รักแห่งสยามภาคต่อ ในจินตนาการของผม
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: รักแห่งสยามภาคต่อ ในจินตนาการของผม  (อ่าน 104192 ครั้ง)

ไรฮะคุง

  • บุคคลทั่วไป
หญิง (+เอ็กซ์)


“เห็นมั๊ยอั๊วบอกแล้วว่าอามิวอีเป็นกระเทย” อาเฮียของหญิงพูดออกมาให้หม่าม้าฟังขณะอ่านหนังสือพิมพ์อยู่

“ช่างอีน่า” หม่าม้าบอกพร้อมทำหน้ารำคาญ

“เฮ้ย ๆ ๆ ๆ หม่าม้ามีรูปอาหญิงด้วย อีถ่ายรูปคู่กับเพื่อนอามิวที่มาบ้านอามิวบ่อยๆ” อาเฮียของหญิงตะโกนโวยวาย

“ลื้อจะโวยวายทำไมวะ อั๊วรำคาญเสียงดัง” หม่าม้าว่าอีกครั้ง

“ลงว่าเป็นแฟนกันด้วยนะม้า” อาเอียของหญิงพูดพลางลุกเอาหนังสือพิมพ์มาให้หม่าม้าดู

ในหนังสือพิมพ์มีรูปหญิงและเอ็กซ์ถ่ายรูปคู่กันอยู่ดูท่าทางใกล้ชิดสนิทสนม และมีข้อความลงว่าเป็นแฟนกันจริงๆ

หม่าม้าขมวดคิ้วเล็กน้อยเอาหนังสือพิมพ์คืนให้เฮียแล้วไปทำงานหน้าร้านเหมือนเดิม

สักครู่เอ็กซ์มาหามิวที่บ้าน กำลังเดินผ่านหน้าบ้านหญิงมา เอ็กซ์ชะเง้อมองเล็กน้อยแต่เจอกับสายตาของหม่าม้าแทนจึงรีบหลบตาแล้วรีบเดินไปที่บ้านมิว

“เฮ้ ลื้อน่ะ” เสียงหม่าม้าของหญิงเรียกเสียงดัง

เอ็กซ์หยุดกึก หันไปมองซ้ายมองขวาคิดว่าไม่มีใคร ก็เลยหันไปทางต้นเสียงนั้น ทำหน้าเหวอๆ แล้วชี้นิ้วมาที่ตัวเอง

“เออ ลื้อนั่นแหละ มานี่แป๊บซิอั๊วมีเรื่องจะถาม”

เอ็กซ์หน้าเหวอหนักกว่าเก่า ค่อยๆ เดินไปที่บ้านของหญิง อาเฮียของหญิงมองหน้า แสยะยิ้มให้อย่างมีเลศนัย และเอานิ้วชี้ทำท่าเชือดคอ

เอ็กซ์กลืนน้ำลายแล้วตามหม่าม้าไปนั่งลงที่โต๊ะ

ความเงียบสงัดเข้าครอบงำชั่วเวลาหนึ่งแต่สำหรับเอ็กซ์มันช่างนานแสนนานไม่รู้ว่าเวลาทำไมมันผ่านไปช้าอย่างนี้

“ลื้อคบกับอาหญิงมานานแค่ไหนแล้ว” หม่าม้าถามขึ้นมาทำให้ความเงียบหายไปได้แต่ความอึดอัดพุ่งขึ้นเป็นทวีคูณ

“เอ่อ… ประมาณห้าเดือนแล้วครับ” เอ็กซ์ตอบอย่างประหม่า ไม่กล้าสบสายตา

“ลื้อคบกันได้ยังไง” หม่าม้ายังคงถามต่อ

“เอ่อ…ก็คุยๆ กันน่ะครับแล้ว แล้วก็ คุยกัน แล้วก็คุยกันมากขึ้น แล้ว แล้วก็” เอ็กซ์ตอบอย่างประหม่ายิ่งกว่าเก่า เหงื่อตก

“ก็เอ็กซ์มาบ้านมิวบ่อยๆ หญิงก็ไปเล่นที่บ้านมิวบ่อยๆ อั๊วเห็นว่าเอ็กซ์หล่อดีก็เลยจีบซะเลย” เสียงหญิงโพล่งขึ้นมาพร้อมกับหญิงที่เดินลงมาพอดี
คำพูดนั้นไม่ได้ช่วยเอ็กซ์แม้แต่น้อยเอ็กซ์รู้สึกหน้าซีดกว่าเก่า
หญิงเดินมาที่โต๊ะด้วย หันไปมองทางอาเฮียซึ่งแสยะยิ้มให้แล้วเอานิ้วปาดคอ หญิงแยกเขี้ยวใส่แล้วเอามะเหงกยกให้

“ลื้อพูดอะไรอาหญิง ลื้อเป็นผู้หญิงไปจีบผู้ชายได้ไง” หม่าม้าโวยวาย

“เอ่อ…หญิงเขาพูดเล่นน่ะครับ ก็คุยกันมากขึ้นแล้วคุยกันถูกคอก็เลยคบกันน่ะครับ” เอ็กซ์ตอบมั่นใจขึ้นแต่เสียงยังคงสั่นอยู่บ้าง

“แล้วทำไมลื้อไม่บอกอั๊วหา” หม่าม้าหันไปถามหญิง

“จะให้อั๊วบอกยังไงล่ะ วันๆ หม่าม้าก็เอาแต่บ่นๆ ๆ ๆ ไม่เห็นถามอั๊วซักนิดว่าอั๊ว ทำอะไรเป็นยังไง” หญิงเริ่มมีอารมณ์
“ขนาดอั๊วสอบติดไม่เห็นชมซักคำ คอยแต่จะหาเรื่อง” หญิงก้มหนาก้มตาตอบทำหน้าเซ็งๆ

เอ็กซ์หันมามองหญิงอย่างเห็นใจ แต่ก็ไม่วายกลัวว่าคำพูดพวกนั้นจะทำให้หม่าม้าโกรธหรือเปล่า

“ลื้อมีอะไรก็น่าจะบอกอั๊ว ที่อั๊วทำลงไปก็เพราะเป็นห่วงลื้อนั่นแหละ” หม่าม้าพูดเสียงอ่อนโยน อาเฮียทำหน้างงๆ

“หม่าม้าภูมิใจในตัวลื้อนะที่ลื้อทำได้ สอบติด” หม่าม้าพูดแล้วยิ้มให้หญิง พร้อมลุกขึ้นเดินไปลูบหัวหญิง

“หม่าม้า อั๊วรักหม่าม้านะ” หญิงกอดหม่าม้าแล้วร้องไห้ออกมาหม่าม้ากอดกลับ

“ลื้อไม่อายอีบ้างหรือไง” หม่าม้าบอกพลางชี้ไปที่เอ็กซ์ที่กำลังนั่งงงสุดขีด ไม่รู้จะทำหน้ายังไงดี
“ถ้าลื้อคบกันไม่เกินเลย พากันไปดี ไปหาเรื่องดีหม่าม้าก็ไม่ว่าหรอก” หม่าม้าพูดพลางหันมาทางเอ็กซ์ที่ยิ้มแหยๆ

“ขอบคุณนะม้า ที่ม้าเข้าใจ” หญิงยกมือไหว้หม่าหม้าอีกครั้ง
“งั้นเดี๋ยวอั๊ว ไปหยิบของก่อนนะวันนี้อั๊วจะไปข้างนอกกับเอ็กซ์” หญิงพูดพร้อมลุกขึ้น เดินผ่านหน้าเฮียไปแยกเขี้ยวใส่ “ก็ดีกว่าหาแฟนไม่ได้”
หญิงกัดอาเฮียก่อนจะเดินไปเอาของ อาเฮียทำท่าโมโหจะลุกขึ้นแต่หญิงวิ่งไปข้างบนซะก่อน

หม่าม้าหันมามองทางเอ็กซ์
“เอ่อ…มิวก็ไปด้วยกันด้วยครับ” เอ็กซ์ตอบสีหน้ายังหวาดๆ

“ถ้าลื้อทำอะไรอาหญิงนะ อั๊วเอาลื้อตายแน่” อาเฮียบอกเอ็กซ์เมื่อหญิงขึ้นไปด้านบนแล้ว

ครู่เดียวหญิงก็เดินลงมาพร้อมกระเป๋า หญิงและเอ็กซ์ยกมือไหว้ลาหม่าม้าและเฮียก่อนจะเดินไปที่บ้านมิว หม่าม้าและเฮียยืนมองทั้งคู่จนเดินเข้าไปถึงบ้านมิว

“อีโตแล้วเนอะ” อาเฮียพูดขึ้น

“ก็คงใช่” หม่าม้าพูดตอบ

“บ้านหญิงนี่เป็นห่วงกันดีเนอะ” เอ็กซ์บอกกับหญิง

“เหรอ หม่าม้าน่ะใช่ หญิงรู้นะว่าหม่าม้าเป็นห่วง”

“เฮียก็ด้วยนะ” เอ็กซ์เสริม

“หา อย่างเฮียอ่ะนะ ฝันไปเหอะ หาเรื่องประจำน่ารำคาญ” หญิงทำหน้ามุ่ย

“พี่น้องยังไงก็รักกันแหละ เอ็กซ์เชื่อว่าเฮียรักหญิงนะ” เอ็กซ์บอกพลางยิ้มให้

“มิวๆ มาแล้วเปิดประตูหน่อย” ทั้งคู่ช่วยกันร้องเรียกมิว

^^sky^^

  • บุคคลทั่วไป

Inw_SuSu

  • บุคคลทั่วไป

ไรฮะคุง

  • บุคคลทั่วไป
แทรกนิดนึงครับ วันนี้วันเกิดผมครับ อิอิ :o8: :o8: :o8:

ตอนต่อไปเป็นของวงออกัสจะมาต่อช่วงเย็นๆนะครับ เพราะต้องตรวจก่อน วันนี้มีงานอาจจะยังม่ได้อัพ อย่างเร็วน่าจะตอนบ่ายครับ

ขอบคุณที่ติดตามครับ

bigynew

  • บุคคลทั่วไป
อ้าววันเกิดหรอครับ
งั้นขออนุญาตสุขสันต์วันเกิดนะครับ
ขอให้มีความสุขมาก ๆ นะครับ คิดสิ่งใดให้สมปรารถนานะครับ
 
ปล. อย่าลืมมาต่อเร็ว ๆ นะครับ

^^sky^^

  • บุคคลทั่วไป
สุขสันวันเกิดค๊าบ  ไรฮะคุง
มีความสุขมากๆนะคับ

:a13: :a13: :a13: :a13: :a13:
 :a13: :a13: :a13: :a13:
 :a13: :a13: :a13:
 :a13: :a13:
 :a13:
 :a13:
 :a13: :a13:
 :a13: :a13: :a13:
 :a13: :a13: :a13: :a13:
 :a13: :a13: :a13: :a13: :a13:

jedi2543

  • บุคคลทั่วไป
ตอนพิเศษของแต่ละคนน่ารักดีค่ะ

ดูแบบเป็นอารมณ์ของหนังด้วย คือ แยกเป็นส่วนๆ ไม่บอกทั้งหมดแต่ให้คิดเอาเอง

ชอบบทอาม๊าของหญิงค่ะน่ารักดี แต่อยากรู้อนาคตของมิวด้วยว่าจะเป็นยังไง

ออฟไลน์ astral

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3470
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +156/-5
 :a13: :a13: :a13: :a13: :a13: :a13: :a13: :a13: :a13:

ประทับใจโดนัทมาก  :impress: สวยเข้มแข็ง มีศักดิ์ศรี  :a2:

papae

  • บุคคลทั่วไป
อ้าววันเกิดหรอครับ
งั้นขออนุญาตสุขสันต์วันเกิดนะครับ
ขอให้มีความสุขมาก ๆ นะครับ คิดสิ่งใดให้สมปรารถนานะครับ

.................!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!..............................
 
ปล. อย่าลืมมาต่อเร็ว ๆ นะครับ

ออฟไลน์ ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น

  • Administrator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6853
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1320/-22
ขอให้มีความสุขมากๆนะครับ
 :a13: :a13: :a13: :a13: :a13:
น่ารักแบบนี้ ต้องมีแฟนน่ารักมากๆแน่เลย
มาต่อเรื่องทุกวัน
 :m3: :m3: :m3:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






มังกรขี้เหงา

  • บุคคลทั่วไป
แฮปปี้เบิร์ดเดย์นะครับ ขอให้มีความสุขมากๆ คิดจะได้แฟนหล่อๆก็ขอให้ได้นะครับ /////////////////


BICHA

  • บุคคลทั่วไป
[ :a3:  วันนี้เข้ามาอ่านวันแรกอ่ะ

               หนุกมากมาย ขอบคุณผู้เขียนนะ คับที่แต่งเรื่องดีๆ ให้ได้อ่าน /b]

น้ำค้าง

  • บุคคลทั่วไป
Happy Birthday ค่ะ ไรฮะคุง  ขอให้มีความสุขมากๆ นะคะ

เขียนได้สนุกมากค่ะ ชอบมากเลย

persineraz

  • บุคคลทั่วไป
มิวกำลังจะมาอีกแล้ว ... รีบมาต่อนะครับผม

ออฟไลน์ Ex'ecuzě

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1016
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +108/-1

ไรฮะคุง

  • บุคคลทั่วไป
วง August (+มิว)


หลังวันงานคอนเสิร์ต ออกัสถูกพูดถึงมากขึ้นทั้งแง่บวกและแง่ลบ
แต่ในทางกลับกันเพลงของวงออกัสถูกขอเข้ามาในสถานีวิทยุแทบจะทุกคลื่น และขอในหลายๆ เพลงที่ยังไม่ได้โปรโมทในวิทยุ

“ตกลงมิวกบเอ็กซ์มาหรือยัง”

“อีกสักพักคงมาครับ เพิ่งโทรไปบอกเมื่อกี๊ แต่เอ็กซ์อยู่กับมิวพอดีครับ”

“แล้วพี่มีอะไรครับ เรียกมาด่วนขนาดนี้” ปิงปองถาม

“เดี๋ยวพี่คุยทีเดียวตอนมิวกับเอ็กซ์มาดีกว่ามั้ง”

“พี่ว่าเรื่องอะไรอ่ะ” เพชรถามขึ้นมา

“กูก็ไม่รู้แต่รับรองบอกได้เลยไม่ใช่เรื่องดีแน่” เพื่อนในวงบอกออกมา

ทุกคนนั่งหน้าเหลือสองนิ้ว ลุ้นกับชะตากรรมของตัวเองที่จะเกิดขึ้นในที่สุดเอ็กซ์ก็เดินทางมาถึง

“หญิงไปรอที่โรงพยาบาลก่อนนะ ท่าจะนาน” เอ็กซ์บอกอย่างรีบร้อน

สักพักใหญ่มิวตามมาสมทบ

“พี่เขาเรียกคุยเรื่องอะไรรู้ไหม” มิวถามทันทีเมื่อมาถึง ทุกคนได้แต่ส่ายหน้า

“เดี๋ยวกูไปบอกพี่เขาก่อนว่าเรามากันแล้ว”

เอ็กซ์ไปตามพี่ๆ ทีมงานที่รออยู่ที่ห้องเล็ก ทีมงานเมื่อเห็นว่ามากันครบแล้วจึงเดินไปที่ห้องใหญ่สีหน้าทุกคนดูเคร่งเครียด

ผู้จัดการวงออกัสเป็นตัวแทนออกมาพูด

“เอาล่ะพี่จะเริ่มเลยแล้วกันไม่อยากให้เยิ่นเย้อ เราคงรู้นะว่าเหตุการณ์เมื่อคืนส่งผลอะไรบ้าง”

“ทั้งโทรทัศน์ วิทยุ หนังสือพิมพ์ ไหนจะในอินเตอร์เน็ตอีก เล่นข่าวมิวกับเด็กคนนั้นกันหมด”

“พวกพี่เคยบอกไปแล้วว่าถ้ามิวมีเรื่องอีกวงออกัสจะถูกระงับโปรเจค”
“และมันก็มีเรื่องอีกจนได้ เรื่องใหญ่ซะด้วยไม่ต้องให้ใครมาตัดสินพี่ก็รู้อนาคตของพวกเราแล้วล่ะ”
“อีกสักพักจะมีนักข่าวมา พี่โทรไปตามแล้วว่าเราจะแถลงข่าวเรื่องที่เกิดขึ้น”
“ให้พวกเรานั่งเงียบๆ พี่จะเป็นคนแถลงข่าวให้เอง ถ้ามีนักข่าวถามใครให้เงียบไว้ หน้าที่พวกเรามีแค่นั้น”
“ถ้าเกิดอะไรขึ้นให้รู้ไว้ว่ามันเกิดจากพวกเราเองนะ เอาล่ะขอให้ทุกคนอยู่ในห้องนี้อย่าไปไหน เดี๋ยวนักข่าวมากันแล้วพี่จะมาตามเอง”

พูดจบทีมงานก็เดินออกไป ทุกคนในวงออกัสหันหน้ามองกันเลิ่กลั่ก มีแต่มิวที่ก้มหน้ามองพื้นอยู่
เอ็กซ์ที่นั่งอยู่ใกล้ๆ ขยับเข้ามาติดกับมิว กอดไหล่มิว มิวหันมามอง เอ็กซ์ยิ้มให้อย่างอ่อนโยน แต่ในใจมิวยังคงรุ่มร้อน

“เดี๋ยวขอไปโทรศัพท์แป๊บนะ” มิวบอกเพื่อนๆ พลางยกโทรศัพท์ให้ดู

“ฮัลโหล ต่อห้อง… ให้หน่อยครับ” มิวบอกโอเปอเรเตอร์

“ฮัลโหล” เสียงปลายสายที่คุ้นเคยตอบรับมา

“โต้งเหรอ มิวเองนะ”

“ว่าไงมิว อยู่ไหนเนี่ย”

“อยู่ที่บริษัทน่ะ พี่เขาเรียกด่วน”

“มีอะไรเหรอ”

“ไม่รู้เหมือนกันนะ ตกลงโต้งออกจากโรงพยาบาลวันไหนวันนี้หรือเปล่า”

“อืมใช่ๆ เดี๋ยวตอนเย็นแม่มารับ”

“งั้นเดี๋ยวเราเสร็จงานแล้วเราไปหานะ”

“โอเค ได้ๆ”

“แค่นี้ก่อนนะโต้ง”

“ไม่มีไรแน่นะ อืมๆ เราก็ดูทีวีไปเรื่อยเปื่อย พ่อลงไปซื้อของอยู่น่ะ”

“โอเคบายนะ”

“บาย”

คุยจบมิวก็เดินกลับเข้าไปในห้อง ได้ยินเพื่อนกำลังคุยกันอยู่

“กูว่าเราโดนพักงานแน่เลยว่ะ”

“กูก็ว่างั้น”

“ช่างแม่งเหอะ ใครอยากทำอะไรให้ทำไป เราอยู่ด้วยกันมาตั้งแต่ยังไม่ได้เข้ามาที่นี่ ไม่เห็นมันจะเป็นไรเลย”

“ไอ้มิวมันจะคิดมากอีกไหมเนี่ย” มิวเดินเข้ามาพอดียิ้มให้เพื่อนๆ พอดีกับที่มีทีมงานเดินเข้ามาตามออกไปพอดี

“เอาล่ะๆ นักข่าวมาพร้อมแล้ว เดี๋ยวเดินตามพี่ออกไปกันเลยนะ”
ทีมงานบอกพลางเดินนำออกไปนอกห้องไปยังห้องแถลงข่าว วงออกัสนั่งอยู่ที่โต๊ะแถลงข่าวซึ่งเป็นเก้าอี้แถวหลัง
ส่วนแถวหน้าเป็นทีมงานของวงออกัสมีไมค์วางอยู่เต็มโต๊ะและนักข่าวอยู่กันเต็มห้องแถลงข่าว

“ก่อนที่จะแถลงข่าวผมขอบอกก่อนนะครับว่าผมจะเป็นคนชี้แจงเหตุการณ์ต่างๆ เอง และน้องๆ วงออกัสยังไม่พร้อมที่จะให้สัมภาษณ์นะครับ
"ยังไงฟังการแถลงข่าวจบก่อน แล้วหากมีคำถามเราจะปล่อยให้ซักถามกันอีกทีนะครับ” ผู้จัดการวงออกัสเป็นคนกล่าวนำ

“จากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกรณีของนักร้องนำกับคู่กรณีนั้น ทางทีมงานได้ลงความเห็นว่านักร้องนำทำตัวไม่เหมาะสม"
"ทางทีมงานไม่มีนโยบายส่งเสริมศิลปินที่ประพฤติตัวนอกกรอบที่พวกเราตั้งไว้"
"ดังนั้นผมขอประกาศว่ามิวนักร้องนำวงออกัส จะถูกยกเลิกสัญญาการเป็นนักร้องของค่าย…ของเรานะครับ”

เสียงฮือฮาดังขึ้นในห้องแถลงข่าว มิวซึ่งก้มหน้าอยู่ยิ้มออกมาเล็กๆ แต่เป็นรอยยิ้มแห่งความเจ็บปวด ทุกคนในวงมองไปที่มิว

“และวงออกัสจะขาดนักร้องไป ทำให้งานเพลงที่กำลังโปรโมทอยู่นั้น ทีมงานจะทำการระงับการโปรโมทและหยุดการทำงานของอัลบั้มนี้"
"สัญญาที่มีอยู่เราเซ็นต์ให้วงออกัสทำงานเพลงเองดังนั้นสัญญาจึงเป็นชุดต่อชุด ทำให้สัญญาที่เซ็นต์กับวงออกัสทุกคนเป็นการยกเลิกเช่นเดียวกัน”
ผู้จัดการวงยังคงพูดต่อไป
“นี่คือสัญญาของทุกคนนะครับ เราจะแจกจ่ายคืนสัญญาให้น้องๆ ทุกคน”
ทีมงานเดินเอาสัญญามาแจกให้แต่ละคน ทันทีที่สัญญาสู่มือของทุกคน ทุกคนพร้อมใจกันฉีกสัญญาดังกล่าวทิ้งและลุกขึ้นเดินออกไป

“จากนั้นเราจะทำการแถลงข่าววงใหม่ที่เราจะทำการโปรโมทต่อไปให้นะครับ” ผู้จัดการวงยังคงแถลงข่าวต่อไป

วงออกัสกำลังเดินฝ่านักข่าวเพื่อจะเดินออกจากห้องไป นักข่าวไม่ได้ให้ความสนใจที่ผู้จัดการวงที่แถลงข่าวต่อแม้แต่น้อย
ทุกคนต่างหันมาให้ความสนใจถ่ายรูปวงออกัสที่กำลังจะเดินออกจากห้องแถลงข่าวไป
เริ่มมีคนมาขอสัมภาษณ์แต่ทำได้ไม่สะดวกนัก และวงออกัสก็ไม่ปริปากพูดอะไรออกมา มิวเป็นคนแรกที่เดินออกไปถึงประตู
เมื่อทำการเปิดประตูออกไปก็พบผู้ใหญ่ฝ่ายบริหารท่านหนึ่งที่ไปกับมิวที่โมเดลลิ่งของโดนัทกำลังจะเดินเข้ามิวยกมือไหว้
ตามด้วยคนอื่นๆที่เดินมาเห็นทีหลัง ภาพตอนนี้คือวงออกัสออกันอยู่ที่หน้าประตูโดยมีผู้บริหารยืนบังประตูอยู่

“เข้าไปก่อน” ผู้บริหารท่านนั้นบอกกับมิวและทุกๆ คน

“แต่ผมไม่ได้เป็นนักร้องค่าย…”

“อืมฉันบอกให้เข้าไปก่อนไง” ผู้บริหารยังยืนยันให้มิวและพรรคพวกเข้าไปก่อน

วงออกัสเดินกลับไปสู่ด้านในอีกครั้งแต่ยืนออกกันอยู่ด้านหลังใกล้ๆ ทางออก ผู้จัดการที่กำลังแถลงข่าวอยู่เมื่อเห็น

ผู้จัดการก็หยุดแถลงและยกมือไหว้ ผู้บริหารคนดังกล่าวเดินไปที่ไมค์และขอไมค์มาพูด

“จากกรณีดังกล่าวตามที่ทุกคนเห็นไปแล้วว่าทางค่ายมีนโยบายยกเลิกสัญญา และสัญญาพวกนั้นก็ไม่มีอีกแล้ว”

“อัลบั้มที่กำลังจะวางแผงของวงออกัสในนามค่ายนี้ก็ไม่มีอีกแล้ว เราจะทำการเรียกเก็บคืนทั้งหมด”

ทุกๆ คนวงออกัสทำหน้าเซ็ง

“แล้วจะให้กูกลับมาฟังทำไมวะ”

“เอาน่าฟังไปก่อน” เอ็กซ์บอก

“แต่ค่ายของเราแบ่งเป็นค่ายเล็กหลายค่าย แต่ละค่ายก็มีการบริหารเป็นของตัวเองโดยมีบริษัทช่วยจัดการอยู่อีกที”

“ดังนั้นเมื่อวงออกัสในนามค่าย…นี้หมดลง ทางบริษัทจึงจะทำการย้ายงานของวงออกัสไปอยู่ค่าย…แทนซึ่งเป็นค่ายที่ให้ศิลปินทำงานกันได้อย่างเต็มที่กว่า"
"เป็นค่ายเพื่อคนดนตรีมากกว่า โดยทางบริษัทจะทำการโปรโมทและวางแผงอัลบั้มให้วงออกัสตามเดิมแต่เป็นในนามของค่ายดังกล่าวแทน”
ผู้บริหารคนดังกล่าวกวักมือเรียกวงออกัสให้ไปที่ด้านหน้า

ทุกคนในวงออกัสยิ้มและทำหน้างงๆ มองหน้ากัน บ้างก็โผเข้ากอดกันและวิ่งไปที่ด้านหน้า ไปยืนรวมตัวกันอยู่หน้าบริเวณโต๊ะแถลงข่าว

“กำหนดวางอัลบั้มคงเลื่อนออกไปแล้วทางบริษัทจะแจ้งให้ทราบภายหลัง” ผู้บริหารท่านเดิมยังกล่าวต่อไป บอกให้ผู้จัดการลงไปก่อน

“แล้วในกรณีที่น้องมิวประกาศเลิกร้องเพลงล่ะคะ” นักข่าวคนหนึ่งยกมือขึ้นถาม ผู้บริหารท่านนั้นมองลงมาที่มิว มิวหันไปมองหน้าเอ็กซ์

“ใช่ครับ มิวประกาศลาออกจากวง แต่นั่นเป็นกรณีที่ตอนนั้นมิวมีสภาพจิตใจอ่อนแออยู่ครับ ซึ่งตอนนี้ผมว่าไม่ใช่แล้ว
"และวงเรามีมติบริหารกันในวงไม่มีหัวหน้าวงเพราะฉะนั้นการลาออกของมิวต้องให้คนในวงอนุมัติด้วยการลาออกของมิวจึงจะมีผล” เอ็กซ์กล่าว
“เราจึงสอบถามกันตรงนี้เลยว่าที่มิวประกาศลาออกจากวงนั้นทุกคนอนุมัติหรือไม่” เอ็กซ์หันไปถามคนอื่นๆในวง

“ไม่อนุมัติ”ทุกคนในวงตะโกนออกมาพร้อมกันเสียงดัง มิวมองไปที่เอ็กซ์และเพื่อนๆ ในวงแล้วยิ้มออกมา มิวหยิบไมค์มาจากเอ็กซ์ที่ยื่นไมค์ให้

“ถ้าผมเป็นคนผิดคำพูดได้ครั้งนึง ผมจะขอเอามาใช้ครั้งนี้นะครับ ผมยืนยันว่าจะยังร้องเพลงอยู่กับวงครับ” มิวตอบเสียงหนักแน่นพร้อมยิ้มอย่างมีความสุข

“แล้วน้องผู้ชายคนนั้นเป็นยังไงคะเล่าให้ฟังได้ไหมคะ” นักข่าวอีกคนถามขึ้นมา

“ผมขอไม่พูดเรื่องส่วนตัวแล้วกันนะครับ ขอโทษครับ”

“ยังไงวันนี้วงออกัสแถลงข่าวแค่นี้นะครับ” ผู้บริหารคนเดิมบอกผ่านไมค์และบอกให้วงออกัสเดินไปทางด้านหลังที่เป็นห้องและทางเดินสำหรับศิลปิน

“ผมลุ้นแทบแย่แน่ะพี่มิว” เพชรบอกขณะเดินเข้ามาหามิว

“เออ พี่ก็ลุ้นว่ะ” มิวตอบกลับไปพร้อมยิ้ม

“แต่ก็ว่าดีนะ ค่าย…ทำเพลงดีกว่าค่ายนี้นะ ค่ายนี้เหมือน boyband เหมือนกันว่ะ”

“เออ เอาน่าได้ทำต่อก็ดีและ ค่ายไหนก็เอาทั้งนั้นแหละ” เอ็กซ์พูดพร้อมหันไปยิ้มให้มิว

(วงไม่มีวันพังเชื่อกูสิ) เสียงของเอ็กซ์เมื่อครั้งนั้นมิวยังคงจำได้ดี

duntey

  • บุคคลทั่วไป
สุขสันต์วันเกิดนะคับ ^^

ชอบเรื่องที่เอามาลงนะฮะ ชอบมากเลย

_______________________________

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด

มาต่อแล้ว เมื่อกี้ไม่ทันเห็น

อยากจะบอกว่าผู้จัดการคนนั้นไม่ฉลาดเลยคับที่ยกเลิกสัญญาทั้งๆที่กำลังเป็นข่าวพลุแตกขนาดนี้ เหอๆ

สู้ผู้บริหารก็ไม่ได้ มองการตลาดออก แล้วยังเล็งเห็นถึงคุณภาพของวงนี้ด้วย สะใจๆๆๆๆ

ตอนที่นักข่าวถามเรื่องโต้ง มิวก็น่าจะตอบซะเลยว่า"แฟนผมเองครับ" กรั่กๆๆๆๆๆๆๆๆ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 17-12-2007 22:55:22 โดย duntey »

ออฟไลน์ Ex'ecuzě

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1016
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +108/-1
โอ้ว ๆๆๆ
ดันให้อีกรอบๆ
ชอบตอนนี้จังเรยๆๆๆๆ  :m3: :m3:

ออฟไลน์ THIP

  • Global Moderator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7674
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +986/-10
ผู้จัดการวงอยู่ค่ายไหนเนี่ย ปกติถ้าเป็นข่าวแบบนี้ แทนที่จะพลิกวิกฤติเป็นโอกาส กลับลอยแพศิลปิน
ไม่ไหว ทำการตลาดไม่เป็นเลย  :m28:

ปล. สุขสันต์วันเกิดนะ ขอให้สุขภาพแข็งแรง มีความสุขทุกวันจ้า  :m1:  :m1:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ astral

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3470
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +156/-5
แค่ย้ายค่ายค่อยยังชั่ว แต่แปลกเป็นข่าวออกดัง น่าจะดันด้านบวก  :a9: สู้ๆ ออกัส

zeen11

  • บุคคลทั่วไป
Happy birthday ไรฮะคุงค่ะ ขอให้มีความสุขมากๆ นะคะ


มาพร้อมกับตอนต่อดีๆของน้องมิวและผองเพื่อน นั่งอ่านแล้วก็ลุ้นตามน้องๆ เหนื่อยแทน :เฮ้อ:

paryjt

  • บุคคลทั่วไป
ก่อนอื่นก้อขอ HBD คุณ "ไรวะคุง" ก่อนนะครับบบ  ขอให้มีความสุขมาก ๆ คิดอะไรก้อสมปรารถนานะครับบบบบ

ติดใจมากครับเรื่องนี้  แต่งได้ดีมากอ่ะครับ  จินตนาการบรรเจิดจริง ๆ
เอาไปอีกบวก 1 ครับ

รีบมาต่อนะครับ  ติดตามอยู่ครับ


BICHA

  • บุคคลทั่วไป
   ลุ้นมากมาย 

                               มาต่อไวๆ นะ คับ   :a13: :a13: :a13: :pig3:

ไรฮะคุง

  • บุคคลทั่วไป
มิว


“ว่าไงครับพ่อ”

“ก็ดีครับ เรื่อยๆ”

“น้องชอบเหรอครับ เดี๋ยวถ้าผมได้อัลบั้มแล้วผมจะส่งไปให้นะครับ”

“ผมชอบอยู่ที่นี่”

“สบายครับ ที่พ่อส่งมาพอใช้ครับ ยังไม่ต้องขอเพิ่มครับ”

“ไม่มีอะไรหรอกครับ”

“แล้วหาเวลาได้จะไปนะครับ”

“ครับแค่นี้นะครับ สวัสดีครับ”

มิวรับโทรศัพท์พ่อในตอนเช้าจากนั้นก็ไปอาบน้ำแต่งตัว
มิวลงมานั่งที่เปียโนหลังเดิมมองไปที่อาม่า

“ถ้ามิวไปอยู่ที่อื่น อาม่าคงเหงา มิวจะอยู่เป็นเพื่อนอาม่านะ”

“เพราะอาม่าด้วย อาม่าสอนให้มิวรู้จักรอ มิวเลยได้ความรักคืนมา"

"การรอนี่คุ้มค่าอย่างนี้เองนะ มิน่าอาม่าถึงอยู่ที่นี่รออากง”

“มิวอยู่ที่นี่มิวไม่เหงาแล้วนะอาม่า มิวมีความสุขมากเลย”

 มิวพูดกับรูปอาม่าพร้อมยิ้ม และเริ่มบรรเลงเพลงที่อาม่าชอบเล่น
เล่นไปซักพักหญิงและเอ็กซ์ก็เดินมาหาที่บ้าน

“ไปทำอะไรมาวะ หน้าซีดอย่างกับไก่ต้ม” มิวถามเมื่อเห็นหน้าเอ็กซ์

“เออกูเพิ่งพ้นจากแดนประหารมาเมื่อกี๊เอง”
เอ็กซ์ตอบทำหน้าเหนื่อย หญิงยิ้มแหยๆให้ มิวยิ้มออกมาเป็นเชิงว่านึกออก

ตื้ด~ตื๊ด~ “ฮัลโหล เออว่าไงนะ เออๆ จะรีบไป กูอยู่บ้านไอ้มิวเนี่ย เออๆ แล้วเจอกัน”
เอ็กซ์วางสายโทรศัพท์ไป
“เฮ้ยที่บริษัทเรียกให้ไปเดี๋ยวนี้เลยว่ะ”
เอ็กซ์บอกหน้าตื่น

“มีอะไรวะ” มิวถาม

“กูก็ไม่รู้แต่รีบไปเหอะ มันบอกว่าด่วน” เอ็กซ์บอกมิว

“หญิงไปหร้อมกันเลยแล้วกัน” มิวบอกหญิง

“อืม ไปสิ” หญิงตอบ

ตื้ด~ตื๊ด~ “ฮัลโหลครับ สวัสดีครับ ได้ครับๆ ครับแล้วจะรีบไปครับ”
มิวรับโทรศัพท์

“เฮ้ยเอ็กซ์ไปก่อนเลยนะ ผู้ใหญ่โทรมาเรียกกูไปอีกที่ว่ะ แล้วเดี๋ยวค่อยเจอกันที่บริษัท”
มิวบอกเอ็กซ์และแยกทางไปที่โมเดลลิ่งของโดนัท
เมื่อจบเรื่องที่โมเดลลิ่งก็กลับมาที่บริษัทพร้อมกับผู้ใหญ่ทั้งสอง
ขณะอยู่บนรถผู้บริหารท่านหนึ่งชวนมิวคุย

“มิวชอบเล่นดนตรีมากไหม” ผู้ใหญ่คนนึงถามขึ้นขณะอยู่บนรถ

“ก็ชอบครับ ชอบมากมันคือส่วนหนึ่งในชีวิตผม” มิวตอบ

“แล้วทำไมเมื่อคืนถึงประกาศลาออกจากวงแล้วก็ประกาศเลิกร้องเพลงล่ะ”
ผู้ใหญ่คนเดิมถามอีกครั้งน้ำเสียงดูเฉียบขาด

“บางครั้งสิ่งบางสิ่งมันก็ต้องทำด้วยหัวใจครับ ถ้าหัวใจเราไม่มีแรงจะทำแล้ว
"เราก็ไม่สามารถทำได้ ถ้าฝืนทำไป มันก็จะออกมาไม่ดีครับ”

“ฉันดีใจนะที่มิวตั้งใจทำงาน ไม่ใช่นักดนตรีฉาบฉวยทั่วไป”

“ขอบคุณครับ”

รถมาถึงบริษัทผู้ใหญ่ทั้งสองท่านแยกออกไปที่ห้องทำงาน มิววิ่งขึ้นไปสมทบกับเพื่อน

(เหตุการณ์ที่บริษัทอยู่ใน Part ของวงออกัส)

เอ็กซ์และมิวนั่งแท๊กซี่ไปที่โรงพยาบาลเพื่อรับโต้งกลับบ้าน
เมื่อไปถึงโรงพยาบาลก็เจอสุนีย์ทำการเคลียร์เรื่องค่าใช้จ่ายอยู่ที่ด้านล่างพอดี

“สวัสดีครับน้านีย์” มิวทักพลางยกมือไหว้ เอ็กซ์ไหว้ตามและยิ้มให้

“อ้าวมาพอดี หญิงอยู่ข้างบนแล้วน่ะ แล้วทำไมเราสองคนเพิ่งมาล่ะ”
สุนีย์ถาม

“พอดีมีธุระที่บริษัทนิดหน่อยน่ะครับ เลยให้หญิงล่วงหน้ามาก่อน”
มิวตอบพร้อมมาหน้าเอ็กซ์

“งั้นขึ้นไปก่อนเถอะ เดี๋ยวหน้าจัดการตรงนี้เสร็จเดี๋ยวตามขึ้นไป”

“ครับ” มิวตอบรับและเดินไปขึ้นลิฟท์

เมื่อมาถึงห้องหญิงรีบวิ่งมาหาทั้งสองคน โต้งที่นั่งอยู่ที่เก้าอี้ลุกขึ้นเดินมาหา

“แล้วเป็นยังไงมั่ง ตกลงได้ทำอัลบั้มต่อใช่ไหม” โต้งหน้าตาตื่นเข้ามาถามมิว

“เฮ้ย รู้เรื่องได้ไง” มิวถามโต้ง

“ก็ดูโทรทัศน์ เขาบอกแต่งงๆ ไม่รู้เรื่อง” โต้งบอก

“อืม ก็แค่ย้ายค่าย แต่บริษัทเดิม ก็ดีเหมือนกัน” มิวยิ้ม

“แหม ความจริงรู้อยู่แล้วล่ะ โต้งยังคุยกับหญิงอยู่เลย นี่มาทำเป็นถามแผนสูง”
หญิงล้อ ทำให้โต้งเขินไป

“นี่ก็ขี้แกล้ง” เอ็กซ์เข้ามากระเซ้า

กรเดินเข้าห้องมา

“เอาล่ะ เสร็จแล้วก็ไปกันเถอะ” กรบอกเด็กๆ ในห้อง

มิวเดินไปเข็นรถเข็นมาให้โต้งนั่ง

“ไม่เอาอ่ะ เดินได้แล้ว” โต้งบอกเขินๆ

“มีที่ไหนเขาให้คนไข้เดินออกจากโรงพยาบาล” มิวบอกพลางหัวเราะ

“นั่งไปเถอะโต้ง มิวเขาเต็มใจบริการ”
หญิงบอกแล้วหัวเราะออกมา มิวมองไปที่หญิงแล้วชี้หน้าพร้อมยิ้ม

“อืม” โต้งค่อยๆ นั่งลงที่รถเข็น หญิงและเอ็กซ์ช่วยกันถือของ
ทุกคนเดินไปที่หน้าโรงพยาบาลสุนีย์ขับรถที่บริษัทประกันให้มาใช้ก่อนมารับที่ด้านหน้าของโรงพยาบาล

“ตกลงเรียนที่เดียวกันหมด ก็ดีนะจะได้มีเพื่อนช่วยๆ ดูแลกัน” กรบอกเด็กๆ

“ครับ” มิวตอบ

“เออ แล้วเรื่องที่แถลงข่าวนั่นตกลงมิวไม่มีผลเสียอะไรมากใช่ไหม”
สุนีย์ถามด้วยความเป็นห่วง

“ก็คงมีข่าวลงไปอีกพักนึงแหละครับ แล้วก็ย้ายค่าย แต่ยังได้ทำงานเพลงเหมือนเดิม”

“ผมว่าดีนะที่ได้ย้ายค่าย” เอ็กซ์บอก

“มิวต้องเข้มแข็งนะ เราเป็นคนที่สังคมจับตามองอยู่” สุนีย์บอกมิวอีกครั้ง

“ครับ ผมไม่ค่อยจะแคร์หรอกครับ เป็นห่วงแต่โต้งและก็น้าๆ สองคน”
มิวน้ำเสียงอ่อยลงเล็กน้อย

“อย่าคิดมากเลยมิว เราไม่คิดอะไรหรอก” โต้งบอกแล้วยิ้มให้

“ไม่ต้องห่วงหรอก พวกน้ารับมือได้ มิวนั่นแหละห่วงตัวเองเถอะ”
สุนีย์เสริม

รถมาถึงบ้านของโต้ง

ทุกคนนั่งเล่นอยู่ที่สนามหน้าบ้าน หญิงกับเอ็กซ์นั่งคุยอยู่กับกร
ส่วนสุนีย์นั่งคุยอยู่กับโต้งและมิวอีกด้านนึง

“มิวอยู่คนเดียวไม่ลำบากเหรอ ช่วงนี้ทำงานด้วย” สุนีย์ถามด้วยความเป็นห่วง

“ก็เรื่อยๆ แหละครับ ใช้ชีวิตเหมือนเดิม แค่ต้องแบ่งเวลามากขึ้น” มิวตอบ

“มิวมาพักที่นี่ก็ได้นะถ้าวันไหนอยากมา หรือจะมาอยู่ที่นี่เลยไหม จะได้เป็นเพื่อนโต้งเรียน”
สุนีย์เสนอ มิวและโต้งทำหน้างงๆ หันมามองหน้ากัน

“ไม่รบกวนดีกว่าครับ ผมชอบอยู่ที่บ้านนั้น มันเหมือนผมยังได้อยู่กับอาม่า ที่บ้านนั้นมีเรื่องดีๆ เกิดกับผมเยอะครับ”
มิวตอบพลางยิ้ม

“เหรอ” โต้งถามพลางหันไปมอง

“อืม”มิวหันมายิ้มให้โต้ง
สุนีย์กระแอมออกมาทั้งคู่รีบหันมามองสุนีย์หน้าตาเหรอรา สุนีย์ยิ้มออกมาเล็กๆ

“ที่นี่ก็เป็นครอบครัวของมิวด้วยนะ” สุนีย์บอกและลุกออกไป

“ขอบคุณครับน้านีย์”

“มิว เรามีเรื่องจะสารภาพ เราหาตุ๊กตาหมีที่มิวให้มาไม่เจอ"
"ถามใครก็แล้วไม่มีคนเห็นเลย ไม่กล้าบอกแต่แรกกลัวมิวโกรธ”
โต้งบอกหน้าจ๋อยๆ

“แล้วหาดีหรือยังล่ะ” มิวถามน้ำเสียงเรียบเฉย

“อืมๆ” โต้งตอบก้มหน้าก้มตาใบหน้ารู้สึกผิด

“งั้นก็ช่างมันเถอะ” มิวยิ้มเล็กๆ ให้โต้งแต่โต้งยังคงสีหน้าไม่ค่อยดี

หนึ่งทุ่มทั้งสามคนขอตัวกลับบ้าน
“ไม่น่าเชื่อเนอะว่าชีวิตคนเราจะเจอเรื่องอะไรมากมายขนาดนี้”
มิวบอกเพื่อนๆ

“และก็ไม่น่าเชื่อเหมือนกันว่าคนตัวเล็กๆ จะสามารถทนและผ่านอุปสรรคได้มากมายขนาดนี้”
 หญิงบอก

“อยู่ดีๆ ก็เป็นหลักเป็นการกัน งง” เอ็กซ์หันมาบอก

“เพราะความรักไง ความรักทำให้เราสามารถผ่านไปได้ทุกสิ่ง”
หญิงหันไปบอกมิวและหันมามองเอ็กซ์ เอ็กซ์ยิ้มเขินๆ และหลบสายตาไป

“ความหวังด้วยล่ะมั้ง ความหวังทำให้เรามีพลังที่จะขับเคลื่อนตัวเองต่อไปเพื่อที่จะรอให้ความหวังนั้นเป็นจริง"
"แม้มันจะผิดหวังบ้าง แต่ถ้าเรายังไม่หยุดหวัง เราก็จะมีแรงไปต่อ”
 มิวบอก หญิงและเอ็กซ์หันไปมองมิวแล้วยิ้ม

ถึงบ้านมิวและหญิงแยกย้ายกันเข้าบ้าน ส่วนเอ็กซ์นั้นลงไปก่อนหน้าแล้ว

เมื่อเข้าบ้านมิวนั่งลงที่เปียโนเล่นเพลงเดิมที่อาม่าชอบเล่น

“มิวไม่ได้เล่นเพลงนี้เพราะเหงาหรือเศร้าแล้วนะอาม่า มิวเล่นให้อาม่าฟังเฉยๆ"

 "ตอนนี้มิวมีความสุขดี อาม่าไม่ต้องห่วงมิวแล้วนะ มิวมีครอบครัวที่อบอุ่นเพิ่มขึ้นมาแล้ว อาม่าดีใจกับมิวไหม”

“แต่มิวไม่ไปไหนหรอก มิวจะอยู่กับอาม่าที่นี่นะ มิวจะอยู่เป็นเพื่อนอาม่า"

"มิวไม่เหงาแล้วแต่ถ้ามิวปล่อยให้อาม่าอยู่คนเดียวอาม่าจะเหงาได้ มิวไม่อยากให้อาม่าเหงา มิวว่าความเหงามันน่ากลัว”
 มิวยิ้มให้รูปอาม่า เล่นเพลงจบมิวเดินขึ้นห้องนอนไป

มิวเดินมาถึงเตียงก็ล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกงและหยิบตุ๊กตาหมีออกมา

“ยืมก่อนวันนึงนะ ไม่ได้ตั้งใจจะแกล้งหรอก”
มิวเอาตุ๊กตาหมีวางไว้บนหมอนอีกใบที่โต้งเคยนอน แล้วมิวก็ไปจัดการอาบน้ำแต่งตัวมานอนหมอนอีกใบที่อยู่ข้างกัน

“วันนี้นอนด้วยกันนะ” มิวหันไปพูดกับตุ๊กตาแล้วนอนหลับไป

ออฟไลน์ YaMRoLL

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 31
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-1
อ๊ากก

ลุ้นมากมายเลยค๊าบ

HBD ไรฮะคุงย้อนหลังด้วยนะคับ

ขอให้มีความสุขมากๆน๊า

ออฟไลน์ THIP

  • Global Moderator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7674
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +986/-10

LawlinG

  • บุคคลทั่วไป

zeen11

  • บุคคลทั่วไป
ซึ้งอะ ชอบจังเลย"มิวไม่เหงาแล้วนะอาม่า" อ่านแล้วน้ำตาซึม o7 o7 o7


แอบขโมยตุ๊กตาหมีมานอนเป็นเพื่อนอีกต่างหาก ร้ายนะน้องมิว  :mc3: :mc3: :mc3:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด