หัวข้อ: ^^"รัก.......ข้ามรั้ว "ไอ้ตัวแสบ" (((ตอนจบ ภาค 1 )))หน้าที่..336 (23/10/2013)

[Noo_Patchy]

  น้องภูตื่นยังคะ 

[gookgik]

       พี่คนเขียน ตื่นได้แล้วครับ  น้องภูอยากออกมาโลดแล่นแล้วคร้าบ

[หนูนา]

พี่คนเขียน ยังไม่ตื่นหรอต้องจุด เรียก

[ขนมสัมปันนี]

คนเขียนจ๋าไปทำอะไรมาจ๊ะกลับซะเช้าเลยเหรอ  ตื่นขึ้นมาแล้วอย่าลืมสัญญาหละ รอครับ

[speedboy]

จะปลุกก็ไม่กล้า..เดียวตื่นมาจะเหวี่ยงใส่พี่พีท  อิอิ

[CarToonMiZa]

รอน้องภูตื่น

[jakkee]

มารออ่านต่อน้าาาาาาาา.  รออยู่คร้าบบบบบบ


อุอุ งุงิ คุคริ คุคริ

[•♀NoM!_KunG♀•]

มีอะไรยิ้มได้ตลอดสินะเรื่องนี้

ว่าแต่จะมีใครปักคะไคร้ได้ละเนี่ย หว่า!!

ยังไงก้อแต่งให้แก่กานไปข้างนึงเลยน้ออ อิอิ

[spisyjames]

อยากให้ถึงตอนเรียนมหาลัยเร็วๆจัง  อิอิ

[tang0615]

ตื่นได้แล้วววววววว !!!!!!!!!!!!!!!!!   

[jakkee]

น้องภูทามอยู่เอ่ยยยยย



อยากอ่านต่อแล้วน้าาาาาาาาาา. งุงิ

[iyng1338]

 

[satann]

น้องภูแอบหนีพี่พีทเที่ยวปะเนี่ย กลับมาสลบป่านนี้ยังไม่ตื่นเลย (มั้ง) 555

รอน้องภูเข้ามหาวิทยาลัย ว่าที่คุณหมอสุดหล่อ สาวๆ ติดตรึมแน่ๆ
พี่พีทจะเป็นอันทำงานมั้ยน๊า

[K.Pupoom]

ตอนที่...108

 


ตื่นมาแล้วทั้งคู่แต่ก็ไม่ยอมไปไหน นอนเล่นกันบนเตียงนั้นแหละ
อีกคนก็จิ้มไอแพด อีกคนก็จิ้มไอโฟน ต่างคนต่างไม่ได้พูดอะไร จน........

"พรุ่งนี้รายงานตัวแล้วใช่ไหม"
"อือ"
"พี่ไปด้วย"
"ไม่ทำงานหรอไง"
"นี้ใคร ?"
"จริงๆแล้วพี่พีทไม่ต้องไปก็ได้ ไอ้พวกนั้นก็ไปอ่ะ"
"คนละคณะกันนิ"
"เดี๋ยวตอนเย็นเรามงานเลี้ยงบ้านขิงนะ ต้องพาคุณย่าไปสิ"
"คุณย่าอ่ะจะไปตั้งแต่บ่ายๆแล้ว "
"คือจะไปให้ได้ว่างั้น"
"ใช่"
"อืม...ความมุ่งมั่นแรงกล้าดี"
"แล้ววันนั้นไปมหาลัยมา รุ่นพี่เขาว่าไงมั้งอ่ะ"
"เขาก็พาไปซื้อพวก เข็มขัดเนคไทด์อะไรพวกเนี่ยอ่ะ"
"แล้วเสื้อผ้าอ่ะ"
"กำลังจะไปซื้อวันนี้แหละ นัดไอ้พวกนั้นไว้แล้ว"
"แล้วทำไมพึ่งมาบอกตอนนี้"
"บอกตอนนี้แล้วทำไมล่ะ"
"ก็พี่ติดลูกค้าน่ะสิ"
"แล้วลูกค้าพี่พีทกับน้องภูติดกันด้วยหรอไง "
"ก็พี่จะไปด้วยอ่ะ เข้าใจไหม พี่รู้นะว่าเราตั้งใจจะกวนประสาทพี่อ่ะ"
"หรอ" ยักไหล่เบ้ปากเล็กน้อย แล้วก็ลุกไปเข้าห้องน้ำด้วยร่างกายเปลือยเปล่า(อีกแล้ว)

ผมล้างหน้าแปรงฟันแล้วก็บีบยาสีฟันไว้ให้พี่พีทตามความเคยชินของทุกวัน
หยิบเสื้อผ้ามาใส่ แล้วก็เดินลงไปหาอะไรทานพี่พีทยังคงนั่งเล่นไอแพดอยู่บนเตียง
บางทีเราก็รู้สึกน้อยใจไอ้กระดานชนวนนี้เหมือนกันนะ ชิ ไม่เอามันทำเมียเลยล่ะ
"น้องภูจะไปทานข้าวเเล้วนะ"
"ครับ เดี๋ยวพี่ตามลงไป" แม้แต่สายตายังไม่เงยมามองเลย เออจำไว้นะ
อยากรู้นักสแครชหน้าจอกับสแครชเมียอ่ะอันนั้นมันดีกว่ากัน ดี๋ยวจะให้อดสักสามวันคอยดูสิ
ก้าวออกมาจากห้องเดินลงไปข้างล่างดวยหน้าตูมๆแบบนี้แหละ ไอ้ผักเน่ามันก็เดินเข้ามาพอดี
เดี๋ยวนี้มันจะมาค้างด้วยทุกเสาร์อาทิตย์แหละ วันธรรมดาบางวันก็มา คุณย่าก็เลยไม่เหงา
"สามีไม่ทำการบ้านหรอ หน้าเป็นตูดหมาเชีย" ปากมันดีจริงๆนะไอพี่บุ้งเนี่ย
"จะตายม๊ะ ถ้าไม่ได้ยุ่งเรื่องงคนอื่นน่ะ" แล้วผมก็เดินไปหน้าบ้าน
"จะไปไหน"
"รดน้ำต้นไม้"
"พี่รดแล้ว"
"ให้อาหารหมา"
"พี่ให้แล้ว"
ก็เลยต้องเดินย้อนกลับมาเข้าไปในครัวโดยมีไอ้ผักเน่าเนี่ยแหละตามมาติดๆ.......
"เป็นอะไรว่ะ "
"ไม่ได้เป็นอะไร จะอยากรู้ไปทำไมเนี่ย"
"ก็ปรกติเห็นตื่นเช้ามาก็หน้าบานเป็นฝาโอ่งเลยนิหว่า"
"คนเราอ่ะ มันจะหน้าระรื่นไม่ได้ทุกวันหรอกนะ ผักบุ้ง มันก็ต้องมีนิ่งเฉยเย็นชาน่าเบื่อ อะไรบ้าง"
"เถียงอะไรกันลูก แต่เช้าเชียว"
"เปล่าครับคุณย่า แค่ตอบคำถามคนบ้า"
"เป็นงั้นไป ป่ะไปช่วยย่าดีกว่า" เราก็เข้าไปในครัวกัน ช่วยกันทำกับข้าว
ไอ้พี่บุ้งมันก็ยังไม่ลดละความขี้เสือกของมัน ยังคงพยายามหันมาสบตาถามเป็นนัยยะว่า ตกลงเป็นอะไร
"น้องภูลูก..... พี่เราล่ะ"
"นั่งจิ้มเมียใหม่เขาอยู่นั้นแหละครับ"
"หืมมมม อะไรนะลูก" คุณย่าถามพร้อมอมยิ้ม
"ไอแพดหรอ" พี่อ้นถาม
"อือ"
"อ้ออออ รู้แล้ว ที่หน้าเป็นตูดตั้งแต่เช้าก็เพราะเรื่องนี้นี่เอง" แล้วความขี้เสือกของมันก็เดาถูกซะด้วย
"ทำไปแซวน้อง เดี๋ยวก็โดนดีหรอกเจ้าผักบุ้ง ห่างๆกันเลย ไป"
"ยิ่งโตมันยิ่งเป็นหมาบ้า"
"ปากหรอนั้นนะเรา ว่าน้อง เดี๋ยวโดนดีย่าไม่ช่วยนะ"
ผมก็ได้แต่นิ่งไม่ได้ตอบโต้อะไร ได้ยินแต่เสียงฝ่ามือของพี่อ้นกระทบหัวไหล่พี่บุ้งเท่านั้น
มันก็ไม่รู้จะพูดอะไรอ่ะ ใครจะไปสู้ปากมันได้ แล้ววันนี้ก็ไม่มีแรงจะตอบโต้ด้วย
"คุณย่าผักบุ้งนี้ชุบแป้งทอดใช่ไหมครับ"
"ใช่ลูกย่าจะทำยำผักบุ้งกรอบ"
"น้องภูขอสองยอดนะครับ"
"จะเอาไปทำอะไรลูก"
ผมเอาผักบุ้งสองยอดมาวางบนเขียง แล้วก็หยิบมีดขึ้นมา
"น้องภูจะ สับๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ สับให้มันเป็นชิ้นๆ"
"อูยยยยยย" ไอ้พี่บุ้งก็เลยไกลจากรังสีอำมหิตของผมไป
คุณย่าก็ได้แต่หัวเราะ ผมเองก็นั่งเตรียมอาหารให้คุณย่าเงียบๆไม่ได้พูดอะไร
"คุณย่ากุ้งนี้ผ่าหลังใช่เปล่า"
"ใช่จ้ะ"
"จะสับหมูด้วยไหมลูก สับเหมือนผักบุ้งเมื่อกี้อ่ะ เอาให้ละเอียดเลยนะ"
"ได้เลย เอาให้ละเอียดดดดดดดดดดดดดด"
"ฮ่าๆๆๆๆๆ"
"คุณย่าอ่ะ อย่าไปสนับสนุนมันสิ ดูตามันดิ ใกล้บ้าแล้วนะ" ไอ้พี่บุ้งมันรีบเดินไปหลบหลังคุณย่า
"ทำอะไรกันอยู่หรอครับ"
"พี่พีทมาก็ดีแล้ว เมียพี่กำลังจะบ้า ตามันขวางแล้วนั้นอ่ะ"
"พอๆๆๆ เดี๋ยวไม่ต้องทานกันพอดีข้าวอ่ะ พีทหิวยังลูก"
"ยังครับ"
"รอหน่อยนะลูก"
"ระหว่างรอก็ช่วยกันทำบ้างก็ได้ " ผมหันไปค้อนพี่พีท
"เป็นไรอ่ะ" พี่พีทหันไปถามพี่บุ้งเสียงเบาๆว่าผมเป็นอะไร
"ก็มันหึงเมียใหม่พี่พีทน่ะสิ"
"พี่มีเมียคนเดียว เมียใหม่อะไร เอามาจากไหน น้องภูไหนบอกมาดิ๊"
"ก็เมียไอแพดพี่ไง" ไอ้พี่บุ้งมันก็เฉลยให้พี่พีทฟัง พี่พีทก็หลุดขำออกมา คุณย่าก็เช่นกัน
"โอ๋ๆๆๆๆๆ น้อยใจที่พี่ไม่หอมแก้มปลุกหรอ หืมมม" ผมรีบอุดปากพี่พีทเพราะว่าอายคนอื่นเขา
"จะพูดทำไม แหะๆๆ ไม่มีอะไรครับทำกับข้าวต่อเถอะ น้องภูหิ๊วหิว"
ทุกคนก็ส่ายหัวแล้วก็ยิ้มๆไปกับผมสองคน กว่าจะได้ทานอาหารกันผมก็ถูกแซว
จนไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนแล้ว ทุกคนเล่นรุมแซวผมคนเดียวอ่ะ
พี่พีทก็ไม่ได้ช่วยอะไรเลยได้แต่นั่งอมยิ้มแบบนี้อยู่ตลอด
"คุณย่าครับวันนี้น้องภูจะไปซื้อชุดนิสิตกับเพื่อนๆนะครับ"
"จ้ะ เดี๋ยวย่าให้เงินไปซื้อนะลูก"
"ไม่เป็นไรครับน้องภูมีครับ"
"ปฏิเสธผู้ใหญ่ไม่น่ารักเลยนะลูก"
"น้องภูเกรงใจคุณย่าอ่ะครับ"
"เลิกพูดคำนี้กับย่าได้แล้ว" คุณย่าเอามือมาลูบหัวผมเบาๆ
"น้องภูว่าจะซื้อรองเท้าหนังกุชชี่สักสามคู่ คุณย่าพอซัพพอร์ตไหวไหมครับ"
"ฮ่าๆๆๆ  สบาย"
"น้องภูล้อเล่น ใจปล้ำซะด้วยนะคุณย่าเนี่ย "
"เอาของพี่ม๊ะ ซื้อมาใส่แค่เทอมแรกเทอมเดียว"
"ไม่เอาหรอกดูจากรสนิยมแล้ว บอกได้เลยว่า แยกไม่ออกระหว่างรองเท้ากับเรือใบ"
"แรงอ่ะ แรงกับพี่ตลอดๆๆๆ" นับวันมันยิ่งจะแรดมากขึ้นทุกวันนะพี่บุ้งอ่ะ
"งั้นเดี๋ยวเย็นๆพี่ไปรับ แล้วไปซื้อรองเท้ากัน อยู่แถวสยามใช่ไหมล่ะ"
"พีทไม่ได้ไปกับน้องหรอลูก"
"ก็เขาพึ่งบอกเมื่อเช้า พีทติดลูกค้านะครับ" มีแอบงอนนะ ค้อนให้อีกต่างหาก ไอ้เสาไฟเอ๊ยยย
"น้องภุโตแล้วนะครับคุณย่า พี่พีท แค่ซื้อเสื้อผ้าแค่นี้สบายมาก"
"ย่ากลัวว่าเราจะซื้อแต่แบบผิดระเบียบน่ะสิ ระวังเถอะรุ่นพี่เขาจะเล่นงานเอา"
"ปีหนึ่งอ่ะเขาไม่ให้ใส่หรอกน่ะไอ้เดฟฟิตๆอ่ะคุณหมอ" ไอ้พี่บุ้งเสนอหน้าบอกซะชัดแจ่ม
"เดี๋ยวคนขายเขาก็แนะนำเองแหละ น้องภูสัญญานะพี่บุ้งว่าถ้าจบมาจะรักษาพี่เป็นคนแรกเลย"
"ขอบใจน้องรัก"
"โรคบ้าจะได้หายซะที"
"ฮ่าๆๆๆๆๆๆ"

ทานข้าวเสร็จผมก็เดินไปอาบน้ำในห้องของตัวเอง โดยมีพี่พีทเดินตามขึ้นมา
วันนี้คุณย่าก็เตรียมวัตถุดิบสำหรับทำขนมไปงานเลี้ยงบ้านขิงวันพรุ่งนี้ด้วย
โดยมีลูกมือคือพี่บุ้งกับพี่อ้น  พี่พีทเดินเข้ามาในห้องน้ำด้วยร่างกายเปลือยเปล่า
เดี๋ยวนี้รู้สึกว่าเราสองคนยางอายต่อกันจะเหลือน้อยลงเต็มทีแล้วมั้ง........
"แล้วใครพาไปซื้อเสื้อผ้าอ่ะ จะรู้ได้ไงว่าซื้อตรงไหน"
"เขามีขายทั่วไปเยอะแยะพี่พีท" พี่พีทหยิบขวดครีมอาบน้ำมาเทใส่มือแล้วถูหลังให้ผม
"แล้วใครพาไป"
"ไปกันเอง ถึงตัวเองไปกับเค้าก็ไม่รู้อยู่ดีแหละ รู้หรอเขาใส่กันยังไง"
"รู้สิเคยมีกิ๊กเป็นเด็กมหาลัย"
"ตอนไหน" ผมหันไปทำตาเขียวใส่
"นานมาแล้ว"
"พี่พีทมาเมืองไทยก็เจอน้องภูเลย แล้วจะเอาเวลาตอนไหนไปมีกิ๊ก ห๊ะ"
"ช่วงซัมเมอร์ที่มาเที่ยวคราวโน้นนนนนนน่ะ"
"แล้วไป ยังติดต่อกันอยู่หรือเปล่า"
"เค้ามีผัวไปไม่รุ้กี่คนแล้วมั้งป่านเนี่ย นึกหน้าไม่ออกด้วยซ้ำ"
"แล้วจะพูดเพื่อ?"
"อยากให้เมียหึงอ่ะ ชอบ "
"โรคจิต"
"ฮ่าๆๆๆ"
"เดี๋ยวตอนเย็นพี่พาไปซื้อรองเท้านะร้านประจำพี่อ่ะ หรือว่าจะตัดเอาไหมจะได้พอดีกับรูปเท้าเรา"
"ไม่เอาอ่ะยุ่งยากซื้อเอานั้นแหละ ตัดก็แพงเกิ๊น"
"คุณย่าให้เงินมาตั้งเยอะ"
"แล้วต้องใช้ให้หมดงั้นสิ แล้วพี่พีทอ่ะไม่ให้เมียมั้งหรอ"
"งก ต้องทำหน้าที่เมียก่อน"
"ทำอะไร"
"หึหึ" แล้วพี่พีทมันก็จัดการดึงผมไปกอดให้หน้าอกพี่พีทแนบกับแผ่นหลังผม
สองมือสอดมาข้างลำตัวกอบกุมทงอีของผมไว้  เอาอีกแล้วหรอ พึ่งโดนเมื่อคืนเองนะ
ริมฝีปากพี่พีทดุดเม้มที่ติ่งหูผม จนผมต้องยกไหล่ขึ้นมาแนบหูเพราะมันจั๊กจี้
ไอ้จูมงก็แข็งขันดันอยู่ที่ก้นผมเหมือนจะแทรกเข้าไปในผิวหนังซะให้ได้
ร่างกายเริ่มระทวยอ่อนแรงจนต้องฝากร่างไว้กับคนด้านหลัง.......
พี่พีทพลิกตัวผมให้หันหน้าเข้าไปหาแล้วก็บดขยี้จูบมาอย่างรุนแรง
เรายืนจูบกันไป มือก็สัมผัสไอ้จูมงกะทงอีของอีกฝ่าย เป็นอย่างนี้จนต้องแยกออกเพราะไม่มีอากาศหายใจ
พี่พีทดันผมเข้าพนังห้องน้ำแล้วก็นั่งลงครอบครอทงอีไว้ในปาก
อย่าแกล้งกันแบบนี้ได้ไหมใจมันจะขาดซะให้ได้ อูยยยยยยยยซ์ อ่าาาาาาาาา  อื้อออออออออ
"พอๆๆก่อน" ผมพยายามดันหัวพี่พีทออกไป แต่ทว่ามันดื้อ ฮ๋าๆๆ
"อะไร"
"ไม่ไหวแล้วนะ"
"อือ" แล้วก็ครอบครองเข้าไปอีกทีนี้รุงแรงกว่าเดิมอีก สุดท้ายผมก็ทนไม่ไหว ใส่ไปเต็มปากพี่พีทเลย
"ตาน้องภูแล้ว" พี่พีทนั่งลงอ้าขาเอามือยันไปด้านหลัง ท่าทางยั่วยวน
ผมก็ทำเหมือนที่พี่พีททำให้ผมนั้นแหละ แกล้งเราดีนัก ทีนี้จะแกล้งให้หนักเลย..
เสียงพี่พีทพยายามเก็บเสียงไว้ในลำคอ ยิ่งได้ยินก็ยิ่งเน้นการกระทำ

"อะแค่ก แค่ก แค่ก" สำลักเลยทีนี้ บทจะพุ่งก็พุ่งออกมาไม่บอกไม่กล่าว ยังมีหน้ามาขำอีก
"ฮ่าๆๆ เป็นไรเปล่า พี่ไม่ได้ตั้งใจอ่ะ"
"วันหลังสะกิดบอกหน่อยก็ได้ อะแค่ก อ่ะแค่ก"
"โอ๋ๆๆ หูตาแดงไปหมดเลย ขอโทษน๊าาา" แล้วพี่พีทก็ดึงผมเข้าไปกอด เป็นกอดที่สัมผัสได้ถึงความรัก
และความอบอุ่น ผมนั่งให้พี่พีทกอดอยู่นั้นมันส่งผ่านมาด้วยความห่วงใย
แต่มันจะดีกว่านี้ถ้าเราไม่มานั่งกอดกันในสถานที่นี้และสภาพแบบนี้
"อาบน้ำเถอะน้องภูหนาวววววววววววว" ปากสั่น งึกๆๆๆๆ
"ครับ"
อาบน้ำเสร็จก็มายืนแต่งตัวกัน เป็นที่ทราบกันดีอยู่ว่าถ้าไม่ได้ไปไหนด้วยกัน
น้องภูจะถูกควบคุมอิสรภาพทางด้าการแต่งตัวเป็นอย่างมาก
"เดี๋ยวใส่เสื้อกล้ามข้างในด้วยนะเวลาลองเสื้อจะได้ไม่มีใครเห็นนม" เห็นนม อื้ม คิดได้นะ
"เสื้อเชิ๊ตนะพี่พีท เขาก็สวมทับก็รู้แล้ว ไม่ต้องถอดเสื้อหรอกน่ะ "
"แน่นะ"
"แน่ ....ใส่เสื้อสองชั้นสามชั้นร้อนตับจะแตก ไม่เอาหรอก"
"แล้วกางเกงล่ะ ใส่กางเกงในแล้วก็บ็อกเซอร์ทับนะ "
"เขามีห้องลองมีผ้าให้ลอง น้องภูเป็นผู้ชายนะพี่พีท"
"ก็เพราะเป็นผุ้ชายนะสิ" อะไรของตาแก่คนนี้ว่ะเนี่ย เห้ออออ
"ใส่กางเกงขาสั้นได้ป่ะ" รู้ว่าคำตอบคือไม่ได้แต่ก็พูดไปแบบนั้นแหละ
"ใส่ขายาวนั้นแหละ เดี๋ยวขาดำ" ห๊าาาา ขาดำ เนี่ยนะเหตุผลของแก
"อือ" ก็ตามใจพี่แกไปแหละไม่อยากมีปัญหาอะไรกับลุงแกมากมายเดี๋ยวจะยาว
กางเกงในถูกนำมาใส่ให้ นี้น้องภูจะเข้ามหาวิทยาลัยแล้วนะ ยังต้องแต่งตัวให้อีกหรอเนี่ย
"กางเกงในตัวเดียวก็พอแล้วไม่เอาบ็อกเซอร์ ร้อน อึดอัด" มีจิ๊ปากนิดหน่อยด้วยความไม่พอใจ
แต่ครั้งนีเป็นน้องภูแหละที่เป็นฝ่ายชนะ หุหุ
"เสื้อยืด ไม่เอาเสื้อเชิ๊ต ไม่เอา ไม่เอา"
"น้องภูเดี๋ยวเถอะ "  คราวนี้สงสัยจะไม่สำเร็จ ก็เลยต้องใส่เสื้อที่พี่แกหยิบมาให้
"แอแฮ่!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!" ไม่รู้จพูดอะไรก็ได้แค่ แอแฮ่
"ยืนเฉยๆ "
"ยีนต์ยืดไม่มีหรอลุง"
"ตัวนี้ก็ยืด ใส่ก่อนสิแล้วค่อยบ่น"
"แล้วทำไมลุงต้องแต่งตัวให้เค้าด้วยเนี่ยมีอะไรอ่ะเปล่า?"
"เปล่านิ "
"แอแฮ่!!!!!!!!"
"กวนประสาท ไปทาครีมกันแดด เดี๋ยวออกไปพร้อมพี่"
"ไปเองก็ได้นะ"
"ทำไมต้องเถียงให้ได้ทุกเรื่องด้วยเนี่ย"
"แอแฮ่!!!!!!" แล้วทำไมต้องดุให้ได้ทุกเรื่องด้วยล่ะเนี่ย ไม่เข้าใจจริงๆเลย
นั่งเล่นโทรศัพท์ รวมพลพรรคว่าถึงไหนอะไรกันแล้ว กว่าคุณท่านจะแต่งตัวเสร็จเล่นเอาง่วง
หาวจนเป็นคนไม่สุภาพแล้วเนี่ย(สามหาว) ฮ่าๆๆๆๆ
"เสร็จยัง?"
"อื้ม ป่ะ"
"นิตัวเอง จะไปพบลูกค้าหรือไปงานกาล่าดินเนอร์เนี่ย"
"ยุ่ง"
"เอ้า..ทีตัวเองยังมายุ่งกับการแต่งตัวเค้าเลยนะพี่พีท ถามแค่เนี่ยไม่ได้ไง"
"หยิบของแล้วก็ตามมา กระเป๋าสตางค์อย่าลืมะ โทรศัพท์ด้วย"
"เออ"
"เดี๋ยวโดน พูดไม่เพราะเลยนะ เดี๋ยๆๆๆ"
"จ้าาาาาา"
"ไม่ต้องมาประชด" ทำอะไรก็ผิดไปหมด วันนี้มันเป็นวันไรว่ะเนี่ยสงสัยตื่นมาตอนฤกษ์ไม่ดี
เดินตามพ่อหนุ่มใหญ่เนื้อหอมฉุยลงมาด้านล่าง สามคนย่าหลานเขาก็กำลังทำขนมกันอยู่
"ทำไมทำหน้างั้นอ่ะลูก"คุณย่าถาม
"โดนบ่นอ่ะจิ"
"ใครบ่น"
"เนี่ย" ผมก็ใช่สายตาชี้ไปทางพี่พีทคุณย่าก็อดขำไม่ได้
"แล้วจะกลับมาทานข้าวบ้านกันไหมเนี่ย"
"กลับครับ"
"พีทไปก่อนนะครับคุณย่า เดี๋ยวลูกค้ารอมันจะไม่ดี"
"โชคดีลูก"
"น้องภูไปก่อนนะครับคุณย่า เดี๋ยวเพื่อนรอมันจะไม่ดี"
"ฮ่าๆๆ จ้า โชคดีๆ"
พี่พีทขับรถมาส่งผมที่บีทีเอส
"ดูแลตัวเองด้วยนะ"
"อือ"
"ลืมอะไรหรือเปล่า "
"ไม่นิ" แล้วพี่พีทมันก็ทำแก้มป่องๆ ผมก็หอมไปทีหนึ่งแล้วก็ลงจากรถ
เดินขึ้นบันไดบีทีเอส ตอนนี้เพื่อนๆรอกันอยู่ที่สยามหมดแล้ว.....
นั่งไปไม่กี่สถานีก้ถึงแล้ว อากาศค่อนข้างร้อน เลยต้องเดินเลี่ยงๆแดดบ้าง
ไม่ได้กลัวตัวดำหรอก แต่กลัวเหงือท่วมตัว ไม่ชอบให้ตัวเปียกอ่ะ.....
ไอ้พวกนั้นรออยู่ที่ร้านไอศครีม เออ เข้าใจเลือกร้านรอมากๆ สวดยอด
"พี่ภูมาแล้วววววว" เสียงไอ้โยชิเรียกให้คนมองได้ดีมาก ไอ้บ้า
"พี่เฟียตพี่ฝุ่น สวัสดีครับ"
"สวัสดีครับว่าที่คุณหมอ ขอแสดงความยินดีอย่างเป็นทางการนะครับ" พี่ฝุ่น
"ขอบคุณครับ"
"พี่ก็ยินดีด้วยนะ" พี่เฟียต
"มิว พี่โค้กไม่มาหรอ"
"ไม่มา  ติดงานน่ะ"
"พี่ภูนั่งดิ ทานไอติมเปล่า"
"บานานาสปริท เปลี่ยนเป็น สตรอเบอร์รี่เชอเบท สั่งให้ด้วย เดี๋ยวไปเข้าห้องน้ำแป๊ป"
ผมเดินไปเข้าห้องน้ำ กลับออกมาก็มีบุคคลที่ผมไม่รู้จักมาร่วมโต๊ะด้วย
"พี่แพทครับ นี้เพื่อนขิง ชื่อภู คณะแพทย์" ไอ้ขิงแนะนำพี่เขาให้ผมรู้จัก
"สวัสดีครับ" ผมยกมือไหว้
"สวัสดีครับน้องภู เก่งแล้วยังน่ารักอีกนะเนี่ย ไม่พลาดเดือนคณะแน่ๆ"
"ผมอยากเป็นพระอาทิตย์มากกว่าครับ" แล้วผมก็ยิ้มกวนๆให้พี่เขา
"พอดีขิงบอกว่าจะมาซื้อชุดนิสิตอ่ะ พี่เขาเลยอาสามาช่วยเลือก"
"แล้วทำไมพี่ภูถึงอยากเป็นพระอาทิตย์อ่ะ"
"เอาไว้เผาแกไงโยชิ"
"งั้นให้พี่พีทเป็นสุริยุปราคาดีม๊ะ จะได้อมพี่ภู" ฮ่าๆๆๆ
"ไอ้แก่แดด "
"โยชิ คู่นี้เขาอมกันทุกเช้าสายบ่ายค่ำแหละ ฮ่าๆๆๆ"
"ไอ้เป็ด รักษาภาพพจน์กูบ้าง เดี๋ยวเหอะมึงอย่าให้กูแฉบ้างนะ"
"กูว่ามึงทานไอศครีมก่อนดีกว่าเนอะ ใจจะได้เย็นๆ" พอบอกจะแฉเปลี่ยนเรื่องเชียวคนเรา
นั่งทานไอศครีมกันไป คุยกันไป ไอ้พี่แพทนี้ก็นะจะมองอะไรนักหนาว่ะ ไม่เคยเห็นคนหล่อไง
มองอยู่ได้ น้องภุไม่มีร่องนมให้ดุหรอกนะ รู้สึกอึดอัดอย่างบอกไม่ถูก
"แล้วพี่พีทไม่มาด้วยหรอน้องภู"
"พี่พีทติดงานน่ะพี่เฟียตเดี๋ยวตามมาเย็นๆ ทำไมคิดถึงหรอ"
"นิดหน่อย ฮ่าๆๆๆ"
และแล้วก็ได้เวลที่เราจะไปซื้อเสื้อผ้ากันแล้ว วันนี้เสี่ยภูพกตังค์มาเป็นปึกๆ ฮ่าๆๆ
เดี๋ยวจะช็อปให้โลกร้อนไปเลย เอิ๊กๆๆๆ (ขี้งกอย่างแกเนี่ยนะน้องภู)
"เนี่ยครับ พวกพี่ก็ซื้อร้านเนี่ยกันประจำ ลองเลือกดูสิปีหนึ่งก็ใส่ถูกระเบียบหน่อยนะ"
"ใครพาตาแก่นี่มาว่ะ" ผมบ่นกับไอ้เป็ดเบาๆ
"อิขิงอ่ะสิ"
"ถูกระเบียบของแกเนี่ย ต้องเสื้อตัวโคร่งกางเกงเป้ายานๆงั้นเปล่าว่ะ"
"กุว่าน่าจะเป็นอย่างนั้นแหละ"
"แล้วแฟชั่นนิสตร้าอย่างพวกเราจะยอมหรอว่ะ"
"ยอมก็บ้าแล้ว"
"พวกมึงกระซิบอะไรกัน" ไอ้อิคเดินมาถาม เล่นเอาตกใจหมด
"ก็เรื่องเสื้อผ้าเชยๆเนี่ยสิ"
"มึงก็ซื้อไว้กันหมาชุดหนึ่งก็พอ เชื่อกู แต่อย่าเอาแบบที่ลุงแกใส่นะ เห็นแล้วปวดตับ"
ได้แนวร่วมมาอีกคนแล้วคือไอ้อิค ไม่ใช่พวกเราอยากแหกกฏหรอกนะ
ก็ไม่ได้จะใส่อะไรที่มันหวือหวาเกินไป แต่ที่ลุงแก่ใส่มันเชยมากจริงๆ
"น้องภูพี่ว่าตัวนั้นอย่าเลย เดี๋ยวโดนรุ่นพี่เล่นเอานะ"
"ครับ" ก็ครับๆ ไปอย่างนั้นแหละ เวลาจ่ายตังค์ก็เอาไปรวมๆกัน พี่แกจะมาวุ่นวายมากเกินไปแล้วนะว่าม๊ะ
"พี่ภู โยชิว่า ไอ้เนี่ย มันดูรั่วนะ"
"เออ พี่ก็คิดเหมือนกัน ตกลงมันเป็นนิสิตหรืออธิการบดีว่ะ" ผมกับไอ้โยชิก็กระซิบกันสองคน
"เราไปดูร้านอื่นกันม๊ะร้านเนี่ย เช้ยเชย"
"นำทางไป"
"เดี๋ยวกุไปเข้าห้องน้ำกับโยชินะ"
"เออ" ผมกับไอ้โยชิเดินมาเหมือนจะเข้าห้องน้ำ แต่ก็แอบเลี้ยวอีกทาง อิอิ
"พี่ภูๆๆ ร้านนี้ๆๆ"
"เริ่ดมากน้องรัก"
"สวัสดีค่ะ เลือกได้ลองได้เลยจ้ะ พึ่งเข้าปีหนึ่งป่ะเนี่ย"
"ใช่ครับ"
"ต้องแถบนี้เลยน้อง ถูกระเบียบแต่ไม่ตกเทรนด์" เนี่ยแหละคือคนขายที่ฟ้าส่งมา
ผมยืนเลือกตามที่พี่ผู้หญิงคนนี้แนะนำ ก็ไม่ต่างอะไรจากร้านนั้นมากเท่าไร
เพียงแต่ร้านนี้ทรงกางเกงจะดูทันสมัยกว่า  แล้วเนื้อผ้าก็ดูดีกว่าร้านนั้น
"น้องหล่อ ใส่ตัวไหนก้หล่อ เราขายหน้าตา อย่าได้แคร์" พี่แกเริ่ดก็ตรงนี้แหละ
"งั้นเอาเนี่ยครับ" พี่แกก็เอาไปใส่ถุง ผมก็จ่ายเงิน แล้วเหมือนไอ้อิคกับไอ้ป็ดจะเดินหาเราสองคนอยู่
"ไหนบอกไปเข้าห้องน้ำไงมึง"
"ก็เข้าแล้ว เห็นร้านนี้สวยก็เลยแวะ มึงซื้อแล้วหรอ"
"ยังอ่ะ ยังไม่ค่อยถูกใจ"
"ดุร้านนี้ดิ" พวกเราก้ซื้อร้านนี้กันนั้นแหละะ ร้านโน้นก็เป็นไอ้พวกนั้น
จากที่รุมกันอยุ่ร้านเดียวทีนี้ก็เริ่มจะกระจัดกระจายคนละทางสองทาง
พี่ฝุ่นก็พาไอ้แบงค์ไปร้านอื่น พี่ฝุ่นเป็นรุ่นพี่ของไอ้แบงค์นะสองคนนี้คณะเดียวกัน
ก็ดีไปอีกแบบ จะได้ดูแลซึ่งกันและกัน เผื่อใครแอบมีกิ๊กจะได้ตบให้หัวทิ่ม
เดินช็อปปิ้งกันอยู่นานก้ได้เวลาจะหิวกันอีกแล้ว.....
"โยชิหิวแล้วพี่อิคคคคคคคค" ไอ้โยชิเริ่มอ้อนผัวมัน
"เห้ย หาไรใส่ท้องกันเถอะว่ะ เมื่อยด้วย" ไอ้โยชิหันมาบอกพวกผม
"เอาดิ พวกมันได้กันยังอ่ะ กูเห้นแวะทุกร้านอ่ะ"
"ก็เห็นมีคุณนายขิงคนเดียวแหละ จะซื้อไปถมที่หรือไง"
"อย่ามาว่าเมียกูนะไอ้เป็ด หรือมึงจะเอา"
"เก่งเหลือเกินนนน"
แล้วพวกเราก็ตัดสินใจกันว่าจะไปหาอะไรที่มันั่งสบายๆ แอร์เย็นๆ
แล้วมติก็มอยู่ที่ ฟูจิ ไม่ต้องบอกว่าใครเป็นคนเสนอ ฮ่าๆๆ ผมเอง

อาหารถูกสั่งมาอย่างต่อเนื่อง พี่แพทขอตัวกลับไปแล้วซึ่งมันดีมากสำหรับพวกผม
"นังขิงดอง ยังไม่โดนด่าเลยนะ พาใครมา" ไอเป็ดเอาตะเกียบชี้หน้านังขิง
"ใครจะไปรู้ว่าพี่เขาจะเชยขนาดนี้ล่ะ ก็ขิงขึ้นเฟซว่า เย้ๆจะไปซื้อชุดนิสิตแล้ว พี่แก็รีบมาเม้นท์อาสาเลยอ่ะ"
"เอาน่ะ อย่าไปว่าขิงเลยไอ้เป็ด อย่างน้อยพี่แกก็ไม่ทำให้พวกเราเตลิดไปไกล"
 นั่งทานอาหารกันไปคุยกันไป จ่ายตังค์ อิ่ม
"พารากอนดีกว่าว่ะ อย่าซื้อเกงในใหม่" ไอ้แบงค์เสนอ
"นำไป"
แล้วพี่พีทก็โทรเข้ามาพอดี
"ว่าไงจ้ะดาร์ลิ้ง"
"อารมณ์ดีเชียวนะ อยู่ไหนแล้วครับ"
"กำลังจะเดินไปพารากอนกัน "
"พี่กำลังจอดรถอยุ่พารากอน เดี๋ยวเดินไปหานะจะไปตรงไหนกัน"
"ไอ้แบงค์มันจะไปซื้อกางเกงในอ่ะ"
"โอเค"
วางโทรศัพท์ปุ๊ปหมาก็เห่าปั๊ป
"ผัวโทรมาหรอออออ"
"เออ"
"พี่พีทจะมาหรอพี่ภู เย้ๆๆๆ"
"โยชิ ดีใจออกนอกหน้าไปแล้ว ผัวพี่ไม่ใช่ผัวแก"
"อ่าวหรอ ลืมตัวตลอดเลย" อินี่ถ้าไม่มีผัวคุมอยุ่นะ โดนตบ!!!!!!!!!!!!!!

เดินยกโขยงกันไปที่แผนกชุดชั้นในชาย ถือเป็นนิมิตรหมายที่ดีมากเพราะว่าวันนี้เซลล์ ฮ๋าๆๆ
เดินไปถึงก็เห็นผู้ชายในร่างสูงที่คุ้นตากำลังเลือกชุดชั้นในอย่างเพลิดเพลิน
"นี่คุณ สองร้อยไม่พอซื้อหรอกนะ" ผมเดินเข้าไปตบไหล่เบาๆ
"เมียมาด้วยกลัวอะไร มีเมียรวย" ตอบได้หน้าตาเฉยมาก ขนาดห้ามนะ ยังเลือกไม่หยุด
วันนี้ถือว่ายกให้วันหนึ่ง เห็นว่าไม่ได้ช็อปปิ้งมานานแล้วนะ
ทุกคนทักทายพี่พีท แล้วก็ให้พี่พีทช่วยเลือกโน้นนี้นั้นตลอดทริปการช็อปปิ้ง
ไม่ว่าจะเป้นรองเท้า กระเป๋าต่างๆ ถ้าอันไหนที่กูรูพีทบอกว่าโอเค พวกมัน ซื้อ....
เดินข้ามมาอีกฝั่งเพื่อซื้อรองเท้า เห้อ เดินไปเดินมาเหนื่อยนะเนี่ย
"น้องภูลองสิครับ" พี่พีทย่อตัวลงแล้วก็วางรองเท้าตรงหน้าผม
"ใหญ่ไป"
"พี่ครับ ขอเล็กกว่านี้อีกเบอร์นะครับ" คนขายเอารองเท้าเล็กกว่าอีกเบอร์มาให้
พี่พีทก็ทำเหมือนเดิม ตอนนี้ในร้านแน่นถนัดไปด้วยพวกเรา คนขายยิ้มกริ่ม
เพราะถ้าซื้อคนละคู่ พี่แกก็ปิดร้านกลับบ้านไปหาเมียได้เลย
"โอเคไหม" แล้วพี่พีทก็อานิ้วมากดๆที่หัวรองเท้า
"โอเค มั้ง"
"อย่ามั้งสิ ลองเดินดู"
"ก้โอเคอ่ะ เอาอันนี้แหละ สวยดี"
"เดี๋ยวลองคู่นี้สิ"
"คู่เดียวก็พอแล้ว"
"เพื่อฝนตก เหยียบขี้หมา จะได้มีเปลี่ยนไง "
"โอเค พอดีเลย"
"งั้นเอาสองคู่เนี่ยครับพี่ "แล้วพี่พีทก็หยิบบัตรในกระเป๋าตัวเองให้คนขาย
"มีเงินสดไม่ต้องใช้บัตรคุณย่าให้มา"
"พี่ออกให้"
"ยักยอกเงินเข้าบัญชีหรอ ห๊าถึงมีจ่ายอ่ะ"
"อย่ามาเวอร์" แล้วพี่พีทก็ไปช่วยคนอื่นเลือกด้วย สรุปก็เอาไปคล้ายๆกันอ่ะไม่ค่อยแตกต่างกันมาก
กว่าการช็อปปิ้งจะจบสิ้นลงก็เล่นเอาเหนื่อยเหมือนกันนะเนี่ย ได้ของครบแล้วก็แยกย้ายกันกลับบ้านใครบ้านมัน


...

[K.Pupoom]

"มิว ไปกับเราก็ได้ เดี๋ยวไปส่ง"
"เอางั้นหรอ"
"อื้ม" ผมชวนมิวกลับด้วยกันเพราะยังไงก็ทางผ่าน ร่ำลาเพื่อนฝุงแล้วก็มาขึ้นรถ
"มิว ถามอะไรหน่อยดิ"
"อื้ม"
"กะพี่โค้กถึงไหนแล้วอ่ะ"
"ยังไงอ่ะ"
"ก็ถึงขั้นไหนแล้ว"
"ก็ดูๆกันอยู่ไง"
"ตอบเปนดาราเชีย แบบว่า ได้เสียกันยังอ่ะฮ่าๆๆๆๆๆ "
"บ้าหรอภูถามอะไรแบบนี้"
"ล้อเล่นอ่ะ  แล้วเรียกว่าแฟนได้ยังอ่ะ"
"ได้แล้วมั้ง"
"ไม่ต้องอายเราหรอกน่ะ ดูเรากับพี่พีทดิไม่เห็นอายเลย พรุ่งน้งานเลี้ยงที่บ้านขิงอ่ะเอาพี่โค้กไปให้ได้นะ"
"อื้ม จะพยายามนะ"
"แล้วเจอกันทุกวันไหมอ่ะ"
"ก็ทุกวันแหละ เลิกงานพี่เขาก็มารับไปหาอะไรทานน่ะ"
"อื้อออออ"
"แล้วที่บ้านรู้ยัง"
"แม่ก็ถามๆแล้วล่ะ ก็พี่แกเล่นมารับทุกวันนี้นา"
"แล้วแม่ปลื้มไหม"
"ปลื้มสุดๆเลยล่ะ"
"โอ้ว้าวววววว"
"คือพี่โค้กอ่ะเขามาบ่นๆกับพี่พีท ว่า มิวอ่ะไม่รู้คิดยังไงกับเขากันแน่ แต่เขาอ่ะจริงจังกับมิวมากนะ"
"มิวก็จริงจัง"
"พี่โค้กเขาก็น้อยใจ บางทีอยากหอมแก้มมิวก็ไม่ให้หอมอ่ะ"
"ก็มิวอายนินา"
"ไม่ต้องอายแล้ว โตแล้ว ยอมๆพี่เขาบ้างเหอะ ฮ่าๆๆๆ" ไอห้า ไอห้า ไอห้า
ตกลงเราทำถูกเปล่าว่ะเนี่ย เพื่อไอห้ายุให้เพื่อนเสยตัวเลยหรอว่ะเนี่ย แอแฮ่
"เดี๋ยวถึงเวลามันก้ไปตามธรรมชาติเองแหละ พี่โค้กจ้างมาป่ะเนี่ย"
"เปล่านะ " เหมือนจะรู้ทันเว้ย
"พี่ไม่เคยเห็นมันบ้าได้เท่าครั้งนี้เหมือนกัน มันจริงจังมากนะครับน้องมิว" ดีมากสามีช่วยกันทำงาน ฮ๋าๆๆ
"ครับ"
"เพื่อนพี่อ่ะเป็นคนรักใครรักจริงนะ ตั้งแต่ไหนแต่ไรมาแล้ว พี่การันตี"
"มิวเหมือนตัวคนเดียวเลยเนี่ย ทุกคนอยู่ข้างพี่โค้กหมดเลย"
"เปล่านะมิวเราอยู่ข้างมิวตลอดแหละ เพียงแต่อยากให้มิวเปิดโอกาสให้พี่โค้กบ้าง"
"ให้แม่รู้เนี่ยยังไม่เปิดอีกหรอ"
"ก็จริงอ่ะเนอะ แล้วมีความสุขไหมอ่ะเวลาอยู่กับพี่โค้กอ่ะ"
"มีสิ พี่โค้กน่ารักดี อบอุ่น โรแมนติกด้วย"
"โอ้โห พูดซะขนาดนี้ น้องภูว่าไม่ใช่แค่พี่โค้กแล้วมั้งที่หลงมิวอ่ะพี่พีท ฮ่าๆๆๆ"

พี่พีทขับรถมาส่งมิวที่คอนโดที่เราเคยมาส่ง ร่ำลากันแล้วพี่พีทก็ออกรถ
"พี่พีท"
"หืมมม"
"ควมจริงเราทำไม่ถูกนะที่มายุ่งเรื่องของเขาอ่ะ"
"จะมาโทษเราสองคนก็ไม่ถูกนะ โทษไอห้าจะดีกว่า ฮ่าๆๆๆๆ"
"แต่น้องภูว่า มันจะดีหรอ ไปยุให้เขาได้เสียกันน่ะ ทำไมพี่พีทไม่บอกเพื่อนตัวเองให้อดทนล่ะ"
"แต่พี่เห็นน้องภูเป็นคนเริ่มเรื่องนี้นะ"
"เออ จริงด้วย"
"ก็ต้องโทษ ไอห้า ฮ่าๆๆๆ" เราสองคนก็พูดออกมาพร้อมกัน แล้วก็หัวเราะ

รถขับมาถึงบ้านยังไม่ดึกมาก เสียงทีวีกับเสียงคุยดังมาจากในบ้าน
"กลับมาแล้วครับบบบบ"
"หิวล่ะสิ" คุณย่าทักพร้อมรอยยิ้ม
"นิดหนึ่ง"
"นี้คุณชาย ของๆเธอไม่คิดจะหิ้วมาบ้างเลยหรอไง" พี่พีทเดินเข้ามาพร้อมของทั้งหมดที่ผมซื้อมา
"ถ้าหิ้วเองแล้วจะมีสามีไว้ทำอะไรล่ะจ้ะ "
แล้วผมก็เดินเข้าไปในครัวไปทำหน้าที่ภรรยาที่ดี เอากับข้าวออกมาอุ่น
แล้วก็เตรียมตักข้าว เตรียมน้ำไว้ให้พี่พีท พี่พีทนั่งคุยอยู่กับคุณย่าแล้วก็หยิบเสื้อผ้าผมออกมาดู
"พี่พีททานข้าวเถอะ อาหารพร้อมแล้ว แล้วนี้คุณย่าทำอะไรหรอครับ"
"ก็เตรียมพวกขนมไปพรุ่งนี้น่ะ เขาจัดงานให้เราด้วยจะไปมือเปล่าได้ไง ไปพีทไปทานข้าว หิวไม่ใช่หรอ"
แล้วเราสองคนก็เดินเข้าไปในครับ พี่พีทก็เดินกอดคอผมไป
"วันนี้ตัวเองใช้เงินเขาไปตั้งเยอะนะ หักจากเบี้ยเลี้ยงวันละสองร้อยเหลือร้อยห้าสิบโอเคนะ"
"ฟ๊อดดดดดด จ่ายเป็นหอมแก้มแทนแล้วกัน สองร้อยก็ไม่พอจะยาไส้แล้วแม่มึง"
"ชิ"
"เอาบัตรเครดิตคืนไปก็ได้นะ ๆแต่พี่พีทต้องสัญญานะว่าจะใชอย่างระวังน่ะ"
"พี่ล้อเล่น วันๆพี่ได้ใช้เงินที่ไหน คิดมากอีกแล้ว" แล้วพี่พีทก็จูบมาที่ระหว่างคิ้ว
"อื้อ"
"เลิกคิ้วย่นได้แล้ว บอกพี่บ่อยๆไม่ใช่หรอไม่ให้ทำคิ้วย่นน่ะ"
"อื้ออออออ"
แล้วรเาสองคนก็มานั่งทานอาหารกัน
"ลองทานอันนี้ดิ อร่อยนะ" ผมตักให้พี่พีทแต่พี่พีท ตักคืนมาให้
"ป้อนด้วย"
"เรื่องเยอะส์"  แต่ผมก้ป้อนนะบ่นไปงั้นแหละ พอป้อนได้คำเดียวพี่แกก็เล่นวางช้อนของตัวเองเลย
ผมก็ต้องทำหน้าป้อนข้าวเด็กโข่งคนนี้จนหมดจาน จานเดียวไม่พอต่อจานที่สองที่สามอีกต่างหาก
รู้สึกว่าวันนี้จะเจริญอาหารเป็นพิเศษนะ
"วันนี้ไม่ได้ทานข้าวที่อฟฟฟิศใช่ไหม"
"อืม"
"อีกแล้วนะ"
"แต่ทานขนมปังเข้าไปแล้ว"
"แล้วมันจะเอาอยู่หรอแค่ขนมปังน่ะ"
"ก็อยู่มาจนถึงตอนนี้ได้นิ" ก็เลยค้อนไปทีหนึ่ง อิ่มแล้วก็ล้างจาน
พี่พีทเหนื่อยมาทั้งวันแล้วกับผมวันนี้เลยให้ไปนั่งพักคุยกับคุณย่า
เรื่องล้างจานผมเลยอาสาทำเอง ......... ล้างจานเสร็จก็ไปนั่งดูคุณย่าทำขนม
"คุณย่านี้ดึกแล้วนะ  ยังไม่ง่วงอีกหรอ" ผมถาม
"เดี๋ยวเสร็จนี้ก็จะขอตัวแล้วล่ะ"
"แรกติคุณย่านอนไปตั้งนานแล้วนะป่านนี้อ่ะ"
"เอาน่ะ นานๆที ก็จะได้รู้ว่าเด็กบ้านนี้ทำอะไรดึกๆดื่นๆไม่ยอมนอน"
ผมสี่คนก็ได้แต่มองหน้ากันแล้วก็อมยิ้ม ต่างคนต่างก็มีคำตอบในใจว่าทำอะไรดึกดื่น
แล้วก็นาจะเป็นคำตอบเดียวกันซะด้วยสิ ฮ่าๆๆๆๆ
ช่วยกันเตรียมขนมจนเสร็จก็ไปส่งคุณย่าที่ห้อง แล้วก็แยกย้ายกันเข้าห้องใครห้องมัน
ผมเดินเข้ามาในห้องก้เอาเสื้อใส่ไม้แขวน รอการเอาไปซัก กางเกงก็เช่นกัน
"พี่ซื้อกางเกงในมาเผื่อด้วยนะ ลองใส่ให้ดูหน่อยสิ" หน้าตามันโคตรจะเจ้าเล่ห์อ่ะ
"ดูแบบไม่ต้องใส่ไม่ดีกว่าหรอ" ผมนั่งไปบนตักพี่พีท ที่นั่งห้อยขาอยู่ปลายเตียง
รู้นะว่าทำแบบนี้มันเสี่ยง แต่ก็ไม่มีอะไรเสียหายไปมากกว่านี้เพราะว่ายังไงก็คงไม่รอด
สองมือประคองที่แก้มพี่พีท เอาจมูกเขี่ยๆไปที่ปลายอีกจมูก พี่พีทอมยิ้มอย่างมีความสุข
ผมถอดเสื้อตัวเองออกแล้วก็ค่อยๆปลดกระดุมกางเกง
"มันถอดยากนะถ้าไม่ได้รับความร่วมมือน่ะ" พูดแค่นี้พี่พีทก็ช่วยถอดทันที
"ยืนดีๆสิ" กางเกงถูกปลดออกจากข้อเท้าทันที
"ขอบคุณครับ  ฟ๊อด" แล้วก็รีบวิ่งเข้าห้องน้ำไปเลย ฮ่าๆๆๆๆ
"อ๊ากกกกกกกก" ได้ยินเสียงพี่พีทตะโกนไล่ตามหลังมา ฮ่าๆๆซะใจ สมน้ำหน้าไอ้หื่น..


ขอโทษที

นอนนานไปหน่อย

งุงิงุงิ

รักนะจุบุจิบิ

[eaey]

มาแล้ว มาแล้ว ชื่นใจ^^

[Horizon]

ชีวิตมีรสชาติทุกวันนะคู่นี้
+1

[ormn]

:m20:เจ้าเล่ห์ทั้งผัวทั้งเมียลยนะอิอิ

[gupalz]

น้องภูจะน่ารักเกินไปแล้ว

[slurpee04]

 

เพื่อไอห้า ไอห้า ไอห้า 

[PoMArmKuB]

มาดึกแบบนี้ แต่ถ้ายาวได้ใจก็ให้อภัยนะคร๊าบบบบบบ

[roseen]

 

[jakkee]

หว่า น่าร๊ากกกกกกกกกกก

[runningout]

หุหุหุ 

[malula]

อิจฉาพี่พีท จากควงเด็กมัธยม ตอนนี้ควงว่าที่คุณหมอซะแล้ว (อิอิ แต่คนเดิม)

[ujen]

 

[sagecofter]

อ่านแล้วก็ตลกดี หัวเราะไป ขำไป ไม่เครียด


น้องภูๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ


ชอบอิคอ่ะ 555

[AnimajuS]

จะเป็นเดือนคณะยกกลุ่มป่าวนิ

[khunstar]

อยากอ่านคู่มิว+โค้กอ่าค้าบ

[patchylove]

  หวา ๆ น้องภูตื่นมาแล้ว 

แล้วเช้าพรุ่งนี้จะได้เจอกับน้องภูอีกมั๊ยเนี่ยยยย