หัวข้อ: ^^"รัก.......ข้ามรั้ว "ไอ้ตัวแสบ" (((ตอนจบ ภาค 1 )))หน้าที่..336 (23/10/2013)

[B_Story]

น้องภูน่ารักอ๊ะ

[Nus@nT@R@]

น้องภูนี่ มันแสบจริงๆ

[mickeynut]

 

[speedboy]

ขอให้ทู๊กท่านมีความสุขในวันแห่งความรักนะครับ

[iota]

                                   

มาแล้วช็อคโกแลตสำหรับปีนี้ ปีที่แล้วได้มาอันเดียวแท่งเดียวโดเด่ (ฮั่นแน่! อย่าคิดลึก )
มาปีนี้ได้เป็นห่อๆ สงสัยเพื่อนและพี่ คงกลัวเราเหงาเลยส่งความรักมาให้มากมาย^^
เลยขอส่งต่อความรักและความปราถนาดี มายังภูภูมิและบรรดานักอ่านแฟนๆ น้องภูทุกคนด้วยครับ
ขอให้ทุกคนมีความรักที่เกื้อกูลกัน เข้าใจกัน
พยายามให้ความสุขแก่กันโดยไม่หวังสิ่งตอบแทน
และขอให้พบแต่ความรักที่บริสุทธิ์ เป็นรักแท้ครับ

แม้ว่าปาฏิหาริย์จะไม่ได้เกิดขึ้นทุกวัน ก็ได้แต่หวังว่าสักวันหนึ่งมันจะเกิดขึ้น

                              http://www.youtube.com/v/ANZMgVqFnYQ

ส่วนคนที่รอช็อคโกแลตของผม
ผมมีบริการเดลิเวอรี่ส่งตรงถึงหัวใจเลยนะ wow~

รัก.. ไม่ต้องการเวลา แต่เวลานี้ต้องการ "คนรัก"

ปอลอ เยอะมาก...วันนี้อ่านเรื่องราวความรัก คำคม โดนใจ แต่ก็ยังรออ่านของภูภูมิครับ \(^v^)/

[Karn12]

สุดยอดแห่งความแสบจริง ๆ น้องภู

[-~iK@iZ_KunG~-]

น้องภูน่ารักเกิ๊น แสบได้ใจมาก ฮ่าๆๆ
ผักบุ้งกับอ้นก็น่ารักดี อิอิ

[•♀NoM!_KunG♀•]

ไม่อยากจะคิดเลย น่าภูจะเข้ามหาลัยแล้ว แล้วความแสบจะเปงไงน้า

ร้ายกาจจิงๆแต่ก้อไม่เคยมีภัยเลย น่ารัก >3<

ยังไงก้ออย่าลืมมาต่ออีกน้า

รอเหมือนเดิมเลยน้อ!!

[malula]

น้องภูยังน่ารักน่าหยิกเหมือนเดิม อ่านทีไรก็ยิ้มได้ทุกที
ผักบุ้ง-อ้นได้รับรองการเป็นแฟนอย่างเป็นทางการแล้ว ยินดีด้วย

[the_pupae]

แสบจริงๆนะน้องภู...แต่ก็น่ารักไม่เสื่อมคลาย

[K.Pupoom]

ตอนพิเศษ วันแห่งความรัก


 


ตอนพิเศษ.........
ในเมื่อทุกคนมีความสุขกันถ้วนหน้าแล้ว
เราก็โดดลงลิ้นชัก นั่งไทม์แมชชีน ไปในอนาคตกันเถอะเนอะ............ฟิ้ววววววว

ข้ามไปวันวาเลนไทน์เลยก็แล้วกันเนอะ..........

ก่อนวันวาเลนไทน์.......

ณ โรงเรียนของไอ้พวกตัวแสบ
"มึง...พรุ่งนี้กูควรเสียตัวไหมว่ะ?" ไอ้เป็ดถามพวกเราทุกคน
"ไม่ดีนะโว้ย รัฐบาลเขารณรงค์ ไม่ให้เสียตัววันวาเลนไทน์" ไอ้ตี๋พูด
"ไอ้เป็ด มึงทำอย่างกับมึงเวอร์จิ้นอยู่งั้นแหละ ก็ว่ามึงเอาเวลาที่มึงนั่งคิดว่าจะเสียตัวดีไหม ไปคิดว่าจะเล่นท่าไหนดีกว่าป่ะ?"
"ไอ้แบงค์ พูดจาอะไรน่าเกลียด ทนฟังไม่ได้จริง"
"หรอออออ"
"ภูเป็นไรหรอนั่งเงียบเชียว" ไอ้ขิงถาม
"นั่งคิดอะไรเพลินๆน่ะ"
"คิดอะไรว่ะ" ไอ้อิคก็เริ่มขี้เสือกขึ้นทุกวันแล้วนะมึง
"ก็คิดว่า วาเลนไทน์จะทำอะไรให้พี่พีทดี"
"ก็ซื้อเอาสิ มีขายเยอะแยะ"
"อิค..ฟังนะ ใครๆก็ซื้อได้ แต่สิ่งที่เราตั้งใจทำให้คนที่เรารักอ่ะ มันมาจากหัวใจ แล้วก็มีชิ้นเดียวด้วย"
"หรอ ไม่รู้ดิไม่เคยอ่ะ เคยแต่ได้ไม่เคยให้ใคร"
"ก็รู้จักให้บ้างสิ ความรักคือการปราถณาให้คนที่เรารักมีความสุข"
"อ้วกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก" พร้อมใจกันอ้วกเชียวนะ
"พวกมึงไม่รู้จักยาคุมหรอ หัดซื้อรับประทานซะบ้างนะ"
"ภูทานยาคุมด้วยหรอ"
"ขิง...ภูประชด"
"หรอ แหะๆ"
"งั้นเดี๋ยวเย็นนี้เราไปซื้อของให้คนที่เรารักดีกว่า" ไอ้เป็ด เวิ้นมาก
"กูไม่มี" อ้า ไอ้อิค ดราม่าซะงั้น
"อยากมีป่ะล่ะ?" ผมถาม
"อยากดิ นั่งฟังพูดมึงพูดถึงแฟนกันกูก้อิจฉาเป็นนะเว้ย"
"วาเลนไทน์นี้ก็คงไม่ทัน เอาเป็นว่า หลังวาเลนไทน์ มึงได้มีสมใจแน่อิค แต่ มึงจะเอาผัวหรือเมีย"
"เมียสิ"
"เออ ชัดเจนดี"
"มึงจะไปหาจากไหนให้ไอ้อิคมันว่ะไอ้ภู"
"มึงจำไอ้น้องน้ำแดงนั้นไดม๊ะ มันคุยแชทเฟซจีบกูบ่อยๆ กูบอกมันว่ากูมีสามีแล้ว มันก็ตกใจ ฮ่าๆๆ มันบอกกูว่าโทษฐานที่กูทำมันอกหัก ให้กูหาแฟนให้มัน

ด้วย"
"เด็กเดี๋ยวนี้ไม่ไหวเนอะ แก่แดด" ไอ้ตี๋บ่น
"หรอ ว่าคนอื่นไม่ดูตัวเองเลยเนอะ"
"คนไหนนว่ะ กูยังนึกไม่ออกเลย"
"ก็ไอ้คนที่มันวิ่งมาชนไอ้ภู น้ำแดงหกใส่ตั้งแต่วันเปิดเทอมวันแรกไง"
"ที่ขาวๆน่ารักๆอ่ะนะ"
"เออนั้นแหละ "
"น่ารักด้วยหรอว่ะ" ไอ้อิคหน้ารื่นขึ้นมาเชียวนะมึง
"เออ แต่น้อยกว่ากูนะ" ฮ่าๆๆๆ
"มึงอ่ะมันน่ารักที่สุดในสามโลกแล้ว กูให้ห้าโลกเลยอ่ะ"
"กูอยากเจอน้องเค้าอ่ะ ทำไงดีว่ะ "
"ไอ้อิค มึงอย่าห้าว เดี๋ยวไก่ตื่น"
"มึงไม่เข้าใจกูหรอกแบงค์ ว่าหัวอกคนโสดมันเป็นยังไง"
"โห่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"

วันนี้ก็ไร้สาระกันมาทั้งวันแล้ว เย็นนี้ก็กะว่าจะไปหาซื้อ วัสดุอุปกรณ์มาทำอะไรให้พี่พีทดีกว่า
หรือว่าจะซื้อเอาดีว่ะ แต่ไม่อยากซื้ออ่ะ อยากทำอะไรให้มากกว่า แต่เดี๋ยวไปเดินดูก่อนเเล้วกัน

เลิกเรียนก็ออกมารวมตวกันหน้าโรงเรียน เพื่อตัดสินใจว่าจะเอาไง
"ไอ้ภูโทรบอกผัวมึงยังว่าจะไปกับพวกกูอ่ะ"
"บอกแล้ว"
แล้วพวกเราหกคนก็ขึ้นรถไปสยาม เย็นนี้ค่อนข้างคึกคักมองไปทางไหนก็มีแต่สีแดง
ดอกไม้แดง ตุ๊กตาหมี ช็อคโกแลต หัวใจ แดงเทื่อกไปหมด (สงสารคนโสดอย่างไอ้คนเขียนจัง ฮ่าๆๆ)
แล้วผมก้ปสะดุดกับตุ๊กตาหมี เป็นร้านตุ๊กตาหมีที่ให้เราออกแบบได้ แบบว่าเอาเสื้อมาใส่ เอาปีกมาติด
ทางร้านจะพวกชื้นส่วนให้เราซื้อเพิ่มแล้วเค้าจะบริการให้ แต่ถ้าผมเอาไปเย็บติดเองมันก็น่าจะดีนะ
หรือจะทำการ์ดดีว่ะ มันเริ่มมีตัวเลือกขึ้นมามากมายในหัวผม ขณะนี้
"ก็ทำตุ๊กตาหมีดีป่ะว่ะ" ผมถามไอ้แบงค์
"ดูตุ๊ดไปว่ะ"
"หรอ แล้วมึงอ่ะ เอาไง"
"กูไม่ทำอะไรแบบนั้นหรอก ซื้อของขวัญให้ก็พอแล้ว มึงอย่าคิดอะไรให้มันเยอะไอ้ภู"
"ก็มึงมันไม่ละเอียดอ่อน"
"เชิญมึงปัญญาอ่อนไปคนเดียวเถอะ"
"ชิ"
เอาตุ๊กตาหมีสีขาวนี้ก็แล้วกัน แล้วเดี๋ยวซื้อเสื้อเพิ่ม ติดปีกด้วย ใส่หมวกด้วยดีกว่า หยิบทุกอย่างใส่ตะกร้า
"เย็บติดเลยนะค่ะ" พนักงานถาม
"ไม่ต้องครับ คิดเงินเลยครับ"
"ค่ะ เชิญทางนี้ค่ะ" แล้วผมก็เดินตามพนักงานไปจ่ายเงิน เหลือบไปเห็นการ์ด ก็เลยเลือกสักใบดีกว่า
แล้วก็หันไปเห็นไอ้อิคยืนเอ๋อๆอยู่ เหมือนมันจะสับสนอยู่ว่าจะทำอะไรดี
"อิค"
"ห๊า?"
"ทำไร"
"เปล่าอ่ะ"
"ซื้อตุ๊กตาสักตัวไหม เดี๋ยวพรุ่งนี้เอาไปให้น้องเขา"
"จะดีหรอ"
"การที่เราให้ของเขาวันวาเลนไทน์ มันก็เป็นการแสดงให้เขารู้ว่าเราสนใจเขานะ"
"งั้นซื้อ"
"แล้วตกลงน้องเขาน่ารักไหมอ่ะ" ผมชี้ให้มันดูน้องเขาเมื่อตอนกลางวัน
"น่ารัก ชอบเลยแหละ"
"งั้นก็ซื้อไป"
"ช่วยเลือกหน่อยดิ อิคไม่รู้ว่าน้องเขาชอบแบบไหนอ่ะ"
"เราก็ไม่รุ้ แต่ถ้าดูจากภายนอกแล้ว น้องเขาออกแบ๋วๆ น่าจะชอบอะไรน่ารักๆ ตุ๊กตาหมีนั้นแหละ แล้วก็น่าจะชอบของหวานด้วยนะ ช็อคดกแลตสักกล่องก็น่า

จะดี"
"เดี๋ยวอิคแถม กุหลาบให้อีกช่อด้วย"
"มันจะดูเวอร์ไปนะ น้องเขาจะตกใจ เอาแค่ดอกเดียวก็พอมั้ง"
"หรอ"
"เออ ดอกเดียวก็พอ หมายถึงเรารักเดียวใจเดียวไง"
"โอเค ช่วยเลือกตุ๊กตาหน่อยสิ"
"เอาตัวนั้นดีไหม ที่มันมีหัวใจสีแดงปักที่อกอ่ะ"
"เอาๆๆ" มึงมีความคิดเป็จของตัวเองบ้างไหมเนี่ยไอ้อิค กูชี้อะไรมึงก็เอาหมด
เมื่อผมกับไอ้อิคได้ตุ๊กตาหมีกันสมใจแล้วก็เดินไปดุช้อคโกแลตกัน ก็เห็นไอ้ขิงยืนเคี้ยวตุ้ยๆๆ
"มึงสองคนอะไรกันเนี่ย" ผมถามไอ้ขิงกับไอ้ตี๋
"เมียกุอยากอ่ะ กูเลยจัดให้ ไม่ต้องเซอร์พงเซอร์ไพรส์มันแล้ว"
"ฮ่าๆๆๆๆ อร่อยไหมขิง"
"อร่อยๆ ดูอันนี้ดิ โคตรน่ารักเลยอ่ะ ซื้อให้พี่พีทดิภู"
ช้อคโกแลรูปหัวใจสีชมพู เก้าดวง วางเรียงในกล่องสีขาวแดง
"ไม่เอาอ่ะ อยากทำเอง เมื่อคืนนั่งดูยูทูปแล้ว ทำไม่ยาก เดี๋ยวจะทำเอง"
"เดี๋ยวพี่พีทก็เห็นอยู่ดี ซื้อไปนั้นแหละเชื่อเราเหอะ ยังเอาไปซ่อนได้ ทำเองยังไงพี่พีทก็เห็น"
เออก็จริงของไอ้ขิงมัน จะลงมาทำตอนดึก มีหรอจะหลุดออกมาจากอ้อมกอดได้
"ขิงเลือกให้เราอันดิ"
"อิคจะเอาไปให้ใครอ่ะ อ๋ออออ น้องนำแดง ฮ่าๆ"
"อืม"
"งั้นเอาอันนี้ น้องเขาน่ารัก ใสๆ เอารูปหัวใจอันนี้แหละ"
"พี่ๆ เอาอันนี้อ่ะครับ" แล้วพี่เขาก็ใส่กล่องให้ แล้วไอ้อิคมันก็จ่ายตังค์
"โหยย อิคจะเอาไปให้ใครเนี่ย"
"ก็น้องโยชิไง"
"น้องน้ำแดงอ่ะนะ ได้กันแล้วหรอ" ไม่คงจะเป็นคำถามของใครไปไม่ได้ถ้าไม่ใช่ ไอ้ตี๋
"บ้ายัง แค่คุยยังไม่เคยเลย" ไอ้อิคตอบแบบเขินๆ นานๆทีจะได้เห็นมันเขินนะ
"ขนาดยังไม่คุย พ่อบุญทุ่มซะขนาดนี้ ตี๋ ดูอิคเป็นตัวอย่างนะ"
"ตี๋ไม่ได้รวยแบบไอ้อิคนิ ให้ขิงได้ก็แค่ความจริงใจกับความรักเท่านั้นแหละ"
"บร้า" แล้วไอ้ขิงมันก็อายหน้าแดง เดินไปเลย  ฮ่าๆๆๆๆ
"แล้วใครเห็นไอ้แบงค์กับไอ้เป็ดมั้งเนี่ย" ทุกคนส่ายหัว ไอ้สองตัวนี้มีความลับนะ ไม่ได้เราต้องเสือก
ผมมองหาไอ้สองคนนั้นก็เห็นมันยืนอยู่ที่ร้านเครื่องประดับร้านหนึ่ง
เป็นร้านขายเครื่องประดูบสำหรับคู่รัก เช่นแหวนคู่ สร้อยคู่ อะไรแบบเนี่ยอ่าครับ
"นั้นไงๆ" ไอ้อิคก็เห็นพร้อมผมพอดี เราสองคนก็เลยเดินไป
ปล่อยให้ไอ้ตี๋กับไอ้ขิงมันยืนหวานแข่งกับช็อคโกแลตไป
"ฮะแฮ่ม"
"มึงมาพอดีเลย มึงว่าพี่ฝุ่นจะใส่ได้เปล่าว่ะ" มันหยิบแหวนยื่นให้ผมดู
"ไม่รู้อ่ะ พี่ฝุ่นไม่ใช่สามีกู กูไม่เคยวัดไซส์"
"แสดงว่ามึงเคยวัดของพี่พีทงั้นสิ" หน้ามันดูหื่นมาก
"ไอ้เป็ดไอ้ทะลึ่ง กูหมายถึงไซส์ของนิ้วมือ"
"กูก็หมายถึงนิ้วมือนะ"
"หราา"
"เออดิ"
"เห้ยอย่าพึ่งเถียงกัน เอาไงดีอ่ะ ช่วยกูก่อน"
"มึงก็ซื้อสร้อยคอแทนสิ ยังไงก็ใส่ได้แน่นอน"
"แต่กูอยากให้พี่ฝุ่นใส่แหวนของกูอ่ะ ใครเห็นจะได้รู้ว่า พี่เขามีเจ้าของแล้ว"
"ขี้หวงนั้นเอง"
"เออสิ"
"ใส่สร้อยคอก็ได้ เหมือนกัน แล้วไอ้เรื่องแสดงความเป็นเจ้าของอ่ะ ทำง่ายๆไม่ต้องเสียสตางค์"
"ทำไงว่ะ"
"ดูดคอให้แรงที่สุด ตนคอใต้ติ่งหูยิ่งดี"
"บ้า"
"ฮ่าๆๆๆๆ"
"ถึงว่ามึงถึงได้มีรอยแดงบ่อยๆ" ไอ้เป็ดไอ้เลว
"ก็ดีกว่าคนไม่มีแหละว๊า พวกเปลี่ยวๆนานๆจะได้เจอเจอกันสักทีอ่ะ  ฮ่าๆๆ"
"กูก็ไม่มีนะเว้ย" อ่าว กระทบไอ้อิคซะงั้น
"เดี๋ยวก็มี เป็นเด็กใต้สังกัดกูแล้วไม่ต้องห่วง เป็นฝั่งเป็นฝาทุกคน"
"ให้มันจริงเถอะ"
"เออ เชื่อมือคิวปิ๊ดคนนี้สิ"  เดี๋ยวจะแผลงศรสักเก้าอันเลยมึงไอ้อิค
"ไอ้เเบงค์ตกลงมึงซื้อไรแน่เนี่ย" ไอ้เป็ดถาม
"สร้อยก็สร้อยว่ะ เดี๋ยวซื้อแหวนไปใส่ไม่ได้จะนอยด์อีก แล้วมึงอ่ะ"
"ซื้อไรดีว่ะภู"ไอ้เป็ดหันมาถามผม
"มึงก็เอากุหลาบเสียบตูดเป็ดพะโล้ที่บ้านไปให้พี่เขาดิ"
"เออ....ดีเอาสักเก้าดอก ถุย!!!!!! กูซีเรียส"
"พี่เฟียสดูท่าทางจะโรแมนติกนะ แล้วมึงรู้ไซส์พี่เฟียตเปล่าล่ะ นานๆจะวัดไซส์กันทีคงจงไม่ได้ล่ะสิมึง"
"เออ จำไม่ได้ ใครจะเหมือนมึงล่ะจำได้ทุกหน่วยมิลลิเมตร"
"อิจฉาล่ะสิ"
"ไม่ซะหน่อย "
"พอๆๆ กูหิวแล้วเลือกๆกันซะทีเถอะ" มึงได้ครบแล้วนิไอ้อิค ชิ
"ไอ้ภูว่าไง เอาอันไหนดี" ตกลงพี่เฟียตผัวใครกันแน่ว่ะ
"สร้อยข้อมือไหม อันนั้นอ่ะ สวย  " มันเป็นสร้อยข้อมือลายโซ่ธรรมดาเนี่ยแหละ
แต่จี้ที่ห้อยเป็นรูปกล่องสมบัติ ใบเล็กๆ
"ข้างในสลักชื่อได้นะคะน้อง กล่องเปิดได้ พอเปิดกล่องจะมีป้ายชื่อออกมาแบบนี้ค่ะ" พนักงานโชว์สรรพคุณ
"มีเส้นเดียวหรอครับ ผมอยากได้อะไรที่ใส่เป็นคู่"
"อันนี้ก็เป็นคู่ค่ะ อีกอันจะเป็นรูปกุญแจ เส้นนี้ค่ะคู่กับกล่องสมบัติ สลักชื่อที่ตัวกุญแจได้เหมือนกัน"
"มึงต้องให้พี่ฟียตเป็นกุญแจแล้วล่ะ เพราะพี่เขาเป็นคนไขมึง ฮ่าๆๆๆ"
"แสรด....แบงค์"
"เอาอันนี้อ่ะครับ"
"เลือกฟ้อนท์อักษรได้เลยค่ะ แล้วจะสลักว่าอะไรเขียนใส่กระดาษเลยค่ะ"
"พี รูปหัวใจ เอฟ เลยครับ"
"แล้วของผมสลักไม่ได้หรอครับ"
"ได้ค่ะ"
แล้วไอ้สองคนนี้ก็ให้พี่เขาสลักชื่อให้บนเครื่องประดับ
"รอสักครู่นะคะต้องใช้เลเซอร์สลัก จะเดินเล่นก่อนก้ได้นะคะ"
"ครับ"
เราสี่คนเดินไปจ่ายค่าสร้อยกัน แล้วก็เดินไปหาไอ้ตี๋กับไอ้ขิง
ที่มันไปแอบซื้อแหวนให้กันตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้
แบบไอ้สองคนนี้ก็ดีเหมือนกันไม่ต้องเซอร์ไพรส์ ไม่ต้องวัดไซส์  ฮ่าๆๆๆ
 กว่าจะได้ของกันครบก็แทบเหนื่อย ไม่ได้เหนื่อยในการเดินหาหรอกนะ
แต่เหนื่อยในการโต้เถียงกันมากกว่า กว่าจะได้แต่ละชิ้นเล่นเอาคอแห้ง
พวกเรามาสุมหัวกันที่ร้านสุกี้ชื่อดังร้านหนึ่ง เพราะตอนนี้หิวมาก
นี้เป็นครั้งแรกของไอ้อิคที่ได้มาทานอาหารกับเพื่อนๆกลุ่มใหญ่ขนาดนี้

"รักนะไอ้ลิง รักนะไอ้ลิง รักนะไอ้ลิง" คงไม่ต้องบอกว่าเสียงโทรศัพท์ใคร
ไอ้พวกนี้มันได้ยินมานานแล้ว มันล้อจนมันเลิกล้อแล้ว
"ครับพี่พีท"
"จะกลับบ้านกี่โมงครับที่รัก"
"ทานข้าวเสร็จเดี๋ยวก็กลับ"
"พี่โทรมาบอกว่าพี่จะกลับดึกนะ ถ้าง่วงนอนก่อนได้เลย"
"ไปไหนอ่ะ กลับกี่โมง"
"ก็สี่ห้าทุ่มอ่ะ ไปงานบ้านเพื่อน"
"ห้ามดื่มเหล้านะ"
"ครับผม รักนะ"
"เหมือนกัน"
วางโทรศัพท์ไปไอ้พวกสอดรู้สอดเห็นก็เตรียมอ้าปากทันที
"ระวังน๊า ผัวเมาแล้วจะหิ้วเมียใหม่กลับบ้าน"
"เป็ด....ดีกว่าผัวเอาเมียใหม่มานอนที่บ้าน ปล่อยเมียเก่าเกาหน้าแข้งอยู่บ้านตัวเองนะเว้ย"
"ฮ่าๆๆๆๆๆๆ" ทุกคนพากันหัวเราะชอบใจ ไอ้เป็ดก็ทำเป็นไม่สนใจ
หลังจากที่อิ่มกันแล้ว ก็แยกย้ายบ้านใครบ้านมัน ผมไปซุปเปอร์ซื้ออุปกรณ์ทำช็อคโกแลตดีกว่า
ไหนๆพี่พีทก็กลับดึกได้โอกาสพอดี  อิอิ
"ภูเดี๋ยวกูไปส่ง"
"ไม่เป็นไร คนละทางเกรงใจ"
"ไม่เป็นไร พวกมึงไปรถกูให้หมดเนี่ยแหละ กูอยากปรึกษาเรื่องน้องโยชิด้วย"
"งั้นเดี๋ยวกูไปซื้ออุปกรณ์ทำช็อคโกแลตก่อนนะ"
"งั้นพวกกูนั่งรอ ที่ร้านไอติมฝั่งโน้นนะ"
"เออๆ"
"งั้นเดี๋ยวขิงไปช่วยภูนะ"
"โอเค"
ผมกับไอ้ขิงก็ไปซื้ออุปกณ์ทำช้อคโกแลตกัน ก็ได้ตามที่จดมาในยูทูปนั้นแหละ
สร็จแล้วก็เดินไปหาไอ้พวกนั้นที่กำลังนั่งทานไอศครีมกันอยู่
พอพวกผมมาถึงมันก็เตรียมจะออกจากร้าน ลุงคนขับรถบ้านไอ้อิครออยู่แล้ว
"กูจะบอกน้องโยชิยังไงดีว่ะว่ากูชอบเขา" ไอ้อิคเปิดประเด็น
"เอางี้ เดี๋ยวกูจะชวนน้องมาทานข้าวกลางวันที่โรงอาหารด้วยกัน หลังจากนั้นก็หน้าที่มึงนะอิค"
"แล้วกูต้องทำไงอ่ะ"
"ก้ให้ของเขาแล้วก็บอกเขาว่า เป็นแฟนกับพี่ไหมครับ"
"ถ้าเขาไม่ตกลงอ่ะ"
"มึงก็ตื้อต่อไปจนกว่าน้องเขาจะตกลง แต่เชื่อเถอะหล่ออย่างมึงยังไงน้องเขาก็ตกลง"
"จริงดิ"
"เออ อีกอย่างนะ ตอนนี้อ่ะ น้องเขาอยากมีแฟน มึงมีหวัง80เปอร์เซนต์"
"แต่น้องเขาชอบภูไม่ใช่หรอ"
"เราบอกน้องเขาไปแล้วขิงว่ามีแฟนเเล้ว ก็เลยกลายเป็นพี่น้องกันแทน"
"พี่พีทรู้เรื่องนี้ป่ะ"
"ใครมาจีบภูพี่พีทรู้หมดแหละขิง"
"ดีจังไม่มีความลับต่อกัน"
"ตี๋ก็ไม่มีความลับกับขิงนะ"
"แล้วไอ้เด็กกางเกงน้ำเงินนั้นอ่ะใคร ที่เม้นเฟซตอนห้าทุ่มสามสิบห้านาทีเมื่อวานอ่ะ"
"อ่าวซวยเเล้วไอ้ตี๋มึง"
"ใครก้ไม่รู้"
"รับแอดใครมั่วๆระวังเหอะ"
"มันไม่ได้ตั้งใจรับหรอกขิง เพราะมันไปแอดน้องเขาเอง"
"ไอ้เป็ด ไอ้บ่อนทำลายครอบครัว ไม่มีอะไรจริงๆที่รัก" ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
"กลับไปลบรูปออกให้หมดเลยนะไม่ต้องให้ใครเขาเห็นหน้า"
"โอเครับทราบ"
แล้วผมก็ถึงบ้านเสียที นี้ก็จะสี่ทุ่มแล้ว คุรย่านอนปแล้วป่านนี้ เพราะบ้านปิดแล้ว
ผมค่อยไขประตูบ้านเข้าไป พี่พีทยังไม่กลับ ผมก็เลยเดินเข้าครัวทันที
วิ่งขึ้นไปหยิบไปแพดมาเปิดยูทุปที่ดูเมื่อเช้า แล้วก็หยิบของออกมาเตรียมทำ

"ช็อคโกแลตที่ทำด้วยหัวใจ"

Only…only you ฉันรู้แล้วว่า…
เธอคือคนที่ฟ้าส่งมาใช่ไหม
รักเธอ… ฟังไว้… hoo… Only..only you

ตื่นมาอย่างอ้างว้าง หลับไปกับความเหงา
ได้ยินเพียงแผ่วเบา
แต่เสียงใจตัวเองทุกเวลา
พอวันนึงที่เธอผ่านเข้ามา
เลยลองพูดคุยไปแก้เหงา

แต่กลับแปลกๆนะ ยิ่งเจอยิ่งลึกซึ้ง
อยู่ห่างก็คิดถึง โลกของคนๆนึง
เริ่มไม่เหมือนเก่า จากนึกถึงตัวเราก่อน
ตอนนี้นึกถึงเธอก่อนใครทุกคน…

Only…only you เธอรู้หรือเปล่า
มีแต่เธอเท่านั้น ทุกเช้าที่ฉันตื่น
ฝันดี… ทุกคืน… เธอมานั่งในใจ…
Only…only you ฉันรู้แล้วว่า…
เธอคือคนที่ฟ้าส่งมาใช่ไหม
รักเธอ… ฟังไว้…
ทุกห้องใจฉันมี… Only..only you

เธอดีเกินคำไหน ใส่ใจและอ่อนหวาน
มันทำให้ตัวฉัน… หยุดค้นหา รอคอย
ไม่อยากเชื่อเลย กลับมาค้นใจตัวเอง
เป็นเธอคนเดียวจริงๆเต็มหัวใจ

Only…only you เธอรู้หรือเปล่า
มีแต่เธอเท่านั้น ทุกเช้าที่ฉันตื่น
ฝันดี… ทุกคืน… เธอมานั่งในใจ…
Only…only you ฉันรู้แล้วว่า…
เธอคือคนที่ฟ้าส่งมาใช่ไหม
รักเธอ… ฟังไว้…
ทุกห้องใจฉันมี… Only..only you


เสร็จ!!!!!!  กว่าจะเสร็จเล่นเอาเหนื่อยเหมืนกันนะเนี่ย ไม่ใช่ง่ายๆเลย
ตอนแรกนึกว่าทำง่ายๆเหมือนวุ้น เห้อ ยากจนเหงื่อซึม
นั่งชื่นชมผลงานตัวเอง ก่อนที่จะเอาแช่ตู้เย็นไว้..........
แล้วเราก็ขึ้นไปเตรียมกล่องใส่ช็อคโกแลตดีกว่า เตรียมเอาไว้ เช้าได้เอามาใส่.......

"ตายห่าแล้ว ตุ๊กตาหมียังไม่ได้เย็บเลย" รีบเอาช็อคโกแลตยัดเข้าไปในตู้เย็นด้านในสุดก่อนจะรีบวิ่งขึ้นไปชั้นบน
เรียกวิญญาณแม่ศรีเรือนเข้ามาประทับร่างทันที งึกๆงักๆมันเป็นงึกๆงักๆ

แล้วก็หยิบด้ายมาร้อยเข็มทันที หยิบตุ๊กตาหมีแสนน่ารักมาลงคาถาหงส์ร่อนมังกรรำ เอ๊ย ไม่ใช่แล้ว
เย็บเสื้อติดกับปีกก่อนเลย แล้วก็ใส่ให้น้องหมี แล้วก็เย็บรูปหัวใจติดที่เสื้ออกด้านซ้าย
ตามไปด้วยหมวก เย็บติดซ่อนด้ายอย่างเรียบร้อย จุ๊บลงไปหนึ่งที เป็นอันเสร็จ
"ลงไปนอนในกล่องก่อนนะหมีน้อย" การ์ด ยังไม่ได้เขียนการ์ดเลย
ก็เลยหยิบการ์ดมาเขียน ใจความว่า.........

"ไม่ว่าจะวันไหน น้องภูก็รักพี่พีท
ถึงแม้วันนี้จะเป็นวันแห่งความรัก
มันก็ไม่ได้ทำให้น้องภูรักพี่พีทมากกว่าเดิม
เพราะน้องภูรักพี่พีทมากขึ้นทุกวันอยู่เเล้ว
น้องภูอยากจะขอบคุณพี่พีท ที่รักและดูแลน้องภูอย่างดี
น้องภูสัญญา ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น
พี่พีท จะเป็นผู้ชายคนเดียว
ที่น้องภูเรียกว่า "ที่รัก"

รักพี่พีทตลอดไป.........น้องภู"
   
แล้วผมก็จัดการเอาการ์ดใส่กล่องเอาริบบิ้นสีชมพูมาผูกที่กล่องของขวัญสีแดง เริ่ดๆๆๆๆๆๆๆ

"เห้ยเสียงรถพี่พีท เอาไปซ่อน เอาไปซ่อน ที่ไหนอ่ะ"
หาที่ซ่อนอยุ่นานก็เลยเอาไปซ่อน ในตู้เสื้อผ้า ลึกๆเลย เอาผ้าทับไว้
ยังไมได้อาบน้ำเลยทำไงดีอ่ะ เดี๋ยวโดนดุอีกป่านนี้ยังไม่นอน แกล้งหลับ!!!!!
ใช่แล้ว........เราต้องแกล้งหลับ

เสียงพี่พีทเปิดประตูแล้ว  เสียงพี่พีทเดินวนไปวนมาในห้อง ไม่กล้าลืมตาดูกลัวพี่พีทหนมาสบตา
"น้องภู น้องภู ตื่นมาอาบน้ำก่อนเร็ว ทำไมนอนไม่อาบน้ำครับ หืมม"
"กลับมาแล้วหรอ"
"ทำไมไม่อาบน้ำนอนให้สบายๆ"
"น้องภูรอพี่พีท"
"รอทำไมอ่ะ บอกแล้วไงไม่ต้องรอ"
"ไหนมานี้สิ" ผมเอามือสองข้างประกบแก้มพี่พีทแล้วก็ดมๆที่ปาก ว่ามีกลิ่นเหล่าเปล่า
แต่พี่พีทมันก็จุ๊บปากผมทันที โอเคไม่ได้ดื่มเหล้า ผ่าน!!!!!
"ทำอะไร"
"ก็จะดูว่ามีกลิ่นหล้าเปล่า"
"พี่ขับรถจะดื่มเหล้าได้ไงอ่ะ"
"ดีมาก"
"ป่ะอาบน้ำกัน พี่ง่วงจะแย่แล้ว"
"งืมๆๆๆๆ" ง่วงบ้างก็ดี ช่วงล่างน้องภูจะพังแล้ว ขอพักให้มันฟื้นตัวบ้างเถอะ ฮ่าๆๆๆ

แล้วก็ได้เวลานอนของเราสองคน.............

กล้องสิบตัว ตัดภาพไปพร้อมกัน.........ทุกคนกำลังวุ่นวายกับการเตรียมของขวัญและแอบซ่อนไม่ให้คนรักรู้555+

*******************************************
ผมตื่น สาย!!!!!! อีกแล้ว พี่พีทอาบน้ำอยุ่ เลยรีบลงไปข้างล่าง
"อ่าวตื่นแล้วหรอลูก"
"ครับ"
"อะไรล่ะนั้น" ผมหยิบช้อคโกแลตมาตั้งไว้ที่โต๊ะ
"ช็อคโกแลตครับน้องภูทำเอง ความลับนะครับคุณย่า"
"ไหนดูสิ"
"ทำเองจริงอ่ะ"
"จริงครับ"
"สวยใช้ได้" แล้วผมก็เอาใส่กล่อง ที่เตรียมไว้สองกล่อง แล้วก็ผูกโบว์
สวยงามมากๆๆๆ ก็จำร้านขายช็อคโกแลตเมื่อวานมานั้นแหละเลยเอามาทำตาม
"อันนี้ของคุณย่าครับ น้องภูรักคุณย่านะครับ สุขสันต์วันแห่งความรัก ฟ๊อดดด" แล้วก้หอมแก้มคุณย่าทีหนึ่ง
"ขอบใจลูกกกกกก" แล้วผมก็เดินขึ้นข้างบนไป พี่พีทยังอาบน้ำอยู่
ผมเอากล่องช็อคโกแลตวางบนที่นอน แล้วก็เดินไปหยิบกล่องตุ๊กตาหมีมาวางคู่กัน
แล้วก็เลือกเสื้อผ้าใส่ทำงานให้พี่พีท เอามาวางปิดไว้ แล้วก็เดินเข้าไปอาบน้ำ
"ตื่นแล้วหรอ"
"อื้ม"
"เข้ามาสิ เดี๋ยวพี่อาบน้ำให้" ผมก็เดินเข้าไป แล้วพี่พีทก็อาบน้ำให้
"วันนี้กลับบ้านเองได้ไหม"
"ได้ ทำไมหรอ"
"วันนี้พี่มีงานน่ะสิ คงเลิกดึกอ่ะ"
"อีกแล้วหรอ"
"อย่าทำหน้างั้นสิ กลับมาก็นอนเลยนะไม่ต้องรอพี่แบบเมื่อคืนอีก"
"อื้ม" แล้วทำไมต้องมางานยุ่งวันวาเลนไทน์ด้วยว่ะ เซงงงงงงงง
อาบน้ำเสร็จก็ออกมาแต่งตัว กะว่าจะชวนไปเดินห้างตอนเย็นๆซะหน่อย
มีแฟนหล่อยากจะอวดคนอื่นเขามั้งก็ต้องแห้ว เซงจริงๆ

"เห้ย อะไรอ่ะ" พี่พีทหยิบกล่องของขวัญสองกล่องขึ้นมาดู
"สุขสันต์วันวาเลนไทน์นะ ที่รัก"
"ขอบคุณครับ ไหนมาให้พี่หอมทีสิ"
"ฟ๊อดๆๆๆๆๆ"
"พอแล้ว"
"สุขสันต์วันวาเลนไทน์นะ"
"ของขวัญน้องภูล่ะ" ผมแบมือขอของขวัญจากพี่พีท
"ยังไม่มีเวลาไปซื้อเลยอ่ะ ติดไว้ก่อนนะ" ติดไว้ก่อน ห๊า อะไรนะ
"ครับ" แล้วของขวัญของช้านเธอก็ไม่สนใจจะแกะ หยิบมาดูแล้วก็วางที่เดิม

น้อยใจ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

"เดี๋ยวน้องภูลงไปก่อนนะ" ผมแต่งตัวเสร็จก้หยิบกระเป๋า เดินลงไปข้างล่าง
มานั่งรอพี่พีทที่โต๊ะอาหาร  คุณย่าเห็นผมมซึมๆก็เลยเดินมาถาม
"เป็นอะไรลูก"
"พี่พีทนะสิ"
"อะไรกันอีกล่ะ"
"ไม่มีของขวัญให้น้องภูเลย"
"วันวาเลนไทน์ยังไม่หมดวันซะหน่อย เดี๋ยวเย็นนี้พี่เขาอาจจะซื้อมาให้ก็ได้"
"เย็นนี้พี่พีทก็มีงาน"
"น้องภู.....ทุกๆวันของพี่เขาก็มีแต่น้องภู น้องภูคือวันที่พิเศษสำหรับพี่เขานะลูก อย่าคิดมาก พี่เขายุ่งน่ะ"
"ครับ"
"ไม่เอาๆไม่ทำหน้าแบบนั้นย่าจะบอกอะไรให้นะลูก น้องภูทไช็อคโกแลตให้พี่เขามีความสุขไหมลูก"
"มีมากๆเลยครับ"
"รักคือการให้ไงลูก หนุเคยได้ยินไหม"
"เคยครับ"
"ให้โดยไม่หวังอะไรตอบแทน เนี่ยแหละคือความสุขจากการให้"
"น้องภูเข้าใจแล้วครับ"
" พี่เขาไม่มีของขวัญให้น้องภูใช่ว่าพี่เขาจะไม่รักน้องภูนะลูก"
"ครับคุณย่า"
"งั้นก็ทานข้าวซะ ไม่ต้องรอพี่เขาหรอก"
"รอดีกว่า  คุณย่ามีกระสอบไหมครับ"
"น้องภูจะเอาไปทำอะไรลูก"
"น้องภูจะเอาไปใส่ดอกไม้น่ะสิครับ วันนี้ก็คงเหมือนปีที่แล้ว ที่มีความเอาดอกไม้มาให้น้องภูจนถือไม่ไหว"
"โอ้โห ขนาดนั้นเชียว เดี๋ยวให้คนขับรถที่บริษทพี่พีทเอารถไปขนดีไหมลูก"
"ก้น่าสน" อิอิ ไม่นอยด์แล้ว คุณย่าพูดถูก แค่เราได้ให้ก็มีความสุขแล้ว
ขอแค่ผมได้ทำะไรให้คนที่ผมรักแค่นี้ก็พอแล้ว ขอบคุณนะครับคุณย่าที่เตือนสติ
"คุยอะไรกันอยู่ครับ"
"ก็น้องภูจะให้ลุงคนขับรถที่บริษัทไปรับน้องภูหน่อยน่ะ"
"จะไปไหนหรอ"
"จะให้ลุงเขาไปช่วยขนดอกกุหลาบอ่ะ คงถือกลับบ้านไม่ไหว"
"ก้ทิ้งมันไปสิ"
"เอ้า ไหงพูดงั้นอ่ะ"
"ก่อนจะรับของจากใคร บอกเขาไปด้วยนะว่ามีสามีแล้ว สามีดุมาก"
"บอกก้อดช้อคดกแลตสิ ไม่บอกหรอก"
"น้องภู!!!!"
"เอ่อออ พีท โตแล้วนะเรา มันเป็นเทศกาลของเขา คิดเป็นจริงเป็นจังไปได้ ย่ามีถุงผ้าใบใหญ่เดี๋ยวเอาไปใส่ดอกไม้นะลูก"
"คุณย่าาาาาา" พี่พีทเริมคิ้วขมวดอีกแล้วครับ ฮ่าๆๆๆๆ
"ปีที่แล้วนะครับคุณย่า ทั้งพี่ม.6น้องม.3ม.4 สลับกันเอาของขวัญมาให้น้องภู เพื่อนๆแซวกันทั้งงงงงงงวัน"
"ก็หลานย่าหล่อน่ารักขนาดนี้ ใครก็อยากให้"
"ถูกต้องเลยครับคุณย่า"
"ทานข้าวซะทีเถอะโม้อยู่นั้นแหละ เดี๋ยวก็ไปสายหรอก ไม่ต้องไปโรงเรียนเลยก็ดีนะวันนี้อ่ะ"
"ไม่ไปได้ไง แฟนคลับถือของขวัญมาเก้อแน่ สงสารเขา"  ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
ผมกับคุณย่ามองหน้ากัน ก็อดขำไม่ได้  ตาแก่เอ๊ยยย หึงไม่เข้าเรื่อง

พี่พีทนั่งขับรถหน้าบูดมาตลอดทาง สมน้ำหน้าอยากไม่แกะของขวัญเค้าดีนัก
 "จุ๊บ สุขสันต์วันวาเลนไทน์ครับ เจอกันที่บ้านนะ" แล้วผมก็ลงจากรถไป

[K.Pupoom]

เดินเข้ามาในโรงเรียน ไปทางไหนก็มีแต่สีแดง สติกเกอร์รูปหายใจติดหน้าอกกันเต็ม
ถือกุหลาบกันเป็นแถว นี้มันโรงเรียนชายล้วนนะเว้ยยยยยย ฮ่าๆๆๆ

"พี่ครับ" มีน้องคนหนึ่งเดินมาสะกิดผมทางด้านหลัง
"ครับ"
"มีคนฝากมาให้ครับ" แล้วน้องก็ยื่นกล่องของขวัญสีแดงกล่องแรกของวันให้
"ฝากไปขอบคุณเขาด้วยนะ" แล้วน้องมันก็วิ่งไปเลย ระวังล้มเน้อ
เดินเข้าโรงเรียนต่อไป ก็เจอรุ่นน้องรุ่นเพื่อนที่รู้จัก ทยอยเอาสติกเกอร์มาติดที่เสื้อ

"โอ้โห น่าอิจฉาจัง"
"โยชิ ไหนของขวัญพี่ล่ะ"
"ไม่ให้แล้วอยากไม่รับรักผม"
"พี่กะว่าจะหาแฟนให้สักหน่อย วันนี้ก็นักเขามาด้วย โทรไปยกเลิกดีกว่า"
"อย่าๆๆๆ โยชิมีของขวัญ เตรียมมาๆ อ่ะๆ" แล้วโยชิก็ยื่นของขวัญกล่องเล็กๆให้
"ขอบคุณครับ อ่ะ พี่ให้ กลางวันนี้เจอกันนะ ห้ามเบี้ยวนะ" ผมยื่นช็อคโกแลตให้โยชิ
"ไม่เบี้ยวแน่นอน"
"งั้นพี่ไปหาเพื่อนก่อนนะ"
"ครับ"

เดินมาไม่ทันเท่าไรก็มีอีกแล้ว บอกแล้วคนมันป็อป..
"พี่ครับ มีคนฝากมาให้ครับ"
"ใครล่ะครับ"
"เอาพี่คนโน้นน อ่าวหายไปแล้วอ่ะ"
"อ่าวหรอ ไงก็ขอบใจนะ"
"ครับ"
 แล้วก็มีแบบเนี่ยอีกสองสามราย เดี๋ยวนี้โรงเรียนชายล้วน หายาก ผู้ชายแท้อ่ะ555+

เดินเข้าไปในห้องเรียน ก็เห็นนั่งหันหน้าไปคนละทางสองทาง เป็นอะไรกันว่ะ
"หอบอะไรมาว่ะ" ไอ้อิคเปิด
"ของขวัญน่ะ"
"อย่าบอกนะ ว่าแค่ช่วงที่เดินเข้ามาเนี่ย"
"ใช่...ขิงแล้วนี้พวกมันเป็นอะไรกัน"
"แบงค์สามีไม่ว่าง คืนนี้ไม่กลับห้องรับน้องที่มหาวิทยาลัย เป็ดสามีไม่ว่างเช่นกัน ไปธุระกับแม่ที่ต่างจังหวัด ส่วนขิงแม่ไม่ให้ไปค้างที่อื่นอยู่แล้ว ตี๋มันจะให้ไปค้างกับมันที่หออ่ะ"
"มีผัวแล้วเป้นอย่างนี้กูว่าอย่ามีดีกว่าพวกมึงอ่ะ  ทุกๆวันคือวันแห่งความรัก ไม่จำเป็นต้องเป็นวันนี้หรอก เลิกนอยด์ได้แล้ว กูไม่ชิน"
"มึงก็พูดได้นิ มึงได้อยู่กับพี่พีททุกวัน" เหวี่ยงกูซะงั้นนะไอ้เป็ด"
"ขอโทษนะ พี่พีทมีงานดึก บอกให้กูกลับบ้านเองไม่ต้องรอนอนไปได้เลย เนี่ยแหละวาเลนไทน์ของกูไม่ต่างจากพวกมึงเลย"
"รักนะไอ้ลิง รักนะไอ้ลิง รักนะไอ้ลิง"
"ว่าไงพี่บุ้ง"
"เย็นนี้ว่างเปล่า?"
"ว่างไมอ่ะ "
"พี่มีตั๋วหนังอยู่สิบใบ ได้มาฟรี ไปดูหนังกัน พี่ขออนุญาตพี่พีทให้แล้ว"
"โอเคจัดไป"
"ชวนเพื่อนๆไปด้วยสิ ชวนให้ได้นะ"
"ได้ๆๆๆ เดี๋ยวตอนเย็นเจอกันนะ"
"เดี๋ยวพี่กับพี่อ้นไปรับ"
"โอเค"
"เลิกเรียนแล้วโทรหาพี่นะ แค่นี้นะ"
"ครับบบบบ"

"เห้ยพวกมึงเย็นนี้ม่ได้ไปไหนใช่ป่ะ"
"จะไปไหนอ่ะ ไปก็เห็นคนเขาเดินกันเป็นคู่ ไม่ไปหรอก ปวดร้าว"
"มึงอย่าดราม่าไอ้เป็ด งั้นไปดูหนังกับกูพี่บุ้งได้บัตรฟรีมา ให้มาชวนพวกมึง"
"ขิงไป"
"เมียกูไปกูก็ไป" ไอ้ตี๋ยกมือ
"ไอ้แบงค์มึงอ่ะ"
"ไปก็ไป ดีกว่าไปนอนเหงาอยู่ห้องคนเดียว วันแห่งความรักกูรักเพื่อนก็ได้ว่ะ ผัวเฮงซวยช่างมัน"
"เออเริ่ด"
"ไอ้เป็ด เอาไง"
"ไปก็ไป ไหนๆก็ขอม๊าแล้ว"
"อิค มึงอ่ะ"
"กุไปได้หรอ"
"เอ้า กูไม่ได้ห้ามนิ ไปได้สิ มึงจะชวนโยชิไปด้วยก็ได้นะ ถ้ามึงมีปัญญา ฮ่าๆๆๆ"
"กูจะพยายาม"
"แล้วพวกมึงเมื่อไรจะเลิกทำหน้าแบบนี้ใส่กูซะทีเนี่ย พูดตรงๆ เห็นแล้ว เซง"
"นั้นสิ ขิงก็เซง"
"ยิ้มเดี๋ยวนี้" สั่งให้มันยิ้มมันก็ยิ้ม แล้วอยู่ดีๆดอกกุหลาบช่อโตก็ถูกถือเข้ามาโดยนักเรียนม.6ห้องอื่น
"สวยจังเลยอ่ะ" ไอ้ขิงดีใจเหมือนได้เองเลยนะ
"เพื่อนฝากมาให้อ่ะ"
"ให้ใครอ่ะนั่งกันอยู่ตั้งเยอะ"
"ให้........ภู"
"กูว่าเเล้วว่าต้องของไอ้ภู ฝากไปบอกเจ้าของดอกไม้ด้วยนะว่ามันมีเจ้าของแล้ว" ไอ้แบงค์สกัดดาวรุ่งกูชัดๆ
"รู้แล้วแต่อยากให้" แล้วไอ้คนส่งดอกไม้ก็ส่งการ์ดให้ด้วย แล้วก็เดินจากไป
"มีการ์ดด้วย อ่านดิ" ไอ้ขิงสนับสนุนจนนออกนอกหน้าอีกแล้ว
"ตั้งใจฟังนะไอ้พวกขี้เสือก  ...... แอบรัก คนน่ารัก  KK"
"แสรด!!!!ใครว่ะ KK"
"คริสปรี้ครีมมั้งมึง เอาไปใส่แจกันบนโต๊ะอาจารย์ดีกว่า ช่อใหญ่ขนาดนี้กูไม่กล้าถือหรอก"
"เดี๋ยวคนให้เขาจะเสียใจนะ"
"แต่ถ้าเอากลับบ้านไป อาจจะเสียตัวแบบลุกไม่ขึ้นนะ"
"มึงน่าจะชอบนะไอ้ภู"
"กูขอแค่พอดีๆ ยังไม่อยากพิการว่ะ เออ อิค กลางวันนี้น้องโยชิจะมาทานข้าวกลางวันกับเรา พร้อมไหม"
"ไม่พร้อมว่ะ"
"เสือกมาป๊อดอะไรตอนนี้ล่ะ" ไอ้เป็ดถาม
"ไม่รู้ว่ะ"
"อย่าบอกนะว่ามึงไม่เคยจีบใคร"
"อื้ม ปรกติมีแต่คนเข้าหา แล้วกูก็ไม่เคยรักใครจริง ก็ได้แค่ควงเล่นๆ แต่ตอนนี้กูาเจอพวกมึงก็อยากมีความรักแบบพวกมึงบ้าง"
"เอาน่ะ ทุกอย่างมันจะเป็นไปตามในสิ่งที่มันควรเป็น ไม่ต้องคิดมาก"

แล้วเราก็ถึงเวลาเข้าเรียนกันซะที...........

พักเที่ยง!!!!!!!!  ณ โรงอาหาร

"พี่ภู" เด็กน้อยหน้าตาน่ารัก นามว่า โยชิ เดินมาหาผมที่โต๊ะ
"กำลังรออยู่เลย ทานอะไรดีเดี๋ยวพี่ให้เพื่อนไปซื้อให้"
"เดี๋ยวผมไปซื้อเองก็ได้"
"ไม่ได้ๆ บอกมาจะทานอะไร"
"อะไรก้ได้ ที่ไม่เผ็ดอ่ะ"
"น้ำล่ะ"
"นมเย็น"
"โอเค..อิค ไปซื้อ"
"กูหรอ"
"เออมึงนั้นแหละ "แล้วไอ้อิคมันก็เดินไปซื้ออย่าง งงๆ
"เสียดายจัง กูดันมีผัวแล้ว" ไอ้เป็ด มึงนิแรดสม่ำเสมอนะ
"เดี๋ยวพี่จะแนะนำให้รู้จักเพื่อนพี่นะ คนนี้พี่แบงค์ นี้พี่ขิง พี่ตี๋ คนนั้นพี่เป็ด ส่วนที่ไปซื้อข้าวให้โยชิชื่อพี่อิค"
"สวัสดีครับทุกคน ผมชื่อโยชิครับ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยครับ"
"กูว่าน้องเขาเหมือนมึงว่ะไอ้ภู " ไอ้แบงค์พูด พร้อมกับจ้องหน้าน้องเขา
"น่ารักเหมือนกันใช่ไหมครับ"
"เปล่า พูดมากเหมือนกัน" แล้วโยชิจากที่หน้าบานๆก็หุบทันที
"แบงค์ อย่าแกล้งเด็กในสังกัดกู พี่แบงค์เขาแกล้งนะ"
"ถ้าผมทำให้พี่รำคาญผมขอโทษนะ"
"อ่ะล้อเล่นขำขำ" ไอ้ปัญญาอ่อนแบงค์เอ้ย
"โห ตกใจหมด" โยชิมันถอนหายใจ ไอ้เด็กคนนี้มันน่ารักอ่ะ
"พี่ตี๋กับพี่ขิงเป็นแฟนกัน โยชิห้ามจีบนะ"
"ครับพี่ภู"
"ส่วนพี่แบงค์ก็มีผัวแล้ว โยชิห้ามยุ่งนะ"
"โอเค"
"ส่วนพี่เป็ด ก็มีผัวเเล้วเหมือนกัน"
"โยชิก็ห้ามยุ่ง โอเคเข้าใจ"
"ยุ่งได้ถาผัวพี่เผลอ"
"ไม่เอาดีกว่าโยชิไม่อยากโดนกระทืบ แล้วไหนพี่ภูบอกจะหาแฟนให้โยชิไง มีแต่คนไม่โสด เสียเวลาจริงๆ"
"เดี๋ยวสิ มาโน้นแล้วไง"
"พี่อิค"
"อื้ม โสด สนิท"
"หล่อขนาดนั้นอ่ะนะ"
"ชอบป่ะล่ะ"
"แล้วเขาจะชอบโยชิหรอ พี่เขาเป็นเกย์หรอ"
"กลุ่มพี่ไม่มีผู้ชายแท้หรอกโยชิ" ไอ้ตี๋
"ตอนแรกโยชิเห็นพวกพี่นึกว่าผู้ชายแท้ซะอีกแอบกรี๊ดในใจทำไมพี่ๆกลุ่มนี้หล่อจัง แล้วก็กลัวมากด้วยเดินมาชนพี่ภูอ่ะ นึกว่าจะโดนกระทืบซะแล้ว"
"ได้แล้วโยชิ ทานได้ไหม นี้ นมเย็น" อิคเอาจานข้าววางที่โต๊ะตรงหน้าโยชิ ไข่พะโล้กับไก่ทอด
"น่าทานมากครับ ไม่มีผักเลย เลิฟๆกดไลค์ ขอบคุณครับพี่อิค"
"ระวังนะโยชิ พี่อิคมันอาจจะใส่ยาเสน่ห์ลงไปก็ได้" ไอ้ตี๋แซวน้อง
"ใส่เปล่าพี่อิค"
"ไม่ได้ใส่ครับ ทานเถอะ"
"ถึงใส่ก็ไม่เป็นไร  หล่อขนาดนี้"
ถ้าจะถอนคำพูดจากไอ้เด็กคนนี้มันน่ารัก เป็นไอ้เด็กคนนี้มันแรดจังจะทันไหม
ไอ้อิคหน้าแดงเลยเมื่อโดนน้องมันแซว ผมว่าไอ้อิคไม่ต้องจีบน้องมันแล้วล่ะ
ก็เจ้าตัวติดไฟเขียวแดงโล่ที่หน้าผากซะขนาดนี้ มีเมียแล้วมึงไอ้อิค
"เออลืมไปเลยอ่ะ" แล้วโยชิก็ล่วงในกระเป๋านักเรียนหยิบของขวัญมาสองกล่อง
"อะไรโยชิ"
"เพื่อนโยชิฝากมาให้พี่ภู"
"ขอบใจนะ แล้วโยชิได้ของขวัญบ้างยัง"
"นิดหน่อย ได้จากเพื่อนๆอ่ะ แต่โยชิอยากได้จากแฟนมากกว่า"
"อยากได้อะไรอ่ะ"
"ตุ๊กตาหมี ช็อคโกแลต กุหลาบ อยากได้หมดเลย"
"เดี๋ยวก้ได้"
"นี้มันครึ่งวันแล้วนะพี่ภู โยชิท้อใจแล้ว"
"พวกพี่ยังไม่ได้สักชิ้นยังไม่เห็นท้อใจเลย"
"ก็พี่เป็ดมีแฟนแล้วนิ โยชิยังไม่มี แล้วที่บอกว่ายังไม่มีใครได้สักชิ้นไม่จริงมั้ง ดูพี่ภูสิ ไม่มีมือจะถือแล้ว"
"แล้วโยชิเตรียมของมาให้ใครหรือเปล่า"
"ก็ให้พี่ภู แล้วอีกกล่องให้ใครก็ยังไม่รู้อ่ะ "
"ให้พี่ได้ไหม"
"พี่ขิงมีแฟนแล้วโยชิไม่ให้หรอก ให้พี่อิคดีกว่า อ่ะ สุขสันต์วันแห่งความรักครับ"
"ขอบคุณครับ"
"แล้วนั้นกุหลาบใครอ่ะ สวยจัง"
"ของพี่ครับ"
"พี่อิคเอามาให้ใครอ่ะ"
"ก็..........." มันแต่อายอยู่นั้นแหละไอ้อิค จะเอาไหมเมียอ่ะ จะมีไหม
"พี่อิคไม่สบายหรอ หน้าแดงเชียว"
"ไอ้อิค กูอึดอัดแทนว่ะ มึงก็บอกน้องเขาไปสิว่าแอบชอบน้องเขาแล้วกุหลาบเนี่ย ไหนจะช็อคโกแลตเอยตุ๊กตาหมีเอย  มึงเตรียมมาให้น้องเขา" ไอ้ตี๋จัดเต็ม
"ครับ" ไอ้อิคตอบสั้นๆ
"ทำไมไม่พูดเองอ่ะพี่อิค เขินหรอ"
"ครับ"
"ขอของขวัญโยชิด้วย" แล้วน้องมันก็แบมือ ไอ้อิคก็ยกถุงที่ใส่ของมาให้น้องไป
"สุขสันต์วันแห่งความรักครับ"
"ขอบคุณครับพี่อิค ขอยืมโทรศัพท์หน่อย"
"ครับ" แล้วไอ้อิคมันก็ส่งโทรศัพท์ให้โยชิ โยชิก็รับมาแล้วก็กดยิกๆๆแล้วก็โทรออก แล้วก็ส่งคืนให้
"นี้เบอร์โยชิ โทรหาได้ตลอดนะ ดึกๆดื่นๆก็โทรได้"
"ครับ"
"ตกลงพี่อิคจีบโยชิแล้วนะ"
"ครับ"
"โอเค "แล้วโยชิมันก็แกะช้อคโกแลตของไอ้อิคออกมาทาน พวกเราทุกคน งง
ทำไมโยชิมันพูดเก่งขนาดนี้ แต่ก็น่ารักดี ดูมันไม่ค่อยเครียดอ่ะ
"โยชิบ้านอยู่ไหน" ผมถาม
"โยชิอยู่คอนโด"
"กับใครอ่ะ"
"คนเดียว"
"เห้ย แล้วพ่อแม่ล่ะ"
"พ่อโยชิเป็นคนญี่ปุ่น ทิ้งแม่โยชิไปตั้งนานแล้ว แม่โยชิเสียไปได้ปีกว่าแล้ว"
"แล้วไม่มีญาติหรอ"
"โยชิมีป้า แต่ว่าลูกชายของป้ามันจะปล้ำโยชิ โยชิก็เลยหนีออกมา"
"แล้วนี้อยู่คนเดียวนานยัง"
"ก็เกือบๆปีแล้วอ่ะ"
"แล้วเอาเงินที่ไหนใช้อ่ะ"
"เงินที่พ่อทิ้งไว้ให้แม่ไง แล้วก็เงินของแม่ที่เก็บไว้ให้โยชิเรียนหนังสือ"
"ไม่เหงาหรออยู่คนเดียวอ่ะ"
"เหงา ร้องไห้จนเบื่อแล้ว เดี๋ยวนี้เลยไม่ร้อง"
ตั้งแต่ผมได้พูดคุยกับเด็กคนนี้ ไม่เคยเห็นความเศร้าเลย
ทั้งๆที่เด็กคนนี้น่าเศร้ามากกว่าชีวิตของผมซะอีก ทุกคนก็มองหน้ากันไปมา
"ทำไมพวกพี่ทำหน้างั้นอ่ะ แฟนมีชู้หรอ" อาวไอ้นี้ ปากหรอนั้น
"ต่อไปนี้พี่จะดูแลโยชิเอง" ไอ้อิคพูดด้วยท่าทีมุ่งมั่น
"ฮ่าๆๆๆ" ไอ้เด็กนั้นหัวเราะ
"มีอะไรให้พวกพี่ช่วยก็บอกได้นะโยชิ"
"ครับพี่ภู แค่หาแฟนให้โยชิ โยชิก็ไม่รู้จะตอบแทนไงแล้ว แต่ถ้าเพื่อนพี่ภูใจร้ายกับโยชิ โยชิจะมาเล่นงานพี่ภูนะ"
"ฮ่าๆๆโอเคๆ  งั้นเย็นนี้ไปดูหนังกับพี่ โอเคไหม"
"โอเค งั้นโยชิไปหาเพื่อนๆก่อนนะ"
"อื้ม เย็นนี้มารอพี่หน้าตึกนะ"
"ได้ ไปก่อนนะพี่ๆ  พี่อิคขอบคุณนะสำหรับของขวัญ"
"ครับ"
แล้วไอ้เด็กโยชิ นรก เอ๊ย น่ารัก มันก็วิ่งดุ๊กๆๆไป เหลือพวกผมที่ยัง งงๆ
"มันง่ายเกินไปป่าวว่ะ กูจีบขิงมันดูยากกว่านี้นะ"
"กูว่ามันแค่เริ่มต้น เด็กคนนี้ มีอะไรให้มึงค้นหาอีกเยอะ อิค"
"กูก็ว่างั้น กูอยากดูแลเขาจริงๆนะเว้ย"
"อยากฟันน้องเขาแล้วทิ้งก็พอ เดี๋ยวน้องมันมาแหกอกก็แน่"
"กูรักจริง ไม่ทำให้เสียชื่อพ่อสื่ออย่างมึงหรอกภู"
"ก็ดี"
แล้วพวกเราก็เดินขึ้นห้องเรียนกัน ไอ้อิคท่าทางจะดีใจเวอร์ หน้าบานสุดๆ
"มึงดูพี่เฟียตสิ แม้แต่ข้อความยังไส่งหากูเลย ปืดเครื่องอีกต่างหาก"
"เป็ด ลืมเรื่องนี้ซะ เราต้องมีความสุข ปีที่แล้วเราไม่มีเขาพวกเรายังสนุกเลย อย่าทำตัวให้มันแตกต่าง"
"เออ กูจะเชื่อมึงแบงค์ งั้นปีนี้เราก็ลักขนมไอ้ภูเหมือนปีที่แล้วดีป่ะว่ะ
"ดีที่สุด ของดีๆทั้งนั้น น่าอร่อยโคตรๆ"
"ขอกูดีๆกูก็ให้"
"เห้ยนั้นมันอะไรว่ะนั้น ไอ้หัวหน้า ใครเอาของมาวางบนโต๊ะไอ้ภู" ไอ้ตี๋ถามไอ้หัวหน้าห้อง
"ก็มีคนมาฝากให้น่ะสิ เราก็เลยรับไว้"
"ให้เราหรอ" ผมหันไปถาม
"อื้ม"
"ขอบใจนะ"
"กูว่าปีนี้มึงป็อปกว่าปีที่แล้วอีกว่ะ"
"ตุ๊กตามึงเอากลบบ้านไปแล้วกัน ส่วนช็อคโกแลต พวกกูขอนะ"
"เต็มที่เลยเพื่อน"

หลังจากที่เรียนเสร็จผมก็เดินมารวมตัวกันที่หน้าตึก ไอ้น้องโญชิก็ยืนยิ้มรออยุ่
ผมโทรหาพี่บุ้ง แล้วก็ออกไปยืนรอหน้าโณงเรียน สักพักพี่บุ้งมันก็มารับ
"รถตู้บริษัท" ผมบ่นกับตัวเอง
"พี่บุ้งหวัดดี" ทุกคนต่างทักทายพี่บุ้ง
"หวัดดีทุกคน"
"ทำไมเอารถนี้มาอ่ะ" ผมถาม
"ก็พวกเรากี่คนล่ะ พี่ก็ขอยืมพี่พีทมาอ่ะ"
"ไปดูหนังนะ ไม่ได้ไปเที่ยวต่างจังหวัด"
"เออน่ะ เอามาแล้วนิ"
"เดี๋ยวเขาก็คิดว่า พี่บุ้งเอาเด็กไปขายชายแดนหรอก"
"บ่นจริงวุ้ย แล้วนี้มีสมาชิกเพิ่มหรอกลุ่มนี้"
"อื้ม คนนี้ชื่อโยชิรุ่นน้อง คนนี้ชื่ออิครุ่นเพื่อน อิคโยชิ นี้พี่ชายภู ชื่อพี่บุ้ง"
"สวัสดีครับพี่บุ้ง"
"สวัสดีครับ"
พอขึ้นรถได้ก็เริ่มคุยโน้นคุยนี้กัน
"พี่บุ้งไปดูหนังที่ไหนอ่ะ"
"โรงหนังไง"
"รู้แล้ว แต่ห้างไหน"
"พารากรอนไง"
"แล้วพี่อ้นอ่ะ"
"เดี๋ยวตามไป"
ไอ้พี่บุ้งนี้มันเหมือนมีลับลมคมในนะ ดูเป็นนั่งยิ้มๆ ถามอไรก็ตอบเอ๋อๆ อะไรของมัน
พวกเราคุยโน้นนี้กัน ส่วนมากพวกมันจะแกะขนมที่ผมได้มากัน แบ่งกันทาน เหมือนของตัวเองเลยเนอะ
แล้วรถก็พาเรามาส่งยังโรงแรมหรูใจกลางเมือง
"ถึงแล้วน้องๆ"
"ถึงบ้าอะไรอ่ะ นี้มันโรงแรม พามาทำไม" ผมเริ่มโวยวาย
"ก็มันยังไม่ถึงเวลลาหนังฉาย เลยพามาทานข้าวกันก่อน"
"ทานที่นี้อ่ะนะ"
"อื้ม"
"พวกเราไม่มีเงินหรอก" ผมโวยวายไอ้พี่บุ้ง
"เดี๋ยวพี่เลี้ยง"
"พวกเรามากี่คน เงินเดือนทั้งปีพี่บุ้งจะพอเปล่า พวกเราไม่ธรรมดานะ"
"เออน่ะ"
"ไปทานที่อื่นเถอะเก็บเงินไว้ดีกว่าเสียดาย นะ ทานพิซซ่าง่ายๆก็ได้"
"พี่ได้บัตรบุฟเฟต์ทานฟรีมา ไม่ต้องห่วงหรอก"
"พี่ ผมว่าเลิกถียงกันก่อนดีไหม ลุงเขาเปิดประตูรอนานแล้ว" ไอ้อิคช่วยตัดบท
พวกเราก็ทยอยกันลงมาจากรถ ทีละคน โดยมีพี่บุ้งเป็นหัวโจก
"พี่บุ้งมันแพงนะที่เนี่ย มีบัตรฟรีจริงเปล่า?" ผมเดินไปกระซิบถามพี่บุ้งเบาๆเสียดายเงินอ่ะ
"จริงสิ พี่ขะหลอกทำไม ทำไมเราเป็นคนคิดมากอย่างนี้เนี่ยน้องชาย มีของฟรีอยู่ตรงนี้แทนที่จะรีบทาน"
"ทานมื้อเดียววันนี้ ทานไปได้ทั้งปีไม่เอาหรอก"
"ทุกคนตามพี่มา" พวกเราไปยืนรวมกัน ที่โถงโรงแรมภานใต้แชนนาเรียพวกใหญ่
ส่องแสงประกายระยิบระยับ พนักงานเดินเข้ามาต้อนรับและพูดคุยกับพี่บุ้ง เหมือนนัดกันไว้
พนักงานเดินนำพวกเราไปที่ลิฟท์ พี่บุ้งพยักหน้าให้ผมเดินตามไป
"พี่บุ้งมันหลอกพวกเรามาขายต่างชาติเปล่าว่ะ" ไอ้เป็ดกระซิบผม
"ถือว่าโกอินเตอร์แล้วกันมึง" ผมตอบไอ้เป็ด
"แต่ฝรั่งใหญ่นะมึง"
"กูว่ามึงเริ่มเพ้อเจ้อแล้วไอ้เป็ด"
"ภู พี่บุ้งมันจะพาเราไปไหนว่ะ" ไอ้ตี๋ถาม
"กูก็ไม่รู้แต่มันบอกว่าจะพาไปทานข้าวนิ"
"กูมาบ่อยที่นี้อ่ะ พวกมึงอย่าบ้ากันไป"

เราเดินตามพนักงานกับพี่บุ้งไป ลิฟท์ที่พวกเราขึ้นมา ถูกกดไปชั้นสูง
เริ่มมีปฏิกิริยาน้ำในหูนิดหน่อย แล้วลิฟท์ก็เปิดออก

ติ้ง!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[K.Pupoom]

เสียเปียโนดังมากระทบหู  พวกเราต่างมองออกไป
"สวยจัง" แสงไฟที่กระทบ คริสตัลบนเพดาน เป็นประกายระยิบระยับ
เสียดนตรีไพเราะจนสะกดทุกคนให้นิ่ง เพื่อฟังเสียงนั้น
ไม่ช้าก็มีเสียงแซคโวโฟนดังสลับขึ้นมา เหมือนชายหญิงที่กำลังขับร้องเพลงสลับกันไปมา
"เชิญครับ" พนักงานโค้งคำนับและผายมือไปยังโต๊ะมุมห้อง
ที่เหมือนถูกกันไว้เป็นส่วนตัว ติดริมกระจก มองออกไปเห็นบรรยากาศทั่วมหานคร
"พี่บุ้ง ไม่มีทางที่ใครจะให้บัตรฟรีแบบนี้แน่นอน"
"เอ๊ะ ยังไงเนี่ยไอ้ลิง ขี้สงสัยจริงวุ้ย บอกว่าฟรีก็ฟรีสิ"
"ขอดูบัตรหน่อย"
"พี่แค่แจ้งชื่อพี่พีท บัตรอะไรไม่มี"
"เดี๋ยวถ้าบิลค้าอาหารส่งไปเก็บที่บ้านนะ จะให้พี่พีทหักเงินเดือนให้ร้องไห้เลย"
"ฮ่าๆๆๆๆ  นั่งตามชื่อบนโต๊ะเลยนะครับ ชื่อคนไหนก็นั่งตรงนั้น ส่วนน้องอิคกับน้องเอ่อออ"
"โยชิครับพี่บุ้ง"
"อ่า โยชิ นั่งข้างๆพี่แล้วกัน เพราะพี่ไม่รู้มาก่อนว่าพวกเราจะมา"
"ทำไมต้องนั่งตามนี้อ่ะ น้องภูไม่นั่งหรอก"
"ทำไมเราจะทำตามพี่ง่ายๆสักเรื่องไม่ได้เลยหรอ"
"ก้ได้"
"ไม่เสิร์ฟแอลกอฮอล์นะครับน้องๆยังเป็นเยาวชน"
"เสิร์ฟได้โยชิอยากลอง"
"ไอ้ตัวเล็ก นั่งเฉยๆๆ เดี๋ยวก็โดนมอมเหล้าลากไปข่มหรอก"
"ใครจะลากโยชิไปล่ะ ก็รู้จักกันทั้งนั้น"
"แล้วเรารู้จักพวกพี่ดีแค่ไหน นี้อาจจะเป็นแผนร้ายของพวกเรา หรอกแกมาขายก็ได้ ไอ้เปี๊ยก"
"พี่ภูคงไม่ใจร้ายขนาดนั้นหรอกมั้ง"
"แกรู้จักฉันน้อยไปแล้ว"
"ไม่เป็นไรหรอก โยชิมีพี่อิค พี่อิคสัญญาแล้วไงว่าจะดูแลโยชิ"
"เดี๋ยวก็จับไปขายทั้งคู่เลยนิ" ไอ้เด็กคนนี้มันเคยกลัวอะไรบ้างไหมเนี่ย
"เดี๋ยวพี่มานะน้องๆ"
"จะไปไหนอ่ะ"
"ห้องน้ำ....... ไปไหม"
"ไป" แล้วผมก็เดินไปกับพี่บุ้งจะอ้าปากถามันอีกทีมันก็
"เลิกถามได้แล้ว พามาทานข้าวฟรีก็บอกว่าฟรี ทำไมเราขี้ระแวงแบบนี้นะ"
"พี่บุ้ง เฉลี่ยต่อหัว ห้าพันอย่างต่ำนะ"
"บอกว่าฟรี จะให้พูดกี่ที ห๊ะ "
"ไม่พูดด้วยแล้วพูดแค่นี้ไม่เห็นต้องดุเลย"
"แล้วไม่ฉี่แล้วหรอ"
"ไม่ฉงไม่ฉี่มันแล้ว"
แล้วผมก็เดินกลับมาที่โต๊ะ ไอ้พวกนั้นก็ ถ่ายรูปกันใหญ่ อะไรของพวกเมิงเนี่ยย
แล้วพี่พีทนะโทรไปก็ไม่รับ เมียโดนลักพาตัวไปขายแล้วจะรู้สึก มือจะหงิกแล้วเนี่ย
"ผมขอมอบเพลงๆนี้ให้กับ คนที่อิทธิพลต่อหัวใจผมมากที่สุด แล้วเขาก็เป็น เจ้าของหัวใจของผมครับ"
ผมไม่ได้หันไปสนใจหรอก เพราะเดินอารมณ์เสียมาจากพี่บุ้ง
แล้วก็มานั่งลงที่โต๊ะ เสียง เปียโนบรเลงเพลงที่ผมชอบ "จากนี้ไปจนนิรันดร์"

"แค่ได้มองตาเธอในวันนั้น จากที่เราเจอกันแค่ครั้งเดียว
เปลี่ยนชีวิตที่เคยโดดเดี่ยวให้มีความหมาย" ทุกคนหันไปมองชายหนุ่มที่ยืนอยู่คู่เปียโนหลังสีขาว
แต่ผมมองออกไปด้านนอก เห็นวิวทิวทัศน์กรุงเทพยามค่ำคืน เสียงเพลงเพาะๆทำให้ผมหายโมโห
"ภูๆๆๆๆ"
"อะไรขิง"
"พี่พีท......"
"โทรหาแล้วไม่ติด ไม่รู้จะปิดเครื่องทำไม"
"นั้นพี่พีท "
"อะไรขิง"
"นั้นอ่ะ" ผมมองตามนิ้วของขิงที่ชี้ไป ก็เห็นชายหนุ่มร่างสูงในชุดสูทสีดำ ยืนร้องเพลงอยู่ข้างเปียโน
เเสงไปตกกระทบร่างสูงนั้น ทำให้ทุกคนที่ทานอาหารอยู่ต้องหยุดการทานอาหาร
แล้วหันไปมองทุกสายตา...........

"ฉันไม่เคยรักไม่เคยรู้ ว่าชีวิตมันดีเช่นไร
เมื่อได้มีบางคนข้างกาย เมื่อได้มีเธออยู่ข้างๆกัน
ฉันมอบชีวิต ต่อจากนี้ไปจนนิรันดร์
ทั้งหัวใจคือเธอเท่านั้น รักของเราจะอยู่จนวันตาย.........."

"ไอ้คนบร้า" ไหนบอกทำงานไง มาร้องเพลงที่นี้ได้ไง
"โคตรเท่ห์อ่ะ พี่ภูๆ แฟนพี่ภูที่ว่าหล่ออ่ะ สู้คนนี้ได้เปล่า"
"หล่อกว่านี้อีก"
"จริงเด่ งั้นก็ไม่ใช่คนแล้ว เทพชัดๆ"

เปียโนหยุดบรรเลง..... แล้วพี่พีทก็ร้องท่อนสุดท้ายขึ้นมา
"ฉันมอบชีวิต ต่อจากนี้ไปจนนิรันดร์ ทั้งหัวใจคือเธอเท่านั้น รักของเราจะอยู่จนวันตาย..........."
เสียงปรมบือในห้องดังขึ้น พร้อมเสียงเป่าปากของอีกหลายคน
พี่พีทโค้งคำนับรับเสียงปรบมือ แล้วก็ยิ้มมาที่ผม
"เขายิ้มให้พวกเราด้วยแหละ" ดูเหมือนจะมีไอ้โยชิคนเดียวที่ตื่นเต้น
"โยชิเงียบๆ" ไอ้ขิงสั่งให้โยชิเงียบเสียงเพื่อจะฟังคนบนเวที

"ไม่รู้ว่าเขาจะงอนผมหรือเปล่า ที่ผมทำเป็นไม่สนใจเขาในวันนี้ แต่ผมอยากจะบอกเข้าว่า ผมจะรักเขา ไปจนนิรันดร์ ขอบคุณครับ"
พี่พีทพูดจบก็เรียกเสียงปรมมืออีกครั้ง เปียโนก็บรรเลงต่อไป
สายตาทุกคู่จ้องมองทุกย่างก้าวของพี่พีท ว่าจะไปหยุดที่ไหน
แล้วพี่พีทก็มาหยุดตรงหน้าผม ผมทำอะไรไม่ถูกจริงๆนะ พี่พีทย่อตัวลง
ข้าางๆเก้าอี้ที่ผมนั่งอยู่.........
"สุขสันต์วันแห่งความรักครับคนดี" แล้วพี่พีทก็หยิบกล่องสี่เหลี่ยมสีดำ ออกมาจากระเป๋าสูทด้านใน
แล้วก็เปิดกล่องหยิบแหวนออกมา สวมใส่นิ้วนางข้างซ้ายของผม   เขินว่ะ.......
"พี่พีทรักน้องภูนะครับ"
"อื้อ"
"แล้วน้องภูล่ะ"
"ก็เหมือนกัน"
"อะไรอ่ะเหมือนกัน"
"ก็รักไง"
"ฮิ้ววววววววววววว" เสียงไอ้คนร่วมโต๊ะ โห่ร้องกันใหญ่ แล้วพี่พีทก็ลุกขึ้นโน้มตัวมาหอมแก้มผม
เรียกสายตาหลายๆคู่ เรียกว่าแทบจะทุกคู่ดีกว่า ให้มองมาที่ผมกับพี่พีท แล้วพี่พีทก็นั่งลงข้างๆ

"พี่ภู...คนเนี่ยหรอแฟนพี่ภู"
"เออ" มาถามอะไรตอนนี้ไอ้โยชิ คนกำลังเขิน
"ทำไมพี่เขาหล่อจัง" พี่พีทมันก็แอบอมยิ้ม
"ตกลงว่าพี่หล่อหรือเปล่า?" พี่พีทกระซิบข้างหูผม
"หล่อ"
"อะไรนะไม่ได้ยิน"
"หล่ออออ"
"ขอบคุณครับ " คนบ้า บังคับให้ชมก็มีด้วย แต่พี่พีทหล่อมากเลยนะคืนนี้อ่ะ
"ไปแอบร้องเพลงนี้มาตั้งแต่เมื่อไร"
"ก็เมื่อวานไง ก็น้องภูบอกว่ามันเป้นเพลงของเราไม่ใช่หรอ"
"ขอบคุณนะ" แล้วผมก็หอมแก้มพี่พีทไปทีหนึ่ง

"เห้ยๆๆๆ เกรงใจพวกกูมั้ง " ไอ้เป็ดบ่น
"มึงอิจฉาเพื่อนเพราะว่าพี่เฟียตแอบไปกกคนอื่นวันวาเลนไทน์ใช่ไหมล่ะ"
"ไอ้ตี๋ปากมึงหรอนั้นอ่ะ"
"ทำไมพวกพี่ชอบทะเลาะกันจัง" ไอ้โยชิมันพูดลอยหน้าลอยตาก่อนจะหมุนสปาเก็ตตี้เข้าปาก
"อายน้องมันบ้างสิ สองคนเนี่ย " ขิงมันก็ปรามไว้แบบยิ้มๆ

เสียงแซกโซโฟนโหยหวลอีกแล้ว พวกเราก็หันไปมอง แต่ทำไมไม่เห็นคนเป่าอ่ะ
"สั่งอะไรอ่ะ หิวหรือยัง"
"น้องภูยังไม่ได้สั่งอะไรเลย มัวแต่น้อยใจแล้วก้โมโหพี่บุ้งด้วย"
"พี่สั่งไว้บ้างแล้ว งั้นเดี๋ยวรอ ช็อตเด็ดอีกสักแปปค่อยให้เขายกมานะ"
"ช็อตเด็ดอะไรอ่ะ"
"นั้นไง"
แล้วเสียงดนตรีก็เหมือนจะค่อยๆขยับดังเข้ามาใกล้ๆ ใกล้ๆ ผมหันไปเห็น พี่เฟียตยืนเป่าแซกข้างหลังไอ้เป็ด
ทุกคนต่างหันไปมองแล้วทำตาเป็นประกาย ผู้ชายในรองเท้าหนังสีขาว กางเกงขาว เชิ๊ตขาว สวมทับด้วยสูทสีดำ
ยืนเป่าแซกสียงหวาน อยู่ด้านหลังคนรักของเขา
"มองอะไรกันว่ะ" ไอ้เป็ดหันหลังไปมอง มันก็ถึงกับตาค้าง เมื่อเห็นนักดนตรี
เพลงบรเลงมาเรื่อยๆสะกดทุกสายตา จนค่อยๆเบาลง จนหายไป
เรียกเสียงปรบมืออีกเช่นกัน
"สุขสันต์วันแห่งความรักครับ" พี่พีท พูดขึ้น แต่ตาจ้องมองไปที่ไอ้เป็ด
ไอ้เป็ดไม่ได้พูดอะไร ได้แต่มองแล้วก็อมยิ้ม ตามันเป็นประกายมาก
คงด้วยน้ำตาที่หลังออกมาหล่อเลี้ยงด้วยตา เมื่อกระทบกับแสงไฟ ช่างน่ามอง
แล้วพี่เฟียตก็สร้อยคอ เส้นเล็กๆ เป็นทองคำขาวมีจี้ อักษรภาษอังกฤษตัวเขียน
คำว่า LOVE แล้วก็รูปหัวใจ ประดับเพชรเม็ดเล็กๆมุมขวา ใส่ให้ไอ้เป็ด
แล้วพี่เฟียตก็นั่งลงข้างๆ
"พี่เฟียตลืมอะไรไปหรือเปล่า" ผมถาม
"อะไรหรอครับ"
"หอมแก้มไง" แล้วพี่เฟียตก็หอมแก้มไอ้เป็ดทันทีโดยไม่ให้มันตั้งตัว
"บ้า อายเขา"
"พี่เป็ด มอมเหล้าพี่เขาแล้วถ่ายคลิปไว้ป่ะเนี่ย ถึงได้พี่เขามาเนี่ย"
"ไอ้เป๊ยก เดี๋ยวก็ไม่ได้โตหรอก"
"ทำไมอ่ะ"
"ตายก่อนไง" ฮ่าๆๆๆ ไอ้โยชินี้มันกวนได้โล่ห์จริงๆ

"ทุกคนเขาก็มีคู่กันหมดแล้วนะ เหลือแต่......." เมื่อกี้ยังนั่งนอยด์เรื่องพี่เฟียตอยู่เลย
ตอนนี้ไอ้เป็ดเริ่มจะถากถางไอ้แบงค์แล้ว
"แบงค์ พี่เขาติดธุระอย่าคิดมากนะเว้ย" ผมก็ปลอบใจมัน มันก็ยิ้มๆ แต่ผมรู้ว่าข้างในมันเศร้า
ยิ่งไอ้เป้ดหยิบของขวัญที่ซื้อมาเมื่อวาน ใส่ให้พี่เฟียต ผมเห็นไอ้แบงค์แอบมีซึม
ตอนนี้ต่างคนก็ต่างคุยกับคู่ของตัวเอง ไอ้ตี๋ไม่ค่อยพูดอะไรเพราะมันนั่งจับมือไอ้ขิงไว้ใต้โตีะผมเห็น
"พี่บุ้งไปไหนมาเนี่ย"
"ไปรับเมียมา"
"แล้วไหนอ่ะเมียพี่"
"เข้าห้องน้ำ"
"น้องภูชวนแบงค์ไปห้องน้ำหน่อยสิ""
"ทำไมอ่ะ"
"เซอร์ไพรส์ไง"
"โอเค...แบงค์"
"อะไร"
"ไปห้องน้ำกับกูหน่อย"
"ทำไมต้องเป็นกูด้วยอ่ะ"
"ก็คนอื่นเข้านั่งกันเป็นคู่ มีมึงคนเดียวที่เป็นคี่นินา"
"ย้ำจริงนะ"
"ขอโทษๆๆ ไปเป็นเพื่อนกูหน่อยนะ"
"เออ"
แล้วผมกับไอ้แบงค์ก็เดินไปเข้าห้องน้ำกันผมก็บิ้วอารมณ์มันสุด
"มึงโทรหาพี่ฝุ่นยัง อีกไม่กี่ชั่วโมงก็จะหมดวาเลนไทน์แล้วนะ"
"ภู...กูโทรแล้ว พี่ฝุ่นปิดเครื่อง เขาไม่เคยสนใจกูเลย"
"เห้ย พี่เขายุ่งอย่าคิดมากเลย"
"กูยอมรับว่ากูอิจฉาพวกมึง แล้วกูก็เข้าใจว่าพี่ฝุ่นยุ่ง แต่ทำไมต้องเป็นวันนี้ด้วยว่ะ"
"ใจเย็นดิ มันก็แค่วันอังคาร"
"กูก็พยายามปลอบตัวเองแบบนั้นนะ แต่มันก็อดน้อยใจไม่ได้ว่ะ "
"มึงไหวเปล่า"
"ไหว เดี๋ยวกูขอนั่งคิดอะไรสกพักนะ มึงเสร็จธุระก็ไปที่โต๊ะได้เลยไม่ต้องรอกู"
แล้วไอ้แบงค์ก็เดินเข้าห้องน้ำไป
"รีบตามไปนะมึง"
"เออ" ผมก็ล้างมือแล้วก็ออกมาทุกอย่างเป็นอันว่า สำเร็จจ้าาาาาา
 ผมดินกลับมาก้เห็นพี่ฝุ่นกำลังเอาภาพวาดบานใหญ่ วางบนเก้าอี้ของไอ้แบงค์
หันด้านหน้าเข้าพนักพิง วันนี้พี่ฝุ่นมาอย่างหล่ออ่ะ นึกว่านักร้องเกาหลี
"พี่ฝุ่น"
"ครับน้องภู"
"เพื่อนน้องภูกำลังนั่งร้องไห้บนชักโครกนะ พี่เล่นอะไรเนี่ย"
"จริงดิ ร้องไห้เลยหรอ"
"เอออ่าสิ จะทำอะไรก็รีบๆทำนะ เดี๋ยวมันจะออกมาแล้ว"
"ครับ" แล้วพี่ฝุ่นก็เดินไปแอบอยู่ตรงมุมห้องมืดๆ
แล้วไอ้แบงค์มันก็เดินมาพร้อมกับพี่อ้น
"พี่แบงค์ ทำไมตาแดง " ไอ้โยชิเจ้าเก่า ผมว่ามีคนขี้เสือกมากกว่าผมแล้วนะ
"ล้างหน้ามาอ่ะ น้ำมันเข้าตา"
"นึกจะตอบว่าฝุ่นเข้าตาซะอีก"
"โยชิ"
"อะไรหรอพี่ขิง"
"พี่ว่าโยชิ ทานอาหารดีไหม เดี๋ยวหิวนะ"
"ก็ทานอยู่"
"เวลาทานไม่ควรพูดนะ มันไม่น่ารัก"
"ขอโทษครับ" ผมเห็นไอ้แบงค์เดินเซงๆ กลับไปนั่ง
"อะไรของใครว่ะเนี่ย"
"อยู่ที่เก้าอี้ใครก็ของคนนั้นแหละครับ" ไอ้แบงค์หันไปมองเจ้าของเสียง
ก็เป็นชายหนุ่มรูปหล่อเจ้าของภาพวาดสีน้ำมันนั้น
เป็นภาพวาดที่วาดจากภาพถ่ายของคนคู่หนึ่ง ผมว่าผมเคยเห็นภาพนี้นะ
หมือนสองคนนี้จะเอาหัวชนกันแล้วถ่ายด้วยมือถือ วิวด้านหลังเป้นทะเลแล้วก็พระอาทิตย์ยามเช้า
"มาได้ไงเนี่ย ไหนบอกไม่ว่างไง ไอ้พี่บ้า"
แล้วไอ้แบงค์มันก็ทุบพี่ฝุ่น ดัง บักๆๆๆๆ  นางเอกละครมากอีเเบงค์ ของสองคำ "อิแรด"
"พอก่อนๆๆ สุขสันต์วันแห่งความรักนะ เด็กดี อ่ะ"
แล้วพี่ฝุ่นก็ล้วงไปในกระเป๋าสูท หยิบกล่องแหวนติดมือออกมา
"อะไร"
"ขอมือหน่อย" แล้วไอ้แบงค์ก็ยื่นมือ ให้พี่ฝุ่นสวมแหวน
"หอมเลย หอมเลย หอมเลย" ก็เป็นไอ้โยชิอีกนั้นแหละ "โยชิพูดอะไรผิดหรอ"
"คราวนี้พูดดีมากจ้ะ หอมเลยหอมเลยหอมเลย" ไอ้ขิงสนับสนุนน้องมันอีก
ตอนนี้ไอ้แบงค์ก็อายม้วนไปแล้ว พี่ฝุ่นก็หน้าแดง แต่ก็หอมตามแรงยุ
หิ้ววววววววววววว

"ครบแล้ว  ได้เวลาทานอาหารซะทีน้องภูหิวจนตาลายแล้วเนี่ย"
"ฮ่าๆๆๆ โอเค" ว่าแต่ไอ้อิคมันก้มหน้าก้มตา สงสัยจะกลัวหมัดหนักๆของพี่พีท
"เดี๋ยวก่อน"
"อะไรอีกอ่ะโยชิ"
"พี่ภูจะไม่แนะนำผมให้พี่ๆๆ หล่อๆพวกนี้รู้จักผมหน่อยหรอ"
"ขอโทษทีนะคุณโยชิ พี่ลืมไป คนที่นั่งข้างๆพี่ ชื่อพี่พีท ของๆพี่ห้ามยุ่ง แม้แต่เป็นเด็กพี่ก็ฆ่าได้ถ้ามายุ่ง"
"โยชิไม่ยุ่งหรอก ของๆพี่โยชิรู้ สวัสดีครับพี่พีท"
"สวัสดีครับ"
"อย่างนี้ก็คบกันนาน ส่วนคนที่นั่งข้างพี่เป็น ชื่อพี่เฟียต เป็นสามีของพี่เป็ดเขา
"สวัสดีครับพี่เฟียต"
"คนนี้ก็ห้ามเหมือนกันนะโยชิ" อ้เป็ดมันเอานิ้วชี้ปาดที่คอ สื่อว่า ถ้ายุ่งตาย
"ครับ"
"ส่วนคนนั้นชื่อพี่ฝุ่น ของพี่แบงค์เขา ยุ่งได้ ถ้าอยากตายก่อนวัยอันควร"
"งั้นไม่ยุ่งดีกว่า สวัสดีครับพี่ฝุ่น"
"สวัสดีครับ"
"แล้วพี่คนนี้อ่ะ"
"ชื่อพี่อ้นครับ พี่สะใภ้พี่เองเป็นเมียพี่บุ้งเขา"
"สวัสดีครับพี่อ้น สวัสดีครับทุกคน ผมชื่อโยชิครับ เป็นน้องชายพี่ภู" กูรับมึงเป็นน้องตั้งแต่เมื่อไรเนี่ย
"มีแฟนยังครับ" พี่พีทถาม
"มีแล้วครับวันนี้เอง คนนี้ครับ" มันชี้ไปที่ไอ้อิค เออ เด็กมันกล้าเนอะ ไอ้นั้นยังนั่งบิดอยู่เลย
"งั้นเรามาฉลองให้ความรักของพวกเรา แล้วก็ต้อนรับคู่รักคู่ใหม่วันนี้ดีไหม" พี่พีทพูด
"ดีที่สุดครับ" ไอ้โยชิ  น่ารักเกิ๊น
"ยินดีด้วยนะครับิคกับโยชิ"
"ขอบคุณครับพี่พีท" พี่พีทพูดแบบนี้ทำให้ไอ้อิคกล้าเงยหน้ามามองหน่อย
มันคงยังละอาเรื่องที่ผ่านมา แต่พี่พีทมันคิดอะไร มันก็คลายกังวลลงไป
ทุกคนสั่งอาหารมาทานตามที่ตัวเองอยากทาน วันนี้เจ้ามือเยอะ
พี่พีท พี่บุ้ง พี่เฟียต พี่ฝุ่น แชร์กัน  อิอิ ของฟรีที่น้องภูปลื้มมมมมมมมมมมม
อิ่มก็มาถ่ายรูปกัน ถ่ายกันไปถ่ายกันมา คงหลายร้อยภาพ
มื้ออาหารวันนี้จบลงทุกคนก็ต่างแยกย้ายกันกลับบ้าน

เราตามไปดูทีละคู่ดีไหม


อิค+โยชิ

"ล้อคห้องดีๆนะ" อิคเดินลงจากรถมาส่งโยชิที่หน้าคอนโด
"อยากขึ้นไปใช่ไหมล่ะ วันนี้ขึ้นไปไม่ได้นะ แต่อีกไม่นานหรอก พี่จะได้ขึ้นไป ขอบคุณนะสำหรับของขวัญ วันนี้โยชิมีความสุขมาก"
"อื้ม ฝันดีนะ"
"พี่อิค"
"ครับ"
"พี่จะจริงจังกับผมไหม"
"จริงจังสิ"
"ขอบคุณนะ จุ๊บ" แล้วโยชิก็ยกปลายเท้าเอาปากไปจุ๊บแก้มไอ้อิค
"ฝันดีนะ"
"ก่อนนอนโทรมาด้วยนะผมจะรอ"
"อื้ม "
แบงค์+ฝุ่น

"ชอบแหวนไหม"
"ชอบ ใส่ได้พอดีเลย พี่รู้ไซส์ได้ไง"
"ก็ตอนแบงค์หลับพี่แอบเอาเชือกมาวัดน่ะ"
"ขอบคุณนะ"
"แบงค์เป็นของพี่โดยสมบูร์แล้วนะ"
"ที่ผ่านมายังไม่สมบูรณ์หรอ"
"ยัง ก็ยังไม่มีแหวนหมั้นนินา"
"แสดงว่านี้"
"ใช่ เนี่ยแหละแหวนของเรา"
"แบงค์ก็มีของให้พี่นะ" ผมหยิบถุงกำมะหยี่ที่ใส่สร้อยออกมา ใส่ให้พี่ฝุ่น
"สวยจัง"
"อันนี้ของแบงค์  มันเป็นคู่กัน"
"งั้นเดี๋ยวพี่ใส่ให้นะ"
"ฃแล้ววันนี้ผมก็รักผู้ชายคนนี้มากขึ้นแบบไม่มีที่สิ้นสุด
ขอบคุณไอ้ภูที่ไม่รับรักพี่เขา จนพี่เขาตกมาถึงผม  อิอิ

เป็ด+เฟียต

"วันนี้พี่หล่อไหม" พี่เฟียตถามเป็ด ในขณะที่เดินเขามาในห้อง
"มาก"
"ขอบคุณนะสำหรับสร้อยข้อมือ"
"ขอบคุณสำหรับสร้อยคอเหมือนกัน"
"พี่อุตส่าห์ซื้อชุดใหม่เพื่องานนี้เลยนะ"
"ก็หล่อดีนะ แต่เป็ดว่าพี่เฟียตไม่ใส่เสื้อผ้าเลยหล่อกว่า"
"พูดแบบนี้พี่แก้เลยดีกว่า"

แล้วหลังจากนั้นคงไม่ต้องเดานะว่าเกิดอะไรขึ้น กุญแจคงได้ไขหีบสมบัติ ทั้งคืนนนนน

ขิง+ตี๋

"วันนี้ค้างกับขิงนะ"
"คุณแม่ขิงไม่ว่าหรอ"
"ขิงบอกแม่แล้วว่าเดี๋ยวตี๋นั่งรถมาส่ง แม่เลยบอกว่าให้ตี๋ค้างบ้านขิงเลยนั่งรถกลับคนเดียวอันตราย"
"จริงนะ"
"จริงสิ"
"ขิง"
"อือ"
"ตี๋อาจจะไม่ได้มีของแพงๆให้ขิงเหมือนคนอื่นๆ แต่ตี๋รักขิงจริงๆนะ"
"ขิงไม่ได้อยากได้ของแพงๆแบบคนอื่นสักหน่อย ใจของตี๋มากกว่า ที่มันมีค่า"
"ตี๋เห็นขิงขิดูแหวนที่พี่พีทซื้อให้ไอ้ภูนึกว่าอยากได้ซะอีก"
"มันสวยก็จริง แต่มันจะมีคุณค่าก็ต่อเมื่อพี่พีทให้ภู บอกแล้วไงว่าขิงไม่ได้อยากได้ของแพง ขิงอยากได้ความรักของตี๋มากกว่า ให้ได้ไหม"
"ให้ไปหมดใจแล้ว"
"งั้นแหวนที่มันอยู่ในมือขิง มันก็แพงที่สุดแล้วล่ะ"
"สุขสันต์วันวาเลนไทน์นะ"
"อื้ม"
ขอบคุณคำว่าเพื่อน ที่ทำให้ผมรักคนๆหนึ่งได้มากขนาดนี้
ลูกชายรัฐมนตรี ไอ้ตี๋คนนี้แหละ ที่จะครอบครองหัวใจ รักนะ ......

บุ้ง+อ้น

"เด็กพวกนี้ ทำไมมันน่ารักจัง"
"แล้วบุ้งไม่น่ารักหรอ"
"น่ารัก แล้วไหนของขวัญอ้นล่ะ"
"ทวงกันแบบนี้เลยหรอ กะว่าจะทำเป็นลืมซะหน่อย"
"เอามาเลยอย่ามาเนียน"
"อ่ะ" ผมหยิบสร้อยข้อมือออกมา มีลูกกระพรวนลูกหนึ่ง ลูกเท่าลูกแก้วอ่ะ
ผมใส่ให้อ้น อ้นก็ยิ้ม แล้วก็เขย่าข้อมือ ก็มีเสียงดัง กริ๊งๆ กริ๊งๆ
"น่ารักจัง"
"บุ้งหรอ"
"สร้อย...อ้นก็มีให้บุ้งเหมือนกัน"
"จริงดิ"
"หลับตาก่อน"
"ต้องหลับด้วยหรอ"
"อื้ม แบมือมา  ลืมตาได้"
"เห้ย เรย์แบนด์ รู้ได้ไงอ่ะว่าอยากได้"
"ก็เห็น นั่งเปิดเนตดูอยู่นิ"
"ขอบคุณนะ แพงเปล่า?"
"พอซื้อได้ แต่ก็คุ้มนะ ได้สร้อยทองมา" แล้วอ้นก็เขย่าสร้อยดัง กริ๊งๆๆ น่ารักดีอ่ะ ผมเห็นครั้งแรกชอบมาก
แล้วคิดว่าต้องซื้อให้อ้นให้ได้ เพราะมันเหมาะกับอ้นมาก
"งั้นบุ้งต้องถอนทุนคืนแล้วล่ะ "
"ไปอาบน้ำก่อน"
"ไม่อาบเเล้วเสียเวลา"
"ปล่อยอ้นนะ  อื้อ  เอ่อ  อ่าาา" คงไม่ต้องอธิบายว่ามันเกิดอะไรขึ้นนะจ้ะ  อิอิ


สุดท้าย แห่งคำคืนวันวาเลนไทน์
พี่พีท+น้องภู

ผมเปิดประตูห้องเข้าไปก้พอกบตุ๊กตาหมีตัวใหญ่เวอร์ ใหญ่กว่าตัวผมสามเท่า นั่งอยู่ที่พื้นปลายเตียง
"เห้ย น่ารักอ่ะ ของใครอ่ะ"
"ของน้องภูไง"
"ขอบคุณครับ"
"ชอบไหม"
"ชอบมาก แล้วพี่พีทอ่ะ ชอบหมีของน้องภูไหม"
"ชอบที่สุด พี่เอาไปวางที่โต๊ะทำงานแล้ว"
"นึกว่าจะไม่สนใจซะแล้ว"
"ใครจะไม่สนใจเมียน่ารักขนาดนี้"
"ง่ะ"
"ฟ๊อดดดดดดดดด"
"วันหลังจะชวนไปดินเอนร์ก็บอกก่อนก็ได้ไม่ต้องเซอร์ไพรสหรอก ดูสิ ใส่ชุดนักเรียนไปเนี่ยนะ ไม่หล่อเลย"
"ฮ่าๆๆๆๆๆ แล้วชอบแหวนไหม"
"มากที่สุดดดดดด" ผมหยิบแหวนทองคำขาว มีเพชรเม็ดเล้กๆสองเม็ด แลวรอบแหวนก็สลักว่า

P (รูปหัวใจ) P  F O R E V E R รอบตัวแหวน ผมนั่งดูไปยิ้มไป พี่พีทก็เดินไปถอดสูทถอดเสื้อผ้าออก

แล้วจูงมือผมที่นั่งเล่นกับไอ้หมียักษ์ให้ลุกขึ้น แล้วกระซิบข้างหู

"ได้เวลาของเราแล้ว"

เป็นที่รู้กันว่า ผมต้องรับศึกหนักอีกแล้ววววววว


สุขสันต์วันแหงความรักครับ...........

[K.Pupoom]

สวัสดีครับทุกคน

มาดึกมากเลยโทษทีนะครับ  แหะๆๆ


สุขสันต์วันแห่งความรักนะครับ
ใครมีคู่ขอให้รักกันยืนยาวจนเฒ่าจนแก่ ไปจนนิรันดร์นะครับ
ใครที่ปีนี้ยังโสดประชดวาเลนไทน์ ปีหน้าขอให้ได้ฉลองกับคู่รักนะครับ


ส่วนผม รอรัก ปฏิหาริย์ อยู่


ขอบคุณทุกคอมเม้นท์ครับ ขอบคุณจริงๆ

ขอโทษด้วยที่ตอนนี้ ใช่กระทู้เปลืองมาก  ขอโทษแอดมินด้วยครับ


สุดท้ายนี้ ขอให้ทุกคนมีรักดีๆ และเจอรักดีๆ


รักนะ


โอ้ความรัก อยู่ไหนหนอ เอียงคอหา
ซ้ายหรือขวา จะมาทาง ทิศหนไหน
รอเธออยู่ เป็นคู่เคียง ขอเพียงใกล้
เตรียมหัวใจ เอาไว้ ให้เฝ้ารอ........
เห็นเขาเดิน กันเป็นคู่  ดูยิ่งหมอง
แสนขับข้อง หัวใจ ให้ขื่นขม
เดินก้มหน้า ไม่อยากมอง ให้ต้องตรม
โถสังคม รุมทำร้าย ให้ตายทั้งเป็น........
ขอองค์เทพ เทวา ชั้นฟ้าสวย
จงโปรดช่วย อำนวยพร รักอ่อนหวาน
ขอให้คน ที่ยังโสด โหมดใกล้(ขึ้น)คาน
ได้เบิกบาน เพราะรักเริ่ม เติมชีวี......
จงเชิ่ดหน้า สู้ต่อไป อย่าได้สน
อย่าได้หม่น หมองจิต หรือคิดขม
ตราบที่ยัง หายใจได้ ด้วยแรงลม
หยุดตรอมตรม ยิ้มสู้ เพื่อคู่เรา.........

[sumonta]

 

น่ารักทุกคู่ 

[gupalz]

ยาวสะใจมากกกกก

[malula]

น้องภูนี่เป็นศูนย์กลางจักรวาลของจริงเลย
คนที่อยู่รอบ ๆ พลอยมีความสุขไปด้วย เพราะความสดใส น่ารัก และมองโลกในแง่ดี
น้องโยชิน่ารักมาก ออกตัวแรงจริง ๆ อิคไม่ต้องเหนื่อยจีบด้วย ฮ่าฮ่า
แอบสงสารแบงค์นึกว่าจะเก้อในวันแห่งความรักซะแล้ว

[MoMoRin]

Waan kan thuk khuu loei,,,Happy valentine khaa!!!! (>____<)b

[Horizon]

ขอบคุณสำหรับความหวาน มีความสุขมากๆ เช่นกัน

[tawan]

พิเศษจริงๆ น้ำตาลขึ้นเลย

รักคนแต่ง

 

[POPEA]

น้องภูและเพื่อน, จะฮาไปไหน
น่ารักทุกคู่อ่ะ อิอิ
 

[special]

ยาวถูกใจมากๆ วาเลนไทน์มีคู่กันถ้วนหน้าหวานแหวว

แฮปปีิ้วาเลนไทน์ย้อนหลังค่ะ

[nongrak]

น่ารักทุกคู่เลย เซอร์ไพรส์ของพี่พีทนี่ทำเพื่อน้องภูเลยนะ

[jimmyjimmy]

  พี่พีท เป็นแสบเหมือนแฟนพี่นั่นแหละ

พ่อบ้านมีแอบไปนัดแนะกันด้วย รู้นะ..555

ในที่สุด  เค้าก้อฟิชเจอร์ริ่งพร้อมกัน... เสียดายบ้านใครบ้านมันเนอะ...หื่นนนนว่ะ

ยิ่งอ่านยิ่งรักน้องภูอ่ะ ไม่ว่าจะวันอะไร น้องภูก้อไม่เคยลืมคุณย่าเลย...

[naiin]

บอกตรงๆอิจฉาทุกคู่เลย คนโสดอ่านแล้วซึมลึก

[roseen]

 

[● MaYa~Boy ●]

มีความสุขกันทุกคนเลย ^^

[greensnake]

หวานชื่นกันทุกคู่เลยนะ แต่กว่าจะหวานเล่นเอาเด็กๆเค้านอยด์เลย
ก็ว่าอยู่ พี่พีทน่ะเรอะจะไม่มีอะไรให้น้องภูสุดที่รักในวันพิเศษ
แต่หนุ่มๆแอบหรูนะจ๊ะ เล่นเอาเด็กน้อยทั้งหลายซึ้งกันเป็นแถบๆ
และขอต้อนรับคู่รักคู่ใหม่ด้วยจ้ะ ชอบน้องโยชิจังน่ารักไม่แพ้น้องภู
อิคจะพูดเยอะขึ้นก็คราวนี้ล่ะ หรือไม่ก็เป็นฝ่ายฟังอย่างเดียว
ก็น้องโยชิเค้าช่างเจรจาออกขนาดนี้ แต่เค้าเข้มแข็งนะ น่ารักมากด้วย
หวังว่าจะมาสร้างรอยยิ้มให้เราเหมือนทุกคู่ในกลุ่มนี้นะ
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ
+1กับเป็ด เอาไปเลย ยาววววมาก และหวานมากด้วย
 

[-~iK@iZ_KunG~-]

ตอนพิเศษยาวสะใจมากเลยครับ ฮ่าๆๆ
ชอบทุกคู่เลย

[ujen]

น่ารักทุกคู่เลย