น้องหมอ กะ พี่วิศวะ [28]คืนนั้นเนศฝัน....
มันเป็นฝันที่โคตรจะบ้าบอ....
เขาฝันว่ากลับไปบ้าน เจอแม่ยืนทำกับข้าวอยู่ในครัว
ก็เลยเดินเข้าไปกอดแม่จากทางด้านหลัง
เขาบอกกับแม่ว่า “ขอโทษนะครับ”
แม่หันมายิ้มให้ เอาขึ้นไช้ฝาดหัวลูกชายตัวเอง
แล้วพูดใส่หน้าว่า “ไปหาผัวมึงไป๊”
เนศลืมตาโผล่งในความมืด ยังจำได้ว่าแม่พูดอะไร
....ใครผัวใคร?? แม่นี่ท่าจะบ้า วุ้ยยยยย
หันกลับไปทางด้านซ้ายมือ ไม่มีใครนอนอยู่ตรงนั้นแล้ว คนที่เพิ่งจะมีเซ็กส์ผ่านไปด้วยกันเมื่อคืน
ช่างมันเถอะ หยิบโทรศัพท์ที่หัวเตียงขึ้นมาดูเวลา ตีห้าแล้ว
อีกไม่นานก็จะเช้า ง่วงก็ง่วง แต่เหนียวตัวไปหมด ขอไปอาบน้ำก่อนแล้วค่อยมานอนต่อ
พอยันตัวลุกขึ้นมานั่งได้ก็เจ็บที่สะโพก ร้าวไปหมด กัดฟันลุกขึ้นยืน ค่อยเดินไปทางห้องน้ำ
รู้สึกเหมือนมีน้ำอะไรไหลออกมาจากช่องทางด้านหลัง สังหรณ์ใจว่าจะเป็นไอ้นั่น ชัวร์
ก็เห็นหยิบถุงยางออกมาฉีกแล้วไงว่ะ แสดงว่าลักไก่ ไอ้ลุงแผนสูงชิบหาย
....จะติดโรคอะไรมั้ยว่ะเนี่ย แม่งเอ๊ยยยยยยย!!!!!!
เปิดน้ำให้มันไหลออกมากระทบร่าง รู้สึกสดชื่นขึ้นมาทันที
ตอนแรกก็ตกใจที่มีเลือดผสมออกมากับน้ำที่ไอ้ลุงทิ้งไว้หรอก
แต่ที่น่ากลัวกว่าคือ อีกสามเดือนต้องวิ่งไปตรวจเลือดแล้วมั้งเนี่ย
....พ่อครับแม่ครับ เนศขอโทษ ที่ใจง่ายมีอะไรกับคนอื่นทั้งที่ยังไม่รู้จักคนนั้นดี
ไม่ได้รู้สึกเศร้าที่ ตื่นมาแล้วคนคนนั้นไม่ได้อยู่ข้างๆกัน
ไม่ได้เศร้าที่ อาจจะโดนฟันแล้วทิ้งก็ได้
แต่เศร้าที่ไม่รักษาร่างกายที่พ่อแม่ให้มานี้ ปล่อยตัวไปให้ใครก็ไม่รู้
คิดแล้วก็เศร้า แต่จะกลับไปแก้ไขในสิ่งที่มันเกิดขึ้นไปแล้วไม่ได้
ตอนนี้ก็ได้แต่ยอมรับผลที่มันจะเกิดขึ้นมาตามหลังนี่เอง
Kiss me, ki-ki-kiss me Infect me with your love and Fill me with your poison
Take me, ta-ta-take me Wanna be a victim Ready for abduction
Boy, you're an alien. Your touch are foreign. It's supernatural. Extraterrestrialเนศเดินออกมาจากห้องน้ำก็เพิ่งจะได้ยินเสียงโทรศัพท์ดัง
คนที่จะโทรมาเวลานี้ก็มีไม่กี่คนหรอก เพราะพ่อกับแม่อยู่ต่างประเทศ
เลยจะโทรหาเวลานี้เกือบประจำ
“เพิ่งจะนึกถึงก็โทรมาเลยนะคุณนาย” เนศยิ้มเมื่อนึกถึงคำต่อไปที่แม่จะพูด
(นินทาฉันอยู่รึไงห๊ะ?!)
“เปล่าซะหน่อย เนศแค่ฝันถึง” นอนคุยบนเตียง
(ว่าอะไรล่ะ?)
“ฝันว่าเนศได้กลับบ้าน แล้วก็เห็นแม่ทำกับข้าวอยู่ในครัว เนศก็เข้ากอด แม่ก็หันมาเอาขึ้นไช้ฝรั่งตีหัวเนศ พูดกับเนศเสียงดังว่าไปหาผัวมึงไป๊”
(ฮ่าๆๆๆๆๆๆ)
“ไม่ต้องมาหัวเราะเลย แม้กระทั่งในความฝันยังทำร้ายร่างกายลูกชายตัวเองเหอะ”
(แสดงว่าได้ผัวแล้วสิ เมื่อเช้าแม่ก็ฝันแปลกๆ เหมือนจะได้ลูกเขยว่ะ ฮ่าๆๆๆๆ)
“วุ้ยยยย ฝันอะไรของแม่เนี่ย” แอบสะดุ้งที่แม่พูดแบบนี้นะ ถึงมันจะไม่ใช่แบบนั้นก็เถอะ
(เอ้อๆๆ แล้วนี่อยู่ไหนล่ะ)
“อ๋อ มาเที่ยวทะเลฉลองปิดเทอมกันอ่ะ”
(จะมาหาแม่เมื่อไหรล่ะ?)
“คงเร็วๆนี้อ่ะ”
(เออๆ แม่ไปนอนแล้วนะไอ้ลูกหมา)
“คร้าบๆ ลูกหมาก็ลูกแม่นะ”
(เดี๋ยวจะโดนโบก)
“ฮ่าๆๆๆ บายคร้าบบ”
คุยกับแม่แล้วสบายใจขึ้นเยอะ อยากจะไปหาแม่เร็วๆนี้จังเลยน้า
ไม่นานนัก เนศก็หลับไปอีกรอบ
/
“เนศ เนศ ตื่นดิ”
หืม...เสียงไอ้วิช
“ไอ้เชี่ยเนศ ตื่นดิวะ”
“ไอ้ยูนี่ปากว่ามือถึงเชี่ยวนะ ตบหน้ากูทำไม” เนศลืมตามา ก็เจอกับหน้าของทุกคนเลย
“กูหมั่นไส้มึง เรียกตั้งนานไม่ยอมตื่น” แต่หน้ามึงไม่ได้แสดงอาการว่าหมันไส้กูเลยนะ
“มารุมมองกูทำไมเยอะแยะ” เนศลุกขึ้นนั่ง
“พี่มีไข้” ไอ้หมอพูดขึ้นมา
“เออ กูก็ว่าอยู่ มึนๆหัว” เนศหลับตา
“เดี๋ยวผมให้เด็กยกข้าวต้มมาให้ แล้วพี่กินยาซะนะ”
“ไม่อ่ะ กูไม่หิว” ล้มตัวลงนอนตะแคงดึงผ้าขึ้นมาห่มถึงคอ
“ไม่ได้!! ลุกขึ้นมาก่อนเลยมึง” วิชดึงผ้าห่มออกตามด้วยดึงแขนให้ขึ้นมานั่งเหมือนเดิม
“กินแค่คำเดียวก็ยังดีนะเว้ย” ดิศว่า
“ท้องว่างๆกินพาราไม่ดีนะ” นี่ก็ไอ้กาน
“เออๆๆๆ พวกมึงนี่ ไหนล่ะข้าว?” เนศขมวดคิ้ว
“เดี๋ยวก็มาแล้ว”
ไอ้หมอพูดไม่ทันขาดคำพนักงานของที่นี่ก็ยกถาดข้าวเข้ามาพร้อมกับยาพาราสองเม็ดในถ้วยใสๆ
ทุกคนจัดแจงที่ให้เนศนั่งกินข้าว เป็นไปตามคาด เนศกินได้สองสามคำก็บ่นว่าอิ่มแล้ว
เพื่อนๆคะยั้นคะยอให้กินอีกยังไงก็ไม่ยอมกิน จนทุกคนเหนื่อยใจยอมตกลงไปกับมัน
“งั้นกินยาไปปะ” ยูยื่นถ้วยใส่ยาให้
“ทำหน้าดีๆหน่อยมึง หน้าบูดเป็นตูดหมึกเลยสัด” เนศว่าขำๆ
พี่ยูทำหน้างงๆ “เชี่ยอะไรของมึง..หน้าบูดเป็นตูดหมึก”
“อ่อ..กูลืมไปมึงมันเด็กบ้านนอก”
เพื่อนๆต่างหัวเราะในความอ่อนภาษาของยูกัน
ไม่มีใครไขข้อสงสัยให้พี่ยู มีแต่หัวเราะซ้ำเติม
แม้กระทั่งไอ้หมอ
ทุกคนอยู่เป็นเพื่อนเล่นกับไอ้เนศพักนึก เช็ดตัวให้เพื่อนด้วย จะได้ลดความร้อนในตัวมันไปได้บ้าง
แล้วก็ถามกันว่าจะเอายังไง เพราะจริงๆแล้ววันนี้มีแผนจะออกไปดำน้ำกัน
แต่เนศดันมาป่วยแบบนี้ ก็เลยว่าจะไม่ออกไปดำน้ำแล้ว แต่จะหมกตัวอยู่ในห้องไอ้เนศ
เป็นเพื่อนมันเนี่ยแหละ แต่ก็โดนเนศด่าเข้าให้
“มึงว่ากูป่วยกูต้องกินยาพักผ่อนเยอะๆไม่ใช่รึไง แล้วนี่มึงมาหมกในห้องกูทุกคน กูจะได้พักมั้ย”
ทุกคนเลยต้องยอม เพราะไอ้หมอก็บอกว่าเดี๋ยวสั่งเด็กไว้ให้ ถ้าต้องการอะไรให้โทรไปบอกที่ประชาสัมพันธ์
จะให้ทางนั้นจัดการให้ ส่วนทุกคนก็ออกไปดำน้ำกัน
ก็โอเค ตกลงกันตามนี้ แต่ก็ขออยู่รอจนไอ้เนศหลับถึงจะออกไปกัน
มารู้สึกตัวอีกทีคือ ...มีมืออุ่นมาจับอยู่ที่แก้ม ไล้นิ้วเกลี่ยแก้มไปมาจนน่ารำคาญ แต่ก็...อบอุ่น
เนศยกมือขึ้นมาประกบบนมือของคนที่ไล้แก้มอยู่ ...ก็รู้สึกดีเนอะ
“นอนพักเยอะๆนะไอ้เด็กน้อย” เสียงทุ้มๆกระซิบที่ข้างหู เขาจำได้ว่าเสียงใคร
จูบที่แผ่วเบาบนหน้าผาก ฝ่ามือที่ลูบผมเป็นจังหวะสม่ำเสมอ ทำให้เนศหลับลงไปอีกรอบ
คนคนนั้นนั่งมองเนศอยู่อีกพักนึงด้วยสายตาและรอยยิ้มที่อ่อนโยน
หยิบผ้าขนหนูที่ตกอยู่ข้างหมอนขึ้นมาเดินไปทางห้องน้ำ
บิดผ้ามาวางที่หน้าผากคนป่วยเอาไว้ ก่อนจะเดินออกไปจากห้องเงียบๆ
/
เมื่อคืนที่ผ่านมา
“ไอ้เด็กขี้แยเอ๊ย” พี่ยูที่เช็ดน้ำตาของไอ้หมอ
“กะ..ก็..ฮืออออออ”
“มึงแม่งร้องไห้ได้สมกับเป็นลูกผู้ชายโคตรๆเลยว่ะ” หัวเราะขำ
“พูดอีกครั้งได้มั้ย?” กอดเอวพี่ยูไว้เงยหน้าขึ้นมองหน้าของพี่ยูที่อยู่สูงกว่า
“ห๊ะ พูดอะไรเหรอวะ?” ทำหน้าเหรอหราไม่รู้เรื่อง
“โหยยยยยยยย” ไอ้หมอซุกหน้าลงกับอกพี่ยู
“ฮ่าๆๆๆ” หัวเราะเสียงใส
“ผมรักพี่”
“อืม” กอดหัวไอ้หมอไว้แนบอก
“ผมรักพี่นะ”
“รู้แล้วน่า”
“แต่งงานกันมั้ย?”
“เร็วไปๆ” ยิ้ม มีความสุข
“รอผมเรียนจบ ไม่ช้าไปเหรอ”
“ไม่ แค่นี้ก็พอแล้ว”
ทั้งสองกอดกันอยู่นาน ก่อนไอ้หมอจะชวนให้พี่ยู ไปห้องที่พวกเขาเคยมาพักกันครั้งแรก
จริงๆแล้วหลังนั้นไม่ได้เป็นส่วนบ้านพักของที่นี่ แต่เป็นของไอ้หมอที่ลุงนันเป็นคนทำไว้ให้ตามคำขอหลานรัก
“พ่อแม่มึงใจดีมั้ย?” จู่ๆพี่ยูก็ถามขึ้นมา ตอนนี้ทั้งสองคนจูงมือกันเดินไปตามชายหาด
“มากที่สุดในโลก” หันไปยิ้มให้
“อืม”
“ผมเล่าเรื่องพี่ให้แม่ผมฟังด้วยนะ”
“แล้วท่านว่ายังไงล่ะ?” พี่ยูใจตุ้มๆต่อมๆ
“แม่บอกอยากเจอลูกสะใภ้จะแย่แล้ว”
“ไอ้บ้าเอ๊ย” ด่าแต่ยิ้มเขิน
“เอ้า พูดจริงๆนะ ผมบอกว่าผมมีแฟนน่ารักมากเลย เป็นหนุ่มวิศวะ ตัวเล็กๆขาวๆ ตัดผมบ๊อบย้อมสีส้ม ลูกครึ่งญี่ปุ่น แค่นี้แม่ก็กรี๊ดแล้ว ฮ่าๆๆ”
“เห้ย..”
Hey there Delilah what's it like in New York City. I'm a thousand miles away
But girl tonight you look so pretty, yes you do
Times Square can't shine as bright as you, I swear it's true“นั่นไง พูดถึงก็โทรมาเลย” ไอ้หมอยื่นหน้าจอโทรศัพท์ให้ดูก่อนจะกดรับ
“ฮัลโหลว่าไงครับ?...ครับอยู่ที่ทะเลลุงนันน่ะแหละ...หืม...อ๋อ อยู่กับพี่ยูสองคนอ่ะ...เอางั้นเหรอ ฮ่าๆๆ แป๊ปนะแม่”
“พี่ยู แม่อยากคุยด้วย” ไอ้หมอยืนโทรศัพท์มาให้ ยูยื่นมือไปรับอย่างเก้ๆกังๆ
“สวัสดีครับ”
(จ้าแม่หนู)
“....” สงสัยลุงนันไปแพร่เชื้อใส่แน่ๆ ทำเอาพี่ยูไปไม่ถูกเลยทีเดียว
(ฮ่าๆๆๆ ตลกจริงๆด้วย เหมือนที่นันบอกเลย)
“ครับ..” พี่ยูได้แต่รับคำ ...หมดกันชีวิต
(แม่อยากเจอหนูจังเลย เมื่อไหรจะมาหาแม่ล่ะ?)
“เอ่อ...ต้องถามคินเค้านะครับ” พี่ยูอมยิ้ม
(ไอ้นั่นก็บอกว่าให้ถามหนู หนูก็บอกว่าให้ถามไอ้นั่น แม่ละงงจริงๆ)
“เอ่อ...งั้นเป็นหลังกลับจากทะเลแล้วกันนะครับ”
(จ้า อย่าให้แม่รอเก้อนะ)
“ครับ”
(งั้นแม่ไม่กวนละ สวีทกันให้เต็มที่เลยนะหนุ่มๆ)
“ครับ” พี่ยูอมยิ้มไม่หยุด
(รักไอ้คินเยอะๆนะ)
“ครับ” ....แค่นี้ก็มากมายแล้วครับแม่
(ดีจ๊ะ งั้นแม่วางละนะ)
“ครับ..สวัสดีครับ” พี่ยูกดวางสาย แล้วยื่นคืนไอ้หมอไป ในขณะที่ปากก็ยังอมยิ้มไม่หยุด
“แม่ว่าไงอ่ะ?” ไอ้หมอถามตาใส ถ้าใครมีตาทิพย์ก็คงเห็นหูตั้งกับหางกระดิกด้วยความอยากรู้ของมันแล้วล่ะ
“ฮึ...ไม่บอก” สะบัดหน้าแล้วเดินหนีไปให้เร็วที่สุด บ้านหลังนั้นอยู่ตรงหน้าแล้ว
พี่ยูวิ่งขึ้นบันไดไปโดยมีไอ้หมอวิ่งตามขึ้นมา รุ่นพี่ตัวเล็กยืนรออยู่หน้าประตูเพื่อให้มันไขประตูให้
ไอ้หมอเป็นฝ่ายเดินเข้าไปก่อนพอพี่ยูเดินเข้าไปก็หันไปล็อกประตู แล้วเดินตามหลังพี่ยูไป
กอดตัวเล็กๆของพี่ยูไว้จากทางด้านหลัง จูบลงที่ต้นคอขาวๆ
พี่ยูขืนตัวหลบ เอี้ยวตัวหันมามองหน้า
“อาบน้ำก่อนนะ กูไม่ชอบทำตอนที่ยังไม่อาบ”
....ชัดเจนมากคร้าบพี่ยู ~~~~~~~~~~~ > <
ทั้งสองคนเข้าไปในห้องอาบน้ำพร้อมกัน ไอ้หมอเห็นร่างกายพี่ยูที่เปลือยอยู่ต่อหน้า
พี่ยูตัวเล็ก สูงแค่ประมาณปากไอ้หมอเอง ผอม เอวบางๆ ผิวขาวละเอียด
ปลายผมเปียกระไปกับต้นคอแลดูsexyชะมัด สะโพกเล็กๆดูน่ารัก ไอ้หมอทนไม่ไหว
เลยเอามือไปลูบ พี่ยูสะดุ้งหันมาค้อนขวับ
“บอกไว้ก่อน กูไม่ชอบทำในห้องน้ำ!”
....จบครับ ทำไมน่ากลัวงี๊ ~~~~~~~~ TT TT
ก็อาบน้ำกันจนเสร็จ ออกไปยังไม่ทันจะพ้นประตูห้องน้ำ ไอ้หมอกอดเอวพี่ยูให้เดินตามจนพี่แกแทบจะสะดุดล้ม
พี่ยูถูกดันตัวลงบนที่นอนนิ่ม ไอ้หมอยิ้มให้
“ไอ้หื่น”
“มาว่าผมแบบนี้ได้ไง”
“ก็มึงหื่นจริงๆ”
“ผมก็หื่นกับพี่แค่คนเดียวแหละ” ไอ้หมอยิ้มมุมปากก่อนจะก้มลงจูบที่ริมฝีปาก จากเบาไปร้อนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ ลิ้นร้อนกวาดชิมความหวานในปากของพี่ยู พี่ยูยกแขนขึ้นกอดคอ
ยิ่งจูบยิ่งหวาน ไม่รู้จักพอจริงๆกับพี่ยูคนนี้
ไอ้หมอผละจูบออกมา มองใบหน้าหวานที่ขึ้นสีระเรื่อนั่น จุ๊บปากเบาๆก่อนที่จะประทับจูบที่แก้มใส
ไล้ไปจูบที่ขมับและใบหู จูบที่เปลือกตาเบาๆ ก่อนจะมาจูบที่ลำคอขาว
“อย่าให้เป็นรอยนะ” เพราะมากับเพื่อนๆหลายคน เลยไม่อยากให้เป็นรอยในที่ที่คนมองเห็นได้ง่าย ยิ่งเอามาแต่เสื้อคอกว้างๆด้วยแล้ว ไม่ได้เด็ดขาด
มือใหญ่ดึงปมที่ชุดคลุมอาบน้ำออก เอามือแหวกออกจากกัน สายตาจับจ้องร่างกายของพี่ยูไปทั้งตัว จนพี่ยูต้องหนีสายตาของไอ้หมอโดยนอนตะแคงขดตัวเป็นกุ้งเลย
“เอ้า ทำไมล่ะ”
“ไอ้เหี้ยคิน ไอ้หื่น” พี่ยูด่าหน้าแดง
“ก็บอกแล้วไง หื่นแค่กับพี่” ก้มลงจูบที่หัวไหล่ แล้วผลิกให้พี่ยูนอนคว่ำ จูบที่แผ่นหลัง ตามแนวกระดูกสันหลัง
ที่สะโพกมน พี่ยูเกร็งตัวรับสัมผัสแปลกใหม่
“พี่ยู พี่ทั้งหอมทั้งหวานไปหมดทั้งตัวเลยอ่ะ”
“....” ซุกหน้าลงกับที่นอนซ่อนความเขินอายเอาไว้
ไอ้หมอยกสะโพกพี่ยูให้ลอยสูงขึ้น บีบเจลที่เตรียมไว้ป้ายลงบนปากทางจนชุ่ม พี่ยูสะดุ้งจากความเย็นของเจลนั่น
ร่างสูงใหญ่สอดนิ้วยาวเข้าไป พี่ยูก็เกร็งโดยอัตโนมัติ
“อย่าเกร็งนะพี่”
“มึงก็พูดได้สิวะ..อะ!”
ไอ้หมอยิ้มก่อนจะบดคลึงในจุดที่ทำให้พี่ยูต้องเสียวจนตัวสั่น ร้องครางออกมา เมื่อรู้สึกว่าช่องทางผ่อนคลายมากขึ้น ไอ้หมอกก็ถอนนิ้วออกมาแล้วแทนที่ด้วยของตัวเอง ค่อยใส่จนสุดทาง แช่ทิ้งไว้ให้พี่ยูได้ปรับกับขนาดก่อนที่จะเริ่มขยับช้าๆ
“กะ..กูไม่ชอบ อะ..ท่านี้เลย” พี่ยูพูดเสียงคลอนเพราะแรงกระแทกของไอ้หมอ
“หืมม”
“เพราะ..มันเห็นหน้ามึง..อะ ไม่ชัด” พี่ยูเอี้ยวหน้าหันมามอง
....เชดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ไอ้หมอจับพี่ยูให้เปลี่ยนมาเป็นนอนหงาย ก่อนจะก้มลงบดริมฝีปากอย่างร้อนแรง ในขณะที่ยังไม่หยุดขยับสะโพก
ใช้อีกมือนึงช่วยกอบกุมของพี่ยูขึ้นมาขยับรูดขึ้นลง พี่ยูจิกเล็บที่หลังไอ้หมอแน่น
“เจ็บเหรอ?” ถามเพราะเป็นห่วง หยุดขยับสะโพกด้วย
“ไม่..” พี่ยูส่ายหน้าไอ้หมอยิ้ม
“รู้สึกดีมั้ย?” ถามขณะที่ขยับสะโพกออกมาแล้วกดกลับเข้าไปใหม่
“อะ..อืม..อา” พี่ยูร้องเสียงหลง “จะ..เสร็จแล้ว”
“ผมก็เหมือนกัน..ไปพร้อมกันนะ” ขยับสะโพกอีกไม่กี่ครั้งหมอก็ปล่อยทุกหยาดอารมณ์เข้าไปในตัวพี่ยู ส่วนรุ่นพี่ร่างเล็กก็ปลดปล่อยเต็มมือไอ้หมอ
“แฮ่ก แฮ่ก ใครใช้ให้มึง..เสณ็จข้างใน” ถามพลางหอบแฮ่ก
“ก็มันทนไม่ไหวง่า..” ตอบทั้งๆที่ก็ยังขยับสะโพกเข้าๆออกๆอยู่
“ออกไปได้แล้วเว้ย” กูเหนื่อย
ไอ้หมอถอนตัวออกมาพร้อมกับน้ำที่ไหลตามออกมา แหม่...ปล่อยไปซะเยอะ
มันมองผลงานที่ตัวเองทำแล้วยิ้มอย่างภูมิใจในฝีมือ
“เห็นหน้ามึงแล้ว กูอยากเอาตีนยันหน้าจริงๆ ให้ตายเหอะ”
“ยันสิๆ” ทำยื่นหน้ายื่นตา ทั้งๆที่รู้ว่าพี่ยูยกขาไม่ไหวแล้ว
“สัด”
“ฮ่าๆๆ” ไอ้หมอดึงตัวของพี่ยูที่อ่อนปวกเปียกไปหมดเข้ามากอดไว้ “ผมรักพี่นะ”
“อย่าพูดบ่อยไป มันจะกลายเป็นพร่ำเพรื่อ” พี่ยูลูบแผ่นหลังกว้าของไอ้หมอ ผละออกมาจ้องหน้ากันก่อนที่ทั้งสองใบหน้าจะใกล้กันเรื่อยๆ จนริมฝีปากชนกัน จูบกันเนิ่นนานก่อนที่พี่ยูจะบอกว่า
“พากูไปห้องน้ำเลย” จะไปเอาน้ำออก
“ผมไม่ได้ใส่ถุง คงไม่ท้องหรอกเนอะ”
“พูดเหมือนไม่ได้เรียนหมอ ถ้ากูมีมดลูก กูก็คงท้องได้หละนะ”
ไอ้หมอยิ้มขำก่อนจะอุ้มพี่ยูเข้าห้องน้ำ อาบน้ำให้ จนสะอาดสะอ้าน
เช็ดตัวให้ แต่งตัวให้ด้วย แถมพาไปนอนห่มผ้าให้อีก
....แม่ง ทำเหมือนกูเป็นเด็กไปได้ แต่....ก็ดีเหมือนกันเนอะ
พี่ยูแอบยิ้มน้อยๆ จนไอ้หมอสงสัย “ยิ้มอะไรน่ะ”
“หึ๊” ปฏิเสธก่อนที่จะซุกหน้าลงกับอกแล้วหลับตาลง
ไม่นานนักทั้งสองคนก็หลับไป...พร้อมกับรอยยิ้มที่อิ่มเอมทั้งคู่
/
เช้านี้พี่ยูเป็นฝ่ายตื่นก่อนอีกแล้ว ตื่นมามองหน้าของคนที่ตัวเองรัก
ใบหน้าของคนที่ทำให้เขามีความสุขตลอดเวลา ให้ความสำคัญกับเขา
“ขอบคุณนะที่รักกู” หอมแก้มทีนึง ก่อนจะลุกขึ้นจะไปห้องน้ำ แต่ยังไม่ทันจะได้ลงจากเตียงก็โดนดึงเข้าไปกอดอีก
“ขอบคุณเหมือนกันที่รักผม”
“ตื่นแล้วทำไมไม่บอกวะ”
“บอกก็ไม่ได้เรื่องดีๆสิ”
ใบหน้านี้แหละ...ใบหน้าเปื้อนยิ้มที่ทำให้เขามีความสุข
ขอบคุณจริงๆนะหมอ
ที่รักกู....
http://www.youtube.com/watch?v=4FjRyV-Mqh4 >> เพื่อเข้าอารมณ์ในตอนจบ อิอิ
THE END,,,ซะเมื่อไหรล่ะ กร๊าก
TBC,,, จ้า
หลังจากลงตอนนี้แล้วเราอาจจะหายไปนานหน่อยนะคะ กำลังพยายามรักตัวเองอยู่จ้า
มีคนพีเอ็มมาหาเราว่าเราปิดเพจหนี 55555555555+ จริงๆไม่ได้ปิดหรอกค่ะ
แต่เราปิดเฟสชั่วคราว มันเลยทำให้เพจหายไปด้วย แต่ไม่ต้องสงสัยไป
เดี๋ยวเราจะกลับมาใหม่ สดใสกว่าเดิม ตอนนี้ยังขุ่นอยู่เลย
มีอะไรติดต่องที่เพจไม่ได้ ตามไปบ่นได้ในทวิตเตอร์นะ
นั่นเป็นที่เดียวที่เรายังเล่นอยู่ สบายใจที่สุดล่ะ
และเพราะจะหายไปนานหน่อย ตอนนี้เราเลยเขียนให้ยาวขึ้น
และเอาอีหมอกะพี่ยูมาส่งให้ด้วย หวังว่าเมื่อเรื่องนี้กลับมาใหม่
ทุกคนก็ยังจะให้ความรักกับมันอยู่นะคะ อาจจะไม่นานก็ได้ ถ้าเราโอเค ดีขึ้นเร็ว
อาจจะหายไปแค่อาทิตย์เดียว ก็ไม่แน่เนอะ มีอะไรตามจิกได้ที่ทวิตเตอร์นะจ๊ะ อย่าลิม ^^
ขอบคุณที่อ่านและขอบคุณที่เม้นค่ะ 
แล้วเจอกันใหม่เนาะ 
หัวข้อ: " น้องหมอ กะ พี่วิศวะ " ตอนจบ หน้า 97 ย้ายได้เลยค่าา (อ่าน 886937 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก