หัวข้อ: ^^"รัก.......ข้ามรั้ว "ไอ้ตัวแสบ" (((ตอนจบ ภาค 1 )))หน้าที่..336 (23/10/2013)

[pemiko2012]

โยชิน่าสงสารเนอะ 
แต่อย่าเศร้าไปเลยน้า มีพี่ๆคอยอยู่ข้างๆแล้ว

[tumtok]

ว่าที่คุณหมอน้องภู
ดีใจด้วยนะ

[ekonut]

ว่าที่คุรหมอน่่รักขนาดนี้ พี่พีทต้องระวังนะ 

โยชิอย่าเผสร้ามากนะ ร่าเริงๆๆเข้าไว้ 

[som]

ได้เพื่อนดีดียังไงก็ต้องพากันไปในทางที่ดีดีอยู่แล้ว  เก่งทุกคนเลยครับ

[-~iK@iZ_KunG~-]

อ่านไปก็ร้องไห้ไป ยิ้มไป คนเดียว ฮ่าๆๆ

[AnimajuS]

ยินดีด้วยกันทุกๆคนที่ได้เรียนอย่างที่ตัวเองชอบ

[ladymoon_yy]

สงสารน้องโยชิ   

[khunstar]

ยินดีกับนิสิตไหม่จ้า


อิคดูแลโยชิดีๆน้า

[patee]

แอบซึ้งไปกับน้องภูด้วย

สงสารโยชิ

[anukung]

อ่านแล้วน้ำตาไหลเลย ซึ้ง ช่วงเวลานั้นมันก็ผ่านไปแล้วอะแต่ยังไม่เคยหายไปจากใจเลย

[● MaYa~Boy ●]

ดีใจด้วยนะ ติดหมดทุกคนเลย

[anakin-lolyboy]

ถ้าน้องภูโดนข่มขืนจริงนะจะจับคนแต่งไปเป็นนางเอกนิยายยูริเอ็นซีเลือดพุ่งเลยคอยดู

[POPEA]

รอตอนใหม่ๆ >"<

[K.Pupoom]

ตอนที่......106

 

นอนอยู่ดีๆก็เหมือนมีอะไรเปียกๆยึ๊ยๆมาสัมผัสที่หู

"เห้ย!!!! มาเลียทำไม เป็นหมาอ่ะไง"
"ยั่มม" แล้วพี่พีทมันก็กัดหูผมเบาๆ
"อุ้ย!!!! หมาเข้าสิงไงออกไปเลย แล้วนี้ไม่ไปทำไงหรือไง ยังไม่อาบน้ำอีก"
"วันนี้วันเสาร์ครับ ฟ๊อดดดดดดดด"
"ก็เลยหื่นแต่เช้าสินะ"
"ก็เมียนอนยั่วขนาดนี้จะไม่ให้หื่นได้ไงล่ะ"
"ยั่วเย้ออะไรนอนปรกติ แล้วก็อยู่ใต้ผ้าห่มมิดชิดด้วย"
"ตอนนี้อ่ะใช่ แต่ก่อนหน้านี้ไม่ใช่นะ"
"ไม่ใช่ยังไง"
"ก็ผ้าห่มมันร่นลงมาจรเห็นสะดือ แล้วขาก็ออกมาจากนอกผ้าห่มข้างหนึ่ง แล้ว....."
"พอๆๆๆๆ"
"ไปอาบน้ำกัน"
"ไม่เอาจะนอนต่อ" แล้วผมก็พลิกตัวหันหลังให้พี่พีท
"เมียก็ไม่ยอมอาบน้ำด้วย สงสัยต้องไปให้คนอื่นอาบให้แล้วมั้ง"
"ก็เชิญ  แล้วก็อย่ามาโดนตัวน้องภูนะ"
"โอ๋ๆๆๆ ล้อเล่นนน" แล้วพี่พีทก็แทรกตัวมาใต้ผ้าห่ม แล้วก็วาดมือมาที่เอวผม
กอดไว้แน่น มือนุ่มๆลูบไปที่หน้าท้องของผม แล้วกดปลายจมูกมาที่หัวไหล่
ผมสะบัดไหล่แล้วก็หยิบมือพี่พีทออกจากตัว อยากไปให้คนอื่นอาบก็ไปสิ จะมาโอบเอวทำไม
ไม่ต้องมาหอมไม่ต้องมาโดนตัวเลย จะไปไหนก็ไป ชิ
"พี่ล้อเล่น นี่แน่ะๆๆ ปากไม่ดีตบปากตัวเอง นี่ๆๆๆๆ" พี่พีทมันก็ตบปากตัวเอว ตบให้ปากเบี้ยวไปเลยเหอะ
"หรอ" แล้วผมก็เดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวเดินเข้าห้องน้ำไป ล็อคประตู
"เห้ย พี่ล้อเล่น ขออาบด้วยนะ น๊าาาาาาาาา " ปังๆๆๆๆๆ

ก๊อกๆๆๆๆๆ

"พี่พีทครับ" พี่อ้นมาเคาะประตูเรีย ผมก็เงี่ยหูฟัง
"ครับ" แล้วพี่พีทก็เดินไปเปิดประตู
"คุณย่าให้มาถามว่าวันนี้ จะไปไหนหรือเปล่าครับ"
"ไม่นิ คุณย่าจะไปไหนหรอ"
"คุณย่าจะชวนไปไหว้พระแก้วน่ะครับ"
"อืมเอาสิ ไปกี่โมงอ่ะ"
"ก็ทานข้าวเช้าเสร็จก็น่าจะไปน่ะครับ"
"ได้ๆ"
"แล้วคุณย่าก็บอกให้ลงไปทานข้าวด้วยครับ แล้วน้องภูยังไม่ตื่นหรอครับ"
"ตื่นแล้ว อาบน้ำน่ะ"
"งั้นอ้นไปช่วยคุณย่าทำกับข้าวต่อก่อนนะ"
"ครับผม เอ่อ......ปลุกเจ้าโยชิด้วยนะอ้น"
"ตื่นตั้งแต่เช้าแล้วพี่"
"โอเค"
เสียงประตูห้องปิดเเสดงว่าพีอ้นไปแล้วผมเลยอาบน้ำต่อ หยุดการเงี่ยหูฟัง ฮ่าๆๆ
"ก๊อกๆๆๆ ปังๆๆๆ น้องภู ให้พี่อาบด้วย เร็วๆคุณย่ารอทานข้าว"
"หยุดเคาะ รำคาญ  ปังงงงงง" ผมก็เขี้ยงขวดครีมอาบน้ำที่ใช้หมดพอดี ไปที่ประตู
"โหด...รีบๆลงไปนะ ทุกคนรอทานข้าวอยู่" แล้วพี่พีทก็เงียบเสียงไป

บางทีคนเรามันก็ตองรู้สึกน้อยใจบ้างอะไรบ้าง น๊อยแน่ะ!!!!!จะไปอาบน้ำกับคนอื่น
อย่าให้รู้เชียวนะว่าแอบไปอาบน้ำ ลงอ่างที่ไหน จะเก้งกวางบ่างชะนีที่ไหนก็เถอะ
พ่อจะเล่นให้ราบเป็นหน้ากลองเชียว ถ้าไม่แอดมิดห้องไอซียู ให้อมขี้หมามาป้ายหน้าเลย

อาบน้ำเสร็จก็เดินออกมาแต่งตัวง่ายๆ เสื้อยืดกับกางเกงขาสั้นง่ายๆถูกหยิบมาใส่
แป้งเด็กผสมเชียบัตเตอร์กลิ่นหอมและดอกไม้นานาพันธ์ถูกทาไปทั่วตัวและใบหน้าบางๆ
"พี่ภูโยชิเข้าไปได้ไหม"
"เข้ามาดิ ไม่ได้ล็อค"
"ไปทานข้าวเถอคุณย่าให้มาตามอ่ะ วันนี้คุณย่าจะพาเราไปไหว้พระด้วยน๊า"
"ที่ไหนอ่ะ"
"วัดพระเเก้ว พี่ภูเคยไปไหม"
"เคยสิ อย่าบอกนะว่าแกไม่เคยไปอ่ะ"
"ใช่ กลิ่นอะไรอ่ะหอมจัง"
"แป้ง"
"หอมดีอ่ะ เดี๋ยวโยชิจะไปซือใช้บ้างดีกว่า"
"เอาไว้ให้ไอ้อิคฟัดแก้มหรอ"
"บ้า ไม่เกี่ยวกันซะหน่อย แค่ชอบที่มันหอมดีต่างหาก"
"แล้วนี้พี่อิคเขาสอบติดแล้วจะถวายตัวให้เขาเมื่อไรอ่ะ"
"ไม่รู้ "
"หรือว่าถวายไปแล้ว"
"หิวข้าวจัง ไปทานข้าวดีกว่า"
"หยุดเลยไอ้โยชิ " ผมดึงคอเสื้อมันไว้ไม่ให้มันไปไหน
"อะไรอ่ะ หิวข้าวนะ"
"เล่ามาแกได้กับไอ้อิคแล้วใช่ไหม"
"ยัง"
"สาบาน"
"อืม"
"ภายนอกล่ะ"
"อะไรภายนอก ไม่รู้จัก"
"แก่แดดอย่างแก่เน่ยนะไม่รู้จัก"
"ก็ไม่รู้จริงๆนิ"
"เคยเห็นช้างน้อยของไอ้อิคยัง"
"พี่ภูถามอะไรก็ไม่รู้"
"ตอบมา"
"เคย ก็ได้"
"เคยสัมผัสหรือยัง"
"ถามเยอะจริง ไม่รู้แล้ว"
"จะบอกหรือไม่บอก"
"บอกก็ได้ ไม่เห็นต้องทำหน้าดุขนาดนั้นเลย เคยแล้ว"
"กี่ครั้งแล้วเนี่ย "
"สะ สอง"
"แกนี้นะ บอกให้รักนวลสงวนตัว แก่แดดจริง ตกลงไอ้อิคมันยังไม่ได้เข้าไปสำรวจลำไส้แกใช่ไหม"
"ยัง ตกลงพี่ภูจะเอายังไงแน่เดี๋ยวให้ยอมเดี๋ยวไม่ให้ยอม"
"แกอยากลองป่ะล่ะ"
"หึ"  แล้วไอ้โยชิก็ส่ายหน้านที
"แล้วตอนที่ ไอ้นั้นกันอ่ะ เป็นไงอ่ะ ชอบม๊ะ"
"ก็ ดีอ่ะ" ไอ้โยชิอายจนหน้าแดง แกล้งมันสนุกดีอ่ะ ผมไม่รู้หรอกนะว่าตรงไหนที่จะเหมาะสมกับโยชิ
เพราะตัวผมเองก็เสียตัวให้พี่พีทก็น่าจะราวๆอายุเท่าไอ้โยชิเนี่ยแหละ มันก็คงไม่เสียหายมั้ง
ถ้าไอ้โยชิจะตกเป็นเมยไอ้อิคในวันนี้
"งั้นตอนนี้พี่อนุญาตแล้ว ส่วนโยชิจะยอมหรือไม่ยอมไอ้อิคก็แล้วแต่หัวใจแล้วกัน แต่..."
"แต่อะไรหรอ"
"ใส่ถุงยางทุกครั้งนะ"
"อือ"ไอ้โยชิ อาจนหน้าแดง ตลกดี
"คุยะไรกันอยู่ สาวๆ" ไอ้พี่พีทเดินเข้ามา แบบไม่ให้เสียงอีกแล้วตกใจหมด
"คุยเรื่องผู้ชายที่มาจีบเราสองคน ว่าหล่อมากกกกกก ไปทานข้าวเถอะโยชิ หิวไม่ใช่หรอ"
แล้วผมก็ดึงข้อมือไอ้โยชิ เดินกระทบไหล่พี่พีทออกจากห้องไป ลงบันได กึกๆๆๆๆๆๆ
"ใครมาจีบ" พี่พีทเดินตะโกนตามหลังมา
"อรุณสวัสดิ์ครับคุณย่า"
"ครับ  ตักข้าวเลยผักบุ้ง  แล้วนี้เจ้าตัวโตไปไหนเนี่ย"
"อยู่นี่ครับ บอกพี่มาเลยว่าใครมาจีบ"
"อะไรกันอีกล่ะเนี่ย ให้ไปตามน้อง ไปทะเลาะกันอีกล่ะ"
"พี่พีท พี่ภู เขาประชด " ขนาดไอ้โยชิมันยังรู้เลย
"พี่รู้ครับ แต่พี่ไม่ชอบให้ประชดแบบนี้"
"แล้วเมื่อกี้ชวนน้องภูไปอาบน้ำด้วยแล้วน้องภูไม่ไป ทำไมตัวเองประชดได้ล่ะ ที่บอกว่าจะไปอาบน้ำกับคนอื่นน่ะ"
"ก็เรามันปากไม่ดีก่อนินาตาพีท ฮ่าๆๆๆ"คุณย่าหัวเราะเสียงดัง
"ก็แค่ล้อเล่นเฉยๆก็ขอโทษแล้วไง"
"งั้นน้องภูก็ขอโทษนะ ล้อเล่นเฉยๆเหมือนกัน"
"คุณย่าดูน้องสิครับ"
"ก็เราน่ะมันเริ่มก่อน สมน้ำหน้า ผักบุ้งอ้นโยชิ ทานข้าวลูก เรื่องไร้สาระอย่าไปฟังเลย"
"โยชิก็ว่างั้นอ่ะครับคุณย่า"
"ใช่ๆๆ ทานข้าว ทานข้าว"

แล้วพี่พีทก็ตักกับข้าวใส่จานผม ผมก็เขี่ยไว้ขอบจาน ไม่ได้โกรธหรอกนะแค่หมันไส้เฉยๆ
แต่มีหรที่สามีคนนี้จะละความพยายาม ก็ยังคงตักมาเรื่อยๆ จนเต็มจานไปหมดแล้วเนี่ย
"จะล้นจานแล้วเนี่ย จะตักอะไรนักหนา มือไม่ได้เป็นง้อย"
"แล้วทำไมไม่ทานล่ะ"
"ก็น่าจะรู้นะ "
"งอนก็ให้มันพองามบ้างเหอะ จะเข้ามหาลัยแล้วโตแล้ว"
"เจ้าบุ้ง น้องมันมองตาเขียวแล้วนั้นอ่ะ ทานข้าวไป เดี๋ยวก็เจอดีหรอก"
"บุ้งก็ว่างั้นแหละครับคุณย่า"
"พี่ภูก็ทานๆไปเถอะ ทำเป็นงอน โถ่ เดี๋ยวเขาหอมนิดหอมหน่อยก็อ่อนไปขี้ผึ้งถูกไฟลน"
"นี้แน่ะ" ผมก็เขกหัวไอ้โยชิทีหนึ่ง
"ไม่น่ายุ่งเลย"
"ไม่เอาๆพอๆลูก ทานข้าวๆ โต๊ะอาหารนะจ้ะ มีมารยาทกันหน่อย"
แล้วผมก็เดินไปเอาจานใบใหมในครัว แล้วก็เอาจานตัวเองไปตั้งตรงหน้าพี่พีท
อยากตักก็ทานเองเถอะ เชอะ ............
"น้องภูไม่น่ารักเลยลูก พี่เขาง้อแล้วนะ "
"นั้นสิ อุย ลืมตัว" ไอ้โยชิรีบเอามืออุดปากตัวเอง
"มีคนง้อคนตามใจเข้าหน่อยก็เลยเอาแต่ใจไง เอาใหญ่แล้วนะ " ไอ้พี่บุ้งมันก็ดุผมอีก
"บุ้ง ปากว่างมากก็ทานข้าวไป ไม่ต้องไปยุ่งกับน้องเลย"
"ครับ"
ก็เลยนั่งทานข้าวเงียบๆ ก้มหน้าก้มตาทานไปเรื่อย ขอโทษนะครับคุณย่าท่น้องภูงี่เง่า
บรรยากาศการทานข้าวเลยกร่อยเลย แต่คุณย่าก็ยังคุยอารมณ์ดีเพราะท่านคงไม่ใส่ใจ
หรือว่าท่านชินแล้วก็ไม่รู้เนอะ ก็มีผมที่เงียบ พี่พีทเงียบ ที่เหลือเขาก็คุยันสนุกสนาน
"น้องภู ย่าซื้อสลิ่มมาให้น่ะลูก อยู่ในตู้เย็นน่ะ"
"ขอบคุณครับคุณย่า" แล้วผมก็รีบวิ่งไปหยิบถุงขนมมา ีสำหรับทุกคนด้วย
ผมเลยหยิบมาพร้อมกับถ้วยแล้วก็ช้อน มาวางตรงโต๊ะอาหาร
"มีน้ำแข็งป่นด้วยนะลูกในตู้เย็นน่ะ"
"ครับ" ผมก็เลยวิ่งดุ๊กๆๆๆๆไปเอามาอีก
"คุณย่าเอาอะไรครับเดี๋ยวน้องภูเทให้"
"ไม่เอาหรอกจ้ะ ทานกันเถอะ เทให้พี่เขาด้วยสิ" แล้วผมก็หยิบทับทิมกรอบ
เทใส่ถ้วยโดยไม่ได้ถามหรอก แต่ก็ร้ว่าพี่พีทชอบ ตักน้ำแข็งเติมลงไปหน่อย
แล้วก็ยื่นให้ พี่พีทก็รับไปแล้วก็อมยิ้ม
"น้องรู้ใจใช่ไหมล่ะ ตัวเองอ่ะเคยรู้ใจน้องบ้างหรือเปล่า ปากก็บอกว่ารัก เดี๋ยวย่าไปเดินย่อยหน่อยดีกว่า"
แล้วคุณย่าก็เดินไปหน้าบ้านโดยทิ้งคำคมไว้ที่โต๊ะ
นั่งทานขนมกันเงียบๆโดยมีพี่อ้นกับพี่บุ้งแล้วก็โยชิมองมาที่ผมสองคน
แต่ผมก็ไม่ได้สนใจอะไรหรอก ก็ได้แต่นั่งทานอย่างมีความสุขก็มันอร่อยนินา
"พี่ภู"
"อะไร"
"โยชิไม่มีเสื้อผ้าใส่ไปไหว้พระอ่ะ"
"ทำไมแกจะห่มไสบไปวัดหรอไง"
"เปล่า จะยืมเสื้อสักตัวอ่ะ"
"ยืมหรือขอ"
"ขอก็ได้ อิอิ ขอบคุณครับ"ยังไม่ได้บอกว่าจะให้เลย ตั้งแต่มันมาบ้านผมบ่อยๆนี้เอาเสื้อผมไปหลายตัวแล้วนะ
"ยังไม่ได้บอกว่าจะให้เลยนะ"
"พี่ภูใจดีจะตายให้อยู่แล้วแหละ"
"ย่ะ งั้นก็ฝากล้างถ้วยด้วยนะ"
"ครับผม" แล้วผมก็เดินออกไปชวยคุณย่ารดน้ำตนไม้ ทำโน้นทำนี้
คุณย่ากำลังให้ปุ๋ยกล้วยไม้ที่แขวนอยู่ริมรั้ว โดยมีองครักษ์เป็นไอ้มดแดง
"คุณย่า"
"อิ่มแล้วหรอลูก"
"ครับ เดี๋ยวน้องภูช่วยนะ"
"น้องภูไปเอาน้ำมารดต้นไม้แทบนีดีกว่าลูก เดี๋ยวอันนี้ย่าทำเอง"
"ครับ" แล้วผมก้ไปลากสายยางโดยมีไอ้มดแดงมันช่วยดึงอีกแรง มันเป็นหมาที่ฉลาดนะครับ
"ดึงมาอีกไอ้มดแดง  ระวังต้นไม้ด้วย"
"แล้วมันจะรู้ไหมนั้น"
"มันรู้ครับคุณย่า เพยงแตมันโต้ตอบเราไม่ได้"
"ขนาดนั้นเชียว"
"อิอิ"
ผมก็ยืนรดน้ำต้ไม้โดยมีคุณย่ายืนใส่ปุ๋ยกล้วยไม้อยุ่ข้างๆ
"แล้วดีกับพี่เขาหรือยัง"
"ก็ไม่ได้โกรธกันซะหน่อยนินา"
"พี่เขารักน้องภูมากนะลูก น้องภูน่าจะรู้ดีกว่าย่านะ"
"ก็แค่หมันไส้เฉยๆ"
"ถ้าเอาอยู่มันก็ดี แต่ถ้าเอาไม่อยู่มันจะกลายเป็นทะเลากันน๊า"
"น้องภูเอาอยู่ มั้ง"
"ก็เรามันก็เป็นซะแบบเนี่ย อยู่ดีๆไม่ชอบ"
"เดี๋ยวชีวิตไม่มีสีสันนะครับคุณย่า ฮ่าๆๆๆ"
"มาโน้นแล้ว สีสันในชีวิตหนูน่ะ"
"คุณย่าจะไปไหว้พระกี่โมงครับ เดี๋ยวพีทได้โทรให้คนขับรถที่บริษัทมา"
"สักสิบโมงแล้วกันลูก"
"ครับ ทำไรอ่ะลิง"
"ยืนฉี่มั้ง" คุณย่าหันมามองแล้วก็ส่ายหน้า แล้วพี่พีทก็เข้ามากอดผมแล้วก็หอมซยหอมขวา
"ดีกันน๊าาา" คุณย่าก็ได้แต่อมยิ้มไปให้ปุ๋ยกล้วยไม้ไป
"อายคุณย่านะ"
"ถ้าไม่ยอมดีกันก็จะหอมอยู่อย่างนี้แหละ"
"ก็ได้"
"พี่ภู โย........... อูยยย มาผิดจังหวะจริงๆ"
"มีอะไร"
"จะบอกว่าล้างจานเสร็จแล้ว "
"จะเอาเสื้อหรอ ไปอาบน้ำก่อนก็ได้ เดี๋ยวพี่หยิบให้"
"ครับ "
"โยชิลูกก"
"ครับคุณย่า"
"บอกให้พี่บุ้งพี่อ้นไปเตรียมตัวได้แล้วลูก รถจะมารับสิบโมง"
"ครับผม"
"ปล่อยได้ยัง"
"ไปอาบน้ำแต่งตัวกันเถอะ คุณย่าเสร็จแล้ว"
"แต่น้องภูยังไม่เสร็จนินา ก็ไปอาบก่อนสิ หรือจะอาบตรงนี้"
"ไม่เอาไม่ใช่หมานะเว้ย " แล้วพี่พีทก็ปล่อยผมแล้วก็เดินเข้าบ้านไป
"สีสันพอไหมลูก ฮะ ฮ่าๆๆๆ ไปอาบน้ำอาบท่าเดี๋ยวได้ไปไหว้พระกัน"
"ครับบบบ"ผมเดินไปปิดน้ำม้วนสายยางแล้วก็เดินเข้าบ้านพร้อมคุณย่า
แล้วก้เดินเข้าไปในห้อง พี่พีทก็นุ่งผ้าเช็ดตัวนั่งเล่นไอแพดอยู่บนเตียง
"ทำไมยังไม่อาบน้ำอีกอ่ะ"
"รอ"
"น้องภูอาบเเล้วไง จะรอทำไม"
"ไปรดน้ำต้นไม้มาเหงื่อออก อาบอีกรอบเหอะ ป่ะ"
แล้วพี่พีทก็ดึงผมเข้าห้องน้ำไป แล้วก็ถอดเสื้อผ้าให้อีกต่างหาก
มันเป็นอะไรนักหนาทำไมต้องให้ผมอาบน้ำด้วยไม่เข้าใจเลยเนี่ย อาบคนเดียวไม่ได้หรอไง
ก็ยืนอาบน้ำกัน โดยมีพี่พีทสระผมให้อย่างเอ็นดู บางทีก็เหลือไปดูเอ็นบ้างผมเห็น ฮ่าๆๆๆ
อาบน้ำกันเสร็จก็มานั่งเช็ดผมให้กัน  พี่พีทเดินไปที่ตู้เสื้อผ้า หยิบเสื้อเชิ๊ตสีขาวสองตัวเหมือนกันออกมา
แต่ต่างกันที่ไคนละไซส์ กางเกงยีนต์สีน้ำเงินเข้มของผมแล้วก็พี่พีทถูกหยิบออกมาเช่นกัน
"ไม่เอาน้องภูไม่ใส่ตัวนั้น จะใส่ตัวสีซีดๆอ่ะ เดฟขาดเข่าอ่ะ"
"ไปวัดมันไม่สุภาพ"
"ขาดนิดเดียวอ่ะนะงั้นก็เอาตัวอื่นที่ไม่ขาด"
"เรื่องเยอะส์ หยิบเองเลย"
"ขี้บ่น" แล้วก็เลยเดินไปเลือกกางเกงเอง โดยมีสายตาคนขี้บ่นมองมา
แล้วพี่พีทก้เอากิ๊ฟติดผมมาติดผมหน้าที่มันยาวเเล้วให้
แล้วก็เอาครีมกันแดดมาทาหน้าให้  ผมก็หลับตาใหทาเฉย
ทาเสร็จก็จุ๊บปากผมหนึ่งที ฉวยโอกาสตลอด เล้กน้อยก็เอาอ่ะ คนเรา
"ตลอดอ่ะ"
"ก็ปากมันแดงน่าจุ๊บนินา อดใจไม่ไหวอ่ะ"
"แหวะ"
พี่พีทหยิบกางเกงในมาใส่ให้ตัวเอง แล้วก็ใส่ให้ผม เสื้อเชิ๊ตสีขาวถูกนำมาใส่
กางเกงยีนต์นุ่งทับไปตามด้วยเข็มขัด แล้วก็แอคเซสเซอรี่ต่างๆ
"ก๊อกๆๆๆ" สงสัยไอ้โยชิมันมาทางเสื้อแน่ๆเลย
"เข้ามา"
"เสื้อเค้าอ่ะ"
"ในตุ้อ่ะ เลือกเอาดิ"
"ไม่เอาหรอก พี่ภูเลือกให้โยชิสิ"
"งั้นก็เอาตัวนี้แล้วกันนะสีขาวเหมือนกัน ไปวัดขิตใจจะได้ขาวสะอาดเหมือนเสื้อ"
"ขอบคุณครับ"
"ครีมกันแดดเอาไหม แต่งตัวในห้องนี้ก็ได้จะใช้อะไรก็หยิบเอาเถอะ"
"จะดีหรอ"
"เออน่ะ"แล้วไอ้โยชิมันก็แต่งตัวในห้องผมแหละ แต่มันยังมียางอายอยู่บ้าง
เวลาที่จะถอดจะใส่มันก็เดินเข้าห้องน้ำไป ไม่เหมือนพี่พีทหรอก
"หนุ่มๆแต่งตัวกันเสร็จหรือยังลุก" คุณย่ายืนอยู่หน้าห้อง
"เสร็จแล้วครับ"
"งั้นก็ไปลูก รถมารอแล้ว โยชิป่ะ"
"ครับคุณย่า" ผมหยิบของใส่กระเป๋า กระเป๋าตังค์ โทรศัพท์ของผมกับพี่พีทแล้วก็ผ้าขนหนูผืนเล็กๆ
โน้นนี้นั้นอีกมากมายแหละ ที่พกติดตัวอยุ่ประจำเป็นบ้าหอบฟาง เดินลงมาข้างล่างทุกคนก็พร้อมแล้ว
แต่ทว่าคนขับยังไม่พร้อมเพราะทานข้าวอยู่ในครัว .... พวกเราก็เลยนั่งเล่นรอคนขับอยู่หน้าบ้าน
ผมเอามือลงไปจับปลาในอ่างท่คุณย่าเลี้ยงปลาหางนกยูงไว้
"เดี๋ยวแขนเสื้อเปียก" พี่พีทเดินมาแล้วก็พับแขนเสื้อขึ้นไปให้ แล้วทำไมทุกคนต้องมองมาแล้วยิ้มด้วยเนี่ย
แล้วไอ้โยชิมันก้นั่งมาร่วมขบวนการรังแกสัตว์กับผม ก่อนที่จะไปทำบุญ ฮ่าๆๆ
แค่ช้อนเล่นๆไม่ได้เอาไปต้มยำทำแกงซะหน่อย น้ำในอ่างเย็นดี
ปลามันคงมีควาสุข แวกว่ายเล่นกับกอสาหร่ายที่คุณย่าปลูกในอ่าง
"พี่ภูเอาตัวนี้ดิ นั้นอ่ะ เห้ยเจ๋งอ่ะ สีเขียวสะท้อนแสงด้วย"
"สีเขียวอ่อนต่างหาก"
"แต่มันเหมือนสะท้อนแสงได้เลยนะ แล้วไอ้ปลาสีส้มๆนี้ปลาอะไรอ่ะ"
"ปลาสอด เหมือนแกอ่ะโยชิ สอดดดดดดด"
"แรงอ่ะ"
"มันเป็นปลาที่อันธพานมากเลยนะ ชอบแย่งอาหารคนอื่น แล้วก็คอยตอดปลาตัวที่เล็กกว่าด้วย"
"อ่าวแล้วเลี้ยงมันไว้ทำไมอ่ะ"
"ก็วันนั้นไปเดินงานวัดกับพี่พีทเขามีให้ช้อนปลาอ่ะ ดันช้อนมันมาอ่าสิ"
"แล้วมันไม่กัดตัวอื่นหรอ"
"ไม่น่าจะนะ แต่ก็ว่าจะแยกมันออกแล้วแหละ แต่รออ่างใบใหม่มาส่งก่อน"
"พร้อมแล้วครับคุณท่าน"
"งั้นก็ไป ขึ้นรถกันลูกเด็กๆ" แล้วพวกเราก็ขึ้นรถกัน
พี่พีทก็ดึงผมไปนั่งข้างๆตรงกลางเบาะหลังเป็นพี่บุ้งกับพี่อ้น ไอ้โยชินั่งกับคุณย่า
รถออกจากบ้าน ขึ้นทางด่วน ลงยราชวิ่งผ่านเส้นหลานหลวง ราชดำเนิน
รถก้ติดนิดหน่อยไม่ถึงกับมาก สองข้างทางก้เห็นจนคุ้นตาบ่อยๆไม่ได้แปลกไปจากเดิม
แต่พี่พีทเนี่ยสิ กอดเอวผมไว้ตลอด แล้วก็เกาเบาๆที่เอวผม มองไปนอกหน้าต่าง อารมณ์ดีจนออกนอกหน้า
"ตื่นเต้นหรอโยชิ"
"อื้ม เคยแต่ผ่านไม่เคยเข้าไปเลยอ่ะ"
"นึกถึงตอนไปทะเลเนอะ "พี่บุ้งมันเอ่ยขึ้นมา
"ใช่ๆ เมื่อไรเราจะไปกันอีกอ่ะครับคุณย่า"
"ถามพี่เขาสิ"
"ว่าไง" ผมหันหน้าเข้าหาพี่พีท จมูกจะชนแก้มอยู่แล้วก็พี่แกเลนดึงเข้าไปโอบซะแน่น
"หอมแก้มก่อนสิ" ผมก็ฝังจมูกลงป ไอ้โยชิมันหันมามองแต่ก็เอามือปิดตาไว้ แอบดูตามร่องนิ้วมือ
แล้วแบบนี้จะปิดตามทำไมว่ะไอ้โยชิ ไอ้เด็กบ้า
"ตกลงวาไงอ่ะ ขอโยชิไปด้วยนะพี่พีท"
"เดี๋ยวจะพยายามเคลียร์งานให้"
"เมื่อไรอ่ะ" ผมบีบคั้นเอาคำตอบ
"พี่เขางานยุ่งเดี๋ยวให้ว่างๆก่อนนะลูก อย่าทำให้พี่เขาลำบากใจ ทะเลไปเมื่อไรก้ได้ บ้านเราอยู่นั้น"
"ครับคุณย่า"
"ไปอีกทีไม่รู้ห้องพักจะพอหรือเปล่านะ ย่ามีหลานสะใภ้เพิ่มอีกเพียบ"
"ไม่เป็นไรครับโยชินอนกับพี่ภูก้ได้"
"ใครจะให้แกนอนด้วยไอ้โยชิ"
"แล้วจะให้โยชิไปนอนที่ไหนอ่ะ"
"แล้วใครบอกว่าจะให้แกไป ถ้าเกรดเฉลี่ยอกมาไม่ถึงสามนอนเฝ้ากรุงเทพอยู่คนเดียวเถอะ"
"คนใจร้าย"
"ก็ดีกว่าคนขี้เกียจแหละ"
"คุณย่าช่วยโยชิด้วย"
"ย่าให้ไปลูก แต่ต้องสัญญาก่อนว่าเทอมใหม่นี้ ต้องตั้งใจเรียน"
"โอเคครับโยชิสัญญา"
"แล้วจะคอยดูน้ำหน้าแกไอ้โยชิ"
"ได้เลย"
รถวิ่งมาถึงไฟแดงตรงพระแม่ธรณี คุณย่ายกมือไหว้พวกเราก็ยกมือไหว้ตาม
ทัศนียภาพท้องสนามหลวงสวยงามกว่าแต่ก่อนมากมาย ย่าเขียวขจีมองดูแล้วสดชื่น
ผืนหญ่าสีเขียวขับให้วัดพระแก้วแล้วก็สถาปัตยกรรมของไทยดูสวยงามมากยิ่งขึ้น
คนขับรถจอดให้พวกเราลงตรงประตูเข้า........
คุณย่าหยิบแว่นกันแดดออกมาใส่ก่อนที่จะก้าวลงจากรถ ไอ้โยชิมันกระโดลงไปตั้งแต่ประตุเปิดแล้ว
พี่พีทหยิบแว่นกันแดดมาใส่เช่นกันแล้วก็ไม่ลืมที่จะหยิบมาเผื่อผม กระป๋าที่ผมถือมาถูกพี่พีทดึงไปสะพาย
กระเป๋าคุณย่าถูกไอ้โยชิช่วยถือเช่นกัน เราห้าคนเดินมุ่งตรงไปยังทางเข้า
วัดพระแก้วมากี่ครั้งงๆก็คงไว้ซึ่งความงดงามเหมือนเคย สถานที่ที่ก้าวเข้ามา
แล้วทำให้จิตใจร่มเย็น สงบ ถึงอาการภายนอกจะร้อนแรงแคไหนก็ตาม
ถอดรองเท้าไว้ข้างๆแล้วก้เดินเรียงกันเข้าไป
ก้าวข้ามผ่านธรณีประตุ คนมากมายที่นั่งพนมมือภาวนาแล้วก็ก้มกราบ
เราห้าคนหามุมว่างแล้วก็นั่งพับเพียบลง กราบสามครั้ง แล้วก็ตั้งจิตอธิฐานขอพร
สวดพระคาถาที่จารึกไว้ตรงหน้า..........

"พุทธะมหามะณีระตะนะปะฏิมากะรัง ปูเชมิ
ทุติยัมปิ พุทธะมหามะณีระตะนะปะฏิมากะรัง ปูเชมิ
ตะติยัมปิพุทธะมหามะณีระตะนะปะฏิมากะรัง ปูเชมิ
เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ มะหาเตโช เจวะ มะหาปัญโญ
จะ มหาโ๓โค จะ มะหายะโส จะ ภะวันตุ เมฯ
นิพานัสสะ ปัจจะโย โหุ ฯ"

ก้มกราบ3ครั้ง คุณย่าหยิบกระเป๋าสตางค์ แล้วก็นำเงินออกมา  จบเหนือหัว
แล้วก็ยื่นส่งให้ผม
"เอาไปใส่ตู้ให้ย่าหน่อยลูก"
"โยชิใส่ได้ไหมครับคุณย่า"
"ได้สิลูก" แล้วไอ้โยชิมันก็หยิบเงินในกระเป๋ามาแล้วก็ทำแบบคุณย่า
คลานเอาเงินไปใส่ตู้ พี่พีทก็ทำเช่นกันแลล้วก็ยื่นเงินให้ผม
"ทำบุญร่วมกันจะได้เกิดมาเป็นคู่กันทุกชาติไป"
"จ้ะ" ผมก็รับมาแล้วก็เอาเงินไปใส่ตู้ ทุกคนก็ทำบุญกันหมด เรานั่งกันอยู่สักพักก็เดินออกมา
คุณย่าเอาดอกบัวจุ่มน้ำมนต์แล้วก็พรมหัวตัวเอง แล้วก็พรมให้พวกผมทุกคนเช่นกัน
ผมก็เลยขอลองบ้างเอาดอกบัวจุ่มไปในน้ำมนต์แล้วก็มาแตะที่หัวตัวเอง
ทุกคนเดินไปหยิบรองเท้าขอตัวเอง แล้วมานั่งใส่รองเท้ากัน
เห็นจะมีแต่คุณย่านั้นแหละที่ใส่ง่ายหน่อยเพราะเป็นรองเท้าสวมสบายๆ
พี่พีทก็เช่นกันเป็นรองเท้าที่ไม่ต้องผุกเชือก ผมเนี่ยสิ จัดเต็ม ฮ่าๆๆๆ
นั่งผูกเชือกรองเท้าอยุ่ พี่พีทก็นั่งยอๆลงตรงหน้า แล้วก็ช่วยผูกอีกข้าง
"เดี๋ยวน้องภูผูกเองก็ได้"
"คนอื่นเขารออยู่ ร้อน"ผมผูกข้างหนึ่งเสร็จแล้ว พี่พีมเน่ยสิช้าจัง
เหงื่อตแล้วนั้น ก็เลยเอาทิชชุซับเหงื่อให้ ผู้ชายที่ก้มหน้าผูกรองเท้าให้ผม
เป็นคนที่ผมรักมาก ผมอยากให่เขารักผมแบบนี้ตลอดไปจัง
ผมเองบอกตรงๆนะว่าไม่สามารถจะรักใครได้อีกแล้วเมื่อผมมีเขาเข้ามาในชีวิต
ถึงบางครั้งเขาจะโมโห เอาแต่ใจ แต่ทั้งหมดมันก็มาจากความรักที่เขามีต่อผมทั้งนั้น
พี่พีทน้องภูรักพี่พีทนะ.....
เดินชมภายในวัด ก็สวยงามรื่นรมณ์  อิ่มอกอิ่มใจอย่างบอกไม่ถูก
"พี่ภู"
"ไร"
"ดูไอ้นั้นดิ"
"ทำไม"
"มันแอบมองพี่พีท"
"ก็ตาของเขาเขาจะมองเราจะไปห้ามเขาได้ไง"
"ไม่หวงหรอ"
"หวงแต่ไม่บ้า คุณย่าเมื่อหรือยังครับ"
"ยังลูก ไปไหนกันต่อดี"
"ไปไหว้ศาลหลักเมืองไหมครับ "
"ดีๆๆ"
"พี่พีทโทรหาคนขับรถหน่อย เราจะไหว้ศาลหลักเมืองกันต่อ"
"ครับ" แล้วเราก็ไปยืนโต้แดดรอคนขับรถตรงทางเข้า กว่าจะมาก็เล่นเอาเหงงื่อตก
รถพาเรามาไม่ไกลจากวัดพระเเก้ว พามาส่งที่ทางเข้าศาลหลักเมือง
พวกเราก้มุ่งรงไปซื้อ ธูปเทียนทองผ้าสามสี ตุ๊กตานางรำ คือมีอะไรพวกราซื้อหมด ฮ่าๆๆๆ
แล้วก็เดินไปจุดธูปอธิฐานขอพร จะได้ตั้งหลักในชีวิตได้
ใครที่มาอยู่เมืองหลวงมาเริ่มต้นทำงาน ชีวิตเหมือนยังไม่สามารถตั้งหลักได้
แนะนำใหมาไหว้ที่นี้ ขอพรให้ตั้งหลักในชีวิตใน การงาน การทำมาหากินขอให้เจริญก้าวหน้า
แล้วปราถราสิ่งใดก็ขอไปตามใจปรา๔ณาแต่ต้องเป็นเรื่องที่ไม่ผิดศีลธรรมนะ
แล้วก็เอาทองไปปิดที่ ศาลหลักเมืองที่เขาทำจำลองไว้ให้ แล้วก็เอาผ้าสามสีผูก
ในช่วงที่ผูกเขาก็ให้กลั้นนหายใจ เสร็จก็เดินเข้าไปไหว้หลักเมืองของจริงทางด้านในวิหาร
ที่นี่ยังมีพระให้ไหว้อีกหลายจุด มีนางรำรำถวายถ้าเราจแก้บน...........

"หิวกันแล้วสิ" คุณย่าถาม
"น้ำมาแล้วครับ" พี่บุ้งกับพี่อ้นเดินถือน้ำมาให้พวกเรา
"ขอบใจลูก ไปไหนกันต่อดีล่ะ"
หข้าวทานแล้วกันครับ ริมน้ำเป็นไง"
"ตอนนี้อ่ะนะร้อนตับแลบ"
"หรือจะไปทานในห้าง แถวนมีห้างอะไรอ่ะ"
"เซนทรัลปิ่นเกล้ามั้ง น่าจะใกล้สุดนะ"
"โอเคงั้นไปเซนทรัลปิ่นเกล้า ข้างๆห้างมีศาลพระศิวะเราไปไหว้กันไหมครับคุณย่า"
"ดีเลยลูก"
แล้วคนขับรถก็พาเราจากศาลหลักเมืองไปไหว้พระศิวะตรงเซนทรัลปิ่นเกล้า
เสร็จจากตรงนั้นพวกเราก็เดินทางเข้าไปหาอะไรทานในเซนทรัลปิ่นเกล้า
แต่บางทีก็เหมือนจะเบื่อร้านอาหารในห้างเเล้วนะ สุกี้ ปิ้งย่าง ฟาสฟุ้ด ก็ได้แต่มองหน้ากันไม่รุ้จะทานอะไรดี
"เอาไงเด็กๆ"
"น้องภูให้คุณย่าเลือกก็แล้วกันครับ"
"เอ้า เอ็มเคนี่แล้วกัน ใกล้ๆขี้เกียจเดิน"
"เดี๋ยวโยชิไปจองคิวให้ครับ 1 2 3 4 5 6 คนนะ" แล้วไอ้โยชิมันก็เดินไปจองคิวให้
"คุณย่าไปเข้าห้องน้ำไหมครับ"
"ดีๆ" แล้วผมก็พาคุณย่าไปเข้าห้องน้ำกับพี่พีท พี่พีทสั่งให้พี่บุ้งไปดุโยชิ
เดินออกมาจากห้องน้ำหลังจากทำธุระเสร็จก็ดินผ่านเทศกาลงานอาหารที่เข้าจัดกัน
มีแต่ของหน้าทานทั้งนั้นเลย เห็นเเล้วก็พาลให้หิว
"คุณย่าไม่ได้ทำบีจ่างนานแล้วนะครับน้องภูอยากทานบีะจ่างฝีมือคุณย่า"
"ได้สิ"
"เอาเผือกหวานเยอะๆนะครับ"
"จร้า"
"คุณหญิง สวัสดีค่ะ สวัสดีคุณหญิงซะลูก"
"สวัสดีครับ" พวกผมก้เลยยกมือไหว้คุณป้าคนที่เดินมากับเด็กหนุ่มในชุดนิสิต
"มาเดินเที่ยวหรอค่ะ"
"จ้ะ สบายดีนะจ้ะ"
"สบายดีค่ะ คุณหญิงล่ะคะ"
"สบายดีจ้ะ มากันแค่นี้หรอ"
"ค่ะ พาเจ้าตัวแสบมาซื้อของค่ะ"
"โตเป็นหนุ่มแล้วเนอะ"
"ค่ะ แล้วนี้..."
"หลานชายฉัน คนโตกับคนเล็กน่ะ"
"ที่ไปอยู่เมืองนอกใช่ไหมค่ะ"
"ใช่จ้ะ"
"สูงหล่อเหมือนนายแบบเลยนะคะเนี่ย อีกคนก็หล่อน่ารัก น่าหยอกเชียว น้องน่ารักไหมลูก"
"ครับ" ทำเป็นไม่สนใจมองไปทางอื่น ไอ้คิ้วปลิง หล่อตายแหละ
"เดี๋ยวฉันขอตัวก่อนนะ เด็กๆรออยู่ที่ร้านอาหาร "
"ค่ะคุณหญิง สวัสดีค่ะ สวัสดีคุณย่าสิลูก" แล้วมันก็ยกมือไหว้คุณย่าตามที่แม่มันบอก
"สวัสดีครับ"ผมกับพี่พีทก็ยกมือไหว้คุณป้าท่าน
"ใครหรอครับคุณย่า"
"เขาชื่อคุณอร เป็นสะใภ้ของสมาชิกในสมาคมอ่ะลูก"
"อืม"
"เขานิสัยดี ยิ้มแย้ม ช่างพูด"
"แต่ลูกเขาหน้ายังกะตูด"
"เรานิ ฮ่าๆๆๆๆ"
แล้วพวกเราก็มายังร้าน พวกนั้นหายไปแล้วสงสัยเข้าไปในร้าน พี่พีทมองหาแต่ก็ไม่เห็น
เลยโทรหาแล้วไอ้โชิมันก็วิ่งออกมารับพวกเราแล้วก้พาไปที่โต๊ะ.......
อาหารถูกสั่งมาตามท่ทุกคนอยากทาน คุณย่าเองจะชอบพวกเห้ดซะมากกว่าเนื้อสัตว์
สั่งกันมาเต็มไปหมดแล้วก็ทานกันอย่างเอร็ดอร่อย

อิ่ม......



[color]

[K.Pupoom]

อิ่มแล้วก็เดินย่อยดูของไปเรื่อยๆนานๆจะข้ามมาฝั่งนี้ซะที คุณย่าก็ซื้อโน้นซื้อน้กลับบ้าน
"โยชิ"
"ครับพี่ภู"
"อยากไปดูอะไรหรือเปล่า"
"ไม่อ่ะ"
"โทรหาไอ้อิคยังวันเนี่ย พี่ไม่เห็นแกโทรศัพท์เลย"
"พี่อิคโทรมาแล้ว บอกว่าถ้าเที่ยวเสร็จแล้วให้รีบกลับคอนโด"
"คืนนี้มันจะเผด็จศึกแกล่ะสิ"
"บ้า"
"ปซื้อถุงยางเตรียมไว้ไหม"
"ทุเรศวะพี่ภูอ่ะ ไม่คุยด้วยแล้ว"
"ฮ่าๆๆๆ เห้ยเดี๋ยวดิ" ไอ้โยชิ มันมาหยุดที่ร้านหนึ่งในห้าง เป็นบูทเล้กๆขายพวกตัวการ์ตูนโมเดลของเล่น
แล้วมันก็หยิบดู พลิกไปพลิกมาเหมือนสนใจ แต่แล้วมันก็หยิบวาง
"อยากได้หรอ"
"ก็ไม่เท่าไร"
"แกชอบไม่ใช่หรอการ์ตูนเรื่องนี้อ่ะ"
"อืม พี่ภุรู้ได้ไง"
"ก็เห็นชอบดูนิ พี่ครับ เอาตัวเนี่ยครับ"
"พี่ภูก็ชอบเหมือนกันหรอ"
"เปล่า"
"แล้วซื้อทำไมอ่ะ"
"ก็ซื้อให้แกไง อ่ะ พี่ให้ ต่อไปเวลาอยู่คนเดียวก็หยิบเอามาเล่นนะ อย่างน้อยก็ยังมีตัวการ์ตูนของพี่ที่อยู่เป็นเพื่อนแก"
"ขอบคุณครับ" แล้วมันก็ทำตาแดงๆเหมือนมันจะร้องไห้อ่ะ
"อย่าดราม่าโยชิ อายเค้า" ผมก็กอดคอมันไว้ แล้วก็เดินไปหาคุณย่าที่กำลังช็อปปิ้งอยุ่กับพี่พีท
"ไปไหนกันมา" พี่พีทถาม
"ดูของตรงโน้นอ่ะ พี่บุ้งอ่ะ"
"ยืนเลือกหนังอยู่กับอ้นในร้านนั้นอ่ะ"
"อืม"
"พีทหนูบอกจะซื้อทีวีใหม่ไม่ใช่หรอลูก"
"จุ๊ๆๆๆ อย่าเอ็ดไปครับคุณย่า เดี๋ยวเมียผมได้ยิน"
"ได้ยินแล้ว"
"ทำไมล่ะลุก"
"ก็เขาไม่ให้ซื้อ"
"ทีวีที่บ้านเราก็ยังดีอยู่เลยจะซื้อทำไมอ่ะ" ผมหันไปถามพี่พีทเหมือนจะเอาเรื่อง
"ใช่ ย่าก็จะถามเหมือนกัน"
"ในห้องจอมันเล็กอ่ะครับเวลาดูหนังแล้วไม่ซะใจ"
"พอเลยพี่พีท แค่นั้นก็ใหญ่แล้ว ทำยังกับได้ดูทุกวันงั้นแหละ อยากดูจอใหญ่ก็ไปดูข้างล่างสิ"
"จ้ะ"
"ฮ่าๆๆ ขอโทษนะลูก ย่าเลยทำให้อดทีวีจอใหญ่เลย" คุณย่าหัวเราะเยาะพี่พีท
 เสร็จจากการช้อปปิ้งต่างๆก็เดินไปที่ลานจอดรถไปขึ้นรถกลับบ้าน
"โยชิค้างบ้านย่าอีกคืนไหมลุก กลับคอนโดค่ำๆคนเดียวอันตราย หรือจะให้พี่เขาไปส่ง"
"โยชิกลับคอนโดดีกว่าครับคุณย่า รบกวนคุณย่ามาทั้งวันแล้ว"
"จะรีบกลับไปหาผะ......................." จะพูดว่าผัวไอ้โยชิมันกเอามือมาอุดปากผม
"ไม่เกี่ยวเลย"
"ถ้าวันไหนเหงา ไม่อยากอยู่คนเดียวก็มาค้างที่บ้านย่านะลุก "
"ขอบคุณครับคุณย่า" เสียงเริ่มสั่นเครือ
"พี่ชายเราน่ะเขามาขอย่า ต้องขอบคุณพี่เขาโน้น"
ไอ้โยชิมันก็เริ่มดราม่าอีกแล้ว น้ำตาคลอหน่วงที่ตา แสงไฟจากรถข้างนอกที่ส่องเข้ามา
ตกกระทบกับน้ำตาท่เริ่มไหลรินมาเป็นทางบนแก้มใส
"ขอบคุณนะพี่ภู"
"ไม่ร้องลูก นิ่งๆๆ โยชิก็คือหลานย่าคนหนึ่งนะลูก อยากจะมาค้างเมื่อไรก็มาไม่ต้องเกรงใจนะลูกนะ"
คุณย่าดึงไอ้โยชิเข้าไปกอด มันก็ยิ่งสะอื้นเข้าไปใหญ่ ไอ้พี่พีทก็เนียนดึงผมเข้าไปกอดเหมือนกัน
พี่บุ้งมันก็เอื้อมมือมาขยี้หัวผม ผมรู้ว่ามันเห็นด้วยกับสิ่งที่ผมทำ
จริงๆแล้วผมอยากให้โยชิมาอยู่ด้วย คุณย่าเองก็เหมือนกัน
แต่ว่าคนเราก็มีช่องว่างของตัวเอง เหมือนที่เมื่อก่อนพี่บุ้งอยากไปอยุ่หอ
ผมเลยไม่อยากบังคับน้องมัน บางทีคนเราก็ต้องการอิสระบ้าง
โดยเฉพาะโยชิ ที่ใช้ชีวิตอิสระมาโดยตลอด ยินดีต้อนรับนะน้องชายพี่.........
"แต่มีข้อห้ามนะโยชิ" ไอ้โยชิปาดน้ำตาแล้วหันมาถาม
"ห้ามอ่อยบุรุษเพศในบ้านเด็ดขาด ไม่งั้นแก่เจ็บหนักแน่"
"แล้วถ้าบุรุษเพศมายุ่งกับโยชิเองล่ะ"
"ตายทั้งคู่" พี่พีทมันก้หัวเราะคุณย่าเองก็หัวเราะ มาถึงบ้านก็นั่งทานอาหารเย็นกัน
พี่พีทให้คนขับรถไปส่งโยชิที่คอนโด แล้วทุกคนก็แยกย้ายห้องใครห้องมัน........

"ฮัลโหลมิว เดี๋ยวนี้ไม่โทรหาเราเลยนะ"
"โทษที มีไรเปล่า"
"ไม่มีโทรมาไม่ได้หรอไง "
"ได้สิ"
"จะโทรมาถามว่าติดคณะอะไร"
"ติดอักษร"
"จริงดิ เก่งจัง ยินดีด้วยนะ"
"ยินดีกับว่าที่คุณหมอเหมือนกันนะ" แล้วก้ได้ยินเสียงแทรกมาจากโทรศัพท์"บอกน้องภูด้วยว่าพี่ดีใจด้วย"
"จร้าาา"
"มีคนฝากยินดีด้วยนะ"
"ใครหรอ"
"พี่โค้ก"
"ฮันแน......"
"อะไร"
"ดึกดื่นแล้วยังอยูด้วยกันอีกหมายควมว่าไงเนี่ย"
"ออกมาทานข้าวกันน่ะ"
"จร้า งั้นก็ทานต่อเถอะไม่กวนแล้ว "
"ไว้คุยกันนะ"
วางโทรศัพท์เสร็จ ผมก็รีบวิ่งไปหาพี่พีทในห้องน้ำ
"พี่พีทๆๆๆๆๆๆๆ"
"อะไร ออกไปคนจะทำธุระ"
"ก็ทำไปสิไม่ได้ใช้ปากทำนิ น้องภูโทรไปหามิว "
"แล้วไง"
"มิวอยู่กับพี่โค้กล่ะ สองคนนั้นต้องอยู่ด้วยกันแล้วแน่ๆ พี่พีทสืบให้หน่อยสิ"
"อือ แต่ตอนนี้ออกไปก่อนได้ไหม มันอี้ไม่ออกอ่ะ"
"ก็ได้ อย่าลืมนะ"
"เอออ"
แล้วผมก็เดินออกมาจากห้องน้ำ ส่งข่าวทางอินเตอร์เนตให้เพื่อนๆได้รู้ ฮ่าๆๆๆๆ
อยากรู้ว่าไอ้โญชิจะรอดหรือเปล่าใช่ไหมล่ะ

กล้องตามโยชิไป......


******************************************************

จะง้องอน กันกี่ที ไม่มีผล
จะกี่หน กี่ครั้ง ไม่หวั่นไหว
จะรักเธอ ไม่ว่าจะ เกิดอะไร
โกรธแค่ไหน ก็จะง้อ ก็เพียงเธอ

รักเท่านั้น ที่ทำฉัน เป็นแบบนี้
เป็นคนที่ ขี้งอนบ่อย ไม่ปล่อยเฉย
ก็เพราะรัก เธอนั้นแหละ พ่อทรามเชย
รักเปิดเผย เลยขี้อ้อน งอนพองาม...
*******************************************************

สวัสดียามดึกอีกแว้วววววว

ขอบคุณทุกกำลังใจครับ ขอบคุณมากๆๆๆๆ
มีอะไรติชมกันได้เลยนะครับ น้อมรับ
คำผิดไม่ค่อยได้ตรวจทานนะครับ พิมพ์เสร็จมันก็ง๊วงง่วง
อาจจะพิมพ์ตกๆหล่อนๆผิดๆไปบ้าง ขอจงอภัย

รักนะ

*******************************************************

[moneza]

แอบฮาตอนจบเบาๆ ขำพี่พีทอะ

[nolirin]

หาเรื่องให้สีสันชิวิตแต่เช้าเลยนะพี่พีท
ตอนหน้าตามตากล้องไปดูโยชิกะพี่อิค 

[MoMoRin]

น้องภูน่ารักแถมยังใจดีกับคนอื่นด้วย แต่ต่อมหึงโหดก็ยังทำงานอยู่ตลอดเช่นกัน พี่พีทระวังตัวให้ดี ถึงจะแค่พูดเล่นก็สามารถตายได้นะคะพี่ ฮ่าๆๆๆ

[kuankao]

ตอนหน้าโยชิจะเสียตัวไหมเนี่ย

[jaymaza]

รอตามกล้องแพลนไปที่โยชิ   

[p_phai]

  คนแต่งเป็นผู้ชายเหรอ

หลงคิดว่าเป็นผู้หญิง มาตั้งนานเลย

 

[tawan]

น่ารักอีกแล้ว

 

[BeeRY]

พี่พีทกับน้องภู เดี๋ยวนี้ไม่มีองไม่มีอายกันเล้ยย
ว่าแต่อยากตามกล้องไปที่น้องโยชิเร็วๆแล้วอ๊า 

[route rover]

วิ่งตามกล้องไปดูโยชิ 

[seaz]

โยชิต้องอยู่คนเดียวแล้ว เหงาแน่ๆ

[roseen]

 

[TeeRuk♥]

อยากอ่านมิวอะ คิดถึงพี่โค๊ก รั่วๆดี

[tasskusr]

สงสารโยชิจังเลยอ่ะค่ะ แต่ดีแล้วล่ะที่มารู้จักกับน้องภูของเราเนี่ย พี่พีทเนี่ยก้อชอบประชดน้องเหลือเกิน เป้นไงล่ะพอโดนบ้างก้อไม่ชอบเหมือนกันอ่ะ แต่ดีกันได้ก้อดีแล้วล่ะค่ะ จอนนี้รอลุ้นโยชิของเราว่าจะเป้นไงบ้าง อิคก้อใจเย็นๆหน่อยนะ

[nemesis]

55555น้องภูเข้าไปมะดูเวลาขำอะ

[greensnake]

ก่อนอื่นเลย อนุโมทนาบุญกับคณะของคุณย่าด้วยค่ะ
ไอ้ที่ขุ่นข้องหมองใจก็คงหมดไปแล้วสินะน้องภู
พี่เค้ารักดอกจึงหยอกเล่น แต่งอนจริงนะเออ
แล้วน้องโยชิก็เป็นหลานคุณย่าอย่างเป็นทางการซะที
พ่วงด้วยตำแหน่งน้องพี่ภูสุดหล่ออีกหนึ่ง
บ้านคุณย่าคงจะครึกครื้นปวดหัวคูณสองแน่ๆล่ะงานนี้
นอกจากจะได้หลานชายเพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่งคนแล้ว
ยังจะได้หลานเขยเพิ่มอีกด้วย เร็วๆนี้ล่ะม้างงงง
ขอไปรอที่คอนโดน้องโยชิเลยได้มั๊ยอ่า~
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ
รัก.....น้องภูและน้องโยชิมากมายก่ายกอง