ความในใจของเกย์คนหนึ่ง.... by InLuSt
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ความในใจของเกย์คนหนึ่ง.... by InLuSt  (อ่าน 199124 ครั้ง)

ออฟไลน์ SoN

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2965
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +123/-15
โย่ โย่

 :pig4:

ออฟไลน์ Poes

  • คนแรกของหัวใจ คนสุดท้ายของชีวิต
  • Administrator
  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 11342
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2405/-22
รอลุ้นต่อ :m1: ดูทีก็ไม่ได้เลวร้าย แต่คิดโง่ที่เชื่อเพื่อนมากไป  :o

ออฟไลน์ THIP

  • Global Moderator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7674
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +986/-10
ยังทำใจไม่ได้ ถ้าคนนี้เป็นพระเอกจริงๆ  :m29: :m29:

OT

  • บุคคลทั่วไป
สงสารที  :เฮ้อ:  กิ๊บน่ารักดี  55

ออฟไลน์ @BUA@

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2602
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +427/-8
อ่านะ  :m29:

ก็ต้องรอดูกันต่อไป

 :a11: :a11: :a11:

ออฟไลน์ MeepadA

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1069
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +61/-3


ก้อ รอดูกันปาย 

ยังไม่ยกโทษให้ง่ายๆ หรอก     :m16: :m16:

InLuSt

  • บุคคลทั่วไป
น้องจามาแก้ชื่อหัวตอนให้ด้วย เย้ๆ :m4:
ส่วนทีก็   :oni3:
ใจเย็นๆครับคนอ่านทุกๆคน  :m13:

ออฟไลน์ nOn†ღ

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4390
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +502/-6
มาเชียร์นายทีอะ คนเราอาจทำผิดพลาดกันได้

จะโดนคนแถวนี้  :เตะ1: รึป่าว

รีบ :oni1: หนีอย่างรวดเร็ว

ออฟไลน์ ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น

  • Administrator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6853
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1320/-22
คนหล่อทำไรก็ไม่ผิด
 :m30: :m30: :m30:

สงสัยทรายเจ้าวางแผนหาแฟนให้เลย คริคริ
 :m20: :m20: :m20:

[D]a[D]a [T]oo[N]

  • บุคคลทั่วไป
ที่จริงทีก็คงชอบเอ็มอยู่นั่นแหละ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






yayoy

  • บุคคลทั่วไป
 :m23: :m23: :m23:

ไม่รู้ยังไง...รอน้องจามาลงต่อดีกว่า....
อ่านตอนนี้แล้วแอบคิดอารายนิดนึง....

คิดถึงน้องชายคนนี้จังเลยคร๊าบบบบบบบบบบบบบบ  :m1:

ออฟไลน์ pajaa

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 735
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +137/-5
 :m18: :m18: :m18:

*******************************
ตอนที่ 32 : คนขับรถ....[2 ต.ค. 50]

          ผมคว้าเป้ตัวเองจากโต๊ะแล้วเดินออกมาจากห้องสมุดโดยเร็ว....ไม่สนใจคำตอบที่ทีตอบ....
มันเรื่องอะไรกัน...ที่ผมต้องให้คนอย่างทีมารับส่ง....ผมเดินจ้ำๆกระแทกส้นเท้าอย่างแรงด้วยความไม่พอใจ...
ไม่รู้ว่าจะโกรธทรายหรือโกรธทีดี.....ผมเดินต่อไปจนถึงทางเดินข้างถนน โดยไม่ได้สังเกตรอบข้าง...

          "ปี๊นๆๆๆ  ปี้นๆๆๆ" เสียงแตรรถที่ดังอยู่ข้างๆทำเอาผมรีบจ้ำเดินให้เร็วขึ้น....

          "เอ็ม....ขึ้นรถสิ" เสียงตะโกนออกมาจากรถข้างๆทำให้ผมต้องหันหน้าไปดู.....

          ให้ตายสิ....

          "เอ็มทำรถติดแล้วน้า" เสียงขำๆของทีดังมาจากในรถ....ผมถลึงตามองไปอย่างโกรธๆ....
ก็ถ้าคนเขาจะไม่ขึ้นรถแล้วนายจะทำยังไง.....

          "คนเข้ามองกันใหญ่แล้วนะ" เสียงของทียังดูขำๆแม้ว่าสีหน้าจะดูจริงจังขึ้น
ขณะที่ค่อยเลื่อนรถตามผม
 
          "เออ!! ก็ได้" ผมตอบอย่างหัวเสีย....มันขับรถตามอย่างไม่อาย....แต่ผมอาย....คนไรวะ....
ทำรถติดไม่รู้สึกอะไรสักนิด....ผมก้าวขึ้นรถแล้วปิดประตูปังใหญ่เพราะหลุดมือ...(ไม่ได้ตั้งใจนะ)

          "รถเราท่าทางประตูจะเจ๊งก่อนนะเนี่ย" ทีพูดขึ้นมาลอยๆ แล้วขับรถออกสู่ถนนใหญ่

          "ขอโทษ....มันหลุดมือ" โหคนไรวะ....แค่นี้บ่นอ่ะ....ไม่ได้ขอให้มารับสักหน่อย

          "ตกลง....เราไปรับส่งเอ็มได้มั้ย" ทีถามเพื่อหาคำตอบจากผม

          "ไม่ได้" ผมตอบ...นั่งนิ่งๆ...ทีหันหน้ามามองด้วยความแปลกใจในคำตอบ

          "ทำไมอ่ะ" ทีถาม...

          "เรา...หรือว่ามันจะเป็นการแย่งหน้าที่ใครคนอื่น" ทีต่อแล้วหันหน้าไปขับรถต่อ......
กวนประสาทชะมัด

          "นายจะถามทำไม...เราก็นั่งอยู่บนรถนายอยู่เนี่ย" ผมตอบเรียบๆ...แกล้งคนนี่ก็สนุกดีแหะ

          "ตกลงว่า...ยังไงกันแน่"

          "จะทำอะไรก็ทำสิ" ผมตอบ....ได้ยินเสียงทีผ่อนลมหายใจด้วยความโล่งอก....เอากับเขาสิ...

          ระหว่างที่ทีขับรถไปส่งผม....เราแทบไม่ได้คุยกันเลย...
มีบ้างที่ทีจะหันมามองแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร....ผมเองก็มองกลับไปแล้วทำหน้างงๆใส่เขา...

          หลังจากนั้นเวลาที่เขาจะมารับผมจากหอ...ผมจะเป็นคนโทรไปยิงเขา...เอ้อ....ได้เบอร์มาแล้ว
แต่ไม่เคยโทรคุยนอกจากผมโทรไปยิง.....แล้วสักพักเขาก็จะมารับ...
ส่วนตอนขากลับผมกับทีมักจะเจอกันที่ห้องสมุด....นอกจากบางวัน...เช่นวันที่พี่รหัสผมพาผมไปเลี้ยง....
ผมก็บอกทีว่าไม่ต้องมารับ....แต่....แต่.....นั้นแหละ...ผมก็เจอทีรออยู่ทุกที....
ถึงแม้ว่าทีจะมารับผมทุกวัน...แต่ก็อย่างที่ผมบอกไป...เราแทบจะไม่ได้คุยอะไรกันเลย...
ผมเลยรู้จักเรื่องของทีน้อยเท่าที่ผมรู้ตั้งแต่วันแรก...

          จนกระทั่งเริ่มสัปดาห์ที่สอง....ซึ่งทีเลิกเรียนช้า...จนผมต้องนั่งอ่านหนังสือรอ...
ทรายกลับไปก่อนโดยมักจะทิ้งรอยยิ้มขำๆไว้ให้ผมเสมอ...เมื่อผมทำหน้าเซ็งๆ....
การรอมันก็ไม่ได้แย่อะไรมากหรอก....แต่ที่แย่คือความหิวตางหาก...

          "ขอโทษที...เลิกช้าไปหน่อย" ทีวิ่งกระหืดกระหอบมาหาผม กล่าวขอโทษขอโพยที่มาช้า...
ผมนั่งนิ่งไม่ได้ตอบอะไร....ในใจคิดดีใจมากเพราะว่าหิวข้าวแล้ว....แล้วผมก็เดินตามทีไปขึ้นรถ...

          ผมคิดอยู่หลายรอบอยู่เหมือนกัน...ว่าจำเป็นด้วยเหรอที่ผมต้องให้ทีไปรับส่งอยู่อย่างนี้...
สิ่งที่เขาทำกับผมเป็นสิ่งที่ไม่สามารถทำกับมาให้เหมือนเดิมได้...แต่ก็....ไม่รู้สิ.....
สิ่งสำคัญสำหรับใครบางคนอาจไม่สำคัญกับคนอื่น....

ผมเองก็ไม่ใช่เด็กผู้หญิง ที่ต้องหวงพรหมจรรยประหนึ่งชีวิต...
ถึงแม้จะเจ็บใจและเสียดายที่ต้องถูกทำร้ายจิตใจและร่างกาย...
แต่ทีเองก็ดูเหมือนว่าจะสำนึกผิดกับสิ่งที่ทำลงไปแล้วจริงๆ...ผมเองก็ไม่อยากจำอะไรที่มันแย่ๆ
ให้ตัวเองต้องจมกับความทุกข์....การได้นั่งรถฟรีๆก็ถือว่าเป็นการแลกเปลี่ยนที่คุ้ม...
เพราะเอาจริงๆว่ากันตรงๆ....ต่อให้ตัวผมไปขายตัวอย่างที่เขาพูด...จะได้เท่ากับค่าน้ำมันซักกี่ลิตร....
ซึ่งผมมั่นใจว่า...ผมได้ล้างผลาญค่าน้ำมันของเขาอีกนานแน่ๆ.....(ไม่ได้แก้แค้นนะเนี่ย...555)

          "เอ็ม....แวะตลาดก่อนได้มั้ย" เสียงทีทำลายความเงียบในรถยนต์...ผมหันไปมองหน้าเขา...
เชิงถามว่าจะแวะทำไมกัน

          "คือว่า...ทีหิวข้าวหน่ะ....แล้วเอ็มก็ยังไม่ได้กินข้าวเหมือนกันใช่มั้ย" ทีตอบ...อืม...แหงดิ...
ก็ไม่รู้ว่าพ่อคนขับรถจะเลิกเมื่อไหร่กันแน่เลยได้แต่นั่งรออยู่ที่ห้องสมุด...
กลัวว่าไปกินข้าวแล้วต้องรอกันอีก..วุ่นวาย....ผมเลยพยักหน้าตอบไป....
ทีขับรถไปจอดในซอยที่ไม่ห่างจากตลาดเท่าไหร่...แล้วลงจากรถ...ผมเลยลงตาม...
เขาหันมามองแล้วเดินไป....ไง...ก็เดินตามอีกดิ...

          ทีหันซ้ายหันขวาเลือกร้านอาหาร...ผมหิวสะจนไม่คิดจะเลือกแล้วว่าจะกินอะไร...
อะไรก็ได้กินทั้งนั้นแหละ...แล้วทีก็เดินไปนั่งที่โต๊ะเหล็กสีแดงโยกเยกตัวหนึ่ง.....อืม....ผัดไทหอยทอด...
แล้วผมกับทีก็สั่งหอยทอดกระทะร้อน...แล้วก็ก้มหน้าก้มตากินกันไป....พอกินเสร็จทีก็ไปส่งผม...

          แล้วมันก็เป็นอย่างนี้เรื่อยๆ...ทีมารับตอนเช้า...แล้วผมก็ไปเรียนกับทราย...จนกระทั่งเย็น...
พี่ข้าวมารับทราย...ผมนั่งรอต่อ...จนทีมารับ....แล้วก็ไปแวะกินข้าวที่ตลาด....แล้วก็ไปส่งผมที่ห้องพัก...
ผมเองก็เริ่มรู้สึกว่าทีทำหน้าทีคนขับรถได้ดีเหลือเชื่อ...

การทีผม ไป-กลับ กับทีอย่างนี้ก็ไม่มีทางที่จะรอดพ้นสายตาเพื่อนในคณะไปได้....
ทรายมาบอกผมว่ามีหลายคนเห็นทีมารอรับผมและก็เห็นผมนั่งอยู่ในรถที....
เพื่อนผู้หญิงที่เห็นเค้าถามทรายว่า....ทีเป็นแฟนผมหรือป่าว....
ตอนฟังทรายเล่าผมได้แต่นั่งค้างด้วยความตกใจ....อะไรกัน....กูไปเป็นแฟนมันตั้งแต่เมื่อไหร่ว้า....
ถามตัวเองในใจ....

          "แล้วทรายตอบไปว่าไรอ่ะ"....ผมถาม.....

          "ไม่....."  ทรายตอบ...ผมถอนหายใจ....ดีแล้ว....ที่ตอบปัดไป....
ทรายเห็นท่าทางผมแล้วขำขึ้นมา.....

          "อะไร...."ผมถามทราย....

          "ถ้าเกิดทรายตอบพวกนั้นไปว่า.... ไม่...แน่...ละเอ็ม" ทรายถามขำๆ

          "อ้าว...ไหงงั้น" ผมย้อนทันที...

          "ล้อเล่น..." ทรายตอบแล้วหัวเราะก๊ากปล่อยให้ผมทำหน้าปูเลี่ยนอยู่คนเดียว.....ไม่ขำเลยนะ.....

          แล้วชีวิตผมก็ได้กลับมามีความสุขเหมือนชาวบ้านเขาทั่วไปสักที....
โดยเฉพาะความสุขบวกความวุ่นวายช่วงใกล้สอบ...ซึ่งแต่ละวิชาทำเอาอึ้งไปไม่ใช่น้อย....ทำไม....
ทำไมนักศึกษาแพทย์ต้องเรียนวิชาสถิติด้วยนะ...แถมฟิสิกข์อีก....
ซึ่งเมื่อผมนั่งทบทวนโจทย์ก็ไม่วายต้องร้อนถึงใครบางคนที่ต้องรับโทรศัพท์ผม......
ไม่ใช่ใคร....อาร์ทนั่นแหละครับ.....อาร์ทหัวเราะขำๆตอนฟังผมบ่นเรื่องฟิสิกข์กับสถิติ...
แล้วก็บอกผมว่าจะสอน...ถ้ามีโจทย์มาถาม...ก็จะช่วย...เท่านั้นผมก็มีโอกาสรอดตายในปีหนึ่งได้สูงแล้ว...

          อาร์ทในตอนนี้ดูเปลี่ยนไปมาก....อาร์ทเล่าให้ฟังว่าอยู่วิศวะเนี่ยก๊งเหล้ากันถี่มากๆ....
จนอาร์ทเริ่มคอแข็ง....เพื่อนในกลุ่มก็ชวนกันเมาอยู่เรื่อย...นอกจากคุยเรื่อยเปื่อยไร้สาระ...
อาร์ทก็อิดออดมาด้วยว่า...อยากให้ผมไปหาที่มหาลัยบ้าง...ผมเลยได้แต่ตกปากรับคำว่าจะไป....
ผมไม่คิดที่จะเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดให้อาร์ทฟัง....ไม่คิด....ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม...


           แต่ว่า


          สักวันนึง.....ผมจะบอก.....


          ความจริง...



------------------------------------------------------------------

    InLuSt say : ขอโทษครับ....สั้นไปอีกแล้วใช่มั้ย
                     (มีคนรุมประนามอย่างแรงเลยแหะ)
                     โทษทีครับ....บล็อกนี้ยากมากเลย....
                     มีคนคิดถึงอาร์ทเยอะจังเลยแหะ...เหอๆๆ

 :bye2:
 
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 23-01-2008 18:41:48 โดย pajaa »

ออฟไลน์ THIP

  • Global Moderator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7674
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +986/-10
 :m29: ไว้ใจได้จริงง่ะ  :m29:

ออฟไลน์ SoN

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2965
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +123/-15
สู้ สู้ คับ

 :pig4:

OT

  • บุคคลทั่วไป
จะชอบทีหรืออาร์ทดี


[D]a[D]a [T]oo[N]

  • บุคคลทั่วไป
อาร์ทๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

เชียร์อาร์ทอ่ะ

ออฟไลน์ M@nfaNG

  • ชีวิตคือการตรวจสอบ...
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4453
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +847/-18
จำเลยรักรึเปล่าเนี่ย  ชักสงสัย :m21:

ออฟไลน์ ~ScAreD:SAcreD~

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1811
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-2
ไปรับไปส่งกันงี้ ก็เข้าตำราล่ะครับท่าน

อีกไม่นานหรอก ใจอ่อนแน่ๆ

ออฟไลน์ -~iK@iZ_KunG~-

  • Tomorrow Never Die!!!
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2231
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +220/-2
รอตอนต่อไปนะครับ สู้ ๆ ครับผม  :m1: :m1:

ออฟไลน์ MeepadA

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1069
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +61/-3

อืม หรือว่าจะเริ่มมีใจให้ทีอ่ะ    ไม่รู้จะเชียร์ใครดี   :เฮ้อ: :เฮ้อ:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ Poes

  • คนแรกของหัวใจ คนสุดท้ายของชีวิต
  • Administrator
  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 11342
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2405/-22
เชียร์ ที  :m23: จะมีคนตื๊บปะ

เอาน่าไหนๆก็ไหนๆแล้ว  :m12:

รออ่านต่อจ้าน้องจา ให้ไวเด้อ  :m4:

ออฟไลน์ มูมู่น้อย

  • Global Moderator
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2623
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +468/-12
ใจอ่อนแน่  ไม่นานเกินรอ  :m21:

duntey

  • บุคคลทั่วไป
อ่านตอนนี้แล้วก็แอบชอบเอ็มเพิ่มอีกแล้วคับ

ชอบตรงที่จริงๆเอ็มเค้าหวง virgin ตัวเอง แต่ก็ไม่ได้ให้ความสำคัญกับมันมากจนอาจกลับมาทำร้ายตัวเองได้
ก็เลยทำให้เอ็มยกโทษให้กับนายทีได้ง่ายขึ้น
สรุปก็มีผลดีทั้งสองฝ่ายเลย
นายเอ็มก็จะได้สบายใจ ไม่เคียดแค้น โกรธเกลียด เพราะจะยิ่งทำให้ตัวเองแย่เข้าไปใหญ่
นายทีจะได้มีโอกาสจีบเอ็มด้วย เอ้ย ไม่ใช่ จะได้ไถ่โทษนายเอ็มได้ อิอิอิอิอิ

ขอบคุณนะค้าบบบบบ รออ่านตอนต่อไป ฮิฮิ

yayoy

  • บุคคลทั่วไป
น้องเอ็ม...เข้มแข็งมากครับ  o13

ดีแล้วล่ะ การเก็บเอาเรื่องที่ไม่น่าจดจำมาใส่ใจไว้ ก็เท่ากับเราจมอยู่กับอดีต
ทำให้ตัวเองเป็นทุกข์ไปเปล่าๆ เพราะถึงเราจะเจ็บใจ เสียใจมากแค่ไหน
มันก็เรียกร้องอะไรกลับมาเป้นเหมือนเดิมไม่ได้แล้ว
สู้มองไปข้างหน้า ก้าวต่อไปอย่างเข้มแข็งดีกว่า เพื่อนตัวของเราเอง

 :a2: :a2:

มีสาระกะเค้าเป็นด้วยนะเนี่ยเรา 555555+

ออฟไลน์ MiTo™

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 853
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +56/-1
เชียร์ ที อ่า ครับ

 :m23:

อย่างน้อยก็เหงคนเชียร์ที อีกคน เอิ๊กๆ

 :m1: :m1: :m1: :m1:

ออฟไลน์ pajaa

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 735
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +137/-5

ตอนที่ 33 : รัฐประหาร + สอบปลายภาค....[17 ต.ค. 50]

  ผมเองก็ไม่เข้าใจตัวเองอยู่เหมือนกัน....ผมรู้สึกไว้ใจทีมากขึ้น...
อาจจะเป็นเพราะผมเชื่อใจคนอื่นง่ายก็ได้....ทั้งๆที่เรื่องที่เกิดขึ้นก็ผ่านมายังไม่ครบเดือนด้วยซ้ำ....
เรื่องเกี่ยวกับตัวทีเองก็หลุดออกมาจากปากของเขาเองน้อยเต็มทน.....ซึ่งสำหรับผมแล้ว...
ถ้าเค้าไม่เล่าผมก็ไม่อยากจะถาม...

          ผมเองก็ได้กินข้าวเย็นกับทีอยู่เกือบทุกมิ้อตรงตลาดแถวๆหอพักของผม....
ที่นั่นเองก็ไม่ได้มีอาหารอะไรให้เลือกมากนัก...เพราะส่วนมากจะเป็นตลาดขายของสด
ให้ซื้อกลับไปทำเองสะมากกว่า...ผมกับทีเลยได้กินข้าวเย็นซ้ำไปซ้ำมาอยู่อย่างนั้น....
ไม่มีใครเอ่ยปากที่จะเปลี่ยนไปกินที่อื่น...ทุกอย่างเลยเหมือนเดิม...จนกระทั่งวันนึง

          "เอ็ม....ทีได้ยินมาว่าร้าน***ตรงถนน***เขาทำอาหารอร่อยมากเลย" ทีบอกผมเป็นประโยคบอกเล่าขณะที่อาหารที่สั่งกำลังมาเสริฟบนโต๊ะ....
ผมเลื่อนอาหารมาตรงหน้าแล้วมองหน้าที....แล้วไงอ่ะ....อาหารมาเสริฟแล้ว....
จะเปลี่ยนร้านตอนนี้หรือไง....ไม่เข้าใจแหะ....ทีมองหน้าผมแววตาไม่บอกอะไรเลยสักนิด....
ผมเลยตักอาหารเข้าปากไปคำหนึ่งแล้วกล่าวตอบ

          "ไว้วันหลังไปกินมั้ยล่ะ....พรุ่งนี้ก็ได้มั้ง" ผมตอบไปตรงๆ....ทีคงอยากกินมั้ง...
แล้วผมก็ก้มหน้ากินต่ออีกคำสองคำ...จึงชักสังเกตุได้ว่าคนตรงข้ามยังไม่เริ่มกินเลยเงยหน้าขึ้นมอง....
เห็นทีนั่งอมยิ้มบางๆ

          "ยิ้มอะไร.....ไม่กินเหรอไง" ผมถาม...ทีส่ายหัว

          "เปล่าไม่มีอะไร.....พรุ่งนี้เอ็มไปกินแน่นะ" ทีถามอีก....ก็บอกว่าจะไปแล้วไง

          "อืม" ผมตอบแล้วมองรอยยิ้มของทีอย่างไม่เข้าใจจึงก้มหน้าก้มตากินข้าวต่อ

          มีอีกอย่างที่ผมรู้สึกชินเพราะทำเป็นกิจวัตรประจำไปแล้ว....คือการเล่าเรื่องต่างๆให้ทรายฟัง....
ทรายไม่ถาม....ไม่พูดอะไรมาก...มีแต่ส่งสายตาอยากรู้มากระตุ้นให้ผมเล่าเอง....
ผมก็เล่าไปตามความจริง...เพราะไม่มีอะไรมากอยู่แล้ว....เล่าเรื่องทีให้ทรายฟังมีข้อดีตรงที่ว่า....
คนส่วนมากที่เห็นผมอยู่กับทีมักจะสงสัยแล้วเข้าไปถามทราย....
ทรายก็เลยเป็นคนแต่งเรื่องมากมายให้เพื่อนพวกนั้นฟัง....
จนผมเองไม่รู้ว่าคนอื่นเค้าเข้าใจว่าไงกันบ้างแล้ว....เรื่องนี้ก็เหมือนกันที่ผมเล่าให้ทรายฟัง...
แล้วทรายก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่...ยั่วให้ผมสงสัยอยู่นั่นแหละ

          "แล้วทรายยิ้มอะไร" ผมถามแบบหัวเสียนิดๆ...บอกว่าทียิ้ม...ทรายก็มายิ้มอีก...

          "เปล่า....ไม่มีอะไร" ทรายโกหก....รู้นะเว้ย

          "บอกมา" ผมคาดคั้น

          "เอ็มคิดว่าทรายยิ้มทำไม" ทรายถาม....ผมส่ายหัวตอบ

          "ทรายยิ้ม...เพราะคิดอยู่ว่าทียิ้มทำไม" ทรายตอบ...

          "แล้ว?" ผมถาม....ทรายกั๊กคำตอบอ่า....

          "ทีอาจจะยิ้มเพราะว่าเอ็มตกลงไปกินข้าวกับเค้าที่ร้านนั้นแล้ว....มันเหมือนว่าเอ็มนัดเด..."
ทรายอธิบาย

          "อย่าพูดออกมานะ...เอ็มไม่ได้คิดอะไรสักหน่อย....ก็ทีบอกว่าอร่อยก็เลยจะลองไปกินดู....
ไม่ได้จะนัดเดทอะไรสักกะหน่อย"ผมเถียงกลับมันที...รู้สึกว่าใบหน้าร้อนผ่าว
(ไม่รู้ว่าตัวเองโกรธหรืออายกันแน่)...เห็นหน้าทรายที่ฟังแล้วปล่อยก๊ากออกมา

          "คนร้อนตัว" ทรายแขวะ....ทำเอาผมตอบอะไรไม่ได้

          ผมถูกทรายล้อเรื่องทีบ่อย....แต่ผมไม่ค่อยสนใจ...เพราะคิดว่ามันเป็นแค่เรื่องล้อเล้น...
จะแปลกไปบ้างที่รู้สึกว่าตัวเองมีปฏิกิริยาที่แปลกๆตอบกลับไป...จนบางครั้งผมต้องแกล้งทำเป็นไม่ได้ยิน...
แต่ทรายก็รู้ทันเลยยิ้มขำๆตลอดเวลา

          จนกระทั่งวันนึง...ซึ่งเหมือนว่าเป็นวันที่ไม่น่าจะมีอะไรได้...
ทีก็ขับรถไปส่งผมที่หอหลังจากกินข้าวเย็นกันเสร็จ...ผมก็พยายามตั้งคลื่นวิทยุเพื่อจะหาเพลงฟัง
แต่ปรากฏว่าจะหากี่คลื่นกี่คลื่นก็ไม่มีเพลงที่ต้องการ...กลับกลายเป็นเพลงออกแนวปลุกใจแทน...
ผมเลยเลิกล้มความตั้งใจ...ทีเองก็ไม่ได้ว่าอะไร...แต่สีหน้าแสดงความแปลกใจอยู่ไม่น้อยเหมือนกัน.....
พอทีขับมาถึงหอพักผมก็ลงจากรถมีที่ลงจากรถตามมาด้วย....วันนี้แปลกกว่าทุกวัน...
เพราะผมเป็นคุณป้าเจ้าของหอพักจับกลุ่มคุยอะไรบางอย่าง กับคนที่เช่าห้องด้วยบ้างก็เป็นชาวบ้านแถวนี้..
ผมเลยเดินเข้าไปทัก

          "สวัสดีครับป้า....มีอะไรกันหรือครับ" ผมยกมือไหว้แล้วถามในสิ่งที่อยากรู้...
มีทียกมือไหว้ตามข้างหลัง

          "หวัดดีจ้ะ...ไม่รู้เรื่องอะไรกันเลยเหรอ" ป้ายกมือรับไหว้แล้วทำหน้าตกใจ..
เหมือนผมพลาดอะไรไปบางอย่าง

          "ครับ" ผมตอบแล้วส่ายหน้า

          "มีรัฐประหารกันนะสิ.....คนอื่นเค้าบอกกันมา....แต่มีคนเห็นรถถังขับผ่านถนนใหญ่นี่ไปด้วยนะ" ป้าเล่าให้ฟังน้ำเสียงตื่นตกใจ....รัฐประหารมันเป็นไงหว่า....เคยได้ยินจากที่เรียนมาในวิชาสังคมแค่นั้นเอง..
มันไม่ดีไม่ใช่เหรอไง

          "ใครทำเหรอครับ" เสียงทีถามขึ้นมาจากด้านข้าง

          "โอ๊ย....อันนี้ยังไม่แน่เลย....บ้างก็บอกว่าทั_ษิ_ทำ...
โทรมาจากต่างประเทศสั่งยึดนู่นยึดนี้แล้วปล่อยรถถังมาทั่ว....แต่บ้างก็ว่าของคนอื่นที่เค้าทำตัดหน้าทั_ษิ_..
ไม่รู้เหมือนกัน...ยังไม่มีใครออกมายืนยันการกระทำ...ยังไม่มีประกาศอะไรเลย...
ข่าวก็ไม่มีเพราะทีวีโดนยึดไปแล้ว" ป้าเล่ามาให้ฟังอย่างรวดเร็ว

          "อ้าว...แล้วหนูพักอยู่ที่หอป้าด้วยเหรอ...ไม่เห็นจะจำหน้าได้" ป้าทักอย่างนึกขึ้นได้

          "เปล่าครับ....เค้ามาส่งผมเฉยๆ" ผมตอบไป

          "ดึกแล้วนะ...ไม่รีบกลับบ้านจะอันตรายเอานะ....รถถังเยอะแยะเลย" ป้ากล่าวเตือน

          "ครับ...ถ้าอันตราย...ผมคงค้างที่นี่ละครับ" ทียิ้มตอบป้าเค้า...
ป้าตอบเ็็ห็นดีด้วยแล้วหันกลับเข้าวงคุยต่อ.....ใครให้ค้างกันเนี่ย.....ไม่ได้บอกว่าจะให้ค้างสักกะคำ....
คนไรว่ะ....แล้วส่ายหัวเซ็งๆแล้วเดินไปบันได...แต่เห็นว่าทีไม่ได้เดินตามมาเลยแปลกใจ

          "ไม่ค้างแล้วเหรอไง" ผมถามที...ทียืนทำหน้าลังเลใจ

          "ได้เหรอ" ทีถาม....อ้าว....แล้วเมื่อกี้ไม่ได้บอกแกมบังคับไปแล้วเหรอไง

          "ตามใจนาย" ผมตอบแล้วหากุญแจเพื่อไขประตูห้อง...ทีเดินมาข้างๆ

          "กลัวว่าจะทำให้เอ็มลำบากใจนะสิ...ทีขับรถกลับตอนนี้ได้นะ" ทีพูดต่อ...ผมหันไปมองหน้าเขา...

          "เราไม่ได้บอกว่านายทำให้เราลำบากใจ" ผมตอบกลับแล้วเดินเข้าห้อง....ทีเดินตาม

          ตอนนี้ก็เกือบจะสามทุ่มแล้ว...ผมเองไม่ได้รู้สึกลำบากใจ...
แต่รู้สึกว่าตัวเองทำอะไรไม่ค่อยถูก ทั้งๆที่มันเป็นห้องของผมเองแท้ๆผมวางเป้ไว้ข้างโต๊ะอ่านหนังสือ
แล้วหันไปมองที...เห็นทีนั่งนิ่งๆอยู่ที่ปลายเตียง...มองผมอยู่...เอาไงดีอ่ะ...

          "เราอาบน้ำก่อนละกัน...นายจะใช้โต๊ะหรือจะเอาอะไรก็ตามใจเลยละกัน"
พูดไปอย่างนี้คงพอได้...แล้วผมก็คว้าเสื้อผ้าไปอาบน้ำ...ผมอาบน้ำไปก็คิดไปว่าจะชวนคุยอะไรดีหรือป่าว...
ทำตัวไม่ถูก...เพราะสถานการณ์ระหว่างผมกับเค้าจะบอกว่าเป็นความสัมพันธ์แบบเพื่อน มันก็แปลกๆ อยู่...
จะบอกว่าเป็นคู่อริ...ก็ไม่ใช่...งงงงงง....ทำไงดี...พอผมอาบน้ำเสร็จ
ก็ออกมาเห็นทีนั่งอ่านหนังสือภาษาซีที่โต๊ะ...ผมเลยเรียกให้เค้าอาบน้ำได้แล้ว....
แล้วก็ให้ยืมเสื้อหอพัก ตอนที่ผมใส่ตอนมอปลายที่เคยใส่แล้วหลวมโครกกับกางเกงเลตัวหนึ่ง...
ทีรับแล้วเดินไปอาบน้ำ...หลังจากนั้นผมก็เริ่มเปิดคอม แล้วเข้าไปหาข้อมูลอัพเดทเรื่องรัฐประหาร....
แต่ยังไม่ได้ใจความสำคัญอะไรมาก...ได้ชัวร์ๆมาแค่ว่าการรัฐประหารครั้งนี้ไม่ใช่ฝีมือของนายกรัฐมนตรีแน่ๆ...
เพราะว่าก่อนเกิดเหตุมีการใช้โทรทัศน์สักช่องเป็นเครื่องมือ....ยิ่งหาข้อมูลก็ยิ่งงง.....
ระหว่างที่ผมคุยกับเพื่อน หาข่าวอยู่ผมเองก็ไม่ได้รู้สึกตัวว่าทีออกมาจากห้องน้ำแล้ว...

          "เป็นไง...ได้อะไรเพิ่มบ้างมั้ย" ทีพูดขึ้นมาข้างๆทำเอาผมสะดุ้ง...ลืมไปแล้วว่าทีอยู่ด้วย

          "โทษที...ตกใจเหรอ" ทีขอโทษขำๆ...ผมส่ายหัว...

          "ยังไม่ได้อะไรมาก...รู้แต่ว่าไม่ใช่ฝีมือทั_ษิ_....แล้วก็ได้ข่าวว่าพรุ่งนี้หยุดเรียน..." ผมตอบ

          "ดีจัง...น่าจะเลื่อนสอบด้วย" ทีพูดติดตลก..ทำเอาผมขำ...ใช่...ยิ่งไม่ต้องสอบยิ่งดี

          พอทีพูดจบเค้าก็กลับไปนั่งอ่านหนังสือภาษาซีของเค้าต่อ...ผมหันไปมอง...
แล้วก็รู้สึกว่ายังไงๆก็ต้องชวนคุยให้ได้...ในเมื่อผมยอมให้เค้าค้าง...
แล้วกะดีแค่ชวนคุยมันจะยากอะไรนักหนา...แล้วผมก็ชวนคุยเรื่องที่ทีเรียน...
ที่ผมต้องเริ่มด้วยเรื่องน ี้เพราะอย่างน้อยผมก็เคยเรียนภาษาซีตอนมอปลาย...
ทีดูตกใจตอนที่ผมบอกว่าเล่มที่เค้าอ่านผมเคยอ่านแล้ว...

หลังจากนนั้นผมก็คุยเรื่องความวุ่นวายตอนสอบเอโอเน็ต...
มันเป็นการคุยที่ดูเป็นทางการมากๆเลยสำหรับผม...แต่จะทำยังไงได้ละในเมื่อผมไม่รู้จะชวนคุยอะไร...
ทีไม่ใช่อาร์ทที่ผมรู้จักมานานถึงสามปี...และก็ไม่ใช่ทรายที่ผมไว้ใจเธอมากๆ....ผมคุยจนเกือบเที่ยงคืน...
ผมก็เริ่มง่วงนอน...ทีเองก็คงจะสังเกตุเห็น

          "ให้ทีนอนที่พื้นมั้ย..." ทีถามแล้วมองหน้าผม...

          "ไม่ต้องมั้ง..." ผมตอบแบบลังเลใจ...เตียงก็ไม่ได้เล็กมาก...

          "มันจะไม่เบียดเหรอ" ทีถาม...แววตาที่มองดูแปลกๆ

          "ไม่หรอก...ก็เคยนอนแล้วนิ..อ่ะ" ผมหลุดปากพูด..
แล้วกัดปากตัวเองแน่น....ใช่สิ...เคยนอนแล้ว...สองคนบนเตียงนี้....พอคิดถึงตอนนั้น...
ภาพในหัวก็แวบเข้ามา...จนรู้สึกได้ว่าใบหน้าร้อนผ่าว....ผมหันหลังหลบที...พูดอะไรไม่ถูกอีก

          "นั่นสิ...งั้นทีนอนข้างในนะ" น้ำเสียงทีดูสนุก...แต่ผมสิ...ยืนตัวเกร็ง....ตอบอะไรไม่ได้...
เลยพยักหน้าให้ทั้งๆที่หันหลัง...พอเห็นทีนอนสักพัก...ผมก็ถอดคอนแทกท์เลนส์แล้วล้มตัวลงนอนตะแคง...
หันหลังให้ที...นอนนิ่งๆอยู่อย่างนั้น...จนกระทั่งหลับไปเมื่อไหร่ก็ไม่รู้



 
  -----------------------------------------------------------------------

 
          ทำไมขยับตัวไม่ได้เลยแหะ...

          ผมพยายามพลิกตัวแต่ก็รู้สึกเหมือนโดนล็อกเอาไว้...ผมปรือตาขึ้นมองอย่างงัวเงีย...
มองเห็นใครสักคนอย่างเบลอๆ...ใครอ่ะ....อืม...ที...แล้วผมก็หลับตาลงอีกครั้ง.....ที....เฮ้ย....
คราวนี้ตาสว่าง...ตอนนี้เช้าแล้วไม่รู้ว่ากี่โมง...ผมลืมตามองเห็นหน้าทีในระยะใกล้...
ดวงตาทั้งสองข้างหลับสนิท...มีเพียงลมหายใจเข้าออกเบาๆที่แสดงว่าเจ้าตัวคงหลับอยู่...
ผมมองหน้าทีอยู่อย่างนั้น...จึงค่อยๆรู้สึกตัวว่าตัวเองโดนแขนข้างหนึ่งของทีกอดเอาไว้อยู่...มิน่าล่ะ...
เลยขยับตัวไม่ได้....ใครให้กอดว่ะ...คนนะ...ไม่ใช่หมอนข้าง...ผมพ่นลมหายใจพรืดอย่างไม่สบอารมณ์
แต่ทีก็ยังไม่ตื่น

          พอได้มามองใกล้ๆอย่างนี้...ผมก็ต้องยอมรับว่าทีเป็นคนหล่ออย่างที่เคยคิดไว้...
หล่อคนละแบบกับอาร์ท...คิ้วเข้มจมูกโด่งเป็นสัน...ให้ตามเหอะ....กูกำลังทำอะไรอยู่เนี่ย....
อยู่ดีๆทีก็ขยับตัวขึ้นมารัดวงกอดกระชับขึ้นทำเอาผมตกใจ....ไออุ่นจากร่างกายทีส่งต่อมาผ่านเนื้อผ้า...
โอ๊ย...ปล่อยกูไปสะที...ผมหลับตาลง....นอนตัวเกร็ง...พอหลับตาภาพวันนั้นก็กลับมาอีก...โอ๊ยๆๆๆ....
ไม่เอา....ผมนอนใจเต้นไม่เป็นจังหวะ....เอ็มเอ๊ย....แกกำลังเป็นอะไรเนี่ย...ผมหลับตาปี๋...
แล้วก็หลับไปอีกทีในอ้อมกอดของคนข้างๆ

          "ใครให้กอด" ผมโพล่งคำถามแรกหลังจากตื่นขึ้นมาอีกครั้งเห็นทีนอนกระพริบตาปริบๆ
โดยยังไม่ได้ปล่อยมือ

          "ไม่มี" ทีตอบตรงๆ...ไอบ้า....ผมลุกขึ้นนั่ง...

          "เราเห็นว่าเอ็มนอนสะชิดขอบเตียง....กลัวว่าเอ็มจะตก...เลยดึงเข้ามาข้างใน...
ทีไม่ได้คิดอะไรจริงๆนะ" ทีตอบหน้าซื่อ...อ้าว...กลายเป็นว่ากูคิดเอง...

          "ขอบใจ" ผมประชดตอบ....ไม่เชื่อโว้ย...ทีขำ...ผมเลยหันไปถลึงตามอง

          แล้วเช้าวันนั้นก็แทบจะไม่มีอะไรมากอีก....นอกจากว่าไม่มีร้านอาหารเปิดให้กิน...ด้วยความหิว...
ทีก็บอกว่าจะทำผัดมาม่าให้กิน...ก็ดี....แอบเบื่อมาม่าต้มเหมือนกัน...ผมเลยไปรื้อกระทะไฟฟ้ามาใช้แล้ว
ก็ไปขอไข่สองฟองกับผักนิดหน่อยมาจากป้าเจ้าของหอพัก...มันก็สนุกดี...
เป็นการหยุดก่อนสอบที่ผมไม่ได้อ่านหนังสือ...แต่ได้ทำอะไรที่ไม่เคยทำ...ทีบอกว่าทีทำอาหารเก่ง...
วันหลังจะทำโชว์..ผมหัวเราะ...แล้วตอบเขาไปว่ากลัวท้องเสีย...
วันนี้เลยถือได้ว่าเป็นวันที่ผมคุยกับทีอย่างไม่ต้องเกร็งมากเท่าไหร่...

          หลังจากนนั้นก็เข้าสู่ช่วงสอบปลายภาค...ผมกับทีเลยได้คุยกันน้อยลง...
อาจจะเพราะว่าผมเครียดมากไปหน่อยก็ได้...ทีก็ไม่ได้ว่าอะไร...ยังมารับส่ง...
แล้วก็บ้างครั้งก็พูดอะไรตลกๆมุขแป้กๆให้ผมได้คลายเครียด...จนกระทั่งวันสอบล่วงเลยจนถึงวันสุดท้าย..


-----------------------------------------------------------------------------------


InLuSt say : จบตอนสักที...
                  เย้
                  พิมพ์ๆๆๆๆ

 :bye2:

ออฟไลน์ MeepadA

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1069
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +61/-3

วันสุดท้ายแล้วอารายต่ออ่ะ 

ทีชวนไปเที่ยวเหรอ เอ๊ะหรือว่าอาร์ทชวนไปที่ยว  แล้วเผด็จศึก   :m30: :m30:

ออฟไลน์ Poes

  • คนแรกของหัวใจ คนสุดท้ายของชีวิต
  • Administrator
  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 11342
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2405/-22
อยากอ่านต่อแล้วอะ  :serius2: :serius2: กำลังลุ้นเลย

ออฟไลน์ มูมู่น้อย

  • Global Moderator
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2623
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +468/-12
มีอะไรในวันสุดท้ายของการสอบเหรอ อยากอ่านๆๆ  :oni2:  :oni2:

ออฟไลน์ SoN

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2965
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +123/-15
ชอบเรื่องนี้มากๆคับ

 :pig4:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด