ผมก็ไปล้างมือแล้วก็มานั่งท่เดิม
"มีไรหรอ"
"เข้ามาใกล้ๆ" แล้วพี่พีทก็ดึงไปกอด แล้วก็กระซิบข้างหูเบาๆ
"รักนะ"
"บ้า"
"บอกรัก บ้ายังไง"
"ไม่รู้" รู้สึกเขินอย่างบอกไม่ถูก เนี่ยหรอเรื่องสำคัญที่จะบอก หน้าแดงหมดแล้วมั้งเน่ยตอนนี้
นั่งให้พี่พีทโอบเอวอยู่นาน พี่พีทก็เริ่มหอมแก้ม แล้วก็เม้มริมฝีปากที่ติงหูเบาๆ
จากหอมก็กลายเป็นจูบ
"พอก่อนดีกว่าเนอะๆๆๆ เดี๋ยวคุณย่าเรียก"
"ฮ่าๆๆๆ ไอ้ตัวแสบ ป่ะ ลงข้างล่างกัน"
"พี่พีทนอนพักไปก่อนก็ได้ เดี๋ยวกับข้าวเสร็จน้องภูขึ้นมาเรียก"
"พี่นอนมาทั้งวันแล้ว เบื่อ เดี๋ยวจะลงไปยืดเส้นยืดสายยบ้าง"
"แก่แล้วก็เงี้ย"
"แก่แต่เก๋านะ ลองไหม"
"ไม่ลองดีกว่า เคยแล้ว" แล้วผมก็คลานจะลงจากเตียง ไอ้พี่พีทมันก็ดึงกางเกงผมลง
"ไอ้บ้านิ"
"ฮ่าๆๆ ก้นข๊าวขาว" ผมก็ยืนขึ้นบนเตียงนั้นแหละ แล้วก็ดึงกางเกงขึ้น แล้วก็เตะขาพี่พีทไปทีหนึ่ง
"นี้แหน่ะ"
"โอ๊ยยย หืมม เตะจริงเลยหรอ โดนแน่" ผมก็โดลงจากเตียงวิ่งออกจากห้องลงบันได พรึ๊ดๆๆ
"คุณย่าาาาาาาาาาาา"
"อะไรลูก วิ่งทำไม มีอะไร"
"พี่พีทน่ะสิ" แล้วพี่พีทมันก็เดินตามผมเข้ามาในครัว
"อะไรลูก พี่พีททำไม อ่าว มีอะไรลูกพีท"
"ก็ไอ้ตัวแสบเนี่ยสิ เตะพีทครับคุณย่า"
"อ่าวแล้วไปเตะพี่เขาทำไมล่ะลูก"
"ก็พี่พีทแกล้งน้องภูอ่ะครับคุณย่า ดูสิ จะทำตัวน้องภูเป็นลายอีกแล้วน้องภูก็ต้องป้องกันตัวอ่ะครับ"
รู้จักฉันน้อยไปแล้วพี่พีท ฮ่าๆๆ อย่าคิดเป็นศัตรูกับน้องภู เพราะคุณจะรู้จักแต่คำว่า แพ้เท่านั้น ฮ่าๆๆ
"เอาอีกแล้วรึ" คุณย่าก็อมยิ้มแล้วก็เดินไปทำกับข้าวต่อ
"ทำเป็นจริตเยอะ ทำอย่างกับไม่เคย" ดูไอ้พี่บุ้งมันว่าผมสิ
"ปากหรอนั้นอ่ะ ชอบว่าน้อง เดี๋ยวโดน" แล้วพี่อ้นก็ดุพี่บุ้งให้ผม
"หิวหรือยังลูกพีท"
"หิวครับแต่ได้ขนมชั้นรองท้องไปนิดหน่อยแล้ว"
"รอแปปนะลูกนะ ใกล้เสร็จแล้ว น้องภูล่ะลูกหิวหรือยัง"
"น้องภูหิวมากครับคุณย่า"
"งั้นไปจัดโต๊ะเลยลูก เดี๋ยวย่าทำกับข้าวเสร็จแล้วจะได้ทานกันเลย"
"ครับผม หลบไปดิ ยืนขวางทางอยู่ได้"
"ไม่หลบ โอ๊ยยย" ไม่หลบก็เตะอ่าสิ
"เตะพี่อีกแล้วนะ"
"ช่วยไม่ได้ไม่หลบเองนิ"
"หมันเขี้ยวจริงวุ้ย" แล้วพี่พีทมันก็รวบตัวผมไปกอดแล้วก็ฟัดแก้มซ้ายขวา
"โอ๊ย จั๊กจี้ ฮ่าๆๆๆ ปล่อยยยยยย"
"พีท ปล่อยน้องลูก น้องหน้าแดงหมดแล้วนั้นอ่ะ "
พี่อ้นกับพี่บุ้งก็ยืนยิ้มพร้อมกับคุณย่า ที่ผมสองคนยืนฟัดกันอยู่นั้นแหละ
ผมก็เดินไปเอาจานมาวางที่โต๊ะ แล้วก็ข้าว น้ำ เตรียมพร้อมรออาหารที่กำลังจะสุก
ไม่นานก็ได้ทานอาหารอร่อยๆฝีมือคุณย่าแล้วก็พี่อ้นพี่บุ้ง
วันนี้มีต้มข่าไก่เห็ดฟาง แกงกะทิหมูใส่มะเขือพวง ปลาสลิดเค็มทอด
ไข่เจียวหมูสับ ผัดตับกับถั่วลันเตา หมูหวาน น่าทานมั๊กมากกกกก
"ไงลูกพีท นั่งยิ้มอยู่นั้นแหละ ไม่ทานหรอไงข้าวน่ะ"
"ทานครับ"
"แล้วยิ้มอะไรล่ะ" ผมถาม
"ก็เห็นคนที่รักทานได้ แค่นี้ก็อิ่มแล้ว"
"อือ งั้นก็นั่งมองไป"
"น้องภู"
"ครับคุณย่า"
"ตักหมูหวานให้พี่เขาหน่อยสิลูก พี่เขาตักลำบาก"
ผมมองหน้าคุณย่า แล้วก็ตักหมูหวานให้พี่พีท พ่พีทก็ยิ้มน้อยย้มใหญ่ เป็นอะไรมากไหมเนี่ย
"สงสัย หมูคงไม่หวานแล้วแหละ ยิ้มพี่พีทคงจะหวานกว่า อ้นเห็นยิ้มไม่หยุดเลย"
"แซวนะอ้น"
"โอ๊ะ"
"อะไรลูกน้องภู"
"สงสัยน้องภูจะเคี้ยวโดนพริกในต้มข่าเข้าแล้ว"
"ย่าทุบพริกขี้หนูใส่ลงไป ให้มันหอมๆ"
"ฮ่าาาาาาาาาา เผ็ดๆๆ"
"ดื่มน้ำลูก"
"อ่าาาาซ์ คุณย่าวางระเบิดน้องภูซะแล้ว"
"ฮ่าๆๆ หมูหวานสิลูก ดับเผ็ด" แล้วก็นั่งทานข้าวกันต่อ มื้อนี้เรียกว่าอิ่มมาก
ทานข้าวอิ่มผมก็ล้างจานกับพี่อ้น พี่พีที่บุ้งคุณย่าก็ไปนั่งดูทีวีกันแล้ว
"ช่วงนี้งานที่บริษัทยุ่งหรอพี่อ้น"
"อื้ม พี่พีทพยายามจะเคลียร์งานในส่วนของตัวเองให้ว่างน่ะ ไม่รู้จะไปไหน"
"หรอ ไม่เห็นพี่พีทพูดอะไรเลย"
"พี่ก็ไม่กล้าถามน่ะ"
"เดี๋ยวน้องภูถามเอง"
"อยากรู้ขนาดนั้นเชียว"
"ก็อยากรู้อ่ะสิ"
เราสองคนพี่องล้างจานเสร็จก็ไปนั่งจับจองที่นั่งหน้าทีวี ยังไม่ทันจะหย่ออนนก้นลงบนโซฟาพี่พีทก็ดึงผม
ให้นั่งข้างๆแล้วก็กอดเอวทันที
"คุณย่าครับ"
"ว่าไงลูก"
"พรุ่งน้ไปไหนหรือเปล่าครับ"
"เปล่าจ้ะ พีทมีอะไรหรอลูก"
"พีทจะชวนคุณย่าไปวัดครับ"
"โอ้โห ฝนจะตกลงมาเป็นน้ำนมไหมเนี่ย พี่พีทชวนคุณย่าไปวัด"
"ฟ๊อดดดด ฟังอย่างเดียวไม่ต้องพูดนะ" แล้วพี่พีทมันก็หอมแก้มผม
"พี่พีทจะด่าว่า สอดก็ได้นะ"
"จะไปทำบุญหรอลูก"
"เปล่าครับ พีทจะชวนคุณย่าไปหาฤกษ์"
"ทำอะไรลูก"
"บวช"
"บวช!!!!!!!!!" ผมอุทานออกมาเสียงดัง คุณย่ายิ้มจนแก้มจะปริแล้ว แถมมีน้ำตาซึมอีกต่างหาก
"อื้ม พี่จะบวช จะตะโกนทำไม ไปบวชไม่ได้มีเมียน้อยนะ"
"จะบวชจริงอ่ะ อย่ามาหลอกคุณย่านะมันบาป"
"จริงสิ เรื่องแบบนีใครเขาล้อเล่นกันล่ะ พีทอยากได้สักสิ้นเดือน อ่ะครับ แล้วก็บวชเงียบๆไม่ต้องมีงานอะไรใหญ่โตอ่ะครับ"
"ได้สิลูก"
"เดี๋ยวเอาไวบวชเมียพีทเมื่อไร ค่อยจัดใหญ่ๆ"
"บร้า" ทำอย่างกับจะให้บวชทดแทนบุญคุณผัวอย่างนั้นแหละ
"แล้วบอกพ่อกับแม่เราหรือยัง"
"พีทกะว่าให้ได้วันบวชก่อนค่อยบอกท่าน แต่พีทเคยบอกไปนานแล้วว่าพีทจะบวช"
"งั้นย่าจะเชิญเฉพาะญาติๆที่สนิทนะ "
"แล้วแต่คุณย่าเลยครับ"
"แล้วพีทจะบวชสักกี่วันลูก"
"พีทว่าจะบวชสัก15วัน แล้วถ้างานไม่มีอะไรด่วน พีทก็จะบวชต่อให้ครบเดือนครับ"
"ถึงเราจะบวชไม่นานก็ไม่เป็นไรลูก ทำให้ดีที่สุดเท่าที่เรามีเวลานะลูกนะ ย่าดีใจจริงๆเลยลูกเอ๊ย"
คุณย่าก็เอาทิชชูมาซับน้ำตา ผู้สูงอายุนอกจากจะอยากอยู่ใกล้ลูกๆหลานๆแล้ว
อีกสิ่งหนึ่งที่ปรารถณาก็คือการได้เห็นชายผ้าเหลืองของลูกหลาน พี่พีทกำลังทำหน้าที่ของชายไทยให้สมบูรณ์
ผมเองถึงจะเกิดมารักผู้ชายด้วยกัน แต่ผมก็ตั้งใจไว้เสมอว่า ถ้าครบบวชเมื่อใด ผมก็จะบวชให้พ่อแม่
แล้วตอนนี้ก็มีคุณย่าอีกคนที่ผมจะต้องบวชทดแทนบุญคุณท่าน
เกิดมาเป็นลูกผู้ชายไทย ต้องบวชถึงจะสมบูรณ์ ตามบวรพระพุทธศาสนา........
"ถ้าน้องภูครบบวชเมื่ออไร น้องภูก็จะบวชให้คุณย่าเหมือนกันนะครับ"
"ขอบใจลูกขอบใจ" แล้วคุณย่าก็ดึงผมไปกอด แล้วก็ร้องไห้ออกมา พี่พีทเองก็เข้าไปกอดคุณย่าเช่นกัน
"พีทรักคุณย่านะครับ"
"น้องภูรักมากกว่า"
"จ้า ย่าก็รักเราสองคน"
"เดี๋ยวพี่พีทสึก สงสัยอ้นต้องกลับไปบวชให้แม่บ้างเเล้วล่ะ"
"บวชชีหรอ"
"ทะลึ่ง แล้วเธอล่ะไม่คิดบวชบ้างหรอ"
"ถ้าบวชใครจะทำงานล่ะ"
"พร้อมบวชตอนไหนก็บอกย่านะลูก เดี๋ยวย่าบวชให้ทุกคนแหละ"
"คุณย่าไม่ใช่พระจะบวชได้ไงอ่ะครับ"
"หืมมมม ย่าหมายถึง จัดงานให้จ้ะ" แล้วคุณย่าก็หยิกแก้มผมเบาๆ
วันนี้ช่างมีความสุขมากมาย สีหน้าของทุกคนแสดงออกมาบอกว่าสุขสุดๆ
โดยเฉพาะคุณย่า พี่พีทเองก็เช่นกัน ถ้าถึงวันนั้นวันที่ผมจะบวชแล้วไปบอกแม่แบบนี้บ้าง
แม่ก็คงดีใจเหมือนคุณย่าแน่ๆ แค่คิดแค่นี้ก็รู้สึกอิ่มเอมใจอย่างบอกไม่ถูกแล้วล่ะ........
ถ้าครบบวช ก็ให้บวช เถิดท่านเอ๊ย
อย่าให้เลย ไปนานกว่า เวลาหมาย
พ่อกับแม่ ท่านยังอยู่ รอลูกชาย
ให้สืบสาย เป็นพระสงฆ์ ดั่งองค์ศาสดา
ยี่สิบปี บริบูรณ์ เริ่มพูลผล
ค่าของคน กำหนดไว้ ให้ได้เห็น
นำพระธรรม หล่อชีวี ให้ชุ่มเย็น
บุญที่เป็น พาแม่พ่อ ต่อนิพพาน....
หัวข้อ: ^^"รัก.......ข้ามรั้ว "ไอ้ตัวแสบ" (((ตอนจบ ภาค 1 )))หน้าที่..336 (23/10/2013) (อ่าน 2838650 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก