ตอนนี้ต่อจากที่ป๊อปกำลังกอดอุ้ย แล้วค่อยๆ ขยับพาอุ้ยเข้าห้องนอนของอุ้ย
-------------------------------------------------------------
“อุ้ย ป๊อปขอโทษ อุ้ยคงไม่เชื่อที่ป๊อปพูดใช่มั๊ย ไม่เป็นไรหรอก เพราะที่ผ่านมา ป๊อปทำให้อุ้ยคิดแบบนั้น”
นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตฉัน
จากผู้ชายที่แสนจะโหดร้ายดังเสือป่า
แต่บัดนี้ เขากลับกลายเป็นแมวเชื่อง
ฉันควรจะดีใจมิใช่หรือ เพราะเขาคือคนที่ฉันก็แอบปิ้งไว้เหมือนกัน
แต่ทำไม ฉันถึงตกอยู่ในอารมณ์ที่ไม่รู้ว่าตัวเองจะเดินไปในเส้นทางไหนดี (สับสนทางเพศยังไม่พออีกฮึ)
ฉันยืนนิ่งเงียบ ไม่มีปฏิกิริยาตอบโต้อันใดจากคำพูดที่ดังกังวานมาจากข้างหลัง สักพัก ชายคนนั้น ก็โอบกอดฉันอย่างทะนุถนอม (สมัยก่อนหนิ กระโดดถีบไปแล้วมั้ง)
“คงจะหาเหตุผลอธิบายยาก แต่ป๊อปอยากบอกอุ้ยไว้ว่า ป๊อปพูดจริงๆ ป๊อปไม่ได้แกล้งอุ้ยเลย”
“ป๊อปรักอุ้ยนะ”
เค้าหอมแก้มฉันฟอดใหญ่ แล้วค่อยๆ ขยับพาตัวฉันโน้มลงบนที่นอน
อะไรกัน??
รักงั้นเหรอ??
เค้าจะเล่นตลกอะไรกับชั้น
ฉันอยากจะเชื่อเขาจัง...................... แต่................... แต่ว่า...................
ที่ผ่านมา เขาทำเหมือนฉันเป็นเหมือนกระสอบทราย เหมือนถังขยะไว้ระบายอารมณ์
แล้วนี่จู่ๆ ทำไม........................... ทำไมเขาถึงจะมาทำแบบนี้
เพราะ รัก เหรอ
ฉันอยากจะเชื่อเขา............................ แต่
ที่เค้าทำมา.....................................มันเกินรับไหว
ฉันรีบดีดตัวเองออกจากอ้อมกอดของเขา ลุกจากที่นอนทันที
“ไม่ ป๊อป เธออย่ามาทำแบบนี้ ขอร้องล่ะ นี่เธอต้องการอะไรกันแน่”
ฉันลุกขึ้น จ้องหน้าเค้าตาเขม็ง เพื่อที่จะต้องการความจริงจากคนที่อยู่ตรงหน้านี้ให้ได้
“อุ้ย ป๊อปสมควรแล้ว ที่จะอุ้ยจะทำอาการแบบนี้ใส่ป๊อป ตามสบายอุ้ย” เค้าลุกขึ้นนั่งที่ขอบเตียง สีหน้าและแววตาเศร้ามอง ก้มหน้าเหมือนรอรับคำพิพากษา
“แต่ป๊อปอยากบอกอุ้ยไว้แต่เพียงว่า ป๊อปขอโทษ ป๊อป......รักอุ้ย”
คำพูดที่ทำให้เหมือนมีความสุข แต่ทำไมมันช่างเจ็บจี๊ดจริงๆ นะ
“ป๊อป ที่แกพูดมา แกต้องการอะไร ชั้นไม่เข้าใจ จู่ๆ ทำไมมาบอกว่ารักชั้น ทั้งๆ ที่ที่ผ่านมามันไม่ใช่แบบนั้นเลย เธอจำได้ไหม เธอทำอะไรไว้บ้าง สิ่งต่างๆ ที่เธอทำมาตลอด คิดว่าชั้นคนนี้ลืมมันง่ายๆ เหรอ”
ป๊อปไม่เอ่ยปากอะไรสักคำ เค้าได้แต่เพียงก้มหน้าเท่านั้น
“จำได้ไหมป๊อป ว่าแกเกลียดชั้นขนาดไหน แกเกลียดชั้นไม่ใช่เหรอป๊อป แกดูชั้นสิ ชั้นเป็นกะเทยนะ กะเทย ไม่ใช่ผู้หญิง แกจะมาเอาอะไรกับคนอย่างชั้น แกผสมพันธุ์ชั้นไม่ได้ ชั้นมีลูกให้แกไม่ได้ คนอื่นๆ เค้าจะเข้าใจแกยังไง แกคิดสิป๊อป”
“คิดสิป๊อป”
“แกจำไม่ได้เหรอ”
“แกทุบตีชั้น เพราะเกลียดชั้นนะ จำไม่ได้เหรอ ห๊ะ”
ชั้นพูดไปอย่างเต็มเสียงด้วยความคับแค้นใจที่มี น้ำตาฉันไหลริน เสียงพูดฉันสะอึกสะอื้นไปตามอารมณ์ในตอนนี้ เค้าได้แต่ก้มหน้า กับส่ายหน้าไปมา เหมือนคนหาทางออกไม่ได้
“โถ่เว้ยยย” ฉันตะโกนออกมา เดินไปซบกับกำแพง ร้องไห้ออกมาอย่างสุดอารมณ์
สักพัก ป๊อปมาโอบกอดฉันไว้แน่น ฉันได้ยินเสียงเขาเหมือนจะร้องไห้
“ป๊อป นี่เธอร้องไห้เหรอ”
“เปล่า” เขาตอบเสียงสั่นๆ
“เธอจะร้องไห้ทำไม” (นี่กรูทำผู้ชายร้องไห้เหรอเนี่ย ว๊ายยย เริ้ดดด)
“ที่ผ่านมา ป๊อปพยายามจะปฏิเสธตัวเองตลอดเวลา มันเลยทำให้ป๊อปแสดงออกแบบนั้นออกไป อุ้ย ป๊อปเสียใจที่ทำแบบนั้นไป อุ้ย ป๊อปขอโทษ” (โห นี่ถ้าไม่รู้ใจตัวเองเนี่ย กรูคงตายคาตรีนแกไปแล้วมั้งเนี่ย)
ป๊อปพูดตัดพ้อตัวเอง พลางเช็ดน้ำตาที่หลังของฉัน (มีขี้มูกด้วยไหมว่ะเนี่ย ทำไมมันเปียกๆ พิลึก)
ไม่นะ ฉันต้องไปยอมแพ้เค้า ฉันต้องเล่นงานคืนเค้าบ้าง ให้มันสาสมกับที่เค้าทำกับฉัน นี่เป็นโอกาสของเราแล้ว
(อย่านะอุ้ย อย่ายอมแพ้ให้เค้าง่ายๆ อย่าเป็นคนง่ายๆ แบบนั้น นึกถึงวันที่เราลำบากไว้นะ)
ใช่ ฉันต้องไม่ยอมให้เค้าง่ายๆ ฉันไม่ใช่ของตายของเค้า
ป๊อป นี่ไม่ใช่เวลาให้เธอมาเสียใจ หรือ เพ้อรำพันอะไรหรอกนะ ออกไปจากชีวิตชั้นสักที ไอ้บ้า....
“ป๊อป ปล่อยฉันเถอะ” ฉันบอกเขาด้วยน้ำเสียงเย็นชา
“ไม่ ป๊อปไม่ปล่อย” เค้ายิ่งกอดฉันไว้แน่นกว่าเดิม
“จุ๊....... ป๊อป.... ปล่อย”
“ไม่” ฉันพยายามแกะมือเขาออก แต่ไอ้บ้านี่แรงเยอะอิ๊บอ๋ายเลย มือก็เหนียวยังกะตุ๊กแก
“ขอร้องล่ะป๊อป อย่าทำแบบนี้เลย ชั้นขอร้องล่ะ เราอย่ายุ่งกันเลยนะ ชีวิตฉันยังมีค่าอีกมาก ฉันไม่อยากต้องให้ตัวเองมาจมทุกข์อะไรแบบนี้อีก เราต่างคนต่างจบกันไปด้วยดีเถอะนะป๊อป ฉันขอร้อง”
“..........................................”
ป๊อปค่อยๆ ปล่อยมือมันออก
ฉันก็ค่อยเดินแยกออกจากมัน เราสองคนต่างจ้องตากัน เราทั้งคู่ต่างก็ตาแดงช้ำจากการร้องไห้เมื่อกี้ ป๊อปยังจ้องหน้าฉันไม่ยอมละสายตา ฉันค่อยขยับออกมาช้าๆ
“เธอต้องการแบบนี้ใช่ไหมอุ้ย”
“ใช่ เราเลิกยุ่งกันเถอะนะ ต่างคนต่างใช้ชีวิตกันแบบเดิม” ฉันพูดกับเขา แต่สายตาจ้องออกไปทางหน้าต่าง
“..........................................”
“หึๆ” เสียงหัวเราะนิดๆ อย่างมีเลศนัยของเขา เล่นทำเอาฉันต้องรีบหันมามองท่าทีของเขาทันที
“งั้นป๊อปคงต้องใช้วิธีที่ป๊อปถนัด และเธอคุ้นเคย...............”
ยังไม่ทันจะสิ้นเสียง และไม่ทันที่ฉันจะตั้งตัวอะไรเลย มืออันเต็มเปี่ยมไปด้วยพลังของเขาก็คว้าแขนฉัน และกระชากเข้าไปหาตัวเขา
“ป๊อป นี่แกจะทำอะไรน่ะ สันดานดิบมันกำเริบแล้วเหรอฮะ” ฉันตกใจมาก (เพราะกลัวโดนมันตบอีกเหมือนเดิมคร๊า) พยายามขัดขืน
แต่ก็ไม่ทันซะแล้ว ป๊อปมันกดฉันลงไปบนที่นอน แล้วมันก็คร่อมทับตัวฉันไว้ สองมือมันจับสองแขนฉันกางออก ฉันนอนดิ้นแบบไร้ทางสู้ (วุ้ยๆๆ ชั้นเหมือนนางเอกเลยคร๊า)
“นี่แกจะทำอะไรชั้นไอ้ป๊อป แกปล่อยชั้นเดี๋ยวนี้นะ”
“ชั้นกะแล้วอุ้ย ว่าเธอต้องไม่ยอม ชั้นเลยต้องเลือกใช้วิธีนี้ เพื่อที่ทำให้เธอเป็นของชั้นยังไงล่ะ”
“อย่านะป๊อป อย่า............... ปล่อยชั้นนนนนนนนนนนนนน ไอ้บ้า ชั้นเกลียดแก”
“เกลียดผัวตัวเองก็เป็นด้วยเหรออุ้ย ไม่ดีนะ”
“@#$%^&*&^%$#$%^&*(*&^%$#”
“@#$%^&*()(*&^%$#$%^&*(”
ฉันขัดขืน ส่วนป๊อปก็ดิ้นสู้ แต่สุดท้าย ฉันก็ต้องเป็นฝ่ายพ่ายแพ้
(ใครจะไปขัดขืนได้ล่ะคะ มันทำซะจนฉันเสียวซ่านซะขนาดนี้ ฮี่ๆๆ)
เขากำลังจะถอดเสื้อเขาออก ฉันเอื้อมมือไปจับไว้
“ป๊อป เดี๋ยวก่อนได้ไหม แบบว่า ชั้นทำงานมาทั้งวันน่ะแก ตัวเหม็นอ่ะ”
ป๊อปมันยิ้มแบบพอใจ แล้วโน้มตัวทับฉันลงมา กระซิบข้างหูฉัน
“งั้นวันนี้ออกไปกับฉันนะ ที่รัก” (โอยยยยยยย ป๊อป ฉันสยิวเหลือเกิน) เขาพูดพร้อมขบหูฉันเบาๆ คางเขาก็เกยไซร้ซอกหูฉัน (โอยยยยยยยยยยยย เสียวววววววววววววว ขนลุกๆๆ)
“ถ้าชั้นบอกว่าไม่ไปล่ะ”
“งั้นฉันก็จะทะลวงเธอที่นี่เลยแล้วกัน”
“หือ ไม่เอานะแก ฉันหิวข้าว” (โน้น โบ้ยไปโน่น)
“ปะ”
“ไปไหนอ่ะ” ฉันตอบแบบเจ้าเล่ห์
“เอาหน่า เดี๋ยวฉันพาไป”
“เผื่อเธอพาชั้นไปขายยะลาล่ะ”
“อย่างเธอนี่เหรอจะขายได้” ป๊าดดดดดดดดดดดดดด ไอ้นี่ ดูถูก
“ไอ้บ้า เดี๋ยวปั๊ด”
“หึๆ” เขายิ้มแบบพอใจ แล้วก้มจูบฉันอย่างเร่าร้อน จนฉันต้องเป็นฝ่ายผลักเขาออก
ทำไมนะ ทำไมฉันถึงลืมเรื่องต่างๆ ที่เค้าทำมาทั้งหมดไปเลย แทนที่ฉันจะเจ็บใจในทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาเคยทำกับฉันไว้ และไม่ให้อภัยเขา แต่ฉันกลับยอมสิโรราชอย่างง่ายดาย นี่มันเป็นโอกาสแก้แค้นของฉันนี่นา (ก็เจอบทรักของมันเข้าไปนี่นา ฮี่ๆๆๆ)
ฉันลงไปกับเขา ระหว่างทางเราพูดคุยกันหลายๆ เรื่อง เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย และเราก็ไม่มีใครเอ่ยถึงเรื่องราวที่ผ่านมา เหมือนเราทั้งสองจะพยายามทำเหตุการณ์ให้มันเป็นปกติโดยไม่พูดถึงอดีตอันเจ็บช้ำ
แบบนี้ก็ดีนะ ฉันก็ไม่เสียหายอะไร และฉันก็............โอเค มีความสุข (อย่างน้อยก็ไม่เจ็บตัวล่ะว๊า)
วันนี้ เขาพาเข้าไปในเมือง ไปชาบูชื่อดังในห้างแห่งหนึ่ง เหมือนจะฉลองครบรอบแต่งงาน (ยังไม่แต่งเลยยัยบ้า)
ฉันก็สนุกกับการเลือกของกินอย่างไม่อายใครเลยล่ะค๊า นานๆ ทีได้ลงดอยมาเจออาหารอร่อยแบบนี้ จ้องจัดหนัก แถมฉันไม่ต้องจ่ายอีกต่างหาก
ฉันยิ่งเป็นประเภทไม่ค่อยอยากเก็บคำถามอะไรไว้เสียด้วยสิคะ ระหว่างทางกลับ ฉันเลยถามป๊อปไปเลยว่า
“ป๊อป ฉันสงสัย”
“ว่า”
“ทำไมชั้นสวย”
“โฮ๊ะ” ไอ้ป๊อปร้องจ๊ากออกมาอย่างตั้งตัวไม่ติด
ฉันทำท่าหัวเราะไปกับมัน
“จะถามว่า ทำไมตอนแรก เธอถึงทำร้ายฉันขนาดนั้น”
(อ้าว ฉันเปลี่ยนมุขแบบหักดิบเลยนะเนี่ย)
ป๊อปมันเงียบในทันที หันมาจ้องตาฉันเป็นระยะ
แล้วป๊อปก็สาธยายความสับสนทางเพศของมันให้ฉันฟัง
(โห ถึงบางอ้อเลย นี่ตกลงคือ ที่แกลงไม้ลงมือกับชั้นไปเนี่ย เพราะตัวแกวิปริตจิตเขวเองเหรอยะเนี่ย ไอ้บ้าเอ๊ย เล่นเอากรูปางตาย)
“ป๊อป ชั้นไม่ถามแกหรอกนะ ว่าตอนนี้มันเกิดอะไรขึ้น แกถึงเปลี่ยนได้ขนาดนี้ และก็จะไม่ถามด้วยว่า แกรู้สึกจริงๆ กับชั้นยังไง แต่ชั้นอยากถามแกว่า นี่แกจะแปลงร่างเป็นปีศาจร้ายอีกหรือเปล่ายะเนี่ย ฉันจะได้ไปยืมโล่กัปตันอเมริกามาใช้”
“หึๆ อุ้ยก็ชอบทำให้ฉันยิ้มได้แบบนี้ล่ะ ฉันถึงชอบเธอน่ะ”
“ไอ้บ้า”
“ทำไม เขินเหรอ”
“แหว่ะ อย่ามากุ๊กกิ๊กอะไรแถวนี้ น้ำเน่า”
“อ้าว แล้วจะให้ทำไงอ่ะ”
“ไม่รู้สิ นี่ แกอย่ามาเปลี่ยนเรื่อง ที่ฉันถามน่ะ ตอบมานะ”
“หึๆ โหดแน่ ถ้าเธอนอกใจ” (ป๊าดดดด เหมือนคำบัญญัติที่ฉันต้องทำตามเลยนะเนี่ย)
“หรา ให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์แล้วกันป๊อป เพราะฉันก็ตอบไม่ได้ว่า ฉันจะมีเธอคนเดียวหรือไม่ เพราะฉันยังไม่ได้บอกอะไรเธอเลยว่า สำหรับฉัน เธอคือสถานะอะไร และฉันรู้สึกอย่างไรกับเธอ”
บรรยากาศในรถเงียบไปถนัด ป๊อปก็เงียบ ฉันก็เงียบ (ท่าจะไม่ค่อยดีแล้วแฮ่ะ)
“เธอหนีฉันไม่พ้นหรอกอุ้ย” ป๊อปพูดมาประโยคเดียวสั้นๆ แต่อำมหิตโคตรๆๆ แล้วเราก็พากันคุยเรื่องอื่นเรื่อยไปจนถึงบ้านพัก
ที่นอนฉันอัพเกรดแล้วนะคร๊า มันให้ไปนอนห้องเดียวกันกับมันค๊า เตียงเดียวกันด้วยค่ะ เริ้ดดด ฉันกับมันต่างก็พากันอาบน้ำ (ป๊อปมันอาบก่อน แล้วฉันค่อยต่อ)
(แหม วันนี้ต้องเอาให้หอมๆ ฮี่ๆ รับศึกแน่วันนี้ คิดแล้วมัน............................ คริๆ)
แน่นอนค่ะ หลังจากฉันอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ มันก็ดึงฉันไปกอดไปหอมทันที มันเล่นท่าพิฆาตอีกแล้ว (เอาคางมาซอก มาไซร้ สยิวอิ๊บอ๋ายยยยยย) แล้วมันก็จับมือฉันไปสัมผัสกับลูกรักของมัน
“อุ้ย อะไรอ่ะ” ฉันทำท่าจริตจะก้าน
ป๊อปไม่พูด แต่เขาดำเนินเกมรักของเขาต่อไป นี่ฉันตกเป็นจำเลยของเขาอีกแล้ว ครั้งนั้น ฉันตกเป็นจำเลยอุ้งมือ อุ้งเท้าเขา แต่มาคราวนี้ ต้องมาตกเป็นจำเลยรักกกกกกกกกกกกกกก
“อุ้ย อยากรู้ไหม สถานะของอุ้ยคืออะไรในตอนนี้”
“ไม่อยาก” ฉันพูดขัดอารมณ์ป๊อป มันก็กัดหูฉันไปทั้งสองข้าง แล้วกระซิบเบาๆ
“เมียไง” ........................................................
------------------------------------------------
ปล่อยให้ตอนนี้ สวีทกันหน่อยนะคะ ฮี่ๆๆ
ก่อนที่จะเจออะไรบางอย่าง....
ขอบคุณที่ติดตามอ่าน และเป็นกำลังใจให้กันนะคะ
หัวข้อ: (เรื่องสั้น) กะเทยดอย ---ตอนจบ--- 14/3/55 21.00 P.15 (เก็บเข้าคลังเลยค่ะ) (อ่าน 102313 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก