! แฟนมึง..ตัวหอมมาก นิ่มด้วย!!” จินทำหน้าปลื้ม
“ใช่ปะละ” มันทำหน้าปลื้มบ้าง
....มันใช่ประเด็นนี้เรอะะะะะะะะะะะะะะะะ !!!!!!!!!!!!!!
“ทำอะไรกันน่ะหนุ่มๆสาวๆ” มีเสียงออกมาจากห้อง(ที่คาดว่าเป็นห้องนั่งเล่น) เป็นผู้หญิงรูปร่างโปร่ง ผมยาวๆถูกม้วนไว้ที่ด้านหลัง สวมเสื้อผ้าที่ดูทะมัดทะแมง หน้าตาสวยกว่าที่คิดไว้ ...แม่ของคิน
“คุณแม่” คินวิ่งเข้าไปกอด
พี่ยูก็เดินตามไป “สวัสดีครับ” ยกมือไหว้
“ดีจ๊ะ” แม่ยิ้มให้ เป็นรอยยิ้มที่เหมือนไอ้คินที่สุด
“เป็นไงพี่ยูของผม?” คินถามแม่ ตอนนี้มันดันไหล่พี่ยูจากทางด้านหลังให้เดินเข้าไปใกล้แม่มากขึ้น
“น่ารักเนอะ”
พี่ยูเขินมาก
...คนบ้านนี้นี่ อะไรกันนะ ขยันทำให้เขินซะจริง แล้วแบบนี้พ่อกับพี่ชายจะเป็นไงเนี่ย
“ใช่ปะแม่ จินชอบอ่ะ”
“ไม่ต้องเลย เดี๋ยวแฟนพี่จินจะน้อยใจนะ”
ไอ้หมอหมายถึงแฟนพี่จิน...ที่เป็นนักธุรกิจ ทายาทเศรษฐีพีพันล้าน
“ไม่ต้องไปสนมันหรอกน่า”
“เดี๋ยวจะโทรไปฟ้อง”
“เดี๊ยะจะโดนดี” เงื้อมมือหมายจะทุบน้อง
“ไปหาพ่อกับพี่มินดีกว่านะพี่ยู” ไอ้หมอวิ่งไปดันตัวพี่ยูให่เข้าไปในห้องนั่งเล่น
ในความคิดคือ บ้านคนเป็นหมอนี่นะ คงต้องวิชาการโคตรๆ
พ่อลูกคงนั่งดูหนังสือวิชาแพทย์หรือเอกสารอะไรยากๆแน่
แล้วนี่อะไร...
สองพ่อลูก นั่งเล่นเกมด้วยกันที่พื้นหน้าทีวี แล้วแถมเป็นเกม Mario Kart อีกต่างหาก...
“พ่อ มิน หยุดเล่นได้แล้ว สนใจแฟนคินหน่อยสิ!” เป็นแม่ที่พูดเอ็ดออกไป
“แป๊ปนะแม่ มินจะชนะพ่อแล้ว” หนุ่มที่ใส่แว่นเหมือนคินพูดเสียงดัง
“ใครจะให้ชนะง่ายๆละวะ” พ่อเย้ยมั่ง
“ไปกันดีกว่านะหนู” แม่ยิ้มให้แล้วพามานั่งที่โซฟาใกล้ๆกับทีวี
พูดคุยกันไปเรื่อยๆ จนพ่อกับพี่มินเล่นเสร็จก็มาร่วมวงบ้าง
แนะนำตัวกันไป พี่ยูสังเกตว่าบ้านนี้นี่มันสูงกันเป็นกรรมพันธุ์เลยรึไงวะ
....พันธุกรรมมันไม่มีเตี้ยๆกันบ้างเลยเรอะ !!!!!
มองจากหน้าตาแล้ว คินจะหน้าเหมือนแม่ที่สุด ส่วนพี่มินก็หน้าเหมือนพ่อ หล่อกว่าไอ้คินอีก
เป็นคนที่ดูเงียบขรึม แต่ก็ดูใจดี ไม่ค่อยพูดนัก แต่ก็ส่งยิ้มให้บ่อยๆ
ส่วนพี่จินหน้าผสมๆกันระหว่างพ่อกับแม่ เป็นสาวสวยที่หน้าตาดีทีเดียวละ
“หิวรึยังลูก เช้านี้กินอะไรมารึยัง” พ่อถาม
“อะ กินแล้วครับ” ยูตอบแบบเกรงๆ เพราะพ่อเป็นคนที่หน้าตาค่อนข้างน่าเกรงขามมาก
“ไม่ต้องเกร็งขนาดนั้นก็ได้ พ่อไม่กัดหรอกน่า ฮ่ะๆๆ”
“ครับ” พี่ยูอมยิ้ม
“ฮึ้ยยยย แฟนแกไอ้คิน...ฉันอยากจะขย้ำแฟนแกจริงๆ”
“จิน..เป็นสาวเป็นนางพูดอะไรน่ะ” พี่มินหันไปติง
“แกไม่เข้าใจหรอกมิน ว่าของน่ารักๆน่ะ มัน...น่าหมั่นเขี้ยวขนาดไหน”
....คนบ้านนี้ เป็นพวกที่ชอบทำให้ตูเขินจริงๆด้วย ไม่น่าแปลกใจ ที่ไอ้หมอมันเป็นคนแบบนี้
เพราะเป็นครอบครัวที่น่ารักจริงๆ
อบอุ่นมากๆ....
TBC,,,
ข้อมูลตัวละคร
คิน ภคิน อธิษฐ์โภคิน สูง 188 cm.
ยู(ยูกิ) ชินดนัย ทวีศักดิ์ทินโชติ สูง 166 cm.
วิช อภิวิชญ์ พิชญเดชา สูง 186 cm.
ฟาส อติกันต์ ปัญญารัศมิ์กุล สูง 177 cm.
ดิศ กษิดิศ ภูริสิทธิโชค สูง 187 cm.
กาน ธีรกานต์ ศิริกรโสภณ สูง 175 cm.
เนศ รเนศ จรัสพุฒิพงศ์ สูง 180 cm.
ลุงนัน กนต์ธร อธิษฐ์โภคิน สูง 189 cm.
วาด อติกานต์ ปัญญารัศมิ์กุล สูง 170 cm.
ครอบครัวคิน
พ่อ กนธี (ธี) อธิษฐ์โภคิน สูง 188 cm.
แม่ รินรดา (ริน) อธิษฐ์โภคิน สูง 170 cm.
พี่สาว จินดา (จิน) อธิษฐ์โภคิน สูง 172 cm.
พี่ชาย มินตรา (มิน) อธิษฐ์โภคิน สูง 186 cm.
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
เค้ากลับมาแล้วนะตะเองงงง :กอด1:
เห็นปะ หายไปไม่นานใช่มั้ยล่า คิดถึงเค้ามั้ย อิอิ
ตอนนี้งงมั้ย ไม่งงเนอะ (พูดเองเออเอง)
เริ่มรู้สึกว่า ไม่คิดว่าตัวเองจะแต่งได้ยาวแบบนี้
ก็ขอบคุณทุกคนที่ติดตามและชอบกันนะคะ
ตอนที่แล้วทิ้งบอมบ์เอาไว้ ตกใจกันละซิ กร๊ากกกกกกกกกกกกก
รอติตามต่อตอนหน้านะคะ
หลังจากที่เค้าไปผ่าตัดเหงือกวันที่ 29
คงมาหลังจากวันนั้นแหละค่ะ
มีอะไรติดต่อไปที่เพจได้เหมือนเดิมนะคะ
ขอบคุณทุกคนค่ะ :L2:
-
โห่ ลุงนันเย็นชาว่ะ สงสารเนศ ความสัมพันธ์แบบคืนเดียวจริง ๆ เหรอเนี่ยะ
-
สงสารเนศ ลุงเย็นชามากกกกก
น่าอิจฉา พี่ยู บ้านคิน ยอมรับทุกคนนนน :-[
-
อ๊ากๆๆ ครอบครัวคุณหมอน่ารักเว่อร์ ต้อนรับลูกสะใภ้กันอย่างดี
-.- เชียร์ลุงนันกับเนศด้วย 55
เป็นกำลังใจให้คนเขียนครับ
-
ต๊องทั้งบ้านแน่ๆ ฮ่าๆๆ
ทำไมพี่ยูตัวเตี้ยจัง คนอื่นร้อยเจ็ดสิบ ร้อยแปดสิบ
แอบเห็นใจ ฮ่าๆๆ
:L2:
-
:-[ :-[ :-[ :impress2: :impress2: :impress2: :o8: :o8: :o8: :กอด1: :กอด1: :กอด1: o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13
-
น่ารักจัง :-[
-
อีลุงกลับมาหาเนศเดี๋ยวนี้นะ :angry2:
-
+คุณเป็ดก๊าบๆให้คนแต่ง อิอิ
เย้!!! ได้อ่านต่อแย๊วว :mc4: :mc4: ครอบครัวคุณหมอน่ารักกันทั้งบ้านรุย :-[ :-[ :-[
แอบขำที่คุณพ่อนั่งเล่นเกมส์ กร๊ากกกกกก
ฮือออออ...อ่านแล้วรู้สึกสงสารเนศ :m15: :m15:
คนอ่านอยากอ่านคู่ลุงนันกับเนศจังเลย :o8: :o8:
ปล.ทุกคนสู๊งสูง มีแต่ยูจัง 555+
รออ่านตอนหน้านะคะ :กอด1: :กอด1:เป็นกำลังใจให้คนแต่งนะคะ :L2: :L2:
-
ทำไมลุงนันทำแบบนี้ สงสารเนศ :serius2: :serius2:
-
:-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[
น่ารักกกกกกกกกกกก
ชอบบบบ เอาอีกกกกก
-
พี่ยูเตี้ยอ่ะ ตกลงลุงกับเนศจะเป็นยังไง
-
เฮ้ย ทำไมลุงนันทำงี้อ่ะ -*-
ครอบครัว(ว่าที่)คุณหมอคินน่ารักมาก ><!!
เอ่อ...แอบสงสัยว่า "วาด" คือใครหว่า
เคยออกมาหรือยัง ย้อนกลับไปอ่านอีกทีละกัน -*- //ขมวดคิ้ว
-
ยูสูงเท่าเราเลยอ่ะ 5555
ชอบๆๆๆที่สุดเลยเรื่องนี้ น่ารักๆๆๆ
o13 o13 o13
-
ลุงงงจะเายังไงกับเนศกันเเน่นิ ห๊าา
ครอบครัวคินน่ารักมากก
-
สู้ๆนะ คนเขียน o13 o13
-
สงสารเนศอ่าาาา :o12:
-
เค้าน่ารัก
กันทั้งบ้าน :L1:
-
ครอบครัว คิน น่ารักเนอะ
รับได้ใช่ไหมอ่าา พี่ยู คงมีความสุขเนอะ
เหลือแต่เนศศศศศ ลุงนัน อยู่ไส กลับมาง้อพี่เนศให้ไวเลยนะ
ไม่งั้น จะยุให้พี่เนศ มีคนใหม่ เชอะๆๆๆๆ เคืองลุงนันอย่างแรงงง
-
ลุงนันนนนนนนนนนนนนนนนนน :angry2: :angry2: :angry2:
เย็นชากับพี่เนศมากกกกกกกกกกกกกก
พี่เนศหาแฟนใหม่ไปเย้ยแม่งเลยยยยย ฮุ้!!! เบื่อแม่งจริงๆ อีลุงนัน
พี่ยูกับคินก็น่ารักมากกกกกกกกกก :-[
ปล.พี่ยูเตี้ยสุดเลยอ่ะ 5555555555555 :m20: (ว่าแต่พี่ยู จริงๆเราก็เตี้ยกว่าพี่ยูตั้ง 4 เซนต์ :m15:) สังเกตุว่ารับนี่จะ 170+
แต่ถ้ารุกนี่ 180+ ทั้งนั้นเลย คึคึคึ (ยกเว้นเนศที่สูง 180 เป๊ะๆ คึคึ)
และสาวๆในเรื่องนี้ก็ 170/170+ ทั้งนั้นเลย อรั้ยยยยยยยยย อิจฉาอยากสูงๆแบบนี้มั่ง
-
น่ารักมากก ! ><'
-
เค้าก็อยากกอดพี่ยูน๊าาาาา :กอด1:
-
ตอนนี้มันควรจะอบอุ่นมีแต่รอยยิ้ม
ครอบครัว คินน่ารักมาก ที่คินเป็นแบบนี้ก็เพราะคินมาจากครอบครัวแบบนี้ไง :กอด1: :กอด1:
อีกหน่อย พี่ยูก็จะไปเป็นหนึ่งในครอบครัวนี้แล้วนะ ดีจังเนอะพี่ยู :m18:
แต่
ลุงนัน มาทำให้เสียอารมณ์ เค้าไม่น่าเชียร์ให้เนศยอมลุงเลย ผิดหวังหว่ะ ลุงไม่น่าทำแบบนี้ ถ้าคิดจะฟันแล้วทิ้ง ไปหาเด็กใจแตกเหอะลุง อย่ามาำ นิสัยแบบนี้ :beat:
-
อร๊ายยย ย ยย คิดภาพพี่จินออก
คงเปน ผญ คล้ายๆเรา ฮ่าฮ่า
พี่มินมีแฟนยัง ??
-
ครอบครัวพี่คินน่ารักมากกกก :-[
-
ไม่น่าเลยเนศ อยากรู้ อยากลอง แล้วก็รู้สึกแย่กับตัวเอง
แล้วมันจะผ่านไป
-
พี่เนศไม่ต้องเศร้าใจไป น่ารักแบบนี้ลุงแกทิ้งไม่ลงหรอก :กอด1: :กอด1:
-
พี่ยูขยันเขินเนอะ ส่วนเนศอย่าไปใส่ใจกับคนพันธุ์นั้นเลย พี่ยูถึงจะเตี้ยที่สุดแต่น่ารักที่สุดนะ
-
:-[ :-[ :L2: :L2:
-
พาไปเปิดตัวขนดนี้ พี่ยูหนีไม่ หมอคินแน่ :laugh:
P.S. ลุงแกชอบเนศ ปะช่วยแสดงออกนิดนึง :impress2:
-
น่ารักดีอ่ะตอนนี้ อ่านไปยิ้มไป (เนศกับลุงนัน ไม่ Clear อ่ะ)
-
อิลุงจะเอายังไงเนี่ย
รักนิรันดร์ฟันแล้วทิ้งหรอลุง แหม่ๆ
บรรยากาศบ้านหมอคินแอบน่ารักนะเนี่ย
คนแต่งเค้าคิดถึงวิชกับน้องฟาสอีกแล้วอ่ะ
ตอนหน้าขอเป็นวิชกับน้องฟาสน้า
น่ารักๆ มาสักหน่อยๆก็ยังดีให้หายคิดถึง หุหุ
-
ตาลุงหลอกฟันเนศป่ะเนี่ย
ครอบครัวคินน่ารักจัง
-
แอบสงสารเนศ
แต่ก็แอบเชียร์คู่นี้ไปในตัว
แต่ครอบครัวนายคินนี่น่ารักทั้งบ้านเลยนะ
:กอด1:
-
:a5: คนเขียนนนนนนนนนนนนน เค้ารออยู่นะ :z1: :z1: :z1: :z1:
-
o13
-
เป็นครอบครัวที่น่ารักมาก
แต่ยังขัดใจเรื่องลุงนันท์อยู่
ทำไมใจร้ายจังขนาดเนศจะกลับยังไม่มาให้เห็นหน้าอีก
:z3:
-
รอออออออออออ
มา ต่อ ไวๆ น้าาาาาาาาา
-
ครอบครัวน่ารักจัง
-
เอาใจช่วยเนศนะ :impress2:
ครอบครัวหมอคินนี่น่ารักเนอะ สดใสร่าเริง มากๆ
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
น่ารักกกกกกกกกกก
:call:
-
เนศ น้อยใจเลย ลุงรีบมาเคลียร์เลย
-
อยากอ่านต่อคู่ลุงกะเนศจัง
มีต่อชิมิๆ
-
พี่ยูเตี้ยมากถึงมากที่สุด :laugh:
-
ว๊ากกกกกก สงสารเนศอ่ะ :sad4:
แต่ครอบครัวคินน่าร๊ากเนอะ
-
พี่ยูเข้าบ้านไอ้หมอแล้ว
-
ลุงนันนี่ยังไง เดี๋ยวให้เนศควงคนอื่นมาเย้ยเลย :a14:
สู้น้องหมอก็ไม่ได้พาพี่ยูเข้าบ้านในฐานะสะใภ้เล็ก
ได้รับการยอมรับแถมถูกอกถูกใจกันทั้งบ้านซะด้วย
ต่อไปพี่ยูก็ไม่ต้องเหงาเพราะมีครอบครัวคินอยู่ :กอด1:
โชคดีจริงๆน้าที่มาเจอน้องหมอรักษาใจให้หายดี
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:
กดเป็ดจ้า
-
อัยยะ พี่ยูได้เข้าบ้านหมอคินแล้ว
เข้ากันได้ดีซะด้วย ดีใจแทน
-
โหววว ลุงนัน
เสียใจๆ ชิๆ
-
แอร๊ยยยยย น่ารักจริง บ้านนี้
-
ตามอ่านทันแล้วว เย้ TOT!!
ชอบชอบคู่ลุงนันกับพี่เนศ :o8:
อยากได้คู่นี้อีกอะ จัดให้หน่อยได้มั้ยยยยยย :-[ :-[ (ไม่รู้จักพอเล้ยยยอีนี่)
*0* ชอบชอบชอบ
มาไวไวนะฮับ
กอดคนเขียน 1 ทีเต็มๆ :กอด1:
-
อยากเป็นพี่จิน ครอบครัวน่ารักมากกก
-
:sad4: :sad4:สงสารเนศจังเลยง่าครับ...... :o12: :o12: :o12:
คิดถึงวิชกะฟาสจังเลยง่าเมื่อไหร่จะได้แอ้มหนอ?
รอตอนดิศกะกาน(สดๆๆ) อิอิ ทำหน้าหื่นๆ ด้วยนะครับ :o8: :o8: :o8:
-
พาลูกสะใภ้เข้าบ้านแล้ว :z1:
น่าสงสารดิสซะจริง :sad4:
ขอบคุณนะค้าบบ ไว้รออ่านตอนต่อไป :กอด1:
-
:man1: ครอบครัวคินนี่ น่ารักอะ่ ><
-
:o8: :o8: :o8:พาไปเปิดตัวเป็นสะไภ้เต็มตัวเชียว น่ารักกันเกิ๊นนนนน
-
รอลุงนัน กับ เนศ :o8:
-
อยากไปอยู่บ้านพี่คินจังเลยอ่ะ น่ารักเวอร์ๆๆๆ
-
:m20: ประหมดบ้านเลยแหะบ้านคินเนี่ย o13
รีบมาต่อไวๆนะคะ :amen: :amen: :amen:
-
พี่ยูน่ารัก ><
-
เปิดตัวกะครอบครัวคินแล้ววววว :man1:
พี่จินคุณเธอเป็นสาววาย ชิมิ :laugh:
พี่มินชื่อเหมาะจะเป็นเคะมากกกก :กอด1:
-
ครอบครัวหมอคินน่ารักมากกก ><!!
-
นิยายสนุกมากๆครับ :pig4: :pig4: :pig4:
-
บุคคลใดก็ตามที่รู้จักกับข้าพเจ้า...กรุณาอย่าอ่านตอนนี้เลยได้โปรด...เห็นกากบาทสีแดงที่มุมขวามั้ยคะ...กดออกไปเลยนะคะ
หนูอายมาก :m17:
น้องหมอ กะ พี่วิศวะ [30]
“พี่ยู~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~”
เมื่อตื่นมาแล้วไม่เจอไอ้หมอก็จัดการแหกปากซะลั่นบ้านหลังน้อยๆของพี่ยู
ปัง!
“อะไร?!?” รีบวิ่งมาดูก็เพราะเสียงดังลั่นของมันเนี่ยแหละ
แต่ไอ้ตัวดีก็นั่งยิ้มแป้นอยู่บนเตียง หัวเหอก็ยั่งยุ่งอยู่เพราะเพิ่งตื่น
“คิดถึง”
จะโกรธมันลงมั้ยล่ะ... ยิ้มแบบนี้จะโกรธมันลงมั้ย
พี่ยูเดินเข้าไปเขกหัวให้ “ไอ้เหี้ยกูตกใจหมด”
“โอ๊ยย ง่า...” เอามือกุมหัวป้อย
“ไปล้างหน้าแปรงฟัน แล้วมากินข้าว”
“พี่ยูทำเองเหรอ??” ทำตาโต
“เปล่า กูปั่นไปซื้อหน้าหมู่บ้านมา”
แป่วว~~
ลืมไปว่าพี่ยูทำกับข้าวไม่เป็น แต่ว่านะ...แค่ปั่นไปซื้อมาให้ ก็ดีใจแล้ว ฮี่~~
/
“พี่ยู วันนี้ไปเที่ยวกันนะ” ถามตอนกำลังกินข้าวกันอยู่
“ที่ไหน??”
“xx(ชื่อผับแห่งหนึ่ง)”
“ไม่เอา กูไม่ชอบ”
“ง่า...” แอบเสียดายเล็กๆ แบบว่าอยากแดกเหล้า
“ทำไม?? อยากแดกเหล้ามารึไง”
“อื้อๆ” พยักหน้า
“แดกที่บ้านก็ได้นี่”
“คนมันน้อยอ่ะ” ไม่ครึกครื้น
“แค่กูไม่พอรึไง” พี่ยูค้อนขวับ ...เหมือนจะไม่รู้ตัวนะว่าพูดอะไรออกมา
“พอสิคร้าบ” ฮิๆๆ อารมณ์ดี
/
“งั้นมาดวลกัน” พี่ยูเป็นคนเปิดฉากในคืนนั้น
ทั้งสองคนนั่งบนโซฟาตัวยาวตัวเดียวกัน
นั่งขัดสมาธิหันหน้าเข้าหากัน ในมือมีแก้วชอทคนละใบ
“ง่ายๆ เป่ายิ้งฉุบกัน ใครแพ้ก็ว้อดก้าเพียวๆหนึ่งชอท” แต่ก็ไม่ได้โหดขนาดนั้น มีมะนาวและเกลือให้แกล้ม
ไอ้หมอยิ้มมุมปาก พี่ยูนี่ไม่รู้เอาซะเลย
....ผมไม่เคยเป่ายิ้งฉุบแพ้ใครเลยนะ
“เอาสิ”
“งั้นเริ่มเลยนะ”
“เป่ายิ้งฉุบ”
ครั้งแรก ไอ้หมอออกค้อน พี่ยูออกกรรไกร
“เอ้าดื่มๆ” ไอ้หมอจัดการเทให้ ถือมะนาวกับเกลือรอเลยด้วย
“อึก...ฮ่าาา” พี่ยูกระดกก่อนจะส่งเสียงร้องออกมา
....ไม่เคยลองแบบนี้ด้วย แต่แม่งก็แรงกว่าที่คิด
และครั้งต่อไป พี่ยูก็แพ้อีก แก้วแล้ว...แก้วเล่า...
มีบ้างที่ไอ้หมอแพ้ แต่ก็โดนไปน้อยมากเพมื่อเทียบกับพี่ยูแล้ว
“ไอ้หมอ..มึงขี้โกงแน่ๆ ไม่แม่งไม่เคยแพ้เลยว่ะ!!”
พี่ยูยอมรับว่าเริ่มมึน สงสัยจะแพ้ว้อทก้า ชัวร์!!
“เคยสิคร้าบบบบ ผมกินไปตั้งสามสี่แก้วแล้วนา” กระหยิ่มในใจ วะฮ่าฮ่า
“ก็เนี่ยกูก็แดกอยู่คนเดียว เฮี้ยเอ๊ย!”
ร่างกายเริ่มร้อน พี่ยูเลยถอดเสื้อออก เหลือแต่แผ่นอกเปล่า
ไอ้หมอจ้อง ...แกล้งยั่วกันรึไงวะ
“ต่อมั้ย??” ไอ้คินถามต่อ
“เออ”
หลังจากนั้นพี่ยูซัดไปอีกหลาย จนไม่ไหว... ร่างบางของพี่ยูหงายหลังลงไป
ใบหน้าขาวๆนั่นแดงไปหมด ตามตัวก็แดง ไอ้หมอเอาแก้วของตัวเองกับพี่ยูไปวางบนโต๊ะด้านข้าง
ก่อนจะตามไปดึงแขนเล็กๆของพี่ให้ขึ้นมานั่ง
ตัวพี่ยูโงนไปเงนมา... เป็นครั้งแรกที่เห็นว่าพี่ยู ‘เมา’
“พี่ยูไหวมั้ย?”
ตอนนี้ตัวพี่ยูพิงอยู่ที่อกของไอ้หมอ ตาปิดไปแล้ว
“ไม่..ไม่ไหวแล้ว” ส่ายหัวไปมา ...น่ารัก
“ไปที่ห้องมั้ย??”
“อื้อ”
“ผมอุ้มนะ ป่ะ”
ไอ้หมอลุกขึ้นยืนก่อนที่จะดึงแขนพี่ยู แล้วอุ้มขึ้น เดินตรงไปที่ห้องนอน
วางพี่ยูลงบนเตียง แล้วไอ้หมอก็นั่งลงข้างๆ เกลียผมเส้นเล็กสีส้มออกจาหน้าผาก
เผยให้เห็นแก้มทั้งสองข้างแดง ....น่ารักเว้ยเห้ย
ทนไม่ไหวเลยก้มลงไปจูบปากซักที แต่ก็น่าแปลกที่พี่ยูยกแขนทั้งสองข้างขึ้นมา
กอดคอไอ้หมอเอาไว้ แล้วเริ่มจูบตอบ ร้อนแรงมากขึ้น มากขึ้น
พอผละจูบออกมาได้ พี่ยูก็ยิ้มหวานส่งไปให้
เวลานี้ ทนไม่ไหวแล้วครับ ไอ้หมอก้มลงจูบที่ลำคอขาว โลมเลียเหมือนพี่ยูเป็นอาหารหวาน
ดึงรั้งเสื้อให้มันขึ้นไปคาอยู่ที่เหนือยอดอก จากลำคอก็ลงมาเรื่อย แผ่นอก และยอดอกทั้งสองข้าง
พี่ยูร้องคราง หอบหายใจแรงขึ้นตามอารมณ์ที่พุ่งสูงขึ้นเรื่อยๆ
คินไล้เลียลงไปเรื่อย ท้องขาวเนียน ร่องสะดือ ดึงกางเกงขาสั้นยางยืดออกไปพร้อมๆกับกางเกงในขาสั้น
ตอนนี้ทั้งเนื้อทั้งตัวไม่มีอะไรนอกจากเสื้อที่มันคาอยู่ที่เหนือยอดอก
ไอ้หมอแก่นกายที่เริ่มแข็งขึ้นมาของพี่ยูแล้วก้มลงไปแตะปลายลิ้นลงที่ส่วนยอด
....เคยเห็นแต่ในหนังโป๊มันทำกัน อยากลองทำแบบนี้มานานแล้ว คริ คริ
เมื่อโดนปลายลิ้นแตะเข้าที่ของรัก พี่ยูสะดุ้งกับสัมผัสนั้น
ก่อนจะบิดตัวไปมาเพราะไอ้หมอตอนนี้มันทำยังกับกินไอติมเลิศรสอยู่นั่นแหละ
ริมฝีปากแดงนั่นเปล่งเสียงครางที่ไม่ได้เร้าใจเหมือนผู้หญิง เป็นแค่เสียงผู้ชายต่ำๆที่ไม่น่าพิศวาสสำหรับบางคน
แต่สำหรับไอ้หมอแล้ว ที่พี่ยูครางเบาๆและไม่ค่อยมีเสียง ริมฝีปากสีแดงนั่นอ้าออกระบายลมหายใจ
แค่นี้เนี่ยแหละ ก็ทำให้กระเจิดกระเจิงได้แล้ว
“อ่ะ..อา..พอ” เอื้อมมือดึงผมไอ้หมอให้มันละหน้าออกจากตรงนั้น แล้วมารับจูบ
ก่อนจะผลักไอ้หมอให้นอนลงไปส่วนตัวเองก็ขึ้นไปคร่อมบนตัวคิน มองใบหน้าก่อนจะยิ้มออกมา
ไอ้หมอ บอก 3 พยางค์ .... โคตร ยั่ว ยวน
หลังจากที่ยิ้มแล้วก็เอื้อมมือลงมาดึงเสื้อยืดของไอ้หมอ ถอดออกไปจากตัว มือเล็กของพี่ยูลูบไปทั่วแผ่นอกกว้าง
ก้มลงจูบเบาๆที่ริมฝีปาก ลากลิ้นลงมาจูบที่คาง ลำคอ ลูกกระเดือก ไหล่
“วันนี้พี่..เมา..ใช่มั้ย?”
พี่ยูลุกขึ้นมานั่งหลังตรง สะโพกกลมบดเบียดอยู่กับ”ไอ้นั่น”ของไอ้หมอที่มันตรึงกำลังอยู่ใต้กางเกง
“หื้ม..ไม่นี่”
ยิ้มเว้ย...ยิ้ม...เมาแน่นอนล้านเปอเซนต์
“พี่กำลังยั่วผมนะ”
“หึหึ”
....บดอยู่นั่นแหละเว้ย จะระเบิดแล้วเนี่ยยยยยยยย
“พี่..ผมไม่ไหวแล้วนะ”
พี่ยูยิ้มแล้วถอยหลัง จุดหมายคือกางเกงของไอ้หมอ ดึงมันออกไปให้หมดอย่าให้เหลือแม้แต่ชิ้นเดียว
ก่อนจะคลานขึ้นมาใช้มือจับไอ้คินน้อยขึ้นมารูดขึ้นลง มันสู้มือดีทีเดียว
“ใช้ปากให้เอามั้ย?”
....โฮกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก นี่มันอะร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยย
“มะ..ไม่ต้องก็ได้ครั..”
....ถ้าจะทำแบบนี้แล้วจะถามทำไมนะพี่ยู!!!!!!!!!!!!!!!!!
พี่ยูไม่ได้ทำแบบชำช่องนัก ออกจะมีท่าทีขัดๆเขินๆอยู่มาก
แต่แค่นี้ก็จะพาไอ้หมอไปสวรรค์ได้อยู่ร่อมร่อ
“พะ พี่ยู..พอก่อน” ลุกขึ้นจับไหล่พี่ยู
“ทำไม ไม่ดีเหรอ??” ช้อนตาโตๆมอง
“รู้สึกดีจนจะไปเลยละ แต่ผมอยากเสร็จในตัวพี่นี่”
ยูไม่พูดอะไร เพียงแค่ดันตัวไอ้หมอให้นอนลงเหมือนเดิม ส่วนตัวเองก็คร่อมอยู่ในท่าที่..ล่อแหลมมั่กๆ
มือก็ควานหาของใต้หมอน จนได้เจลออกมาหลอดนึง บีบๆทาๆเข้าไปที่น้องชายของไอ้หมอและที่ปากทางของตัวเอง
ไอ้หมอมองทุกการกระทำด้วยใจเต้นแรง เพราะมันไม่เคยเจออะไรแบบนี้มาก่อน
พี่ยูค่อยๆกดตัวเองลง ใบหน้าหวานแสดงความเจ็บออกมาอย่างปิดไม่มิด
“พี่ ยังไม่ได้เตรียมเลย” หมายถึงร่างกายที่ยังไม่ค่อยพร้อม เพราะปกติแล้วไอ้หมอจะเป็นคนเตรียมให้พี่ยูเสมอ
เพื่อลดอาการเจ็บได้สักนิดนึงก็ยังดี
“ไม่..ต้อง กู..ทำเอง อ่าา” ค่อยๆกดลงไป
“งั้นไม่ต้องเกร็งนะพี่ ค่อยๆ..นั่นแหละ” ช่วยนำทางให้
จนพี่ยูกดลงจนสุด ถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก ไม่ได้ขยับแช่ค้างไว้แบบนั้น
จนรู้สึกว่าเริ่มคุ้นชินกับขนาดแล้วถึงเริ่มขยับสะโพกขึ้นลง
“ดีมั้ย??” พี่ยูถาม หน้าตาตอนนี้นี่แบบ... ฮึ้ยยยยยย
“อือ..เหมือนจะไปได้ตลอดเลยละ..อา”
เสียวจนต้องกัดกรามขึ้นเป็นสัน พี่ยูเอามือสองข้างยันไว้ที่ท้องคิน ขยับขึ้นลงไม่ได้เร็วมากนัก แต่เน้นๆ
....ทนไม่ไหวแล้วโว้ยยยยยย
ไอ้คินลุกขึ้นจับพี่ยูให้นอนลงไปโดยที่สวนนั้นยังไม่ได้หลุดออกจากกัน “ไม่ไหวแล้วพี่..ผมอยากขยับเอง”
“ตามใจ”
พอได้รับคำอณุญาตเท่านั้นแหละ มันใส่ไม่ยั้ง จนพี่ยูผวากอดคอมือข้างนึงกอดหลังเล็บจิกลงไปที่หลังจนเข้าเนื้อ
เป็นครั้งแรกที่ไอ้หมอรุนแรงขนาดนี้ ปกติแล้วจะถนอมพี่ยูอย่างสุดชีวิต แต่วันนี้...พี่ยูเป็นฝ่ายยั่วก่อนเองน๊าาาาา
“อะ..เร.เร็วอีก”
“เดี๋ยวพี่จะเจ็บนะ”
“ไม่..เป็นไร.อา”
คินขยับเข้าสุดออกสุด.เร็วตามคำขอ จับขาทั้งสองข้างขึ้นมาพาดไว้ที่ต้นแขน
มองร่างกายพี่ยูที่กระเทือนขึ้นลง ใบหน้าขาวขึ้นสีจนแก้มแดงไปหมด
“พี่แม่ง..โคตรเซ็กซี่เลย”
“อะ..ฮ๊า”
“ผมจะเสร็จแล้ว”
“กูก็..เหมือน.กัน..อา” ไม่ทันขาดคำพี่ยูก็เสร็จ ทุกหยาดอารมณ์เปรอะเปื้อนเต็มหน้าท้องไปหมด ยิ่งช่องทางด้านหลังตอดรัดมากขึ้น ไอ้หมอก็กระหน่ำเข้าไป ไม่นานนักก็เสร็จในตัวพี่ยู
“ทำไม..มันเยอะจังว่ะ” พี่ยูถามทันทีที่ไอ้หมอถอนกายออกไป หมายถึงถึงน้ำของไอ้หมอนั่นแหละ
“ก็ไม่ได้ทำตั้งนานนี่ ฮะๆๆ”
ตั้งแต่ปิดเทอมมาและหลังจากที่กลับจากทะเลรอบนั้นแล้วทั้งสองคนไม่ได้มีเซ็กส์กันเลยสักครั้ง มันเลยทำให้รอบนี้หื่นขึ้นอย่างช่วยไม่ได้ และมันกักเก็บน้ำไว้เยอะ เต็มกระเพาะเลยมั้งนั่น (นี่ก็เว่อร์ไป -*-)
“ดีจัง...” พี่ยูว่าเสียงแผ่วๆก่อนจะหลับไปด้วยความเมาและเหนื่อยอ่อน
ไอ้หมอรู้เพิ่งจะรู้อีกอย่างคือ พี่ยูแพ้ว้อทก้า ดื่มแล้วจะเมา
....ถ้าเมาแล้วเป็นแบบนี้ แบบนี้ชวนกินว็อทก้าบ่อยๆดีกว่า ฮี่ๆๆๆๆๆๆ
/
เช้าต่อมา
พี่ยูลืมตาตื่นมาด้วยอาการแฮ้งค์อย่างหนัก ปวดหัวมากกกกกกกกก นี่มันไม่แปลกเท่าไหร
แต่ที่มันแปลกกว่าก็คือ... เจ็บที่ช่องทางด้านหลัง
....เชี่ย ไอ้หมอลักหลับกูเรอะ !!!!!!!!!!!!!!!!
ขยับตัวลุกขึ้นมาแต่ละทีช่างยากเย็น ไหนจะหัว ไหนจะตูด
หันไปเห็นไอ้คนข้างๆที่นอนหลับสบายแล้ว ก็ฟาดมือลงไปที่หัวเน้นๆ
“โอ๊ยยยย” ไอ้หมอสะดุ้งสุดตัว พอเห็นว่าพี่ยูนั่งมองตาเขียวปั๊ดอยู่ก็สงสัย “ตีผมทำไมอ่าาาา????”
“เมื่อคืนมึงทำอะไรกู??”
“ห๊ะ?! ผมน่ะนะ” ชี้นิ้วมาที่ตัวเอง
“เออ กูเจ็บตูดไปหมดเลยเนี่ย แถม..น้ำมึงยัง..เต็มเลย” ระหว่างที่พูดมันก็ไหลออกมาตามที่มันควรจะไหลออกมา
“พี่เป็นคนเริ่มก่อนนะ”
“กูเนี่ยนะ?!?”
“อื้อ”
“กูไม่เชื่อ!”
“แหม ถ้าผมจะทำพี่นะ ไม่เห็นต้องปล่อยรอให้พี่เมาเลย” ไอ้หมอยิ้มขำ “พี่น่ะเมาแล้วขึ้นมาคร่อมผมก่อนด้วยซ้ำ”
“...” พี่ยูพูดอะไรไม่ออก กำลังประมวลผลในสมองอยู่
เมื่อคืน...แดกว็อทก้าไป จนเมามาก...ไอ้หมออุ้มมาที่เตียง...แล้ว.......เฮ้ยยยยยยย!!!!!!!!!!!!
“นึกออกแล้วอ่ะดิ” ไอ้หมอเห็นหน้าพี่ยูที่เริ่มแดงก็รู้แล้วว่าจำได้แน่ๆ
“พี่เป็นคนขยับเองเล...” พูดไม่ทันจบประโยคก็โดนมือเล็กๆนั่นปิดปากซะก่อน
“หยุดพูดไปเลยนะมึง!”
....ขู่ๆ น่ากลัวมากเล๊ยยยยยย
ไอ้หมอกอดหมับเข้าที่เอว ด้วยที่ใกล้กันมากเกินไป เงยหน้ามองพี่ยูที่กำลังทำหน้าถมึงทึงแล้วก็หัวเราะขำ
ลากฝ่ามือไปตาแนวสะโพก ก่อนจะบีบก้นกลมๆนั่นให้สะดุ้งเล่น
เพราะตอนนี้ทั้งเขาและพี่ยูไม่มีอะไรปกปิดร่างกายเลยสักชิ้น และตอนนี้อะไรๆมันก็เริ่มจะขึ้น
มืออีกข้างมาดึงมือที่ปิดปากตัวเองออก ก่อนจะพูดว่า
“ถ้าพี่ไม่ไปอาบน้ำ..ผมจะต่ออีกรอบนะ”
เท่านั้นแหละ พี่ยูก็รีบเดินเข้าห้องน้ำไปเลย กร๊ากกกกกกก
TBC,,,
รู้สึกว่าตอนนี้จะไม่ค่อยเกี่ยวกับเนื้อเรื่องเท่าไหรนะ ฮ่าๆๆ
แต่อยากเขียน เพราะว่าตอนนี้เป็นตอนที่สามสิบแล้ว เย้~~ :mc4:
ตอนนี้เป็นเหมือนของขวัญให้กับทุกคน ที่ชอบอะไรหื่นๆ กร้ากกกกกกกก
ตอนนี้ใครคอมเม้นแล้ว "เราจะบวกคะแนนและบวกเป็ดคืนให้กับทุกคนเลยนะคะ" :กอด1:
----------------------------------------------------------------------
ตอบคอมเม้นหน่อยเนอะ บางอันก็คอมเม้นเหมือนต้องการคำตอบ
ก็จะทิ้งข้อความไว้ให้ แต่เราไม่ได้บอกไว้นะคะ ว่าถึงใคร 55555
เนศกับลุงนันต้องคอยอ่านกันต่อไปนะคะว่ามันจะเป็นยังไงต่อไป...อิอิ
บางคนด่าลุงซะย่อยยับ แต่ก็สมน้ำหน้าอิลุง โดนซะมั่ง...กรั่กๆๆ
เคยบอกไปตั้งแต่ตอนก่อนๆแล้วว่าพี่ยู”เตี้ย”มากกกกกกกกก หนุ่มๆญี่ปุ่นที่ตัวเล็กๆแบบนี้ก็มีนะเอ้อ
เผลอๆบางคนจะเตี้ยกว่านี้อีกก็มี ฮ่าๆๆๆ
มีคนพลาด”วาด”ไปด้วยเหรอ?? ฮ่าๆๆๆๆ วาดคือนองสาวฝาแฝดของฟาสค่ะ
คู่วิชกับฟาสรอกันหน่อยนะจ้า...
ส่วนตอน”สด”ของดิศกับกาน...หึหึหึ
พี่มินชื่อเหมาะจะเป็นเคะเหรอ?? แต่พี่มินสูงเกินจะไปเป็นเคะมั้ยอ่ะ กร้ากกกกก
----------------------------------------------------------------------
เริ่มรู้สึกอยากเขียนแยกเรื่อง เพราะเรื่องนี้คู่เยอะเหมือนกัน
เอาใจแฟนๆของแต่ละคู่ไม่ถูกค่าาาาาาาาาาาาา :sad4:
มันเริ่มเป็นปัญหา แต่เพราะมันมาแบบนี้แล้ว
ก็ต้องปล่อยให้มันเป็นแบบนี้ต่อไป กรั่กๆๆ
ตายละ ทอล์กจะยาวเท่านิยายอยู่แล้ว :laugh:
สุดท้ายนี้...ขอบคุณที่รักกันค่ะ :กอด1:
:L2: :3123: :L1:
-
จิ้ม ทันไหม ???
-
:กอด1:
-
คนแต่งใจเย็นๆๆๆ แบบนี้ก็ดีนะ ไม่ต้องแยกหรอก
หมอหื่นนนนน แกหื่นมากกก พี่ยูเมาแบบยั่ว เจอคินจัดไปกี่รอบเนี้ย 5555
ีรอลุงนันกับเนศ อั๊ยยะ FC คู่นี้อะ 5555
-
:o8:
-
:-[ :-[
-
พี่ยูร้อนแรงมาก o13
อยากอ่านคู่เนศกับอิลุงจังงง ว่าจะเป็นไงต่อไป :เฮ้อ:
-
พี่ยูน่ารักโคตร :z1:
-
:-[พี่ยูน่ารักเวอร์อ่านไปยิ้มไป :impress2:ม
-
อว๊ากกกกกกกกก ค้างเว่อร์ๆ
-
ฟินนนน จร้า พี่ยูร้องแรงสุ๊ดยอดดด :m25:
ไม่รู้ทำไม ช๊อบ ชอบ ตอนนี้จัง :laugh: :laugh:
P.S. ลาภปากไปนะนู๋คิน :z2:
-
พี่ยูน่าร้ากกกกกกกกกอ่ะ น่ารักสุดๆ น้องหมอไม่หื่นเท่าไหร่ แต่ใส่หมด :impress3:
-
:haun4: :haun4: :-[ :-[
-
:m25:
อยากอ่าน เนศกับลุงนัน จังงงงงงง :กอด1:
-
เหมือนหมอจะมาถูกทางแล้วที่ให้พี่ยูเมา
ถ้าพี่ยูจะยั่วได้ขนาดนี้นะ :z1:
-
:oo1: :oo1: เนื้อๆ เน้นๆ รักคนเขียนมากมาย
-
ต้องจับกรอกวอดก้าบ่อยๆ ฮ่าๆๆๆๆ
-
:haun4:
พี่ยู ออน ท๊อป อะคึอะคึ
สำหรับเราไม่ต้องแยกเรื่องหรอก เราชอบแบบนี้มากกว่านะเออ หลายคู่ แต่ก็ไม่ได้สลับกันไปมา หรือขัดอารมณ์แต่อย่างไร
รอตอนต่อไป
-
น่ารักจริงๆคู่นี้
+1 ไปเลยค่า
เรื่องลุงนันกับเนศไม่ต้องแยกก็ได้นะคะ
อ่านแบบนี้ก็โอดี
-
น้องคินดีใจล่ะสิพี่ยูเมาแล้ว หึหึ
+1+เป็ดให้ค่ะ
-
ี่พี่ยู วอนนา บี ออน ท็อป ห้าๆ :oo1:
ขอบคุณนะค้าบ :L2:
-
พี่ยูแร๊ง ได้ใจมาก
ต่อไปน้องหมอคงชวนให้ดวลว๊อทก้ากันบ่อยๆซะแล้ว
พอเมาแล้วได้ใจหมอเต็มๆ ฮฺฮฺ
ครอบครัวคินน่ารักอ่ะ พี่มินมีแฟนรึยัง เอิ๊กๆ
ส่วนลุงนันทำไมทำกับเนศแบบนี้ เดี๋ยวจะโดนมิใช่น้อย
รีบไปรับผิดชอบเนศเลย บินตามไปหาเนศกับพ่อแม่เนศเลย
แล้วบอกไปเลยว่า ผมเป็นลูกเขยพ่อกับแม่ครับ
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ
-
พี่ยูววววววววววว น่ารักจังงงง
หื่นพอกันทั้งคู่นะที่จริง อิอิ :impress3:
-
:m25: :m25:
มัวแล้วยั่วอย่างนี้ก็ต้องโดนจัดไป
โชคดีเป็นของน้องหมอไป
:กอด1:
-
พี่ยูน่ารัก :z1:
-
:pigh พี่ยูน่ารัก :-[
-
อ๊ายยย มันมากกว่าอิโรติคแล้ว
-
พี่ยูเวลาแพ้วอทก้าร้อนแรงมาก :jul1:
-
คิดถึงดิศกาน คิดถึงลุงนันกับเนศ
และที่คิดถึงทีุ่สุดก็คืิอ วิชฟาส คู่นี้เมื่อไหนจะครบหนึ่งปีหน้ออ
^^
-
:pighaun: พี่ยูน่ารัก น้องหมอก็น่ารัก นารักทั้งสองเลย
เป็นกำลังใจให้ค่ะ รีบๆมาต่อนะ :L2: :L1:
-
พี่ยูน่ารัก :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: ^^
-
เพ่ยู เอ็ก สุดๆๆ ไม่เคยเห็นมุม นี้ของเพ่ยูเลย :pighaun::pighaun::pighaun:
-
พี่ยูเมาแล้วยั่ว น่ารักกกก :pighaun: :-[
-
พี่ยูตอนเมาเซ็กซี่สุดๆไปเลย :z1: ออนท็อปซ่ะด้วย :haun4:
สมใจน้องหมอเค้าล่ะ
-
ให้ สาม คำ
มัน โดน มาก... o13
-
:pig4: :pig4: :pig4:
:jul1: :jul1: :jul1:
-
น่ารักรออ่านทุกคู่เลยค่ะมาตอนไวๆนะค่ะเอาใจช่วย
-
พี่ยูยั่ววว !! ><''
-
สงสัยต่อจาก นี้ โดน มอมเหล้าบ่อย แน่ๆ :o8:
-
โอยยยย.. เราอยากให้พี่ยูดื่มวอทก้าบ่อยๆแล้วสิ นอกจากหมอจะได้แล้วคนอ่านก็ยังได้อีก ปลื้ม
-
ถ้าคินจะชวนพี่ยูดวลวอดก้า ต้องทำกันสองต่อสอง
เดี๋ยวพี่ยูเมาแล้วขึ้นค่อมคนอื่นล่ะยุ่งเลย :เฮ้อ:
-
\พี่ยูเมาแล้วยั่วขนาดนี้ สงสัยจะโดยมองเหล้าบ่อยนะนี่
:haun4:
-
:pighaun: อยากให้พี่ยูเมาบ่อยๆๆ 5555
สมใจน้องหมอแล้วสิ อัดอั้นมานาน ดีใจด้วยๆๆ
:กอด1: :กอด1:
-
แบบว่าอยากอ่านลุงต่ออ่า อิอิ
พี่ยูโมโหกลบเกลื่อน เขิลอะดิ รุกน้องหมอก่อนเลย
-
เขินนนน~ อ่านตอนนี้แล้วรู้สึกหน้าตัวเองร้อนๆยังไงไม่รู้
-
เพิ่งจะได้เข้ามาอ่าน
เรื่องนี้มันช่างมีหลากหลายรสชาติ และหลายคู่
ชอบๆ รอตอนต่อไปค่าาา o13
-
อิอิ น้องหมอมอมเหล้าพี่ยูนี่หว่า
ตอนนี้พี่ยูเซ็กซี่ได้ใจจจจจจจ
-
กดไลค์ให้กับตอนนี้ พี่ยู โคตรน่ารักอ่ะ เมาแล้วเซ็กซี่อีกต่างหาก อั้ยย่ะ ><
-
แอร๊กก พี่ยูยั่ว
มอมว็อดก้าทุกวันเลยดีกว่า
ท้องชัวร์ !! 55555
-
รีบอาบทำไม :z1:
:call:
-
พี่ยูเมาแล้วแรง!!!นะ o13
-
ว๊ากกกกกกกกกกกกกก พี่ยูเมา แล๊ว แล๊ว แล้ววววว
เมาแบบนี้ก็เสร็จน้องหมอน่ะซิ
พี่ยูแม่งงง โครตน่ารัก
อ่านแล้วรู้สึกได้เลยว่าพี่ยูน่ารักมากๆ
เวลาพูดหยาบๆยังน่ารักเลย >O<
-
ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องเขียนให้นายเอกดูเถื่อนๆ ถ่อยๆ ด้วย ไม่เห็นว่ามันจะดูเท่ห์ตรงไหนเลย
-
พี่ยู้วววววววววววววววววววววววววววววววววววว :-[
พี่ยูน่ารักอ่ะ อยากมีแบบพี่ยูไว้ซักคน
ชอบๆๆ :man1:
มาต่ออีกน้าาา
-
โอ้ยยย ยูแพ้วอทก้า
ตายยย คินแม่ง เหมาหมดโรงงานอะ จิงๆ
-
ชอบแบบนี้อ่ะ (ฮ่าๆๆๆ หื่นอ่ะนะ) อยากได้แบบนี้อีก
แล้วคู่ของลุงนันกับเนศอ่ะ ว่างัยเอยหายไปเลย?
-
พี่ยูน่ารักได้ตลอดทุกสถานะการณ์สิน่า
ให้อารมณ์คู่รักมากๆเลยตอนนี้ :-[
แต่ว่าพี่ยูเมาอย่างนี้ก็เข้าทางคินน่ะสิ
คินรู้จุดอ่อนพี่ยูอย่างนี้แล้วพี่่ยูแย่แน่
อย่าได้เมาให้คินเห็นเชียวนะ :z1:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:
กดเป็ดจ้า ตอนนี้น่ารักมากมาย
-
อีกรอบเลย ^^
-
อย่างนี้ก็เสร็จ
ไอ้เหมอเลยล่ะซิ :z2: :oo1:
-
พี่ยูออนท็อปป
อ๊ากก ร้อนเเรงมากกก :haun4:
-
เมาเป็นเหตุให้ On top 555+
+คุณเป็ดให้นะคะ ^___^
อยากอ่านคู่ลุงเนศจังเลยคะ *///////*
-
วอทก้าได้ผลเกินคาดๆ
-
หึหึหึ แบบนี้ต้องชวนก๊งบ่อย ๆ แล้วล่ะ :z1:
-
รอทุกคู่ ทุกตอนนะครับ
ไม่ว่าคู่ไหน จะสด หรือไม่สด...แต่รอ ตอน สดๆๆ นะครับ อิอิ (หื่น)
วิชกะฟาสด้วยหายไปนานแล้วนะครับ
รักคนเขียนจังมาจุ๊บทีนึง :3123: :3123: :3123: :3123:
-
น้องหมอ กะ พี่วิศวะ [31]
“เตี่ย”
“เออ” ตอบด้วยเสียงต่ำๆในลำคอ ไม่มองหน้าคนเรียก ก้มหน้าก้มตาอ่านหนังสือพิมพ์
“เตี่ย” เสียงดังขึ้นนิดนึง
“เออ” นี่ก็เสียงดังขึ้นนิดนึงเหมือนกัน แต่ก็ยังก้มหน้าก้มตาอ่านหนังสือพิมพ์
“เตี่ยยย!!!”
“เออออ!!! ไอ้นี่มันจะเรียกทำห่าอะไรนักวะ?!?” พับหนังสือพิมพ์วางบนโต๊ะแล้วหันมาตบหัวลูกชายที่นั่งโซฟาข้างๆกัน
“ผมเรียกตั้งหลายรอบก็ไม่สนใจกัน ขนาดเดินเข้ามายังไมหันมามองหน้าลูกชายเลยเนี่ย” กุมหัว
“แล้วเด็กนั่นใคร?”
หมายถึงฟาสที่นั่งปั้นจิ้มปั้นเจ๋ออยู่ข้างไอ้วิช นั่งเขาติดกันมือทั้งสองข้างวางบนหน้าตัก เรียบร้อยขนาด
วันนี้ฟาสใส่เสื้อกล้ามลายทางฟ้าขาว กางเกงสามส่วนสีขาว ผมหน้ายาวๆโดนมัดรวบไว้ครึ่งหัว
ฟาสหันไปมอง’เตี่ย’ของพี่วิช ที่หน้าตา..ไม่ค่อยจะเหมือนกันเท่าไหร แต่ความเถื่อนคงพอๆกัน
เอียงคอส่งยิ้มแห้งไปให้ กำลังจะแนะนะตัวเอง แต่...
“นี่แฟนผม”
ปั๊ก!! “โอ๊ย”
โดนฟาสทุบหลังเข้าให้ หน้าตายิ้มละไมยังคงมองหน้าเข้มๆของเตี่ยอยู่
“เป็นน้องรหัสพี่วิชฮะ” ยกมือไหว้ที่คิดว่างามที่สุด
“ชื่ออะไรล่ะเรา?” ยกมือรับไหว้
“ฟาสฮะ” นั่งตัวตรงแหน่ว ไม่รู้ว่าเตี่ยแกจะเข้มไปไหน ฟาสกลัวแล้วค้าบบบบ
“ชื่อแปลกดีนะ ฟาสฮะ”
“ฟาส เฉยๆครับ” เตี่ยแอบฮา แต่หน้าแบบนี้...ใครจะกล้าฮาออกวะ
อ่อ...มีอยู่คนนึง
ไอ้พี่วิช...
“ตลกอะไรของมึง” เตี่ยถามหน้านิ่ง ไอ้พี่วิชหยุดหัวเราะทันที
...สมน้ำหน้า
“เด็กวิศวะเดี๋ยวนี้มันมีหน้าแบบนี้ด้วยเหรอวะ” เดินเข้าไปจับคางเล็กๆนั่นหันซ้ายหันขวาไปมา
“เตี่ยอย่าทำแบบนี้” จับข้อมือพ่อตัวเองให้หยุด
“ทำไมวะ??”
“เดี๋ยวช้ำหมด”
“หวงรึไง?”
“ใช่”
เกิดเหตุการณ์สตั้นไป สาม วินาที ...รึอาจจะมากกว่า
“ฮ่ะๆๆ” ไอ้น้องฟาสหัวเราะกลบเกลื่อน ร่วมด้วยไอ้พี่วิช
ส่วนเตี่ยก็มองหน้าทั้งสองคนสลับกันไปมา
“กินอะไรกันมารึยัง?” เตี่ยถามขึ้น
“ยังเลย มีอะไรให้ผมกินมั่งอ่ะ” วิชลุกขึ้นยืนบิดขี้เกียจ
“ไม่”
“แล้วถามทำไมเนี่ย?”
“ก็จะทำให้กินไง”
“จริงดิ เตี่ยจะทำให้กินจริงสิ” ไอ้วิชงง เพราะเตี่ยไม่ค่อยลงมือทำกับข้าวเองซักเท่าไหร
“ไอ้หนู” หันไปเรียกฟาสที่ยืมยิ้มๆอยู่
“ครับ?”
“มาช่วยกันหน่อย” กระดิกนิ้วเรียกให้เดินตาม
ฟาสหันไปมองหน้าไอ้พี่วิชเชิงขอความเห็น ไอ้พี่วิชก็พยักเพยิดหน้าให้ตามเตี่ยไป
ฟาสเลยวิ่งต๊อกๆตามไป โดยมีวิชเดินตามหลังไปทางห้องครัว
/
บ้านวิชเป็นบ้านเดี่ยวหลังไม่ใหญ่มาก เพราะอยู่กันสองคนพ่อลูก วิชบอกว่าแม่เสียไปตั้งแต่พี่วิชยังเด็กๆ
บ้านที่เคยอยู่กันสามคนเลยมีกันแค่สองคน ตอนแรกนึกว่าบ้านที่มีแต่ผู้ชายสองคนจะเป็นบ้านที่ดูถมึน
แต่กลับดูน่ารักกว่าที่คิด โทนบ้านเป็นโทนสีฟ้าขาว เหมือนชุดที่เขาใส่มาวันนี้
เตี่ยของพี่วิชก็ยังดูอายุไม่มาก รูปร่างสูงใหญ่เหมือนกัน
ตอนมาถึงบ้าน มีรูปแม่อยู่ใกล้ๆกับทางเดินไปห้องอ่านหนังสือ
เลยได้รู้ว่าหน้าพี่วิชค่อนไปทางแม่เยอะเหมือนกัน
โดยเฉพาะตากับปาก
เตี่ยหน้าตาดุกว่าพี่วิชมาก แต่ก็ไม่รู้สึกว่าเตี่ยเป็นคนดุเลยซักนิด ไม่รู้ทำไม
/
“ทำกับข้าวเป็นมั้ย?” ถามพลางยื่นผ้ากันเปื้อนลายจุดสีหวานมาให้
“ของแม่ไอ้วิชน่ะ” ตอบเมื่อเห็นฟาสมองผ้ากันเปื้อนอย่างสงสัย
....เก็บทุกอย่างไว้อย่างดีเลยแฮะ
“ผมทำเป็นบางอย่างนะฮะ”
“อะไรบ้าง?” ถามขณะเตรียมของออกจากตู้เย็น
“เอ่อ..ไข่ดาว..”
“แล้ว...”
“ไข่เจียว..”
“แล้ว..”
“แล้วก็..มาม่า..ราเม็ง..รามยอน” ฟาสยกนิ้วขึ้นมานับ
“พอเลย”
“หลายอย่างอยู่นะฮะ” ฟาสยิ้ม ได้ยินเสียงไอ้พี่วิชกลั้นหัวเราะอยู่ข้างหลัง
“แค่นั้นไอ้วิชมันก็ทำได้ พอกันพี่รหัสกับน้องรหัส หลงป่ากันคงอดตายทั้งคู่”
“ถ้าเวลานั้นมีจริงๆ ผมว่ามนุษย์เราก็มีวิถีทางเอาตัวรอดอยู่นะฮะ เวลาคับขันมักจะทำให้คนเราทำอะไรได้หลายอย่าง”
“นั่นสินะ....ไอ้หนูช่วยสับหมูหน่อย”
“ครับ” ฟาสเดินเข้าไปแต่ก็โดนไอ้พี่วิชขัดก่อน
“เดี๋ยวผมสับเอง”
ฟาสทำหน้าแบบ...แล้วจะให้ผมทำอะไรเล่า???!!!
“งั้นมาล้างผักกาดขาวตรงนี้” เตี่ยเรียก
“ครับ”
ฟาสยืนมองเตี่ยที่ทำกับข้าวอย่างคล่อง และเป็นลูกมือช่วยหยิบโน่นจับนี่มาให้
ส่วนพี่วิชก็คอยแหย่เตี่ยให้ด่ามั่งอะไรมั่ง ก็สนุกดี
กับข้าวที่เตี่ยทำให้กินกันก็มีแกงจืดเต้าหู้หมูสับ ผัดผัก แล้วก็ไข่เจียวฝีมือฟาส
นั่งกินข้าวด้วยกันสามคนบนโต๊ะกลมเล็กๆสีขาว
“กินเยอะๆไอ้หนู ผอมยังกับไม้เสียบผี” เตี่ยตักกับข้าวให้ฟาสซะเต็มจาน เห็นนั่งเขี่ยข้าวอยู่นั่น
“โห..เตี่ย..ลูกชายน่ะอยู่นี่”
“มึงมันตัวยังกับควาย ไอ้นี่ก็ผอมยังกับเด็กขาดสารอาหาร” หันไปว่าให้
“ก็มันแดกแต่เหล้า ข้าวนี่กินยังกับดม”
ปั๊ก!! เตะหน้าแข้งจนไอ้พี่วิชหน้าเขียว ร้องไม่ออกเลย
“ดื่มเก่งมั้ย?”
“เอ่อ..”
“ไม่เคยเห็นมันเมาซะที..โอยย”
“คืนนี้ดื่มด้วยกัน” เตี่ยชวน
“ครับ” ฟาสตาวาว เมื่อกี้เดินผ่านตู้วางเหล้า มีแต่ของดีๆ แฮ่ๆ
/
“เตี่ยอายุเท่าไหร่แล้วฮะ?” ตอนนี้สนิทกันถึงขั้นเรียกเตี่ยแล้วเถอะ
“ห้าสิบ”
“จริงเหรอฮะ? ไม่เห็นเหมือนคนอายุห้าสิบเลย นึกว่าสี่สิบซะอีก ฮ่ะๆๆ”
“แหม่ ไอ้นี่มันปากหวานเว้ย มาๆเตี่ยชงให้”
“ขอบคุณค้าบบบ”
“มาเป็นลูกบ้านนี้มั้ย?”
“อยากให้ฟาสมาเป็นลูกบ้านนี้เหรอฮะ?”
“ไม่อยากจะถามเรอะ”
“ถ้าเตี่ยชอบฟาส ฟาสก็จะเป็นลูกเตี่ยอีกคนนะฮะ”
“โอเค เดี๋ยวแบ่งสมบัติให้ครึ่งนึงเลย ฮ่าๆๆๆ”
“ไม่ต้องหรอกฮะ แค่เตี่ยรักฟาสก็พอแล้ว”
“ฮ่าๆๆๆ”
นี่คือบทสนทนาตั้งแต่เตี่ยเริ่มเมานิดๆ(มั้ง) ไอ้วิชกลายเป็นหมาหัวเน่าในทันใด
จะคุยด้วยก็โดนเตี่ยเมินใส่ ...นี่ลูกชายในไส้นะคร้าบบบบบบบบบบบ
ไม่รู้เหมือนกันว่าเตี่ยคิดว่าระหว่างเขากับฟาสเป็นอะไรกัน
....แค่รุ่นพี่รุ่นน้องร่วมสถาบัน
....แค่พี่น้องที่สนิทกันมากๆ
แต่ไม่ว่าจะคิดว่าเราสองคนเป็นอะไรก็ตาม
....ขอแค่ให้เตี่ยยิ้มได้ หัวเราะอย่างมีความสุข
....ขอแค่ให้ฟาสยิ้มได้ ไม่เกร็งเวลาอยู่กับเตี่ย
ขอแค่เรายังหัวเราะและยิ้มไปด้วยกันได้ มีความสุขไปด้วยกัน
....ขอแค่เรายังรักกัน
เรื่องอนาคตก็ปล่อยมันไป
....เพราะมันเป็นเรื่องของอนาคต
ตอนนี้ยังไม่จำเป็นต้องใส่ใจมัน
ขอเพียงแค่เธออยู่ข้างกันก็เพียงพอ....
http://www.youtube.com/watch?v=6Df3d75YgXM&feature=related (http://www.youtube.com/watch?v=6Df3d75YgXM&feature=related)>>>ฟังประกอบเนื้อเรื่องจ้า
TBC,,,
สั้นเนอะ แบบว่าสั้นโคตรๆ สั้นไปไหน สั้นมากๆ :pigha2:
ตอนนี้เราอยากเขียนให้เป็นแบบนี้แหละค่ะ คนอื่นชอบมั้ย ไม่รู้
แต่เราชอบ (โคตรเอาแต่ใจตัวเอง) กร้ากกกกกกก
โอเคค่ะ เราไม่แยกเรื่องแล้วแหละ เขียนมันรวมไปแบบนี้แหละเนอะ มันส์ดี :pigha2:
แล้วเจอกันใหม่ตอนหน้าค่ะ
ขอบคุณที่รักกันนะคะ :กอด1:
:n1:
-----------------------------------------------------------
ปล,,,คอมเม้นครั้งที่แล้ว มีอยู่อันนึง ตอนแรกว่าจะไม่สนใจอยู่เหมือนกัน
แต่เราอยากตอบคอมเม้นท์ที่เหมือนคำถามของเขาจังเลย
อันนี้น่ะค่ะ
V
V
V
ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องเขียนให้นายเอกดูเถื่อนๆ ถ่อยๆ ด้วย ไม่เห็นว่ามันจะดูเท่ห์ตรงไหนเลย
แล้วเราสมควรเขียนนายเอกแบบไหนดีคะ??
เอาแบบเรียบร้อยเหมือนผ้าพับไว้ นั่งร้อยมาลัย ทำฝอยทอง หรืออบเบเกอรี่อยู่กับบ้านดีมั้ยคะ??
