หัวข้อ: ^^"รัก.......ข้ามรั้ว "ไอ้ตัวแสบ" (((ตอนจบ ภาค 1 )))หน้าที่..336 (23/10/2013)

[MoMoRin]

Narak talord na kha khuu nii,,,yaak ruu waa p'bung ja waan kab krai kan nae rawaang p'aon ka p'fiat,,hu hu hu..

[เฉาก๊วย]

ระวังตูดดดดดดดดดด 
ผักบุ้งเตือนน้องภูได้น่ารักมาก

[BeeRY]

ชอบที่ทงอีกับจูมงมาเจอกันอีกแล้วเนี่ยแหละ ก๊าก
กลอนวันนี้โดนมากเลยนะคะคนเขียน ฮิ้ววว

[tawan]

รักคนแต่งเช่นกัน

 

[m_pop91]

หึงออกนอกหน้าตลอดพี่พีท

[roseen]

 

[p_phai]

 

[ujen]

น้องภูแกล้งพี่พีทมากๆ ระวังพีี่พีทเอาคืนน่ะ

 

 

[ladyzakura]

ไปแย่เค้าแล้วเราก็เปลืองตัว น้องภูนิยังไง อิอิ

[tookujang]

อัม รู้สึกว่าจะมีสัญญานแปลกๆเริ่มปรากฎว่าพี่เฟียตกำลังจะเข้ามามีบทบาทกับพี่บุ้งเร็วๆนี้
   กดเป็ดรอน้อภูพี่พีทพี่บุ้งพี่เฟียตค่ะ

[iforgive]

น้องภูนี่แสบใช่เล่นเหมือนกันแฮะ  นึกว่าจะน่ารัก ซนอย่างเดียวแค่นั้น

[dukdikdukdik]

เมียพี่พีทช่างหล่อน่ารักแสบซนในคนเดียวกัน แถมฮ็อตซะเหลือเกิน

[nemesis]

พีทหึงสติแตก

[malula]

แกล้งกันไป หยอกกันมาตามประสาคนรักกัน
คนอ่านก็ยิ้มเล็กยิ้มน้อย ชุ่มชื่นใจ

[choijiin]

น้องภูนี่ก็ชอบให้พี่พีทหึงเหมือนกันนะเนี่ย
ร้ายนะเด็กน้อยคนนี้
ระวังนะลูกยั่วให้เค้าโมโหมากๆเดี๋ยวจะเจ็บตรูดได้
 
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
 

[day9day]

นิยายดี อัพเร็วทันใจมีที่นี่ที่เดียวเลย  ขอบคุณครับคนแต่ง

[nongrak]

ก็น้องภูน่ารักมีแต่คนชอบ เต้มันเลยอิจฉาล่ะสิ พีทก็รักน้องภู

[taroo]

สนุกคับ มาต่ออีกนะคับ

[CarToonMiZa]

น้องภูน่ารักในสามโลก

[som]

พี่พีทเสมอต้นเสมอปลายจริงๆ  เฮ้อ สงสานทงอีแล้วดิ  555555

[tumtok]

เตรียมรับมือกับอีพี่เต้ดีๆนะน้องภู

[Supermimt]

เอาเว้ยยย 

น้องภู นิเจ้าเล่ห์ ขึ้นทุกวันๆ

[khunstar]

อยากไห้ถึงวันเดินแบบคงสนุกน่าดู

[yayee2]

คู่สามีภรรยาผลัดกันงอนผลัดกันง้อ แล้วก็มาดีกัน มา"รักกัน" แบบนี้ก็ดีเนอะ ชีวิตคู่จะได้ไม่จืดชืด

[K.Pupoom]

ตอนที่.....48

 




"คุณย่าครับวันนี้จะเอาไอ้ลิงไปไหนหรือเปล่า พีทจะเอาน้องไปบริษัทด้วย"

ผมได้ยินพี่พีทคุยกับคุณย่าหลังจากที่ตื่นนอนมาแล้วไม่เจอใคร ใครคนนั้นก็คือพี่พีทนั้นแหละ
ล้างหน้าล้างตาด้วยอาการโมโหเล็กน้อย ใส่เสื้อผ้า  แล้วก็ลงมาด้านล่าง
บอกแล้วไงว่าไม่ชอบตื่นมาแล้วไม่เห็นใคร บอกกี่ครั้งแล้วไม่รู้จักจำ
ความเอาแต่ใจเริ่มครอบงำตัวผม ทำให้ขาดสติ แสดงอาการหน้าบึ้งบูดออกมา
ผมรู้ว่ามันเป็นกิริยาที่ไม่น่ารักเอาซะเลย แต่ก็บอกแล้วไงว่าถูกครอบงำ แบร่

"ตอนแรกก็กะว่าจะเอาไปสมาคมด้วย แต่คิดๆดูไม่ดีกว่า สาวๆที่นั้นไม่เป็นอันทำงานแน่"
ผมยืนฟัง แต่ก็ไม่ได้เข้าไปในห้องครัว เดินเลยออกไปทางหน้าบ้านก็เห็นพี่บุ้ง
กำลังทำหน้าที่ที่ผมทำประจำอยู่นั้นคือ รดน้ำต้นไม้
"ฉันไม่เคยรักไม่เคยรู้ ว่าชีวิตมันดีเช่นไร เมื่อได้มีบางคนข้างกายยยยยยยย"
"อารมณ์ดีจังนะ" ผมพูดกับพี่บุ้งที่มันกำลังยืนร้องเพลง+รดน้ำต้นไม้
"อ่าววว ตื่นแล้วหรอ เป็นไรหน้าบูดเชียว"
"เซง คน"
"ใคร"
"พี่พีท"
"อ่าว ไมอ่ะ พี่พีทไม่ได้ทำการบ้านหรอเมื่อคืนอ่ะ"
"ทะลึ่ง" ไม่คุยกับมันแล้ว ไอ้พี่ชายที่พร้อมจะทรยศตลอดเวลา กวนประสาทชะมัด
"จะไปไหน" ผมกำลังจะเดินไปที่ประตูบ้านพี่บุ้งมันก็ตะโกนถาม
"เดินเล่น"
"เดี๋ยวก็ได้เวลาทานข้าวเเล้วนะ รีบมานะ"
"อื้มๆ"
ผมเดินเล่นอยุ่ในหมุ่บ้านได้สักพักก็กำลังจะกลับ แต่ก็มีรถคันหนึ่งมาจอดข้างๆแล้วก็เลื่อนกระจกลง
"น้องครับ รู้จักบ้านเลขที่ 456 ไหมครับ"
"หลังโน้นอ่ะครับ ที่มีต้นไม้เยอะๆอ่ะ" ซึ่งนั้นมนก็เป็นบ้านคุณย่านั้นแหละ
"ขอบคุณมากนะครับสุดหล่อ" แล้วพี่แกก็เลื่อนกระจกขึ้นแล้วก็ขับออกไป
พูดจาไพเราะพูดจาน่าเชื่อถือนะเนี่ยไอ้คนนี้  อิอิ บ้านเรามีแขกอีกแล้ว เห้อ
พักนี้ทำไมมีแต่คนมาที่บ้านจังเลยเนอะ............ ว่าแต่ทำไมหน้าคุ้นๆจัง

เดินเข้าบ้านมาก็เห็นไอ้พี่บุ้งมันนั่งรออยู่ที่เก้าอี้หน้าบ้าน
"ไปไหนมาว่ะ"
"เดินเล่นแถวนี้แหละ ทำไมหรอ "
"มีคนมา"
"เออรู้แล้ว"
"รู้ได้ไงอ่ะ"
"ก็เขาถามทางมาบ้านเรากับภูน่ะสิ"
"พี่พีทถามหาอ่ะ รีบไปดิเดี๋ยวก็โดนดุอีกหรอก"
"ช่างเหอะ ชินแล้ว"
"อย่างอนให้มันมากนัก ระวังเถอะ"
"ระวังอะไร"
"ก็ระวัง มอ จอ คอ ดอ ปอ ดอ น่ะสิ"
"เขามีแต่ มจคปด. ไม่ใช่หรอ อันนี้แปลว่าไร"
"หมาจะคาบดอไปแดก"
"ไอ้พี่บร้า" ผมเดินเข้าบ้าน พี่บุ้งมันก็เดินตามมา ก็เห็นพี่พีทนั่งคุยอยู่กับผู้ชายคนนั้น
พี่พีทก็ไม่ได้สนใจอะไรผม ผมก็ไม่ได้สนใจะไรเหมือนกัน(จริงหรอ) ก็เลยเดินเข้าครัว
"คุณย่า!!!!"
"ตกอกตกใจหมด เดี๋ยวย่าหัวใจวายไปทำไงเนี่ย"
"ขอโทษครับ คุณย่าทำอะไรอยู่"
"ก็เตรียมพวกแตงกวา แล้วก็ทำน้ำซุปอยู่ครับ หิวหรือยัง"
"นิดหน่อยครับ"
"แล้วผักบุ้งล่ะลูก"
"อยู่นี่ครับคุณย่า" แล้วพี่บุ้งมันก็เสนอหน้าเข้ามาในครัว  พักนี้มันหน้าระรื่นผิดปรกติ
"ไหนมาดูข้าวกับไก่ที่เราหุงไว้สิ ได้ที่หรือยัง" แล้วพี่บุ้งมันก็ไปเปิดหม้อ แล้วก็ดูไก่ต้มในเตา
อย่าบอกนะว่าวันนี้เราจะทานมื้อเช้าเป็นข้าวมันไก่ฝีมือพี่บุ้ง ดีใจจังไม่ได้ทานนานมาก
"ข้าวมันไก่หรอ"
"ใช่จ้ะ พอดีย่าอยากลองทานฝีมือบุ้งดู เลยออกไปตลาดกันมาแต่เช้า น้องภูล่ะลูกอยากทานไหม"
"อยากมากเลยครับ ไม่ได้ทานนานมาก"
"งั้นวันนี้ก็เต็มที่เลยนะ" พี่บุ้งมันหันมายิ้มให้ ผมได้แต่นั่งดู เพราะไม่รู้จะเข้าไปช่วยตรงไหน
พี่บุ้งยังคล่องแคล่วเหมือนเมื่อก่อน ไม่มีท่าทีจะลืมเลือนเลย เเม้จะไม่ได้ทำมานาน
คิดๆแล้วก็นึกถึงผักกาดเหมือนกันป่านนี้ไม่รู้จะเป็นอย่างไรบ้าง
ครั้งสุดท้ายที่ได้เจอก็ตอนที่ไปเยี่ยมที่โรงเรียนกับพี่บุ้ง
ผักกาดเข้มแข็งกว่าที่ผมคิดเยอะ ยังพูดจาน่ารักน่าชังเหมือนเดิม
ไม่มีทีท่าจะเศร้าให้พวกเราเห็นเลยแม้แต่น้อย ผักกาดบอกว่า เข้าใจเราสองคน
แล้วยังบอกอีกด้วยว่าหลังจากที่เราสองคนออกมา ลุงก็ดูเศร้าๆไป แล้วกลับมาขายข้าวมันไก่
ผักกาดได้ทานข้าวมันไก่ทุกวันเลย ผมก็ภาวนาให้ลุงกลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดีได้ซะทีเถอะ
สงสารผักกาด ดูโดยรวมผักกาดก็ไม่ได้ดูเศร้าอะไร ขอให้เป็นแบบนี้ไปอีกนานๆเถอะ

"เดี๋ยวย่าขอตัวไปอาบน้ำแต่งตัวก่อนนะ ที่เหลือผักบุ้งจัดการได้ไหมลูก"
"สบายมากครับคุณย่า"
"แล้วเรามานั่งเหม่ออะไรอยู่ล่ะ หืมมมม วันนี้พี่เขาจะเอาไปทำงานด้วยนะ"
"ไม่ไปหรอก อยู่กับคุณย่าดีกว่า"
"ย่าจะไปสมาคม ไปกับพี่เขานั้นแหละ"
"อยู่บ้านคนเดียวก็ได้" แล้วคุณย่าก็เดินมาขยี้หัวผมเบาๆแล้วก็ขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัว
"เออ พี่บุ้ง ที่คุยกับพี่พีทใครอ่ะ" ไหนบอกไม่สนใจไงล่ะจ้ะน้องภู
"ไม่รู้ว่ะ"
"น้องภู มาหาพี่พีทหน่อย" ผมยังคงนั่งเฉยเมื่อได้ยินเสียงเรียก
"เอ้า พี่พีทเรียกไม่ได้ยินหรือไง นั่งบื้ออยู่ได้ ไปสิ"
"มีอะไรก็เดินมาหาเองสิ"
"อย่าให้มันมากเกินความพอดีนะ ไปๆไปหาพี่เขา"
"ไม่ไป"
"เอ๊ะ เรานิ ไปเลยเดี๋ยวไม่ให้ทานข้าวมันไก่นะ"
"เออๆๆไปก็ได้"ผมเดินออกจากห้องครัวไปก็ไปหาพี่พีทที่ห้องรับแขก
"สวัสดีครับ" ผมยกมือไหว้ไอ้พี่หน้าคุ้น
"สวัสดีครับน้องภู ทำไมไม่บอกพี่ล่ะครับว่าอยู่บ้านที่พี่ถาม"
"ก็พี่ถามผมแค่ว่าบ้าน456อยุ่ไหน ไม่ได้ถามนิครับว่าผมอยู่บ้านไหน" เกรียน
"ฮ่าๆๆ เออจริง" พี่พีทดึงผมไปนั่งข้างๆ
"นี่พี่ดิวจำพี่ดิวได้ไหม ที่เราเคยเจอที่โรงหนังไง"
"จำได้ครับ"
"น่ารักแบบนี้นี่เอง ไม่แปลกใจเลยทำไมพีทถึงให้น้องเขาเป็นคนพิเศษ"
พี่พีทยิ้มให้พี่ดิว ผมก็ยิ้มบางๆแต่ก็ไม่ได้อะไรมากมาย
"แล้วออกไปไหนมาเนี่ย ตื่นแล้วก็หายตัวไปซะงั้น"
"หน้าปากซอยเนี่ยแหละ  ภุไปได้ยังอ่ะ"
"จะไปไหนล่ะ"
"ไปช่วยพี่บุ้งมันทำข้าวมันไก่ เด๋ยวพี่ดิวทานข้าวด้วยกันนะครับ"
"ครับผม" แล้วผมก็ปลีกตัวมาจากสองคนนั้น แต่ก็เลยไปอาบน้ำอาบท่าดีกว่า
ลงมาทุกอย่างก็พร้อมรับประทานเสร็จสรรพ น่าทานมากๆ คุณย่ารออยู่แล้ว
"อ่าวทำไมไม่แต่งตัว" พี่พีทถามผม
"นี้ก็ไม่ได้แก้ผ้านินา"
"หมายถึงแต่งตัวไปทำงานกับพี่"
"ใครบอกว่าภูจะไปกับพี่พีท"
"ก็พี่พีทบอกให้น้องภูไปกับพี่พีทอยู่นี้ไงครับ"
"ทานข้าวกันก่อนดีไหมลูก เดี๋ยวค่อยตกลงกันนะ มายืนเถียงต่อหน้าแขกเสียมารยาท" คุณย่าปรามเอาไว้
"ไม่เป็นไรหรอกครับคุณย่า คนกันเอง"
"เขาเป็นแบบนี้กันทุกวันแหละลูก พี่น้องคู่นี้"
"มาแล้วครับ ข้าวมันไก่ฝีมือผักบุ้ง" พี่บุ้งเอาไก่สับจานใหญ่สองจานมาวางบนโต๊ะ
แล้วก็ข้าวมันหอมฟุ้งควันโชยมาแต่ไกล วางตรงหน้าทุกคน ตามด้วยถ้วยน้ำจิ้ม
ผมเดินไปช่วยถือถาดน้ำซุปมาวางเช่นกัน น้ำซุปคุณย่ามีซี่โคงหมูอ่อนกับมะระด้วย
แล้วก็ฟักกับน่องไก่ น่าทานมากๆๆๆ ผมเดินไปหยิบซีอิ๋วขาวมาทานกับข้าวมันไก่ ชอบเวอร์ๆ อิอิ
"น่าทานจังครับ" พี่ดิวพูดขึ้นพร้อมส่งรอยยิ้มให้กับทุกคน
"ฝีมือเจ้าคนนั้นเขาแหละ" คุณย่ามองไปทางพี่บุ้ง ที่กำลังนั่งลงทานฝีมือตัวเอง
"เก่งจังเลยครับ ดิวเจียวไข่ยังไหม้เลย"
"ค่อยๆฝึกลูกเดี๋ยวก็เป็น"
ข้าวมันไก่ถูกยัดใส่ท้องไปสองจานเต็มๆ อร่อยมากมาก จนไม่อยากจะลุกไปไหน อิ่มมว้าก
พี่พีทขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวพี่บุ้งก็เหมือนกัน มีแต่ผมนั้นแหละที่นั่งดูการ์ตูน
พี่ดิวก็นั่งคุยกับคุณย่าที่ห้องรับแขก
แล้วพี่พีทมันก็เรียกผมขึ้นไปข้างบน
"เป็นอะไร หืม คนดี ไหนบอกพี่พีทสิ"
"ไม่ได้เป็นอะไรนิ" พี่พีทมันดึงผมไปนั่งตักอีกแล้ว เอ๊ะอะดึงลงตักตลอด
"แล้วไอ้หน้าบูดๆคิ้วยุ่งๆเนี่ยมันหมายถึงอะไร บอกมาเร็ว" แล้วก็หอมแก้มตามสเตป
"ภูเคยบอกพี่พีทแล้วก็เคยขอร้องเเล้วใช่ไหมว่าอย่าปล่อยให้ภุตื่นขึ้นมาแล้วไม่เห็นใคร"
"พอดีคุณย่าเรียก ก็เลยรีบลงไปไม่นึกว่าภูจะตื่น"
"ภุรู้ว่ามันฟังดูเอาแต่ใจ ภูเองก็ไม่ชอบความรู้สึกนี้เหมือนกัน"
"ไม่เอาไม่ทำหน้าศร้านะครับ พี่ไม่มีทางทิ้งภูไปไหนหรอกนะ แค่นี้ก็ทั้งรักทั้งหลงจะแย่แล้ววว"
"ขอโทานะพี่พีท ที่ภูเอาแต่ใจ" ผมก็รู้สึกผิดแหละ มากด้วย
"ถ้าอย่างนั้นก็ไปแต่งตัวแล้วไปทำงานกับพี่"
"โหยยยย"
"เร็ว"
"ก็ได้" แล้วผมก็ต้องไปทำงานกับพี่พีทจนได้ กะว่าจะอยู่บ้านนอนตีพุงซะหน่อย
ปิดเทอมาเป้นเดือนแล้วคิดถึงเพื่อนๆจัง เย็นนี้ชวนไปเดินเที่ยวดีกว่า ลากพี่พีทไปด้วย
แล้วก้ให้ไอ้พี่ฝุ่นไปด้วย หุหุ จะได้ไปบอกพวกมันเรื่องเดินแบบแล้วก็เรื่องไอ้พี่เต้ด้วย
พวกมันจะได้ผนึกกำลังมาร่วมรบด้วยกันในครั้งนี้  โฮ๊ะๆๆๆๆๆๆ...........................................
พี่ดิวอาสาไปส่งคุณย่าที่สมาคม
ผม พี่บุ้ง พี่พีท ไปบริษัท

ไปถึงพี่พีทมันก้ทำงาน พี่บุ้งก็ทำงาน ทิ้งผมนั่งเบื่ออยุ่ที่โวฟาคนเดียวเนี่ยแหละ
หาวแล้วหาวอีก หาวจนน้ำตาเล็ดก็ยังไม่ได้รับความสนใจจากคนร่วมห้อง
"พี่พีท"
"ครับ"
"เลิกงานเเล้วไปเดินห้างกันนะ ภูอยากเจอเพื่อนๆ"
"ได้สิ เเล้วนัดเพื่อนหรือยัง"
"กำลังจะนัด"
"อืมๆๆ"
"พี่พีท"
"ครับ"
"จะไม่เงยหน้ามามองน้องภูบ้างหรอ"
"ฮ่าๆๆ เบื่อล่ะสิ เบื่อก็นอนป่ะ เดี๋ยวเย็นพี่พีทปลุก"
"ไม่เอาอ่ะ" ผมลุกเดินไปที่โต๊ะทำงานพี่พีทแล้วก็นั่งตักทันที พี่พีทมันก็อมยิ้มแล้วก้โอบเอวผมไว้
"เป็นไร ไหนบอกสิ"
"พี่พีทเคยเป็นแฟนกับพี่ดิวหรอ"
"ยังไม่ได้เป็นแฟน เคยจีบพี่ดิวตอนที่เลิกกับพี่เต้แล้ว"
"แล้วพี่เต้ก้ไปรังควานพี่ดิวใช่ไหม"
"ช่ายยยยยย  ก็เลยไม่ได้เป็นแฟนกัน"
"แล้วจะกลับมาเป็นแฟนกันอีกหรือเปล่า"
"พูดอะไรแบบนั้น พี่เมียเมียแล้วนะ แล้วก็กำลังอ้อนอยู่ด้วย"
"ไม่ได้อ้อน" ผมพิงหลังแนบไปกับอกพี่พีท พี่พีทก็ได้โอกาสหอมแก้มพอดี
"พี่กับพี่ดิวเป็นเพื่อนกัน ไม่มีอะไรเกินเลย"
"เคยมีอะไรกันยัง"
"ยังครับ"
"พี่ดิวไว้ใจได้ใช่ม๊ะ ไม่เหมือนอีพี่เต้นะ"
"ไม่เหมือนหรอกพี่ดิวเค้านิสัยดี คบได้ครับ"
"แล้วไป งั้นไปนอนดีกว่า"
"เดี๋ยวๆๆๆๆ" ผมกำลังจะลุกจากตักพี่พีท มันก็ดึงผมไว้ลงไปนั่งเหมือนเดิม
"จะไปง่ายๆแบบนี้ได้ไง"
"ก็มาง่ายๆก้ไปง่ายๆเด่"
"หอมแก้มพี่พีทก่อน" ผมก็หอมไปทีหนึ่ง
"ตั้งใจทำงานนะ"
"ครับ" แล้วผมก็มานั่งเล่นที่โวฟาด้วยความสบายใจจนเผลอหลับไป พี่พีทก็เอาผ้ามาห่มให้
ตื่นมาอีกทีก็ตนที่ไอ้ขิงโทรมา บอกว่ากำลังออกจากบ้าน ไอ้พวกที่เหลือก็เช่นกัน
แต่ไอ้แบงค์เหมือนจะไม่ไป ผมเลยโทรไปชวนพี่ฝุ่น พี่ฝุ่นก็รับปากจะมา
เดี๋ยวยังไงพี่ฝุ่นก็ต้องลากไอ้แบงค์มาจนได้แหละ ไอ้แบงค์มันต้องกลัวไอ้พวกนั้นสอบสวนแน่เลย
ผมยังไม่ได้บอกไอ้พวกนั้นนะว่าสองคนนี้เป็นแฟนกัน มีแต่มันแหละที่ร้อนตัวไปเอง

หลับสบาย ....... z  z     z    Z       Z       Z
"งืดๆๆๆๆ  งืดๆๆ   งืดดดดดดดดดดดดดดดดดด"
"สวัสดีครับ" เสียงพี่พีทรับโทรศัพท์ของน้องภู คงทนไม่ไหวที่เห็นมันสั่น
"มึงอยู่ไหนแล้วเนี่ยออกมาหรือยัง"
"พี่พีทกำลังเก็บของครับ กำลังจะออกไป"
"อุยยย พี่พีทหรอครับ"
"ใช่ครับ น้องภูหลับ พี่พีทกำลังจะปลุก รอแปปนะครับ กำลังจะออกไปแล้ว"
"ครับ สวัสดีครับ"

ผมได้ยินเมื่เสียงใครมาพูดอยุ่บนหัวเนี่ย ก็เป็นไอ้พี่พีทนั้นแหละที่นั่งอยู่บนหัวผม
ผมก็เงยหน้าไปมอง กระพริบตาเล็กน้อยแล้วก็หลับตาต่อ
"ตื่นได้แล้วครับ เพื่อนโทรมาตามแล้วนะ"
แล้วผมก็กระดึ๊บๆตัว เอาหมอนออกแล้วไปหนุนตักพี่พีท
"ขอโทรศัพท์หน่อย" พี่พีทส่งให้
"เมื่อคืนไม่ทันดู เอารูปพี่ไว้ที่หน้าจอหรอ"
"ก็เห็นแล้วยังจะถามอีก แล้วก็เอาขึ้นมานานแล้วด้วย"
"งั้นถ่ายรูปคู่กันจะได้เอารูปคู่ขึ้น" แล้วเราก็เลยถ่ายรูปคู่กันซะงั้นอ่ะ
ถ่ายกันไปหลายต่อหลายรูป แต่พี่พีทมันเลือกเอารูปนี้
"เอารูปนี้"
"รูปนี้เลยหรอ" เป้นรูปที่พี่พีทมันแอบหอมแก้มผมแบบไม่ตั้งใจ มันก็น่ารักดีอ่ะนะ
"ใช่" ตามใจเขาหน่อย เพราะเดี๋ยวเขาจะพาเราไปเที่ยว อิอิ
"เก็บของเสร็จยังอ่ะ เดี๋ยวภูไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ"
"อืมๆ"
ผมจะเดินไปเข้าห้อน้ำแต่ก็ขอแวะโต๊ะบุ้งซะหน่อย ชวนมันไปเที่ยวด้วย
"พี่บุ้ง" ถึงกับสะดุ้ง
"มีไร"
"ตกใจหรอ ขวัญอ่อนจริงนะ  ไปพารากรอนป่าว"
"ไม่ไป"
"ทำไม"
"มีงานต้องทำ ไม่ได้ว่าง"
"พี่อ้น" ผมเยกพี่อ้นมันก็มองผมแบบกลัวๆนี้ผมน่ากลัวมากเลยหรอ
"ครับ"
"พี่บุ้งน่ารักม๊ะ"
"จะไปไหนก็ไปเลยป่ะ รีบไปด้วยก่อนที่จะโดนเตะ" ไอ้พี่บุ้งนี่จะเตะน้องผู้น่ารักคนนี้ได้ลงคอเลยหรอ ไอ้ใจร้ายยยย
"โอ๊ะโอ ไปดีกว่า" ผมเดินไปเข้าห้องน้พ ออกมาพี่พีทก็ยืนสั่งงานพี่ก้อยอยู่ บลาๆๆ
"ไปยังอ่ะ" ผมดึงเสื้อพี่พีทกระตุก งึกๆๆๆๆๆ ดูเป็นเด็กมากๆ
"มีอะไรด่วนก็โทรมานะก้อย"
"ค่ะพี่พีท"
"เดี๋ยวจะซื้อหนมมาฝากนะจ้ะคนสวย"
"ย่ะ" แล้วพี่ก้อยมันก็สะบัดหัวยุ่งๆของมันไปทำงาน
รถขับออกมาจากบริษัท ไอ้พวกนั้นไม่กล้าโทรมากลัวพี่พีทจะรับอีกอ่าเส่  ฮ่าๆๆๆ
ได้แต่ส่งข้อความด่ามาทางวอทแอพเพอเพ่อ ก็กูกำลังออกไปเดี๋ยวก้ถึงแล้ววววว

ถึงแล้ว สยามพารากรอน
โทรหา ขิง น่าจะได้เรื่องมากที่สุด อย่างน้อยก้ไม่มีคำบ่นด่า
"ฮัลโหลขิงอยู่ไหนกันอ่ะ"
"มาซื้อเครปเย็นกันอ่ะ ดิจิติลเกตเวย์ ภูถึงไหนแล้ว"
"กำลังจอดรถที่พารากรอน เจอกันตรงไหนดีอ่ะ"
"เจอกันตรงลานน้ำพุแล้วกันนะ ไปหาอะไรทานกันก่อนไอ้พวกนี้มันหิวจนจะเป็นลมกันอยู่แล้ว"
"โอเค แค่นี้นะ"
"จ้ะ"
"เพื่อนรออยู่ตรงไหนอ่ะ"
"ลานน้ำพุ พี่พีทหิวยัง"
"หิวแล้ว วันนี้คุณย่ากลับดึกด้วย พวกเรากลับไปจะไม่มีอะไรทานนะ ทานจากข้างนอกไปเลย"
"ถ้าดึกๆหิวล่ะ"
"ก็ซื้อกลับบ้านไปสิ"
"แล้วถ้าอยากทานไข่เจียวฝีมือพี่พีทล่ะต้องงทำไงน๊าาาาาาา"
"เอาตัวเข้าแลก"
"ยอมหิวดีกว่า" แล้วพี่พีทมันก้หยิกแก้มผมเบาๆ เราสองคนเดินไปที่ลานน้ำพุ
แล้วไอ้พวกนั้นมันก็เดินมาที่ผมสองคนยืนรออยู่ อยากลงไปวิ่งเล่นในน้ำพุจัง แว๊กๆๆ
มันเดินถือเครปกันมาคนละอัน โห น้ำใจไม่มีเลยจะซื้อมาฝากกันบ้างก้ไม่มี
"เออ ลืมซื้อมาฝากไอ้ภูว่ะ" ไอ้ตี๋เอ่ยขึ้น
"สวัสดีครับพี่พีท" ไอ้ขิงเอ่ยทักทาย แล้วทุกคนก็ยกมือไหว้ตามๆกัน
"ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมพี่เขาได้ครองหัวใจน้องภู" ไอ้พี่ฝุ่นมันเดินมากระวิบผมเบาๆ
"ทำไมอ่ะ"
"ก็โคตรหล่อเลย"
"แล้วทำไมพี่ฝุ่นถึงพิชิตใจไอ้แบงค์ได้ล่ะ"
"ปล้ำ"
"เลิศศศศ"
"คุยอะไรกันว่ะ" แล้วไอ้แบงค์มันก็ร้อนตัวเดินเข้ามาหาผม เห็นผมกับพี่ฝุ่นคุยกัน
"ขี้เสือกอีกแล้วนะมึงอ่ะ"
"มึงอย่าทำอะไรบ้าๆนะโว้ยกูขอเตือน"
"อย่าทำตัวเป็นวัวสันหลังหวะไอ้แบงค์  เห้ย หิววะไปหาไรหม่ำกันเถอะ" ผมหันไปคุยกับเพื่อนๆ
ไอ้พี่ฝุ่นก็นะ เมียมึงก็มีมายืนสีน้องภูอยู่ได้ เห็นหน้าพี่พีทไหมนั้นอ่ะ เดี๋ยวก้หักคอมึงเอาหร๊อกกกก
"พี่พีท อยากทานไรอ่ะ"
"พี่อยากทานซูชิครับน้องภู" ไอ้พี่ฝุ่นมันเสนอหน้าเข้ามา มันทำไรของมันว่ะเนี่ย
ผมมองหน้าพี่พีทมันก้ไม่ได้ว่าอะไร ทำเป็นเฉยชาอีกต่างหาก แต่รังสีความน่ากลัวเริ่มปกคลุม
"เห้ยเอาป่ะ กูแบ่งให้" ไอ้แบงค์ยื่นเครปเย็นที่มันกัดเป้นรอยฟันแล้วมาให้ผม
"อุบาทว์ ไม่เอาหรอก" ไอ้พี่พีทมันก้อมยิ้มเล็กน้อย
"พี่ว่าเราเข้าไปข้างในกันเถอะ" พี่พีทพูดกับผมพร้อมจูงมือให้เดินกลับเข้าไปในห้าง
เสียง วู้วววววววว ตามมาเบาๆ แล้วไอ้พวกนั้นก็เดินตามมา
แล้วเราก็เดินลงไปชั้นล่างไปหาอะไรทานกัน แล้วก็มายืนเกาะกลุ่มลงมติว่าจะทานอะไรดี
"พี่พีทอยากทานอะไรภูถามจริงๆ" ผมยืนคุยกันสองคนเบาๆ
"ก็ไอ้นั้นมันอยากทานซูชิไม่ใช่หรอ"
"ภูถามพี่พีทไม่ได้ถามไอ้หมอนั้นซะหน่อย" แอบเอามือหยิกพุงมันทีนุง
"ภูทานอะไรพี่พีทก็ทานได้ทั้งนั้นแหละ"
"อื้ม"
"เห้ยไอ้ภูเอาไง ก็หิวจนตาลายแล้วเนี่ย"
"ฟูจิโอเคไหม คนอื่นว่าไงอ่ะ"
"ภูทานอะไรพี่ฝุ่นก็ทานอันนั้นแหละ" ผมมองตาไอ้แบงค์สื่อสารว่า ผัวมึงริ่มกวนตรีนแล้ว
"ตกลงเป็นฟุจินะ มีใครคัดค้านไหม ถ้าไม่มีก็ไป" พวกเราเดินไปจองคิว
แล้วก็ยืนรอหน้าร้าน ผมขอตัวไปเข้าห้องน้ำแล้วก็ลากไอ้แบงค์ไปด้วย
"ไอ้แบงค์ พี่ฝุ่นเป็นไรว่ะ อยากโดนพี่พีทกระทืบหรือไง"
"สงสัย จะหึงมีงมั้ง"
"ไมพูดแบบนี้ว่ะ"
"ไม่รุ้สิ"
"กุไม่ได้คิดอะไรกับพี่ฝุ่นนะโว้ย มึงก็รู้"
"แต่พี่ฝุ่นเขาเคยคิดกับมึงไม่ใช่หรอ"
"แล้วมึงจะมานอยด์อะไรกับกูเนี่ย กูแค่อยากจะให้มึงเตือนพี่ฝุ่นว่าอย่ามาแหย่พี่พีท"
"กุไม่มีสิทธิไปห้ามเขาได้หรอก"
"แล้วมึงเป็นผัวเมียกันประสาอะไร"
"ทำไมมึงต้องเครียดด้วยว่ะ กูล้อเล่ พี่ฝุ่นมันก็แกล้งมึงไปงั้นแหละ อย่าไปถือสามันเลย"
"แล้วมึงคิดว่ากูสนุกด้วยไหมล่ะ"
"เออๆ เดี๋ยวกุจะให้พี่ฝุ่นหยุดเล่น เขาก้แค่อยากรู้ว่าพี่พีทรักมึงจริงเปล่า"
"ขี้เสือกทั้งผัวทั้งเมีย ถ้ามึงไม่ห้ามพี่ฝุ่นนะ กูจะบอกให้ทุกคนรู้เรื่องมึงกับพี่ฝุ่น"
"เห้ย ไมเป็นแบบนี้ได้ไงว่ะ"
"ไม่รุ้แหละ"
เข้าห้องน้ำเสร็จผมก้เดินมาที่ร้าน พวกนั้นก็หายไปแล้วสงสัยได้โต๊ะแล้วมั้ง
แล้วพี่พีทก็โทรหาผม
"อยุ่ตรงไหนอ่ะพี่พีท"
"พี่เห็นภูแล้ว เดินตรงมาเลี้ยวซ้ายตรงมาอีก เห็นยัง" แล้วผมก็วางสาย
ผมนั่งลงข้างพี่พีท ซึ่งเหมือนที่ว่างอาถรรพ์ไม่มีใครกล้านั่ง ฮ่าๆๆๆ
"พี่สั่ง หนวดปลาหมึกทอดให้ แล้วก็ทาโก๊ะ แล้วก้ชุดเบนโต๊ะ โอเคไหมครับ" พี่พีทถามผม
ไอ้พวกนั้นก็เหมือนถูกสะกดให้จ้องมองมาที่ผมสองคนไม่วางตา
"โอเค แล้วพี่พีทสั่งอะไรไปอ่ะ"
"อันนี้" พี่พีทมันก็เปิดเมนูให้ผมดู
"แล้วพวกมึงไม่สั่งกันหรอ จะแทะเมนูกันอีกนานไหม" ผมถามไอ้เพื่อนที่เหลือ
พวกมันถึงได้สั่งกันคนละอย่างสองอย่าง ผมเห็นไอ้แบงค์ส่งข้อความอะไรสักอย่าง
สักพักพี่ฝุ่นก็หยิบโทรศัพท์ตัวเองขึ้นมาดู เห้อออ  คู่รักหลบๆซ่อนๆเห็นแล้วเซง
รออาหารนานอยู่นะที่นี่อ่ะ  ฮ่าๆๆๆ แต่พวกเราก็คุยกันแบบไม่มีช่องว่าง
ไม่ได้เจอกันนาน ต่างคนต่างมีเรื่องเล่ามากมาย ไอ้ตี๋เลิกกับเมียตุ๊ดแล้ว  ฮ่าๆๆๆ
ไอ้เป็ดก็ยังคงโสดเหมือนเดิม แต่มันดูหล่อขึ้นมาก เพราะมันไปว่ายน้ำทุกวัน
ไอ้ขิงก็ยังคงคิขุโนเน๊ะเหมือนเดิม ไอ้แบงค์กับพี่ฝุ่นก็อย่างที่เห็นอ่ะครับบบบ แห่ๆ
พออาหารมาก็เหมือนแร้งลง ไม่มีว่าอันไหนของใครแล้ว คีบทานกันมั่วไปหมด
มีแต่ของพี่พีทแหละไม่ค่อยมีคนหาญกล้า
"ขอชิมหน่อยนะ" มีผมคนเดียวที่กล้า พี่พีทมันก็ดันจานมาใกล้ๆผม
"พี่พีท" นี่ไม่ใช่เสียงผม แต่เป็นเสียงไอ้ตี๋
"ครับ" พี่พีทหันไปมองทางไอ้ตี๋
"คือว่า...."
"ไอ้ตี๋ มึงควรใช้สมองไตร่ตรองสิ่งที่มึงจะพูดเยอะๆนะ" ผมต้องเบรคมันไว้ก่อนไอ้นี้มันกล้าทุกอย่าง
"มีอะไรก็พูดมาเถอะครับ"
"คือตี๋อยากมีแฟนแบบพี่พีทบ้าง มีเพื่อนโสดๆเหลือบ้างไหมครับ"
"ไอ้แก่แดด" ไอ้เป็ดด่าไอ้ตี๋ แต่กุรุ้นะว่ามึงก้อยากมี
"งั้นไปหาที่งานของสมาคมแล้วกันแต่งตัวหล่อๆนะ" เออลืมเรื่องนี้ไปเลย
"งานสมาคมอะไรหรอครับ" ทุกคนเริ่มให้ความสนใจกับพี่พีท
"ก็มีงานแฟชั่นโชว์เพื่อการกุศล แล้วกูกับพี่พีทก็ได้เดินแบบด้วย แล้วกูก็ขอคุณย่าให้พวกมึงไปด้วย"
"จริงดิ เมื่อไรๆ อยากไปๆ" แล้วผมก้เอาการ์ดเชิญที่พึ่งได้มาจากพี่พีทวันนี้ให้พวกมันคนละใบ
"ห้ามเบี้ยวนะโว้ย กูมีอะไรให้พวกมึงช่วย"
"อะไร" ไอ้แบงค์ถามด้วยความขี้เสือกของมัน ผมก็เล่ารายละเอียดทุกอย่างให้มันฟัง
โดยที่ไม่ได้สนใจอะไรพี่พีทหรอก ก็เล่าเรื่องพี่เต้นั้นแหละอย่างละเอียด
พวกมันก็รับปากว่าจะไปแน่นอน ไอ้ขิงขอบัตรเชิญอีกใบไปให้แม่มันด้วย
"แล้วต้องแต่งตัวไงอ่ะ"
"เสื้อกล้ามมกางเกงขาสั้นก็ได้ไอ้เป็ด" ไอ้ตี๋แขวะมันนิดหน่อย
"ได้จริงหรอว่ะ" ไอ้นี้ก็พาซื่อ
"ใส่สูทไปสิครับคุณเป็ด"
"ไม่มีอ่ะ"
"เอาของขิงก็ได้ถ้าใส่ได้นะ "
"ลงทุนหน่อยเหอะไอ้เป็ด รับรองงานนี้ต้องได้เมียติดมือกลับบ้านแน่นอน" ไอ้ตี๋นี้มันบ้ากามจริงๆ
มื้ออาหารจบลง พี่พีทเป็นเจ้ามือตามเคย ก็อาวุโสที่สุดนินา อิอิ
ทุกคนต่างตื่นเต้นกับงานนี้มาก พวกมันชวนกันไปดูเสื้อผ้ากันแล้วไม่ค่อยบ้าเห่อเท่าไรเลย

"พี่พีทจะซื้ออะไรป่ะ"
"เสื้อผ้า"
"ซื้ออีกแล้วหรอ"
"ซื้อให้ภู"
"ไม่เอาแล้ว ที่มียังใส่ไม่หมดเลย ซื้อให้ตัวเองเถอะ ภูรู้นะว่าอยากจะช็อปจนมือไม้คันไปหมดแล้วอ่ะ"
"รู้ดี" แล้วพี่พีทมันก็กอดคอผมเดินดูอะไรเรื่อยเปื่อย
"ภูๆ"ไอ้ขิงเดินมาเรียกผม
"มีไร"
"ช่วยเลือกของหน่อยดิ"
"เดี๋ยวมานะพี่พีท"พี่พีทมันกำลังลองรองเท้าอยุ่ผมเลยเดินไปกับไอ้ขิง
กลับมาหาพี่พีทอีกทีก็ถุงเต็มมือแล้วครับพี่น้อง
"เห้ย เกิดอะไรขึ้น" พี่พีทมันก็หันมายิ้มสวยให้
"ขอยืมตัวเพื่อนแปปนะครับน้องขิง"
"ครับ"
"ไปไหน"
"ตามมาเถอะ"
แล้วพี่พีทมันก็พาผมมาร้านเครื่องประดับร้านหนึ่ง
"สร้อยที่สั่งไว้ได้ยังครับ"
"อ้อ คุณพีท ได้แล้วค่ะ รอสักครู่นะคะ" แล้วพนักงานก็หายไปหลังร้านแล้วก็ออกมาพร้อมกับกล่องสองกล่อง
พนักงานเปิดให้ดู เป็นสร้อย แล้วก็มีจี้รูปตัวพีสองตัวที่สองกลับหัวเหมือน69อ่ะ  5555+ มีสองเส้น
ตรงกลางมีรูปหัวใจอันเล็กๆ ฝังอัญมณีสีขาว
"โอเคไหมค่ะคุณพีท"
"โอเคครับ ขอบคุณมากนะครับ" แล้วพี่พีทก็ยื่นบัตรเครดิตให้พนักงาน
"ให้"
"ไม่เอา"
"ทำไม"
"มันแพงเกินไป"
"แพงที่ไหน ไม่กี่ร้อยเอง" นึกว่าน้องภูปัญญาอ่อนมากไงว่ะ นี้มันร้านเพชรนะโว้ย
"ไม่รักพี่พีทหรอครับ"
"รัก แต่...."
"ไม่มีแต่นะครับคนดี" ผมรับถุงสร้อยมาถือ พี่พีทรับบัตรเครดิตคืนแล้วก็เดินออกจากร้าน
ไปรวมตัวกับพวกเพื่อนๆผม เดินกันมาจนค่ำก็เลยไปทานไอ้ติมกันแล้วก็แยกย้ายกันกลับบ้าน
ขากลับแวะซื้อบะหมี่คนละสองถุงทานก่อนนอนจะได้มีหุ่นดีดี  ฮ๋าๆๆๆๆๆๆ
หลังจากจัดการกับบะหมี่จบลง เราสองคนก็ขึ้นไปอาบน้ำกัน
ยืนถอดเสื้อผ้ากันอยู่พี่พีทมันก็เดินออกไปจากห้องน้ำ
แล้วก็เอาสร้อยมาใส่ให้ผม แล้วก็ยื่นอีกเส้นให้ผมใส่ให้พี่พีทบ้าง
"วันหลังซื้อถูกๆก้ได้นะ ถ้าหายไปแล้วเสียดายอ่ะ"
"ป่ะอาบน้ำเถอะ" แล้วพี่พีทก็จูงมือผมลงอ่างน้ำ ที่เปิดรอไว้แล้ว
ผมนั่งพิงไปกับอกอุ่นๆของพี่พีท มือก็หยิบสร้อยขึ้นมาดู สวยจัง
"ชอบไหม"
"ชอบ แต่มันแพงเกินไป แล้วมันก็ไม่รู้ว่าเนื่องในโอกาสอะไรด้วย"
"โอกาสอยากจะให้ คิดมากอะไรล่ะ หืมม เมียพี่ พี่อยากจะซื้ออะไรให้พี่ก็ซื้อ"
แล้วพี่พีทมันก็กอดเอวผมแน่น แล้วก็หอมมาที่แก้มของผมอย่างแรง
อาบน้ำเสร็จก็มายืนเช็ดตัวน่ากระจก พี่พีทก็เข้ามากอดทางด้านหลัง
กดปลายจมูกลงที่หัวไหล่ เอาแล้วไง โดนแน่ๆคืนนี้......
มือพี่พีทก็ลูบไปที่ท้องผมแล้วก็สอดลงไปใต้ผ้าเช็ดตัวแล้วผ้าเช็ดตัวก็หล่นไปกองที่พื้น
พี่พีทดันตัวผมไปที่เตียงแล้วดันให้ผมนอนคว่ำลงไปแล้วพี่พีทก็นอนลงด้านข้าง
แล้วก็ซุกไซร้ไปตามแผ่นหลังของผม กลิ่นสดชื่นของครีมอาบน้ำคละคลุ้ง
พี่พีทเอื้อมไปหยิบเสื้อเกราะมาใส่ให้ไอ้จูมง แล้วก็ยืนขึ้นที่ข้างเตียง
จับสะโพกผมให้ยกขึ้น ก้มไปหอมที่ซาลาเปาสองลูกใหญ่ก่อนที่จะกัดเบาๆ
ผมสะดุ้งเล้กน้อย พี่พีทเอาเจลป้ายไปที่ช่องทางแล้วก็นำพาไอ้จูมงเข้าไป
ผมกัดฟันเอาข้อศอกยันตัวเองขึ้นมา แต่ยันตัวเองได้ไม่นานก็ทรุดลงไปจนไหล่แนบกับที่นอน
พี่พีทเหมือนกำลังสนุก เดินเครื่องอย่าไม่หยุดหย่อน สองมือจับอยู่ที่สะโพกของผม
ดุเหมือนจะเป็นท่าที่ถนัด จังหวะและแรงไม่มีตกแม้แต่น้อย
ทงอีถูกสองมือพี่พีทเอื้อมมาทักทาย ในไม่ช้ามันก้ปลดปล่อยอารมณ์ไปเต็มสองมือพี่พีท
เมื่อพี่พีทเห็นว่านางร้องไห้มาเต็มมือก้เร่งเครื่องแบบไม่คิดชีวิต
จนผมต้องนอนราบไปกับพื้น พี่พีทก้ตามมาขุดเจาะจนเฮือกสุดท้าย
"อ่าาาาาาส์" สิ้นเสียงของพี่พีท ร่างของผมก้อยู่ภายใต้พี่พีท
พี่พีทเอาไอ้จูมงออกจากตัวผมแล้วก็จับผมพลิกมานอนหงาย แล้วก็ประกบริมฝีปากทันที
แล้วก็จูบประทับไปบนจี้ที่ห้อยคอผมอยุ่................................................... หลับ Z z z   z   Z   Z


สวัสดีครับ
ไม่รู้ว่าตอนนี้จะชอบกันหรือเปล่า แต่งไปด้วยอาการเหมือนจะมีไข้เล็กน้อย
แง่วๆๆๆๆๆๆ
ขอบคุณทุกคนที่ติดตาม ขอบคุณที่ชอบนะครับ


นับตั้งแต่ วันนั้น จนวันนี้
ทุกนาที มีความสุข และสดใส
เพราะมีเธอ เข้ามา ในหัวใจ
ต่อจากนี้ จนสุดท้าย ตายจากกัน......
ด้วยรักและปราถณาดี

รักนะ


 

[gupalz]

ทงอีรับศึกหนักจากจูมงอีกแล้ววว

[Horizon]

เตรียมพร้อมรับงานเข้า เก่งจริงน้องภู
+1

[Supermimt]

อื้อหือออ

เป็นฉากเลิฟซีน ที่น่ารัก ใสๆ เบาๆ เนอะ (รึป่าว?)

น้องภูน่ารักจังมี หึง พี่ดิวแบบน่ารักๆ

 

[RoseBullet]

ทำศึกกันทุกวันเลยเนอะ ฮ่าๆๆๆ

[•♀NoM!_KunG♀•]

อร๊ายย><..........รู้สึกตั้งแต่มีบทรักนี้ทุกวันเลยนะตาพี่พีทเนี่ย

จะหื่นไปแระนะ น้องภูก้อไม่ปฎิเสธเล๊ย อิอิ

ยังไงก้ออย่าลืมมาต่อนะค๊าฟฟ ชอบๆที่สุดเยย รอรอน้า><