ความในใจของเกย์คนหนึ่ง.... by InLuSt
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ความในใจของเกย์คนหนึ่ง.... by InLuSt  (อ่าน 191969 ครั้ง)

ออฟไลน์ MeepadA

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1069
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +61/-3

ดูๆไป ที่ก้อน่ารัก เหมือนกันนะ   :m23: :m23:

ออฟไลน์ pajaa

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 735
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +137/-5

ตอนที่ 36 : ปิดเทอม...[9 พ.ย. 50]

    ผมคิดถึงบ้านมากกว่าที่ตัวเองคิดเอาไว้....ทั้งพ่อและแม่....และอาจรวมไปถึงไอโอ๊ตด้วย....
เพราะฉะนั้นสามสี่วันแรกที่กลับมาทื่บ้านผมเลยใช้เวลาอยู่แต่ในบ้าน...
แม่เองก็ดีใจที่ผมได้กลับมาอยู่ในสายตาท่าน...เลยทำอาหารที่ผมชอบเต็มไปหมด....
ปิดเทอมคราวนี้ก็คงไม่วายจะอ้วนขึ้นอีกแน่ๆ...

          แม่ไม่ค่อยเป็นห่วงเรื่องการเรียนของผมเท่าไหร่นัก...ท่านไว้ใจให้ผมดูแลตัวเองได้
ตั้งแต่ที่ผมไปเรียนมอปลาย...อย่างมากที่สุดก็แค่พูดเตือนว่า...อย่าลืมอ่านหนังสือนะ....ไม่ก็...
พักบ้างนะเอ็ม....เพราะฉะนั้นพอผมปิดเทอม...ท่านก็ให้ผมได้พักอย่างเต็มที่....
ปิดเทอมนี้ผมเลยมีแปลนการใช้วันหยุดอย่างเต็มที่...ทั้งหนังสือ....การ์ตูน...เกมส์....

          จนกระทั่งวันนึงที่ผมไปสยามเพื่อเดินเล่น....เหล่มองคนหน้าตาดีๆ(อันนี้ล้อเล่นครับ)....
มองหาหนังสือที่ออกใหม่....แล้วระหว่างที่ผมเดินจะข้ามถนนผมก็เหลือบไปเห็นคนคุ้นตา...

          "ทราย!!!" ผมตะโดนเรียกเสียงดัง...ทำเอาทรายหันหลังกลับมาตามเสียงเรียกอย่างรวดเร็ว

          "อ้าว...เอ็ม...." ทรายแสดงสีหน้าดีใจ...แล้วเดินมาหาผม

          "โลกกลมจริงๆ" ทรายพูดต่อ

          "ทำหน้าดีใจอย่างกับไม่ได้เจอกันมาตั้งนานแน่ะ" ผมล้อ..

          "จริงๆก็ไม่ได้อยากเจอ...แต่ใครก็ไมรู้ตะโกนเรียกสะเสียงดัง" ทรายแกล้งงอน...
ผมเลยอดหัวเราะไม่ได้

          "เอาน่า...ล้อเล่น...ว่าแต่...นี่มาทำอะไรอ่ะ" ผมถาม...
เพราะเห็นว่าทรายเดินตัวปล่าว...แต่งตัวบอกว่าไม่ได้มาชอบปิ้งแน่ๆ

          "มาตัดผมแถวนี้...แล้วเอ็มอ่ะ" ทรายถามกลับ

          "มองหาคนหล่อ...อย่างพี่ข้าวหน่ะ.."

          "อ้อเหรอ....แล้วอย่างทีละเอ็ม" ทรายย้อนกลับ

          "เกี่ยวไรกับทีอ่ะ" ผมถามหน้ามุ่ย...คุยกับทรายทีไร....ไปเรื่องทีทุกครั้งเลย

          "ไม่ล้อแล้วก็ได้...ว่าแต่...เอ็มไปตัดผมกับทรายมั้ย"

          "อืม...ก็น่าสนอยู่...แต่นึกไม่ออกว่าจะตัดทรงไหนดี" ผมตอบ..
ยกมือจับผมของตัวเองที่ยาวขึ้นมาก

          "เดี๋ยว เดี๋ยนจัดให้....รับรองเริ่ด" ทรายดัดจริตพูดแล้วจูงกึ่งลากผมไปยังร้านตัดผม

          จนกระทั่งมาถึงร้านตัดผม...ทรายก็จัดการเข้าไปคุยกับช่างคนนึงเรื่องทรงผมของผมที่จะตัด.....
ทรายบอกว่าร้านนี้เป็นร้านประจำ...ตัดผมดีมากๆ....รับรองว่าผมจะติดใจ...ผมนั่งเกร็งๆ...
เพราะทรายไม่บอกผมสักนิดว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับหัวของผมบ้าง.....ผมเลยได้แต่นั่งรอชะตากรรม...
แล้วช่างก็เริ่มจัดการ....ผมเปียกๆทำให้ตัวผมเองไม่รู้ว่า...ถ้ามันแห้งแล้วจะเป็นยังไง....เอาเหอะ....
เชื่อทรายสักครั้ง....ไม่ดีจริงก็ทำใจ.....ช่างทำผมมือเบามากๆ....จนกระทั่งผมเคลิ้มหลับไป....
รู้สึกตัวอีกทีก็ตัดเสร็จ....แล้วต่อด้วยไดร์....ผมตื่นมามองเห็นทรายอมยิ้มอยู่....คงขำที่เห็นผมหลับ....

          "เสร็จแล้วจ้า" เสียงคนตัดผมปลุกผมจากความอึ้งในหัวตัวเอง....ทรงนี้....จะดีเหรอ..

          "น่ารักจริงๆ...เข้ากับเอ็มจริงๆด้วย...คิดไว้แล้วเชียว" ทรายเสริมมาจากข้างๆ....น่ารักเนี่ยนะ....

          "น่าเสียดายที่เอ็มไม่มีความคิดที่จะย้อมผม...ไม่งั้น...กลายเป็นหนุ่มน้อยเกาหลีแน่ๆ"
 ทรายพูดต่อ...ส่วนผม...พูดไม่ออก....ได้แต่มองกระจกอยู่อย่างนั้น...

          แล้วผมก็รอจนกระทั่งทรายไดร์ผมเสร็จ...ผมจ่ายตังค์.....แล้วเดินออกมาจากร้านพร้อมกับทราย

          "เป็นไรป่าวเอ็ม.....ไม่ชอบผมทรงนี้เหรอ" ทรายถาม...

          "ปล่าว...แค่ไม่ชินหน้าตัวเอง..." ผมตอบตามจริง...ทรายคงกลัวว่าผมจะไม่พอใจ

          "แต่ถ้าทรายบอกว่าน่ารัก...เอ็มก็จะเชื่อ....แต่ว่า...ไม่มีทรงที่ตัดแล้วดูหล่อบ้างหรือไง"ผมถาม...
แล้วทรายก็เริ่มขำ

          "เอ็มคิดมาก.....ที่ตัวเองน่ารักหรือไง" ทรายถาม....ไม่ใช่อย่างน้านนนน....
 แต่ผมก็ไม่ได้ตอบ...

          "ทรายขอถ่ายรูปเอ็มเก็บไว้หน่อยสิ....ว่าผมทรงนี้ทรายคิดให้"
ทรายพูดแล้วหยิบมือถือมาเตรียมถ่ายรูป...ผมก็ไม่ทันปฏิเสธเลยยิ้มให้ถ่ายรูป...
แม้ว่าจะยืนอยู่บนทางเดินที่มีคนเดินอยู่...

          "อืมหืม.."แล้วทรายก็ยิ้มอย่างมีเลศนัยอะไรบางอย่างที่ผมถามไป....ทรายก็ไม่ยอมตอบ......
อืม...อย่าให้เอ็มรู้นะ

          แล้วตลอดวันนั้นผมก็ไม่ได้ซื้อหนังสือ...แต่กลายเป็นเดินไปทั่วสยามกับทรายแทน...
มีคนมองมาทางเราเยอะ...ซึ่งผู้ชายส่วนมากที่มองมาจะมองไปทางทราย...
ส่วนผมที่โดนมองทีก็เริ่มไม่มั่นใจในทรงผมตัวเอง....เหอๆๆๆ....ก็คนมันไม่ค่อย self

          เย็นวันนั้นพอผมกลับไปที่บ้าน...ไอน้องชายตัวดีก็มาทักให้เสีย self คนแรกเลย...
เข้ามาถามว่า...พี่เอ็ม..คิดไงตัดทรงนี้...ผมเลยได้แต่ตอบแบบปลอบใจตัวเองไปว่า...คิดดีแล้วไง...
ส่วนแม่ของผมแค่มองด้วยความแปลกใจเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้ทักออกมาให้ผมหดหู่ใจ...
เพียงแค่พยักหน้ายิ้มๆ...(ก็ดีกว่าไอโอ๊ตตัวแสบ)...แล้วผมก็กินข้าวอาบน้ำ...เหนื่อยไม่ใช่เล่นเลย...
กับการเดินตะลอนๆไปทั่วกับทราย...ผมนั่งเช็ดผมอยู่บนเตียงอย่างสบายใจตอนที่มือถือดังขึ้นมาขัดจังหวะ...
เลยต้องละมือไปรับสายก่อนที่มันจะตัด

          "หวัดดีที" ผมทัก...ปลายสายเงียบไปสักครู่

          "หวัดดี...เอ็มเป็นไงบ้าง" คำถามเป็น pattern ดีจังแหะ

          "สบายดี...เมื่อยขานิดหน่อย" ผมตอบ

          "เอ็มไปทำอะไรมาหล่ะ" ทีถามเสียงใส...ผมได้ยินเสียงหัวเราะมาตามสาย...
(มือถือไม่มีสายแหะ)

          "เดิน...เดิน...เดิน...แล้วก็เดิน...ทั่วสยาม...โดนทรายลากไปนู่นไปนี่" ผมแอบบ่น...
ทรายได้ยินคงน้อยใจแย่แน่ๆ

          "ให้ทีขับไปรับมั้ยล่ะ"

          "ล้อเล่นหน่า" ผมหัวเราะ...รับส่งรอบสยาม...ตลกพิลึก

          "แล้ววันนี้เอ็มทำอะไรอีกเหรอ" ทีถาม...ถามแปลกๆ...ทีรู้อะไรมา...

          "ปล่าวหนิ" ผมโกหก
 
          "เหรอ" เสียงทีเรียบมาก

          "ก็....ไปตัดผมมา..." บอกก็ได้ว่ะ

          "เป็นไงล่ะ...เปลี่ยนไปเยอะมั้ย" ทีถาม...แต่ทำไมรู้สึกเหมือนทีแอบหัวเราะ

          "ไม่รู้แหะ...ไม่คุ้น...แถมโดนน้องชายตัวแสบทำให้รู้สึกไม่ดีอีก" ผมตอบ...โทษทีนะโอ๊ต

          "ไม่กล้าออกจากบ้านไปไหนแล้วเนี่ย" ผมพูดต่อ

          "ไม่ได้แย่ขนาดนั้นสักหน่อย...ก็น่ารักดีนี่"

          "ทีรู้ได้ไง" ผมถาม


          เงียบ..


          "ที...บอกมาเดี๋ยวนี้" ผมซักต่อ

          "ก็...ทรายส่งรูปมาให้..." ทีตอบ...มิน่าละ...ทรายๆๆๆๆๆ....ไม่น่ายอมให้ถ่ายเลยจริงๆ

          "เอ็มโกรธเหรอ" ทีถามเสียงอ่อย

          "ปล่าว" ผมตอบสั้นๆ

          "เอ็ม..."

          "ทำไม..."

          "ไม่ได้โกรธแน่นะ" ทีถามอีกครั้ง

          "อืม" ผมตอบ...ว่าแล้ว...ท่าทางทีจะกลัวผมโกรธจริงๆ...วันหลังจะแกล้งคืนบ้าง...

          แล้วคืนนั้นผมก็คุยอะไรอีกมากมาย...ทั้งเรื่องหนังสืออ่านเล่น...ทั้งเรื่องเกมส์....
แล้วผมยังได้รู้เพิ่มอีกว่า...ตอนนี้ทีทำงานพิเศษเป็นอาจารย์พิเศษสอนวิชาฟิสิกข์ให้เด็กมอปลาย...
ทีบอกว่าทำงานไปเพื่อหาเงินเก็บ...ไม่อยากเอาเงินในธนาคารมาใช้เยอะ...กลัวจะหมดสะก่อนทำงาน...

          ระหว่างที่ผมคุยโทรศัพท์กลับทีก็มีสายซ้อนเข้ามาแต่ผมไม่ได้รับสาย..........อาร์ท.........
พอผมคุยโทรศัพท์กับทีจบมันก็สี่ทุ่มแล้ว...ผมโทรกลับไปหาอาร์ท...ก็ไม่มีใครรับสาย...
อาร์ทอาจจะนอนไปแล้ว...เอ...หรือว่าโกรธ....จะโกรธเรื่องอะไรละ....ไม่มั้ง....
ผมเลยได้แต่คิดไว้ในใจว่า...ไว้วันหลังจะโทรไปหาอาร์ทบ้าง....
แล้วผมก็หลับไปทั้งๆที่มือยังกำมือถืออยู่อย่างนั้น...

--------------------------------------------------------------------------
     InLuSt  say: มีคนคิดถึงอาร์ท..
     ตอนหน้าครับ..
     เจออาร์ทแล้ว..
     แต่ก็..
     ดีหรือป่าวไม่รู้ที่ได้เจออาร์ท

 :bye2:

ออฟไลน์ krappom

  • 人は誰でもそれぞれに悩みを抱えて生きる
  • เป็ดนักโพสมือดี
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7395
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1182/-23
^
^
^
จิ้มๆ
ตามจิ้มน้องจา  :m14:


ออฟไลน์ SoN

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2965
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +123/-15
ไม่รู้จะขอมากไปป่าว

แต่อยากอ่านวันละสองตอนคับ

ไม่ได้ไม่เป็นไรครับ

เพราะมาอัพให้ทุกวันก็น่าชื่นชมมากๆอยู่แล้ว

 :pig4:

OT

  • บุคคลทั่วไป
ใจไม่ดีอีกแล้ว  ๆ มันจะดีไหมอ่ะตอนหน้า

ออฟไลน์ THIP

  • Global Moderator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7674
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +986/-10
ทิ้งทายแบบน่ากลัวนิดๆ  :o

ออฟไลน์ MeepadA

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1069
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +61/-3

ใจไม่ดีซะแล้ว  ปิดท้ายซะน่ากลัว   :sad2: :sad2:

ออฟไลน์ Poes

  • คนแรกของหัวใจ คนสุดท้ายของชีวิต
  • Administrator
  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 11342
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2405/-22
ยังงัยก็เทใจเชียร์ทีไปแล้ว  :m13: เชียร์ทีต่อไป  :m18: :m18:

ออฟไลน์ -~iK@iZ_KunG~-

  • Tomorrow Never Die!!!
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2231
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +220/-2
ตอนต่อไปจะเป็นยังไงน้า  :m1: :m1:

ออฟไลน์ pajaa

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 735
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +137/-5
ไม่รู้จะขอมากไปป่าว

แต่อยากอ่านวันละสองตอนคับ

ไม่ได้ไม่เป็นไรครับ

เพราะมาอัพให้ทุกวันก็น่าชื่นชมมากๆอยู่แล้ว

 :pig4:
ไม่มากหรอกคับ แต่ ลงวันล่ะตอนนี่ก็จะทันต้นฉบับแล้วคับ
ถ้าทันได้รอนานแน่ๆ คับ

วันล่ะตอนหล่ะดีแล้ว เนอะ คับ

************

ตอนที่ 37 : บังเอิญ...[13 พ.ย. 50]


         เอ็มไม่มีวันรักอาร์ทหรอก...

          ....
     
          .....

          ทำไม

          .....

          .....

          เพราะว่าใจเอ็มลึกๆแล้ว...

          .....

          .....

          ผมลืมตาตื่นมาเพราะแสงแดดที่ลอดผ้าม่านมา....ฝัน....ฝันถึงคำพูดใครบางคนที่เคยพูดให้ฟัง...
ใครบ้างคนที่ผมลืม...หรือควรพูดให้ถูกว่าจงใจไม่นึกถึงเขา...นาฬิกาบอกเวลา 9.30 น....เช้าแล้ว...
เอ๊ะ...หรือเรียกว่าสายแล้วดี...ผมสะบัดหัวตัวเองไล่ความง่วง...เหลือบไปเห็นมือถือบนเตียงนอน....
เมื่อวานคงลืมวางบนโต๊ะ...ผมรีบอาบน้ำ...แปรงฟันแต่งตัว...แล้วลงไปหาข้าวทานข้างล่าง...

          "แม่ครับ....วันนี้เอ็มไปข้างนอกนะ"
ผมบอกแม่ที่อยู่อีกห้อง ในขณะที่มือทั้งสองยังคงง่วนอยู่กับการใช้ทัพพีตักข้าวในจาน

          "ไปไหนอีกละ...เมื่อวานก็พึ่งไป" แม่ถาม...น้ำเสียงไม่ได้บอกว่าโกรธ

          "ซื้อหนังสือครับ...เมื่อวานไปแล้วยังไม่ได้ซื้อเลย" ผมตอบตามจริง

          "ไปเถอะ...รีบไปรีบกลับละกัน...อย่ากลับดึกละ"
 แม่พูดต่อด้วยความเป็นห่วง...ผมรีบกินข้าว...ไม่อยากออกจากบ้านตอนใกล้เที่ยง...ร้อน....ไม่ชอบ...

          ผมนั่งรถเมล์ไปด้วยความง่วงงุน...เพราะแอร์เย็นๆบนรถทำให้ขี้เกียจขึ้นมา...แต่พอเคลิ้มๆจะหลับ....
คำพูดเดิมก็ลอยเข้ามาในความคิด.....เอ็มไม่มีวันรักอาร์ทหรอก....ทำไม....ผมรู้คำตอบดี...
ทั้งๆที่มันผ่านมานานแล้ว...แต่วันนี้ผมกลับฝันถึงมัน...มันคงไม่จริง....ไม่จริงอย่างที่ใครคนนั้นพูดไว้....
เพราะผมพยายามแล้ว...พยายามจะทำดีกับคนที่ดีต่อผม...แต่ว่า...ความรักมันบังคับกันไม่ได้...

          ผมลงรถเมล์แล้วเดินต่อไปจนถึงศูนย์หนังสือจุฬา...ผมชอบที่นี้....ตั้งแต่ช่วงที่ต้องเรียนพิเศษ...
ผมมักเข้ามาอ่านหนังสือนิยายฆ่าเวลาที่นี้เสมอ...ผมเดินมองดูหนังสือ....เลือก....อ่านปกหลังดูเรื่องย่อ...
ทั้งหมดเป็นเวลาไปสามชั่วโมง....ผมมองนาฬิกาข้อมือแล้วก็พบกับความหิวที่ทวีคูณขึ้น....บ่ายสอง....
มิน่า....หิวชะมัด....ผมเดินหิ้วถุงหนังสือแล้วเดินออกมา.....
ไอร้อนเข้ามาปะทะทันทีที่เดินออกมานอกตัวอาคาร...กินที่ไหนดี....ผมเดินไปเรื่อยๆ...
จนกระทั่งมองไปเห็นใครบางคนที่คุ้นตา

          ความสูงเปลี่ยนไปบ้างนิดหน่อย.....คงจะสูงขึ้น...ผมสีดำถูกเซทจนดูดี...
เสิ้อเชิร์ทสีฟ้าปลดกระดุมเม็ดบนออก...เผยให้เห็นสร้อยหนังสีดำห้อยโลหะตัวอักษร A อยู่...
กางเกงยีนส์สีเข้มทำให้คนๆนี้ดูเท่ห์ไปอีกแบบ...รวมแว่นตากันแดดสีฟ้าอ่อนเนี่ยใช่เลย....อาร์ท....
ใช่อาร์ทแน่ๆ...ผมเดินตามไปโดยยังไม่ได้ทักเพราะอาร์ทอยู่กับเพื่อนอีกสามคน....เพื่อนที่ผมไม่รู้จัก...
ผมล้วงมือถือมาจากกระเป๋าแล้วกดโทรหาอาร์ททันที

          "ภาวนาให้ใจเธอนั้น...ปฏิเสธคำเขาไป...ภาวนาให้ใครคนนั้น....อย่าทำให้ใจเธอต้องหวั่นไหว...
เพราะฉันห่างเหลือเกิน..."
เสียงเพลงรอสายทำเอาผมสะอึกไปไม่น้อยเหมือนกัน...
ทำไมไม่รับละ....ผมมองคนข้างหน้า...สักพักเขาก็รับโทรศัพท์

          "หวัดดีเอ็ม" เสียงอาร์ทกรอกมาทักทาย

          "หวัดดีอาร์ท...ตอนนี้อยู่ไหนเนี่ย" ผมถาม...ทั้งๆที่รู้

          "สยาม...เอ็มล่ะ" อาร์ทตอบแล้วถามกลับ

          "ข้างหลังอาร์ท" ผมตอบแล้วตัดสาย...พอดีกับที่อาร์ทหยุดยืนแล้วหันหลังกลับมา...
ทำให้เพื่อนเขาหยุดเดินไปตามๆกัน

          "เห็นแล้วเดินเข้ามาทักสิ...โทรมาทำไมกัน" อาร์ทเดินเข้ามาแล้วถาม...
เพื่อนๆเดินตามกลับมาด้วยความงุนงง...ใบหน้าหล่อยิ้มแย้ม...รอยยิ้มที่ทำให้ผมต้องหลบตา

          "ก็ไม่แน่ใจ...หล่อขึ้นจนจำไม่ได้" ผมตอบ...ผมยิ้มแห้งๆ เพื่อนอาร์ทมองผมยิ้มๆ...
เพราะยังไม่รู้จัก

          "เอ่อ...เอ็ม...นี่เพื่อนอาร์ทเรียนที่เดียวกัน....นี่หมู...นี่เกมส์...แล้วนี่...กอล์ฟ"
อาร์ทเรียกให้ผมดูแต่ละคน

          คนชื่อหมู...ไม่ได้หมูเหมือนชื่อ...ไม่ได้ตัวอ้วนกลม...แต่ก็ไม่ได้ผอมอย่างอาร์ท...
หมูใส่แว่นที่ผมคิดว่าน่าจะเป็นแว่นสายตา...หน้าตาออกไปทางเด็กเรียน...ใส่เสื่อเชิร์ทสีเขียวเข้ม...
ไม่ได้มีอะไรดูเด่นนัก....สายตาที่มองมาดูเป็นมิตร....ผิดกับคนข้างๆ

          เกมส์เป็นคนที่หน้าตาดี...ถ้าไม่มีใครบอกว่าเป็นผู้ชายผมคงทักผิดไปแล้ว...หน้าตาดูน่ารัก...
ตากลมโต...ผมที่ซอยสั้นเข้ารูปถูกย้อมเป็นสีช็อกโกแลต...ใส่เสื้อยืดสีน้ำเงินเข้ม...
และใส่กางเกงสั้นกว่าเข่า....ทำให้ผมยอมรับว่าไม่เคยเห็นผู้ชายคนไหนเหมือนผู้หญิงได้เท่านี้...
แต่สิ่งที่ผมติดใจเกมส์มากที่สุดกลับเป็นสายตาที่มองมายังผมมากกว่า...มองมาประหนึ่งเป็นศัตรูคู่อาฆาตกัน
ตั้งแต่ปางก่อน...ซึ่งผมมั่นใจว่านี่เป็นครั้งแรกที่เจอเค้าแน่ๆ

          คนสุดท้ายคือกอล์ฟ...กอล์ฟเป็นคนหน้าตาธรรมดา...ก็ไม่ได้แย่...
แต่ยืนข้างอาร์ทอาจถูกกลบรัศมีไปหมด...การแต่งตัวก็ดูดี...เอาจริงๆ จำไม่ได้แล้วละว่าใครใส่อะไรมั่ง...
นอกจากคนที่เด่นๆเท่านั้น...

          "แล้วนี่เอ็ม" อาร์ทแนะนำผม...สั้นๆง่ายๆอย่างนี้...จนรู้สึกเหมือนขาดคำต่อท้ายไป...
ไม่มีบอกว่าเพื่อนเก่าอาร์ทสมัยเรียนมอปลาย...หรือว่า...ผมเริ่มคิด....ไม่มีคำต่อ...ก็ยังดีกว่าบอกว่า...
แฟนเก่าอาร์ทเอง....

          "คนนี้เหรอ" หมูถามอาร์ทยิ้มๆ...ซึ่งบังเอิญเป็นคำถามที่ผมไม่เข้าใจ...แต่อาร์ทก็พยักหน้าตอบ

          "ใช่..."

          "อะไร" ผมถาม...มองหน้าอาร์ท

          "ไม่มีอะไรมากหรอก...หมูแค่ถามว่าเอ็มใช่แฟนเก่าอาร์ทหรือป่าว"
เกมส์เป็นคนบอกในสิ่งที่ผมสงสัย...ผมยังไม่กล้ามองหน้าเกมส์...คนไรว้า ตาดุชิบ...
ผมมองหน้าอาร์ทด้วยยังสงสัย....ว่าคนอื่นจะรู้เรื่องเอ็มได้ไง

          "มีคนไปตามสืบหน่ะ...ว่าอาร์ทมีเคยมีแฟนเป็นผู้ชายชื่อเอ็ม...ไม่มีอะไรมากหรอกหน่ะ"
อาร์ทตอบ...ผมฟังแล้วก็พยักหน้าหงึกๆ...เข้าใจก็ได้..ถึงแม้ว่าจริงๆจะไม่ค่อยเข้าใจว่าทำไมถึงต้องตามสืบ...

          "แล้วเอ็มมาทำอะไรแถวนี้ละ" อาร์ทถามต่อ

          "เอ่อ...มาซื้อหนังสืออ่านเล่น...ปิดเทอมทั้งที...แต่นี่ซื้อเสร็จแล้ว...หิวข้าวเลยกะหาอะไรกิน..."
ผมตอบ...ยืดยาว...ไม่กล้ามองหน้าเพื่อนอาร์ท...โดยเฉพาะเกมส์

          "งั้นอาร์ทไปเป็นเพื่อน...ไม่ได้เจอกันนาน...ไงๆ นี่ก็ถิ่นอาร์ท" อาร์ทตอบพร้อมรอยยิ้ม...
ถึงแม้ว่าดวงตาจะฉายแววหม่นลงจากแต่ก่อน

          "อาร์ทยังไม่ได้กินข้าวเหรอ" ผมถาม

          "กินแล้ว...แต่อยากคุยกับเอ็ม" อาร์ทตอบตรงๆ...ผมยังลังเลใจ...แล้วเพื่อนอาร์ทล่ะ

          "แล้วเพื่อนอาร์ทละ" ผมถามต่อ

          "ไปเหอะ...พวกเราเจอกันบ่อย...งั้นอาร์ท...แล้วค่อยเจอกัน" หมูพูดอย่างเป็นกันเอง...
ตบไหล่อาร์ทแล้วเรียกอีกสองคนเดินตามไปทิ้งผมให้ยืนอยู่กับอาร์ท

          "ไปเอ็ม...กินร้านไหนดี" แล้วอาร์ทก็เดินพาผมไป

          แล้วตลอดเวลาที่ผมนั่งกินข้าว...อาร์ทก็นั่งมองผมอยู่เงียบๆ...ผมรู้สึกว่าอาร์ทเปลี่ยนไปมาก...
ไม่ใช่ภายนอก...แต่เป็นความรู้สึกภายใน...หรืออาจจะเป็นเพียงเพราะว่าผมไม่ได้เจอกับอาร์ทนานก็เป็นได้...
อาร์ทเพียงแต่ส่งยิ้มน้อยๆให้โดยไม่ได้พูดอะไรมาก...อาร์ทดูโตขึ้น...ไม่รู้สิ...
จะบอกว่าแก่ขึ้นแบบหน้าแก่ก็ไม่ใช่..แต่แบบ...เหมือนอาร์ทที่ผมไม่รู้จัก...

          "ทำไมเงียบจังเลยอาร์ท" ผมทนไม่ไหวเลยพูดขึ้นมา...ตอนนี้ผมกำลังเดิน...
โดยมีอาร์ทเดินอยู่ข้างๆ...ตั้งแต่เจอกันอาร์ทก็ยังไม่ได้พูดอะไรเพิ่มอีก...นอกจากแนะนำผมให้เพื่อนรู้จัก

          "ไม่มีอะไรหรอก....อาร์ทแค่คิดอะไรเรื่อยเปื่อย" อาร์ทตอบเรียบๆ

          "อาร์ทเปลี่ยนไปมากเลยนะ" ผมพูด...ในหลายๆ ความหมาย...อาร์ทเงียบ...
หยุดมองหน้าผมพักนึง..

          "ไปกินไอติมกันเถอะ" อาร์ทเปลี่ยนเรื่องแล้วเดินนำไปร้าน Swensen's
ผมเลยต้องเดินตาม...ผมมองเห็นป้ายโฆษณา...59 banana.... รสเดิม...ยังไม่เปลี่ยนแหะ...
แล้วผมก็เดินเข้าร้านไป....อาร์ทนั่งลงที่โต๊ะตัวหนึ่งผมเลยเดินไปนั่งฝั่งตรงข้าม....
อาร์ทไม่พูดอะไรเลยนอกจากสั่งไอศครีมกับพนักงาน...และแน่นอนว่าสั่งให้ผมด้วย....

          "อาร์ทเปลี่ยนไปยังไง" อยู่ๆอาร์ทก็ถามขึ้นมา...

          "ก็...ไม่รู้สิ..." ผมตอบไม่ได้...เลยยกแก้วน้ำขึ้นดื่มแก้เครียด

          "แต่ถึงจะเปลี่ยนยังไง...ก็ยังไม่ใช่แบบที่เอ็มจะรักได้ใช่มั้ย" อาร์ทถามเสียงเบา....
ทำเอาผมอึ้งกับคำถามไม่ใช่น้อย...ผมนิ่ง...สายตาอาร์ทดูเจ็บปวด...ทำให้ผมคิด...
คิดถึงวันสุดท้ายของมอหก...

          "ใช่" ผมตัดใจตอบ...ความจริง...ที่ผมรู้สึกตั้งแต่ตอนนั้นจนถึงตอนนี้....อาร์ทยังคงเงียบ...

          "อาร์ทเคยคิดนะ...ว่าอาร์ทคงไม่ดีพอสำหรับเอ็ม...หรือว่าอาร์ทคงมีอะไรสู้ดิวไม่ได้...เอ็มถึง.."

          "มันไม่เกี่ยวหรอกอาร์ท....เอ็มต่างหากที่คิดมาตลอด...ว่าไม่ดีพอ..."
คำพูดที่เหมือนคำน้ำเน่าที่ผมยังไม่อยากจะบอก...ว่าอาร์ทคงดีเกินไป

          "คิดว่าอาร์ท...น่าจะเจอคนที่ดีกว่าเอ็มได้...ผู้หญิง...หรือใครสักคน...
ที่รักอาร์ทได้เหมือนที่อาร์ทรักเค้า" ผมพูดต่อ...

          "เป็นใครคนอื่นที่ไม่ใช่เอ็มใช่มั้ย" อาร์ทถามเสียงห้วน...ผมไม่ตอบคำถาม

          "ทำไมอาร์ทถึงคิดว่าอาร์ทรักเอ็ม" ผมถาม

          "แล้วทำไมเอ็มถึงถามว่าอาร์ทคิดว่าล่ะ...เอ็มไม่เคยคิดว่าอาร์ทรักเอ็มจริงๆเลยใช่มั้ย....
หรือว่าเอ็มเห็นเป็นเริ่องสนุก....เรื่องตลก" อาร์ทถามทั้งอารมณ์

          "งั้น...ทำไมเอ็มถึงคิดว่าอาร์ทไม่ได้รักเอ็มล่ะ" ผมจนคำตอบ...ผมผิดเองที่ตั้งคำถามแบบนั้น

          "โอเค...เอ็มถามผิดเอง..." ผมตัดเรื่อง...พอดีกับไอศครีมที่ถูกยกมาให้...
เราทั้งคู่เลยเงียบอีกครั้งเพื่อรอให้พนักงานไปก่อน

          "เอ็มไม่ผิดหรอก...เพราะนั่นคงเป็นสิ่งที่เอ็มคิด" อาร์ทพูดแขวะ...ประชดตัวเอง

          "อาร์ท...รู้มั้ย...เอ็มไม่เคยคิดว่าคนที่เรารัก...จะรักเราตอบทุกคนหรอกนะ...
เราอาจจะรักคนที่คิดว่าใช่...แต่จริงๆแล้วเค้าคนนั้นอาจจะแค่เพียงเหมือน...หรือคล้ายคนในอุดมคติของเรา..
ถ้าเป็นคนที่ใช่...ยังไงก็ได้รักกันอยู่ดี..." ผมพูด...ไม่รู้เหมือนกันว่าพูดยาวเหยียดไปเพื่ออะไร...
แต่อย่างน้อย...การพูดก็ยังดีกว่าความเงียบ

          "เอ็มจะบอกว่า...เอ็มคงไม่ใช่คนที่ใช่ของอาร์ทใช่มั้ย...คนคนนั้นคงเป็นคนอื่น...
และต้องการให้อาร์ทเลิกยุ่งกับเอ็ม...ใช่มั้ย" อาร์ทกล่าวลอดไรฟัน...แสดงให้ผมรู้ว่าอาร์ทยังโมโห

           "อาร์ท...ยังไงอาร์ทก็เป็นเพื่อนเอ็ม....และ....ที่เอ็มไม่ได้รักอาร์ท...ก็ไม่ใช่ว่าเอ็มจงใจ...
เอ็มคบกับอาร์ทสองปี...เอ็มไม่เคยลืม...เอ็มพยายามมาตลอดที่จะรักอาร์ท...แต่เอ็มก็รักอาร์ทได้แค่เพื่อน"

          "ความรัก...ต้องพยายามกันด้วยหรือไง..." อาร์ทถาม...เริ่มกวนประสาทผมที่เครียดอยู่

          "ถ้าคิดอย่างนั้น...แล้วตอนนั้นมาคบกับเอ็มทำไม...ไม่คิดอย่างนี้ตั้งแต่แรก...
ตอนที่เอ็มชอบดิว...เอ็มไม่ต้องใช้เวลานาน...แล้วอาร์ทต้องการอะไรจากเอ็ม...จะให้รักอาร์ทอย่างที่รักดิว...
เอ็มบังคับอะไรไม่ได้หรอกนะ" ผมเริ่มโมโหบ้าง...ไอศครีมไม่ช่วยดับความร้อนจากอารมณ์โกรธได้เลย

          "อาร์ทแค่..." อาร์ทหน้าเสีย...พูดเพียงแค่นั้น

          "เอ็มคิดว่า....อาร์ทไม่ได้รักเอ็มงั้นเหรอ" อาร์ทถาม...เสียงเบา...เหมือนเปรยๆ

          "อาร์ท.....เอ็มตอบอาร์ทไม่ได้...หัวใจของใคร...ก็มีแต่เจ้าของที่ตอบได้...
เอ็มเพียงแค่อยากบอกอาร์ทว่า...อย่าเอาสิ่งที่ตัวเองคิดว่าใช่...มาหลอกตัวเอง"
ผมพูดต่อ...บอกอาร์ททั้งๆที่ตัวเองยังมีเรื่องค้างคา

          "บางทีมันก็ไม่ได้เป็นอย่างที่เราคิด.....ไม่เคยคิดว่ารักก็รัก...และบางครั้งก็ไม่รู้ตัวว่ารักเข้าไปแล้ว...
ความรักมาเมื่อไหร่ก็ไม่รู้...เหตุผลก็ไม่มี...ตอนจะไปก็ไม่รู้...บางคน....เราก็ลืมง่ายแสนง่าย...
แต่กับบางคน...ใช้เวลาทั้งชีวิตก็ไม่ลืม" อาร์ทนั่งฟังสิ่งที่ผมพูดใช้ช้อนคนไอติมในถ้วย......
ผมมองอาร์ทแล้วตักไอติมกินต่อ...

          "เอ็ม" อาร์ทเรียก...ผมเงยหน้าขึ้นมอง
 
          ......

          .....

          .....

          "แล้วตอนนี้...เอ็มรักใครไปรึยัง"

   


-----------------------------------------------------------------

     InLuSt say : ตอนนี้ทั้งตอนยกให้อาร์ท...
                      ความจำไม่ค่อยดี
                      ยาวจังเลยอ่ะ
                      เหอๆๆๆ

:bye2:

เพลงประกอบเรื่องคับ รักไม่มีกฎเกณฑ์ เอามาจากทู้ของหมออินที่นู่นคับ
หล่ะก็ mv ใครเคยดูแล้วบ้าง ถ้ายัง... กลับไปดูที่หน้า 1 คับ
ถ้าบอกว่า mv ของเขาน่ารักนี่จะแปลกมะ


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 27-01-2008 23:17:12 โดย pajaa »

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ -~iK@iZ_KunG~-

  • Tomorrow Never Die!!!
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2231
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +220/-2

ออฟไลน์ MiTo™

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 853
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +56/-1
"แล้วตอนนี้...เอ็มรักใครไปรึยัง"

คำถามนี้ โดนใจมากมาย

 :m29: :m29:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 27-01-2008 23:37:37 โดย neon »

ออฟไลน์ THIP

  • Global Moderator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7674
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +986/-10
อาร์ทยังรอเอ็มอยู่  :o12: :o12: :o12: :o12:

ออฟไลน์ SoN

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2965
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +123/-15
ชอบมกคับ

เพลงก็เพราะ

นิยายก็หนุก

มีความสุขอ่ะ

 :pig4:

OT

  • บุคคลทั่วไป
โห้ยยยย  เจองี้ตอบไม่ถูกเลย  :m29:

Error_boyz

  • บุคคลทั่วไป
รอ...แม้รู้ว่าไม่มีทางสมหวัง น่าสงสารอ่า :m15:

ออฟไลน์ BIRD

  • บี เบิ๊ด นก ^___^
  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 161
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +11/-0
ดีครับเพิ่งมีโอกาสได้อ่านเรื่องนี้

พออ่านไปเรื่อยๆมารู้ตัวอีกทีก็ 13 หน้าครบเลย = =

เลยเวลานอนไปหลายเลย ฮ่าๆๆ

ชอบครับ ละจะเข้ามาตามอ่านทุกวันน๊า ^____^

 :m4:

ออฟไลน์ OsTrich

  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 303
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +97/-0
สงสารอาร์ทจัง... ทั้งๆที่รู้ว่าความรักมันบังคับกันไม่ได้ 

แต่ก็ยังสงสารอาร์ทอยู่ดี...

yayoy

  • บุคคลทั่วไป
เฮ่ออออออออออออ...

คนที่ไม่รัก...จะให้ทำยังไงก็ไม่รัก....
ก็เหมือนที่ไม่เคยเห็นด้วยกับคำว่า "รักคนที่เขารักเราดีกว่า"
เพราะ ต่อให้คนคนนั้นรักเราแค่ไหน ถ้าเค้าไม่ใช่คนที่เรารัก เราก็รักเค้าตอบไม่ได้

สงสารอาร์ตจังเลยตอนนี้.... :sad2:

ออฟไลน์ krappom

  • 人は誰でもそれぞれに悩みを抱えて生きる
  • เป็ดนักโพสมือดี
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7395
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1182/-23

อืม นั่นสิ
แล้วตอนนี้เอ็มรักใครไปรึยัง


CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






InLuSt

  • บุคคลทั่วไป
วันละสองตอน?...
ไม่ดีม้างงงงง...
ใกล้ทันตอนล่าสุดแล้ว...
น้องจาตอนแทนผมแล้วว่าคงต้องรอนานนนนนน
สอบเสร็จและครับวันนี้...แต่.....ยุ่งมากเลยก่อนปิดเทอมนี้...
เฮ้อ...

yayoy

  • บุคคลทั่วไป
^
^
^
เย้ๆๆ ได้จิ้มน้องหมออินแล้วววว  :m4:

ยุ่งๆ ยังไงก็รักษาสุขภาพด้วยนะจ๊ะ น้องหมออิน สู้ๆ   :m1:

+1 ให้ทั้งเจ้าของเรื่องและคนโพสเลยวันนี้

ออฟไลน์ มูมู่น้อย

  • Global Moderator
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2623
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +468/-12
เอ็มรักไปแล้วอะดิ   ให้เค้ามารับมาส่งทุกวัน  ใจคนจะเป็นน้ำแข็งเชียวหรือ

รออ่านต่อจ้า  :oni2:  :oni2:

ออฟไลน์ pajaa

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 735
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +137/-5

ตอนที่ 38 : ตอบไม่ได้....[19 พ.ย. 50]


          ผมนั่งจ้องถ้วยไอศครีมนิ่งๆ...คำถามพึ่งผ่านหูไป...แต่ไม่มีคำตอบออกจากปากของผม...
โต๊ะแบบนี้...บรรยกาศสีแดงๆภายในร้าน...แก้วไอศครีมทรงนี้กับรสชาติเดียวกัน...
ทำให้อยู่ๆใจผมก็นึกไปถึงใครบางคน...ใครคนที่ผมนั่งกินไอศครีมรสนี้ด้วยกัน...เป็นครั้งล่าสุด....
ใครที่อยู่ดีๆก็มานึกถึงเมื่อคำถามถูกถามขึ้นมา.....

          หัวใจเต้นแรงจนตัวเองรู้สึก...คำถามที่ตอบไม่ได้...หรือ....ยังไม่พร้อมที่จะตอบ...
ผมมองหน้าอาร์ทที่นั่งอยู่ตรงข้าม...ใบหน้าคมแสดงอารมณ์โกรธที่ลดลง...
แต่สายตาที่รอคอยคำตอบทำให้ผมกลับมานั่งจ้องแก้วไอศครีมอีกครั้งนึง

          "เอ็ม?" อาร์ทเรียกผม...

          "เอ็มตอบไม่ได้" ผมตอบอาร์ท...ตอบตามตรง...เพราะยังไม่รู้ว่าคิดยังไงกับคนๆนั้นกันแน่....
ที่ใจเต้นแรงคงเพราะถูกทรายล้อบ่อยๆ...ผมคงไม่ได้คิดอะไรหรอกมั้ง....แต่ทำไม...
ผมกลับไม่กล้าตอบอาร์ทไปว่า"ยัง"...

          อาร์ทถอนหายใจเฮือกใหญ่...ไม่รู้ว่าพึงพอใจกับคำตอบหรือเปล่า.....
มีเพียงความเงียบหลังคำตอบ...สักพักก็มีเสียงเพลงมือถือดังขึ้นขัดจังหวะ...อาร์ทรับโทรศัพท์แล้วคุย

          "อืม...มีไรเหรอ"

          "swensen's .....กินเสร็จแล้ว"

          "มื้อเย็น?....4 โมง เกือบ 5 ละกัน....ที่ไหนก็ได้...อืมๆ.....อืม"

          "อีกแล้วเหรอ...เมื่อวานก็พึ่งจะ......อืม.....ใครเริ่มเนี่ย.....กูว่าละ....อืมๆ....ติดใจหรือไง...
เออๆๆๆ.....ล้อเล่น....แค่นี้แหละ.....แล้วเจอกัน"

          ผมนั่งฟังบทสนทนา(ฝ่ายเดียว)ของอาร์ทอย่างไม่ค่อยเข้าใจ...
รู้เพียงแต่ว่าบรรยากาศเครียดๆหายไปแล้ว...แล้วอาร์ทก็ดูเปลี่ยนไปอีกครั้ง...
สายตาเศร้าๆที่มองมาทางผม...กลับกลายเป็นแววตาเย็นชาร้ายๆ...
เหมือนสายตาของคนที่เจอกับเรื่องอะไรๆก็ไม่สะทกสะท้าน...อาร์ทที่แสนดีของผมคงหายไปแล้วแหละ...
แต่ก็ดีแล้ว....เพราะในเมื่อผมไม่ได้รักอาร์ท....อาร์ทก็ไม่จำเป็นต้องเป็นในแบบที่ผมชอบ...
ความสัมพันธ์ที่อาร์ทพยายามจะยื้อไว้ตั้งแต่มอหกคงจบลงแล้วหล่ะ.....ผมได้แต่คิดในใจ

          "โทษทีนะเอ็ม....พอดีเกมส์โทรมา" อาร์ทบอกเรียบๆ

          "เพื่อนตามแล้วเหรอ" ผมถาม

          "ป่าวหรอก...แค่ถามเฉยๆ...ว่ากินข้าวเย็นเมื่อไหร่...แล้วก็ชวนไปดื่มเหล้าต่ออีก"
อาร์ทพูดจบก็ลุกขึ้น...มีผมลุกตาม...เดินไปจ่ายเงิน

          "ดื่มบ่อยหล่ะสิ"

          "ก็....อืม....หายเครียดดี....ทำให้ลืมๆอะไรไปได้บ้าง..." อาร์ทตอบแล้วมองมาทางผม...
และเป็นอีกครั้งที่มีแววตาประหลาดๆในดวงตาคู่นั้นที่มองมา

          "งั้นอาร์ทก็ไปหาเพื่อนเถอะ....เอ็มกลับบ้านแล้วดีกว่า..." ผมเริ่มบอกลา...อาร์ทพยักหน้ารับ

          "ไปเถอะ...บายบายนะเอ็ม...แล้วอาร์ทว่างๆจะโทรไปหา" อาร์ทลาแล้วยิ้มกว้างให้ผม...
ผมโบกมือตอบ...แล้วหันหลังเดินจากมา..สองมือหิ้วหนังสือหนักอึ้ง...แต่หัวใจผมกลับเบาโหวง.....
ได้พูดในสิ่งที่คิด...ได้ทำอะไรที่ไม่ฝืนใจตัวเองนี่ก็ดีแบบนี้แหละ...ผมเดิมมาจนกระทั่งถึงหน้าโรงหนังลิโด
้เพื่อรอรถเมล์กลับบ้าน....หนังสือในถุงที่ถืออยู่ก็ดูเหมือนจะหนักขึ้นเรื่อยๆ...
ผมชะโงกดูสายรถเมล์ที่ขับผ่านมาก็ยังไม่มีวี่แววของรถที่ผมจะขึ้น....หนักแหะ.....ผมขมวดคิ้ว...
เมื่อไหร่รถจะมา....แต่แล้วอยู่ดีๆก็มีอะไรยื่นมาแกว่งอยู่ที่หน้าผม

          "เฮ้ย!!!" ผมร้องเสียงดังอย่างตกใจ...มองดูสิ่งที่อยู่ข้างหน้างง..
แล้วมองไปยังคนที่ถือแกล้งให้ผมตกใจ....ใบหน้าอมยิ้มอย่างสนุก

          "ที!!!...มาทำอะไรที่นี่" ผมถามเมื่อเจอคนที่ไม่คิดว่าจะเจอ...

          "อะ...รับไปสิ" ทีไม่ตอบแต่ยื่นแท่งช็อกโกแลต hershy ที่ทำให้ผมตกใจให้ผม....
ผมรับมาถือด้วยความงง

          "ให้ทำไม" ผมถาม...ทียิ้มขำ..

          "ทีมาซื้อของเซเว่น...เห็นใครก็ไม่รู้ยืนหน้านิ่วคิ้วขมวด...
เลยนึกว่าอารมณ์ไม่ดีเพราะน้ำตาลในเลือดต่ำสะอีก" ทีตอบ....มีเหตุผลนี้ด้วยเหรอเนี่ย

          "ขอบใจ..." ผมตลกไปกับคำตอบของที

          "แล้วตกลงมาอยู่ที่นี่ได้ไง" ผมถามซ้ำ

          "ก็ทีเคยบอกเอ็มไปแล้วไง....ว่าทีสอนพิเศษอยู่...แล้วเนี่ยก็พึ่งเลิก...กำลังจะกลับบ้าน...
แต่มาเจอเอ็มสะก่อน" ทีตอบ

          "บังเอิญจริงๆ....แล้วนี่ทีกลับยังไง" ผมถามต่อ...ก็รถเมล์ยังไม่มา

          "รถไฟฟ้า...เอ็มอ่ะ" ทีตอบ

          "รถเมล์สาย***....อ้าว....รถมาพอดี...ทีเอ็มไปก่อนละกัน" ผมบอกลากระทันหัน...
แล้วเริ่มจะวิ่ง

          "โอเค..บายบายเอ็ม....อย่าลืมกินช็อกโกแลตนะ" ทีพูดเตือน...แล้วผมก็วิ่งขึ้นรถเมล์ไป...

          ผมนั่งรถเมล์จนกระทั่งถึงบ้าน...ซึ่งส่วนมากก็หลับไปตลอด....
พอถึงบ้านก็เอาหนังสือไปเก็บที่ห้อง แล้วเอาช็อกโกแลตที่ทีให้ไปเก็บในตู้เย็น....
แล้วก็ไปกิบข้าวเย็นที่แม่ที่รักของผมเตรียมไว้ให้....แล้วครอบครัวผมก็นั่งกินข้าวกัน...
พอกินข้าวเสร็จผมก็ไปล้างจาน...อาบน้ำ...แล้วก็มานั่งเล่นอยู่หน้าโทรทัศน์...มีแม่นั่งดูละครอยู่บนโซฟา...
ผมนั่งพิงโซฟาไปนิ่งๆ...ดูละครไปเคลิ้มๆง่วง...ไม่รู้เรื่องเพราะไม่เคยดูมาก่อน...
พอละครโฆษณาผมก็ไม่ได้สนใจ...

          "ง่วงก็ไม่ขึ้นไปนอนล่ะลูก...มานั่งอะไรตรงนี้" แม่ถาม...สะกิดผมเบาๆ

          "ยังไม่อยากนอนอ่ะฮะ" ผมตอบแล้วเลื่อนหัวมาพิงที่ขาแม่...
แล้วแม่ก็เงียบไม่ได้ถามอะไรอีกจนกระทั่ง

          "เอ็ม....อาร์ทเค้าเป็นยังไงบ้างละลูกตอนนี้หน่ะ" คำถามที่ทำเอาผมงง...
แม่จะถามถึงอาร์ททำไมกันนะ

          "ก็สบายดีฮะ...อาร์ทเค้าเรียนเก่ง...วันนี้เอ็มก็บังเอิญไปเจออาร์ทที่สยามด้วย" ผมตอบ....เรียบๆ

          "แล้ว...ยังคบกันอยู่หรือป่าวเนี่ย" คบ?...ชักงง

          "คบ...แบบไหนฮะ...ที่ถามเนี่ย"

          "อ้าว...ก็ตอนนั้นเอ็มบอกแม่ว่าอาร์ทเป็นแฟนเอ็ม...แม่เลยถามดู...ว่ายังคบกันดีอยู่มั้ย"
ลืมไปเลยแหะ...ว่าตัวเองเคยใช้ชื่ออาร์ท เพื่อบอกแม่ว่าตัวเองไม่ได้ชอบผู้หญิงเหมือนคนอื่นเค้า...

          "ก็...เลิกกันไปแล้วฮะ...ตั้งแต่จบมอหก" ผมตอบตรงๆ...ไม่รู้สิ...
ถึงแม้อาร์ทจะบอกว่ายังไม่ยอมเลิกในตอนนั้นก็เถอะ

          "ทำไมเลิกกันละจ้ะ...หืม" แม่ถามต่อ

          "คือ....ผมบอกเลิกเองฮะ...เพราะว่า...จริงๆแล้ว...ผมไม่ได้รักอาร์ทนอกเหนือจากเพื่อนเลย"
ผมตอบ...เอาจริงๆแล้ว...ผมเองไม่เคยเล่าอะไรให้แม่ฟังเลย...ท่านคงเป็นห่วงมาตลอด...
แต่คงไม่กล้าถาม

          "ถ้าไม่ได้รักแล้วทำไมคบกันตั้งปีสองปีละลูก" แม่ถามต่ออีก

          "คือว่า...เรื่องมันยาวววววฮะแม่....ถึงแม้ว่าเอ็มไม่ได้รักอาร์ท...แต่อาร์ทเค้าบอกว่าเค้ารัก...
แล้วเลย...ขอร้องให้คบกัน...ไม่รู้สิฮะ..." ผมตอบเองก็เริ่มงงเอง...

          "อ่า...จ้ะ...แม่เข้าใจ...มั้งนะ...แล้วตอนนี้เอ็ม...ไม่ได้คบใครอยู่ใช่มั้ย"
ไม่ได้คบ?...เพราะไม่ควรจะคบใช่มั้ย....ช่างเถอะ...ถึงแม้ว่าแม่จะรับได้.....
แต่ถึงยังไงท่านก็คงอยากให้เราหันไปชอบผู้หญิงเหมือนปกติ

          "ฮะ...ไม่ได้คบ" ผมตอบ...หัวใจเต้นเร็วขึ้นขณะที่ตอบ...
ไม่ได้โกหกอะไรแม่แล้วทำไมต้องใจเต้นแรงด้วยฟร่ะ...ไม่เข้าใจตัวเองจริงๆ


------------------------------------------------------------

   InLuSt say : ตอนนี้อาร์ทไม่เป็นไรแล้วละ...
                     ก็อย่างที่เคยบอกไปแล้วว่าตอนนี้อาร์ทติดเกมส์อยู่ 555  (ถ้าใครสงสารนะ)
                     จบตอนสักที

                     ส่วนผมเกรดเทอมแรกออกครบแล้ว
                     A ,B+, B+, B+, B = 3.53
                     (แล้วจะบอกทำไมเนอะ...ก็ดีใจๆ)
 :bye2:
 
 

ออฟไลน์ MeepadA

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1069
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +61/-3

สงสารอาร์ทอ่ะ   :sad2: :sad2:

ตอนนี้ก้อหันมาเชียร์ทีเต็มตัวดีกว่า   :m4: :m4:


อิอิ หมออินทร์คงเรียนหนักทั้งเทอม เกรดออกมาคงลุ้นจนตัวโก่ง  ดีใจด้วยมากๆนะ  ขอให้เรียนดียิ่งๆขึ้นไปอีกนะ ครับ  พยายามเข้าน๊า   o13 o13

[D]a[D]a [T]oo[N]

  • บุคคลทั่วไป
สงสารอาร์ทอ่ะ

ออฟไลน์ BIRD

  • บี เบิ๊ด นก ^___^
  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 161
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +11/-0
แอบชอบที

น่ารักอะ = =  :m23:

ออฟไลน์ Poes

  • คนแรกของหัวใจ คนสุดท้ายของชีวิต
  • Administrator
  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 11342
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2405/-22
 :a2: :a2: ยังเชียร์ ที ต่อไป รออ่านต่นะ

yayoy

  • บุคคลทั่วไป
 :m1: :m1: :m1:

ทีน่ารักจังเลยตอนนี้....

หวั่นๆ ทำไมอาร์ตต้องทำตาน่ากลัวด้วยอ่ะ??

คงไม่มีเรื่องอะไรหรอกนะ ใช่มั้ย??  :m21:

Ebsilon

  • บุคคลทั่วไป
มารอน้องคนเก่งคับ



 :mc1:  :mc1:  :mc1:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด