เรื่องแต่งรึเรื่องจริง มันไม่ใช่สาระสำคัญนะคับ
สาระมันอยู่ที่ คนเขียน เขียนเพื่อจะบอกอะไร
คนอ่าน อ่านแล้วรู้สึกยังงัย
มีความสุขมะ ทุกข์มะ เศร้ามะ ประทับใจกะเรื่องที่อ่านมะ โดยเฉพาะถ้าเป็นเรื่องแต่ง
แล้วสามารถทำให้คนอ่านมีความรู้สึกร่วมได้ นั้นถือว่า
ผู้เขียนประสบความสำเร็จมากๆ แล้วคับ
และแน่นอนว่าผู้อ่านก็อยากที่จะอ่านเรื่องราวดี ๆ อยู่แล้ว
ไม่ต้องเครียดไปคับ
สำหรับผม ที่อยากจะบอกกับนักเขียนทุกคน น่าจะเป็นคำขอบคุณมากกว่าคับ
.
.
ขอบคุณ เอ็ม เพื่อนหมออิน ที่ทำให้มีเรื่องนี้
ขอบคุณ หมออิน ที่เขียนเรื่องนี้ให้อ่าน ทั้งๆ ที่มีข้อจำกัดมากมาย ทั้งเวลา และสถานที่
ขอบคุณ ตัวละครทุกคน โดยเฉพาะ T (รู้ป่ะ เพราะที ทำให้คนบางคน ได้อ่านเรื่องนี้แต่ตอนแรกๆ
แล้วก็ไม่อ่านต่ออีกเลย ได้แต่ ment ให้
)
ขอบคุณ ~point~ ด้วยคับ อิอิ
..................
ความรักมันมีหลายรูปแบบ ถูกป่ะ แล้วจะหวังให้คนทุกคน มีความสุข สมหวัง ก็เป็นไปไม่ได้ ใช่มะ
บางครั้งการผิดหวังก็ทำให้เราแกร่งขึ้น หัวใจมีภูมต้านทาน ถ้าึึมีความรักที่ไม่สมหวัง แล้วเราสามารถ
อยู่ได้ อาจจะแย่บ้างบางครั้ง แต่ถ้าผ่านไปได้ นั่นหล่ะ บอกตัวเองไว้เลย ว่าเราก็เป็นคนเก่งคนนึงเชียวหล่ะ
ความในใจของเกย์คนหนึ่ง (ถึงคนทั่วไป) โดยคุณวิศรุต บลูสกาย ใช่มะ
เรื่องนี้ผมก็เคยมีโอกาส ได้อ่านเหมือนกัน แต่ก็ไม่ทั้งหมดคับ อ่านแล้วก็ได้อะไรกลับมาเยอะเหมือนกันคับ
นึกแล้วก็อยากจะอ่านซ้ำอีกนิ เสียดายไม่ได้เก็บไว้
-ตอนพิเศษหมายถึง GamE LoVe ป่าวคับ ที่บอร์ดนู้นหมออินจะต่อยังไงก็ได้คับ
แต่ที่นี่ผมอาจจะลงต่ออ่ะ เพราะถ้าขึ้นใหม่ เรื่องนี้ก็จะตกหน้าไปเรื่อยๆ
กะคนที่จะตามอ่านทีหลังอาจจะงงๆ.....รึอาจขึ้นใหม่ ยังไม่รู้คับ 5555
-21 ก.พ 49 วันที่ เป็นสมาชิก web เด็กดีวันแรก
-22 ก.พ 49 วันที่ post เรื่องนี้วันแรก ...2 ปีเร็วเนอะ
-22 ก.พ 51 วันที่ จบตอนหลัก และส่งท้ายเรื่อง 49 ตอนตามที่บอกแต่แรก
้
พอหล่ะคับ ยาวมั่กๆ