## เรื่อง “ รักของเราสามคน ” ๑ ##
หลังจากขนของเข้าหอในเสร็จเรียบร้อยก็ปาไปเกือบหกโมงเย็น ดีนะที่ตอนนั้นเรามาเป็นคนแรกของห้องส่วนเมทอีกสองคนยังไม่มาเลย เราเลยได้โอกาสในการเลือกทุกๆอย่างในห้องก่อนคนอื่นๆ พอขนของเข้าห้องเรียบร้อยแล้วเราก็เดินลงมาพี่สาวเราที่รออยู่หน้าหอ (ไม่ใช่พี่สาวแท้ๆนะ... เป็นลูกพี่ลูกน้องกัน พี่เค้าชื่อพี่ปู แกเพิ่งจะจบปีสี่ตอนที่เราเข้ามาปีหนึ่งที่นี่พอดี พี่แกก็เลยยังอยู่ที่นี่ยังไม่ได้ย้ายกลับบ้าน )
“ จะกินไรดี ” พี่ปูถามเรา
“ ไม่รู้อ่ะ. แล้วแต่เลย” เราบอก
“ โอเค... งั้นเดี๋ยวฉันเลือกเอง ป่ะ..” แล้วเราก็ขึ้นรถกัน ช่วงที่อยู่บนรถพี่ปูก็ถามว่า
“ นี่แกหายโกรธพ่อรึยังเนี่ย??? ”
“ ยัง ” เราตอบหน้านิ่งๆ
“ คิดมากน่า.. แกก็รู้ว่าพ่อแกเข้าก็บังคับแกแค่เรื่องเรียนนี่แหละ ” พี่ปูพยายามพูดไกล่เกลี่ย
“ ก็เพราะงี๊ไง... ปอถึงเซ็ง จะไม่ทำตามก็ไม่ได้ ” เราพูดด้วยหน้าเซ็งๆ
“ เหอะน่า... ยังดีนะที่เค้าแค่เลือกมหาลัยให้แก ส่วนคณะแกได้เลือกเอง ไม่งั้นแกคงเซ็งกว่านี้อีกร้อยเท่า ” พี่ปูพูด
“ โห..... แล้งไงอ่ะ มหาลัยอื่นๆที่ปอติดก็ดีๆทั้งนั้น มีแต่คนเค้าแย่งกันจะเข้า แต่พ่อดันให้สละสิทธิ์ซะงั้น ” เรายังคงพูดด้วยหน้าเซ็งๆ
“ เค้าเป็นห่วงแกไงเล่า.... น่านะ ยังไงแกก็เข้ามาเรียนที่นี่แล้ว อย่าไปคิดมากเลย” พี่ปูพูด
“ แต่เค้าไม่อยากเรียนที่นี่หนิ....” เราพูด
“ แหม... ได้ข่าวว่ารักร้าวของแกก็เรียนที่นี่ไม่ใช่เหรอ ” พี่ปูถามด้วยเสียงล้อเลียนๆ
“ เออ.... ” เราตอบ
“ เอาแล้ว.... งานนี้จะมีถ่านไฟเก่าป่ะเนี่ย ป็อบก็ไปเรียนซะไกลเชียว... ระวังนะ รักแท้แพ้ระยะทางนะเว้ย....” พี่ปูยังคงสนุกปากกับการพูดแกล้งเรา
“ พอเลยๆ ” เราพูด
“ โอเคๆ ไม่แกล้งแล้ว ป่ะไปกินข้าวกัน ร้านนี้อ่ะโครตอร่อยเลย”
พอกินข้าวเสร็จพี่ปูก็มาส่งเราที่หน้าหอ
“ เจ๊... ปอไปนอนกะเจ๊ไม่ได้เหรอ... ไม่อยากนอนหอในอ่ะ” เรายืนอ้อนพี่ปูอยู่ที่หน้าหอ
“ ไมล่ะ?? ” พี่ปูถาม
“ มันไม่ชินอ่ะ ... จะอยู่ได้ไงปอไม่รู้จักใครสักคนแล้วก็กลัวผีด้วย ” เราพูด
“ ไอ้เรื่องผีหนะ... ไม่ต้องกลัว เพราะไงก็เจออยู่แล้วแน่นอน ” ตอนที่พี่ปูพูดเราก็พูดแทรกขึ้นมาทันทีว่า
“ เฮ้ย.... จริงดิ งั้นรอแปปนึงนะ ไม่เอาเสื้อผ้าก่อน ” เราพูดแล้วกำลังจะวิ่งเข้าไปเอาเสื้อผ้า
“ ล้อเล่นน่า.... ไม่เอาๆ ปอนอนหอนี่แหละจะได้ทำความรู้จักกะเพื่อนใหม่ด้วย ” พี่ปูพูด
“ ก็ปอไม่อยากอยู่หนิ... ใครนักก็ไม่รู้ ” เราพูดท่าทางหงุดหงิด
“ เพื่อนห้องแกก็มาเรียนที่นี่กันหลายคนไม่เหรอ ไม่มีใครอยู่หอเดียวกะแกเลยรึไง ” พี่ปูถาม
“ ไม่มีอ่ะ... มันอยู่หออื่นกันหมดเลย ” เราพูด
“ เพื่อนรร.ก็ไม่มีเหรอ เด็กรร.แกน่าจะเข้าที่นี่ได้หลายคนนะ ” พี่ปูถามอีก
“ ก็มีแหละ แต่ยังไม่เจอเลย ” เราพูด
“ เฮ้ยปอ....” เสียงใครคุ้นๆเรียกเรา
“ อ้าวบีม... ตกลงแกเอาที่นี่เหรอ ” บีมเป็นเพื่อนรร. แต่อยู่คนละห้อง เรากะบีมก็ค่อนข้างสนิทกันพอสมควร
“ เออ.. ว่าแต่แกเหอะ เอาที่นี่เหมือนกันเหรอ” บีมถาม
“ อย่าพูดเรื่องนี้ เดี๋ยวของขึ้น” เราพูด
“ เออ.. ไม่ถามก็ได้ ” บีมพูด
“ พี่ปู... นี่เพื่อนปอ ชื่อบีม ” เราพูด บีมมันก็ยกมือไหว้พี่ปู
“ น้องบีมอยู่หอไรจ๊ะ ไม่รู้ว่าจะเป็นหอเดียวกะปอรึป่าว” พี่ปูถามบีม
“ ผมอยู่หอสองครับ” บีมพูด
“ เออ.... หอเดียวกะปอเลย พี่ฝากดูปอด้วยดิ เนี่ยมันดื้อจะไม่ยอมนอนหอใน” เราโดนพี่ปูเผาซะเกรียมเลย
“ ได้ครับพี่ปู ” บีมพูด
“ โห... จะชิ่งเลยนะเจ๊ ” เราพูด
“ แกก็อยู่กะเพื่อนนั่นแหละดีแล้ว ” พี่ปูพูด
“ จริงของพี่ปู แล้วคืนนี้ก็จะมีทำพิธีเข้าหอด้วย แกคงไปค้างที่อื่นไม่ได้หรอก ” บีมหันมาพูดกับเรา
“ ไม่เห็นเป็นไรเลย ปอไม่เข้าก็ได้” เราพูด
“ แกรู้ป่าวว่าคนที่ไม่เข้าอ่ะ จะโดนผีหอในหลอก ที่เค้าให้เข้าทำพิธีหนะ มันเหมือนเป็นการบอกวิญญาณและบอกเจ้าที่เจ้าทางที่อยู่ในที่นี้ให้รู้ว่าเราจะขออนุญาตเข้ามาอยู่ที่นี่” บีมพูด เราก็ไม่รู้หรอกนะว่าที่มันพูดหนะจริงหรือว่าหลอก แต่เราก็ยอมทำตามแหละ
พอเราตัดสินใจว่าคืนนี้จะนอนหอในพี่ปูก็เลยขับรถกลับไปหอมัน เราก็จะเดินเข้าหอกำลังจะหันไปเรียกบีม เราก็เห็นบีมมันเรียกเพื่อนอีกสองคน เราก็เพิ่งสังเกตเห็นว่าบีมมันไม่ได้มาคนเดียว
“ ปอ... นี่เมทบีม ชื่อ ฮัท ส่วนนี่เพื่อนที่อยู่ห้องติดกัน ชื่อ แสบ ” บีมพูด
“ ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนนะ” เราพุดแล้วยิ้มหวาน เพราะว่าเพื่อนบีมมันหล่ออ่ะ คนที่ชื่อฮัทอ่ะ ออกแนวหนุ่มตี๋อ่ะ ขาวๆ หุ่นโครตดีเลย มันสูงประมาณ 180 อ่ะ มันเป็นคนตี๋ที่ไม่ตาตี่อ่ะแต่ตาชั้นเดียว หล่ออ่ะ... (นอกเรื่องนิดนึง... คือเราชอบตนที่ตาชั้นเดียวอ่ะ น่ารักดี ... ภีมมันก็ตาชั้นเดียวนะ... อ่ะต่อๆ)
“ มองตาเยิ้มเลยนะ....” บีมพูด
“ ป่าวๆ ป่าวซะหน่อย” เราพูดตะกุกตะกัก พอฮัทมันเห็นแบบนั้นมันก็เลยยิ้มออกมา โอ๊ย... น่ารักอ่ะ เรานี่น่าแดงเลยอ่ะ (เดี๋ยวๆ ฮัทมันก็ไม่ได้หล่ออะไรมากมายหรอกนะ แต่แค่มันออกตี๋ๆขาวๆหุ่นดีอ่ะ พอมองรวมๆมันก็เลยดูดี )
“ ระวังเหอะปอ... เดี๋ยวเราจะไปบอกไอ้ป็อบ” บีมพูด หุบยิ้มแทบไม่ทันเลยเรา
“ โห.... ไรอ่ะ เค้ายังไม่ได้ทำไรเลยนะ ” เราพูดงอนๆ
“ บีมก็อย่าไปแกล้งปอเลย” แสบพูด เราลืมบอกว่าแสบนี่เป็นหนุ่มภาคอีสาน เวลาพูดก็เลยพูดสำเนียงอีสาน แต่เราก็พอฟังออกนะ แสบมันเคยบอกว่าเป็นเอกลักษณ์ดี มันก็เลยชอบพูดสำเนียงอีสานกับเพื่อนๆ
“ กูก็พูดเล่นไปงั้นแหละ” บีมหันไปบอกแสบ
“ ป็อบนี่แฟนปอเหรอ” ฮัทถามขึ้นมาหน้านิ่งๆ
“ เออดิ เมิงจะรู้ไปทำไม ??? จะจีบปอเหรอ ระวังนะเว้ย... ไอ้ป็อบเนี่ย... อย่างโหดอ่ะ” บีมพูด
“ ป่าวๆ กูแค่อยากรู้เฉยๆ” ฮัทพูด
จากนั้นเราก็เดินเข้าหอกัน ห้องเราอยู่ชั้นสามส่วนห้องของพวกนั้นอยู่ชั้นสอง พอเข้าห้องมาก็เห็นเมทอีกสองคนอยู่ในห้องแล้ว เราก็ทำความรู้จักกันคนแรกชื่อเปียว เรียนคณะศิลปกรรม ส่วนอีกคนชื่อ โอ เรียนคณะวิศวกรรม เราก็จัดของให้เข้าที่เข้าทางแล้วก็มีพี่หอเรียกให้ลงไปรวมกันที่สนามหญ้าหน้าหอเพื่อทำพิธี
สนามที่หน้าหอเราถูกเลือกให้เป็นสถานที่ทำพิธี ดังนั้นผู้ชายปีหนึ่งทุกคนที่อยู่หอในก็จะถูกเรียกมารวมที่นี่ เราก็ได้เจอพวกเพื่อนเก่าอีกหลายคน ซึ่งรวมถึงเจมส์กะภีมด้วย (คือมันสองคนก็เรียนที่นี่หนะ) เราก็พยายามเลี่ยงเดินไปตรงอื่นจะได้ไม่เจอภีม เพราะหลังจากวันนั้นเราก็ไม่เคยเจอไม่เคยติดต่อกับภีมอีกเลย
ตอนที่เรากำลังรีบเดินไปที่อื่นนั้นก็มีมือใครคนนึงมาจับแขนเราไว้.........................
พอเราหันกลับไปมองก็เห็นหน้าคนที่จับแขนเราไว้ ซึ่งก็คือภีม....
“ ปอเรียนที่นีเหรอ ” ภีมถามเราด้วยหน้านิ่งๆ
“ อืม...” เราตอบ
“ ไม่เห็นบอกกันบ้างเลย” ภีมพูด
“ ก็มัวแต่ยุ่งๆอยู่อ่ะ... ”เราตอบแบบขอไปที
“ เหรอ... สงสัยเค้าคงจะสำคัญตัวเองเกินไป” ภีมพูด
“ ปอ... บีมมันตามหาอยู่อ่ะ ” ฮัทพูดพร้อมกัเดินเข้ามาดึงแขนเรา ภีมมันก็หันไปมองที่ฮัท
“ เหรอ... เค้าก็เดินหามันอยู่เนี่ย..” เราพูด
“ อืม...งั้นไปกันเหอะ” เราพูดพร้อมกับเดินตามฮัทไป แต่ภีมมันก็ไม่ยอมปล่อยแขนเราแถมยังบีบแขนเราซะแน่นเลย
“โอ๊ย.... เจ็บ ” เราร้องแล้วสะบัดแขนออกแต่ก็ยังมาหลุด ฮัทเลยหันหน้ามามองหน้าภีมแล้วพูดว่า
“ เฮ้ย... อะไรกันเนี่ย”
“ เรื่องของกู เมิงอย่ามาเสือก” ภีมพูดด้วยความโมโห
“ เมิงเป็นเฮียไรของเมิงเนี่ย... จะบีบแขนปอทำไม” ฮัทพูด ตอนนั้นฮัทก็ดูมีอารมณ์โกรธอยู่มิใช่น้อย
“ มันเรื่องของกู” ภีมพูดด้วยหน้ากวนส้งตริงใส่ฮัท
“ ปล่อยมือเค้าซะทีเหอะ...” เราพูดแล้วสะบัดไปเต็มแรง ตอนนั้นเหมือนเป็นช่วงที่ภีมมันคลายมือพอดี เราก็เลยสะบัดมือหลุดออกมาได้
“ ปอ.. คุยกะเค้าก่อน” ภีมพูดแล้วตรงจะเข้ามาดึงแขนเราแต่แล้วเจมส์ก็เข้ามาจับมันไว้พอดี มันก็เลยไม่สามารถเข้ามาดึงแขนเราได้
“ ปอรีบไปก่อนป่ะ” เจมส์พูด
เราก็เลยรีบเดินออกมาจากตรงนั้นโดนมีฮัทเดินนำหน้าไป
“ คนนั้นนี่แฟนเก่าเหรอ” ฮัทพูด
“ ถามทำไมเหรอ” เราพูด
“ ก็เห็นมันบ้าขนาดนั้น คงไม่ใช่แค่เพื่อนกันอ่ะดิ” ฮัทพูด
“ อืม” เราตอบ
แล้วเราก็เดินไปจนเจอกับบีม จากนั้นก็เข้าสู่การทำพิธีไหว้สิ่งศักดิสิทธิ์และพิธีขอขมาอีกมากมายจำไม่ได้แล้วอ่ะ รู้แต่ว่าเราตั้งใจทำมากเพราะกลัวจะโดนผีหลอก
##############################################################################
จบไปแล้วตอนแรกของภาคสอง เล่าให้ฟังแค่นี้ก่อน
ถ้าว่างจะเข้ามาต่อให้เรื่อยๆนะ
คนที่น่ารักทุกคน.... อย่าลืมตามอ่านกันนะ
ไปกินข้าวก่อนนะ.......................