หัวข้อ: รักต้องสูบ - ตอนคั่นสั้นมาก(อิงกระแสนิดนึง) (27/02/2014)

[♠DekDoy♠]

เห็นชื่อตอนเปลี่ยนแล้วววว

[gupalz]

มารอเหมือนกันจ้า

[mutyamania]

Thanks For….นิน้อย  : แบบตอนตรวจทานนิยายก็พบว่าชื่อของเคี้ยง  มีทั้งสะกดด้วยไม้ตรีและไม้โท(ซึ่งส่วนใหญ่เป็นไม้โท)  ด้วยความฉลาด....นังคนแต่งเลยนั่งแก้เป็นไม้ตรีหมด  เก๋ซะ!!!!  โชว์โง่เลยตรู  แบบ ณ ตอนตรวจนั้น  ยึดเอาตามความรู้สึก  ว่ามันน่าจะสะกดด้วยไม้ตรี  เวลาเรียกจิกอีเคี๊ยงงงงง  มันจะได้เสียงสูง ๆ ดี แหะ ๆ ๆ  ขอบใจจ้า....



ตอน again…and…again




“ทำไมพี่ถึงเอาแต่หลบหน้าผม!!!  คิดจะปัดความรับผิดชอบล่ะสินะ!!!!”




เสียงคนทุ่มเถียงกันแต่เช้า  ทำเอาอีเคี้ยงนั้น  ต้องหยุดทำท่ากายบริหารหน้ากระจกก่อนอาบน้ำแต่งตัวไปทำงาน  แล้วรีบลงมาดูว่าเกิดอะไรขึ้นข้างล่าง...ยังไม่ทันที่ตีนจะแตะกับขั้นบันได  ขั้นที่อยู่ตรงกึ่งกลาง...เสียงอึกทึกคึกโครมคล้ายคนมีเรื่องกันก็ดังขึ้น



ฉิบหาย....ป๊ากูโดนต่อย  เลือดกำเดาไหลโกรกเลยเว้ยยย!!!



“พี่ดิน...ป๊า  ทำไรกันอ่ะ....หยุดเลยนะ!!!”


ฉันตวาดลั่น  ไปยังเพศผู้ทั้งสอง  ที่ต่างฝ่ายต่างก็กระชากคอเสื้อกัน  แล้วเงื้อกำปั้นกันคนละข้าง  ถ้าช้ากว่านี้อีกนิด  มีแลกหมัดกันหน้าแหกแน่ ๆ แต่ที่รู้ป๊าโดนไปแล้วหนึ่ง...

นี่มันอะไร...อะไรกันนักหนาแว๊ะ!!!  ถึงได้มีเรื่องกันไม่จบไม่สิ้น  ป๊าไปก่อเรื่องอะไรให้ปวดกบาลอีก  หรือนี่ต่อยกัน...เพราะอีพี่ดินสุดเถื่อน  แอบมีใจให้นังเคี้ยง(มิน่าล่ะ  แซวกูมาตั้งแต่ตีนเท่าฝาหอย...เขิล~)  แล้วป๊ามาขวาง....โอ....โนว....สเน่ห์แรงไปแล้วนะกู  ตั้งแต่ใช้น้ำหอมยี่ห้อแพงที่หัวหน้าซื้อให้เนี่ย(ปกติน้ำหอมในเซเว่นก็หรูแล้ว)


“ถามพ่อเธอก็แล้วกันนะน้องเคี้ยง....ว่าทำเรื่องอะไรเอาไว้น่ะ  พี่ไปล่ะ....ไปนะไอ้หมีอ้วน!!!” 

ไอ้พี่ดินเดินกระฟัดกระเฟียด...หัวเสียออกไปแล้ว  ฉันจึงหันมามองป๊าคนดีศรีสยามอย่างคาดครั้น  จะเอาคำตอบ

“อ่า...ป๊าจะต่อยมันก่อนน่ะลูก  มันหลบได้เลยสวนกลับมาจัง ๆ เลย  แหะ ๆ แก่แล้วก็เงี๊ยะ...จะไปสู้แรงน้อง ๆรุ่นลูกรุ่นหลานได้ไง๊...”
“เคี้ยงไม่ได้ถามถึงเรื่องนั้น  เคี้ยงอยากรู้ว่าป๊ากับพี่ดินมีเรื่องอะไรกัน  มันถึงมาต่อยป๊าเอาแบบนี้อ่ะค่ะ”
“ปัญหาส่วนตัวอ่ะลูกรัก  ลูกผู้ชายผิดใจกันนิดหน่อย  ไม่มีไรน่า  ป๊ากับมันก็กัดกันประจำแหละลูก  เพียงแต่คราวนี้มันหนักไปหน่อยก็เท่านั้นเอง  แกไปอาบน้ำแต่งตัวเถอะนะ  เดี๋ยวจะสาย  เดี๋ยวป๊าขี่ไปส่งปากซอยนะลูกรัก”
“ให้มันแน่นะป๊า...แย่งหญิงกันอ่ะดิ...พี่ดินนะพี่ดิน  แพ้แล้วพาลตลอด  เจอหน้าจะจับปล้ำทำผัวซะเลย”
“แว้กกกก....อย่าล้อป๊าเล่นแบบนี้อีกนะคุณลูก”






ใคร...ใครว่าอีเคี้ยงล้อเล่นคะ...กะ..กะ..กะ..กลัวที่ไหน!!!
.
.
.
.
.
.
[ถึงที่ทำงานแต่เช้าตรู่]



เครียดค่ะ...





ก็วันนี้แล้วสินะ  ที่จะต้องไปสารภาพบาปกับอีตาหัวหน้า  ว่าแผนการของเรานั้นล้มเหลว  เพราะว่าเหยื่อนั้นได้ไหวตัวทันเสียแล้ว  นึกไม่ออกเลยแฮะ  ว่าแกจะเศร้าแค่ไหน  สำหรับคนที่ไม่เคยผิดหวังกับความรักมาก่อนในชีวิต...อะไรยะ...หล่อ ๆ แบบนี้  ใครมันกล้าปฏิเสธได้ลงก็บ้าแล้ว  ฮึ่ยยยย....แกมันแน่นักนังปาล์มมี่  แกหักอกของสูงได้  อีเคี้ยงขอคาราวะหนึ่งจอก...ไอ้คนจริง!!!

วันนี้อีเคี้ยงนั้น  มาในชุดดำทั้งตัว....ก็ชุดที่แกซื้อให้นั่นแหละ  เป็นการไว้อาลัยแก่ตัวเอง  ในฐานะแม่สื่อแม่ชัก  ชักจนเกือบจะฟินอยู่แล้วเชียวค่ะ  สวรรค์ที่เกือบตะกายไปถึง  พังครืนไม่มีดี  หมดกัน  ข้าวของบรรณาการเซ่นสังเวย  ที่อีเคี๊ยงสมควรจะได้  กระเป๋ากุ๊ดจี่คอลเล็คชั่นล่าสุด  ที่จะเอาไปตบกับนังพีท  เป็นอันต้องแห้ว  กลับมาใช้ย่ามยาจกเหมียนเดิม....ส่วนใบที่แกเคยซื้อให้  คงต้องเอาไปขายส่งอีม้งเรียน...พูดแล้วมันเศร้า...โซแซด


มาแล้วค่ะ  ไอ้เด็กแนวเดินสะพายเป้  ยิ้มเผล่มาแต่ไกล  ว๊ะฮ๊ะฮ่า...มันมาทีหลังฉันนะเนี่ย...


“พี่ไม่แต่งหน้าแบบนี้ก็ดูดีเหมือนกันนี่....แถมยังทำให้มาทำงานเช้าขึ้นด้วยเห็นไหม”
“แกอย่ามาพูดดีนังปาล์ม  แกทำแผนชีวิตพี่คลาดเคลื่อน...ชิส์”
“เอาน่า...กลับมาเป็นพี่เคี้ยงคนเดิมน่ะเท่ห์ตาย  ตัวก็ใช่จะเหมาะกับของแบรนด์พวกนั้น  ใช้แล้วทำของเค้าหมองหมด  ใช่ว่าคนเค้าจะเชื่อ...”
“หยุด...สต๊อปอิท...ณ บัด นาว....เดี๋ยวพี่ไม่พูดให้แกนะเฮ้ย”
“พี่ต้องพูด  ไม่พูดโดนฆ่าตายแน่  เข้าใจ๊....ไม่ได้ขู่นะ  จะจับมัดติดแมงกะไซด์แล้วลากไปตามถนนให้ไฟลุกเลย....หึหึหึ”
“โห...ไอ้โหด...โหดร้ายที่สวดดด”


นั่นไง...หัวหน้าเดินมาแล้ว  คงเห็นฉันคุยกับนังปาล์มอย่างหยอกเย้า(ตรงไหนแว๊)ล่ะสิท่า  เลยส่งยิ้มอย่างมีความหวังมาให้  ไอ้ฉันก็นะ...สงสารแกจริง ๆ ให้ตาย  แกหายลับเข้าไปในห้องทำงาน  โทรศัพท์ที่โต๊ะก็ดังขึ้น  ฉันปล่อยให้มันดังสามครั้ง  เหมือนเป็นการไว้อาลัยตัวเอง  ก่อนจะกลั้นใจยกหูขึ้น

“เคี้ยง...เดี๋ยวคุณเข้ามาพบผมที่ห้องด้วยนะ....สุดสวยของผม”
“ค่ะมายบอส...จะไปเดี๋ยวนี้แหละ”


แหงะ....อย่ามายิ้มแบบนั้นหัวหน้า  แกก็ด้วยนังปาล์ม  ไม่ต้องมาทำท่าเชือดคอขู่ฉัน  เอามีดมาแทงกูเลยดีกว่า  จะได้จบ ๆ....บ้าแท้!!!
.
.
.
.
.

“ก็อย่างที่เคี้ยงเรียนให้ทราบแหละค่ะ”



คุณประวิทย์ชักสีหน้าทันที  ที่ฉันรายงานเรื่องทั้งหมดจนจบในประโยคสุดท้าย...กะแล้ว  ว่าต้องมีใครตาย  ไม่หัวหน้าก็อีเคี้ยง  แต่คนที่รักตัวเองแบบนั้น  แทนที่จะเศร้า  แกเลยหันมาระบายอารมณ์ใส่กันเฉยเลย...สรุปคนที่ตายเลยเป็นกูสินะ...แสดดดด


“หัวหน้าโกรธเคี้ยงหรือเปล่าคะ”
“แล้วผมควรจะโกรธคุณหรือเปล่าล่ะ”
“ไม่ค่ะ....เรื่องนี้มันไม่มีใครผิด....นี่คะ”
“หรือผมควรจะโกรธตัวเอง  ที่หลงไปไว้ใจคนอย่างคุณตั้งแต่แรกดีนะ....คุณไม่ได้คิดจะช่วยผมจริง ๆ เลยใช่มั้ยล่ะ  ที่ผ่านมาคุณมันก็เป็นแค่พวกแร้ง  ที่หวังจะปลอกลอกผม  ปลิ้นปล้อนไปวัน ๆ เท่านั้นเอง...”
“คุณประวิทย์!!!....ทำไมคุณพูดกับเคี้ยงแบบนี้วะ!!!....ไม่เห็นเหรอว่าเคี้ยงทุ่มเทเรื่องนี้แค่ไหน หรือว่าหมดประโยชน์แล้วถึงได้พูดแบบนี้  ใช่...เคี้ยงยอมรับ  ว่าเคี้ยงทำไปเพราะหวังผล  แต่ถามจริงเหอะ  ว่าตัวคุณเองน่ะต่างจากเคี้ยงตรงไหน  ที่เข้ามาทำดีด้วย  ก็เพราะจะหลอกใช้เคี้ยง  แต่ไม่สำเร็จไม่ใช่รึไง”
“หมดธุระก็ออกไปได้แล้ว!!!  ผมจะหาทางของผมเอง....แล้วก็เดือนนี้น่ะ  คุณสายไม่ได้แล้วนะเคี๊ยง  ผมเหนื่อยจะช่วยคุณแล้ว  ถ้ายังทำตัวแบบนี้อีก  ก็เตรียมตัวเปลี่ยนงานได้เลย”





กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด............กรีดร้องงงงงง.....อร๊ายยยยยยย
.
.
.
.
.

ไอ้เลว....หน็อย ๆ ๆ ๆ ๆ 



พอหมดประโยชน์มันก็ถีบหัวส่ง  นางฟ้าของผม  แม่พระของผม  ใครวะหน็อย....ที่พูดอะไรเลี่ยน ๆ แบบนี้ออกมาน่ะห๊า  ไอ้หน้าขนเอ๊ย!!!!

“โดนด่าเละเลยสินะ”
“ปาล์ม....แกกลับไปนั่งโต๊ะแก  ไม่อย่างนั้นพี่นี่แหละจะฆ่าแก....จะกระซวกแกด้วยคัตเตอร์ทู่ ๆ ขึ้นสนิมนี่”
“ยอมแล้วครับผม....ดุจริงแม่คุณทูนหัว....กลางวันนี้ไปกินข้าวด้วยกันนะพี่เคี้ยงนะ”
“เออ”
“ผมช่วยตรวจงานนะพี่นะ...แบ่งมาให้ผมซักห้าสาขานะ”
“เออ”
“เค้าไปแล้วนะตัวนะ....”
“เอ๊อออ!!!”


นี่มันกลียุคของอีเคี้ยงหรือไงฟะ  ทำไมอะไรที่มันเคยรุ่งโรจน์....มันถึงได้ไปโลดแบบนี้  เมื่อก่อนหน้ายังใช้ชีวิตเยี่ยงราชินี  แต่ตอนนี้แมร่งอย่างกับขี้ข้าในเรือนเบี้ย  หน้ามือเป็นหลังตีนอย่างเห็นได้ชัด  ฉันคีย์ข้อมูลเข้าระบบอย่างหัวเสีย  โพสท์เข้าไปโดยที่ไม่ได้ตรวจ  รู้ตัวอีกทีคือทำผิดตรึม  จนต้องมานั่งแอดจัสท์กระจัดกระจาย  หัวเหอที่ไดร์มาเสียตรง  ตอนนี้กระเซิงเป็นปอบยายสาย...


ฟู่.....หยุบหนอ...พองหนอ...โกรธคือโง่....โมโหคือบ้า.....สมบัติพัสถาน...ตายแล้วเอาไปไม่ได้หนอ.....


แต่ก็แปลกแฮะที่ฉันรู้สึกโล่งอกอย่างประหลาด  หลังจากที่อารมณ์โกรธค่อย ๆ มอดลง  ฉันก็คิดได้  ว่าต่อแต่นี้ไป  ฉันไม่ต้องหลอกใครอีกแล้ว  แล้วก็ไม่ต้องรู้สึกผิดต่อใครไปมากกว่านี้อีก  นังปาล์มเลี้ยงมื้อกลางวันเป็นการตอบแทนฉันเล็ก ๆ น้อย  ก่อนสัญญาว่าจะพาไปจัดหนัก  หลังปิดบัญชี  ซึ่ง....ตรงกับวันเงินเดือนออกพอดีเป๊ะ...

ฉันถอนหนวดตัวเองเล่นในช่วงบ่าย  ซึ่งไอ้หัวหน้าไม่อยู่  แล้วอีพวกสาระแนวัยแย้มฝาโลง  ก็ถูกต้อนเข้าห้องประชุมจนหมด  ส่วนพวกฉันซึ่งเป็นแค่พนักงานระดับต๊อกต๋อย  จึงได้มีโอกาสเล่นอินเตอร์เน็ต...อืม....เครื่องถอนขนแบบใช้แบตเตอร์รี่งั้นเหรอ  ก็น่าสนนะ...ครีมกระชับสัดส่วนจากเกาหลี  ซื้อไปฝากป๊าสักสองหลอดดีกว่า  ไปนวดให้นมลด...ใหญ่เกินหน้าเกินตาลูกสาวไปแร๊ะ  ตาหมีอ้วนเอ๊ย...


ดู ๆ ไปฉันก็สวยดีนะ  หมายถึงถ้าไม่หลอกตัวเอง  ฉันว่าฉันก็ไม่ได้ขี้ริ้วขี้เหร่อะไร  ผิวฉันก็ขาวเหมือนพ่อกับแม่  หน้าตาถึงจะดูจืดไปนิด  แต่ก็ดูดีกว่าตอนแต่ง...อะไรยะ!!!  ก่อนออกจากบ้านฉันก็ส่องกระจกทุกครั้งนะเออ  ไอ้ตอนกระหน่ำซัมเมอร์เซลล์น่ะ  มันก็ดูดี  หรูหรามาสกุลอยู่  แต่พอออกเจอลมโกรกระหว่างทาง  กับอากาศที่ร้อนฉิบฉาย  ไอ้ที่แต่ง ๆ มามันก็เลย....เละเป็นสังขยา  น่ากินเชียวคุณ!!!


“สวยแล้ว....ส่องมันเข้าไปน่ะ...ส่องให้กระจกแตกไปเลย”
“ฮ่าฮ่าฮ่า....เดี๋ยวเตะเลยอีนี่”
“อารมณ์ดีแล้วเหรอ”
“ก็ค่อยยังชั่วแล้วล่ะ  แทบร้องแน่ะแก  ตอนที่เค้าด่าพี่น่ะ....แต่ก็สมควรโดนแล้ว  เนอะ”
“คนที่น่าด่าน่ะไม่ใช่พี่หรอก...มันนั่นแหละ  อายุก็ไม่ใช่น้อย ๆ แล้ว  ยังทำอะไรเป็นเด็ก ๆอมมือ  งุ๊ง ๆงิ๊ง ๆอีก....เนียนสู้พี่ของผมไม่ได้สักนิด  เนอะ”
“ขอโทษนะ”
“ไม่ต้องขอโทษผมหรอก  ผมโกรธพี่ลงที่ไหนล่ะ”

เอาอีกละ  ยิ้มบาดหัวจิตหัวใจพี่อีกแล้น....ไอ้เด็กนี่ดูไปมันก็หล่อดีนะ  แถมยังกวนตีนอีกต่างหาก  หัวฟู ๆ ของมันก็แนวได้ใจดีจัง

เอาอีกแล้วไอ้ความรู้สึกแบบนี้  เหมือนตอนตกหลุมรักหัวหน้า...กับตอนคิดจะเคลมอีอาร์มทำผัวเปี๊ยบ...


“ปาล์ม....”
“ครับ”
“เปล่าจ้ะ....เอางานพี่มาได้แล้ว  พี่มีสมาธิจะทำแล้ว....ลุย!!!”



ไม่นะ...ไม่ไม่ไม่



ฉันจะตกหลุมรักน้องในที่ทำงานไม่ได้เป็นอันขาด.....










จนกว่าจะสืบรู้ฐานะทางการเงินของบ้านมันได้ทะลุปรุโปร่งเสียก่อนน่ะ
.
.
.
.
.
[แถมท้าย]

“เฮียหมี...วันนี้ไม่ทานน้ำเหรอจ๊ะ”


หลายวันแล้วสินะ  ที่ผมไม่ค่อยได้มาเจ๊าะแจ๊ะกับน้องแตงร่มใบ  สาเหตุน่ะหรือ  ความอับปรีย์ยังฝังใจ  แล้วไอ้ตัวจัญไรก็นั่งหน้าโหด  พร้อมจะแว้งกัดได้ตลอดเวลา  ในร้านของน้อง....

“พี่เป็นหวัดจ้ะ....คงทานของเย็นไม่ได้เป็นอาทิตย์แหละ  คิดถึงเสมอนะ  ยาใจของพี่”
“อ้วกกกกกก”


มัน...มัน...มัน  มันนั่งทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้  หลังจะส่งเสียงอ้วกใส่ผม  ผมเหล่ตามองไอ้ดินในชุดเสื้อกล้ามสีดำ  รอยสักอย่างโหดแพลมออกมาให้เห็น  เห็นแล้วก็ทำใจไม่ได้  ที่พลาดท่าไปได้เสียกับมันเข้าน่ะ

ว่าแล้วก็กลับบ้านดีกว่า...

“ฮะแฮ่ม”

มันซึ่งคงจะเดินตามผม  อยู่ ๆ ก็กระแอมไอออกมา  ทำให้ผมอดไม่ได้  ที่จะต้องปั้นหน้าป่วยกลบเกลื่อน  แล้วหันไปทักทายมันเสียหน่อย  ตามมารยาท

“อ้าวดิน....ไงวะ....พี่ไม่ค่อยสบายว่ะ  แมร่งหนักไปหน่อย”
“พี่ต้องรับผิดชอบผม”
“ค่าเหล้าช่ายป่ะ....คราวหน้าพี่เลี้ยงคืนนาดินนา...ช่วงนี้พี่ช็อตอยู่”
“เมื่อไหร่ล่ะ”
“ไม่รู้สิ”


ไม่รู้สิ....ชาติหน้ามั้งดิน  เคี้ยงลูกรัก....หม่งม้งหลานรัก  ย้ายบ้านหนีกันเถอะนะพวกเรา

“เรื่องนั้นช่างเถอะ”


มันยิ้มชั่วร้าย  สมกับเป็นนักเลงเก่า....แหม่  อ้ายกระผมมันก็นักเลงเก่าเหมียนกันน่ะนะ  เสียแต่ตอนนี้สังขารมันไม่อำนวยแล้วเท่านั้นเอง

“แหะ ๆ....อะไรว๊า....ไอ้น้องรัก”

ผมยิ้มตอบ  แต่แล้วก็ต้องมีอันหุบยิ้ม....ล้อเล่นใช่มั้ยไอ้เหี้ยดิ๊นนนน







“พี่ได้ผมเป็นเมียแล้ว  พี่ต้องรับผิดชอบ  ไม่งั้นอย่าหวังว่าพี่จะได้อยู่อย่างสงบสุขเลย  ไอ้หมีเฒ่า!!!!”



เฮือก...


ซวยแล้วกู!!!
.
.
.
.
To be con


แว๊บมาต่อ....แอบเอาคำว่าเรื่องสั้นออกไปแล้ว  แต่เรื่องนี้ก็คงจะไม่ยาวมากอย่างที่คิด  คาดว่าอีกไม่กี่ตอนก็จบแล้วล่ะนะ  ยังไงก็แล้วแต่  เรื่องของเฮียหมีและหม่งม้ง....จะแต่งเป็นตอนสั้น ๆแบบเต็ม ๆ ให้ได้อ่านกันอย่างเต็มอิ่มแน่นอน  หลังจากที่เป็นน้ำจิ้มของน้องเคี้ยงมาหลายตอนน่ะนะ...

สู้ ๆ โย่วววว!!!

[Tiamo_jamsai]

จิ้มๆๆ

[choijiin]

ฮึ่ยๆๆๆๆๆๆๆๆ
 
ไอ้หัวหน้าสารเลวที่ซู้ดดดดดดดดดด
พอตัวเองจีบไอ้น้องปาล์มไม่สำเร็จก็มาลงกับน้องเคี๊ยงซะงั้น
ไอ้นี่ขี้แพ้ชวนเจอตี_นี่หว่า
 
เดี๋ยวก็ยุให้น้องเคี๊ยงได้กับไอ้เจ้าปาล์มเยอะเย้ยดีกว่า
(มันจะได้กันมั้ยเนี่ย - -*  )

แอบสะใจไอ้พ่อหมี
ได้น้องดินเป็นเมียแล้วต้องรับผิดชอบนะยะ
ไม่งั้นจะช่วยน้องดินโดยการเอาคี่ไปเขวี้ยงหน้าบ้านนะขอบอก
 

[gupalz]

เคี๊ยงโดนอาป๊าแย่งซีนอีกแล้ว

[piengtavan]

คนเขียนคะ เวลาบรรยายเขียน"เคี้ยง"ก็ได้ค่ะ แต่พอเวลามีเหตุการณ์ไฮเทมพ์เกิดอารมณ์อยากจะจิก เฮว่า เฮก็อยากจะพิมพ์ "อิเคี๊ยงงงงงงงง" เหมือนกันน่ะแหละค่ะ
ตร๊ายยยยยยยยย  คนงามนางนี้ ใจงามหลบใน ชอบความแซ่บเป็นที่สุดค่ะ!!

แต่ที่ชอบที่สุดก็...(กะหลิ้มกะเหลี่ยเล็กน้อย อุคุคุคุ)  เฮชอบคู่โอบะอ้ะคร้า~~~~~~~~ ลุงหมีเข๋ออออออออ [บ๊ะ ตอนแรกนึกว่าลุงจะเป็นฝ่ายตกเป็นเมียซะอีก เพราะฝ่ายพี่ดินคนนั้นมันดูกระไรกะลุงอยู่นิดๆก่อนลากลุงไปมอม เอ้ย! ไปปรับทุกข์ เคะเคะเคะ]

[ka[ze]na]

รอลุ้น ฮ่าๆ สนุกมากค่ะ

[♠DekDoy♠]

กลัวใจเคี้ยงจริงวุ๊ย

[bebe]

น้องเคี้ยงสั่งเครื่องถอนหนวดมารึยังงง

[roseen]

 

[๛ナーリバス๛]

โถ เราก็นึกว่า กลัวช้ำระกำใจแบบที่ผ่านมา แต่ความจริง กลัวจะต้องกัดก้อนเกลือกินนี่เอก ฮาๆๆๆ

(ฮามุก ชักจนเกือบฟินอีกแล้ว โอย ฉันคิดไปไกลอ่ะเธอ คริคริ)

ปล. เออ เรื่องพี่บู้น่ะ แอบงงอยู่ว่า ตอนที่แล้วก็อ่านแล้วและคิดว่าเม้นท์แล้วแต่พอเข้าจริงไม่เห็นคอมเม้นท์ ตัวเองเลยคาดว่า เน็ตมีปัญหา หรือไม่นิก็เม้นท์แต่ยังไม่ได้กดส่ง เวรกรรม ตอนล่าสุด ที่เมนท์ ให้ก็สั้นไปหน่อยต้องขอโทษนะ พอดี ใช้มือถือ เลยเวิ่นมากไม่ได้  มันพิมพ์ยากเกิน....

ยังไงก็ สู้ๆ นะเชลบี้

[ทิวลิปสีส้ม]

“พี่ได้ผมเป็นเมียแล้ว  พี่ต้องรับผิดชอบ (ด้วยการมาเป็นเมียผมมั่ง สลับกัน)  ไม่งั้นอย่าหวังว่าพี่จะได้อยู่อย่างสงบสุขเลย  ไอ้หมีเฒ่า!!!!”


เฮือก...


ซวยแล้วกู!!!
.
.
.
.
To be con ...................

[mutyamania]

อย่างง...ถ้าเมนท์ใครหาย  ตอนบอร์ดมีปัญหา มันคงจะเกิดการย้อนเวลา เพราะคราวก่อนที่เล้าล่มมันก็เป็นค่ะ ไม่ใช่นิยายตัวเอง แต่ที่ไปเม้นท์ของคนอื่นมันก็หาย

[eastwind]

โอ๊ะโอ  เคี้ยงปรับตัวได้เร็วเกินคาดแฮะ  :
จะรอคอยตอนเต็มๆ ของน้องหม่งม้งนะจ๊ะ

[fastation]

กรี๊ด ชอบคู่พ่อหมี
ส่วนเคี้ยง เธอมีความรักตลอดเลย กับปาล์มจะไหวหรอไหนจะหัวหน้าอีก ยังไงก็สู้ๆนะ
รออ่านต่อจ้า

[TONG]

เคี๊ยง ยังไม่หมดคดีหัวหน้า ไปจะหาเรื่องน้องปาล์มอีกละ

หัวหน้ามันก็แย่นิดๆ หมดประโยขน์ก็ถีบส่ง พอกับเคี๊ยงเลย

[na_near]

นิสัยนะหัวหน้า  อย่าเดินผ่านหน้าบ้านฉันเชียวนะจะก้านคอให้งามๆ

ตอนนี้น้องปาล์มหล่อที่ซูด  พ่อหล่อหลบใน ในที่สุดความหล่อของน้อง็เผยโฉมออกมา

เคี้ยงจ๋า ฉันกลัวใจเธอจริง  กลัวเธอเจ็บเธอช้ำอีก แต่ไม่เป็นไรนัสู้ สักวันต้องเป็นวันของหนวดเชื่อดิ

ปล.คู่ลุงหมีก่ะดินก็น่ารักแบบโหดๆ เห็นแววเลยว่าลุงหมีจะเจอเมียซ้อมในอนาคต
     คู่เด็กตัวเลือกแรกก่ะหม่งหม้งก็น่ารักแบบเด็กๆ 
     นี้ขนาดยังไม่ได้เป็นอะไรกันเฟิร์สช้อยยังแคร์ ยังเรียกร้องความสนใจหม่งหม้งขนาดนี้ 
      อนาคตกลัวเมียแน่นอนฟันธง   555

[¡ииσcэиτ]

ดักตบหัวหน้าสักทีดีไหม
 


พ่อหมีรับผิดชอบด้วยการให้ดินกดคืนเลยนะๆ

[mutyamania]

เอาอิมเมจคู่ของเฮียมาลงให้ชมกันค่ะ  เครดิตรูปต้นฉบับไม่มีนะคะ  ถ้ามีก็อยู่ในรูป  เพราะงั้นยกเครดิตให้บอร์ดนี้ก็แล้วกัน
v
v
v
v

[http://forum.gayterday.com/index.php?topic=4243.0]



****edit****
ดูภาพด้านล่างจ้ะ



แซ่บป่ะ...หน้าตาบุคลิกแบบแบดบอย  +  รอยสักสุดรัญจวนใจ  ในฐานะที่เคยเรียนศิลปะมา  เชลบี้ให้ผ่านค่ะ!!!  5555

[attachment deleted by admin]

[♥lvl♀‘O’Deal2♥]

แดงเชียว เลือดคนเขียนสาดใส่รึเปล่า
เราถึงเห้นมันแดงๆๆ

[๛ナーリバス๛]

คาดว่า .... ทางเว็บคงมีการล็อกรูปไว้ห้ามนำออกไปใช้ที่เว็บอื่น (คล้ายตอนเราเอารูปกึนซอกมาจากเว็บเด็กดีแล้วมองไม่เห็นภาพ...

ภาพมันก็เลย...... ไม่ขึ้นค่ะเชลบี้ แก้ไขด่วน....

[mutyamania]

อัพเองก็ได้  เห็นรูปกันรึยังค๊า....

[choijiin]

อกอิแป้นแล่นลึกเข้าตึกแขก
โอ้แม่เจ้า
 
อิพ่อหมีเมิงได้ชายงามกล้ามหย่ายแบบนี้มาเป็นเมียเหรอวะคะ?
ถ้าไม่เอาช่วยโอนน้องดินมาให้คนอ่านด่วน
แม่เอ๊ย สเป็คชะนีแท้ๆพ่อคุณ ฮี่ๆๆ
 

[bebe]

อยากอ่านแล้วอ่ะ  มาต่อเร็วๆนะ

[na_near]

กล้ามก่ะะรอยสักเข้ากันดีจริงนะ เซะซี่เป้นที่ซู้ดดดด

ปล.ขอบคุณเชลบี้สำหรับรูปงามๆเรียกเลือก 
เห็นอิมเมจน้องดินกล้ามงามขนาดนี้แล้ว ไม่อยากคิดเลยว่าลุงหมีกล้ามจะล้ำขนาดไหนถึงกดนู๋ดินเค้าลง อิคึๆ

[kisz]

โหยยยยย ทั้งพ่อทั้งน้องมีคู่หมดล่ะ แล้วเมื่อไหร่คู่ของเคี๊ยงจะออกมาเนี่ยะ

[mild-dy]

รอจ้ารอ

[supizpiz]

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ป๊าาหาแม่ใหม่ให้เคี้ยง 

[eastwind]

แม่เลี้ยงของน้องเคี้ยงช่างน่ารับประทานดีแท้