ลูกเรามันก็สันดานเหมือนแม่มันแหละค่ะ มีแม่อย่างเราลูกมันก็ออกมาอย่างเราแหละนะ
เพราะแม่มันเถื่อนมันถ่อยเอง ลูกเลยได้รับเชื้อไปเต็มๆ :laugh:
-
เม้นก่อนอ่านนนนนนน
จะไปอ่านเดี๋ยวนี้แหละจ้าาาาาาา
:z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1:
:z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1:
:z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1:
-
:z13: :z13: :z13: :z13: :z13:
-----------------------
น้องฟาสแต่งตัวน่ารัก *จิ้นเอา* ฮ่าๆๆๆ
พี่วิชหวงน้องน่าดูนะค่ะเนี่ย
อ่าาาจะแยกแต่งเป็นคู่ๆหรอค่ะ ในความเห็นส่วนตัวนะค่ะ
แต่งแบบนี้ดีแล้ววว รวมๆไปนี่แหละ
แยกเป้นคู่ก็เยอะด้วย โน่นนี่บลาๆๆ แบบนี้ดีแล้ว ได้อ่านหลายๆคู่
น่าารักดีค่ะ
พี่ยูถ่อยหรือ*มองซ้ายมองขวากรอกตา*
ถ่อยหรอออออออออออ0[]0
-
รอจ้ารอ :z2:
-
เตี่ยน่ารัก พี่วิชก็น่ารัก
ขอแค่คนที่เรารักเราแคร์มีความสุข รักกันก็ไม่ต้องการอะไรแล้ว
แต่เราคิดว่า เตี่ยรู้ :กอด1:
ปล. เป็นกย์ ก็ไม่จำเป็นต้องสาวหนิ ถ้ารับไม่ได้หาอ่านตามที่ชอบง่ายกว่า คนเขียนเค้าวางคาเรคเตอร์ไว้แบบนี้ มันเป็นนิยายของเค้านะ
+1 ให้กำลังใจคนเขียน
-
เถื่อนแบบนี้ละดีแล้ว...หนูชอบ :z2:
สู้ๆนะคะ เอาใจช่วย ^ ^
ปล.ตอนนี้สั้นจัง แต่ความหวานให้สุดๆเลย > <
-
ต่างพร้อมใจกันพาสะใภ้เข้าบ้านเลยนะ
ทั้งน้องหมอและพี่วิช คนหลังนี่ออกแนวฮา
น้องฟาสน่ารักอย่างนี้ได้ใจเตี่ยไปเต็มๆ
ถูกของพี่วิช ไม่ว่าจะมาในฐานะอะไรก็ตาม
ขอแค่คนที่เรารักมีความสุขก็พอเนอะ
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:
-
พี่วิชพาฟาสเข้าบ้านแล้ว รักจริงนะเนี่ย
-
เย้ เตี่ยชอบ
ผ่านทางพ่อแล้ว ฮ่ะฮ่ะ
รอตอนต่อไปน๊า าา :impress2:
-
ลุงนัน ทำไมทำแบบนี้
พี่เนศเค้าร้องไห้เลยละ T^T
-
คู่นี้แลดูน่ารัก บรรยากาศครอบครัวดูอบอุ่นดี
ตอนที่ช่วยกันทำกับข้าว :กอด1:
-
มีความสุขกันหมดเลย เรามีความสุขด้วย :กอด1:
-
วิชหัวเน่าเลย
เตี่ยมีลูกใหม่แล้ว
อิอิ
-
สั้นมากๆ แต่ลึกซึ้งนะครับ ฮ่าๆ
-
แต่งยังไงก็ชอบอ่ะ ฮิฮิ
-
คู่นี้ฮาดี :laugh:
-
มาน้อยดีกว่าไม่มา อิอิ :L1:
-
แค่มีเหล้าอะไรก็เกิดขึ้นได้ ฟาสน่ารักอะตอนนี้ ได้ใจอ่ะ!!
-
ว๊ากกกกก สั้นอ่ะ :z3:
แต่เตี่ยกับฟาสเข้ากันได้้เร็วมากกกก :กอด1: สมบัติของเตี่ยไม่ตกถึงไอ้วิชแน่ๆ :laugh:
-
เตี่ยน่ารัก เข้ากับฟาสได้เร็วมาก... พี่วิชเป็นหมาหัวเน่าไปเลย
-
หวานเบาๆ นะ :impress2:
-
เตี่ย ฮา ดี ชอบๆ
-
เตี่ยน่ารักอ่า :laugh: :laugh:
-
:z13:+1 น้องหมอ พี่ยู :z13: คิดถึง น่ะ
-
อ่านตอนนี้แล้วรู้สึกอบอุ่นจัง ชอบ~
-
:L1:
-
สั้น แต่สั้นแบบน่ารัก เนอะ
เตี่ยพี่วิชเนี้ยขรึม แต่พอเมาแล้วรั่วพอ ๆกับพี่วิชเลย
555 เตี่ยรู้แล้วหรือเปล่าว่า น้องฟาสเป็นอะไรกับพี่วิชชช
น่ารักอะ
-
พาไปเปิดตัวแว๊ว เตี่ยของวิชคงรู้แหล่ะ ก็วิชออกท่าทางขนาดนั้น
อิอิ ฟาสได้ใจพ่อสามี
-
พาร์ทนี้เตี่ยพี่วิชน่ารักที่สุด ฮ่าๆๆๆ
-
พาน้องฟาสไปเปิดตัวกับเตี่ยแล้วเนอะพี่วิช
รักจริงหวังแต่นะเนี้ย
ลูกสะใภ้คงถูกใจเตี่ย คอเหล้าเหมือนกัน
พี่วิชเลยเป็นเด็กที่ถูกเก็บมาเลี้ยงเลย เตี่ยไม่สนใจเลย
เเต่เตี่ยคงไม่ต้องยกสมบัติให้หรอกเปลี่ยนเป็นสินสอดจะดีกว่าเนอะ ฮ่าๆๆๆๆ
ส่วนเรื่องคาเเลคเตอร์ของตัวเอก ก็อยู่ที่ความคิดของตัวผู้แต่งแล้วต้องคิดถึงความเหมาะสมในตัวเรื่องแล้วว่าลงตัว
เราคิดว่าเรื่องนี้ทุกๆตัวเอก มีความเป็นเอกลักษณ์ในตัวเองดีอยู่แล้ว
ไม่มีอะไรที่จะต้องปรับแก้ในส่วนของอุปนิสัยของตัวเอกนะ
(ยังไม่เห็นมีใครที่มีลักษณะในเชิงที่เรียกว่า ถ่อยเลยจริงๆ)
นิยายทุกเรื่องก็ย่อมมีเอกลักษณ์ของตัวเอง ไม่ใช่จะต้องไปเหมือนเรื่องอื่นๆ แบบนั้นจะน่าสนใจหรือ
ผู้อ่านทุกคนก็รู้สึกชอบ สนุกไปกับความเป็นตัวเองของตัวเอก(และผู้แต่ง) ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
สรุปว่า ทุกอย่างลงตัว ฟันธง!!!!
ปล.อันนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัว ถ้าขัดแย้งกับความคิดของผู้ใด
หรือใช้ถ้อยคำไม่เหมาะสมก็ต้อง ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วย
-
นายเอกแบบนี้ก็ดี
เปลี่ยนบ้าง เพราะ
ขนาดเป็นผู้หญิงจริง ๆ
ยังห้าวเลย :oni2:
-
:กอด1: น่ารัก
-
:z2: :z2:
-
คู่นี้เค้าหวานกัลเบาเบา :z2:
-
:3123: :3123:
-
บรรยากาศดูเบาๆ สบายๆ
ดูเหมือนเตี่ยจะรับได้นะ
:กอด1:
-
อ๊ากกกกกกกกกก
รักเตี่ยเลยยยยยยยย
:L2:
-
อั้ยย่ะ!! มาน้อย ใช้สอยอย่างประหยัด
-
พี่วิชรักจริง ขนาดพาลูกสะใภ้มาเปิดตัวนะนี่
-
เตี่ยวิชน่าจะชอบฟาสนะ
-
o13 o13 o13 o13...........ชอบคู่นี้มากที่สุดเลยนะจะบอกให้เชียร์มาตลอด แต่มาก็แค่เเว๊บเดียวเห้อเศร้า มาเอาเราค้างนะเนี่ย ฮือๆๆๆๆ รออยู่้น้าคราฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:
ปล.ถึงจะรักคู่นี้แต่ก็ยังคิดถึงคู่อื่นๆๆ โดยเฉพาะบางคู่ที่บางว่า "ขอสดนะ" ยังไม่ลืมนะครับ หื่นค้างมานานแล้วววววววว
-
เตี่ยพี่วิชน่ารักดีแฮ่ะ 5555
-
ฟาสน่ารักอ่ะ :-[
-
ฟาสสนิทกับเตี่ยเร็วมากก
พี่วิชกลายเป็นหมาหัวเน่าไปแล้วว 555
-
พอดีว่าส้มอยากรู้ความคิดเห็นทุกคนหน่อยน่ะค่ะ ถ้าทุกคนที่อ่านเรื่องนี้ตอบได้ก็จะดี
ช่วงนี้ส้มมีความรู้สึกว่า "เห้ย กูแต่ง NC เยอะไปมั้ยว่ะ?!"
มันเป็นความคิดมากเล็กๆที่ทำเอาแต่งนิยายไม่ค่อยออกเลยที่เดียว
คือ..ไม่รู้เหมือนกันว่า NC ของส้มมันให้ความรู้สึกแบบไหน
เพราะแต่งเองแล้วมันก็...ไม่รู้ความรู้สึกเหมือนกันว่าของตัวเองเป็นไง
เคยอ่านแต่ของชาวบ้านเขา :m23:
NC ของเรามัน..เอ่อ..ลามกไปมั้ย..อะไรแบบนี้??
ก็แค่อยากรู้ความเห็นน่ะค่ะ ว่าอ่านของเราแล้วเป็นยังไง??
แล้วหลังๆมานี้มันเยอะไปมั้ย??
เพราะก็ไม่อยากได้ชื่อว่าเป็นนิยายที่เอา NC มาเรียกคนอ่านน่ะค่ะ
รบกวนทุกคนด้วยนะคะ o1
-
โดยรวมแล้วคือว่าเรื่องนี้น่าสนใจในระดับนึงเลยแหละครับ
เป็นเรื่องที่อ่านเข้าใจง่าย (แต่บางคู่เหมือนยังไม่ชัดเจน..ก็รอต่อไป)
ส่วน NC นั้น อันนี้ขาดไม่ได้เลย..มันเป็นเรื่องปกติของคนเราอ่ะนะ
ยังจะคอยติดตามและเป็นกำลังใจให้"ส้ม"เหมือนเดิมนะครับ
-
ไปอ่านอากับหลานของเราดิ NC only is the world!!!!
ว่าจะใส่บทอื่นเข้าไปมั่งแล้ว เป็นเรื่องที่ดำเนินโดยNCสุดๆ
ดังนั้น ของเธอNCไม่มากไปหรอก กำลังน่ารักดี
ปล.มาต่อเร็วๆนะ รอคู่ลุงกับเนสอยู่ :mc4:
-
สำหรับเราไม่เยอะ หรือ ลามกอะไร เชื่อได้(เพราะส่วนตัวเป็นคนหื่นมาก :haun4: :haun4: กร๊ากกกกกกกก)
NC เรื่องนี้กว่าจะมา ก็นานนะ แถมแต่หละคู่ที่มาก็มีที่มาที่ไป ทั้งนั้น แถมคู่อย่างพี่วิชน้องฟาสก็ยังไม่มีเลยด้วยซ้ำ
ส่วนอิหมอกับพี่ยู มันเป็นช่วงของคู่รักที่ก้าวมข้ามมาจุดนี้แล้ว แถมการบรรยาย ก็ไม่ได้เน้นไปทางนั้น (เราอ่านไปฮาไปนะ พูดกันมากดีจริงอิคู่นี้ :jul3:)
ส่วนคู่อื่น ก็ตามที่ควรจะเป็น นะเอออ
ฉะนั้นอย่าซีเครียดนะ สำหรับเรื่องนี้จัดอยู่ในประเภท สบายๆ ฮาๆ กวนตรีน
-
:impress2: :impress2: :impress2: :impress2: กำลังดีอ่ะจ้า อย่าคิดมว๊ากกกกกกกก
-
เราว่าดีแล้ว..จะมากกว่านี้ก็ไม่น่าเกลียด
เนื้อเรื่องมันน่ารักชอบบบบบบ
:call:
-
อย่าไปมองว่าเหมือนหรือ ต่าง กับของคนอื่นหรอก คุณส้ม เพราะว่า อยากเขียนแบบไหนก็เอาตามที่คุณส้มต้องการอะดีที่สุดอย่าให้ งานของคนอื่นมาทำให้งานของเราเสียศุนย์นะ สู้สู้ละกัน
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ก็ไม่ถือว่าเยอะนะครับ
ส่วนตัวแล้ว ชอบเยอะๆ :oo1:
ฮ่าๆๆ
-
NC เราว่าไม่เยอะไปนะ กำลังดี
เราว่าเรื่องนี้ NC ไม่ใช่จุดขายหลักอ่ะ แกนของเรื่องมันคือความรักมากกว่า และมีเอ็นซีเป็นส่วนประกอบ ทำให้อ่านแล้วสนุกและอบอุ่นขึ้น
-
ไม่นะกำลังพอดีน่ารัก :L1:
-
รอตอนต่อไปจ้า :L2:
-
จริงๆ nc มันก็เป็นองค์ประกอบอย่างหนึ่งที่เพิ่มรสชาด
แต่ที่เราอ่านเรื่องนี้ไม่ใช่เพราะเรื่อง nc หรอกนะจ๊ะ
แต่เนื้อเรื่องที่น่ารัก และนิสัยของตัวละครที่น่ารักต่างหาก
แล้วอีกอย่างฉากอัศจรรย์ก็ไม่ได้บรรยายน่าเกลียดอะไร
เอาเป็นว่าอย่าคิดมากนะ เขียนดีแล้วล่ะ สู้ๆนะ :L2:
-
ไม่ถือว่าลสมกนะคะ
บางเรื่อง ละเอียดมากค่ะ อธิบายแต่ละ ช็อตๆ
ดีแล้วค่ะ
แต่ เรา คิด ถึง ลุง อ่า
-
เค้าว่า มันก็โอเค พอกรุบกริบ กรุบกริบ :laugh:
P.S. อย่างที่เป็นอยู่นี้ก็ o13 สุด สุดไปเลย
-
เนื้อเรื่องมันน่ารักอยู่แล้ว ฉาก NC มันก็แค่ส่วนประกอบที่ทำให้เนื้อเรื่องมันน่ารักเพิ่มขึ้นไปอีกเท่านั้น อย่าไปเครียด สบายๆ
-
OKนะ ไม่มากจนเกินไป NCก็ไม่ได้น่าเกลียดอะไร o13
-
เราว่าพอดีนะ ไม่มากเกินไป ไม่น้อยเกินไป
โอเคเลยล่ะ
ภาษาก็โอเคค่ะ บรรยายไม่เยอะ เน้นบทสนทนา ชอบอ่ะ อ่านง่ายดี :impress2:
-
nc เราว่าไม่มากไปน่ะกะลังพอดี แล้วเราว่าจุดขายของเรื่องอยู่ที่ความน่ารักของตัวละครแต่ละตัวมากกว่า
การบรรยายที่มีการตอบโต้ของแต่ละคน ไม่ใช่แบบคิดคนเดียว โดยรวมชอบม๊าก o13 o13
-
เราว่าพอดีนะ ไม่น้อยไม่เยอะเกิน
แต่ถ้าเพิ่มอีกเยอะๆก็ดี :laugh: :laugh: :laugh:
-
พอดีว่าส้มอยากรู้ความคิดเห็นทุกคนหน่อยน่ะค่ะ ถ้าทุกคนที่อ่านเรื่องนี้ตอบได้ก็จะดี
ช่วงนี้ส้มมีความรู้สึกว่า "เห้ย กูแต่ง NC เยอะไปมั้ยว่ะ?!"
มันเป็นความคิดมากเล็กๆที่ทำเอาแต่งนิยายไม่ค่อยออกเลยที่เดียว
คือ..ไม่รู้เหมือนกันว่า NC ของส้มมันให้ความรู้สึกแบบไหน
เพราะแต่งเองแล้วมันก็...ไม่รู้ความรู้สึกเหมือนกันว่าของตัวเองเป็นไง
เคยอ่านแต่ของชาวบ้านเขา :m23:
NC ของเรามัน..เอ่อ..ลามกไปมั้ย..อะไรแบบนี้??
ก็แค่อยากรู้ความเห็นน่ะค่ะ ว่าอ่านของเราแล้วเป็นยังไง??
แล้วหลังๆมานี้มันเยอะไปมั้ย??
เพราะก็ไม่อยากได้ชื่อว่าเป็นนิยายที่เอา NC มาเรียกคนอ่านน่ะค่ะ
รบกวนทุกคนด้วยนะคะ o1
ออฟว่าจิ๊บๆ นะครับ.............อย่าซีเรียส
น่าสนใจดีครับ..........มาตอบคำถามพร้อมขอ NC เพิ่มเลยเเล้วกัน อิอิ
-
ไม่มากไปหรอก มันก็เป็นตามเนื้อเรื่องอ่ะนะ
ไม่ต้องเครียดหรอกเดี๋ยวจะแต่งต่อไม่ได้ o13
-
ไม่มากไม่เยอะ
จนเกินไปกำลังพอดี
อย่าเครียดน๊าน้องส้ม
รออ่านต่ออยู่นะจ๊ะ :L2:
-
ไม่เยอะหรอก กำลังดีเลย หุหุ
-
ไม่เยอะไปนะค่ะ
เเค่นี้เเหละพอดีเเล้ว
-
ีดีออกน้าเอ็นซีอะ พอดีแล้วล่ะ
*0* สู้ๆๆต่อไป รอลุงนันกับเนศอะ
-
สำหรับเราncก็เป็นส่วนนึงที่ทำให้สนใจเข้าไปอ่านแต่ก็แค่ส่วนเดียวเท่านั้นเพราะถ้าเนื้อเรื่องไม่ดีจริง ไม่สนุกมันก็ทำให้ไม่อยากเข้าไปอ่านซ้ำ อย่างอีกหลายๆเรื่องที่แทบจะไม่มีncเลยเราก็ยังติดตามแถมเข้าไปอ่านซ้ำๆหลายรอบก็มี ดังนั้นไม่ต้องกังวลหรอกค่ะนิยายเรื่องนี้มีดีให้ติดตามค่ะ :กอด1:
-
สำหรับข้าพเจ้าแล้ว ไม่ถือว่า ใช้ NC เกินเหตุนะ
มันอาจจะเป็นส่วนประกอบที่สำคัญแต่ก็ไม่ถึงกับเน้นมาก
แล้วก็NCก็ไม่ได้บรรยายแบบละเอียดเหมือนอยู่ในเหตุการณจริงขนาดนั้น
มันพอเหมาะพอดีลงตัว ไม่เยอะเกินไปจนน่าเกลียด
เนื้อเรื่องดี คาแรคเตอร์เด่น ฉากหวานๆน่ารักๆก็ทำให้รู้สึกกระชุ่มกระชวยหัวใจดี
แบบนี้แหละดีแล้วเนอะ จากใจ ฮ่าๆๆๆ
^^ สู้ๆน๊าจ๊ะ เอกลักษณ์ความเป็นตัวเองของเรามันโดดเด่นและดึงดูดคนอ่านอยู่แล๊วววว
เค้าไม่ได้มาอ่านเพราะแค่มีNCอย่างเดียวหรอก แต่เพราะเนื้อเรื่องสนุกจริงๆ
-
พอดี แล้ว ค่า เรา เจอมา เยอะ กว่านี้ก็ มีนะ เรา ว่า ของ ส้ม โอเค แล้ว กำลัง น่ารัก
-
พอดีแล้วละ o13
-
แล้วแต่คนแต่งแต่ละคนมากกว่าค่ะ คนอ่านก็หลากหลาย
แต่เราว่าก็โอเคสำหรับเรานะคะ
แต่เห็นคู่พี่ยู กะน้องหมอแล้ว อยากอ่านที่เค้ากุ๊กกิ๊ก งุ๊งงิ๊งกัน
เพราะมองว่าพี่ยูเป็นคนน่ารักหลบใน นานๆ จะเผลอแสดงออกทีเวลาอยู่กะน้องหมอ
เลยชอบเวลาที่ 2 คนนี้เค้าอยู่ด้วยกัน แล้วชิลๆ สบายๆ ได้แสดงออกกันแบบน่ารักๆๆ ชอบมาก :impress3:
-
คิดถึงจังเลยยยยยยยยย :กอด1:
-
น้องหมอ กะ พี่วิศวะ [32]
“น้องดิศ น้องกาน” แม่ของกานเรียกในขณะที่ทั้งสองคนกำลังนอนจมกองหนังสือการ์ตูนในห้องนั่งเล่น
“คร้าบบบ” ขานรับพร้อมกัน
“เตรียมเสื้อผ้าของใช้ลงกระเป๋ากันด้วยนะจ๊ะ”
“ไปไหนอ่ะแม่?” กานเป็นฝ่ายถาม
“แม่คุยกับเดชกับสา(พ่อแม่ของดิศ)แล้วว่าวันเกิดเราสองคนน่ะ จะไปฉลองกันที่ภูเก็ต” แม่ยิ้มซะน่ารัก
“ห๊ะ!!” ทั้งสองคนร้องพร้อมกัน
จากที่นอนจมกองหมอนกับหนังสือการ์ตูนอยู่ กลับเด้งตัวขึ้นมานั่ง
“ห๊ะอะไร ตัวแสบ” แม่เดินไปหยิกแก้มทั้งคู่จนร้องโอ๊ย
“คือ...ดิศนัดเพื่อนไว้แล้ว...”
“แคนเซิลซะนะจ๊ะ” เห็นพูดยิ้มๆแบบนี้ก็เถอะ คุณนายเอาจริง
“ครับ...ผ๊ม” ตอบรับไปแบบช่วยไม่ได้ คุณแม่ได้ยินดังนั้นจึงเดินฮัมเพลงออกไปอย่างอารมณ์ดี
“อดแดกเหล้าเลยสัด” ดิศบ่นเสียงเบา หลังจากที่แม่ของกานหันหลังเดินออกไปจนพ้นแล้ว
“สม” กานอมยิ้ม
ดิศหมันไส้ไอ้หน้าตาน่ารักที่ทำหน้าเหมือนสะใจซะสมประดานั่น เลยผลักกานให้ลงไปนอนที่เดิม
แล้วยกแขนทั้งสองข้างคร่อมเอาไว้ไม่ให้หนีไปไหนได้
“เฮ้ย เดี๋ยวใครมาเห็น” กานว่าเสียงเบา ส่ายตามองออกไปด้านทางที่แม่เพิ่งเดินออกไป
“ปากดีนักนะ” ยกมือขึ้นบีบแก้มนั่นจนปากยื่น “จูบซะดีมั้ย”
กานส่ายหน้าไปมา สายตาที่แสดงความหวาดกลัวที่ว่าจะมีใครมาเห็น
“ล้อเล่นน่า” ดิศผละออกมายกมือขยี้ผมกานซะยุ่ง
ตอนนี้กานนอนตะแคงหนี ผมยุ่งๆนั่นปิดตาซะจนมองไม่เห็นว่าตอนนี้คนรักของตนแสดงสายตาแบบไหนออกมา
คงจะมีแต่ริมฝีปากที่เม้มแน่นอยู่นั่นแหละ ที่ทำให้รู้ว่า คนข้างล่างไม่ปกติ
“ขอโทษนะ”
“...”
“โกรธเหรอ” เมื่อเห็นว่านิ่ง ไม่ตอบ ดิศเลยถามอีกรอบยกมือขึ้นลูบเส้นผมนิ่มๆนั่นให้เข้าที่
กานส่ายหน้าช้าๆ “เปล่า”
“งั้นกังวลอะไร?” ถามเมื่อเห็นสายตานั่นของกาน
....ปิดอะไรดิศไม่เคยได้เลยจริงๆ
“...” ไม่อยากตอบ
“ทำไมไม่ตอบล่ะ?” ถามไปก็ลูบผมไปอย่างผ่วเบา
“....”
....แบบนี้ทุกที ชอบคิดอะไรเองคนเดียว คิดเองเออเอง กังวลอะไรก็ไม่ยอมพูด เอาแต่เงียบ
“กูจะไม่บังคับให้มึงพูดหรอกนะกาน แต่กูขอพูดอะไรหน่อย มึงน่ะชอบคิดเองเออเอง อย่าพยายามคิดอะไรในสิ่งที่มันยังไม่เกิด เพราะคนที่จะแย่คือตัวมึงนะ”
สายตาของดิศที่จ้องมอง มันทั้งหนักแน่นและจริงจัง
คำพูดเตือนสติ แต่เขาก็ยังไม่อยากจะพูดอะไรตอนนี้
ในสิ่งที่คิดและกังวล ซึ่งนับวันมันยิ่งจะหนักขึ้นเรื่อยๆ
“ไหนบอกว่าจะพูดหน่อยเดียวไง พล่ามซะยาวเลยนะมึง” พยายามแซวและยิ้มขำออกไป
เขารู้ว่าดิศไม่เชื่อในรอยยิ้มจอมปลอมนี่หรอก แต่ดิศก็รู้จักเขาดีเกินไป และเลือกที่จะมองข้ามผ่านมันไป
“จะว่ากูพูดมากงั้นสิ”
ดิศขยี้ผมกานอีกรอบ ทั้งคู่ยิ้มให้กัน ก่อนจะล้มตัวนอนบนหมอนใบเดียวกัน
นอนอ่านการ์ตูนได้ไม่นานก็ผล่อยหลับลงไปทั้งคู่เหมือนตอนสมัยเด็กๆ
/
กษิดิศ แปลว่า ผู้เป็นใหญ่ในแผ่นดิน
ธีรกานต์ แปลว่า นักปราชญ์ผู้น่ารัก
ดิศและกานเกิดวันเดียวกัน เดือนเดียวกัน และปีเดียวกัน
คือวันที่ 5 พฤษภาคม (ที่ไอ้ยูมันเคยบอกว่าเป็นวันเด็กของญี่ปุ่นน่ะนะ)
แต่ดิศเกิดตอน เที่ยงคืนห้านาที คือเข้าวันใหม่ของวันที่ 5 มาได้ห้านาที
ส่วนกานเกิดเวลา ห้าทุ่มสิบห้านาทีของวันที่ 5
อยู่ด้วยกันตั้งแต่จำความได้ เห็นหน้ากันแทบจะทุกเวลา
โตขึ้นมาในวันที่วิ่งเล่นได้ ก็เล่นด้วยกัน
กานไม่ใช่ใช่เด็กที่ร่างกายแข็งแรงเหมือนดิศ อีกฝ่ายเลยโดนสอนมาตลอดว่า
กานเล่นอะไรได้บ้าง ห้ามเล่นอะไรบ้าง และดิศก็ทำตามอย่างไม่มีข้อสงสัยอะไรเลย
ในวัยที่จะต้องเรียนหนังสือ ก็อยู่โรงเรียนเดียวกัน ถึงแม้จะคนละห้องบ้าง แต่ดิศก็จะวิ่งมาหากานทุกครั้งที่ว่าง
กลับมาบ้านก็จะคลุกอยู่ด้วยกันสองคน สุ่มหัวกันทำการบ้านก่อนจะเล่นกันกระจาย
แต่ก็มีอยู่ช่วงหนึ่งที่ดิศเกิดอาการแหมือนที่เขาเรียกว่าวัยต่อต้าน(รึเปล่า)
ตั้งคำถามกับตัวเองว่า ทำไมต้องอยู่ตัวติดกันกานตลอดเวลาด้วย?
แล้วก็เลยเริ่มเกเร จากที่คอยอยูด้วยกัน ไปกลับด้วยกัน ดิศก็เริ่มห่างออกมา
กานก็ไม่เข้าใจว่าทำไม? ด้วยความที่ยังเด็ก พยายามที่จะถามว่า
ทำไมไม่อยู่ด้วยกัน? พักนี้ไปไหน? ทำไมต้องโดดเรียน? และทำไมถึงไม่สนใจกันบ้าง?
ดิศก็จะทำบ่ายเบี่ยงว่าไม่ว่าง ต้องไปเตะบอลบ้าง เล่นบาสบ้าง ซึ่งเป็นกีฬาที่กานเล่นไม่ได้เลย
กานโทษตัวเองต่างๆนาๆ ทั้งเรามันอ่อนแอ ดีแต่เป็นภาระ นอนร้องไห้
แทบจะไม่ได้นอนเพราะก็นอนไม่หลับ อาหารก็แทบจะไม่แตะเพราะไม่อยาก
นับวันสุขภาพก็ทรุดโทรมลง จนวันนึงที่ดักรออยู่หน้าบ้านดิศ
ในวันนั้น พ่อแม่ของทั้งคู่ไม่อยู่บ้าน ด้วยความที่กานอยากจะคุยกับดิศให้รู้เรื่อง
เลยนั่งพิงกำแพงรออยู่หน้าบ้าน ตั้งแต่เย็นจนค่ำมืด
จากชั่วโมง เป็นสอง เป็นสาม จนกระทั่งรอถึงห้าชั่วโมงดิศถึงกลับมาบ้าน เห็นกานนั่งฟุบหน้ากับหัวเข่า
เห็นกานที่ใส่ชุดนักเรียนอยู่ กระเป๋าหนังสือก็อยู่ข้างตัว รู้สึกใจไม่ดีเท่าไหร่ เลยรีบเดินเข้าไปหา
“กานๆ” เขย่าไหล่บางนั่น
“อื้อ” งัวเงียเงยหน้าขึ้นมาเห็นหน้าดิศก็เบิกตาโตขึ้น “กลับมาแล้วเหรอ!”
“มึงมานั่งตรงนี้ทำไม?!” หน้าแดงๆแบบนี้มีไข้แน่ๆ เลยเอาหลังมือวัดอุณหภูมิที่หน้าผากของกาน
....แม่งเอ๊ย มีไข้จริงๆด้วย
“กูมารอมึง”
“ทำไมต้องรอด้วย มานั่งตากน้ำค้างทำไม?” เสียงดุ
“ถ้ากูไม่รอมึงตอนนี้ เดี๋ยวมึงก็หนีหน้ากูอีก กูขอพูดแค่ไม่นานหรอก กูไม่รู้ว่ามึงเป็นอะไรพักนี้มึงถึงหลบหน้ากู แต่..ฮึก..ถ้ากูเป็นภาระมึง..กูขอโทษ..ขอโทษที่กูมันอ่อนแอ..ฮึก..กูไม่ชอบที่มึงหนีหน้ากู..กูเกลียดตัวเองที่เป็นภาระมึง..แค่มึงพูดมา..ว่าเบื่อที่ต้องคอยมาดูแลกู..ว่ามึงไม่อยากอยู่ใกล้กับกู..ฮึก..แค่นั้นก็พอ”
กานร้องไห้หนักมาก พูดไปร้องไห้ไป น้ำตานองหน้า
แต่คำที่พูดออกมาชัด เหมือนเข็มนับพันนับร้อยเล่ม
ทิ่มแทงใจเขา
ดิศเจ็บที่หน้าอก ยามเห็นน้ำตาของกานที่ไหลออกมา ตอนที่กานพูดว่าเกลียดตัวเอง ขอโทษที่เป็นภาระ
ร่างที่สูงกว่านั่งนิ่ง ไม่ทันได้สังเกตุว่า กานดึงแขนออกจากมือดิศที่จับเอาไว้ ก่อนจะลุกแล้วเดินเข้ารั้วบ้านตัวเองไป
มารู้ตัวอีกทีคือ สายฝนที่เริ่มโปรยปรายลงมา เหมือนน้ำตาของกานที่ไหลออกมาเป็นสาย
วิ่งไปที่รั้วบ้านของกาน หยิบกุญแจบ้านของกานที่อยู่ในกระเป๋าขึ้นมาไข
ก่อนจะวิ่งเข้าไปในบ้าน กานเป็นคนกลัวความมืด แต่กลับไม่เปิดไฟภายในบ้านเลยซักดวง
วิ่งตรงเข้าไปตามทางที่คุ้นเคย ห้องนอนของกาน เปิดประตูเข้าไปก็เจอกับเพื่อนสมัยเด็กนอนหันหลังให้
ในห้องมืดสนิด มีเพียงไฟจากดาวข้างนอกที่ลอดเข้ามาทางหน้าต่าง เพราะกานไม่ได้ปิดผ้าม่าน
เดินเข้าไปใกล้ๆ ทาบมือลงไปที่แก้ม ....ร้อน
กานเริ่มรู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่โดนยกตัวขึ้นมา โดนถอดเสื้อนักเรียนออกจากตัว
“ใคร?” ถามทั้งๆที่ตายังไม่ลืม ไม่อยากลืมตา มันหนักไปหมดทั้งเปลือกตา หัว ทั้นแขนขา
“กูเอง”
ลืมตาขึ้นมาก็ยกมือที่อ่อนแรงนั่นขึ้นพลักดิศออก แต่ดิศก็จับต้นแขนทั้งสองข้างนั่นเอาไว้
“อย่าดิ้นสิ จะเช็ดตัวให้”
“ไม่..ไม่ต้อง” ร้องไห้อีกแล้ว “ไม่ต้องมายุ่ง ไม่ต้องการ..กู..ไม่ต้องการ..ฮึก..ไม่ต้องการมึง”
....เจ็บ ใช่..เขาเจ็บในอก ทั้งน้ำตาของกาน แต่ที่เจ็บที่สุดคือ ‘ไม่ต้องการ’
ทั้งหมดเป็นเพราะตัวเองแท้ๆ ทำตัวเองทั้งนั้น
ดึงกานเข้ามากอดเอาไว้แน่น
“ขอโทษ”
“ฮึก..”
“ขอโทษที่ทิ้งมึง..ขอโทษ..จะให้ทำยังไง..กูยอมหมด..ขอแค่มึงอย่าพูดแบบนั้น..ว่าไม่ต้องการกู..ขอร้อง”
กานส่ายหน้ากับอกของดิศร้องไห้ “มึง..ไม่ใช่รึไง..ที่ไม่ต้องการกู”
“ไม่..กูขอโทษ กูผิดเอง..กูต้องการมึงนะ..”
ดันตัวกานออกมา เอานิ้วโป้งทั้งสองข้างปาดน้ำตาของกานทิ้งไป แต่ไม่ว่าปาดทิ้งไปเท่าไหร่
มันก็ไม่หมด มันยังไหลออกมาไม่หยุด
“ยกโทษให้ได้มั้ย?”
“....”
“สัญญาว่าจะอยู่ด้วยกัน..จะไม่ทิ้งไปไหนอีก..ตลอดไป..จนกว่ามึงจะเป็นคนทิ้งกู..นะ”
“กูไม่เคยไม่ต้องการมึงนะดิศ..เราอยู่ด้วยกันตลอด”
“ใช่..ตั้งแต่เกิด”
“ชีวิตกูมีแต่มึง”
“อื้ม”
กานเข้าไปกอดดิศซบหน้าลงกับอก “อย่าทำแบบนี้อีก..”
“กูจะไม่ทำแบบนี้อีกแล้ว..ขอโทษ”
“ไม่ต้องขอโทษแล้ว..กูยกโทษให้”
“ขอบคุณนะ..ขอบคุณ”
TBC,,,
เอาไปแค่นี้ก่อนเนอะตัวเอง เค้ามาต่อให้ได้แค่นี้ เพราะว่าอาจจะหายไปอีก
ชีวิตช่างวุ่นวายนะช่วงนี้ :impress3:
ไหนจะเรื่องโน้นเรื่องนี้ เมื่อวานก็ไปตัดเหงือกมาอีกรอบ
ได้เปิดซิงหมอด้วยแหละ คริ คริ :o8:
ทำไปมือสั่นไปนะ เหอๆๆ ไอ้เราก็เสียวซิคร้า :sad4:
นี่กำลังพูดเรื่อง(ทำ)ฟันอยู่นะ กร้ากกกกกกกกกกก
ดีใจ..มีคนคิดถึงส้มด้วยแหละ อิอิ
ขอบคุณที่รักกันค่ะ :n1:
-
วู้ววววว เป็นไงละดิศ วัยต่อต้านน
ทำหนูกานร้องไห้ แถมเป็นไข้เลยย
คราวหลังอย่าแยกจากกันอย่างนี้อีกน้าา แอบเคืองดิศ ชิชิชิ
แต่ปัจจุบัน ดิศก็รักกานมากใช่ม้าาา หึหึ
-
ความรักที่เกิดจากความผูกพันธ์ตัดให้ขาดมันก็ยากงี้แหละ
-
:กอด1:
-
รักกันตั้งแต่เด็ก และจะรักตลอดไปใช่ไหม
-
:-[ :-[ :-[
-
เหมือน ช่วง อายุเด็กวัยรุ่น แบบช่วง ต่อต้าน ชีวิตเลยอ่าา
-
ซึ่ง กินใจ น่ารกได้อีกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13
-
ยังไงปัจจุบัน
ดิศก็อยู่กับกาน :กอด1:
-
คู่นี้มาเงียบ ๆ แต่
หนักแน่นอ่ะ :m3:
-
ซึ้งงงงงง เลยยยย
-
:กอด1: :sad4: :sad4:
-
คู่นี้น่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกก <3
-
ซึ้งจังเลยผูกพันกันมาตั้งแต่เด็กแล้ว
-
แอร๊ยยย อ่านแล้วน้ำตาซึมเบากับคู่นี้
แล้วแบบนี้จะมีอะไรมาแยกทั้งคู่ได้ เพราะผูกพันธ์กันเหลือเกิน
ว่าแต่น้องกาน กังวลอะไรเหรอลูก :m17:
-
ผูกพันกันตั้งแต่ละอ่อนน้อย
ยังไงก็หนีกันไม่พ้น
-
น่ารักกกกกกกกกกกก :กอด1:
:call:
-
น่ารักตลอดแหละ
:L2:
-
รอตอนต่อไปนะ :)
-
คู่นี้น่ารักอ่ะ
รักกันมาตั้งเเต่เด็ก
เเละจะรักตลอดไป >,<
-
อ่านดิศ-กานแล้วจะร้องไห้ เศร้าอ่ะ แต่นั่นมันเมื่อนานมาแล้วนี่นะ คิดถึง :กอด1:
-
ว้ายยยยยยยยยยย คู่นี้แอบมีอดีต
น่ารักอ่ะ ได้อารมณ์ของความผูกพันดีค่ะ ชอบ
น่ารักดี ฮ่าๆๆๆ รออ่าตอนต่อไปนะจร้ะ
-
แอบดราม่านิดนึงนะคู่นี้ แต่ยังไม่สายไปก็ดีแล้ว
-
ปิดอะไรไว้ อยากรู้จังเลยยยย
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ชอบจังเลยคู่นี้
น่ารักกันมากเลย กานน่ารัก ดิศดูแลดีๆน้า
-
ซึ้งจังเรยอ่ะ อิอิ
-
งือออ ซึ้งอะคู่นี้ อ่านแล้วสะเทือนใจ
-
ชอบบบ~ อ่านแล้วรู้สึกได้ถึงความผูกพันธ์จนกลายเป็นความรักของดิศกับกาน
-
คู่นี้ก็น่ารัก ^^
-
ชอบคู่นี้อ่ะ น่ารักดี
-
คู่ดิสกานเค้าน่ารัก
แต่ติดใจกับลุงนัน
มาทำ(?)แล้วหายไปนี่นี่คืออารายยยย
ชิชิชิ
น้องหมอกับพี่ยู น่ารักมากจ้าาา
-
อ่านคู่นี้แล้วไม่รู้เป็นอะไรน้ำตาซึมทุกที :monkeysad:
มันซึ้งมากๆๆ ยิ่งตอนนี้ด้วยแล้วมันปนเศร้าด้วยอ่ะ
ผูกพันธ์กันมาตั้งแต่เกิด อย่างนี้จะไปไหนพ้นล่ะเนี่ย
เหมือนมีเส้นใยรัดทั้งคู่ไว้ไม่ให้จากกันไปไหนได้
กานต้องมีดิศดูแล ดิศก็ต้องมีกานคอยเป็นกำลังใจ
สิ่งที่กานกังวลอยู่คืออะไรน้า แต่ดิศยังอยู่ทั้งคน
คงไม่ปล่อยให้กานต้องกังวลอยู่คนเดียวแน่ๆ
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:
กดเป็ดจ้า อยากบอกว่าดีใจมากค่ะที่มาต่อให้อ่าน
ยังรออยู่นะคะ มีเวลาค่อยมาลง แค่นี้ก็ดีใจแล้วจ้ะ
-
ดิศห้ามทิ้งกานนะ :กอด1:
-
:jul3: กวนเเท้ = =;' รออ่าน
-
:m17: :m17: :m17:
-
ซึ้งงงงงง ><" ชอบทุกคู่เลยย
ส่วน nc กำลังดีค่ะ ไม่มาก ไม่น้อย จนเกินไป
-
จะร้องไห้ตามอ่ะ
-
ชอบดิศกับกานต์มาก :กอด1:
-
:o8: :o8: :o8: :-[ :-[ :-[
อ่านไปเขินไป น่ารักทั้งสาม ไม่สิ รวมคู่ ลุงกะเนศด้วย (ชอบที่สุดอะ ... ได้ข่าวว่าออกน้อยสุด :z3:)
นั่งรอ :o8:
-
น่ารักจัง :man1:
-
ตกไปได้ไงขนาดนี้ เดี๋ยวเอาตอนใหม่มาเสริฟ คาดว่ามีอีลุง
เพิ่งเห็นว่าตอนที่ลงไปก่อนเล้าล่ม .....มัน "หาย" :a5:
เดี๋ยวลงอันนั้นให้อ่านไปก่อนนะ :sad4:
-
น้องหมอ กะ พี่วิศวะ [32]
ครอบครัวของกานและดิศออกเดินทางก่อนวันเกิดของลูกชายทั้งสองคนก่อนหนึ่งวัน โดยสารเครื่องบินไป
เพราะพ่อกับแม่เช่ารถไว้แล้วที่โน่นสองคัน การเดินทางครั้งนี้มีคนรวมทั้งหมด 8 คน
คือ พ่อแม่ของดิศกับกาน พี่ชาย(ของดิศ)สองคน และดิศกับกาน
ส่วนพี่สาวบุญธรรมของกานเพราะติดธุระเลยไปด้วยกันไปได้
พอลงเครื่องที่ภูเก็ต รถที่เช่าไว้สองคันก็มาถึงแล้วเรียบร้อย
คันนึงเป็นของพวกพ่อและแม่ อีกคันก็เป็นของหนุ่มๆ
ซึ่งดิศกับกานค่อนข้างเซ็งเล็กน้อยตรงที่ เพิ่งจะไปทะเลกับไอ้พวกบ้านั่นได้ไม่นานเท่าไหร
แล้วนี่ก็ต้องมาทะเลอีกแล้ว ไม่รู้ทำไมต้องทะเล แต่เห็นว่าพ่อจองรีสอร์ทแบบห้าดาวเอาไว้ให้
แบบนี้ค่อยคุ้มค่ากับการมาหน่อย เพราะคิดว่าคงไม่ค่อยได้กินเหล้าแน่นอน
“ไปเจอกันที่รีสอร์ทนะหนุ่มๆ” เดชพ่อของดิศในตำแหน่งคนขับรถโบกมือลา ก่อนที่จะขับตรงไปทางรีสอร์ทเพื่อจัดการเรื่องห้องพักให้กับทุกคน
“ใครจะขับ?” พี่พัฒน์ พี่ชายคนโตถามขึ้น
“ก็พี่น่ะแหละ ถือกุญแจอยู่นี่” พี่วิน พี่ชายคนที่สองว่าเข้าให้
“เฮ้ย ได้ไง เมื่อคืนกูทำงานหลังขดหลังแข็งไม่ได้นอนซักแอะ แล้วยังต้องโดนแม่ลากมานี่ เพื่อมางานวันเกิดไอ้ตัวเล็กสองคนนี่เหรอวะ โตเป็นควายป่านนี้แล้ว ยังต้องจัดงานวันเกิดอีกรึไง หาเรื่องกินเหล้ากันล่ะสิไม่ว่า โถ๊ะ!!”
พี่พัฒน์ชี้นิ้วไปที่ดิศกับกานที่ยืนทำหน้าเซ็งอยู่ข้างๆกัน
....รู้แล้วจะบ่นอีกนะ
ก็ได้แต่คิดในใจ ใครจะกล้าพูดออกจากปากไปล่ะ โดนโบกแน่ๆ
พี่พัฒน์(กวีพัฒน์) พี่ชายคนโต ทำงานเป็นโปรแกรมเมอร์ อายุ 28 ปี
รูปร่างหน้าตาเข้าขั้นว่าเป็นนายแบบได้คนหนึ่งเลยทีเดียว สูงเท่ากับดิศ แต่หน้าตาคมคายกว่า หรือหล่อกว่านั่นแหละ
สมัยเรียนมหาวิทยาลัยเคยมีแมวมองมาทาบทาม แต่พี่แกก็ด่าซะเปิงไปหมด ชื่อเสียงด้านปากร้ายนี่เข้าขั้นมาก
จนหลังๆนี่ไม่มีทั้งหมามองแมวมองเข้าใกล้พี่แกอีกเลย นอกจากปากร้ายแล้วยังขี้บ่นอีกตะหาก บ่นจนแม่ต้องยอมแพ้
พี่วิน(กวินภพ) พี่ชายคนที่สอง กำลังฝึกงานการเป็นประธานบริษัทต่อจากคุณพ่อ อายุ 27 ปี
ตัวเล็กกว่าใครในหมู่พี่น้อง แม้แต่ดิศที่เป็นน้องอายุน้อยกว่าตั้งเจ็ดปี มันยังสูงนำหน้าพี่มันไปแล้วเลย
แต่ถึงจะอย่างนั้นความสูงก็ยังอยู่ที่ 180 อยู่ดี หน้าตาออกจะแปลกแยกจากพี่น้องซะหน่อย
เพราะหน้าเหมือนแม่ทุกกระเบียดนิ้วเลย ตาโตหวาน คิ้วเล็กเรียว ปากนิดจมูกหน่อย
เป็นคนที่ไม่พูดมาก อ่อนโยน แต่เวลาอยู่ที่บริษัทกลับเอาจริงเอาจังจนน่ากลัว
“งั้นผมขับเองก็ได้มา” พี่วินดึงกุญแจไป กดเปิดรถก่อนจะเรียกทุกคนให้ขนของขึ้นหลังรถซะ
“แล้วของตัวเองทำไมมึงไม่มาขนละวะ?!”
“ผมขับรถไง งั้นพี่ก็มาขับละกัน”
“เหอะ!!” ยอมขนกระเป๋าเสื้อผ้าของน้องแต่โดยดี
/
“แล้วนี่จะเข้ารีสอร์ทกันเลยมั้ย?” วินตั้งใจจะถามน้องๆที่นั่งกันอยู่ด้านหลัง
ดิศอ้าปากจะตอบว่า...อยากจะไปซื้อขนมที่ตลาดซะหน่อย
“ก็เออซิวะ กูง่วงจะตายแล้วเนี่ย” แต่กลายเป็นพัฒน์ที่ตอบแทน
“เดี๋ยวดิศค่อยออกมากับกานก็ได้พี่วิน เข้ารีสอร์ทพาตาแก่นี่เข้าไปนอนก่อนเถอะ”
“มึงว่ากูแก่รึไง” คิ้วกระตุก
“เห็นปะแก่แล้วหูก็ไม่ค่อยดี”
“เฮ้ยไอ้หนูนี่โตขึ้นมาแล้วปากดีนี่”
“ไม่ใช่แค่ปากนะที่ดี”
“โฮ๊ะ!!”
“พอๆ ผมขอสมาธิหน่อยนะ ยิ่งไม่คุ้นทางอยู่ด้วย ช่วยมองทางกันหน่อย” วินว่ายิ้มๆ
แต่ก็เป็นปกติ..คือทุกคนจะฟังวินอยู่แล้ว ทั้งที่เป็นพี่คนรองแท้ๆ
....เจริญล่ะพี่พัฒน์
/
พ่อและแม่ได้จองบ้านพักไว้หนึ่งหลังใหญ่ๆ ก็รีสอร์ทห้าดาวนี่เนอะ ถามว่ามันมีอะไรบ้าง
มันก็มีแทบจะทุกอย่าง ตั้งแต่ห้องนั่งเล่น แล้วก็มีครัวเอาไว้ให้ทำอาหารกัน
สระส่วนตัวที่ไม่ได้ใหญ่มากมายนัก แต่ว่า...สระส่วนตัวเลยนะว้อยยย
ตั้งอยู่ด้านหลังบ้าน หันเข้าหาทะเล รอบข้างสระมีต้นไม้มากมาย
มีห้องพักทั้งหมดสี่ห้อง ชั้นบนสองห้อง ชั้นล่างสองห้อง
ผู้ใหญ่ทั้งสี่คนจองห้องข้างล่างไปแล้ว ห้องข้างบนเลยให้เด็กๆแบ่งกันเอาเองว่าใครจะนอนห้องไหน
แต่หนึ่งในนั้น ห้องอาบน้ำจะมีจากุซซี่ในห้องน้ำ แน่นอนว่าห้องนั้นตกเป็นของเจ้าของวันเกิดทั้งคู่
เพราะพี่พัฒน์ไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น เจอห้องแรกปุ๊บ กูเปิดปั๊บ
เดินเข้าหาที่นอนแล้วก็ล้มตัวลงนอนทันที ไม่ฟังเสียงอะไรทั้งสิ้น
ส่วนพี่วิน เป็นคนไม่เรื่องมาก นอนไหนก็ได้ ก็เลยเข้าไปจับพี่ชายให้นอนดีๆ
ดิศกับกานลากกระเป๋าเข้าห้องไป ลงกลอนประตู แล้วก็เริ่มเดินสำรวจห้องพัก
ห้องกว้างพอสมควร มีเตียงขนาดคิงไซส์อยชิดผนังห้อง ข้างๆเตียงเป็นห้องน้ำ
ซึ่งมันเจ๋งตรงที่ มันเป็นกระจกแบบเห็นครึ่งท่อนบน
“เพื่ออะไรว่ะเนี่ย?” กานสงสัยกับไอ้กระจกนี้มาก
“ก็เอาไว้ให้ดูตอนมึงอาบน้ำแล้วให้กูว่าวไปด้วยไง” ดิศเข้าไปกอดเอวพูดหน้าทะเล้น
“ส้นตีนเหอะ กูไม่ใช้ผู้หญิงนะ” กานขมวดคิ้ว
“เอาอีกละ บอกว่าอย่าเอาตัวเองไปเปรียบกับผู้หญิงไง” ดิศจูบตรงหว่างคิ้วที่กำลังขมวดเป็นปมของกาน
“แล้วมีใครที่ไหนเขาใช้ผู้ชายมาว่าวบ้างละวะ”
“กูไง” ดิศยิ้มกว้างเพื่อให้กานยิ้มได้บ้าง
กานยิ้มน้อยๆก่อนจะซุกหน้าเข้าที่อกกว้างของดิศ นิ่งซะจน...น่ากังวล
“มีอะไรไม่สบายใจเหรอ?” ดิศถามพลางหอมผมของกาน โยกตัวไปมาเหมือนกล่อมเด็ก
“มึงว่า....ฟู่วว” ไม่ทันจะถามจบก็ถอนหายใจออกมาซะก่อน
“ถามให้จบซิครับคนดี?”
“ถ้าพ่อกับแม่รู้ว่า...เรา..มึงกับกู..คบกันล่ะ มึงจะว่ายังไง?” กานเงยหน้าขึ้นสบตาดิศ
“กังวลเรื่องนี้เองเหรอ?” ดิศหัวเราะในคอทำเหมือนไม่ได้สนใจอะไรมาก จริงๆก็ไม่ได้ใส่ใจเรื่องนี้เลยด้วยซ้ำ
“อย่าทำเป็นเล่นซิวะ” กานว่า
“ไม่ได้เล่นนะ แค่ไม่เห็นประโยชน์จากเรื่องนี้เท่านั้นเอง กานครับ..” ดิศก้มลงจูบที่หน้าผากก่อนทีนึง
“เคยได้ยินมั้ย? อนาคตมันเป็นสิ่งที่ยังมาไม่ถึง เราไม่ควรไปกังวลหรือคิดมากกับมันนะ เราควรมีความสุขกับปัจจุบันสิครับ รู้มั้ยน้องกานของพี่”
“กูเกิดหลังมึงแค่ไม่กี่ชั่วโมงอย่ามาเรียกกูน้องนะ หึ”
กานยิ้ม เป็นยิ้มที่ออกมาจากใจจริงๆ เหมือนกับคำพูดของดิศเป็นลมเป็นพายุ
ที่พัดพาหอมเอาทุกอย่าง ทุกเรื่องที่เขากังวลใจออกไป
....ขอบใจจริงๆ
/
“สุขสันต์วันเกิดไอ้ตัวเล็กทั้งสองคนนะ อายุ 19 แล้วนี่..อยากได้อะไรมั้ย?”
“ดีเลยพ่อ ดิศขอบ้านและที่ดิน รถ ทองแท่งสัก 100 บาท แหวนเพชรสัก 4 กะรัต”
“พอเลย” พ่อของดิศปราม “เอ็งจะเอาไปแต่งใครรึไง?”
“แม่นแล้ว” ดีดนิ้ว
“ไอ้หนูเอ็งมีแฟนแล้วรึ?”
“โหพ่อ อายุป่านนี้แล้ว” กานสะดุ้งแอบมองคนข้างๆ
“แล้วกานละมีแฟนรึยัง?” พ่อของกานหันไปถามลูกชายตัวเองบ้าง
“อะ..เอ่อ..” กานก้มหน้างุด
“มีแล้วครับ” ดิศตอบแทน
“เหรอจ๊ะ?” แม่ของกานทำหน้าตาตื่นเต้น
“เลิกพูดเรื่องแฟนของไอ้พวกเด็กแก่แดดสักทีเถอะครับ แชมเปนอ่ะจะเปิดมั้ย?” พี่พัฒน์ตัดบทฉับ
ดิศกับกานรู้สึกของคุณอยู่ลึกๆที่พี่พัฒน์ชวนเปลี่ยนเรื่อง
และแล้วก็ถึงเวลา...ร่ำสุรา
แต่ดื่มกันได้ไม่นาน ไอ้ตัวเล็กของที่บ้านสองคนก็ต้องโดนไล่ไปนอน
ข้อหาเป็นเด็กเป็นเล็ก ห้ามดื่มเหล้าเยอะ
หารู้ไม่ ตอนอยู่กับเพื่อนนี่..แทบจะอาบกันวันเว้นวัน
.
.
.
“ยังไม่สะใจเลยเว้ยย” ดิศบ่นทันทีที่ถึงห้องนอน
กานปิดประตูยิ้มๆก่อนจะลงกลอนตามความเคยชิน
“เอาน่า..ก็ยังเด็กอยู่จริงๆนี่นา” เดินนำหน้าดิศเข้าไป เอาโทรศัพท์ไปวางไว้ที่หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง
“เด็กที่ไหนมันจะทำเรื่องแบบนี้ได้” ดิศเดินเข้าไปประกบจากทางด้านหลัง
วงแขนกว้างกอดกานจากด้านหลัง กดจูบที่ต้นคอ
“อย่าทำให้เป็นรอยนะ” กานเตือน
ถอดเสื้อกานออกจากตัว ดิศทั้งจูบเบาๆทั้งลากปลายลิ้นตามแนวสันหลัง
กานได้แต่ครางอือในลำคอ
ดิศจับกานให้พลิกตัวหันมารับจูบจากริมฝีปากร้อน กอดจูบกันจนปากแทบเปื่อย
คนตัวโตกว่าถอดเสื้อของตัวเองออกบ้าง กานมองรูปร่างของดิศที่มีกล้ามเนื้อแบบคนออกกำลังกายประจำ
แล้วเป็นฝ่ายเข้าไปจูบที่หน้าอกและลำคอของดิศก่อนบ้าง
“อา..กานมึง..ยั่วกูเหรอ”
ดิศผลักกานให้นอนลงบนเตียงแล้วตามขึ้นไปคร่อมร่างผอมบางนั่น
“กูไม่ได้ยั่วนะ” ลางปลายนิ้วที่หน้าอกนั่น
“แบบนี้แหละที่บ้านกูเรียกยั่ว” ก้มลงบดจูบ..ร้อนแรงจนแทบหายใจไม่ทัน
เสื้อผ้าหลุดหายไปตอนไหนไม่รู้ ทั้งสองเริ่มเล้าโลมกันไปมา
มารู้ตัวอีกทีคือ...
“เฮ้ย..” ดิศชะงัก
“อะไรเหรอ?” กานถาม..หน้าตาตอนนี้ช่างชวนกระทำ จนดิศแทบจะทนไม่ไหว
“กู..ลืมเจลกับถุงมาว่ะ”
“...”
“ให้กูเถอะนะกาน” เสียงอ้อน
“อื้อ” ตอบแบบอ้อมแอ้ม “แต่กูจะเจ็บมั้ยอ่ะ ไม่มีเจล”
“ใช้โลชั่นแทนนะ”
กานพยักหน้า ดิศเลยเดินไปหยิบโลชั่นในกระเป๋าออกมา ก่อนจะกลับมานั่งที่เดิม
จับขาเรียวทั้งสองข้างแยกออกจากกัน ขยับตัวเข้าไปนั่งใกล้ๆ
บีบโลชั่นที่เอามาทาที่ปากทาง และนิ้วตัวเอง
ดันมันเข้าไปเบิกทาง เพื่อที่คนข้างใต้จะได้ไม่เจ็บมาก เพราะไม่ได้ทำอะไรกันบ่อยถึงขนาดนั้น
แต่ถึงจะแบบนั้นก็ต้องเตรียมร่างกายให้จะได้ไม่เจ็บ ถามว่าต้องถึงขนาดนี้เลยเหรอ
คนอื่นเป็นไงไม่รู้ กลัวว่าคนข้างกายจะเจ็บ ก็ต้องทำ เพราะความรักล้วนๆ
....ไม่งั้นจะเรียกว่าทำรักเหรอคร้าบบบบบ
“ดิศ..”
“หืม”
“เข้า..มาได้แล้ว”
ดิศค่อยๆดันกายที่ทาด้วยโลชั่นจนสุดทาง ขยับอย่างเนิบช้าเพื่อให้กานได้ปรับตัว
แต่ไม่นานดิศก็กดขาของกานจนเข่าแทบจะชิดหน้าอกแล้วขยับเร็วขึ้น
กานพยายามะเก็บเสียงครางของตัวเอง เพราะที่นี่..ไม่ได้มีแค่สองคน
บางครั้งที่ดิศขยับโดนจุด มันเสียวจนแทบจะกรีดร้องออกมา
จนต้องยกมือขึ้นมาปิดกลั้นเสียงร้องของตัวเองที่มันจะออกมาจากปาก
ดิศปล่อยขากาน แล้วดึงมือทั้งสองข้างที่กานใช้ปิดปากตัวเองอยู่ ออก
แล้วตามลงไปจูบริมฝีปากแดงๆนั่นของกานอย่างรักใคร่
“อะ..ดิศ..ดิศ” กานยกแขนขึ้นกอดรอบคอดิศแน่น ทั้งๆที่คนด้านบนก็ยังไม่หยุดขยับส่วนที่เชื่อมต่อกัน
“จะไปแล้วเหรอ?” ดิศกระซิบถามเสียงพร่า
“อื้อ”
ดิศเอื้อมมือดึงแขนของกานออก แล้วยันตัวขึ้น จับกานน้อยรูดขึ้นลงพร้อมกับขยับสะโพกไปด้วย
กานกลั้นเสียง ใบหน้าน่ารักนั่นเชิดขึ้นด้วยอารมณ์ที่ขึ้นสูง ไม่นานนักคนข้างใต้ก็เสร็จ
น้ำสีขาวขุ่นราวกับสีน้ำนมพุ่งเต็มหน้าท้องผอม กานนอนหอบแรง ช่องทางด้านหลังกระตุ้น
ให้ดิศต้องซอยสะโพกถี่ รู้สึกเสียวจนแทบจะไปทันที
ไม่นานนักหลังจากที่กานเสร็จ ดิศก็ตามไป
ปลดปล่อยทุกหยาดอารมณ์ ในตัวกาน คนข้างใต้รู้สึกวูบๆในช่องท้อง
มันเป็นความรู้สึกแปลกใหม่ที่ไม่เคยเจอ เพราะดิศใส่ถุงตลอด
แต่คราวนี้ไม่ได้ใช้
“ฮ่ะๆๆ” ดิศยิ้ม
“สมใจมึงเลยละซิ” กานว่ายิ้มๆ
“ครับ” ตอบสั้นๆ แล้วถอนกายออก ตามก้มลงจูบหน้าผากและขมับที่ชื้นเหงือ
ล้มตัวลงนอนแล้วดึงเอวกานเข้ามากอดไว้
“รักนะ” ดิศบอกเสียงหวาน
“อื้ม..เหมือนกัน”
“สุขสันต์วันเกิดนะ”
“เหมือนกัน” กานจูบปลายคางของดิศแล้วยิ้มให้
.
.
.
เราเกิดมาเพื่อเป็นของกันและกัน
เป็นทั้ง..ครอบครัว..เพื่อนสนิท..และ..คนรัก
เป็นทุกๆอย่างของชีวิต
ก็อย่างที่เคยพูดไว้
....เราอยู่ในที่เดียวกันในเวลาเดียวกัน และหายใจใช้อากาศร่วมกัน และเราก็รักกัน
TBC,,,
มันหายไปหมดเลย ทั้งนิยายทั้งคอมเม้น :sad4:
เม้นให้เค้าใหม่นะคะ กระซิกๆๆ :impress3:
อีกไม่กี่วันคงเอาตอนใหม่มาให้อ่านนะคะ :กอด1:
-
คู่นี้น่ารัก
-
มาเม้นให้อย่างรวดเร็ว o22
เพราะอ่านไปแล้ว :laugh:
คู่นี้ :haun4:
พี่เชื่อว่ายังไง ความรักที่มีนู๋ให้กัน เมื่อถึงวันที่พ่อกับแม่ของนู๋รู้จะต้องรับได้อย่างแน่นอน :กอด1:
-
น่ารักจริง
-
เหมือนมาฮันนีมูนเลยนะ น่ารักกกกๆ
:กอด1: :กอด1:
-
คู่อบอุ่น! อ่านแล้วยิ้มม ^__^ กว้างเลย
-
❤น่ารักมากอ๊า❤
-
เรารอลุงนะ
55555
น่ารักดีคู่นี้
-
คู่นี้น่ารักนะ
:impress2:
-
เค้าเกิดมาคู่กันจริงๆ แล้วก็น่ารักมากด้วยล่ะ
หลงรักคู่นี้ไปเต็มๆ ไม่น้อยหน้าพี่ยูกับหมอเลย
ทั้งสองรักกันขนาดนี้ ผูกพันธ์กันขนาดนี้แล้ว
เราเชื่อนะว่าเมื่อถึงเวลาพ่อกับแม่ต้องเข้าใจ
อย่ากังวลเลยนะกาน :กอด1:ปลอบใจ
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:
-
ลุงนันเย็นชา เนศควงหนุ่มหล่อลากมาเลย ไหนๆก็ดูเหมือนไม่สนใจอยู่แล้ว
ส่วนคู่ที่เหลือน่ารักมากๆเลยจ๊า หวานซึ้งสุดๆไปเลย ช๊อบบบบบบ
-
น่ารักจังคู่นี้ :L1:
-
คู่นี้ไม่หวือหวา
แต่หวานมาก :-[
-
:pighaun: :pighaun: น้ำตาลในเลือดสูง คู่นี้น่ารักตลอดอ่ะ
-
น่ารักนะ
-
ถ้าพ่อแม่ของคู่นี้รู้จะยอมรับได้หรือเปล่านะ
+1+เป็ดจ้า
-
คู่นี้นี่หวานจริงๆ
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun:
"สด" นี้ที่รอคอย ไม่หวือหวาเท่าไรห่เลยง่าครับ....................
อิอิ รักกันหวานๆๆ เบาๆๆ :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:
ค้างดิครับค้างมากกกกกมาย
รักคนเขียน มาจุ๊บที่นึง
-
ปลืมพี่พัฒน์ :o8:
แต่หลงพี่วิน :impress2:
ไม่เป็นไร.... แอบดู ดิศกาน "สด" กัน
ก๊าก ก ก ก ก กก ก!!~ :z1: :z1: :z1:
(โดดถีบตัวเอง :z6:)
-
น่ารักจังเรยยยอ่ะ ชอบๆๆๆ
-
ชอบคู่นี้น่ารักกกกกกก :กอด1: :o8:
-
รอตอนต่อไปนะ :z2:
-
ชอบอ่ะ รอตอนหน้านะครับ
-
ฉลองวันเกิดเต็มคราบ
หวานเกินพิกัด
-
+คุณเป็ดให้
อ่านแล้วรู้วึกเริ่มหลงรักคู่นี้ กานน่าร๊ากกกกก :-[ :-[ :o8:
-
แอร้ยยยยน่ารัก :กอด1:
-
น่ารักมากๆอ่ะ ทั้งสองคนเลยๆ
-
คิดถึงเนศ กะ ลุงนันอะ :m17:
-
น่ารักมากกกกกกก :man1:
-
น้องหมอ กะ พี่วิศวะ [33]
ขณะนี้ พี่ยูกำลังสไกป์กับพี่เนศ ณ.ต่างแดน
“อาทิตย์หน้าเปิดเทอมแล้วนะ มึงจะกลับเมื่อไหร่เนี่ย?”
ตอนนี้วางโน๊ตบุ๊คลงบนโต๊ะญี่ปุ่น ส่วนตัวก็นั่งอยู่ที่พื้นที่มีพรมนิ่มๆปูอยู่
“แหมๆๆ น้องยูคิดถึงพี่เหรอจ๊ะ?”
เห็นใบหน้ายียวนกวนประสาทที่อยู่ในจอนั่นแล้ว ทำเอาเส้นข้อมือกระตุก
ถ้ามันอยู่ตรงหน้าคงจะโดนเล่นด้วยกำลังไปแล้ว
“เออ กูคิดถึ๊งงงง คิดถึงมึง กลับมาให้ตบหัวหน่อยดิ๊”
“แหม เมียจ๋า กลับไปขอจูบปากทีนะ” ทำปากจู๋ใส่
“จูบใครพี่เนศ...”
“โถ๊ะ ไอ้ตัวมาร ผัวเมียเขาจะคุยกัน เสือกจริงเชียว”
“พี่ยูน่ะเมียผมให้มันน้อยๆหน่อยเหอะ” เข้าไปนั่งซ้อนหลังพี่ยู เอาแขนกอดเอวซะแน่น
พี่ยูหน้าแดงเล็กน้อย ....เดี๋ยวนี้เรียกเมียเปิดเผยเลยเว้ย
คุยเล่นกันได้ไม่นาน ก็ต้องปิดไปเพราะที่โน่นตอนนี้เป็นเวลากลางคืน เนศก็กำลังจะเข้านอน
“จะเปิดเทอมแล้วเหรอเนี่ยยย” ไอ้หมอหงายท้องกลิ้งลงไปกับพื้น บิดขี้เกียจ
“เออ”
“พี่ก็ปีสาม ผมก็ปีสอง เรียนหนักขึ้นด้วย”
พี่ยูล้มตัวลงนอนข้างๆ ตะแคงมองหน้าไอ้หมอ “อื้อ”
“ต่อไปผมก็จะไม่ค่อยมีเวลามาหาพี่เท่าไหรแล้วนะ พี่จะเหงามั้ย?”
คินผลิกตัวนอนตะแคง ยกมือขึ้นลูบแก้มของพี่ยู ไล้นิ้วโป้งไปบนแก้มเนียน
“คง...มั้ง”
....ถ้าจะพูดว่าไม่เหงา คงจะเป็นการโกหก
“ปีสองเนี่ย จะเรียนหนักกว่าปีหนึ่งอีกนะ แต่ผมสัญญา..ถ้าผมมีเวลาเมื่อไหร ผมจะมาหาพี่ทันทีนะ”
“อื้ม” หลบสายตาหวานเชื่อมของไอ้หมอ
คินขยับเข้าไปใกล้ กอดพี่ยูไว้ จนใบหน้าเล็กๆนั่นแทบจะจมไปกับอกกว้างของตัวเอง
“อย่าน้อยใจนะที่ผมไม่มีเวลาให้”
“อย่านอกใจก็พอ ถ้าทำ..กูเจี๋อนแน่”
“ฮ่าๆๆๆๆ ไม่มีทาง แฟนน่ารักแบบนี้..ทิ้งก็ควายแล้วค้าบบบ”
“หึ” หัวเราะในลำคอ
คินจับๆลูบๆผมของพี่ยู ที่ยาวจนแทบจะประบ่าอยู่แล้ว โคนๆผมก็ดำแล้วด้วย
“พี่ยู ผมยาวแล้วนะ”
“กูก็ว่าจะไปตัดอยู่”
“ห๊ะ”
“ทำไม?”
“คือว่า..ขอทรงเก่าได้ปะ?”
“ทำไมวะ??”
“ก็แบบ..มันน่ารักง่ะ ผมตกหลุมรักเลยนา”
“เรื่องกู หัวกู อย่ายุ่งได้ปะ”
“โด่” ทำปากยื่น
“ไปตัดผมดีกว่า” ว่าแล้วก็ลุกขึ้น เดินไปหยิบกุญแจรถกระเป๋าเงินและโทรศัพท์
“ไปด้วยสิ” ลุกขึ้นนั่งมองตาแป๋ว
“ไม่ต้อง เดี๋ยวมึงไปจุ้นเรื่องหัวกู”
“บู่”
“อย่าทำปัญญาอ่อนไอ้หมอ” ด่ายิ้มๆก่อนจะเดินออกประตูไป
ได้ยินเสียงสตาร์ทรถ คิดภาพตามว่ารุ่นพี่ตัวเล็กขับรถBMWแล้วก็ขำ หน้าแบบนั้นขับBMW
เผลอหลับไปตอนไหนไม่รู้
มารู้ตัวอีกทีก็ตอนที่โดนเสียงที่คุ้นเคยมาปลุกเนี่ยแหละ
“ไปนอนดีๆที่เตียงโน่น”
จากการคาดเดาแล้ว ไอ้ที่สะกิดอยู่ที่ขาเนี่ย คงเป็นเท้าแน่นอน
ไอ้หมอไม่สนใจเสียงเรียก กลับนอนคว่ำหน้าหนี
ได้ยินเสียงจิ๊ปากก่อนจะเดินหายไป
มารู้ตัวอีกทีก็ได้ยินเสียงเกมส์ที่ดังออกมาจาลำโพงเล็กๆของโน๊ตบุ๊คเครื่องเดิม
ลืมตาขึ้นมาก็เห็นหลังเล็กๆกับผมทรงใหม่
สั้นๆ กลมๆ เห็นต้นคอขาวด้วย ผมสีดำแล้ว
ได้กลิ่นสบู่ลอยมา คงไปอาบน้ำหลังจากตัดผมเสร็จ
ใส่เสื้อยืดตัวใหญ่สีขาว กับกางเกงขาสั้น
เห็นต้นคอขาวๆแล้วก็ทนไม่ไหว ขยับตัวลุกขึ้นนั่ง
จับเอวบางแล้วประทับจูบลงไปที่หลังคอขาวๆ
พี่ยูสะดุ้งก่อนจะหันกลับมาถมึงตาใส่ เลยทำให้เห็นผมทรงใหม่เต็มตา
มัน..เอ่อ..กลมๆ หัวกลมๆ โค้งๆ มันคล้ายๆทรงเห็ด
แต่มันดูน่ารักกว่านั้นเยอะ..มากๆ ผมสีส้มก็โดนย้อมเปลี่ยนเป็นสีดำสนิท
หน้าก็ขาวๆ ....ตายห่าาาาาา น่ารักเกินไป โฮกกกกกกกกกกกก
“น่ารักอ่ะ” เสียงเพ้อๆ
“หึ๊” ทำหน้าเลี่ยนๆก่อนจะหันไปเล่นเกมส์ต่อ
....แหนะ แอบเห็นนะ ว่าหน้าแดง คิคิ
/
และแล้ววันเปิดเทอมก็มาถึง ทุกคนกลับมาที่หอก่อนวันเปิดเรียนหนึ่งวัน ยุ่งวุ่นวายได้ที่เลยทีเดียวเชียว
“ฟาสย้ายมานอนห้องพี่นะ” ไอ้วิชคลอเคลีย
“ไม่อ่ะ ขี้เกียจย้ายสัมภาระ” หยิบขนมเข้ามาเขี้ยว ทำหน้าไม่สนใจ
“เชี่ยฟาส แบบนั้นเค้าเรีกสัมภารกแล้วโว้ย ของของมึงน่ะ”
คินนึกถึงสภาพในห้องของตัวเองกับเพื่อนรักแล้ว มันยังกับสมรภูมิรบชัดๆ
เอาแค่ฝั่งของไอ้ฟาสอย่างเดียว ตู้เสื้อผ้านี่รกชิบหาย กระจัดกระจาย
เสื้อผ้าที่ใส่แล้วก็เต็มตะกร้าจนเต็มแล้วเต็มอีก กว่าจะเอาไปส่งซักได้
ไหนจะกองกนังสือ ทั้งหนังสือเรียน นิยาย การ์ตูน สารพัด
เห็นมันเอ๋อๆมึนๆแบบนี้ หน้าไม่ให้ที่จะชอบอ่านหนังสือก็เถอะ
แล้วก็คอมพิวเตอร์ โน๊ตบุ๊ค ไอแพท wii xbox
กองแผ่นเกมส์และแผ่นหนัง
....สมบัติบ้าของเชี่ยฟาสอย่างเยอะอะครับ
“ก็ใช่ไง กูถึงขี้เกียจย้ายไงละ” มันตอบลอยหน้าลอยตา
“เดี๋ยวกูย้ายให้” ไอ้พี่วิชโชว์แมน
“คิดผิดแล้วพี่ พี่เข้าไปในห้องผมน่ะ สมบัติกว่า 80% เป็นของมันนะ จะไหวเร้อออออ”
“หุบปากไปเลยไอ้คิน”
สรุปก็คือ ไอ้พี่วิชแม่งโชว์แมนจริงๆ ขนของของฟาสทั้งหมดด้วยตัวคนเดียว
ส่วนของพี่ยูไม่ค่อยเยอะ เลยโดนโยนไปไว้ห้องไอ้น้องหมอไป สบายใจไอ้หมอคินล่ะ
สรุปแล้ว ไอ้พี่วิชก็ลากเอาน้องฟาสมาอยู่ด้วยกันจนได้
และถีบหัวเพื่อนรักอย่างพี่ยู ให้ไปนอนห้องไอ้หมอแทน
คืนนั้น...ไอ้เชี่ยพี่วิชนอนกอด(อนาคต)เมียยิ้มแฉ่งเลยมึง
/
เนศเพิ่งกลับมาจากบ้านพ่อแม่ที่ต่างแดนได้สองวัน อาการผิดเวลายังมีให้เห็นบ้าง
คืนที่กลับมาก็ลองเปิดโทรศัพท์ที่ปิดไปเป็นเดือนดู ว่ามีใครโทรเข้ามาบ้าง
หนึ่งในสิบๆสายที่โทรมา “ลุงนัน”
....จะโทรมาทำไมน่ะ ??
คิ้วเรียวขมวดมุ่น โทรมาเพราะอะไรกัน ไม่อยากรับสาย ไม่อยากนึกถึงเลยจริงๆ
ตลอดเวลาที่อยู่เมืองนอก ได้อยู่กับพ่อกับแม่ มันทำให้เขาได้ลืมช่วงเวลานั้นไปได้บ้าง
แต่พอกลับมาเมืองไทย เจอหน้าเพื่อน หน้าน้อง โดยเฉพาะไอ้คินแล้ว
มันก็ทำให้เขา...ลืมไม่ได้
ใครมันจะไปลืมได้ละ ว่าตัวเองโง่แค่ไหน ว่าตัวเองมันบ้าแค่ไหน
คิดแล้วก็โมโหตัวเอง....
เนศกดปิดโทรศัพท์ แล้วล้มตัวลงนอน ในหัวคิดว่า
พรุ่งนี้จะไปกินอาหารข้างนอก อยู่ที่โน่นแทบจะไม่ได้กินเลย
ถึงจะได้กินวัตถุดิบก็ไม่ครบ ไม่สะใจเหมือนบ้านเรา
บอกไอ้พวกบ้าไว้แล้วว่าจะออกไปคนเดียว ไม่ต้องตามหา
แล้วก็หลับไป....
ตื่นมาตอนเช้า เพราะเสียงรัวประตูห้อง
“ไอ้เหี้ยที่ไหนมาแต่เช้าวะ?” โวยวาย
เนศเดินงัวเงีย หัวยุ่งมาเปิดประตู ปากก็ด่าพึมพำๆงึมงำๆ
แล้วแถมดันไปสะดุดกระเป๋าที่ยังไม่เสร็จของตัวเองล้มหน้าทิ่มอีก
“โอ๊ยยย เวรกรรมอะไรนักหนาวะเนี่ยย!!!”
เข่าดันไปกระแทกกับอะไรซักอย่างที่อยู่ที่พื้นไม่รู้
....แต่ตอนนี้ที่กูรู้คือเข่ากูเลือดออกว้อยยยยย
ไอ้คนที่หน้าประตูก็เคาะเหมือนพ่อมันตาย รีบร้อนเหลือเกินนะ เพราะมึงแท้ๆ เพราะมึง....
เนศเดินกะเผลกมาเปิดประตู ในใจก็ด่าไอ้คนที่อยู่อีกฝากของประตูอย่างเอาเป็นเอาตาย
มือที่จับลูกบิดกำลังจะบิดประตูออก เสียงเคาะก็ดงขึ้นอีกจนเนศหงุดหงิดเพิ่มขึ้น
“จะเคาะหาพ่อ..”
ยังไม่ทันจะด่าจบประโยค ก็เป็นว่าต้องพับเก็บคำนั้นไป
จ้องหน้าคนที่อยู่ตรงหน้าด้วยความตกใจ แปลกใจ
....ลุงนัน
มาได้ยังไง? รู้จักหอเขาได้ยังไง?
แล้วเพื่ออะไรถึงต้องมาหาเขาถึงนี่?
คิดอะไรไม่ออก มีแต่คำว่า ทำไมเต็มไปหมด
“จะยืนมองอีกนานมั้ยไอ้หนู? จะไม่ให้ลุงเข้าห้องเหรอ?”
“อ่ะ..ฮะ” เนศหลุดออกจากห้วงความคิด ไม่ทันได้ยินสิ่งที่ลุงนันพูด
“ถามว่าจะไม่ให้ลุงเข้าห้องเหรอ?” ยิ้ม...แบบเดิม
“แล้ว..คุณมาทำไมล่ะครับ?”
ลุงค่อนข้างตกใจกับสรรพนามการเรียกที่เปลี่ยนไป แต่มันยังคงความสุภาพเอาไว้ ก็เลยไม่ค่อยติดใจเท่าไหร
....ก็ดันไปมีเซ็กส์กันนี่นะ
“จะให้พูดตรงนี้เหรอ”
เพราะเป็นตอนเช้า คนเลยเดินผ่านหลังไปมา
เนศเลยเดินกลับเข้าไปในห้อง ไม่ได้พูดอะไร...แต่ก็ไม่ได้ปิดประตู
เดินเข้ามาแล้วเนศพยายามสงบสติอารมณ์ของตัวเอง
เขายืนหันหลังนิ่ง หายใจเข้าออกเพื่อใจจะได้เย็นขึ้น
ได้ยินเสียงปิดประตู เสียงฝีเท้าที่เดินใกล้เข้ามาเรื่อยๆ
วงแขนกว้างกอดเขาจากทางด้านหลัง แน่นซะจนรับรู้ถึงเสียงการเต้นของหัวใจ
ทั้งเขาและลุงนันไม่มีฝ่ายใดพูดอะไรออกมา เนศก็ไม่ได้ขืนตัวออก
“คิดถึงนะ” ลุงจูบที่ไหล่เปล่าเปลือยของเนศ เพราะเนศไม่ได้ใส่เสื้อนอน
“หึ” เนศขืนตัวออกมา
ด้วยความที่ไม่ใช่คนตัวเล็กอะไร เลยขืนตัวออกมาได้ไม่ยาก
หรือเพราะลุงนันไม่ได้ออกแรงกอดแน่นๆก็ไม่รู้ มันเลยง่าย
“ออกไป”
“เนศ..”
“ผมขอร้องออกไปเถอะ”
“...”
“เรื่องของคุณกับผม ถือซะว่ามันไม่เคยเกิดขึ้น ผมก็ผู้ชายไม่ได้เสียหายอะไร”
“แต่วันนั้นลุงไม่ได้ใช้ถุง”
เนศหน้าขึ้นสี “แล้วยังไงล่ะ? ผมไม่แคร์หรอก ถ้าผมจะตายเพราะความง่ายของตัวเอง มันก็สมควร”
เนศพูดด้วยเสียงเรียบนิ่ง ไม่ได้กระโชกโฮกฮากอะไร
“ผมอึดอัดกับความรู้สึกแบบนี้มานานเกินไปแล้ว ดีเลยที่วันนี้จะได้พูดเรื่องนี้ให้มันจบๆไป”
“ไม่มันไม่จบ” เป็นครั้งแรกที่เสียงของลุงนันดูเยือกเย็นขึ้นมา
เนศรู้สึกหวั่นใจ สายตาของลุงนันตอนนี้มันทำให้เขารู้สึกกลัวขึ้นมา
ปกติใบหน้าของลุงนันจะเป็นคนที่ดูยิ้ม ใจดี ขี้เล่น
แต่ตอนนี้มันไม่ใช่ ....มันทำให้เขากลัว จนก้าวขาไม่ออก
ลุงนันเมื่อเห็นว่าเนศเริ่มกลัวเขาก็หลบสายตา ถอนหายใจเฮือกใหญ่
ไม่รู้เหมือนกันเวลาเนศบอกว่าขอให้เรื่องทุกอย่างมันจบ ทำไมในอกมันถึงรู้สึกร้อนๆ
ยอมรับว่ารู้สึกดีๆกับเนศ เพราะเซ็กส์ครั้งนั้นมันรู้สึกก็ดีสุดๆ
เวลาที่หายไปนี่ ก็ไม่ได้ลืม คิดอยู่ตลอดว่าทำไมเราเอาแต่ยึดติดกับไอ้เด็กคนนี้
ซึ่งก็ไม่ได้เป็นผู้หญิง เป็นเด็กผู้ชายที่ตัวสูงเกือบๆจะเท่ากัน หน้าตาดี ดูแมนๆ
ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม พยายามหาเหตุผลแล้ว แต่ก็...ไม่มี
“อย่าคิดว่าเรื่องมันง่ายแบบนี้สิ” พยายามใจเย็น
“ง่ายสิ เรื่องแบบนี้มันง่ายมาแต่แรกแล้ว ผมมันใจง่าย นอนกันแค่ครั้งเดียว อย่ามาทำแบบนี้ได้มั้ย ตอนผมป่วยคุณไม่ใส่ใจ แต่ตอนนี้คิดอยากจะมีอะไรกับผมอีกใช่มั้ย คิดถึงเซ็กส์ที่มีกับผมล่ะสิ”
ลุงเดินตรงเข้ามากระชากแขนเนศอย่างเร็ว
“อะไรทำให้เราคิดแบบนั้น!!”
“หึ! หรือว่าไม่จริง ถ้าอยากมีอะไรกับผมอีกครั้งก็ได้นะ แต่มันจะต้องเป็นครั้งสุดท้าย แล้วคุณห้ามมายุ่งกับผมอีก”
มือใหญ่ที่บีบแขนอยู่บีบแรงขึ้นจนรู้สึกเจ็บอยู่เหมือนกัน
แต่ตอนนี้....เจ็บที่หัวใจมากกว่าอีก
ลุงนันไม่ตอบ มองหน้าเนศเขม็ง สายตาแบบนี้เนศอ่านไม่ออกว่ามันคืออะไร
“มันจะได้จบๆไปซะที ผมจะได้หาแฟน มีคนรักอย่างทีคนปกติเขามีบ้าง”
ลุงก็ดึงเนศเข้ามาจูบ มันไม่ใช่จูบที่รุนแรง แต่ก็ไม่ได้อ่อนโยนอะไรมาก
สอดลิ้นเข้าไป กวาดชิมความหวานในโพรงปากของเด็กหนุ่มตรงหน้า
เนศไม่ได้ขัดขืน ปล่อยให้มันเป็นไปตามที่ลุงนันอยากทำ
โดนดันให้นอนลงกับเตียง ก็รู้อยู่แล้วว่าจะต้องเกิดอะไรขึ้นต่อจากนี้
เห็นลุงเดินไปหยิบโลชั่นที่โต๊ะแล้วก็ไม่ต้องเดาอะไรอีกต่อไป
ยอมรับก็ได้ว่าครั้งนั้นรู้สึกดีมากจริงๆ แต่ครั้งนี้มันอาจจะไม่ใช่
ลุงนันพรมจูบไปทั่ว ทั้งลำคอ แผงอกราบเรียบ ยอดอกทั้งสองข้างถูกโลมเลียจนแดง
มือข้างหนึ่งของลุงคลึงอยู่ที่เป้ากางเกงบ็อกเซอร์บางๆ และมันก็แข็งตัวขึ้นตามธรรมชาติของมัน
เนศหลับตาเบือนหน้าหนีกับเหตุการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นกับตัวเอง
นิ้วที่ชโลมด้วยโลชั่นแทรกเข้ามาทางด้านหลังอย่างแผ่วเบา
นึกขอบคุณอยู่ในใจที่ลุงไม่ทำอะไรรุนแรงกับตน ถึงจะไม่อ่อนโยนก็ไม่เป็นไร
จากหนึ่งนิ้วเป็นสองนิ้ว จากสามจนกลายเป็นร่างกายของลุงนัน
ร่างกายดูเปิดรับลุงนันง่ายมาก มันไม่เจ็บเท่าครั้งแรก
เนศยกมือขึ้นปิดตาในตอนที่ลุงกำลังแทรกกายเข้าไปอย่างช้าๆ
ไม่อยากจะเห็นอะไรทั้งสิ้น แต่ที่ไม่อยากเห็นที่สุดตอนนี้...สายตาของลุง
พยายามกลั้นเสียงที่น่ารังเกียจของตัวเองเอาไว้ กัดปากจนกลัวว่าเลือดมันจะซึมออกมา
ลุงเห็นแบบนั้นก่อนที่จะขยับกาย เลยเอื้อมมือมาดึงฝ่ามือที่ปิดตาของเนศไว้ออกไป
ก้มลงจูบซับน้ำตา และเลียริมฝีปากที่โดนฟันกัดเอาไว้จนแดงช้ำไปหมด
ทำไมนะ ทำไมถึงรู้สึกว่ามันมีความรักเจือปนมาด้วย รู้สึกแปลกๆ
“ร้องออกมาเถอะ” ลูบผมของเนศสองสามที
พูดแค่นั้นก่อนจะขยับกายเข้าและออกอย่างช้าๆก่อน
เนศยังคงเม้มปากแน่น
ไม่นานนักจังหวะการขยับก็เปลี่ยนเป็นเร็วขึ้น เนศผวาเอามือจิกผ้าปูที่นอนแน่น
“อะ..ฮ๊า..”
ลุงก้มลงมาจูบริมฝีปากนั้นอย่างดูดดื่มในขณะที่สะโพกยังขยับอยู่
....ไม่พอ กับเด็กคนนี้ เท่าไหรก็ไม่รู้จักพอ
มันช่างเป็นจูบที่ดูเศร้าเหลือเกิน
วันนั้นเนศกับลุงนันมีเซ็กส์ด้วยกันหลายครั้ง
เนศเหนื่อยจนแทบจะสลบ หมดแรง ไม่มีแรงแม้กระทั่งจะลืมตา
ตอนที่สติกำลังจะหายไป
ได้ยินเสียงมากระซิบที่หูว่า
“เนศเป็นของลุง ไม่ยกให้ใครง่ายๆหรอก ขอโทษที่ทำให้รู้สึกไม่ดี หลับซะนะเด็กน้อย”
พูดจบก็กดจูบที่ผมและขมับ
แล้วเนศก็หลับไปด้วยความอ่อนล้า ....แต่น้ำตากลับไหลออกมา
....ทำไมกันนะ ไม่เข้าใจเลยจริงๆ ทำไมกัน
....อย่าทำเหมือนว่ารักกันได้มั้ย ผมขอร้อง
TBC,,,
รีบมาลงให้ก่อนที่แบตโน๊ตบุ๊คจะหมดคร่าาาาาาา
ตอนนี้อแดปเตอร์ของNBเสียแน่ๆ ชาร์ทไฟไม่เข้า
คิดว่าคงจะอดแต่งนิยายไปช่วงหนึ่งจนกว่า ช่างประจำตัวจะจัดการให้เราเสร็จนะคะ
แหมมมม มันดันมาเสียเอาตอนที่เข้าได้เข้าเข็มพอดีอีกต่างหาก กรั่กๆๆๆ :laugh:
ขอบคุณที่รักกันจ้า :n1:
-
ลุงนันนนนน พี่เนศไม่ใช่ตุ๊กตายางนะ ทำไมไม่เครียดกันให้เข้าใจก่อนเนี้ย
เขางอนลุงแล้ววว เชอะๆๆๆๆ เดี๋ยวจะไปพาพี่เนศหนีมาจากลุงนัน ชิชิชิ เคืองงง รีบๆๆ ปรับความเข้าใจกันเดี๋ยวนี้นะ
พี่เนศฟังลุงนันด้วยน้า อย่าคิดไปเอง
(เพ้อไปไกลล่ะ) คู่ คินกับ พี่ยู น่ารักอ่าาา ชอบบบ หวานแหววกันเช่นเคย พี่ยูแอบเขินด้วยอะ แค่นี้น้องหมอก็โคตรรักพี่ยูแล้วน้า
เฮียวิช ต้องอดทนอีกกี่ปีเนี้ย แถมมีแผนให้ฟาส ย้ายมาอยู่ห้องเดียวกันอีก หุหุ *0* เขารู้น้า เฮียวิชคิดอะไรอยู่
ป.ล.หวานกันทุกคู่ยกเว้น ลุงนัน 5555 อยากหายไปเองดีนัก สมน้ำหน้าแล้ววว
ป.ล.2 ขอให้ช่างซ่อม ซ่อมเสร็จไวไว 5555 คนแต่งสู้ๆๆๆ
-
+คุณเป็ดให้
ได้อ่านต่อแล้วๆ ลุ๊งงงงง...ถนอมเนศให้มากๆหน่อยสิค้า =3=
น้องหมอพี่ยูน่ารักกันเชียว >ww<
แหม่ๆพี่วิสทำเป็นโชว์แมนน้า อิอิ
รออ่านตอนหน้านะคะ :-[ :-[ :o8:
-
แงงงงงงงงง สงสารเนศ ㅠㅠ
-
เศร้าอ๊า............. >0< เชียร์เนศนะ สู้ๆๆๆๆ
-
:z3: :z3: ลุงจะเอายังไงกันแน่ะอ่ะ เนสก็เจ็บเป็นนะ ฮึ่ย
-
โกรธลุงอ่ะ มาทำเนศแบบนี้ได้ยังไง
-
รออ่านของเนศกะลุงลุ้นให้แฮปปี้กันทุกฝ่าย :z3:
-
คู่ลุงกับเนศที่รอคอย มาแล้ววววววววววว :z2: :z2: :z2:
สงสารเนศก็สงสาร แต่ก็เข้าใจลุงด้วยเช่นกัน :impress: :impress: :impress:
ขอให้ลุงเคลียร์กับเนศได้ไวๆนะ จะได้หวานแหววแบบคู่อื่นๆซะที สู้ๆค่ะลุง :yeb: :yeb:
แต่คู่ลุงนี่รวดเร็วปานสายฟ้าแลบ จับกินกันไปหลายรอบก่อนจะบอกรักกันซะิีอีก
หากน้องหมอกะพี่วิชรู้คงอิจฉาลุงมากๆ แน่ๆ :haun4: :haun4: :haun4:
บวกๆ ขอบคุณค่ะ
กำลังค้างได้ที่...แต่จะรอนะคะ
ขอให้ซ่อมNBได้เรียบร้อยไวๆ
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
o13
-
:z6: กระโดดถีบขาคู่คนแก่ตรูจะบาปไหม
ไอ้ลุงบร้า :beat: :beat: ทำไมไม่เคลียร์กับน้องก่อน ถึงน้องไว้ตั้งกี่เดือน ไม่พูดห่านไรเลยมาถึงก็ทำๆๆๆ :angry2: :angry2: :angry2: แล้วจะไม่ให้เนศมันคิดได้ไงฟระ ไม่ใช่ที่ระบายอารมณ์นะเฟร้ยย
ชิส์ โกรธ :m31: :m31: :m31:
ส่วนอิพี่วิศ การกระทำของพี่ อิหมอบอก หวานเจี๊ยบ กร๊ากกกกกกกกก :jul3: อยู่ๆๆ ก็ได้พี่ยูมาอยู่ด้วยกัน
-
:mc3: :mc3: :mc2: :mc2:
ในที่สุด คู่ลุงนัน-เนศ ที่รอคอยก็มา !!!~ >[]<
แม้ตอนนี้จะ ..... :oo1:....
อาจมีเรื่องผิดใจกันมากกว่านี้ แต่ก็รักคู่นี้ที่สุดเลย
ให้เป็ดน้อยไปเลย >/////<
ปล. รีบวิ่งไปช่วยซ่อมโน๊ตบุ๊ค ฮ่าๆๆ
-
แอร๋ยยยยย พี่ยูเปลี่ยนสีผมซะแล้ว ส่วนฟาสก็ดีแล้วนี่ที่ย้ายไปอยู่กับพี่วิชอะ สุดท้ายลุงนันยังเคลียย์ตัวเองไม่พอนะ เนศอย่าเพิ่งใจอ่อนนะ
-
หายงอนเถอะน้าาดีกันๆ :serius2:
-
ลุงทำกับพี่เนศแบบนี้ได้ไง
ทำไมไม่เคลียกันก่อนล่ะ :m31:
-
มันดูเศร้าๆนะ
-
รอตอนต่อไปจ้า น่ารักจริงๆ
-
ลุงรักจริงหวังแต่งใช่มั้ย??
บอกน้องเนศไปสิ :angry2:
-
ลุงง้อเนศเลย
-
รอตอนหน้านะครับ
-
สงสารเนศ ลุงนันใจร้าย
-
รอตอนต่อไป :call:
-
อ๊ากกกกก มาค้างอีกแร๊นน นน น
แต่แอบเศร้า
ฮืออออออ
ถ้ารัก ทำไมไม่บอกว่ารัก ทำไมต้องทำให้เข้าใจผิดกันด้วย
ทั้งคู่นั่นแหละ แย่ๆ
รอตอนต่อไปน๊าา
-
เอาลุงมาอีก T^T
-
ลุงนันรีบเครียยยยยยยยเลย
น้องเนศคิดมากแล้ววววว
:call:
-
ลุงนันต้องปรับความเข้าใจอย่างด่วนเลยนะนี่
ก่อนที่เนศจะเสียใจไปมากกว่านี้
-
นึกตามคินเรื่องทรงผมพี่ยู มันน่ารักมากกกกก
หมอเอ๋ยแกไปไหนไม่รอดแล้วล่ะ รักขนาดนี้ :กอด1:
แนะนำให้พี่ยูไปอยู่บ้านสามีค่ะ รับรองไม่เหงา
ทางด้านพี่เนศและลุงนัน คู่นี้บรรยากาศมันอึมครึมๆ
ลุงก็นะ เจอเค้าก็ไม่พูดไม่บอกอะไรให้ชัดเจนไปเลย
ปล่อยให้เค้าคิดเองเออเองแล้วเมื่อไรจะรู้เรื่องกัน
แต่ถ้าคู่กันแล้วก็คงไม่แคล้วกันหรอกเนาะ :z2:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:
-
สงสารพี่เนศ :sad4:
-
ง่า............................สงสารเนศจัง
ฟาสกะวิชก็นะ.........ยูกะคินก็ด้วยโอยๆๆๆ..........ย้ายห้องแล้ว
เมื่อไหร่จะ......? สักที อิอิ
หวานๆๆทั้งนั้นแต่ละคู่.................แต่อีคู่สุดท้ายนี่ไม่ยอมนะลุงนันมีอะไร รู้สึกยังก็บอกไปสิจะให้มาคิดเองเอาทำไม ไอ้ลุงบ้า โมโหลุงไอ้หมอคินว่ะ
-
คู่วิชกับฟาส และคู่พี่ยูกับน้องคินก็น่ารัก
อยากให้เนศสมหวังกับลุงนันบ้าง
+1+เป็ดให้ค่ะ
-
อธิบายมาสิลุง
เดี๋ยวก็อดหรอก
:n1:
-
อยากให้ลุงนันชัดเจนกับตัวเองก่อนดีกว่าไหม ทำแบบนี้สงสารเนศนะ
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
:mc4: :mc4:
-
มารอค่ะ :)
-
:a5:
ค้่างอย่างแรงง
ปล. ขอให้โน๊ตบุคหายป่วยไวๆด้วยเทิ้ดดดดดดดดด
-
มาส่องพี่ยูกับไอ้หมอคิน
-
:monkeysad: :monkeysad: ลุงนันทำมัยทำกันได้
-
อ่านหลายตอนรวด o13
:t3:
-
:a5:
ค้าง!!! อย่างแรง
ทำไมลุงนันทำเยี่ยงนี้ล่ะจ๊ะ o22
ปล. เป็นกำลังใจให้คนแต่งนะจ๊ะ :man1:
-
ช่ายๆๆๆ ลุงนัน เคลียร์ให้เนศหายคาใจเด๋วนี้เลยนะ อ๊ากกกกกกก ค้างคา >< อยากอ่านต่ออออออออ
-
ลุงเอาให้แน่สิ :m16:
-
ลุงนันทำเหมือน'ไม่ต้องรู้ว่าเราคบกันแบบไหน'เลยเนอะสงสารเนศอ่ะ
-
ลุงนัน กะ น้องเนศ :z3:
-
คิดถึงจังฮู้ :กอด1:
-
น้องหมอ กะ พี่วิศวะ [34]
เย็นวันนั้น เนศตื่นมาพร้อมกับอาการมึนหัว และปวดไปทั้งตัว เจ็บเสียดๆที่สะโพก
แต่ที่เจ็บที่สุดก็คงเป็นที่...หัวใจสินะ
คนที่ทำก็ไม่อยู่แล้ว ไม่รู้ออกไปตอนไหน ทั้งๆที่ก่อนจะหมดสติไปยังรู้สึกตัวอยู่ว่าโดนโอบกอดจากทางด้านหลัง
แนบชิดจนได้ยินเสียงหัวใจ อ่อนโยนซะจนสับสนไปหมด ว่าเป็นเพราะอะไรกันแน่
ทำเหมือนกับว่ารัก แต่ก็ไม่ใช่ ถ้ารักคงไม่ทำแบบนี้หรอกมั้ง
ไม่รู้สิ...ไม่เคยรักใครเหมือนกัน รักกันต้องทำแบบไหน ยังไง
นอนคิดอะไรเพลินๆก็ทนความเหนียวตัวไม่ได้ ยิ่งช่องทางด้านหลัง ไม่อยากจะคิด คราวที่แล้วกว่าจะเอาออกหมด
เนศลุกขึ้นนั่งบนที่นอน แค่ลุกก็ระบมไปหมด ยิ่งก้นแตะที่นอนที่ถึงกับร้องซี้ด ....เจ็บชิบหาย
ตอนเดินนี่ขาสั่นพั่บๆไปหมด จะล้มมิล้มแหล่ ไอ้น้ำห่านั่นก็ไหลออกมายาวตามเรียวขา
....ไม่รู้เวรกรรมอะไรนักหนาต้องมาโดนผู้ชายจิ้มถึงสองครั้ง แถมครั้งที่สองนี่ก็ไม่ได้โดนจิ้มรอบเดียว
ตัวกูก็ไม่ใช่เล็กๆ หน้าตาก็ไม่ได้น่ารักแบบพวกรับส่วนใหญ่ที่อยู่รอบๆตัวเล้ยยยยย
กูต้องเป็นฝ่ายจิ้มสิวะ แล้วไหงกูถึงโดนจิ้ม อ่อ...เพราะกูโง่เอง
ได้แต่บ่นตัวเองอยู่ในใจ
ตอนเห็นตัวเองอยู่ที่หน้ากระจกก็ต้องเบิกตากว้าง
“รอยแม่งเยอะชิบหาย”
ที่คอนี่ก็ปาไปสอง แต่ที่หน้าอกนี่ หืม.....1 2 3...เจ็ดรอย หัวนมกูนี่แดงแป๊ด
คราวที่แล้วยังไม่ทำรอยเยอะขนาดนี้เลย นี่มันอะไรกัน
โอยยยย....แล้วมันจะหายตอนไหนวะ!?
รีบกดสบู่เหลวแล้วฟอกๆๆตัวเอง อยากจะให้รอยนี่มันหายไป
แต่ไม่ว่าขัดเท่าไหร....มันก็ไม่หาย
ฮึ๊ยยยยยยย!!!!!!!!
หิวก็หิว เหนื่อยก็เหนื่อย คงต้องหาอะไรกินก่อนแล้วค่อยนอน พรุ่งนี้ดันมีเรียนอีก
** ก๊อก ก๊อก
เนศหันไปตามเสียงเคาะที่หน้าประตู ....วันนี้มีแต่คนมารบกวนกูนะ
แต่คนที่อยู่หน้าประตูคือลุงนัน เนศต้องเบิกตาโตอีกครั้ง
“มะ..มาทำไมครับ?”
“คิดว่าคงจะหิว ลุงเลยออกไปซื้อข้าวมาให้” ยื่นถุงมาให้หนึ่งถุง
เนศมองถุงที่ถูกยื่นมาให้อย่างชั่งใจ
“รับไปสิ”
ยื่นมือออกไปรับอย่างช่วยไม่ได้ ....ก็กูหิวนี่หว่า
“ขอบคุณครับ” รู้สึกดี...จริงๆนะ
ลุงนั้นยิ้มอ่อน ยื่นมือเข้ามาลูบผมเนศเบาๆ ก่อนจะแตะมือที่แก้มแล้วชักมือกลับ
“ลุงไปก่อนนะ”
เนศพยักหน้า
....หวังว่าจะไม่เจอกันอีก
ได้แต่คิดแบบนั้นเมื่อเห็นแผ่นหลังกว้างเดินจากออกไปไกลเรื่อยๆ
พอเลี้ยวลงบันไดไปก็ไม่เห็นแล้ว
ในใจตอนนี้ไม่รู้ว่าจะบอกความรู้สึกตัวเองยังไงดี
ใจมันหน่วงแปลกๆ
ถ้ามันเป็นความรัก ก็คงต้องร้องเพลงหน่วงล่ะมั้ง
มันจึงเป็นความรักที่ไม่ถึงกับสุข เป็นความทุกข์ที่ไม่ถึงกับเศร้า เป็นความรักที่ทั้งซึ้งทั้งเหงาอยู่ด้วยกัน
จึงเป็นความรักที่มาพร้อมความอึดอัด และเป็นความรักที่ไม่เคยเห็นภาพชัดๆสักวัน
มีแค่ความรู้สึกครึ่งๆกลางๆ ข้างในใจของฉันเพียงคนเดียว
แบบนี้หรือเปล่าว่ะ??
คิดเพ้อเจ้อจริงๆ....
เนศเดินไปแกะห่อข้าวที่ลุงซื้อมาฝากก็ต้องยิ้มออกมา เพราะมันเป็นของโปรดของเขาเอง
เวลาหิวๆแบบนี้ได้กินของโปรดมันก็อิ่มเอมใจไม่น้อย นับเป็นเรื่องดีๆเพียงเรื่องเดียวที่เกิดขึ้นในวันนี้
อา ขอบคุณพระเจ้าที่ประทานอาหารมื้อนี้ให้นะครับ
ถึงจริงๆแล้วมื้อนี้จะเป็นไอ้ลุงซื้อมาให้ก็เถอะ เห๊อะ!!
กินข้าวอย่างมีความสุขได้ไม่นานก็เดินไปหยิบยาพารามากินสองเม็ด
ไม่งั้นไข้แดกแบบคราวที่แล้วแน่นอน
กินยาเสร็จก็เดินไปดูซากที่นอน
อะหืมมมมมมมมมม.....คราบเหี้ยนี่เต็มผ้าปูเลยเว้ยย
เนศเลยดึงผ้าปูผืนเก่าออกไปยัดไว้ในตระกร้าผ้าที่จะส่งซัก
....สงสัยกูได้อายป้าเจ้าประจำนี่แน่เลย ฮือออ
เปิดตูหยิบผ้าปูผืนใหม่ออกมา ปูเสร็จก็ล้มตัวลงนอน
ด้วยความเพลียเนศเลยหลับได้อย่างรวดเร็ว
แถมหลับเป็นตาย...
/
รับน้องวิศวะปีนี้ไม่อยากจะแซ่ดว่าไอ้ฟาสมันทำหน้าที่ได้ดีจริงๆ
ดีเกินไปจนไอ้วิชหน้ามืดตามัวจะจับมันลากไปเก็บหลายทีแล้ว
เป็นรุ่นพี่ปีสองทีดู....เป็นที่รักของน้องๆดี
เพราะว่าสภาพมันตอนนี้....น้องๆมันเห็นแล้วคงอยากจะลากเอาไปฟัด
มันจะอัธยาศัยดีไปไหน จะยิ้มให้น้องมันไปทั่วทำไม
ไอ้พวกที่เล็งๆไอ้ฟาสไว้ก็มีแต่พวกหื่นๆชัวร์ ดูได้จากสายตามัน
ฟาสมันต่างจากไอ้ยู ตรงที่มันเหมือนมีออร่าดึงดูดพวกหื่นๆให้เข้าใกล้
ส่วนไอ้ยูเนี่ย ถึงมันจะน่ารักก็จริง แต่ก็ไม่มีใครเข้าใกล้เท่าไหร่
อาจจะเป็นเพราะอยู่กลุ่มเดียวกันแล้ว สมาชิคแต่ละคน
ไม่ชวนให้น่ายุ่งซักเท่าไหร แต่ไอ้ฟาส ถึงจะขึ้นชื่อว่าเป็นน้องรหัสพี่วิชสุดโหด
แต่มันก็ทำตัวลอยไปลอยมา ยิ้มๆเหมือนคนเมากัญชาตลอดเวลา
ซึ่งก็ไม่ใช่ แต่คนมันเป็นแบบนี้แก้ยากจริงๆ
นั่นก็เลยต้องทำให้ไอ้พี่วิชมองตามทุกความเคลื่อนไหว
สายตาที่เหมือนเหยี่ยวนั่น จิกมองทุกการกระทำ
ไปไหนๆก็มีแต่โดนน้องๆรุมล้อม ไม่ใช่น้องๆใสซื่อแบบนั้น
แต่เป็นน้องๆที่ตัวใหญ่ๆไซส์บิ๊กๆ ฮึ่มมมมมมมมมมม!!!
ไหนมันจะไปเต้นกิจกรรม เล่นเกมกับน้อง
เส้นความอดทนของวิชบางลงเรื่อยๆ
ผมยาวๆของฟาสถูกมัดไว้เป็นหางม้า เผยให้เห็นใบหน้าเรียวยาวขาวๆ แก้มที่แดงเพราะอากาศร้อน
กับต้นคอเรียวยาวขาวๆแล้ว อารมณ์มันขึ้นเว้ยเห้ย!!!
ไอ้ตัวดียืนอยู่ด้านหน้าของน้องๆที่กำลังนั่งเข้ากิจกรรมกับคณะอยู่
ร้องรำทำเพลงกันไป มันกับพวกเพื่อนหนุ่มๆสาวๆก็เต้นกันไป
ไอ้พี่วิชนั่งมองก็ยิ่งอารมณ์บูด ฟาสก็เห็นอยู่หรอกว่าไอ้พี่วิชมองยังกับจะฆ่าใคร
เห็นแบบนี้ก็ยิ่งสนุกสิ แกล้งเรียกรุ่นน้องขึ้นมา เต้นเพลงคู่ด้วยกัน
แล้วมันเป็นเพลงที่แบบโคตรถึงตัว เชี่ยเอ๊ยยยยยย!!!
เส้นสติขาดผึ่ง เดินฉั่บๆเข้าไปขว้าข้อมือไอ้ฟาสที่กำลังเพลินอยู่
“มานี่” เสียงเย็น ตาโหด ทั้งเสียงรุ่นน้องและเสียงเพลงรวมถึงกลอง’เงียบ’
“ผมรับน้องอยู่น้าาาา” ฟาสร้องโหยหวนตอนโดนกระชากแขนให้เดินตามไป
ทุกคนตกอยู่ในความงง มองหน้ากันไปมา
แน่นอนว่าความสัมพันธ์ของทั้งสองคนไม่มีใครรู้นอกจากคนในกลุ่ม
แต่พีๆคนอื่นก็แก้สถานการณ์ได้ โดยดึงความสนใจของน้องๆกลับเข้าที่เดิม
ดำเนินกิจกรรมต่อไปโดยไม่มีฟาส ไม่มีใครกล้าเข้าไปแหยมกับพี่วิชหรอก
ชื่อเสียงเรื่องน่ากลัวเยอะ ไหนจะเป็นพี่ว๊ากอีก โฮ่ยยยยยย
ไผจะกล้าสอดเข้าไปเล่าาาาาาาา !!!!!!!!
ปีสามไม่ได้ว่าง ปีสองก็ยิ่งไม่ว่าง
แต่ก็นั่นแหละ ลากมาแล้วนี่
ที่ห้องน้ำหลังคณะ แหล่งซ่องสุ่มสูบบุหรี่ที่ประจำ
เงียบ...ใช่ มันเงียบ ไม่งั้นคงไม่ใช่ที่แอบสูบบุหรี่ได้หรอก
ฟาสโดนดันหลังจนชิดกับกำแพงห้องน้ำ ไม่ได้รู้สึกกลัวหรือเกรงอะไร กลับรู้สึกดีซะด้วยซ้ำ
วิชท้าวแขนข้างหนึ่งเข้ากับกำแพง ตัวชิดกันจนแทบไม่มีช่องว่าง
“ยั่วกันรึไง?”
ใช่ เขารู้มาตลอด เพราะสายตาของฟาสที่ส่งมาให้ แถมยิ้มยั่วยุที่มุมปากนั่นอีกเวลามองเขา
“ไม่ได้ยั่วซะหน่อย” ฟาสยิ้ม ทำหน้าตาใสซื่อ
“อย่านึกว่ากูไม่รู้นะ หึหึ”
“พี่หึงรึไง”
“ไม่ใช่หึง แต่หวง”
“มากแค่ไหน” คล้องแขนเข้ากับเอวพี่วิช
“หึ มากจนอยากเก็บมึงไว้กับตัว ขังเอาไว้ในห้อง ไม่ให้ใครได้เห็นมึง ให้มึงเห็นแต่กู รักแต่กู”
ฟาสยิ้ม “โรคจิตว่ะ”
“เพราะมึงน่ะแหละทำให้กูเป็นพวกโรคจิต” พูดจบก็ก้มลงจูบเบาๆ
ฟาสหยอกเย้าด้วยปลายลิ้น เลียริมฝีปากไอ้พี่วิช อ้าปากรับปลายลิ้นเข้าไปเกี่ยวพันกัน
ชิมความหวานในโพรงปากน้อง บดเบียดริมฝีปากจนแดง
ถอนริมฝีปากออกมา หายใจแรง
“มึงทำกูแข็งอีกแล้ว” มือหนึ่งลูบอยู่ที่เอวบางๆของฟาส ผ่านเสื้อชอป
“รู้หรอกน่า ของพี่มันบดอยู่กับต้นขาผมเนี่ย ฮ่ะๆๆ” ฟาสหัวเราะใส
“เอาไงดี?”
“ทนไว้ก่อนไม่ได้เหรอ?”
“อืม” เอาหน้าผากตัวเองชนกับหน้าผากน้อง “ดีที่มันยังขึ้นไม่มาก”
“ฮ่าๆๆๆ” ฟาสหัวเราะสดใส “ขึ้นง่ายจัง เป็นเด็กรึไงเนี่ย”
“ไม่ต้องมาแซวเลยไอ้ตัวดี ก็ขึ้นง่ายเฉพาะกับมึงเนี่ยแหละ”
“แฟนใครน้อ น่ารักจริงๆ” ฟาสเลื่อนมือขึ้นมาประกบเข้าที่แก้มของพี่วิช ก่อนจะดึงเข้ามาจุ๊บ
“หึ”
“เขินอะดิ๊”
“พอได้แล้วไอ้บ๊อง” ผละตัวออก “จะกลับไปรับน้องต่อมั้ย?”
“ต้องกลับสิ แต่...”
“แต่อะไร?”
“แต่ผมต้องโดนเม้าแน่ๆเลยว่าเป็นเด็กพี่ โดนลากออกไป แถมยังกลับไปพร้อมกับปากแดงๆเนี่ย แถมตอนพี่มาลากออกไปเนี่ยทำหน้ายังกับหมีหวง”
“ก็บอกไปสิว่าเป็นแฟนกู” จับมือจูงเดินไป
“พูดอะไรเป็นนิยายไปได้น่า” อมยิ้ม
“พูดจริงนะ พี่ไม่แคร์หรอกว่าใครจะมองยังไง”
“แล้วเตี่ยละ?”
วิชเงียบไปครู่
“ไม่รู้สินะ ตอนนี้..เตี่ยก็ออกจะหลงฟาสนี่นะ กลัวรึไงไอ้เด็กน้อย?” วิชลูบหัวฟาส
“ก็ต้องมีบ้างใช่ปะละ” เข้าไปกอดเอวพี่เอาไว้ ก้มลงสูดกลิ่นน้ำหอมกับกลิ่นบุกรี่จางที่หน้าอกพี่
“อย่าคิดมาก” กอดตอบแล้วโยกตัวไปมาเหมือนโอ๋เด็กน้อยตัวโต
“อื้อ ฟาสชอบเตี่ยพี่วิชนะ ถึงจะดูเหมือนดุ แต่จริงๆแล้วใจดี”
“กับเอ็งคนเดียวน่ะสิ”
“ฮ่ะๆๆ”
“กับกูนี่ยังกับยักษ์ แล้วยิ่งตอนนี้แทบจะถีบหัวกูส่งแล้วเอามึงเป็นลูกชายแทนกู”
“ช่วยไม่ได้ ก็เค้าน่ารักนี่” เงยหน้าจูบปลายคางพี่วิช
“อืมม...นั่นสินะ ก้นก็น่ารัก” ว่าแล้วก็จับบีบก้นไปทีนึงเล่นเอาฟาสสะดุ้งเลย
“เล่นไรเนี่ย คนกำลังทำซึ้ง โถ๊ะ!! หมดกัน”
“โคตรอยากฟัดมึงเลยว่ะฟาส” หอมที่ลำคอขาวไปที
“ยังไม่ครบเลย ใกล้แล้วนะเนี่ย อดทนไว้พี่” ตบไหล่
“นั่นดิ! ตั้งแต่หลังรับน้องปีที่แล้วนี่หว่า”
“อย่ามั่วๆ หลังรับน้องตั้งหลายเดือน”
“ลดให้หน่อยสิวะ”
“ขอคิดดูก่อนนะ”
“อย่านานนะ” หอมแก้ม เสียงอ้อน
“หืมม.......นี่พี่อ้อนผมเหรอ???”
“เอ่อ...” ไม่อยากจะบอกว่าจริง
“ว้าว...โชคดีว่ะ ไว้จะคิดให้เป็นกรณีพิเศษเลยนะ” ฟาสยิ้มกว้าง “ฮ่ะๆๆ”
ไม่อยากจะพูดว่าไอ้นี่มันปีศาจน้อยชัดๆ
เห็นหน้าสวยๆตาใสๆแบบนี้ มันแรงกว่าที่เห็นมากมายนัก
พอกลับไปที่ซุ้มรับน้อง ไอ้พี่วิชก็ดึงมือฟาสให้เดินตามกลับไปที่กลุ่มพี่ปีสาม
ก็กลุ่มตัวเองนั่นแหละ ตามทางนี่มองไอ้ฟาสกันเป็นตาเดียวกันหมด
“แหมพวกมึงนี่นะ ทำอะไรอายฟ้าดินบ้าง” เนศแซว
“ฟ้าดินเป็นพยานเว้ย”
“วิชมึงดูหนังจีนมากไปปะ”
“ไอ้ห่า ปากน้องมันแดงเชียว”
“ไปดูดปากกันมารึไง”
“พอที๊~~~~~~~~~~~”
“เป็นอะไรมึงไอ้ฟาส?”
“ผมอายนะ”
“อย่างมึงเนี่ยนะอาย ถ้ามึงอาย มึงคงไม่ไปเต้นๆดิ้นๆให้ไอ้เชี่ยวิชลากมึงไปดูดปากหรอกเนี่ย”
“พี่เนศอ่าาาาา”
“กร้ากกกกกกกกกกกกกกกกก”
แกล้งน้องแล้วมีความสุข
นอนหลับสบายใจ
เหอ เหอ เหอ
TBC,,,
หายนานไปมั้ยคะ??
ไม่นานเนอะ
แค่อาทิตย์เดียวเอ๊งงงงงงงงง :laugh:
แถมยังสั้นอีกตะหาก :z6:
ดึ๊บๆๆขอจากทู้ :m7:
-
เนศ น่าฉงฉารรรร
-
:o12: สงสารเนศอ่ะ
-
เนศน่าสงสารแต่ฟาสกับวิชน่ารัก
-
เนศ.......... น่าสงสารอะ จะตามเชียน้า.......... >0<
-
ลุงนันนี่ก็เป็นผู้ใหญ่แล้วนะ จะเอายังไงทำอะไรก็สักอย่างเซ่
ลอยไปลอยมา ไม่พูดไม่คุยให้รู้เรื่องเง้ออออ สงสารเนศนะเนี่ย
ฟาสกับพี่วิชก็หวานกันน่าอิจฉาา พี่วิชทำตัวดีมากเลยอ่า ฟาสก็ยั่วเข้าไปดีนะพี่วิชไม่ตบะแตก
แต่ไหนๆก็อดทนมาได้ตั้งนานก็อดทนต่อไปนะสู้ๆ ฟาสมันใจอ่อนนานแล้วนะนั่น ฮ่าๆ
ยิ่งอ่านยิ่งเห็นว่าบรรยายฟาสได้น่าัรักน่ากดแทนพี่วิชมากมาย กร๊ากกก
อย่างที่ว่า ฟาสเหมือนจะใสๆ มึนๆ อึนๆ แต่จริงๆแล้วฟาสมันไม่ธรรมดา เจ้าเล่ห์ แผนเยอะ ยั่วเก่งนะเนี่ย :P
จะเชียร์คู่พี่วิชกับฟาสมากกว่าน้องหมอกับพี่ยูอีกนะเนี่ย ฮ่าๆ
รออ่านตอนต่อไปน้าาา
:กอด1:
-
+คุณเป็ดให้
อ่านแล้วสงสารเนศ ฮือออออ ลุงใจร้ายเกินไปแล้วน้า
ส่วนคู่พี่วิสกับน้องฟาสน่ารักม๊ากกกก มีหึงกันด้วย อิอิ
-
มาต่อไวๆน้า
:กอด1:
-
สงสารเนศจริงๆ
-
ฟาส น่ารัก อิอิ ปีศาจน้อย :กอด1:
-
ไม่ชอบไอคุณลุงนันเลยอ่า อย่าทำงี้ดิ :m16:
-
อ้าวเฮ้ยลุง ไมทำงี้ล่ะ? มาแล้วก็ไป :angry2:
-
น่าหื่น เอ้ย น่ารักมากกกกก :oo1:
-
เลือกเพลงได้เข้ากับเนศจริงๆค่ะ
:เฮ้อ:
-
ลุงมาทำแล้วก็หายไปอีกและ สงสารเนศ
-
:เฮ้อ:เอาเสร็จก็กลับเลยนะลุง
อีแบบนี้เป็นใครจะทนไหว
-
โธ่ อุตส่าห์ลุ้นว่าจะมีในห้องน้ำ
555555
ลุงนัน เอาไงแน่ ถ้าชอบก็บอกไปว่าชอบ อย่าอ้ำอึ้ง
สงสารคนรอคอย
ปล. คิดถึงพี่ยู
-
เนศมันหน่วงจริงอะไรจริง ลุงนันนี่ -*-
-
:z6: :z6:
ตรูยอมตกนรก ขอถีบคนแก่ซักที ไอ้ลุง :angry2: :angry2: ไปตายซะ น้องเนศ ไม่ต้องไปยุ่งกับมันแล้วนะ ห่านนนพอมันสบาย ได้แล้วก็ไป เลววว
แล้วมาดูอีกคู่ซิ เพื่อนๆเค้ามีความสุขหมดแล้ว ทำไมเนศน้อยของพี่ต้องมาทุกข์กลับไอ้แก่บร้านี่ก็ไม่รู้ :m15:
-
น่ารักกกกกชอบบบบบบ :-[
หายไปหลายวันคิดถึงงงง :กอด1:
:call:
-
หายไปนานเหมือนกันนะครับ คนแต่ง
รอตอนหน้านะครับ
-
เอาลุงนันไปเก็บที ทำไมลุงทำแบบนี้ :z3:
วิชฟาส ฟิน :o8:
-
:o12: สงสารเนศศศศศ
ทำไมลุงนันทำเยี่ยงนี้เล่าจ๊ะ :z3: :z3:
-
ลุงนัน :m16:
เห๊อะ!!
กลับมาหาเนศเลยนะ
-
อั้ยย่ะ พี่ยูกับน้องหมอหายไปใหนนนนน เค้ารอยุ่นะ เลื่อนลงมาแบบลุ้นๆๆ จบซะแระ »» เมื่อไรลุงจะชัดเจนสักที อยากให้เนศมีความสุขเหมือนคู่อื่นบ้างง
-
ลุงนัน มากทำอะไรกันแน่ ได้แล้วทิ้งนี้หว่า :z1: :z1:
-
พี่เนศ T^T ลุงยังไงกันแน่เนี่ย โอ๊ยยย น้องมึนตึ๊บ
คู่พี่น้องรหัส น่ารักอ่า
ว๊ายๆๆๆๆ
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
เอิ่ม....เนศ
เอิ่ม....ลุง
โหหหหห ปากหนักกันทั้งคู่อ่ะ
ส่วนฟาสแมร่งน่ารักเกิ๊นนนนนนนนนนนน
ถ้าพี่ตรูเป็นอีพี่วิชนะเมิงงงงง
วันที่ได้นะ....จะคิดบัญชีทบต้นทบดอก แล้วจับฟัดให้หนำใจเลย
โฮกกกกกกกกกกก น่ารักหัวใจจะวาย
-
ฟาสน่ารักอ่ะ อ่านไปเขินไปพึ่งรู้ว่าพี่วิชความอดทนสูงนะเนี่ย ส่วนเนศก็...ลุ้นกันต่อไป
-
ฟาสขยันยั่วพี่วิชซะจริง
ลุ้นให้ครบกำหนดสักที พี่วิชคงจัดเต็ม เอ๊ยยย ^^
เนศจะเป็นไงต่อไปล่ะเนี๊ยะ ลุ้นคู่นี้จริงๆเลย
รอติดตามครับบบ :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
พี่ยูกับน้องหมอล่าาาา ไปไหนนนนนนนน
-
หงุดหงิดลุงนันอะ ไม่ได้ดั่งใจเลยยย
พูดไ่ม่เคลียร์ๆๆๆๆ (ใส่อารมณ์ 555)
เนศคิดไปเองเลยเห็นป่าวอะ โธ่ เนศจ้าาาา
พี่วิชหึงมากมายนะนั้น ฟาสน่ารักอะ
มีการยั่วให้หึงด้วย หุหุ ฟาสอย่าคิดมากน้า ป๋าออกจะหลงรักฟาสซะขนาดนั้น
พี่วิชกลายเป็นหมาหัวเน่าไปแล้วล่ะ 555
-
ชอบที่สุด วิชกะฟาสเนี่ย หวานๆๆ น่ารักจัง เห้อออออ!!!!!!!!!!
รักวิชกะฟาสไปแล้วง่าครับ
รักคนเขียนด้วยน้าครับบบบบบบบบบบบบ :กอด1:
-
ฟาสน่ารักอ่ะ >< อ่านไปเขิลไป วิ้วววว
ว่าแต่คู่เนสกับลุงนันเมื่อไรจะหวานบ้างเนี่ย?!!
-
อิลุงจะเอายังไง
กับเนศก็ว่ามา
ไม่ใช่มาทำแบบนี้
เดี๋ยวปัด :beat:
-
อิตาลุงนี่จะเอายังไงก็เอาสักทางสิ สงสารเนศอ่ะ
มันเหมือนกับมาระบายแล้วก็ไป ไม่ไหวจริงๆ
มีคนมาจีบเนศทีเถอะจะยุให้เนศมีแฟนซะเลย
ส่วนพี่วิชกับน้องฟาส น่าร้ากกกกก :m3:
พี่วิชนี่สุภาพบุรุษสุดๆ ทำได้ตามที่น้องขอด้วย
ตอนอยู่ด้วยกันสองคนนี่มันฟินมากเหอะ
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:
-
มาต่อแล้ว ยัง
เรื่อย ๆ มาเรียง ๆ :pig4:
-
ลุงนันทำไมทำอะไรคลุมเครือเช่นนี้เนี่ย เป็นใคร ใครก็ต้องคิดแบบเนศ
คนอ่านน่ะรู้....ว่าลุงรัก แต่เนศมันจะรู้มั้ยเนี่ยว่าลุงรักเนศมันน่ะ o12 o12
รีบๆเคลียร์กับเนศซะนะลุงนะ อย่าเอาแต่ฟัดอย่างเดียวนา... :z1: :z1:
อยากให้คู่ของลุงมีความสุข หวานเชื่อมเหมือนคู่อื่นๆ คู่อื่นเค้าหวานล้ำกันม๊ากมาก.. ทุกคู่เลย
ดูอย่างคู่พี่วิชกับน้องฟาสสิ ถึงคนพี่จะออกเถื่อนๆดิบๆก็จริงแต่อยู่กัน 2 คนทีไร ทำเอามดตายกันยกรังทุกทีอ่ะ :impress2: :-[
แอบลุ้นให้น้องฟาสยอมพี่วิชในเร็ววัน นับถือใจพี่วิชเหมือนกันนะ อดกลั้นขั้นสุดของเรื่องนั้นได้นานขนาดนี้ เก่งจริงๆ
ที่แน่ๆ พี่วิชคงไปไหนไม่รอดแน่แล้ว ปีศาจน้อยฟาสเค้ากุมอำนาจไว้หมดแล้่วนี่ คึคึ
+1 ขอบคุณค่ะ
มาน้อยๆ แต่มาบ่อยๆก็ได้นะคะ ยังไงก็ได้ทั้งนั้น
:กอด1: :กอด1: คนแต่ง
คิดถึงหมดทุกคู่ หมดทุกคนในเรื่องนี้เลย
-
คู่ลุงนันกับเนศนี่จะยังไง ถ้าขืนลุงนันทำแบบนี้อีก
แนะนำให้เนศย้ายที่อยู่ไปซะเลย แล้วหาแฟนใหม่ดีกว่า
หมั่นไส้ลุงมาหาเนศพอสมใจก็ไปอีกแล้ว
+1+เป็ดค่ะ
-
น่าสงสารเนศ
-
แอบมาอ่านนานแระพึ่งจะสมัครสมาชิกได้ 555
ลุงนันนะลุงนันทำไรให้มันชัดเจนหน่อยเด้ สงสารเนศมันเนาะ
แต่คู่หลังนี่ไม่ไหวนะน่ารักเกิ้นนน >,.<
-
รอจ้ารอ :L2:
-
ลุงนัน ตกลงรักเนศเปล่าเนี้ยะ
ทำไมทำอะไรไม่เคลีร์ยเลย
มาหลอกให้เขวแล้วก็จากไปเนี้ยะ
-
มาตามอ่านด้วยคนจ้า สนุกมาก พี่ยูหัวเห็ดน่ารักกกกก
แต่ช่วงนี้สงสารเนศมาก อ่านแล้วจะร้องไห้ :m15:
อีลุงเห็นเป็นที่ระบายอารมย์เปลี่ยวรึไง ได้แล้วก็ไป :fire:
ไปเที่ยวอย่างว่าแทนเถอะอีลุง ชิ้วๆ :angry2:
-
เนศน่าสงสาร แต่ยังไงเราก็แฟนคลับวิชฟาสอยู่นะ ^^
-
รออ่านคู่ลุงนันกับเนศ :3123:
ฟาสก็น่ารัก อิอิ :กอด1:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ปีศาจน้อยน่ารักจัง
-
เย้ ๆ กลับมาแล้ววววววว คู่วิชกับฟาสน่ารักดีนะ แต่ของเนศกับลุงนันก็ยังมะเคลียร์อยู่ดีอ่าาาาาา อ๊ากกกกกกกกกกก คาใจ ><
-
ลุ้นคู่ นัน เนศ ต่ออิอิ :oo1:
ขอบคุณนะค้าบ :L2:
-
น่ารักทั้งสองคู่เลยอะ ชอบๆๆ อิอิ
-
น้องหมอ กะ พี่วิศวะ ,, ตอนพิเศษ ยูโร ยูโร
“สเปนชนะ” เสียงหวานๆของพี่ยูพูดนิ่งๆ หน้าก็นิ่งๆ
“ต้องเป็นอิตาลีสิ” ไอ้หมอก็เริ่มงอแง
“สเปน”
“อิตาลี”
พี่ยูเริ่มขมวดคิ้วด้วยความขัดใจ ส่วนไอ้หมอก็ทำหน้าระรื่นด้วยความมั่นใจ
“งั้นพนันกัน?” พี่ยูเป็นฝ่ายเริ่ม
“เอาสิ”
“ถ้าสเปนชนะ อดเอา ลูกละหนึ่งเดือน”
“แล้วถ้าอิตาลีชนะล่ะ?”
“ตามใจมึงเลย”
“อืมมมมมมมม” ไอ้หมอคิดหนัก
ก็มั่นใจพอสมควรนะว่าอิตาลีจะชนะ แต่ถ้าเกิดมันแพ้ขึ้นมาละ เชี่ย!!
ถ้าแม่งตุงตาข่ายซะสองลูก แล้วอิตาลีเสือกแพ้ กูก็อดxxตั้งสองเดือนเชียวนะเว้ยยย
แต่ถ้าคิดในอีกแง่ ถ้าอิตาลีชนะละก็.... ไม่อยากจะคิด -..-
“ได้เลยพี่ งั้นขอมัดจำก่อนหนึ่งจูบ”
ไอ้หมอดึงข้อมือพี่ยูที่อยู่บนโซฟาเดียวกันไว้ ส่วนตัวเองก็ขยับเข้าไปใกล้
“เชี่ยเอ๊ยยย” แต่ก็ยอมให้เค้าจูบอะนะ
.
.
.
ได้เวลาเริ่มเกมส์
แรกๆนี่ไอ้หมอคึกเกินพิกัดจนพี่ยูหมั่นไส้ ยกตีนขึ้นถีบไปหลายรอบ
แต่พอสเปนยิงเข้าไปลูกแรก ไอ้หมอเริ่มสะดุ้ง พี่ยูก็หันไปยิ้มเยาะ
ลูกสองเข้าไป ตามด้วยสามและสี่
ไอ้หมอนั่งวิญญาณลอยออกจากร่างไปแล้ว
“ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ สมน้ำหน้า สี่ลูกก็สี่เดือนเว้ย” พี่ยูวิ่งรอบโซฟาเป็นการเยาะเย้ย แลบลิ้นใส่อีก
ไอ้คินนั่งกอดเข่าเอาหน้าซุกลงไป เงียบ...ไปเลย
“เห้ย มึงเสียใจที่ไม่ได้เอากูขนาดนั้นเลยรึไง?” เข้าไปนั่งใกล้ๆ
“....”
“เห้ย..มึง”
“แฮฮฮฮฮฮฮ่”
ไอ้หมอมันถลาเข้าไปกอดอย่างเร็ว จนตัวเล็กๆของพี่ยูล้มลงไปนอนอยู่บนโซฟาตัวโต
“มึงหลอกกูเรอะ” มองหน้าไอ้หมอที่ครอมตัวเองอยู่ ไอ้นี่มันทำหน้ายิ้มแปลกๆ
“ไม่นะ ผมเสียใจจริงๆนะพี่”
“สม”
“ผมเสียใจที่จะไม่ได้เห็นผิวขาวๆของพี่ ไม่ได้เห็นเอวบางของพี่ หัวนมชมพู ก้นน่ารั..”
พูดไม่ทันจบก็โดนมือของพี่ยูปิดปากเอาไว้ เพราะมันดูจะลามกขึ้นเรื่อยๆ
พี่ยูหน้างี้แดงแปร็ดดดด
“ไอ้เหี้ย ไอ้ลามก ไอ้โรคจิต แม่งงงง”
ดึงมือพี่ยูออก “เคยบอกแล้วไง ผมลามกกับพี่แค่คนเดียว ยังจำไม่ได้อีก”
“จำได้เว้ย”
“แล้วยังจะด่าผมอีก”
“ในหัวมึงนี่มันมีห่าอะไรมั่งเนี่ย?”
“เรื่องเรียนกับเรื่องพี่”
“แค่เนี้ย??”
“ใช่ แค่นี้แหละ”
....แล้วแบบนี้ใครมันจะไม่รักไอ้หมอห่านี่ละว๊ะ แม่งงงงงง
“เขินอะดิ๊” พอเห็นพี่ยูหน้าแดงก็เลยแซวก่อนจะก้มลงไปหอมแก้มแรงๆจนดังฟอด
“ควายเหอะ”
“ฮ่ะๆๆๆ เขินแล้วชอบด่าตลอด”
“ส้นตีนแหนะ”
“ด่าอีกครั้งจะจูบนะครับ”
“อะ...ฮึ้ยยยยยย”
แล้วก็โดนไอ้หมอก้มลงหอมแก้มอีกรอบ ตาสวยๆของมันมองพี่ยูสื่อออกได้มีแต่คำว่า”รัก”
ใช่..รักแต่พี่ยู ไม่มีตาจะไปมองใครที่ไหนอีกแล้ว
พี่ยูที่น่ารัก พี่ยูที่ขี้อาย พี่ยูที่ตัวเล็ก พี่ยูที่ด่าเก่งปากจัด ทุกๆอย่างของพี่อยู่ในสายตาและความจำของผมทั้งหมด
จูบริมฝีปากสีสวยนั่น ละเลียดลิ้มชิมรสอย่างช้าๆ ไม่ต้องเร่งรีบอะไร
อยากจะให้ความสำคัญกับร่างกายที่บอบบางนี้ให้มากๆ
ค่อยๆไล้เลีย ประทับจูบที่ผิวขาวละเอียดนั้น กลิ่นหอมที่เป็นกลิ่นกายของพี่ยู
พี่ยูเป็นเหมือนดอกไม้ ที่ทั้งหอม บอบบางและสวย
อาจจะเปรียบเทียบดูเว่อร์ ซึ่งมันก็เว่อร์จริงๆ
แต่แฟนใคร ก็สวยก็ดีที่สุดในสายตาคนนั้นอยู่ดี
เพราะฉะนั้น นี่ไม่ได้ดูเว่อร์จนเกินไปหรอก
“ไม่ไปทำที่เตียงวะ?”
“ไม่ทันแล้วพี่”
ไอ้หมอจับขาพี่ยูขึ้นพาดบ่า ดีที่โซฟาตัวนี้ที่บ้านพี่ยูเป็นโซฟาตัวใหญ่ที่เป็นเบาะหนัง เวลานอนก็สบายหน่อย
ไม่ต้องกลัวเปรอะเปื้อน เช็ดทำความสะอาดง่ายยยยย
“ไอ้หื่นเอ๊ยย อะ..”
“ซื้ด..อืมมม”
ทำรักไปมองหน้ากันไป จูบกัน กอดกัน
อยากให้ชีวิตมีความสุขแบบนี้ทุกๆวันจริงๆ
.
.
.
ไหนบอกว่า หนึ่งประตูงดหนึ่งเดือนไงว๊ะ!!!!!!!!!
สเปนยิงไปสี่ ก็ต้องสี่เดือนเด๊!!!!!!!!
นี่แค่วันแรกเองนะว้อยยยยยยยยยยยยยยยย
END,,,
เกี่ยวกับบอลยูโรมั้ย?? ไมเลยเนอะ :laugh:
เอาบอลมาเป็นข้ออ้างในการเขียนชัดๆ
เห็นคิดถึงน้องหมอกะพี่ยูกัน
จัดให้ พิเศษ แบบสั้นๆ :pigha2:
-
55555 ไม่ต้องอดสี่เดือนเลย
แค่บอลจบ หมอมันก็ได้และ
-
4 เดือนไอ้หมอมันคงยอมหรอกนะ :z1:
:call:
-
ถ้างด 4 เดือนจริงๆ หมอคงขาดใจ
-
:z13: :z13: :z13: :z13:
-
งด 4 เดือน หรือว่า 4 รอบกันแน่พี่ยู
-
ฮ่าๆๆ งั้นคืนนี้เอาเทปมารี อีกรอบสิ...........เผื่อจะมีจัดอีก 55555+
เป็นกำลังใจให้คนเขียนน้าคราฟ
-
แค่วันแรกไอ้หมอก็เนียนซะแล้ว ไม่ต้องรอถึง 4 เดือนเลย คิกๆ
-
เสร็จหมอจนได้สินะ รอตอนหน้านะครับ
-
คึคึ น้องหมอมีแผนอยู่แล้วใช่ไหมล่ะ
ว่าแต่ 4 เดือนเนี้ย น้องหมอทนไม่ไหวอยู่แล้ว
ขนาดวันแรกนะเนี้ย บอกแล้ว น้องหมอมีแผน
พี่ยูใจอ่อนตามเคยเนอะ >< :o8:
-
สรุปคือผลแพ้ชนะไม่มีผลอะไรกับน้องหมอของเรา
แล้วก็รวมถึงพี่ยูผู้น่ารักด้วย ใจอ่อนตามเคย :o8:
เกรงว่าน้องหมอจะทำประตูตามสเปนน่ะสิ :-[
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2: พี่ยูน่าร้ากกกกก
-
ใครชนะก็ไม่มีผลหรอกค่าจริงปะ :laugh:
-
แล้วที่พนันกันไว้ละๆ ซะงั้นๆ 555555
-
เสียรู้หมอจริง ๆ เล๊ยยย พี่ยูเนี่ยยยยยย
-
555 สงสารพี่่วิศวะดีหรือเปล่าเนี้ย 5555
-
ยังไม่ทันถึงวันเลย
ไปซะแล้ว พี่ยู :oo1:
-
ตกลงหมอคินเปลี่ยนมาเชียร์สเปนแล้วใช่มั๊ย
ถึงไม่มีการงดสี่เดือน
-
รอเนศ :sad4:
-
หวานกันเบาเบา :L1:
-
อย่างงี้เค้าเรียก บอลจบ คนไม่จบนี่นา :-[ :-[ :impress2: :impress2:
น้องหมอยิงพี่ยูไปอีกกี่ประตูละเนี่ย คิคิ :m25: :z1: :kikkik:
+1 ค่ะ มาน้อยแต่โดนใจมาก...........
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
รอจ้ารอ :กอด1:
-
ก็กะแล้วว่าอย่างไอ้หมอไม่มีทางยอม อด หรอก
ฮ่าฮ่า
พี่ยู ก็หนีไปไหนไม่ได้เหมือนกันแหละน่า :p
คิดถึงเนศกะลุงนัน
อยากรู้ความเป็นไป
รีบมาต่อน๊าาา าา
-
4 เดือนน้องหมอขาดใจตายแน่ๆ 55555555555+
ยูน่ารัก >ww< แอบคิดคู่เนศกับลุงเบาๆ
รออ่านตอนหน้านะคะ
-
หมอหื่น..... แต่ได้ใจเต็มๆ o13
ฮ่าๆ ๆ
-
อ๊ายยย เราเชียร์อิตาลี
คนเขียนมาตอกย้ำให้เราชอกช้ำใจอ่ะ
5555
-
คินหื่นโครต ยังไม่ทันครบ4เดือนเลย :o8:
5555555 เอาเป็นว่าน่ารักดีแท้คู่นี้
-
สเปนน่าจะยิงซัก 10 ลูก ^^+ หมั่นไส้คิน
-
นึกว่าน้องหมอจะอดสะแยวนะเนี่ย 555
-
:laugh:
ไม่ทันน้องหมอแล้วพี่ยู
-
น่าจะจัดให้พี่ยูซัก 4 รอบน่ะ 5555
-
น้องหมอคับถ้าจะพนันกันแบบนี้อย่าเลยดีกว่านะครับนี่แค่วันแรก
ยังขนาดเนี้ย มันสี่เดือนรึสี่วิเนี่ย
-
จะพนันกันไปเพื่อ??? สุดท้ายก็ได้กันเนี่ย ฮ่าๆๆๆ :laugh: :laugh:
-
อั๊ยยะ น่ารัก อ่าจึ้ยๆ><
-
น้องหมอ กะ พี่วิศวะ [35]
หลังจากรับน้องอย่าเป็นทางการที่มหาวิทยาลัย ก็คือการรับน้องอย่างเป็นทางการมากยิ่งขึ้น
พี่รหัสต้องเลี้ยงน้องรหัส จะเลี้ยงอะไรคงไม่ต้องคาดเดากันมากนัก จะเป็นอะไรไปนอกจากเหล้ายาปลาปิ้ง
แบบนี้เขาเรียกว่าประเพณีหรือหาเรื่องแดกกันแน่
ฟาสได้น้องรหัสเป็นผู้หญิง สายรหัสนี้ไม่เคยมีผู้หญิงมาก่อนเลยจริงๆ
แล้วน้องคนนี้ก็ตัวเล็กน่ารัก ผิวขาว ลักษณะแบบว่า...น่าจะเป็นสาวอักษร
แต่ไหงมาอยู่ในดงนี่ได้วะ?!
“น้องครับ น้องชื่ออะไรน?” ไอ้ฟาสหันไปถามเป็นรอบที่สาม
“ชื่อเค้กค่ะพี่ เค้กกกกกกกก” น้องพยายามย้ำ
ไอ้ฟาสมันเป็นประเภทจำชื่อคนยากมาก เน้นว่ามากกกกกกกกกกก
อย่างไอ้พี่วิช เป็นอาทิตย์กว่าจะจำชื่อได้ คนอื่นๆก็เหมือนกัน
“อ่าใช่ น้องเค้กขา คุณพี่นี่นะ มีแฟนแล้วนะจ๊ะ ห้ามจีบๆ”
น้องมองไอ้ฟาสตาโต ก่อนที่จะหลุดฮาแตกอย่างไม่ห่วงสวยเลยสักนิด
“ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”
“....”
“โอ๊ยพี่!!! ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ” ตบไหล่ไอ้ฟาสไปด้วยป้าปๆๆ
....ไอ้นี่นิ ปากว่ามือขยับเรอะ เจ็บไหล่ว้อยยย
“ฮ่ะๆๆ โอยยย ปวดท้องไปหมดเลย ฮ่าๆๆ” เค้กหอบด้วยความเหนื่อยจัด
“เออ หัวเราะไม่ไว้หน้าคุณพี่เลยนะคะ”
“โหพี่ หนูรู้หรอค่ะว่าพี่น่ะของใคร หนูไม่จีบหรอก” เค้กโบกมือเป็นเชิงว่าไม่เด็ดขาด
“ใครบอก??”
“พี่วิชไง” เค้กกระซิบ “พี่น่ะของพี่วิช”
“แล้ววันนั้นพี่วิชลากพี่ออกไปทั้งแบบนั้น แค่นั้นน้องก็รู้แล้วจ๊ะ”
....นี่มันใช่เรื่องที่จะเอามาพูดกันม๊ายยยยยยยยยยย!!!!!
“ฟาสสส พี่ปวดฉี่~~~” ฉากเดิม คำพูดเดิม
“แล้วไงพี่?”
“พาพี่ไปฉี่หน่อยย” เข้าไปคลอเคลียไหล่อย่างไม่สนสายตาใคร
แหมะ เวลานี้ใครมันจะมาสนสายตาใครละวะ สนเหล้าที่อยู่ข้างหน้าเคลิ้มกว่าเย๊อะ!
วิชเดินลากฟาสเข้ามาในห้องน้ำ เหมือนเดิม ฉากเดิม
“อะไรเนี่ยพี่” ฟาสยืนกอดอกมองไอ้พี่วิชที่ยืนยิ้มน้อยยิ้มใหญ่
“รำลึกความหลัง”
เข้าไปประกบจูบริมฝีปากสวย ลมหายใจคละคลุ้งไปด้วยกลิ่นเหล้าและบุหรี่
ฟาสยกแขนคล้องคอพี่วิช ส่วนไอ้พี่ก็กอดเอวบางๆของฟาสแน่นจนไม่มีที่ว่าง
ริมฝีปากทั้งสองคนจูบกันอย่างร้อนแรง ช่วงชิงลมหายใจซึ่งกันและกัน
วิชล้วงมือเข้าไปในเสื้อของฟาส ลูบไล้แผ่นหลังเนียนเกลี้ยง
“เงี่ยนว่ะ หึหึ” จูบไปที่ปลายคางและที่ลำคอเรียว
“ไอ้ลามก” เอียงคอรับจูบ
“พอละ” ดึงเสื้อฟาสให้ลงมาอยู่สภาพเดิม เรียบร้อย
“อ่าว”
“เดี๋ยวหยุดไม่อยู่ หึหึ”
“เริ่มแข็งแล้วนี่” พูดพร้อมเอามือไปโดน
“เหี้ยนี่”
“ฮ่าๆๆๆๆๆ” หัวเราะเสียงใส
“ปะ ไปที่กลุ่มกัน” จูงมือน้องเดินออกไป
กลุ่มที่ว่าก็ประกอบด้วยดิศ กาน ยู และเนศ ส่วนน้องเค้กก็อยู่ด้วยกัน
ตอนแรกฟาสบอกว่าไม่อยากให้มาเกลือกกลั้วกับพวกพี่ๆนิสัยไม่ดี
ผลคือโดนตบกระโหลก รอบวง -*-
ส่วนไอ้หมอ เป็นส่วนเกินของคณะมันจะมาทำไม แถมเรียนหนักตั้งแต่ต้นเทอม
ออกเรียนเช้า กว่าจะกลับก็ดึก บางคืนก็นอนที่คณะ
“น้องเค้กกินเหล้าเยอะขนาดนี้ น้องยังไม่เมาอีกเหรอคะ” เนศที่นั่งข้างๆถามน้อง
“ไม่ค่ะ เค้กไม่เคยเมาเลยซักครั้ง”
“รหัสสายนี้มันเป็นเหี้ยอะไรเนี่ย แดกห่าไม่เคยเมา”
“พี่เนศคออ่อนเอง” ฟาสว่า
“อ่อนพ่อง กูแค่เมาเร็ว ฮ่าๆๆๆ”
แล้วมันแตกต่างกันม๊ายยยยยยยยยยยยยยยยย
.
.
.
ร่ำสุรากันดึกดื่นค่ำมืด ตีหนึ่งก็แล้ว ตีสองก็แล้ว
เพราะไม่มีเรียนอีกสองวัน หลายๆคนเลยกินกันไม่เลิก
“น้องเค้กนี่น่าร้ากกกกจริงๆ มาเป็นแฟนพี่ม้ายยย” ไอ้เนศเสียงยาน
“พี่ยังไม่มีแฟนเหรอเนี่ย?” เค้กถามอย่างไม่ได้คิดอะไร
“ม้ายยย..ไม่มี”
“ไม่เชื่อหรอก พี่เนศออกจะหล่อแบบนี้”
“แฟน เฟินไร พี่ไม่เคยมีหรอก”
“บอกเขาไปสิว่าแฟนไม่มี มีแต่ผัว”
เนศที่สติเริ่มถอย ก็ยังมีพอที่จะแยกแยะออกได้ว่าเสียงใคร แล้วเล่นมาพูดแบบนี้
ทั้งโต๊ะมองลุงกับเนศสลับกันไปมา งง...ใช่ งงมาก
“คุณพูดอะไรน่ะ” เนศสีหน้าไม่ดี
“ลุงพูดเรื่องจริง”
เรื่องจริงที่เขาเพิ่งจะยอมรับกับตัวเอง ว่าเขา..ชอบเนศ
เนศหันไปมองเพื่อนรอบโต๊ะ ทุกคนเงียบ สีหน้าสงสัยใคร่รู้
โชคดีที่ในร้านไม่มีใครมาก และตรงนี้ไม่ใช่จุดสนใจ
แล้วลุงก็ไม่ใช่คนเสียงดังโวยวาย เขาเป็นผู้ใหญ่มากพอ
“ไม่..ไม่จริง ผมมีแฟนแล้ว คุณน่ะไม่เกี่ยว”
“หึ ไหนละแฟน? อย่าบอกนะว่าแม่หนูคนนี้” หมายถึงเค้กที่นั่งมองอยู่
เนศหันไปสบตาเค้ก “ใช่ น้องคนนี้แหละ”
“เนศรู้ตัวเองมั้ย ว่าเป็นคนที่โกหกไม่เก่งเลย”
“ผะ..ผม ไม่ได้โกหก”
“ไม่ได้โกหกแล้วหลบตาทำไม?”
“....” เนศเม้มปากแน่น น้ำตาจะไหลอยู่ร่อมร่อ
“หาที่เงียบๆคุยกันเถอะ” ดึงข้อมือเนศให้เดินตาม
“ขอโทษนะหนุ่มๆ ขอยืมตัวเพื่อนเราหน่อยนะ” พูดก่อนจะเดินออกมาโดยที่มีเนศเดินตามไปอย่างง่ายดาย
.
.
.
พี่ยูกลับมาที่ห้องก็เจอกับไอ้หมอนั่งอ่านหนังสืออยู่ที่โต๊ะ
เห็นไอ้หมอเงยหน้าขึ้นมายิ้มให้ก็ยิ้มตอบกลับไป
มันถอดแว่นแล้วเดินเข้ามาหา กอดเอวแล้วหอมแก้ม
“มีเรื่องจะถามหน่อย” เอามือดันอกไอ้หมอไว้
“ครับ?”
“มึงรู้เรื่องของลุงมึงกับไอ้เนศมั้ย?”
“อืมม...จะว่ายังไงดีล่ะ? ผมก็ไม่แน่ใจ”
“ยังไง?”
“ลุงโทรมาหาผม เรื่องจิปปาถะ เช่นหอที่เรานอนใครนอนห้องไหนบ้าง อะไรแบบนี้ บางครั้งก็ถามว่าพี่เนศเป็นยังไง”
“แล้ววันนี้มึงได้เล่าเรื่องที่กูไปเลี้ยงกันที่ผับมั้ย?”
“ครับเล่าไป เพราะลุงถามหาพี่ยูว่าไม่อยู่ด้วยกันรึไง”
“วันนี้ลุงมึงไปหาไอ้เนศที่ผับแล้วก็เถียงกัน คือกูก็สงสัยตั้งแต่เรื่องที่ไปทะเลแล้วว่ามันแปลก”
“พี่ยู..” ไอ้หมอเรียกเสียงเบา เอามือจับหน้าให้พี่ยูหันมามองกันตรงๆ
“....” มองหน้า
“ใจเย็นๆ” ยิ้ม
พี่ยูถอนหายใจ “อืม”
“อะไรเป็นอะไรเรายังไม่รู้เลย อย่าเพิ่งใจร้อนน่า..นะ”
“เออ รู้แล้ว”
“งั้นคิ้วเนี่ย ก็คลายซะทีสิครับ” เอานิ้วจิ้มตรงหัวคิ้ว
“โว๊ะ! ไปอ่านหนังสือไปไอ้หมอ” ปัดมือมันออกก่อนจะเดินไปนอนที่เตียง สัมภาระทุกอย่างกองไว้ที่พื้น
.
.
.
ลุงนันดึงให้เนศขึ้นรถไปด้วยกัน
ระหว่างทางเนศไม่พูดมาจา ได้แต่ทอดสายตามองออกไปข้างนอก ถนนที่เงียบสนิท
ไม่เข้าใจว่าลุงต้องการอะไรกันแน่ ทำไมต้องทำเหมือนเป็นเจ้าข้าวเจ้าของกันด้วย
แล้วคำพูดนั่นมันอะไร “ผัว”งั้นเหรอ ???
คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย ลุงก็หันมามองเนศที่นั่งเงียบเป็นระยะ
ถอนหายใจออกมาหนักๆเมื่อเห็นคนข้างกายเงียบ
“คุณต้องการอะไรกันแน่?” แต่จู่ๆเนศก็หันหน้ามาถามตน
“...”
“ไหนว่าเราจะไม่เจอกันอีก”
“...”
“ผมจะทำอะไร จะไปไหน จะมีแฟน มันก็ไม่เกี่ยวกับคุณเลยซักนิด!”
“เกี่ยวสิ!”
“ไม่ เรื่องของเรามันจบไปแล้วนะ ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเถอะ”
“ไม่จบ เนศเป็นของลุง เป็นเมียลุง!”
“จบไปแล้ว ผมบอกว่าจบก็คือจบ เราไม่เกี่ยวข้องกัน ขอร้องละ...”
เนศน้ำตาไหลออกมา ลุงตกใจมากเลยขับรถเข้าข้างทาง
“เนศ..”
“ขอร้องละ...อย่ามายุ่งกับผมได้มั้ย”
ดึงเนศเข้ามากอด “อย่า..อย่าร้องไห้”
“ขอร้อง...ถ้าไม่รักกันก็อย่ามายุ่ง”
“....” พูดไม่ออก
“คืนนั้น..ผมไม่น่าเลยจริงๆ เราไม่น่ามีเซ็กส์ด้วยกัน” น้ำตาของเนศไหลจนเปียกบ่าของลุงไปหมด
“ขอโทษ..”
“ฮึก......”
“ขอโทษนะ” ลูบหลัง..แผ่วเบา
“ผมไม่ชอบ..ไม่ชอบที่คุณทำเหมือนผมเป็นโสเภณี มานอนกับผมทั้งที่ไม่ได้คิดอะไร”
“ทำไมถึงคิดแบบนั้น!?” ประคองหน้าของเนศขึ้นมาให้สบตากัน
“แล้วจะให้ผมคิดยังไงละ มานอนกับผมแล้วก็หายไป มันเป็นแบบนี้มาตลอดอยู่แล้ว”
ทำตัวไม่ถูกเมื่อเห็นน้ำตาของเนศ เจ็บในอก...คำพูดของเนศราวกับใบมีด
ปักไปที่ใจ ไม่เคยคิดเลยซักครั้ง ไม่เคยเลย
“ขอโทษ..อย่าคิดแบบนั้นเลยนะ ขอโทษที่ทำให้เราคิดแบบนั้น”
“ไม่ต้องมาขอโทษผม” ดึงดันออกจาอ้อมกอด
แต่ก็โดนคว้าแขนยาวๆนั่นเอาไว้
พอผละออกมาเนศก็ได้เห็นสีหน้าของลุงชัดๆ
....ทำไมต้องทำสีหน้าและสายตาเจ็บปวดแบบนั้นด้วย
“อย่า..อย่าทำเหมือน..รักกัน ทั้งที่..ไม่ได้รักนะ คุณรู้มั้ยว่า..มันทรมาน”
เอื้อมมือไปปาดน้ำตาออกจากตาที่บวมช้ำของเนศ
“อย่ามาทำเป็น..ใจดี ทั้งที่จริงๆแล้ว..คุณมันใจร้ายยิ่งกว่ายักษ์มาร”
ดึงเนศเข้ามากอดอีกครั้ง ลูบผมลูบหลังแผ่วเบา..อ่อนโยน
“ขอร้องละ..ครับ ปล่อยผมไปเถอะ ถ้าไม่คิดจะรักกัน”
....เหนื่อยเหลือเกิน กว่าจะพูดได้แต่ละประโยค เหมือนจะหมดแรง
“ปล่อยไม่ได้..ไม่มีวันปล่อย ไม่มีทาง”
“แล้วจะรั้งผมไว้เพื่ออะไร?”
“ถ้าเวลาอยู่ไกลกันแล้วคิดถึงทุกอย่างของอีกฝ่าย อยากกอด อยากจูบ อยากสัมผัสร่างกายนั้น
ถ้าเวลาเห็นน้ำตาของอีกคนแล้วเจ็บปวด เขาเจ็บเรายิ่งเจ็บกว่า เจ็บจนอกจะแตก
ถ้าสิ่งแบบนี้เรียกว่าความรัก...มันก็คงเป็นเพราะความรัก ที่จะใช้รั้งเนศเอาไว้”
“คุณพูดอะไร?” ผละออกมามองหน้าลุงอีกรอบ ..ตกใจกับสิ่งที่ได้ยิน
ฟังอะไรผิดไปหรือเปล่า?!
“พูดสิ่งที่อยู่ในนี้” ชี้ไปที่หัวใจ
“ขอโทษที่ไม่เคยพูดอะไร เพราะลุงก็ไม่มั่นใจในตัวเองถ้าเป็นเรื่องของเนศ” ยื่นมือไปไล้น้ำตาออกจากข้างแก้ม
“ขอโทษนะที่ลุงทำให้เราเจ็บปวดขนาดนี้ ยกโทษให้ได้มั้ย?”
น้ำตาไหลออกมาอีกรอบ
“อย่าร้องไห้อีกเลยนะคนดี” กอดแนบอก จนเนศได้ยินเสียงหัวใจของลุงและตัวเองเต้นแรงเหมือนกัน
“ผมถ้าได้ร้องไห้หนักขนาดนี้แล้ว..มันหยุดยาก”
“ฮ่ะๆๆ ยกโทษให้แล้วใช่มั้ย?”
“ผมไม่เคยโกรธ”
“แล้ว?”
“ผมแค่เสียใจ น้อยใจ เยอะนะ”
“ขอโทษนะ ขอโทษ”
“คุณหยุดขอโทษซะทีเถอะ”
“อืม...แต่ว่า เรียกลุงเหมือนเดมได้มั้ย? เรียกคุณแล้วมันดูห่างเหินจัง”
“......ลุง”
ลุงนันยิ้ม “ตอนนี้..เรากำลังคบกันใช่มั้ยนะ?”
“ผมไม่รู้...แต่ลุงบอกว่าผมเป็นเมียลุงได้ไง” เนศหน้าร้อนวาบๆ
“ก็มันเรื่องจริง”
“ไม่จริงซะหน่อย..ผมเป็นผู้ชายนะ”
“ผู้ชายก็เป็นเมียได้ไม่รู้รึไง”
“ไม่เอา ผมเป็นผู้ชายนะ แมนๆด้วย”
“ฮ่ะๆๆ แล้วใครว่าเนศไม่แมน”
“ไอ้คำนั่นแหละ ฟังแล้วแปลกๆ”
“แต่มันจริงๆนี่นา”
“ไม่เอา ไม่พูดแล้ว” ผละตัวออกมา เริ่มเมื่อย
“อืมม” ขยี้ผม
“จะพาผมไปไหน?”
“ที่ไหนก็ได้ที่เนศอยากไป”
“แล้วลุงไม่ต้องทำงานเหรอ?”
“ฝากงานไว้แล้ว”
“อืม..ที่ไหนก็ได้ ตอนนี้ผมง่วงจะตายแล้วละ”
“งั้นกลับหอเนศนะ”
เนศพยักหน้า แล้วลุงก็ขับรถวกกลับไปทางเดิที่ขับมาเพื่อที่จะกลับไปที่หอของเนศ
อาบน้ำด้วยกัน แต่ก็ไม่ได้ทำอะไรกันหรอกนะ แต่งตัวท่าแป้งจนตัวหอม
คืนนั้นเนศนอนหลับลงไปในอ้อมกอดของคนที่ทำเขาเจ็บช้ำมามากเหลือเกิน
แต่ตอนนี้คนคนนี้ก็ทำให้เขามีความสุข ในชั่วข้ามคืน
บนเตียงเล็กๆนั่น เราสองคนนอนกอดกัน
มีความสุขจริงๆ
TBC,,,
ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าเขียนออกมาแบบนี้ได้อย่างไร~~~~~~~~ :z3:
ที่มันช้าบางที ไม่ใช่เพราะอะไร เราปั่นโดยที่ไม่มีพล๊อตอยู่ในหัวเลยจ่ะ
คือ..พอนั่งหน้าคอมปุ๊ป ก็ต้องมาคิดคราวๆว่าจะให้โน่นนี่นะ คล้ายๆกับด้นสดเนี่ยแหละ
ตอนนี้ทุกคนก็มีความสุขแล้วเนอะ ตอนหน้าจบเลยดีมั้ยจ้าาาา???
// โดนกระโดดถีบ :z6:
ขอบคุณสำหรับกำลังใจและคอมเม้นค่าา :n1:
-
โอ้ยยยยย นันเนศ น่าร๊ากกกกกก
-
ชัดเจนแล้ว ลุงนันกับเนศ :mc4: :mc4:
-
เนศคงเจ็บมาก
แต่อีลุงมาง้อก็ดีและ
-
กว่าลุงนันจะมาง้อนะ เล่นเอาน้ำตาคลอไปตามๆกัน T^T
-
เขินๆๆๆ :-[
-
และแล้วก็ผ่านไปอีกคู่
พี่วิชนี่ ออกนอกหน้าไปมั้ย
แต่ก็ดี กันไว้ดีแก้ กิกิ
-
ก่อนอื่น :beat: :beat: สั่งลาอิลุงเป็นครั้งสุดท้ายยย
กว่าจะมาเคลียร์ได้ทำน้องร้องไห้ ทุกข์ใจอยู่ตั้งนาน :angry2: :angry2: :angry2: ถ้าทำน้องเสียใจอีก ตายยย
โอยยยย :m11: :m11: ในทีุ่สุด เนศของพี่ก็มีความสุขแบบคนอื่นซักที
ดีใจนะเอออ :กอด1:
-
มีความสุขซะทีนะเนศ ลุงบ้าปล่อยให้เนศน้อยใจได้ตั้งนาน
-
กว่าจะ. Happy ending นะค่ะคุณลุง :o8:
เจ๊ลุ้นจะแย่. >\\\\<. สงสารนู๋เนศ
P.S. คิดถึงหมอคินนนนนน :z2:
-
ในที่สุดก็ได้เป็นแฟนกันซะที หวานซะ ชอบจัง น่าร้ากกกก อ่ะ :n1: :o8: :-[ :impress2:
-
ในที่สุดก็เข้าใจกันซะที
ปล่อยให้เนศเศร้าอยู่ตั้งนาน
จะจบได้ไง พี่วิซยังไม่ได้แอ้มฟาสเลย
55555555
-
น่ารักกกกก
-
หวานทุกคู่ ><
อย่าเพิ่งจบค่ะ รอพี่วิชแอ้มฟาสก่อนนนน ^^
-
โอ๊ย บอกได้คำเดียวว่า "น่ารักอ่ะ" :z1: :z1: :z1: o13 o13 o13 :bye2: :bye2: :bye2:
-
หวานเวอร์ๆอ่า...แอร๊ยยย :-[
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1: เย้ ในที่สุดเนศก็ไม่ต้องเสียใจแล้ว ลุงมาแร้วววว
-
ที่สุดๆๆๆๆๆๆ ลุ้นตัวโก่งงง เหอะๆๆ :mc4:
-
กว่าจะบอกความรู้สึกกันได้
ต้อง :sad11: กันก่อน
-
จุดพลุฉลอง :mc4:
เนศมีความสุขสักที
-
คิดถึงพี่ยู มาน้อยจังงง แอบน้อยใจ........><
-
ลุงนันกับเนศลงตัวสักที คนอ่านเครียดตั้งนาน เตรียมลับมีดจิ้มลุงนันแล้วนะเนี่ย หึหึ
วิชกับฟาสก็หวานนนกันไม่แคร์สถานที่เลยน้าาา พี่วิชหื่นนฟาสยั่ววว ทนได้ไงฟร่ะ >////<
น้องเค้กน่ารัก ตรงๆดีนะ สาวน้อยของกลุ่ม หนุ่มรุ่นพี่ทั้งหลายของกลุ่มคงต้องคอยดูแลให้ดีๆ ฮ่าๆๆ
น้องหมอกับพี่ยู ออกมาหน่อยยนึงแต่ก็ยังหวานกันเบาๆ อิอิ
รอลุ้นคู่ วิชกับฟาสอยู่น้าาา ชอบอ่ะ น่าหยิกทั้งคู่เลย กร๊ากกกก
:กอด1:
-
นึกว่าจะมีฮันนีมูนของคู่นี้อีกซักหน่อย :z1:
ดันนอนกอดกันเฉยๆ :z3:
-
เหวยๆๆๆ
มีความสุขอ่า คู่ ลุง กับ เนศ อ่า
อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
-
เฮ้อ มีความสุขแล้วนะ เนศ
-
ตอนนี้เนศน่ารักอ่ะ
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดด...ในที่สุดลุงก็พูดแล้ว เอร๊ยยยยย ><"
พูดได้สิทีนะคะคำๆนี้ปล่อยให้เนศน้อยใจตั้งนาน
-
happy happy :กอด1:
-
โว้ววววววว น่ารักมากค่ะลุงยอมรับได้ซะที o13
-
เขียนได้น่ารักอ่ะ :-[
:call:
-
ในที่สุดลุงนันก็เคลียร์ซักที
ปล่อยให้เนศเสียใจอยู่ตั้งนาน
:z2:
-
เข้าใจกันสักที รักกันๆๆ เย้ๆๆ
-
สุดท้ายก้อดีกันจนได้นะ ลุงงงงง อิอิ!!
-
โอเค....เคลียร์กันแล้วนะ 5555 ลุ้นยุนานเหมือนกันๆ
-
เฮ้อ ลุงนันน๊ากว่าจะมาเคลียร์กับเนศได้ เนศเสียน้ำตาไปเป็นปีบแล้ว
เพราะใจตรงกัน เลยเคลียร์ง่าย ยินดีด้วยจ้า
-
อร๊ายย กว่าจะมาน่ะลุง 555
เนศเค้าเเอบน้อยใจไปไหนต่อไหนล่ะ
แต่ก้อลงเอย เเบบหวานๆ ปลื้มๆ
รอลุ้นครับ ++ :pig4: :pig4: :pig4:
-
น่าจะงอนให้หนักนะเนศ ทำเสียน้ำตาไปตั้งหลายตอน
o12
-
โอ็ยยยยน่ารัอ่ลุงนันกะน้องเนศ :-[ :impress2: :o8:
-
คิคิ
พี่เนศอ้อนซะ พี่ยูอาย
555555
กว่าลุงนันจะมานะ
-
เอิ่ม..แค่สปอยมาก็กวนตีนกันซะแล้วววว :m3:
ลงชื่ออ่านด้วยคนค่ะ!
-
:กอด1:
-
แม่คับ..หัวใจคินเต้นกับผู้ชาย
แม่คับ..ทำไงดี
แม่คับ..คินเป็นเกย์ไปแล้วเหรอเนี่ยยยยยยย
เอิ่ม..พ่อคุณท่านเพิ่งค้นพบสัจธรรมของตนเอง :m29:
ตื่นเต้นใหญ่เลย 555 :m3: :m3: :m3:
-
ยูเคี้ยวข้าวผัดกุ้งไป ใจก็คิดไป
..... หน้ากูเหมือนแม่มึงรึไง มองจนตาแทบจะถลนออกมาแล้วมึง
..... แดกไปมองหน้ากูไป แล้วอร่อยมั้ยห๊ะ
ด่าในใจไปเรื่อย จน...
..... แม่งเอ๊ย!!! มองอะไรนักวะ มันจะรู้มั้ยว่ากูเขิน
อัยยะ!! :o9: คิน เมิงจัดเต็มเลยพวก
จีบยูให้ได้นะเว้ย เอาใจช่วย!มึงทำให้พี่ยูของเราเขินได้ วะฮ่าฮ่า :laugh3:
-
ดีแล้วที่ลุงนันกลับมาหาเนศ
+1+เป็ดให้ค่ะ
-
ลุงรักเนศนานๆ นะ เจ็บมาเยอะ น่าสงสาร เข้าใจเลยว่ารู้สึกอย่างไร T^T
-
เคลียร์สักทีนะ
-
แต่ละคู่หวานซะ ส่วนคู่ลุงนันกับเนศก็ปรับความเข้าใจ...และก็รักกัน
-
อ่าาา ในที่สุดเนศกับลุงนันก็เรียบร้อยยย
หายข้องใจแล้ววว
หุหุ พี่วิชยังคงหื่น คงเส้นคงวา
พี่ยูก็ยังน่ารักเหมือนเิดิมม
ชอบค้าบบบ
-
บร๊ะ!!!! ในที่สุดหนูเรศก็สมหวังซะที
อีพี่วิชกับน้องฟาสนี่ก็ดูจะแรงขึ้นทุกว้านทุกวันนะคะนี่
ฮ่าๆๆๆๆ
-
ลุงนันก็น่ารักดีนี่นา เนาะๆหนูเนศ
ตอนนี้หนูหน้าแมนๆพอนานๆเข้าเดี๋ยวก็เคะแตกเองลูก ตอนนี้หนูยังไม่แตกเนื้อสาวเท่านั้นเอง
-
ตอนนี้คุ้มมาก ตอนเดียวได้เจอ 3 คู่เลย :z2:
แต่ที่เด็ดเห็นจะเป็นลุงนันกับน้องเนศนี่ล่ะ
ในที่สุดก็ตัดสินใจได้ซะทีนะลุง เกือบแย่
แรกๆก็ยังเกร็งอย่างนี้แหละ อีกหน่อยก็ชิน
แล้วเดี๋ยวก็จะหวานเหมือนกับคู่อื่นๆ :กอด1:
น้องหมอกับพี่ยูออกนิดเดียว แต่น่าร้ากกกก :-[
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:
-
เนศน่ารักมากเลยค่ะ :m25:
-
:man1: เนศน่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
คนอ่านลุ้นลุงกะเนศจะแย่ ลุงได้สารภาพกับเนศซักที เฮ้อ........อกงี้โล่งไปเลย
จะได้หวานกันซักกะที หลังจากดุเดือดเลือดท่วม... :jul1: น้ำตาท่วม.... :m15: มาหลายตอน
พี่วิชน้องฟาสนี่ท่าทางจะชอบห้องน้ำมากๆ แถมเค้ามีโค๊ดลับกันด้วย “ฟาสสส พี่ปวดฉี่~~~” “พาพี่ไปฉี่หน่อยย”
อ่านแล้วสยิวกิ้วมากๆตรงที่น้องฟาสบอกพี่วิช "ไอ้ลามก" แต่ตัวเองก็เอียงคอรับที่เค้าจูบ โอ๊ย...กรี๊ดดด.. :m3: ไม่ไหวแล้ว
แถมไปแตะของพี่เค้าอีก มันยังไงค๊าาา น้องฟาส ช่างยั่วจริงน๊า.. คู่นี้เค้าเหมาะกันมาก คนนึงช่างหื่นส่วนอีกคนก็ช่างยั่ว
ในไม่ช้านี้...อาจเป็นน้องฟาสนี่ล่ะที่จะปล้ำพี่วิช เพราะพี่วิชชอบหยุดกลางคัน 555
สมาชิกใหม่อย่างน้องเค้ก ตัวเล็กน่ารัก แต่ใจแกร่งมาก แถมคอทองแดงอีก สายสหัสนี้เค้าแจ่มจริงๆ
ว่าแต่..น้องเค้กเป็นสาวYด้วยรึป่าวคะ? อิอิ
-
:3059:
-
ในที่สุดก็เข้าใจกันสักที
อย่าพึ่งจบน่าคนเขียน
ยังไม่ครบสัญญาหนึ่งของวิชกับฟาสเลยย
-
ในที่สุดก็ตามทัน
ขอบคุณค่ะ o13
-
ในที่สุดก็ตามอ่านจนทัน อ่านอยู่สามวัน
พี่ยูน่ารักมาก ในที่สุดเนศก็ลงเอยกับลุงสักที :-[
รอตอนต่อไปนะคะ
-
นั่งอ่านแล้วร้องไห้ไปด้วย :impress3: อินเกิดไปละเรา
ติดตามตอนต่อไปครับ
ว่าแต่ตอนหน้าจะจบเลยหรอ 555
-
เอาอีกๆๆไม่ให้จบ :mc4: :call:
-
ถึง มิตรรักแฟนคลับทุกท่าน
กระผมนายภคิน อธิษฐ์โภคิน เป็นตัวแทนของนางสาว bossom ขอแจ้งให้ทราบว่า ขณะนี้ NB ของรักของนางได้โดนแมวน้อยสุดที่รักดีดแก้วน้ำใส่ เป็นเหตุให้คีย์บอร์ดเจ๊งพิมพ์ห่าอะไรก็ไม่ได้ซักอย่าง ตอนนี้นางเล่นได้แต่ไอแพท ซึ่งก็ไม่ใช่ของตัวเองอีกตะหาก
ไม่รู้ว่านานแค่ไหนกว่ามันจะซ่อมเสร็จ เพราะช่างส่วนตัวของนาง ก็ทำงานโคตรอืดอาด อาจจะเป็นเดือนก็ได้ ตอนนี้นางเป็นกังวลมากว่าคลิปลับในเครื่องจะโดนคุ้ยออกมาดู แต่คงไม่เท่าที่ว่าตอนนี้นางปั่นนิยายต่อไม่ได้ ได้ข่าวมาว่าพล็อตเต็มหัวนางเลยด้วยซ้ำ ไม่เข้าใจว่า ไอ้ตอนเครื่องอยู่มัวแต่ไปอ่านเรื่องของชาวบ้าน งานของตัวเองไม่ทำ กระผมหมั่นไส้อยากจะกระโดดถีบขาคู่มากๆ
และที่คอมพังครั้งนี้อาจจะเป็นเพราะสวรรค์กลั่นแกล้ง สงสารนางมากที่ตอนนี้ต้องมานั่งอ่านนิยายในไอแพทเครื่องน้อยๆ อิอิ หวังว่าจะได้พบกันในเร็ววันนะครับ
จึงเรียนมาเพื่อทราบ
ภคิน อธิษฐ์โภคิน
ลงวันที่ 17/7/2555
-
รับทราบจ้า :z2:
-
:a5: :a5: :a5: :a5: รับทราบจ้า
-
โอเค.....เค. ตามนั้น :z2:
P.S. ไม่มีรัย. แค่อยากบอกว่า น้องหมอคิดถึงนะตะเอง :laugh:
-
น้องหมอมาแจ้งข่าวเองเลย จะรอน้า~
-
น้องหมอน่าจะชวนพี่ยู
มาด้วย :กอด1:
-
จะรอนะคะ ^^
-
:t3: :t3: :t3:
-
ไอ้น้องหมอ พี่ขอฝาก ขาคู่อีก สามที :angry2: :angry2:
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก นอนะจ้ะ ตัว มว๊วฟฟฟ :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ:
-
เราซ่อมคอมเป็นนะ :laugh: :laugh: :laugh:
-
ขอให้ซ่อมเสร็จในเร็ววันนะคะ(คุณช่างอย่าอู้เลยนะคะของร้อง T^T)
แล้วน้องแมวน้อยอย่าไปสะกิดแก้วน้ำโดน NB อีกนะคนเค้าเดือดร้อนกันเยอะนะฮ๊าฟฟ ทำแบบนี้มันไม่ดี
หมั่นไส้มากก็แคกระโดดข่วนหน้าเลยลูก ( เค้าล้อเล่นน้า )
เค้าคิดถึงพี่ยูกิเอามากเลยเลยอ่ะรีบมาอัพต่อน้าาา เมี๊ยววว
-
ก็ขอให้ซ่อมเสร็จเร็ว ๆ นะ
ตอนนี้ก็จิกคนอื่นใช้ไปก่อนแล้วกัน
(ถ้าเจ้าของเขาไม่ว่าเอานะ)
-
คิดถึงแย่เลย
-
แล้วจะรอจ้า
-
เย้ๆๆๆๆ ลุงนันมาเคลียร์กับเนศแล้วว อิอิ แหม่ เสียดาย นึกว่าจะ NC กันอีกสักครั้ง 5555+
-
รับทราบและรออีกเช่นเคย^^
-
แล้วจะรอนะตัวเอง ขอให้ซ่อมใด้เร็ว ๆนะ เอาใจช่วยจ้า :bye2: :bye2: :bye2:
-
จะรอจ้าาาา 555
ขอให้ซ่อมเสร็จไวไว
-
รอจ้า
ขอให้ซ่อมเสร็จไวๆ :call:
-
รอจ้ารอ ;)
-
เราจะรอพี่ยูและน้องหมอนะจ๊ะ
น้องหมอออกมาแถลงการณ์เองเลย
อย่างนี้ยิ่งต้องรอใหญ่เลย(เกี่ยว?)
-
:a5: o22
ยังไงก็รอฮ้าฟฟฟฟฟฟฟ~
-
รอ รอ รอ :impress3: :impress3: :impress3:
-
ตามเข้ามาอ่านจนตามทัน อ้าวน้องแมวเหมียวทำพิษเสียแล้ว
แต่ไม่เป็นไรค่ะ ยังไงก็จะรอค่ะ
รักน้องหมอกับพี่ยูไปแล้วนี่ เชียร์คู่ลุงนันทกับพี่เนศอยู่ด้วย
สรุปชอบทุกคู่เลยค่ะ
-
มาเต้นรอ อิอิ :z2:
-
รับทราบคะ
-
รอร่อร้อร๊อร๋ออออออออออออ >3<
-
น้องหมอ กะ พี่วิศวะ [36]
“เนศตื่นได้แล้ว” ลุงนันที่ตื่นก่อนเนศเป็นชั่วโมง และได้ปลุกเนศเป็นรอบที่สิบของวัน
“อื้อออ” เนศพลิกตัวหนีอีกรอบ
จนลุงคิดว่าไม่ได้ล่ะ ไอ้เด็กนี่โคตรขี้เซา ไม่ว่าจะปลุกเท่าไหรก็ไม่ยอมตื่น
ส่งเสียงอื้ออาในลำคอพลิกตัวหนีแต่ก็หลับต่อ
มือใหญ่ขยุกขยิกอยู่เอวของเนศ จับๆลูบๆ จากเอวก็ไปสะโพก ไปมาอยู่แบบนี้
ลุงพลิกตัวให้เนศกลลับมานอนหงาย ก่อนจะลงมือจูบปากสวยนั่นเบาๆ
มือแกะกระดุมชุมเสื้อนอนของเด็กที่หลับสนิดอยู่บนเตียง
เปิดเสื้อออกเมื่อปลดกระดุมหมดทุกเม็ดเผยให้เห็นผิวขาวเหลืองรูปร่างเพรียวบางแบบสมส่วน
ร่างกายที่เข้าหลงใหลและรักใคร่ ก้มลงพรมจูบที่ลำคอและหน้าอก
“อื้มมม” เนศเริ่มรู้สึกตัว ตาเรียวค่อยเบิกกว้างขึ้น แต่มันก็ยังมองไม่ชัด
....แต่ไอ้คนข้างบนนี่ชัดเลย แสรดดดดดดด
“ลุงทำไรอ่ะ?” เสียงแหบเพราะเพิ่งตื่นนอน(แบบไม่เต็มตาด้วย)
“ตื่นแล้วเหรอ หืมม” ถามยิ้มๆ
“ก็ใช่น่ะสิ เพราะโดนตาแก่มาทำหื่นๆแต่เช้าไม่ตื่นก็ให้มันรู้ไป” คิ้วเรียวขมวดด้วยความขัดใจที่โดนรบกวนตอนหลับ
“หึหึ” จูบปากดีๆนั่นด้วยความหมันไส้ ตั้งใจจะสอดลิ้นเข้าไปแต่เด็กเนศไม่ยอม
“อื้ออ” ผลักหน้าออก
“ผมยังไม่ได้แปรงฟันเลยนะ”
“ไม่เห็นเป็นอะไรนี่” ดันหน้าลงไปจะจูบต่อ
“มันสกปรก” แต่เนศก็ดันเอาไว้ เบี่ยงหน้าหนีด้วย
“หึ ที่สกปรกกว่านี้ยังเคยทำมาแล้วเลย”
เนศคิดตาม
ติ๊กต่อก ติ๊กต่อก ติ๊กต่อก
เคยมีอยู่ครั้งนึงที่ลุงมันเคยใช้ปากกับตรงนั้น ตรงก..กะ..ก อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
เนศตอนนี้ได้ระเบิดบู้มมมมมมมมมม กลาย้ป๋นโกโก้ครั้นช์ไปซะแล้ว....
ลุงใช้เวลาช่วงจังหวะที่เนศกำลังเอ๋อๆเนี่ยแหละ ขโมยจูบจากริมฝีปากสวยนั่นไปซะ
....อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก ไอ้ลุงเจ้าเล่หหหหหหหหหห์
ใช้เรียวลิ้นเกี่ยวกระหวัดให้เนศเป็นฝ่ายคล้อยตามไปซะเอง ยกแขนขึ้นคล้องคอลุงเอาไว้
เหมือนกับกลัวว่าจูบนี้มันจะหยุด ซึ่งก็ไม่ได้รู้เลยว่าลุงมันอยากจะจูบเนศได้ตลอดน่ะแหละ
ถามว่าตอนนี้ทั้งสองคนอยู่ที่ไหนน่ะเรอะ.....
ขอตอบว่าไอ้ลุงเนศมันได้ลากแฟน(เมีย)เด็กของเขามาที่รีสอร์ทของตัวเอง
เนศเลยโดนลากตุเลงตุเลงมาที่รีสอร์ทด้วยข้ออ้างที่ว่าพามา”ฮันนีมูน”
....ฮันนีมูนด๋อยอะไรละว้อยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ก็ตั้งแต่มาถึงที่นี่อีลุงมันยังไม่ยอมปล่อยตูให้ไปไหนเลยนอกจากไอ้ห้องพักแสนหรูของไอ้ลุงหื่นเนี่ย
แล้วถ้าถามว่าทำอะไรกันในห้อง อย่ามาแกล้งไม่รู้กันเลยครับ
....ก็ทำแต่เรื่องอย่างว่าน่ะสิโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ไม่รู้ไอ้ลุงแม่มไปอดอยากมาจากไหนกัน พอถามไปว่าไปอดมาจากไหรกันนักกันหนา(วะ)
ไอ้ลุงก็ตอบมาพร้อมรอยยิ้มเดิมๆ(ที่ดูแล้วโคตรจะกรุ้มกริ่ม)
ว่า...
“ก็เนศบอกว่าห้ามเจ้าชู้อีก แล้วเราก็นานๆจะได้เจอกันซักที ต้อง’เอา’ให้คุ้มครับ”
....อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
เกิดมาเพิ่งเคยมความรู้สึกอยากฆ่าคนแก่ก็วันนี้แหละโว้ยยยยย
นี่ขนาดแก่ขนาดนี้แล้วมันยังหื่นขนาดนี้ แล้วตอนที่อายุเท่าตูเนี่ย
เห่อ.......ไม่อยากจะคิด
ตัดกลับมาที่เหตุการณ์ปัจจุบัน
“เมียจ๋า”
งอนครับ โดนเนศงอน
“อย่ามาเรียกผมว่าเมียนะไอ้ลุงบ้า!!” ตอนนี้อยู่ในห้องน้ำด้วยกัน
เรียกว่าทำซะแรงแทบหายหมดจนต้องพยุงมาอาบน้ำให้เนี่ยแหละ
“หึหึ จะน่ารักไปไหนกัน” เข้าไปกอดเอวแล้วหอมผมตรงขมับ
“โว้ยย อย่ามาทำเหมือนผมเป็นเด็กๆดิ๊วะ” โวยวายยังไม่เลิก เหวี่ยงมันทุกอย่าง
“ถ้าเทียบกันแล้วเนศเด็กกว่าลุงเยอะ” ยิ้มอีก ยิ้มอีก
“แต่มีเมียเด็กแบบนี้ก็ดีเหมือนกันเนอะ”
“อ๊ะ! ไอ้ อื้อออออ”
ไม่ทันจะได้โวยวายเนศก็โดนลุงจูบปิดปากไปอีกรอบ
เนศขัดขืน จนหลุดออกมาได้
“ไม่เอาแล้วนะ”
“หืมม”
“ไม่ทำแล้วนะ” หมายถึงเรื่องอย่างว่า
“พูดจาน่ารักๆสิแล้วจะไม่ทำ”
....ฮึ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย มีข้อต่อรองตล๊อดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
“มะ ไม่ทำแล้วนะครับ” เนศช้อนตามองน่ารัก
“ดีมาก” จุ๊บปากไปหนึ่งที
“อาบน้ำต่อกันแล้วจะได้ออกไปหาอะไรอร่อยๆกินกันนะ”
....เสร็จโก๋ อะคึๆๆ
.
.
.
พออาบน้ำแต่งตัวกันเสร็จเรียบร้อย ลุงก็ขับรถพาเนศออกมากินร้านอาหารริมทะเล
ที่ดูจากร้านแล้วก็ไม่ได้หรูหราอะไร ออกจะธรรมดา แต่ลุงบอกมาว่ารสชาติเนี่ย
อย่าให้เซด หูยยยยยยยย อยากลองซะแล้วสิ(น้ำลายแทบไหล)
“กินอะไรดีล่ะเรา” ลุงให้เนศเป็นคนสั่งเมนูทั้งหมด
“อืมมมมมม” ตาเรียวจ้องเมนูอย่างตั้งใจ
“ผมเอากุ้งเผา ปลากะพงนึ่งมะนาว หอยนางรมสด หอยแครงลวก หมูมะนาวครับ”
เนศปิดเมนูแล้วหันไปยิ้มให้เด็กเสิร์ฟรุ่นใหญ่ที่มาจดอาหารที่โต๊ะเขา
“อ่อ ขอปลากะพงเผาเกลืออีกตัวนะครับ”
“แล้วจะกินหมดมั้ยนั่น?” ลุงนันถามหลังจากที่คนรับอาหารเดินไปแล้ว
“คอยดูแล้วกัน ผมหิวมาก ไส้แทบขาด”
ก็เล่นออกกำลังกายในร่มกันซะขนาดนั้นพลังงานหายหม๊ดดดด
“กินน้ำเยอะๆนะ”
“...” เนศเอียงคอมองงงๆหลอดดูดน้ำยังคาอยู่ที่ปาก
“เสียไปหลายน้ำ ทดแทนที่เสียไปจะได้ไปเสียอีก”
“ไอ้ลุงหื่น!!!!!”
“ชู่วว” ยกนิ้วมาทาบที่ปาก
“อายเค้าบ้างสิ”
“ไม่อายโว้ยยย”
“หึๆๆ” ตอนนี้การแกล้งเนศคืองานอดิเรกของลุงนันโดยแท้
พออาหารมาถึงเนศก็กิน กิน กิน และกิน
เพราะอาหารที่นี่อร่อยมากกกก สมราคาคุยลุงนันจริงๆ
“อาาาาาา อิ่มม๊ากกกกกก” เนศพิงตัวกับเก้าอี้ที่นั่งมือข้างหนึ่งลูบท้องตัวเอง
ลุงมองซากเปลือกกุ้งเปลือกหอยที่กองบนโต๊ะแล้วก็อึ้ง
....หมดจริงๆด้วย
“ไง อึ้งเลยละซี๊~~~” เนศยิ้มเยาะ
“เลี้ยงผมเนี่ยไม่ง่ายนา”
“หึ สบายๆเลี้ยงทั้งชีวิตยังได้เลยเนี่ย”
“อะ..ไอ้ลุงบ้าอย่ามายิ้มแบบนี้นะ” อายกับคำพูดพื้นๆแบบนี้ท่าจะบ้าไปซะแล้วเรา
“จริงๆนะ”
“ไม่เชื่อหรอก เหอะ!”
“เชื่อเถอะ”
“อะ...” มองสายตายามที่ลุงนันพูดแล้ว ทำไมถึงรู้สึกว่ามันจริงจังนักนะ
“อืม” ก้มหน้าหนีสายตาที่เปลี่ยนเป็นหวานเชื่อมหลังจากที่เขาตอบตกลงแล้ว
ตกลงไปแล้ว...เชื่อได้แค่ไหนนะ
แต่ช่างมันเถอะ...
แค่วันนี้...เรามีความสุขก็พอแล้ว
_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_
“พี่วิช” ฟาสเดินไปหาในขณะที่วิชกำลังก้มหน้าก้มตาเล่นเกมส์ออนไลน์อยู่
“เออ”
“พี่วิช” เรียกอีกทีเมื่อไม่มีสายตาหันมาตอบรับด้วย ....ขานรับแต่ปากนี่หว่า
“เออ..ว่ามาเลย”
“พี่วิชชชชชชช” เขย่าแขนแฟนตัวเองแรงๆ เอาให้มันเล่นเกมส์ไม่ได้เลย
“โว้ยยย เออๆๆ ว่ามา” วิชหันมามองหน้าฟาสอย่างหงุดหงิดที่โดนขัดตอนกำลังเล่นเกมส์
“เค้ากับเกมส์พี่เลือกอะไร?”
“เฮ้ยฟาส” วิชลุกขึ้นยืนเอามือจับหัวจับแก้ม
“มึงกินยาไม่เขย่าขวดเหรอวะ?!”
“ไอ้พี่วิช!!”
“แหมม ไหงวันนี้มาอารมณ์สาวน้อยใส่กูวะ” ดึงแก้มให้มันยืดๆ
“โอ๊ย เจ็บว้อยยยยยย!!!” ปัดมือไอ้พี่วิชทิ้งก่อนจะนวดแก้มตัวเอง
....แม่ม เล่นแรงชขิบหาย
“แล้วนี่มีอะไรไอ้หนู” เข้าไปกอดๆอ้อนๆ
“ไปเที่ยวกัน ผมอยากดื่ม” ยิ้ม เปลี่ยนอารมณ์ง่ายจริ๊งงงงง
“เออ เอาสิ ไปช่วนไอ้พวกนั้นกินด้วยกัน”
“ไม่เอา เราจะไปฉลองกันสองคน”
“ห๊ะ! ฉลอง?? ฉลองอะไรวะ?? อย่าบอกว่าฉลอง ภักดีวิจิตร”
เงิบ มุกไม่ฮาพาเพื่อนเครียดว่ะ
“เอาน่า..ไปฉลองกัน” ฟาสเดินไปหยิบเสื้อผ้าในตู้มาเปลี่ยน
“ก็ได้วะ ไม่ได้แดกมานานละ เปรี้ยวปาก”
“โด่ ทำเป็นท่ามาก”
ฟาสตวัดสายตามอง
“คร้าบๆ แหมวันนี้ดุจริงเว้ย” วิชเดินไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแต่โดยดี
.
.
.
สรุปแล้วคือก็ต้องออกมาก๊งกันแค่สองคน เพราะดิศกับกานกลับบ้าน
และไอ้คินพาไอ้ยูไปค้างที่บ้าน แหม๊~หมันไส้โว้ยยยยย
“เอาดื่มเลยพี่วิช ดื่มมมม”
“มึงเลี้ยงกูรึไง?”
“ไม่มีทาง”
“โว๊ะ”
“แต่เดี๋ยวเค้าให้อย่างอื่นแทนนะ” ยิ้มตาหยี
“เออๆ”
“ไม่อยากรู้เหรอ?” ฟาสเอานิ้วสะกิดพี่
“อยาก”
“เอาหูมานี่” ฟาสเขยิบเข้าไปกระซิบที่ข้างหู
ไอ้พี่วิชตาโต “น้องครับคิดเงิน”
“เฮ้ยเพิ่งมาเองน๊าาาาาาาาาาาา”
“ไม่รอแล้วเว้ยยย”
หลังจากจ่ายเงินเสร็จก็รีบดึงแขนผอมของฟาสให้วิ่งตามไป ปิดประตูรถ แล้วขับด้วยความเร็วสูงทันที
แต่ไม่ได้ไปทีหอหรอกนะ แต่ตรงไปที่คอนโดที่เตี่ยซื้อเอาไว้ให้
สาเหตุที่มันรีบขนาดนี้ไม่มีอะไรหรอก
เพราะคำกระซิบของฟาสที่ว่า...
“ให้พี่เอาหนึ่งทีไง”
TBC,,,
เอาคอมอาเฮียที่มาเยี่ยมเยียนน้องสาว(อย่างเรา)ที่บ้านมาปั่นด้วยความเร็วแสงเลยค่าาาาา :impress3:
จนป่านนี้แล้วคอมเค้ายังไม่ได้คืนเลยอ่าาาาาาาาาา /กรีดร้อง/
ตอนต่อไปก็อาจจะนานอีกนะ มีแววมากๆ คราวนี้ก็หายไปนานแค่ไหน ได้นับวันกันมั้ยคะ ฮ่าๆๆๆๆ
ขอบคุณที่ยังรอกัน ขอบคุณจริงๆค่ะ :กอด1:
ปล...อยากอ่านตอนต่อไปมั้ยเอ่ย?? อะคึๆๆ :z1:
-
:haun4: หื่นกันเข้าไป
โอ๊ยลุ้นพี่วิชจะได้ฟาสหรือป่าว ก๊ากๆ
:oo1:
-
:z1: ได้เอาตั้งหนึ่งที จริงๆ เหรอวิช
-
อย่างไอ้พี่วิชทีนึงจริงเหรอ? ส่วนลุงนันหื่นมากกกกกก คิดถึงพี่ยูกับไอ้หมออะ
-
:L2:เสร็จกันงานนี้
-
ทำไมตัดจบแค่นี่คร้าบบบบบบบบบบบบบบบบ
-
เนศตอนนี้มันโมเอ้มากอ่ะ
น้องฟาสจะเสร็จพี่วิชแล้ว
-
ให้เอาทีนึง
แอบแรง เบาๆนะ
น้องฟาสสสสสสสสสสส
-
ตอนต่อไปอยากอ่านใจจะขาด
แต่ต้องรอใช่ม๊า
-
บรรยากาศตอนนี้ โคตร วิ๊ๆ หวานๆ โรแมนติกหน่อยๆ
หื่น นิสนึง
ชอบลุงอ่า
-
:o8: :o8:
อีคู่แรกก็ มีเมียเด็กก็หมี่นตรวจเช็คร่างกายด้วยนะลุง
ส่วนอีกคู่ :m11: :m11: :m11: :m11: :m11: :m11: และแล้ว ก็ถึงวันนี้สักทีโว้ยยยไอ้พี่วิช :a2: :a2: :a2: :a2: :a2:
-
ไอ้พี่วิชไม่ค่อยจะเร็วเลยน่ะ ;) :laugh:
-
โอ๊ยย ลุง หื่นไปไม่นี่ น้องเนศน่วม 5555
ลุ้นฟาสกะพี่วิช เหอะๆๆๆ
ฟาสอุสาห์ยอม ตามๆครับ รอตอนต่อไป
:L2: :L2: :L2: :pig4: :pig4:
-
ลุงนันหื่นตัวพ่อเลยนะอย่างนี้น้องเนสคงแย่55
อยากอ่านคู่ฟาสกับพี่วิสจังเลยลุ้นมาหลายตอนแล้ว
ในที่สุดก็ยอมซักที เย้ๆๆ
-
ลุงนันก็ใช่ย่อย พี่วิชก็นะ มาแข่งกันหื่นรึไงเนี่ย..... แต่ตอนนี้อยากทราบรายละเอียดมากเลยง่าาาาา
รอๆๆๆๆๆ ^ ^
-
รีบมาต่อนะ :z1:
:call:
-
คู่ลุงกับเนศน่ารักจริงๆเลย แล้วฟาสจะยอมแล้วใช่ป่าว
-
อ้าว ไหงงั้น
พาไปคอนโดต่อด้วยเซ่ +++
:z3: :z3:
-
ลุงหื่นมาก!!! พี่วิช จุดพลุฉลอง!!!! :mc4: :mc4:
-
ยังรอเสมอ แต่อยากเห็นพี่ยูอ้อนน้องหมอ :-[
-
รอจ้า ;)
-
กรี๊ดดดด ฟาสสส ไปพูดแบบนั้น
เขาว่าไม่จบแค่ทีเดียวแง่มเลย
เนศ ฟ้าเหลืองเลยอะป่าว ลุงนันกับเนศ น่ารักอ่าา
หวานๆๆๆ ชอบบๆๆๆๆ
-
อะโหหหห ก่อนหน้านี้เนศเครีียดๆขรึมๆอึมครึมมากมายย
พอมาตอนนี้ เคลียร์กับลุงได้เรียบร้อย กลายเป็นเนศเวอร์ชั่นน่ารักมากๆๆ ฮ่าๆๆๆ
แบบว่า น่ารักน่าแกล้ง ความแมนหายไปเยอะเลยอ่า อิอิ
พี่วิชกับน้องฟาส นั่นก็ หึหึ ครบกำหนดแล้วหรอน้องฟาสสส :P
กระซิบบอกแบบนั้นระวังจะไ่ม่ใช่แค่ทีเดียวนะ สงสัยจะทีเดียวแต่หลายรอบ กร๊ากกก
ขอให้คอมหายป่วยไวไวเน้ออคนเขียน คนอ่านจะรอนะ ^^
:กอด1:
-
กรี๊ดดดดดดด ฟาสจ๋าจะเสียตัวแว้วววว ว่ะฮ่าๆๆๆ ขอน่ารักๆให้สมกับที่ไอ้พี่วิชมันรอนะคะคนเขียน คึคึคึ
-
ลุงนันหื่นมากก
ดีใจกับไอ้พี่วิช ในที่สุดๆ 555
คิดถึงน้องหมอกับพี่ยูจัง
-
กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด~
ตั้ง 1 ทีแหนะ :man1:
อยากอ่านแล้วๆๆๆ ๆ ขอให้ได้คอมเร็วๆเถิ้ดดด เพี้ยงๆ
-
หื่นไม่เกรงใจกันเลย
น๊าลุงนัน :haun4:
ส่วนคุณพี่วิชนี่ไม่ค่อยเลย
ฟาสบอกแค่นี้ทำเป็นรีบ :z1:
-
เนศกับลุง น่ารักๆ 555
-
แอร๊วววววววววววววววววววววววววววว
:z1:
กรีดร้องแทนไอ้หื่นพี่วิช
:m11:
เมิงจะได้แอ้มน้องฟาสแล้วเว้ยเฮ้ย
อยู่ดีๆนึกครึ้มอกครึ้มใจยังไงไม่ทราบได้นะน้องฟาส
แต่คนที่ได้กำไรเน้นคือคนอ่านนี่แล เฮ่อๆๆ
:haun4:
ลุงนันนี่ยังกลับตัวทันนะ
ถ้าขืนยังทำน้องเนศให้ร้องไห้อีก
จะต้องโดนเอาคี่เขวี้ยงบ้านนะเคอะ
ขอบอกกกกกกกกกกกกกกก
o18
-
ตั้งแต่เปิดตัวนี่ลุงนันเค้าขยันหยอดจังเลยเนาะ :-[
ถึงกับลั่นวาจาว่าจะเลี้ยงดูปูเสื่อไปทั้งชีวิต
อย่ามาหลอกให้เด็กแถวนี้เค้าดีใจเก้ออีกล่ะลุง
ติดใจไอ้คำถามสุดท้ายของคนเขียนนี่แหละ
ก็รู้อยู่แล้วยังจะถามคนอ่านอีกเหรอ :serius2:
คู่นี้มันน่ารักเนาะ :กอด1:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ นานแค่ไหนก็รอ :L2:
-
กลับบ้านแทบไม่ทันแน่ะ
พี่วิช :oo1:
-
ขออีกตอนแล้วหายไปเราจะไม่ถือโทษโกรธคนเขียนเลยยยย
-
ลุงนันชดเชยที่ไม่เจอเนศหลายวันเหรอไงไม่ยอมเว้นเลย
ฟาสพูดแบบนั้นวิชมันก็ต้องรีบกลับสิ ของแบบนี้รอช้าไม่ได้ 5555
-
อยากอ่านตอนต่อไปแล้วอ่ะครับ
-
ดีใจกับพี่วิชด้วยนะ :m4:
ส่วนเนศก็ขอให้โชคดีนะ :m25:
-
วิชฟาสยังน่ารักเหมือนเดิม ><
คู่ลุงเนศก็หวาน ชอบบรรยากาศแบบนี้
-
ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง อ่ะ
-
อยากอ่านมากๆ เรยค่า า :sad4:
นับวันรอคอมพ์ >< :-[
-
:pighaun: เย้ๆๆๆๆๆ ในที่สุดฟาสก็จะเสร็จพี่วิชแล้ว เย้ๆๆๆ :L2: ให้ดอกไม้แสดงความยินดีเลย :3123:
-
อร้ายยยๆๆๆ น่ารักจังเลย :-[ :-[
-
ลุงนันหื่นจริงอะไรจริง
ว่าแต่ฟาสยอมพี่วิสแล้วเหรอ
-
กลับมาพร้อมความหื่นเลยนะเนี่ย น่ารักทั้ง 2 คู่เลย รอพี่วิชเผด็จศึกน้องฟาส หึๆ
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
:m10:
:pig4:
-
ตามมารอคืนนี้ของฟาส
ว่า ทีนึง จะพอม้ายยยยยยยยย
5555++
:L2: :L2:
-
:haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4:
-
โอ้ยยย ชอบเรื่องนี้อ่ะอ่านแล้วน่ารักทุกคู่เลยค่ะ
โดยเฉพาะคู่หลานกับลุงเนี่ยเอิ้กๆๆๆ
อ่านแล้วแบบว่า อยากอ่านอีกเลยค่ะ
ขอบคุณค่ะทีืแต่งนิยายน่ารักๆแบบนี้มาให้อ่่่านกัน
-
ในที่สุด ...!
ก็สมใจพี่วิชซะที .. อยากบอกว่าฟาสแอบแรง
แต่ไม่เ็ป็นไร เค้าชอบบบบบบบบบบบ .
-
ค้างมากกกกกกก ก ก ก ก ก ก ก ก ก ก ก ก กกกก ก กก ก TT น้ำตาจะไหล
-
รอแน่ๆแถมค้างมากด้วย :z3:
ลุงกะเนศน่ารักอ่า :o8:
ฟาสเสร็จแน่ :m25:
-
ลุงนันหื่น ><
-
คู่เนศกะลุงดูรักกันด้วยเรื่องนั้นพิก๊ล แต่ชอบนะ อ่านช่วงแรกๆ หน่วงดี เหอๆ
สนุกมากค่ะ จะรอตอนต่อนะ^^
-
ชอบลุงนันกับเนศศศศศศศศศศศ
แต่ฟาสกับวิชค้างมาก :z3:
-
กำลังสนุกเลยย รีบมาต่อนะ อยากรู้ว่าพี่วิชจะโชว์ท่ายากไหมหนอ งานนี้ อิอิ!!
-
:haun4: :haun4:
-
ให้น้อยจัง แค่ทีนึง....พี่วิชอย่าทำแค่นั้นนะ เอาเยอะๆเลยๆ
-
มาอ่านใหม่ ชอบๆๆๆ
ฟานน่ารัก สงสารเนศ - -*** เริ่ม งงกับลุงนัน จะดีรึร้ายนั้น
มาต่อไวๆๆนะงับ o13 o13 o13
-
น้องหมอ กะ พี่วิศวะ [37]
“พี่ยูวันนี้ไปนอนบ้านผมนะ”
พี่ยูเงยหน้าขึ้นจากหนังสือ เลิกคิ้วมองไอ้หมอทีนึง
“พรุ่งนี้มีเรียนเช้าไม่ใช่รึไง”
ใช่ คณะแพทย์เป็นคณะเดียวที่ได้วันหยุดเพียงแค่หนึ่งวัน วันต่อมาก็มีเรียนตามปกติ
อย่างไอ้หมอได้หยุดวันนี้ พรุ่งนี้ตอนเจ็ดโมงครึ่งก็ต้องไปเรียนอีกแล้ว
“ไม่เป็นไร บ้านผมใกล้มหาลัย ขับกลับมาแปปเดียวก็ถึงแล้ว”
พี่ยูเงียบไปชั่วอึดใจก่อนจะตอบตกลง
“ก็ได้ เมื่อวานแม่มึงเพิ่งโทรหากูบอกให้ไปหาบ้าง”
“อ่าว ทำไมไม่บอกผมละ”
“กูก็เพิ่งนึงออกเนี่ย”
“เนี่ยเมื่อเช้าแม่ก็เพิ่งโทรมาหาผมเหมือนกัน”
ไอ้หมอเดินเข้าไปนั่งใกล้ๆพี่ยูบนเตียงนอน ยกมือขึ้นจับผมตามความเคยชิน ผมสีดำนิ่มๆ
“อืม ว่าไงบ้าง?”
“แม่บอกว่าคิดถึงพี่ อยากให้พาไปหาหน่อย วันนี้วันอาทิตย์พอดีด้วย” หมายถึงทุกคนที่บ้านจะอยู่พร้อมหน้าพร้อมตา
“แล้วจะไปกันรึยัง” พี่ลุงขึ้นจากท่านอนทำท่าจะไปหยิบของเตรียมตัวไป
“เดี๋ยวสิ ยังเช้าอยู่เลย” โดนรั้งแขนเอาไว้
พอพี่ยูหันมามองหน้าก็เจอกับสายตาวิบวับ ....ไอ้ห่านี่เปิดระบบหื่นได้ทันทีรึไงวะ!!!
“เช้าห่าอะไร?! สิบโมงแล้ว สายแล้วโว้ยยยยยยยย อ๊ะ!”
โดนไอ้หมอกระตุกแขนให้กลับมานอนหงายที่เดิม แล้วมันก็ขึ้นมาคร่อมไว้ทั้งตัวอย่างเร็ว
....ชาติที่แล้วมึงเป็นนินจาฮัตโตริรึง๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยย
“จะทำอะไร?” ถามใจดีสู้เสือไปงั้นแหละ
มันยิ้มเจ้าเล่ห์ก่อนจะตอบว่า “พี่ก็รู้ว่าผมจะทำอะไร”
“ไม่รู้โว้ย” เอามือดันหน้าไอ้หมอให้ออกไปก่อนที่มันจะจูบ
“อยากให้ผมตอบอีกเหรอ ก็รู้ๆกันอยู่ ทำรักไง” บดสะโพกลงไปให้ส่วนหน้าถูไถกัน
“ไอ้หื่น” ถลึงตาใส่
“ครับ” กลัวที่ไหนละ
“นานแล้วนะพี่” ทำหน้าอ้อน
ตั้งแต่เปิดเทอมมานอกจากกอดและจูบแล้ว เรื่องบนเตียงนี่ตัดทิ้งออกไปจากสารบบได้เลย
ไอ้หมอเรียนแบบถวายหัว ไปเรียนเช้ากว่าจะกลับก็มืด ถึงมันจะเรียนเก่งแค่ไหนก็ต้องพยายาม
“นะพี่” ก้มลงจุ๊บที่ปากแดงเบาๆเป็นเชิงอ้อนเหมือนเด็ก
ตาโตมองหน้าที่อ้อนของไอ้หมอแล้วก็ขำ ....โตเป็นควายแล้วยังมาทำอ้อนเป็นเด็กๆอีก
“อืม”
จบคำอณุญาตจากพี่ยู ไอ้หมอยิ้มอย่างดีใจ ก้มลงหอมแก้มทั้งสองข้างแรงซะกลัวว่ามันจะช้ำเอาได้
“เจ็บโว้ยยยยย” ยกมือขึ้นคลึงแก้มตัวเองเบาๆ
“ฮ่ะๆๆ ก็มันน่าหมั่นเขี้ยวนี่ ช่วงนี้พี่อ้วนขึ้นใช่ปะ?”
“เออ รู้ได้ไง”
“ก็แก้มมันกลมขึ้นนี่ไง” ดึงแก้ม
“ไอ้สัดกูเจ็บ!” แม่ง
“ฮ่ะๆๆ”
หัวเราะใสก่อนจะก้มลงประทับจูบบนริมฝีปากที่กำลังยื่นด้วยความไม่พอใจอยู่ ไล้ลิ้นและขบริมฝีปากล่างอย่างหมันเขี้ยว พี่ยูอ้าปากรักเรียวลิ้นของไอ้หมอให้เข้ามาเกี่ยวกระหวัดกัน มือไม้ของไอ้หมอลูบไล้ไปทั่วร่างกายเล็กๆทั้งที่ยังไม่ได้ถอดเสื้อผ้าออก
“ผมขอนะ”
“ขนาดนี้ไม่ต้องขอแล้วไอ้เหี้ยหมอ”
“ฮ่าๆๆๆ”
ไอ้หมอถอดเสื้อของพี่ยูก่อนเป็นชิ้นแรก แล้วเอื้อมมือมาที่กางเกงสามส่วนสีฟ้า แต่พี่ยูกลับดึงขอบกางเกงเอาไว้แน่น
ไอ้หมอมองหน้าพี่ยูงงๆ ก่อนจะถามว่า
“จะมาอายอะไรตอนนี้พี่ ผมเห็นมาหมดแล้วของพี่น่ะ”
“ไอ้เหี้ย!! ให้กูถอดคนเดียวได้ไง มันไม่ยุติธรรมว้อยยย”
อีกแล้วไง โดนรังสีน่ารักของพี่ยูแอคแทคอีกแล้วไง
ไอ้หมอคินยิ้มร่าก่อนจะเป็นฝ่ายถอดเสื้อของตัวเองออกบ้าง
“แค่นี้ก็เท่าเทียมกันแล้วนะ”
“ไอ้เหี้ย” ....หน้าระรื่นซะจริง
“ยอมให้ถอดซะดีๆ” ถึงคราวนี้ดึงพรวดเดียวก็หลุดออกมาเหลือก็แต่พี่ยูตัวเปลือยๆ
“มึงด้วย!!”
“คร้าบๆ”
ไอ้หมอปลดกระดุมแล้วรูดซิบลง ถอดกางเกงโยนมันลงที่ข้างเตียงอย่างไม่สนใจใยดี
....เวลานี้เสื้อผ้าไม่สำคัญโว้ย
ไอ้หมอยิ้มร้ายที่มุมปากให้พี่ยูสยองเล่นๆก่อนจะก้มลงจูบอีกรอบ แต่คราวนี้ร้อนแรงกว่าเดิม
พี่ยูต้องเอามือดันอกเปิดเชิงบอกมันว่า ....กูหายใจไม่ทันว้อย แสรดดดดดดดดด
พอไอ้หมอผละตัวออกไปพี่ยูรีบกอบโกยอากาศในห้องเข้าปอดทันที นอนหอบหายใจแรงบนเตียง
ปากแดงเจ่อน่ารักนั่น ไอ้หมอเห็นแล้วก็อยากจะบดจูบอีกรอบ แต่ก็เปลี่ยนใจไปที่ลำคอเล็กแทน
สร้างรอยจูบไว้ให้เหมือนกับตราประทับ ที่มันบอกไว้ว่าใครเป็นเจ้าของร่างเล็กๆที่น่ารักนี่
จูบเรื่อยลงมาจนถึงลาดไหล่เล็ก แผ่นอกบาง ทำรอยเอาไว้สองสามจุด เล่นกับหน้าอกทั้งสองข้างที่เป็นจุดอ่อนของพี่ยู
ให้ตัวสั่นเล่น เป็นการทำให้อารมณ์พุ่งสูงขึ้นอย่างที่ไม่ต้องกระตุ้นจุดใดมากเลยด้วยซ้ำ ทั้งหน้าอกและใบหูคือจุดอ่อน
เสียงครางผะแผ่วจากริมฝีปากแดงช้ำของพี่ยูก็เรียกได้ว่าทำให้อารมณ์ของเขากระเจิดกระเจิงได้ทุกครั้ง
ใบหน้ายามที่พี่ยูโดนเขาทำให้ ใครมาเห็นก็ต้องคิดว่ามันน่า...จับไปฟัดซักสามรอบ
เขาคิดว่าไม่ว่าต่อให้อะไรเกิดขึ้นก็จะไม่มีวันที่จะแยกจากพี่ยู ก็คงจะมีเพียงอย่างเดียวที่ทำให้แยกจากกันได้
“ฟ้าดินสลาย”
ใช่ คงเป็นแบบนั้นละ
“ชั่วฟ้าดินสลาย” เคยได้ยินมาเหมือนกัน เคยคิดว่าแม่ง...น้ำเน่า เน่าเหี้ยๆ
แต่พอมาเจอกับตัวแล้ว มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยนะที่จะคิดกับใครซักคนนึงได้ขนาดนี้
หลายคนก็คงคิดว่าความรักระหว่างผู้ชายมันจะมีอะไรยั่งยืน
แล้วถ้าลองมองย้อนกลับไปละ...
ความรักของชายหญิงมีอะไรที่ยั่งยืน คนสองคนแต่งงานกันใหญ่โต มีโซ่ทองคล้องใจน่ารักๆสองคน
แต่ถ้าฝ่ายใดหมดรัก หรือเปลี่ยนใจ ....แล้วยังไงละ ก็ต้องเลิกรากัน แล้วอะไรคือยั่งยืน
ถ้าจะบอกว่าความยั่งยืนคือการที่ผู้ชายและผู้หญิงแต่งงานกันแล้วมีลูกคือความยั่งยืนก็คิดผิดซะแล้ว
ถ้าไม่ซื่อสัตย์ต่อกัน ไม่รู้จักพอปล่อยให้ตันหาราคะเข้าครอบงำ ความยั่งยืนที่ดูจะสวยงามนั่น..ก็พังไม่เป็นท่าได้
คนสองคนถ้าไม่ใช้ใจรักกัน...อยู่ด้วยกันไปก็เท่านั้น
“เจ็บมั้ยพี่?”
ไอ้หมอจะถามแบบนี้ทุกครั้งที่แทรงตัวเข้าไปในร่างกายของพี่ยู มันดูเหมือนน่ารำคาญ
แต่นี่แหละคือไอ้หมอ..ที่ให้ความสำคัญกับพี่ยูเสมอ
“ไม่..อ่ะ” พี่ยูส่ายหน้าไปมา จริงๆก็รู้สึกอึดอัดทุกครั้งที่เริ่ม แต่ก็อดทนเพื่อไอ้หมอ
จนบางครั้งก็รู้สึกว่า...มากเกินไปมั้ย
ก็รู้หรอกนะว่ามันรักมาก ไม่อยากให้เจ็บ แต่ไม่ต้องถึงกับอดกลั้นอะไรขนาดนั้นก็ได้
แต่ไม่บอกมันหรอก ยิ่งหื่นๆอยู่ เดี๋ยวหลังกูหักกันพอดี หึ
“ขยับแล้วนะ”
หลังจากจบประโยค ไอ้หมอค่อยขยับจากช้าเพื่อให้พี่ยูได้ปรับตัวกับขนาดและอะไรหลายๆอย่าง
เพราะสรีระของผู้ชายมันต่างจากผู้หญิง ไม่ใช่เอะอะยัดแล้วมันจะเจ็บแทนที่จะสุข
ไปสอนไอ้พี่วิชมาแล้วด้วย กร้ากกกกกกกกกกกกกกกก
“อะ..อา..ระ”
“ครับ” เหมือนพี่ยูจะพูดอะไรซักอย่างที่เขาฟังไม่ถนัด
“อา..ระ แรงๆก็ได้นะ”
หืมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม
หาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
อะไรน้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
โฮกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
“พี่รู้มั้ย..พี่ทำผมแทบบ้าแล้วนะตอนนี้”
พูดจบก็ขยับสะโพกแรงและเร็วขึ้น กระทบโดนจุดกระสันที่ทำเอาร่างเล็กๆของพี่ยูสะท้านขึ้นลง
“อะ..อา”
รู้สึกว่าวันนี้พี่ยูจะรู้สึกมากเป็นพิเศษ พี่ยูไปก่อนโดยที่ไม่ได้แตะโดนส่วนหน้าเลยซักนิด
ด้านหลังบีบรัดไอ้หมอจนแทบจะทนไม่ไหว รีบเร่งขยับสะโพกตามก่อนที่จะปลดปล่อยตามไปติดๆ
“แฮ่ก..พี่ยู..”
พี่ยูหันมาสบตา ดวงตากลมนั่นตอนนี้มีหยาดน้ำตาส่งเสริมให้มันดูน่ารักขึ้นไปอีก
“พี่ชอบ..แบบแรงๆเร็วๆเหรอ”
“ไอ้เหี้ย..” ด่าเสียงแผ่ว ตอนนี้แม้แต่จะยกขาถีบมันยังแทบไม่มีแรง
“ก็แบบ..รู้สึกว่าคราวนี้พี่รู้สึกมากเป็นพิเศษ”
“หุบปากไป”
“อีกรอบได้ปะ” คร่อมเอาไว้ พี่ยูทำหน้าเหนื่อยก่อนจะตอบว่า
“ไม่”
“โถ่..นะๆ”
“มึงเป็นเด็กสามขวบรึไง”
“ถ้าเป็นเด็กสามขวบแล้วได้ฟัดเมียก็ยอมละคร้าบ”
ผัวะ!! ตบหัวไปทีนึง
“ไม่เอาแล้ว วันนี้ต้องไปแม่มึงอีก”
“นั่นดิ โธ่”
ทั้งสองคนเลยลากกันไปอาบน้ำแต่งตัว
วันนี้ไอ้หมอใส่เสื้อยืดกางเกงยีนส์ธรรมดา แต่มันจับพี่ยูแต่งตัวซะ เริ่มจากจับใส่เสื้อยืดเหมือนกันแต่สีชมพู กับกางเกงสี่ส่วนสีขาว แล้วเพิ่มพร็อบด้วยการใส่หมวกทรงชาร์ลี
“แหม๊ น่ารักจัง” ยกนิ้วให้
“แบบนี้ที่บ้านผมหลงพี่ตายเลย”
“กูไม่ใช่ตุ๊กตานะเว้ย แต่งตัวให้กูเนี่ย”
“บริการให้เมียครับ อุ๊ก!!!”
โดนทุบหลังไปแรงๆหนึ่งที
“ไอ้สัด!!”
.
.
.
เย็นนั้นพี่ยูได้ไปกินข้าวที่บ้านไอ้หมอ เจอพ่อแม่และพี่ๆพร้อมหน้า
ที่บ้านยังอบอุ่นเหมือนเดิม อาหารของแม่ก็อร่อย
แถมยังโดนแซวรอยจูบที่คออีกต่างหาก
พี่ยูอายแทบแทรกแผ่นดินหนี
....ไอ้หมอ ไอ้เหี้ย ฮืออออออออออออออออออออออออ
*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*
“โหพี่ ขับช้าๆก็ได้ ยังไงพี่ก็ได้เอาผมอยู่แล้วน่า”
“หึ” วิชยิ้มมุมปาก “กูขับรถเร็วอยู่แล้วเว้ย”
“เหรอออออ”
“ไม่ต้องมาทำเสียงแบบนั้นเลยนะมึง”
“ฮ่าๆๆๆ”
วิชใช้เวลาไม่นานในการขับรถให้ถึงคอนโดลับ(เรียกง่ายๆว่าฐานทัพลับ) เหยียบเพียงแค่120กิโลเมตรต่อชั่วโมงแค่นั้นเอง
ฟาสมันก็นั่งหัวเราะคิกคักๆของมันไปตลอดทาง ถามว่ามันกลัวมั้ย
....ใครเคยเห็นขนาดของไอ้พี่วิชแล้วไม่กลัวก็ควายละคร้าบบบบบบบ
“ใจเย็นๆนะพี่ผมไม่หนีไปไหนหรอก”
ฟาสพูดตอนที่อยู่ในลิฟต์ วิชเลิกคิ้วก่อนจะก้มลงหอมแก้มใสเบาๆ
แค่นี้ก็ทำให้ฟาสหน้าร้อนได้แล้ว ....รู้สึกแปลกๆเหมือนกันแฮะ
พอประตูลิฟต์เปิดไอ้พี่วิชก็จูงมือน้องให้เดินตามออกมา ฟาสมองแผ่นหลังของพี่แล้วก็ต้องยิ้มออกมา
เดินไปตามทางเรื่อยๆ มาหยุดอยู่ที่บานประตูสวย วิชล้วงการ์ดออกมาเสียบเข้าไป
วิชเป็นฝ่ายเดินเข้าห้องไปก่อน ล้วงของที่มีอยู่ในกระเป๋าวางลงบนโต๊ะในห้อง
หันหลังกลับมาเห็นฟาสเดินมือกุมสายกระเป๋ามองสำรวจห้องไปทั่ว
มองไปเรื่องจนมาหยุดที่ร่างสูงตรงหน้า ไม่มีใครพูดอะไรออกมา
“เอ่อออ...ห้องสวยดีนะพี่...แฮ่...” ยิ้มแหยๆ
“กลัวละสิมึง”
“ใคร๊ ไม่มี๊”
วิชเดินเข้าไปหาเรื่อยๆ ฟาสก็เดินถอยหลังเรื่อยๆ
“แล้วมึงเดินถอยหลังหนีกูทำไม?”
“แล้วพี่จะเดินมาหาผมทำไมล่ะ?”
“ก็...”
หลังชนประตูซะแล้ว หันมาก็เจอหน้าไอ้พี่วิชยิ้มปรี่เลย
แขนยาวๆของไอ้พี่หื่นดันไว้กับประตู กั้นเอาไว้ไม่ให้เขาหนีไปได้
“...เอามึงไง”
ฟาสมองไอ้พี่วิชตาโต ก่อนจะยิ้มใจดีสู้เสือออกมา
“อาบน้ำก่อนนะพี่”
“ไม่”
“นะ” เข้าไปกอดเอวอ้อนๆ
“ตัวเหม็นไปหมดเลยเนี่ย”
“เออ”
ตอนแรกเถียงกันแทบตาย เพราะไอ้วิชก็จะอาบด้วยกัน ส่วนน้องก็เถียงว่าจะแยกกันอาบ
ไอ้พี่วิชโคตรเอาแต่ใจ ยังไงก็ไม่ยอมต้องอาบด้วยกันให้ได้ ฟาสมันกลัวว่าจะเสร็จพี่ในห้องน้ำ
“มึงกลัวห่าอะไรวะ? เห็นกันจนหมดตัวแล้วเนี่ยย”
“ไม่เอาหรอก เดี๋ยวพี่วิชก็เอาเค้าในห้องน้ำดิ”
“ไม่เว้ย”
“แยกกันอาบแหละดีแล้ว”
“กูไม่เอาในห้องน้ำหรอกน่า รู้ว่าครั้งแรกมึงเจ็บ...พี่จะอ่อนโยนนะ”
ประโยคสุดท้ายนี่เดินเข้ากอดเอวแล้วเอาหน้าผากตัวเองชนกับน้อง
“จริงนะ”
“อืม สัญญาลูกผู้ชายเลย”
สุดท้ายแล้วก็ต้องอาบน้ำด้วยกัน วิชบริการน้องอย่างดี สระผมยาวของฟาสให้ ตอนนี้ฟาสผมยาวจนเลยบ่าไปแล้ว
ถามหลายครั้งแล้วว่าทำไมไม่ตัด ฟาสไม่ตอบแต่ไปซอยผมมาซะน่ารัก แต่ความยาวแม่งก็ยังเท่าเดิม
ออกจากห้องน้ำมาก็มานั่งเป่าผมอีก
“พี่วิชพี่น่าจะเปิดซาลอนนะ ฮ่ะๆๆ”
วิชย่นคิ้วนิดๆแต่ก็ก้มหน้ากมตาเป่าแล้วก็หวีๆ ฟาสเป็นคนผมดำตรง เส้นเล็กนิ่มมือ
“เมื่อไหรจะตัดผมเนี่ย”
“หื้มม ถามอีกละ” เอี้ยวตัวหันมามองคิ้วเรียวขมวด
“ก็มันยาวแล้ว”
“ก็เค้าชอบนี่หว่า” หันกลับมานั่งเผชิญหน้ากัน “พี่ไม่ชอบเหรอ?”
“....ก็ชอบ”
“แล้วจะบ่นทำไม”
“ช่างกูเถอะ”
....แม่งไม่ได้รู้เรื่องอะไรเลย ว่าคนจ้องมึงมันเยอะแค่ไหน โว้ยยยยย
TBC,,,
แอบมาลงค่ะ...เงียบๆไว้นะ...คนป่วยแอบมาลงค่ะ :m26:
สะใจจริงๆที่ตอนที่แล้วมีคนลงแดงด้วย กร้ากๆๆๆๆๆ :laugh:
พออ่านจบแล้ว...หลายๆท่านอาจสงสัย...ว่าแล้วไหนละ...ฉากเสียตัวของอีหนูฟาสละ(โว้ยยยยยย!!!)....กรั่กๆๆๆๆๆๆ
มีค่ะมี เราขอเอาไว้เป็นตอนที่ 37.5 และจะแจกทางPMเท่านั้น
เพราะฉะนั้น..ส่งPMมาหาเรานะคะ..หลังไมค์มา หึหึ
ไม่ใช่อะไรหรอกค่ะ...แบบว่า..........อายจริงอายจัง ขนาดแต่งไปยังอายไปเลยเถอะ!!!!!
แล้วยิ่งมีคนที่รู้จังตูมาอ่านอีก ตายห่า!!ภาพลักษณ์เสียหายหมดเลย(ว้อยยยยยย!!!!)
เพราะฉะนั้นจะของส่งทางนี้แล้วกันนะคะ และรบกวน..อย่าส่งต่อ เพราะเราจะเลือกคนส่ง(ดีมั้ย) อะฮิๆๆ :m18:
คนที่เม้นประจำ...เรารักคุณที่สุด :กอด1:
คนที่นานๆเม้นที่เราก็รัก รักคนอ่านด้วยค่ะ :กอด1:
ขอบคุณที่ชอบนิยายไม่มีสาระเรื่องนี้ :pigha2:
-
มารอ 37.5 อ่ะตะเอง ม๊วฟๆ ขอขอขอ :-[
-
อร๊ายเม้นท์แรกและสอง ชอบทุกตอนเลยค่ะ :pig4:
Edit Edit พี่วิชชชชชชชชช ห่ืน กรี๊ด นู๋ฟาส....ฟ้า....ใส เลย อิอิ
-
อั๊ยยยย น้องหมอกับพี่ยู ยังหวานและน่ารักเหมือนเดิม :o8:
พี่ยูยังคงด่าน้องหมอได้น่ารัก5555
พี่วิชหวงฟาสละเซ่ แน่ๆๆๆๆๆ หวงฟาสใช่ม้าาา
ฟาสก็น่ารักเนอะ รออ่านเอ็นซี
อีพี่วิชดีใจตายแง่มๆ อิจฉาเหอะ ฮู้ววววว
รอตอนต่อไป :mc4:
-
รออ่านตอนน้องฟาสเสียตัวให้พี่วิช แต่ได้อ่านพี่ยูกับน้องหมอแทน
ไม่เป็นไรแทนกันได้ แต่จะรออ่านน้องฟาสต่อนะค่ะ :กอด1:
-
อ้าย รอตอนหน้าหุหุ
-
:sad4: ดีใจจังมีตอนใหม่แล้วววววว ขอให้หายเร็วๆ นะค้าาาา :bye2:
-
อ๊าาาา รอตอนของฟาส
เดี๋ยวจะรีบส่ง PM ไปโดยไว อิอิ
-
:m25: เสร็จแน่ น้องฟาส พี่วิชทำเบา ๆ ถนอมน้องด้วยย
-
รอ NC 37.5 คร้า
แล้วส่ง PM นี่ยังงัยคร้า ยังไม่เคยส่งเลยอ่ะ
-
-อิจฉาอ่าา อยากได้พี่ยูมานอนกอด
-พี่วิชไม่ต้องรีบร้อนๆ :-[
เขินอ่ะ น้องฟาสขี้อายเหมือนกันนะเนี่ยแต่ก็ยอมอีตาพี่วิชไปซะและ
แอบอยากให้มีต่ออีกอ่ะ :m26:
ขอบคุณคนเขียนมากเลยนะคะ :L2:
-
หายคิดถึงพี่ยูไปนีดส์นึง ลุ้นแทบตายที่ไหนได้ฟาสยังไม่เสียจิ้นให้วิช เฮ้อ อยากได้ตอนที่ 37.5 มั่ง
-
:กอด1:แต่ละคู่หืนทั้งนั้น
-
ในที่สุดฟาสก้อใจอ่อนให้พี่วิช :o8: :-[ :impress2:
-
ไอ้น้องหมอออ ป่านนี้แล้ว ไม่ต้องขอแล้วววว
จัดไป 555555555555 พี่ยูน่ารักขึ้นทุกวันๆเนอะ
ฟาส?? เอาจริงดิ? นึกว่าอ่อยเล่นน
พี่วิช!!!!!! เบาๆนะคะ >.,<
-
พี่วิชคงจัดเต็มน้องฟาสแน่นอน :laugh:
-
อ่าวเอ่อ แอบค้างคู่พี่น้องรหัสนะ งุงิ
แต่ไม่เป็นไรเรายังรอต่อไป อิอิ
คู่พี่ยูกับน้องหมอนี่ก็น่ารักเสียจริงๆเลยนะ ^^
-
แค่ฉากพี่ยูก้
:haun4: :haun4: :haun4: :haun4:
แล้ว 37.5 จะขนาดไหนนน
-
อยากอ่าน ต่อ แล้ว
-
เดี๋ยวคนอ่านจะจิ้นฟาสกับวิชไว้รอตอนหน้านะครับ ฮ่าๆๆ
:z1:
-
เค้าเพิ่งมาอ่าน
มารอ 37.5 ด้วยคนค่า
พี่วิชหื่นน่าดูเลยนะเนี่ย 55
----------------
แอร๊ยยย พี่วิชเตรียมพร้อมมากกก มีไปถามน้องหมอไว้ก่อนอีก
หนูฟาสน่ารักมากกก พี่วิชขอเบิ้ลก็ไม่ขัด ><
-
พี่ยูกลายเป็นตุ๊กตาไปแล้ว o22
พี่วิชครับจะรีบไปไหน :z1: :m25: :m25: :z1:
-
อะฮึ้ยๆ
:z1:
ไอ้เราก็คิดว่าวันนี้เปิดมาก็เลือดสาดใส่หน้าเลย
เปิดมาปุ๊บ...
:a5:
มันก็สาดจริงๆแฮะ
แต่มันผิดคู่นี่หว่า อุแง้
:sad5:
เอาน่าเดี๋ยวคนอ่านจะด้านหน้า
ไปขอกันโต้งๆหลังไมค์เนี่ยแหละ
แบบว่าเราไม่ได้หื่นนะ
แต่เราชอบบบบบบบบบบบบบบ
:haun4:
ปลล.น้องหมอมันก็น่าสงสารแท้ๆ
พี่ยูก็ใจดีบ่อยๆละกันน้า อุคิกๆ
:z1:
-
หนูฟาสน่ารักมาก
อยากอ่านตอนหน้าแล้วอ่า อิอิ
เอ่อ... คุณคนเขียนคะ ลืมคู่ดิศกานไปยังเอ่ย เค้าคิดถึง :)
___________________________________________
ได้รับ PM แล้วนะคะ ชอบมากกกกกก
ขอบคุณนะคะ !
:L2: :L2:
-
รอคู่นี้ในที่สุดฟาสก็ไม่ต้องให้วิชรอแล้ว
ขอเลือดด้วย พี่วิชหื่นอ่ะ
:haun4:
-
โอ้ย..... พี่วิช ยังมานั่งใจเย็นได้อีกน้อ เป็นเราเสร็จตั้ง แต่ปิดประตูละ อะคริ อะคริ :z1:
-
ตอนที่37.5มันยอดมากกกกกก :haun4:น้องฟาสน่ารักแถมร้อนแรงด้วย :-[แต่ไม่มีปฎิเสธเลยนะคะตอนพี่แกขอเบิ้ลเนี่ย :z1:
-
อยากอ่าน37.5จังเลย :z1: :haun4:
-
อ้าววว ทำไมตัดจบกันแบบนี้ :m31:
-
บร๊ะพี่ยูวววววววววว อย่ายั่วกันแบบไม่รู้เนื้อรู้ตัวนะพี่
มันน่ารักเกินไปแล้ววววว ว้ากกกก อิจฉาไอ้หมอออ!!!
รอน้องฟาสเสียตัวด้วยคนจิ ฮ่าๆๆๆๆๆ
เดี๋ยวส่งพีเอ็มไปดีกว่า กิกิกิกิกิ
-
มารอฟาสเสร็จพี่วิชแต่ไหงเจอพี่ยูเสร็จไอ้หมอซะงั้น น่ารักซะ
-
:jul1: :jul1:
คู่อิหมอ ตกกระป๋องเลย กร๊ากกก
พี่วิชอย่างหื่น แต่ถึงอย่างนั้น ก็อ่อนโยนแล้วก็ถนอมน้องมากเลย
อะไรที่มันได้มายากมันมีค่าเสมอ ได้มาแล้วก็อย่าทำหายซะหล่ะพี่วิช
-
ส่ง pm ไงอ่า คือเค้าส่งไม่เป็น
แต่อยากอ่านอ่า :sad4:
:m15: ลงเลยไม่ได้อ่อ
-
ชะ อ้าวว พี่วิชน้องฟาส หายไปอยู่หลังไมค์ซะแล้วว
รอคอยวันนี้มาตั้งนาน น้องฟาสยอมให้พี่วิชแล้ว
พี่วิชอดทนอดกลั้นมาซะนานจะเป็นไงเนี่ย
หวังว่าน้องฟาสคงไม่เจอทบต้นทบดอกจนลุกไม่ขึ้นนะค๊า ฮ่าๆ
ว่าแล้วก็เดี๋ยวจะส่งพีเอ็มไปหาเน้อออ คนเขียนอายแสดงว่าคู่นี้ไม่ธรรมดา ฮ่าๆ :P
คู่น้องหมอกับพี่ยู หวานกันอีกล่ะ
แต่แบบว่าพี่ยูก็อยากให้น้องหมอเปลี่ยนรสชาติบ้างไรบ้าง ฮ่าๆ >///<
อีกคนก็ห่วงความรู้สึกอยากทะนุถนอม อีกคนก็ห่วงความรู้สึกกลัวว่าจะอดทนอดกลั้นเกินไป อิอิ
หวานๆ หื่นๆ น่ารักๆ ปนๆ กันไป ฮิ้ววว
ไปส่งหลังไมค์ดีกว่าอยากอ่านพี่วิชกับน้องฟาสแล้วว อิอิ
:กอด1:
-
กลับมาเมนท์ตอนนอกรอบ
แหมๆๆไม่อยากสปอยล์คนอื่นเลยอ่ะ
:-[
เอาเป็นว่าต้องอ่านนะเคอะ
ุ้ถ้าอยากเห็นน้องฟาสเสียตัวให้อิพี่วิชสุดหื่น
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยย
:m3:
อ่านจบแล้วอยากจะกรี๊ด
:z1:
-
อยากอ่าน 37.5 แต่ PM มันส่งไงอ่า หนูไม่รู้ TT^TT
-
โอวววววววววว ครั้งแรกของฟาส....... :o8: :o8: :o8:
-
คิคิ
พี่ยู น่าจับฟัดจริงๆนะเนี่ย
><
*edit
อร๊ายยยยยย ><
ไอ้หมอ ตกกระป๋องไปเลย
พี่วิซมาวินมากมาย ><
ฟาสตื่นขึ้นมา จะเห็นท้องฟ้าเป็นสีอะไรน๊า อิอิ :กอด1:
-
คิดถึงตอน37.5แล้ว :jul1:
อยากอ่านๆ :กอด1: :3123: :pig4:
*edit
อ่านตอน37.5แล้วแบบว่าแว้กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :o8: :z1: :m25: :pighaun: :haun4: :jul1:
-
อ่ะคิอ่ะคิ
:o8: :o8:
น้องฟาสเป็นฝังเป็นฝาแล้ววว
*edit
:pighaun: :pighaun:
ขนาดเค้าอายนะเนี่ยย 55
-
วิชไม่ค่อยจะหื่นเลย PM ยังไงหรองับ :-[ :-[
-
อิคึอิคึ :laugh:
-
ห๊ะ!ฟาสจะเสียตัว :o8:
:o12: ฟาสของเก๊าาาา
____________________________
อ๊ากกกกกกน่ารักเวอร์
-
พี่วิชน้องฟาสน่ารักจัง
-
อิหนูฟาสเสร็จเเน่ๆ :z1:
ขอบคุณค่ะ
-
คู่พี่ยูหมอคินที่ว่าหวาน
ยังต้องหลบให้คู่พี่วิชกับฟาส ที่มาแรงแซงโค้งไปเสียแล้ว
ขอบคุณคนเขียนที่เขียนเรื่องดีๆ มาแบ่งปันกันค่ะ
-
หนีความจริงจากการอ่านหนังสือมาอ่านนิยายแทน(ฮาาา)
พี่ยูเดี๋ยวนี้น่ารักขึ้นๆทุกวันแย๊ว >ww<
+คุณเป็ดให้รออ่านตอนที่ 37.5 ด้วยคนนะก๊ะ :o8: :o8:
-
รีบเอาน้องฟาสมาต่อนะ :sad4:
:call:
-
ตอนนี้พี่ยู กะ น้องหมอมาแบบ :m25: :m25: :z1:
แล้วฟาสกะวิชล๊ะ !! พี่วิชเค้าเอาจริงแล้วน่ะคราวนี้ ฟาสแอบหวั่น 555
รอตอน ต่อไป เดี๋ยวจะส่ง PM ไปขอฉากพี่วิชกะฟาสน๊าา !!! แบบว่ามันค้างอ๊ะ :impress2: :impress2:
:pig4: :pig4:
-
พี่ยูน่ารักมากกกกกกกกกก แต่หมอคินนี้หื่นมากกกกกกกกกกกกเช่นกัน
ส่วนพี่วิชนี่เราว่าก็โอนะคะ ถึงจะรักษาสัญญาแบบหวังผลนิดๆ ก็เถอะ
น้องฟาสน่ารักกกกกกกกกกกกกกกกมากๆ ค่ะ
รอตอนต่อไปนะค่ะ
-
หลังจากไป พีเอ็มมา
คือ น้องฟาส มีสามีซะที คึคึ ..
ไอพี่วิช แกถนอมน้องหน่อยนะยะ 555
-
พี่ยูทำอะไรก็น่ารักไปหมด
หมอเลยหลงไหลคลั่งไคล้ถอนตัวไม่ขึ้น
ถึงขั้นเอาตัวลงไปในน้ำเน่าเลยทีเดียว
น่ารักเนอะคู่นี้
พี่วิชก็น่ารักดูแลน้องฟาสอย่างดี
คู่นี้ก็น่ารัก แต่นู๋ฟาสแอบแรงนะจ๊ะ
ช๊อบจ๊า
ฮฺฮฺ
^^
-
อั๊ยย่ะ!! มาแล้วให้ค้างนี่น่ะ พระเจ้าช่วยๆ
-
หมอ พี่ยู / พี่วิช ฟาส. :jul1: :oo1:
จัดมาครั้งนี้เต็มอิ่มจริงๆคะ
ตอนหน้ารอของหวานอีกนิดนะคะ :z1:
Edit เพิ่มคะ
อ๊ากกกกกกกกกก พี่วิชน้องฟาสกระชากเลือดมากคะ
อ๊ากกก อิพี่วิช น้องฟาสหื่นด้วยกันทั้งคู่
อยากรู้ว่่าตื่นขึ้นมาน้องฟาสจะฟ้ามากกว่าเหลืองกลายเป็นแดงเลยหรือปล่าว :oo1: :haun4: :impress2:
-
พะ พะ พึ่งเข้ามาอ่าน -[]-
อ่านเพลินเลยยยย ดูนาฬากาอีกที T0T จะตี 2 แล้ววว
พรุ่งนี้ต้องไปสอบ T_T
แต่จะบอกว่าอ่านแล้วติดเรื่องนี้เลยยยย ^0^
แล้วก็อยากได้ไอตอน...ด้วยยยย 555
แล้วจะส่ง PM ไปว่าไงดีอาา เริ่มเขียนไม่ถูก -.-
คนเขียนใจดี ส่งให้เค้าเลยได้มั้ย 555 (ด้านเลยฉัน-.-)
-------------------------------------------------------------------------
ยุฮู้ ๆ ๆ ได้อ่านแล้วคนแต่งงงงง ^0^
ขอบคุณมากจ้าที่ส่งให้ คนแต่งน่ารักอ๊ะ !! 55555
ตอนแรกนึกว่าจะออกมาแบบ ฟาสแรง ๆ เห็นไปยั่วพี่เค้า 5555
น้องออกมาแบ๊ว ๆ ใสซื่อมาก 5555
อยากได้อีกอะคนแต่งงง -.,-
ยังไงก็แต้งกิ้ว ๆ คนแต่งมากจ้า สนุกมาก ^^ สอบเสร็จติดตาม ๆ
-
น่ารักทั้งสองคู่เล๊ยยย
พี่ยูกะน้องฟาสนี่นับวันยิ่งน่ารักนะ
ขำน้องหมอไปสอนพี่วิชแล้วด้วย
อยากให้เพื่อนเสียตัวเร็วๆสินะ ฮ่าๆ
-
ชอบมาก
แต่ทำไมไม่ลงตอนวิชกับฟาสอ่ะ เซ็งเป็ดเลย :serius2:
-
:z1: พี่ยู๊
:m25: :pighaun:ขอคุณสำหรับ 37.5 คะ
-
ไดัแล้วจ้า น่ารักสมการรอคอย หุหุ
ขอบคุณมากค่ะ เค้าชอบเรื่องนี้ทุกคู่เลยนะ
มีเอกลักษณ์ที่ต่างกันออกไปดี
น้องหมอกับพี่ยูก็คิคุน่ารัก คู่อิลุงก็หน่วงๆหนึบๆ
คู่ดิสกับกานก็เป็นรักลึกซึ้งอยู่กันมาตั้งแต่เกิด อ่านทีไรรู้สึกได้ถึงความรักทุกที
ใครว่าในหมู่เกย์ไม่มีรักแท้ ขอเถียงสุดใจ เพื่อนอิขั้นอยู่กับสามีมายี่สิบปีกว่าปี จนสามีเพิ่งตายไปเมื่อเดือนมิถุนานี้เอง
แทนคำขอบคุณมอบเป็ด กดบวกให้นะคะ
-
ตามอ่านทันแล้ว ^^
-
พี่วิช น้องฟาสส ><
-
น้องฟาสจะเป็นฝั่งเป็นฝาตามพี่ๆเค้าแล้วนะ :-[
ในที่สุดก็ใจอ่อนให้พี่วิชจนได้ วันที่พี่วิชรอคอย :laugh:
คงต้องบอกว่าน่ารักทุกคู่ คู่นี้ก็ไม่แพ้คู่อื่นๆเลย
พี่ยูกับน้องหมอไม่ต้องพูดถึง น่ารักตลอดศก
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:
-
รอๆๆๆๆๆๆๆ พี่วิชกับฟาส อิอิอิ :-[
-
พึ่งได้มาอ่านสนุกมายๆเลย
อ่านยาวเลย :L1:
...
:jul1: :jul1: :jul1:
ได้อ่านแล้วสุดอดมากกกกกก
-
ฟาสลีลาโคตร55555555555555555555
แต่ฮา
-
ไดรับแล้วนะคะ พาสน้องฟาสเสียตัว..^^.
พี่วิชหื่นมาก สงสารน้อง 5555 :o8:
เพิ่งเขามาอ่านได้ไม่นานคะ อ่านยาวเลยตั้งแต่ตอนแรก
มาราธอนมาก อ่านแล้วหยุดอ่านไม่ได้อ่า
พี่ยูกับน้องหมอน่ารักมากๆๆๆๆ ชอบมากๆ
เป็นกำลังใจต่อไปนะคะ
ขอบคุณมากๆค่ะ .. :bye2:
-
ฮิ ฮิ ตอน37.5 :pighaun: :pighaun: :pighaun:
-
หนูฟาสจะน่ารักไปไหม
พี่ยูกับน้องหมอหื่นตลอด :a5:
-
พี่ยูน่ารักจริงอะไรจริง :o8:
พี่วิชค๊าจะรีบไปไหนคะ
ยังไงก็ได้น้องฟาสแน่ๆ :z1:
-
ห่วงฟาสมันละสิ คิคิ
หมอกับพี่ยูน่ารักเวอร์อ่ะ
-
:-[ :-[
-
:m25: น้องหมอคินของเจ๊ โผล่มาก็ไม่ค่อยจะหื่นเลยโน๊ะ :laugh:
ขอได้ไหม. ผู้ชายอย่านู๋คินเนี่ยยยย. !!!
P.S. ไม่ต้องตื่นเต้นหรอกฟาส ครั้งแรกก็เงี้ย เดี๋ยวจะติดใจ :laugh:
(เจ๊อยากอ่านอ่ะ แต่ก็PMไม่เป็น :laugh: แก่แล้วก็เงี้ย)
-
แอร็ยยยยยยยยย
ขอบคุณนะ :z3:
-
อ่านจบแทบไม่อยากจะเม้น ไม่ใช่อะไร
จะรีบ PM ไปหา 55555555555555555555555555
-
รอจ้า (^^)
-
:-[ เราอยากเห็นฟาสเสียตัว
รอๆๆๆๆ :L2:
-
ฟาสน่ารักอ่า :-[
-
น้องฟาสน่ารักเว่อร์ ฮ่าๆๆๆ พี่วิชก็อดทนสุดยอดด แอร๊ยยยย
แต่เกรงว่าจะดีแตก ถนอมน้องฟาสก็แค่วันแรกๆ ฮ่าๆ
โอเคหลังจากนั้นนจะพยายามจิ้นต่อเองนะเจ้าค่ะ >///<
:-[
-
อร๊าย อยากอ่านบทแรงๆ ระหว่าง วิช กะ ฟาส
-
หลังจากอ่าน PM น้องฟาสฟ้าเหลืองแน่ กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกก
อิพี่วิชมันเก็บความหื่นมานานแล้วนิ คึคึ
-
ขออ่านด้วยคนนะค้าาาาาาาาา น้องฟาสจะเสร็จพี่วิชแย้ววววววววววววววว -/////-
-
ได้รับเเล้วนะคะ ขอบคุณมาก
บอกได้คำเดียวว่า ฟินนนนนนนน o18
-
ดูท่าทางแล้ว ฟาสน่าจะฟ้าเหลืองจริงๆล่ะมั้งเนี่ย 5555
ปล. ครั้งแรกของน้อง ก็หื่นเต็มที่เลยนะคะ สงสับเก็บกดมานาน อิอิ
-
เอาความจริงเลยนะ...
เค้าส่ง PM ไม่เป็น :sad4:
-
อร๊าย สองคู่ชู้ชื่น จัดหนัก จัดเต็ม
ขอแสดงความยินดีกะไอ้พี่วิชอย่างเป็นทางการ ที่ได้น้องฟาสเป็นเมียกะเค้าซะที
:laugh:
-
ขอบคุณมากๆๆ เลยค่ะ
วิช กะ ฟาสน่ารักมากมาย
-
น่าร้ากกกกกกกกกกก
ทำไมนู๋ฟาสถึงได้น่าฟัดขนาดนี้
พี่วิชไม่หลงก้ให้มันรู้ไป
ยิ่งตอนยั่วนี่มันน่านัก :impress2:
-
ส่ง p.m ไปแย้วว แต่ไม่รู้ว่ามันถูกไหม :z3:
-
หื่นกันหมดทุกคน :m25:
-
อยากอ่าน 37.5 :sad4: :call:
เพิ่มเติม
37.5 สนุกมากสมกับการรอคอยคู่นี้ พี่วิชแบบอ่อนโยนแอบน่ารักดี o13 :-[
-
ขอบคุณสำหรับเรื่องน้องฟาสเฮียวิชนะคะ แหล่มที่สุดอ่ะค่ะ :impress2:
-
เพิ่งมาตามอ่าน กว่าจะครบ .....
ได้รับ PM แล้วนะคะ ขอบคุณค่า >3<
น้องฟาส...หลังจากนี้ หนูแย่แน่ 5555555 :o8:
-
ทำไงจะได้อ่านตอนที่ 37.5 อ่ะ เพราะเค้าส่ง PMไม่เป็นง่ะ :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :z3: :z3: :z3: :z3:
-
อยากอ่านตอน 37.5 นะค่ะ แต่ปัญหาคือ ส่ง pm ไงหว่า
บอกหน่อยนะค่ะ :sad4: :o12:
-
อิพี่วิชจัดหนัก
จัดเต็มกันทีเดียว :laugh:
บวกบวกบวก
-
Thanks a lot นร้าคร้า :z2:
แบบว่ามัน อื้อ.. :m25:สุด สุดไปเลย :laugh:
P.S. เจ๊จะพยายามส่ง PMให้เป็นจงได้
-
พี่ยู น้องหมอ >< คู่นี่น่ารักอ้ะ
อยากดู พี่วิช กับฟาส อ้ะ T3T
รอคอยค่ะ เรื่องนี่น่ารักมาก อิอิ
-
น่ารักมากอ่ะ ติดตามมาตั้งแต่แรก
เพิ่งมีโอกาสเม้น สนุกค่ะ
คนแต่งเก่งที่ ซู๊ดดดดดดดดดดดดด o13 o13
-
ขอบคุณสำหรับสามเจ็ดจุดห้าค่าาาา พี่วิชหื่นมากอ่าาาาา!!
-
:impress2:
-
พี่ยูกับน้องหมอน่ารักอ่ะ
รอ พี่วิชกับน้องฟาสส
ได้รับ pm เเล้ววว
อ๊ากก พี่วิชจัดเต็มมม
อิพี่วิชมันหื่นนน น้องฟาสสต้องทำใจ
ฟ้าเหลืองเเน่ๆ :haun4: :haun4:
-
ขอบคุณค่ะ
วิชก่ะฟาส น่ารักมากๆเลย
ไปต่างจังหวัดพึ่งกลับมาก้อเลยพึ่งมาขอบคุณนะค่ะ
-
น้องหมอกะพี่ยูน่ารัก :กอด1:
ส่วนพี่วิชกะน้องฟาสเพิ่ง ส่ง PM แบบมั่วๆไป ไม่รู้ว่าจะถูกไหม TT
ยังไงก็รอคร้าบบบบบบบบบ :man1:
กรี้ดดดดดดดดดดดดด~ หลังจากได้รับเมล อ่านแล้วเขินนเลยฮ้าฟฟฟฟฟ
พี่วิชแบบว่า อร๊ายยยยยย :impress2:
-
พี่วิชแกศึกษามาได้ดีมากเลย ฟาสสู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆอิอิ :impress2: :impress2: :impress2: :-[ :-[ :-[ :o8: :o8: :o8:
-
ได้อ่านตอน 37.5 แล้วนะคะ พี่วิชนี่จัดหนักจัดเต็มอ่ะ
เเต่จะจัดทุกกระบวนท่าหรือเปล่าต้องหลังไมค์กับฟาสอีกที
:impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2:
-
ได้อ่านตอนที่ 37.5 แล้วรู้สึกว่าน่ารักอ่ะ 55555555555
ร้อนแรง ~ ฟาสน่ารัก ขอวิชฟาสอีกเยอะๆนะคะ อิอิ
-
เพิ่งได้เข้ามาอ่าน อยากอ่านน้องฟาสด้วย
จะพยายามส่งพีเอ็มให้เป็นนะครับ ^^
-
คิดถึงจังเลยยยยยยยยย :กอด1:
-
ขอบคุนค่ะได้รับแล้วคร้า :haun4: :m25: :pighaun: :z1: o13
-
ขอแจ้งก่อนเลย
เรื่องแรกคือ ตอนนี้เราส่งกลับนิยายตอนพิเศษ 37.5 ไปใน pm ทั้งหมดแล้วนะคะ
ใครที่เป็นลูกค้าประจำก็(คาดว่า)ส่งให้หมดแล้วนะคะ ใครยังไม่ได้ยังไง PM มาด้วยนะคะ
วิธีการส่ง คือ คลิกที่ยูสเราเลยนะคะ แล้วมันจะเข้าถึง ข้อมูลส่วนตัวของเรา ข้างใต้รูปมันก็จะมีส่งpm คลิกเข้าไปเลยค่ะ
ตอนที่ 37.5 ส่งทาง PM เท่านั้นนะคะ เราจะไม่โพสลงกระทู้นะคะ ขอแจ้งให้ทราบ
เรื่องที่สอง ตอนใหม่(ตอนที่38) เรายังไม่ได้ปั่นเลย จริงก็เริ่มไปแล้วหน่อยนึงอ่ะ แต่ช่วงที่ผ่านมาไม่เชิงว่าไม่มีอารมณ์แต่งนะคะ
แต่มันอยู่ในช่วงที่ไม่ใช่อารมณ์จะมาแต่งเลยน่ะ ชีวิตมีแต่เรื่องอ่าาา
เพราะงั้นมันอาจจะช้าหน่อยนะคะ ขอความกรุณาเห็นใจหน่อยเน้ออออ
ขอบคุณที่เข้าใจกันนะคะ :n1:
-
:give2:
-
ยังไม่ได้คร๊าบบบบ!!
-
:-[ :o8: ขอบคุณมากๆๆๆ ค่ะ :L2: :กอด1:
-
:กอด1: :กอด1:
-
ขอบคุณมาก ได้รับแล้วนะคะ o18
พี่วิชชชชชชชชชชชชชชชชชชชชชชช :z3: :z3: :z3: :z3:
หื่นมากกกกกก อ๊ากกกกกก ฟาสน่ารักโคตร พี่ขออะไรน้องก็ยอม
เขินนนน อ่านไปกัดเสื้อตัวเองไป
-
เขินแทน 5555+++ :-[
-
:-[ :impress2:
-
:haun4: :jul1:
-
เพิ่งเข้าเล้ามาได้ไม่นาน พอดีมีน้องที่รู้จักแนะนำให้อ่านเรื่องนี้ครับ
ตามอ่านจนทัน สนุกมากเลยครับ ลุ้นทุกคู่ ชอบทุกคู่เลย
ชอบมิตรภาพความเป็นเพื่อนด้วยครับ
-
ส่ง pm ไปแล้ว เขาจะรออ่านน้าาา T T
---------------------------------------
อั๊ยยะ เขาชอบน้า
น่ารักดี แต่อีพี่วิช หื่นวะ555
ชอบตอนฟาสคิดอะ คราง เหมือนแมวตัวเมีย
หนูรู้ได้ยังไงค่ะ 5555
ติดตามตอนต่อไปจ้า
-
ส่ง PM ไปแล้ว
กรี๊ดดด
จะรออ่านนะคะ
...................................
กรี๊ดดดด
อ่านแล้วแทบจมกองเลือด
พี่วิชหื่นมาก ยังจะขอน้องเบิ้ลอีก
รอบเดียวคงไม่หนำใจพี่ใช่ไหม
เกิด เป็นฟาส แฟนพี่วิช ต้องอดทน
:haun4:
-
ได้รับ 37.5 แล้วนะครับ ขอบคุณครับ
น่าสงสารน้องฟาส คงฟ้าเหลือง อิอิ
-
ขอบคุณมากนะครับ สำหรับตอนที่ 37.5 ได้อ่านแล้ว น่ารักอ่ะ
เป็นกำลังใจให้คนแต่งในทุกๆเรื่องที่ผ่านเข้ามานะครับ
-
ได้เเล้วค่ะ ขอบคุณมากมากค่ะ ^^#
-
ขอ 37.5 ตอนนี้ยังทันไหม อยากอ่าน :sad4: :sad4: :serius2: :serius2:
-
ตามอ่านทันซะที
เค้าอยากอ่านตอนพิเศษบ้างอ่ะ
เดี๋ยว pm ไปขอนะ :impress2:
-
ตะแรกว่าจะไม่อ่าน37.5ก็ได้ แจ่อ่านเมนท์ของคนที่อ่านมาแล้ว
ตอนนี้ป้าอยากอ่านยังจะทันม๊ายยยยยยยยยยยยยยยยย
-
ขอบคุณมากค่า สนุกมากก o13 :m25:
-
Thank for 37.5. :mc4: ให้ไอ้พี่วิช. อิอิ. เค้าอยากรู้ฉากต่อบนเตียงอ่ะ. ไม่อยากจิ้นเอง :o12: สุดท้าย :กอด1: คนแต่งมากค่ะที่ให้ไอ้พี่วิชจอมหื่น อดทนอยู่เป็นปี. สงสัยจะเก็บดอกอีกนานนนนนน :L2:
-
อ่านแล้ว ดีใจกับวิชด้วย สมหวังซักที
-
เข้ามาขอ37.5ด้วยคน
อยากอ่านมั้ง ง ง ><
-
พี่วิชรีบเอาออกทำไม :z3: :z3: :z3: :z3:
.
.
.
.
.
.
อ๋อ..จะรีบอุ้มน้องไปต่อที่เตียง :haun4: :haun4: :haun4:
-
ขอด้วยคนน้าาา ' ')/
-
อ่าน 37.5 แล้วคร๊าบ....
พี่วิชหื่น....น้องฟาสก็ตามใจพี่ซะ
ขอบคุณมากนะครับ
ฝากตัวเป็นสมุนเรื่องนี้ด้วยครับ
-
ได้รับแล้วคะ น่ารักมาก พี่วิชหื่นอะ ><....... :-[
-
ไม่เป็นไรจ้ารอได้ :L2:
-
ยังไงก็จะรอครับอิอิ สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆครับ o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13
-
รอจ้า :)
-
ขอบคุนมากๆๆๆค่ะ ได้อ่านแล้วแบบว่า :haun4: ฮ่าๆๆๆ ขอเลือดโดยด่วนนนนน :really2: :really2:
-
อีกวันฟาสต้องไม่มีแรงแน่เลย :m25:
-
ได้ PM ละค่า อยากจะบอกว่ามัน อุคริ อุคริ มากกกกกกอะ จิ้นต่อเลือดจะพุ้ง ฮุๆๆ
Thanks a lot ^_^
-
รออ่านตอนพิเศษอย่างใจจดใจจ่อ ยังไงก้ขอบคุณล่วงหน้าเลยน้าาา :z1: :z1: :z1:
-
ได้รับ pm 37.5 แล้วครับ
ขอบคุณครับ
....
ว้าวๆๆ ฟาสโดนฟาดแล้ว พี่วิชถนอมๆ น้องหน่อยนะ ฮ่าๆๆ
-
ส่ง pm ไปแล้วน้า :กอด1:
-
ขอ 37.5 ด้วยจ้า ^^
:pig4: :pig4: :pig4:
ได้รับแล้วค่าาาขอบคุณนะจ๊ะ :กอด1:
บอกได้คำเดียว.. สุโค่ยยยยยยยยยยยยยยยยย
:jul1: :jul1: :jul1:
-
o13
เพิ่งเข้ามาอ่านได้สองวัน เพราะเพื่อนแนะนำมาให้อ่าน
สนุกมากกกกก
ชอบการดำเนินเรื่องและการบรรยายตัวละครมาก :-[
-
ได้รับPM แล้วค่า ชอบมาก พี่วิชหื่น =.,*
-
เพิ่งไล่บี้อ่านให้ทันตอนล่าสุดเพื่อจะขออ่านตอน 37.5 ด้วยคนค่ะ
ได้อ่านตอน 37.5 แล้วค่ะ อึ๋ยยยพี่วิชน่ารักอะอ่อนโยนกับฟาสจังเลย
-
ส่ง PM แล้วน้า อยากอ่านเร็วๆง่ะ :impress2: :sad4: :sad4: :sad4:
-
ขอบคุณสำหรับ ตอน 37.5 ค่ะ
รู้ว่า nc วิชจะใส่ใจฟาสมากกว่าที่คิด สุภาพบุรุษกว่าปกติโคตรรรรรรรรรรรรร
-
ขอบคุณสำหรับ PM นะคะ
อยากจะกรี๊ดดังๆ
ขอหมอกับพี่เยอะๆนะ :D :sad4: :o8: :-[ :impress2:
-
ว๊าวๆๆๆ อ่านวันเดียวรวด o13 สนุกมากมายเลยค่ะ ขอบคุนสำหรับนิยายดีๆ น่ารักๆ นะคะ :-[ อ่านไปก็เขิลไป อ๊ายยย
-
ขอบคุณสำหรับ 37.5 มากๆค่ะ อ่านแล้วก็...... :haun4: อิ อิ..
-
ส่ง PM ไปแล้วฮาบบบบบบบบ ^^
ปล.ตอนก่่อนหน้ายูน่าร๊ากกกกกกกกก >/////////<
ฟาสกลายเป็นคนขี้อ้อนไปแล้ว ว่าแต่นึกคึกยังไงถึงยอมวิชละเนี่ย
ครบกำหนดแล้วเรอะ 5555555555555555
-
PM ไปแล้วทำไมยังไม่ได้กะเขาเนี่ย อยากอ่านแล้วนะ :z3: :z3:
-
:-[พี่ยูน่ารัก
-
ขอบคุณสำหรับ 37.5 ค่ะ
พี่วิชน้องฟาสทำเลือดกำเดาแทบพุ่ง
ที่แท้พี่วิชก็ได้กุนซือเป็นไอ้น้องหมอนี่เอง หึหึ
-
จะทยอยส่งนิยายให้นะคะ รอกันหน่อยค่าาาาาาาาา
จะบอกว่า ตอนนี้ทำให้รู้ว่า มีบุคคลที่ไม่ค่อยคอมเม้นโคตรเยอะ
ไม่นึกว่าจะต้องส่งเยอะขนาดนี้เลย(ว้อยยยยยยย) :o211:
-
ส่ง pm ไปแล้วจะรอนะคะ
อ่านแล้วเพลินอ่ะเรื่องนี้ น่ารักเกินไปแล้ว
อ่านไม่หยุดจนไม่ได้อ่านหนังสือสอบเลย55 :o8:
**********************************
ได้รับ37.5แล้วนะคะ ขอบคุณมากค่า
พี่วิชแบบว่า หื่นมากอ่ะ
อ่านแล้วสุดยอดมากค่า :haun4:
-
เพิ่งเข้ามาอ่านค่ะ สนุกมากมาย ชอบทุกคู่เลย
ปล.ได้รับแล้วนะคะ พี่วิชจะจัดน้องฟาสเต็มขนาดนั้น สงสารน้องเนอะ อิอิ
-
อยากอ่านตอนที่ 37.5
พี่วิช คงหื่นน่าดู :z1:
ได้รับ PM แล้วนะคะ
ขอบคุณมากเลยค่า
พี่วิชหื่นมากกกกกกกกกกกก :z1: :haun4:
ศึกษาจากไอ้หมอมาอย่างดี o13
-
ได้อ่านตอน 37.5 แล้วน้า
พี่วิชหื่น :z1:
-
ได้รับแล้ว ขอบคุณมากครับ
แซบเวอร์ เพ่ วิท 5555
-
ได้รับpmแล้วนะค่าอ่านแล้วแบบว่า :pighaun: :haun4:มากเลยค่า
-
ขอบคุณนะค่ะ
ได้รับpm แล้วค่ะ :กอด1:
-
แหม น้องฟาส
ฮิๆๆๆๆ
รอตอนต่อไป
-
ตะเอ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงง
เค้าอ่านอิพี่วิชกะน้องฟาสแล้ว
น่ารักอ่าๆๆๆๆๆ สมแล้วที่เป็นคู่ที่ข้าน้อยปลาบปลื้ม ฮ่าๆๆๆ :laugh:
ส่วนเรื่องตอนหน้า มาเมื่อไหร่ก็ได้จร้ะ รอเสมอ :กอด1:
เป็นกำลังใจให้นะจร้ะ ม๊วฟฟฟฟฟฟฟฟฟ :จุ๊บๆ:
-
อ่านแล้วอารมณ์นี้เลย :jul1:
-
ได้รับ pm แล้วนะ
Zap เวอร์
-
ได้รับแล้วครับ ^ ^ และแล้วความหื่นของพี่วิชก็ระเบิดออกมาใส่ฟาส หุหุเว้อไป 5 5 ป่านนี้ฟาสจะเป็นไงบ้างน๊า :z1:
-
ขอบคุณมากนะได้รับแล้ว
ว่าแต่ในที่สุดพี่วิชก็สมหวังซักทีนะ
-
พี่วิช ไหนบอกครั้งแรกจะถนอมน้องไง? -.,-
-
ได้รับ PM แล้วค่ะ ขอบคุณมากๆๆๆค่ะ
-
ได้แล้ว พึ่งได้มาเปิดอ่าน >< ขอบคุณนะคะ
มันเป็นอะไรที่ @#^!@$ อธิบายไม่ถูก แต่่น่ารักอ๊าาา :o8: :o8: :o8: :o8: :o8:
-
ขอบคุณนะคะสำหรับตอน 37.5
น่ารักทั้งคู่เล้ยยยยย
ในที่สุดน้องฟาสก็เสร็จพี่วิชซะที อิอิ
-
ขอpm ตอน37.5ด้วยคนนะครับ
-
มานั่งรอตอนน 38 ค่ะ :impress:
-
ได้pmแล้วนะคะ ขอบคุณมากกกกก o13 :o8:
พี่วิชแบบว่าาาาาาาา :haun4: :jul1:
ได้อีกกกกกก5555
-
ได้ตอน37.5แล้ว ขอบคุณค่าาาาา :z1:
-
วิชกะฟาส :o8: :-[ :o8: :-[
น้องหมอก้อน่ารัก พี่ยูก้อน่ารัก
อย่างงี้รักตายเลย :o8: :-[ :o8: :-[
-
ส่งpmไปแล้วนะค่ะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ :impress2:
-
ขอบคุณนะคะ สำหรับตอนที่37.5 รอตอนที่ 38 จ๊ะ
-
รออยู่น้าคร้าาา ^^ :sad11: :sad11:
-
พึ่งได้มีโอกาศเข้ามาอ่าน
อ่านรวดเดียวจบเลย ชอบน้องฟาสมากกก o13
รอตอนต่อไปค่ะ
แอบ pm ขอตอนพิเศษด้วย ^^ :o8:
------------------
ได้รับตอนพิเศษแล้ว ขอบคุณนะค่ะ :กอด1:
พี่วิชหื่นตล๊อดดดตลอดดด น้องฟาสน่ารักอ่ะ :-[
-
ขอบคุณนะค่ะ สำหรับตอนที่ 37.5 :o8:
เรายังคาดหวังตอนที่ 38 ต่อไป :L2:
-
ต้องขอบคุณหมอที่สอนพี่วิชทุกกระบวนท่าปะ
55555555555555555555555555
ฟาสมันน่ารักมากอะงื้อออออ
-
ขอบคุณสำหรับตอน 37. 5 ค่ะ :pig4:
น้องฟาสจากน่ารักอยู่แล้วเพิ่มเป็นสองเท่าเลย
แค่นี้พี่วิชก็รักจะแย่อยู่แล้วนะ :-[
แต่คงจะคนละเรื่องกับความหื่นนะ :z1:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:
-
ได้PM แร้วขอบคุณมากครับ อิพี่วิชหื่นอ้ากกก
-
เพิ่งอ่านรวดเลย
หมอน่ารักมากกกก พี่ยูก็น่ารัก :impress2:
ตอนนี้ทุกคนแฮปปี้ มีความสุขดีใจจัง
+++++
มาตายกับ พี่วิชและฟาส ในตอน 37.5 :jul1: หมดคำจะพูดเลย :pig4:
-
ได้ตอน 37.5 แล้วนะ
ขอบคุณมากจ้า :mc4:
-
ได้รับตอนที่ 37.5 แล้วจ้าา
ขอบคุณมากกๆๆๆ :o8: :-[ :impress2:
-
หยุดยาวแบบนี้พาแม่
เที่ยวให้สนุกน๊า
อย่าลืมมาต่อด้วยล่ะ
รออยู่ :z2:
-
ได้รับ PM แล้วค่ะ ขอบคุณมากๆนะคะ :haun4:
-
ขอPM ตอนที่ 37.5 ด้วยนะคับบบบบบบบบบบบบ :a5: :a5: :a5: :a5: :a5:
-
37.5แซ่บมากค่ะ o13 ขอบคุณมากนะค่ะ
-
:haun4: :jul1: ได้รับตอนที่ 37.5 แล้วนะคะ :oo1: o13 o13 :z1:
-
พี่วิชกะน้องฟาส น่าร้ากกกกกกก
-
ได้รับตอน 37.5 แล้วนะคะ
น้องฟาสน่ารักได้อีก พี่วิชก็...อร๊ายยยยยยยย >/////<
แหม ๆ ครั้งแรก สำเร็จลุล่วงเพราะได้ครูสอนดีใช่มะพี่วิช ฮ่าๆๆ
-
ขอบคุณสำหรับตอน 37. 5 ค่ะ :o8:
เรื่องที่พี่วิทหื่น ----> มันคือเรื่องจริงน่ะ :laugh: :laugh:
-
ฟาสตกเป็นของพี่วิชแล้ว :z1:
-
หลายคนคงคิดว่า ทำไมเรามีเรื่องแจ้งบ่อยจัง ทำไมเป็นคนเจ้าปัญหาขนาดนี้ :laugh:
รอบนี้จะมาแจ้งว่าเราอาจจะหายยาวค่าาา เพราะว่าจะไปบวชเน้อออ
ไปนานแค่ไหนก็ยังไม่รู้เหมือนกัน แล้วแต่บุญพาวาสนาส่งล่ะนะคะ
ส่วนฉากเสียตัวของอีหนูฟาส ตอนนี้เราก็ยังจะส่งให้อยู่นะคะ
แต่ถ้าไปแล้วก็คือส่งไม่ได้จ๊ะ ให้PMทิ้งเอาไว้
แต่ถ้ามันเต็มก็โพสทิ้งเอาไว้ได้ค่ะ ไม่งั้นก็ให้ส่งmessageไปในเพจ
พอเรากลับมาแล้วเราจะส่งให้ทุกคนนะคะ
ขอโทษที่ต้องให้รอนะคะ พี่ๆโมดุอย่าเพิ่งลบหรือย้ายนะเจ้าคะ
เดี๋ยวจะกลับมาต่อแน่นอนค่ะ :L2:
จะบอกว่า...ส่งพีเอ็มเหนื่อยมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ปกติคอมเม้นต่อตอนจะไม่เกินหกสิบเม้น
แต่นี่เราต้องส่งประมาณสามร้อยกว่า!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ไม่คิดว่าจะต้องส่งเยอะขนาดนี้เลย(ว้อยยยยยยยยยยยยยยยยยย) :o211:
ขอบคุณที่ยังรอกันนะคะ :กอด1:
แล้วเจอกันเมื่อเราฝึกวิชาเสร็จนะคะ
(วิชาไรวะ??)
:pigha2:
-
อนุโมทนาบุญ และรับทราบค่ะ :กอด1:
-
ยังไงก็จะรอนะคะ ขอให้ได้บุญอย่างที่ตั้งใจด้วยใจค่ะ
บุญรักษานะคะ
-
อนุโมทนาบุญ ขอรับ 5555 จากท่านลอร์ด
-
ได้รับ p ตอน 37.5 แล้วนะคร่า ขอบคุุณมากค่ะ :-[
-
อนุโมทนา ด้วยนะค๊าา
-
รับทราบค่ะ
-
ขอ อนุโมทนาด้วยนะคะ o13
-
อนุโมทนาบุญ รอค่ะ :impress3:
-
ขออนุโมทนาสาธุ นะค่ะ :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:
-
เอาบุญมาฝากบ้างนะคะ
จะรอค่าาา ^^
-
อนุโมทนาบุญด้วยค่ะ รอตอนต่อไปค่ะ
-
สาธุบุญด้วยคนจ้า
-
อนุโมทนาบุญค่ะ // จะรอนะค่ะ!!
-
อนุโมทนาบุญด้วยนะครับ งั้นก้อลงไว้เยอะๆเพื่อชดเชยๆ
-
ขออนุโมทนาบุญด้วยนะครับ ^ ^ จะรอติดตามต่อไปครับผม
-
ก่อนอื่นต้องขออวยชัยให้น้องเราไปดี :m8: :m2:
อย่าลืมกรวดน้ำแบ่งบุญให้พี่บ้าง :amen: :impress: ไม่ขอร่วมอนุโมทนาแต่จะขอให้น้องปลดห่วงเล็กห่วงใหญ่ห่วงเกลียวทั้งหลายให้ปลอดโปร่งโล่งสบายเร็วๆ
แต่ก่อนจะไปช่วยมีน้ำใจเมตตาพี่แม้วคนนี้
:m13:
เค้าอยากได้ NC o9 NC o9 NC o9 NC o9 NC o9 NC o9
o11 รักจริงก็ส่งมาดีๆ นะเอ่อ o11 ไม่งั้นเราจะป่วนเม้มกระจายยย :ped144: :5779: :duck1:
-
อนุโมธนาบุญด้วยจ้าาา
-
ขออนุโมทนาบุญด้วยนะ
ขอให้สำเร็จวิชาตามที่ปรารถนาไว้เทอญ สาธุ
^^
-
สาธุบุญด้วยจ้า
-
ได้รับแล้วนะคร้าบ ขอบคุน หลายๆเด้อ :pig4: รอตอนต่อไปนะคร้าบ o13
-
เข้ามาอ่านแล้วรับทราบก๊ะ
ขออนุโมธนาด้วยนะคะ >___<
-
อนุโมทนาบุญนะคะ
ไม่เป็นไรค่ะ รอได้ :sad11:
-
อนุโมทนาบุญด้วยนะคะ
ยังไงก็รอต่อไปค่ะ :กอด1:
-
เพิ่งมาอ่านรวดเดียวจบ ชอบอ๊ะ!!!
แต่
กรีสสสสสสสส มาไม่ทัน 37.5 คิคิ
ไม่เป็นไร รอนะค้าบบบบ
อนุโมทนา สาธุด้วยคนเน้อ
***ได้รับแล้ว ขอบคุณค้าบ
o13 :pighaun:
-
อนุโมทนาบุญด้วยค่าาา กลับมาไวๆนะค่ะ (จะบาปมั๊ยหนิ ฮ่าๆๆ) รออ่านนะค่ะ :monkeysad:
-
อิอิ ในที่สุดก็ตามอ่านทันจนได้
ชอบเรื่องนี้มากเลยยย
ตัวละครแต่ละตัว น่ารักมาก
อยากอ่าน 37.5 เหมือนกันน้า ><
อนุโมทนาบุญด้วยนะคะ ^^
-
ได้รับภาค .5 แล้ว ขอบคุณมากนะค้าาาาา
ฝากอนุโมทนาบุญด้วยค่ะ ยังรอเสมอนะ
-
ส่งตอน 37.5 ให้ด้วย งื้อๆๆๆ :z3: ร่วมอนุโมธนาบุญด้วยเน้อ (ผิมถูกป่าวว่ะ :m28:)
-
อนุโมทนาบุญด้วยนะคะ
อ่านทันแล้ว
บอกได้คำเดียวว่า
(((((((((.......น่ารัก.....))))))))))
น่ารักมากๆ ทุกคู่เลยค่ะ
ขอบคุณมากค่ะคุณ BossoM
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
รอจ้า :L2:
-
รับทราบครับ
-
ขอบคุณนะคะ สนุกม๊ากค่ะ สำหรับ PM ด้วย
.
ขอสารภาพก่อน จริงๆ ได้อ่านครั้งแรกจาก PM นั่นแหล่ะค่ะ เพราะน้องที่ออฟฟิศเป็นสาวก
แต่ไม่ยอมสมัครสมาชิก ได้แต่เวิ่นให้ฟังอยู่บ่อย ๆ และชีก็ขอร้องให้ส่ง PM มาขอให้หน่อย
แต่ตอนนี้เึ้ค้าอ่่านจนถึงตอนปัจจุบันแ้ล้วนะตัวเอง
เนื้อเรื่องน่ารักมากค่ะ อ่านแล้วเขินๆ ยิ้มๆ ซึ้งๆ มีทุกอารมณ์
ตอนอ่าน PM ยังไม่อินเท่าไหร่ รู้สึกแต่วาบหวาม เพราะยังไม่รู้ที่มาที่ไป แต่พอมาอ่านเนื้อเรื่องแล้ว
ความรักมันลอยกรุ่นมาด้วยอ่ะ ทำให้ฉากใน PM หวานหยาดเยิ้มยิ่งกว่าเดิมเป็นไหนๆ
ยิ้มได้ทุกครั้งเลยค่ะ แต่งบ่อยๆ นะคะ เค้าจะมาอ่าน แล้ว......ตอนนี้ขอเป็นสาวกด้วยคน
โฮะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
:) XD :O :]
-
รออยู่น้า :call:
-
ไล่อ่านตั้งแต่ตอนแรก
ขอPMด้วยคนนะฮะ(ส่งไงล่ะทีนี้ แหะๆๆ)
อ่อ ฝากเนื้อฝากตัวเป็นสมาชิกเรื่องนี้ด้วยนะฮะ ^^V
-
อ่านรวดเดียวเลยค่าคุณเจ้
ใช้เวลาหลายวันอยู 5555 ส่ง PM ไปแล้วด้วยน้า
รออ่านอยู่ค่า
รักทุกคู่จริงๆ น่ารักกันมากเลย
-
ขอบคุณสำหรับ ตอนที่37.5 นะคะ แล้วก็รออ่านตอนต่อไปอยู่นะค้า สู้ๆ^^
-
ขออนุโมทนาด้วยค่ะ
ปล ได้รับ 37.5 แล้วน่ารักมากค่ะ
-
เรื่องนี้สนุกมากๆเลยครับ^^ ได้รับPM ตอนที่ 37.5 แล้วนะคร๊าบบบบ :pig4: :pig4: :pig4: สนุกมากๆเลยย น้องฟาสน่ารักสุดๆ พี่วิชก็หื่นเกิ๊นนนนน รอตอนต่อไปนะครับ :L1: :L1: :L1:
-
รอตอนต่อไป ^^
-
พึ่งเข้าเล้าใหม่ ก็มาอ่านเรื่องนี้เลย ชอบมากคะ ส่งPM ไปแล้ว ช้าไปไหมหนออ :seng2ped: :seng2ped:
-
ขอบคุณค่ะ อ่านตอนที่37.5 แล้วสนุกสุดๆๆค่ะ
-
ส่ง PM ไม่เป็นง่า ขอตอน 37.5 ด้วยคน :impress3:
-
ได้รับแล้ว
รอตอนต่อไป สู้ๆ :z3:
-
อนุโมทนาบุญค่า :call:
จะรอต่อไปนะคะ
-
:mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
-
ร่วมอนุโมทนาด้วยนะคะ
-
เอาอีกกกกก ชอบฟาสอ่ะ น่ารักดี :o8: :o8:
-
ในที่สุดด ก้อ่านถึงตอนล่าสุด>< เม้นทีเดียว สนุมากค่ะ ชอบคู่ลุงนันมากค่ะ=.,= จะรอตอนต่อไปนะค๊าาา
-
ตามทันถึงตอนล่าสุดแล้ว รู้สึกดีใจอย่างบอกไม่ถูก
เพิ่งเริ่มอ่านเมื่อวานก็เร่งให้อ่านให้ถึงตอนล่าสุดให้ได้ 555
ส่งพีเอ็มไปแล้วนะค่ะไม่รู้ว่ามาช้าไปไหม
ชอบคู่หลักมากๆไอ้น้องหมอกับพี่ยู๊ ~~~ 5555
และก็คู่รองคงลุงกับเนศแล้วก็พี่วิชน้องฟาสสสสสส อิอิ
รอตอต่อไปอยู่นะค่ะ :impress3:
อนุโมทนาสาธุด้วยคนค่ะ
-
ขอบคุณสำหรับตอนที่ 37.5 ค้าบบบบบ
เลือดสาด พี่วิชหื่น :haun4:แต่ว่าเจนท์มากอ่ะ o13
-
:กอด1: :z2:
-
ติดตามอ่านเรื่องนี้มา 3 วัน ทันจนได้ ขอบคุณสำหรับเรื่องน่ารักๆ นะค่ะ :L2:
-
ก็ขอโมทนาบุญด้วยแล้วกัน
กลับมาเมื่อไรอย่าลืมมารายงานตัวด้วยนะ
เพราะคนอ่านยังรออยู่
-
ร่วมอนุโมทนาบุญด้วยนะครับ
แต่คิดถึงเหล่าชาววิศวะกะหมอแล้ว
ยังรอยู่นะครับ
-
ผ่านมาหนึ่งเดือนแล้วเนอะ ไวจังเลย คิดถึงจังครับ
ยังรอการกลับมาเสมอ
-
1 เดือนผ่านไป
:t3: :z2:
-
:กอด1: คิดถึงเกินจะห้ามใจ
-
รอติดตามครับ มาต่อไวๆนะคร้าฟ
-
อนุโมทนาด้วยค่า
รออ่านตอนต่อไปจ้า :L2:
-
ช่วงนี้เป็นช่วงเทศกาลสอบ
ไม่รู้สอบเสร็จยังหนอถ้าเสร็จแล้ว
รีบมาต่อด่วนคิดถึงอย่างแรงงงงงงงงง :กอด1:
-
ตามอ่านจนทันแล้ว เย้!
-
อ่านทันแล้วววววว
-
รอฉันรอเธออยู๊ :z2:
-
รออยู่เหมือนกันค่ะ
:sad4: :o12:
-
อ้างงง ชอบบบเรื่องนี้ ส่ง PM ไปแล้วนะคะ อิอิ
-
รออยู่น้า
-
ขอ NC ด้วยคนนะ :)
-
ตามมาอ่านจนทันแล้ววว ดีใจ รออยู่นะค่ะ :bye2:
-
รออยู่เหมือนกันน่ะค่ะ
-
"น้องหมอ กะ พี่วิศวะ" ตอนพิเศษ ฮโหลววีน
เมื่อวานนี้วันฮาโลวีน
เหตุการณ์มีอยู่ว่า...
“Trick or Treat?” ไอ้ภคินมายืนอยู่หน้าบ้านในตอนสามทุ่มในชุดฮู๊ดยาวลากพื้นสีแดง
“เล่นอะไรของมึง?” พี่ยูยืนหน้าเซ็ง เพราะตัวเองกำลังนอนกลิ้งเกลือกหน้าทีวี เล่นเกมส์เพลย์ทรีอยู่หน้าทีวีในห้องนั่งเล่นด้วยความเมามัน แต่ก็ดันมีเสียงออดหน้าบ้าน ที่แม่ม...กดซะรัว นึกว่าพ่อใครตาย
ที่ไหนได้...ไอ้ควายภคินแม่งเล่นห่าอะไรปัญญาอ่อนชิบหาย!!!
“Trick or Treat?” คินไม่ตอบ แต่ถามย้ำ
“ปัญญาอ่อน” โดนด่าอีกรอบ
“Trick or Treat?” ย้ำอีกครั้ง
“โว้ยยยยยยยยยย” ขยี้หัวตัวเองแล้วมองคินด้วยสายตาเอาเรื่อง
ปัง!! ปิดประตูใส่หน้าคิน..ซะงั้น
“พี่ยูอ่าาาาาาาา” เปิดประตูวิ่งตามเข้ามากอดเข้าที่เอวเล็กๆ
“เล่นอะไรปัญญาอ่อนจริงๆ โตเป็นควายแล้วมึงน่ะ ช่วยหาอะไรที่มันสร้างสรรค์ทำหน่อยเถอะ”
“หืมมมมมมม” คนตัวโตทำหน้าคิดอะไรซักอย่าง...ที่หน้าตามันโคตรบ่งบอกว่า...หื่นเหี้ยๆ
“พอเลยมึง” พี่ยูแกะมือที่เกาะเอวตัวเองออก แล้วก้าวเท้าเดินหนีอย่างเร็ว
“โหพี่ ไม่มีอะไรซะหน่อย ผมก็แค่อยากจะทำอะไรที่มันสร้างสรรค์ตามที่พี่บอกอยู่นะ”
“สร้างสรรค์ห่านอะไร หน้ามึงมันหื่นเหี้ยๆ เฮ้ย!!!” จู่ๆก็โดนอุ้มขึ้นตัวลอย
“ปล่อยกู!” พี่ยูมองหน้าเอาเรื่อง
แต่ถ้าถามว่าภคินกลัวมั้ย....ไม่เลยซักนิด
“ก็วันนี้วันฮาโลวีน” ยิ้มกริ่ม
“แล้วไงวะ?” พี่ยูเอียงคอถามงงๆ
“ก็วันนี้เป็นวันที่มิติคนตายและคนเป็นจะถูกเชื่อมโยงเข้าด้วยกัน และวิญญาณของผู้ที่เสียชีวิตในปีที่ผ่านมาจะเที่ยวหาร่างของคนเป็นเพื่อสิงสู่ เพื่อที่จะได้มีชีวิตขึ้นอีกครั้งหนึ่ง” พูดไปเรื่อยในขณะที่เดินไปตามทาง
จุดหมาย คือ... ห้องนอน
“แล้วเกี่ยวอะไรกันวะ?”
“เพราะฉะนั้นเราก็ต้องกลายเป็นผีก่อนที่ผีจะมาสิงเราน่ะสิ”
“ผีอะไรของมึง?”
คินวางพี่ยูลงบนเตียงอย่างนุ่มนวล หอมแก้มนิ่มๆอย่างแผ่วเบา ก่อนจะบอกว่า...
“ก็ผีทะเลไงละครับ”
“ฟรายเอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย”
พี่ยูด่าลั่นบ้าน แต่ก็ทำได้แค่นั้น เคยปฎิเสธมันได้ที่ไหนล่ะ
ฮึ่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
เจ็บใจว้อยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
หายไปนาน(มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก)
ยอมรับผิดแต่โดยดีค่ะพี่น้อง :impress3:
แถมยังมาต่อให้สั้นอีกตะหาก ขอโทษนะค้าบบบบบบ :impress3:
ไม่มีอะไรมาก ตอนพิเศษนี้เป็นข้อยืนยันว่า
เรายังไม่ทิ้งเรื่องนี้ไปไหน
แต่ชีวิตช่วงที่ผ่านมานี้(และต่อจากนี้ไป)
มันทำให้แต่งไม่ออกจริงๆน้าาาาาาาา :impress3:
ไว้เจอกันใหม่นะแจ๊ะทุกคน :กอด1:
ปล...คนที่ยังค้างส่งตอนที่ 37.5 ไว้จะทยอยส่งให้นะคะ
ปล2...ใครที่ก๊อปนิยายของเราเอาไว้ ช่วยส่งให้เราที่เถอะค่ะ เพราะต้องการรื้อฟื้นของเก่าให้กับสมองตัวเอง ห่างหายไปนานเกินไปคร้าาาา
-
โห้ยยยยยยยยยยยยย
คิดถึงงงงงงงงงงง
พี่ยูกับน้องหมอ
ว่าแต่พี่ยูโดนผีทะเลจัดไปกี่ยก กร๊ากกกกกกก :haun4:
-
อยากเห็นผีทะเลอ่ะ :z1:
:call:
-
:haun4: :haun4: :haun4: :haun4:
กลายเปนผีทะเล 55555
-
ผีทะเล :haun4:
-
:call: :call: :call:
-
:m20: ผีทะเล
-
มาต่อเเล้วววว :o8:
-
มาต่อแล้ววววว คิดถึงจัง
คิดว่าจะลืมกันไปแล้ว :sad4: :o12:
-
แหม่ เรานึกว่าจะตอบว่า"ผีผ้าห่ม" อะ เราอยากเ่ล่นผีผ้าห่มด้วยย 55555555
-
หายไปนานเลย
คิดถึงพี่ยูเหลือเกิน
-
ยินดีต้อนรับกลับมา อยากบอกว่าคิดถึงมาก!!!
-
ฮาโลวีนกับผีทะเล 5555+ หายไปนานคิดถึงมากๆเลยค่ะ
-
หายไปนานเลยนะครับคนแต่ง....คิดถึงจัง
-
คิดถึงจังเลย ทั้งคนเขียน พี่ยูและน้องหมอ :กอด1:
มาแบบสั้นๆแต่ก็ทำให้คลายคิดถึงไปได้บ้าง
ขอบคุณนะคะที่มาลงให้อ่าน :กอด1:
-
อ่าาาาส
สนุกอ่ะ ยูน่ารัก
วิชหื่น
ดิชกะกานหวานเว่อร์
ลุงมาแบบมึนๆแต่มาแรง 5555
ปล. เพิ่งเข้ามาอ่าน ใครมี 37.5 รบกวนสงเคราะห์เราหน่อยยย
-
คิดถึงงงงงงงงงงง
มาต่อเร็วๆนะคะ
-
คิดถึงพี่ยูกับหมอคินมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
มาแล้ว คิดถึงมากๆอ่า :sad4:
-
ไม่เป็นไร รอได้ ฮ่าๆ o13
-
เย้คนแต่งกลับมาแล้ว :m15:
-
ว้ายมาต่อแล้ว
คิดถึงมากๆเลยค่า :mc4:
-
ตอนที่เห็นตอนแรก เอ๊ะ ตอนเก่าหรือดปล่า หายนานเกิน-_-::
-
คิดถึงจังเลยค่ะ ^^ มาต่อไวๆน้า
ยังรอเรื่องนี้เสมอ
-
ตายแล้วยู
โดนผีทะเลหลอกแล้ว 555
-
Welcome back
:pig2: :pig2:
ไม่ทิ้งกันครับ ไม่ทิ้ง ๆ ๆ
คิดถึงสุด ๆ ๆ
:3123: :3123:
ดีใจ กลับมาแล้ว ...
:pig4: :pig4:
-
:pighaun: :haun4:
-
เขาเคยคิดจะก๊อบไว้อ่านนะ แต่ขี้เกียจ
แนะนำให้นั่งอ่าน 5555 มันจะฮาาาา
สู้ๆๆ เรารอตอนต่อไป
-
กลับมาแล้วววววววว :z2:
-
ผีทะล !!!
น่ากลัวเนอะ พี่ยู
-
กรี้ดดดดดด ตามอ่านทันแล้ว แฮ่กๆๆ ๆ
เป็นกำลังใจให้คนเขียนนะคะ ส่ง ฉากเสียตัวของอีหนูฟาส มาซะ!!! (ตอนที่ 37.5 ) 555555555 +เป็ดไปเลยคะ ชอบมากๆนะเอ้อ o13 :z3: :impress2: :oo1:
-
กรี้ดดดดดดดด กลับมาแล้วววว เย่ๆ
ยัง o13 เหมือนเิดิมเลยค่า แต่ตอนนี้ค้างคาาา :sad4:
-
คิดถึงเรื่องนี้มากเลยครับ
ดีใจมากที่เห็นว่าคุณ Bossom มาโพสท์ตอนพิเศษ
ยังติดตามอยู่เหมือนเดิมนะครับ
-
ในที่สุดก็ตามทันแล้ว :laugh:
ขอตอนที่37.5 ด้วยได้ไหม ยังทันเปล่าอ่ะ
และก็รอตอนต่อไปนะ
o13 o13 o13 o13 o13
-
:laugh: ผีทะเลไปได้เราก็จินตนาการไปผีทะเลซะแล้ว เด๊ยวนี้พี่ยูนี่เปลี่ยนไปแล้วจริงๆเนอะ
ตามอ่านทันแล้ว ขอ37.5ด้วยคนค่ะ
-
คิดถึง :กอด1:
-
ไหนบอกสี่ลูกงดสี่เดือนไง ยังไม่ถึงวันเลย โดนไอ้หมอจัดการซะแล้ว
-
ในที่สุดๆๆๆ
ฟาสเสียตัวแล้วเว้ยยยยยยยยย *จุดพลุฉลอง*
ค้างคาอ่ะ อยากอ่านมาก
ส่ง PM ตอน 37.5 ให้เค้าหน่อยสิ
-
เย้ๆๆๆๆ กลับมาแล้วๆ o13
-
อยากได้37.5บ้างTT
-
น้องหมอ กะ พี่วิศวะ [38]
“วันนี้มึงจะกินอะไร?” เนศถามยูเมื่อนั่งลงในร้านอาหารประจำหน้ามอ
“เอ่อ...ข้าวผัดกุ้ง”
“มึงช่วยเปลี่ยนเมนูหน่อยได้มั้ยเนี่ย” ว่าอย่างหน่ายๆ แต่ก็ก้มลงจดรายการอาหารลงไปในกระดาษแผ่นน้อยๆที่จะต้องยื่นให้ที่ร้าน
พี่ยูยักไหล่แบบไม่สนใจ
“แล้วมึงละ?” มองไปที่ไอ้วิช
“กูเอาหมูกระเทียมไข่ดาว”
“ไอ้ฟาส?”
“ผมขอผัดผักรวมอันมีรายการดังนี้ ผักกาดขาว กระหล่ำ ข้าวโพดอ่อน ผักบุ้ง ไม่เอากระเทียม ใส่พริกไทยเยอะ อ่อ..เอาไข่เจียวมาด้วย” ปากแดงๆของฟาสตอบอย่างเจื้อยแจ้ว
“พ่อง...เดี๋ยวแม่ครัวก็ได้เขวี้ยงเขียงออกมาใส่กะบาลมึงแยกหรอก”
“ก็...เค้าอยากกินง่าาาาาาาา”
“เออๆๆ” เนศก้มลงจดรายการที่ฟาสสั่ง รายการที่มันสั่งยาวกว่าชาวบ้านเค้าสามบรรทัดได้
“ของกูกับดิศเอาเป็นกระเพราะหมูกรอบไข่ดาวนะ” กานชูนิ้วสองนิ้วเป็นเชิงสั่งย้ำอีกทีว่าสองจาน
“มึงล่ะไอ้หมอ??” เนศหันไปถามเป็นคนสุดท้าย
ไอ้หมอทำหน้านึกอยู่นาน กรอกตาไปมาแบบไม่รู้จะสั่งอะไรดี รอจนผ่านไปเกือบสองนาที
“โอ๊ยยยยยยยย ไอ้หอกเอ๊ยยยยยยยยยย” เนศโมโหหิวจนโวยวายออกมา
ไอ้หมอตกใจหันไปสบตา ตากลมๆเหมือนตากวางของมันกระพริบปริบๆ
“จะสั่งอะไรก็รีบๆสั่ง มึงเห็นมั้ยว่ามันมื้อเที่ยงคนมันเยอะ ถ้าไม่รีบสั่งกว่าจะได้แดกเนี่ย รอไปอีกสามชาติ จะแดกอะไรก็สั่งๆมาเหอะ อย่าไปนึกมากไอ้หอกนี่!!!”
“เอ่อ....”
“ตั้งแต่มีผัวแก่นี่ขี้บ่นเหมือนป้าเลยนะมึง” ไอ้วิชแซว ยิ้มมุมปากเหมือนเยาะเย้ย
“กร้ากกกกกกกกกกกกกกกกก”
ฮาแตกกันยกโต๊ะครับพี่น้อง
“ไอ้เหี้ยวิช มึงอยากตายรึไง!!” ปากดีไว้ก่อน ทั้งที่ในใจนี่อยากจะกระโจนเข้าไปบีบคอมันชิบหาย
“หึ” หัวเราะในคอ ยังคงยกยิ้มมุมปากอย่างกวนตีนอยู่ “ถ้าทำได้ก็ลอง”
“มึงอย่านึกว่ากูมีแฟนแล้วจะเอาคนอื่นเป็นเมียไม่ได้นะโว้ย”
“แล้วไง?”
วิชย้อนอย่างไม่สะทกสะท้าน เนศยกแขนขึ้นคล้องคอฟาสที่นั่งคั่นกลางระหว่างตนกับไอ้เพื่อนเลวนั่น แล้วดึงให้หน้าน้องเข้ามาใกล้ตัวเอง ก่อนจะหอมแก้มขาวๆที่ไอ้วิชหวงยิ่งกว่าอะไรดีนั่นดังฟอด
“เห้ยพวกมึงอย่ามาทำเลสกันต่อหน้ากูนะ กูไม่ชอบ” วิชว่าแล้วทำหน้าเหม็นเบื่อก่อนจะหันไปยกแก้วน้ำขึ้นจิบแก้กระหาย
วิชแยกออกหรอก ระกว่างพวกที่จ้องฟาสแบบ “เอาจริง” กับ พวก ”หยอก” อย่างเนศ แต่ก็อย่านึกว่าจะหยอกได้ทุกคนนะ
ถ้าไม่ใช่เพื่อนกันและเป็นคนที่ไม่คิดอะไรจริงๆอย่างเนศก็อย่าหวังเลย ตายลูกเดียว
“แม่งเอ๊ยยยยยยยย” เนศโมโหที่ทำอะไรไม่ได้
“เอ่อ...ผมเอาข้าวผัดหมูจานนึงนะพี่” ไอ้หมอสั่งขัดอารมณ์ เนศก้มหน้าจดด้วยอาการฟึดฟัด
ไม่นานนักอาหารที่สั่งก็ทยอยออกมาเสริฟให้ทุกคนได้ทานกันอย่างอิ่มหมีพลีมันก่อนจะแยกย้ายกันไปเรียนหนังสือ
-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-
ย้อนกลับไปในคืนวันหลังเหตการณ์เสียตัวของฟาส
ฟาสนอนซุกอยู่ในอ้อมแขนที่กว้างกว่าของคนรัก ใบหน้าเล็กๆแนบกับอก ชิดเสียจนเหมือนลูกแมวตัวเล็กๆกำลังอ้อนหาความอบอุ่นจากคนรัก
ด้วยความที่ปกติแล้วเป็นคนตื่นเร็ว ถึงจะไม่ได้เร็วเท่าไหร แต่ก็เร็วกว่าแฟนรุ่นพี่น่ะแหละนะ
เปลือกตาบางขยับเล็กน้อย ก่อนจะค่อยๆลืมขึ้นมา เมื่อสายตาปรับเข้ากับภาพให้ชัดได้ก็เจอกับแผ่นอกแน่นๆของพี่วิช
เงยหน้าขึ้นไปเจอคู่คางเรียวเอื้อมมือขึ้นไปลูบก็รู้ว่าตอนนี้เริ่มจะมีเคราสากๆขึ้นบ้างแล้ว เลยขึ้นไปก็เห็นแพขนตาบางยาว
ก็อดไม่ได้ที่จะเอามือไปเขี่ยเล่น วิชขยับหน้าหนีพร้อมกับร้องอือออยู่ในลำคอ
ฟาสหัวเราะคิกคักอย่างอารมณ์ดี แต่พอขยับตัวแค่เล็กน้อยก็รู้สึกเจ็บจี๊ดที่ร่างกายส่วนล่าง
“โอ๊ย” ซบหน้ากลับลงไปที่อกของวิช แขนเรียวกอดร่างหนาๆแน่น หวังว่ามันจะเจ็บน้อยลง
“หืมม” วิชรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาก็พบกับไอ้ตัวดีกอดตัวเองแน่น
“ว่าไงครับคนเก่ง?” ก้มลงหอมที่ผมนิ่มของน้อง
“เจ็บ” ส่งเสียงตอบอู้อี้อยู่ที่อกของพี่
“โอ๋ๆ คนเก่งไม่ร้องนะครับ”
“ไม่ได้ร้องซะหน่อย” เถียง
“ฮ่ะๆๆ โอเค ไม่ร้องๆ แล้วนี่ตื่นนานรึยัง?”
“นานพอที่จะเห็นหมีบางตัวนอนน้ำลายยืดละกัน”
“ปากดีนักนะ” ยกมือขึ้นมาขยี้ผมไอ้ตัวดี
“ไหนขอดูหน้าหน่อยซิ”
“ไม่”
...ยังเขินเรื่องเมื่อคืนอยู่เลยไอ้พี่วิชบ้า
“ขอพี่ดูหน้าหน่อยนะครับที่รัก”
ถ้าหน้าฟาสเป็นกระทะ ตอนนี้คงได้ยินเสียงดังฉ่าเพราะความร้อนแล้วแน่ๆเลย
“คะ ใครกันแน่ที่ปากดี ที่รักอะไรกัน”
“หืม เขินละสิ?”
“เออสิ” กอดพี่แน่นขึ้นอีก
“พูดไม่เพราะแบบนี้เดี๋ยวโดนลงโทษอีกนะ” ยิ้มมุมปาก
“ไม่เอานะ” เงยหน้าขึ้นส่งสายตาอ้อนๆไป แต่เพียงแป๊ปเดียวก็ก้มลงมาซุกอกพี่อีก “เค้ายังเจ็บก้นอยู่เลยเนี่ย”
“ฮ่ะๆๆ งั้นเดี๋ยวพี่อุ้มไปอาบน้ำนะครับ”
“อื้ม”
-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-
พี่ยูไปเดินซื้อของใช้เข้าบ้าน ที่ห้างไม่ไกลจากบ้านที่เขาอยู่กับไอ้หมอมากนัก
วันนี้ไอ้หมอบอกว่ามีเรียนเลิกตอนสองทุ่ม แล้ววันพรุ่งนี้ที่เป็นวันเสาร์ก็หยุด
แต่ก็คงจะไม่ได้ไปเที่ยวที่ไหน เพราะตอนนี้กว่าจะมีเวลาว่างตรงกันที หายากยิ่งกว่าอะไรอีก
ของที่จำเป็นต้องซื้อก็มีอยู่หลายอย่าง ทั้งครีมอาบน้ำ ยาสระผม ขนมนมเนย และของกินของใช้อีก
เดินอยู่หลายล๊อกจนของเริ่มเต็มรถเข็น รายการที่จดมาก็ขีดฆ่าจนหมดแผ่น
แต่ก่อนจะไปคิดเงินก็จำได้ว่าต้องซื้อมีดโกนหนวดของไอ้หมอด้วย
เลยเดินวกไปเลือกมีดโกนที่ชั้น ข้างๆมีผู้ชายคนนึงเลือกอยู่ พี่ยูก็เดินไปแทรกๆดูด้วย
“ยูใช่มั้ย?” เสียงมาจากคนข้างๆ
คุ้นมาก...
คุ้นมากเกินไป จนไม่กล้าหันไปดูหน้าว่าคนที่ถามเป็นใคร...
พี่ยูหันหน้าไปอีกทาง ไม่ตอบและทำท่าจะเดินหนี ...แซน
แต่ก็โดนขว้าแขนเอาไว้ก่อน “เดินหนีพี่ทำไมล่ะ?”
“ผมไม่รู้จักคุณ” ดึงแขนออกก่อนจะวิ่งหนีออกไป รถเข็นที่เลือกของเอาไว้ก็ทิ้งไว้อย่างนั้น
วิ่งกลับไปที่รถ ดีที่ยูเป็นคนวิ่งเร็ว แซนเลยตามไม่ทัน พอถึงที่รถยูรีบสตาร์ทแล้วรีบออกรถกลับบ้านทันที
เหลือบมองนาฬิกาดิจิตอลในรถ สองทุ่มห้านาที ป่านนี้ไอ้หมอคงจะถึงบ้านแล้ว
...คิดถึง คิดถึงไอ้หมอมากๆ
พี่ยูไม่รู้ว่าแซนจะทำอะไร แต่เขากลัว กลัวที่จะเจอหน้ากันตรงๆ
เคยภาวนากับตัวเองไว้ว่า ขออย่าเจอกันอีกเลยชาตินี้ แต่ทำไมต้องกลับมาเจอกันอีกด้วยนะ...
พี่ยูจอดรถข้างๆรถไอ้หมอ รีบไขกุญแจบ้านเข้าไป มองไปรอบบ้านที่เปิดไฟทิ้งไว้ไม่เจอคนที่ตัวเองคิดถึง
คิดไว้ว่าต้องอยู่ในห้องนอนแน่ พอเปิดเข้าไปก็เจอร่างสูงของไอ้หมอนอนแผ่อยู่บนเตียง
ค่อยๆเดินเข้าไปนอนข้างๆ ซุกหน้าเข้ากับอกไอ้หมอ กอดแน่น
“พี่ยูมีอะไรเหรอ?” ไอ้หมองัวเงียตื่นขึ้นมา
“เปล่า ไม่มีอะไรหรอก ขออยู่แบบนี้ซักพักนะ”
“ครับ”
ไอ้หมอสงสัยว่ามีเรื่องอะไร แต่ในเมื่อพี่ยูยังไม่อยากบอก
เค้าก็จะไม่เค้นถาม จะรอเมื่อพี่ยูพร้อมจะบอก เค้าก็พร้อมที่จะฟัง
TBC,,,
ขอโทษที่มาช้านะคะ :bye2:
-
โอ้ววววววววววววววว พี่ยู กับน้องหมออออออ
หายไปนานมากกก คิดถึงงง :-[
เหมือนกลิ่มดราม่าจะเริ่มโชยยยย
-
ม้ายยยน้าาาา พี่ยูอย่าหวั่นไหวน้า
น้องหมอ ตามติดพี่ยูเีดี๋ยวนี้นะ
ดีใจที่คนแต่งกลับมาแล้ว 5555
-
กะพริบตาปริบๆ เมื่อเห็นการอัพ แล้วยิ้มแฉ่ง :กอด1:
ในที่สุดก็มาแล้ว เย้ :L2:
เหมือนกลิ่นมาม่าจะโชยมา แต่คงมาแค่กลิ่นใช่มั้ย :z2:
-
แง๊ แง ต่อไม่ติดอ่ะ จำไม่ได้ว่าถึงไหนแง้ว
:serius2: :serius2: :serius2:
-
พี่ยู กะ น้องหมอ
:110011: :110011: :110011: :110011: :z7: :z7: :z7: :z7: :z7: :z7:
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: คิดถึงมาก ๆ
-
พี่ยู อย่าลืมว่ามีไอ้น้องหมออยู่ข้างๆพี่ อย่าเอาอดีตมาทำร้ายตัวเอง มีอะไรก็บอกมันไปเนอะ :กอด1:
-
:กอด1: กอดคนแต่ง
เย้มาอัพแล้ว ><
คิดถึงพี่ยูกะน้องคินมากมาย
-
เย่ๆๆๆ มาต่อแว้ววว แต่ก็ต้องอ่านย้อนนิดนึง หายไปนานเชียว แต่ขอบคุณมากๆนะครับที่มาต่อ :กอด1:
-
ค้างคาใจ แต่ชอบให้พี่ยูอ้อนหมอจังค่ะ :impress3:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด... :pig2: :pig2:
ในที่สุดก็มาต่อซักที มาช้าดีกว่าไม่มานะคะ ต่อไปก็มาบ่อยๆน้า
คิดถึง พี่ยู น้องหมอ พี่วิช น้องฟาส เนศ ลุง กาน ดิส อ้อ คิดถึงคนเขียนด้วยน้า :call: :call:
-
Sand is U's ex-boyfriend ?
Don't drama naaaaa
I'm sorry now inconvineince to type in thai
I love this story so much wait for writer ka ^^
-
:call: :call: :call:
-
กลับมาแล้ว กลับมาพร้อมกับแฟนเก่าพี่ยู(ซะงั้น)
-
พี่ยูอย่าหวั่นไหวน้าาาาาาาา :sad4:
ฟาสกับวิชน่ารักมากกกกกกก
ชอบๆ ขอฟาสกับวิชเยอะๆ o13
-
กลับมาแล้ว เย๊
แต่หวังว่าคงไม่เอามาม่ามาเป็นของฝากกันหรอกนะ
ช่วงนี้ยิ่งอิ่มๆอืดๆอยู่ ถ้าได้มาม่าอีกคงแย่
^^
-
มาม่ากำลังจะมาอ๊ะป่าวเนี่ย
-
หายไปนานมาก กลับมาก็เหมือนจะแจกมาม่าเลย...จะบอกไม่อยากกินมาม่านะ
-
พี่ยูท่องไว้มันก็แค่อดีต มันผ่านมาแล้ว ลืมมันซะ!!
-
เพิ่งเห็นว่ามาลงตอนใหม่แล้ว คิดถึงจังครับ
น้องฟาสอ้อนพี่วิช น่ารักๆ
พี่ยูเลยไม่ได้ของที่จะซื้อกลับมาซักชิ้น นายแซนจะมาไม้ไหนกัน
เป็นกำลังใจให้คุณ Bossom
รอติดตามเหมือนเดิมครับผม
-
มาเเล้ววววว
หายไปนานเลยน่ะค่ะ
คิดถึงน้องหมอกับพี่ยูมากก
-
พี่ยูกับน้องหมอมาแล้ว~ ต้องบอกว่ามากันครบก๊วนเลย
พี่วิชกับน้องฟาสก็หวานๆกันไปตามระเบียบ :o8:
เรื่องคนในอดีตมันจะมารบกวนพี่ยูหรือเปล่านะ
แต่ถึงจะรบกวนยังไงพี่ยูก็ยังมีน้องหมออยู่ทั้งคน
รับรองว่าไม่ยอมปล่อยให้ใครหรืออะไรมาวอแวแน่นอน
อย่างเพิ่งคิดมากนะ มันอาจจะแค่เรื่องบังเอิญ :L1:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ ดีใจจังที่มาต่อให้ได้อ่าน :กอด1:
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: กลับมาอะพแล้ว เย้ๆๆๆๆๆ พี่ยูเปนไรอ่ะ
-
วิ่งหนีทำม้ายยยย
พี่ยูกลัวอะไรอ่ะ
-
คุณคนเขียน คิดถึงจังเลย ^^
ดีใจที่กลับมาต่อนะคะ
-
ต่อเถอะคะ
-
:a5: :a5: งานนี้พี่ยูของเราจะหวั่นไหวไหมนะ....จะเป็นกำลังใจให้นะครับ สู้สู้สู้ o13 o13
-
นั่งอ่านรวดเดียวจบจนตาแฉะ
ถึงจะปวดตาแค่ไหนก็ตามแต่ ทำไมกูไม่อ่านหนังสือเรียนอย่างนี้บ้างว่ะ :z3:
ขออความกรรุณาช่วยส่งตอน 37.5 ให้ด้วยนนะขอรับ :impress2: :haun4:
-
นั่งอ่านอยู่ 3 วัน ในที่สุดก็ตามทันจนได้ o7
ชอบตัวละครทุกตัวเลยอ่ะ เนื้อเรื่องก็สนุกด้วย ชอบ ๆ ๆ ๆ :m1:
เค้าขอสมัครเป็นคลับ "น้องหมอ กะ พี่วิศวะ" ด้วยคนน๊า :m13:
ปอลออออ.ถ้าจะให้ดีตัวเองช่วยส่ง ตอนที่ 37.5 มาให้เค้าด้วยได้ป่ะ
เพราะไม่งั้นเค้าจะเป็นแฟนคลับไม่เต็มตัวนะ เพราะว่าอ่านไม่ครบทุกตอนอ่ะ :eiei1: ขอบคุณล่วงหน้าน๊า :pig4:
-
ส่งตอนที่ 37.5 ให้เค้าหน่อยน้าาาาาาาา
-
หวังว่าแซนจาไม่ทำอะไรให้วุ่นวายนะ
-
เฮ้ย !
ไม่เอา ไม่เอาแบบนี้
ไม่ชอบดราม่า ไม่ว่าอิตานั่นมันจะมาด้วยเหตุผลอะไรก็แล้วแต่
อย่ามายุ่งกับพี่ยูน๊าาาา
-
ยูคงรู้สึกหลอนมาก
ถึงหนีขนาดนี้ ทิ้ง
ข้าวของเลย :เฮ้อ:
-
อิจฉายูจังเรยยย อยากเปงแบบยูมั่งจัง กับห้องไปมีคนให้นอนกอดเวลาเราเหนื่อยๆแบบนี้อ่ะ !_!
-
เพิ่งเจอเรื่องนี้ เข้ามาอ่านแบบรวดเดียวจบเลย สนุกมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
แต่ละคู่ก็มีเรื่องราวแตกต่างกันไป แต่ก็เป็นความรักที่อบอุ่นสวยงามและอยู่บนพื้นฐานของความเข้าใจ(เว้นลุงนันกะเนศไว้คู่นึง)
ขอบคุณสำหรับเรื่องสนุกๆ นะคะ จะรอติดตามตอนต่อไปค่ะ
-
เพิ่งสมัครสมาชิก >< เพราะเรื่องนี้เลยนะคะเนี้ยยยยย
ชอบมากๆเลย น่ารักที่สุด
แหะๆ รีบมาต่อนะคะ กำลังเข้มข้นเลยย เป็นกำลังใจให้ค่า :)
-
o22
ตามต่อไปขอรับ
:really2: :z2:
-
น่ารักจังเลยครับ o13
-
:impress3: ชอบน่ะชอบจังเลย ยิ่งอ่านยิ่งหนุก ชอบทุกคู่เลยน่ะ ตัวละครทุกตัวน่าสนใจจังเลย โดยเฉพาะพี่วินของพี่หมอน่ะน่าสนใจมาก ๆ เลยล่ะ
-
แฟนเก่ากลับมาจะมีเหตุอะไรยุ่ง ๆ อีกหรือเปล่านะ
-
o22 พี่ยูห้ามหวั่นไหวน้าาา
ดีใจที่ได้อ่านจังเลยย
-
พี่หมอยูรีบๆๆบอกเลยเอาใจช่วย :L1:
-
:3059: :L1:
-
โอย แต่ละคู่ น่ารักมากกกกกกกกก
แอบหลงน้องฟาสส แอร๊ยยยยยยย :impress2:
อยากได้ตอน 37.5 จังเลยค่ะ
ยังส่งอยู่ไหม pm ไปแล้ว แบบมั่วๆ... :monkeysad:
เฝ้ารอด้วยความหวัง :sad4:
-
อ่านอีกรอบคิดถึงอ่ะ :L1:
-
คิดถึงพี่ยูกับหมอคินมากเลยครับ กลับมาให้หายคิดถึงแล้วเย้ๆ แต่มันเสียตรงที่กลับมาพร้อมแฟนเก่าพี่ยูนี่สิ :m31:
หมอคินสู้ๆนะครับอย่าปล่อยให้พี่ยูอยู่ตามลำพังนะ เดี๋ยวโดนแฟนเก่าฉกไป o13
-
มาได้แย้ว คิดถึงอ่า
ผช.คนนั้นกลับมาทำไม
-
จิ้มไว้ก่อน
กำลังตามอ่านอยู่จ้า.... อ่านเสร็จเดี๋ยวเม้นเน้อ
-
ชอบอ่าน่ารักจัง
-
ยูจังเอ้ย อย่าไปคิดมากกกกก (มีแฟนเด็กซะอย่าง กลัวไร)
.
.
.
กลัวจะมีมาม่าจัง
-
อ่านทันแล้ว เย้ๆๆๆๆๆๆ
น้องหมอพี่ยูน่าร้ากกกกกกกกกกกกก
-
อ่านทันแล้ววว
รอติดตามตอนต่อไป
:z2: :z2: :z2:
-
หมอ กับ วิศวะ นี่กินกันเองตล้อดดดดดด ฮ่าๆๆๆๆๆ
-
ขาดช่วงไปนานเลยมาต่ออีกนะครับ คิดถึงพี่ยูกับหมอคินใจจะขาดแล้วอ่ะครับมาต่ออีกนะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :sad4: :sad4: :sad4: :o12: :o12: :o12: :z3: :z3: :z3: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2:
-
:catrun:
-
รอตอนต่อไป อ่านรวดเดียวเลย 38 ตอน สนุกมากค่ะ มาต่อตอนต่อไปเร็วๆ นะ
-
มาต่อเร็วๆนะคะ :o8:
-
คิดถึงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
-
ปล่อยให้ค้างมานานแล้วน้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
-
แฟนเก่าพี่ยู? จะกลับมาให้ได้อะไร จะมาสร้างความร้าวฉานหรือไง ห๊ะ!!!
-
เพิ่งมีโอกาสได้อ่านเรื่องนี้เมื่ออาทิตย์ที่แล้ว ในที่สุดก็ตามทันสักที อยากบอกว่าพี่ยูน่ารักโฮกกกกกกกกกกกกกกก ปลื้มมากโดยส่วนตัว 555 คินก็ดูอบอุ่น รักพี่ยูสุดๆ ไหนจะมีอีกสามคู่มาช่วยเพิ่มสีสันอีก กดไลค์หนักๆเลยค่ะเรื่องนี้ ผู้แต่งสุโค่ยยยย o13 o13
-
ลงสำหรับผู้ที่เข้ามาอ่านใหม่และคนที่ขอมาแล้วเรายังไม่ได้ส่งหลังไมค์ไปให้นะคะ
มีส่งเข้ามาขอกันเยอะมาก แต่เราไม่มีเวลาส่งให้ ตอนนี้เลยตัดใจลงให้แล้วกันเนาะ
แล้วก็เข้ามาทักทายกันหน่อย เพราะหายไปนานมาก ก็ดังที่ได้แจ้งไว้ในเพจนะคะ
ใครไม่รู้ก็ไปตามอ่านกันได้ในเพจนะ ไม่อยากเขียนอะไรซ้ำๆ :m23:
ตอนนี้ก็กำลังเริ่มรื้อฟื้นเนื้อเรื่องทั้งหมด แล้วก็พยายามเขียนให้ได้วันละนิดๆหน่อยๆ
เพราะเวลาที่จะเขียนก็มีไม่มาก กำลังพยายามทำเพื่ออนาคตตัวเองอยู่น่ะค่ะ :m17:
อีกอย่างก็คือ มีคนถามเข้ามามากเหมือนกันว่าจะทำป็นหนังสือมั้ย?
ตอนแรกก็ไม่คิดว่าจะทำ เพราะเราขี้เกียจ ฮ่าๆๆๆๆ
แต่ไปๆมาๆมีคนขอให้ทำเยอะ ไอ้เรามาคิดดูอีกที
ขนาดนิยายที่เราชอบอ่าน เรายังอยากให้เค้าทำหนังสือเลย
แล้วของตูล่ะ ก็เลย......ทำดีกว่า
แล้วเราก็อยากมีหนังสือเก็บเองด้วย ก็นิยายเรื่องแรกนี่นาเนาะ :teach:
ใครอยากได้ก็เริ่มคิดและเก็บเงินได้แล้วนา
ถ้าเราลงใกล้จะจบแล้วเราจะเริ่มเปิดจองแล้วนะจ้าาา
พล่ามมานาน สำหรับคนที่เราติดตอนพิเศษไว้
เชิญอ่านเลยจ๊ะ..... :give2:
" น้องหมอ กะ พี่วิศวะ " ตอน 37.5
วิชคว้าคอของฟาสให้เข้ามาใกล้แล้วบดริมฝีปากลงไป ฟาสก็ตอบสนองกับรสจูบนั้นอย่างร้อนแรงไม่แพ้กัน
ร่างสูงดันตัวน้องให้นอนราบลงไปกับโซฟาตัวใหญ่ ทั้งที่ริมฝีปากยังคลอเคลียไม่ห่างกัน
ร่างใหญ่แทรกอยู่ระหว่างขาทั้งสองข้างของฟาสที่โดนจับให้อ้าออก เป็นท่าที่โคตรล่อแหลม
มือข้างหนึ่งของวิชสอดเข้าไปในเสื้อคลุมอาบน้ำ ปลายนิ้วคลึงที่ยอดอก
ฟาสรู้สึกประหม่าจนไม่รู้ว่าจะเอามือไปวางตรงไหนดี จะไปกอดพี่วิชก็ไม่รู้ว่าจะดูเป็นการเชิญชวนมากไปมั้ย
ในห้องเงียบ เงียบจนได้ยินเสียงจูบของเขาสองคนชัดเจน ไม่รู้ทำไมครั้งนี้เขาถึงอายมากกว่าปกติ
ทั้งสองคนจูบกันนาน..นานจนฟาสเริ่มที่จะหายใจไม่ทัน
“อะ..พอ”
ฟาสหอบหายใจแรง วิชยิ้มก่อนจะไล้ปลายนิ้วไปตามริมฝีปากล่างเพื่อเช็ดคราบน้ำลายออก
ต่อไปวิชก้มลงไล้ริมฝีปากร้อนไปตามสันกราม ลำคอ ไหล่ จูบเน้นย้ำที่คอจนมันเป็นรอจ้ำแดง
รู้สึกเหมือนปมเชือกที่เอวคลายออก ไอ้พี่วิชแหวกเสื้อคลุมออก แต่น้องกลับกุมมันเอาไว้แน่น
“ฟาสครับ...”
“เค้า..เค้าอายอ่ะ” หน้าแดง..ฟาสไม่เคยอายขนาดนี้มาก่อน
อาจจะเป็นเพราะว่า นี่เป็น”ครั้งแรก”ก็ได้มั้ง
“ฟาสครับ..” กระซิบที่ข้างใบหู “ไม่ต้องกลัวนะ..พี่จะอ่อนโยน จะถนอมเราให้มากๆ”
ฟาสพยักหน้าก่อนจะค่อยๆคล้ายมือออก วิชจูบที่แผ่นอกบาง จูบที่ยอดอกทั้งสองข้างจนมันแข็งชูชัน
จูบไล้ลงมาที่หน้าท้องบาง ผิวฟาสขาว..ขาวจนมันขึ้นรอยง่ายมาก
“อะ..อ๊า..พี่วิช”
เสียงครางหวานที่เปล่งออกมาเมื่อวิชใช้ปากกับส่วนนั้นของฟาส ขาเรียวเกร็งค้าง เพลิดเพลินไปกับสัมผัสที่พี่วิชมอบให้
ฝ่ามือจิกลงไปบนเรือนผมของพี่ อยากจะให้หยุดแต่ในขณะเดียวกันก็ยังไม่อยากจะให้หยุด
เพราะมันรู้สึกดีโคตรๆ
“อา..พี่วิช พี่วิช..พอ..”
“ทำไมฮื้ม?”
“มัน..จะเสร็จ”
“ก็ปล่อยออกมาสิ” รูดรั้งส่วนนั้นของฟาสด้วยมือ ในขณะที่ตัวเองเคลื่อนตัวของไปจูบฟาส
น้องตอบรับจูบของพี่วิชด้วยความร้อนแรงที่ไม่แพ้กัน จนฟาสปลดปล่อยทุกหยาดเต็มมือของวิช
ฟาสหอบหายใจแรง หน้าอกขาวที่มีรอบจูบประปรายหอบขึ้นลง ในขณะที่ปากก็ยังคลอเคลียไม่ห่างกัน
“ดีมั้ย?” วิชถาม
“อื้ม..สุดๆ”
“รอเดี๋ยวนะ”
วิชลุกออกไปเดินเข้าไปในห้อง ปล่อยให้ฟาสนอนแผ่อยู่บนโซฟาตัวใหญ่
ไม่นานนักก็ออกมา วิชชูของที่อยู่ในมือให้น้องดู ไม่ใช่อะไร ก็เจลหล่อลื่นนั่นแหละ
นั่งลงที่เดิม จับขาข้างหนึ่งของฟาสให้ไปพาดบนพนักพิงของโซฟาแล้วอีกข้างพาดบนหน้าขาของตัวเอง
ฟาสอายจนหน้าแดงแปร๊ด ยกมือขึ้นปิดหน้าของตัวเอง
“อายรึไง?”
“เออสิ..ท่าแบบนี้ อ๊ะ!!” มีเจลเย็นๆมาทาที่ด้านหลัง
“ตอนไปซื้อมีแต่แบบเย็นว่ะ”
“...”
....ฮืออออออออออออ อยากจะมุดดินหนี อายเหี้ยๆ
ปลายนิ้วของพี่วิชไล้ไปมาตามร่องก่อนจะกดปลายนิ้วที่ชุ่มไปด้วยเนื้อเจลเข้าไป
ฟาสเกร็งแน่น ด้วยความไม่เคยชินและมันก็เจ็บนิดๆด้วย
“แน่นจัง..เจ็บมั้ยฟาส”
“นิดนึง..อา”
“อย่าเกร็งสิ..ผ่อนคลายหน่อย”
....แค่พูดน่ะมันก็ง่ายสิโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยย
ฟาสสูดหายใจลึกๆค่อยผ่อนลมหายใจ วิชก็ขยับนิ้วเข้าออกจนรู้สึกว่าฟาสไม่ค่อยเกร็งแล้วก็สอดเข้าไปอีกนิ้ว
“อ๊ะ!! เจ็บ”
“ทนหน่อยนะ..ถ้าไม่ทำแบบนี้ฟาสจะรับของพี่ไม่ได้”
“ฮื้..”
ฟาสพยายามที่จะผ่อนคลาย นิ้วที่ควานอยู่ด้านในร่างกายเหมือนหาจุดอะไรสักอย่าง
ถามว่ามันรู้สึกดีมั้ย แรกๆน่ะไม่เลยสักนิด อายก็อายแถมเจ็บอีก
“อ๊ะ..อา”
“เจอแล้ว” วิชยิ้มร่าเมื่อช่องทางด้านหลังบีบรัดเขาแรงขึ้นเมื่อปลายนิ้วของเขาโดนผ่านจุดกระสันในร่างกายของฟาส
“อา..ฮ้า..”
“พร้อมแล้วนะ?”
“อื้ม”
วิชทาเจลที่ส่วนนั้นของตัวเองซะชุ่มหวังว่ามันจะช่วยลดอาการเจ็บของน้องได้มากหน่อย
ยกขาข้างที่พาดอยู่บนหน้าขามาวางไว้ที่แขนของตน จับส่วนนั้นถูไถไปกับปากทางของฟาส
พอทำท่าจะกดเข้าไปฟาสดันขัดขึ้นมาก่อน
“เดี๋ยวพี่”
“หืมม” เลิกคิ้วสงสัย
“มัน..ไอ้นั่นมันจะ..เข้าไปได้ยังไง” สีหน้าฟาสเป็นกังวล
แน่ละ..ดูจากขนาดวิชน้อยที่แม่งไม่น้อยนั่นสิ เป็นใครก็ต้องกลัว
“ได้สิ..ถามไอ้หมอมาแล้ว ถ้าเตรียมตัวดีก็เข้าได้ง่ายขึ้น”
“อื้ม” เม้มปากหลับตารอรับส่วนนั้นขยองพี่วิช วิชพยายามกดเข้าไปให้อ่อนโยนที่สุด
“อา..สุดยอด..แน่นชิบ” เข้าไปได้แค่ส่วนหัวก็รับรู้ได้ถึงความรัดแน่นมาก
“เจ็บ..พี่เค้าเจ็บ” ฟาสน้ำตาปริ่มอยู่ที่ขอบตาสวย
“ชู่ๆๆ ฟาสครับ..อย่าเกร็ง คลายหน่อยครับเด็กดี”
ก้มลงจูบที่หน้าผากกลมของน้องที่ชื้นไปด้วยเหงื่อ ยกมือขึ้นลูบผมน้อง ยังไม่กล้ากดร่างกายเข้าไปอีก
“เจ็บอ่ะ” วิชประกบริมฝีปากจูบ แล้วค่อยๆดันตัวเข้าไปอีกจนสุดทาง
“อืม” วิชครางในลำคอด้วยความแน่นและบีบรัดทำให้เขาเหมือนจะไปซะเดี๋ยวนั้น
วิชยังไม่ขยับ ค้างไว้แบบนั้นเพื่อให้น้องได้ปรับตัวกับขนาดของเขา
“หายใจลึกๆนะเด็กดี” ก้มลงจูบหน้าผากเพื่อปลอบโยน ฟาสทำตามไม่เท่าไหร่ก็ปรับตัวได้
วิชรับรู้จากการที่ตรงนั้นของฟาสเริ่มตอดรัด และฟาสก็ไม่ได้ร้องไห้อีก
ดวงหน้าสวยมีอาการเขินอายอย่างเห็นได้ชัด ร่างกายไม่เคยโกหก เพิ่งจะรู้ก็วันนี้
“ขยับนะ” ฟาสพยักหน้าตอบ วิชจึงเริ่มจากที่ขยับช้าๆก่อน
“อ๊ะ..อาาาา” ฟาสร้องออกมาเมื่อวิชเร่งความเร็วขยับสะโพกเข้าออก เสียดแรงจนวาบหวาม ได้ยินเสียงเนื้อกระทบเนื้อ
เสียงหอบหายใจของตัวเองและพี่วิช
ไม่รู้สึกว่าตัวเองครางกระเส่าเหมือน..แมวตัวเมีย
จากความเจ็บ กลายเป็นว่าความเสียวกระสันเข้ามาแทนที่..แต่ความเจ็บนั่นก็ไม่ได้หายไปหรอก
“อา..ฟาส..เรียกชื่อพี่หน่อย”
“พี่..พี่วิช..อ๊ะ”
“เรียกอีกสิ”
“พี่วิช..พี่วิช..อ่าาาา”
วิชกระหน่ำมากขึ้น เร็วขึ้น ได้ยินเสียงกระทบและความเฉอะแฉะตรงช่องทางนั้น มันก็เร้าอารมณ์บอกไม่ถูก
ขยับได้อีกไม่นานนักร่างของฟาสก็กระตุกไหวอีกรอบ ปลดปล่อยทุกหยาดหยดเลอะเต็มหน้าท้องตัวเอง
พี่วิชขยับต่อไปได้ไม่นาน เพราะฟาสตอดรัดมากขึ้นหลังจากที่เสร็จไปแล้ว ร่างใหญ่ก็ปลดปล่อยออกไปตามกัน
ฟาสรู้สึกถึงส่วนนั้นของพี่วิชกระตุกอยู่ในตัวเอง และก็รู้สึกอุ่นร้อนในช่องทางนั้น เสียววาบไปถึงท้องน้อย
“อ่ะ..” ฟาสนิ่วหน้าเมื่อพี่วิชถอนส่วนนั้นออกไป รู้สึกแสบที่ช่องทางนิดๆ
รวมทั้งรู้สึกด้วยว่ามีของเหลวไหลออกจากตรงนั้นมาก
วิชก้มลงจูบที่หน้าผากและขมับที่ชื้นเหงื่อของน้องด้วยความรักใคร่
“รักนะครับ”
“อื้ม”
“พี่รักฟาสนะครับ”
“อื้ม..ฟาสก็รักพี่”
ทั้งสองคนจูบกัน เป็นจูบที่เต็มไปด้วยความรัก และความใคร่ของไอ้พี่วิช
“อีกรอบไหวมั้ย?” ยิ้มแผล่
“เอ่ออ...”
....จะบอกว่ากูสองน้ำแล้ว อีกรอบพรุ่งนี้ตื่นมาฟ้าเหลืองแน่ จะหื่นไปไหนไอ้พี่วิช
“นะ”
“เอ่อ...ไม่เอาที่โซฟาแล้วนะ..เจ็บหลัง”
“ได้” แล้วอีพี่วิชก็อุ้มน้องเข้าห้องไปทำต่อ..บนเตียง
ปล.หนึ่ง ไปจิ้นกันต่อเองนะ..คนเขียนขอร้อง ฮ่าๆๆๆๆ
ปล.สอง กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด อายค่าาาาาาาาาาาาาาาาาา กลับมาอ่านเองก็ยังอาย :t4:
-
โอ้ยยยยยยยย น้องฟาสเสร็จพี่วิชแล้ววววว >_<
-
ได้อ่านตอนนี้ซะที นึกว่าจะไม่ได้อ่านบท...ของพี่วิชกับฟาสซะแล้ว ขอบคุณมากค่า~
-
จุ๊บๆ >_<
-
คิดถึงพี่ยูกะน้องหมอแล้วนาาาาาาา
-
ทั้งฟิน ทั้งจิ้น เบยยยยย :z1:
-
ไม่นี่คิดว่าปฏิเสธที่ไหนได้ไม่เอกที่โซฟา :laugh:
-
ดีใจจังในที่สุดก้อกลับมาแล้วน่ะ :haun4: ยังไงมาอัพต่อเรื่อย ๆ น่ะ ยังไงดีใจกับการที่คนเขียนจะพิมพ์เป็นเล่มออกมาน่ะ เพราะโดยส่วนตัวแล้วอยากได้เป็นหนังสือน่ะ :o8:
-
โอ้ยๆๆๆ อ่านไปเขินไป ขออีกรอบนะฟาส
เอ่อ....งั้นรอบสองไม่ขอบนโซฟานะ มันปวดหลังนะ ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!
-
:m2:
เงินบินออกจากกระเป๋าอีกแล้วจ้า แต่ก็อยากได้อ่า
-
นึกว่าตาฝาดดดดดดดดด :laugh:
รอตอนต่อไป
-
:-[ :-[ :-[ :-[ รีบๆมาต่อนะ
-
สุดๆ เลยตอนนี้ -.,-
-
อิอิ
-
อา ดีใจมาต่อแล้ว
-
เก็บเงินรอออออออออ
คิดถึงคนแต่งมากๆๆๆๆๆๆๆ
กลับมาแล้วดีใจจัง :กอด1: :L2:
-
รอมานาน ซักที!!! 5555
-
หายไปนานเลยนะครับ
-
อ่านทันแล้ว มีหลายคู่มาก
แต่คู่ที่ไม่น่าเชื่อคือ เนสกับลุง
-
อิพี่วิช หื่นนน :impress2: เล่นน้องซะหลายรอบเลยนะ
-
เป็นกำลังใจให้ :L2: :L2:
-
:t3: :z2:
-
ฝากตัวด้วยจ้า เพิ่งเข้ามาอ่าน
แต่งได้ แซ่บ เว่อร์
-
เรื่องนี้น่ารักดีค่ะ
ชอบทุกคู่เลย รอติดตามนะ
:กอด1:
-
ได้อ่านตอน37.5แล้ววววววว :m4:
จะรอมาต่อนะคะ :impress:
ป.ล.พึ่งเข้ามาอ่าน อ่านรวดเดียวเลยชอบมากๆๆ
-
o13
จองเลย เล่มนึง :-[ :-[
-
จะรออ่านนะครับ อิอิ :m1: :m1: :m1: :m1: :m1: :m1:
-
อ่า พออ่านไปเรื่อยๆ เขาลงให้แล้วนี่หว่า (เค้าหน้าแตกเลย) ได่อ่านแล้วๆ ขอบคุณน้าา มาต่อนะ รออ่านจ้า
-
คิดถึงจังฮู้ :mew1:
-
:katai5: :ling1:
-
หนึ่งเดือนผ่านไป :hao7:
-
:heaven :heaven :heaven
-
น้องหมอ กะ พี่วิศวะ 39.1
วันนี้ไอ้หมอตื่นเช้ากว่าพี่ยู เลยนอนบอกในหน้าน่ารักที่กำลังหลับตาพริ้มอยู่
มือเรียวยาวเกลี่ยปอยผมที่ปิดแก้มขาวๆอยู่ให้ขึ้นไปทัดอยู่ที่ใบหู
...ไม่รูว่าเมื่อคืนนี้เกิดอะไรขึ้น พี่ยูดูแปลกๆ
ไอ้หมอก็ได้แต่คิด ไม่อยากถามออกไป คิดแค่ว่าถ้าพี่ยูอยากจะบอกอะไรเมื่อไหรก็คงจะบอกเองนั่นแหละ
ไอ้หมอไม่ใช่คนที่จะจู้จี้เซ้าซี้ในเรื่องอะไรแบบนี้ ถึงเวลานั้นเมื่อไหร ไม่ว่าเรื่องอะไรเขาก็พร้อมที่จะรับฟัง
ไม่นานมากพี่ยูก็รู้สึกตัว ก็เพราะไอ้มือยาวๆนี่มันเอาแต่ลูบผม
บางทีก็เอาปากมาจุ๊บแก้ม จุ๊บปาก
หน้าขาวๆเลยหนีซุกเข้าอกไอ้หมอแล้วกอดแน่น
เอาหน้าถูไถแผ่นอกอย่างออดอ้อน
“ฮ่ะๆๆ อ้อนเหมือนแมวเลยนะพี่ยู”
“...กูเป็นแมวก็แค่กับมึงน่ะแหละ” พูดกับอกเสียงงึมงำ
“หืม..อะไรนะ”
พี่ยูเงยหน้าออกจากออก มองตากลมเหมือนตากวางของคิน
“กูเป็นแมวก็แค่กับมึงน่ะแหละ แมวของมึงคนเดียวรู้ไว้ซะ”
ไอ้หมอเผยยิ้มบางออกมา ยิ้มทั้งตาและปากเลย
“ขอบคุณครับ” หอมแก้มนิ่มอย่างรักใคร่
“มึงอย่าคิดว่าตัวเองไม่มีสิทธิ์อะไรในตัวกูนะ อยากรู้อะไรก็ถามกู อย่าคิดไปเองคนเดียว มึงเป็นแฟนกูนะไม่ใช่คนอื่น รู้มั้ย?”
“ครับ”
“ไม่ต้องทนุถนอมกูมากก็ได้ ยังกูก็ผู้ชายไม่ใช่ผู้หญิง กูไม่ได้อ่อนแอขนาดนั้น”
“ผมไม่ได้ถนอมพี่เพราะคิดว่าพี่เป็นผู้หญิง แต่คนที่ผมรัก ผมอยากจะถนอมพี่ให้มาก เพราะพี่สำคัญมากจริงๆ”
“งั้นก็แล้วไป” ยูเอื้อมมือขึ้นลูบหน้าคิน “มีเรื่องอะไรอยากจะถามกูมั้ย”
“เอ่อ...เรื่องเมื่อคืน”
คินอึกอัก คิดว่าพี่ยูอาจจะลำบากใจหรือเปล่า ยิ่งเมื่อเห็นสายตาวูบหนึ่งเป็นสายตาของความเสียใจ
แต่พี่ยูก็หันมาจ้องหน้าคินตรงๆด้วยสายตาที่เข้มแข็งมั่นคง
“มึงจำเรื่องแฟนเก่ากูได้มั้ย?” ยูหลีกเลี่ยงที่จะเอ่ยชื่อออกมา
คินไม่ได้ตอบอะไรแต่พยักหน้าเป็นเชิงว่าจำได้
“เมื่อวานตอนที่กูไปซื้อของในห้าง... กูบังเอิญไปเจอ”
เกิดความเงียบเข้าปกคลุมไปทั้งห้อง ก่อนที่พี่ยูจะเอ่ยถามคินอีกครั้งว่า
“มึงคิดว่ากูหวั่นไหวเหรอ?” ด้วยสายตาจริงจัง
คินเงียบไปชั่วครู่แล้วตอบพี่ยูไปว่า “ผม..ไม่รู้”
พี่ยูมองหน้าที่เหมือนหมาหงอยของไอ้หมอ เห็นแล้วก็ขำ
พี่ยูยกมือขึ้นขยี้หัวไอ้หมอแรงๆ ใบหน้ากลมนั่นอมยิ้มน้อยๆ
“มึงอย่าห่วงไปเลย ตอนนี้กูรักมึง รักที่สุด อย่างเขาน่ะไม่สามารถทำให้กูหวั่นไหวได้หรอก มึงน่ะน่ารักกว่าตั้งเยอะ ไอ้หมาน้อย!!”
เมื่อเห็นพี่ยูยิ้มกว้าง ไอ้หมอก็ยิ้มได้ แถมยังกว้างซะบานเต็มเตียงเลย เหอะๆๆ
เรื่องของแซน พี่ยูไม่จำเป็นต้องคิดอะไรมากเลยจริงๆ เพราะคนที่ทิ้งไปอย่างเจ็บปวดคือแซน
และยูก็ไม่ใช่คนโง่ที่จะหันกลับไปหาคนแบบนั้น เรื่องเมื่อวานก็แค่ตกใจมากและตั้งตัวไม่ทัน
พอตั้วสติได้ก็ไม่ได้กลัวอะไรเลยซักนิด
ก็เรามีคนรักที่ดีที่สุดอยู่แล้วนี่นา .....ไอ้หมอคิน
TBC,,,
เอามาลงให้หายอยากก่อนค่ะ
เราบอกแล้วว่ามันไม่มีมาม่า ก็ไม่เชื่อเค้า
-
เย้ๆๆ มา ล้ววววววว :katai2-1:
-
อร๊ายยยย แค่นี้จริงหรออคนเขียน
แบบว่า ทำให้ยิ้มมมม พี่ยูไม่คิดมากจริงนะ
คราวหลังถ้าเจอแซน พี่หมอกร่างข่มเลยรู้ป่าววว 55555
-
:katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5:
แอร๊ยยยย มาแล้ว ๆๆ
-
ขอย้อนไปอ่านของเก่าก่อนนะ ชักลืมแล้ว
เดี๋ยวมาเม้นใหม่ คิดถึงน้องยูหัวแดง
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
มาแล้ววววววววววววววววววววว :katai2-1:
-
น่าน ต้องอย่างนั้นสิพี่ยู อย่าไปหวั่นไหวกับแฟนเก่า เมื่อเรามีแฟนใหม่ที่แสนดีเนอะ :katai2-1:
-
เย้ๆๆๆๆ ดีใจมาต่อแล้ว แต่สั้นน่อ
-
:ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :call: :call: :call: :call:
-
เฮ ดีใจที่มาอัพถึงจะน้อยแต่ก็ยังดีที่ได้อ่าน
ไม่มีดราม่าจริงๆใช่มั้ย จะได้สบายใจ
น้องหมอน่ารักขนาดนี้พี่ยูคงไม่ต้องกลับไปสนใจแฟนเก่าหรอกเนอะ
-
ดีจายยยยมากกกกกก
สั้นอะ โหยนึกว่าจะแจกไวไวซะละ
โล่งใจมาต่อเร็วน้า
-
กลับมาพร้อมกับพี่ยูเคลียร์ใจกับน้องหมอ คิดถึงเรื่องนี้มั่กมาก
-
มาแค่นี้ก็ยังดีกว่ายังไม่มา..
-
หมอคินออกจะหล่อ แสนดี พี่ยูไม่ทิ้งหร้อกกกกก
:mew1 :mew1: :mew1:
-
คินดูแลดีกว่าตั้งเยอะเนอะ
พี่ยูทิ้งก็แปลกละ!!!
-
แอร๊ย ย ยย คิด ว่า ไม่ มา แบ้ว ว ว
มา ต่อ ไวๆๆ เนอร์
:katai2-1: :เฮ้อ:
-
เพิ่งเข้ามาอ่านค่าา
ติดใจสุด ๆ !~ :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
:mew1: มาแว้ววววววววววววว
-
รอๆๆๆ
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
น่ารักที่สุด
-
มาไว้ไปไวจริง :hao7:
-
น่ารักจุงเบยยย อิจฉาคนมีแฟนนอนข้างๆด้วยกันอ่ะ อิอิ!!
-
สั้นอ่ะ :mew2: แต่อภัยเพราะพี่ยูน่ารัก :impress2:
-
:hao7: เย้ๆๆๆ กลับมาต่อแล้ววว
-
ไม่อยากบอกเลยว่างง ๆ :serius2: เพราะไม่ได้อ่านนานมันต่อไม่ติดน่ะ :katai1: ยังไงรอเป็นเล่มแล้วอ่านทวนรอบใหม่ไปเลยดีกว่า แต่ต้องมาอัพน่ะจ้ะ เพราะ อยากอ่านต่อเรื่อย ๆ น่ะ :call:
-
:mew1: :mew1: :mew1: :mew1: 555 น่ารักอ่ะ
-
น่ารักที่สุดๆๆๆๆๆๆเลย :-[ :-[ :-[ :-[ :impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :o8: :o8: :o8: :o8:
-
น้องหมอ กะ พี่วิศวะ 39.2
ถ้าถามว่าพี่วิชมันไม่อยากเจอใครมากที่สุด หลีกเลี่ยงทุกวิถีทางที่สุด
ก็เห็นจะไม่พ้น “วาด” น้องสาวฝาแฝดสุดสวยของฟาส
ถ้าจะถามว่าเพราะอะไร ก็คงเป็นที่หน้าเหมือน แต่สันดานต่างกันสุดขั้ว
และไอ้พี่วิชไม่รู้จะรับมือยังไงกับน้องสาวของฟาสจริงๆ
เหตุการณ์ครั้งแรกที่ได้เจอกัน
“โห ไอ้ฟาส นี่เหรอผัวมึง”
“คนห่าอะไรสูงชิบหาย”
“หน้าตาก็หล่อดีนะเฮีย แหม่..มิน่าล่ะ สาวๆเสียดายกันชิบหาย”
เหตุการณ์ที่สองหรือเหตุการณ์ล่าสุด
ดันไปเจอตอนอยู่ต่อหน้าฐารกำนัล กลางที่รโหฐาน ห้างสรรพสินค้า
วิชเห็นวาดมาแต่ไกล ก็เจ้าตัวดันมีออร่าความสวยออกขนาดนั้น แล้วนางก็มากับกลุ่มเพื่อนสาว
ไอ้หนุ่มนี่ก็พยายามที่จะเดินเนียนๆหนีไป อีกห้าสิบเมตรก็จะป๊ะหน้ากันแล้ว
ภาวนาว่าขออย่าให้นางได้เห็นกูเล้ยยยย
พอกลับหลังหันได้เท่านั้นแหละ
“อ้าว ผัวไอ้ฟาส!!” ...เจอกูทีไรไม่เคยคิดที่จะจำชื่อได้
“ยู้ฮู!! เฮียผัวฟาส” ...แล้วนางก็ไม่เคยมีความอายให้สมกับเป็นผู้หญิง
สรุปวันนั้นกลุ่มเพื่อนสาวของนาง ได้รับทราบกันโดยทั่วกันว่ากูเป็นผัวพี่ชาย
และเป็นพี่เขยนาง ...เวรกรรมของกูแท้ๆ
“ฟาส น้องสาวมึงเป็นอะไรกับกูมากป่ะวะ” เมื่อนึกเหตุการณ์ล่าสุดได้
พี่วิชก็ละออกจากดอทเอไปถามคนที่นอนกลิ้งไปมาอยู่บนที่นอน
ฟาสขมวดคิ้วเอียงหัวไปมา “ทำไมเหรอ??”
“ทำไมนิสัยพวกมึงมันถึงคนละขั้วเลยวะ ทั้งที่หน้าตาแม่งโคตรเหมือน”
“พี่วิชต้องการจะพูดอะไรกันแน่อ่ะ” ฟาสงง
“วันก่อนกูเจอน้องมึงที่ห้าง แม่งตะโกนเรียกกูยังกับตัวเองไม่ใช่ผู้หญิง ดูพูดจาเข้า”
“มันเรียกพี่ว่าอะไรเหรอ”
“ผัวไอ้ฟาส เฮียผัวฟาส แม่ง..ฝากไปบอกหน่อยนะ ว่ากูชื่ออะไรหัดจำซะมั่ง”
“ฮ่าๆๆๆๆ” ฟาสขำกลิ้งไปกับที่นอนจนวิชหมันไส้ ลุกขึ้นไปจับแขนทั้งสองข้างกดไว้กับที่นอน
มองหน้าน้องส่งสายตาไปประมาณว่า ‘กูจริงจังนะว้อยยย’
ฟาสมองหน้าก่อนจะหลุดขำพรืด “ฮ่าๆๆๆๆ”
“เดี๋ยวกูปล้ำซะเลยนี่!”
“ไม่เอาๆๆ ไม่ขำแล้วค้าบบบ” ทั้งๆที่ใจอยากขำแทบตายห่า
“โธธธธ่ ถ้าไอ้วาดมันไม่เห็นชอบพี่ มันก็ไม่มาสนใจพี่หรอกน่า ปกติแล้วมันหยิ่งจะตาย ถ้าคนที่มันไม่ถูกชะตา แม้แต่หางตามันยังไม่สนเลยนะพี่”
“กูควรดีใจงั้นเหรอ?”
“ช่ายยย เดี๋ยวฟาสจะบอกวาดให้นะ ว่าพี่บอกว่าอะไรมั่ง”
“เออ”
อีกไม่กี่วันถัดมา มีข้อความส่งมาถึงวิช จากเบอร์ที่ไม่รู้จัก
‘นี่เฮีย เค้าก็รู้จักชื่อพี่หรอกนะ แต่ไม่อยากเรียกมีไรป่ะ?
ดูแลฟาสมันให้ดีๆด้วย อย่าให้เค้าเห็นว่าเฮียทำให้มันเสียใจนะ
และถ้านอกใจมัน เฮีย...ตายแน่ จำไว้’
...พ่องง นี่มันสำนึกบ้างมั้ยเนี่ย!!
“ฟาส น้องมึงนี่มัน...”
“มัน...” ฟาสย้อนคำ
“มันไม่มีสำนึกจริงๆว่ะ”
“เอาน่าพี่” ตบบ่าพั่บๆ “จริงๆแล้วมันเป็นคนดีนะ”
“เออ กูจะพยายามเชื่อ แต่วันนี้ไปกินข้าวกับกูที่บ้านนะ เตี่ยคิดถึงมึงว่ะ”
“ครับผม” ทำตะเบ๊ะ
.
.
.
“ไงไอ้หนุ่ม ไม่เจอกันตั้งนานมาหาเตี่ยหน่อยมา” เตี่ยทำท่ากางแขนออกสองข้าง
แล้วฟาสก็รู้หน้าที่ดี เดินเข้าไปให้กอดอย่าว่าง่าย
“คร้าบบ คิดถึงจังเลยครับ”
“ฮ่าๆๆ ขี้อ้อนเหมือนเดิมนะไอ้แมวเหมียว” ผละออกมาแล้วเอามือขยี้หัวฟาส
“เหมี๊ยววว~~~” เอาหัวถูไถแขนเตี่ยแบบอ้อนเต็มสตีม
ทำเอาไอ้วิชเส้นที่หางคิ้วกระตุก
...แม่ง ไม่เคยเห็นอ้นกูแบบนี้มั่งเลยวะ กลับห้องจะให้อ้อนซะให้เข็ดเลยมึง
แต่ไอ้วิชที่คิดว่าคืนนี้กะจะกลับห้องซะหน่อย อาจจะเพราะมีความชั่วอยู่ในหัวเยอะ
เลยทำให้เตี่ยชวนฟาสดวลเหล้ากันเกือบเช้า แผนชั่วในหัวเลยเป็นอันต้องล้มเลิกไปอย่างน่าเสียดาย
กว่าจะได้กลับห้องก็บ่ายของอีกวัน พอหลุดเข้าประตูห้องปุ๊ป
ไอ้วิชก็เข้าไปกอดจากด้านหลังทันที แล้วไซร้คอน้องแบบไม่ให้ตั้งตัว
“เล่นอะไรวะพี่!”
“เล่นกับแมวเหมียวไง” ลองเปลี่ยนบทก็ดูโรคจิตไปอีกแบบ
พลิกตัวน้องให้หันหน้ากลับมา
“พี่แม่งโรคจิตว่ะ” ฟาสทำหน้าอึ้งๆ
“ไม่ชอบเหรอ?” วิชทำหน้าหงอย
“เอ่อ...ก็ไม่ใช่แบบนั้น แต่มันรู้สึกแปลกๆ”
“กูอยากให้มึงอ้อนกูบ้างนี่”
ฟาสมองหน้าวิชก่อนจะยิ้มออกมา
“โห อิจฉาเตี่ยเหรอ?”
“ไม่ใช่”
“แหนะ”
“ไม่โว้ยยยย”
“อย่าอิจฉาไปเลยน่า พี่อยากให้เค้าอ้อนพี่ก็บอกได้ พี่อยากให้เค้าอ้อนแบบไหนล่ะ?” กอดเอวพี่แล้วเอียงคอถามน่ารัก
“ตรงนี้ไง” จับมือน้องไปลูบตรงนั้นของตัวเอง
“งั้นตามเค้ามา” จูงมือพี่วิชเข้าไปที่โซฟา
ดันตัวพี่ให้นั่ลงก่อนฟาสจะนั่งที่พื้นระหว่างขาทั้งสองข้างของพี่วิชที่อ้าออก รูดซิบกางเกงลงเผยให้เห็นส่วนนั้น
“เค้าจะอ้อนพี่ให้เยอะๆเลยนะ” ฟาสเริ่มอ้อนกับส่วนนั้นของพี่วิช ร่างสูงตรงหน้ามีอารมณ์ร่วมสุดๆ
ฟาสไม่ได้เรียกว่าฝีมือดีอะไร แต่เพราะเป็นคนที่รัก ไม่ว่าจะทำอะไรก็เรียกอารมณ์เขาได้เสมอ
“พอก่อนๆ” ฟาสหยุดแล้วมองหน้าพี่ ปากน่ารักๆมีแต่คราบเต็มไปหมด
วิชใช้มือปาดออกแล้วหิ้วปีกน้องให้ยืนขึ้น จับถอดเสื้อผ้าออกจากตัว
“พี่..เค้าไม่เอาบนโซฟานะ” ทวนความจำอีกรอบ
“จำได้น่า” วิชกระเตงน้องตรงไปที่เตียงในห้อง
สร้างความผ่อนคลายให้ร่างกายน้องก่อนจะสอดใส่ วิชไม่อยากให้ฟาสต้องเจ็บ...คิดแบบนี้ในใจน่ะนะ
แต่บางครั้งยั้งอารมณ์หื่นไม่ไหว ก็มีทำให้น้องเจ็บบางครั้ง
“รู้สึกดีมั้ย” ถามในตอนที่ขยับกายเข้าออกในตัวน้อง
“อื้อ..ดี..อ๊ะ..”
“ถ้ารู้สึกดีก็ร้องเหมี๊ยวหน่อยสิ”
“ไม่..อ๊ะ..โรคจิตรึไง”
“นะ ทำให้พี่หน่อยสิ ไม่งั้น..” วิชแกล้งถอนออกจนเกือบหมดแล้วดันตัวเข้าไปแรงหน่อย
“ไม่เอา..อย่า..ทำแบบนี้” ฟาสจิกแขนวิชแน่น
“เร็วสิ”
“มะ..เหมี๊ยวว” ร้องเสียงเบา
“ดังหน่อย” วิชขยับกายเข้าออกรัวเร็ว
“อ๊ะ..มะ เหมี๊ยวววว”
อา....ฟินไปอีกหลายวันเลยกู
TBC,,,
:katai5: :katai5: :katai5:
-
กรี๊ดดดดด อีพี่วิชชช หื่นได้อีกอะ
น้องฟาสน่ารัก แต่วาดนี้ เธอแมนมาก 555555
เรียกพี่วิชซะ กะบอกคนที่มองพี่วิชกลายๆใช่ไหม ว่ามีเมียแล้ว
กร๊ากกกกกกกกกกกกกก
-
ชอบไอ่พี่วิชก็ตรงพี่มันหื่นนี่ล่ะ คึคึ
น้องฟาสก็ทนๆพี่มันหน่อยละกัน
มันหลงจนไม่รู้จะหลงน้องยังไงแล้ว :haun4:
-
ฟาสจ๋าทนๆไปหน่อยนะลูก พี่แกหื่นจิงๆ 5555
-
นึกว่าวาดมันเป็นน้องชายนะน่ะ55555
อีพี่วิชหื่นเกิ๊นนนกับเตี่ยยังไม่เว้น
-
พี่วิชมันหื่น
วาดมันรักแฝดตัวเอง มีขู่พี่วิชด้วย แมนได้อีกอินางเอ้ย
-
:z1: :z1: :m25:
-
ชอบคู่นี้ที่ซู้ดดดดด
ฟาสได้ใจจริงๆเอาอีกกกกกก :o8: :o8:
-
ฟินตามอีกคน ไม่คิดว่าน้องฟาสจะโมเอ้แบบนี้
-
:haun4:
พี่วิชสุดหื่น!!!
-
พี่วิช หื่น น น่ะ เหมี๊ยว ว
:mew5:
-
โหหห ทั้งหื่นทั้งจิต :katai1: :hao6:
-
เราก็ฟินไปหลายวันไหมือนกัน!!
-
:mew1: :mew1: :mew1:
วิชหื่นน แมวน้อยเหมียวๆ
พี่ยู ก้มั่นคงอยู่แล้ว น้องหมอมะต้องกลัวอะไรนะ
-
วิชนี่หื่นจริง ๆ แถมยังอิจฉาแม้กระทั่งพ่อของตัวเอง :z1:
-
ฮ่า ฮ่า คู่รักสุดขั้ว :hao3:
-
วิชโคตรหื่นนนน แต่ก้โคตรชอบบบบบบ :hao6: :hao6: :hao6:
น้องฟาสน้าร้ากกกกอ่า ><
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
:m20: :m20: :m20: :m20: เอิ่ม โรคจิต แต่น่ารักอ่ะ 5555
-
มะ เมี๊ยววววว
เมี๊ยววววว ~~~ โอ้ยยยยยยยย :hao6:ยยยยยยยย
ถึงกับร้องเม๊ยวตามฟาส
-
:katai5: :katai5: :katai5:
-
หื่น ชอบ
:haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4:
:call: :call: :call: :call: :call:
-
วาดแมนได้ใจจริงๆๆอินายเอยอุ้ยอุ้ยอินาง :laugh:
-
โอ้ยๆๆ อ่านไปเขินไปเรยนะเนี่ย ฟินเรยอะ 55+
:oo1: :oo1: :oo1:
-
ชอบฟาสอะ น่ารักกกกก ชอบเวลาฟาสแทนตัวเองว่า เค้า น่ารักดี
-
:katai2-1:
อยากได้เเมวตัวนี้ไปเลี้ยง555
-
อร๊ายยย~พี่วิชกับฟาสนี่อะไรก็ไม่รู้ เขินนน~
-
อิพี่วิช หื่นมากกก >,<
-
พี่วิชนี่เป็นเอามาก ไม่ใช่รักอย่างเดียวหลงน้องด้วย
จะโทษพี่วิชฝ่ายเดียวก็ไม่ได้เพราะน้องฟาสน่ารักเกินห้ามใจ :o8:
เห็นน้องฟาสแล้วนึกถึงพี่ยู นั่นก็น้องเหมียวเหมือนกัน
มีน้องเหมียวน่ารักอย่างนี้เจ้าของรักตายเลย :mew1:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:
-
ต่อ ต่อ ต่อโลด คนแก่อยากอ่านอ่ะ
:ling1: :ling1: :ling1:
:katai1: :katai1: :katai1:
:bye2: :bye2: :bye2:
-
หื่นมากกกกก:hao6:
-
แฮ่กๆ ตามทันแล้วเย้ :katai2-1: :katai2-1:
-
อ่านทันแว้ววว เย้ๆๆๆ รอตอนต่อไปคัฟ
ป.ล. ม่ะคิดว่าจะมี 37.5 ในช่วงท้าย เลยส่งPM ได้อ่านแล่ะค๊าฟฟฟฟ
เป็นกำลังใจให้คัฟ ... เหมี้ยววววววววววว :mew1:
-
อ๊ายยยย ในที่สุดเค้าก็ตามมาทัน ฮ่าๆ
-
อ่านจนตามทันแล้ววว
-
คนเขียนอย่าลืมมาต่อเน้อ
-
ฟาสน่ารักเนอะๆๆๆๆ :hao6: :hao6:
-
เย้ๆๆๆ ตามอ่านจนทันละ เย้ๆๆ
ชอบทุกคู่เลยอ่ะ น่ารักๆๆ
นักเขียนรีบๆมาต่อนะคับผม
:o8: :o8: :L2: :กอด1:
-
40
โทรศัพท์ของพี่ยูดังขึ้นในเช้าวันหนึ่ง เป็นเบอร์ที่เขารู้จักดี “เลขาของพ่อ”
ยูย่นคิ้วสงสัยว่ามีธุระอะไรถึงได้โทรมา แต่ก็กดรับอยู่ดีถึงแม้จะไม่ได้อยากรับนักก็ตาม
“ครับ”
(สวัสดีครับคุณยู ผมเอกนะครับ)
“ครับ มีธุระอะไรเหรอครับ”
(ท่านประธานให้โทรมาเรียนว่ามีธุระให้เข้ามาพบท่านด้วยครับ)
ยูเลิกคิ้วอย่างสงสัย ร้อยวันพันปีไม่เคยเรียกหา
“ครับ บอกพ่อว่าเดี๋ยวเย็นนี้จะเข้าไปนะครับ”
(ครับ สวัสดีครับ)
“ครับ”
“มีเรื่องอะไรเหรอพี่” คินเห็นสีหน้าของพี่ยูผิดปกติเลยถามออกไป
“พ่อเรียกพบน่ะ”
คำตอบของพี่ยูเองแม้แต่คินยังแปลกใจ ปกติแล้วพี่ยูก็ไม่ค่อยจะพูดถึงครอบครัวสักเท่าไหร
รู้แต่ว่าพี่ยูไม่ค่อยกลับบ้านมาตั้งแต่เข้ามหาวิทยาลัย
“ให้ผมไปด้วยมั้ย”
พี่ยูหันมายิ้มบางๆให้พร้อมกับส่ายหัวไปมา
“ไม่ต้องหรอก กูไปเองได้”
“งั้นผมจะรออยู่ที่บ้านนะ”
“อืม”
พี่ยูรู้สึกสังหรณ์แปลกๆ เขารู้สึกไม่ดีเลยซักนิด ใจมันโหวงแปลกๆ
ครั้งนี้ที่พ่อเรียกมันจะต้องมีอะไรที่ไม่ใช่เรื่องดีแน่นอน
ตกเย็นพี่ยูเข้าไปที่บริษัท เดินผ่านพวกพนักงานที่ต่างก็จำเขาได้ทั้งนั้น
ก็แน่ล่ะลูกชายคนเดียวของเจ้าของบริษัท ยกเว้นก็แต่พวกพนักงานใหม่ที่ไม่เคยเห็นหน้า
พอเห็นพวกพนักงานรุ่นพี่ทักทายเขาอย่างนอบน้อม ต่างก็สงสัยแล้วหันไปถามว่าเขาเป็นใครกันยกใหญ่
พอรู้ว่าเป็นลูกชายเจ้าของบริษัท ต่างก็มองตามกันตาโต
ชินซะแล้วกับสายตาแบบนี้ เพราะยูหน้าตาค่อนไปทางน่ารักซะมากเมื่อเทียบกับผู้ชายทั่วไป
ยิ่งตัวเพรียวและส่วนสูงที่ไม่เกินหญิงสาวสมัยนี้ ทำให้ยิ่งถูกมองไปกันใหญ่ ว่าคนคนนี้น่ะเหรอ ที่จะมาบริหารบริษัทนี้ต่อไป
“พ่อล่ะ” ถามเลขาที่อยู่หน้าห้องผู้บริหาร
“อยู่ด้านในค่ะ” เจ้าหล่อนผายมือให้
ยูเปิดประตูเข้าไป เห็นพ่อก้มหน้าทำงานอยู่บนโต๊ะ
เขาไม่ได้พูอะไรแต่ท่านก็รู้สึกตัวเพราะเสียงฝีเท้าที่ย่ำเข้าไปเรื่อยๆ พ่อเงยหน้าขึ้นมา
สีหน้าเรียบนิ่งไม่ได้แสดงอารมณ์อะไร
“สวัสดีครับ” ยูก้มหัวให้เล็กน้อย
“อืม เป็นไง? สบายดีมั้ย”
“ก็เรื่อยๆครับ”
“พ่อขอเข้าเรื่องตรงๆเลยนะ คบกับผู้ชายอยู่ใช่มั้ย?”
ยูเงียบไปชั่วอึดใจ ก่อนจะตอบว่า “ครับ”
ก็คิดอยู่แล้วว่าสักวันหนึ่งก็ต้องรู้ เขาไม่ได้คิดจะปิดบังอะไร
แต่ไม่รู้ว่าถ้าพ่อรู้อย่างนี้แล้วจะรับได้มากหรือน้อยแค่ไหน
แค่แม่รับได้เขาก็พอใจแล้วไม่ได้ต้องการให้ใครมาเข้าใจอะไรอีก แม้แต่พ่อก็ตาม
“นานหรือยัง”
ยูไม่ตอบแต่พยักหน้าตอบไป ไม่ได้มองหน้าพ่อเอาแต่ก้มมองปลายเท้าตัวเอง ได้ยินเสียงถอนหายใจเบาๆออกมา
“เด็กคนนั้นเรียนแพทย์ใช่มั้ย”
“ครับ”
“เลิกกันซะ”
ยูเงยหน้าขึ้นมองพ่อทันที ตาโตเบิงกว้าง ตกใจ..ใช่ ตกใจทั้งที่รู้อยู่แล้ว
เพราะพ่อก็เป็นคนที่มีอิธิพลคนหนึ่ง รู้มาตลอดว่าพ่อจับตาดูอยู่ แต่ก็ทำเป็นไม่สนใจ
“พ่อไม่เคยขออะไรลูกเลยนะ ตามใจมาตลอดไม่ว่าจะทำอะไร
ไม่กลับบ้าน ให้เงินใช้จ่ายอย่างสบาย ก็ไม่เคยขัดไม่เคยห้าม แต่สิ่งเดียวที่พ่อขอ ให้ได้มั้ยยู..เลิกกันได้มั้ย”
พี่ยูส่ายหน้า “ไม่..ผมไม่เลิก”
“ดื้อเหมือนเดิม..ไม่เคยเปลี่ยน” พ่อถอนลมหายใจเบาๆ
“...” พี่ยูเม้มปาก ก้มหน้าลงเหมือนเดิม
“อยากทำอะไรก็ตามใจ”
ยูมองพ่ออย่างไม่เชื่อหูตัวเอง ยังคงมึนงงว่าที่พ่อพูดหมายความว่ายังไง
เห็นลูกตัวเองที่เป็นแบบนั้นแล้วก็อดอมยิ้มไม่ได้ ทิฐิที่ตนเคยมีมานาน
ที่มันทำให้ลูกแอนตี้ ไม่ค่อยกลับบ้านช่อง ปีหนึ่งแทบจะไม่ได้เห็นหน้ากัน
ยอมรับว่าตัวเองก็แก่ขึ้นทุกวันๆ ความเหงาที่ไม่เคยได้รู้จัก มันก็เริ่มคืบคลานเข้ามา นี่ล่ะมั้งที่เค้าเรียกว่า..คนแก่
“พาเด็กนั่นมาหาฉันด้วยล่ะ”
“ครับ?” เหมือนยูจะยังไม่ค่อยเข้าใจสถานะการณ์
“ไอ้หมอคินน่ะ”
...นี่รู้แม่กระทั่งชื่อเลยเรอะ!!!
“พ่อ..ไม่โกรธเหรอ”
“ไม่ได้โกรธแต่ผิดหวังมากกว่า มีลูกชายคนเดียว หน้าตารูปร่างก็อ้อนแอ้นยังกับผู้หญิง..เหมือนแม่เกินไป
หวังว่าอยากจะอุ้มหลานซักคน แต่ก็นะ...พ่อไม่อยากให้เรามีชีวิตที่ไม่มีความสุข อย่างน้อยก็กลับบ้านบ่อยๆนะ”
ยูรู้สึกร้อนผ่าวที่ขอบตา แต่เขาก็สามารถกลืนก้อนที่จุกอยู่ที่คอลงไปได้..ดีใจ ดีใจมาก
นานมาแล้วที่เขากับพ่อไม่ได้มีช่วงเวลาแบบนี้ ไม่ได้พูดคุย ไม่ได้เห็นพ่อยิ้มแบบนี้มานานมาก
ไม่ได้สังเกตุว่าพ่อแก่ลงขนาดนี้แล้ว
“ผมขอโทษ ขอโทษจริงๆนะครับ”
พ่อลุกจากโต๊ะทำงานเดินเข้ามายืนตรงข้ามกับลูกชายคนเดียวของตัวเอง
“ไม่ได้เจอกันแบบนี้มานาน ตัวก็ยังเท่าเดิมเลย” เอามือทั้งสองข้างวางบนไหล่
“แต่พ่อก็ภูมิใจที่มีลูกชายแบบยูนะ พ่อขอโทษที่ละเลยลูกมาตลอด”
คืนนั้นพี่ยูกลับบ้านที่มีคนรักของเขาอยู่ บอกเล่าเรื่องราวทั้งหมดที่พบเจอมาในวันนี้
และบอกว่าถ้าเป็นไปได้ก็อยากเจอ ‘ไอ้หมอคิน’ ไอ้หมอนี่ตื่นเต้นจนมือไม้สั่นไปหมด
ทำเอาพี่ยูหัวเราะกร้าก คนอย่างไอ้หมอจะมาตื่นเต้นทำไมแค่ไปเจอพ่อเอง
“มึงจะตื่นเต้นทำเชี่ยไรเนี่ย ฮ่าๆๆๆๆ”
“อ้าว ก็พ่อพี่นี่นา ผมไม่คิดว่าพ่อจะรับได้ด้วยซ้ำ ไอ้เรื่องอยากเจอใครจะไปคิดเล่า
กลัวโดนฆ่าแล้วไปถ่วงน้ำในมหาสมุทรแปซิฟิกมากกว่า”
“เว่อร์ไป พ่อกูไม่ได้โหดขนาดนั้น”
“พี่ขนาดนี้แล้วพ่อพี่ล่ะ จะขนาดไหน แงงงงงงงง” ไอ้คินพุ่งเข้าไปกอดเอวเพรียวๆนั่นแล้วเอาหน้าถูไถไปตามแขนพี่ยู
“ควาย ทำตัวเป็นเด็กไปได้ อย่างี่เง่า ไอ้เชี่ยยยยยยยยยยยยยย” พี่ยูร้องเพราะว่ามันเปลี่ยนจากไซร้แขนเลื่อนขึ้นมาเป็นคอ
เห็นตัวเล็กๆแบบนี้พี่ยูแม่งแรงเยอะ สะบัดแขนสองสามครั้งก็สลัดไอ้หมอออกไปได้
ยกตีนขึ้นหมายจะถีบ แต่ไอ้หมอก็ไวกว่า คว้าข้อเท้าเล็กนั่นเอาไว้ได้
“ทะลึ่งแล้วมึงไอ้สัด”
“ไม่ทะลึ่งก็ไม่ใช่ผัวพี่สิครับ” หน้าตากรุ้มกริ่มได้อีก
...ไอ้เหี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
TBC'''
สั้นใช่มั้ยล่าาาาา ก็มันใกล้จะจบแล้วนี่เนอะ
มาแอบกระซิบว่า ในรวมเล่ม มีตอนพิเศษของทุกคู่เลยนะคร้าาาา :katai4:
ขอบคุณทุกคนที่ติดตามมาโดยตลอด รักนะฮ๊าฟฟฟฟฟฟ :mew1:
-
โอ้ยยยย
สั้นปายยยยย
-
ดีแล้ว ดีจริงๆที่พ่อพี่ยูเข้าใจ :katai2-1:
-
อันดับแรกดีใจที่คนแต่งกลับมาอัพแล้ว
อันดับที่สองดีใจสุดๆที่พ่อพี่ยูรับได้
ปล.ขอเป็นกำลังใจให้คนแต่งนะครับ
-
ใหนบอกว่าไม่มีอารมณ์แต่งนิยายไง
มาตอนหน้าขอแบบยาววววววววววววววววววเลยนะ :katai3:
-
น้องหมอคินจะไปพบพ่อตาแล้ว
จะไปสู่ขอลูกชายเขามาเป็นเมียอย่างเป็นทางการด้วยเลยไหม
-
:mew3: :mew3: :mew3:
-
:jul1:
-
ดีใจมาอัพแล้วเย้~~
ชอบเรื่องนี้ไม่ค่อยมีดราม่า เบาสมองและจิตใจดี :mew3:
-
:mc4: เย้ๆๆ หมอจะได้พบพี่ตาแล้วเย้ๆๆ
ขอบคุณคับที่มาต่อให้อ่าาา ละจะรวมเล่มเมื่อไหร่หรอคับ จะได้เก็บตังรอซื้ออ่ะคับผม ^^
รอตอนต่อไปอยู่นะคับผม ว่าแต่มัยจะจบเร็วจังอ่าาา TT :hao5: :hao5:
-
เรื่องนี้โนดราม่า :mew1:
+1และเป็ด
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
ดีใจด้วยที่พ่อตากับลูกเขยได้พบกันซักที
:bye2: :bye2: :bye2:
-
จะจบแล้วเหรอเนี่ย
-
หวังว่าหมอคินคงรอดน่ะ :m20: :m20: :m20: :m20: :m20: :m20:
-
พี่ยู~ดีใจจังที่ได้เจอพี่ยูและน้องหมอ
แล้วก็ดีใจด้วยที่พ่อพี่ยูเข้าใจเรื่องนี้
เอาใจช่วยน้องหมอนะ สู้ๆ :z2:
เอาใจช่วยคนเขียนด้วยแล้วก็ขอบคุณมากๆค่ะ :กอด1:
-
น่ารักๆๆๆๆๆ
-
จะจบแล้วอะ!!
-
มาสั้นเชียยยยยย
คิดถึงคนแต่งมากกกกกกก
จะจบแล้วหรอ เสียใจจจจจ อย่าเพิ่งรีบจบเลยน้าาาาท :ling3: :ling3: :ling3:
-
ดีใจกะพี่ยูจริงๆ :mew1:
ไอคุณหมอคินหื่นมากนะคะ :hao3:
-
หมอจะไปพบพ่อตาเเล้ว
โชคดีน่ะ
-
น่ารักๆๆ ชอบๆๆ
-
กรี๊ดดดดด คินยิ้มหน้าบานอะ ยิ้มตามคินน
จะได้ไปเจอพ่อตาแล้วเนอะ ฮาาาา
พี่ยูยิ้มเยอะๆน้าาา
-
:m25: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
คุณพ่อก็ตกใจหมด แฮปปี้เนอะ
-
พี่ยูน่ารักมากกกกกก ซึนเบาๆ
พี่วิชโรคจิตอ่ะ รับไม่ด้ายยยยยยยยยย(?)
ชอบฟาสมากๆ มึนสุดๆ คาร์แรกเตอร์แบบนี้ใช่เลย5555555
-
ดีใจจ้ะ ที่จะออกรวมเล่มแล้ว :katai2-1: เพราะขอสารภาพเลยว่านาน ๆ มาทีจำเนื้อเรื่องแทบไม่ได้เลยน่ะ :katai1: รู้แต่ว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องนึงที่ชอบมากกกกกกกกกกกกกก :mew1:
-
เพิ่งเข้ามาอ่าน ครับ
หึหึ....(ไปมุดหัวยุไหนว่ะ)
อ่านไปยิ้มไป เอิ้กๆๆ .............ชอบมากอ่ะ.....
น่ารักสุดๆ ชอบน้องคินมากกกกกกกกกกกกกกก
ถ้ารวมเล่มผมก็ซื้ออ่ะ.........ไปอ่านต่อก่อนนะครับ... :mew1:
-
อ่านมาสองวันตามทันแล้ว เนื้อเรื่องน่ารักดีค่ะ ไม่มีมาม่าให้ต้องเสียน้ำตา
ปกติจะไม่อ่านเรื่องที่แต่งยังไม่จบ เพราะ เป็นคนที่ถ้าได้อ่านนิยาย ต้อง
อ่านให้จบเรื่อง ไม่งั้นมันหงุดหงิด..5555 แต่เรื่องนี้เนื้อเรื่องน่ารัก กุ๊กกิ๊ก
ตามประสาวัยรุ่น และไม่มีมาม่าเลยอ่านได้... ขอบคุณผู้แต่งค่ะ... รอตอน
ต่อไปค่ะ... :pig4: :pig4:
-
มา :z13: :z13: :z13: นักเขียนเมื่อไหร่จะมาต่อน้าาาา อิอิ
-
แวะมาส่อง
ยังไม่มา...........................
รออยู่นะคับบบบ
สู้ๆ
-
41
วิศวะปีสี่แม่งงานเยอะขนาดหนัก เยอะสัดๆ เยอะเหี้ยๆ
แต่ไอ้เนศก็ยังไม่วายจะโดนคนแก่ก่อกวนให้ได้ปวดสมองเล่น
วันหยุดที่หนึ่งสัปดาห์จะมีสักครั้ง กลับต้องมาแทนที่ด้วยการโดนลากไปโน่นมานี่ ตามที่ต่างๆที่ลุงแกมีกิจการอยู่
ราวกับเป็นเมียที่โดนผัวลากมาดูงานด้วยกัน เนศเคยบ่นแบบนี้ไปครั้งนึง ก็โดนตอกกลับมา
“อ้าว แล้วมันไม่ใช่เรื่องจริงรึไง”
.........อึ้งแดก..........ห่า แบบนี้กูไปไม่ถูกเลย
“แต่วันพักผ่อนของผมทีไรลุงทำไมต้องมาฉุดผมไปโน่นมานี่ตลอดเลยเนี่ยยยย”
เนศโวยวายเหมือนเด็กที่โดนขัดใจตอนแม่ไม่ยอมซื้อของเล่นให้
ลุงนันเห็นแล้วก็ยิ้มขำเดินไปขยี้หัวไอ้ดื้อให้มันยุ่ง
“ก็เพราะอยากมีเวลาอยู่ด้วยกันบ้างไงไอ้ดื้อเอ๊ย”
มือก็ยังไม่หยุดขยี้ ไม่ใช่มือเดียวอีกตะหาก สองมือช่วยกันขยี้ๆๆ
แถมโยกหัวไปมาเหมือนตุ๊กตาซะงั้น
“โอ๊ยยยยยยยยยยย พอๆๆ” ปัดมือทั้งสองข้าวออกจากหัว ไม่ใช่อะไร...กูมึน
“หึหึ แล้วก็อยากจะทำแบบนี้นี่”
เดินเข้าไปประชิดสนิดชิดแนบซะเป้าชนเป้า
แล้วไอ้มือที่เมื่อกี้ขยี้หัวไปหมาดๆนั้น ก็เปลี่ยนมาเป็นขย้ำตูดแทน
“ลุงทำไมแม่งหื่นจังวะ!” โวยวายเอามือดันอกลุงหมายจะเอาตัวเองออกจากวงแขนลามกนี่ให้ได้
แต่..แม่งไมมันหลุด..ออกยากจังว้อยยยยยย
“ไม่รู้เหรอว่าผู้ชายจะหื่นที่สุดก็ช่วงอายุประมาณนี้เนี่ยแหละ หื้ม”
“ไม่รู้โว้ยยยย ไอ้ลุ๊งงงงงงงงงงง” เจอไซร้คอเข้าไปสยิวกิ้วกันเลยทีเดียว
“แหม่ เนื้อเด็กนี่มันหอมดีจริงๆ” แกล้งเนศเข้าไปอีก
“ถะ ถ้าไม่หยุดผมโกรธจริงๆด้วย!!” ใส่อัศเจรีย์สองตัวเพื่อบ่งบอกว่าตูโกรธจริงๆนะว้อยยย
ลุงนันปล่อยมือทันที “ทำล้อเล่นนิดหน่อยก็ไม่ได้”
“ไม่ได้!! เล่นไปเล่นมาเดี๋ยวมันขึ้นทำไง”
“ขึ้นก็เล่นตูดน้องเลยสิจ๊ะ”
“ไอ้แก่ลามกกกกกกกกกกกก!!!” เนศอยากจะกรีดร้องเป็นภาษาอินตะระเดีย
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก คนห่าอะไรลามกชิบหาย
ถ้าจะพูดตรงๆ เนศไม่ค่อยชอบเรื่องพวกนี้ซักเท่าไหรกลับกันไอ้ลุงนันนี่กลับหื่นมากเป็นพิเศษ
บางครั้งเนศเลยรู้สึกเซ็งที่เวลาเจอกันก็จ้องแต่จะทำท่าเดียว
ในขณะที่เนศชอบนอนกอดกัน คลอเคลียเหมือนลูกหมามากกว่า
แต่ถึงจะไม่ชอบยังไง พอถึงเวลาอย่างนั้นแล้วด้วยธรรมชาติของผู้ชาย
โดนกระตุ้นอารมณ์มากๆมันก็มีคล้อยตามกันไปนั่นแหละ
“วันนี้นอนกอดกันเฉยๆเหอะนะลุงนะ” เนศส่งสายตาปริบๆให้
ทั้งที่ตอนนี้ทั้งคู่อยู่บนเตียงและลุงแม่งก็ขึ้นคร่อมไปเรียบร้อยแล้วด้วย
“เอ่อ..” พูดไม่ออก ไปไม่ถูก
“นะ นะ นะ” ส่งสายตาพลังอ้อนเข้าไป ลุงมันแพ้ลูกไม้นี้อยู่แล้ว
“...ก็ได้” ได้ยินเสียงผ่อนลมหายใจก่อนตอบด้วย
“งั้นมาๆๆ มาซบอกน้องเนศมาเร็ววว”เนศตบที่นอนปุๆพร้อมกับอาแขนรอ ลุงก็ค่อยๆคลานมานอนชิดกับเนศหน้าซบอยู่ที่อก
“ลุงน่ะเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว แทนที่จะทำเรื่องแบบนั้น มานอนให้สบายๆดีกว่าเนอะ”
อย่าหาว่าเล่นหัวคนแก่นะ แต่การที่โดนลูบหัวโดยคนที่รักอย่างแผ่วเบาน่ะ มันมีความสุขมากนะ
“อืม รู้แล้วน่า” หลับตาลง
“ถ้าเหนื่อยก็หลับพักผ่อนนะครับ”
“ไม่หรอก แค่พักสายตาเฉยๆน่ะ”
“...” เนศไม่ตอบแต่มองลุงแล้วก็ต้องอมยิ้มออกมา ฝามือเรียวลูบไปตามไรผมและท้ายทอยของลุง..แผ่วเบา
“นี่”
“ครับ?”
“เรียนจบแล้วจะทำอะไรต่อน่ะ”
“อืม..พวกผมห้าคนคุยกันว่า พวกเราจะเปิดกิจการเป็นของตัวเองน่ะครับ”
“ฟรีแลนซ์น่ะเหรอ”
“ครับ ก็แต่ละคนต่างมีกิจการของที่บ้านทั้งนั้นนี่ครับ พวกเราแค่ยังอยากให้มีอะไรที่เป็นจุดของพวกเราอยู่บ้างเท่านั้นเอง
ก็จะมีแต่ผมนี่แหละ ที่พ่อกับแม่ก็ให้พี่ชายผมดูแลกิจการที่โน่นไปแล้ว”
“งั้นมาช่วยงานลุงมั้ย”
“หืมม..ไม่ดีมั้งครับ เดี๋ยวที่บ้านลุงจะว่าเอา”
“หึ ใครจะมาว่า..ตอนนี้ไอ้ยูนี่กลายเป็นคนโปรดของบ้านนู้นไปแล้ว ไอ้คินมีได้ แล้วทำไมลุงจะมีเนศบ้างไม่ได้”
“ผมไม่ไม่ความรู้เรื่องบริหารเลยนะ”
“ไม่เป็นไร ค่อยเป็นค่อยไป เดี๋ยวจะสอนให้”
“...” หมดเรื่องจะเถียงละ เซ็ง
“แต่”
“ไม่มีแต่ทั้งนั้น” ยกนิ้วขึ้นมาอุดปากเนศ
“แล้วถ้าเกิดพ่อกับแม่ถามผมล่ะ” คิ้วเรียวขมวดยุ่ง
“ไม่เป็นไร เดี๋ยวเรียนจบจะไปสู่ขอ” ยิ้มเจ้าเล่ห์
“เฮ้ยยยยยย ไม่เอา”
“เอาน่า ถึงเวลานั้นค่อยว่ากัน แก่ขนาดนี้แล้วขี้เกียจหาคนใหม่ละ” กอดหมับเข้าที่เอว
“ขอจูบหน่อย” ไม่รอคำอณุญาติจากเนศเลยซักนิด
จูบที่ไม่ได้อ่อนหวานแต่ก็ไม่ได้รุนแรง ไม่ใช่จูบที่เรียกอารมณ์ แต่เป็นจูบจากความหมันไส้ล้วนๆ
___________________________________________________________________________
เนศกำลังเคร่งเครียดกับรายงาน ไม่ใช่ว่าเป็นคนเรียนไม่เก่งแต่เรียกว่าเนศน่ะเป็นตัวเก็งเกียรตินิยมของคณะ
เลยต้องพยายามมากกว่าคนอื่น ถึงจะเรียนเก่งแต่ก็ต้องพยายามอยู่ดี
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น เป็นเบอร์ที่เนศไม่รู้จัก มองอยู่สักพักจนฝั่งนั้นวางไปเนศก็ไม่ได้สนใจอะไรหันไปทำรายงานต่อ
แต่ก็ต้องสะดุดที่เบอร์นั้นโทรกลับมาอีกครั้ง เนศรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาทันทีแต่ก็จำใจต้องกดรับ
“ครับ”
“ใช่เบอร์ของคุณรเนศหรือเปล่าคะ?”
เนศขมวดคิ้ว..เสียงผู้หญิงที่ไม่คุ้นเคย
“ครับ ใช่ครับ”
“ดิฉันชื่อนีรนาถนะคะ”
“เอ่อ..ครับ..แล้วยังไงล่ะครับ”
..........งงแดกสิ.....อะไรของนางวะ..จู่ๆก็โทรมาบอกชื่อกะกูเนี่ย..........
“ฉันเป็นเมียของคุณกนต์ธร”
“...”
...เมีย ไม่เคยเห็นจะได้ยินเลยวะ
“แล้วมีธุระอะไรครับ”
“ฉันอยากให้เธอเลิกยุ่งกับคุณกนต์ธรซะ”
“แล้วยังไงครับ” ...สาบานว่าไม่ได้กวนตีน แต่ไม่รู้ว่าคนอีกฝั่งต้องการอะไรกันแน่
“ฉันมาทวงของของฉันคืน”
TBC,,,
อ่านให้หายคิดถึงไปก่อนนะจ๊ะ :mew1:
ส่วนเรื่องหนังสือยังไงแล้วจะประกาศอีกครั้งนะคะ
-
ค้างเลย คิคิ
-
:z6: :z6: :z6: :z6: :z6: อะไรยัยป้าที่ไหนโทรมาโหยหวนเนี่ย
-
ค้างค่ะ ชะนีที่ไหนมาาาาาาาาา!! :fire:
-
:haun4: :haun4: :haun4: :haun4:
-
ค้างซะงั้น.... :hao7: :hao7: :hao7:
-
:katai5: :katai5:
-
ลุงยังไงเนี่ยยยยยย :ling1:
-
ยิ่งคิดถึงมากกว่าเดิมอีกคร่าา มันค้างงงง :katai1:
-
มีทวงคืนเหรอ บอกไปเลยหลานว่า "ไม่ให้" :angry2: :angry2: :angry2:
:bye2: :bye2: :bye2:
-
ทวงอะไรของเธอ เสียทองเท่าหัว อย่ายอมเสียลุงให้ใคร
-
ยังไงลุง ยังไง :m16: :m16: :m16: :m16: :m16: โกหกหรอ แม่ง :angry2: :angry2: :angry2: :angry2: :angry2: เห็นแก่ตัว TT :mew4: :mew4: :mew4:
-
งานเข้าเนศซะแล้ว มาต่อเร็วๆนะ รอคินไปเจอพ่อตาด้วย
-
เนศนายเอกสมัยนี้เค้าไม่ยอมกันละนะ5555555555555
-
ค้างงงงงงงงงง
อย่าหายไปนานนะครับ คนอ่านรออยู่ อิอิ
-
ชะนีบุกคร่าาาาาาาาาาาาาา
อิลุ๊งงงงงง~ อยู่ไหน มาเคลียด่วนเว่ยยยยยย
ห้ามมาหลอกเนศนะ ! :mew6:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
เฮ้ยยย ค้างอะๆๆ รีบมาต่อเรยนะ !!!
-
ชะนีมา :ruready :ruready :ruready
-
:katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:ตาอ่านอยู่อะ :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:
-
กร๊าซซซ อะไรนี่ สตันไป10วิเบย
-
ชะนีนั่นเป็นครายยยยย :katai1:
-
เนศ ยิ่งนอยด์ง่ายๆอยู่
ลุงมาจัดการผู้หญิงคนนี้เดะ
เดี๋ยวแย่งเนศคืนเลยนะเว้ยยย ฮาาาา
ฟิ้ววว วิ่งหลบลุง
-
หวานกันอยู่ดีๆ ผู้หญิงที่ไหนโผล่มาอีกล่ะเนี่ย
แถมยังมาบอกว่าเป็นเมียลุงอีก จะใช่ไหมน่ะ
อะไรก็ไม่เท่ามาบอกว่าจะมาทวงคืน ถามลุงเค้ายัง
เนศก็อย่าบ้าจี้ตามเค้าล่ะ ถามลุงให้เข้าใจกันก่อน
แล้วก็ให้ลุงเค้าเป็นคนจัดการ เราแค่รอดูเฉยๆ
จะได้ดูใจลุงด้วยว่าจะจัดการปัญหานี้ยังไง
แต่เชื่อว่าลุงเลือกเนศนะ ดูก็รู้ว่ารักเนศขนาดไหน
เอาเป็นว่ารอตอนต่อไปแล้วกันเนาะ
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:
-
:z3: :z3: :z3: :z3: :z3:เนศงานเข้าอีกแล้ว :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1:
-
ชะนีมาจากไหนน้อ??
-
อ้าวยังไงนี่ลุง
ชะนีนางนี้มาจากไหน
ล่ะเนี่ย :ruready
-
อ้าวววววววววววว ลุง !!
ทำไมทำงี้
ใจร้าย โกรธลุง เชอะ :z6:
-
อ้าวค้างงงง ชะนีนั่นมันต้องตายยยย :z6:
-
ง่า เมียมา!!!
ได้ไงฟะ??
-
อ้าวว นางมาจากไหนเนี้ยย
-
นางมาทวงสามีอะไรแถวนี้เนี่ย ลุงเคลียร์ด่วน!
-
:ling1: :katai1:
ลุง รีบเครียร์เลยยยย
-
:hao5: ค้างจ้า ก้ออายุขนาดนี้แล้วคงมีบัญชีค้างเก่าบ้างแหละเน๊อะ ยังไงก้อเคลียร์ ๆ ซะ ไม่งั้นเด็กหนีแน่ ๆ :hao7:
-
มาได้งัยอ่ะ...............
ด่วนนนนนนนนนนนนนนนนนนนคับบบบบ
จารอๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆต่อปายยยยยยยย
-
:o12: :o12: ชะนีตนนี้มาไงอ่ะ กลับป่าไป๊ :beat: :beat:
-
:katai4: นางชะนีแก่!!!!!!!! // รู้ได้ไง //
ชิชะๆๆๆๆ ค้างฝุดๆ :katai1:
-
:ling1:
รออยู่นะค้าาาาาาาาาาา
ปล. อย่าหายไปอย่างนี้.. เพราะฉันรู้สึกไม่ดี (ใกล้ลงแดงนั่นเอง 555+)
-
ตามมาทันแล้ว
-
เข้ามาส่อง
และ :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call:
รอยุค้าบบ
-
41.2
“ฉันเป็นเมียของคุณกนต์ธร”
“...”
...เมีย ไม่เคยเห็นจะได้ยินเลยวะ
“แล้วมีธุระอะไรครับ”
“ฉันอยากให้เธอเลิกยุ่งกับคุณกนต์ธรซะ”
“แล้วยังไงครับ” ...สาบานว่าไม่ได้กวนตีน แต่ไม่รู้ว่าคนอีกฝั่งต้องการอะไรกันแน่
“ฉันมาทวงของของฉันคืน”
“อ่าว..ลุงนันไม่ใช่คนเหรอครับ”
“หึ เป็นผู้ชายด้วยกันแท้ๆ น่าทุเรศ”
“เอ่อ...ผมไม่รู้ว่าคุณสองคนมีความสัมพันธ์กันยังไง กรุณาอย่าเอาผมเข้าไปเกี่ยว ผมไม่เคยได้ยินเรื่องของคุณจากปากเขาเลยด้วยซ้ำ ถ้าอยากได้คืนล่ะก็นะ...มาเอาจากผมไปให้ได้สิ จากเด็กผู้ชายอย่างผมน่ะนะ"
พอเนศตอบไปแบบนั้นแล้ว อีกฝ่ายก็ส่งเสียงหงุดหงิดออกมาและวางสายไปโดยที่ไม่ได้พูดอะไรออกมา คิดว่าหล่อนคงจะหงุดหงิดไม่น้องที่ปฏิกิริยาของเนศออกมาเป็นอย่างนี้
ถามว่าเนศรู้สึกยังไง ก็ต้องตอบว่า..เฉยๆซะมากกว่า และเขาก็ไม่ใช้คำว่าแย่งในกรณีนี้เพราะว่า เขาจะไม่เป็นฝ่ายแย่งแน่นอน เนศเป็นคนไม่คิดมากอยู่แล้ว และก็เป็นคนมีเหตุผลพอที่จะไม่ฟังความฝ่ายเดียวจากผู้หญิงคนนั้น อีกคนที่จะต้องคุยก็คือ..ลุงนัน
...แต่ก่อนจะไปเรื่องอื่น รายงานกูสำคัญกว่านะครับ เรื่องเมียๆเนี่ยเอาไว้ก่อน ไร้สาระเกินไป เอาไว้ค่อยคุยกันทีหลัง
แล้วก็ก้มหน้าก้มตาคร่ำเคร่งกับรายงานต่อไป ราวกับไม่มีเรื่องเมื่อกี้นี้เกิดขึ้น ไม่ใช่ว่าจะลืมหรอกนะ แต่ควรจัดความสำคัญให้ถูกต้องมากกว่า
...เห็นกูบ้าๆบอๆติงต๊องแบบนี้ แต่กูเป็นตัวเต็งเกียรตินิยมนะคร้าบบบ
- น้องหมอ กะ พี่วิศวะ -
ใช้เวลาไม่นานรายงานของเนศก็เสร็จ ในระหว่างนี้ลุงนันก็โทรมาหาเป็นระยะ แต่เนศก็ไม่ได้ถามหรือพูดอะไรออกไป ส่วนผู้หญิงคนนั้นก็หายเงียบไปไม่ได้ติดต่ออะไรมาอีก ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าวางแผนอะไรอยู่ ถ้าถามว่ากังวลมั้ย จะตอบว่าไม่ก็ดูเป็นการโกหก งั้นก็ต้องตอบว่านิดหน่อยแต่ก็ไม่ได้เป็นปัญหาอะไร
(ไอ้หนูว่างรึยัง?) เสียงของลุงลอดมาตามสาย
...จะมาตามกูไปดูงานอีกล่ะสิ ฮึ่มมมมมม
“ว่างแล้วครับ”
(ทำไมทำเสียงซังกะตายแบบนั้นวะ) รู้ทั้งรู้ก็ยังจะถาม
“ผมเบื่อลุง”
(กวนตีน) หัวเราะกับคำตอบของเนศ
“ไปกินไอติมกัน” จู่ๆเนศก็พูดชวนออกไปข้างนอก
(เอาสิอยู่กรุงเทพพอดี เดี๋ยวเข้าไปรับแล้วกัน)
ใช้เวลาไม่นานนักก็ประมาณครึ่งชั่วโมง เนศที่อาบน้ำแต่งตัวรอจนลงไปนอนกลิ้งบนที่นอนไปมา ก็ได้เวลาออกไปเที่ยวกับผู้ปกครอง เอ๊ย!แฟนที่อายุมากกว่าแต่ชอบทำตัวเหมือนหนุ่มซักที
ก๊อก ก๊อก เสียงเคาะประตูดังขึ้น เนศก็เดินหัวยุ่งไปเปิดประตู
“มาได้ซะที” ไม่พูดพล่ามอะไรทั้งนั้น ขอบ่นก่อนเลย
“เดี๋ยวนี้บ่นจริงบ่นจังนะ” ยิ้มอย่างเอ็นดู แล้วดึงปลายหูเล่น
“ผมยังไม่ทันจะบ่นเลย ลุงนี่พูดเองได้ไง” เดินไปหยิบของจำเป็นทั้งหลายที่กองอยู่ตามมุมห้อง ที่ไม่เคยจะเป็นระเบียบเรียบร้อย
“แล้วจะไปกินที่ไหนดี” เดินเข้าไปกอดจากทางด้านหลังแล้วจูบลงที่ต้นคอ
“ที่ไหนก็ได้ เอาจริงๆผมแค่ไม่อยากไปทำงานกับลุงน่ะ ฮ่ะๆๆ”
“รู้หรอกน่า เพิ่งทำรายงานเสร็จ ไปหาอะไรผ่อนคลายทำกันดีกว่า”
เนศพลิกตัวกลับมาเกาะเอวลุงนันแล้วยิ้มให้แบบที่คิดว่าน่ารักที่สุด
“เนอะๆๆ” หอมแก้มลุงอีกฟอดเล็กๆอย่างออดอ้อน
“พอไม่ต้องทำงานนี่หน้าหายหงิกเลยนะ” ขยี้หัว
“แน่นอนใครจะอยากไปทำกัน” เนศเดินไปหยิบของต่อ
“ไปรึยัง”
“ไปสิ”
ลุงนันพาเนศไปพักผ่อนอย่างเต็มที่ ทั้งดูหนังเรื่องที่อยากดู ซื้อของที่อยากได้ ทั้งเสื้อผ้าหรือของจิปาถะ พาไปกินของหวาน จนเมื่อถึงเวลาเย็นก็พาไปกินข้าวในร้านหรูที่เนศไม่เคยเข้ามาก่อน บรรยากาศในร้านก็เหมือนร้านอาหารแพงๆทั่วไปที่เห็นตามทีวีหรือนิตยสาร
“โหลุง ทำไมพามาร้านเว่อร์ๆแบบนี้อ่ะ” เนศป้องปากถามเพราะกลัวว่าโต๊ะข้างๆจะได้ยิน
“นานๆก็อยากให้ได้กินอาหารหรูๆบ้าง” ยิ้มให้บางๆ
“แหม ไม่ต้องขนาดนี้ก็ได้นะลุง ผมน่ะกินอ่ะไรก็ได้”
“ก็รู้ว่ากินง่าย แต่นานๆครั้งก็อยากพามานี่”
“อืม โอเคๆ” ยอมแพ้กับความดื้อของลุง เนศส่ายหัวไปตามจังหวะของดนตรีไปเรื่อยเปื่อย หันมองบรรยากาศรอบๆร้าน ก็ตกแต่งสวยดี เสียที่มืดไปหน่อยมองอะไรไม่ค่อยถนัดตา เป็นร้านที่เงียบสงบ เปิดเพลงสากลคลอไปเบาๆ
“คุณกนต์ธรนี่คะ” เสียงนั้นดังมาจากด้านหลังของเนศ เป็นเสียงที่คุ้นๆเหมือนเคยได้ยินมาไม่นานนี้
เนศไม่ได้หันกลับไปมองตามเสียงนั้น เพราะก็ไม่ได้เรียกตน แต่กลับมองเจ้าของชื่อกนต์ธรที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามกับเขา ลุงนันมีสีหน้าประหลาดใจ
“นาถ..” ชื่อนั้นที่หลุดออกมาจากปากลุงทำให้เนศจำได้ว่าคนที่มาคือใคร และเป็นใคร... เสียงรองเท้าส้นสูงเดินเข้าใกล้โต๊ะนี้มากขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งเจ้าตัวเดินมาหยุดที่โต๊ะ ยืนระหว่างลุงนันกับตน เนศเงยหน้าขึ้นมองในหน้าคนที่มา เจ้าหล่อนเหลือบมองเขาวูบหนึ่ง แต่ในวูบนั้นที่ใบหน้าก็มีรอยยิ้มมุมปากแบบท้าทายเขาประกอบอยู่บนใบหน้าสวยๆนั้นด้วย
นีรนาถเป็นผู้หญิงร่างปานกลาง ค่อนไปทางเล็กซะด้วยซ้ำ ใบหน้าเรียวรูปไข่ ตาสวยคม หล่อนแต่งหน้าจัดและเฉี่ยวตามแบบฉบับสาวมั่นเป๊ะ ดูแล้วอายุน่าจะสามสิบต้นๆ
“ไมเจอกันนานเลยนะคะ”
“อืม...”
“แล้วนี่..” นาถหันมามองเนศเป็นเชิงถาม ทั้งๆที่เธอเองก็รู้อยู่แก่ใจ
เนศยิ้มให้บางๆ ก่อนจะตอบว่า “น้อง..”
“เนศ” แต่ยังไม่ทันพูดจบก็โดนลุงขัดขึ้นซะก่อน “เดี๋ยวลุงตอบเองนะ” ลุงเลื่อนมือมากุมมือของเนศบนโต๊ะต่อหน้าต่อตานาถ
ไม่ใช่ลุงไม่รู้ว่านีรนาถกำลังทำอะไร เพราะในระยะนี้ภรรยาเก่าคนนี้หลังจากที่เลิกกันมานานหลายปี ช่วงสองสามอาทิตย์หลังนี้กลับโทรหาเขาบ่อยเหลือเกิน และเขาก็ได้ยินข่าวจากเพื่อนๆที่รู้จักเธอว่าตอนนี้เจ้าตัวกำลังเป็นหนี้เป็นสินมากมาย และก็เทียวถามจากเพื่อนๆเขาว่าเด็กหนุ่มที่อยู่ข้างๆเขาคนนี้เป็นใคร
เขาแต่งงานกับนีรนาถและใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันเพียงไม่กี่ปี แต่ก็รู้นิสัยเสียของหล่อนดี ลุงไม่ใช่คนใจแคบอะไรนัก กับภรรยาเก่าคนนี้ก็ช่วยเหลือกันมาตลอดทั้งที่ก็ไม่ได้มีลูกด้วยกัน ที่ช่วยก็เพราะไม่อยากให้ผู้หญิงคนนี้เข้ามายุ่มย่ามในชีวิตอีก แต่ครั้งนี้มันไม่ใช่แล้ว
“แฟนผมเอง”
นีรนาถหันไปมองกนต์ธรอย่างไม่เชื่อหูตัวเองว่าผู้ชายตรงหน้าเธอคนนี้จะกล้าพูดออกมา
“อย่ามาล้อเล่นกันนะคะ” แต่เธอก็ยังจะยิ้มอย่างใจดีสู้เสือ
“ผมเคยล้อเล่นกับคุณเหรอ” ลุงยิ้มบางๆไปให้ มองอย่างผิวเผินก็ดูอ่อนโยนดี แต่สำหรับหล่อนที่รู้จักสามีเก่าคนนี้ดีแล้ว นี่คือรอยยิ้มที่..น่ากลัว แต่เธอก็ทำเป็นไม่สน
“หึ ยั่วเค้ายังไงล่ะ” หันกลับไปทีเนศ สายตาเย้ยหยันและ..ดูถูก
“ผมว่ามีอะไรก็ไปคุยกันข้างนอกดีกว่ามั้งครับ” เนศตอบกลับ
“ทำไม อายรึไง”
“คนที่จะอายน่ะไม่ใช่ผมแน่นอน แต่เป็นคุณน่ะแหละ”
“มั่นใจเหลือเกินนะ”
ที่ลุงนิ่งไม่ใช่ว่าไม่อยากเข้าไปปกป้องเนศ แต่ก็อยากรู้เหมือนกันว่าเนศจะจัดการยังไง และผลที่กำลังติดตามอยู่นี่ ก็พอใจน่าดูชมทีเดียว
“ผมไม่ได้มั่นใจ แต่ถ้าคุณคิดว่าจะเอาเขาคืนไปจากผมให้ได้ตามที่ปากพูดล่ะก็อย่าเล่นสกปรกกันก็พอ”
“พวกเธอน่ะสิ สกปรก ผู้ชายด้วยกันแท้ๆ ทุเรศ”
“นีรนาถ ผมขอบอกคุณตรงนี้ไว้เลยนะ ผมให้เกียรติคุณมาตลอดในฐานะเพศหญิง แต่ก็อย่าคิดว่าผมจะกลับไปหาคุณอีก ต่อให้คุณคิดจะเล่นสกปรกยังไงก็อย่าคิดว่าผมไม่รู้”
“...” นีรนาถเงียบ ได้แต่อึ้งพูดอะไรไม่ออก ด้วยความที่ปกติแล้วกนต์ธรที่เธอรู้จักไม่ใช่คนแบบนี้
“คุณเปลี่ยนไปมากนะ เพราะเด็กนี่งั้นเหรอ” เธอกัดฟันเพื่อระงับอารมณ์ภายใน
“ผมก็เป็นของผมแบบนี้มาตลอด เพียงแต่คุณไม่เคยสนใจใครนอกจากตัวเองเลยต่างหาก เพราะฉะนั้นแล้ว..คุณเดินกลับออกไปจากตรงนี้ซะเถอะ ผมไม่ขอยุ่งเกี่ยวกับคุณอีกต่อไป แล้วก็อย่ามากรี๊ดแถวนี้นะ ก็อย่างที่เนศบอกคนที่จะอายคือคุณไม่ใช่พวกเรา”
นีรนาถทั้งโกรธทั้งอาย แต่เธอก็ไม่ปริปากโวยวายอะไรออกมาทั้งสิ้น และยอมเดินออกไปจากตรงนั้นแต่โดยดี
“โหววว ลุง” เนศทำหน้าแบบตื่นตาตื่นใจ
“อะไรไอ้แสบ” ยิ้มตลกคนตรงหน้า
“ลุงจริงจังน่ากลัวมากอ่ะ”
“เพื่อเนศน่ะ..แค่นี้จิ๊บๆ”
“งั้นขอบ้าน”
“ได้สิ”
“ขอรถ”
“แบบไหนละบอกมา”
“ขอทอง”
“เล็กน้อย”
“งั้นนี่ล่ะ...เป็นของผมคนเดียวได้มั้ย”
ลุงยิ้มหล่อๆออกมาให้ได้เห็น
“ตอนนี้ลุงก็เป็นของเนศคนเดียวอยู่แล้วนี่”
.
.
.
ความรักของทั้งสองคน ที่อายุไม่ใช่เรื่องสำคัญ เพศไม่ใช่เรื่องใหญ่ แต่ความรักของสองคนต่างหากล่ะที่ทั้ง “สำคัญ” และ “ยิ่งใหญ่”
TBC,,,
กลับมาแล้วฮ๊าฟฟฟฟฟฟ :mew1:
หลายคนอ่านแล้วอาจคิดว่าแมร่งน้ำเน่าชิบห๋อง ซึ่งเฮาก็ยอมรับว่ามันน้ำเน๊าาาาา น้ำเน่า
ก็ยังคงคอนเซปของเฮาว่าเป็นนิยายตามใจ(เรา) อยากจะให้นิยายตัวเองมีกลิ่นอายของละครไทย :laugh:
ที่มาช้าไม่ใช่อะไร เพราะเราต้องไปเรียนทำเบเกอรี่ค่ะ มีเรียนทุกวันจันทร์ถึงศุกร์
ส่วนเสาร์อาทิตย์ก็กลับบ้านนอกอ่ะจ่ะ :mew2:
ขอโทษที่มาต่อช้านะฮับ :ling2:
และก็ต้องขอโทษที่จะต้องบอกว่าตอนหน้าจะจบแล้วนะค้าบบบบบบบ
เอาไว้ลงตอนจบแล้วเราจะประกาศจองนะจ๊ะ เพราะต้องปั่นตอนพิเศษไปด้วยสี่ตอน!!!!!!
ย้ากกกกกกกกกกกกกกกกก :katai4:
-
เอ้ยชอบบบบบบบบลุงโรแม๊นซ์ง่า
ถึงจะไม่เลี่ยนมากแต่คู่นี้ก็น่ารักไม่แพ้พี่ยูเลย *-*
ลุงจะแก่สักเท่าไรเชียวก๊ากกกกกกก
-
ลุงแมนนนมากกกกกก
-
:-[ ลุงน่าร็อคอ่ะ
-
ลวุงงงงงงงงงงงงง โรแมนทิกมั่กฮะ เอากุหลาบไปล้านช่อ555555
แหม่ะ ภรรยาเก่า จะกลับมาเอาตังหรา วุ้ย เบื่อชะนีค่ะ;-;
ตอนหน้าตอนจบแล้ว... รอต่อไป... :katai2-1:
-
โห ลุง แมนมากอ่ะ สวดยวดเจงๆ :mew3:
-
สมนำ้หน้ายัยป้านั่น ลุงนันเท่เนอะ...
-
เป็นคู่ที่น่ารัก จริงๆ :mew1:
-
:mew3:ลุงแมนมากกอดที
-
ว๊ากกกกกก ถูกใจ อ่ะ
-
:katai2-1: ปรบมือให้ลุงและหนูเนศศศศศศศศศศศศ เย้เย่ๆๆ แล้วก็ปลดปล่อยชะนีแก่ๆ กลับบ้านไป หึ หึ :katai3:
-
ลุงน่ารักอ่ะ ชอบๆ ปกป้ปงแฟนตัวเองแบบนี้ โดนอ่ะลุง!!
-
o13 o13 o13 o13 o13 o13
-
เขิน ว่ะ แม่ง 3คำนี่เท่านั้นสำหรับคูลุงเนศ
-
ลุงน่ารักอ่ะ
เขินจุง
-
:mew1: :mew1: :mew1:
-
ลุงเท่ห์ว่ะ และก็หวานเลี่ยนโคตร
หลงเด็กอล้วลุง
-
ลุงเท่ห์โคตรหวานอีกต่างหาก :impress2:
-
เย้ๆๆๆๆ กลับมาแล้ว
ลุงตอบได้ใจมากกกเลย
-
อ่านแล้ว คนแก่ชักอยากแอบรัก "ของ ๆ ชาวบ้าน" แล้วซิ :-[ :-[ :-[
-
ระวังตัวไว้ด้วยนะ ท่าทางจะอยากได้คืนอยู่ไม่ใช่น้อย
-
อ๊ายยยยยยย กลับมาแล้ววว
ชอบเรื่องนี้อ่ะ เนศสุดยอดยอดอ่ะ ไม่หวั่นไหวเลย เก่งอ่ะ ส่วนฮีโร่ต้องยกให้ลุง แมนมาก กล้าบอกตรงๆรักใครก็บอก สุดยอดอ่ะ
-
อร้ายยยย แป็กเค้าก็คนแก่นะ น่ารักดี ><
-
น้องหมอ กะ พี่วิศวะ 39.2
เหตุการณ์ที่สองหรือเหตุการณ์ล่าสุด
ดันไปเจอตอนอยู่ต่อหน้าฐารกำนัล กลางที่รโหฐาน ห้างสรรพสินค้า
เพิ่งอ่านถึง ตอนที่ 39.2 ^^
รโหฐาน หมายถึง ที่ลับ, ที่สงัด, ที่ส่วนตัว นะจ้ะคนเขียน :mew1:
-
ลุงเยี่ยมากกกกกก เคลียซะเรีบร้อย
ส่วนน้องเนศเจ๋งหวะ ไม่บ้าไปตามเกมส์ยัยนั่น ดีแล้วๆๆ :katai2-1:
-
โหววว...เฉียบขาดมากค่ะลุง
เนศก็มีเหตุผล โอเคเหมาะเจาะ
:hao7:
-
ตอนนี้ได้ใจไปเลยทั้งสองคนน่ารักๆ
ตอนหน้าจะจบแล้วเหรอครับ
เป็นกำลังใจให้คนแต่งในทุกๆเรื่องนะครับ
-
ลุงทำดี ยกเนศให้ฟรีไปเลย เย่ๆ
o13 o13 o13 o13 o13 o13
เอาให้ได้อย่างลุงน่ะ หึหึ
-
ฮานักเรียนเกียรตินิยม เจ๋งอ่ะ ไม่ให้ความรักอยู่เหนือการเรียน ชอบบบบบบบบบบบบบบบบ
-
มาช้าดีกว่าไม่มาน่ะ ยังไงมาต่อเร็ว ๆน่ะ กำลังหนุกเลยน่ะ :mew1:
-
ลุงหวานเว่อร์อะ :ling1:
-
เคลียร์ปัญหาได้สุดยอดทั้งคู่เลย เจ๋งอ่ะ นี่สินะคู่แท้ 5555
-
ลุง เด็ดขาดจริงๆเลย มันต้องอย่างงี้สิ o13 o13 o13 น่ารักมากทั้งคู่เลย เนศ ก็ไม่หูเบา ลุงก็ช่วยยืนยันสถานะภาพ เป๊ะอ่ะ เริ้ศที่สู๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
-
เข้าใจขอนะเนศ
-
อ่านทันละ นี่พลาดเรื่องนี้ไปได้ไง
สนุกมาก :katai2-1:
-
:katai5: :katai5: :katai5:
แค่มาดึบๆๆน้าาาา
:mew2: :ling3:
-
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยย
เขินแทนอ่ะ >/////<
ปล. รอตอนต่อไปอยู่นะฮะ ;)))
-
ดีนะ มีคนๆๆ บอกกับคนอื่นโดยที่มะอายคัยว่าเราเป้นแฟน อยากมีมั้งงงง ง
-
โคตรปลื้มลุงเลย ไอดอลอะ
-
เพิ่งตามทัน หลังจากเข็นตัวเองอยู่นานสองนาน :katai5: :katai5:
-
มาอ่ะยังน้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
:katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5:
:pig4:
-
ต้องอย่างนี้เซ่
-
:o8: :o8: ลุงชนะใจเนศ ไปเลยอ่ะ :-[ :-[ ชอบๆๆๆ
-
รอตอนต่อไปอยู่นะคะ ม๊วฟๆ
-
คนเขียนหายไปหนายยย :m31:
-
:katai5:
รอร๊อรออออออออออออ...
คนเขียนหายไปปปปปปปปปปปปปป
-
ตอนจบ(ครึ่งแรก)
ตอนที่พี่ๆวิศวะทุกคนเรียนจบ บรรยากาศมีแต่ความสดชื่น
แต่พอเจอหน้าของไอ้หมอเท่านั้นแหละจากความสดชื่นที่มีก็เหมือนกลายเป็นงานเศร้า
เมื่อมันโผล่หน้าไปที่ร้านเหล้าที่พวกพี่ๆเค้าฉลองกันแล้วคร่ำครวญว่าถ้าพี่ไม่อยู่ที่นี่แล้วผมจะอยู่กับใคร
พี่ๆแต่ละคนก็ช่างแสนดีประเคนฝ่ามือให้คนละทีสองที
“พวกกูไม่ได้จะไปตายที่ไหน” นี่คือคำพูของวิช
“มึงก็ยังอยู่บ้านเดียวกับกูเหมือนเดิม”
“แล้วเวลาว่างๆผมจะไปแหย่ใครที่ไหนได้ล่ะ”
“...” เงิบเลย นี่ที่มึงเศร้าศร้อยขนาดนี้เพราะไม่รู้จะไปแกล้งใครที่ไหนสินะ
“ไอ้ฟาสไง” ไอ้เนศที่นั่งกรึ่มมานานเสนอชื่อตัวตายตัวแทนจนไอ้ฟาสนี่สะดุ้งโหย่ง
“พ่อมึงนี่เด็กกู” วิชคว้าคอน้องมากอด
“โว้วววววววววววววววววว” เสียงโห่แซวดังลั่นร้าน
“แหมไอ้เหี้ย พอเรียนจบนี่รีบประกาศเลยนะ” เพื่อนแซว
“แน่นอน ใครมายุ่งกับเด็กกูมันตายแน่”
“มึงไม่ต้องประกาศเค้าก็รู้กันทั่วคณะแล้วไอ้วิ๊ชชชชชชชช”
เปิดประเด็นไอ้ฟาสมาเท่านั้นแหละ ไอหมอก็กลายเป็นไอ้หมาที่ไม่มีใครสนใจอีกเลย พี่ยูเห็นแบบนั้นก็ชงเหล้าให้มันแก้วนึง
“กินย้อมใจไป แล้วคืนนี้จะมีรางวัลให้” กระซิบที่ข้างหูเท่านั้นแหละ
จากตอนแรกที่ทำท่าเซื่องซึมกลับกลายเป็นรีบกระดกเข้าคอทันที
แบบนี้เข้าเรียกว่าหื่นขึ้นคอสินะ
- น้องหมอ กะ พี่วิศวะ -
[/i]
และแล้วก็ถึงวันที่ไอ้หมอรับปริญญาบ้าง ก่อนหน้าวันจริงที่จะรับมันโทรไปขู่ทุกคนว่าวันซ้อมไม่มามันไม่ว่า
แต่ถ้าวันจริงไม่มามันจะตามไปหลอกหลอนทุกคนให้ถึงที่โดยถ้วนทั่ว
แค่โทรยังไม่พอ มันยังไลน์ในกลุ่มเป็นการย้ำอีกไม่ใช่แค่ครั้งเดียวแทบจะทุกห้านาที
จนพี่ๆทุกคนนี้พูดเป็นเสียงเดียวกันว่าถ้าเจอหน้ามึงกูจะเอาตีนทาบหน้าให้ดู
วันจริงๆไอ้หมอเลยได้พี่ๆมาครบเซ็ทกันเลยทีเดียว
แต่ละคนอยากจะเอาตีนทาบหน้ามันกันเหลือเกินแต่ก็ต้องเอาทาบไว้บนพื้นอย่างเดียว
เพราะก็เกรงใจพ่อแม่มันที่มากันพร้อมหน้าครอบครัว
ไอ้หมอนี่ยิ้มหน้าบานเป็นจานเชิง พี่ยูที่ตอนนี้ทำงานเป็นรองประธานบริษัทแล้ว
แต่ก็ยังคงหน้าเด็กและแต่งตัวได้น่ารักเหมือนเดิม แน่นอนว่าชุดนี้ไอ้หมอก็เลือก
พี่วิชกับไอ้ฟาสที่ตอนนี้ย้ายไปอยู่ด้วยกันแล้ว ในบ้านเดียวกันกับเตี่ยของพี่วิช
เพราะตอนนี้ท่านก็แก่แล้วลูกก็มีคนเดียวฟาสเลยย้ายเข้าไปอยู่ด้วยซะเลย
แต่ก็ไปๆมาๆระหว่างบ้านของพี่วิชและบ้านของตัวเองที่เวลากลับไปทีไรก็ต้องเหน็บอิพี่วิชไปด้วยทู๊กกกกที
ดิศกับกานที่ตอนนี้ก็ยังคงเป็นเพื่อน เป็นพี่เป็นน้อง และเป็นคนรักกัน บ้านก็ยังอยู่ติดกันเหมือนเดิม
เนศที่ตอนนี้ก็พ่วงลุงมาด้วย ครอบครัวของทางไอ้หมอรู้แล้ว
เจอกันที่ไรก็แซวตลอดว่าได้แฟนเด็กคราวหลานซึ่งไอ้เนศก็อายจะตายห่าแทบแทรกแผ่นดินหนี
แล้วตอนนี้กลุ่มวิศวะทุกคนทั้งยู เนศ วิช ฟาส ดิศและกานก็รวมหุ้นกันเปิดทั้งบริษัท
และต่างคนก็ต่างมีกิจการครอบครัวเป็นของตัวเองกันเกือบทั้งนั้น แต่ตอนนี้ทุกคนก็ยังติดต่อ
นัดชวนกันไปเที่ยวเหมือนเดิมที่มีเวลา
ไอ้หมอก็ทำงานที่โรงพยาบาลของที่บ้านทันทีที่เรียนจบ
และทั้งพี่ยูกับคินก็ยังคงอยู่บ้านหลังเล็กๆหลังนั้นที่อบอุ่นของพี่ยูเหมือนเดิม
- น้องหมอ กะ พี่วิศวะ -
[/i]
“หลังรับปริญญาแล้วไปหาแม่กูที่ญี่ปุ่นกันนะ”
พี่ยูเคยพูดเอาไว้ก่อนหน้าที่จะเรียนจบนานแล้ว
และไอ้หมอก็รักษาสัญญาที่เคยให้ไว้ว่าจะไปหาแม่ของพี่ยูที่ญี่ปุ่น
ในตอนเช้าของวันหยุด พี่ยูกำลังเตรียมอาหารอยู่ในห้องครัว
“ไปหาแม่กันเถอะ” ไอ้หมอเข้าไปกอดพี่ยูจากทางด้านหลัง หอมเข้าที่ซอกคอเบาๆ
ตอนนี้ไอ้หมออยู่ในระหว่าพักหลังเรียนจบ ยังไม่ได้เริ่มทำงานอะไรทั้งสิ้น
ก็เลยหาเวลาจากวันว่างๆช่วงนี้วางแผนเอาไว้แล้วค่อยมาบอกพี่ยู
“แม่มึง?” หันมาย่นคิ้วสงสัย
“แม่พี่น่ะแหละ” ไอ้หมอตอบยิ้มขำ
“จริงนะ” หันมาเต็มตัว หน้าตาท่าทางดีใจ ตาโตๆนั่นเบิ่งโตอย่างน่ารัก
“จริงสิ ผมจองตั๋วไว้ให้แล้ว ไปพรุ่งนี้เลยนะ”
“อื้อๆ เดี๋ยวขอโทรบอกแม่ก่อนนะ” พี่ยูดูตื่นเต้นจนท่าทางดูแปลกๆ
ทั้งๆที่ปกติแล้วถ้าไอ้หมอจัดการอะไรเองโดยพลการแบบนี้พี่ยูด่าไม่เลี้ยง
แต่นี่สงสัยจะดีใจมากไปหน่อย เดินไปหยิบโทรศัพท์กดอย่างเร็ว
คินเดินตามไปติดๆ พี่ยูพูดภาษาญี่ปุ่นกับแม่ เคยได้ยินมาหลายรอบแล้วอยากรู้เหมือนกันว่าแปลว่าอะไร
คิดอยู่ว่าจะไปเรียนภาษาญี่ปุ่นเพิ่มดีมั้ย แต่ก็คงจะไม่มีเวลาเรียนอีกแล้วเพราะอีกไม่นานก็ต้องไปทำงาน
ไม่รู้ว่าเวลาที่จะได้อยู่ด้วยกันแบบนี้มันจะมีเยอะมั้ย
ได้ยินเสียงพี่ยูร่าเริง เห็นตากลมๆของพี่ยูมีแววดีใจอยู่ในนั้นแล้ว
ไอ้หมอก็ดีใจที่ทำให้คนรักของเค้ามีความสุข เพราะพี่ยูตั้งแต่ทำงานมาก็ไม่ได้ไปหาแม่ที่ญี่ปุ่นเลย
จะบอกว่าพี่ยูเป็นคนติดแม่ก็ได้ แต่ด้วยที่พ่อกับแม่เลิกกันแต่เด็ก
การที่จะได้ใช้ชีวิติยู่ด้วยกันกับแม่ก็เป็นเรื่องที่ยาก
ยิ่งตอนนี้พี่ยูต้องเรียนรู้งานที่บริษัทของพ่อแล้วด้วย เลยทำให้การไปหาแม่ก็ยากเข้าไปอีก
แต่ถ้าอีกหน่อยต่อไปงานของพี่ยูราบรื่นดีแล้วก็คงจะไปหาแม่ได้บ่อยขึ้นล่ะนะ
“แม่ว่าไงพี่” ไอ้หมอถามทันทีเมื่อวางสาย
“จะรอ” พี่ยูตอบสั้นแล้วซุกเข้ากับอกไอ้หมอแขนสองข้างกอดเข้าที่เอวเพรียวของคนรัก
รู้สึกโล่งใจออกมาอย่างประหลาด อิ่มเอมใจด้วย
ไอ้หมอยกมือขึ้นลูบผมตรงท้ายทอยของพี่ยู ด้วยความคุ้นเคยพี่ยูก็ถูไถหน้าไปกับแผ่นอกของไอ้หมออย่าออดอ้อน
“ขอบคุณนะ”
“ไม่ต้องขอบคุณหรอกพี่ เป็นหน้าที่ของลูกเขยอยู่แล้วนี่นา”
“หึ” ยิ้มออกมาอย่างมีความสุข
TBC,,,
ขอโทษที่มาช้ามากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก เพราะช่วงนี้เป็นช่วงเวลาของการทำงานค่ะ
เพิ่งจะได้เข้างานไม่นานมานี้ ทำงานเหนื่อยมาก กลับถึงบ้านก็แทบจะนอนตาย
แต่ก็ต้องค่อยๆปั่นนิยายวันละเล็กละน้อย เวลาเหนื่อยมากๆแล้ว หัวมันไม่แล่นเลยเนอะ :mew2:
ตอนหน้าจะเป็นตอนจบจริงๆแล้วนะคะ ถ้าเราลงตอนหน้าปุ๊บ เราก็จะเปิดจองปั๊ปเลยนะคะ :mc4:
เพราะฉะนั้นแล้วใครที่อยากได้ก็เก็บเงินรอเลยน้าาา ตอนนี้ยังไม่ได้สรุปราคากับทางโรงพิมพ์
เลยยังไม่รู้ราคาที่แน่นอนน่ะค่ะ แต่เราคิดเอาไว้ว่า ไม่อยากจะให้เกิน 400 น่ะค่ะ
เห็นแต่ละตอนสั้นๆแบบนี้จัดไปจัดมาก็หลายหน้าอยู่นา เฮ้อออออ แถมดิฉัน!! ทำเองคนเดียวหมดจ้าาา
เพราะงั้นแล้วถ้ามันช้าก็อย่าว่ากันเลยนะคะ
ขอบคุณที่รออ่านกันนะคะ จุ๊บๆๆๆ
-
รอตอนจบ :katai2-1:
เด๋วก็หายเหนื่อยแล้วค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
-
กรี้ดกร้าดดดดดดดดดดดดดด
อัพแล้วๆ ๆ ๆ ๆๆ ๆ
น่ารักตลอดดดดดดดด อิอิ
ปล. จะมีตอนพิเศษในเล่มหรือเปล่าคะ
รอซื้อแน่นอนค่ะ :))))
-
เย้ๆ น่ารักจุงเบยยยย
-
อะไรก๊านนนนนนน จบแล้วหรออออออ?
รออีกครึ่งนึงนะคะ พี่ยูน่ารักเหมือนเดิม^^
-
เย้มาต่อจนใกล้จนใกล้จบแล้ว จะได้ไม่ค้างคา ขอบคุณมากครับ
-
น่ารักกกกกกกกกก
:mew1:
-
อยากอ่านอีกกกกกกกกกก รอตอนจบกิงๆจ้า
-
ครอบครัวสุขสรรค์
-
น่ารักอ่ะ อิจฉาจังเรย อยากมีแฟนดีๆกะเค้ามั่งจังรอตอนต่อไปนะคร้าบบบบบบ
-
อั้ยย้ะ น่ารักอ่ะ
-
แงๆๆ จบอีดเรื่องแล้วหรอ งืมๆๆๆ
-
น่ารักกันทุกคู่เลย
พี่ยูจะพาลูกเขยไปหาแม่ยายแล้ว
รอตอนจบครึ่งหลังจ้า
-
ว้าว...จะไปหาแม่ยายแล้ว วิ้ววววว
-
จะรอๆๆๆจ้า
-
จบเร็วมากกกกกกก :mew6: :mew6: :mew6:
แต่จะรอหนังสือนะคะ :mew1:
-
:mew1: :mew1: :mew1:
-
จะเป็นอีกเรื่องหนึ่งแล้วที่จะได้ดำเนินเรื่องมาถึงบทสุดท้ายในอีกไม่นานนี้
จะรออ่่านตอนจบนะจ้า
:bye2: :bye2:
-
จองแน่นอนจ้ะ :mew1: เพราะอยากได้เป็นเล่มมาก ๆ นาน ๆ คนเขียนมาอัพทีจำเนื้อเรื่องไม่ค่อยได้เลยน่ะ :mew5: เรื่องนี้น่ารักมากจ้ะ ยังไงรอตอนจบน่ะจ้ะ :mew1:
-
เขินนนนนจ ชอบคู่ลุงกับเนศสุดๆ
รอหมอไปเจอแม่ อิอิ
-
:man1: :man1: :man1: :man1: :man1:
จารอๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
บางทีก็ลืมๆเนื้อหา เหอะๆ ต้องกลับไปอ่านใหม่
-
พี่ยูน่ารัก รอตอนจบ สู้ๆนะคะ
ขอบคุณค่า
:pig4:
-
ตอนจบ(ครึ่งแรก)มาแล้ว น่ารักทุกคู่เล้ย~
-
คุณแม่พี่ยูจะว่าไงบ้างน้า??
-
สู้สู้จ้ารอได้ :กอด1:
นายยูนี้น่ารักตลอด
-
อยากบอกว่ามันน .. น่ารักม้ากกกกกกกกกกกกกก แถม :hao6: :hao6: :hao6:สุดๆด้วย
ตามอ่านมาจนทันนะคะ เข้าคิวรอตอนจบครึ่งหลังแล้ววว
ปล. ตอนนี้ย้ายฝั่งมาเป็น fc ลุงกับเนศแล้วเรียบร้อย :hao7:
ขอบคุณมากจ๊าาาาาาาาาา กอดแรงงงงง :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
พี่ยูที่น่ารักจะจบแล้วเหรอเนี่ย แต่ก็ถึงเวลาแล้วล่ะเนอะ
ทุกคนต่างมีทางของตัวเอง สุขสมหวังกันถ้วนหน้า
เห็นพี่ยูมีความสุขน้องหมอก็สุขยิ่งกว่าใครแล้วล่ะ :hao3:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:
ป.ล.เรื่องงานค่อยๆปรับตัวนะคะ เดี๋ยวก็ชิน แต่ต้องรักษาสุขภาพด้วยนะ
-
ตามอ่านจนทันก็จะจบซะแล้ว...น่ารักมากทุกคู่เลยชอบพี่ยูกับน้องหมอน่ารักสุดๆ
เนศนี่ก็เล่นซะรุ่นใหญ่เลยนะไวไฟจริงๆไปเที่ยวแป๊บเดียวเสร็จอิลุงเลย555
ดิศกับกานก็อยู่ด้วยกันแทบจะทั้งชีวิตที่เติบโตมา..สนุกมากค่ะ
-
อ่านย้อนใหม่หมด ก็ยังสนุกเหมือนเดิม
-
น่ารัก :mew1: :mew1: :mew1:
-
:laugh: :laugh: :laugh:
พึ่งเคยเข้ามาอ่าน สนุกมากๆเลย
อ่านรวดเดียวจนตามทันแล้ววว
เก็บตัีงๆ รอซื้อหนังสือ
-
รวมเล่มแล้วจะมีตอนพิเศษอีก 4 ตอนจ้า
มีของทุกคู่ สั้นยาวไม่เท่ากันตามขนาดของแต่ละคน ฮิๆๆๆ
-
ขนาดอัลไรอ่ะ :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:
-
นั่นดิ ขนาดอะไรง้า :hao6:
รอๆๆๆๆๆๆๆ รอตอนจบเหมือนกันเด้อ ฮิฮิฮิฮิ
:impress: :interest: :haun5:
-
ตอนจบ (ครึ่งหลัง)
ไม่กี่วันถัดมาไอ้หมอกับพี่ยูก็บิดลัดฟ้าออกจากประเทศ เดินทางเข้าสู่ประเทศบ้านเกิดของพี่ยูแต่กลับเป็นประเทศที่ไอ้หมอไม่เคยไป แต่มันก็ไม่น่าตื่นเต้นเท่ากับที่จะได้ไปเจอแม่ของพี่ยู ที่ไอ้หมอไม่เคยเจอมาก่อนเลยแม้แต่ครั้งเดียว
เมื่อไปถึงสนามบินนาริตะ ก็ดังที่คาดไว้ว่าพี่ยูนี่ก็ลูกคุณหนูของแท้และแน่นอน มีราชรถมาเกยถึงที่ มีพ่อบ้านใหญ่คนเก่าคนแก่ของตระกูลมาต้อนรับ
...พระเจ้าช่วยกล้วยท๊อดดดดดดดดดดดดดดด
ไอ้หมอคิดในใจว่าตามแบบฉบับการ์ตูนญี่ปุ่นที่เคยผ่านมือมา หัวหน้าพ่อบ้านของตระกูลจะต้องชื่อทานากะหรือไม่ก็เซบาสเตียนเป็นแน่แท้
“คิน นี่คุณโมริตะ หัวหน้าพ่อบ้านนะ”
“เอ้า ไม่ใช่ทานากะเหรอ?” ถามหน้าตาเหรอหรา งงๆ
“อะไรของมึงเนี่ย”
พี่ยูส่ายหน้าสองสามทีก่อนจะหันไปแนะนำไอ้หมอให้พ่อบ้านรู้จัก โมริตะหันมาทักทายกับคินเป็นภาษาญี่ปุ่นให้พลามก้มหัวลงอย่างนอบน้อมจนคินอดไม่ได้ที่จะก้มหัวลงตามเป็นเหมือนการรับไหว้
โมริตะเดินนำหน้าทั้งคู่ไปรถที่จอดรอไว้ที่ลาน พี่ยูเห็นไอ้หมอที่ดูมึนๆก็เลยดึงแขนเสื้อมันให้เดินตามไปราวกับแม่จูงลูก จริงๆไม่ใช่อะไร...ถึงมันจะฉลาดเรียนหมอได้ แต่หมอแม่งพูดญี่ปุ่นไม่ได้นี่หว่า
บ้านของพี่ยูอยู่ในเขตบ้านคนรวยๆเหมือนที่คิดไว้ เพราะแถวบ้านมีแต่บ้านหลังใหญ่ๆหรูทั้งนั้น แต่บ้านของพี่ยูกลับไม่ได้ดูหรูหราเหมือนที่คิดไว้ แต่หลังใหญ่มาก เป็นบ้านแบบญี่ปุ่นเด๊ะๆเลย
เปิดประตูบ้านเข้ามาก็เจอกับแม่วหน้าตาญี่ปุ๊นนนนน ญี่ปุ่น
“ทามะ!!!!” ไอ้หมอชี้นิ้วร้องเรียก
“ทามะหอกอะไรของมึง!! นั่นมันชิโระโว้ยยย”
“นั่นมันชื่อหมาของชินโนะสุเกะแล้วพี่!”
“ปัญญาอ่อนแล้วมึง” พลักหัวไปหนึ่งทีด้วยความเอ็นดูไอ้หมาน้อยตัวนี้
เดินเข้าไปในตัวบ้านเรื่อยๆก็เจอสาวใช้ที่ใส่ชุดกิโมโนประปราย แล้วจู่ๆก็มีหมาพันธุ์โกลเด้น์วิ่มเข้ามาหาพี่ยูด้วยท่าทางดีใจสุดชีวิต
...นั่นมัน!!
“มารุ”
“ไม่ใช่อเล็กซ์เหรอ” ไอ้หมอพึมพำ
“มึงอ่านการ์ตูนมากไปแล้วไอ้ควาย!” ต้องเจอพี่ยูด่าเข้าให้
“โมริ แม่อยู่ไหนเหรอ?” พี่ยูหันไปถามเป็นภาษาญี่ปุ่น
“นายหญิงพักอยู่ที่ห้องพักผ่อนครับ”
“อืม งั้นเดี๋ยวผมเข้าไปหาแม่เลยนะ”
พ่อบ้านวัยชรายิ้มน้อยๆก่อนจะโค้งศรีษะให้ แล้วถึงเดินจากไปอีกทางหนึ่ง
“เดี๋ยวไปหาแม่ที่ห้องกันนะ” พี่ยูหันไปบอกไอ้หมอก่อนที่จะลากมันให้เดินตามมาด้วยราวกับกลัวมันจะหลงทางในบ้านกว้างๆนี้
ระหว่างทางเดินผ่านสวนสวยๆที่ออกแบบอย่างเรียบง่าย จนมาหยุดอยู่หน้าห้องที่มีประตูบานเลื่อนแบบที่เคยเห็นในหนังสือ พี่ยูเอื้อมมือเลื่อนประตูบานนั้นให้เปิดกว้างออก
“โอก้าซัง”
“ยูกิ” แม่ของพี่ยูเงยหน้าขึ้นจากหนังสือแล้ววางมันลงข้างตัว พร้อมกับรับกอดจากลูกชายคนเดียว มือเล็กๆลูบหัวลูบหลังอย่างแผ่วเบา
คินมองใบหน้านั้นของแม่พี่ยู ...เหมือนมากๆ หน้าตาเหมือนกันราวกับแกะ ทั้งตา จมูก ปาก ผิวพรรณ คิดโน่นนี่จนเพลินมารู้ตัวอีกทีก็ตอนที่พี่ยูด่าเข้าให้
“ไอ้หมาคิน!!”
“ห่ะ..” หน้าเอ๋อ
“กูบอกว่านี่แม่กู...ชื่อฟุยุโกะ”
“สวัสดีจ๊ะคินคุง” ภาษาไทยที่แม้ไม่ชัดเหมือนเจ้าของภาษา แต่ก็ดูน่ารักดีเมื่อชาวต่างชาติพูด แม่ของยูกิพูดไทยได้พอสมควรเพราะไปอยู่เมืองไทยพักหนึ่ง และเธอเป็นคนฉลาดและหัวไวเลยได้ภาษาอย่างเร็ว แต่เนื่องจากพูดไม่ค่อยชัดเลยเลือกที่จะไม่ใช้ดีกว่า
“ส..สวัสดีครับ” คินตื่นเต้นจนพูดตะกุกตะกัก ไอ้หมอรีบก้มหัวโค้งทักทายตามแบบฉบับเป็นการใหญ่
“หล่อจังเลยนะ” พูหันไปพูดกับพี่ยูแล้วยิ้ม
พี่ยูไม่รู้จะตอบยังไงด้วยความเขินก็ได้แต่อึกๆอักๆ ก้มหน้าก้มตาหลบสายตาแม่ไป ถ้าเป็นแบบนี้ตอนอยู่กับไอ้หมอสองต่อสอง คาดว่าคงไม่เหลือ...ไม่เหลือเสื้อผ้าติดตัวแน่นอน ฮิ ฮิ ฮิ
“ทานข้าวมารึยังจ๊ะ” ฟุยุโกะหันมาถามคินที่นั่งมองพี่ยูเขินอยู่
“จากสนามบินก็ตรงมาที่นี่เลยครับ ยังไม่ได้แตะซักเม็ด”
“งั้นเราไปหาอะไรทานกันเถอะ อาบน้ำพักผ่อนให้สบายตัว แล้ววันพรุ่งนี้ค่อยมาคุยกันก็ได้จ๊ะ”
พี่ยูทำท่าอิดออดไม่อยากจะไป แม่ก็รู้นิสัยของลูกชายดี
“ยูกิ พาคินคุงไปพักก่อนนะจ๊ะ ยังได้อยู่กับแม่อีกหลายวันไม่เป็นไรหรอกนะ” พูดพลางลูบหัวกลมๆของลูกชายคนเดียวไปด้วย
“ฮื้มมมม” เสียงถอนหายใจพร้อมกับหน้าที่ง้ำงอเล็กน้อย แต่ก็ยอมที่จะทำตามคำพูดของแม่แต่โดยดี
พี่ยูพาคินมาที่ห้องนอนของตัวเองที่นอนมาตั้งแต่เด็กๆแล้ว คนของที่นี่ได้เตรียมฟูกมาอีกชิ้นนึงเอาไว้สำหรับคิน ไอ้หมอมองสำรวจไปทั่วห้องนอนที่ไม่กว้างแต่ก็ไม่แคบของพี่ยู เดินไปที่ชั้นวางของที่มีทั้งหนังสือและของตกแต่ง ทั้งโมเดลการ์ตูน และรูปสมัยเด็กที่อยู่ในกรอปตั้งเอาไว้ มีทั้งที่ถ่ายคนเดียวในสวนที่คิดว่าคงเป็นสวนในบ้านนี้ และรูปที่ถ่ายกับพ่อและแม่แม่พร้อมหน้ากัน
พี่ยูตอนเด็กก็ไม่ต่างจากตอนนี้เท่าไหรนัก ดูก็รู้ว่าตัวเล็กกว่าเด็กในวัยเดียวกัน ทรงผมในตอนนี้กับตอนนั้นก็คล้ายๆกัน หัวกลมๆ แก้มและปากแดงดูน่ารัก
“น่ารักจังเล้ยยย”
“หยุดเดินพล่านในห้องกูแล้วไปอาบน้ำได้แล้วไอ้เปรต”
“อุ๊ยแหม ตัวมีฉายาใหม่ให้เค้าอีกแล้วหรา ชื่นใจ๊ ชื่นใจ”
“หยุดทำตัวกระแดะแล้วไปอาบน้ำได้แล้ว น้ำอุ่นเตรียมพร้อมแล้ว” พี่ยูปาชุดคลุมใส่หน้าไอ้หมออย่าแรง
“ไปอาบด้วยกันกับผมนะ” เข้าไปกอดจากทางด้านหลัง
“อ่างมันแคบ”
“ก็เบียดๆกันได้นะ” ยังไม่ยอม ยังเอาแต่ใจ
“เฮ้อออ งั้น...ห้ามทำอะไรนะเว้ย เกรงใจคนที่บ้านกูหน่อย”
“ครับผม”
ในที่สุดพี่ยูก็ต้องจำยอมจนได้ละน้า
เช้าวันต่อมาพี่ยูก็ปลุกให้ไอ้หมอตื่นไปกินข้าวเช้าที่ห้องอาหาร อาหารญี่ปุ่นแท้ๆที่จัดเสิร์ฟมาอย่างอลังการงานสร้างทำเอาไอ้หมอเบิ่งตาโตเท่าไข่ห่าน สวาปามยังกับห่าลง แม่บ้านที่นี่เห็นแล้วก็ชื่นนนนนนนใจไปตามๆกัน
“วันนี้จะไปไหนเหรอพี่” ถามตอนกำลังแต่งตัว เพราะพี่ยูบอกว่าจะออกไปธุระ ให้หาชุดดีๆใส่หน่อย
“ไปร้านแม่กู”
“ร้าน?”
“ร้านขายกิโมโนน่ะ” หวีผมให้เรียบไม่กระเซิง
“โหวววว บ้านพี่เนี่ย ผู้ดีเก่าของแท้เลยนี่นา”
“จะว่าอย่างงั้นก็ใช่มั้ง”
“แล้วใครจะสืบทอดต่อล่ะ” ไอ้หมอถามอย่างสงสัย ก็ในเมื่อพี่ยูเป็นลูกคนเดียว แล้วก็ดันไปช่วยกิจการของทางพ่อแล้วใครจะทำกิจการที่นี่ต่อล่ะ
“งานของตระกูลน่ะไม่ใช่ร้านขายกิโมโนหรอก นี่เป็นร้านของแม่กูคนเดียว บ้านใหญ่น่ะก็อยู่อีกที่นึง นานๆแม่กูถึงจะกลับไปเยี่ยมยายกูทีนึง”
“ทำไมแม่ถึงแยกออกมาจากตระกูลล่ะ” ยิ่งฟังก็ยิ่งงง
“ก็เพราะเป็นคนนอกคอกอย่างกูไงล่ะ”
ถามว่าคำตอบช่วยให้หายงงได้มั้ย ก็ไม่ไงล่ะ แต่ไม่รู้ยังไงก็คิดว่าอย่าไปถามเซ้าซี้จะดีกว่า ไม่ใช่ว่าเสียมารยาทหรืออะไร เพราะกลัวพี่ยูรำคาญแล้วหลังแหวนเข้าให้ต่างหาก
พอเมื่อไปถึงที่ร้าน คุณแม่ก็ป่าวประกาศกับคนในร้านเป็นภาษาญี่ปุ่น ซึ่งมีพี่ยูมาแปลให้หลังจากออกจากวงของคุณป้าทั้งหลายที่มารุมทึ้งแล้ว ว่าคุณแม่ฟุยุโกะป่าวประกาศว่าอะไร เธอแนะนำว่านี่คือ...ลูกเขยของเธอนั่นเอง
ไอ้หมอกับพี่ยูอยู่ที่ญี่ปุ่นเป็นเวลาหนึ่งอาทิตย์เต็มๆ ได้ไปเที่ยวในหลายๆที่ ทั้งในเมืองหลวงและต่างจังหวัด ทั้งธรรมชาติและแสงสี ทำให้ได้รู้ว่าแม่ของพี่ยูเป็นผู้หญิงที่อ่อนโอนและน่ารักมากเท่าไหร ก็รู้แล้วว่าทำไมพี่ยูถึงรักแม่มาก เพราะแม่เป็นคนที่เข้าใจและเปิดกว้าง รักพี่ยูอย่างที่สุดไม่ว่าลูกของเธอจะเป็นยังไงก็ตาม
เพราะพี่ยูคือ “สุดดวงใจ” จริงๆ
- น้องหมอ กะ พี่วิศวะ -
วันกลับพี่ยูกับไอ้หมอก็ไปลาแม่ที่ห้อง ตอนแรกแม่ว่าจะไปส่งแต่พี่ยูบอกว่าแม่ไม่ต้องไปส่งหรอก เพราะเดี๋ยวจะทำใจกลับไม่ได้ “โรคติดม่กำเริบสินะ” ไอ้หมอแซวเลยโดนตบกระโหลกไปหนึ่งทีเน้นๆ
“ผมกลับแล้วนะ” พี่ยูเดินเข้าไปกอดแม่แล้วพูดเป็นภาษาญี่ปุ่น
“เดินทางดีๆนะจ๊ะ” ลูบหัวพี่ยูเบาๆ ถึงใบหน้าจะดูยิ้มแย้ม แต่พี่ยูก็มองออกว่าแม่ก็เศร้าและใจหายที่จะไม่ได้อยู่ด้วยกันกับตน
พี่ยูหอมแก้มแม่ทั้งสองข้าง “ผมรักแม่นะ”
“แม่ก็รักลูกเหมือนกันจ๊ะ” หอมแก้มลูกชายตอบ แล้วหันมามองคินที่ยืนยิ้มอยู่ใกล้ๆ
“คินคุง แม่ขอฝากดูแลยูกิด้วยนะ อย่าทอดทิ้งยูกิ อยู่เคียงข้างกันไปตลอด อย่าทำผิดเหมือนกับใครก็ตามที่ทำให้คนรักต้องเสียใจนะ”
“ครับ” แล้วก็กลับกลายเป็นคินที่น้ำตาไหลออกมาจากตาคู่นั้น และก็กลายเป็นว่าสองแม่ลูกต้องมาปลอบและเช็ดน้ำตาให้กับเจ้าเขยตัวใหญ่ซะอย่างงั้น
“จะดูแลให้ดีที่สุดเท่าที่ผู้ชายอย่างผมจะทำได้ครับ ผมสัญญา”
The END,,,
จบจริงๆแล้วจ๊ะ ขอบคุณทุกคนที่ติดตามมานาน
ขอบคุณที่รอเราทั้งที่ช่วงหลังๆส้มมาต่อช้ามากกกกกก ก็ขอบคุณที่ไม่ทิ้งกันไปนะคะ
ตอนนี้เราก็มีหนังสือเป็นของตัวเองแล้วด้วย ฮิๆๆๆ :mew1:
ตามไปได้ที่ลิงค์นี้เลยจ้าาา http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=39147.new#new (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=39147.new#new)
ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคนที่คิดจะซื้อหนังสือของส้มนะคะ
จะพยายามทำให้เกิดข้อผิดพลาดให้น้อยที่สุดค่ะ (ครั้งแรกที่ทำหนังสือเลย)
ไม่รู้ว่านิยายเรื่องต่อไปจะมีอีกไหม แต่ถ้ามีเวลาอีก ก็จะกลับมาแต่งนิยายให้ทุกคนได้อ่านอีกนะคะ
ขอบคุณมากๆจริงๆค้าาาา :กอด1:
-
อ่านทันแล้วววว :o12: :o12: :o12:
พอตามอ่านทันก้อจะจบสะแล้วสิ คิดถึงแย่เลย
มันน่ารักทุกคู่เลยอ่ะค่ะ ชอบทุกอื่นเลย :impress2: :impress2:
เหลือตอนสุดท้ายแล้วนะค่ะ ทุกอย่างดูจะลงตัวแล้ว
ตอนจบคงมีความสุขมันน่าดู เลิฟๆๆๆๆ
-
จบแล้ววววว
คุณแม่พี่ยูน่ารักอ่ะ ดูใจดีมากๆ
อารายกัน คินขี้แยอ่ะ ร้องไห้สะงั้น 5555
ซึ้งเลยๆ คิคิ รับปากคุณแม่แล้ว ดูแลพี่ยูดีๆน๊าาาา :monkeysad:
-
ขอบคุณสำหรับนิยายน่ารักๆ เรื่องนี้ :mew1: :3123:
-
น่ารักอ่ะ ^^
-
ในที่สุดก็ถึงบทอวสานจนได้ :กอด1:
ตอนอ่านแรก ๆ ก็คิดว่าบทสรุปของ 2 คนจะเป็นอย่างไร
แต่พอใกล้ ๆ จะจบ กลับไม่อยากให้จบเลย
ขอบคุณจ้า สำหรับนิยายสนุก ๆ เรื่องนี้
:bye2: :bye2:
-
จบแล้วววววววว
:pig4: :pig4:
-
จบแล้ววววววววววววววววววววววววววววว
ขอบคุณมากๆ ครับ สำหรับเรื่องราวของพี่ยูกับน้องคิน
-
จบซะแล้ว ต่อไปคงคิดถึงไอ้หมอคินกับพี่ยูและเพื่อนๆแน่เลย
-
จบแล้วซึ้งจัง
-
จบซะแล้ว ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ :)
-
จบแล้วๆ ไม่ได้เห็นพี่ยูหัวส้มอีกแล้วสิเนี่ย :ling1:
พี่ยูน่ารักบอบบางเหมือนคุณแม่คนสวยเลย
สมแล้วที่ต้องมีน้องหมอคอยดูแล :hao3:
ขอบคุณคนเขียนมากๆค่ะ ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆและน่ารักเรื่องนี้ :กอด1:
-
กร๊าซซซซ อย่างเิขนอะ
-
จบแล้ววววววววววววววว
คงคิดถึงพี่ยูกับคินมากแน่ๆ
เห้ยยยยคู่ลุงนันด้วย
-
:mew1: จบแล้ว น่ารักมากมาย
-
ขอแจ้งจ้าาาาาา
ตอนพิเศษวิชกับฟาส 37.5 เราได้โพสลงในกระทู้แล้วนะคะ
ไม่แน่ใจว่าอยู่หลังตอนที่สามสิบเจ็ดหรือสามสิบแปด เปิดหาดูเลยนะคะ
ส่วนหนังสือก็รีบๆจองกันเข้ามานะคะ จะรอทุกคนน้าาาาา :mew1:
-
จบแล้ววววววววววววววววววววววววววว
:mc3: :mc2: :m11: :mc4:
แทนที่จะเสียดายกับตัวละครทุกตัวที่ต้องจบฉากลง กลับดีใจกับความมานะบากปั่นของน้องรักที่ที่สุดแล้วก็ทำสำเร็จ :a2:
และกว่าพี่จะได้อ่านก็เป็นปี ต้องรอให้น้องรักอนุญาติให้อ่านซะก่อนเพราะน้องอาย :hao5: ช่างแสนยินดีเปรมปรีดิ์เหลือหลายหน่อ :heaven
เป็นนิยายที่อ่านได้เรื่อยๆ สนุกสนานแบบไม่มีพิษไม่มีภัยจริงๆ เอ็นซีก็เป็นแบบน่ารักๆ ไม่มากไม่น้อยเกินไป บางทีก็พาความชื่นนนใจมาให้ด้วย ให้อกได้อุ่นเล็กๆ ปากอมยิ้มนิดๆ ถึงหลายตอนจะปรวนแปรไม่แน่นอนขึ้นๆลงๆตามอารมณ์ของคนเขียนบ้างก็ถือว่ายังได้อยู่ ถือว่าผ่านกับการให้ความสุขสรรค์หรรษากับแฟนๆ ได้ดีมั๊กมาก :katai2-1: o13 นี่สำหรับนิยายเรื่องแรกในชีวิตของน้องนะจ๊ะ
โดยส่วนตัวแล้วชอบคู่ของอิลุงกับเนศมาก รู้สึกว่าคู่นี้รักกันแบบมึนๆ ได้ก็ได้แบบมึนๆ แต่กลับเป็นคู่ที่จริงจังจริงใจที่สุดด้วยกันทั้งคู่ เป็นไปได้ก็อยากให้แยกคู่นี้ออกมาเขียนจังน้าาาา :mew1: เอาแบบละเอียดทุกช๊อดทุกตอนซะเลย อันนี้ให้น้องรับไว้พิจารณาด้วยนะจ๊ะ :mew3:
ไม่มีไรมากนอกจากน้ำใจและความยินดีกับสิ่งที่น้องทำได้สำเร็จท่ามกลางอุปสรรคและการฝ่าฟันมากมาย แม้น้องจะบอกว่าเรื่องนี้ไม่ได้ตั้งใจเขียนเลย ไปไงมาไงยังไม่รู้จนมาถึงขั้นทำเป็นหนังสือได้ แต่พี่ก็รู้ว่าน้องรักนิยายเรื่องนี้มาก และตั้งใจกับทุกบททุกตอน ยินดีด้วยจริงๆนะจ๊ะ :L2: :3123: :L1: :pig4:
ปล.เอาไว้หนังสือเสร็จเมื่อไหร่จะไปช่วยแพ๊คนะจ๊ะ :mc1: ขอแค่ขนมนมเนยและน้ำชานิดหน่อยเป็นค่าแรงก็พอ :-[
-
ภาพปกมาแล้วนะคะตัว ชอบก็ซื้อกันนะค้าาาาา
(http://i1308.photobucket.com/albums/s604/harasomai/BUb-C6oCcAAqvun_zpsfe8a5c73.jpg)
-
ชอบก็ซื้อนะจ๊ะ ฮุฮิๆ
-
:mew1: :mew1: :mew1:
-
จบแล้ววววววววว น่ารัก!!!
-
:serius2: อาไยอ๊า หนีเข้าช่วงสอบFinal หน่อยเดียวเอง จบแย้วอ๊า
:hao5: ยังสั่งจองทันชิมิ เป็นกำลังใจให้คร๊า
จะติดตามผลงานเรื่องต่อๆไปด้วยนะคะ :กอด1:
-
น่าร๊ากกกกก ติดตามมาจนจบ สนุกมากเลยค่ะ :mew1: :mew1: :mew1:
-
:กอด1: คนอ่านทุกคนเลยยย
-
น่ารักทุกคนเลย โดยเฉพาะ ไอ้หมาหมอ ปัญญาอ่อน เหมือนเดิม แบบนี้ มันถึงน่ารักเสมอต้นเสมอปลาย
-
เนื่องจากมีคนที่ยังไม่พร้อมทางด้านการเงินนะคะ
เราเลยขยายเวลาการเปิดจองและโอนเงินค่า
เปิดจองจนถึงวันที่ 15 ตุลาคม 2556
โอนเงินได้ถึงวันที่ 20 ตุลาคม 2556
-
:กอด1: :กอด1:
-
แปะๆ เรื่องสนุกดี คุณคนเขียนต้องเคยตามงานของเฮเลน่ามาก่อนช่ายป่ะ .(บ่งบอกอายุ กร๊ากกก) ตอนแรกๆยังมีกลิ่นอายของยูชอน เอ็ม โกแกงอยู่เยอะมาก แต่ตอนหลังๆเริ่มเข้าที่แล้วสนุกดีอ่ะ ชอบกลุ่มเพื่อนๆ แต่ละคน ฮาดี ขออ่านต่อน้า
-
อ๊ายยย อ่านรวดเดียวจบเลยคู่ที่ฮาที่สุดต้องยกให้พี่วิชกะฟาสน่ารักจริงเลย ยิ่งตอนให้ร้อง"เหมี๊ยวๆ"นี่สุดยอด 5555
คู่ที่น่าติดตามคือคู่ของลุงกะเนศ
คู่ของตัวเอกช่างน่ารักมากมาย ครอบครัวพระเอกแบบน่ารักฝุดๆไม่น่าพระเอกเราเลยน่ารักโดนใจพี่ยูได้ อิอิ
และคู่ของกานกะดิศช่างหวานอะไรแบบนี้ ซึ่งอยากรู้เรื่องราวก่อนและหลังจากนี้จัง น่าลลุ้นมากๆว่าจะเป็นอย่างไร
ปล.คู่ที่น่าสนใจและติดตามคือคู่ของลุงกะเนศแหละชอบเป็นการส่วนตัว 555
-
:pig4 :pig4:
-
สนุกมากค่ะ o13
ถึงจะไม่ได้ใช้ภาษาที่สละสลวยมากมายนัก แต่ก็เขียนได้ดีที่เดียว
ขอเป็นกำลังใจให้ และจะติดตามผลงานต่อไปนะคะ :กอด1:
-
หาคนรักแบบหมอได้ที่ไหนนิ
น่ารัก จริงใจ จริงจัง ซื่อสัตย์ ดูแล เอาใจใส่ ปากหวานอีก
-
:oo1: :-[ :-[ :oo1:
-
น้องคิน...แรงจริง..ไรจริง :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
น่ารักมากค่ะ ทุกๆ คนเลย เรื่องไม่เครียดอ่านแล้วยิ้มมีความสุข
ชอบมากกกกกกกกกกกกกก ขอบคุณนะคะสำหรับนิยายที่ทำให้มีความสุขแบบนี้ :o8:
-
พึ่งเข้ามาอ่านเรื่องนี้ น่ารักมากกกกกกทุกคนเลย
ขอบคุณสำหรับนิยายที่นำมาไห้อ่านนะครับ
-
เพิ่งได้เข้ามาอ่านอ่ะ
น่ารักโคตรอ่ะบอกเลย
-
น่ารักมากกกก
-
จบซะแระ จบเร็วไปน้า ยังอยากอ่านต่ออยู่เลย คุณแม่ยูน่าสงสารอะ ออกจะเปนคนดีปานนี้
-
ถ้าจะน่ารักกันขนาดนี้นะ
o13 ขอบคุณผู้แต่งที่สรรสร้างงานดีๆแบบนี้มาให้อ่านกันนะค่ะ :mew3:
-
ชอบบบบบบ
-
คิดถึงหมอคินกับพี่ยูมากกกกกกกกก อ่านกี่รอบก็สนุกกกกกกก
-
ขอสราภาพตามตรงเลย
เราลืมพี่ยูกับน้องคินละ :hao5:
เราหลงรักพี่เนศกับลุงนันมว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
อร๊ายพูดแล้วฟินอยากดิ้นตาย
:hao7: :hao7: :hao7:
-
อิจฉาลุงอะได้แฟนเด็กแบบนี้ท่าทางจะชื่นใจน่าดูเลย
-
น่ารักทุกคู่เลย
ขอบคุณมากค่าาาา
:mew1: :mew1: :mew1:
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
ชอบมากครับ ขอบคุณนะครับ
-
มาอ่านหมอคินพี่ยูรอบสองง
น่ารักมากเลยยย >///<
:katai2-1:
-
สนุกมากกกก ลุ้นทุกตอน น่ารักทุกคู่
อ่านไปหัวเราะไป โดนคนด่าว่าบ้าล่ะ 555555
:-[ :o8:
-
อ่านรวดเดียวจบเลย :impress2: :impress2:
สนุกมากค่ะน่ารักทุกคู่เลย o13 :mew1:
:pig4: คนแต่งที่เอาผลงานดีๆมาให้อ่านค๊า
-
น้องหมอมันน่ารักเน๊อะ :o8: :o8:
-
หน่วงๆ :o12: :o12:แทนเนศอ่ะ
-
ในที่สุดก็อ่านจบ เว้ฮู~
จบซึ้งมากอ่ะ ตลกความคิดไอ้หมอตอนไปญี่ปุ่น
อ่านการ์ตูนมาเยอะนะเรา 5555555
ไปๆมาๆคู่ที่อ่านแล้วชอบสุดเป็นคู่วิชฟาสซะงั้น
พ่ายแพ้ต่อความดิบเถื่อนของพี่วิช อิอิ
เอาไว้จะติดตามเรื่องต่อไปน้า เลิฟฟ ❤
-
ฆ่าเวลาระหว่างอ่านอีกเรื่อง มาเปิดดู อ้าวเรื่องนี้อ่านแล้ว ยังไม่ได้ขอบคุณเลย
o13
-
อ่านจบแล้ว..สนุกมากค่ะ..บอกตรงๆว่าลุ้นคู่เนสกะลุงนันมากกว่า..ฮ่าาาาา
-
หวานอะ อยากเห็นงานแต่ง ยูกับน้องหมอจังไหนบอกจะแต่งหลังเรียนจบ อยากเห็น :ling1:
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกก ไอ่หมอคินกับพี่ยูน่ารักมากกกก
ชอบอ่ะ ชอบมากกก ที่จิงก็ชอบทุกคู่เลยยนี่พูดเลอออ
แต่ที่ชอบสุด ก็คินกับยูอ่ะนะ ดูละมุ่นอบอุ่นดีอ่ะ โอ้ยยเค้าจะไม่ทน
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆๆอีกเรื่องนึงนะคร๊าา :impress2:
-
side story น้องหมอ กะ พี่วิศวะ
เป็นเรื่องราวของลุงนันและเนศตั้งแต่เริ่ม แต่เราเพิ่มรายละเอียดลงไปเพิ่มอีก
ทำให้หลายๆคนอาจจะเข้าใจความเป็นมาของทั้งสองคน และความรู้สึกของทั้งคู่มากขึ้น
ฝากไว้ให้ช่วยติดตามกันด้วยนะคะ สำหรับคนที่ชอบคู่นี้จ้าาาา
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42452.msg2733195#msg2733195 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42452.msg2733195#msg2733195) <<< คลิ๊กที่นี่ค่า
-
เป็นเรื่องที่น่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
อ่านแล้วยิ้ม
ชอบทุกคู่เลยอ่ะ
น่ารักทุกคู่
ตัวละครก็น่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกก
พี่ยู น้องฟาสสสสสสสสสสสสสสสสส
อยากได้
ฮ่าๆๆๆ
-
สนุกและซึ้งมากเลยครับ
-
:o12: เค้าอยากอ่านตอนที่ 37.5 แงๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
:pighaun: :z1: :m25: กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆ นึกว่าจะไม่ได้อ่าน 37.5 คริคริคริ ขอบคุณนะคะ ฟินเวอร์ เอาอีก เอาอีก 5555555 :ling1: :hao6: :mew3:
-
o18 อ่านจบแล้วอ่ะปลื้มปริ่มจัง
พี่ยูตัวเล็กน่ารักโดนน้องหมอคินรวบซะละ
คู่อื่นก็น่ารักกันหมด ไม่มีดราม่าให้เจ็บจี๊ดๆ เลย
ขอบคุณมากนะคะ
-
สำหรับคนที่สนใจ
เปิดจอง-โอนหนังสือ “น้องหมอ กะ พี่วิศวะ” พิมพ์รอบที่สอง
ตามไปดูรายละเอียดที่ลิงค์ได้เลยจ้า
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47346.new#new (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47346.new#new)
-
ชอบคู่ดิศกับกานมาก อยากอ่านแบบนี้มานานมาก แบบดูแลกันตั้งแต่เด็ก โตมาก็หวานๆกันเงี้ย งุ้ยยยยย
-
อยากได้สารบัญมากเลยค่ะ ฮื้อออ:(
:katai1: :katai1: :katai1: :katai1:
-
:L2:
-
อ่านจบแว้ววว
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
:pig4::pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
แง้ จบซะแล้ววว ชอบทุกคู่เลยค่ะ
คือมันดีงามพระรามแปดมากกกกก
อ่านมาเรื่อยๆตลกมาก55555 ชอบเวลาพี่ยูด่าคุณน้องหมอ
ตลกอ่ะ ด่าไม่ได้น่ากลัวเลยให้ตาย
ขอบคุณที่สร้างสรรค์นิยายดีๆน่ะค่ะ
-
อ่านอีกรอบ ก็ยังสนุก :mew1:
-
อ่านรวดเดียวจบเลยยย สนุกมากๆเลย เป็นนิยายหวานๆ ชอบที่สุดเลยครับ ขอบคุณที่แต่งให้อ่านนะค่ะ
-
น่ารักอะแงงงงงงงงงง น่ารักมากมากเยย :man1:
-
อ่านยิ่ม น่ารักมากกกกกก :katai2-1: :katai2-1:
-
ขอบคุณค่ะ :กอด1:
-
เปิดจองรอบสองค่ะ
(คิดว่าเปิดรอบสุดท้ายแล้ว)
ตามลิงค์ไปอ่านรายละเอียดเลยจ้า
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47346.msg3092644#msg3092644
-
:o8: :impress2:
-
ขอบคุณค่ะ ชอบทุกคู่เลย อ่านแล้วมีความสุข มาม่าน้อย ^^
-
สนุกมาก ๆ ครับ น่ารักทุกคู่เลย ชอบคู่ของ ลุงนัน-เนศ ที่สุดน่ารักมาก
ขอบคุณครับ
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
พี่ยูน่ารักชอบบบบ อิอิ
:กอด1: :กอด1:
-
แปะไว้อ่านซ้ำค่ะ
-
วันนี้ว่างอยากหานิยายที่จบแล้วอ่าน ก็มาปึ๊ง เจอเรื่องนี้
ซึ่งคือแบบเฮ้ย!!! แค่อินโทรมาก็น่าสนใจแล้ว ขาอ่อนกูอย่าหวังจะได้เห็น!!! นี่ เป็นไงหละ นายเอก 555555
แล้วก็อ่านๆไปเรื่อย ก็จะมีแต่คำว่าน่ารักวะ ลอยขึ้นมาอยู่ตลอดเรื่องเลย น่ารักไปน่ารักมากูไม่เป็นอันทำอะไรเลยจ่ะวันนี้ อ่านยาวไปจนจบเลย ประหนึ่งอ่านแฮร์รี่พอตเตอร์ 5555 มันหยุดไม่ได้เว้ยแก คือทั้งเรื่องจะมีทั้งหมด4คู่ใช้ม้ะ แล้วแต่ละคู่คือมาคนละแนวเลย ส่วนตัวแล้วชอบคู่วิชฟาสอะ ดูมีสีสัน แต่คู่หลักอย่างคินยูก็ชอบนะ คินเป็นพระเอกที่ขี้แงมาก มีความเป็นเด็กสูง แต่ก็เป็นผู้ใหญ่ด้วยเหมือนกัน งงม้ะ งงละซี่ 55555
คือที่บ้านเลี้ยงมายังไงให้คินเป็นคนน่ารักอย่างงี้ คือแบบ ชั้นอยากได้ผู้แบบนี้บ้างไง 55555
สรุปคือสนุกมากปรบมือดังให้ไรท์เตอร์ค่ะสังค๊ม!!! แล้วพีคสุดคือตอน37.5 ชั้นกระวนกระวายมาก เฮ้ย เค้าขอกันไปแล้วตั้งแต่ปี55 นี่ปี59ละ ชั้นจะขอจากไหน?!?!! ซักพักก็ทำใจละ ไม่อ่านก็ด้ะ เลยอ่านต่อ เฮ้ยยย ไรท์มีความใจดีเอาตอน37.5มาลงค๊าาาาา ไชโยยยย เลิกค้างคาซะที 55555 สุดท้ายนี้ กราบขอบพระคุณที่แต่งนิยายน่ารักๆสนุกๆมาให้อ่านนะคะ
รัก จากเมียน้อยหมอคิน ผ่าง!!!! 55555 อะล้อเล่น :laugh:
-
จบแล้วดีจังเลนอ่านรวดเดียว เป็นเรื่องมี่นุ่มๆน่ารักๆ
เป็นความรักทีืเดินไปเลื่อยๆ แต่อุ่นดีมาก
-
อ่านจบแล้ว~ รวดเดียวเลย
สนุกมากชอบทุกคู่
อ่านแล้วยิ้มเลย
ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆที่มีมาให้อ่านนะจ๊ะ
-
น่ารักทุกคู่~
-
อ่านจบแล้ววววววว สนุกมากค่ะ ตัวละครน่ารักมุ้งมิ้งทุกตัวเลย เหลือบไปดูปีที่เขียนนึกถอดใจว่าจะไม่ได้อ่านตอน37.5ซะแล้ว ขอบคุณที่เอามาลงให้นะคะ
-
:o8:พี่ยูน่ารักอ่ะ
-
รอ 37.5
-
มันครบรสจริงๆ สนุกมากกกกก :ling1:
-
พึ่งมาใหม่ อยากอ่าน pm ส่งยังไงหรอค้ะ
-
อยากอ่านpmแต่ทำไง งง
-
ได้รับpmแล้วว ขอบคุนน้ะค้าา :impress2: :กอด1: :-[
-
พี่ยูน่ารักกกกกกก
-
สนุก น่ารัก อบอุ่น แต่บางเรื่องยังคลุมเครือ
-
:mew1:
ตามอ่านจนจบแล้ว เนื้อเรื่องสนุกมากเลย
อ่านแล้วเพลินมากเลย เนื้อเรื่องไม่ต้องมีอะไรรุนแรง
ดำเนินเรื่องเรื่อยๆก็สนุกไปอีกแบบ
-
โอ้ ขาอ่อนก็ไม่ได้เห็น :katai2-1: จะรอดูนะก๊ะคุณยูขา~~
ตามมาจากอีก 2 เรื่องค่ะ :กอด1: