หัวข้อ: ^^"รัก.......ข้ามรั้ว "ไอ้ตัวแสบ" (((ตอนจบ ภาค 1 )))หน้าที่..336 (23/10/2013)

[MoMoRin]

Waan baeb chill chill...

[Still_14OC]

น้องภูอธิบายซะอยากไปมั่งจัง

[nongrak]

วันนี้น้องภูพาไปทำบุญ

[TeeRuk♥]

อ่านตอนนี้แล้วอยากไปไหว้พระบ้างจังครับ

[seaz]

หวานกันได้ตลอดๆ

[Nus@nT@R@]

น่ารัก

[AnimajuS]

ปวดตาและมึนหัว มากกกก   

ตามอ่านมาสองวันยังไม่ทันซะที ถึงตอนที่ 64 เอง

ชอบคุณย่ามากๆๆๆๆ ให้ขอคิดดีๆเสมอ และยังชอบทำอาหารมายั่วน้ำลายอีก

ชอบคนแต่งด้วย อัฟทุกวันเลยยย 

เป็นกำลังใจให้คนแต่งนะครับ (อยากได้มาอยู่ที่บ้านจัง ดูจากการแต่งแล้วน่าจะทำอาหารเก่ง)

[K.Pupoom]

ตอนที่.....75


 



แล้ววันเปิดตัว เครื่องเพชร ของป้าชูก็มาถึง
งานถูกจัดขึ้นที่ลานกว้างของห้างดังใจกลางเมือง

"ขอต้อนรับทุกท่านเข้าสู้ งานแสดงเครื่องเพชร จาก ชูชู่ ไดมอนด์  บลาๆๆๆๆ"

พิธีกรกล่าวเปิดงาน ทักทายแขกผู้มีเกียรติในงานที่ประโคมเครื่องเพชรมาห่มตัว
อวดรัศมีความรวยกันเต็มที่ ไม่รู้มีของงปลอมบ้างหรือเปล่า เล่นเอาเเสบตา

"ขอเชิญทุกท่านพกับ แฟชั่นโชว์ ที่อลังการที่สุดแห่งปี"
เสียงปรบมือจากแขกในงานดังสนั่น พร้อมกับนางแบบเดินขึ้นไป อวดความสวยของเครื่องประดับ
จนถึงคนสุดท้ายคือพี่นางเอก ซึ่งเป็นฟีนเร่ของงาน เรียกเสียงฮือฮาอย่างมาก
ผมสองคนเป็นนายแบบจำเป็น ในชุดสูทสีดำ เมื่อพี่นางเอกเดินไปหยุดโพสหน้าเวที
ผมก็เดินขึ้นไปประกบทันที พร้อมกับพี่พีทคนละข้าง
นักข่าว ตากล้อง รัวชัตเตอร์กันเรียกว่าแสงแฟรขไม่ได้หยุดเลยทีเดียว
เรายืนให้สื่อมวลชนทำการถ่ายภาพอยู่ครู่หนึ่ง ตามคิว ผมก็เดินกลับไป
เพื่อไปรับป้าชูเดินออกมา ป้าชูคล้องแขนผมเเล้วเดินมาหน้าเวที โพสข้างๆนางแบบ
เรียกว่า ฉันนรู้ว่าเธอสวยกว่า แต่ท่าโพส ฉันชนะเธอ อะไรทำนองนี้

"ขอเชิญคุณชูกล่าวอะไรสักนิดครับ" หลังจากสื่อมวลชน ลดกล้องลงแล้ว
พิธีกรก็ดำเนินรายการต่อ ยื่นไมค์ให้ป้าชูทันที.......
"ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณ ท่านประธานสมาคมผู้ค้าอัญมณีแห่งประเทศไทย ที่เป็นเกียรติมาในวันนี้ ขอเสียงปรบมือให้ท่านหน่อยค่ะ" คุณย่ายิ้มให้กับทุกคน

ในงาน เมื่อได้ยินเสียงปรบมือ
"วันนี้ชูดีใจและปลื้มใจเป็นอย่างมาก ที่พี่ๆน้องๆให้เกียรติมาร่วมงานในวันนี้ ชูชู่ไดมอนต์ได้ความเมตตาจากท่านทั้งหลายมาเปนเวลาหลายปีและนี้ก็เป็นอีก

ครั้งที่ได้รับการต้อนบรับเป็นอย่างดี อีญมณีที่ทุกคนจับต้องได้ ชูชู่ไดมอนด์ค่ะ ขอบพระคุณค่ะ"

เสียงปรบมือดังขึ้นอีกครั้ง ป้าชูเดินกลับเข้าไปพร้อมเราทั้งสามคน
นักร้องรับเชิญขึ้นมาทำหน้าที่ขับกล่อมคนในงานด้วยเสียงเพลงอันไพเราะ
ผมเดินมาหลังเวที ที่จัดเตรียมไว้เล็กๆ
"สองหนุ่ม วันนี้ต้องเดินประกบป้านะลูก อย่าพึ่งถอดเครื่องเพชร"
"ครับ สวยขนาดนี้ใครจะไม่อยากเดินประกบ" พี่นางเอกลับไปกับผู้จัดการส่วนตัวแล้วเพราะมีงานต่อ เสียดายจัง!!!!
"แค่นี้ป้าก็หลงหนูจะแย่แล้วนะลูก ไปๆๆ ตามป้ามาแขกในงานรออยู่"
ผมเดินตามป้าชูออกไปก็พบกับกองทัพนักข่าว
"คุณชูครับ ขอสัมภาษณ์หน่อยนะครับ"
"ได้เลยจ้ะ เอามุมนี้แล้วกันเนอะ"
"ครับ"
"ได้ข่าวว่าทุ่มทุนให้กับพรีเซนเตอร์ไปไม่น้อย พอจะบอกได้ไหมรับว่าเท่าไร"
"หลักล้านค่ะ แต่ไม่ขอบอกนะว่าเท่าไรไปถามเจ้าตัวเองดีกว่าค่ะ"
"ตอนนี้ มีฉายาเรียกคุณชูว่าเจ้าแม่วงการเพชร คุณชูคิดอย่างไรกับฉายานี้ครับ"
"ทำเป็นเจ้าแม่ใบ้หวยไปได้นะคะ ดิฉันก็แค่แม่ค้าคนหนึ่งเท่านั้นแหละคะไม่ได้ใหญ่โตอะไร"
แล้วนักข่าวก็ถามโน้นถามนี้มากมาย ผมสองคนก็ปั้นหน้ายิ้มจนเมื่อยหน้าแล้วเนี่ย
"คำสุดท้ายนะครับ เด็กหนุ่มสองคนข้างๆนี้ เด็กสังกัดคุณชูหรือเปล่าครับ"
"ใช่ค่ะ " เสียงนักข่าวฮือฮามาก "หลานชายดิฉันค่ะ ซึ่งเป็นหลานของคุณหญิงประธานสมาคมผู้ค้าอัญมณีค่ะ"
"อ่ออออ"
"ถ้าหมดคำถามแล้ว เดี๋ยวดิฉันขอตัวไปรับแขกในงานก่อนนะคะ ฝาก ชูชู่ไดมอนด์ด้วยนะคะ"

แล้วเราสองคนก็เดินตามป้าชูไป ป้าชูเดินไปหาคุณย่าก่อนเลย
"ดีใจด้วยนะจ้ะชู สำเร็จไปอีกก้าวแล้วนะ"
"ขอบคุณค่ะคุณหญิง ขอบคุณที่ให้หลานชายมาเป็นนายแบบให้ด้วย สื่อนี้ถามกันไม่หยุดว่าเป็นใคร"
"ตาพีทเขาก็บอก ถ้าไม่ใช่ป้าชูไม่เป็นให้นะเนี่ย"
"ขอบใจมากลูกกกก  งานวันนี้ก็อลังการได้ดั่งใจป้า ขอบใจอีกทีนะพีทนะ"
"ไม่เป็นไรครับ ยินดีรับใช้เจ้าแม่วงการเพชรครับ"
"ดูพี่น้องคู่นี้ ขยันแซวป้าจริงๆเชียว"
"น้องภูปวดฉี่อ่ะพี่พีท ขอสต๊าฟสองคนเดินไปเป็นเพื่อนหน่อยได้ไหม"
"ได้ๆๆ ก้อยๆ บอกสต๊าฟไปห้องน้ำกับน้องภูหน่อย"
"น้องภูขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะครับ"
ไอ้จะไปคนเดียวมันก็กระไรอยุ่ วิบวับวิบวับขนาดนี้ โดนดักตีหัวในห้องน้ำล่ะแย่เลย
ก็เลยต้องขอสต๊าฟไปเป็นเพื่อน ถ้าเพชรหายไปน้องภูไม่รู้จะเอาที่ไหนมาใช้คืนป้าชูเลยเนี่ย
เดินเข้าไปในห้องน้ำทำธุระเสร็จสิ้น ก็ออกมาล้างมือ ก็มีผู้ชายใส่สูทเดินเข้ามาเช่นกัน
เหมือนจะเป็นแขกที่มาร่วมในงานนั้นแหละ ถ้าเป็นคนมาดินห้างคงไม่แต่งหล่อขนาดนี้
เขาก็ยิ้มผ่านกระจกให้ผม ผมก็ยิ้มตอบ เพราะอย่างน้อยก็ถือว่าวันนี้เราเป็นเจ้าภาพร่วม
"บนเวทีว่าน่ารักแล้ว มองใกล้ๆยิ่งน่ารักกว่าอีกนะครับ"
"ขอบคุณครับ"
"ไม่ทราบว่าแหวนที่ใส่อยู่น้ำหนักเท่าไรหรอครับ"
"ภูก็ไม่ทราบเหมือนกันอ่ะครับ ถ้าพี่สนใจเดี๋ยวภูถามป้าชูให้ไหมครับ"
"ขอบคุณมากครับ เดี๋ยวพี่แวะไปดูที่ร้านก็ได้ครับ น้องภู..."
"มีวงเดียวเท่านั้นนะครับ " แอบขายของให้ป้าชูหน่อย
"แล้วไม่คิดจะซื้อไว้เองหรอครับ"
"คงไม่เหมาะกับน้องภูมั้งครับ"
"ใครว่าไม่เหมาะ ใส่แล้วสวยมากเลยนะครับ"
"สวยจจริงแต่ราคามันก็สวยตามไปด้วยเหมือนกัน"
"ขอดูใกล้ๆหน่อยได้ไหมครับ" พูดยังไม่ทันจบไอ้พี่นี้ก็คว้ามือผมไปดูแล้ว
แล้วมันก็เอานนิ้ววนๆที่มือผม สายตามันนี้ จะกินน้องภูหรอไง ไอ้บ้ากาม
"ขอตัวก่อนนะครับ" ผมสะบัดมือออก แล้วก็เดินออกจากห้องน้ำไป
พี่สต๊าฟก็รออยู่แล้ว ผมเดินกลับเข้าไปในงาน เหือนพี่พีทจะมองหาอยุ่
"ทำไม่ไปนานจัง" พี่พีทกระซิบถามผม
"เจอคนบ้าในห้องน้ำ"
"ห๊า..แล้วเป็นอะไรหรือเปล่า"
"เปล่า"
"พี่ชู ยินดีด้วยนะค่ะ วันนี้สวยเวอร์เลยค่ะ ว่าแต่ เด็กหนุ่มสองคนนั้น พอลลี่ขอได้ไหมค่ะ"
"ไม่ได้ค่ะ คุณน้อง รุ่นลิมิเต็ดค่ะ ไม่จำหน่าย หลานชายคุณหญิงค่ะ"
"รู้แล้วค่ะ สาวๆในงานจะตบกันอยู่แล้วเพราะนายแบบของคุณพี่เนี่ยแหละค่ะ"
"ขนาดนั้นเชียว"
"อย่าว่าแต่สาวๆเลยค่ะ เก้งกวางจ้องกันตาเป็นมัน อย่าให้คลาดสายตาเชียวนะคะ"
"ก็ถึงให้เดินไม่ห่างนี้ไงค่ะคุณน้อง ฮ่าๆๆๆ"
สาวๆเขาสนทนากันพวกผมสองคนก็ได้แต่ยิ้มบ้าง เบนหน้าไปมองทางอื่นบ้าง
ขืนมองไปทางคุณเธอตลอดมีหวังพวกผมท้องโดยวิธีจ้องตาแน่ๆ
ถึงเวลางานเลิก พวกผมก็คืนเครื่องเพชรให้กับป้าชู เพื่อนำไปเก็บไว้ที่บ้านป้าชู
พี่พีทไปดูลูกน้องให้จัดการงานให้เรียบร้อย ผมก็นั่งรอพี่พีทนั้นแหละ
คุณย่ากลับบ้านไปแล้ว พี่พีทให้คนขับรถขับไปส่ง ....
"สองหนุ่มลูก ป้ากลับก่อนนะ"
"ครับ สวัสดีครับ" ผมกับพี่พีทยกมือไหว้คุณป้าชู
"อ่ะนี้"
"อะไรครับ" ป้าชูยื่นกล่องกำมะหยี่ให้ผมสองคน
"ของขวัญจ้ะ ขอบใจมากนะลูกน้องภูพี่พีท ที่ช่วยงานป้าจนสำเร็จลุล่วงไปด้วยดี
"น้องภูเต็มใจครับ ไม่ต้องมีของขวัญก็ได้ โห......" ผมเปิดดูก็เป็นสร้อยเส้นเล็กๆ แล้วก็มีจี้รูปตัวพีฝังเพชร
"แค่ป้าชูจ้างบริษัทพีทก็ขอบคุณมากแล้วครับ เรื่องเป็นพรีเซนเตอร์สบายมากๆ ไม่ต้องมีของขวัญอะไรหรอกครับ"
"ไม่เอา ไม่เอา ต้องมี รับไปเถอะลูก น้ำใจจากป้านะ เดี๋ยวงานหน้าป้าจะได้เรียกใช้แบบไม่ต้องเกรงใจไง"
"ยินดีเลยครับ มีอะไรเรียกใช้พีทได้เสมอครับ"
"จ้า งั้นป้ากลับก่อนนะ ต้องกลับไปเช็คงานที่บริษัทอีก"
"สวัสดีครับ"
"มาให้ป้าหอมทีสิ น้องภู" แล้วป้าชูก้ฟัดแก้มผมสองข้างก่อนกลับ
พี่พีทเอากล่องสร้อยมาให้ผมถือไว้ก่อน แล้วตัวเองก็ไปสั่งงานลูกน้อง
ผมก็เลยแอบเปิดดู ก็เป็นสร้อยเหมือนกันเลย ผมเดินเอาไปใส่กระเป๋าถือของพี่พีท
"พี่พีท"
"ครับ"
"น้องภูขอไปเดินเล่นนะ" ยังพอมีเวลาเพราะห้างยังไม่ปิด
"ที่ไหน"
"ซุปเปอร์ข้างล่างเนี่ย"
"งั้นเอากระเป๋าพี่ไปด้วย เดี๋ยวพี่วางไว้ไม่ได้ดูของจะหายได้"
"อืม"
"ดูแลตัวเองด้วยนะ"
"ครับ"ถอดสูทออกดีกว่า   เดินใส่สูทแบบนี้เหมือนจะมีแต่คนมองนะเราอ่ะ
รองเท้านี้ก็เมื่อยอ่ะ อยากกลับบ้านแว้ว แต่หาของอร่อยๆทานดีกว่า
ได้ชาเขียวปั่นมาแก้วหนึ่งก็เดินดูดไปเรื่อย ดูโน้นดูนี้ ชิลๆไป
"น้องๆยังไม่กลับอีกหรอ ทานอะไรด้วยกันก่อนไหม" ไอ้พี่คนที่เจอในห้องน้ำมันวิ่งมาสะกิดผม
"ขอบคุณครับ แต่ว่าพี่ผมรออยู่"
"ว้าาา เสียดายจัง กระเป๋าสวยนะครับ"
"ของพี่ผมน่ะ ขอตัวก่อนนะครับ"
"น้องครับ ถ้าพี่จะขอพินจะได้ไหมครับ" ยังไม่ได้ตอบว่าได้หรือไม่ได้เลย
พี่แกก็ควักโทรศัพท์มีปุ่มเยอะๆขึ้นมาเตรียมไว้แล้ว
"ผมไม่ได้ใช้บีบีน่ะครับ "
"ขอเบอร์เลยแล้วกัน เดี๋ยวจะโทรไปขอส่วนลดตอนซื้อแหวน"
"ส่วนลดต้องขอกับป้าชูแล้วครับ ไม่ใช่ผม"
"บอกว่าเป็นแฟน เอ๊ย เพื่อนน้อง คุณชูคงลดให้บ้างแหละครับ"
"น้องภู" มาได้จังหวะพอดีเลยที่รัก
"เสร็จแล้วหรอ"
"อื้ม มีไรเปล่า" พี่พีทมองหน้าผมแล้วก็มองหน้าไอ้นั้น แล้วก็มองไปที่มือถือมัน
"ไมมี กลับเถอะน้องภูโคตรจะเมื่อย ขอตัวก่อนนะครับพี่"
"แล้วเบอร์ที่พี่ขอล่ะครับ"
"081-XXX-XXXX" พี่พีทตอบแทนผม แต่เบอร์ที่พี่พีทให้เบอร์พี่พีทมันนะ ฮ่าๆๆ
"ขอบคุณครับ ขอตัวก่อนนะครับ"
แล้วพี่พีทก็จูงมือผมเดินออกมาจากไอ้หมอนั้นทันที
"ให้เบอร์เขาไปทำไมอ่ะ"
"ก็อยากรู้ว่ามันคิดอะไรกับเมียพี่นะสิ"
"แค่นี้พี่พีทยังไม่รู้อีกหรอว่าไอ้นี้มันหื่นกามแค่ไหน มันเนี่ยแหละที่น้องภูบอกว่าเป็นคนบ้าในห้องน้ำ"
"แล้วมันทำอะไรน้องภูหรือเปล่า"
"เปล่า"
"เห้ออออออออ"
"ถอนหายใจทำไมอ่ะ"
"มีเมียน่ารัก"
"แสดงว่าน่ารักมากถอนหายใจซะยาวเชีย"
"มากหรือเปล่าไม่รู้ แต่รู้ว่าปล่อยไปไหนคนเดียวไม่ได้แล้ว หมาจ้องจะงาบตลอด"
"พี่พีทๆๆๆ เดี๋ยวๆๆ"
"มีไรอีกครับ"
"วันนี้น้องภูทำงานให้ป้าชูก็เหมือนทำงานให้บริษัทพี่พีทด้วยใช่ม๊าาาาาาาา"
"ใช่ จะอ้อนอะไรอีกอ่ะ"
"ซื้อสตรอเบอร์รี่ให้หน่อยจิ นะ น๊าาาาาาา"
"ไหน"
"โน้นง่ะ"
"อยู่ไกลขนาดนั้นยังจะมองเห็นอีกนะ ป่ะ"
แล้วเราก็เดินไปซื้อสตรอเบอร์รี่ที่ในนซุปเปอร์กัน กล่องหนึ่งมีไม่กี่ลูก สามร้อย โอ้แม่เจ้า
"ไม่เอาดีกว่า"
"ทำไมล่ะ"
"แพง"
"ก็มันนำเข้ามา ซื้อไปเหอะ"
"ไม่เอาอ่ะ เดี๋ยวไปซื้อแถวบ้านเราก็ได้ขีดละสิบบาทเอง"
"รสชาติมันไม่เหมือนกันนะ"
"แต่มันก็สตรอเบอร์รี่เหมือนกันแหละ ไปเถอะ "
"พี่ซื้อให้ จะคิดอะไรมาก"
"ก็ทานไม่ลงอยู่ดีอ่ะ  ไม่ต้องซื้อ ไม่เอา วางๆๆ กลับบ้านเถอะน้องภูง่วง เมื่อย หิว เหนื่อย เพลีย"
"ไม่เอาแน่นะ"
"แน่"
"งั้นก็กลับบ้าน จะกลับแล้วนะไม่เปลี่ยนใจนะ"
"อื้อ"
แล้วเราสองคนก็เดินไปที่รถ ขบกลับบ้านโดยไม่มีอะไรตดไม้ติดมือกลับมาเลย
ผมก็หลับในรถอีกตามเคยนั้นแหละ ก็เหนื่อยแสนจะเหนื่อยนินา แอร์เย็นมันก็เคลิ้มอ่ะสิ
กลับมาถึงบ้านพี่พีทก็ปลุกให้ตื่น ผมมุ่งตรงเข้าห้องน้ำเพราะปวดฉี่มากๆ
พี่พีทเดินเข้าไปในครัว สงสัยจะหิวเหมือนกัน เพราะยังไม่ได้ทานอะไรกันเลยในงาน
"ไม่มีกับข้าวเลยอ่ะ"
"จริงดิ"
"คุณย่าบอกว่าให้ทานข้างนอกมาเลย แต่พี่ลืมอ่ะ"
"งั้นเราสองคนก็คงต้องเป็น ไข่เจียว"
"ก็คงงั้น"
"มีกุ้งกับปลาหมึกอ่ะ ผัดกะเพราได้ไหมอ่ะ"
"ได้สิครับ"
"งั้นเดี๋ยวน้องภูเด็ดกะเพราะ แกะกุ้ง ล้างปลาหมึกให้นะ พี่พีทก็เจียวไข่ไป เห้ย เอาไข่ดาวดีกว่าพี่พีท"
"ได้ๆ"
"ว่าแต่มีข้าวเปล่าเหอะ"
"มีๆพี่ดูแล้ว"
"งั้นเอาข้าวลงไปคลุกกับผัดกะเพราในกระทะเลย น้องภุเคยดูในทีวีน่าทานมากๆ"
"เอางั้นเลยหรอ"
"เอางี้แหละ"
เราสองนายแบบก็ต้องมาเป็นพ่อครัวจำเป็นยามดึก  ข้าวผัดกะเพราโป๊ะด้วยไข่ดาว
พี่พีททำไข่น้ำใส่หมูสับ ใส่ต้นหอม ขึ้นฉ่ายเยอะๆ ผมชอบ ซดคล่องคอ
ฝีมือเราสองคนก็เสร็จสรรพพร้อมรับประทาน แล้วก็มานั่งทานกันอย่างอร่อยเอร็ดเด็ดสะระตี่

"อิ่มเนอะ" เดินขึ้นมาบนห้องนอนด้วยท้องแน่นๆ ฮ่าๆๆๆ ผมล้มตัวนอนแผ่ไปบนเตียง
"ลุกขึ้น เดี๋ยวเป็นกรดไหลย้อนหรอก ทานอิ่มๆแล้วนอนน่ะ" พี่พีทดึงมือผมให้นั่ง
แล้วก็จัดการปลดกระดุมเสื้อผม
"ถอดเองได้"
"แต่พี่เห็นตาจะปิดแล้วนะนั้นอ่ะ"
"พักสายตาเฉยๆ"
"ไปอาบน้ำป่ะ เดี๋ยวพี่ขอทำงานแปปหนึ่งก่อน"
"เดี๋ยวดิ ขอนั่งให้ข้าวเรียงเม็ดก่อนเด่"
  ผมเดินไปถอดเสื้อผ้าแล้วก็คว้าผ้าเช็ดตัวมานุ่งไว้ เดินทำโน้นทำนี้ไปทั่วห้องแหละ
พออาหารเริ่มย่อยแล้วก็เลยเดินเข้าห้องน้ำ ทำธุระส่วนตัวแล้วก็อาบน้ำ
ออกมาก็ยังเห็นพี่พีทนั่งทำงานอยู่เลย ผมก็เลยเช็ดหัวเช็ดตัวใส่เสื้อผ้า
แล้วก็มานอนบนเตียง
"พี่พีททท"
"ครับ ง่วงเเล้วสิ"
"อื้ม"
"นอนเลยไม่ต้องรอ"
"งั้นน้องภูนอนจริงๆนะ"
"ครับ" แล้วพี่พีทก็เอาเท้าถีบโต๊ะให้ล้อเก้าอี้เลื่อนมาที่เตียง แล้วก็หอมแก้มผม
"ราตีสวัสดิ์"
"ฝันดีครับ ฟ๊อดดดดด" สองฟ๊อดแล้วนะ ด้วยความง่วงผมก็เลยหลับไปในที่สุด
พักนี้พี่พีทไม่ค่อยหื่นเท่าที่ควร ฮ่าๆๆ สงสัยจะเหนื่อยหรือไม่ก็แก่แล้ววววววววว

ข้ามไปหลังวันวาเลนไทน์เลยก็แล้วกันนะครับ
เพราะเห็นมีหลายคนเรียกร้องเรื่องไอ้อิคกับโยชิ
เหตุที่ต้องข้ามไปหลังวาเลนไทน์ก็เพราะคู่นี้เขาตกลงคบกัน วันวาเลนไทน์ไง จำได้เปล่า?

"พี่ภู" ไอ้โยชิมันเรียกผม ในขณะที่ผมเดินอยู่หน้าโรงเรียน
"อ่าว โยชิ"
"เห็นน๊า แอบทำอะไรอ่ะ"
"ทำอะไร"
"หอมแก้มคนขับรถไง"
"รถติดฟิล์มดำจะเห็นได้ไง อย่ามาเนียน"
"แสดงว่าทำจริง"
"ก็หอมกันทุกเช้าอ่ะ "
"จริงดิ น่าอิจฉาอ่ะ"
"อย่าแก่แดดให้มันมากนักเราอ่ะ เป็นเด็กเป็นเล็ก แล้วนี้เสียตัวให้ไอ้อิคยังเนี่ย"
"แรงอ่ะ ยัง พี่เขาไม่เห็นขอเลย ถ้าขอก็จะให้"
"โหยยย แม่คู๊ณณณ สงวนท่าทีไว้บ้างเถอะ"
"อะคริ แล้วพี่ภูมีอะไรกับพี่พีท ตอนอายุเท่าไรอ่ะ" ถ้าจะตอบว่าก็ตอนเท่ามึงงนั้นแหละ
สิ่งที่ด่ามันไปเมื่อครู่ก็จะย้อนกับมาเข้าหน้าตัวเองเลยนะ  ฮ๋าๆๆ
"จะรู้ไปทำไม"
"ก็อยากรู้ไง ว่าเมื่อไรที่โยชิควรจะยอมพี่อิคเขา วาแต่มันเจ็บไหมอ่ะพี่ภู"
"ยังไม่เคยหรอ"
"ทำไมถามแบบนี้อ่ะ โยชิยังเวอร์จิ้นอยู่นะ"
"หรอ"
"ทำหน้าเหมือนไม่เชื่อ ตกลงมันเจ็บไหมเนี่ย"
"ก็เจ็บ พอทนได้"
"แล้วมันดียังไงอ่ะ ทำไมพี่ภูถึงยอมพี่พีท"
"ถ้ามันเป็นความรัก มันก็คือความสุข สักวันโยชิจะเข้าใจนะ "
"โยชิไม่เข้าใจอ่ะ พี่ภูตอบไม่ตรงคำถามโยชิเลย"
"สักวันเดี๋ยวโยชิก็เข้าใจเองแหละ"
"โยชิอยากเข้าใจวันนี้อ่ะ"
"เอ๊ะ!!!! ง่ายๆนะ ถ้าโยชิชอบทานกุ้งมากๆ แต่เวลาทานแล้วโยชิจะเป็นสิว โยชิจจะทานไหม"
"ทาน"
"เซ็กส์ก็เหมือนกัน รู้ทั้งรู้ว่ามันเจ็บ แต่ก็ต้องการ"
"งั้นโยชิก็ต้องอยอมพี่อิคงั้นสิ"
"ยอมไม่ยอมพี่ไม่รู้หรอก แต่ถ้าวันหนึ่งโยชิกใครจริงๆ คำว่าไม่ยอมจะไม่มีในใจโยชิเลย"
"โยชิก็รักพี่อิคจริงๆนะ"
"คบกันยังไม่ถึงอาทิตย์ใช้คำว่ารักแล้วหรอเด็กโง่" หลอกด่ามัน ไม่ใช่คำน่ารักๆแบบที่ทุกคนคิดนะ
"ก็มันคลิกอ่ะ พูดภาษาเดียวกัน ชอบอะไรคล้ายๆกัน ในสิ่งที่เราต่างกันมันก็เติมเต็มซึ่งกันและกันพอดี"
"หรอย่ะ"
"พี่ภู โยชิพูดจริงๆนะ พี่อิคคือคนที่โยชิตามหามานาน"
"ตามหามาตั้งแต่อนุบาล3เลยหรือเปล่า ถ้าใช่ แรดตั้งแต่เด็กนะเราอ่ะ"
"พี่ภูอ่ะ ชอบว่าโยชิ"
"ก้โยชิออกตัวแรงอ่ะ หนังสืออ่ะ ถ้าเราไม่อ่านทีละหน้า เราจะพลาดสิ่งสำคัญไปหลายๆสิ่ง โยชิต้องอ่านทีละหน้ารู้ไหม ความรักก็เหมือนกัน ค่อยๆศึกษากันไป "
"โยชิเข้าใจหรอกน่ะ"
"เข้าใจจริงอ่ะ"
"จริงสิ"
"ถ้าโยชิเป็นผู้หญิงนะ พี่ว่าท้องตั้งแต่อยู่ป.4แล้ว"
"โห แรง"
"ฮ่าๆๆๆๆ"
แล้วไอ้โยชิมันก็เดินตามผมเข้ามาในห้อง มาหาผัวมัน
"ไอ้อิคเมียมึงมา" ไอ้เป็ดพูดขึ้น
"ที่ไม่รอโยชิหน้าโรงเรียนเพราะมาลอกการบ้านใช่ไหมเนี่ยพี่อิค"
"อื้ม"
"แล้วทำไมอยู่บ้านไม่ทำการบ้าน"
"ก็อยู่คนละที่กับเมียจะให้พี่ทำกับใครละครับ"
"ฮิ้วววววววววววว" พวกผมก็โห่ในคำตอบของไอ้อิค
"ไอ้บร้า" แล้วโยชิอิเด็กแก่ดายมันก็เขิน จะเดินออกจากห้อง แต่ไอ้อิคคว้าข้อมือไว้
"อย่าพึ่งไปสิ"
"โยชิจะไปหาเพื่อนๆแล้ว"
"กลางวันนี้มาทานข้าวกับพี่นะ"
"อื้ม"
"เข้ามาใกล้ๆมีอะไรจะบอก"
"บอกตรงนี้ก็ได้"
"เดี๋ยวไอ้พวกนี้ได้ยิน" โยชิด้วยความใสซื่อของมันอ่านะ มันก็โน้มหน้าไปใกล้ไอ้อิค
"ฟ๊อดดดดด" ไอ้อิคก็ขโมยหอมเข้าให้ ไอ้นี้มันร้ายใช่เล่น เห็นเงียบแบบนี้ก็เถอะ
"ไอ้บร้านิ" แล้วโยชิมันก็วิ่งออกไปจากห้องเลย ฮ่าๆๆๆ เห็นแก่แดดแบบนี้ผมว่า
ในหัวมันมีแต่ทฤษฎี คงไม่เคยปฏิบัติแน่นอน สอนกันยาวแน่ไอ้อิค แต่ผมว่ามันคงเต็มใจสอนแน่ๆ
"อิคกูขอพูดอะไรหน่อยนะ"
"ว่ามาสิภู"
"มึงจริงจังกับโยชิแค่ไหน"
"แม่ของลูก"
"แน่"
"แน่ที่สุด"
"ก็ดี"
"ทำไมหรอว่ะ"
"น้องเขาน่ารัก ไร้เดียงสา กูไม่อยากให้เขาเจอสิ่งชั่วร้าย จนความสดใสของน้องเขาต้องหม่นหมอง"
"กูยืนยันด้วยเกียรติ กูจะไม่ทำให้น้องเขาเสียใจ"
"ดีมาก ในแฐแนะ"
"ฐานะ" พวกมันช่วยกันแก้เสียงดัง  ฮ่าๆๆ
"ในฐานะที่กูแนะนำน้องเขาให้มึง มึงอย่าทำให้กูเสียชื่อนะโว้ย"
"เออ ยังไงก็ก็ขอบใจมากนะภู ที่มึงทำให้ชีวิตกูยิ้มได้กับเขาซะที"
"เออ"
"นั่งที่ค่ะ นายอิค นายตี๋ ลอกเสร็จยังล่ะการบ้านอ่ะ หืมม"
อาจารย์มาพวกเราก็ต่างแยกย้ายกันไปนั่งที่ อาจารย์เช็คชื่อเสร็จก็เริ่มสอน
เรียนกันจนง่วงก็ได้เวลาพักเที่ยงของพวกเราแล้ว โยชิ มายืนรอใต้ตึกแล้ว
"รอนานไหม" ไอ้อิคเดินเข้าไปถามว่าที่เมียมัน
"พึ่งมา"
"ทานอะไรดีวันนี้"
"โยชิอยากทานพี่อิคอ่ะได้ป่ะล่ะ" บอกแล้วอินี่มันแรง
"ได้"
"โยชิล้อเล่นน่ะดูทำหน้าเข้าดิ มีความหวังนะเนี่ย โยชิยังไม่ยอมง่ายๆหรอก พี่อิคต้องพิสูจน์ว่ารักโยชิจริง"
"ให้พี่พิสูจน์ยังไงอ่ะครับ"
"ไม่รู้เหมือนกัน"
"เดี๋ยวพี่ให้แม่ไปขอเอาไหม"
"บ้า"
"พี่พูดจริงๆนะ"
"แต่โยชิไม่มีใครนะ พี่จะให้แม่มาขอใครล่ะ"
"ก็ขอโยชิไง"
"งั้นเดี๋ยวเย็นนี้โยชิเก็บเสื้อผ้าไปอยู่กับพี่อิคเลยนะโอเคไหม"
"อ่ะแฮ่มมมมมม  อยากตูดบานแล้วหรอโยชิ" ไอ้ตี๋แซว
"พี่ตี๋อ่ะทะลึ่ง"
"ย้ายไปอยู่กับไอ้อิค มีหรอมันจะปล่อยไว้ เมียนะครับไม่ใช่รูปปั้นจะได้เอาไว้ดู"
"งั้นก็แสดงว่าพี่ขิง............." อ้ตี๋มึงเล่นกับใครไม่เล่น ไปเล่นกับไอ้โยชิ เข้าตวเลยมึง
ไอ้ขิงไม่ต้องพูดถึงอายหน้าแดงเลย หรือว่าสองคนนี้มันมีอะไรกันแล้ว ต้องใช่แน่ๆ
"ขิง"
"อะไร"
"หันหน้ามามองภูเดี๋ยวนี้"
"มีไร" ไอ้ขิงก็มองแบบเขินๆ
"เสร็จไอ้ตี๋แล้วใช่ไหม"
"บร้า เปล่า "
"ถึงว่า เมื่อวันพุธหลังวันวาเลนไทน์มาเรียนพร้อมกัน แล้วอิขิงก็เดินขาถ่างๆ" ไอ้แบงค์เริ่มสาวไส้
"เออจริงด้วย ว่าแล้วทำไมวันนั้นเดินแปลกๆ" ไอ้เป็ดร่วมสมทบ
"ขิง  ไอ้ตี๋มันขืนใจใช่ไหม ไอ้ตี๋มันข่มเหงน้ำใจขิงใช่ไหม"
"เปล่า ไปกันใหญ่แล้ว ไม่มีไร"
"ไอ้ตี๋ มึงทำร้ายขิง บอกมานะกี่รอบ"
"สอง เห้ย ไม่ใช่ ไม่มีไรกัน แค่นอนกอดกันเฉยๆ"
"กูไม่เชื่อ" พร้อมเพรียงกันสุดๆ
"โยชิก็ไม่เชื่อ อิอิ" ไอ้นี้เขาเรียกเสือก
"ขิงไปซื้อข้าวดีกว่า หิวแล้ว" รีบชิ่งเลยนะขิงงงงงง แบบนี้ชัวร์เพราะไอ้ขิงหน้าแดงมาก
"ตี๋ไปด้วย" แล้วไอ้ตี๋ก็เดินตามไป
"ขิงนะขิง จะให้เป็นสาวโสดเอาไว้ปักตะไคร้ประจำกลุ่มซะหน่อย ที่นี้กลุ่มเราใครจะปักตะไคร้ได้ล่ะ"
"โยชิปักได้พี่ภู"
"น้ำจะท่ววมกรุงเทพอีกก็เพราะแกปักเนี่ยแหละโยชิ"
"ทำไมอ่ะ"
"เขาต้องใช้คนบริสุทธิ์"
"โยชิไม่บริสุทธิ์ตรงไหนอ่ะ"
"ก็เคยถูกผู้ชายล่วงละเมิดแล้วไงจ้ะน้องโยชิของพี่"
"โยชิยังไม่เคยนะพี่เป็ด"
"จริงอ่ะ"
"จริง"
"ลองกับพี่ไหม"
"ไม่เอาหรอก ถ้าจะลองลองกับพี่อิคดีกว่า"
"ไปซื้อข้าวเถอะ" แล้วอ้โยชิมันก้ดึงเมียไม่ไปซื้อข้าว
"แบงค์ซื้อให้กูด้วยเอาเหมือนมึงอ่ะ เดี๋ยวกูเฝ้าโต๊ะเอง"
"เอาน้ำไร"
"เปล่า"
"ตังค์"
"ออกไปก่อนดิ มีแบงค์พัน"
"อิรวยมาก" แล้วไอ้แบงค์มันก็เดินไปซื้อข้าว ตามไปด้วยไอ้เป็ด เหลือผมคนเดียวที่เฝ้าโต๊ะ

ในขณะที่นั่งรอทุกคนก็เอาโทรศัพท์ขึ้นมาส่งข้อความหาที่รักซะหน่อย
"กำลังจะทานข้าว ทางโน้นทานข้าวด้วยนะ อย่ามัวทำแต่งาน อะคริอะคริ"  กดส่ง
พี่พีทก็ส่งกลับมา "อยากทานคนไม่อยากทานข้าว อิคึอิคึ" ยี้ๆๆๆไอ้บ้า แต่ก็แอบยิ้ม

"ยิ้มอะไรอยุ่จ้ะ"
"อาจารย์  มาเงียบๆตกใจหมดเลย"
"เดินหาซะตั้งนาน"
"เดินหาผมเนี่ยนะครับ"
"ใช่จ้ะ"
"มีอะไรหรอครับ"
"มีอะไรให้ช่วยหน่อยน่ะ คือ งานฟุตบอลที่จะเกิดขึ้นครูอยากให้เธอถือป้ายให้"
"ผมเนี่ยนะ"
"ใช่จ้ะ ตกลงตามนี้นะ แล้วเดี๋ยววันไหนจะซ้อมครูจะบอก ขอบใจมากลูก"
แล้วอาจารย์ก็เดินไปเลย ม่ถามผมสักคำว่าอยากถือไม่อยากถือ กลับมาก๊อนนนนนนน

"อาจารย์มาทำไมว่ะ" ไอ้แบงค์เดินมาพร้อมวางจานข้าววตรงหน้าผม
"ก็จะให้กูถือป้ายงานบอลน่ะสิ"
"ก็ดีแล้วไง ใครๆก็อยากถือ ดังจะตาย"
"แต่กูไม่ชอบนินา"
"ทำๆไปเหอพ เพื่อโรงเรียน คอดไรมาก เดินถือแปปเดียว ชั่วข้ามคืนดังไปทั้งโรงเรียน"
"แค่นี้กูก็ดังจะแย่แล้ว"
"ถ้ามึงดังพวกกูก็อิ่มท้อง ขนมจะไหลมาเทมา"
"คิดแค่นี้จริงๆนะมึง"
แล้วพวกมันก็เริ่มททยอยมาจนครบองค์ประชุมก็ริ่มทานข้าวกัน ทุกคนรู้เรื่องถือป้ายกันหมดแล้ว
ต่างคนก็ต่างเห็นด้วยว่าดีแล้ว ทำไมมีแต่คนอยากถือ แต่ทำไมผมไม่อยากถือเลยว่ะ
เหมือนมันจะมีลางสังหรณ์ยังไงก็ไม่รู้ว่า งานนี้ต้อง หมี่เหลือง มีเรื่องแน่ๆ เห้อออออ

ทานอาหารกันเสร็จก็ขึ้นไปเรียน ตอนเย็นก็แยกย้ายกันกลับบ้านใครบ้านมัน
โยชิก็มีไอ้อิคไปส่งที่คอนโดทุกวัน ประหยัดค่ารถไปอีก ส่วนไอ้แบงค์ก็กลับไปหาสามีมัน
วันนี้ผมเลยต้องนั่งมอไซต์วินไปหาพี่พีท คิดแต่เรื่องถือป้ายเลยลืมเรื่องไอ้ขิงไปเลย
คืนนี้ต้องโทรไปคั้นเอาความจริงมาให้จงได้  ต่อมขี้เสือกได้ทำงานอีกแล้วครับท่าน หุหุ

"มาแล้วครับบบบ"
"มานี่สิ"
"มีไรหรอ"
"รูปวันงานที่เราโดดขี่คอกันอะ ช่างกล้องเขาส่งมาให้"
"นานแล้วเนี่ยนะ"
"อืม น่ารักมากเลยอ่ะ พี่สั่งขยายใหญ่เอาไว้ติดในห้องเราแล้ว น่ารักป่ะ"
"น้องภูอ่ะน่ารักแต่พี่พีทอ่ะไม่"
"พี่หล่อ"
"หราาาาาา  ฟ๊อดดดด" เถียงไม่ได้หอมตลอด เปลืองตัว ฮ่าๆๆ
ดูรูปเสร็จผมก็ไปนั่งทำการบ้าน อ่านหนังสืออะไรเรื่อยเปื่ยเหมือนทุกวันนั้นแหละ
รอพี่พีทเสร็จงานจะได้กลับบ้านกันซะที

[K.Pupoom]

ตัดไปที่ ไอ้อิค+โยชิ

"ลุงกลับไปก่อนนะเดี๋ยวผมนั่งแท็กซี่กลับเอง" ไอ้อิคส่งคนขับรถ
"ไม่ได้หรอกครับคุณหนู เดี๋ยวคุณท่านเล่นงานผมตายเลย"
"แล้วลุงไม่กลัวผมเล่นงานบ้างหรอ"
"พี่อิค โยชิไม่ชอบให้พี่ทำแบบนี้เลย"
"แต่"
"ไม่มีแต่ ลุงรอแปปนะครับ เดี๋ยวคุณหนูของลุงขึ้นไปเอาของแปปเดียวเดี๋ยวก็ลงมาแล้วครับ"
"ครับ"
แล้วผมก็เดินขึ้นคอนโดไปกับโยชิ นึกถึงไอ้ภูมากที่มันเคยด่าผมเรื่องไปดูลุงคนขับรถ
โยชิเองก็เหมือนกัน มีหลายๆมุมที่มันคล้ายไอ้ภูมาก
"ทำไมพี่ต้องไปดุลุงเขาด้วย ลุงเขาแก่กว่าพี่นะ พูดดีๆไม่ได้หรอ"
"ก็ดีแล้ว ลุงเขาชอบขัดใจพี่"
"ถ้าวันไหนโยชิขัดใจพี่ล่ะ" นั้นสินะ ผมก็เลยตอบไม่ถูกเลย
"ก็...."
"ก็ดูโยชิเหมืนดุลุงงั้นสินะ"
"ไม่หรอก" ถึงห้องโยชิ มันก็เปิดประตูให้ผมเข้าไป ผมกะว่าจะอยู่นั่งเล่นกับโยชิสักสองสามชั่วโมง
แล้วค่อยกลลับบ้าน แต่นี้ลุงแกรออยู่ก็นะ ปล่อยให้แกรอไปแล้วกัน โยชิเดินไปหยิบน้ำมาให้ผม
แล้วก็เดินเข้าห้องนอนไป อยากตามเข้าไปด้วยนะ แต่ว่า เขาไม่ชวนอ่าสิ  ฮ๋าๆๆๆ
โยชิออกมาด้วยเสื้อกล้ามกางเกงขาสั้น นี้มันยั่วกันชัดๆเลยนะ
"มองอะไร" เด็กน้อยถามด้วยหน้าตายิ้มแย้ม
"มองคนน่ารัก"
"มุกเดิมๆ น้ำหมดแก้วแล้วกลับบ้านไปได้แล้วไป"
"ยังไม่ไป"
"เอ๊ะ ลุงแกรออยู่นะ"
"อยากรอก็ให้รอไปสิ"
"พี่อิคนิ ไม่น่ารักเลย"
"ใช่สิพี่มันไม่น่ารักนิใครจะมาสนใจล่ะ"
"โยชิไง"
"โยชิ" ผมจับมือโยชิแล้วก็มองหน้า
"หึ"
"พี่รักโยชินะ ขอพี่หอมทีได้ไหม"
"ไม่ดีมั้ง พี่ภูบอกให้โยชิรักนวลสงวนตัว เพราะโยชิยังเด็ก"
"ห๊าาา" ไอ้ภู ไอ้เพื่อนเวร
"อื้ม อดใจหน่อยสิ ถึงโยชิจะอยากลองแต่โยชิก็เชื่อพี่ภู" นั้นไง ไอ้ภูมึงนะมึง
"พี่หอมเฉยๆไม่ทำอะไรหรอก หอมเสร็จพี่ก็จะกลับนะ"
"โยชิทำหน้าครุ่นคิดอยู่นานไม่รู้ในใจคิดอะไร แก้มป่องๆสีชมพูมันก็ยั่วใจเสียจริง
"ก็ได้" พอสิ้นคำว่าก็ได้ ผมก็กดปลายจมูกไปที่แก้มทันที
ทั้งนิ้ม ทั้งนุ่มทั้งหอม ม่อยากจะถอนจมูกออกเลย
"พอได้แล้วมั้ง" เจ้าตัวชักหน้าหนี พร้อมด้วยอาการเขินอาย อยากทำมากกว่านี้อ่ะ
แต่เจ้าตัววคงไม่ยอมแน่ อดใจไว้อิค อดใจไว้
"ขอบคุณนะ หอมที่สุดเลย"
"กลับบ้านได้แล้ว โยชิจะทำการบ้าน"
"ครับ" โยชิเดินมาส่งผมที่ประตู
"ล็อคห้องดีๆนะใครมาเคาอย่าเปิดนะ"
"ครับ"
"อย่าลืมหาอะไรทานนะ"
"ครับบบ"
"แล้วถ้าจะลงไปข้างล่างอย่าใส่ชุดนี้นะ"
"ก๊าบป๋ม ถึงบ้านแล้วโทรหาโยชิด้วยนะ"
"ครับ รักนะ กลับก่อนนะ"
"บาย"
แล้วผมก็เดินมาด้วยหัวใจพองโต ขึ้นรถกลับบ้านไป ได้หอมแก้มเขาทำไมใจเต้นขนาดนี้ว่ะ
ผมไม่ใช่คนที่ไม่เคยเรื่องพวกนี้ เคยมาแล้ว แถมร้อนแรงทุกครั้ง แค่เรื่องหอมแก้มเรียกว่าเฉยๆ
แต่ครั้งนี้หอมแก้มโยชิ ทำไมใจมันเต็นแบบนี้นะ นี้เราเป็นอะไรไปว่ะเนี่ย.........

ตัดกลับมาที่น้องภู+พี่พีท

พี่พีทเดินไปหาคุณย่าผมอยู่ในห้องคนเดียว ก็เผลอพักสายตาไปจนเคลิ้ม
ยังไม่ได้อาบน้ำเลยนอนมันทั้งชุดนัดเรียนนั้นแหละ  ฮ่าๆๆ ก็คนมันง่วงนิ
"น้องภู อ่าวหลับหรอ" พี่พีทค่อยปลดกระดุมเสื้อผม เข็มขัด รูดซิบ
"ทะ ทำอะไรอ่ะ" ผมรู้สึกตัว
"ลักหลับ"
"หืมมมมมมม"
"ฮ่าๆๆ"
"ก็ว่าจะเช็ดตัวให้"
"แน่?"
"จริง แต่ตอนนี้ตื่นแล้วก็ว่าจะทำอย่างอื่นแล้ว"
"ทำอะไร"
"เสกเด็กเข้าก้น"
"อุบาทว์ หลับไป น้องภูจะไปอาบน้ำ"
"เดี๋ยวๆๆๆๆๆ" พี่พีทมันเอามือดึงกางเกงในผมไว้ ที่ตอนนี้เหลืออยู่ชิ้นเดียว
ผมก็เลยต้องไปนั่งตักพี่พีทโดยปริยาย ผมหันกลับไปหาพี่พีท
พร้อมกับประคองแก้มไว้ แล้วก็กดริมฝีปากทับริมฝีปากพี่พีททันที
แล้วพี่พีทก็เอนตัวนอนลงดึงผมลงไปนอนบนเตียงนุ่มๆด้วย
ผมค่อยๆปลดกรดุมเสื้อพี่พีททีละเม๋ด ทีละเม็ด จนหมดทุกเม็ด
แล้วก็ฝังริมฝีปากไปตามผิวเนื้อที่พ้นออกมานอกเสื้อ ลากลงไปจนถึงท้อง
ค่อยๆปลดกระดุมกางเกงแล้วก็รูดซิบลง ช้าๆ จูมงโตเต็มไว้ใต้ชั้นในสีขาว
พี่พีทดันหัวของผมให้ไปตรงกับไอ้จูงมง

ทันใดนั้นผมก็จะโดดลงจากเตียง แต่ขาพี่พีทสองข้างเกี่ยวตัวผมไว้อย่างรวดเร็ว

"ว่าแล้ว ไอ้ลิง  แผนแบบนี้อย่าใช้บ่อยไม่อย่างนั้นจะเจ็บหนัก"
"แผนอะไรไม่รู้เรื่องเลย แค่จยืนให้มันถนัดๆ"
"งั้นนอนเฉยๆ เดี๋ยวที่เหลือพี่ทำเอง" พี่พีทวางผมนอนลงบนเตียงแล้วก็จัดการครอบครองทุกสิ่งอย่าง
ริมฝีปากถูกประกบแน่นสนิท ส่งลิ้นอุ่นๆเข้าไปเกี่ยวรัด มือสองข้างกดแขนผมไว้เหนือหมอน
ขาสองข้างเกี่ยวกางเกงในผมหลุดออกไปจากตัวแบบชำนาญ
พี่พีทละฝีปากออกแล้วก้ถอดเสื้อตวเองออก พร้อมกับยืนขึ้นถอดทุกอย่างออกจากร่างกาย
จับผมนอนคว่ำแล้วก็ยกสะโพกขึ้น แล้วจัดการใส่เสื้อให้ไอ้จูมงทนงศักดิ์
พี่พีทจับขาผมถ่างออก แล้วแทรกตัวเองเข้าไป จูมงกำลังหยอกล้อกับช่องทางของผม
เจลใส่ๆถูกละเลงโดยไอ้จูมง แล้วมันก็พาตัวเองเข้าไปในตัวผมทันที
บอกแล้วว่าอย่าไปล้อเล่นกับงัตถุไวไฟ เป็นไงล่ะเจ็บตัวเลยน้องภู
พี่พีทเดินเครื่องไม่ยั้งด้วยความซะใจ นานแสนนาน จนผมต้องทรุดตัวนนอนคว่ำไปกับที่นอน
พี่พีทก็ตามมาซ้ำโดยไม่บกพร่องหน้าที่
"มะ มะ ไม่ไหวแล้ววววอ่ะ"
แล้วทงอีก็ทำที่นอนเลอะเทอะจนได้ ผมนอนแน่นิ่งแทบหมดสติ พี่พีทยังคงเดินหน้าต่อไป
จนถึงจุดสิ้นสุด พี่พีทถอนจูมงออกจากตัวผม ถอดเสื้อมันออก แล้วจัดการรีดพิษไอ้จูมง เต็มก้นและหลังผมเลย
พี่พีทล้มตัวนอนค้างๆผม เสียงหายใจแรง แล้วก้จะดึงผมเข้าไปกด
"เดี๋ยวเปื้อน" ผมห้ามไว้แต่พี่พีทก็ไม่ฟัง คว้าผมไปกอดจนได้
แล้วเราก็พากันไปอาบน้ำแล้วก็มานอนด้วยคววามเหนื่อยล้าอย่างที่สุด

หลับ.......z   z     z     Z     Z                Z

เพียงแค่หอมก็เป็นสุขใจ ถึงไม่ได้แนบชิดสนิทเนื้อ
การกระทำต่างกันแต่ผลลัพท์ที่ได้คือความสุขใจ
ไม่ว่าจะอย่างไหน จะแบบใด สิ่งที่ทำให้เรามีความสุขได้
คือทำด้วยความรัก และทำกับคนที่เรารัก
จะทำอะไรขอให้มีสติ ตริตรองให้ถี่ถ้วน
จะได้คุ้มค่ากับสิ่งที่เสียไป
เสียตัวแล้วสุขใจ ดีกว่า เสียใจเพราะเสียตัว....



สวัสดีครับทุกคน

วันนี้มาเร็วหน่อย(สำหรับผมนะ) อิอิ
พอดีพรุ่งนี้มีงานเช้ามากกกกกกกกก เลยรีบมา

ขอบคุณทุกกำลังใจนะครับที่มีให้กันเสมอมาจนทะลุผ่าน100หน้ามาแล้ว
ขอบคุณทุกคอมเม้นท์ที่สร้างรอยยิ้มให้ผมเสมอๆ

ขอบคุณครับ

ปล. ผมทำอาหารเก่งมาก จริงๆนะเออ  ฮ่าๆๆ
ใครอยากได้ไปไว้ที่บ้านมั้งเปล่า ไม่คิดตังค์
ขอแค่ความรักสามมื้อต่อวันก็พอ ฮิ้วววววววว


รัก


"ทานข้าว คนเดียว ไม่อร่อย
ทานบ๊อยบ่อย คนเดียว น่าสงสาร
ทำเอง ทานเอง มาแสนนาน
ใครว่างวาน มาทานด้วย ช่วยหน่อยเธอ

หรือจะให้ ไปทำครัว ในตัวบ้าน
ก็ชำนาญ จะทำให้ ได้เสมอ
จีนไทยฝรั่ง จะชาติไหน ทำได้นะเออ
ขอแค่เธอ ทานด้วยกัน เท่านั้นพอ......

ทั้งหล่อล้ำ ปล้ำง่าย ขนาดนี้
โสดแรมปี ได้ไง ยังสับสน
มาดาวน์โหลด ผมไปใช้ ขอสักคน
รักเหลือล้น รักอดทน จนชีพวาย

เร่เข้ามา เร่เข้ามา เราแจกฟรี
เรื่องภาษี ไม่มี ไม่ต้องจ่าย
กรรมสิทธิ์ ได้ครอบครอง จนวันตาย
ไว้คู่กาย รักกัน ทุกวันเอยยยยยยย



จิ้มคนอ่าน
v
v
v
v
v
v
v
v

[nolirin]

  จิ้มคนแต่ง
ฮา ยังเหลือโยชิไว้ปักตะไคร้นะน้องภู
ถึงดูแล้วยังเหลือเวลาปักได้อีกไม่นานก็เถอะ อิอิ

[Horizon]

... น่ารักทุกคู่
นึกว่าจะมีเรื่องในงาน

[gupalz]

มาแบบเต็มอิ่มมากเลยจร้า

[Supermimt]

เอิ้ววววววววว

กลอนนิโดนใจตลอด

ขอยืมมาบ้าน สักวันสิ อิอิ

เอ้าอิคโยชิๆๆๆๆ

[DarknLight]

^
^
^
จิ้มทะลุถึงคนแต่ง
ผมเสพจนติดแล้วนะครับ ฮ่าๆๆ
ชอบกลอนตอนท้ายเรื่องมากๆ
 

[MoMoRin]

Yoshi luuk,,,nuu raeng pai niss na kha 55555
P'pete n'phuu kor thang waan thaeng heun nor,,ho ho ho..

[naiin]

น้องถูโดนจัดหนักอีกแล้ววววววววววววววววว

[tawan]

น้องภูโดนอีกแล้ว

น้องโยชิน้องอิค

 

[POPEA]

พักนี้พี่พีทไม่ค่อยหื่นเท่า่ไหร่55.
พี่พีทน้องภูนี่พอกันเลย อะคริอะคริอิคึอิคึ
เสียตัวแล้วสุขใจ ดีกว่า เสียใจเพราะเสียตัว....

[roseen]

 

[darkhook01]

 

[TeeRuk♥]

โยชิน่ารักอ่า นึกถึงภูตอนเด็กๆ

[ขนมสัมปันนี]

ขอบคุณครับ สนุกมากติดงอมแงม

[greensnake]

น้องโยชิจะน่ารักไปไหน สงสารอิคเหมือนกันนะ
ชอบน้องโยชิที่ยอมเชื่อฟังพี่ภูอย่างเคร่งครัด
แต่อิคแอบมีเคืองน้องภูก็งานนี้แหละ
ดีที่อิคไม่ดึงดันที่จะทำอะไรเกินเลยมากกว่านี้
แค่หอมก็มีความสุข เพราะเราหอมคนที่เรารักไงล่ะ
เรื่องน้องขิงกับตี๋ เค้าอะไร ยังไง ตอนไหนกันละเนี่ย
โดนน้องภูสอบสวนแน่ เราก็อยากรู้เหมือนกัน
ส่วนพี่พีทกับน้องภู......
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ
กดเป็ดจ้า

[nemesis]

น้องภูดังใหญ่แล้ว

[Karn12]

สุดท้ายก็โดนจนได้

[yayee2]

ทุกวันทันทีที่ว่าง
เข้าเล้าแล้วมองหาไอ้ตัวแสบข้างรั้วก่อนใครเพื่อน
เข้ามาเพื่อให้ความชุ่มชื่นใจและให้รอยยิ้มกับตัวเอง
วันนี้ก็ได้อีกเช่นเคย :m3:ยิ่งอ่านยิ่งหลงรักจ้ะ

[DEMON3132]

นอกจากจะรักพี่พีทน้องภูและบรรดาผองเพื่อน ยังแอบหลงรัก
K.Pupoom พร้อมด้วยกลอนน่ารักท้ายบท สนุกทั้งเนื้อเรื่อง
สนุกทั้งกลอน +1 แทนคำขอบคุณ   

[ladymoon_yy]

 

[khunstar]

น่าร้ากกกทุกคนคนแต่งด้วย

[p_phai]

มีเรื่องไรอะ