หัวข้อ: ^^"รัก.......ข้ามรั้ว "ไอ้ตัวแสบ" (((ตอนจบ ภาค 1 )))หน้าที่..336 (23/10/2013)

[CarToonMiZa]

คุณย่าน่ารัก

[nemesis]

ตั้งใจสอบนะภู

[kazhiki]

ฮาแบบน่ารักๆ น้องภูขัดขืนแต่พี่พีทจ้องจะข่มขืน อิอิ น่ารักจริงๆ

ขอบคุณมากน้าาา 

[gupalz]

น้องภูยังคงน่ารักเสมอเลย

[SakataGintoki]

 
โว๊ะะะ  !!
วันนี้งดกิจกรรม

ฮ่าๆๆ  น้องภูน่ารักจัง อิอิ
อยากได้มานอนกอด(//โดนตบ)

[iota]

กลับมาเป็นตัวของตัวเองแล้วครับ หลังจากที่จิตวิญญาณออกจากร่างสองวัน(แบบนี้ไม่น่ารอดเนอะ)
ไม่มีอะไรมากแค่จัดระเบียบอารมณ์ ความรู้สึก ตัวเองใหม่อะไรที่มันเยอะก็ทิ้งมันไปซะบ้าง :z2:สบายใจแระ
เลยไม่ได้ร่วมฉลองที่ ทงอีถูกจูมงตีประตูเมืองเลย
ที่สำคัญอ่านแล้วทำให้อยากกิน บัวลอยไข่หวานมากมาก
เลยต้องเดินเข้า 7/11 ซื้อกูลิโกะ สตอเบอร์รี่ กินแก้ขัด เกี่ยวกันไหมเนี้ย
ความจริงแล้วของขวัญ melt me กล่องนี้จะส่งเป็นของขวัญ
ที่น้องภูโดนเปิดซิงแต่ไม่รู้จะส่งไปยังไงนี่สิ หรือจะรอส่งพร้อมของขวัญปีใหม่ดีน๊าาาา
รักที่สุด>สุดที่รัก ^^
+1 คะแนนที่ 100

[JingJing]

มาม่ากำลังจะมา(อีกแล้ว)เหรอ เฮ้อ
เค้าหัวจะล้านแล้วเนี่ย K.Pupoom
ขอหลบฉากไปปลูกผมก่อนนะ
ไม่อยากให้น้องภูร้องไห้อีกแล้วอ่ะ

[lucifel]

หวานมากก็ระแวงมาก กลัวดราม่า

[nn~~NN]

คุณย่าท่านเปิดรับกับโลกยุคใหม่มากๆ   
พี่พีทน้องภูสวีตกันวันละนิด  น่ารักจัง

[tookujang]

   พี่พีทต้องอดอีกหลายวันเลยตามประกาสิตคุณย่าเพราะน้องภูมิได้สอบแค่วันเดียวแน่ๆ
 :3123:รออ่านต่อค่ะอย่าทำร้ายน้องภูมากนะคะ

[Rhythm]

ชอบอ่ะ น่ารักดี

[K.Pupoom]

มาแล้วครับ

เจอกันยามราตรี  อิอิ

สวัสดีทุกคนนะครับ

วันนี้ไม่มีปาร์ตี้ ผมก็มาดึกเหมือนเดิม เพื่อจะได้ไม่หลุดคอนเซป

เอาหวานๆไปอ่านกันเนอะ อย่าเพิ่งเบื่อนะครับ




ตอนที่...39

 



สอบติดต่อกันมาหลายวันร่างกายเริ่มอ่อนเพลีย สมองเริ่มประมวลผลช้า
เดินออกจากห้องสอบด้วยอาการเบลอๆ
"เห้ยพี่...เป็นไงสอบได้เปล่า"  ใครว่ะ อยู่ดีดีก็มาสะกิดไหล่เดี๋ยวพ่อสอยร่วง
"เออ"
"ผมถามว่าทำข้อสอบได้เปล่า"
"ได้"
"ก็แค่นั้น ไปแล้วว" เออ แล้วมันก็ไป นึกไปนึกมา อ๋อไอ้เด็กที่เราเจอที่หอไอ้แบงค์นิหว่า
ผมเดินไปหาไอ้สี่ตัวนั้นที่นั่งรออยูใต้ตึก
"มึงช่วยอาจารย์ตรวจข้อสอบหรือไง นานเกิ๊น"
"เออ" ไม่อยากต่อล้อต่ออเถียงกับมัน
"ทำได้ไหมภู" ขิงถามซะเสียงหวานเชียว
"ทำได้ทุกข้อ"
"เห้ย"
"จริง คิดว่าถูกทุกข้อด้วย"
"กูลอกมึงได้แต่ไม่กี่ข้อเอง อาจารย์ก็มายืนบังซะงั้น"
"กูรับรองไอ้เป็ด ที่มึงได้ไปไม่กี่ข้ออ่ะ ถูกทุกข้อ"
"จริงป่ะว่ะ"
"เออ แต่ถ้าที่เหลือมึงซวยเดาไม่ถูกเลย ก็เป็นกรรมของมึงนะ"
"เห้อออ"
"เห้ยไปไหนกันดีว่ะ" ไอ้เเบงค์ถาม
"กลับบ้านสิ พรุ่งนี้ยังเหลือสอบอีกตัวนะเว้ย"
"โหยยวิชาง่ายๆ ไม่ต้องอ่านหรอก"
"กูจะคอยดูน้ำหน้ามึงไอ้แบงคื จะไปไหนก็ไปเหอะกุจะกลับไปอ่านหนังสือ"
"กลับไปอ่านหนังสือหรือกลับไปนอนกกพี่พีท"
"เรื่องของกู ถ้ากูไม่กกพี่พีทมึงจะให้กูกกพี่ฝุ่นหรือไง" ผมเห็นพี่ฝุ่นเดินมาพอดี
"อะไรใครจะกกพี่ ทำข้อสอบได้ไหมพวกเราอ่ะ"
"ได้สิ พี่ฝุ่นสอบเสร็จยัง"
"ยังเหลืออีกวิชาหนึ่ง สอบเสร็จกันแล้วหรอ"
"อื้ม"
"แล้วจะไปไหนกันต่อ"
"กลับบ้านสิ"
พวกเราแยกย้ายกันกลับบ้าน ผมมาหาพี่พีทที่ออฟฟิศเหมือนเดิม แล้วก็เอาหนังสือออกมาอ่าน
นอนอ่านหนังสืออยู่ที่โซฟาเพลินๆก็เผลอหลับไปซะงั้น
"น้องภู ตื่นมาทานข้าวก่อน เร็ว น้องภู ถ้าไม่ตื่นพี่พีทจะจูบนะ"
"โอเค ตื่นๆ"
"ลุกมาทานข้าว"
"มีอะไรทานมั้งอ่ะ"
"ข้าวผัดกุ้งกับต้มยำ"
"อีกแล้ว"
"อยากทานอะไรก็ลงไปซื้อสิ"
"แค่นี้ก็พอแล้ว"
"แล้วจะบ่นทำไม เดี๋ยวพี่พีทเข้าประชุมนะ ทานข้าวให้หมดนะ"
"อื้ม" แล้วพี่พีทก็ออกไปประชุม ผมก็เดินออกไปเอาน้ำดื่ม ก็เห็นพี่บุ้งนั่งอยู่คนเดียว
"พี่บุ้งทำไร"
"แก้งานให้พี่อ้น่ะ"
"แล้วพี่อ้นไปไหนอ่ะ"
"ประชุม"
"เข้าไปทำในห้องพี่พีทเถอะ ภูอยู่คนเดียวเหงา"
"มันต้องใช้คอมเครื่องนี้"
"งั้นเดี๋ยวภูเอาข้าวมาทานตรงนี้ดีกว่า พี่บุ้งทานข้าวยังอ่ะ"
"เรียบร้อยแล้ว ข้าวที่ภูกำลังจะทานอ่ะ พี่พีทฝากพี่ซื้อ"
"อ่าวหรอ"
"รอแปปนะเดี๋ยวมานั่งเป็นเพื่อน"
"เออ"แล้วผมก้ไปยกถาดอาหารมานั่งทานข้างๆพี่บุ้ง นั่งทานไปเรื่อยๆจนหมด
ไอ้พี่บุ้งก็เล่าโน้นเล่านี้ให้ฟัง แต่ผมเนี่ยดิยังไม่อิ่มเลย
"ยังไม่อิ่มเลยอ่ะ"
"ตัวแค่นี้ทำไมทานเยอะจังว่ะ"
"มันต้องใช้พลังงานเยอะ"
"โทรลงไปสั่งดิ ร้านข้างล่างอ่ะ เดี๋ยวเค้าขึ้นมาส่ง"
"จริงดิ"
"เคยรู้อะไรบ้างไหม"
"ปรกติพี่พีทก็สั่งให้ตลอดอ่ะ เบอร์ไรอ่ะ" พี่บุ้งมันก็กดๆแล้วก็ยื่นโทรศัพท์ให้ผม
"เออ เอาข้าวหมูทอดกระเทียมครับ ไข่ดาวด้วยนะ แล้วก็ผัดซีอิ๋วกุ้งครับ"
"ทานหมดหรอสั่งสองอย่างอ่ะ"
"เผื่อพี่บุ้งด้วยไง ภูรู้ว่าพี่บุ้งหิว"
"ไม่หิว ทานคนเดียวเลยพี่ไม่ทาน"
"สั่งไปแล้วอ่ะ "
"ไม่เอาๆไม่ทาน"
"เออไม่ทานก็อย่าทาน พี่บุ้งถามไรหน่อยดิ"
"ถามไร"
"มีแฟนยัง"
"ยัง"
"จริงอ่ะ"
"จริง"
"แน่น๊าาาาา"
"เออ"
"หาให้เอาป่ะ"
"ไม่ต้อง"
"พี่บุ้งถามไรอีกอย่างดิ"
"อะไรอีกอ่ะ"
"ชอบผู้หญิงหรือผุ้ชาย"
"ทะลึ่ง" ฮ่าๆๆๆ แล้วพี่บุ้งมันก็ไม่พูดกับผมอีกเลย นั่งทำงานของมันไปเงียบๆ
ผมก็ไปค้นขนมในตุ้มาทานไปพลางๆระหว่างรอข้าว ข้าวมาส่งผมก็จัดการเรียบ
ให้พี่บุ้งมันช่วยมันก็ไม่ยอมช่วย ผมเห็นพี่บุ้งมีโทรศัพท์ใหมด้วย สงสัยร่ำรวย
"พี่บุ้ง"
"อะไรอีกว่ะ" สงสัยมันคงจะรำคาญผมเต็มทน
"พี่พีทให้เงินดีหรอ ซื้อโทรศัพท์ใหม่ซะด้วย"
"ก็ดี ไม่ลำบาก"
"หรือว่ามีเสี่ยเลี้ยง"
"เสี่ยเส่ออะไร ไร้สาระ นั่งเงียบๆได้ไหมพี่จะทำงาน"
"พี่บุ้ง"
"ทำไมมันขยันเรียกจังว่ะ"
"คำถามสุดท้าย"
"ว่ามา"
"เป็นตุ๊ดป่ะเนี่ย"
"ถ้ายังไม่หยุดถามโน้นถามนี้ ตุ๊ดนั้นแหละจะโดนเตะ"
"อัยย่ะ มีโมโห ไปก็ได้" ผมเอาจานชามที่ทานเสร็จไปล้าง แต่ป้าแม่บ้านก็มาแย่งล้างอีกแล้ว
ก็เลยถือชาเขียวเดินดูดมา แล้วก็มานั่งข้างๆพี่บุ้ง เหมือนมันจะมีพิรุธยังไงชอบกล
ลางสังหรณ์น้องภูมันบอกว่า พี่บุ้งมันต้องกำลังอินเลิฟแน่ๆ
"พี่บุ้งอ้วนขึ้นป่าวว่ะเนี่ย"
"ไม่รู้"
"ดูอวบอิ่ม หน้าใสเชีย หรือว่ามีความรัก"
"ผีที่ไหนเจาะปากมาพูดเนี่ย เงียบปากบ้างได้ไหม"
"โห..เดี๋ยวนี้พูดจากับน้องแบบนี้หรอ นี่ใครให้มันรุ้ซะมั้งนะ"
"จร้า แม่เมียประธานบริษัท"
"เห้ยไม่ใช่ ไอ้บร้าพี่บุ้งนิ เดี๋ยวเหอะ"
"อุ้ยลืมไปว่าเป็นแค่น้องชาย"
"นิสัย"
"พี่น้องท้องชนหลัง ฮ่าๆๆๆๆ"
เถียงมันไม่ออกเลยงานนี้มันพูดเรื่องจริงล้วนๆจะเอาอะไรไปเถียงมันได้
ทีใครทีมัน วันพระไม่ได้มีวันเดียวหรอกนะโว้ยยยยย เชอะ
"หรออ" ผมเดินเข้าไปกอดพี่บุ้งแล้วก็บีบก้นมันเบาๆ
"ลองไหมล่ะ มันน๊าาาา เสียวเวอรื ลองไหมจ้ะ"
"ไอ้ภู อย่ามาเล่นแบบนี้นะโว้ย พี่ไม่ชอบ เดี๋ยวพี่พีทมาเห็นเข้า"
"ฮ่าๆๆๆ อายหรอ ลองสัดครั้งแล้วจะติดใจน๊า พี่ชายยยยยยยยย"
"แหวะ ขนลุก บรึ๊ยยยยย"
"ฮ่าๆๆๆๆๆ" ผมแกล้งพี่บุ้งมันก็สนุกดี แต่ก็ไม่อยากนึกถ้าพี่พีทมาเห็นเข้ามันจะหัวเราะออกหรือเปล่า
"จะไปไหนก็ไปป่ะ พ่จะทำงาน ขืนมานั่งแบบนี้งานไม่เสร็จแน่"
"ไล่น้องเลยนะ"
"เออ"
"ไปก็ได้ว่ะ โด่ จำไว้เลยนะ โป้ง" แล้วผมก็เดินเข้ามาในห้องทำงานของพี่พีท
หนังท้องตึงหน้งตามันก็หย่อน เลยหลับมันที่โซฟานั้นแหละ
หลับไปไม่รู้นานเท่าไร รู้แต่ว่า หน๊าวหนาว แต่เหมือนมีคนเอาผ้าห่มมาห่มให้ก็เลยหลับต่อ
ตื่นมาอีกทีก็หกโมงเย็นแล้ว
ค่อยลุกขึ้นนั่งมองไปรอบๆห้องไม่เห็นใครเลย เลยลุกขึ้นเดินไปเข้าห้องน้ำ
พนักงานแต่ละคนก็ยังคงทำงานอยู่ บางส่วนกลับไปบ้างแล้ว
"อ่าวตื่นแล้วหรอค่ะน้องภู พี่พีทสั่ไว้ว่าถ้าหนูตื่นให้บอกป้าว่าจะทานอะไร เดี๋ยวป้าไปซื้อให้ค่ะ"
"เดี๋ยวน้องภูลงไปซื้อเองดีกว่าครับ ป้ากลับบ้านเถอะเย็นแล้ว"
"เอางั้นหรอค่ะ"
"ครับผม หวัดดีครับ"ป้าคงรอผมตื่นแน่ๆเลยเลยยังไม่กลับบ้าน
ข้าห้องน้ำเสร็จก็เลยเดินลงไปด้านล่าง ไปหาอะไรทาน เพราะตอนหลับสิ่งที่ทานเข้าไปมันย่อยหมดแล้ว
เพราะตอนหลับฝันว่าวิ่งเล่นในดิสนี่ย์แลนด์ เหนื่ยมมากมาก ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
เดินผ่านร้านเตี๋ยวเป็ด เอ๊ยๆๆๆๆสองคนนั้นนั้นมันคุ้นๆนะ บ๊ะเจ้า พี่บุ้งกับพี่อ้น
หน๊อยแหนะ หนีน้องภูมาทานก๋วยเตี๋ยวเป็นไม่เรียกกันเลยนะ เชอะ
ไม่ทานก๋วยเตี๋ยวเป็ดก็ได้ ตอนเย็นๆของขายเยอะดีวุ้ย ผมเนไปซื้อหมูสะเต๊ะ
แล้วก็ข้าวอีก แล้วก็ขนมโน้นนี้นั้น เผื่อพี่พีทออกมาจากห้องประชุมจะหิว
กลับมาเดินผ่านร้านก๋วยเตี๋ยวเป็ดอีกรอบ สองคนนั้นก็หายไปแล้ว
"ไปไหนมา" ผมเดินขึ้นมาพี่บุ้งก็ทัก
"เชอะส์"
"ซื้ออะไรมาเยอะแยะ ฝากพี่มั้งป่าว"
"พี่บุ้งคงจะอิ่มแล้วละมั้ง ก๋วยเตี๋ยวเป็ดอ่ะ อร่อยป่ะล่ะ"
"อ้าว ทำไมไม่เข้าไปทานด้วยกันล่ะ"
"ไม่อยากขัดจังหวะ" พี่อ้นมันก็หันมามองแล้วก็ยิ้มๆ
"เป็นอะไร"
"ไม่ได้เป็นอะไรหร๊อก น้องคนนี้มันไม่สำคัญเท่าคนอื่นหร๊อก เห้อ" ผมก็เดินเข้ามาในห้อง
ก็เห็นพี่พีทกำลังค้นหาแฟ้มอะไรอย่ก็ไม่รุ้
"ไปไหนมาไอ้ลิง"
"ซื้อข้าว พี่พีทหิวยังภูซื้อมาฝาก"
"วันหลังอ่ะไปไหนช่วยพกมือถือไปด้วยนะครับคุณภูภูมิ"
"ครับบบบบบบ ตกลงหิวหรือยังครับ"
"หิวแล้ว" ผมเดินไปเอาจานชามข้างนอกแล้วก็เดินเข้ามา เจอหน้าพี่บุ้งก็เชิ่ดใส่มัน
เอาทุกอย่างใส่จานแล้วก็ไปตั้งไว้ที่โต๊ะ พี่พีทก็ยังอยู่กับกองอกสาร
"พี่พีทเสร็จแล้วมาทานก่อนดิ"
"อื้มๆ"
"เร็วๆ"
"ครับ"
"ครับๆก็มาซะทีสิ"อย่าให้น้องภูโมโหนะ เดี๋ยวทานไม่เหลือเลย เชอะ
"จะทานหมดหรอเนี่ย"
"หมดสิ ถ้าพี่พีทช่วยน้องภูทานเยอะๆ"
"ซื้อประชดเศรษฐกิจหรือไงเนี่ย" แล้วพี่พีทก้คว้าหมูสะเต๊ะเข้าปาก ยั่มๆๆๆ
เราสองคนทานกันจนเกลี้ยงพี่พีทก็ไปสั่งงานลูกน้องต่ออีกนิดหน่อย
แล้วราสองคนก็กลับบ้านกัน.......................................

ถึงบ้านแล้ว คุณย่าหลับไปตั้งนานแล้วครับ เราสองคนก็ขึ้นห้อง
"ภูอาบน้ำก่อนนะ"
"พี่อาบด้วย"
"ไม่เอา"
"จะอาบ"แล้วพี่พีทมันก็แก้ผ้าโยนใส่ตระกร้าเดินเข้าห้องน้ำไป
ผมจะรีบมาอ่านหนังสือก็เลยยอมเข้าไปอาบพร้อมพี่พีท จริงๆน๊า จะรีบไปอ่านหนังสือจริงจริ๊งงงงง
พี่พีทมันนอนรออยู่ในอ่างเเล้วครับ ผมก็ยืนอาบดีกว่าขืนลงอ่างมีหวัง ไม่รอด
"ลงมา"
"ไม่"
"ลงมาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา"
"ไม่" แล้วพี่พีทมันก็กระตุกข้อมือผมลงไปในอ่างจนได้ ก้นั่งอยู่บนตัวพี่พีท
พี่พีทก็กอดไว้ทันทีแล้วก็หอมไปตามแผ่นหลัง
"เห้อ..ไม่ได้หอมตั้งหลายวัน"
"หอมทุกวัน อย่ามา"
"หอมแบบนี้อ่ะ ไม่ได้หอมหลายวันแล้วนะ"
"อย่ามา พรุ่งนี้น้องภูต้องสอบอีกวันนะ อดใจหน่อยดิ"
"พี่พีทอดใจไม่ไหวแล้วอ่ะ"
"พี่พีท ไม่ดื้อน๊าาาาาาาา" ผมหันไปจับแก้มพี่พีทแล้วก้บิดไปบิดมา
พี่พีทมันก็หน้ายู่ไปตามแรงมือของผมนั้นแหละ ผมหันหน้าเข้าหาตัวพี่พีท
แล้วก็ซบไปที่หน้าอกพี่พีท อ้อนมันหน่อยเดี๋ยวจะเจ็บตัวไปมากกว่านี้
"บอกให้พี่อดใจไว้แล้วมาอ้อนแบบนี้อ่ะนะ ใครมันจะอดใจไหว"
"งั้นต่างคนต่างอาบนะ"
"ไม่เอา"
"อะไรก็ไม่เอาซะอย่างจะเอาอะไรล่ะ"
"เอาน้องภู"
"ไม่เอา พรุ่งนี้ต้องไปสอบนะ"
"ฮ่าๆๆๆๆๆ" แล้วพี่พีทมันก็กอดผมไว้จนแน่น แล้วเราก็ช่วยกันอาบน้ำ ถูหลัง ถูตัว
ผมก็สงสารพี่พีทอ่ะนะ ก็เลยช่วยแบบว่า เออ เออ กลั่นแกล้งไอ้จูมงมันจนร้องไห้  ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
อกมาก็มาแต่งตัว พี่พีทนั่งทำงานต่อ ผมนั่งอ่านหนังสือต่อไปจนง่วง
พอง่วงก็โดดขึ้นเตียง
"พี่พีท ภูง่วงแล้ว"
"นอนก่อนเลย"
"ไม่เอา"
"อ่ะ ดื้ออีกแล้ว"
"ภูจะรอพี่พีท"
"ขออีกสิบนาทีนะ"
"อื้ม" ผมก็นั่งสแครชโทรศัพท์ ไปเรื่อยเปื่ย เฟซบุควันนี้นิ่งมากสงสัยทุกคนคงอ่านหนังสือ
"พี่พีท สิบนาทีแล้ว"
"ครับผม" พี่พีทปิดคอมแล้วก็เดินไไปเปิดไฟ แล้วก้แทรกตัวมาใต้ผ้าห่ม
ผมนอนหงายมองหน้าพี่พีท พี่พีท นอนพิงไปที่หัวเตียง ผมก็เลยกอดเอวไว้
"พี่พีท อย่าลืมปลุกภูนะ"
"อื้มมมม มีอะไรหรือเปล่า ทำไมอ้อนจังวันนี้"
"พี่พีทไม่โกรธใช่ไหมที่ภูไม่ยอมอย่างว่าอ่ะ"
"ไม่โกรธ ทำไมเป็นเด็กคิดมากแบบนี้นะพี่พีทจะโกรธน้องภูทำไมล่ะครับ" แล้วพี่พีทก็ขยี้หัวผม
"จริงนะ"
"จริงสิ แล้วก็ไม่ต้องคิดมากนะ ไม่ว่าจะอะไรยังไง พี่พีทก็รักน้องภูเสมอ"
"โอ๊ะโอ"
"ไหนบอกง่วงไง"
"ก็ง่วงอ่ะ"
"แล้วมานอนกอดพี่ตาแป๋วเนี่ยนะง่วง"
"กอดไม่ได้หรอ"
"ได้สิ แต่พี่อ่ะไม่รู้จะห้ามใจได้หรือเปล่า"
"อูยยยยยยย"
"นอนๆๆ"พี่พีทขยับตัว ผมก็เลื่อนตัวนอนที่หมอนพี่พีทก็ดึงผ้าหามมาห่มให้แล้วก็กอดผม หลับไปอีกคืน


ปล. คุณiota ครับ เอาหัวใจใส่กล่องผูกโบว์มาก็ได้นะครับ  กริ้วๆๆๆๆ

อดีต คือสิ่งกวนใจ
อย่าไปคิดให้มันทำร้ายใจเรา
ปัจจุบันคือวันใหม่ๆไม่ใช่วันเก่าๆ
จงอยู่กับตัวเรา ใช่ตัวเขาเมื่ออดีตกาล

[malula]

น้องภูกินจุมากกกกกกกก อ่านตอนดึก ๆ กลืนน้ำลายตามเอื๊อก ๆ
พี่บุ้งคู่พี่อ้นรึเปล่านะ อิอิ

[•♀NoM!_KunG♀•]

จะว่ามันไม่มีอารายก้อไม่ไ่ด้ด้วยสิ.........ก้อเล่นออกมาแสดงตัวตั้งนิดนุงแหนะแล้วจะไม่ให้คิดได้ไงเนี่ย ไอน้องคนนั้น><

แล้วมันจะเปงยังไงต่อนะ

เค้าบอกว่าความทุกข์มักจะมาหลังความสุขมากๆตลอดเลยT^T

อย่าลืมมาต่อตัวนะค๊าฟ รอรอน้อ!!

[Still_14OC]

พี่พีทท่องไว้นะ ชุดใหญ่หลังสอบเสร็จ ชุดใหญ่หลังสอบเสร็จ ชุดใหญ่หลังสอบเสร็จ ชุดใหญ่หลังสอบเสร็จ ชุดใหญ่หลังสอบเสร็จ

[Mickey Mouse]

พี่บุ้ง กับพี่อ้น
ฮั่นแน่ๆๆๆ
 

[gupalz]

สงสัยพี่พีทรอจัดคอมโบเซทให้น้องภูแน่อ่ะ

[RoseBullet]

ช่วงนี้ชีวิตจริงกินมาม่าบ่อยมาก นี่ติดกันมาหลายวันแล้ว
หลังปีใหม่เตรียมเจอมาม่าของน้องภูพี่พีทเข้าไปอีกสงสัยผมร่วงพอดี
คนรอบตัวน้องภูช่วงนี้ทำตัวมีพิรุธ ตั้งแต่แบงค์ แล้วนี่ก็มาพี่บุ้ง
รอคอยวันความจริงกระจ่าง ฮะๆๆ

[choijiin]

คู่นี้ก็งุ้งงิ้งๆกันทุกวัน
 
อยากเจอคู่พี่บุ้งม่างงงงงงง
 
พี่อ้นจริงเหรอเนี่ย
รอดูกันต่อไป

[เฉาก๊วย]

บุ้ง-อ้น  เหรอออออออออออออออ
พี่น้องคู่นี้จะกลายเป็นสมาคมแม่บ้านไปซะละ 

[konnarak]

ถ้าน้องภูสอบเสร็จ       :-[ไม่อยากจะคิด  อยากไปช่วยแบ่งเบาภาระจิงๆๆๆ  ห้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[PoMArmKuB]

อะไรยังไง ช่วยบอกที

[tawan]

น้องภูน่ารักเนอะ

รอน้องภูสอบเสร็จ 

 

[MoMoRin]

P'Bung naa song sai na kha pii,,hu hu hu...

[roseen]

 

[kenghan]

นี่ถ้าน้องภูเป็นผู้หญิง คงนึกว่าท้องกินเยอะมาก
หวานกันตลอดเลยคู่ ดีล่ะ ชอบๆๆๆๆ

[ujen]

 

 

[nolirin]

หวายๆๆๆ...หวานไม่เกรงใจคนโสดเลยนะน้องภู
พี่บุ่งมีซัมติงกับพี่อ้นเหรอเนี้ย

[nemesis]

ภูกินเก่งจัง

[tookujang]

ใกล้แล้วพี่พีท อีกแค่วันเดียวเท่านั้น เพี้ยงขออย่าให้มีเหตุการณ์ไม่ดีเกิดกับน้องภูเลยนะ(ยกเว้นโดนพี่พีทกด )